21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/1

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 2604/2000 (2) (hierna de „definitieve verordening” genoemd) heeft de Raad een definitief antidumpingrecht ingesteld op polyethyleentereftalaat (PET) uit India, Indonesië, Maleisië, de Republiek Korea, Taiwan en Thailand.

(2)

Op 22 mei 2003 heeft de Commissie door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (3), de inleiding aangekondigd van een tussentijdse herzieningsprocedure betreffende de antidumpingmaatregelen ten aanzien van PET uit de Republiek Korea en Taiwan (hierna „de betrokken landen” genoemd).

(3)

De procedure is ingeleid naar aanleiding van een verzoek dat in april 2003 is ingediend door de Association of Plastic Manufacturers in Europe namens producenten die goed zijn voor een groot deel, in dit geval meer dan 80 %, van de totale productie van PET in de Gemeenschap. Het verzoek bevatte bewijsmateriaal inzake dumping, schade en het feit dat de geldende maatregelen niet meer toereikend zijn om de schadelijke gevolgen van dumping weg te nemen. Dit bewijsmateriaal werd toereikend geacht om over te gaan tot de inleiding van een tussentijdse procedure voor de eventuele herziening van de geldende maatregelen op grond van artikel 11, lid 3, van de basisverordening.

(4)

Op 30 juni 2004 heeft de indiener van het verzoek zijn verzoek ingetrokken.

(5)

Gezien het bewijsmateriaal en de bij het onderzoek reeds verkregen gegevens was de Commissie echter van oordeel dat het onderzoek naar dumping moest worden voortgezet. Het onderzoek naar de andere aspecten kon volgens de Commissie worden beëindigd. Zij heeft dit aan alle belanghebbenden meegedeeld die hierover geen opmerkingen hebben gemaakt.

(6)

Op 22 mei 2003 heeft de Commissie door middel van een bericht in het Publicatieblad van de Europese Unie  (4) de inleiding bekendgemaakt van een antidumpingprocedure betreffende de invoer van PET uit Australië, de Volksrepubliek China en Pakistan.

(7)

De Commissie heeft bij Verordening (EG) nr. 306/2004 (5) een voorlopig antidumpingrecht ingesteld op PET uit Australië, de Volksrepubliek China en Pakistan. Bij Verordening (EG) nr. 1467/2004 (6) heeft de Raad definitieve antidumpingrechten ingesteld op PET uit Australië en de Volksrepubliek China en de procedure ten aanzien van PET uit Pakistan beëindigd.

(8)

De Commissie heeft de indiener van het verzoek, de in het verzoek genoemde producenten in de Gemeenschap, de overige producenten in de Gemeenschap, de producenten/exporteurs in de Republiek Korea en Taiwan, importeurs, toeleveranciers, verwerkende bedrijven, betrokken organisaties, alsook vertegenwoordigers van de Republiek Korea en Taiwan in kennis gesteld van de opening van het onderzoek. De belanghebbenden werden in de gelegenheid gesteld binnen de in het bericht van inleiding vastgestelde termijn hun standpunt schriftelijk bekend te maken en te verzoeken te worden gehoord.

(9)

De door de indiener van het verzoek vertegenwoordigde EG-producenten, andere EG-producenten, producenten/exporteurs, importeurs, toeleveranciers, verwerkende bedrijven en organisaties van verwerkende bedrijven hebben hun standpunt kenbaar gemaakt. Alle belanghebbenden die hierom hadden verzocht, werden gehoord.

(10)

De Commissie heeft al haar bekende belanghebbenden en alle andere ondernemingen die zich binnen de in het bericht van inleiding vastgestelde termijn bekend hebben gemaakt een vragenlijst toegezonden. De vragenlijst is beantwoord door zeven door de indiener van het verzoek vertegenwoordigde EG-producenten, vier andere EG-producenten, drie Koreaanse producenten/exporteurs, waaronder één onderneming waarvoor momenteel geen individueel recht geldt, vier Taiwanese producenten/exporteurs, waaronder één onderneming waarvoor momenteel geen individueel recht geldt, twee toeleveranciers, twee gelieerde importeurs, vier niet-gelieerde importeurs en negen niet-gelieerde verwerkende ondernemingen in de Gemeenschap.

(11)

In haar bericht van inleiding wees de Commissie erop dat in het kader van dit onderzoek eventueel gebruik zou worden gemaakt van een steekproef. Het was evenwel niet noodzakelijk van een steekproef gebruik te maken omdat het aantal producenten/exporteurs in de betrokken landen dat bereid was medewerking te verlenen, lager was dan verwacht.

(12)

De Commissie heeft alle gegevens die zij voor de vaststelling van dumping en schade nodig had, ingewonnen en geverifieerd en heeft een onderzoek ter plaatse ingesteld bij de volgende bedrijven:

(13)

Het onderzoektijdvak bestreek de periode van 1 april 2002 tot en met 31 maart 2003.

(14)

De klacht heeft betrekking op hetzelfde product als in het oorspronkelijke onderzoek, namelijk PET met een viscositeitscoëfficiënt van 78 ml/g of meer volgens ISO-norm 1628-5, ingedeeld onder GN-code 3907 60 20, uit de Republiek Korea en Taiwan.

(15)

Evenals in het oorspronkelijke onderzoek werd geconstateerd dat PET dat in Korea en Taiwan wordt vervaardigd en verkocht, en PET dat vanuit deze landen naar de Gemeenschap wordt uitgevoerd, dezelfde fysische en chemische eigenschappen en toepassingen hebben. Daarom wordt geconcludeerd dat alle soorten PET met een viscositeitscoëfficiënt van 78 ml/g of meer als soortgelijk producten beschouwd moeten worden in de zin van artikel 1, lid 4, van de basisverordening.

(16)

De algemene werkwijze die hierna wordt uiteengezet, is toegepast op alle producenten/exporteurs in Korea en Taiwan en is gelijk aan de werkwijze bij het oorspronkelijke onderzoek. De bevindingen inzake dumping voor elk van de betrokken exportlanden beperken zich derhalve tot hetgeen voor elk van deze landen specifiek is.

(17)

Voor het vaststellen van de normale waarde werd in de eerste plaats voor elke producent/exporteur bepaald of diens totale verkoop van PET op de binnenlandse markt representatief was in vergelijking met zijn totale uitvoer naar de Gemeenschap. De binnenlandse verkoop werd representatief geacht wanneer de totale binnenlandse verkoop van de exporteur/producent minstens 5 % bedroeg van zijn uitvoer naar de Gemeenschap overeenkomstig artikel 2, lid 2, van de basisverordening.

(18)

Vervolgens is bepaald welke soorten PET die door ondernemingen met een representatieve binnenlandse verkoop op de binnenlandse markt waren verkocht, identiek of rechtstreeks vergelijkbaar waren met de soorten die naar de Gemeenschap waren uitgevoerd.

(19)

Voor elke op de binnenlandse markt verkochte soort die rechtstreeks vergelijkbaar was met een soort die naar de Gemeenschap was uitgevoerd, werd overeenkomstig artikel 2, lid 2, van de basisverordening nagegaan of de binnenlandse verkoop voldoende representatief was. De binnenlandse verkoop van een bepaalde soort PET werd voldoende representatief geacht wanneer deze in het onderzoektijdvak 5 % of meer bedroeg van de totale uitvoer van die soort naar de Gemeenschap.

