Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02009L0071-20140814

Consolidated text: Οδηγία 2009/71/ Ευρατόμ του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2009 περί θεσπίσεως κοινοτικού πλαισίου για την πυρηνική ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2009/71/2014-08-14

2009L0071 — EL — 14.08.2014 — 001.001


Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

►B

ΟΔΗΓΊΑ 2009/71/ΕΥΡΑΤΌΜ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 25ης Ιουνίου 2009

περί θεσπίσεως κοινοτικού πλαισίου για την πυρηνική ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων

(ΕΕ L 172, 2.7.2009, p.18)

Τροποποιείται από:

 

 

Επίσημη Εφημερίδα

  No

page

date

►M1

Οδηγία 2014/87/Ευρατόμ του Συμβουλίου της 8ης Ιουλίου 2014

  L 219

42

25.7.2014




▼B

ΟΔΗΓΊΑ 2009/71/ΕΥΡΑΤΌΜ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 25ης Ιουνίου 2009

περί θεσπίσεως κοινοτικού πλαισίου για την πυρηνική ασφάλεια πυρηνικών εγκαταστάσεων



ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, και ιδίως τα άρθρα 31 και 32,

την πρόταση της Επιτροπής, που καταρτίστηκε αφού ελήφθη η γνώμη ομάδας εμπειρογνωμόνων από τα κράτη μέλη, που διόρισε η επιστημονική και τεχνική επιτροπή και αφού ζήτησε τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 1 ),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( 2 ),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 2 στοιχείο β) της συνθήκης Ευρατόμ («συνθήκη») προβλέπει τη θέσπιση ομοιόμορφων κανόνων ασφάλειας για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού.

(2)

Το άρθρο 30 της συνθήκης προβλέπει τη θέσπιση βασικών προτύπων εντός της Κοινότητας για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιονίζουσες ακτινοβολίες.

(3)

Η οδηγία 96/29/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 13ης Μαΐου 1996, για τον καθορισμό των βασικών προτύπων ασφάλειας για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιονίζουσες ακτινοβολίες ( 3 ), θεσπίζει τα βασικά πρότυπα ασφάλειας. Οι διατάξεις της εν λόγω οδηγίας έχουν συμπληρωθεί από ειδικότερη κοινοτική νομοθεσία.

(4)

Σύμφωνα με τη νομολογία ( 4 ) του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων («Δικαστήριο»), η Κοινότητα κατέχει αρμοδιότητες, τις οποίες μοιράζεται με τα κράτη μέλη της, στους τομείς που καλύπτονται από τη σύμβαση για την Πυρηνική Ασφάλεια ( 5 ).

(5)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, οι διατάξεις του κεφαλαίου 3 της συνθήκης που αφορά την υγεία και την ασφάλεια, αποτελούν ένα συνεκτικό σύνολο που παρέχει στην Επιτροπή σημαντικού εύρους εξουσίες με στόχο την προστασία του πληθυσμού και του περιβάλλοντος από τους κινδύνους ρύπανσης από ραδιενέργεια.

(6)

Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου τα καθήκοντα που επιβάλλονται στην Κοινότητα με το άρθρο 2 στοιχείο β) της συνθήκης για τον καθορισμό ομοιόμορφων προτύπων ασφάλειας για την προστασία του πληθυσμού και των εργαζομένων δεν σημαίνει ότι, από τη στιγμή που έχουν καθοριστεί αυτά τα πρότυπα, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να προβλέπει αυστηρότερα προστατευτικά μέτρα.

(7)

Η απόφαση 87/600/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1987, για τις κοινοτικές ρυθμίσεις σχετικά με την έγκαιρη ανταλλαγή πληροφοριών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης με ραδιολογικό παράγοντα ( 6 ) θέσπισε ένα πλαίσιο για τη γνωστοποίηση και την παροχή πληροφοριών για χρήση από τα κράτη μέλη για την προστασία του πληθυσμού σε περίπτωση έκτακτου κινδύνου από ακτινοβολίες. Η οδηγία 89/618/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1989, σχετικά με την ενημέρωση του πληθυσμού για τα εφαρμοστέα μέτρα προστασίας της υγείας και την ακολουθητέα συμπεριφορά σε περίπτωση έκτακτου κινδύνου από ακτινοβολίες ( 7 ) επέβαλε στα κράτη μέλη την υποχρέωση να ενημερώνουν τον πληθυσμό σε τέτοια περίπτωση.

(8)

Η εθνική ευθύνη των κρατών μελών για την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων είναι η θεμελιώδης αρχή βάσει της οποίας αναπτύχθηκαν οι κανονιστικές ρυθμίσεις για την πυρηνική ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο, όπως επικυρώθηκε με τη σύμβαση για την Πυρηνική Ασφάλεια. Αυτή η αρχή της εθνικής ευθύνης, καθώς και η αρχή της πρωταρχικής ευθύνης του κατόχου της άδειας για την πυρηνική ασφάλεια μιας πυρηνικής εγκατάστασης υπό την εποπτεία της εθνικής αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής της χώρας του, θα πρέπει να αναβαθμιστούν, και ο ρόλος και η ανεξαρτησία των αρμόδιων ρυθμιστικών αρχών θα πρέπει να ενδυναμωθούν με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας.

(9)

Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει για το ενεργειακό του μείγμα σύμφωνα με τις αντίστοιχες εθνικές πολιτικές του.

(10)

Κατά την ανάπτυξη του κατάλληλου εθνικού πλαισίου δυνάμει της παρούσας οδηγίας, λαμβάνονται υπόψη οι συνθήκες που επικρατούν σε εθνικό επίπεδο.

