ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ —

Κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την ερμηνεία και την εφαρμογή του άρθρου 6α της οδηγίας 98/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί της προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά την αναγραφή των τιμών των προϊόντων που προσφέρονται στους καταναλωτές

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2021/C 526/02)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

131

1.

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6Α

132

1.1.

Έννοια της «ανακοίνωσης περί μείωσης τιμής»

132

1.2.

Ενδιαφερόμενοι έμποροι

133

2.

ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ «ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗΣ» ΤΙΜΗΣ

134

2.1.

Γενικοί κανόνες

134

2.2.

Αναγραφή της «προγενέστερης τιμής» σε περίπτωση γενικών ανακοινώσεων μείωσης των τιμών

135

2.3.

Προγράμματα επιβράβευσης πελατών και εξατομικευμένες μειώσεις τιμών

136

3.

ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

137

4.

ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

138

4.1.

Ευαλλοίωτα αγαθά

138

4.2.

Αγαθά «νέων αφίξεων»

139

4.3.

Προοδευτική μείωση των τιμών

139

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η οδηγία 98/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1) (στο εξής: οδηγία για την αναγραφή των τιμών) έχει ως στόχο να δώσει τη δυνατότητα στους καταναλωτές να αξιολογούν και να συγκρίνουν με ευκολία την τιμή των προϊόντων βάσει ομοιογενούς και διαφανούς πληροφόρησης. Έτσι, οι καταναλωτές είναι σε θέση να προβαίνουν σε πιο συνειδητές επιλογές (2).

Η οδηγία για την αναγραφή των τιμών απαιτεί από τους εμπόρους να αναφέρουν με «σαφή, ευκόλως αναγνωρίσιμο και ευανάγνωστο» τρόπο την τιμή πώλησης και τη μοναδιαία τιμή (δηλαδή την τιμή ανά κιλό, λίτρο ή οποιαδήποτε άλλη μονάδα μέτρησης ποσοτήτων η οποία χρησιμοποιείται κατά τρόπο γενικευμένο και συνήθη στο οικείο κράτος μέλος). Η οδηγία (ΕΕ) 2019/2161 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) τροποποίησε την οδηγία για την αναγραφή των τιμών με την προσθήκη ειδικών κανόνων —άρθρο 6α— σχετικά με τις ανακοινώσεις για μείωση της τιμής. Η οδηγία (ΕΕ) 2019/2161 θα τεθεί σε εφαρμογή σε ολόκληρη την ΕΕ από τις 28 Μαΐου 2022.

Το νέο άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών αντιμετωπίζει το ζήτημα της διαφάνειας όσον αφορά τη μείωση τιμών (4) με τη θέσπιση ειδικών κανόνων που διασφαλίζουν ότι η μείωση αυτή είναι πραγματική. Το άρθρο 6α έχει ως στόχο να αποτρέψει τους εμπόρους από το να διογκώνουν τεχνητά την τιμή αναφοράς και/ή να παραπλανούν τους καταναλωτές σχετικά με το ποσό της έκπτωσης. Ενισχύει τη διαφάνεια και διασφαλίζει ότι οι καταναλωτές πληρώνουν πράγματι λιγότερο για τα αγαθά όταν ανακοινώνεται μείωση των τιμών. Η νέα διάταξη για τη μείωση τιμών επιτρέπει επίσης στις αρχές επιβολής και εποπτείας της αγοράς να ελέγχουν ευκολότερα τον δίκαιο χαρακτήρα της μείωσης τιμών, καθώς θέτει σαφείς κανόνες σχετικά με την «προγενέστερη» τιμή αναφοράς στην οποία πρέπει να βασίζεται η ανακοινωθείσα μείωση.

Σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι να παράσχει καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται οι εν λόγω νέες διατάξεις σχετικά με τις ανακοινώσεις μειώσεων των τιμών. Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια δικαίου και να διευκολυνθεί η επιβολή, η παρούσα ανακοίνωση επισημαίνει ζητήματα που είναι κοινά για όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της αλληλεπίδρασης μεταξύ της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών και άλλων νομοθετικών πράξεων της ΕΕ.

Η παρούσα ανακοίνωση δεν αναλύει την εφαρμογή της οδηγίας στα επιμέρους κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων των εθνικών δικαστηρίων και άλλων αρμόδιων φορέων. Εκτός από τις διάφορες πηγές ενημέρωσης που είναι διαθέσιμες στα κράτη μέλη, πληροφορίες σχετικά με τις εθνικές διατάξεις για τη μεταφορά της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών στο εθνικό δίκαιο, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τη νομολογία και τη νομική βιβλιογραφία διατίθενται στη βάση δεδομένων της νομοθεσίας για τους καταναλωτές, στην οποία είναι δυνατή η πρόσβαση μέσω της διαδικτυακής πύλης της ευρωπαϊκής ηλεκτρονικής δικαιοσύνης (5).

Εάν δεν ορίζεται διαφορετικά, τα άρθρα που αναφέρονται στην παρούσα ανακοίνωση είναι εκείνα της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών, όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία (ΕΕ) 2019/2161. Όπου παραθέματα από το κείμενο της οδηγίας περιλαμβάνουν οπτική επισήμανση, η προσθήκη της εν λόγω έμφασης έχει γίνει από την Επιτροπή.

Η παρούσα ανακοίνωση απευθύνεται στα κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και στην Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία ως συμβαλλόμενα μέρη στη Συμφωνία για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο (6) (ΕΟΧ). Επομένως, οι αναφορές στην ΕΕ, στην Ένωση ή στην ενιαία αγορά θα πρέπει να νοούνται ως αναφορές στον ΕΟΧ ή στην αγορά του ΕΟΧ.

Η παρούσα ανακοίνωση προορίζεται να χρησιμεύσει αποκλειστικά ως έγγραφο καθοδήγησης — μόνο το κείμενο της ίδιας της ενωσιακής νομοθεσίας έχει νομική ισχύ. Κάθε δεσμευτική ερμηνεία του νόμου πρέπει να πηγάζει από το κείμενο της οδηγίας και απευθείας από τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: «ΔΕΕ» ή «Δικαστήριο»). Η παρούσα ανακοίνωση λαμβάνει υπόψη τις αποφάσεις του Δικαστηρίου οι οποίες δημοσιεύθηκαν έως τον Οκτώβριο του 2021 και δεν μπορεί να προδικάσει περαιτέρω εξελίξεις στη νομολογία του Δικαστηρίου.

Οι απόψεις που εκφράζονται στην παρούσα ανακοίνωση δεν μπορούν να προδικάσουν τη θέση που μπορεί να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενώπιον του Δικαστηρίου. Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην παρούσα ανακοίνωση είναι γενικού χαρακτήρα και δεν απευθύνονται ειδικά σε συγκεκριμένα πρόσωπα ή οντότητες. Ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ούτε οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λογαριασμό της φέρει ευθύνη για οποιαδήποτε ενδεχόμενη χρήση των κατωτέρω πληροφοριών.

Καθώς η παρούσα ανακοίνωση αντικατοπτρίζει τις τελευταίες εξελίξεις κατά τον χρόνο της σύνταξής της, η καθοδήγηση που παρέχεται μπορεί να τροποποιηθεί μελλοντικά.

1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6Α

Άρθρο 6α 1. Σε κάθε ανακοίνωση περί μείωσης τιμής υποδεικνύεται η προγενέστερη τιμή που εφάρμοζε ο έμπορος για καθορισμένο χρονικό διάστημα πριν από την εφαρμογή της μείωσης της τιμής. 2. Ως προγενέστερη τιμή νοείται η χαμηλότερη τιμή που εφάρμοσε ο έμπορος κατά τη διάρκεια χρονικού διαστήματος όχι συντομότερο των 30 ημερών πριν από την εφαρμογή της μείωσης της τιμής. 3. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν διαφορετικούς κανόνες για τα αγαθά τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα. 4. Όταν το προϊόν κυκλοφορεί στην αγορά για λιγότερο από 30 ημέρες, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να προβλέπουν συντομότερο χρονικό διάστημα από εκείνο που ορίζεται στην παράγραφο 2. 5. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι, όταν η μείωση της τιμής αυξάνεται προοδευτικά, η προγενέστερη τιμή είναι η τιμή χωρίς τη μείωση της τιμής πριν από την πρώτη εφαρμογή της μείωσης της τιμής.

