Nieuw educatief theaterproject
Jongeren en prestatiedruk
Jongerenwerkers worden steeds vaker geconfronteerd met prestatiedruk onder jongeren. Daarom richten de Stichting Participatie in Diversiteit en DAFNI KEK in Griekenland zich in het Erasmus+ Youth Project Perfect Life? op dit onderwerp. Onderzoeksinstellingen merken al jaren een toenemende prestatiedruk bij scholieren. Jongvolwassenen bevinden zich in een dynamische levensfase en worden daardoor geconfronteerd met vragen over wie ze zijn, waar ze voor staan en hoe ze hun leven willen inrichten. Dit zorgt voor stress, interne en externe prestatiedruk (verwachtingen van je omgeving). Sociale media doen daar nog een schepje bovenop. Het is niet zo vreemd, maar wel verontrustend dat veel studenten zeggen dat ze faalangst hebben. Onderzoek in Nederland laat zien dat 25% van de jongvolwassenen aangeeft dat het slecht met hen gaat. Meer dan gemiddeld is deze groep lusteloos, zijn er problemen met concentratie, wordt er meer gepiekerd. Deze jongeren blijken zich vaker gespannen en eenzaam te voelen.
Samen theater maken
Het Perfect Life?-project wil iedereen die met jongeren te maken heeft materiaal bieden om met jongeren in gesprek te gaan om stil te staan bij de kansen en obstakels die ze zien om hun leven vorm te geven. Theater voor en door jongeren wordt ingezet om dit mogelijk te maken, want dit is een uitstekende gelegenheid om jongeren hun ervaringen met prestatiedruk zelf in beeld te laten brengen. In juni begon de werving van jongeren die zin hadden om mee te doen met het ontwikkelen van een theatervoorstelling over prestatiedwang. Zo zijn er zowel in Nederland als in Griekenland vier groepjes gevormd die ieder op eigen wijze vorm gaan geven aan dit thema. De groepsbegeleiders hebben alle vrijheid om dit naar eigen inzicht te doen, dit is een belangrijk aspect van het project. Ze moeten hun groep samenstellen, tot een scenario komen, een rolverdeling maken, hun eigen repetities en repetitieruimte regelen en hun eigen optreden plannen. Op deze manier kunnen we de verschillende benaderingen vergelijken. Van de eindvoorstellingen worden videofilms gemaakt, dat maakt de onderlinge uitwisseling makkelijker. Hoe komen de scenario’s tot stand? Ik sprak hierover een paar groepsleiders. Alina Biletska, een Oekrains-Griekse groepsleider: “Het was mijn idee dat door de deelnemers werd aangevuld met details.” De Nederlandse groepsleider Charlotte Velsen vertelt: ”We hebben gebruik gemaakt van onderwerpen waar we met de deelnemers over hebben gesproken."
We werkten met activiteiten zoals creatief schrijven en het associëren van games. Ook lieten we deelnemers video's en moodboards maken.” Maria Papadiamantopoulou vult aan: “Het scenario werd ontwikkeld door middel van groepsdiscussies en creatieve activiteiten, zoals creatief schrijven en verhalen vertellen. Op dit moment is het scenario in conceptvorm en het zal tijdens de volgende vergaderingen concreter worden.” Bij Thomas Lookman kwam het scenario voort uit een idee dat hij had voor een korte film. Yiannis Karoumpalos laat me weten dat zijn groepje een soort van conceptscenario heeft, dat nog verder uitgewerkt moet worden. De conceptideeën worden samen met de jonge deelnemers gecreëerd door middel van discussies en storytelling. De jongeren voegen vaak nieuwe ideeën en details toe. Ze bespreken de sleutelbegrippen en vertalen hun gedachten daarover naar beelden die de basis gaan vormen voor de opbouw van het script in scènes en shots. Alle teksten en geschreven of gesproken ideeën werden verzameld en geordend in een compactere structuur.
Werk in uitvoering
Hoe vaak de groepjes bij elkaar komen varieert. Het streven is een keer per week, maar dat is lang niet altijd haalbaar, want jongeren hebben nog veel andere verplichtingen. Heel vaak komt er toch iets tussen en moet er weer een ander moment gezocht worden. Waar gaan de verhalen in PerfectLife? over? In Alina's groep gaat het verhaal over hoe sociale media en de samenleving ons dagelijks leven beïnvloeden en er een nachtmerrie van maken. In de groep van Charlotte gaat over het stellen van grenzen aan materialisme. Bij Maria denken ze na over het aanpakken van de thema's stress, angst, druk en verwachtingen en bij Thomas gaat het over de spanning tussen vader en zoon, de rol van religie en het bepalen van je eigen keuze. De geschatte duur van de voorstellingen ligt tussen de 15 en 30 minuten. Voor alle groepen is het script nog lang niet af, maar het concept heeft een aantal interessante verhaallijnen en mogelijke manieren om te gaan. De repetities gaan van start en de voorstellingen vinden plaats in het voorjaar van 2025.
Voor meer informatie: Perfect Life?
