19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/1

(1)

Το άρθρο 10 παράγραφος 4 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) δεν προσδιορίζει τον τρόπο κατανομής, κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας, των ποσοτήτων δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που πρόκειται να εκπλειστηριαστούν.

(2)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου και προβλεψιμότητας της αγοράς, θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι, σε έκτακτες περιπτώσεις και προκειμένου να διασφαλισθεί η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς, η Επιτροπή μπορεί να προσαρμόζει το χρονοδιάγραμμα των πλειστηριασμών σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 4 της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.

(3)

Συνεπώς, η οδηγία 2003/87/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/2

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 του Συμβουλίου (1), και ιδίως το άρθρο 15 παράγραφος 8 πρώτη περίπτωση, το άρθρο 16 παράγραφος 5 και το άρθρο 18 παράγραφος 5, εξουσιοδότησε την Επιτροπή να θεσπίσει λεπτομερείς κανόνες για την εισφορά επί της βασικής παραγωγής και την εισφορά Β που θα εισπράττονται από τους κατόχους ποσόστωσης που λειτουργούν στα πλαίσια της κοινής οργάνωσης των αγορών στον τομέα της ζάχαρης, για τον συντελεστή υπολογισμού της συμπληρωματικής εισφοράς και την επιστροφή ή την ανάκτηση μέρους των εισφορών από τους πωλητές ζαχαροτεύτλων.

(2)

Η Επιτροπή καθόρισε την εισφορά στην παραγωγή για τις περιόδους εμπορίας 2001/2002 (2), 2002/2003 (3), 2003/2004 (4), 2004/2005 (5) και 2005/2006 (6).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, όταν το ποσό της εισφοράς επί της βασικής παραγωγής είναι μικρότερο από το μέγιστο ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 3, ή όταν το ποσό της εισφοράς Β είναι μικρότερο από το μέγιστο ποσό που προβλέπεται στο άρθρο 15 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού, ενδεχομένως αναθεωρημένο σύμφωνα με την παράγραφο 5 του ιδίου άρθρου, οι βιομηχανίες ζάχαρης όφειλαν να καταβάλουν στους πωλητές ζαχαροτεύτλων το 60 % της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της εν λόγω εισφοράς και του ποσού της προς είσπραξη εισφοράς.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 314/2002 της Επιτροπής (7), τα προς καταβολή ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, λόγω της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της βασικής εισφοράς και της εισφοράς Β και των ποσών των εν λόγω εισφορών που πρέπει να εισπραχθούν, καθορίστηκαν για τα έτη εμπορίας 2002/2003 (8), 2003/2004 (9) και 2005/2006 (10).

(5)

Στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα της ζάχαρης, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006 του Συμβουλίου (11) κατήργησε και αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, από το έτος εμπορίας 2006/2007. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 318/2006, ο οποίος εν συνεχεία καταργήθηκε και ενσωματώθηκε στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου, (12), αντικατέστησε το σύστημα μεταβλητών εισφορών στην παραγωγή ζάχαρης το οποίο συνίσταται στην αυτοχρηματοδότηση του καθεστώτος των ποσοστώσεων παραγωγής με ένα τέλος παραγωγής που θα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των δαπανών που πραγματοποιούνται στον τομέα της ζάχαρης στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης αγοράς στον τομέα της ζάχαρης.

(6)

Στις 8 Μαΐου 2008, στις συνδικασθείσες υποθέσεις C-5/06 και C-23/06 έως C-36/06, το Δικαστήριο κήρυξε άκυρους τους κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 1762/2003 (13) και (ΕΚ) αριθ. 1775/2004 (14). Στην απόφασή του, το Δικαστήριο έκρινε ότι όλες οι ποσότητες ζάχαρης σε εξαγόμενα προϊόντα, ανεξάρτητα από το αν έχουν όντως καταβληθεί οι επιστροφές ή όχι, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό του προβλεπόμενου μέσου όρου ζημιών ανά τόνο προϊόντος.

(7)

Το Δικαστήριο, στις συνδικασθείσες υποθέσεις C-175/07 έως C-184/07, και στις υποθέσεις C-466/06 και C-200/06, κήρυξε επίσης άκυρο τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1686/2005 της Επιτροπής (15).

(8)

Προκειμένου να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1193/2009 (16).

(9)

Στις 29 Σεπτεμβρίου 2011, το Γενικό Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του στην υπόθεση T-4/06, στην οποία ανέφερε ότι δεν υπήρχε κατάλληλη νομική βάση για την εφαρμογή διαφοροποιημένου συντελεστή για τη συμπληρωματική εισφορά στον τομέα της ζάχαρης και ακύρωσε το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1686/2005, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1193/2009.

(10)

Στις 27 Σεπτεμβρίου 2012, το Δικαστήριο, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-113/10, C-147/10 και C-234/10, κήρυξε άκυρο τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1193/2009, διευκρινίζοντας ότι για τον υπολογισμό του εκτιμώμενου μέσου όρου ζημιών ανά τόνο προϊόντος το άρθρο 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 έπρεπε να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι το συνολικό ποσό των επιστροφών περιλαμβάνει το σύνολο των καταβληθεισών επιστροφών στην εξαγωγή.

(11)

Ως εκ τούτου, οι εισφορές στον τομέα της ζάχαρης θα πρέπει να καθοριστούν στο κατάλληλο επίπεδο. Για τις εξαγωγές που ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 314/2002, ο «μέσος όρος ζημιών» κατά την έννοια του άρθρου 15 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει να υπολογιστεί με τη διαίρεση των καταβληθέντων ποσών των επιστροφών διά των εξαγόμενων ποσοτήτων, ανεξαρτήτως του αν έχει καταβληθεί επιστροφή ή όχι. Το «πλεόνασμα που είναι δυνατόν να εξαχθεί» κατά την έννοια του άρθρου 15 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει επίσης να υπολογιστεί με βάση το σύνολο των εξαγωγών, ανεξαρτήτως του αν έχει καταβληθεί επιστροφή ή όχι.

(12)

Δεδομένου ότι για τον υπολογισμό των εισφορών για το έτος εμπορίας 2001/2002 χρησιμοποιήθηκε η ίδια μέθοδος που ακυρώθηκε από το Δικαστήριο θα πρέπει, επίσης, να διορθωθούν αναλόγως οι εισφορές στην παραγωγή και ο συντελεστής της συμπληρωματικής εισφοράς για την περίοδο εμπορίας 2001/2002.

(13)

Όπως προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου, οι διορθωμένες εισφορές θα πρέπει να εφαρμοστούν από τις ίδιες ημερομηνίες κατά τις οποίες κηρύχθηκαν άκυρες οι εισφορές.

(14)

Ως συνέπεια του καθορισμού των ποσών των εισφορών ζάχαρης σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, τα καταβλητέα ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, λόγω της διαφοράς μεταξύ του μέγιστου ποσού της βασικής εισφοράς και του ποσού των εισφορών που πρέπει να εισπραχθούν για τα έτη εμπορίας 2002/2003, 2003/2004 και 2005/2006 θα πρέπει επίσης να καθοριστούν εκ νέου, με αναδρομική ισχύ.

(15)

Για το έτος εμπορίας 2001/2002, η συνολική μη καλυπτόμενη ζημία, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, ανέρχεται σε 14 123 937 EUR. Ο συντελεστής που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 θα πρέπει να καθοριστεί αναλόγως και να εφαρμοστεί αναδρομικώς για το ανωτέρω έτος εμπορίας.

(16)

Για το έτος εμπορίας 2002/2003, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 προκύπτει αποτέλεσμα 2 % για τη βασική εισφορά και 16,371 % για την εισφορά Β που θα πρέπει να εφαρμοσθεί αναδρομικώς για το ανωτέρω έτος εμπορίας. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και από την εισφορά Β. Συνεπώς, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός του συντελεστή συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(17)

Για το έτος εμπορίας 2002/2003, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1440/2002 της Επιτροπής (17), καθορίστηκε το μέγιστο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Ωστόσο, η εισφορά Β, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, η οποία ισχύει για το εν λόγω έτος εμπορίας, είναι 16,371 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Λόγω της διαφοράς αυτής, το προς καταβολή ποσό από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων πρέπει να καθοριστεί ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(18)

Για το έτος εμπορίας 2003/2004, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 προκύπτει αποτέλεσμα 2 % για τη βασική εισφορά και 17,259 % για την εισφορά Β. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και από την εισφορά Β. Συνεπώς, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός του συντελεστή της συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001 για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(19)

Για το έτος εμπορίας 2003/2004, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1440/2002 καθορίστηκε το ανώτατο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης, ενώ η εισφορά Β, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 για το συγκεκριμένο έτος εμπορίας, ανέρχεται σε 17,259 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Λόγω της διαφοράς αυτής, το προς καταβολή ποσό από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων πρέπει να καθοριστεί ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(20)

Για το έτος εμπορίας 2004/2005, η εφαρμογή της μεθόδου υπολογισμού που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11 δεν μεταβάλλει τη βασική εισφορά και την εισφορά Β. Για το εν λόγω έτος, η συνολική μη καλυπτόμενη ζημία, υπολογιζόμενη σύμφωνα με τη μέθοδο, ανέρχεται στο ποσό των 57 648 788 EUR. Θα πρέπει συνεπώς να καθοριστεί ο συντελεστής που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001. Όπως προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 9, ο συντελεστής θα πρέπει να είναι ενιαίος για τα κράτη μέλη της Ένωσης, με τη σύνθεσή της στις 30 Απριλίου 2004, και για τα κράτη μέλη της Ένωσης, με τη σύνθεσή της την 1η Μαΐου 2004.

(21)

Για το έτος εμπορίας 2005/2006, με την εφαρμογή της μεθόδου που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, προκύπτει αποτέλεσμα 1,2335 % για τη βασική εισφορά· χωρίς να είναι αναγκαία η εισφορά Β. Η εκ νέου υπολογιζόμενη συνολική ζημία καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα έσοδα που προκύπτουν από τη βασική εισφορά στην παραγωγή και δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός συντελεστή συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 16 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001, για το εν λόγω έτος εμπορίας.

(22)

Για το έτος εμπορίας 2005/2006, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1296/2005 της Επιτροπής (18), καθορίστηκε το μέγιστο ποσό της εισφοράς Β στο 37,5 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης. Μολονότι η βασική εισφορά, αναθεωρημένη σύμφωνα με τη μέθοδο που αναφέρεται στην αιτιολογική σκέψη 11, η οποία ισχύει για το εν λόγω έτος εμπορίας, είναι 1,2335 % της τιμής παρέμβασης της λευκής ζάχαρης, δεν είναι αναγκαίος ο καθορισμός εισφοράς Β. Λόγω των διαφορών αυτών, είναι αναγκαίο να καθοριστούν ανά τόνο ζαχαροτεύτλων αντιπροσωπευτικού ποιοτικού τύπου τα προς καταβολή ποσά από τις βιομηχανίες ζάχαρης στους πωλητές ζαχαροτεύτλων, για το εν λόγω έτος εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/2001.

(23)

Για λόγους ασφάλειας του δικαίου και για να εξασφαλιστεί η ομοιόμορφη μεταχείριση των ενεχόμενων οικονομικών φορέων στα διάφορα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να καθοριστεί κοινή ημερομηνία από την οποία θα πρέπει να βεβαιωθούν οι εισφορές που καθορίζονται με τον παρόντα κανονισμό, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1150/2000 του Συμβουλίου (19). Ωστόσο, η προθεσμία αυτή δεν θα πρέπει να ισχύει όταν τα κράτη μέλη καλούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας να προβούν σε επιστροφές μετά την εν λόγω ημερομηνία,

—

τις 16 Οκτωβρίου 2002, για το έτος εμπορίας 2001/2002,

—

τις 8 Οκτωβρίου 2003, για το έτος εμπορίας 2002/2003,

—

τις 15 Οκτωβρίου 2004, για το έτος εμπορίας 2003/2004,

—

τις 18 Οκτωβρίου 2005, για το έτος εμπορίας 2004/2005 και

—

τις 23 Φεβρουαρίου 2007, για το έτος εμπορίας 2005/2006.

—

τις 16 Οκτωβρίου 2002, για το έτος εμπορίας 2001/2002 και

—

τις 18 Οκτωβρίου 2005, για το έτος εμπορίας 2004/2005.

—

τις 8 Οκτωβρίου 2003, για το έτος εμπορίας 2002/2003,

—

τις 15 Οκτωβρίου 2004, για το έτος εμπορίας 2003/2004 και

—

τις 23 Φεβρουαρίου 2007, για το έτος εμπορίας 2005/2006.

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/7

(1)

Στις 23 Μαρτίου 2012, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 267/2012.

(2)

Βάσει της απόφασης της 28ης Νοεμβρίου 2013 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-280/12 Ρ, ο κ. Fereydoun MAHMOUDIAN και η εταιρεία Fulmen δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα του Παραρτήματος ΙΙ της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (2).

(3)

Ο κ. Fereydoun MAHMOUDIAN και η εταιρεία Fulmen θα πρέπει να διαγραφούν από τον κατάλογο των προσώπων και οντοτήτων που υπόκεινται σε περιοριστικά μέτρα στο παράρτημα ΙΧ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 267/2012.

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/9

(1)

Η συμπληρωματική σημείωση 6 στοιχείο α) του κεφαλαίου 2 της συνδυασμένης ονοματολογίας που προσαρτάται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2658/87 ορίζει «τα με προσθήκη καρυκευμάτων μη εψημένα κρέατα» ως «μη εψημένα κρέατα στα οποία η προσθήκη του καρυκεύματος έγινε σε βάθος ή στο σύνολο της επιφάνειας του προϊόντος και διακρίνεται με γυμνό μάτι ή σαφώς από τη γεύση τους».

(2)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι τελωνειακές αρχές εφαρμόζουν ενιαία προσέγγιση για λόγους δασμολογικής κατάταξης, κρίνεται αναγκαίο να καθοριστούν μέθοδοι για τον προσδιορισμό του κατά πόσον το μη εψημένο κρέας πουλερικών είναι καρυκευμένο κατά την έννοια της συμπληρωματικής σημείωσης 6 στοιχείο α) του κεφαλαίου 2 της συνδυασμένης ονοματολογίας.

(3)

Με βάση τις μελέτες που πραγματοποίησε η ομάδα των ευρωπαϊκών τελωνειακών εργαστηρίων, οι μέθοδοι για να εξακριβωθεί αν το μη εψημένο κρέας πουλερικών είναι καρυκευμένο ή όχι θα πρέπει να συνίστανται, πρώτον, σε μακροσκοπική εξέταση και, δεύτερον, σε γευστική δοκιμή δείγματος.

(4)

Η μέθοδος που συνίσταται σε γευστική δοκιμή δείγματος θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνον όταν η μέθοδος μακροσκοπικής εξέτασης δεν οδηγεί σε αξιοποιήσιμα αποτελέσματα.

