14.11.2012 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
L 316/34 |
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (EE) αριθ. 1026/2012 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 25ης Οκτωβρίου 2012
για τη λήψη ορισμένων μέτρων με στόχο τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων, κατά των χωρών οι οποίες επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43 παράγραφος 2 και το άρθρο 207,
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,
Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),
Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) |
Όπως προβλέπεται στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982 (εφεξής «UNCLOS») και στη συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θαλάσσης της 10ης Δεκεμβρίου 1982, όσον αφορά τη διατήρηση και διαχείριση των αλληλοεπικαλυπτόμενων και των άκρως μεταναστευτικών αποθεμάτων ιχθύων της 4ης Αυγούστου 1995 (εφεξής «συμφωνία UNFSA»), η διαχείριση ορισμένων κοινών, αλληλοεπικαλυπτόμενων και ιδιαίτερα αποδημητικών ειδών απαιτεί τη συνεργασία όλων των χωρών στα ύδατα των οποίων απαντάται το απόθεμα (τα παράκτια κράτη) και των χωρών οι στόλοι των οποίων αλιεύουν το εν λόγω απόθεμα (τα αλιευτικά κράτη). Η εν λόγω συνεργασία μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο περιφερειακών οργανώσεων διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) ή, σε περιπτώσεις στις οποίες οι ΠΟΔΑ δεν είναι αρμόδιες για το εν λόγω απόθεμα, μέσω ειδικών ρυθμίσεων μεταξύ των χωρών που έχουν ενδιαφέρον για τον εν λόγω τύπο αλιείας. |
(2) |
Στις περιπτώσεις στις οποίες μία τρίτη χώρα, με ενδιαφέρον για δεδομένο τύπο αλιείας στο πλαίσιο του οποίου αλιεύεται απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος για την εν λόγω χώρα και για την Ένωση, επιτρέπει αλιευτικές δραστηριότητες οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του εν λόγω αποθέματος χωρίς να σέβεται τις υπάρχουσες πρακτικές αλιείας ή τα δικαιώματα, τις υποχρεώσεις και τα συμφέροντα των άλλων χωρών και εκείνων της Ένωσης, και αδυνατεί να συνεργασθεί με άλλες χώρες και την Ένωση για τη διαχείρισή του, θα πρέπει να υιοθετούνται ειδικά μέτρα με στόχο την ενθάρρυνση της συνεισφοράς της εν λόγω χώρας στη διατήρηση του αποθέματος. |
(3) |
Τα ιχθυαποθέματα θεωρείται ότι βρίσκονται σε μη βιώσιμη κατάσταση όταν δεν διατηρούνται συνεχώς σε επίπεδο στο οποίο παράγουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση ή υψηλότερο από αυτό, ή στις περιπτώσεις στις οποίες τα επίπεδα αυτά δεν μπορούν να υπολογισθούν, όταν τα αποθέματα δεν διατηρούνται συνεχώς εντός ασφαλών βιολογικών ορίων. |
(4) |
Είναι απαραίτητο να καθοριστούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες μια χώρα δύναται να θεωρηθεί ότι επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας και να υπόκειται στην εφαρμογή μέτρων στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, και κυρίως η διαδικασία βάσει της οποίας θα χορηγείται στις εν λόγω χώρες το δικαίωμα να εκφράζουν την άποψή τους και θα τους δίνεται η ευκαιρία να λαμβάνουν διορθωτικά μέτρα. |
(5) |
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να καθοριστεί το είδος των μέτρων που μπορούν να λαμβάνονται σε σχέση με τις χώρες που επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας και να θεσπιστούν γενικές προϋποθέσεις για την έγκριση των εν λόγω μέτρων ώστε αυτές να βασίζονται σε αντικειμενικά, δίκαια, αποδοτικά ως προς το κόστος και συμβατά με τη διεθνή νομοθεσία κριτήρια, ειδικότερα με τη συμφωνία για τη θέσπιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. |
(6) |