(11)

Τα κράτη μέλη έχουν ήδη εφαρμόσει μέτρα για την επίτευξη υψηλού επιπέδου πυρηνικής ασφάλειας εντός της Κοινότητας.

(12)

Αν και η οδηγία επικεντρώνεται στην πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων, είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλιστεί η ασφαλής διαχείριση των αναλωθέντων πυρηνικών καυσίμων και ραδιενεργών καταλοίπων, περιλαμβανομένων και των εγκαταστάσεων αποθήκευσης και διάθεσης καταλοίπων.

(13)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποτιμούν, όπου ενδείκνυται, τις σχετικές θεμελιώδεις αρχές ασφαλείας που έχει θεσπίσει ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας ( 8 ) τα οποία θα πρέπει να απαρτίζουν ένα πλαίσιο πρακτικών το οποίο θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(14)

Είναι χρήσιμο να χρησιμοποιηθεί ως βάση η διαδικασία με την οποία οι εθνικές αρχές ασφάλειας των κρατών μελών που διαθέτουν πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής στην επικράτειά τους συνεργάσθηκαν στο πλαίσιο της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης Ρυθμιστικών Αρχών στα Πυρηνικά (WENRA) και καθόρισαν πολλά επίπεδα αναφοράς ασφάλειας για τους αντιδραστήρες ισχύος.

(15)

Έπειτα από την πρόσκληση του Συμβουλίου για σύσταση Ομάδας Υψηλού Επιπέδου σε επίπεδο ΕΕ, η οποία καταχωρήθηκε στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 8ης Μαΐου 2007, για την πυρηνική ασφάλεια και την ασφαλή διαχείριση αναλωθέντων καυσίμων και ραδιενεργών καταλοίπων, συγκροτήθηκε η Ομάδα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας (ENSREG) με την απόφαση 2007/530/Ευρατόμ της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2007, για τη σύσταση της ευρωπαϊκής ομάδας υψηλού επιπέδου για την πυρηνική ασφάλεια και τη διαχείριση καταλοίπων, ( 9 ) για να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Κοινότητας στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας.

(16)

Είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί μια ενοποιημένη δομή για τις εκθέσεις που υποβάλλουν στην Επιτροπή τα κράτη μέλη σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Χάρη στην εκτενή πείρα των μελών της, η ENSREG θα μπορούσε να αποτελέσει πολύτιμη συμβολή στο πεδίο αυτό, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτόν τις διαβουλεύσεις και τη συνεργασία των εθνικών ρυθμιστικών αρχών.

(17)

Κατά την πέμπτη συνεδρίασή της στις 15 Οκτωβρίου 2008 η ENSREG υιοθέτησε 10 αρχές που θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά την κατάρτιση οδηγίας για την πυρηνική ασφάλεια όπως σημειώνεται στα πρακτικά της με ημερομηνία 20 Νοεμβρίου 2008.

(18)

Τα επιτεύγματα της πυρηνικής τεχνολογίας, τα διδάγματα από την πείρα που αποκτάται κατά τη λειτουργία και την έρευνα για την ασφάλεια καθώς και οι βελτιώσεις των ρυθμιστικών πλαισίων μπορούν να έχουν τη δυναμική περαιτέρω βελτίωσης της ασφάλειας. Με τη δέσμευση για διατήρηση και βελτίωση της ασφάλειας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συνεκτιμήσουν τους παράγοντες αυτούς κατά την επέκταση των πυρηνικών προγραμμάτων ηλεκτροπαραγωγής τους ή όταν αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν την πυρηνική ενέργεια για πρώτη φορά.

(19)

Η εμπέδωση μιας ισχυρής νοοτροπίας ασφάλειας εντός μιας πυρηνικής εγκατάστασης αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αρχές διαχείρισης της ασφάλειας ώστε να επιτυγχάνεται η ασφαλής λειτουργία της.

(20)

Η διατήρηση και η περαιτέρω ανάπτυξη εμπειρογνωμοσύνης και δεξιοτήτων στην πυρηνική ασφάλεια θα πρέπει να βασίζονται, μεταξύ άλλων, στη διαδικασία εκμάθησης από την πείρα που έχει αποκτηθεί από τη λειτουργία κατά το παρελθόν και στις εξελίξεις στη μεθοδολογία και την επιστήμη, κατά το δοκούν.

(21)

