30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/1

(1)

Op 27 januari 2003 hechtte het Orgaan voor Geschillenbeslechting („DSB”) van de Wereldhandelsorganisatie („WTO”) zijn goedkeuring aan het verslag van de beroepsinstantie (1) en het verslag van het panel (2), dat door het verslag van de beroepsinstantie werd bevestigd, en stelde vast dat de wet Voortzetting van dumping en handhaving van subsidie (Continued Dumping and Subsidy Offset Act („CDSOA”)) niet verenigbaar was met de verplichtingen van de Verenigde Staten uit hoofde van de WTO-overeenkomsten.

(2)

Omdat de Verenigde Staten hun wetgeving niet in overeenstemming hebben gebracht met de overeenkomsten in kwestie, heeft de Gemeenschap de DSB toestemming gevraagd om de toepassing van haar tariefconcessies en de hiermee verband houdende verplichtingen in het kader van de GATT 1994 ten aanzien van de Verenigde Staten (3) te schorsen. De Verenigde Staten maakten bezwaar tegen de mate van schorsing van de tariefconcessies en de hiermee verband houdende verplichtingen en de zaak werd doorverwezen voor arbitrage.

(3)

Op 31 augustus 2004 stelden de arbiters vast dat de mate waarin door de Gemeenschap genoten voordelen teniet zijn gedaan of zijn uitgehold, 72 % bedroeg van het bedrag dat in het kader van de CDSOA werd uitbetaald aan antidumping- of antisubsidierechten voor invoer uit de Gemeenschap, voor het meest recente jaar waarvoor op dat moment door de autoriteiten van de Verenigde Staten gepubliceerde gegevens beschikbaar waren. De arbiter stelde vast dat de schorsing door de Gemeenschap van concessies of ander verplichtingen, in de vorm van een aanvullend invoerrecht bovenop de geconsolideerde douanerechten, voor een lijst van producten van oorsprong uit de Verenigde Staten, die op jaarbasis een totale handelswaarde vertegenwoordigt die het bedrag voor de tenietdoening of uitholling niet overschrijdt, in overeenstemming was met de WTO-voorschriften. Op 26 november 2004 verleende de DSB toestemming om de tariefconcessies en de hiermee verband houdende verplichtingen uit hoofde van de GATT 1994 ten aanzien van de Verenigde Staten te schorsen, overeenkomstig het besluit van de arbiter.

(4)

De CDSOA-uitbetalingen voor het meest recente jaar waarvoor gegevens beschikbaar zijn hebben betrekking op de verdeling van de in het boekjaar 2004 (1 oktober 2003 tot en met 30 september 2004) geïnde antidumping- en anti-subsidierechten. Op basis van de door de Customs and Border Protection (dienst Douane en grensbewaking) van de Verenigde Staten gepubliceerde gegevens is de mate waarin de voordelen voor de Gemeenschap worden tenietgedaan of uitgehold berekend op 27,81 miljoen USD. De Gemeenschap kan de toepassing van haar tariefconcessies ten aanzien van de Verenigde Staten derhalve voor eenzelfde bedrag schorsen. Het effect van een aanvullend ad-valorem-invoerrecht van 15 % op de invoer van de producten in bijlage I uit de Verenigde Staten vertegenwoordigt, over één jaar, een handelswaarde die het bedrag van 27,81 miljoen USD niet overschrijdt. De Gemeenschap zal de toepassing van haar tariefconcessies voor deze producten ten aanzien van de Verenigde Staten met ingang van 1 mei 2005 schorsen.

(5)

Wanneer de Verenigde Staten blijven volharden en het besluit en de aanbeveling van de SDB niet uitvoeren, zal de Commissie het niveau van de schorsing jaarlijks aanpassen aan de mate waarin de voordelen voor de Gemeenschap op dat moment worden tenietgedaan of uitgehold door de CDSOA. De Commissie wijzigt de lijst in bijlage I of de hoogte van het aanvullende invoerrecht om ervoor te zorgen dat het effect van het aanvullende recht op de invoer van de Verenigde Staten van de geselecteerde producten over een jaar een handelswaarde vertegenwoordigt die het bedrag van de voordelen die voor de Gemeenschap worden tenietgedaan of uitgehold, niet overschrijdt.

(6)

De Commissie neemt de volgende criteria in acht:

(7)

De maatregelen die nodig zijn voor de uitvoering van deze verordening worden goedgekeurd in overeenstemming met Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (4).

(8)

Om te voorkomen dat het aanvullende recht wordt ondoken, treedt de verordening in werking op dag van haar bekendmaking,

a)

De mate van tenietdoening of uitholling is gelijk aan 72 % van het bedrag van de uitbetalingen in verband met de antidumping- en antisubsidierechten, die in het meest recente jaar, waarvoor op dat moment door de autoriteiten van de Verenigde Staten gepubliceerde gegevens beschikbaar zijn, zijn gedaan voor invoer uit de Gemeenschap.

b)

De wijziging dient ervoor te zorgen dat het aanvullende invoerrecht op de invoer van de geselecteerde producten uit de Verenigde Staten, op jaarbasis, een handelswaarde vertegenwoordigt die de mate van tenietdoening of uitholling niet overschrijdt.

c)

Met uitzondering van de omstandigheden zoals bedoeld onder e), voegt de Commissie producten toe aan de lijst in bijlage I wanneer het niveau van de schorsing toeneemt. Deze producten worden geselecteerd uit de lijst in bijlage II in de volgorde op die lijst.

d)

Met uitzondering van de omstandigheden zoals bedoeld onder e), schrapt de Commissie producten van de lijst in bijlage I wanneer het niveau van de schorsing afneemt. De Commissie schrapt eerst de producten die op de lijst in bijlage II stonden en in een later stadium werden toegevoegd aan de lijst in bijlage I. De Commissie schrapt vervolgens de producten die op de lijst in bijlage I stonden, in de volgorde van de lijst.

e)

De Commissie wijzigt de hoogte van het aanvullende recht wanneer het niveau van de schorsing niet kan worden aangepast aan de mate van tenietdoening of uitholling door het toevoegen of schrappen van producten van de lijst in bijlage I.

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/6

(1)

In Verordening (EG) nr. 3223/94 zijn op grond van de multilaterale handelsbesprekingen in het kader van de Uruguayronde de criteria vastgesteld aan de hand waarvan de Commissie voor de producten en de periodes die in de bijlage bij die verordening zijn vermeld, de forfaitaire waarden bij invoer uit derde landen vaststelt.

