17.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 333/6

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1794/2006 της Επιτροπής (3) θεσπίζει τα μέτρα που είναι αναγκαία για τη διαμόρφωση ενός συστήματος χρέωσης των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών, σύμφωνου προς το σύστημα τελών διαδρομής του Eurocontrol. Η δημιουργία κοινού συστήματος χρέωσης των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών που παρέχονται κατά τη διάρκεια όλων των φάσεων μιας πτήσης είναι εξαιρετικής σημασίας για την εφαρμογή του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Το σύστημα πρέπει να συμβάλει στην επίτευξη μεγαλύτερης διαφάνειας στον καθορισμό, στην επιβολή και στην είσπραξη των τελών από τους χρήστες του εναέριου χώρου και στην οικονομική απόδοση της παροχής αεροναυτιλιακών υπηρεσιών. Πρέπει επίσης να ενθαρρύνει την αποτελεσματική εκτέλεση των πτήσεων και ταυτόχρονα τη διατήρηση βέλτιστου επιπέδου ασφάλειας πτήσεων και την προώθηση ολοκληρωμένης εξυπηρέτησης.

(2)

Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του γενικού στόχου βελτίωσης της οικονομικής απόδοσης των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών, με το σύστημα χρέωσης πρέπει να προωθηθεί η βελτίωση της οικονομικής απόδοσης και η επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα σύμφωνα με το Γενικό Πρόγραμμα για τη Διαχείριση της Εναέριας Κυκλοφορίας στην Ευρώπη.

(3)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1794/2006 πρέπει να προσαρμοστεί ώστε να αποτυπωθούν οι οικονομικές επιπτώσεις του μηχανισμού επιδόσεων στο σύστημα χρέωσης, ιδίως όσον αφορά τους μηχανισμούς καταμερισμού του κινδύνου κυκλοφορίας και κόστους, καθώς και τα καθεστώτα παροχής κινήτρων που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 691/2010 της Επιτροπής της 29ης Ιουλίου 2010 για τον καθορισμό μηχανισμού επιδόσεων των υπηρεσιών αεροναυτιλίας και των λειτουργιών δικτύου και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2096/2005 περί καθορισμού κοινών απαιτήσεων για την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας (4). Συνεπώς πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1794/2006.

(4)

Πρέπει να θεσπιστούν κατάλληλες μεταβατικές διατάξεις για να εξασφαλιστεί ομαλή μετάβαση στο προσαρμοσμένο σύστημα χρέωσης.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής ενιαίου ουρανού,

1)

Το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

2)

Στο άρθρο 2 προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία:

3)

Σο άρθρο 3 οι παράγραφοι 1, 2 και 3 αντικαθίστανται από τις ακόλουθες:

«1.   Το σύστημα χρέωσης διέπεται από τις γενικές αρχές που καθορίζονται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004.

2.   Το καθορισμένο κόστος των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών διαδρομής χρηματοδοτείται μέσω των τελών διαδρομής που επιβάλλονται στους χρήστες αεροναυτιλιακών υπηρεσιών σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου III ή/και από άλλα έσοδα.

3.   Το καθορισμένο κόστος των τερματικών αεροναυτιλιακών υπηρεσιών χρηματοδοτείται μέσω των τερματικών τελών που επιβάλλονται στους χρήστες αεροναυτιλιακών υπηρεσιών σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου III ή/και από άλλα έσοδα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν έμμεσες επιδοτήσεις που χορηγούνται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης.».

4)

Σο άρθρο 4 οι παράγραφοι 3 και 4 αντικαθίστανται από τις ακόλουθες:

«3.   Μια ζώνη χρέωσης τελών διαδρομής εκτείνεται από το έδαφος έως τον ανώτερο εναέριο χώρο, τον οποίο και περιλαμβάνει. Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν συγκεκριμένη ζώνη σε σύνθετες τερματικές περιοχές εντός μίας ζώνης χρέωσης.