Κατά το παρελθόν, πραγματοποιήθηκαν αυτοαξιολογήσεις στα κράτη μέλη σε στενή σύνδεση με διεθνείς αξιολογήσεις από ομοτίμους υπό την αιγίδα του ΔΟΑΕ, όπως οι αποστολές διεθνούς ομάδας ρυθμιστικής αξιολόγησης (IRRT) ή ενοποιημένης υπηρεσίας ρυθμιστικής αξιολόγησης (IRRS). Οι εν λόγω αυτοαξιολογήσεις πραγματοποιήθηκαν και οι επιτροπές προσκλήθηκαν από κράτη μέλη σε εθελοντική βάση με ανοικτό πνεύμα και διαφάνεια. Οι αυτοαξιολογήσεις και οι συνοδευτικές αξιολογήσεις από ομοτίμους των νομικών, κανονιστικών και οργανωτικών υποδομών θα πρέπει να αποσκοπούν στην ενίσχυση και την ενδυνάμωση του εθνικού πλαισίου των κρατών μελών, με παράλληλη αναγνώριση της εμπειρογνωμοσύνης τους για την εξασφάλιση της πυρηνικής ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων στο έδαφός τους. Οι αυτοαξιολογήσεις που ακολουθούνται από αξιολογήσεις από ομοτίμους δεν αποτελούν ούτε επιθεωρήσεις ούτε ελέγχους, αλλά συνιστούν έναν μηχανισμό αμοιβαίας εκμάθησης που αποδέχεται διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά την οργάνωση και τις πρακτικές μιας αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής, εξετάζοντας παράλληλα τα θέματα κανονιστικής, τεχνικής και πολιτικής φύσεως ενός κράτους μέλους τα οποία συμβάλλουν στη διασφάλιση ενός καθεστώτος ισχυρής πυρηνικής ασφάλειας. Οι διεθνείς αξιολογήσεις από ομοτίμους θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ευκαιρία για την ανταλλαγή επαγγελματικής πείρας καθώς και διδαγμάτων και ορθών πρακτικών με ανοικτό πνεύμα συνεργασίας μέσω της ανταλλαγής συμβουλών από ομοτίμους και όχι ως έλεγχοι ή ως κρίσεις. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη ευελιξίας και καταλληλότητας όσον αφορά διάφορα υφιστάμενα συστήματα στα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να καθορίζουν τα μέρη των συστημάτων τους που θα υφίστανται την ειδική αξιολόγηση από προσκεκλημένους ομοτίμους, με στόχο τη συνεχώς βελτιούμενη πυρηνική ασφάλεια.

(22)

Σύμφωνα με το σημείο 34 της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας ( 10 ), τα κράτη μέλη παροτρύνονται να καταρτίσουν, προς ιδία χρήση και προς όφελος της Κοινότητας, δικούς τους πίνακες, οι οποίοι να αποτυπώνουν, κατά το δυνατόν, την αντιστοιχία μεταξύ της παρούσας οδηγίας και των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, και να τους δημοσιοποιήσουν,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

▼M1

ΣΤΟΧΟΙ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

▼B

Άρθρο 1

Στόχοι

Στόχοι της οδηγίας είναι:

α) να θεσπιστεί κοινοτικό πλαίσιο για τη διατήρηση και την προαγωγή της συνεχούς βελτίωσης της πυρηνικής ασφάλειας και της ρύθμισής της·

β) να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη προβλέπουν κατάλληλα εθνικά μέτρα για υψηλό επίπεδο πυρηνικής ασφάλειας ώστε να προστατεύονται οι εργαζόμενοι και ο πληθυσμός από τους κινδύνους που οφείλονται στις ιονίζουσες ακτινοβολίες οι οποίες προέρχονται από πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

▼M1

1.  Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις μη στρατιωτικές πυρηνικές εγκαταστάσεις που λειτουργούν βάσει αδείας.

▼B

2.  Η παρούσα οδηγία δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να θεσπίζουν αυστηρότερα μέτρα ασφαλείας στο θέμα που καλύπτεται από την παρούσα οδηγία, σε συμφωνία με το κοινοτικό δίκαιο.

▼M1

3.  Η οδηγία συμπληρώνει τα βασικά πρότυπα που αναφέρονται στο άρθρο 30 της Συνθήκης όσον αφορά την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων και δεν θίγει την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία περί προστασίας της υγείας των εργαζομένων και του πληθυσμού έναντι των κινδύνων που προκαλούνται από ιοντίζουσες ακτινοβολίες και ιδιαίτερα την οδηγία 2013/59/Ευρατόμ ( 11 ).

▼B

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας:

1) ως «πυρηνική εγκατάσταση» νοείται:

▼M1

α) πυρηνοηλεκτρικός σταθμός, εργοστάσιο εμπλουτισμού, εργοστάσιο κατασκευής πυρηνικών καυσίμων, μονάδα επανεπεξεργασίας, εγκατάσταση ερευνητικού αντιδραστήρα, εγκατάσταση αποθήκευσης αναλωθέντος καυσίμου· και

▼B

β) εγκαταστάσεις αποθήκευσης ραδιενεργών καταλοίπων οι οποίες βρίσκονται στην ίδια τοποθεσία και σχετίζονται άμεσα με πυρηνικές εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο στοιχείο α)·

2) ως «πυρηνική ασφάλεια» νοείται η επίτευξη κατάλληλων συνθηκών λειτουργίας, η πρόληψη ατυχημάτων και ο μετριασμός των συνεπειών των ατυχημάτων, με αποτέλεσμα την προστασία των εργαζομένων και του πληθυσμού από κινδύνους που προκύπτουν από ιοντίζουσες ακτινοβολίες οι οποίες προέρχονται από πυρηνικές εγκαταστάσεις·

3) ως «αρμόδια ρυθμιστική αρχή» νοείται αρχή ή σύστημα αρχών καθοριζόμενων στο κράτος μέλος στον ρυθμιστικό τομέα της πυρηνικής ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων όπως αναφέρεται στο άρθρο 5·

4) ως «άδεια» νοείται κάθε νομικού χαρακτήρα έγγραφο που χορηγείται υπό τη δικαιοδοσία ενός κράτους μέλους και μεταβιβάζει την ευθύνη για την επιλογή τοποθεσίας, το σχεδιασμό, την κατασκευή, τη θέση σε λειτουργία, τη λειτουργία και τον παροπλισμό μιας πυρηνικής εγκατάστασης·

5) ως «κάτοχος άδειας» νοείται νομικό ή φυσικό πρόσωπο που έχει τη γενική ευθύνη για μια πυρηνική εγκατάσταση όπως καθορίζεται σε μια άδεια·