(5)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής τελωνειακού κώδικα,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/26

(1)

Το άρθρο 18 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 ορίζει ότι όλα τα συστατικά τροφίμων που περιέχονται υπό τη μορφή τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών πρέπει να αναγράφονται σαφώς στον κατάλογο των συστατικών, ώστε να εξασφαλίζεται η ενημέρωση των καταναλωτών. Επιπλέον, τα ονόματα αυτών των συστατικών πρέπει να ακολουθούνται από τη λέξη «νανο» σε παρένθεση. Στο πλαίσιο αυτό, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 παρέχει ορισμό των «τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών».

(2)

Το άρθρο 18 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού εξουσιοδοτεί την Επιτροπή, για την επίτευξη των στόχων του εν λόγω κανονισμού, να προσαρμόζει, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, τον ορισμό των «τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών» που αναφέρονται σ’ αυτόν στην τεχνική και επιστημονική πρόοδο ή στους ορισμούς που συμφωνούνται σε διεθνές επίπεδο.

(3)

Στις 18 Οκτωβρίου 2011 εκδόθηκε η σύσταση 2011/696/ΕΕ της Επιτροπής (2), η οποία ανταποκρίνεται, μεταξύ άλλων, σε αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη θέσπιση ενός συνολικού επιστημονικού ορισμού των νανοϋλικών στην ενωσιακή νομοθεσία. Ο ορισμός που περιλαμβάνεται στην εν λόγω σύσταση βασίζεται αποκλειστικά στο μέγεθος των συστατικών σωματιδίων ενός υλικού και καλύπτει τα φυσικά, τα περιστασιακά και τα μεταποιημένα υλικά. Λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, την έκθεση αναφοράς του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Σκέψεις για τον ορισμό των νανοϋλικών για ρυθμιστικούς σκοπούς» (3), τη γνώμη της επιστημονικής επιτροπής για τους ανακύπτοντες και τους πρόσφατα εντοπιζόμενους κινδύνους για την υγεία (SCENIHR) σχετικά με την «Επιστημονική βάση για τον ορισμό του όρου “νανοϋλικό” » (4) και τον ορισμό που διατύπωσε για τον όρο «νανοϋλικό» ο Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης (ISO) (5).

(4)

Σύμφωνα με τη σύσταση 2011/696/ΕΕ, ο ορισμός που διατυπώνεται στη σύσταση για τον όρο «νανοϋλικό» δεν προδικάζει ούτε αντανακλά το πεδίο εφαρμογής οποιασδήποτε νομοθετικής πράξης της Ένωσης.

(5)

Σε ανακοίνωση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή για τη δεύτερη ρυθμιστική επισκόπηση σχετικά με τα νανοϋλικά (6), η Επιτροπή εξέφρασε την πρόθεσή της να εφαρμόζει στη νομοθεσία της Ένωσης τον ορισμό που διατυπώνεται για το «νανοϋλικό» στη σύσταση 2011/696/ΕΕ. Όταν χρησιμοποιούνται άλλοι ορισμοί στη νομοθεσία της ΕΕ, οι διατάξεις θα αναπροσαρμόζονται για να εξασφαλίζεται συνεκτική προσέγγιση, αν και για κάθε τομέα ενδέχεται να παραμένει αναγκαία η εφαρμογή ειδικών λύσεων.

(6)

Επομένως, ο ορισμός των «τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών» που περιλαμβάνεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 είναι σκόπιμο να ευθυγραμμιστεί με τον ορισμό που προβλέπεται στη σύσταση 2011/696/ΕΕ, ο οποίος αντανακλά τη μέχρι σήμερα τεχνική και επιστημονική πρόοδο.

(7)

Επειδή ο ορισμός που περιλαμβάνεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 αναφέρεται σε «τεχνολογικώς επεξεργασμένα νανοϋλικά» και όχι σε «νανοϋλικά» γενικώς, τα φυσικά και τα περιστασιακά νανοϋλικά δεν θα πρέπει να περιλαμβάνονται στον ορισμό.

(8)

Επιπλέον, ο ορισμός των «τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών» είναι σκόπιμο να συνδεθεί με το σκοπίμως παρασκευαζόμενο υλικό, το οποίο θα πρέπει να ορίζεται ρητά. Ο ορισμός αυτός θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον ορισμό που υιοθετήθηκε από τον ISO, σύμφωνα με τον οποίο τα «τεχνολογικώς επεξεργασμένα νανοϋλικά» είναι «νανοϋλικά που έχουν σχεδιαστεί για συγκεκριμένο σκοπό ή λειτουργία» (7).

(9)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), μόνο εγκεκριμένα πρόσθετα τροφίμων που περιλαμβάνονται στους ενωσιακούς καταλόγους μπορούν να διατίθενται στην αγορά ως τέτοια και να χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα, σε πρόσθετα τροφίμων, σε ένζυμα τροφίμων και σε αρωματικές ύλες τροφίμων υπό τους όρους χρήσης που καθορίζονται εκεί και έπειτα από εκτίμηση ασφάλειας.

(10)

Οι εν λόγω ενωσιακοί κατάλογοι θεσπίστηκαν με τους κανονισμούς της Επιτροπής (ΕΕ) αριθ. 1129/2011 (9) και (ΕΕ) αριθ. 1130/2011 (10). Οι κατάλογοι αυτοί, όπως έχουν εγκριθεί, καθορίζουν τα πρόσθετα τροφίμων που είχαν εγκριθεί για χρήση πριν από την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008, έπειτα από επανεξέταση της συμμόρφωσής τους με τις διατάξεις του εν λόγω κανονισμού. Όλα αυτά τα εγκεκριμένα πρόσθετα τροφίμων υπόκεινται επί του παρόντος σε πρόγραμμα επαναξιολόγησης από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (εφεξής «η Αρχή») σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 257/2010 της Επιτροπής (11). Η επαναξιολόγηση των προσθέτων τροφίμων γίνεται σύμφωνα με τις προτεραιότητες που καθορίζονται στον εν λόγω κανονισμό και κατά ομάδα προσθέτων τροφίμων σύμφωνα με την κύρια λειτουργική κατηγορία στην οποία ανήκουν. Καλύπτει επίσης κάθε ζήτημα που σχετίζεται με τα νανοϋλικά, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο της αναθεώρησης των όρων χρήσης, ανάλογα με την περίπτωση. Κατά συνέπεια, αξιολογήθηκαν ήδη 30 χρωστικές ουσίες τροφίμων. Καμία από τις χρωστικές ουσίες δεν παράγεται σε νανομορφή. Για το ανθρακικό ασβέστιο (E170) και τον φυτικό άνθρακα (E153) η Αρχή συνιστά να καθοριστεί το μέγεθος των σωματιδίων στις προδιαγραφές. Άλλα πρόσθετα που μπορεί να παράγονται σε νανομορφή θα αξιολογηθούν έως τις:

(11)

Ορισμένα πρόσθετα τροφίμων που περιλαμβάνονται στους ενωσιακούς καταλόγους, όπως αυτοί έχουν εγκριθεί με τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 1129/2011 και (ΕΕ) αριθ. 1130/2011, θα μπορούσαν να έχουν τη μορφή «τεχνολογικώς επεξεργασμένων νανοϋλικών» στο τελικό τρόφιμο. Ωστόσο, η αναγραφή αυτών των προσθέτων τροφίμων στον κατάλογο των συστατικών, ακολουθούμενη από τη λέξη «νανο» σε παρένθεση, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές, διότι ενδέχεται να δημιουργήσει την εντύπωση ότι τα πρόσθετα αυτά είναι νέα, ενώ στην πραγματικότητα έχουν χρησιμοποιηθεί σε τρόφιμα σ’ αυτή τη μορφή επί δεκαετίες.

(12)

Επομένως, τα πρόσθετα τροφίμων που καταχωρίστηκαν στους ενωσιακούς καταλόγους με τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 1129/2011 και (ΕΕ) αριθ. 1130/2011 δεν θα πρέπει να χαρακτηρίζονται [υποχρεωτικά] ως «νανο» στον κατάλογο των συστατικών και δεν θα πρέπει να καλύπτονται από τον ορισμό των νανοϋλικών. Η ανάγκη καθιέρωσης ειδικών απαιτήσεων επισήμανσης των νανοϋλικών σε σχέση με τα εν λόγω πρόσθετα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο του προγράμματος επαναξιολόγησης, με την τροποποίηση, αν χρειαστεί, των όρων χρήσης που προβλέπονται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 και των προδιαγραφών των προσθέτων τροφίμων, που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 231/2012 (12). Η εξαίρεση αυτή δεν θα πρέπει να ισχύει για τα πρόσθετα τροφίμων που καταχωρίζονται στους εν λόγω καταλόγους σε μεταγενέστερη ημερομηνία, συμπεριλαμβανομένων των νέων καταχωρίσεων που γίνονται σύμφωνα με το άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008.

(13)

Το οριζόμενο στο 50 % αριθμητικό όριο κατανομής μεγεθών θα πρέπει να επανεξεταστεί ώστε να αξιολογηθεί αν θα πρέπει να αντικατασταθεί στο μέλλον από ένα όριο κυμαινόμενο μεταξύ 1 % και 50 %, με βάση τις τεχνολογικές εξελίξεις σχετικά με τις μεθόδους ανίχνευσης και ποσοτικού προσδιορισμού και εφόσον αυτό δικαιολογείται από ανησυχίες για την υγεία και την ασφάλεια.

(14)

Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα,

α)

τα πρόσθετα τροφίμων που καλύπτονται από τον ορισμό που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο δεν θεωρούνται τεχνολογικώς επεξεργασμένα νανοϋλικά, αν έχουν καταχωριστεί στους ενωσιακούς καταλόγους που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 με τους κανονισμούς (ΕΕ) αριθ. 1129/2011 (13) και (ΕΕ) αριθ. 1130/2011 (14) της Επιτροπής·

β)

θεωρούνται τεχνολογικώς επεξεργασμένα νανοϋλικά τα φουλερένια, οι νιφάδες γραφενίου και οι νανοσωλήνες άνθρακα μονού τοιχώματος με μία ή περισσότερες εξωτερικές διαστάσεις κάτω του 1 nm.

Για τους σκοπούς του ορισμού που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο:

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/29

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 834/2007 θεσπίζει βασικές απαιτήσεις για τη βιολογική παραγωγή φυκιών και ζώων υδατοκαλλιέργειας. Οι λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή των εν λόγω απαιτήσεων καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 889/2008 της Επιτροπής (2).

(2)

Κατά την περίοδο μεταξύ Νοεμβρίου 2012 και Απριλίου 2013, ορισμένα κράτη μέλη υπέβαλαν αιτήσεις για την αναθεώρηση των κανόνων για τα προϊόντα, τις ουσίες και τις τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιολογική υδατοκαλλιέργεια. Οι αιτήσεις αυτές πρέπει να αξιολογηθούν από την ομάδα εμπειρογνωμόνων για την παροχή τεχνικών συμβουλών σχετικά με τη βιολογική παραγωγή, που συστάθηκε με την απόφαση 2009/427/ΕΚ της Επιτροπής (3). Βάσει αυτής της αξιολόγησης, η Επιτροπή σκοπεύει να εκτιμήσει την ανάγκη για αναθεώρηση των εν λόγω κανόνων το 2014.

(3)

Σε ορισμένες από τις εν λόγω αιτήσεις αναφέρεται ότι η διαθεσιμότητα στην αγορά βιολογικών ιχθυδίων και γόνου οστρακοειδών που πληρούν τις απαιτήσεις των άρθρων 25ε και 25ιε του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 889/2008 ήταν ανεπαρκής.

(4)

Καθώς τα βιολογικά ιχθύδια και ο γόνος οστρακοειδών δεν είναι ακόμη διαθέσιμα σε επαρκείς ποσότητες ώστε να υπάρξει συνέχεια, να αποφευχθεί η διατάραξη της βιολογικής υδατοκαλλιέργειας στην Ένωση και να δοθεί χρόνος στη αγορά για να αναπτυχθούν περαιτέρω τα βιολογικά ιχθύδια και ο γόνος οστρακοειδών, δικαιολογείται, εν αναμονή της παραλαβής των συμβουλών από τους εμπειρογνώμονες, η αναβολή κατά ένα έτος, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014, της εφαρμογής του ποσοστού της τάξεως του 50 % το οποίο προβλέπεται στο άρθρο 25ε παράγραφος 3 και στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 25ιε παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 889/2008.

(5)

Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 889/2008 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της κανονιστικής επιτροπής βιολογικής παραγωγής,

1)

Στο άρθρο 25ε, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3.   Το ανώτατο ποσοστό μη βιολογικών ιχθυδίων υδατοκαλλιέργειας που εισάγεται στην εκμετάλλευση είναι 80 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, 50 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014 και 0 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.».

2)

Στο άρθρο 25ιε παράγραφος 1, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ωστόσο, το μέγιστο ποσοστό του γόνου από μη βιολογικά εκκολαπτήρια δίθυρων οστρακοειδών που επιτρέπεται να εισάγεται σε μονάδες βιολογικής παραγωγής είναι 80 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2011, 50 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014 και 0 % έως τις 31 Δεκεμβρίου 2015.».

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/31

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 προβλέπει τη χορήγηση άδειας για τη χρήση πρόσθετων υλών στη διατροφή των ζώων και καθορίζει τους όρους και τις διαδικασίες για τη χορήγηση της άδειας αυτής.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003, υποβλήθηκε αίτηση σχετικά με τη νέα χρήση παρασκευάσματος α-γαλακτοσιδάσης που παράγεται από τον μύκητα Saccharomyces cerevisiae (CBS 615.94) και ενδο-1,4-β-γλυκανάσης που παράγεται από τον μύκητα Aspergillus niger (CBS 120604). Η εν λόγω αίτηση συνοδευόταν από τα στοιχεία και τα έγγραφα που απαιτούνται βάσει του άρθρου 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003.

(3)

Η εν λόγω αίτηση αφορά την έγκριση νέας χρήσης παρασκευάσματος α-γαλακτοσιδάσης που παράγεται από τον μύκητα Saccharomyces cerevisiae (CBS 615.94) και ενδο-1,4-β-γλυκανάσης που παράγεται από τον μύκητα Aspergillus niger (CBS 120604) ως πρόσθετης ύλης ζωοτροφών για μικρά είδη πουλερικών προς πάχυνση και κοτόπουλα που εκτρέφονται για ωοπαραγωγή, ώστε να ταξινομηθεί στην κατηγορία πρόσθετων υλών «ζωοτεχνικές πρόσθετες ύλες».

(4)

Βάσει του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 237/2012 της Επιτροπής (2), η χρήση του εν λόγω παρασκευάσματος για τα κοτόπουλα προς πάχυνση είχε εγκριθεί για δέκα έτη.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων («η Αρχή»), στη γνωμοδότηση της 18ης Ιουνίου 2013 (3), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, υπό τις προτεινόμενες συνθήκες χρήσης το παρασκεύασμα α-γαλακτοσιδάσης που παράγεται από τον μύκητα Saccharomyces cerevisiae (CBS 615.94) και ενδο-1,4-β-γλυκανάσης που παράγεται από τον μύκητα Aspergillus niger (CBS 120604) δεν έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία των ζώων, την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον, έχει τη δυνατότητα να είναι αποτελεσματικό για τα κοτόπουλα που εκτρέφονται για ωοπαραγωγή και η χρήση του μπορεί να επεκταθεί στα μικρά είδη πουλερικών προς πάχυνση. Η Αρχή θεωρεί ότι δεν υπάρχει ανάγκη να θεσπιστούν ειδικές απαιτήσεις παρακολούθησης μετά τη διάθεση στην αγορά. Η Αρχή επαλήθευσε, επίσης, την έκθεση σχετικά με τη μέθοδο ανάλυσης της πρόσθετης ύλης ζωοτροφών στις ζωοτροφές, η οποία υποβλήθηκε από το εργαστήριο αναφοράς το οποίο συστάθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003.