1.1.   Έννοια της «ανακοίνωσης περί μείωσης τιμής»

Το άρθρο 6α εφαρμόζεται στις διαφημιστικές δηλώσεις του πωλητή ότι έχει μειώσει την τιμή που χρεώνει για το ή τα αγαθό. Για παράδειγμα, η μείωση της τιμής θα μπορούσε να ανακοινωθεί ως εξής:

—	ως ποσοστό (%), π.χ. «20 % έκπτωση» ή συγκεκριμένο ποσό, π.χ. «10 EUR έκπτωση»·

—	με την αναγραφή νέας (χαμηλότερης) τιμής μαζί με την αναγραφή της προγενέστερης (υψηλότερης) τιμής που εφαρμόστηκε. Η προηγούμενη τιμή μπορεί να εμφανίζεται σε διαγραμμένη μορφή. Π.χ. «τώρα 50 EUR, πριν 100 EUR» ή «50 EUR * 100 EUR»·

—	με οποιαδήποτε άλλη τεχνική προώθησης, όπως «αγοράστε σήμερα χωρίς να πληρώσετε τον ΦΠΑ», η οποία ενημερώνει τον καταναλωτή ότι η μείωση της τιμής ισούται με την αξία του ΦΠΑ (χωρίς να σημαίνει ότι ο ΦΠΑ δεν εισπράττεται)·

—	με την παρουσίαση της τρέχουσας τιμής ως τιμής «εκκίνησης» ή κάτι αντίστοιχο και την αναγραφή της υψηλότερης τιμής ως της προσεχώς κανονικής τιμής.

Το άρθρο 6α εφαρμόζεται στις ανακοινώσεις μείωσης τιμής τόσο όταν αφορούν συγκεκριμένο αγαθό ή αγαθά στην προσφορά του πωλητή όσο και όταν πραγματοποιούνται με γενική ανακοίνωση μείωσης τιμών (βλέπε ενότητες 2.2 και 3).

Το άρθρο 6α δεν πραγματεύεται και δεν περιορίζει με κανέναν τρόπο τις διακυμάνσεις και τις μειώσεις τιμών που δεν συνεπάγονται ανακοίνωση μείωσης τιμών. Πράγματι, το άρθρο 6α αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των «ανακοινώσεων» μείωσης των τιμών. Ως εκ τούτου, δεν καλύπτει μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις που επιτρέπουν στους καταναλωτές να επωφελούνται συστηματικά από μειωμένες τιμές και συγκεκριμένες ατομικές μειώσεις τιμών (βλέπε ενότητα 2.3 σχετικά με τα προγράμματα επιβράβευσης πελατών και τις εξατομικευμένες μειώσεις τιμών).

Το άρθρο 6α εφαρμόζεται ανεξάρτητα από το αν η ανακοίνωση μείωσης της τιμής υποδηλώνει μετρήσιμη μείωση της τιμής. Για παράδειγμα, ανακοινώσεις όπως «εκπτωτική» τιμή, «ειδικές προσφορές» ή «προσφορές Μαύρης Παρασκευής» που δημιουργούν την εντύπωση μείωσης της τιμής υπόκεινται επίσης στο άρθρο 6α και η «προγενέστερη» τιμή πρέπει να αναγράφεται για τα εμπορεύματα που αφορά η ανακοίνωση (βλέπε ενότητα 2.2 σχετικά με τις γενικές ανακοινώσεις μείωσης των τιμών).

Αντίθετα, το άρθρο 6α δεν εφαρμόζεται στους γενικούς ισχυρισμούς εμπορικής προώθησης που προωθούν την προσφορά του πωλητή συγκρίνοντάς τη με τις προσφορές άλλων πωλητών χωρίς να επικαλούνται μείωση της τιμής ή να δημιουργούν αυτήν την εντύπωση, όπως «οι καλύτερες/χαμηλότερες τιμές». Ωστόσο, οι δηλώσεις αυτές εξακολουθούν να υπόκεινται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές (στο εξής: ΟΑΕΠ) (βλέπε ενότητα 3 σχετικά με την αλληλεπίδραση μεταξύ της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών και της ΟΑΕΠ).

Επίσης, το άρθρο 6α δεν εφαρμόζεται ούτε σε άλλες τεχνικές προώθησης πλεονεκτικών τιμών που δεν αποτελούν μειώσεις τιμών, όπως συγκρίσεις τιμών και αλληλένδετες (υπό όρους) προσφορές. Οι λοιπές αυτές τεχνικές προώθησης πλεονεκτικών τιμών εξακολουθούν να υπόκεινται στην ΟΑΕΠ (βλέπε ενότητα 3).

Όσον αφορά την έννοια της «τιμής», το άρθρο 6α καλύπτει την «τιμή πώλησης», όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο α) της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών (7). Η οδηγία για την αναγραφή των τιμών απαιτεί επίσης την αναγραφή της «μοναδιαίας τιμής», όπως ορίζεται στο άρθρο 2στοιχείο β) (8). Για αγαθά πωλούμενα χύμα (π.χ. υφάσματα, δομικά υλικά, τρόφιμα) (9), όταν η τιμή πώλησης δεν μπορεί να καθοριστεί έως ότου ο καταναλωτής δηλώσει την ποσότητα του αγαθού που χρειάζεται, «αναγράφεται μόνον η μοναδιαία τιμή», σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3 της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών. Το άρθρο 6α εφαρμόζεται επίσης στις ανακοινώσεις μείωσης των τιμών όταν, όσον αφορά τα εν λόγω αγαθά, η ανακοίνωση μείωσης τιμών αφορά τη μοναδιαία τιμή (10). Στις περιπτώσεις αυτές, το άρθρο 6α εφαρμόζεται στην αναγραφή της «προγενέστερης» μοναδιαίας τιμής.

Η οδηγία για την αναγραφή των τιμών εφαρμόζεται στα «προϊόντα», τα οποία στο πλαίσιο της εν λόγω οδηγίας πρέπει να ερμηνεύονται ως «αγαθά». Τα «αγαθά» ορίζονται σε άλλες διατάξεις του δικαίου της ΕΕ για την προστασία των καταναλωτών (11) ως κινητά αγαθά. Ως εκ τούτου, η οδηγία για την αναγραφή των τιμών, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 6α, δεν εφαρμόζεται σε υπηρεσίες (12) (συμπεριλαμβανομένων των ψηφιακών υπηρεσιών) ή σε ψηφιακό περιεχόμενο.

Το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών εφαρμόζεται στις ανακοινώσεις μείωσης των τιμών σε όλα τα δίκτυα διανομής (π.χ. φυσικά καταστήματα, διαδικτυακά καταστήματα).

1.2.   Ενδιαφερόμενοι έμποροι

Η οδηγία για την αναγραφή των τιμών εφαρμόζεται στον έμπορο, ο οποίος ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο δ), ως «κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πωλεί ή προσφέρει για πώληση προϊόντα που εμπίπτουν στην εμπορική ή επαγγελματική του δραστηριότητα». Ως εκ τούτου, το νέο άρθρο 6α εφαρμόζεται στον έμπορο που είναι ο πραγματικός συμβαλλόμενος στη σύμβαση με τον καταναλωτή, δηλαδή στον πωλητή των αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των πωλητών που χρησιμοποιούν ενδιάμεσους, ιδίως τις ηλεκτρονικές αγορές.

Αντίθετα, το άρθρο 6α δεν εφαρμόζεται στους ενδιάμεσους που παρέχουν απλώς στους εμπόρους τα μέσα να πωλούν τα προϊόντα τους (13), όπως οι ηλεκτρονικές αγορές, ή που απλώς συγκεντρώνουν και απεικονίζουν πληροφορίες σχετικά με τις τιμές που παρέχουν άλλοι πωλητές (πλατφόρμες σύγκρισης τιμών). Οι εν λόγω ενδιάμεσοι φορείς εξακολουθούν να υπόκεινται στους γενικούς κανόνες σχετικά με την ευθύνη των ενδιάμεσων και τις υποχρεώσεις επαγγελματικής ευσυνειδησίας. Ωστόσο, ο ενδιάμεσος υπόκειται στους κανόνες της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών όταν είναι ο πραγματικός πωλητής των αγαθών ή όταν πωλεί για λογαριασμό άλλου εμπόρου.