▼M1

6) ως «ατύχημα» νοείται κάθε ακούσιο γεγονός του οποίου οι συνέπειες ή οι πιθανές συνέπειες είναι σημαντικές από την άποψη της ακτινοπροστασίας ή της πυρηνικής ασφάλειας·

7) ως «συμβάν» νοείται κάθε ακούσιο γεγονός του οποίου οι συνέπειες ή οι πιθανές συνέπειες δεν είναι αμελητέες από την άποψη της ακτινοπροστασίας ή της πυρηνικής ασφάλειας·

8) ως «μη κανονική λειτουργία» νοείται μια διαδικασία λειτουργίας που αποκλίνει από την κανονική λειτουργία η οποία αναμένεται να συμβεί τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια λειτουργίας της εγκατάστασης, αλλά η οποία, ενόψει των κατάλληλων προβλέψεων στον σχεδιασμό, δεν προκαλεί σημαντική ζημία σε στοιχεία σημαντικά για την ασφάλεια ούτε οδηγεί σε συνθήκες ατυχήματος·

9) ως «σχεδιαστική βάση» νοείται το εύρος των συνθηκών και των γεγονότων που λαμβάνονται ρητά υπόψη στον σχεδιασμό της εγκατάστασης, περιλαμβανομένων αναβαθμίσεων, σύμφωνα με καθορισμένα κριτήρια, έτσι ώστε η εγκατάσταση να μπορεί να αντεπεξέλθει σε αυτά χωρίς να υπερβεί τα εγκεκριμένα όρια μέσω της σχεδιασμένης λειτουργίας των συστημάτων ασφάλειας·

10) ως «ατύχημα σχεδιαστικής βάσης» νοούνται συνθήκες ατυχήματος για τις οποίες μια πυρηνική εγκατάσταση έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με καθορισμένα κριτήρια σχεδιασμού και για τις οποίες η βλάβη στο καύσιμο, όπου συντρέχει περίπτωση, και η έκλυση ραδιενεργού υλικού διατηρούνται εντός των εγκεκριμένων ορίων·

11) Ως «σοβαρές συνθήκες» νοούνται συνθήκες που είναι δυσμενέστερες από εκείνες που συνδέονται με τα ατυχήματα σχεδιαστικής βάσης· τέτοιες συνθήκες μπορεί να προκληθούν από πολλαπλές αστοχίες, όπως η πλήρης απώλεια όλων των συνιστωσών ενός συστήματος ασφαλείας, ή από ένα εξαιρετικά απίθανο γεγονός.

▼B



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ



▼M1

ΤΜΗΜΑ 1

Γενικές υποχρεώσεις

▼B

Άρθρο 4

Νομικό, ρυθμιστικό και οργανωτικό πλαίσιο

▼M1

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και διατηρούν εθνικό νομικό, ρυθμιστικό και οργανωτικό πλαίσιο («το εθνικό πλαίσιο») για την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων. Το εθνικό πλαίσιο προβλέπει ιδιαίτερα τα εξής:

α) την κατανομή των αρμοδιοτήτων και τον συντονισμό μεταξύ των σχετικών κρατικών φορέων·

β) τις εθνικές απαιτήσεις πυρηνικής ασφάλειας, καλύπτοντας όλα τα στάδια του κύκλου ζωής των πυρηνικών εγκαταστάσεων·

γ) ένα σύστημα αδειοδότησης και απαγόρευσης λειτουργίας πυρηνικών εγκαταστάσεων χωρίς άδεια·

δ) ένα σύστημα ρυθμιστικού ελέγχου της πυρηνικής ασφάλειας που ασκείται από την αρμόδια ρυθμιστική αρχή·

ε) ουσιαστικές και αναλογικές ενέργειες επιβολής, συμπεριλαμβανομένων, εφόσον είναι σκόπιμο, διορθωτικών ενεργειών ή της αναστολής λειτουργίας και της τροποποίησης ή της ανάκλησης μιας άδειας.

Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για τον καθορισμό του τρόπου με τον οποίο θεσπίζονται οι εθνικές απαιτήσεις πυρηνικής ασφάλειας του στοιχείου β) και το μέσο βάσει του οποίου εφαρμόζονται.

▼B

2.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να διατηρείται και εφόσον ενδείκνυται να βελτιώνεται, λαμβάνοντας υπόψη την πείρα που αποκτάται κατά τη λειτουργία, τα διδάγματα από τις μελέτες ασφάλειας των εν λειτουργία πυρηνικών εγκαταστάσεων, την εξέλιξη της τεχνολογίας και τα πορίσματα των ερευνών στον τομέα της ασφάλειας, όταν αυτά είναι σχετικά και διαθέσιμα.

Άρθρο 5

Αρμόδια ρυθμιστική αρχή

1.  Τα κράτη μέλη συστήνουν και διατηρούν αρμόδια ρυθμιστική αρχή στο πεδίο της πυρηνικής ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεων.