4.   Εφόσον ζώνες χρέωσης εκτείνονται στον εναέριο χώρο περισσότερων του ενός κρατών μελών, που μπορεί να είναι συνέπεια δημιουργίας κοινής ζώνης χρέωσης σε λειτουργικό τμήμα εναέριου χώρου, τα οικεία κράτη μέλη διασφαλίζουν, στον μέγιστο δυνατό βαθμό, συνοχή και ομοιομορφία στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στον αντίστοιχο εναέριο χώρο.

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν είναι δυνατή η ομοιόμορφη εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στον αντίστοιχο εναέριο χώρο, τα κράτη μέλη ενημερώνουν τους χρήστες για τις όποιες διαφορές στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού με διαφανή τρόπο και ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Εurocontrol για τις διαφορές αυτές.».

5)

Στο άρθρο 5 οι παράγραφοι 2 και 3 αντικαθίστανται από τις ακόλουθες:

«2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν τις ακόλουθες δαπάνες ως καθορισμένο κόστος, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004, όταν αυτές προκύπτουν από την παροχή αεροναυτιλιακών υπηρεσιών:

3.   Σύμφωνα με το άρθρο 15α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004 και με την επιφύλαξη άλλων χρηματοδοτικών πόρων και σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης, μέρος των εσόδων που προκύπτουν από τα τέλη είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση κοινών έργων σχετιζόμενων με λειτουργίες του δικτύου, οι οποίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τη βελτίωση των συνολικών επιδόσεων των υπηρεσιών διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας και αεροναυτιλίας στην Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την εφαρμογή αναλυτικών και διαφανών λογιστικών συστημάτων προκειμένου να μην επιβάλλονται διπλά τέλη στους χρήστες του εναερίου χώρου. Το καθορισμένο κόστος που χρηματοδοτεί τα κοινά έργα καθορίζεται σαφώς σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙ.».

6)

Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

7)

Στο άρθρο 7 παράγραφος 2 προστίθεται το ακόλουθο κείμενο:

«Για τους σκοπούς του σημείου β) της πρώτης παραγράφου πριν από την έναρξη κάθε περιόδου αναφοράς, τα κράτη μέλη καθορίζουν για κάθε αερολιμένα τα κριτήρια που χρησιμοποιούν για την κατανομή του κόστους μεταξύ της εξυπηρέτησης κατά τη διαδρομή και της τερματικής εξυπηρέτησης, και ενημερώνουν σχετικά την Επιτροπή.».

8)

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«Άρθρο 8

Διαφάνεια του κόστους και του μηχανισμού χρέωσης

1.   Το αργότερο έξι μήνες πριν από την έναρξη κάθε περιόδου αναφοράς, τα κράτη μέλη, καλούν σε διαβούλευση τους εκπροσώπους των χρηστών του εναερίου χώρου με αντικείμενο το καθορισμένο κόστος, τις προγραμματιζόμενες επενδύσεις, τις προβλέψεις των μονάδων εξυπηρέτησης, την πολιτική χρέωσης και τις τιμές μονάδας που προκύπτουν, επικουρούμενοι από τους παρόχους αεροναυτιλιακών υπηρεσιών. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν, με διαφανή τρόπο, το εθνικό κόστος, ή το κόστος των λειτουργικών τμημάτων του εναέριου χώρου τους που έχουν καθορίσει σύμφωνα με το άρθρο 5, καθώς και τις τιμές μονάδας, στους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου, την Επιτροπή και, κατά περίπτωση, τον Eurocontrol.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, τα κράτη μέλη καλούν κάθε χρόνο σε διαβούλευση τους εκπροσώπους των χρηστών του εναέριου χώρου με αντικείμενο κάθε απόκλιση από τα προβλεπόμενα, και ιδίως σχετικά με:

Η εν λόγω διαβούλευσης μπορεί να διοργανώνεται σε περιφερειακή βάση. Οι εκπρόσωποι των χρηστών του εναερίου χώρου διατηρούν το δικαίωμα να ζητούν περαιτέρω διαβούλευση. Η διαβούλευση με τους χρήστες διοργανώνεται επίσης συστηματικά μετά την ενεργοποίηση μηχανισμού προειδοποίησης για την αναθεώρηση της τιμής μονάδας.