Για τον ίδιο λόγο, το άρθρο 6α δεν εφαρμόζεται στις ανακοινώσεις «επιστροφής χρημάτων» με τις οποίες τρίτοι, οι οποίοι δεν είναι πωλητές των προϊόντων, όπως οι κατασκευαστές/διανομείς, υπόσχονται στους καταναλωτές που αγόρασαν το εν λόγω αγαθό ή αγαθά να επιστρέψουν μέρος του καταβληθέντος τιμήματος, κατόπιν ατομικού αιτήματος των καταναλωτών και για ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι εν λόγω πρακτικές «επιστροφής χρημάτων» εξακολουθούν να υπόκεινται στην ΟΑΕΠ και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την παράκαμψη των απαιτήσεων της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών σχετικά με τις ανακοινώσεις μείωσης των τιμών.

Το άρθρο 6α εφαρμόζεται επίσης σε εμπόρους που είναι εγκατεστημένοι εκτός της ΕΕ και κατευθύνουν τις πωλήσεις τους σε καταναλωτές της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των εμπόρων που προσφέρουν αγαθά μέσω πλατφορμών. Η δυνατότητα εφαρμογής της ΟΑΤ σε εμπόρους εκτός ΕΕ ρυθμίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II»). Ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται στις «εξωσυμβατικές ενοχές αστικού και εμπορικού δικαίου, σε περίπτωση που περιλαμβάνουν σύγκρουση δικαίων».

Άρθρο 6 παράγραφος 1 του κανονισμού Ρώμη ΙΙ: Το εφαρμοστέο δίκαιο στην εξωσυμβατική ενοχή η οποία απορρέει από πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού είναι το δίκαιο της χώρας στην οποία θίγονται ή ενδέχεται να θιγούν οι σχέσεις ανταγωνισμού ή τα συλλογικά συμφέροντα των καταναλωτών.

Άρθρο 6 παράγραφος 4 του κανονισμού Ρώμη ΙΙ: Δεν χωρεί παρέκκλιση από το εφαρμοστέο σύμφωνα με το παρόν άρθρο δίκαιο δυνάμει συμφωνίας κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 14.

Όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 6 παράγραφος 1 του κανονισμού Ρώμη ΙΙ, η οδηγία για την αναγραφή των τιμών θα εφαρμόζεται σε περιπτώσεις παράβασης που βλάπτουν τα συλλογικά συμφέροντα των καταναλωτών της ΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 του κανονισμού Ρώμη ΙΙ, δεν επιτρέπεται παρέκκλιση από το εφαρμοστέο δίκαιο με συμφωνία επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου.

Οι εθνικές αρχές θα είναι αρμόδιες για την επιβολή των εν λόγω κανόνων. Όπου χρειάζεται, θα μπορούν να χρησιμοποιούν τις εξουσίες έρευνας και επιβολής που διαθέτουν δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2017/2394 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15) σχετικά με τη συνεργασία για την προστασία των καταναλωτών.

2.   ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ «ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗΣ» ΤΙΜΗΣ

2.1.   Γενικοί κανόνες

Η παράγραφος 1 του άρθρου 6α απαιτεί από τον έμπορο που ανακοινώνει μείωση της τιμής να αναφέρει την «προγενέστερη» τιμή. Η παράγραφος 2 του άρθρου 6α ορίζει την «προγενέστερη» τιμή ως τη χαμηλότερη τιμή που εφάρμοσε ο έμπορος κατά τη διάρκεια χρονικού διαστήματος όχι συντομότερου των 30 ημερών πριν από την εφαρμογή της μείωσης της τιμής.

Οι παράγραφοι 3 έως 5 του άρθρου 6α παρέχουν στα κράτη μέλη ρυθμιστικές επιλογές που τους επιτρέπουν να παρεκκλίνουν από αυτόν τον γενικό κανόνα σε περίπτωση αγαθών τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα, αγαθών που κυκλοφορούν στην αγορά για λιγότερο από 30 ημέρες και αγαθών για τα οποία η μείωση της τιμής αυξάνεται προοδευτικά, αντίστοιχα (βλέπε ενότητα 4).

Εκτός από τα αγαθά που καλύπτονται από τις ρυθμιστικές επιλογές που αναφέρονται στο άρθρο 6α παράγραφοι 3 έως 5, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να προβλέπουν περίοδο μικρότερη των 30 ημερών για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής. Σκοπός της εν λόγω περιόδου αναφοράς, διάρκειας τουλάχιστον 30 ημερών, είναι να εμποδίσει τους εμπόρους να μεταβάλλουν τις τιμές και να παρουσιάζουν ψεύτικες μειώσεις τιμών, όπως με την αύξηση της τιμής για σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να μειωθεί στη συνέχεια, παρουσιάζοντάς την ως (σημαντική) μείωση τιμής, η οποία παραπλανά τους καταναλωτές. Επομένως, η περίοδος των 30 ημερών για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής αναφοράς διασφαλίζει ότι η τιμή αναφοράς είναι πραγματική και όχι απλώς ένα εργαλείο εμπορικής προώθησης ώστε να φανεί ελκυστική η μείωση.

Η παράγραφος 2 του άρθρου 6α δεν εμποδίζει τους εμπόρους από το να αναφέρουν ως «προγενέστερη» τιμή τη χαμηλότερη τιμή που εφαρμόζεται για περίοδο ακόμη μεγαλύτερη των 30 ημερών (για παράδειγμα, στο πλαίσιο της στρατηγικής εμπορικής προώθησης). Δεν αντιβαίνει στις απαιτήσεις του άρθρου 6α αν η αναγραφόμενη «προγενέστερη» τιμή είναι στην πραγματικότητα χαμηλότερη από τη χαμηλότερη τιμή κατά τις 30 ημέρες αμέσως πριν από την ανακοίνωση σχετικά με τη μείωση της τιμής.

Αντίθετα, η εθνική νομοθεσία που απαιτεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από 30 ημέρες για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής θα πρέπει να αξιολογηθεί ως προς τη συμμόρφωσή της με το δίκαιο της ΕΕ. Σύμφωνα με το άρθρο 10 της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών, οι εθνικοί κανόνες που υπερβαίνουν τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας πρέπει να είναι ευνοϊκότεροι όσον αφορά την ενημέρωση των καταναλωτών και τη σύγκριση των τιμών, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών δυνάμει της ΣΛΕΕ (16).

Για να συμμορφωθεί με το άρθρο 6α, ο έμπορος που ανακοινώνει τη μείωση των τιμών πρέπει να προσδιορίσει τη χαμηλότερη τιμή που χρέωσε για το αντίστοιχο αγαθό ή τα αγαθά κατά τη διάρκεια τουλάχιστον των τελευταίων 30 ημερών πριν από την εφαρμογή της μείωσης των τιμών. Στην εν λόγω χαμηλότερη τιμή περιλαμβάνεται κάθε προηγούμενη «μείωση» της τιμής κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η μη συνεκτίμηση των τιμών που εφαρμόστηκαν κατά τις προηγούμενες περιόδους προώθησης κατά τις 30 ημέρες πριν από την ανακοίνωση της μείωσης των τιμών αντιβαίνει στο άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

Ο ίδιος κανόνας εφαρμόζεται όταν ένας έμπορος παρουσιάζει αρχικά τη μείωση της τιμής με αναφορά σε επικείμενη αύξηση της τιμής, εφαρμόζει την αύξηση της τιμής για λιγότερο από 30 ημέρες και, στη συνέχεια, ανακοινώνει μείωση της τιμής. Ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο η μείωση της τιμής διατέθηκε στην αγορά, η προγενέστερη τιμή για τη μεταγενέστερη μείωση της τιμής πρέπει να συνεχίσει να είναι η χαμηλότερη τιμή των τελευταίων 30 ημερών, δηλαδή στην περίπτωση αυτή η αρχική τιμή εκκίνησης (βλέπε επίσης ενότητα 4.2. σχετικά με τα αγαθά «νέας άφιξης»).