(20)

Ook werd onderzocht of de binnenlandse verkoop van iedere soort had plaatsgevonden in het kader van normale handelstransacties; hiertoe werd voor iedere soort de omvang van de winstgevende verkoop aan onafhankelijke afnemers vastgesteld. Wanneer 80 % of meer van de totale verkochte hoeveelheid van een soort verkocht was tegen een nettoprijs die gelijk was aan of hoger dan de berekende productiekosten, en de gewogen gemiddelde prijs van die soort gelijk was aan of hoger dan de productiekosten, werd de normale waarde afgeleid van de daadwerkelijke binnenlandse prijs (de gewogen gemiddelde prijs van de totale verkochte hoeveelheid van die soort op de binnenlandse markt in het onderzoektijdvak, ongeacht het feit of de verkoop winstgevend was of niet). Wanneer de met winst verkochte hoeveelheid van een soort minder dan 80 % bedroeg, of wanneer de gewogen gemiddelde prijs van die soort lager was dan de productiekosten, werd de normale waarde afgeleid van de op de binnenlandse markt werkelijk betaalde prijzen van die soort, doch uitsluitend van de winstgevende transacties, mits de winstgevende verkoop ten minste 10 % bedroeg van de totale verkoop van die soort.

(21)

Het bleek dat de winstgevende verkoop van alle soorten PET 10 % of meer van de totale verkoop van die soort PET bedroeg.

(22)

Wanneer het betrokken product naar onafhankelijke afnemers in de Gemeenschap was uitgevoerd, werd de exportprijs vastgesteld overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening, namelijk aan de hand van de werkelijk betaalde of te betalen prijzen.

(23)

Wanneer het betrokken product via een gelieerde importeur was verkocht, werd de exportprijs berekend aan de hand van de prijs waartegen het product aan onafhankelijke afnemers was doorverkocht. Er werden correcties toegepast voor alle kosten van de importeur tussen invoer en wederverkoop, inclusief de verkoopkosten, de algemene en administratieve kosten, en een redelijke winstmarge, overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening. De winstmarge werd vastgesteld op grond van informatie afkomstig van niet-gelieerde medewerkende handelaars/importeurs die actief zijn op de EG-markt.

(24)

De normale waarde en de exportprijzen werden vergeleken af fabriek. Om een billijke vergelijking te kunnen maken van de normale waarde met de exportprijs werden correcties toegepast voor verschillen die gevolgen hadden voor de vergelijkbaarheid van de prijzen overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening. Correcties werden toegestaan in alle gevallen waarin deze redelijk en nauwkeurig bleken en met bewijsmateriaal waren gestaafd.

(25)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd voor elke medewerkende producent/exporteur een dumpingmarge berekend door vergelijking van de gewogen gemiddelde normale waarde met de gewogen gemiddelde exportprijs.

(26)

Voor landen met een hoog niveau van medewerking (meer dan 80 %) en wanneer er geen redenen waren om aan te nemen dat er producenten/exporteurs waren die geen medewerking verleenden, werd een residuele dumpingmarge vastgesteld die gelijk was aan de hoogste dumpingmarge die voor een medewerkende onderneming was vastgesteld, teneinde de doelmatigheid van de maatregelen te waarborgen.

(27)

Voor landen met een laag niveau van medewerking werd de residuele dumpingmarge vastgesteld overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, namelijk op grond van de beschikbare gegevens.

(28)

Er werden antwoorden op de vragenlijst ontvangen van drie producenten/exporteurs, waarvan één in het onderzoektijdvak geen PET naar de Gemeenschap had uitgevoerd, en van twee importeurs die banden hadden met een van de producenten/exporteurs. Het bleek dat de medewerkende exporteurs 100 % van de Koreaanse export van het betrokken product in het onderzoektijdvak vertegenwoordigden.

(29)

Voor alle soorten PET die de Koreaanse producenten/exporteurs hadden uitgevoerd, kon de normale waarde worden vastgesteld aan de hand van de prijzen die onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het kader van normale handelstransacties hadden betaald of moesten betalen, overeenkomstig artikel 2, lid 1, van de basisverordening.

(30)

Eén van de Koreaanse producenten/exporteurs had het betrokken product zowel rechtstreeks aan onafhankelijke afnemers als via gelieerde importeurs in Korea en de Gemeenschap verkocht. Daarom werd voor deze producent/exporteur een exportprijs geconstrueerd overeenkomstig artikel 2, lid 9, van de basisverordening.

(31)

Om een billijke vergelijking mogelijk te maken werd, overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening, rekening gehouden met verschillen waarvan werd aangetoond dat ze gevolgen hadden voor de prijzen en de vergelijkbaarheid van deze prijzen. Aldus vonden correcties plaats voor verschillen in de kosten voor vervoer, verzekering, laden, lossen, op- en overslag, commissielonen, krediet, verpakking, douanerechten en voor bankkosten.

(32)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de gewogen gemiddelde normale waarde van elke productsoort vergeleken met de gewogen gemiddelde prijs van die soort bij uitvoer naar de Gemeenschap.

(33)

Uit de vergelijking bleek dat de drie medewerkende producenten/exporteurs het betrokken product ofwel zonder dumping ofwel met verwaarloosbare dumping hadden uitgevoerd. De dumpingmarges, uitgedrukt in procenten van de invoerprijs cif grens Gemeenschap, vóór inklaring, zijn als volgt:

(34)

Twee bekende producenten/exporteurs van PET waarvoor momenteel een individueel recht geldt, toonden aan dat zij in het onderzoektijdvak geen PET naar de Gemeenschap hadden uitgevoerd. Er waren geen aanwijzingen dat de voor deze exporteurs geldende dumpingmarges herzien moesten worden.

(35)

Gezien het hoge niveau van medewerking door Koreaanse ondernemingen (zie overweging 28), werd een residueel recht vastgesteld dat gelijk was aan de hoogste dumpingmarge die voor een medewerkende onderneming was vastgesteld, overeenkomstig de in overweging 26 vermelde werkwijze. De hoogte is dezelfde als die in het oorspronkelijke onderzoek.

(36)

Er werden antwoorden op de vragenlijst ontvangen van vier producenten/exporteurs, waarvan één in het onderzoektijdvak geen PET naar de Gemeenschap had uitgevoerd. Het bleek dat de medewerkende exporteurs minder dan 60 % van de Taiwanese export van PET in het onderzoektijdvak vertegenwoordigden.

(37)

Voor alle soorten PET die de Taiwanese producenten/exporteurs hadden uitgevoerd, werd de normale waarde vastgesteld aan de hand van de prijzen die onafhankelijke afnemers op de binnenlandse markt in het kader van normale handelstransacties hadden betaald of moesten betalen, overeenkomstig artikel 2, lid 1, van de basisverordening.

(38)

De exportprijzen werden overeenkomstig artikel 2, lid 8, van de basisverordening vastgesteld aan de hand van de daadwerkelijk betaalde of te betalen exportprijzen.

(39)

Om een billijke vergelijking mogelijk te maken werd, overeenkomstig artikel 2, lid 10, van de basisverordening, rekening gehouden met verschillen waarvan werd aangetoond dat ze gevolgen hadden voor de prijzen en de vergelijkbaarheid van deze prijzen. Aldus vonden correcties plaats voor verschillen in de kosten voor vervoer, verzekering, laden, lossen, op- en overslag, commissielonen, krediet, verpakking, douanerechten en voor bankkosten.

(40)

Overeenkomstig artikel 2, lid 11, van de basisverordening werd de gewogen gemiddelde normale waarde van elke productsoort vergeleken met de gewogen gemiddelde prijs van die soort bij uitvoer naar de Gemeenschap.

(41)

Bij de vergelijking bleek dat twee van de medewerkende producenten/exporteurs zich schuldig maakten aan dumping. De dumpingmarges, uitgedrukt in procenten van de invoerprijs cif grens Gemeenschap, vóór inklaring, zijn als volgt:

(42)

Eén producent/exporteur waarvoor momenteel een individueel recht geldt, heeft medewerking verleend aan dit onderzoek, hoewel hij in het onderzoektijdvak geen PET naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd. Daar er geen gegevens zijn op grond waarvan de voor deze onderneming geldende dumpingmarge herzien zou moeten worden, werd het passend geacht deze ongewijzigd te laten.