(2)

Op grond van de bovenvermelde criteria moeten de forfaitaire invoerwaarden worden vastgesteld op de in de bijlage bij deze verordening vermelde niveaus,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/8

(1)

Volgens artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt van de in artikel 1 van die verordening bedoelde producten en de prijzen van deze producten in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

(2)

De restituties moeten worden vastgesteld met inachtneming van de elementen als bedoeld in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2).

(3)

Voor meel, gries en griesmeel van tarwe of van rogge moet de restitutie worden berekend met inachtneming van de hoeveelheid granen benodigd voor de vervaardiging van de betreffende producten. Deze hoeveelheden zijn vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1501/95.

(4)

De situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten voor sommige producten kunnen een differentiatie van de restitutie naar bestemming nodig maken.

(5)

De restitutie moet eenmaal per maand worden vastgesteld. Zij kan tussentijds worden gewijzigd.

(6)

De toepassing van deze regelen op de huidige situatie in de sector granen en met name op de noteringen of prijzen van deze producten in de Gemeenschap en op de wereldmarkt voert tot het vaststellen van de bedragen van de restitutie zoals vermeld in de bijlage.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/10

(1)

Krachtens artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 moet bij uitvoer van granen de op de dag van indiening van de aanvraag van een certificaat geldende restitutie op verzoek worden toegepast op uitvoer die tijdens de geldigheidsduur van het certificaat moet plaatsvinden. In dat geval kan op de restitutie een correctiebedrag worden toegepast.

(2)

Op grond van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2) kan een correctiebedrag worden vastgesteld voor de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EEG) nr. 1766/92 (3) bedoelde producten. Dit correctiebedrag moet worden berekend met inachtneming van de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 genoemde elementen.

(3)

Op grond van de situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten kan het noodzakelijk zijn het correctiebedrag naar gelang van de bestemming te differentiëren.

(4)

Het correctiebedrag moet samen met de restitutie en volgens dezelfde procedure worden vastgesteld. Het kan tussentijds worden gewijzigd.

(5)

Uit de bovengenoemde bepalingen volgt dat het correctiebedrag moet worden vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij deze verordening.

(6)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/12

(1)

Volgens artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 kan het verschil tussen de noteringen of de prijzen op de wereldmarkt voor de in artikel 1 van die verordening genoemde producten en de prijzen van deze producten in de Gemeenschap worden overbrugd door een restitutie bij uitvoer.

(2)

De restituties moeten worden vastgesteld met inachtneming van de elementen als bedoeld in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van enkele toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor wat de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen betreft (2).

(3)

Voor mout moet de restitutie worden berekend met inachtneming van de hoeveelheid granen benodigd voor de vervaardiging van de betreffende producten. Deze hoeveelheden zijn vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1501/95.

(4)

De situatie op de wereldmarkt of de specifieke eisen van bepaalde markten voor zekere producten kunnen een differentiatie van de restitutie, naar gelang van de bestemming, nodig maken.

(5)

De restitutie moet eenmaal per maand worden vastgesteld. Zij kan in de tussentijd worden gewijzigd.

(6)

Bij toepassing van deze regelen op de huidige situatie in de sector granen en met name op de noteringen of prijzen van deze producten in de Gemeenschap en op de wereldmarkt, moet de restitutie op de in de bijlage vermelde bedragen worden vastgesteld.

(7)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/14

(1)

Krachtens artikel 14, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 moet bij uitvoer van granen de op de dag van indiening van de aanvraag van een certificaat geldende restitutie op verzoek worden toegepast op uitvoer die tijdens de geldigheidsduur van het certificaat moet plaatsvinden. In dat geval kan op de restitutie een correctiebedrag worden toegepast.

(2)

Op grond van Verordening (EG) nr. 1501/95 van de Commissie van 29 juni 1995 tot vaststelling van toepassingsbepalingen van Verordening (EEG) nr. 1766/92 van de Raad voor de toekenning, in de graansector, van uitvoerrestituties en van bij verstoring van de graanmarkt te treffen maatregelen (2), kan een correctiebedrag worden vastgesteld voor de in artikel 1, lid 1, onder c), van Verordening (EEG) nr. 1766/92 (3) bedoelde mout. Het correctiebedrag moet worden berekend met inachtneming van de in artikel 1 van Verordening (EG) nr. 1501/95 genoemde elementen.

(3)

Uit de bovengenoemde bepalingen volgt dat het correctiebedrag moet worden vastgesteld overeenkomstig de bijlage bij deze verordening.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/16

(1)

In artikel 2 van Verordening (EEG) nr. 2681/74 van de Raad van 21 oktober 1974 betreffende de communautaire financiering van de uitgaven in verband met de levering van landbouwproducten als voedselhulp (3) is bepaald dat het Europees Oriëntatie- en Garantiefonds voor de Landbouw, afdeling Garantie, het gedeelte van de uitgaven financiert dat overeenkomt met de desbetreffende restituties bij uitvoer die overeenkomstig de betrokken communautaire voorschriften zijn vastgesteld.

(2)

Om de opstelling en het beheer van de begroting voor de communautaire voedselhulpacties te vergemakkelijken en om de lidstaten in staat te stellen het bedrag van de communautaire deelname in de financiering van de nationale voedselhulpacties te kennen, moet het bedrag van de voor deze acties toegekende restituties worden vastgesteld.

(3)

De algemene voorschriften en de uitvoeringsbepalingen die in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 en artikel 13 van Verordening (EG) nr. 3072/95 voor de uitvoerrestituties zijn vastgesteld, zijn van overeenkomstige toepassing op bovenbedoelde transacties.

(4)

De specifieke criteria die in aanmerking moeten worden genomen bij de berekening van de uitvoerrestituties voor rijst zijn vastgesteld in artikel 13 van Verordening (EG) nr. 3072/95.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/18

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1623/2000 van de Commissie van 25 juli 2000 tot vaststelling van de uitvoeringsbepalingen met betrekking tot de marktmechanismen als bedoeld in Verordening (EG) nr. 1493/1999 van de Raad houdende een gemeenschappelijke ordening van de wijnmarkt (2) zijn onder meer de uitvoeringsbepalingen vastgesteld voor de afzet van de door distillatie zoals bedoeld in de artikelen 27, 28 en 30 van Verordening (EG) nr. 1493/1999, ontstane alcoholvoorraden die in het bezit zijn van de interventiebureaus.

(2)

Overeenkomstig artikel 80 van Verordening (EG) nr. 1623/2000 moeten openbare inschrijvingen voor de verkoop van alcohol uit wijnbouwproducten voor nieuwe vormen van industrieel gebruik worden gehouden om de voorraden communautaire alcohol uit wijnbouwproducten te verkleinen en om het mogelijk te maken dat in de Gemeenschap kleinschalige industriële projecten worden uitgevoerd of dat alcohol wordt verwerkt tot goederen die bestemd zijn voor uitvoer voor industriële doeleinden. De door de lidstaten opgeslagen communautaire alcohol uit wijnbouwproducten bestaat uit hoeveelheden die zijn verkregen bij distillatie zoals bedoeld in de artikelen 27, 28 en 30 van Verordening (EG) nr. 1493/1999.