(6)

Από την αξιολόγηση του παρασκευάσματος α-γαλακτοσιδάσης που παράγεται από τον μύκητα Saccharomyces cerevisiae (CBS 615.94) και ενδο-1,4-β-γλυκανάσης που παράγεται από τον μύκητα Aspergillus niger (CBS 120604) προκύπτει ότι πληρούνται οι όροι για τη χορήγηση άδειας, που προβλέπονται στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003. Συνεπώς, πρέπει να εγκριθεί η χρήση του εν λόγω παρασκευάσματος, όπως ορίζεται στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

(7)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/34

(1)

Με την απόφαση 2012/734/ΕΕ το Συμβούλιο ενέκρινε την υπογραφή, εξ ονόματος της Ένωσης, της συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, αφενός, και της Κεντρικής Αμερικής, αφετέρου (εφεξής «η συμφωνία»). Δυνάμει της απόφασης 2012/734/ΕΕ, η συμφωνία εφαρμόζεται προσωρινά, έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες που απαιτούνται για τη σύναψή της.

(2)

Το παράρτημα II της συμφωνίας αφορά τον ορισμό της έννοιας «καταγόμενα προϊόντα» ή «προϊόντα καταγωγής» και τις μεθόδους διοικητικής συνεργασίας. Για ορισμένα προϊόντα, το προσάρτημα 2Α του εν λόγω παραρτήματος προβλέπει τη δυνατότητα παρεκκλίσεων από τους κανόνες καταγωγής που περιλαμβάνονται στο προσάρτημα 2 του παραρτήματος II στο πλαίσιο ετήσιων ποσοστώσεων. Εφόσον η Ένωση αποφάσισε να κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας, είναι αναγκαίο να προβλεφθούν οι όροι της εφαρμογής των εν λόγω παρεκκλίσεων για εισαγωγές από τη Γουατεμάλα.

(3)

Η διαχείριση των ποσοστώσεων που καθορίζονται στο προσάρτημα 2Α του παραρτήματος II θα πρέπει να ασκείται βάσει της αρχής της χρονικής προτεραιότητας, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 1993, για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα (2).

(4)

Το δικαίωμα υπαγωγής στις δασμολογικές παραχωρήσεις θα πρέπει να υπόκειται στην προσκόμιση των σχετικών πιστοποιητικών καταγωγής στις τελωνειακές αρχές, όπως προβλέπεται στη συμφωνία.

(5)

Δεδομένου ότι η συμφωνία εφαρμόζεται σε προσωρινή βάση από την 1η Δεκεμβρίου 2013, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται από την ίδια ημερομηνία.

(6)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής τελωνειακού κώδικα,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/38

(1)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 543/2011 προβλέπει, κατ’ εφαρμογή των αποτελεσμάτων των πολυμερών εμπορικών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ουρουγουάης, τα κριτήρια για τον καθορισμό από την Επιτροπή των κατ’ αποκοπή τιμών εισαγωγής από τρίτες χώρες, για τα προϊόντα και τις περιόδους που ορίζονται στο παράρτημα XVI μέρος A του εν λόγω κανονισμού.

(2)

Η κατ’ αποκοπή τιμή εισαγωγής υπολογίζεται κάθε εργάσιμη ημέρα, σύμφωνα με το άρθρο 136 παράγραφος 1 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 543/2011, λαμβανομένων υπόψη των ημερήσιων μεταβλητών στοιχείων. Συνεπώς, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να αρχίσει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/40

(1)

Η θητεία των κ.κ. Gijs DE VRIES, Henri GRETHEN, Michel CRETIN, Ιωάννη ΣΑΡΜΑ και David BOSTOCK πρόκειται να λήξει στις 31 Δεκεμβρίου 2013.

(2)

Θα πρέπει, κατά συνέπεια, να γίνουν νέοι διορισμοί,

—

ο κ. Alex BRENNINKMEIJER,

—

ο κ. Henri GRETHEN,

—

η κα Danièle LAMARQUE,

—

ο κ. Νικόλαος ΜΙΛΙΩΝΗΣ,

—

ο κ. Phil WYNN OWEN.

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/41

(1)

Στις 22 Δεκεμβρίου 2009 και στις 18 Ιανουαρίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε τις αποφάσεις 2009/1014/ΕΕ (1) και 2010/29/ΕΕ (2) για τον διορισμό των τακτικών και αναπληρωματικών μελών της Επιτροπής των Περιφερειών, για την περίοδο από 26 Ιανουαρίου 2010 έως 25 Ιανουαρίου 2015.

(2)

Μία θέση τακτικού μέλους της Επιτροπής των Περιφερειών έμεινε κενή λόγω της λήξης της θητείας της κας Emilia MÜLLER,

—

Η Δρ Beate MERK, Bayerische Staatsministerin für Europaangelegenheiten und regionale Beziehungen.

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/42

(1)

Το παράρτημα I της οδηγίας 98/8/ΕΚ περιέχει τον κατάλογο των δραστικών ουσιών που έχουν εγκριθεί σε ενωσιακό επίπεδο για να αποτελέσουν συστατικά βιοκτόνων. Με την οδηγία 2009/92/ΕΚ της Επιτροπής (2) προστέθηκε η δραστική ουσία βρωμαδιολόνη για χρήση στον τύπο προϊόντων 14 (τρωκτικοκτόνα), όπως αυτός ορίζεται στο παράρτημα V της οδηγίας 98/8/ΕΚ.

(2)

Η βρωμαδιολόνη αποτελεί αντιπηκτικό τρωκτικοκτόνο που είναι γνωστό ότι ενέχει τον κίνδυνο πρόκλησης ατυχημάτων με παιδιά, καθώς και κινδύνους για μη στοχευόμενα ζώα και για το περιβάλλον. Έχει χαρακτηριστεί ως ουσία δυνητικά ανθεκτική, βιοσυσσωρεύσιμη και τοξική («ΑΒΤ») ή άκρως ανθεκτική και άκρως βιοσυσσωρεύσιμη («αΑαΒ»).

(3)

Εντούτοις, για λόγους δημόσιας υγείας και υγιεινής, κρίθηκε δικαιολογημένη η καταχώριση της βρωμαδιολόνης και άλλων αντιπηκτικών τρωκτικοκτόνων στο παράρτημα I της οδηγίας 98/8/ΕΚ, με αποτέλεσμα να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να εγκρίνουν προϊόντα που έχουν ως βάση τη βρωμαδιολόνη. Ωστόσο, όταν τα κράτη μέλη εγκρίνουν προϊόντα που περιέχουν βρωμαδιολόνη, υποχρεούνται να εξασφαλίζουν την ελαχιστοποίηση της πρωτογενούς και δευτερογενούς έκθεσης του ανθρώπου, των μη στοχευόμενων ζώων και του περιβάλλοντος, εξετάζοντας και εφαρμόζοντας όλα τα κατάλληλα και διαθέσιμα μέτρα μετριασμού του κινδύνου. Συνεπώς, τα μέτρα μετριασμού του κινδύνου που αναφέρονται στην οδηγία 2009/92/ΕΚ περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τον περιορισμό της χρήσης της σε επαγγελματική.

(4)

Η εταιρεία Belgagri SA (εφεξής «ο αιτών») υπέβαλε αίτηση στην Ιρλανδία, σύμφωνα με το άρθρο 8 της οδηγίας 98/8/ΕΚ, για την έγκριση τεσσάρων τρωκτικοκτόνων που περιέχουν βρωμαδιολόνη (εφεξής «τα προϊόντα»).

(5)

Η Ιρλανδία χορήγησε τις εγκρίσεις για τα προϊόντα στις 30 Σεπτεμβρίου 2012. Τα προϊόντα εγκρίθηκαν υπό περιορισμούς, ώστε να εξασφαλιστεί η τήρηση των όρων του άρθρου 5 της οδηγίας 98/8/ΕΚ στην Ιρλανδία. Οι περιορισμοί αυτοί δεν περιλαμβάνουν περιορισμό στους επαγγελματίες χρήστες που είναι εκπαιδευμένοι ή κατέχουν άδεια.

(6)

Στις 5 Φεβρουαρίου 2013 ο αιτών υπέβαλε πλήρεις αιτήσεις στη Γερμανία για την αμοιβαία αναγνώριση των πρώτων εγκρίσεων των προϊόντων.

(7)

Στις 17 Απριλίου 2013 η Γερμανία γνωστοποίησε στην Επιτροπή, στα λοιπά κράτη μέλη και στον αιτούντα την πρότασή της να επιβάλει περιορισμούς στις πρώτες εγκρίσεις, σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 4 της οδηγίας 98/8/ΕΚ. Η Γερμανία πρότεινε να επιβληθεί στα προϊόντα περιορισμός στη χρήση τους από επαγγελματίες που είναι εκπαιδευμένοι ή κατέχουν άδεια.

(8)

Η Επιτροπή κάλεσε τα λοιπά κράτη μέλη και τον αιτούντα να υποβάλουν γραπτώς παρατηρήσεις σχετικά με τη γνωστοποίηση εντός 90 ημερών, σύμφωνα με το άρθρο 27 παράγραφος 1 της οδηγίας 98/8/ΕΚ. Δεν υποβλήθηκαν παρατηρήσεις εντός της προθεσμίας αυτής. Η γνωστοποίηση συζητήθηκε επίσης μεταξύ της Επιτροπής και των αρμόδιων για τα βιοκτόνα αρχών των κρατών μελών, κατά τη συνεδρίαση της Ομάδας Διευκόλυνσης της Έγκρισης και της Αμοιβαίας Αναγνώρισης Προϊόντων, στις 14 Μαΐου 2013.

(9)

Σύμφωνα με την οδηγία 98/8/ΕΚ, οι εγκρίσεις βιοκτόνων που περιέχουν βρωμαδιολόνη πρέπει να υπόκεινται σε όλα τα ενδεδειγμένα και διαθέσιμα μέτρα μετριασμού του κινδύνου, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού της χρήσης της σε επαγγελματική. Η επιστημονική αξιολόγηση που οδήγησε στην υπαγωγή της βρωμαδιολόνης στην οδηγία 98/8/ΕΚ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο οι επαγγελματίες χρήστες αναμένεται να ακολουθούν τις οδηγίες που ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο δευτερογενούς δηλητηρίασης μη στοχευόμενων ζώων και να χρησιμοποιούν τα προϊόντα κατά τρόπο που να αποτρέπει την επιλογή και την εξάπλωση αντοχής. Ως εκ τούτου, ο περιορισμός στους επαγγελματίες χρήστες θα πρέπει να θεωρηθεί, καταρχήν, ενδεδειγμένο μέτρο μετριασμού του κινδύνου, ιδίως στα κράτη μέλη όπου παρατηρείται αντοχή στη βρωμαδιολόνη.

(10)

Συνεπώς, ελλείψει ενδείξεων περί του αντιθέτου, ο περιορισμός στους επαγγελματίες χρήστες αποτελεί ενδεδειγμένο και διαθέσιμο μέτρο μετριασμού του κινδύνου για την έγκριση προϊόντων που περιέχουν βρωμαδιολόνη στη Γερμανία. Το συμπέρασμα αυτό ενισχύεται από τα επιχειρήματα της Γερμανίας, σύμφωνα με τα οποία έχει διαπιστωθεί αντοχή των επιμύων (αρουραίων) στη βρωμαδιολόνη, η οποία εκτιμάται ότι θα εξαπλωθεί περαιτέρω στη χώρα. Εξάλλου, η Γερμανία διαθέτει εύρυθμα λειτουργούσα υποδομή από εκπαιδευμένους στην καταπολέμηση επιβλαβών οργανισμών τεχνικούς, καθώς και από επαγγελματίες που κατέχουν άδεια κατόπιν επαγγελματικής κατάρτισης, όπως γεωργούς, κηπουρούς και δασοκόμους, με αποτέλεσμα ο προτεινόμενος περιορισμός να μην παρεμποδίζει την πρόληψη της μετάδοσης ασθενειών.

(11)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για τα βιοκτόνα προϊόντα,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/44

(1)

Η γρίπη των πτηνών είναι λοιμώδης ιογενής νόσος των πουλερικών και άλλων πτηνών σε αιχμαλωσία, η οποία μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην κερδοφορία της πτηνοτροφίας και να διαταράξει το εμπόριο εντός της Ένωσης και τις εξαγωγές προς τρίτες χώρες.

(2)

Σε περίπτωση επιδημικής έξαρσης της γρίπης των πτηνών, υπάρχει κίνδυνος να διαδοθεί ο νοσογόνος παράγοντας σε άλλες εκμεταλλεύσεις εκτροφής πουλερικών εντός του συγκεκριμένου κράτους μέλους, αλλά επίσης και σε άλλα κράτη μέλη και σε τρίτες χώρες μέσω του εμπορίου ζώντων πουλερικών ή προϊόντων πουλερικών.

(3)

Η οδηγία 2005/94/ΕΚ του Συμβουλίου (2) σχετικά με κοινοτικά μέτρα για την καταπολέμηση της γρίπης των πτηνών θεσπίζει μέτρα τα οποία, σε περίπτωση επιδημικής έξαρσης, πρέπει να εφαρμόζονται επειγόντως από τα κράτη μέλη, ώστε να προλαμβάνεται η περαιτέρω εξάπλωση του ιού.

(4)

Σύμφωνα με το άρθρο 84 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), της ανάληψης δαπάνης από τον προϋπολογισμό της Ένωσης προηγείται απόφαση χρηματοδότησης που καθορίζει τα ουσιώδη στοιχεία της ενέργειας που συνεπάγεται δαπάνη και εκδίδεται από το όργανο ή από τις αρχές τις οποίες έχει εξουσιοδοτήσει το όργανο.

(5)

Η απόφαση 2009/470/ΕΚ ορίζει τις διαδικασίες που διέπουν τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Ένωσης για τη λήψη συγκεκριμένων κτηνιατρικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των έκτακτων μέτρων. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της εν λόγω απόφασης, τα κράτη μέλη λαμβάνουν χρηματοδοτική συνδρομή για την κάλυψη του κόστους ορισμένων μέτρων με σκοπό την εξάλειψη της γρίπης των πτηνών.

(6)

Στο άρθρο 4 παράγραφος 3 πρώτη και δεύτερη περίπτωση της απόφασης 2009/470/ΕΚ καθορίζονται κανόνες για το ποσοστό των δαπανών των κρατών μελών οι οποίες μπορούν να καλυφθούν από τη χρηματοδοτική συνδρομή της Ένωσης.