Κατά συνέπεια, η μείωση της τιμής πρέπει να παρουσιάζεται με τη χρήση της αναγραφόμενης «προγενέστερης» τιμής ως αναφορά, δηλαδή κάθε αναγραφόμενη ποσοστιαία μείωση πρέπει να βασίζεται στην «προγενέστερη» τιμή που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 6α:

—

Για παράδειγμα, όταν η ανακοίνωση μείωσης της τιμής είναι «50 % έκπτωση» και η χαμηλότερη τιμή κατά τις 30 προηγούμενες ημέρες ήταν 100 EUR, ο πωλητής θα πρέπει να παρουσιάσει το ποσό των 100 EUR ως «προγενέστερη» τιμή από την οποία υπολογίζεται η μείωση 50 %, παρά το γεγονός ότι η τελευταία τιμή πώλησης του αγαθού ήταν 160 EUR. Ταυτόχρονα, το άρθρο 6α δεν εμποδίζει τον πωλητή να αναγράφει άλλες τιμές αναφοράς κατά την ανακοίνωση της μείωσης της τιμής, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω πρόσθετες τιμές αναφοράς εξηγούνται σαφώς, ότι δεν δημιουργούν σύγχυση και δεν αποσπούν την προσοχή του καταναλωτή από την αναγραφή της «προγενέστερης» τιμής σύμφωνα με το άρθρο 6α.

—

Για παράδειγμα, ένας έμπορος που εφαρμόζει μείωση των τιμών συχνότερα από μία φορά κάθε 30 ημέρες θα μπορούσε να ενημερώνει επιπλέον τον καταναλωτή σχετικά με τις άλλες προηγούμενες τιμές του ως εξής: «20 % έκπτωση από [ημερομηνία έναρξης] έως [ημερομηνία λήξης]: 80 EUR αντί για 100 EUR, η χαμηλότερη τιμή μας τις τελευταίες 30 ημέρες. Η κανονική μας τιμή, εκτός των περιόδων προώθησης, κατά τις τελευταίες 30 (ή 100 ημέρες κ.λπ.) ήταν 120 EUR».

Γενικά, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται και υπολογίζονται οι εν λόγω άλλες τιμές αναφοράς υπόκειται στην ΟΑΕΠ. Από την άποψη αυτήν, οι έμποροι πρέπει πάντα να διασφαλίζουν ότι είναι σαφές στον καταναλωτή τι αντιπροσωπεύουν οι άλλες αναγραφόμενες τιμές αναφοράς.

Το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών δεν υποχρεώνει τους εμπόρους να δηλώνουν για πόσο χρονικό διάστημα έχουν εφαρμόσει την αναγραφόμενη «προγενέστερη» τιμή. Επιπλέον, δεν επηρεάζει τη διάρκεια των εκστρατειών μείωσης των τιμών. Απαιτεί απλώς από τους εμπόρους να αναγράφουν την «προγενέστερη» τιμή στην αρχή κάθε μείωσης της τιμής και μπορούν να τη διατηρήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της μείωσης της τιμής. Οι έμποροι μπορούν να ανακοινώνουν μείωση της τιμής των αγαθών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμη και για περισσότερες από 30 ημέρες. Επίσης, όταν η μείωση της τιμής διαρκεί περισσότερο από 30 ημέρες χωρίς διακοπή, η «προγενέστερη» τιμή που πρέπει να αναγράφεται παραμένει η χαμηλότερη τιμή που εφαρμοζόταν κατά τη διάρκεια τουλάχιστον 30 ημερών πριν από τη μείωση της τιμής.

Ο δίκαιος χαρακτήρας υπερβολικά μεγάλων περιόδων μείωσης της τιμής σε σύγκριση με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το αγαθό πωλείται στην «πλήρη» τιμή μένει να αξιολογηθεί βάσει της ΟΑΕΠ (βλέπε επίσης ενότητα 3 σχετικά με την αλληλεπίδραση με την ΟΑΕΠ).

Όταν ένας έμπορος πωλεί αγαθά μέσω διαφορετικών διαύλων/σημείων πώλησης (π.χ. διαφορετικά φυσικά και/ή διαδικτυακά καταστήματα) σε διαφορετικές τιμές και οι εν λόγω διαφορετικοί δίαυλοι/σημεία πώλησης αποτελούν το αντικείμενο γενικής ανακοίνωσης μείωσης των τιμών, ο έμπορος πρέπει να αναγράφει ως «προγενέστερη» τιμή για τα σχετικά αγαθά σε κάθε δίαυλο/σημείο πώλησης τη χαμηλότερη τιμή που εφάρμοσε στον εν λόγω αντίστοιχο δίαυλο/σημείο πώλησης κατά τη διάρκεια τουλάχιστον των 30 τελευταίων ημερών.

Οι παραπλανητικές ανακοινώσεις μείωσης των τιμών που δημιουργούν την εντύπωση ότι η μείωση εφαρμόζεται σε όλους τους διαύλους/τα σημεία πώλησης του συγκεκριμένου εμπόρου, ενώ στην πραγματικότητα μόνον ορισμένοι από τους διαύλους/τα σημεία πώλησης υπόκεινται στη μείωση της τιμής, πρέπει να αξιολογούνται με βάση την ΟΑΕΠ.

Το άρθρο 6α δεν εμποδίζει τους εμπόρους να παρατείνουν μια εκστρατεία μείωσης των τιμών, υπό την προϋπόθεση ότι οι καταναλωτές είναι σαφώς ενημερωμένοι ότι πρόκειται για παράταση και όχι για νέα εκστρατεία μείωσης των τιμών και η συνολική παρουσίαση της εκστρατείας δεν είναι πιθανό να δημιουργήσει εσφαλμένη εντύπωση στους καταναλωτές.

2.2.   Αναγραφή της «προγενέστερης τιμής» σε περίπτωση γενικών ανακοινώσεων μείωσης των τιμών

Το άρθρο 6α δεν εμποδίζει τους εμπόρους να ανακοινώνουν μείωση των τιμών κατά τρόπο γενικό, για παράδειγμα:

—	«20 % έκπτωση σε όλα σήμερα» ή

—	«20 % έκπτωση σε όλα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια αυτήν την εβδομάδα».

Όταν η μείωση της τιμής (όπως περιγράφεται στην ενότητα 1.1) ανακοινώνεται με γενική δήλωση, π.χ. με πανό ή μέσω διαδικτυακής επικοινωνίας, η «προγενέστερη» τιμή δεν χρειάζεται να αναγράφεται στο ίδιο μέσο με την ίδια την ανακοίνωση μείωσης της τιμής. Αντ’ αυτού, η «προγενέστερη» τιμή για τα επιμέρους αγαθά που καλύπτονται από την ανακοίνωση πρέπει να αναγράφεται στο σημείο πώλησης, δηλαδή στις αντίστοιχες ετικέτες τιμών στα καταστήματα ή στα τμήματα τιμών στις διεπαφές διαδικτυακών καταστημάτων.

Ένας έμπορος μπορεί επίσης να ανακοινώνει γενική μείωση της τιμής παρέχοντας διαφορετικές εκπτώσεις για διαφορετικές κατηγορίες αγαθών. Στις περιπτώσεις αυτές, ο έμπορος πρέπει να προσδιορίσει σαφώς τις σχετικές κατηγορίες αγαθών και την αντίστοιχη μείωση της τιμής τους, για παράδειγμα:

—	«30 % έκπτωση στα προϊόντα με μπλε κουκκίδα και το 40 % έκπτωση στα προϊόντα με κόκκινη κουκκίδα».