2.   Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 βασίζονται στους πίνακες αναφοράς και στους λεπτομερείς κανόνες υποβολής που καθορίζονται στα παραρτήματα II και VI ή, όταν κράτος μέλος, σε εθνικό επίπεδο ή σε επίπεδο λειτουργικού τμήματος εναέριου χώρου αποφάσισε να μην υπολογίσει το καθορισμένο κόστος ή τα τέλη τερματικής εξυπηρέτησης ή να μην καθορίσει τις τιμές μονάδας τερματικής εξυπηρέτησης σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 6, οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 βασίζονται στους πίνακες αναφοράς και στους λεπτομερείς κανόνες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙΙ. Τα σχετικά έγγραφα τίθενται στη διάθεση των εκπροσώπων των χρηστών του εναέριου χώρου, της Επιτροπής, του Eurocontrol και των εθνικών εποπτικών αρχών τρεις εβδομάδες πριν από τη συνάντηση διαβούλευσης. Όσον αφορά την ετήσια διαβούλευση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο, τα σχετικά έγγραφα τίθενται στη διάθεση των εκπροσώπων των χρηστών του εναερίου χώρου, της Επιτροπής, του Eurocontrol και των εθνικών εποπτικών αρχών σε ετήσια βάση, το αργότερο την 1η Νοεμβρίου.».

9)

Το άρθρο 9 τροποποιείται ως εξής:

10)

Τα άρθρα 10 και 11 αντικαθίστανται από το ακόλουθο:

«Άρθρο 10

Υπολογισμός τελών διαδρομής

1.   Με την επιφύλαξη της δυνατότητας που παρέχει το άρθρο 3 παράγραφος 2 για τη χρηματοδότηση των αεροναυτιλιακών υπηρεσιών διαδρομής μέσω άλλων εσόδων, τα τέλη διαδρομής για συγκεκριμένη πτήση εντός συγκεκριμένης ζώνης χρέωσης τελών διαδρομής ισούνται με το γινόμενο της τιμής μονάδας που έχει υπολογιστεί γι’ αυτήν τη ζώνη χρέωσης τελών διαδρομής επί τις μονάδες τελών διαδρομής για τη συγκεκριμένη πτήση.

2.   Οι τιμές μονάδας και οι μονάδες εξυπηρέτησης κατά τη διαδρομή υπολογίζονται σύμφωνα με το παράρτημα IV.

Άρθρο 11

Υπολογισμός τελών τερματικής εξυπηρέτησης

1.   Με την επιφύλαξη της δυνατότητας που παρέχει το άρθρο 3 παράγραφος 3 για τη χρηματοδότηση των τερματικών αεροναυτιλιακών υπηρεσιών μέσω άλλων εσόδων, τα τέλη τερματικής εξυπηρέτησης για συγκεκριμένη πτήση εντός συγκεκριμένης ζώνης χρέωσης τερματικών τελών ισούνται με το γινόμενο της τιμής μονάδας που έχει υπολογιστεί γι’ αυτήν τη ζώνη χρέωσης τερματικών τελών επί τις μονάδες τερματικής εξυπηρέτησης για τη συγκεκριμένη πτήση. Για τον υπολογισμό της χρέωσης, η προσέγγιση και η αναχώρηση μετρώνται ως μία και μόνη πτήση. Η μονάδα μέτρησης είναι είτε η άφιξη πτήσης είτε η αναχώρηση πτήσης.

2.   Η τιμή μονάδας και οι μονάδες τερματικής εξυπηρέτησης υπολογίζονται σύμφωνα με το παράρτημα V.».