▼M1

2.  Τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν την ουσιαστική ανεξαρτησία της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής έναντι αθέμιτου επηρεασμού κατά τη λήψη των ρυθμιστικών αποφάσεών της. Για αυτό τον σκοπό, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί η αρμόδια ρυθμιστική αρχή:

α) να είναι λειτουργικά διαχωρισμένη από οποιαδήποτε άλλο φορέα ή οργανισμό που σχετίζεται με την προαγωγή ή τη χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας και να μην επιζητεί ούτε να λαμβάνει οδηγίες από οποιοδήποτε τέτοιο φορέα ή οργανισμό κατά την εκτέλεση των ρυθμιστικών της καθηκόντων·

β) να λαμβάνει ρυθμιστικές αποφάσεις που βασίζονται σε στέρεες και διαφανείς απαιτήσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια·

γ) να λαμβάνει αποκλειστικές και ενδεδειγμένες πιστώσεις κονδυλίων ώστε να μπορεί να διεκπεραιώσει τα ρυθμιστικά της καθήκοντα όπως ορίζονται στο εθνικό πλαίσιο και να είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση των διαθέσιμων κονδυλίων·

δ) να απασχολεί τον ενδεδειγμένο αριθμό προσωπικού με τα αναγκαία προσόντα, πείρα και εμπειρογνωμοσύνη για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της. Δύναται δε να χρησιμοποιεί εξωτερικούς επιστημονικούς και τεχνικούς πόρους και εμπειρογνωμοσύνη για την υποστήριξη των ρυθμιστικών λειτουργιών της·

ε) να θεσπίζει διαδικασίες για την πρόληψη και επίλυση τυχόν συγκρούσεων συμφερόντων·

στ) να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια χωρίς έγκριση από άλλο φορέα ή οργανισμό, υπό την προϋπόθεση ότι αυτό δεν θέτει σε κίνδυνο άλλα υπέρτερα συμφέροντα, όπως η δημόσια ασφάλεια, τα οποία αναγνωρίζονται στη σχετική νομοθεσία ή τις διεθνείς πράξεις.

3.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η αρμόδια ρυθμιστική αρχή να έχει την αναγκαία νομική ισχύ για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της σε σχέση με το εθνικό πλαίσιο που περιγράφεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να αναθέτει στις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές τα ακόλουθα βασικά ρυθμιστικά καθήκοντα:

α) να προτείνουν, να ορίζουν ή να συμμετέχουν στον καθορισμό των εθνικών απαιτήσεων πυρηνικής ασφάλειας·

β) να επιβάλλουν στον κάτοχο άδειας τη συμμόρφωση και την τεκμηρίωση αυτής της συμμόρφωσης προς τις εθνικές απαιτήσεις πυρηνικής ασφάλειας και προς τους όρους της σχετικής άδειας·

γ) να επαληθεύουν τη συμμόρφωση μέσω ρυθμιστικών αξιολογήσεων και επιθεωρήσεων·

δ) να προτείνουν ή να διεξάγουν ουσιαστικές και αναλογικές ενέργειες επιβολής.

Άρθρο 6

Κάτοχοι αδειών

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί τα εξής:

α) Η κύρια ευθύνη για την πυρηνική ασφάλεια μιας πυρηνικής εγκατάστασης να παραμένει στον κάτοχο της άδειας. Η ευθύνη αυτή δεν είναι δυνατόν να μεταβιβάζεται και συμπεριλαμβάνει την ευθύνη για τις δραστηριότητες των εργολάβων και υπεργολάβων οι οποίες ενδέχεται να επηρεάζουν την πυρηνική ασφάλεια μιας πυρηνικής εγκατάστασης·

β) κατά την υποβολή αίτησης για άδεια, ο αιτών υποχρεούται να υποβάλει αναλυτική τεκμηρίωση για την πυρηνική ασφάλεια. Η έκταση και το επίπεδο λεπτομερειών είναι ανάλογα με το πιθανό μέγεθος και τη φύση του κινδύνου σχετικά με την πυρηνική εγκατάσταση και την τοποθεσία της·

γ) οι κάτοχοι άδειας οφείλουν να προβαίνουν σε τακτικές αξιολογήσεις, επαληθεύσεις καθώς και σε συνεχή βελτίωση, στον βαθμό που αυτό είναι λογικά εφικτό, της πυρηνικής ασφάλειας των πυρηνικών εγκαταστάσεών τους με συστηματικό και επαληθεύσιμο τρόπο. Αυτά περιλαμβάνουν την επαλήθευση της ύπαρξης μέτρων για την πρόληψη ατυχημάτων και τον μετριασμό των συνεπειών των ατυχημάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαλήθευσης της εφαρμογής των προβλέψεων άμυνας σε βάθος·

δ) οι κάτοχοι άδειας να θεσπίζουν και να εφαρμόζουν συστήματα διαχείρισης τα οποία να αποδίδουν τη δέουσα προτεραιότητα στην πυρηνική ασφάλεια·

ε) οι κάτοχοι άδειας προβλέπουν κατάλληλες διαδικασίες και διευθετήσεις έκτακτης ανάγκης εντός των εγκαταστάσεων· σε αυτές συμπεριλαμβάνονται κατευθυντήριες γραμμές για τη διαχείριση σοβαρών ατυχημάτων ή ισοδύναμες διευθετήσεις, με σκοπό την αποτελεσματική απόκριση σε ατυχήματα για την πρόληψη ή τον μετριασμό των συνεπειών τους. Ειδικότερα, αυτές:

i) έχουν συνοχή με άλλες επιχειρησιακές διαδικασίες και εξασκούνται περιοδικά ώστε να ελέγχεται το κατά πόσον είναι πρακτικά εφικτές,

ii) πραγματεύονται ατυχήματα και σοβαρά ατυχήματα τα οποία θα μπορούσαν να συμβούν σε όλες τις καταστάσεις λειτουργίας και όσα εμπλέκουν ή επηρεάζουν ταυτόχρονα διάφορες μονάδες,

iii) προβλέπουν διευθετήσεις για τη λήψη εξωτερικής βοήθειας,

iv) επανεξετάζονται κατά διαστήματα και επικαιροποιούνται τακτικά, λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία από τις ασκήσεις και τα διδάγματα από τα ατυχήματα·