Όσον αφορά την αναγραφή της «προγενέστερης» τιμής για τα επιμέρους αγαθά που καλύπτονται από τη γενική ανακοίνωση για τη μείωση της τιμής, πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ δύο περιπτώσεων:

—

όταν κατά τις τελευταίες 30 ημέρες, ο έμπορος δεν έχει αυξήσει την τιμή των επιμέρους αγαθών που καλύπτονται από τις γενικές ανακοινώσεις και δεν έχει οργανώσει άλλες (γενικές) μειώσεις τιμών κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου. Στην περίπτωση αυτήν, η «προγενέστερη» τιμή για τους σκοπούς του άρθρου 6α θα είναι η προηγουμένως εφαρμοζόμενη τιμή πώλησης των αγαθών, δηλαδή η τιμή που αναγράφεται ήδη στην ετικέτα της τιμής ή στο τμήμα τιμών της διεπαφής του διαδικτυακού καταστήματος. Κατά συνέπεια, ο έμπορος δεν χρειάζεται να αλλάξει τις ετικέτες τιμών/τις διαδικτυακές πληροφορίες για τα σχετικά αγαθά λόγω της εφαρμογής του άρθρου 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών·

—

όταν ο έμπορος έχει αυξήσει την τιμή ή έχει οργανώσει άλλη (γενική) μείωση των τιμών κατά τις τελευταίες 30 ημέρες, η τιμή πώλησης στην ετικέτα ή μέσω διαδικτύου δεν θα θεωρείται «προγενέστερη» τιμή, καθώς δεν θα είναι η χαμηλότερη τιμή κατά τις τελευταίες 30 ημέρες, όπως απαιτείται από το άρθρο 6α. Ως εκ τούτου, ο έμπορος θα πρέπει να προσαρμόσει τις σχετικές ετικέτες τιμών ή τη διαδικτυακή αναγραφή της τιμής των αγαθών που καλύπτονται από τη γενική αναγγελία μείωσης των τιμών, ώστε να αναγράφει την ορθή «προγενέστερη» τιμή για τα εν λόγω αγαθά.

Το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών δεν εμποδίζει την ομαδική διαφήμιση μειώσεων τιμών όταν κεντρικές οντότητες, όπως οι δικαιοπάροχοι, σχεδιάζουν και διαφημίζουν εκστρατείες μείωσης των τιμών για λογαριασμό των πωλητών (εμπόρων λιανικής) που διανέμουν τα προϊόντα τους. Όταν η εν λόγω κεντρική οντότητα ανακοινώνει μειώσεις τιμών για λογαριασμό των μελών της, πρέπει να διασφαλίζει ότι οι συμμετέχοντες έμποροι λιανικής είναι σε θέση να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις σχετικά με τις μειώσεις τιμών, π.χ. πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες εμπόρους λιανικής να τηρούν τους κανόνες σχετικά με την αναγραφή της «προγενέστερης» τιμής. Κάθε συμμετέχων έμπορος λιανικής εξακολουθεί να είναι υπεύθυνος, και σε αυτήν την περίπτωση, για να διασφαλίσει ότι τα οικεία αγαθά που πωλεί στο πλαίσιο της εκστρατείας μείωσης των τιμών έχουν την ορθή «προγενέστερη» τιμή.

Όπως εξηγήθηκε ανωτέρω, όταν ο συμμετέχων έμπορος λιανικής έχει διατηρήσει σταθερές τις τιμές του κατά τις τελευταίες 30 ημέρες πριν από την ανακοίνωση της μείωσης, δεν απαιτείται προσαρμογή των επιμέρους «προγενέστερων» τιμών, δεδομένου ότι η προγενέστερη τιμή πώλησης θα αποτελεί την «προγενέστερη» τιμή για τους σκοπούς του άρθρου 6α. Εάν αυτό δεν ισχύει για ορισμένα αγαθά που καλύπτονται από τη γενική εκστρατεία, ο πωλητής πρέπει να προσαρμόσει την «προγενέστερη» τιμή για τα εν λόγω αγαθά. Αυτό περιλαμβάνει περιπτώσεις στις οποίες οι εκστρατείες μείωσης των τιμών που δρομολογούνται από τον αντίστοιχο πωλητή (έμπορο λιανικής) για τα δικά του αγαθά ακολουθούνται εντός διαστήματος μικρότερου των 30 ημερών από εκστρατείες που δρομολογούνται από την κεντρική οντότητα. Στις περιπτώσεις αυτές, για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής, το συγκεκριμένο λιανικό εμπόριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη μειωμένη τιμή της προηγούμενης/-ων εκστρατείας/-ών.

2.3.   Προγράμματα επιβράβευσης πελατών και εξατομικευμένες μειώσεις τιμών

Το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών δεν εφαρμόζεται στα προγράμματα επιβράβευσης πελατών του πωλητή, όπως οι εκπτωτικές κάρτες ή τα κουπόνια, τα οποία παρέχουν στον καταναλωτή το δικαίωμα έκπτωσης τιμής για όλα τα προϊόντα του πωλητή ή για συγκεκριμένες σειρές προϊόντων κατά τη διάρκεια παρατεταμένων συνεχών περιόδων (π.χ. 6 μήνες, 1 έτος) ή που επιτρέπουν τη συσσώρευση πιστώσεων (πόντων) για μελλοντικές αγορές.

Το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών δεν εφαρμόζεται ούτε σε πραγματικές εξατομικευμένες μειώσεις τιμών που δεν έχουν τον χαρακτήρα «ανακοίνωσης» της μείωσης τιμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου είδους μειώσεων τιμών αποτελούν οι εκπτώσεις που προκύπτουν από τις προηγούμενες αγορές του καταναλωτή με τον οικείο πωλητή, όπως όταν ο καταναλωτής λαμβάνει κουπόνι «20 % έκπτωσης» με την αγορά που πραγματοποίησε, το οποίο θα ισχύσει για την επόμενη αγορά μέχρι το τέλος του μήνα. Άλλα παραδείγματα πραγματικών εξατομικευμένων μειώσεων τιμών που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6α είναι οι μειώσεις που χορηγούνται σε ειδικές περιπτώσεις για τον εν λόγω καταναλωτή, όπως για την εγγραφή του στο πρόγραμμα επιβράβευσης πελατών ή για τον γάμο ή τα γενέθλιά του, καθώς και οι μειώσεις που εφαρμόζονται κατά τον χρόνο της αγοράς και δεν έχουν «ανακοινωθεί» εκ των προτέρων.

Τα εν λόγω προγράμματα επιβράβευσης πελατών και οι εξατομικευμένες προσφορές εξακολουθούν να αξιολογούνται στο πλαίσιο της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές (βλέπε ενότητες 2.8.2. και 4.2.8 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την ΟΑΕΠ (17)).

Αντίθετα, το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών θα έχει εφαρμογή στις εν λόγω μειώσεις τιμών, οι οποίες, παρόλο που παρουσιάζονται ως εξατομικευμένες, στην πραγματικότητα προσφέρονται/ανακοινώνονται στους καταναλωτές γενικά. Μια τέτοιου είδους περίπτωση θα μπορούσε να προκύψει όταν ο έμπορος διαθέτει «κουπόνια» ή κωδικούς εκπτώσεων σε όλους δυνητικά τους καταναλωτές που επισκέπτονται το φυσικό ή το διαδικτυακό κατάστημα κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων περιόδων. Παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι εκστρατείες όπως:

—	«Σήμερα 20 % έκπτωση με τη χρήση του κωδικού XYZ»· ή

—	«Αυτό το Σαββατοκύριακο 20 % έκπτωση σε όλα, μόνο για τα μέλη του προγράμματος επιβράβευσης πελατών».

Όπου ο κωδικός/το πρόγραμμα επιβράβευσης πελατών μπορεί να προσπελαστεί/χρησιμοποιείται από πολλούς ή από τους περισσότερους πελάτες. Στις περιπτώσεις αυτές, ο έμπορος πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του άρθρου 6α, δηλαδή να διασφαλίζει ότι η «προγενέστερη» τιμή για όλα τα σχετικά αγαθά είναι η χαμηλότερη δημόσια διαθέσιμη τιμή τους τις τελευταίες 30 ημέρες (βλέπε ενότητα 2.1. σχετικά με τις γενικές ανακοινώσεις μείωσης των τιμών).