(43)

Er is één bekende Taiwanese exporteur van PET waarvoor momenteel een individueel recht geldt, die geen medewerking aan dit onderzoek heeft verleend. De Commissie heeft besloten voor deze exporteur geen individueel recht vast te stellen om een gebrek aan medewerking niet te belonen. Bovendien waren er geen gegevens op grond waarvan een individueel recht vastgesteld zou kunnen worden.

(44)

Daarom, en gezien het lage niveau van medewerking door Taiwanese ondernemingen (zie overweging 36), is de residuele dumpingmarge vastgesteld overeenkomstig artikel 18 van de basisverordening, zoals vermeld in overweging 27.

(45)

De residuele dumpingmarge, vastgesteld op grond van de gegevens van Eurostat en van de medewerkende producenten/exporteurs, in procenten van de invoerprijs cif grens Gemeenschap, vóór inklaring, is als volgt:

(46)

Overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening, werd tevens onderzocht of de gewijzigde omstandigheden ten opzichte van het oorspronkelijke dumpingonderzoek van blijvende aard geacht konden worden.

(47)

De dumpingmarge van de medewerkende Koreaanse ondernemingen die in het onderzoektijdvak geëxporteerd hebben, bleek gelijk te zijn gebleven of te zijn gedaald tot een te verwaarlozen niveau. De belangrijkste reden hiervoor was dat de normale waarde en binnenlandse verkoopprijzen van deze ondernemingen sinds het oorspronkelijke onderzoek zijn gestegen, maar dat de verkoopprijzen op de EG-markt sterker zijn gestegen. Geconstateerd werd dat de exportprijzen naar de Gemeenschap in het tijdvak van het onderhavige onderzoek 53 % hoger waren dan in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek. Er waren geen aanwijzingen dat deze wijzigingen niet van blijvende aard zouden zijn. Opgemerkt dient te worden dat deze ondernemingen in het onderzoektijdvak een capaciteitsbenutting van meer dan 80 % hadden. Bovendien zijn deze ondernemingen niet voornemens hun huidige capaciteit uit te breiden, waardoor eventuele toekomstige wijzigingen in de omstandigheden beperkt zullen zijn. Derhalve wordt aangenomen dat deze situatie wat betreft de exportprijs en het exportvolume waarschijnlijk niet zal veranderen.

(48)

Eén onderneming die tijdens het oorspronkelijke onderzoek niet naar de Gemeenschap heeft geëxporteerd, heeft medewerking verleend aan het onderhavige onderzoek en in het huidige onderzoektijdvak het betrokken product naar de Gemeenschap geëxporteerd. De dumpingmarge voor deze onderneming bleek ook verwaarloosbaar te zijn. Zowel de normale waarde als de binnenlandse verkoopprijs en de exportprijs van deze onderneming bleken op hetzelfde niveau te liggen als die van de twee andere medewerkende ondernemingen.

(49)

Zoals aangegeven in overweging 34 is er geen aanleiding tot wijziging van het recht dat geldt voor de twee medewerkende producenten/exporteurs die in het onderzoektijdvak niet naar de Gemeenschap hebben uitgevoerd. Overigens werd in het oorspronkelijke onderzoek een grote variatie in de dumpingmarges geconstateerd (1,4 % tot 55,8 %), wat aangeeft dat er aanzienlijke verschillen bestaan in het dumpinggedrag van de Koreaanse ondernemingen. Daarom kan niet geconcludeerd worden dat de verwaarloosbare dumpingmarges van de producenten die in het onderzoektijdvak naar de Gemeenschap geëxporteerd hebben, representatief zijn voor de exporteurs die dat niet hebben gedaan. Daarom is er voor deze ondernemingen geen aanleiding tot herziening van hun huidige antidumpingrecht, noch zijn er gegevens beschikbaar op grond waarvan een herziene individuele marge berekend kan worden. Deze bevindingen zijn bekendgemaakt aan de betrokken partijen, waarna zij geen opmerkingen hebben gemaakt, noch aanvullende informatie hebben verstrekt.

(50)

Drie van de vier Taiwanese ondernemingen waarvoor momenteel een individueel recht geldt, hebben medewerking verleend aan het onderhavige onderzoek. Uit dit onderzoek bleek dat de dumpingmarge van één van deze ondernemingen was gedaald tot een verwaarloosbaar niveau. De dumpingmarge van de tweede onderneming was gedaald van 7,8 % in het oorspronkelijke onderzoek tot 4,6 % in dit onderzoek. Zoals in het geval van Korea was de belangrijkste reden hiervoor dat de normale waarde en binnenlandse verkoopprijzen voor deze ondernemingen sinds het oorspronkelijke onderzoek gestegen waren, maar dat de verkoopprijzen op de EG-markt sterker gestegen waren. Voor Taiwan werd geconstateerd dat de exportprijzen naar de Gemeenschap in het tijdvak van het onderhavige onderzoek 42 % hoger waren dan in het tijdvak van het oorspronkelijke onderzoek. Ook werd vastgesteld dat de capaciteitsbenutting van deze ondernemingen ongeveer gelijk was aan die van de Koreaanse ondernemingen. Deze Taiwanese ondernemingen zijn evenmin voornemens hun capaciteit uit te breiden.

(51)

De derde medewerkende onderneming waarvoor momenteel een individueel recht geldt, kon aantonen dat zij geen PET naar de Gemeenschap had uitgevoerd in het tijdvak van het onderhavige onderzoek.

(52)

Bovendien heeft één Taiwanese onderneming die tijdens het oorspronkelijke onderzoek niet naar de Gemeenschap heeft geëxporteerd, medewerking verleend aan dit onderzoek. De dumpingmarge van deze onderneming is 10,7 %.

(53)

Voor de drie medewerkende ondernemingen die in het tijdvak van het onderhavige onderzoek PET naar de Gemeenschap hebben uitgevoerd, is er geen reden om aan te nemen dat de verschillen tussen het huidige en het oorspronkelijke onderzoek, met name de stijging van de exportprijzen naar de Gemeenschap, niet van blijvende aard zijn. Daarom wordt aangenomen dat de dumpingmarges voor deze ondernemingen, die zijn berekend op grond van de gegevens in dit onderzoek, betrouwbaar zijn.

(54)

Voor de medewerkende producent die in het onderzoektijdvak van het onderhavige onderzoek geen PET naar de Gemeenschap heeft uitgevoerd, is er geen aanleiding tot een herziening van het geldende antidumpingrecht. Daarom wordt het passend geacht het voor deze producent geldende antidumpingrecht ongewijzigd te laten. Net zoals in het geval van Korea zijn er geen gegevens beschikbaar op grond waarvan een herziene individuele marge berekend kan worden. Ook in dit geval werden na bekendmaking van de bevindingen geen opmerkingen ontvangen van de betrokken partij, noch verschafte zij nieuwe informatie.

(55)

Gezien de conclusies inzake dumping en de blijvende aard van de gewijzigde omstandigheden dienen de geldende antidumpingmaatregelen ten aanzien van PET uit de Republiek Korea en Taiwan zo te worden gewijzigd dat zij in overeenstemming zijn met de nieuwe dumpingmarges.

(56)

Het feit dat PET-prijzen aan schommelingen onderhevig kunnen zijn afhankelijk van de prijzen van ruwe olie, dient niet tot een hoger recht te leiden. Het werd daarom passend geacht de gewijzigde rechten in te stellen in de vorm van een bepaald bedrag per ton. Deze aanpak werd gehanteerd in het oorspronkelijke onderzoek.