(3)

Sinds 1 januari 1999 en op grond van Verordening (EG) nr. 2799/98 van de Raad van 15 december 1998 tot vaststelling van het agromonetaire stelsel voor de euro (3) moeten de geboden prijzen en de zekerheden in euro worden uitgedrukt en moeten de betalingen plaatsvinden in euro.

(4)

Het is wenselijk om voor de biedingen minimumprijzen vast te stellen die naar categorie van eindbestemming zijn gedifferentieerd.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor wijn,

Onivins-Libourne, Délégation nationale

17, avenue de la Ballastière, boîte postale 231

F-33505 Libourne Cedex

tel. (33-5) 57 55 20 00

fax (33-5) 57 55 20 59)

telex: 57 20 25,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/21

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 1973/2004 van de Commissie van 29 oktober 2004 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1782/2003 van de Raad met betrekking tot de bij de titels IV en IV bis van die verordening ingestelde steunregelingen en het gebruik van braakgelegde grond voor de productie van grondstoffen (2) zijn onder andere voorwaarden vastgesteld voor de uitkering van de areaalbetaling voor vezelvlas.

(2)

Overeenkomstig artikel 56, lid 1, onder b) i), van Verordening (EG) nr. 1973/2004 is het gebruik van zaad van de in bijlage V bij die verordening genoemde rassen een voorwaarde voor uitkering van de areaalbetaling voor vezelvlas. In het kader evenwel van de bij Verordening (EG) nr. 1782/2003 vastgestelde gekoppelde betalingen is deze subsidiabiliteitsvoorwaarde niet gerechtvaardigd aangezien het bedrag per hectare van de gekoppelde betalingen voor vlas en voor andere akkerbouwgewassen hetzelfde is. De ontkoppelingsregeling bevat geen enkele bepaling waarin wordt verwezen naar de rassenlijst voor vlas. Met het oog op de vereenvoudiging is het derhalve passend deze voorwaarde in te trekken.

(3)

Verordening (EG) nr. 1973/2004 moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(4)

Aangezien Verordening (EG) nr. 1973/2004 van toepassing is voor de steunaanvragen betreffende de verkoopseizoenen die ingaan op of na 1 januari 2005, moet ook deze verordening van toepassing worden op die datum.

(5)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor rechtstreekse betalingen,

1)

In artikel 56, lid 1, onder b), wordt punt i) geschrapt.

2)

Bijlage V wordt geschrapt.

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/22

(1)

Bij openbare inschrijving verkopen de interventiebureaus bepaalde hoeveelheden boter uit interventievoorraden die in hun bezit zijn, en kennen steun toe voor room, boter en boterconcentraat, een en ander overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2571/97 van de Commissie van 15 december 1997 betreffende de verkoop van boter tegen verlaagde prijs en de toekenning van steun voor room, boter en boterconcentraat voor de vervaardiging van banketbakkerswerk, consumptie-ijs en andere voedingsmiddelen (2). In artikel 18 van die verordening is bepaald dat, rekening houdend met de voor elke bijzondere inschrijving ontvangen offertes, een minimumverkoopprijs voor boter en een maximumbedrag van de steun voor room, boter en boterconcentraat worden vastgesteld, die kunnen worden gedifferentieerd volgens de bestemming, het vetgehalte van de boter en de verwerkingsmethode, of wordt besloten aan de inschrijving geen gevolg te geven. De bedragen van de verwerkingszekerheden moeten dienovereenkomstig worden vastgesteld.

(2)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/24

(1)

Bij openbare inschrijving verkopen de interventiebureaus bepaalde hoeveelheden boter uit interventievoorraden die in hun bezit zijn, en kennen steun toe voor room, boter en boterconcentraat, een en ander overeenkomstig Verordening (EG) nr. 2571/97 van de Commissie van 15 december 1997 betreffende de verkoop van boter tegen verlaagde prijs en de toekenning van steun voor room, boter en boterconcentraat voor de vervaardiging van banketbakkerswerk, consumptie-ijs en andere voedingsmiddelen (2). In artikel 18 van die verordening is bepaald dat, rekening houdend met de voor elke bijzondere inschrijving ontvangen offertes, een minimumverkoopprijs voor boter en een maximumbedrag van de steun voor room, boter en boterconcentraat worden vastgesteld, die kunnen worden gedifferentieerd volgens de bestemming, het vetgehalte van de boter en de verwerkingsmethode, of wordt besloten aan de inschrijving geen gevolg te geven. De bedragen van de verwerkingszekerheden moeten dienovereenkomstig worden vastgesteld.

(2)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/26

(1)

Krachtens artikel 26 van Verordening (EG) nr. 2799/1999 van de Commissie van 17 december 1999 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad ten aanzien van de toekenning van steun voor ondermelk en magere melkpoeder voor voederdoeleinden en de verkoop van voornoemd magere melkpoeder (2), houden de interventiebureaus voor bepaalde in hun bezit zijnde hoeveelheden magere melkpoeder een permanente verkoop bij inschrijving.

(2)

Volgens de voorwaarden van artikel 30 van deze verordening, met inachtneming van de ontvangen aanbiedingen voor iedere bijzondere inschrijving, wordt een minimumverkoopprijs vastgesteld of wordt besloten de verkoop bij inschrijving geen doorgang te laten vinden. Het bedrag van de verwerkingszekerheid moet worden vastgesteld waarbij rekening wordt gehouden met het verschil tussen de marktprijs van magere melkpoeder en de minimumverkoopprijs.

(3)

Het verdient aanbeveling, met inachtneming van de ontvangen aanbiedingen, de minimumverkoopprijs op de hiernavolgende hoogte vast te stellen en dienovereenkomstig de verwerkingszekerheid te bepalen.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/27

(1)

Overeenkomstig Verordening (EEG) nr. 429/90 van de Commissie van 20 februari 1990 betreffende de toekenning, via openbare inschrijving, van steun voor boterconcentraat voor rechtstreekse consumptie in de Gemeenschap (2), houden de interventiebureaus een permanente verkoop bij inschrijving voor de toekenning van steun voor boterconcentraat. In artikel 6 van die verordening is bepaald dat, rekening houdend met de voor elke bijzondere inschrijving ontvangen offertes, voor boterconcentraat met een botervetgehalte van ten minste 96 % een maximumbedrag voor de steun wordt vastgesteld of wordt besloten om aan de inschrijving geen gevolg te geven. De bestemmingszekerheid moet dienovereenkomstig worden vastgesteld.