στ) οι κάτοχοι άδειας να προβλέπουν και να διατηρούν οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, με τα κατάλληλα προσόντα και αρμοδιότητες, τα οποία είναι αναγκαία για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους όσον αφορά την πυρηνική ασφάλεια μιας πυρηνικής εγκατάστασης. Οι κάτοχοι άδειας μεριμνούν επίσης ώστε οι υπ'ευθύνη τους εργολάβοι και υπεργολάβοι των οποίων οι δραστηριότητες ενδέχεται να επηρεάζουν την πυρηνική ασφάλεια μιας πυρηνικής εγκατάστασης να διαθέτουν τους αναγκαίους ανθρώπινους πόρους, με τα κατάλληλα προσόντα και ικανότητες για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους.

Άρθρο 7

Εμπειρογνωμοσύνη και δεξιότητες σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί από όλα τα μέρη να προβαίνουν σε διευθετήσεις για την εκπαίδευση και την κατάρτιση του προσωπικού τους το οποίο έχει αρμοδιότητες που σχετίζονται με την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων με σκοπό την απόκτηση, διατήρηση και περαιτέρω ανάπτυξη εμπειρογνωμοσύνης και δεξιοτήτων στην πυρηνική ασφάλεια και στην εντός των εγκαταστάσεων ετοιμότητα έκτακτης ανάγκης.

Άρθρο 8

Διαφάνεια

1.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι απαραίτητες πληροφορίες σε σχέση με την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων και τη ρύθμισή της να διατίθενται στους εργαζομένους και στο ευρύ κοινό, με ειδική μέριμνα για τις τοπικές αρχές, τον πληθυσμό και τους ενδιαφερόμενους φορείς που βρίσκονται στη γειτονία μιας πυρηνικής εγκατάστασης. Η υποχρέωση περιλαμβάνει τη μέριμνα ότι η αρμόδια ρυθμιστική αρχή και οι κάτοχοι άδειας, εντός των τομέων αρμοδιοτήτων τους, παρέχουν στο πλαίσιο της ενημερωτικής τους πολιτικής:

α) πληροφορίες σχετικά με τις κανονικές συνθήκες λειτουργίας των πυρηνικών εγκαταστάσεων στους εργαζομένους και το ευρύ κοινό· και

β) έγκαιρη πληροφόρηση σε περίπτωση συμβάντων και ατυχημάτων προς τους εργαζομένους και το ευρύ κοινό και τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές των υπόλοιπων κρατών μελών που βρίσκονται στη γειτονία μιας πυρηνικής εγκατάστασης.

2.  Η ενημέρωση του κοινού καθίσταται διαθέσιμη σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία και τις διεθνείς πράξεις, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν θέτει σε κίνδυνο άλλα υπέρτερα συμφέροντα, όπως η δημόσια ασφάλεια, που αναγνωρίζονται από τη σχετική νομοθεσία ή τις διεθνείς πράξεις.

3.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η αρμόδια ρυθμιστική αρχή να μετέχει, κατά περίπτωση, σε δραστηριότητες συνεργασίας σχετικά με την πυρηνική ασφάλεια των πυρηνικών εγκαταστάσεων με τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές των υπόλοιπων κρατών μελών που βρίσκονται στη γειτονία μιας πυρηνικής εγκατάστασης, μεταξύ άλλων, μέσω της ανταλλαγής και/ή γνωστοποίησης πληροφοριών.

4.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να παρέχονται στο ευρύ κοινό οι κατάλληλες ευκαιρίες για ουσιαστική συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την αδειοδότηση των πυρηνικών εγκαταστάσεων, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία και τις διεθνείς πράξεις.

▼M1



ΤΜΗΜΑ 2

Ειδικές υποχρεώσεις

Άρθρο 8α

Στόχοι πυρηνικής ασφάλειας για τις πυρηνικές εγκαταστάσεις

1.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο πυρηνικής ασφάλειας να απαιτεί οι πυρηνικές εγκαταστάσεις να σχεδιάζονται, χωροθετούνται, κατασκευάζονται, τίθενται σε λειτουργία, λειτουργούν και αποξηλώνονται με στόχο την πρόληψη ατυχημάτων και, σε περίπτωση ατυχήματος, τον μετριασμό των επιπτώσεών του και την αποφυγή:

α) άμεσων ραδιενεργών εκλύσεων που θα απαιτούσαν έκτακτα μέτρα εκτός των εγκαταστάσεων, αλλά με ανεπαρκή χρόνο για την υλοποίησή τους·

β) μεγάλων ραδιενεργών εκλύσεων που θα απαιτούσαν προστατευτικά μέτρα τα οποία δεν θα μπορούσαν να είναι γεωγραφικά ή χρονικά περιορισμένα.

2.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί ο στόχος που καθορίζεται στην παράγραφο 1:

α) να ισχύει σε πυρηνικές εγκαταστάσεις για τις οποίες χορηγείται άδεια κατασκευής για πρώτη φορά μετά τις 14 Αυγούστου 2014·

β) να χρησιμοποιείται ως αναφορά για την έγκαιρη υλοποίηση ευλόγως εφικτών μέτρων βελτίωσης της ασφάλειας στις υπάρχουσες πυρηνικές εγκαταστάσεις, μεταξύ δε άλλων στα πλαίσια των περιοδικών αξιολογήσεων ασφαλείας όπως ορίζονται στο άρθρο 8γ στοιχείο β).