3.   ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΘΕΜΙΤΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

Η οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18) για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές απαγορεύει τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στις συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών (19). Εφαρμόζεται σε όλες τις εμπορικές πρακτικές που προκύπτουν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την πραγματοποίηση συναλλαγής μεταξύ επιχείρησης και καταναλωτή. Το άρθρο 2 στοιχείο δ) της ΟΑΕΠ ορίζει τις εμπορικές πρακτικές ως «κάθε πράξη, παράλειψη, τρόπος συμπεριφοράς ή εκπροσώπησης, εμπορική επικοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ ενός εμπορευομένου, άμεσα συνδεόμενη με την προώθηση, πώληση ή προμήθεια ενός προϊόντος σε καταναλωτές». Μια αθέμιτη εμπορική πρακτική θα μπορούσε να είναι παραπλανητική ή επιθετική πρακτική (άρθρα 6 έως 9) ή παραβίαση των απαιτήσεων επαγγελματικής ευσυνειδησίας (άρθρο 5 παράγραφος 2) που ενδέχεται να στρεβλώσει την απόφαση συναλλαγής ενός μέσου καταναλωτή.

Το άρθρο 3 παράγραφος 4 της ΟΑΕΠ προβλέπει ότι σε περίπτωση σύγκρουσης των διατάξεων της παρούσας οδηγίας με άλλους κοινοτικούς κανόνες που ρυθμίζουν συγκεκριμένες πτυχές αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, οι τελευταίοι επικρατούν και εφαρμόζονται επί των πτυχών αυτών.

Ως εκ τούτου, στον βαθμό που το άρθρο 6α της ΟΑΤ εισάγει συγκεκριμένο σύνολο κανόνων σχετικά με τον ορισμό και την αναγραφή της «προγενέστερης» τιμής κατά την ανακοίνωση μείωσης των τιμών, υπερισχύει της ΟΑΕΠ όσον αφορά τις πτυχές μείωσης των τιμών που διέπονται από τους εν λόγω συγκεκριμένους κανόνες (20).

Ως εκ τούτου, η ορθότητα της «προγενέστερης» τιμής που υπέδειξε ο πωλητής και της αντίστοιχης μείωσης των τιμών πρέπει να αξιολογηθεί σε σχέση με τις ειδικές απαιτήσεις του άρθρου 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει τις εθνικές αρχές επιβολής να εφαρμόζουν επίσης την ΟΑΕΠ στις πρακτικές των εμπόρων που παραβιάζουν το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών, όταν αυτές συνιστούν επίσης αθέμιτες πρακτικές που απαγορεύονται από την ΟΑΕΠ, ιδίως παραπλανητικές πράξεις σε σχέση με την ύπαρξη ειδικής πλεονεκτικής τιμής κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ).

Επιπλέον, όπως αναφέρεται στην ενότητα 1.2.5 των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την ΟΑΕΠ, η εν λόγω οδηγία και πιο συγκεκριμένα το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο δ) σχετικά με τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς για την ύπαρξη πλεονεκτικής τιμής εξακολουθούν να εφαρμόζονται σε άλλες πτυχές μειώσεων των τιμών. Η ΟΑΕΠ θα μπορούσε να εφαρμόζεται σε διάφορες παραπλανητικές πτυχές των πρακτικών μείωσης των τιμών, όπως:

—	υπερβολικά μεγάλα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία εφαρμόζονται μειώσεις των τιμών σε σύγκριση με το χρονικό διάστημα κατά το οποίο τα αγαθά πωλούνται σε τιμή χωρίς μείωση των τιμών·

—	διαφήμιση της μείωσης, για παράδειγμα, «έως 70 % έκπτωση», όταν η τιμή μειώνεται μόνο σε μερικά από τα είδη κατά 70 % ενώ για τα υπόλοιπα μειώνεται σε σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να σημειωθεί ότι, εκτός από τις μειώσεις των τιμών, ο πωλητής μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλα είδη πρακτικών προώθησης πλεονεκτικών τιμών, όπως:

—	συγκρίσεις με άλλες τιμές, π.χ. τιμές άλλων εμπόρων (21) ή η συνιστώμενη από τον κατασκευαστή λιανική τιμή·

—	συνοδευόμενες ή αλληλένδετες υπό όρους προσφορές (π.χ. «αγοράστε δύο στην τιμή του ενός» ή «30 % έκπτωση με την αγορά τριών τεμαχίων»).

Οι εν λόγω πρακτικές προώθησης δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών, αλλά εξακολουθούν να υπόκεινται πλήρως στην ΟΑΕΠ.

Η ΟΑΕΠ καλύπτει επίσης κάθε ανακοίνωση μείωσης των τιμών ή άλλα είδη πρακτικών προώθησης πλεονεκτικών τιμών όσον αφορά το ψηφιακό περιεχόμενο (22) και όλα τα είδη υπηρεσιών, δεδομένου ότι η οδηγία για την αναγραφή των τιμών εφαρμόζεται μόνο σε κινητά αγαθά (βλέπε ενότητα 1.1).

Ο πωλητής μπορεί επίσης να συνδυάζει τη σύγκριση τιμών με ανακοίνωση μείωσης των τιμών που ρυθμίζεται με το άρθρο 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών. Όπως αναφέρεται στην ενότητα 2.8.2 των κατευθυντήριων γραμμών της ΟΑΕΠ, ο πωλητής που παρουσιάζει σύγκριση τιμών πρέπει να δίνει τη μέγιστη προσοχή ώστε να διασφαλίζεται ότι ο μέσος καταναλωτής δεν αντιλαμβάνεται τη σύγκριση, π.χ. με τη συνιστώμενη λιανική τιμή, ως μείωση των τιμών. Όταν, λόγω της παραπλανητικής παρουσίασής της, η σύγκριση των τιμών γίνεται πράγματι αντιληπτή από τον μέσο καταναλωτή ως μείωση των τιμών, η πρακτική αυτή μπορεί να ισοδυναμεί με παράβαση τόσο της ΟΑΕΠ όσο και του άρθρου 6α της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών λόγω εσφαλμένης παρουσίασης των «προγενέστερων» τιμών.

4.   ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Οι παράγραφοι 3 έως 5 του άρθρου 6α παρέχουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να παρεκκλίνουν από τον γενικό κανόνα για τη μείωση των τιμών στις περιπτώσεις:

—	αγαθών τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα («ευαλλοίωτα αγαθά»)·

—	αγαθών που φέρουν την ένδειξη για λιγότερο από 30 ημέρες (αγαθά «νέων αφίξεων»)· και

—	διαδοχικών μειώσεων τιμών εντός περιόδου 30 ημερών.

4.1.   Ευαλλοίωτα αγαθά

Άρθρο 6α 3. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν διαφορετικούς κανόνες για τα αγαθά τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα.

Η επιλογή που προβλέπεται στο άρθρο 6α παράγραφος 3 δίνει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να προβλέπουν διαφορετικούς κανόνες για τα αγαθά τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα. Οι κανόνες αυτοί μπορούν ακόμη και να συνίστανται στην πλήρη εξαίρεση των αγαθών αυτών από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6α ή στην παροχή της δυνατότητας στον πωλητή να αναγράφει ως «προγενέστερη» τιμή την τελευταία τιμή αμέσως πριν από τη μείωση της τιμής.

Τα αγαθά τα οποία «μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα» είναι ευαλλοίωτα αγαθά στα οποία μπορεί να χρειαστεί να εφαρμόζεται έκπτωση συχνότερα ώστε να πωληθούν ταχύτερα λόγω των επικείμενων ημερομηνιών λήξης τους. Η έννοια αυτή χρησιμοποιείται επίσης στο άρθρο 16 πρώτο εδάφιο στοιχείο δ) της οδηγίας σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών (23), το οποίο προβλέπει ότι οι καταναλωτές δεν έχουν δικαίωμα υπαναχώρησης από εξ αποστάσεως συμβάσεις και συμβάσεις εκτός εμπορικού καταστήματος όσον αφορά «την προμήθεια αγαθών τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα».