(2)

Het verdient aanbeveling, met inachtneming van de ontvangen aanbiedingen, het maximumbedrag van de steun op de hiernavolgende hoogte vast te stellen en dienovereenkomstig de bestemmingszekerheid te bepalen.

(3)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/28

(1)

Overeenkomstig artikel 21 van Verordening (EG) nr. 2771/1999 van de Commissie van 16 december 1999 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad ten aanzien van de interventiemaatregelen op de markt voor boter en room (2) hebben interventiebureaus bepaalde hoeveelheden boter die in hun bezit zijn, te koop aangeboden door middel van een permanente openbare inschrijving.

(2)

Krachtens artikel 24 bis van Verordening (EG) nr. 2771/1999 wordt op basis van de voor elke bijzondere inschrijving ontvangen biedingen een minimumverkoopprijs vastgesteld of besloten geen boter toe te wijzen.

(3)

Gezien de ontvangen biedingen, dient een minimumverkoopprijs te worden vastgesteld.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/29

(1)

Overeenkomstig artikel 21 van Verordening (EG) nr. 214/2001 van de Commissie van 12 januari 2001 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1255/1999 van de Raad ten aanzien van de interventiemaatregelen op de markt voor mageremelkpoeder (2) hebben interventiebureaus bepaalde hoeveelheden mageremelkpoeder die in hun bezit zijn, te koop aangeboden door middel van een permanente openbare inschrijving.

(2)

Krachtens artikel 24 bis van Verordening (EG) nr. 214/2001 wordt op basis van de voor elke bijzondere inschrijving ontvangen biedingen een minimumverkoopprijs vastgesteld of besloten geen mageremelkpoeder toe te wijzen.

(3)

Gezien de ontvangen biedingen, dient een minimumverkoopprijs te worden vastgesteld.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor melk en zuivelproducten,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/30

(1)

In artikel 10 van Verordening (EG) nr. 1784/2003 is bepaald dat bij de invoer van de in artikel 1 van die verordening bedoelde producten de rechten van het gemeenschappelijk douanetarief worden geheven. Voor de producten als bedoeld in lid 2 van dat artikel is het invoerrecht echter gelijk aan de interventieprijs voor deze producten bij de invoer, verhoogd met 55 % en verminderd met de cif-invoerprijs van de betrokken zending. Dit invoerrecht mag echter niet hoger zijn dan het recht van het gemeenschappelijk douanetarief.

(2)

In artikel 10, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1784/2003 is bepaald dat de cif-invoerprijzen worden berekend aan de hand van de representatieve prijzen voor het betrokken product op de wereldmarkt.

(3)

Bij Verordening (EG) nr. 1249/96 zijn bepalingen vastgesteld voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 1784/2003 ten aanzien van de invoerrechten in de sector granen.

(4)

De vastgestelde invoerrechten zijn van toepassing totdat een nieuwe vaststelling in werking treedt.

(5)

Voor het normaal functioneren van het stelsel van invoerrechten moeten deze rechten worden berekend aan de hand van de in een referentieperiode geconstateerde representatieve marktkoersen.

(6)

De toepassing van Verordening (EG) nr. 1249/96 leidt ertoe de invoerrechten vast te stellen zoals vermeld in bijlage I bij deze verordening,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/33

(1)

Overeenkomstig artikel 7, lid 3, van Verordening (EG) nr. 1260/2001 kan worden besloten om restituties bij de productie te verlenen voor de in artikel 1, lid 1, onder a) en f), genoemde producten, voor de onder d) van dat lid genoemde stropen, en voor chemisch zuivere fructose (levulose) van GN-code 1702 50 00 als tussenproduct, die zich in een van de in artikel 23, lid 2, van het Verdrag bedoelde situaties bevinden en worden gebruikt bij de vervaardiging van bepaalde producten van de chemische industrie.

(2)

Overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1265/2001 van de Commissie van 27 juni 2001 houdende vaststelling van de uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 1260/2001 van de Raad, wat de productierestitutie voor bepaalde in de chemische industrie gebruikte producten van de sector suiker betreft (2) worden deze restituties bepaald op basis van de voor witte suiker vastgestelde restitutie.

(3)

In artikel 9 van Verordening (EG) nr. 1265/2001 is bepaald dat de productierestitutie voor witte suiker maandelijks wordt vastgesteld voor perioden die op de eerste van iedere maand beginnen.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor suiker,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/34

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 2032/2004 van de Commissie (2) is een inschrijving voor de vaststelling van de restitutie bij uitvoer van rijst opengesteld.

(2)

Overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EEG) nr. 584/75 van de Commissie (3), kan de Commissie volgens de procedure van artikel 26, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1785/2003 op grond van de ingediende offertes besluiten een maximumrestitutie bij uitvoer vast te stellen. Bij deze vaststelling moet met name rekening worden gehouden met de in artikel 14, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1785/2003 genoemde criteria. Er wordt toegewezen aan de inschrijver(s) wiens (wier) offerte ten hoogste gelijk is aan de maximumrestitutie bij uitvoer.

(3)

De toepassing van bovenbedoelde criteria op de huidige marktsituatie leidt voor de betrokken rijst tot vaststelling van de maximumrestitutie bij uitvoer op het in artikel 1 vermelde bedrag.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/35

(1)

Bij Verordening (EG) nr. 2031/2004 van de Commissie (2) is een inschrijving voor de vaststelling van de restitutie bij uitvoer van rijst opengesteld.

(2)

Overeenkomstig artikel 5 van Verordening (EEG) nr. 584/75 van de Commissie (3), kan de Commissie volgens de procedure van artikel 26, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1785/2003 op grond van de ingediende offertes besluiten niet tot toewijzing over te gaan.

(3)

Met name rekening houdend met de in artikel 14, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1785/2003 genoemde criteria, is het niet wenselijk een maximumrestitutie vast te stellen.

(4)

De in deze verordening vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Comité van beheer voor granen,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/36

(1)

Richtlijn 84/500/EEG van de Raad van 15 oktober 1984 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten inzake keramische voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen (2) is een bijzondere maatregel in de zin van artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1935/2004 en betreft het eventueel afgeven van lood en cadmium door keramische voorwerpen die bestemd zijn om als eindproduct met levensmiddelen in aanraking te komen of die daarmee overeenkomstig hun bestemming in aanraking komen.

(2)

Krachtens artikel 16 van Verordening (EG) nr. 1935/2004 moet in de bijzondere maatregelen worden bepaald dat de materialen en voorwerpen waarvoor de maatregelen gelden, vergezeld moeten gaan van een schriftelijke verklaring waaruit blijkt dat zij aan de desbetreffende voorschriften voldoen.