Άρθρο 8β

Επίτευξη του στόχου πυρηνικής ασφάλειας για τις πυρηνικές εγκαταστάσεις

1.  Για την επίτευξη του στόχου πυρηνικής ασφάλειας που καθορίζεται στο άρθρο 8α, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, όπου η άμυνα σε βάθος είναι εφαρμόσιμη, το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί την υλοποίησή της προκειμένου να διασφαλίζεται ότι:

α) ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις των ακραίων φυσικών και των μη σκοπούμενων ανθρωπογενών κινδύνων·

β) αποτρέπεται η μη κανονική λειτουργία και οι αστοχίες·

γ) ελέγχεται η μη κανονική λειτουργία και εντοπίζονται οι αστοχίες·

δ) είναι υπό έλεγχο τα ατυχήματα που προκύπτουν εντός της σχεδιαστικής βάσης·

ε) είναι υπό έλεγχο οι σοβαρές συνθήκες, περιλαμβανομένης της πρόληψης, της εξέλιξης των ατυχημάτων και του μετριασμού των επιπτώσεων των σοβαρών ατυχημάτων·

στ) έχουν δημιουργηθεί οι οργανωτικές δομές σύμφωνα με το άρθρο 8δ παράγραφος 1.

2.  Για την επίτευξη του στόχου πυρηνικής ασφάλειας που θέτει το άρθρο 8α, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό πλαίσιο να απαιτεί από την αρμόδια ρυθμιστική αρχή και τον κάτοχο άδειας μέτρα για την προαγωγή και την ενίσχυση μιας αποτελεσματικής νοοτροπίας πυρηνικής ασφάλειας. Ειδικότερα, τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:

α) συστήματα διαχείρισης που δίδουν στην πυρηνική ασφάλεια τη δέουσα προτεραιότητα και προάγουν, σε όλα τα επίπεδα του προσωπικού και της διοίκησης, τη δυνατότητα να εξετάζεται η αποτελεσματική υλοποίηση των σχετικών αρχών και πρακτικών ασφάλειας και να υποβάλλονται εγκαίρως εκθέσεις σχετικά με τα ζητήματα ασφάλειας, σύμφωνα με το άρθρο 6 στοιχείο δ)·

β) διευθετήσεις από τον κάτοχο άδειας για την καταγραφή, αξιολόγηση και τεκμηρίωση της εσωτερικής και εξωτερικής πείρας που αποκτάται κατά τη λειτουργία και είναι σημαντική για την ασφάλεια·

γ) την υποχρέωση του κατόχου άδειας να αναφέρει στην αρμόδια ρυθμιστική αρχή συμβάντα που δυνητικά έχουν επιπτώσεις στην πυρηνική ασφάλεια· και

δ) διευθετήσεις για την εκπαίδευση και την κατάρτιση, σύμφωνα με το άρθρο 7.

Άρθρο 8γ

Αρχική αποτίμηση και περιοδικές αξιολογήσεις ασφάλειας

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε στο εθνικό πλαίσιο να απαιτούνται τα εξής:

α) οποιαδήποτε χορήγηση άδειας για την κατασκευή πυρηνικής εγκατάστασης ή τη λειτουργία πυρηνικής εγκατάστασης να βασίζεται σε ενδεδειγμένη αποτίμηση ασφάλειας για τη συγκεκριμένη τοποθεσία και τη συγκεκριμένη εγκατάσταση, η οποία περιλαμβάνει επίδειξη πυρηνικής ασφάλειας αναφορικά με τις εθνικές απαιτήσεις πυρηνικής ασφάλειας βάσει του στόχου του άρθρου 8α·

β) ο κάτοχος άδειας που τελεί υπό τον ρυθμιστικό έλεγχο της αρμόδιας ρυθμιστικής αρχής να επαναξιολογεί συστηματικά και τακτικά, τουλάχιστον ανά δεκαετία, την ασφάλεια της πυρηνικής εγκατάστασης κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 6 στοιχείο γ). Η εν λόγω επαναξιολόγηση της ασφάλειας αποσκοπεί στη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς την υπάρχουσα σχεδιαστική βάση και εντοπίζει περαιτέρω βελτιώσεις σχετικές με την ασφάλεια, λαμβάνοντας υπόψη ζητήματα γήρανσης της εγκατάστασης, την πείρα που αποκτάται κατά τη λειτουργία, καθώς και τα πλέον πρόσφατα ερευνητικά αποτελέσματα και εξελίξεις στα διεθνή πρότυπα, έχοντας ως σημείο αναφοράς τον στόχο του άρθρου 8α.

Άρθρο 8δ

Εντός των εγκαταστάσεων ετοιμότητα και αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης

1.  Με την επιφύλαξη των διατάξεων της οδηγίας 2013/59/Ευρατόμ του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το εθνικό πλαίσιο απαιτεί οργανωτική υποδομή για την εντός των εγκαταστάσεων ετοιμότητα και αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης με σαφή κατανομή των αρμοδιοτήτων και συντονισμό μεταξύ του κατόχου άδειας, και των αρμόδιων αρχών και οργανώσεων, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις φάσεις μιας έκτακτης ανάγκης.