(57)

De individuele antidumpingrechten voor de specifiek genoemde ondernemingen zijn vastgesteld op grond van de conclusies van de onderhavige herzieningsprocedure. Zij weerspiegelen derhalve de situatie van die ondernemingen die bij deze procedure werd vastgesteld. Deze rechten, in tegenstelling tot het recht dat van toepassing is op „overige ondernemingen”, zijn derhalve uitsluitend van toepassing op het betrokken product uit de betrokken landen dat vervaardigd is door de in het dispositief van deze verordening specifiek genoemde ondernemingen. Producten die door andere ondernemingen zijn geproduceerd die niet specifiek in het dispositief van deze verordening zijn genoemd, met inbegrip van ondernemingen die banden hebben met de specifiek genoemde ondernemingen, komen niet voor deze rechten in aanmerking. Op deze ondernemingen is het recht van toepassing dat voor „alle andere ondernemingen” geldt.

(58)

De voorgestelde antidumpingrechten voor de ondernemingen die in het onderzoektijdvak PET naar de Gemeenschap hebben uitgevoerd zijn als volgt:

(59)

Overeenkomstig de herziene residuele dumpingmarge in overweging 45, wordt het residuele antidumpingrecht voor Taiwan verhoogd tot 143,4 EUR/t.

(60)

De belanghebbenden zijn in kennis gesteld van de feiten en overwegingen op grond waarvan de Commissie voornemens was het voorstel te doen de geldende verordening te wijzigen. Er zijn geen opmerkingen ontvangen,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/9

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1015/94 (2) is een definitief antidumpingrecht ingesteld op de invoer van televisiecamerasystemen van oorsprong uit Japan.

(2)

De professionele camerasystemen die in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 1015/94 zijn opgenomen, zijn in artikel 1, lid 3, onder e), van die verordening uitdrukkelijk van het toepassingsgebied van het antidumpingrecht uitgesloten. Het betreft hier professionele camera's van het hoogste marktsegment die uit technisch oogpunt onder de productomschrijving in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1015/94 vallen, maar niet als uitzendtelevisiecamera's kunnen worden aangemerkt.

(3)

In oktober 1995 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 2474/95 (3) Verordening (EG) nr. 1015/94 gewijzigd, met name wat betreft de definitie van het soortgelijke product en bepaalde modellen professionele camera's, die uitdrukkelijk van het definitieve antidumpingrecht zijn uitgesloten.

(4)

In oktober 1997 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1952/97 (4) de percentages van het definitieve antidumpingrecht gewijzigd voor twee betrokken ondernemingen, namelijk Sony Corporation en Ikegami Tsushinki Co. Ltd, overeenkomstig artikel 12 van de basisverordening. Voorts heeft de Raad bepaalde nieuwe modellen professionele camera's uitdrukkelijk uitgesloten van het toepassingsgebied van het antidumpingrecht door deze aan de bijlage toe te voegen.

(5)

In januari 1999 en januari 2000 heeft de Raad bij de Verordeningen (EG) nr. 193/1999 (5) en (EG) nr. 176/2000 (6) de bijlage bij Verordening (EG) nr. 1015/94 gewijzigd door bepaalde opvolgers van professionele camera's erin op te nemen en deze aldus van het toepassingsgebied van het definitieve antidumpingrecht uit te sluiten. In oktober 2004 heeft de Raad Verordening (EG) nr. 176/2000 gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1754/2004 (7).

(6)

In september 2000 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 2042/2000 (8) de definitieve antidumpingrechten bevestigd die waren ingesteld bij Verordening (EG) nr. 1015/94 overeenkomstig artikel 11, lid 2, van de basisverordening.

(7)

In januari 2001 en in mei 2001 heeft de Raad, bij Verordening (EG) nr. 198/2001 (9) respectievelijk Verordening (EG) nr. 951/2001 (10), de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000 gewijzigd door daarin bepaalde nieuwe modellen professionele camerasystemen te vermelden en deze aldus uit te sluiten van het toepassingsgebied van het definitieve antidumpingrecht.

(8)

In september 2001 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1900/2001 (11) in het kader van een tussentijdse herzieningsprocedure overeenkomstig artikel 11, lid 3, van de basisverordening, het niveau van het definitieve antidumpingrecht ten aanzien van de producent/exporteur Hitachi Denshi Ltd gewijzigd.

(9)

In september 2002 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 1696/2002 (12) de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000 gewijzigd door daarin bepaalde nieuwe modellen professionele camerasystemen te vermelden en deze aldus uit te sluiten van het toepassingsgebied van het definitieve antidumpingrecht.

(10)

In april 2004 heeft de Raad bij Verordening (EG) nr. 825/2004 de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000 nogmaals gewijzigd door daarin bepaalde nieuwe modellen professionele camerasystemen te vermelden en deze aldus uit te sluiten van het toepassingsgebied van het definitieve antidumpingrecht.

(11)

Twee Japanse producenten/exporteurs, namelijk Sony Corporation („Sony”) en Victor Company of Japan Limited („JVC”), hebben de Commissie meegedeeld dat zij voornemens waren nieuwe modellen van professionele camera's op de gemeenschappelijke markt te brengen en verzochten de Commissie deze nieuwe modellen van professionele camera's en hun toebehoren toe te voegen aan de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000 met het oog op vrijstelling van antidumpingrechten.

(12)

De Commissie heeft de producenten in de Gemeenschap van dit verzoek in kennis gesteld en is met een onderzoek begonnen dat uitsluitend betrekking heeft op de vraag of de betrokken producten binnen het toepassingsgebied van de antidumpingrechten vallen en of het dispositief van Verordening (EG) nr. 2042/2000 dienovereenkomstig moet worden aangepast.

(13)

De verzoeken tot vrijstelling, vergezeld van de desbetreffende technische gegevens, hadden betrekking op de volgende modellen camerasystemen:

De zoeker van Sony zou een model zijn dat alleen kan worden gebruikt met camcorders, camera's waarop Verordening (EG) nr. 2042/2000 niet van toepassing is. Het model van JVC zou een opvolger zijn van een model professionele camera dat al was vrijgesteld van de geldende antidumpingmaatregel.

(14)

Er werd vastgesteld dat de productomschrijving van artikel 1, lid 2, onder b), van Verordening (EG) nr. 2042/2000 op de zoeker HDVF-C30W van toepassing is. Het product kan echter alleen gebruikt worden met camerakoppen waarop de productomschrijving in artikel 1, lid 2, onder a), van die verordening niet van toepassing is. Met name de signaal/ruisverhouding van deze camerakoppen bedraagt 54 dB, terwijl in de omschrijving in Verordening (EG) nr. 2042/2000 sprake is van „55 dB of meer bij normale versterking”. Daarom is geconcludeerd dat deze zoeker als een professioneel camerasysteem moet worden beschouwd dat onder de definitie van artikel 1, lid 3, onder e), van Verordening (EG) nr. 2042/2000 valt. Derhalve zijn de antidumpingmaatregelen niet van toepassing op de zoeker van Sony en wordt deze toegevoegd aan de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000.

(15)

In overeenstemming met de vaste praktijk van de EG-instellingen moet dit model worden vrijgesteld van het antidumpingrecht vanaf de datum waarop de diensten van de Commissie het desbetreffende verzoek tot vrijstelling hebben ontvangen. Bijgevolg moet de Sony-zoeker HDVF-C30W, die vanaf 1 april 2003 is ingevoerd, met ingang van die datum worden vrijgesteld van het antidumpingrecht:

(16)

Er is vastgesteld dat de camerakop KY-F560E voornamelijk gebruikt wordt voor technische en medische toepassingen, hoewel hij valt onder de productomschrijving in artikel 1, lid 2, onder a), van Verordening (EG) nr. 2042/2000. Daarom werd geconcludeerd dat dit model als een professioneel camerasysteem moet worden beschouwd dat valt onder de definitie van artikel 1, lid 3, onder e), van Verordening (EG) nr. 2042/2000. Derhalve zijn de antidumpingmaatregelen niet van toepassing en wordt deze camerakop toegevoegd aan de bijlage bij Verordening (EG) nr. 2042/2000.