(3)

Deze verplichting is nog niet in Richtlijn 84/500/EEG opgenomen. Zij moet worden vastgesteld voor alle keramische voorwerpen die nog niet met levensmiddelen in aanraking zijn gebracht, om deze voorwerpen duidelijk van siervoorwerpen te onderscheiden.

(4)

De nationale bevoegde autoriteiten moeten toegang hebben tot documenten waaruit blijkt dat de keramische voorwerpen aan de lood- en cadmiummigratielimieten voldoen. De fabrikant of de importeur in de Gemeenschap moet hun daarom op verzoek de analysegegevens verstrekken.

(5)

Richtlijn 84/500/EEG schrijft een analysemethode voor lood en cadmium voor. Er is op dit gebied technische vooruitgang geboekt en de methode in die richtlijn is slechts een van diverse mogelijke methoden. In de onderhavige richtlijn moet rekening worden gehouden met de technische vooruitgang en moet voor de analysemethode een reeks prestatiecriteria worden vastgesteld, met inachtneming van Richtlijn 2001/22/EG van de Commissie van 8 maart 2001 tot vaststelling van bemonsteringswijzen en analysemethoden voor de officiële controle op de maximumgehalten aan lood, cadmium, kwik en 3-MCPD in levensmiddelen (3).

(6)

Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel is het, ter verwezenlijking van de fundamentele doelstelling van vrij verkeer van keramische voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in aanraking te komen, noodzakelijk en passend regels voor de handhaving van Richtlijn 84/500/EEG vast te stellen. Deze richtlijn gaat overeenkomstig artikel 5, derde alinea, van het Verdrag niet verder dan nodig is om de doelstellingen te verwezenlijken.

(7)

Richtlijn 84/500/EEG moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(8)

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het Permanent Comité voor de voedselketen en de diergezondheid,

1)

Het volgende artikel 2 bis wordt ingevoegd:

„Artikel 2 bis

1.   In elk handelsstadium tot en met het detailhandelsstadium gaan keramische voorwerpen die nog niet met levensmiddelen in aanraking zijn gebracht, vergezeld van een schriftelijke verklaring zoals bedoeld in artikel 16 van Verordening (EG) nr. 1935/2004 van het Europees Parlement en de Raad (4).

Die verklaring wordt afgegeven door de fabrikant of een in de Gemeenschap gevestigde verkoper en bevat de in bijlage III bij de onderhavige richtlijn vastgestelde informatie.

2.   De fabrikant of de importeur in de Gemeenschap van de keramische voorwerpen verstrekt de nationale bevoegde autoriteiten op verzoek documentatie waaruit blijkt dat deze voorwerpen aan de lood- en cadmiummigratielimieten in artikel 2 voldoen. Deze documentatie omvat de uitslag van de uitgevoerde analyse, de testomstandigheden, alsook de naam en het adres van het testlaboratorium.

2)

Bijlage II wordt vervangen door de tekst in bijlage I bij deze richtlijn.

3)

Als bijlage III wordt de tekst van bijlage II bij deze richtlijn opgenomen.

a)

de handel in en het gebruik van keramische voorwerpen die aan deze richtlijn voldoen vanaf 20 mei 2006 zijn toegestaan;

b)

de vervaardiging en de invoer in de Gemeenschap van keramische voorwerpen die niet aan deze richtlijn voldoen vanaf 20 mei 2007 zijn verboden.

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/40

(1)

Op 16 oktober 2001 heeft de Raad de Commissie gemachtigd onderhandelingen te voeren met het Vorstendom Monaco over een overeenkomst om te bereiken dat die staat maatregelen aanneemt van gelijke strekking als die welke binnen de Gemeenschap moeten worden toegepast met het oog op effectieve belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling.

(2)

De tekst van de overeenkomst die het resultaat is van de onderhandelingen, sluit aan bij de onderhandelingsrichtsnoeren van de Raad. Bij de overeenkomst gaat een intentieverklaring van de Europese Gemeenschap en haar lidstaten en het Vorstendom Monaco. Beide teksten zijn aan Besluit 2005/35/EG (2) gehecht.

(3)

Toepassing van de bepalingen van Richtlijn 2003/48/EG (3) is afhankelijk van toepassing door het Vorstendom Monaco van maatregelen van gelijke strekking als die welke in genoemde richtlijn zijn vervat, overeenkomstig een door die staat en de Europese Gemeenschap gesloten overeenkomst.

(4)

Overeenkomstig Besluit 2005/35/EG en onder voorbehoud van de vaststelling van een besluit betreffende de sluiting van de overeenkomst op een later tijdstip werd de overeenkomst op 7 december 2004 namens de Europese Gemeenschap ondertekend.

(5)

De overeenkomst en de intentieverklaring dienen namens de Gemeenschap te worden goedgekeurd.

(6)

Er dient te worden voorzien in een eenvoudige en snelle procedure voor de eventuele aanpassing van de bijlagen I en II bij de overeenkomst,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/42

(1)

Krachtens artikel 104 van het Verdrag dienen de lidstaten buitensporige overheidstekorten te vermijden.

(2)

Het Stabiliteits- en groeipact is gebaseerd op de doelstelling van deugdelijke openbare financiën als middel om de voorwaarden voor prijsstabiliteit en voor een tot werkgelegenheidsschepping leidende sterke duurzame groei te verbeteren. Het Stabiliteits- en groeipact omvat onder meer Verordening (EG) nr. 1467/97 van de Raad van 7 juli 1997 over de bespoediging en verduidelijking van de tenuitvoerlegging van de procedure bij buitensporige tekorten (1), zoals bedoeld in artikel 104 van het Verdrag, voor een snelle correctie van buitensporige overheidstekorten.

(3)

In de resolutie van de Europese Raad van Amsterdam van 17 juni 1997 (2) betreffende het Stabiliteits- en groeipact worden alle partijen, te weten de lidstaten, de Raad en de Commissie, dringend verzocht om het Verdrag en het Stabiliteits- en groeipact strikt en tijdig ten uitvoer te leggen.

(4)

Bij Beschikking 2004/918/EG (3) heeft de Raad overeenkomstig artikel 104, lid 6, van het Verdrag vastgesteld dat er in Hongarije een buitensporig tekort bestaat.