Η οδηγία σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών δεν ορίζει τα «αγαθά τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα». Η τήρηση των αντικειμενικών κριτηρίων σύμφωνα με τα οποία ένα αγαθό «μπορεί να αλλοιωθεί ή λήγει σύντομα» πρέπει να εκτιμάται κατά περίπτωση. Παραδείγματα αγαθών τα οποία μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα είναι τα νωπά τρόφιμα και ποτά με σύντομη προθεσμία λήξης. Αυτή η δυνατότητα των κρατών μελών να παρεκκλίνουν από τον γενικό κανόνα για τη μείωση των τιμών δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε αγαθά που δεν είναι ευαλλοίωτα λόγω της φυσικής σύνθεσης και των ιδιοτήτων τους, αλλά «λήγουν» μόνο με την εμπορική έννοια, όπως τα εποχιακά ενδύματα (24).

Η ίδια προσέγγιση με εκείνη που προβλέπεται στην οδηγία σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών είναι έγκυρη κατά την ερμηνεία της εν λόγω έννοιας βάσει της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

4.2.   Αγαθά «νέων αφίξεων»

Άρθρο 6α 4. Όταν το προϊόν κυκλοφορεί στην αγορά για λιγότερο από 30 ημέρες, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να προβλέπουν συντομότερο χρονικό διάστημα από εκείνο που ορίζεται στην παράγραφο 2.

Η επιλογή που προβλέπεται στο άρθρο 6α παράγραφος 4 δίνει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να επιτρέπουν τις ανακοινώσεις μείωσης των τιμών και για τα αγαθά («νέες αφίξεις») που ο έμπορος πωλεί για λιγότερο από 30 ημέρες πριν από την ανακοίνωση της μείωσης των τιμών. Η επιλογή διατυπώνεται ευρέως και αναφέρεται σε «μικρότερο χρονικό διάστημα» (από την προεπιλεγμένη περίοδο των τουλάχιστον 30 ημερών).

Σε αντίθεση με τη ρυθμιστική επιλογή όσον αφορά τα αγαθά που μπορούν να αλλοιωθούν ή λήγουν σύντομα, για τα οποία τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν «διαφορετικούς κανόνες», συμπεριλαμβανομένης της εξαίρεσης των εν λόγω αγαθών από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6α, η ρυθμιστική αυτή επιλογή αναφέρεται μόνο σε «συντομότερο χρονικό διάστημα». Επομένως, δεν μπορεί να ερμηνευθεί με την έννοια ότι περιλαμβάνει επίσης τη δυνατότητα πλήρους εξαίρεσης των εν λόγω αγαθών από την υποχρέωση τήρησης της περιόδου αναφοράς για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής.

Ως εκ τούτου, όταν τα κράτη μέλη επιλέγουν να εφαρμόσουν αυτήν τη δυνατότητα παρέκκλισης από τον γενικό κανόνα, πρέπει να καθορίζουν συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής ή, εναλλακτικά, να επιτρέπουν στους εμπόρους να καθορίζουν οι ίδιοι το χρονικό διάστημα και να το αναγράφουν μαζί με την αντίστοιχη «προγενέστερη» τιμή. Στο δεύτερο σενάριο, όταν η συγκεκριμένη περίοδος αναφοράς δεν καθορίζεται από τους εθνικούς κανόνες, ο δίκαιος χαρακτήρας των αναγγελιών μείωσης των τιμών για τα εν λόγω αγαθά θα εξακολουθήσει να αξιολογείται κατά περίπτωση βάσει της ΟΑΕΠ.

Η έννοια της κυκλοφορίας στην «αγορά» πρέπει να ερμηνεύεται στο πλαίσιο του γενικού κανόνα του άρθρου 6α παράγραφοι 1 και 2, το οποίο αναφέρεται στις ενέργειες του συγκεκριμένου εμπόρου που αναγγέλλει τη μείωση των τιμών. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο αυτό, ως «αγορά» νοείται η πώληση των αγαθών από τον συγκεκριμένο έμπορο, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο δ) της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

Τα αγαθά θα πρέπει να θεωρείται ότι έχουν ήδη κυκλοφορήσει στην «αγορά» όπου ο πωλητής επαναλαμβάνει την προσφορά των ίδιων αγαθών έπειτα από μια περίοδο διακοπής, π.χ. αφού τα αγαθά εξαντλήθηκαν προσωρινά ή σε περίπτωση εποχικών αγαθών, όπως χειμερινά/θερινά ρούχα. Στην περίπτωση αυτή, δεδομένου ότι τα αγαθά αυτά δεν θα αποτελούσαν, υπό τη στενή έννοια, νέες αφίξεις, η εξαίρεση του άρθρου 6α παράγραφος 4 δεν θα είχε εφαρμογή.

Ωστόσο, στις περιπτώσεις αυτές, ο έμπορος μπορεί να επιλέξει, ως περίοδο αναφοράς για τον καθορισμό της «προγενέστερης» τιμής, μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου το αγαθό προσφέρθηκε προς πώληση για συνολικό διάστημα τουλάχιστον 30 ημερών. Ως εκ τούτου, όταν ο πωλητής προσφέρει εκ νέου ένα αγαθό προς πώληση έπειτα από μια περίοδο διακοπής, ο πωλητής μπορεί να ανακοινώσει μείωση της τιμής αναφέροντας ως «προγενέστερη» τιμή τη χαμηλότερη τιμή που εφαρμόστηκε κατά την περίοδο αναφοράς πριν από τη διακοπή (για παράδειγμα, κατά το προηγούμενο έτος), με την προϋπόθεση ότι:

—	το προϊόν έχει διατεθεί προς πώληση για συνολικό διάστημα τουλάχιστον 30 ημερών κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου αναφοράς· και

—	η αναφερόμενη «προγενέστερη» τιμή είναι η χαμηλότερη τιμή σε ολόκληρη την περίοδο αναφοράς.

Με την επιφύλαξη της κατά περίπτωση αξιολόγησης, μπορεί να ζητηθεί από τον έμπορο, σύμφωνα με το άρθρο 7 της ΟΑΕΠ, να ενημερώσει τον καταναλωτή όταν η αναγραφόμενη «προγενέστερη» τιμή είναι μια τιμή που εφαρμόστηκε όχι κατά την περίοδο αμέσως πριν από τη μείωση της τιμής αλλά π.χ. στην προηγούμενη εποχική περίοδο.

4.3.   Προοδευτική μείωση των τιμών

Άρθρο 6α 5. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι, όταν η μείωση της τιμής αυξάνεται προοδευτικά, η προγενέστερη τιμή είναι η τιμή χωρίς τη μείωση της τιμής πριν από την πρώτη εφαρμογή της μείωσης της τιμής.

Η ρυθμιστική επιλογή που προβλέπεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 6α εφαρμόζεται όταν η τιμή μειώνεται σταδιακά, χωρίς διακοπές, κατά τη διάρκεια της ίδιας εκστρατείας πωλήσεων. Στην περίπτωση αυτήν, η «προγενέστερη» τιμή είναι η χαμηλότερη τιμή κατά τη διάρκεια των 30 ημερών πριν από την εφαρμογή της πρώτης ανακοίνωσης για τη μείωση των τιμών και παραμένει η «προγενέστερη» τιμή για όλες τις μεταγενέστερες ανακοινώσεις μείωσης των τιμών κατά τη διάρκεια της εκστρατείας πωλήσεων.

—

Για παράδειγμα, η χαμηλότερη τιμή του αγαθού κατά τις τελευταίες 30 ημέρες πριν από την έναρξη της εκστρατείας πωλήσεων ήταν 100 EUR. Ο πωλητής αναγράφει το ποσό των 100 EUR ως την «προγενέστερη» τιμή του όταν αναγγέλλει την πρώτη μείωση της τιμής (π.χ. 10 % έκπτωση) και μπορεί στη συνέχεια να διατηρήσει την ίδια «προγενέστερη» τιμή και κατά την αναγγελία των ακόλουθων μειώσεων κατά 20 % και 30 %.