(17)

In overeenstemming met de vaste praktijk van de EG-instellingen moet dit model worden vrijgesteld van het antidumpingrecht vanaf de datum waarop de diensten van de Commissie het desbetreffende verzoek tot vrijstelling hebben ontvangen. Bijgevolg moet de JVC camerakop KY-F560E, die vanaf 15 april 2004 is ingevoerd, met ingang van die datum worden vrijgesteld van het antidumpingrecht:

(18)

De Commissie heeft de producenten van de Gemeenschap en de exporteurs van de televisiecamerasystemen op de hoogte gebracht van haar bevindingen en hen in de gelegenheid gesteld hun standpunt kenbaar te maken. Geen van de partijen maakte bezwaar tegen de bevindingen van de Commissie.

(19)

Op grond van het bovenstaande moet Verordening (EG) nr. 2042/2000 dienovereenkomstig worden gewijzigd,

a)

Sony, vanaf 1 april 2003:

b)

JVC, vanaf 15 april 2004:

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/15

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/17

(1)

In Verordening (EG) nr. 1422/95 van de Commissie van 23 juni 1995 tot vaststelling, voor de sector suiker, van de uitvoeringsbepalingen voor de invoer van melasse en tot wijziging van Verordening (EEG) nr. 785/68 (2) is bepaald dat de cif-invoerprijs voor melasse, vastgesteld overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 785/68 van de Commissie (3), als „representatieve prijs” wordt aangemerkt. Deze prijs geldt voor de standaardkwaliteit als gedefinieerd in artikel 1 van Verordening (EEG) nr. 785/68.

(2)

Voor de vaststelling van de representatieve prijs moet rekening worden gehouden met alle in artikel 3 van Verordening (EEG) nr. 785/68 genoemde inlichtingen, behalve in de in artikel 4 van die verordening genoemde gevallen. In voorkomend geval, mag deze vaststelling plaatsvinden overeenkomstig de in artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 785/68 aangegeven werkwijze.

(3)

Voor andere kwaliteiten dan de standaardkwaliteit moeten de prijzen naar gelang van de kwaliteit van de aangeboden melasse overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EEG) nr. 785/68 worden verhoogd of verlaagd.

(4)

Op grond van artikel 8 van Verordening (EEG) nr. 785/68 kan een representatieve prijs bij uitzondering voor een beperkte tijd ongewijzigd gehandhaafd worden wanneer de Commissie geen kennis meer heeft kunnen nemen van de aanbiedingsprijs waarvan is uitgegaan voor de vorige vaststelling van de representatieve prijs, en wanneer de beschikbare aanbiedingsprijzen die niet voldoende representatief lijken te zijn voor de werkelijke markttendens, plotseling aanzienlijke wijzigingen van de representatieve prijs teweeg zouden brengen.

(5)

De representatieve prijzen en de aanvullende invoerrechten voor de betrokken producten moeten worden vastgesteld overeenkomstig artikel 1, lid 2, en artikel 3, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1422/95.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/19

(1)

Krachtens artikel 27 van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt voor de in artikel 1, lid 1, onder a), van die verordening genoemde producten en de prijzen voor deze producten in de Gemeenschap overbrugd worden door een restitutie bij de uitvoer.

(2)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1260/2001 moeten de restituties voor witte suiker en ruwe suiker, welke niet gedenatureerd en in onveranderde vorm uitgevoerd zijn, vastgesteld worden rekening houdend met de toestand op de markt van de Gemeenschap en op de wereldmarkt voor suiker, en vooral met de in artikel 28 van genoemde verordening bedoelde prijs- en kostenelementen. Volgens dit artikel moet eveneens met het economische aspect van de voorgenomen uitvoertransactie rekening worden gehouden.

(3)

Voor ruwe suiker moet de restitutie vastgesteld worden voor de standaardkwaliteit die bepaald is in bijlage I, punt II, van Verordening (EG) nr. 1260/2001. Deze restitutie werd bovendien vastgesteld overeenkomstig artikel 28, lid 4, van deze verordening. Kandijsuiker werd omschreven in Verordening (EG) nr. 2135/95 van de Commissie van 7 september 1995 inzake uitvoeringsbepalingen voor de toekenning van uitvoerrestituties in de sector suiker (2). Het aldus berekende restitutiebedrag voor gearomatiseerde suiker en suiker waaraan kleurstoffen zijn toegevoegd, moet gelden voor de hoeveelheid sacharose in de betreffende suiker en bijgevolg worden vastgesteld per percent sacharosegehalte.

(4)

In bijzondere gevallen kan het bedrag van de restitutie worden vastgesteld bij besluiten van verschillende aard.

(5)

De restitutie moet elke twee weken worden vastgesteld. De restitutie kan tussentijds gewijzigd worden.

(6)

Krachtens artikel 27, lid 5, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan de restitutie voor de in artikel 1 van deze verordening genoemde producten naar bestemming variëren indien dat vanwege de situatie op de wereldmarkt of de specifieke vereisten van bepaalde markten noodzakelijk is.

(7)

De aanzienlijke en snelle toename van de preferentiële invoer van suiker uit de westelijke Balkanlanden sedert begin 2001 en de uitvoer van suiker uit de Gemeenschap naar die landen lijken grotendeels kunstmatig te zijn.

(8)

Ter voorkoming van misbruiken waarbij producten van de suikersector waarvoor een uitvoerrestitutie is toegekend, weer in de Gemeenschap worden ingevoerd, mag voor geen van de westelijke Balkanlanden een restitutie worden vastgesteld voor de in deze verordening bedoelde producten.

(9)

Op grond van bovenstaande overwegingen en van de huidige situatie van de suikermarkt, en met name van de noteringen of prijzen van suiker in de Gemeenschap en op de wereldmarkt, dienen de restituties op een passend niveau te worden vastgesteld.

(10)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/21

(1)

Artikel 27 van Verordening (EG) nr. 1260/2001 bepaalt dat het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt voor de in artikel 1, lid 1, onder d), van genoemde verordening genoemde producten en de prijzen van de Gemeenschap overbrugd kan worden door een restitutie bij de uitvoer.

(2)

Volgens artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2135/95 van de Commissie van 7 september 1995 inzake uitvoeringsbepalingen voor de toekenning van uitvoerrestituties in de sector suiker (2) is de restitutie voor 100 kg van de in artikel 1, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 1260/2001 genoemde producten die worden uitgevoerd, gelijk aan het basisbedrag, vermenigvuldigd met het sacharosegehalte, in voorkomend geval verhoogd met het gehalte aan andere als sacharose berekende suikersoorten. Dit sacharosegehalte van het betrokken product wordt overeenkomstig het bepaalde in artikel 3 van Verordening (EG) nr. 2135/95 vastgesteld.

(3)

Volgens artikel 30, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 moet het basisbedrag van de restitutie voor sorbose, uitgevoerd in ongewijzigde staat, gelijk zijn aan het basisbedrag van de restitutie, verminderd met een honderdste van de restitutie bij de productie die, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1265/2001 van de Commissie van 27 juni 2001 houdende vaststelling van de uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1260/2001 van de Raad, wat de productierestitutie voor bepaalde in de chemische industrie gebruikte producten van de sector suiker betreft (3), geldt voor de in de bijlage bij deze laatste verordening vermelde producten.