Τα εν λόγω μέτρα θα πρέπει να αποσκοπούν στην εξάλειψη των κινήτρων των χωρών που επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας που στοχεύει στην εκμετάλλευση αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, μεταξύ άλλων, μέσω της απαγόρευσης των εισαγωγών αλιευτικών προϊόντων τα οποία έχουν αλιευθεί από σκάφη που αλιεύουν ένα απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος υπό τον έλεγχο της χώρας η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας, με απαγόρευση της πρόσβασης σε λιμένα στα εν λόγω σκάφη, ή με απαγόρευση της χρήσης αλιευτικών σκαφών ή αλιευτικού εξοπλισμού της Ένωσης για την εκμετάλλευση αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος υπό τον έλεγχο της χώρας που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας. |
(7) |
Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική και συγκροτημένη δράση της Ένωσης για τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη τα μέτρα που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (3). |
(8) |
Για να εξασφαλισθεί ότι τα μέτρα που έχουν εγκριθεί κατά μιας χώρας στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού είναι φιλικά προς το περιβάλλον, αποτελεσματικά, αναλογικά και συμβατά με τους διεθνείς κανόνες, είναι απαραίτητο πριν από την υιοθέτησή τους να προηγείται αξιολόγηση των αναμενόμενων περιβαλλοντικών, εμπορικών, οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεών τους. |
(9) |
Εάν μέτρα που έχουν εγκριθεί κατά χώρας στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού είναι αναποτελεσματικά και η χώρα αυτή εξακολουθεί να θεωρείται χώρα που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας, μπορούν να εγκριθούν περαιτέρω μέτρα σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό. |
(10) |
Η ισχύς των μέτρων που έχουν εγκριθεί κατά μιας χώρας στα πλαίσια του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να λήγει εφόσον η χώρα η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας εγκρίνει τα μέτρα τα οποία είναι απαραίτητα για τη συμβολή της στη διατήρηση του αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος. |
(11) |
Προκειμένου να διασφαλισθούν ενιαίοι όροι εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, ενδείκνυται να εκχωρηθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή ως προς την αναγνώριση μιας χώρας η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας, την υιοθέτηση μέτρων έναντι της τρίτης αυτής χώρας και την απόφαση ότι τα εγκριθέντα μέτρα θα πρέπει να σταματήσουν να ισχύουν. Οι αρμοδιότητες αυτές θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (4). |
(12) |
Η Επιτροπή θα πρέπει να εγκρίνει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή σε δεόντως δικαιολογημένες περιπτώσεις που συνδέονται με τη λήξη της εφαρμογής μέτρων που έχουν ληφθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, εφόσον το απαιτούν λόγοι επείγουσας ανάγκης, |
ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:
Άρθρο 1
Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής
1. Ο παρών κανονισμός θεσπίζει το πλαίσιο για την έγκριση ορισμένων μέτρων όσον αφορά τις δραστηριότητες και πολιτικές τρίτων χωρών που συνδέονται με την αλιεία προκειμένου να εξασφαλισθεί μακροπρόθεσμη διατήρηση των αποθεμάτων κοινού ενδιαφέροντος τόσο για την Ένωση όσο και για τις εν λόγω τρίτες χώρες.
2. Τα μέτρα που εγκρίνονται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού δύνανται να εφαρμόζονται σε όλες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες απαιτείται η συνεργασία μεταξύ τρίτων χωρών και της Ένωσης για την από κοινού διαχείριση των αποθεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες η εν λόγω συνεργασία πραγματοποιείται στο πλαίσιο ΠΟΔΑ ή παρόμοιου φορέα.