(5)

Overeenkomstig artikel 104, lid 7, van het Verdrag en artikel 3, lid 4, van Verordening (EG) nr. 1467/97 heeft de Raad op 5 juli 2004 een aanbeveling aan de Hongaarse autoriteiten gericht met het verzoek zo spoedig mogelijk een einde te maken aan de bestaande buitensporigtekortsituatie en binnen een middellangetermijnkader maatregelen te nemen om het tekort in 2008 op geloofwaardige en duurzame wijze tot onder de 3 % van het BBP terug te dringen overeenkomstig het traject voor tekortreductie dat in het door de Hongaarse autoriteiten ingediende en in het advies van de Raad van 5 juli 2004 goedgekeurde convergentieprogramma (4) is aangegeven. In deze aanbeveling werd de Hongaarse autoriteiten een termijn tot 5 november 2004 gesteld om te zorgen voor de doeltreffende tenuitvoerlegging van de maatregelen die gepland zijn om het voor 2005 vastgestelde streefcijfer voor het tekort van 4,1 % van het BBP te halen. De Raad beval Hongarije tevens aan de in het convergentieprogramma van mei 2004 beoogde maatregelen vastberaden uit te voeren, en met name klaar te staan om indien nodig aanvullende maatregelen te nemen om het voor 2004 vastgestelde streefcijfer voor het overheidstekort van 4,6 % van het BBP te bereiken. Voorts verzocht de Raad de Hongaarse autoriteiten elke aangelegenheid aan te grijpen om de begrotingsaanpassing te versnellen; de beoogde hervormingen door te voeren van de overheidsdiensten, de gezondheidszorg en het onderwijsstelsel; en ervoor te zorgen dat de geplande belastingverlagingen adequaat worden gefinancierd en dat de tenuitvoerlegging ervan afhankelijk wordt gesteld van het halen van de tekortdoelstellingen.

(6)

Op grond van artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1467/97 moet de Raad zich op openbaargemaakte besluiten van de regering van de betrokken lidstaat baseren om te beoordelen of aan zijn aanbevelingen overeenkomstig artikel 104, lid 7, van het Verdrag effectief gevolg is gegeven.

(7)

De evaluatie van de besluiten die door Hongarije vanaf de aanbeveling van de Raad op grond van artikel 104, lid 7, van het Verdrag tot de in die aanbeveling genoemde uiterste datum zijn genomen, leidt tot de volgende conclusies:

(8)

In artikel 104, lid 8, van het Verdrag wordt bepaald dat wanneer de Raad vaststelt dat binnen de voorgeschreven periode geen effectief gevolg is gegeven aan de aanbevelingen die op grond van artikel 104, lid 7, van het Verdrag zijn gedaan, hij zijn aanbevelingen openbaar kan maken. Overeenkomstig de resolutie van de Europese Raad betreffende het Stabiliteits- en groeipact had Hongarije er in juli 2004 al mee ingestemd de aanbeveling openbaar te maken,

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/44

(1)

Deze beschikking is gericht tot de volgende ondernemingen en/of verenigingen van ondernemingen:

(2)

Begin 1971 werd door de destijds belangrijkste producenten van organische peroxides (Akzo Nobel Chemicals International BV en Akzo Nobel Polymer Chemicals BV, Luperox GmbH (dat later onderdeel van de grootste dochter van Atofina SA werd), hierna „Akzo en Peroxid Chemie GmbH & Co. KG” genoemd) een voortdurende overeenkomst gesloten die in strijd was met artikel 81, lid 1, van het EG-Verdrag en artikel 53, lid 1, van de EER-overeenkomst, en hieraan deelgenomen. De overeenkomst betrof in bepaalde periodes de gehele en in bepaalde periodes een deel van de Gemeenschap en de EER. De deelnemers maakten afspraken over marktaandelen, bepaalden de prijzen van het product, bedachten een mechanisme voor prijsstijgingen dat zij ook toepasten, wezen afnemers toe en zetten een systeem op om toezicht te houden op de werking van hun overeenkomsten en om deze te doen naleven. Peroxidos Organicos SA (1975-1999) nam deel aan een specifieke regeling binnen de algemene overeenkomst. Ook AC Treuhand AG (1993-1999) was bij de zaak betrokken.

(3)

Duur van de deelname:

(4)

Een organische peroxide is een organisch molecuul dat een „peroxide” of zuurstof-zuurstofverbinding bevat (-O-O-). Organische peroxides (hierna „OP” genoemd) zijn zeer explosief en grote ongelukken zijn in deze branche dan ook geen uitzondering. OP zijn verkrijgbaar in vaste vorm (meestal als een fijn poeder), als vloeistof of als pasta. OP en mengsels die OP bevatten worden gebruikt als versneller, activator, katalysator, crosslinker, uitharder, harder, initiator en promotor. OP kunnen worden onderscheiden naar hun belangrijkste drie toepassingen en zeven klassen.

(5)

OP spelen een zeer belangrijke rol in de plastic- en rubberindustrie waarin zij voornamelijk drie toepassingen hebben:

(6)

De Commissie is tot de conclusie gekomen dat de geografische reikwijdte van deze activiteit ten minste de EER betreft. In 1999, het laatste volledige jaar van de inbreuk, had het kartel meer dan 90 % van de EER-markt voor het betrokken product in handen. Deze markt had in dat jaar een totale geschatte waarde 250 miljoen EUR.

(7)

De belangrijkste overeenkomst ging van start in 1971, met aanvankelijk drie leden (Akzo, Peroxid Chemie en Atofina (destijds Luperox genaamd)). Deze overeenkomst bestond uit subregelingen voor hoge polymeer- en thermohardende OP en was ook opgesplitst naar regionale criteria. Regionale subregelingen betroffen Frankrijk (tot 1992), het Verenigd Koninkrijk (tot 1992), Spanje (vanaf eind 1975) en de rest van Europa. Deze volgden de belangrijkste beginselen van de algemene overeenkomst. In 1983 werd nog een subregeling getroffen voor crosslinking OP, die ook van toepassing was op de meeste Europese landen. Deze subregelingen overlapten aanzienlijk met de algemene overeenkomst, in die zin dat in de betrokken periode de mechanismen van wederzijdse controle en vergoeding, de partijen, de producten, de afnemers of de handelende personen in alle subregelingen teruggevonden kunnen worden.

(8)

De belangrijkste overeenkomst was gericht op het behoud van marktaandelen en coördinatie van prijsstijgingen en is gebaseerd op een schriftelijk „contract” uit 1971. Om deze doelstelling te bereiken werd door een onafhankelijk orgaan (AC Treuhand vanaf 1993) nauwgezet toezicht gehouden op gedetailleerde verkoopgegevens van de deelnemende partijen, werden klanten toegewezen en, ingeval van afwijkingen van het voorgenomen marktaandeel, vergoedingen betaald of klanten opnieuw toegewezen. Regelmatig vonden bijeenkomsten plaats om de werking van de overeenkomst fijner af te stemmen. De overeenkomst bevatte een groot aantal subregelingen betreffende specifieke producten, subproducten of regio’s. Deze subregelingen waren voor een deel slechts gedurende een beperkte periode geldig of zijn later opgenomen in andere subregelingen. Perorsa was betrokken bij een Spaanse subregeling.