(4)

Volgens artikel 30, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 moet het basisbedrag van de restitutie voor de overige in artikel 1, lid 1, onder d), van genoemde verordening bedoelde en in onveranderde vorm uitgevoerde producten gelijk zijn aan het honderdste deel van het bedrag dat wordt bepaald met inachtneming van enerzijds het verschil tussen de interventieprijs voor witte suiker die gedurende de maand waarvoor het basisbedrag wordt vastgesteld, geldt voor de niet-deficitaire gebieden van de Gemeenschap, en de voor witte suiker op de wereldmarkt geconstateerde noteringen of prijzen, en anderzijds de noodzaak om een evenwicht tot stand te brengen tussen het gebruik van basisproducten uit de Gemeenschap met het oog op de uitvoer van verwerkte producten naar derde landen en het gebruik van de tot het veredelingsverkeer toegelaten producten uit deze landen.

(5)

Volgens artikel 30, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan de toepassing van het basisbedrag beperkt worden tot bepaalde in artikel 1, lid 1, onder d), van genoemde verordening bedoelde producten.

(6)

Krachtens artikel 27 van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan een restitutie worden vastgesteld bij uitvoer in ongewijzigde staat van de in artikel 1, lid 1, onder f), g) en h), van die verordening genoemde producten. Het niveau van de restitutie moet worden vastgesteld voor 100 kg droge stof, waarbij rekening wordt gehouden met de restitutie bij uitvoer voor de producten van GN-code 1702 30 91, de restitutie bij uitvoer van de in artikel 1, lid 1, onder d), van Verordening (EG) nr. 1260/2001 bedoelde producten en met de economische aspecten van de betrokken uitvoer. Voor de onder f) en g) van voornoemd lid 1 bedoelde producten wordt de restitutie slechts toegekend voor producten die voldoen aan de voorwaarden welke zijn vastgesteld in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 2135/95 en wordt voor de onder h) bedoelde producten de restitutie alleen toegekend voor producten die voldoen aan de voorwaarden die zijn vastgesteld in artikel 6 van Verordening (EG) nr. 2135/95.

(7)

De bovengenoemde restituties dienen maandelijks vastgesteld te worden. Zij kunnen tussentijds worden gewijzigd.

(8)

Krachtens artikel 27, lid 5, eerste alinea, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kunnen de situatie op de wereldmarkt of specifieke vereisten van bepaalde markten het noodzakelijk maken de restitutie voor de in artikel 1 van deze verordening genoemde producten te differentiëren naar gelang van hun bestemming.

(9)

De aanzienlijke en snelle toename van de preferentiële invoer van suiker van herkomst uit de westelijke Balkanlanden sinds het begin van 2001 en de uitvoer van suiker van de Gemeenschap naar die landen lijken een zeer kunstmatig verschijnsel te zijn.

(10)

Om eventuele misbruiken door wederinvoer in de Europese Unie van producten van de suikersector waarvoor een uitvoerrestitutie is verleend te voorkomen, is het dienstig voor de westelijke Balkanlanden als geheel geen restituties voor de in deze verordening bedoelde producten vast te stellen.

(11)

Gelet op deze feiten dienen de restituties voor de betrokken producten te worden vastgesteld op een passend niveau.

(12)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/24

(1)

Krachtens Verordening (EG) nr. 1327/2004 van de Commissie van 19 juli 2004 inzake een permanente inschrijving voor het verkoopseizoen 2004/2005 voor de vaststelling van heffingen en/of restituties bij uitvoer van witte suiker (2) worden deelinschrijvingen gehouden voor de uitvoer naar bepaalde derde landen van deze suiker.

(2)

Overeenkomstig de bepalingen van artikel 9, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1327/2004, naar gelang van het geval, wordt een maximumbedrag van de restitutie bij uitvoer vastgesteld voor de betrokken deelinschrijving, waarbij met name rekening wordt gehouden met de situatie en de te verwachten ontwikkeling van de suikermarkt in de Gemeenschap en daarbuiten.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/25

(1)

Krachtens artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt op gezette tijden een wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald, rekening houdende met de historische verhouding tussen de in aanmerking genomen wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen en de berekende prijs voor niet-geëgreneerde katoen. Deze historische verhouding is vastgesteld in artikel 2, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1591/2001 van de Commissie van 2 augustus 2001, houdende uitvoeringsbepalingen van de steunregeling voor katoen (3). Als de wereldmarktprijs niet op die wijze kan worden bepaald, wordt hij bepaald op basis van de laatst vastgestelde prijs.

(2)

Krachtens artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1051/2001 wordt de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen bepaald voor een product met bepaalde kenmerken, waarbij rekening wordt gehouden met de gunstigste, voor de werkelijke markttendens representatief geachte aanbiedingen en noteringen. Om deze prijs te bepalen, wordt het gemiddelde berekend van de aanbiedingen en noteringen op één of meer Europese beurzen voor in een haven van Noord-Europa cif-geleverde producten uit de verschillende, voor de internationale handel als meest representatief beschouwde productielanden. Evenwel is bepaald dat deze criteria voor het bepalen van de wereldmarktprijs voor geëgreneerde katoen worden aangepast, om rekening te houden met de verschillen op grond van de kwaliteit van het geleverde product en de aard van de aanbiedingen en noteringen. In artikel 3, lid 2, van Verordening (EG) nr 1591/2001 is bepaald welke aanpassingen kunnen plaatsvinden.

(3)

Op grond van bovenbedoelde criteria moet de wereldmarktprijs voor niet-geëgreneerde katoen op het hieronder aangegeven niveau worden vastgesteld,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/26

(1)

Uit de mededelingen die de lidstaten overeenkomstig artikel 8, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1520/2000 hebben gedaan, blijkt dat in totaal voor 220 145 448 EUR restitutiecertificaten zijn aangevraagd, terwijl slechts 71 047 745 EUR beschikbaar is, zoals vastgesteld in artikel 8, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1520/2000.

(2)

Daarom wordt een verlagingscoëfficiënt berekend op basis van artikel 8, leden 3 en 4, van Verordening (EG) nr. 1520/2000. Deze coëfficiënt dient te worden toegepast op de bedragen die middels een restitutiecertificaat voor de periode vanaf 1 februari 2005 zijn aangevraagd, zoals vastgesteld in artikel 8, lid 6, van Verordening (EG) nr. 1520/2000,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/27

(1)

Verordening (EG) nr. 1774/2002 voorziet in voorschriften inzake de methoden voor de verwijdering en het gebruik van dierlijke bijproducten. Zij voorziet ook in de mogelijkheid om, na raadpleging van het bevoegde wetenschappelijk comité, aanvullende methoden voor de verwijdering en het gebruik van dierlijke bijproducten goed te keuren.

(2)

De Wetenschappelijke Stuurgroep (WS) heeft op 10 en 11 april 2003 een advies uitgebracht over zes alternatieve verwerkingsmethoden voor de veilige behandeling en verwijdering van dierlijke bijproducten. Volgens dit advies worden vijf procédés onder bepaalde voorwaarden als veilig beschouwd voor de verwijdering en/of het gebruik van materiaal van de categorieën 2 en 3.

(3)

De WS heeft op 10 en 11 april 2003 een eindadvies en -verslag uitgebracht over een behandeling van dierlijk afval door middel van alkalische hydrolyse bij verhoogde temperatuur en druk, waarin richtsnoeren worden gegeven voor de toepassingsmogelijkheden van alkalische hydrolyse en de daaraan klevende risico’s voor de verwijdering van materiaal van de categorieën 1, 2 en 3.