Άρθρο 2
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) |
ως «απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος» νοείται το ιχθυαπόθεμα του οποίου η γεωγραφική κατανομή το καθιστά προσβάσιμο τόσο στην Ένωση όσο και σε τρίτες χώρες και η διαχείριση του οποίου απαιτεί τη συνεργασία μεταξύ αυτών των χωρών και της Ένωσης, τόσο σε διμερές όσο και σε πολυμερές επίπεδο· |
β) |
ως «συναφή είδη» νοείται κάθε είδος ιχθύος που ανήκει στο ίδιο οικοσύστημα με το απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος το οποίο θηρεύει, θηρεύεται από αυτό, ανταγωνίζεται με αυτό για την τροφή και τον ζωτικό χώρο ή συναπαντάται στην ίδια αλιευτική ζώνη και αλιεύεται ή συλλαμβάνεται τυχαία στο πλαίσιο της ίδιας αλιείας· |
γ) |
ως «περιφερειακή οργάνωση διαχείρισης της αλιείας» ή «ΠΟΔΑ» νοείται ένας υποπεριφερειακός, περιφερειακός ή παρόμοιος οργανισμός με αρμοδιότητα, αναγνωρισμένη βάσει του διεθνούς δικαίου, να θεσπίζει μέτρα διατήρησης και διαχείρισης των έμβιων θαλάσσιων πόρων που έχουν τεθεί υπό την ευθύνη του, βάσει της ιδρυτικής του σύμβασης ή συμφωνίας· |
δ) |
ως «εισαγωγή» νοείται η είσοδος ιχθύων ή αλιευτικών προϊόντων στην επικράτεια της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων μεταφορτώσεων σε λιμένες της επικράτειάς της· |
ε) |
ως «μεταφόρτωση» νοείται η εκφόρτωση μέρους ή του συνόλου των ιχθύων και των αλιευτικών προϊόντων που βρίσκονται επί αλιευτικού σκάφους σε άλλο αλιευτικό σκάφος· |
στ) |
ως «μη βιώσιμη κατάσταση» νοείται η κατάσταση κατά την οποία το απόθεμα δεν διατηρείται συνεχώς σε επίπεδα στα οποία μπορεί να παράγεται η μέγιστη βιώσιμη απόδοση ή σε υψηλότερα από αυτά, ή, εάν τα επίπεδα αυτά δεν μπορούν να υπολογισθούν, όπου το απόθεμα δεν διατηρείται συνεχώς εντός ασφαλών βιολογικών ορίων· τα επίπεδα αποθέματος που καθορίζουν το κατά πόσον το απόθεμα ευρίσκεται σε μη βιώσιμη κατάσταση θα πρέπει να καθορίζονται με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές συμβουλές· |
ζ) |
ως «ασφαλή βιολογικά όρια» νοούνται τα όρια του μεγέθους ενός αποθέματος στα πλαίσια των οποίων το απόθεμα μπορεί να αναπληρωθεί με μεγάλο βαθμό πιθανότητας ενώ παράλληλα επιτρέπεται αλιεία υψηλής απόδοσης επί του εν λόγω αποθέματος· |
η) |
ως «χώρα» νοείται μια τρίτη χώρα, συμπεριλαμβανομένων εδαφών που απολαμβάνουν καθεστώτος αυτονομίας και διαθέτουν αρμοδιότητες στον τομέα της διατήρησης και διαχείρισης έμβιων θαλάσσιων πόρων. |
Άρθρο 3
Χώρες που επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας
Μια χώρα μπορεί να θεωρηθεί ως χώρα που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας σε περίπτωση που:
α) |
δεν συνεργάζεται στη διαχείριση ενός αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος σε πλήρη συμφωνία με τις διατάξεις της UNCLOS και της UNFSA, ή οποιασδήποτε άλλης διεθνούς συμφωνίας ή κανόνα διεθνούς δικαίου, και |
β) |
ή
|
Άρθρο 4
Μέτρα κατά των χωρών που επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας
1. Η Επιτροπή δύναται να εγκρίνει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα ακόλουθα μέτρα κατά χώρας που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας:
α) |
να αναγνωρίζει τη χώρα αυτή ως χώρα που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας· |
β) |
να εντοπίζει, όπου αυτό απαιτείται, τα συγκεκριμένα σκάφη ή στόλους της χώρας αυτής κατά των οποίων θα εφαρμόζονται ορισμένα μέτρα· |
γ) |
να επιβάλει ποσοτικούς περιορισμούς στις εισαγωγές ιχθύων που προέρχονται από το απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος το οποίο έχει αλιευθεί υπό τον έλεγχο της εν λόγω χώρας και εισαγωγές αλιευτικών προϊόντων τα οποία περιέχουν ή έχουν παραχθεί με βάση τα εν λόγω είδη ιχθύων· |