11)

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 11α:

«Άρθρο 11α

Καταμερισμός κινδύνου

1.   Το παρόν άρθρο θεσπίζει τους μηχανισμούς καταμερισμού του κινδύνου κυκλοφορίας και κόστους. Εφαρμόζεται σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2010.

2.   Οι ακόλουθες δαπάνες δεν υπόκεινται στον καταμερισμό του κινδύνου κυκλοφορίας και ανακτώνται ανεξαρτήτως της εξέλιξης της κυκλοφορίας:

Επίσης, τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρούν από τον καταμερισμό του κινδύνου κυκλοφορίας το καθορισμένο κόστος των παρόχων υπηρεσιών εναέριας κυκλοφορίας που έχουν λάβει άδεια να παρέχουν αεροναυτιλιακές υπηρεσίες χωρίς πιστοποίηση, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 550/2004.

3.   Εφόσον, σε ένα δεδομένο έτος, ο πραγματικός αριθμός μονάδων εξυπηρέτησης δεν είναι ανώτερος ή κατώτερος του 2 % των προβλέψεων κατά την έναρξη της περιόδου αναφοράς, δεν μεταφέρονται τα πρόσθετα έσοδα ή ζημίες στα έσοδα του παρόχου αεροναυτιλιακών υπηρεσιών ως προς το καθορισμένο κόστος.

4.   Εφόσον, σε ένα δεδομένο έτος ν, ο πραγματικός αριθμός μονάδων εξυπηρέτησης είναι ανώτερος του 2 % των προβλέψεων κατά την έναρξη της περιόδου αναφοράς, επιστρέφεται στους χρήστες του εναερίου χώρου το αργότερο το έτος ν+2 τουλάχιστον το 70 % των πρόσθετων εσόδων του(των) αντίστοιχου(ων) παρόχου(ων) αεροναυτιλιακών υπηρεσιών που υπερβαίνουν το 2 % της διαφοράς μεταξύ των πραγματικών μονάδων εξυπηρέτησης και της πρόβλεψης ως προς το καθορισμένο κόστος.

Εφόσον, σε ένα δεδομένο έτος ν, ο πραγματικός αριθμός μονάδων εξυπηρέτησης είναι κατώτερος του 2 % των προβλέψεων κατά την έναρξη της περιόδου αναφοράς, τους χρήστες του εναερίου χώρου βαρύνει το αργότερο το έτος ν+2 το 70 % κατ’ ανώτατο όριο των ζημιών του(των) αντίστοιχου(ων) παρόχου(ων) αεροναυτιλιακών υπηρεσιών που υπερβαίνουν το 2 % της διαφοράς μεταξύ των πραγματικών μονάδων εξυπηρέτησης και της πρόβλεψης ως προς το καθορισμένο κόστος. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να κατανείμουν τη μεταφορά των ζημιών αυτών στα έσοδα σε αρκετά έτη με σκοπό να διατηρηθεί η σταθερότητα της τιμής μονάδας.

5.   Η κατανομή του κινδύνου κυκλοφορίας που αναφέρεται στην παράγραφο 4 καθορίζεται στο σχέδιο επιδόσεων σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου για ολόκληρη την περίοδο αναφοράς, μετά από τη διαβούλευση που αναφέρεται στο άρθρο 8.

6.   Εφόσον, σε ένα δεδομένο έτος ν, ο πραγματικός αριθμός μονάδων εξυπηρέτησης είναι κατώτερος του 90 % των προβλέψεων κατά την έναρξη της περιόδου αναφοράς, τους χρήστες του εναερίου χώρου καταρχήν βαρύνει το αργότερο το έτος ν+2 το πλήρες ύψος των ζημιών του(των) αντίστοιχου(ων) παρόχου(ων) αεροναυτιλιακών υπηρεσιών, το οποίο υπερβαίνει το 10 % της διαφοράς μεταξύ των πραγματικών μονάδων εξυπηρέτησης και της πρόβλεψης ως προς το καθορισμένο κόστος. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να κατανείμουν τη μεταφορά των ζημιών αυτών στα έσοδα σε αρκετά έτη με σκοπό να διατηρηθεί η σταθερότητα της τιμής μονάδας.