(4)

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft op 26 en 27 november 2003 een advies uitgebracht over biogasproductie door middel van hydrolyse bij verhoogde druk (HPHB), waarin richtsnoeren worden gegeven voor de toepassingsmogelijkheden van dit procédé en de daaraan klevende risico’s voor de verwijdering van materiaal van categorie 1.

(5)

Derhalve kunnen overeenkomstig de adviezen van de WS naast de reeds in Verordening (EG) nr. 1774/2002 bedoelde verwerkingsmethoden vijf procédés worden goedgekeurd bij wijze van alternatief voor de verwijdering en/of het gebruik van dierlijke bijproducten. Ook moeten de voorwaarden voor de toepassing van deze procédés worden vastgesteld.

(6)

De Commissie heeft sommige instanties die een aanvraag tot goedkeuring van de procédés hebben ingediend, om nadere informatie verzocht omtrent de veiligheid van hun procédés voor de behandeling en verwijdering van materiaal van categorie 1. Die informatie moet te zijner tijd ter beoordeling aan de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid worden toegezonden.

(7)

In afwachting van die beoordeling en gelet op de huidige adviezen van de WS volgens welke talg uit het oogpunt van TSE’s veilig is, met name wanneer hij onder druk gekookt wordt en gefiltreerd om onoplosbare onzuiverheden te verwijderen, dient een van de procédés, waarbij dierlijk vet tot biodiesel verwerkt wordt, ook te worden goedgekeurd voor de behandeling en verwijdering, onder strenge voorwaarden, van het meeste materiaal van categorie 1, met uitzondering van het materiaal dat de meeste risico’s oplevert. In dat geval moet duidelijk gemaakt worden dat de behandeling en verwijdering de winning van bio-energie kunnen omvatten.

(8)

De goedkeuring en exploitatie van deze alternatieve methoden dient de andere toepasselijke EU-wetgeving, met name de milieuwetgeving, onverlet te laten en daarom moeten de in deze verordening vastgestelde exploitatievoorwaarden waar nodig worden toegepast overeenkomstig artikel 6, lid 4, van Richtlijn 2000/76/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 december 2000 betreffende de verbranding van afval (2).

(9)

Voor procédés die voor de behandeling van dierlijke bijproducten van categorie 1 zijn goedgekeurd, en bij wijze van aanvullende toezichtmaatregel op de regelmatige controle van de verwerkingsparameters, moeten de efficiëntie van het procédé en de veiligheid ervan uit diergezondheids- en volksgezondheidsoogpunt tegenover de bevoegde autoriteiten worden aangetoond door gedurende de eerste twee jaar na de invoering van het procédé in elke betrokken lidstaat tests in een proefinstallatie uit te voeren.

(10)

Als gevolg van de goedkeuring van de omzetting van dierlijke bijproducten van categorie 1 moeten de hoofdstukken II en III van bijlage VI bij Verordening (EG) nr. 1774/2002 gewijzigd worden.

(11)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

a)

de dieren jonger dan 24 maanden waren toen zij werden gedood, of

b)

de dieren werden onderworpen aan laboratoriumtests op de aanwezigheid van een TSE overeenkomstig Verordening (EG) nr. 999/2001 (3) en het testresultaat negatief was.

a)

verbranding of meeverbranding overeenkomstig het bepaalde in Richtlijn 2000/76/EG betreffende de verbranding van afval (4);

b)

begraving op een krachtens Richtlijn 1999/31/EG betreffende het storten van afvalstoffen erkende stortplaats; of

c)

verdere verwerking in een biogasinstallatie en verwijdering van de gistingsresiduen zoals bepaald onder a) of b).

a)

als afval verwijderd zoals bepaald in lid 2;

b)

verder verwerkt tot vetderivaten voor gebruik zoals bedoeld in artikel 5, lid 2, onder b), punt ii), van Verordening (EG) nr. 1774/2002, zonder voorafgaande gebruikmaking van de verwerkingsmethoden 1 tot en met 5; of

c)

gebruikt, verwerkt of rechtstreeks verwijderd zoals bepaald in artikel 5, lid 2, onder c), punten i), ii) en iii), van Verordening (EG) nr. 1774/2002, zonder voorafgaande gebruikmaking van verwerkingsmethode 1.

a)

alkalische hydrolyse zoals omschreven in bijlage I;

b)

biogasproductie door middel van hydrolyse bij verhoogde druk zoals omschreven in bijlage III; en

c)

biodieselproductie zoals omschreven in bijlage IV.

a)

in de proefinstallatie geschikte tests worden uitgevoerd op het materiaal afkomstig van de diverse behandelingsfasen, zoals de vloeibare en vaste residuen, en de tijdens het proces vrijkomende gassen; en

b)

de officiële controle van de proefinstallatie een maandelijkse inspectie van de installatie en een controle van de toegepaste verwerkingsparameters en -voorwaarden omvat.

1)

In hoofdstuk II, punt B, wordt aan het eind van punt 4 de volgende zin toegevoegd:

„Materiaal afkomstig van de verwerking van materiaal van categorie 1 mag echter in een biogasinstallatie worden omgezet op voorwaarde dat de verwerking is gebeurd volgens een overeenkomstig artikel 4, lid 2, onder e), goedgekeurde alternatieve methode en, tenzij anders is bepaald, de biogasproductie deel uitmaakt van die alternatieve methode en het resulterend materiaal verwijderd wordt overeenkomstig de voor de alternatieve methode vastgestelde voorwaarden.”.

2)

Aan het einde van hoofdstuk III wordt de volgende zin toegevoegd:

„Voor de verdere verwerking van dierlijk vet dat afkomstig is van materiaal van categorie 1, mogen evenwel andere procédés worden toegepast op voorwaarde dat deze procédés overeenkomstig artikel 4, lid 2, onder e), als alternatieve methode zijn goedgekeurd.”.

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/34

(1)

Bijlage V, hoofdstuk III, van Verordening (EG) nr. 1774/2002 bevat een uiteenzetting van de verwerkingsmethoden voor dierlijke bijproducten. Verwerkingsmethode 6 van voornoemd hoofdstuk heeft betrekking op dierlijke bijproducten van vis, zonder dat evenwel de verwerkingsparameters worden gepreciseerd.

(2)

De Wetenschappelijke Stuurgroep heeft een aantal adviezen uitgebracht betreffende de veiligheid van dierlijke bijproducten, waaronder die van vis. Volgens deze adviezen is het risico van overdraagbare spongiforme encefalopathieën (TSE) als gevolg van bijproducten van vis te verwaarlozen.

(3)

Het Wetenschappelijk Comité voor de gezondheid en het welzijn van dieren heeft tijdens zijn vergadering op 26 februari 2003 een verslag over het gebruik van visbijproducten in de aquacultuur aanvaard.

(4)

De eisen betreffende de verwerking van dierlijke bijproducten dienen in overeenstemming met deze adviezen en verslagen te worden vastgelegd.

(5)

Het is wenselijk verschillende verwerkingsmethoden vast te leggen voor materiaal dat een hoog of gering aantal ziekteverwekkers kan bevatten, met uitzondering van sporen van bacteriën.

(6)

Bijlage II, hoofdstuk III, van Verordening (EG) nr. 1774/2002 bevat de bepaling dat dierlijke bijproducten en verwerkte producten tijdens het vervoer vergezeld moeten gaan van een handelsdocument. Er dient een model voor dit handelsdocument te worden vastgelegd.