(9)

Vastgesteld is dat AC Treuhand inbreuk op artikel 81 van het EG-Verdrag en artikel 53 van de EER-overeenkomst heeft gemaakt door bijeenkomsten te organiseren, te bemiddelen bij geschillen, marktaandelen voor te stellen en belastend bewijsmateriaal te verbergen. AC Treuhand is opgetreden als een vereniging van ondernemingen en/of als een onderneming.

(10)

Het kartel had te lijden van fricties in 1992 en eindigde in 1999, na mislukte pogingen van de partijen om overeenstemming te bereiken over quota. Sommige subregelingen eindigden eerder.

(11)

De Commissie is van mening dat de betrokken ondernemingen een zeer ernstige inbreuk hebben begaan. Vanwege de aard en de geografische reikwijdte van de inbreuk moet deze worden aangemerkt als zeer ernstig, ongeacht de vraag of de gevolgen van de inbreuk voor de markt meetbaar zijn.

(12)

In de categorie zeer zware inbreuken biedt het scala aan mogelijke boetebedragen de mogelijkheid om ondernemingen verschillend te behandelen teneinde rekening te houden met het daadwerkelijke economische vermogen van de inbreukmakers om de mededinging aanzienlijke schade te berokkenen, en het bedrag van de geldboete op een zodanig niveau vast te stellen dat daarvan een voldoende afschrikkende werking uitgaat. Met een marktaandeel van meer dan 40 % van het totaal van deze markten, is Akzo de grootste producent en dient daarom in de eerste categorie ingedeeld te worden. Atofina en Peroxid Chemie, met marktaandelen van ongeveer 20-25 %, dienen in de tweede categorie ingedeeld te worden. Perorsa, met een marktaandeel van minder dan 5 % in Europa, dient in de derde categorie ingedeeld te worden.

(13)

Degussa UK Holdings (voorheen Laporte plc genaamd) is sinds 1 september 1992 het moederbedrijf van Peroxid Chemie en dient daarom in dezelfde categorie als Peroxid Chemie ingedeeld te worden, aangezien het gezamenlijk met Peroxid Chemie verantwoordelijk is voor de illegale activiteiten van Peroxid Chemie.

(14)

De verdeling van de verantwoordelijkheid van Peroxid Chemie en Degussa UK Holdings met betrekking tot de boete is als volgt: Peroxid Chemie nam deel aan de overeenkomst van 1 januari 1971 tot en met 31 december 1999 en Degussa UK Holdings is hoofdelijk aansprakelijk voor de periode waarin zij Peroxid Chemie volledig in handen had, van 1 september 1992 tot en met 31 december 1999.

(15)

AC Treuhand wordt apart beoordeeld. De Commissie erkent dat het tot op zekere hoogte een noviteit is dat een beschikking gericht wordt tot een onderneming en/of een vereniging van ondernemingen die een dergelijke rol in een kartel heeft gespeeld. Dit is in overweging genomen bij de bepaling van de hoogte van de boetes. Gezien het voorgaande acht de Commissie het aangewezen om AC Treuhand een boete van 1 000 EUR op te leggen.

(16)

Gezien de omvang en de totale middelen van de ondernemingen en om te zorgen voor een voldoende afschrikwekkende werking, is de Commissie van mening dat het basisbedrag voor Akzo en Atofina aangepast dient te worden.

(17)

De Commissie heeft vastgesteld dat Akzo, Atofina en Peroxid Chemie inbreuk op artikel 81, lid 1, van het EG-Verdrag hebben gemaakt van 1 januari 1971 tot en met 31 december 1999, Perorsa ten minste van 31 december 1975 tot en met 31 december 1999 en Degussa UK Holdings van 1 september 1992 tot en met 31 december 1999. AC Treuhand trad op als onderneming en/of vereniging van ondernemingen van 28 december 1993 tot en met 31 december 1999.

(18)

Om de boete te berekenen, houdt de Commissie rekening met volledige maanden en bepaalt daarom dat de duur van de inbreuk door deze ondernemingen een periode was van 29 jaar (Akzo, Atofina en Peroxid Chemie), zes jaar (AC Treuhand), zeven jaar en vier maanden (Degussa UK Holdings) en 24 jaar (Perorsa). Voor Peroxid Chemie wordt de duur opgesplitst in twee periodes, één waarin zij alleen verantwoordelijk was (21 jaar en acht maanden) en één waarin zij samen met haar moederonderneming Degussa UK Holdings verantwoordelijk was (zeven jaar en vier maanden).

(19)

De Commissie concludeert dat er sprake was van een langdurige inbreuk (meer dan vijf jaar) voor AC Treuhand, Akzo, Atofina, Degussa UK Holdings, Peroxid Chemie en Perorsa. Dienovereenkomstig zou het basisbedrag van de boetes voor Akzo en Atofina met 245 % vermeerderd moeten worden. Het basisbedrag van de boete die Peroxid Chemie opgelegd krijgt, dient met 107,5 % te worden vermeerderd. Het basisbedrag van de boetes die Peroxid Chemie/Degussa UK Holdings opgelegd krijgen, dient met 70 % te worden vermeerderd. Het basisbedrag van de boete die Perorsa opgelegd krijgt, dient met 220 % te worden vermeerderd. Deze percentages zijn gebaseerd op een vermeerdering met 10 % per jaar in de laatste 20 jaar van de inbreuk (1980-1999) en een vermeerdering met 5 % per jaar voor het deel van de inbreuk dat werd gepleegd 21 tot 29 jaar geleden (1971-1979).

(20)

Atofina is eerder beboet voor deelname aan vier kartels en Peroxid Chemie/Degussa UK Holdings is eerder beboet voor deelname aan één kartel. Daarom zal recidive als verzwarende omstandigheid beschouwd worden.

(21)

De Commissie is dienovereenkomstig van mening dat in het geval van Atofina het basisbedrag van de op te leggen boete met 50 % dient te worden vermeerderd om uitdrukking te geven aan het feit dat zij al eerder adressaat van een aanzienlijk aantal beschikkingen van de Commissie inzake eerdere kartelzaken is geweest. In het geval van Degussa UK Holdings en Peroxid Chemie dient het basisbedrag van de boete ook met 50 % te worden verhoogd om uitdrukking te geven aan het feit dat zij adressaat van een eerdere kartelbeschikking van de Commissie zijn geweest, ofwel direct (Degussa UK Holdings), ofwel via de onderneming waartoe zij behoorde (Peroxid Chemie).