Εφόσον, σε ένα δεδομένο έτος ν, ο πραγματικός αριθμός μονάδων εξυπηρέτησης είναι υψηλότερος του 110 % των προβλέψεων κατά την έναρξη της περιόδου αναφοράς, επιστρέφεται στους χρήστες του εναερίου χώρου το αργότερο το έτος ν+2 το πλήρες ύψος των πρόσθετων εσόδων του(των) αντίστοιχου(ων) παρόχου(ων) αεροναυτιλιακών υπηρεσιών, το οποίο υπερβαίνει το 10 % της διαφοράς μεταξύ των πραγματικών μονάδων εξυπηρέτησης και της πρόβλεψης ως προς το καθορισμένο κόστος.

7.   Οι πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών χωρίς μετοχικό κεφάλαιο ή με μετοχικό κεφάλαιο κάτω του 5 % του συνολικού παθητικού στις 31 Δεκεμβρίου 2011 μπορούν να εξαιρούνται από τον καταμερισμό του κινδύνου κυκλοφορίας κατά την πρώτη περίοδο αναφοράς, ώστε να επιτευχθεί μικρότερο ποσοστό χρηματοδότησης του χρέους. Οι εν λόγω πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών που εξαιρούνται από τον καταμερισμό του κινδύνου κυκλοφορίας αναφέρονται στο σχέδιο επιδόσεων που θα επανεξετάσει η Επιτροπή και στις πρόσθετες πληροφορίες που πρέπει να διαβιβασθούν σύμφωνα με το παράρτημα II. Τα κράτη μέλη περιγράφουν και αιτιολογούν τα μέτρα που προγραμματίζουν για να επιτευχθεί χαμηλότερο ποσοστό χρηματοδότησης του χρέους και το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής τους.

8.   Οι ακόλουθες αρχές ισχύουν για τον κίνδυνο κόστους:

Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο, η εθνική εποπτική αρχή καταρτίζει κατάλογο με ανεξέλεγκτους παράγοντες κόστους, από τον κατάλογο που αναφέρεται στα στοιχεία i) έως v) του πρώτου εδαφίου και ο οποίος επισυνάπτεται στο σχέδιο επιδόσεων.

Εφόσον καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς το πραγματικό κόστος είναι χαμηλότερο του καθορισμένου κόστους που ορίσθηκε στην αρχή της περιόδου αναφοράς, η διαφορά επιστρέφεται στους χρήστες του εναερίου χώρου με μεταφορά της στην επόμενη περίοδο αναφοράς.

Εφόσον καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς το πραγματικό κόστος είναι υψηλότερο του καθορισμένου κόστους που ορίσθηκε στην αρχή της περιόδου αναφοράς, η διαφορά μετακυλύεται στους χρήστες του εναερίου χώρου με μεταφορά της στην επόμενη περίοδο αναφοράς. Η οικεία εθνική εποπτική αρχή δίνει τη ρητή συγκατάθεσή της για τη μεταφορά αφού βεβαιωθεί ότι:

Το μεταφερόμενο ποσό προσδιορίζεται με συντελεστές και περιγράφεται στις πρόσθετες πληροφορίες που παρέχονται σύμφωνα με το παράρτημα VI.».

12)

Στο άρθρο 12 οι παράγραφοι 1, 2 και 3 αντικαθίστανται από τις ακόλουθες:

«1.   Τα κράτη μέλη σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου μπορούν να καθιερώσουν ή να εγκρίνουν καθεστώτα παροχής κινήτρων, τα οποία εφαρμόζονται με ισότιμο και διαφανή τρόπο, για την προώθηση βελτιώσεων στην παροχή αεροναυτιλιακών υπηρεσιών ή τη μείωση του περιβαλλοντικού αντίκτυπου των αερομεταφορών, τα οποία οδηγούν σε διαφορετικό υπολογισμό των τελών σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3. Η εφαρμογή των κινήτρων αυτών μπορεί να εφαρμόζεται στους παρόχους αεροναυτιλιακών υπηρεσιών ή στους χρήστες του εναέριου χώρου.