(7)

Verordening (EG) nr. 1774/2002 moet dus dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/40

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/42

(1)

Overeenkomstig artikel 27, leden 1 en 2, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan het verschil tussen de prijzen van de in artikel 1, lid 1, onder a), c), d), f), g) en h), van die verordening vermelde producten in de internationale handel en de prijzen in de Gemeenschap worden overbrugd door een uitvoerrestitutie wanneer deze producten worden uitgevoerd in de vorm van goederen welke in bijlage V van die verordening worden genoemd. Bij Verordening (EG) nr. 1520/2000 van de Commissie van 13 juli 2000 tot vaststelling van de gemeenschappelijke uitvoeringsbepalingen voor de regeling aangaande de toekenning van restituties bij uitvoer en de criteria voor de vaststelling van het restitutiebedrag betreffende bepaalde landbouwproducten, uitgevoerd in de vorm van goederen die niet onder bijlage I van het Verdrag vallen (2) zijn de producten aangegeven waarvoor een restitutie dient te worden vastgesteld bij uitvoer in de vorm van goederen, bedoeld in bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1260/2001.

(2)

Overeenkomstig artikel 4, lid 1, van Verordening (EG) nr. 1520/2000 moet de restitutie per 100 kg van elk van de betrokken basisproducten voor iedere maand worden vastgesteld.

(3)

In artikel 27, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 is bepaald dat de restitutie bij uitvoer van een in een goed verwerkt product niet meer mag bedragen dan de restitutie voor ditzelfde product dat in onverwerkte toestand wordt uitgevoerd.

(4)

De bij deze verordening vastgestelde restituties kunnen vooraf worden vastgesteld, aangezien op dit moment niet bekend is hoe de markt zich de komende maanden zal ontwikkelen.

(5)

De naleving van de verplichtingen die zijn aangegaan met betrekking tot de restitutie die kan worden toegekend bij uitvoer van landbouwproducten die zijn verwerkt in niet onder bijlage I van het Verdrag vallende goederen, kan in het gedrang komen door de vaststelling vooraf van hoge restituties. In deze situatie moeten derhalve vrijwaringsmaatregelen worden genomen zonder dat daardoor de sluiting van langetermijncontracten wordt verhinderd. De vaststelling van een specifieke restitutie voor de voorfixatie van restituties is een maatregel die aan deze verschillende doelstellingen beantwoordt.

(6)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1676/2004 van de Raad van 24 september 2004 tot vaststelling van autonome overgangsmaatregelen voor de invoer van bepaalde verwerkte landbouwproducten van oorsprong uit Bulgarije en de uitvoer van bepaalde verwerkte landbouwproducten naar Bulgarije (3) komen verwerkte landbouwproducten die niet zijn genoemd in bijlage I van het Verdrag en die naar Bulgarije worden uitgevoerd met ingang van 1 oktober 2004 niet in aanmerking voor uitvoerrestituties.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/45

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1757/2004 van de Commissie (2) is een openbare inschrijving voor de restitutie bij uitvoer van gerst naar bepaalde derde landen opengesteld.

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (3) kan de Commissie, op grond van de meegedeelde offertes, besluiten een maximumrestitutie bij uitvoer vast te stellen, daarbij rekening houdend met de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 bedoelde criteria. In dat geval wordt gegund aan de inschrijver(s) wiens (wier) offerte niet hoger is dan de vastgestelde maximumrestitutie.

(3)

De toepassing van de bovenbedoelde criteria op de huidige marktsituatie leidt voor de betrokken graansoort tot de vaststelling van de maximumrestitutie bij uitvoer.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/46

(1)

Een openbare inschrijving voor de vaststelling van de restitutie bij uitvoer uit Finland en Zweden van in die landen geproduceerde haver naar alle derde landen met uitzondering van Bulgarije, Noorwegen, Roemenië en Zwitserland is opengesteld bij Verordening (EG) nr. 1565/2004.

(2)

Het is, met name rekening houdend met de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 genoemde criteria, niet wenselijk een maximumrestitutie vast te stellen.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/47

(1)

Een inschrijving voor de maximumverlaging van het recht bij invoer van sorgho, van herkomst uit derde landen, in Spanje is opengesteld bij Verordening (EG) nr. 2275/2004 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 van de Commissie (3), kan de Commissie volgens de procedure van artikel 25 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 op grond van de meegedeelde offertes besluiten niet tot toewijzing over te gaan.

(3)

Met name rekening houdend met de in de artikelen 6 en 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 genoemde criteria, is het niet wenselijk een maximumverlaging van het recht vast te stellen.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/48

(1)

Er is een inschrijving voor de maximumverlaging van het recht bij invoer van maïs in Spanje, van herkomst uit derde landen, opengesteld bij Verordening (EG) nr. 2277/2004 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 van de Commissie (3), kan de Commissie volgens de procedure van artikel 25 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 besluiten een maximumverlaging van het recht bij invoer vast te stellen. Bij deze vaststelling moet met name rekening worden gehouden met de in de artikelen 6 en 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 genoemde criteria. Gegund wordt aan elke inschrijver wiens offerte ten hoogste gelijk is aan de maximumverlaging van het recht bij invoer.

(3)

De toepassing van de boven bedoelde criteria op de huidige marktsituatie leidt voor de betrokken graansoort tot de vaststelling van de maximumverlaging van het recht bij invoer op het in artikel 1 vermelde bedrag.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/49

(1)

Een inschrijving voor de maximumverlaging van het recht bij invoer van maïs, van herkomst uit derde landen, in Portugal is opengesteld bij Verordening (EG) nr. 2276/2004 van de Commissie (2).

(2)

Overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 van de Commissie (3) kan de Commissie volgens de procedure van artikel 25 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 besluiten een maximumverlaging van het recht bij invoer vast te stellen. Bij deze vaststelling moet met name rekening worden gehouden met de in de artikelen 6 en 7 van Verordening (EG) nr. 1839/95 genoemde criteria. Er wordt gegund aan elke inschrijver wiens offerte ten hoogste gelijk is aan de maximumverlaging van het recht bij invoer.

(3)

De toepassing van de bovenbedoelde criteria op de huidige marktsituatie leidt voor de betrokken graansoort tot de vaststelling van de maximumverlaging van het recht bij invoer op het in artikel 1 vermelde bedrag.

(4)

Het Comité van beheer voor granen heeft advies uitgebracht binnen de door zijn voorzitter bepaalde termijn,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/50

(1)

Richtlijn 2001/22/EG van de Commissie van 8 maart 2001 legt de bemonsteringswijzen en analysemethoden voor de officiële controle op de maximumgehalten aan lood, cadmium, kwik en 3-MCPD in levensmiddelen (2) vast.

(2)

Er dient geactualiseerde standaardinformatie betreffende verontreinigingen in levensmiddelen te worden opgenomen, met name om rekening te houden met de meetonzekerheid van de analyse.

(3)

Het is met het oog op een geharmoniseerde handhaving in de hele Europese Unie van groot belang dat de analyseresultaten op uniforme wijze gerapporteerd en geïnterpreteerd worden.

(4)

Richtlijn 2001/22/EG moet derhalve dienovereenkomstig gewijzigd worden.

(5)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

21.1.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 19/53

(1)

Op 16 oktober 2001 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen te voeren met het Vorstendom Monaco over een overeenkomst om te bereiken dat deze staat maatregelen aanneemt van gelijke strekking als die welke binnen de Gemeenschap moeten worden toegepast met het oog op effectieve belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling.

(2)

De tekst van de overeenkomst die het resultaat vormt van de onderhandelingen, sluit aan bij de onderhandelingsrichtsnoeren van de Raad. Bij de overeenkomst gaat een intentieverklaring van de Europese Gemeenschap en het Vorstendom Monaco.

(3)

Onder voorbehoud van de vaststelling van een besluit betreffende de sluiting van de overeenkomst op een later tijdstip is het wenselijk dat de twee documenten worden ondertekend en dat de goedkeuring van de intentieverklaring door de Raad wordt bevestigd,