1)

An gcaithfear Airteagal 14(5)(c), i gcomhar le hAirteagal 14(1), agus le haithris 62 de Rialachán (AE) 2016/679 (2) ó Pharlaimint na hEorpa agus ón gComhairle an 27 Aibreán 2016 maidir le daoine nádúrtha a chosaint i ndáil le sonraí pearsanta a phróiseáil agus maidir le saorghluaiseacht sonraí den sórt sin, agus lena n-aisghairtear Treoir 95/46/CE (“RGCS”) a léiriú sa chaoi nach dtagraítear leis an eisceacht dá bhforáiltear in Airteagal 14(5)(c) do na sonraí arna nginiúint i nós imeachta féin an rialaitheora sonraí, ach do na sonraí a fuair an rialaitheoir sonraí ó dhuine eile go sainráite agus na sonraí sin amháin.

2)

I gcás go bhfuil Airteagal 14(5)(c) de RGCS infheidhme maidir leis na sonraí arna nginiúint i nós imeachta féin an rialaitheora sonraí freisin, an gcaithfear an ceart chun gearán a thaisceadh le húdarás maoirseachta, arna leagan síos in Airteagal 77(1) de RGCS, a léiriú sa chaoi go bhféadfadh duine nádúrtha a líomhnaíonn sárú ar an oibleagáid chun faisnéis a sholáthar a iarraidh, agus a cheart chun gearán a thaisceadh á fheidhmiú aige, go ndéanfaí scrúdú i leith na ceiste an leagtar síos, i gcomhréir le hAirteagal 14(5)(c) de RGCS, le dlí an Bhallstáit, bearta iomchuí chun leasanna dlisteanacha an ábhair sonraí a chosaint?

3)

I gcás go dtugtar freagra dearfach ar an dara ceist, an bhféadfar Airteagal 14(5)(c) de RGCS a léiriú sa chaoi go dtugtar le tuiscint leis na “bearta iomchuí” a luaitear san fhoráil sin nach mór don reachtóir náisiúnta na bearta a bhaineann le slándáil na sonraí arna leagan síos in Airteagal 32 de RGCS a thrasuí (le riail dlí)?