δ) |
να επιβάλει ποσοτικούς περιορισμούς στις εισαγωγές ιχθύων οιωνδήποτε συναφών ειδών και αλιευτικών προϊόντων τα οποία έχουν παραχθεί από ή περιέχουν τα εν λόγω είδη ιχθύων, εφόσον έχουν αλιευθεί κατά τη διεξαγωγή τύπων αλιείας που προέρχονται από αλιεία του αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος υπό τον έλεγχο της χώρας αυτής· κατά την υιοθέτηση του μέτρου, η Επιτροπή καθορίζει, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, ποια είδη και τα αλιεύματά τους εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του μέτρου· |
ε) |
να επιβάλλει περιορισμούς ως προς τη χρήση των λιμένων της Ένωσης σε σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία της χώρας αυτής τα οποία αλιεύουν από το απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος και/ή συναφή είδη και σε σκάφη τα οποία μεταφέρουν ιχθύες και αλιευτικά προϊόντα που προέρχονται από το απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος και/ή συναφή είδη που έχουν αλιευθεί είτε από σκάφη που φέρουν τη σημαία της χώρας αυτής είτε από σκάφη που διαθέτουν άδεια αλιείας από αυτή ενώ φέρουν σημαία άλλου κράτους· οι εν λόγω περιορισμοί δεν ισχύουν σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας ή κινδύνου κατά την έννοια του άρθρου 18 της UNCLOS για υπηρεσίες απολύτως αναγκαίες για την αντιμετώπιση των καταστάσεων αυτών· |
στ) |
να απαγορεύει σε οικονομικούς φορείς της Ένωσης την αγορά αλιευτικού σκάφους που φέρει τη σημαία της χώρας αυτής· |
ζ) |
να απαγορεύει τη μετανηολόγηση αλιευτικού σκάφους που φέρει τη σημαία κράτους μέλους στη σημαία της χώρας αυτής· |
η) |
να απαγορεύει στα κράτη μέλη να επιτρέπουν τη σύναψη συμφωνιών ναύλωσης με τις οποίες οικονομικοί φορείς της Ένωσης ναυλώνουν τα σκάφη τους σε οικονομικούς φορείς της χώρας αυτής· |
θ) |
να απαγορεύει την εξαγωγή στην εν λόγω χώρα αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία κράτους μέλους ή αλιευτικού εξοπλισμού και προμηθειών που απαιτούνται για την αλιεία από το απόθεμα κοινού ενδιαφέροντος· |
ι) |
να απαγορεύει τη σύναψη ιδιωτικών εμπορικών διευθετήσεων μεταξύ οικονομικών φορέων της Ένωσης και της εν λόγω χώρας προκειμένου αλιευτικό σκάφος που φέρει τη σημαία κράτους μέλους να χρησιμοποιήσει τις αλιευτικές δυνατότητες της εν λόγω χώρας· |
ια) |
να απαγορεύει τις κοινές αλιευτικές δραστηριότητες αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία ενός κράτους μέλους και αλιευτικών σκαφών που φέρουν τη σημαία της εν λόγω χώρας. |
2. Οι εκτελεστικές αυτές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2.
Άρθρο 5
Γενικές προϋποθέσεις όσον αφορά τα μέτρα τα οποία εγκρίνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού
1. Τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4:
α) |
συνδέονται με τη διατήρηση του αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος· |
β) |
καθίστανται αποτελεσματικά σε συνδυασμό με περιορισμούς της αλιείας από σκάφη της Ένωσης ή με περιορισμούς της παραγωγής ή της κατανάλωσης εντός της Ένωσης των ιχθύων και των αλιευτικών προϊόντων που περιέχουν ή έχουν παραχθεί με βάση τους εν λόγω ιχθείς των ειδών για τα οποία εγκρίθηκαν τα μέτρα· |
γ) |
είναι ανάλογα προς τους επιδιωκόμενους στόχους και συμβατά με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από διεθνείς συμφωνίες στις οποίες η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος και με άλλους συναφείς κανόνες του διεθνούς δικαίου. |
2. Τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4 λαμβάνουν υπόψη τα μέτρα τα οποία έχουν ήδη ληφθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008.
3. Τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4 δεν εφαρμόζονται κατά τρόπο ο οποίος να συνιστά μέσο αυθαίρετων ή αδικαιολόγητων διακρίσεων μεταξύ χωρών στις οποίες επικρατούν οι ίδιες συνθήκες, ή συγκεκαλυμμένο περιορισμό του διεθνούς εμπορίου.
4. Κατά την έγκριση των μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 4, η Επιτροπή, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι τα μέτρα αυτά είναι φιλικά προς το περιβάλλον, αποτελεσματικά, αναλογικά και συμβατά με τους διεθνείς κανόνες, αξιολογεί τις περιβαλλοντικές, εμπορικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των εν λόγω μέτρων, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, καθώς και τον διοικητικό φόρτο που συνεπάγεται η εφαρμογή τους.
5. Τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 4 προβλέπουν κατάλληλο σύστημα για την επιβολή τους από τις αρμόδιες αρχές.
Άρθρο 6
Διαδικασίες πριν από την έγκριση μέτρων κατά των χωρών οι οποίες επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας
1. Όταν η Επιτροπή κρίνει αναγκαία την υιοθέτηση μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 4, κοινοποιεί στην οικεία χώρα την πρόθεσή της να τη χαρακτηρίσει ως χώρα η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώνονται πάραυτα.
2. Η εν λόγω κοινοποίηση περιέχει πληροφορίες σχετικά με τους λόγους στους οποίους οφείλεται ο χαρακτηρισμός της εν λόγω χώρας ως χώρας που επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας και περιγράφει τα πιθανά μέτρα που μπορεί να ληφθούν κατά αυτής σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.
3. Πριν από την έγκριση μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 4, η Επιτροπή παρέχει στην ενδιαφερόμενη χώρα εύλογο περιθώριο να απαντήσει γραπτώς στην κοινοποίηση και να επανορθώσει την κατάσταση εντός ενός μηνός από την εν λόγω κοινοποίηση.
Άρθρο 7
Περίοδος εφαρμογής των μέτρων κατά χωρών οι οποίες επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας
1. Τα μέτρα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 4 παύουν να ισχύουν εφόσον η χώρα η οποία επιτρέπει τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας υιοθετήσει κατάλληλα διορθωτικά μέτρα που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση και διαχείριση του αποθέματος κοινού ενδιαφέροντος και τα εν λόγω διορθωτικά μέτρα:
α) |
είτε έχουν εγκριθεί μεμονωμένα, ή έχουν συμφωνηθεί στο πλαίσιο διαβουλεύσεων με την Ένωση και, όπου αυτό ισχύει, με άλλες οικείες χώρες και |
β) |
δεν υπονομεύουν τις επιπτώσεις των μέτρων που έχουν ληφθεί από την Ένωση είτε μεμονωμένα είτε σε συνεργασία με άλλες χώρες, με στόχο τη διατήρηση των οικείων αποθεμάτων. |
2. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που καθορίζουν εάν έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις οι οποίες προβλέπονται στην παράγραφο 1 και αποφασίζει, όπου αυτό απαιτείται, την παύση των μέτρων που έχουν εγκριθεί έναντι της ενδιαφερόμενης χώρας δυνάμει του άρθρου 4. Οι εκτελεστικές αυτές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2.
Για δεόντως αιτιολογημένους επιτακτικούς λόγους επείγουσας ανάγκης σχετικά με απρόβλεπτη οικονομική ή κοινωνική αναταραχή, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή σύμφωνα με τη διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 8 παράγραφος 3 ώστε να αποφασίσει για το εάν τα μέτρα τα οποία έχουν εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 4 παύουν να ισχύουν.
Άρθρο 8
Διαδικασία επιτροπής
1. Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
2. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
3. Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 5 αυτού.
4. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 διατίθενται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011, μαζί με άλλα έγγραφα που αναφέρονται σε αυτό.
Άρθρο 9
Έναρξη ισχύος
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.
Στρασβούργο, 25 Οκτωβρίου 2012.
Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ο Πρόεδρος
M. SCHULZ
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
Α. Δ. ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
(1) ΕΕ C 229 της 31.7.2012, σ. 112.
(2) Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2012 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 25ης Σεπτεμβρίου 2012.
(3) ΕΕ L 286 της 29.10.2008, σ. 1.
(4) ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13.