Η κατάσταση είναι διαφορετική στην περίπτωση διαδοχικών εκστρατειών πωλήσεων κατά τη διάρκεια περιόδου 30 ημερών [π.χ. σε προωθητικές προσφορές, όπως «20 % έκπτωση κάθε Κυριακή του Δεκεμβρίου» ή κατά τη διάρκεια διαδοχικών εκστρατειών «Ημέρα των εργένηδων» (Singles day), «Μαύρη Παρασκευή» (Black Friday), «Κυβερνο-Δευτέρα» (Cyber Monday) ή χριστουγεννιάτικων εκστρατειών πωλήσεων τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο]. Στο πλαίσιο αυτών των διαδοχικών εκστρατειών πωλήσεων, όταν η τιμή αυξάνεται σε διαλείπουσες (σύντομες) περιόδους, εφαρμόζεται ο γενικός κανόνας του άρθρου 6α και η «προγενέστερη» τιμή για κάθε διαδοχική μείωση της τιμής είναι η χαμηλότερη τιμή τουλάχιστον κατά τις τελευταίες 30 ημέρες, δηλαδή συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης τιμής κατά τις προηγούμενες προωθήσεις.

Για να αποφευχθεί η καταστρατήγηση των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 6α, η παράγραφος 5 ερμηνεύεται συσταλτικά. Ως εκ τούτου, εφαρμόζεται μόνον όταν η τιμή μειώνεται προοδευτικά, χωρίς διακοπές και χωρίς να αυξάνεται η αναγραφόμενη «προγενέστερη» τιμή κατά τη διάρκεια της συνεχούς μείωσης της τιμής.

---

(1)  Οδηγία 98/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, περί της προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά την αναγραφή των τιμών των προϊόντων που προσφέρονται στους καταναλωτές (ΕΕ L 80 της 18.3.1998, σ. 27).

(2)  Βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 6 και 12 της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

(3)  Οδηγία (ΕΕ) 2019/2161 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2019, για την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, και των οδηγιών 98/6/ΕΚ, 2005/29/ΕΚ και 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά την καλύτερη επιβολή και τον εκσυγχρονισμό των κανόνων της Ένωσης για την προστασία των καταναλωτών (ΕΕ L 328 της 18.12.2019, σ. 7).

(4)  Το 2018, υπό τον συντονισμό της Επιτροπής, οι εθνικές αρχές προστασίας των καταναλωτών διενήργησαν ετήσιο έλεγχο σε επίπεδο ΕΕ των ιστοτόπων ηλεκτρονικού εμπορίου («σάρωση») στο πλαίσιο του δικτύου συνεργασίας για την προστασία των καταναλωτών (ΣΠΚ). Η εν λόγω σάρωση αφορούσε τη διαφάνεια των τιμών, συμπεριλαμβανομένων μειώσεων των τιμών. Για πάνω από το 31 % των 431 υπό εξέταση ιστοτόπων ηλεκτρονικού εμπορίου που προσφέρουν εκπτώσεις, οι αρχές για την προστασία των καταναλωτών είτε είχαν υπόνοιες ότι οι ειδικές προσφορές δεν ήταν γνήσιες είτε διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο υπολογιζόταν η μειωμένη τιμή δεν ήταν σαφής. Δελτίο τύπου της Επιτροπής της 19ης Φεβρουαρίου 2019: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/IP_19_1333.

(5)  https://e-justice.europa.eu/591/EL/consumer_law_database?init=true

(6)  ΕΕ L 1 της 3.1.1994, σ. 3.

(7)  «[Τ]ιμή πώλησης, η τελική τιμή που ισχύει για μια μονάδα του προϊόντος ή για δεδομένη ποσότητα του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και όλων των λοιπών φόρων», άρθρο 2 στοιχείο α) της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

(8)  «[Μ]οναδιαία τιμή, η τελική τιμή, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ και όλων των λοιπών φόρων, η οποία ισχύει για ποσότητα ενός χιλιογράμμου, ενός λίτρου, ενός μέτρου, ενός τετραγωνικού μέτρου ή ενός κυβικού μέτρου του προϊόντος ή για μια διαφορετική μονάδα μετρήσεως ποσοτήτων η οποία χρησιμοποιείται κατά τρόπο γενικευμένο και συνήθη στο οικείο κράτος μέλος για τη διάθεση στο εμπόριο ειδικών προϊόντων», άρθρο 2 στοιχείο β) της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

(9)  «[Π]ροϊόντα πωλούμενα χύμα, τα προϊόντα που δεν είναι προσυσκευασμένα και μετρούνται παρουσία του καταναλωτή», άρθρο 2 στοιχείο γ) της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

(10)  Βλέπε αιτιολογική σκέψη 7 της οδηγίας για την αναγραφή των τιμών.

(11)  Σύμφωνα με την οδηγία για τα δικαιώματα των καταναλωτών [Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 304 της 22.11.2011, σ. 64)], όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία (ΕΕ) 2019/2161, τα αγαθά ορίζονται ως «α) κάθε ενσώματο κινητό αντικείμενο· το νερό, το αέριο και η ηλεκτρική ενέργεια θεωρούνται αγαθά κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας όταν προσφέρονται προς πώληση σε περιορισμένο όγκο ή καθορισμένη ποσότητα· β) κάθε ενσώματο κινητό αντικείμενο που ενσωματώνει ή διασυνδέεται με ψηφιακό περιεχόμενο ή ψηφιακή υπηρεσία κατά τέτοιο τρόπο ώστε η απουσία του εν λόγω ψηφιακού περιεχομένου ή της εν λόγω ψηφιακής υπηρεσίας να παρεμποδίζει τα αγαθά από το να εκτελούν τις λειτουργίες τους (“αγαθά με ψηφιακά στοιχεία”)·»

(12)  Βλέπε ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 1998/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 1998, περί της προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά την αναγραφή των τιμών των προϊόντων που προσφέρονται στους καταναλωτές, COM(2006) 325 final, σ. 4.

(13)  Σύμφωνα με την οδηγία 2011/83/ΕΕ σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, οι καταναλωτές πρέπει πάντα να ενημερώνονται για την ταυτότητα του πραγματικού εμπόρου (για περισσότερες πληροφορίες, βλέπε κατευθυντήριες γραμμές για την οδηγία σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών).

(14)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές («Ρώμη II») (ΕΕ L 199 της 31.7.2007, σ. 40).

(15)  Κανονισμός (ΕΕ) 2017/2394 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2017, σχετικά με τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την επιβολή της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών και με την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 (ΕΕ L 345 της 27.12.2017, σ. 1).

(16)  Βλέπε ειδικότερα τα άρθρα 34 και 36 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(17)  https://ec.europa.eu/info/law/law-topic/consumer-protection-law/unfair-commercial-practices-law/unfair-commercial-practices-directive_el

(18)  Οδηγία 2005/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου («Οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές») (ΕΕ L 149 της 11.6.2005, σ. 22).

(19)  Πριν από τις τροποποιήσεις της ΟΑΤ που επήλθαν με την οδηγία (ΕΕ) 2019/2161, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε επιβεβαιώσει την αδυναμία των κρατών μελών να θεσπίσουν πιο περιοριστικούς εθνικούς κανόνες σχετικά με τις μειώσεις τιμών βάσει της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και της (αρχικής) οδηγίας για την αναγραφή των τιμών στην υπόθεση C-421/12, Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου του Βελγίου, EU:C:2013:769.

(20)  Βλέπε επίσης Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπόθεση C-476/14, Citroën, ECLI:EU:C:2016:527.

(21)  Η σύγκριση των τιμών των διαφόρων εμπόρων εμπίπτει επίσης στην οδηγία 2006/114/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, για την παραπλανητική και τη συγκριτική διαφήμιση (OJ L 376 της 27.12.2006, σ. 21), η οποία καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες επιτρέπεται η συγκριτική διαφήμιση.

(22)  Ορίζεται ως «τα δεδομένα τα οποία παράγονται και παρέχονται σε ψηφιακή μορφή» στο άρθρο 2 παράγραφος 1 της οδηγίας (ΕΕ) 2019/770 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2019, σχετικά με ορισμένες πτυχές που αφορούν τις συμβάσεις για την προμήθεια ψηφιακού περιεχομένου και ψηφιακών υπηρεσιών (ΕΕ L 136 της 22.5.2019, σ. 1).

(23)  Οδηγία 2011/83/ΕΕ.

(24)  Βλέπε κατευθυντήριες γραμμές για την οδηγία 2011/83/ΕΕ σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών: https://ec.europa.eu/info/law/law-topic/consumer-protection-law/consumer-contract-law/consumer-rights-directive_el.