2.   Σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2010, τα κράτη μέλη, σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος εναέριου χώρου, μπορούν να αποφασίζουν οικονομικά κίνητρα για την επίτευξη των στόχων επιδόσεων από τους παρόχους τους αεροναυτιλιακών υπηρεσιών. Επιτρέπεται η προσαρμογή της τιμής μονάδας για την πρόβλεψη δώρου ή προστίμου ανάλογα με το πραγματικό επίπεδο επιδόσεων του παρόχου αεροναυτιλιακών υπηρεσιών ως προς τον αντίστοιχο στόχο. Τα εν λόγω δώρα ή πρόστιμα τίθενται σε εφαρμογή μόνον εφόσον οι αποκλίσεις των επιδόσεων έχουν ουσιώδη επίπτωση στους χρήστες. Το εφαρμοζόμενο ύψος του δώρου ή προστίμου είναι ανάλογο των προς επίτευξη στόχων και των επιτυγχανόμενων επιδόσεων. Τα επίπεδα απόκλισης των επιδόσεων και το εφαρμοζόμενο ύψος του δώρου ή προστίμου καθορίζονται μετά από την πρόσκληση σε διαβούλευση που αναφέρεται στο άρθρο 8 και προβλέπεται στο σχέδιο επιδόσεων σε επίπεδο εθνικό ή λειτουργικού τμήματος του εναέριου χώρου.

3.   Όταν κράτος μέλος αποφασίζει να εφαρμόσει καθεστώς παροχής κινήτρων ως προς τους χρήστες αεροναυτιλιακών υπηρεσιών, ρυθμίζει τα τέλη που καταβάλλουν, μετά από την πρόσκληση σε διαβούλευση που αναφέρεται στο άρθρο 8, κατά τρόπο ώστε να αντικατοπτρίζουν τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι εν λόγω χρήστες, και ιδίως για:

13)

Το άρθρο 13 τροποποιείται ως εξής:

14)

Στο άρθρο 14 η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από την ακόλουθη:

«1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να εισπράττουν τα τέλη μέσω ενιαίου τέλους ανά πτήση. Εφόσον τα τέλη χρεώνονται και συλλέγονται σε περιφερειακή βάση, το νόμισμα χρέωσης μπορεί να είναι το ευρώ και στην αντίστοιχη τιμή μονάδας επιτρέπεται η προσθήκη μιας τιμής διοικητικής μονάδας για την κάλυψη του κόστους χρέωσης και συλλογής.».

15)

Το άρθρο 15 απαλείφεται.

16)

Στο άρθρο 17 το εισαγωγικό μέρος του πρώτου εδαφίου αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«Οι πάροχοι αεροναυτιλιακών υπηρεσιών διευκολύνουν τις επιθεωρήσεις και τις έρευνες της εθνικής εποπτικής αρχής ή του νομιμοποιούμενου οργανισμού που ενεργεί εξ ονόματός της, καθώς και τους επιτόπιους ελέγχους. Τα εξουσιοδοτημένα πρόσωπα δύνανται:».

17)

Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 17α:

«Άρθρο 17α

Επανεξέταση

Η επανεξέταση, εκ μέρους ης Επιτροπής, του μηχανισμού επιδόσεων ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 24 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2010 περιλαμβάνει τον μηχανισμό καταμερισμού κινδύνου που ορίζεται στο άρθρο 11α του παρόντος κανονισμού, τα καθεστώτα παροχής κινήτρων που ορίζονται στο άρθρο 12 του παρόντος κανονισμού και τις επιπτώσεις και την αποτελεσματικότητά τους στην επίτευξη των στόχων επιδόσεων.».

18)

Τα παραρτήματα I έως VΙ τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.