(7)

Η καταβολή χρηματοδοτικής συνδρομής από την Ένωση για τη λήψη έκτακτων μέτρων με σκοπό την εξάλειψη της γρίπης των πτηνών υπόκειται στους κανόνες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 349/2005 της Επιτροπής, της 28ης Φεβρουαρίου 2005, για τους κανόνες σχετικά με την κοινοτική χρηματοδότηση των επειγουσών παρεμβάσεων και της καταπολέμησης ορισμένων νόσων των ζώων που αναφέρονται στην απόφαση 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου (4).

(8)

Το 2012 και το 2013 σημειώθηκε επιδημική έξαρση της γρίπης των πτηνών στη Γερμανία, την Ιταλία και τις Κάτω Χώρες, ενώ το 2013 στη Δανία και την Ισπανία. Η Δανία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιταλία και οι Κάτω Χώρες έλαβαν μέτρα σύμφωνα με την οδηγία 2003/85/ΕΚ του Συμβουλίου (5) για να καταπολεμήσουν αυτές τις επιδημικές εξάρσεις.

(9)

Οι αρχές της Δανίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και των Κάτω Χωρών ενημέρωσαν την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη στο πλαίσιο της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων για τα μέτρα που εφαρμόζονται σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την κοινοποίηση και την εκρίζωση της νόσου και τα αποτελέσματά τους.

(10)

Συνεπώς, οι αρχές της Δανίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και των Κάτω Χωρών έχουν εκπληρώσει τις τεχνικές και διοικητικές υποχρεώσεις τους όσον αφορά τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2 της απόφασης 2009/470/ΕΚ και το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 349/2005.

(11)

Στο παρόν στάδιο, δεν μπορεί να καθοριστεί το ακριβές ποσό της χρηματοδοτικής συνδρομής από την Ένωση, καθώς τα στοιχεία που παρασχέθηκαν σχετικά με το κόστος αποζημίωσης και τις λειτουργικές δαπάνες αποτελούν εκτιμήσεις.

(12)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/46

(1)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 58/2003 παρέχει στην Επιτροπή την εξουσία να αναθέτει εξουσίες στους εκτελεστικούς οργανισμούς για την εφαρμογή του συνόλου ή μέρους ενός ενωσιακού προγράμματος ή έργου, εξ ονόματός της και υπό την ευθύνη της, σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό.

(2)

Σκοπός της ανάθεσης καθηκόντων για την εφαρμογή προγραμμάτων στους εκτελεστικούς οργανισμούς είναι να μπορεί η Επιτροπή να επικεντρώνεται στις δραστηριότητες και στα καθήκοντα προτεραιότητας που δεν είναι δυνατόν να ανατεθούν σε εξωτερικούς φορείς, χωρίς, ωστόσο, να παραιτηθεί από τον έλεγχο και από την τελική ευθύνη για τις δραστηριότητες που διαχειρίζονται αυτοί οι εκτελεστικοί οργανισμοί.

(3)

Η ανάθεση καθηκόντων που σχετίζονται με την εφαρμογή προγράμματος σε έναν εκτελεστικό οργανισμό απαιτεί σαφή διαχωρισμό μεταξύ των σταδίων προγραμματισμού, που έχουν ευρύ περιθώριο διακριτικής ευχέρειας στις επιλογές που υπαγορεύονται από πολιτικούς προβληματισμούς και τα οποία εκτελούνται από την Επιτροπή, και της υλοποίησης του προγράμματος, η οποία θα πρέπει να ανατεθεί στον εκτελεστικό οργανισμό.

(4)

Με την απόφαση 2005/56/ΕΚ (2), η Επιτροπή δημιούργησε τον Εκτελεστικό Οργανισμό Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού» (που καλείται στο εξής ο «Οργανισμός» ή «ΕΑCEA») και τον επιφόρτισε με τη διαχείριση των κοινοτικών ενεργειών στους τομείς της εκπαίδευσης, των οπτικοακουστικών μέσων και του πολιτισμού.

(5)

Η Επιτροπή τροποποίησε την εντολή του οργανισμού σε αρκετές περιπτώσεις, επεκτείνοντάς τη για να καλύψει τη διαχείριση νέων έργων και προγραμμάτων στον τομέα της εκπαίδευσης, των οπτικοακουστικών μέσων, της ιθαγένειας και της νεολαίας, και στη συνέχεια αντικατέστησε την απόφαση 2005/56/ΕΚ από την απόφαση 2009/336/ΕΚ της Επιτροπής (3).

(6)

Στην ανακοίνωσή της, της 29ης Ιουνίου 2011, με τίτλο «Προϋπολογισμός για την Ευρώπη 2020» (4), η Επιτροπή πρότεινε να χρησιμοποιηθεί η επιλογή της πιο εκτεταμένης προσφυγής στους υφιστάμενους εκτελεστικούς οργανισμούς για την υλοποίηση των προγραμμάτων της Ένωσης κατά το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

(7)

Ο Οργανισμός έχει επιδείξει υψηλό επίπεδο τεχνικής και χρηματοοικονομικής εμπειρογνωμοσύνης σχετικά με τη διαχείριση ενωσιακών προγραμμάτων. Έρευνες ικανοποίησης που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της πρώτης και της δεύτερης ενδιάμεσης αξιολόγησης του EACEA (2009 και 2013) δείχνουν ότι οι δικαιούχοι και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς πιστεύουν ότι ο EACEA παρέχει καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών σε σύγκριση με τις προηγούμενες ρυθμίσεις (Γραφείο Τεχνικής Βοήθειας). Ο EACEA είναι σε θέση να προσελκύσει και κρατήσει προσωπικό υψηλής ειδίκευσης, το οποίο με τη σειρά του παρέχει σταθερότητα προσωπικού. Ο Οργανισμός συνεχώς εξορθολογίζει τις εσωτερικές λειτουργίες του για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του και επιδιώκει την τυποποίηση προσεγγίσεων μεταξύ των διαφόρων προγραμμάτων. Επωφελείται από το καθεστώς του ως δημόσιου φορέα που έχει δημιουργηθεί ειδικά για τη διαχείριση προγραμμάτων στον τομέα της εκπαίδευσης, των οπτικοακουστικών θεμάτων και του πολιτισμού, και ο στόχος αυτός ενισχύει την προβολή των προγραμμάτων της ΕΕ προς τους ενδιαφερόμενους φορείς και το ευρύ κοινό. Η ύπαρξη ενιαίου φορέα που διαχειρίζεται διάφορα συμπληρωματικά προγράμματα δημιουργεί συνέργειες όσον αφορά την προβολή της δράσης της ΕΕ προς αμοιβαίο όφελος όλων των προγραμμάτων. Τα ποσοστά λαθών που εντοπίστηκαν από τον εκ των υστέρων έλεγχο είναι χαμηλά για τον EACEA και πολύ κάτω από το όριο του 2 %. Η δεύτερη ενδιάμεση αξιολόγηση επισημαίνει μια σταθερή βελτίωση της τεχνικής και χρηματοοικονομικής εμπειρογνωμοσύνης του EACEA, που αντανακλά με τη σειρά της τη γενική βελτίωση των επιδόσεων του Οργανισμού, όπως παρατηρήθηκε στο πλαίσιο των ΚΔΕ του (κύριοι δείκτες επιδόσεων).

(8)

Όσον αφορά τη σύγκριση του κόστους με την επιλογή «εσωτερικής υλοποίησης», από την ανάλυση κόστους-οφέλους που διενεργήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 58/2003 διαπιστώθηκε ότι η διαχείριση των καθηκόντων από την Επιτροπή θα ήταν πιο δαπανηρή κατά 23 % από την άποψη της καθαρής παρούσας αξίας. Τα νέα προγράμματα που προβλέπονται για ανάθεση στον EACEA είναι σύμφωνα με την τρέχουσα εντολή και αποστολή του Οργανισμού και συνεχίζουν τις υφιστάμενες δραστηριότητές του. Ο Οργανισμός έχει δημιουργήσει προσόντα, δεξιότητες και ικανότητα στη διαχείριση των εν λόγω προγραμμάτων με την πάροδο πολλών ετών. Τα νέα προγράμματα θα μπορούσαν, κατά συνέπεια, να επωφεληθούν από τη συσσωρευμένη πείρα και την εμπειρογνωμοσύνη του EACEA στη διαχείριση των προγραμμάτων, και από την επακόλουθη αύξηση της παραγωγικότητας. Η στροφή στην εσωτερική υλοποίηση θα είχε συνέπειες αποδιοργάνωσης επειδή η διαχείριση των περισσότερων προγραμμάτων δεν γινόταν ποτέ από τις εσωτερικές υπηρεσίες των εποπτευουσών ΓΔ, οι οποίες δεν διαθέτουν την ικανότητα να διαχειρίζονται προγράμματα με τις εσωτερικές υπηρεσίες τους. Συνεπώς, η ανάθεση της διαχείρισης των προγραμμάτων στον EACEA, θα διασφάλιζε τη συνέχεια της επιχειρησιακής δραστηριότητας των δικαιούχων του προγράμματος και των εμπλεκόμενων φορέων. Η ανάθεση στον EACEA θα εξακολουθήσει, επίσης, να επιτρέπει στην Επιτροπή να εστιαστεί καλύτερα στα θεσμικά της καθήκοντα.

(9)

Προκειμένου να δοθεί μια συνεκτική ταυτότητα στους εκτελεστικούς οργανισμούς, η Επιτροπή, στο μέτρο του δυνατού, ομαδοποίησε τις εργασίες ανά θεματικό τομέα πολιτικής κατά τη θέσπιση των νέων εντολών τους.

(10)

Ο Οργανισμός θα πρέπει να είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή μερών των ακόλουθων νέων προγραμμάτων και ενεργειών της Ένωσης:

(11)

Ο Οργανισμός θα πρέπει να εξακολουθήσει να είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή των ακόλουθων υφιστάμενων προγραμμάτων και ενεργειών της Ένωσης:

(12)

Η διαχείριση αυτών των μερών των εν λόγω προγραμμάτων και δράσεων περιλαμβάνει την εκτέλεση σχεδίων τεχνικού χαρακτήρα τα οποία δεν συνεπάγονται την έκδοση απόφασης πολιτικού χαρακτήρα, ενώ απαιτούν υψηλό επίπεδο τεχνικής και χρηματοοικονομικής εμπειρογνωμοσύνης σε όλη τη διάρκεια εφαρμογής του σχεδίου.

(13)

Προκειμένου να εξασφαλιστεί η έγκαιρη και συνεπής εφαρμογή της παρούσας απόφασης και των οικείων προγραμμάτων, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι ο Οργανισμός ασκεί τα καθήκοντα που σχετίζονται με την εφαρμογή των προγραμμάτων αυτών υπό την επιφύλαξη και από την ημερομηνία έναρξης ισχύος των εν λόγω προγραμμάτων.

(14)

Θα πρέπει να συσταθεί Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού. Ο εν λόγω Οργανισμός θα πρέπει να αντικαταστήσει και να διαδεχθεί τον Οργανισμό Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού που συστάθηκε με την απόφαση 2009/336/ΕΚ. Θα πρέπει να λειτουργεί σύμφωνα με το γενικό καταστατικό που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 58/2003 του Συμβουλίου.

(15)

Η απόφαση 2009/336/ΕΚ για τη σύσταση του εκτελεστικού οργανισμού θα πρέπει να καταργηθεί και θα πρέπει να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις.

(16)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής εκτελεστικών οργανισμών,

α)

Erasmus+·

β)

το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη»·

γ)

το πρόγραμμα «Η Ευρώπη για τους πολίτες»·

δ)

το ευρωπαϊκό σώμα εθελοντών ανθρωπιστικής βοήθειας (ΕU Aid Volunteers)·

ε)

τα σχέδια του τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο πλαίσιο των ακόλουθων μηχανισμών εξωτερικής συνεργασίας:

α)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων σχετικά με την οικονομική ενίσχυση ορισμένων χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (Phare), όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3906/89·

β)

το πρόγραμμα για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης και διάδοσης ευρωπαϊκών οπτικοακουστικών έργων (MEDIA II — Ανάπτυξη και διανομή) (1996-2000), που εγκρίθηκε με την απόφαση 95/563/ΕΚ·

γ)

το πρόγραμμα κατάρτισης για τους επαγγελματίες της ευρωπαϊκής βιομηχανίας οπτικοακουστικών προγραμμάτων (MEDIA II — Κατάρτιση) (1996-2000), που εγκρίθηκε με την απόφαση 95/564/ΕΚ·

δ)

το δεύτερο στάδιο του προγράμματος κοινοτικής δράσης στον τομέα της εκπαίδευσης «Σωκράτης» (2000-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 253/2000/ΕΚ·

ε)

το δεύτερο στάδιο του κοινοτικού προγράμματος στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης «Leonardo daVinci» (2000-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση 1999/382/ΕΚ·

στ)

το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης «Νεολαία» (2000-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1031/2000/ΕΚ ·

ζ)

το πρόγραμμα «Πολιτισμός 2000» (2000-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 508/2000/ΕΚ·

η)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων για τη χορήγηση συνδρομής στα κράτη εταίρους της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας (2000-2006), όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 99/2000·

θ)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων για την παροχή βοήθειας προς την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Κροατία, την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, το Μαυροβούνιο, τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο (UNSCR 1244) (2000-2006), που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2666/2000/ΕΚ·

ι)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων σχετικά με τα συνοδευτικά χρηματοδοτικά και τεχνικά μέτρα για τη μεταρρύθμιση των οικονομικών και κοινωνικών δομών στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης (MEDA), που εγκρίθηκαν με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2698/2000/ΕΚ·

ια)

το τρίτο στάδιο του διευρωπαϊκού προγράμματος συνεργασίας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (Tempus III) (2000-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση 1999/311/ΕΚ·

ιβ)

τα σχέδια τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για την ανανέωση του προγράμματος συνεργασίας στους τομείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (2001-2005), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2001/196/ΕΚ·

ιγ)

τα σχέδια τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της κυβέρνησης του Καναδά για την ανανέωση του προγράμματος συνεργασίας στους τομείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της κατάρτισης (2001-2005), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2001/197/ΕΚ·

ιδ)

το πρόγραμμα για την ενθάρρυνση της ανάπτυξης των ευρωπαϊκών οπτικοακουστικών έργων (MEDIA Plus — Ανάπτυξη, διανομή και προώθηση) (2001-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2000/821/ΕΚ·

ιε)

το πρόγραμμα κατάρτισης για τους επαγγελματίες της ευρωπαϊκής βιομηχανίας οπτικοακουστικών προγραμμάτων (MEDIA — Κατάρτιση) (2001-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 163/2001/ΕΚ·

ιστ)

το πολυετές πρόγραμμα για την αποτελεσματική ενσωμάτωση των τεχνολογιών των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) στα ευρωπαϊκά συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης (e-Learning) (2004-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 2318/2003/ΕΚ·

ιζ)

το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για την προώθηση της συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά (συμμετοχή του πολίτη) (2004-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2004/100/ΕΚ·

ιη)

το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για την προώθηση φορέων που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της νεολαίας (2004-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 790/2004/ΕΚ·

ιθ)

το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για την προώθηση οργανισμών που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την υποστήριξη ειδικών δραστηριοτήτων στον τομέα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης (2004-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 791/2004/ΕΚ·

κ)