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη συνοχή και τη συνέχεια μεταξύ, αφενός, των απαιτούμενων από το εθνικό πλαίσιο διευθετήσεων ετοιμότητας και αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών εντός των εγκαταστάσεων και, αφετέρου, των λοιπών διευθετήσεων ετοιμότητας και αντιμετώπισης έκτακτων περιστατικών, οι οποίες απαιτούνται δυνάμει της οδηγίας 2013/59/Ευρατόμ.



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2α

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΜΟΤΙΜΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Άρθρο 8ε

Αξιολογήσεις από ομοτίμους

1.  Τουλάχιστο μία φορά ανά δεκαετία, τα κράτη μέλη φροντίζουν για τη διεξαγωγή περιοδικών αυτοαξιολογήσεων του εθνικού τους πλαισίου και των αρμόδιων ρυθμιστικών αρχών και απευθύνουν πρόσκληση για τη διεξαγωγή διεθνούς αξιολόγησης από ομότιμο των οικείων τμημάτων του εθνικού τους πλαισίου και των αρμόδιων ρυθμιστικών αρχών, με σκοπό τη συνεχώς βελτιούμενη πυρηνική ασφάλεια. Εφόσον διατίθενται, τα αποτελέσματα των εν λόγω αξιολογήσεων από ομοτίμους διαβιβάζονται με έκθεση προς τα κράτη μέλη και την Επιτροπή.

2.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, με συντονισμένο τρόπο:

α) πραγματοποιείται εθνική αξιολόγηση σχετικά με συγκεκριμένο θέμα που αφορά την πυρηνική ασφάλεια των σχετικών πυρηνικών εγκαταστάσεων στο έδαφός τους·

β) όλα τα άλλα κράτη μέλη και η Επιτροπή, ως παρατηρητής, καλούνται να πραγματοποιήσουν αξιολόγηση από ομοτίμους των πορισμάτων της εθνικής αξιολόγησης που προβλέπεται στο στοιχείο α)·

γ) λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα παρακολούθησης των σχετικών πορισμάτων που προκύπτουν από τη διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους·

δ) δημοσιεύονται σχετικές εκθέσεις για την ανωτέρω αναφερόμενη διαδικασία και το κύριο πόρισμά της, όταν τα πορίσματα είναι διαθέσιμα.

3.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι υπάρχουν διευθετήσεις που επιτρέπουν την έναρξη της πρώτης θεματικής αξιολόγησης από ομοτίμους το 2017, καθώς και τη διενέργεια ακολούθως θεματικών αξιολογήσεων από ομοτίμους τουλάχιστον ανά εξαετία.

4.  Σε περίπτωση ατυχήματος που προκαλεί καταστάσεις οι οποίες απαιτούν έκτακτα μέτρα εκτός των εγκαταστάσεων ή μέτρα προστασίας του κοινού, το οικείο κράτος μέλος διασφαλίζει ότι ζητείται διεθνής αξιολόγηση από ομοτίμους χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

▼B

Άρθρο 9

Υποβολή εκθέσεων

▼M1

1.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας για πρώτη φορά έως τις 22 Ιουλίου 2014 και, κατόπιν, έως τις 22 Ιουλίου 2020.

▼B

2.  Με βάση τις εκθέσεις των κρατών μελών, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκθεση για την πρόοδο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

▼M1 —————

▼B



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 10

Μεταφορά της οδηγίας

1.  Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ της αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία μέχρι τις 22 Ιουλίου 2011. Ενημερώνουν αμέσως στην Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα εν λόγω μέτρα, αυτά περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

▼M1

1α.  Οι υποχρεώσεις μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής των άρθρων 6, 8α, 8β, 8γ και 8δ δεν ισχύουν για κράτη μέλη που δεν διαθέτουν πυρηνικές εγκαταστάσεις, εκτός αν τα κράτη αυτά αποφασίσουν να αναπτύξουν οποιαδήποτε δραστηριότητα που σχετίζεται με πυρηνικές εγκαταστάσεις η οποία υπόκειται σε άδεια υπό τη δικαιοδοσία τους.

▼B

2.  Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία καθώς και όλες τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις των εν λόγω διατάξεων.

Άρθρο 11

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 12

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.



( 1 ) Γνώμη της 10ης Ιουνίου 2009 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα).

( 2 ) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Απριλίου 2009 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα).

( 3 ) ΕΕ L 159 της 29.6.1996, σ. 1.

( 4 ) C-187/87 (1988 ECR σ. 5041), C-376/90 (1992 ECR I-6180) και C-29/99 (2002 ECR I-11221).

( 5 ) ΕΕ L 318 της 11.12.1999, σ. 21.

( 6 ) ΕΕ L 371 της 30.12.1987, σ. 76.

( 7 ) ΕΕ L 357 της 7.12.1989, σ. 31.

( 8 ) Θεμελιώδη στοιχεία ασφάλειας του ΔΟΑΕ: Θεμελιώδεις αρχές ασφάλειας, IAEA Safety Standard Series αριθ. SF-1 (2006).

( 9 ) ΕΕ L 195 της 27.7.2007, σ. 44.

( 10 ) ΕΕ C 321 της 31.12.2003, σ. 1.

( 11 ) Οδηγία 2013/59/Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό βασικών προτύπων ασφαλείας για την προστασία από τους κινδύνους που προκύπτουν από ιοντίζουσες ακτινοβολίες και την κατάργηση των οδηγιών 89/618/Ευρατόμ, 90/641/Ευρατόμ, 96/29/Ευρατόμ, 97/43/Ευρατόμ και 2003/122/Ευρατόμ (ΕΕ L 13 της 17.1.2014, σ. 1).

Top