το πρόγραμμα κοινοτικής δράσης για την προώθηση των οργανισμών που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα του πολιτισμού (2004-2006), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 792/2004/ΕΚ·

κα)

το πρόγραμμα για την αναβάθμιση της ποιότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την προώθηση της διαπολιτισμικής κατανόησης μέσω της συνεργασίας με τρίτες χώρες (Erasmus Mundus) (2004-2008) που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 2317/2003/ΕΚ·

κβ)

τα σχέδια τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για την ανανέωση του προγράμματος συνεργασίας στους τομείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (2006-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2006/910/ΕΚ·

κγ)

τα σχέδια τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της κυβέρνησης του Καναδά με την οποία θεσπίζεται ένα πλαίσιο συνεργασίας στους τομείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της νεολαίας (2006-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση 2006/964/ΕΚ·

κδ)

το πρόγραμμα δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης (2007-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1720/2006/ΕΚ·

κε)

το πρόγραμμα «Πολιτισμός» (2007-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1855/2006/ΕΚ·

κστ)

το πρόγραμμα «Η Ευρώπη για τους πολίτες», το οποίο έχει σκοπό την προώθηση της ενεργού συμμετοχής του ευρωπαίου πολίτη στα κοινά (2007-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1904/2006/ΕΚ·

κζ)

Το πρόγραμμα «Νεολαία σε δράση» (2007-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1719/2006/ΕΚ·

κη)

το πρόγραμμα υποστήριξης του ευρωπαϊκού οπτικοακουστικού τομέα (MEDIA 2007) (2007-2013), που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1718/2006/ΕΚ·

κθ)

το πρόγραμμα δράσης Erasmus Mundus (ΙΙ) 2009-2013 για την ενίσχυση της ποιότητας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και για την προώθηση της διαπολιτισμικής κατανόησης μέσω της συνεργασίας με τρίτες χώρες, που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1298/2008/ΕΚ·

λ)

το πρόγραμμα συνεργασίας στον οπτικοακουστικό τομέα με επαγγελματίες από τρίτες χώρες (MEDIA Mundus) (2011-2013), θεσπίστηκε με την απόφαση αριθ. 1041/2009/ΕΚ·

λα)

τα σχέδια του τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων σχετικά με την ενίσχυση για την οικονομική συνεργασία με τις αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 443/92·

λβ)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της νεολαίας τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων για τη θέσπιση μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (IAP), που εγκρίθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1085/2006·

λγ)

τα σχέδια στον τομέα της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της νεολαίας τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει των διατάξεων του ευρωπαϊκού μέσου γειτονίας και εταιρικής σχέσης, το οποίο δημιουργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1638/2006·

λδ)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση βάσει του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας, που εγκρίθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006·

λε)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της νεολαίας τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από το χρηματοδοτικό μέσο συνεργασίας με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη, που εγκρίθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1934/2006·

λστ)

τα σχέδια στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα οποία είναι επιλέξιμα για χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, κατ’ εφαρμογή της συμφωνίας εταιρικής σχέσης μεταξύ των μελών της ομάδας των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, αφενός, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της, αφετέρου, η οποία υπεγράφη στην Κοτονού στις 23 Ιουνίου 2000 (απόφαση 2003/159/ΕΚ), όπως τροποποιήθηκε με τη συμφωνία η οποία υπεγράφη στο Λουξεμβούργο στις 25 Ιουνίου 2005 (απόφαση 2005/599/ΕΚ).

α)

διαχείριση όλων των σταδίων της εφαρμογής του προγράμματος και όλων των φάσεων του κύκλου ζωής των ειδικών σχεδίων βάσει των σχετικών προγραμμάτων εργασίας που εγκρίνονται από την Επιτροπή, όταν η Επιτροπή έχει εξουσιοδοτήσει προς τούτο τον Οργανισμό στην πράξη μεταβίβασης αρμοδιοτήτων·

β)

έκδοση των πράξεων εκτέλεσης του προϋπολογισμού για τα έσοδα και τις δαπάνες, καθώς και εκτέλεση όλων των πράξεων που είναι αναγκαίες για τη διαχείριση του προγράμματος, όταν η Επιτροπή έχει εξουσιοδοτήσει προς τούτο τον Οργανισμό στην πράξη μεταβίβασης αρμοδιοτήτων·

γ)

παροχή στήριξης στην εφαρμογή του προγράμματος, όταν η Επιτροπή έχει εξουσιοδοτήσει προς τούτο τον Οργανισμό στην πράξη μεταβίβασης αρμοδιοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης σε δραστηριότητες διάδοσης, αν χρειάζεται σε συνεργασία με εθνικούς οργανισμούς·

δ)

υλοποίηση, σε ενωσιακό επίπεδο, του δικτύου ενημέρωσης για την εκπαίδευση στην Ευρώπη (Eurydice) και των δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στη βελτίωση της κατανόησης και της γνώσης των θεμάτων που αφορούν τη νεολαία·

ε)

υλοποίηση, σε ενωσιακό επίπεδο, των δραστηριοτήτων που αποσκοπούν στη βελτίωση της κατανόησης και της γνώσης στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/54

19.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 343/63

(1)

Με επιστολή της 7ης Ιανουαρίου 2009, υπεβλήθη καταγγελία εις βάρος του δήμου Narvik (στο εξής «Narvik») σχετικά με την πώληση στην Narvik Energi AS (στο εξής «NEAS») των δικαιωμάτων του δήμου Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης. Η επιστολή παρελήφθη και πρωτοκολλήθηκε από την Αρχή στις 14 Ιανουαρίου 2009 (2). Με επιστολή της 16ης Ιουλίου 2009 (3), η Αρχή ζήτησε από τις νορβηγικές αρχές συμπληρωματικές πληροφορίες. Με επιστολή της 2ας Οκτωβρίου 2009 (4), οι νορβηγικές αρχές απάντησαν στην αίτηση παροχής πληροφοριών.

(2)

Στις 14 Δεκεμβρίου 2011, η Αρχή κίνησε τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του μέρους Ι του πρωτοκόλλου 3 της συμφωνίας περί εποπτείας και Δικαστηρίου εκδίδοντας την απόφαση αριθ. 393/11/COL («απόφαση 393/11/COL»). Με επιστολή της 23ης Φεβρουαρίου 2012 (5), οι νορβηγικές αρχές υπέβαλαν παρατηρήσεις σχετικά με την απόφαση αυτή.

(3)

Στις 26 Απριλίου 2012, η απόφαση δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο συμπλήρωμα ΕΟΧ (6). Με ηλεκτρονική επιστολή της 25ης Μαΐου 2012 (7), η Αρχή έλαβε παρατηρήσεις από ένα ενδιαφερόμενο μέρος. Με ηλεκτρονική επιστολή της 28ης Ιουνίου 2012 (8), η Αρχή τις διαβίβασε στις νορβηγικές αρχές. Με επιστολή της 30ής Νοεμβρίου 2012 (9), οι νορβηγικές αρχές υπέβαλαν περαιτέρω παρατηρήσεις.

(4)

Ο καταγγέλλων ισχυρίζεται ότι ο δήμος Narvik συνάπτοντας σύμβαση με την NEAS για την πώληση 128 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης ετησίως για 50,5 έτη πώλησε τα δικαιώματά του σχετικά με την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης σε τιμή κατά πολύ χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς και χορηγώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο παράνομη κρατική ενίσχυση στην NEAS.

(5)

Επιπλέον, ο καταγγέλλων ισχυρίζεται ότι η απόφαση σύναψης της σύμβασης εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο του Narvik βάσει αναληθών και/ή ελλιπών πληροφοριών. Διατυπώθηκαν ισχυρισμοί σύμφωνα με του οποίους εκθέσεις εμπειρογνωμόνων που επέκριναν τη διάρκεια της σύμβασης και την εγγενή δυσκολία καθορισμού τιμής της αγοράς για την ηλεκτρική ενέργεια δεν κοινοποιήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, πριν αυτό εγκρίνει την απόφαση σύναψης της σύμβασης.

(6)

Στη Νορβηγία, κατά κανόνα απαιτείται παραχώρηση για τη λειτουργία μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών. Οι σταθμοί που κατέχουν παραχωρήσεις για εκμετάλλευση καταρρακτών υποχρεούνται να πωλούν έναν συγκεκριμένο όγκο της ετήσιας παραγωγής τους στον δήμο στον οποίο βρίσκονται. Ο όγκος της ηλεκτρικής ενέργειας που δικαιούται να αγοράσει ο δήμος καλείται «ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης». Το σύστημα αυτό προβλέπεται στο τμήμα 2 παράγραφος 12 του νόμου περί εκδόσεως βιομηχανικών αδειών (10) και στο τμήμα 12 παράγραφος 15 του ρυθμιστικού νόμου για τους καταρράκτες (11).

(7)

Σύμφωνα με το νομοθετικό σκεπτικό, πρέπει να διασφαλιστεί για τους δήμους επαρκής προμήθεια ηλεκτρικού ρεύματος σε δίκαιη τιμή. Επομένως, ο όγκος της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης καθορίζεται με βάση τις γενικές ανάγκες κάθε μεμονωμένου δήμου σε ηλεκτρική ενέργεια (12) και δεν υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό της ετήσιας παραγωγής του σταθμού. Ωστόσο, δεν υφίστανται περιορισμοί σχετικά με τον τρόπο εκμετάλλευσης της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης από τους δήμους. Ως εκ τούτου, οι δήμοι δύνανται να χρησιμοποιήσουν, να πωλήσουν ή να διαθέσουν την ενέργεια αυτή κατά την κρίση τους.

(8)

Το δικαίωμα αυτό δεν συνεπάγεται για τους δήμους υποχρέωση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης. Για τις παραχωρήσεις που χρονολογούνται προ του 1983, κατά γενικό κανόνα ισχύει ο περιορισμός ότι άπαξ ένας δήμος έχει αποφασίσει να μην ασκήσει το δικαίωμά του επί της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης, χάνει το δικαίωμα αυτό στο μέλλον.

(9)

Η νομοθεσία προβλέπει δύο καθεστώτα τιμολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης, εκ των οποίων το πρώτο αφορά τις παραχωρήσεις που χορηγήθηκαν πριν την 10η Απριλίου 1959 και το δεύτερο εκείνες που χορηγήθηκαν από τις 10 Απριλίου 1959 και μετά.

(10)

Για τις παραχωρήσεις που χορηγήθηκαν πριν την 10η Απριλίου 1959, η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης υπολογίζεται ως συνάρτηση της τιμής των μεμονωμένων δαπανών του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με μια επιπλέον χρέωση της τάξης του 20 %. Το μοντέλο αυτό εξακολουθεί να εφαρμόζεται στις παραχωρήσεις που χορηγήθηκαν πριν την 10η Απριλίου 1959 και στο εξής αναφέρεται ως το μοντέλο «τιμής-κόστους». Η ηλεκτρική ενέργεια που πωλείται με βάση το εν λόγω μοντέλο τιμολόγησης θα αναφέρεται στο εξής ως «ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης σε τιμή-κόστους».

(11)

Για τις παραχωρήσεις που χορηγήθηκαν μετά την 10η Απριλίου 1959, η τιμή της παραχώρησης καθορίζεται από το Υπουργείο Ενέργειας και Πετρελαίου με βάση το μέσο κόστος ενός αντιπροσωπευτικού δείγματος υδροηλεκτρικών σταθμών σε όλη τη χώρα. Αυτή η μέθοδος τιμολόγησης στο εξής αναφέρεται ως μέθοδος «τιμής υπουργείου». Η ηλεκτρική ενέργεια που πωλείται με βάση το εν λόγω μοντέλο τιμολόγησης θα αναφέρεται στο εξής ως «ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης τιμής υπουργείου».

(12)

Ο νόμος περί εκδόσεως βιομηχανικών αδειών προβλέπει ότι το δικαίωμα των δήμων στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης μπορεί να τεθεί προς επανεξέταση από τη Διεύθυνση Υδάτινων Πόρων και Ενέργειας της Νορβηγίας («NVE») 20 χρόνια μετά την χορήγηση της παραχώρησης (13). Οι νορβηγικές αρχές εξήγησαν ότι, παρόλο που η διαδικασία επανεξέτασης μπορεί να οδηγήσει σε ακριβή προσαρμογή του όγκου της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης από την NVE, δεν μπορεί να επιφέρει ουσιαστική μεταβολή του εν λόγω δικαιώματος του δήμου. Η πλειονότητα των δικαιωμάτων του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης πρόκειται να επανεξεταστούν το 2019.

(13)

Οι δήμοι επιβαρύνονται με το κόστος τροφοδοσίας του δικτύου με ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης.

(14)

Συνολικά, ο δήμος του Narvik δικαιούται ετησίως περίπου 128 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης, εκ των οποίων περίπου 116,3 GWh τιμολογούνται σύμφωνα με την μέθοδο τιμολόγησης του υπουργείου, ενώ τα υπόλοιπα 11,7 GWh περίπου τιμολογούνται σύμφωνα με τη μέθοδο της τιμής κόστους. Οι νορβηγικές αρχές εξήγησαν ότι η τιμή του υπουργείου το 2000 ανερχόταν περίπου στις 0,10 κορώνες Νορβηγίας και η σχετική τιμή κόστους για το Håkvik και το Nygård το 2000 κυμαινόταν από 0.14 έως 0,178 κορώνες Νορβηγίας.

(15)

Η NEAS βρίσκεται στον δήμο του Narvik στην επαρχία του Nordland. Παράγει και πωλεί ηλεκτρική ενέργεια. Έως το 2001, η NEAS αποτελούσε εξ ολοκλήρου ιδιοκτησία του δήμου του Narvik. Το 2001, ο δήμος του Narvik πώλησε το 49,99 % των μετοχών του σε δύο εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, την Vesterålskraft AS και την Hålogalandskraft AS.

(16)

Κατόπιν συγχώνευσης το 2006 και μετονομασίας το 2009, η NEAS ανήκει πλέον στην εταιρεία Nordkraft AS (στο εξής «Nordkraft»).

(17)

Έως το τέλος του 1998, ο δήμος του Narvik πώλησε το ετήσιο δικαίωμά του σε ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης της τάξης των 128 GWh περίπου στη NEAS στο πλαίσιο βραχυπρόθεσμων ή πιο μακροπρόθεσμων συμβάσεων. Ωστόσο, στις αρχές του 1999, μετά από αποτυχία επίτευξης συμφωνίας με τη NEAS, ο δήμος του Narvik πώλησε την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησής του σε χρηματιστήριο ηλεκτρικής ενέργειας σε τιμές άμεσης παράδοσης (spot).

(18)

Τον Μάιο του 1999, προκηρύχθηκε διαδικασία υποβολής προσφορών για την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης του δήμου για το υπόλοιπο του 1999. Στις 30 Μαρτίου 1999, ο δήμος του Narvik συνήψε σύμβαση με την πλειοδότρια εταιρεία, Kraftinor AS. Η τιμή ήταν 109,50 NOK ανά MWh. Καθώς κατέβαλε για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης 111,10 κορώνες Νορβηγίας ανά MWh συν 20 κορώνες Νορβηγίας ανά MWh για κόστος τροφοδοσίας, στο πλαίσιο αυτής της σύμβασης ο δήμος του Narvik υπέστη ζημία της τάξης των 2,3 εκατ. κορωνών Νορβηγίας, ενώ αρχικά ανέμενε πλεόνασμα ύψους 3,5 εκατ. κορωνών Νορβηγίας.

(19)

Στις 19 Οκτωβρίου 1999, η Εκτελεστική Επιτροπή του Δημοτικού Συμβουλίου («Εκτελεστική Επιτροπή») συνέστησε στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι η μεγιστοποίηση της απόδοσης θα πρέπει να αποτελέσει τον γενικό στόχο για τον χειρισμό της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης του δήμου σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί σταθερός ορίζοντας προγραμματισμού. Η προτεινόμενη στρατηγική για την επίτευξη αυτού του στόχου βασιζόταν στους εξής τέσσερις άξονες:

(20)

Το Δημοτικό Συμβούλιο επιβεβαίωσε τη σύσταση της Εκτελεστικής Επιτροπής με μια προσαρμογή που πρότεινε ο Δήμαρχος και εγκρίθηκε ω τροποποίηση της στρατηγικής: αντί να αναφέρεται ρητά ότι ο Δήμαρχος «εξουσιοδοτείται για τη σύναψη συμφωνιών στα πλαίσια της στρατηγικής που έχει εγκρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο», η τελική απόφαση αναφέρει ότι «στο πρώτο στάδιο υλοποίησης της παρούσας στρατηγικής, η NEAS καλείται να εκθέσει την άποψή της σχετικά με το ενδιαφέρον της για το θέμα, όπως περιγράφεται στην επιστολή της προς το δήμο της 9ης Νοεμβρίου.»

(21)

Στις 9 Νοεμβρίου 1999, η NEAS με επιστολή της αμφισβήτησε την προτεινόμενη στρατηγική πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης στα πλαίσια διαφορετικών συμβάσεων με διαφορετική διάρκεια ισχύος με στόχο τη διαφοροποίηση του κινδύνου. Αντ’ αυτού, η NEAS πρότεινε μια μακροπρόθεσμη σύμβαση («για παράδειγμα, διάρκειας 50 ετών») και ήταν ανοιχτή σε συμπερίληψη ρήτρας αναπροσαρμογής τιμής στη σύμβαση με τον δήμο του Narvik.

(22)

Επίσης, σε επιστολή της στις 15 Απριλίου 1999, η NEAS δήλωσε το ενδιαφέρον της να συνάψει μακροπρόθεσμη σύμβαση σχετικά με την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης, κυρίως μέσω αγοράς με εκ των προτέρων καταβολή ενός κατ’ αποκοπήν ποσού ή εναλλακτικά ως μακροχρόνια μίσθωση - με αρχική προταθείσα διάρκεια 60 ετών - με ετήσιες καταβολές προς τον δήμο του Narvik.

(23)

Εκτός από το ζήτημα της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης, τέθηκε επί τάπητος ο μελλοντικός ρόλος της NEAS στην αγορά, καθώς και o ρόλος του δήμου του Narvik ως ιδιοκτήτη της NEAS.

(24)

Σύμφωνα με τις νορβηγικές αρχές, εκείνη την περίοδο η NEAS παρατηρούσε την εκτεταμένη περιφερειακή ενοποίηση μεταξύ των εταιρειών ηλεκτρικής ενέργειας και την είσοδο εθνικών/διεθνών εμπορικών φορέων στις τοπικές αγορές. Η NEAS έπρεπε να ενισχύσει την ίδια κεφαλαιακή βάση της, προκειμένου να αποκτήσει μετοχές σε άλλες εταιρείες ηλεκτρισμού, και ιδίως την Nordkraft AS. Επίσης, η NEAS είχε απευθύνει επιστολές δήλωσης προθέσεων στις Hålogaland Kraft AS και Vesterålskraft AS σχετικά με τη δημιουργία μιας περιφερειακής εταιρείας παραγωγής και μιας περιφερειακής εταιρείας μεταφοράς ενέργειας. Οι αλλαγές αυτές είχαν προγραμματιστεί να τεθούν σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2001. Για να είναι σε θέση η NEAS να διεκπεραιώσει τις συναλλαγές αυτές με συνδυασμό ιδίων και δανειακών κεφαλαίων, αναμενόταν ο δήμος του Narvik, μοναδικός ιδιοκτήτης της NEAS, να συνεισφέρει επιπλέον ίδια κεφάλαια στην NEAS.

(25)

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1999, αποφασίστηκε ότι το μερίδιο ιδιοκτησίας του δήμου στην NEAS, οι κεφαλαιουχικές ανάγκες της εταιρείας και η μεταχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης θα πρέπει να αξιολογηθούν από κοινού από διαπραγματευτική ομάδα στην οποία θα συμμετέχει ο Δήμαρχος, ο Αντιδήμαρχος, ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης, καθώς και ο Διευθυντής, ο Αναπληρωτής διευθυντής και ο υπεύθυνος προμηθειών της δημοτικής διοίκησης («διαπραγματευτική ομάδα»).

(26)

H NEAS ανέθεσε την εκπόνηση δύο εκθέσεων στην Arthur Andersen («AA») και στην Deloitte & Touche («DT») για τον προσδιορισμό της αξίας της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης με την τιμή του υπουργείου. Η έκθεση της ΑΑ χρησιμοποιεί μεθοδολογία καθαρής παρούσας αξίας («NPV»), αλλά δεν αναλύει διεξοδικά τις παραδοχές στις οποίες στηρίζεται. Η έκθεση της DT χρησιμοποιεί την ίδια μεθοδολογία, αλλά εμβαθύνει περισσότερο από την έκθεση της ΑΑ σε ό,τι αφορά τις σχετικές παραδοχές και τους υπολογισμούς. Για παράδειγμα, η έκθεση της DT εξηγεί διεξοδικά τον τρόπο με τον οποίο η απαιτούμενη απόδοση προσδιορίζεται με βάση το υπόδειγμα αποτίμησης κεφαλαιακών στοιχείων («CAMP») και τον τρόπο προσδιορισμού του μέσου σταθμισμένου κόστους κεφαλαίου («WACC»). Η ανάλυση περιλαμβάνει επίσης λεπτομερή περιγραφή του υπολογισμού της τιμής παραχώρησης, καθώς και ανάλυση ευαισθησίας με βάση τις βαθμιαίες αλλαγές σε ό,τι αφορά τόσο την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας και το μέσο σταθμισμένο κόστος κεφαλαίου.

(27)

Ο δήμος του Narvik ανέθεσε στην Danske Securities την εκπόνηση δύο εκθέσεων («DS1» και «DS2»). Για την πρώτη έκθεση DS1, ανατέθηκε στην Danske Securities να αξιολογήσει κατά πόσον ο δήμος θα πρέπει να πωλήσει το δικαίωμά του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην αγορά ή να το μεταβιβάσει στην NEAS. Στην έκθεση DS1, η Danske Securities, με δική της πρωτοβουλία, παρείχε εκτίμηση της αξίας του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης για περίοδο 50 ετών. Εκτός από την αναφορά των υποθέσεων που διατύπωσε για τις μελλοντικές εξελίξεις στις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, η Danske Securities παρείχε περιορισμένη καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού της αξίας του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης.

(28)

Στο πλαίσιο της έκθεσης DS2, η Danske Securities ζήτησε προβλέψεις σχετικά με τις τιμές και το κόστος από τους εξής 3 εμπορικούς φορείς της αγοράς: CBF Kraftmegling AS («CBF»), Norwegian Energy Brokers AS («NEB») και Statkraft SF («Statskraft»). Με βάση τις προβλέψεις αυτές, η Danske Securities υπολόγισε μια εκτιμώμενη αγοραία αξία για το δικαίωμα στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης. Με βάση τις προβλέψεις της CBF καταρτίστηκε βασική εκτίμηση της τάξης των 127 εκατ. κορωνών Νορβηγίας. Με βάση τις προβλέψεις της ΝΕΒ καταρτίστηκε βασική εκτίμηση της τάξης των 75 εκατ. κορωνών Νορβηγίας. Καθώς η ΝΕΒ δεν έχει προσαρμόσει τις προβλέψεις της για τις τιμές και το κόστος για να ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός, η Danske Securities τόνισε ότι δεν τις θεωρεί αξιόπιστες. Με βάση τις προβλέψεις τις Statkraft καταρτίστηκε πρόβλεψη της τάξης των 115-140 εκατ. κορωνών Νορβηγίας. Με βάση αυτές τις τρεις αξιολογήσεις της αξίας, η Danske Securities συμπέρανε ότι η εκτιμώμενη καθαρή παρούσα αξία του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης κυμαίνεται από 100 έως 140 εκατ. κορώνες Νορβηγίας.

(29)

Οι τέσσερις εκθέσεις παρουσιάζονται συνοπτικά στον παρακάτω πίνακα. Στο εξής θα αναφέρονται συλλογικά ως «οι τέσσερις εκθέσεις».

(30)

Εκτός από τις εξωτερικές συμβουλές, ο επικεφαλής των προμηθειών του δήμου του Narvik προέβη στις δικές του αξιολογήσεις.

(31)

Στην πρώτη αξιολόγηση που παρουσιάστηκε στην Εκτελεστική Επιτροπή τον Οκτώβριο του 1999, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μακροπρόθεσμες συμβάσεις, που ορίζονται ως συμβάσεις διάρκειας 10 έως 40 ετών, ενέχουν σημαντικό συνολικό κίνδυνο για τον δήμο.

(32)

Η δεύτερη αξιολόγησή του, η οποία παρουσιάστηκε στην διαπραγματευτική ομάδα στις 16 Μαρτίου 2000, πραγματευόταν διάφορες δυνατότητες επιλογής σχετικά με την διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης. Ωστόσο, μέχρι τότε η διαπραγματευτική ομάδα είχε ήδη περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της εντολής του αποκλειστικά στην αξιολόγηση του κινδύνου, του διαθέσιμου χρόνου για τον διακανονισμό, των φορολογικών επιπτώσεων και της μεγιστοποίησης του κέρδους για τα τρία σενάρια (που αφορούσαν όλα τη μεταβίβαση του δικαιώματος του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην NEAS για περίοδο 50 ετών και τη μείωση του μεριδίου ιδιοκτησίας του στην NEAS). Παρά το γεγονός αυτό, στη δεύτερη αξιολόγησή του, ο επικεφαλής των προμηθειών εξακολούθησε να εστιάζει στη σημασία της διάρκειας της σύμβασης. Η εκτίμησή του σχετικά με την οριακή αξία του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης με την πάροδο του χρόνου ήταν ότι «…η σύναψη σύμβασης πολύ μεγάλης διάρκειας, π.χ. 50 ετών, αποδίδει πολύ μικρή επιπλέον αξία για εμάς ως πωλητές σε σχέση με μια σύμβαση μικρότερης διάρκειας (για παράδειγμα, 20 ετών έναντι 83 εκατ. κορωνών Νορβηγίας).»

(33)

Κατόπιν εσωτερικών συζητήσεων σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας μακροπρόθεσμης σύμβασης, η διαπραγματευτική ομάδα διατύπωσε σύσταση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, σύμφωνα με την οποία είναι προτιμότερη η σύναψη σύμβασης διάρκειας 50,5 ετών, καθώς ενδείκνυται για τη μείωση του κινδύνου με τον οποίο επιβαρύνεται ο δήμος και την παροχή μακροπρόθεσμου ορίζοντα προγραμματισμού.

(34)

Η NEAS επιθυμούσε μόνον την αγορά 116,3 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης στην τιμή του υπουργείου. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την εταιρεία, ο δήμος του Narvik επέμεινε ότι το δικαίωμά του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης έπρεπε να πωληθεί εξ ολοκλήρου και ότι, συνεπώς, οι 11,7 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης στην τιμή κόστους έπρεπε να συνδυαστούν με την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην τιμή του υπουργείου.

(35)

Τον Μάιο του 2000, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν τελικά να συμπεριληφθούν και τα 128 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης στη συμφωνία και να καταβληθούν από τη NEAS 120 εκατ. κορώνες Νορβηγίας για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην τιμή του υπουργείου και 6 εκατ. κορώνες Νορβηγίας για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην τιμή κόστους.

(36)

Στις 25 Μαΐου 2000, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε επίσημα ότι ο δήμος θα πρέπει να πωλήσει το ετήσιο το δικαίωμά του σε 128 GWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης στην NEAS για 50,5 χρόνια έναντι 126 εκατ. κορωνών Νορβηγίας.

(37)

Στις 16 Οκτωβρίου 2000, ο δήμος του Narvik και η NEAS επισημοποίησαν τη συμφωνία τους με την υπογραφή της σύμβασης με την οποία ο δήμος του Narvik πώλησε το δικαίωμά του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης υπό τους όρους που περιγράφονται ανωτέρω. Στη σύμβαση δεν συμπεριελήφθη μηχανισμός προσαρμογής των τιμών, ενώ το αντίτιμο έπρεπε να καταβληθεί εφάπαξ και προκαταβολικά.

(38)

Στις 29 Νοεμβρίου 2000, ο δήμος του Narvik και η NEAS υπέγραψαν συμπληρωματική συμφωνία, με την οποία για την αγορά του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης η NEAS δεσμεύθηκε να καταβάλει στον δήμο του Narvik 60 εκατ. κορώνες Νορβηγίας σε μετρητά και τα υπόλοιπα 66 εκατ. κορώνες Νορβηγίας ως εισφορά σε είδος στα ίδια κεφάλαια που θα διοχετευθεί στην NEAS (που εκείνη την περίοδο αποτελούσε κατά 100 % ιδιοκτησία του δήμου).

(39)

Το 2001, ο δήμος του Narvik προέβη σε εκποίηση του 49,99 % των μετοχών του στη NEAS σε δύο εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας, την Vesterålskraft AS και την Hålogalandskraft AS.

(40)

Οι νορβηγικές αρχές φρονούν ότι η σύμβαση με την NEAS συνήφθη σύμφωνα με τους όρους της αγοράς. Πρώτον, υπογραμμίζουν ότι η συμφωνία συνήφθη λόγω της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης του δήμου του Narvik, ο οποίος χρειαζόταν ρευστά κεφάλαια. Δεύτερον, η NEAS χρειαζόταν ανακεφαλαιοποίηση, προκειμένου να αναδιαρθρωθεί και να δημιουργηθεί μια μεγαλύτερη περιφερειακού χαρακτήρα εταιρεία. Τέλος, την περίοδο σύναψης της σύμβασης, ο δήμος είχε προβεί σε πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης με ζημία, καθώς η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης ήταν υψηλότερη από την τιμή που επετεύχθη στην αγορά. Για παράδειγμα, κατά την περίοδο από τον Απρίλιο του 1999 έως τον Δεκέμβριο του 1999, ο δήμος του Narvik ζημιώθηκε κατά 2,3 εκατ. κορώνες Νορβηγίας από την πώληση ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης.

(41)

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του ρυθμιστικού κινδύνου, οι νορβηγικές αρχές εξήγησαν ότι η NEAS επιβαρύνεται με το σύνολο του κινδύνου. Ισχυρίζονται ότι ο κίνδυνος ενδέχεται να αφορά μειωμένη και όχι αυξημένη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης πράγμα που μειώνει την πιθανότητα να έχει χορηγηθεί ενίσχυση.

(42)

Οι νορβηγικές αρχές ισχυρίζονται ότι ο ενδεδειγμένος δείκτης αναφοράς της αγοράς για την συμφωνία 50,5 ετών είναι η οριστική πώληση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ότι, εφόσον προσαρμοστούν για να συνεκτιμηθούν οι σχετικές διαφορές, οι τιμές που πέτυχε η NEAS συνάδουν με τα επίπεδα των τιμών για την πώληση μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κατά την ίδια περίοδο.

(43)

Σε ό,τι αφορά τα δεδομένα των τιμών για την πώληση μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2000, οι νορβηγικές αρχές αναφέρονται στην λεγόμενη επισκόπηση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε πραγματικό χρόνο για το έτος 2000 που διενήργησε η Pareto («επισκόπηση Pareto»). Από την επισκόπηση αυτή προκύπτει ότι οι τιμές της αγοράς για τις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που πωλήθηκαν το 2000 κυμάνθηκαν από 1,64 έως 1,77 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh ετήσιας παραγωγικής ικανότητας. Η πώληση του δικαιώματος του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης ισοδυναμεί με περίπου 1,00 κορώνα Νορβηγίας ανά KWh ετήσιας παραγωγικής ικανότητας. Σύμφωνα με τις νορβηγικές αρχές, η διαφορά μεταξύ των αριθμητικών αυτών στοιχείων μπορεί να δικαιολογηθεί από τους παρακάτω παράγοντες.

(44)

Πρώτον, το 2000, το σύνηθες λειτουργικό κόστος, συμπεριλαμβανομένης της εν εξελίξει επανεπένδυσης (χωρίς απόσβεση) σε νέο σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ανερχόταν περίπου στις 0,05 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh ετησίως (συν το κόστος τροφοδοσίας). Ο χαρακτήρας της αναμενόμενης συνεχούς καταβολής της NEAS ήταν διττός: περίπου 0,10 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh ετησίως (συν το κόστος τροφοδοσίας) για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης σε τιμή υπουργείου και από 0,14 έως 0,178 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh ετησίως (συν το κόστος τροφοδοσίας) για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης προ της 10ης Απριλίου 1959. Το 2000, η αναμενόμενη τιμή της αγοράς ήταν περίπου 0,12 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh. Επομένως, αναμενόταν ότι το σενάριο για το 2000 θα απέφερε καθαρό κέρδος ύψους 0,07 κορωνών Νορβηγίας ανά KWh για τον ιδιοκτήτη της μονάδας, σε σύγκριση με τις 0,02 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης. Κατά τη σύναψη της σύμβασης, η εκτιμώμενη τιμή για το 2010 ήταν 0,20 κορώνες Νορβηγίας. Με βάση την εκτίμηση αυτή, αναμενόταν ότι το σενάριο για το 2010 θα απέφερε καθαρό κέρδος 0,15 κορωνών Νορβηγίας ανά KWh για τον ιδιοκτήτη της μονάδας, σε σύγκριση με τις 0,10 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης.

(45)

Δεύτερον, οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν ότι οι τιμές πώλησης των πέντε σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της επισκόπησης Pareto πρέπει να μειωθούν κατά 10-15 % περίπου κατά την εφαρμογή συντελεστή κεφαλαιοποίησης της τάξης του 4 % για να αντισταθμιστεί η διαφορά μεταξύ της επ’ αόριστον κεφαλαιοποίησης (συντελεστής κεφαλαιοποίησης 25) και επί 50 ετών (συντελεστής κεφαλαιοποίησης 21,48).

(46)

Επιπλέον, οι νορβηγικές αρχές προσθέτουν ότι ο μεγαλύτερος αντίκτυπος στον υπολογισμό της καθαρής παρούσας αξίας παρατηρείται τα πρώτα χρόνια και ότι το μεγάλο κόστος επανεπένδυσης της κυριότητας συνήθως γίνεται αισθητό σε μεταγενέστερο στάδιο μειώνοντας, ως εκ τούτου, σε περιορισμένο βαθμό τον υπολογισμό της ΚΠΑ.

(47)

Λαμβάνοντας υπόψη την άποψη αυτή, οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν ότι υφίσταται στενός συσχετισμός μεταξύ των πωλήσεων σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έναντι περίπου 1,64-1,77 κορωνών Νορβηγίας ανά KWh της ετήσιας παραγωγικής ικανότητας αφενός και των ενοικίων (πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια έναντι πληρωμής για 50,5 έτη) ύψους περίπου 1,00 κορωνών Νορβηγίας ανά KWh ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης αφετέρου.

(48)

Συνεπώς, οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν ότι από τη σύγκριση και την προσαρμογή των παραγόντων αυτών προκύπτει ότι η τιμή που κατέβαλε η NEAS για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης ήταν συγκρίσιμη με την τιμή των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που πωλήθηκαν κατά την ίδια περίοδο. Επιπλέον, προσθέτουν ότι το συμπέρασμα αυτό σχετικά με το επίπεδο της τιμής επιβεβαιώνεται από την έκθεση DT και από τις δύο εκθέσεις DS που προηγούνται χρονολογικά της σύναψης της συμφωνίας διάρκειας 50,5 ετών για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης.

(49)

Σε ό,τι αφορά τις κατευθυντήριες γραμμές της αρχής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις όσον αφορά τις πωλήσεις ακινήτων από τις δημόσιες αρχές («SOL») (16), οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν ότι ο διαγωνισμός με κλειστή διαδικασία αποτελεί τη μόνη μέθοδο που αναγνωρίζει η Αρχή για τον καθορισμό των τιμών της αγοράς στις πωλήσεις δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Οι νορβηγικές αρχές υπογραμμίζουν ότι στις κατευθυντήριες γραμμές SOL, η Αρχή αναγνωρίζει επίσης ότι μπορεί να καθοριστεί και τιμή της αγοράς άνευ ενίσχυσης βάσει αποτίμησης ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα. Οι νορβηγικές αρχές επισημαίνουν ότι η έκθεση DT και οι δύο εκθέσεις DS είχαν παραδοθεί πριν τη σύναψη της σύμβασης διάρκειας 50,5 ετών. Η δεύτερη έκθεση DS προσδιόρισε την αξία βάσει «άμεσης έρευνας της αγοράς», που σύμφωνα με τις νορβηγικές αρχές οδήγησε σε έλεγχο της αγοράς παρόμοιο με εκείνον που διεξάγεται κατά τη διενέργεια διαγωνισμών. Επίσης, οι νορβηγικές αρχές επισημαίνουν ότι η τελική τιμή αντιστοιχούσε στα ανώτερα επίπεδα και των τριών εκτιμήσεων.

(50)

Επιπλέον, οι νορβηγικές αρχές ισχυρίζονται ότι ορθώς δεν συμπεριελήφθη ρήτρα προσαρμογής των τιμών, καθώς το τίμημα κατεβλήθη εφάπαξ και όχι κατ’ εξακολούθηση. Οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν ότι λόγω του ότι το τίμημα της πώλησης κατεβλήθη προκαταβολικά - κατά ένα μέρος σε μετρητά και κατά ένα μέρος σε είδος - όπως συμβαίνει και σε οριστικές πωλήσεις σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, η συμπερίληψη μηχανισμού προσαρμογής των τιμών είναι «αφύσικη και πολύ ασυνήθιστη». Οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν επιπλέον ότι λόγω του μοντέλου εισφοράς σε είδος, η μεταγενέστερη προσαρμογή θα ήταν επίσης πιθανώς παράνομη σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου για τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης (17).

(51)

Ένα τρίτο μέρος, η NEAS (πλέον Nordkraft) υπέβαλε παρατηρήσεις στην απόφαση 393/11/COL. H NEAS συμφωνεί κατ’ ουσία με τις απόψεις των νορβηγικών αρχών.

(52)

Το άρθρο 61 παράγραφος 1 της συμφωνίας για τον ΕΟΧ ορίζει τα ακόλουθα:

«Ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη μέλη της ΕΚ, τα κράτη της ΕΖΕΣ ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό δια της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, είναι ασυμβίβαστες με τη λειτουργία της παρούσας συμφωνίας, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ των συμβαλλομένων μερών συναλλαγές, εκτός εάν η παρούσα συμφωνία ορίζει άλλως».

(53)

Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι για να υπάρχει κρατική ενίσχυση, το μέτρο πρέπει να παρέχει οικονομικό πλεονέκτημα στον αποδέκτη. Στη συνέχεια, η Αρχή αξιολογεί κατά πόσον υφίσταται στην προκειμένη περίπτωση οικονομικό πλεονέκτημα.

(54)

Σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να επιβεβαιωθεί αν ένα κρατικό μέτρο συνιστά ενίσχυση, πρέπει να προσδιορισθεί εάν η ωφελούμενη επιχείρηση αντλεί οικονομικό πλεονέκτημα το οποίο δεν θα είχε αποκομίσει υπό τις συνήθεις συνθήκες της αγοράς (18) Προκειμένου να αξιολογήσει κατά πόσον υφίσταται οικονομικό πλεονέκτημα, η Αρχή εφαρμόζει την αρχή του (υποθετικού) ιδιώτη επενδυτή που δραστηριοποιείται στην οικονομία της αγοράς (19)

(55)

Εάν η συγκεκριμένη συναλλαγή πραγματοποιούνταν σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή της οικονομίας της αγοράς, δηλαδή εάν ο δήμος πωλούσε το δικαίωμά του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης στην αξία της αγοράς, και η τιμή και οι όροι της συναλλαγής ήταν αποδεκτοί για έναν συνετό ιδιώτη επενδυτή που δραστηριοποιείται στην οικονομία της αγοράς, δεν θα παρείχε οικονομικό πλεονέκτημα στην NEAS και, συνεπώς, δεν θα συνεπαγόταν την χορήγηση κρατικής ενίσχυσης. Αντιθέτως, εάν η συναλλαγή δεν πραγματοποιούνταν με βάση την τιμή της αγοράς, τεκμαίρεται η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης.

(56)

Πραγματοποιώντας αυτήν την αξιολόγηση, η Αρχή δεν μπορεί να αντικαταστήσει την εμπορική κρίση του δήμου του Narvik με τη δική της, όπερ σημαίνει ότι ο δήμος, ως κάτοχος του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης, διαθέτει διακριτική ευχέρεια σχετικά με την επιλογή των ενεργειών του υπό κανονικές συνθήκες ανταγωνισμού.

(57)

Η αξιολόγηση της τιμής και των όρων της σύμβασης μεταξύ του δήμου και της NEAS θα πρέπει να βασιστεί στα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του ο δήμος του Narvik κατά τη σύναψη της σύμβασης. Γενικά, μια τεκμηριωμένη εκ των προτέρων αξιολόγηση θα αρκούσε για τον αποκλεισμό της ύπαρξης κρατικής ενίσχυσης, ακόμα και αν οι παραδοχές στις οποίες βασίζεται αποδειχθούν λανθασμένες εκ των υστέρων.

(58)

Επομένως, στη συνέχεια η Αρχή αξιολογεί κατά πόσον ο δήμος του Narvik ενήργησε ως ιδιώτης επενδυτής της αγοράς κατά τη σύναψη της σύμβασης για την πώληση του δικαιώματός του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης.

(59)

Η Αρχή γνωρίζει το πλαίσιο εντός του οποίου πραγματοποιήθηκε η συναλλαγή. Από τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από τις νορβηγικές αρχές οι Αρχή συνάγει ότι κατά τη σύναψη της σύμβασης ο δήμος χρειαζόταν τόσο πρόσβαση σε ρευστότητα (για να ανταποκριθεί στις δανειακές υποχρεώσεις του) όσο και κεφάλαια για να τροφοδοτήσει την NEAS. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι ο νόμος για τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης περιορίζει τη δυνατότητα συμπερίληψης μηχανισμού προσαρμογής των τιμών στη σύμβαση σε περίπτωση εισφοράς σε είδος. Το 1999, πριν από τη σύναψη της συμφωνίας πώλησης το 2000, ο δήμος του Narvik είχε υποστεί επιπλέον ζημία από την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης. Συνεπώς, ο δήμος είχε αποφασίσει να διαθέσει προς πώληση το δικαίωμά του στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης σε πιο μακροπρόθεσμο επίπεδο, τηρώντας ταυτόχρονα την καθορισμένη στρατηγική του σχετικά με τη μεγιστοποίηση της απόδοσης της ενέργειας αυτής.

(60)

Οι νορβηγικές αρχές υποστήριξαν ότι η Αρχή θα πρέπει να είναι σε θέση να αποκλείσει την ύπαρξη πλεονεκτήματος εφαρμόζοντας τις αρχές των κατευθυντηρίων γραμμών SOL στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η Αρχή επισημαίνει ότι, παρόλο που οι κατευθυντήριες γραμμές SOL δεν εφαρμόζονται στις πωλήσεις δικαιωμάτων στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης, προβλέπουν ωστόσο δύο μεθόδους με βάση τις οποίες οι δημόσιες αρχές μπορούν κατά κανόνα να επιτύχουν την τιμή της αγοράς για την πώληση γης και κτιρίων κρατικής ιδιοκτησία και, συνεπώς, να διασφαλίσουν ότι η πώληση δεν συνεπάγεται τη χορήγηση κρατικής ενίσχυσης. Η πρώτη μέθοδος αποκλεισμού του στοιχείου της ενίσχυσης αφορά την πώληση μέσω διαγωνισμού χωρίς όρους. Η δεύτερη μέθοδος αφορά την πώληση σε τιμή που καθορίζεται με αποτίμηση ανεξάρτητου εμπειρογνώμονα που πραγματοποιείται σύμφωνα με γενικά αποδεκτές προδιαγραφές αποτίμησης.

(61)

Η Αρχή επισημαίνει ότι η πώληση στοιχείου του ενεργητικού μέσω διαγωνισμού χωρίς όρους κατά κανόνα αποκλείει την ύπαρξη πλεονεκτήματος. Τουλάχιστον στις πραγματικά ανοικτές διαδικασίες υπάρχουν περισσότεροι από έναν προσφέροντες (20) Ωστόσο, το δικαίωμα του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης δεν πωλήθηκε μέσω διαγωνισμού χωρίς όρους.

(62)

Από την άλλη πλευρά, ο δήμος του Narvik και η NEAS ανέθεσαν ξεχωριστά την πραγματοποίηση δύο αξιολογήσεων σε εξωτερικούς συμβούλους, όπως περιγράφεται στις παραγράφους (26) έως (29) ανωτέρω. Ωστόσο, ούτε στην έκθεση DS1, ούτε στην DS2, ούτε στην έκθεση της AA διευκρινίζουν διεξοδικά το ποια μέθοδος χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των εκτιμήσεων των τιμών. Ελλείψει περαιτέρω διευκρινίσεων, η Αρχή δεν δύναται να αξιολογήσει κατά πόσον οι αξιολογήσεις της αγοραίας αξίας πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με γενικά αποδεκτούς δείκτες της αγοράς και προδιαγραφές εκτίμησης. Συνεπώς, η άποψη της Αρχής ότι η αξία των εκθέσεων DS1, DS2 και ΑΑ είναι περιορισμένη σε ό,τι αφορά την εκτίμηση της αξίας του δικαιώματος στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης. Από την άλλη πλευρά, η έκθεση DT δεν παρέχει λεπτομερή εξήγηση των εκτιμήσεών της. Κατά συνέπεια, τα αποτελέσματά της μπορούν να τεθούν υπό δοκιμή και να επαληθευθούν. Επομένως, η Αρχή φρονεί ότι η έκθεση DT είναι η πιο αξιόπιστη. Κατά από την άποψη της Αρχής, το γεγονός ότι και οι τέσσερις εκθέσεις καταλήγουν σε παρόμοια αποτελέσματα (21) ενισχύει, ωστόσο, τα αποτελέσματα της έκθεσης DT και ευλόγως εκείνα των τριών άλλων εκθέσεων.

(63)

Η Αρχή επισημαίνει ότι, παρόλο που η τιμή που καθορίζει ανεξάρτητος εκτιμητής αξίας μπορεί κατά κανόνα να χρησιμοποιηθεί για τον αποκλεισμό της ύπαρξης πλεονεκτήματος στην πώληση ευκόλως αποτιμήσιμης έγγειας ιδιοκτησίας γενικού χαρακτήρα ή κτιρίων που έχουν αποτελέσει αντικείμενο πολλών συναλλαγών, δεν ισχύει απαραίτητα το ίδιο για τη γη και τα κτίρια με πιο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή στην περίπτωση που οι συνθήκες της πώλησης ενδέχεται να δημιουργήσουν αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον η αποτίμηση του εμπειρογνώμονα αντικατοπτρίζει την πραγματική αγοραία αξία της ιδιοκτησίας (22).

(64)

Όπως εξηγείται κατωτέρω, οι συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας με καθορισμένη τιμή διάρκειας άνω των 6 ετών είναι ασυνήθιστες και δεν παρατηρούνται συχνά. Λόγω του ότι δεν υπάρχει αγορά στην οποία μπορούν να παρατηρηθούν συγκρίσιμες τιμές και λόγω της αστάθειας των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας, η εκτίμηση από εμπειρογνώμονα δεν αποτελεί τόσο κατάλληλο μέσο για τον καθορισμό της τιμής της αγοράς για σύμβαση παροχής ηλεκτρικής ενέργειας με καθορισμένη τιμή διάρκειας 50,5 ετών (23).

(65)

Σε κάθε περίπτωση, η Αρχή υπενθυμίζει ότι το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς, και όχι οι κατευθυντήριες γραμμές SOL, που αφορούν τις πωλήσεις δημόσιας γης και κτιρίων, είναι εκείνο που εφαρμόζεται για να αξιολογηθεί το κατά πόσον μια σύμβαση παροχής ηλεκτρικής ενέργειας που συνάπτει δημόσια αρχή δημιουργεί πλεονέκτημα «υπέρ» μιας εταιρείας. Πράγματι, το γεγονός ότι η γενική αρχή για τον ιδιώτη επενδυτή της οικονομίας της αγοράς εφαρμόζεται στις μακροπρόθεσμες συμβάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας έχει επιβεβαιωθεί από το Γενικό Δικαστήριο στην υπόθεση Budapesti Erőmű Zrt κατά Επιτροπής, όπου το Γενικό Δικαστήριο ενέκρινε την προσέγγιση που ακολούθησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή («η Επιτροπή») σε μια υπόθεση σχετικά με μακροπρόθεσμες συμβάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας που είχαν συνάψει οι ουγγρικές αρχές (24).

(66)

Στην περίπτωση αυτή η Επιτροπή προσδιόρισε τις κύριες πρακτικές των εμπορικών φορέων στις ευρωπαϊκές αγορές ηλεκτρικής ενέργειας που σχετίζονταν με τους σκοπούς της ανάλυσής της και αξιολόγησε το κατά πόσον οι συμφωνίες στη συγκεκριμένη περίπτωση συνάδουν με τις πρακτικές αυτές ή κατά πόσον οι συμβάσεις συνήφθησαν με όρους που θα ήταν αποδεκτοί για έναν φορέα που ενεργεί αποκλειστικά για εμπορικούς σκοπούς (25).

(67)

Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι σπάνια στην ευρωπαϊκή αγορά συνάπτονται μακροπρόθεσμες συμβάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας διάρκειας άνω των 6 ετών (26). Οι πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της η Αρχή επιβεβαιώνουν τη διαπίστωση αυτή. Συνεπώς, οι μακροπρόθεσμες συμβάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δείκτης αναφοράς της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας που πωλείται για 50,5 έτη στο μέλλον είναι λίγες αν όχι ανύπαρκτες.

(68)

Ωστόσο, οι μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις των μελλοντικών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να πραγματοποιούνται από δυνητικούς αγοραστές και πωλητές των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Βασιζόμενες σε αυτά τα στοιχεία οι νορβηγικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι η πώληση του δικαιώματος του δήμου Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης θα πρέπει να παρομοιαστεί με την πώληση υδροηλεκτρικού σταθμού. Για να στηρίξουν το επιχείρημα αυτό, οι νορβηγικές αρχές διαβίβασαν στην Αρχή την επισκόπηση Pareto, που αναλύει την πώληση πέντε υδροηλεκτρικών σταθμών στη Νορβηγία το 2000.

(69)

Οι νορβηγικές αρχές διατείνονται ότι τόσο στην περίπτωση πώλησης υδροηλεκτρικού σταθμού όσο και στην πώληση του δικαιώματος του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης, οι τιμές πώλησης αντιστοιχούν στην καθαρή παρούσα αξία των αναμενόμενων ταμειακών ροών του όγκου παραγωγής. Επομένως, όπως ο δήμος του Narvik και η NEAS στη συγκεκριμένη περίπτωση, οποιοσδήποτε αγοραστής ή πωλητής υδροηλεκτρικού σταθμού θα πρέπει να εκτιμήσει την αξία του σταθμού με βάση τα αναμενόμενα έσοδα από την παραγωγή μείον το αναμενόμενο κόστος που ανάγεται στην παρούσα αξία σύμφωνα με το σχετικό προεξοφλητικό επιτόκιο για το διάστημα που ο νέος ιδιοκτήτης μπορεί να εκμεταλλεύεται τη σχετική υδροηλεκτρική ενέργεια.

(70)

Οι νορβηγικές αρχές ισχυρίζονται ότι οι τιμές των πέντε υδροηλεκτρικών σταθμών που αναφέρονται στην έκθεση Pareto, διορθωμένες για ορισμένους σχετικούς παράγοντες, είναι συγκρίσιμες με την τιμή που επετεύχθη κατά την πώληση του δικαιώματος του δήμου του Narvik στην ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης. Στο πλαίσιο αυτό, η Αρχή επισημαίνει τους διορθωτικούς συντελεστές που αναφέρθηκαν από τις νορβηγικές αρχές, όπως αναλύονται στο κεφάλαιο Ι.11 ανωτέρω.

(71)

Για τους πέντε υδροηλεκτρικούς σταθμούς, οι τιμές πώλησης ανά KWh παραγωγικής ικανότητας κυμαίνονταν από 1,66 έως 1,74 κορώνες Νορβηγίας. Μια οριστική πώληση περιουσιακού στοιχείου θα αυξήσει την καθαρή παρούσα αξία του περιουσιακού στοιχείου σε σχέση με την πώληση του δικαιώματος αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης για 50,5 έτη, καθώς θεωρείται ότι το περιουσιακό στοιχείο χαρακτηρίζεται από θετική ταμειακή ροή πέραν του χρονικού ορίζοντα των 50,5 ετών. Οι νορβηγικές αρχές χρησιμοποίησαν συντελεστή κεφαλαιοποίησης 4 %, που οδηγεί σε προσαρμογή προς τα κάτω της τιμής πώλησης κατά 10-15 % περίπου για να συγκρίνουν μια οριστική πώληση με την ορισμένου χρόνου πώληση ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης (27).

(72)

Η δεύτερη διαφορά μεταξύ της οριστικής πώλησης και της πώλησης δικαιώματος σε ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης για 50,5 έτη αφορά την βάση κόστους που χρησιμοποιείται στο μοντέλο της καθαρής παρούσας αξίας, δηλαδή το συνολικό κόστος παραγωγής έναντι της τιμής της παραχώρησης. Οι νορβηγικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι το σύνηθες λειτουργικό κόστος συμπεριλαμβανομένης της επανεπένδυσης σε νεότερο σταθμό ηλεκτρικής ενέργειας ανερχόταν περίπου σε 0,05 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh, ενώ η τιμή του υπουργείου εκείνη την περίοδο ήταν περίπου 0,10 κορώνες Νορβηγίας ανά KWh.

(73)

Για να αξιολογηθεί το κατά πόσον οι τιμές των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αντιπροσωπεύουν καταλλήλως την τιμή της αγοράς της εν λόγω ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης, είναι απαραίτητο να εξεταστεί διεξοδικότερα κάθε στοιχείο του ισχυρισμού. Η αξιολόγηση της Αρχής βασίζεται στα στοιχεία που παρέχουν οι νορβηγικές αρχές και άλλες διαθέσιμες στο κοινό πληροφορίες.

(74)

Στην παρακάτω ανάλυση χρησιμοποιούνται ονομαστικά αριθμητικά στοιχεία σε όλους τους υπολογισμούς (28).

(75)

Για τους πέντε υδροηλεκτρικούς σταθμούς που αναφέρονται στην επισκόπηση Pareto, οι τιμές πώλησης ανά KWh παραγωγικής ικανότητας κυμαίνονταν από 1,66 έως 1,74 κορώνες Νορβηγίας. Σε έκθεση της εταιρείας παροχής οικονομικών συμβουλών Econ Pöyry, στην οποία αναλύονται πωλήσεις σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το 1996 έως το 2005, η μέση αξία των συναλλαγών κατά το έτος 2000 φαίνεται να είναι κάπως υψηλότερη και εκτιμάται περίπου στις 1,85 κορώνες Νορβηγίας. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, το 1999 επετεύχθη η ίδια περίπου τιμή. Έτσι, το εύρος της τιμής προς σύγκριση φαίνεται κάπως υψηλότερο από εκείνο που αναφέρεται στην επισκόπηση Pareto. Καθώς η έκθεση ECON αναφέρεται σε μεγαλύτερη μέση αξία συναλλαγών σε σχέση με την επισκόπηση Pareto, η Αρχή θα χρησιμοποιήσει το εύρος τιμών από 1,70 έως 1,80 κορώνες Νορβηγίας στην περαιτέρω ανάλυσή της.

(76)

Ο δεύτερος παράγοντας που πρέπει να συνεκτιμηθεί είναι ο τρόπος προσαρμογής των επιπέδων τιμών οριστικής πώλησης σε πώληση ορισμένου χρόνου για περίοδο 50,5 ετών. Οι νορβηγικές αρχές ισχυρίστηκαν ότι ο κατάλληλος συντελεστής προσαρμογής είναι 10-15 % με βάση συντελεστή κεφαλαιοποίησης 4 %. Η Αρχή θεωρεί ότι η επιλογή του συντελεστή κεφαλαιοποίησης συνδέεται στενά με την επιλογή του προεξοφλητικού επιτοκίου στο μοντέλο της καθαρής παρούσας αξίας. Το ονομαστικό προεξοφλητικό επιτόκιο μετά την αφαίρεση των φόρων που χρησιμοποιήθηκε στην έκθεση DT ήταν 6,8 %, ενώ στην έκθεση της ΑΑ χρησιμοποιήθηκε το 7 %. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι για την καθαρή παρούσα αξία χρησιμοποιείται συντελεστής 6,5 % κατά την αξιολόγηση νέων έργων υδροηλεκτρικών σταθμών (29) Στο μοντέλο υπολογισμού της τιμής κόστους χρησιμοποιείται συντελεστής 6 % (30). Με βάση τα παραπάνω, η Αρχή φρονεί ότι το κατάλληλο προεξοφλητικό επιτόκιο και, συνεπώς, ο κατάλληλος συντελεστής κεφαλαιοποίησης που εφαρμόζεται κατά την σύγκριση οριστικής πώλησης με πώληση ορισμένου χρόνου κυμαίνονται ονομαστικά από 6 % έως 7 % μετά την αφαίρεση των φόρων. Σε αυτή τη βάση, η κατάλληλη προσαρμογή της αξίας από οριστική πώληση σε πώληση διάρκειας 50,5 ετών δεν είναι 10-15 %, όπως ισχυρίζονται οι νορβηγικές αρχές, αλλά είναι πιο κοντά στο 4-5 %.

(77)

Ο τρίτος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η αναμενόμενη μελλοντική τιμή της αγοράς σε ό,τι αφορά την ηλεκτρική ενέργεια. Όπως εξηγείται ανωτέρω, η πρόβλεψη των μελλοντικών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας για 50 έτη ή παραπάνω αποτελεί δύσκολο εγχείρημα. Στις εκθέσεις αποτίμησης που περιγράφονται ανωτέρω, και ειδικότερα στην έκθεση ΑΑ και DT, η τιμή αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας αναμενόταν να σημειώσει σταθερή αύξηση για μια περίοδο 10-20 ετών μετά την οποία αναμενόταν οι τιμές να παραμείνουν σταθερές σε πραγματικούς όρους (δηλαδή, θα αυξηθούν μόνο λόγω του αναμενόμενου πληθωρισμού) (31). Αυτό σημαίνει ότι εκείνη την περίοδο υπήρχε συναίνεση στην αγορά σχετικά με το ότι οι μελλοντικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας σε μακροπρόθεσμο επίπεδο θα παρέμεναν σταθερές σε πραγματικούς όρους και δεν θα συνέχιζαν να αυξάνονται (32). Η Αρχή θεωρεί ότι όλοι οι συμμετέχοντες στην αγορά διακατέχονταν από την ίδια αβεβαιότητα σχετικά με τις μελλοντικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και οι αγοραστές και οι πωλητές σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κατά την περίοδο της πώλησης του δικαιώματος ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος να υποτεθεί ότι οι διάφοροι συμμετέχοντες στην αγορά έχουν πρόσβαση σε πολύ διαφορετικές πληροφορίες όσον αφορά τις προσδοκίες σχετικά με τις τιμές της αγοράς.

(78)

Περνώντας από τα έσοδα στο κόστος, η σύγκριση που παρουσίασαν οι νορβηγικές αρχές αφορά ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο υπάρχει διαφορά στις ταμειακές ροές ανά KWh μεταξύ μιας οριστικής πώλησης και της πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας παραχώρησης με 0,05 κορώνες Νορβηγίας λόγω αναμενόμενης τιμής ύψους 0,10 κορωνών Νορβηγίας περίπου για την ηλεκτρική ενέργεια παραχώρησης και του λειτουργικού κόστους, συμπεριλαμβανομένης και της εκ νέου επένδυσης, της τάξης των 0,05 κορωνών Νορβηγίας.