(22)

Atofina heeft de Commissie voorzien van aanvullend bewijs dat het kartel 29 jaar geduurd heeft.

(23)

Overeenkomstig het billijkheidsbeginsel wordt voorgesteld om een specifieke verzachtende omstandigheid „medewerking buiten de clementieregeling” voor Atofina toe te passen. Deze verzachtende omstandigheid voorkomt dat Atofina een hogere boete dient te betalen na haar medewerking dan zij zou hebben moeten betalen zonder medewerking.

(24)

Gezien het bovenstaande acht de Commissie het aangewezen om het basisbedrag van de boete voor Atofina te verlagen met 94,19 miljoen EUR op grond van effectieve medewerking buiten de clementieregeling.

(25)

De drempel van 10 % van de wereldwijde omzet waarvan sprake is in artikel 15, lid 2, van Verordening nr. 17, is van toepassing op Perorsa en Peroxid Chemie.

(26)

Aan Akzo wordt immuniteit voor geldboetes verleend omdat zij de eerste onderneming was die het kartel bij de Commissie heeft aangebracht.

(27)

Atofina wordt een vermindering met 50 % toegekend voor haar medewerking aan het onderzoek van de Commissie. Van de ondernemingen die in aanmerking komen voor een belangrijke vermindering van de geldboete, was Atofina de eerste die medewerking verleende aan het onderzoek van de Commissie en bovendien de onderneming die de meest bruikbare bijdrage leverde. Net als de andere ondernemingen die samenwerkten met de Commissie, trok zij de feiten waarop de Commissie haar beweringen baseerde niet in twijfel.

(28)

Peroxid Chemie en Degussa UK Holdings wordt een vermindering van 25 % toegekend voor hun medewerking aan het onderzoek van de Commissie. Het bewijsmateriaal van deze ondernemingen arriveerde later en hun medewerking was beperkter dan die van Akzo en Atofina.

(29)

Aan Perorsa, de laatste medewerkende onderneming, wordt een vermindering van 15 % toegekend.

(30)

Geen van de ondernemingen heeft beweerd niet in staat te zijn te betalen.

1)

De volgende boetes worden opgelegd:

2)

De genoemde ondernemingen en/of verenigingen van ondernemingen maken onmiddellijk een einde aan de inbreuken, voorzover zij dat nog niet gedaan hebben. Zij onthouden zich van herhaling van enige handeling of gedraging die met de in deze procedure aangetoonde inbreuk overeenkomt, alsook van enige handeling of gedraging die dezelfde of gelijkaardige doelstellingen of gevolgen heeft.

30.4.2005   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 110/48

(1)

Bij brief van 14 december 2001 heeft de Commissie de Spaanse autoriteiten gevraagd informatie te verstrekken over de steunmaatregel ten gunste van de bedrijven die olie uit afvallen van olijven produceren.

(2)

Bij brief van 4 januari 2002 hebben de Spaanse autoriteiten de Commissie in kennis gesteld van de steunmaatregel ten gunste van de bedrijven die olie uit afvallen van olijven produceren, zoals beschreven in het besluit tot inleiding van de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag.

(3)

Aangezien de steunregeling reeds was vastgesteld, werd ze opgenomen in het register van de niet-aangemelde steunmaatregelen (steunmaatregel nr. NN 14/02).

(4)

De Commissie heeft Spanje bij schrijven van 12 maart 2002 in kennis gesteld van haar besluit tot inleiding van de procedure van artikel 88, lid 2, van het EG-Verdrag met betrekking tot deze steunregeling.

(5)

Het besluit van de Commissie tot inleiding van de procedure is in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen  (2) bekendgemaakt. De Commissie heeft belanghebbenden uitgenodigd hun opmerkingen over de betrokken steunmaatregel te maken.

(6)

Bij brief van 15 april 2002 stuurde Spanje een reeks opmerkingen. Bij brief van 2 april 2004 stuurde Spanje aanvullende inlichtingen.

(7)

De Commissie heeft hieromtrent geen opmerkingen ontvangen van de belanghebbenden.

(8)

Benaming, stelsel: steunmaatregel ten behoeve van de bedrijven die olie uit afvallen van olijven produceren.

(9)

Budget: het budget wordt begroot op maximaal 1 202 024,21 EUR.

(10)

Duur: een jaar.

(11)

Begunstigden: de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen.

(12)

Doelstelling van de maatregelen: het financieren van de aanpassing van de productieprocessen van de bedrijven aan de in het besluit van het Ministerio de la Presidencia van 25 juli 2001 bedoelde nieuwe voorschriften houdende beperking van de aanwezigheid van bepaalde polycyclische aromatische koolwaterstoffen in olie uit afvallen van olijven (3), en het verzekeren van de normale werking van de oliefabrieken tijdens de campagne 2001/2002.

(13)

Mogelijke nadelige gevolgen van de maatregelen: vervalsing van de concurrentie door het bevoordelen van bepaalde producties van olie uit afvallen van olijven, en schending van de bepalingen van de betrokken gemeenschappelijke ordening van de markt.

(14)

Intensiteit van de steun, voor subsidie in aanmerking komende kosten, cumulatie: leningen met rentesubsidie en subsidie voor de garanties op deze leningen. Het bedrag van de leningen varieert naar gelang van de begunstigden.

(15)

Hieronder worden de redenen uiteengezet die hebben geleid tot de inleiding van de procedure.

(16)

Het besluit van het Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación (Spaanse ministerie van Landbouw) van 14 november 2001, betreffende een steunmaatregel voor de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen (4) voorziet in leningen voor een totaal bedrag van maximaal 5 000 miljoen peseta (30 050 000 EUR), met een rentesubsidie van het Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación (hierna het „M.A.P.A.” genoemd), dat eveneens een subsidie kan vaststellen voor de garanties op die leningen.

(17)

De leningen moeten dienen om de aanpassing van de productieprocessen van de bedrijven aan de in het besluit van het Ministerio de la Presidencia van 25 juli 2001 bedoelde nieuwe voorschriften te financieren, en om de normale werking te verzekeren van de oliefabrieken tijdens de campagne 2001/2002.

(18)

Het maximale eenheidsbedrag per begunstigde van de leningen zal het bedrag zijn dat is vermeld in de erkenning van de rechten door het M.A.P.A., via het Agencia para el Aceite de Oliva (Spaans Agentschap voor de Olijfolie). Te dien einde dient rekening te worden gehouden met het bewezen volume van de olievoorraden in alle stadia van het verwerkingsproces in elk bedrijf op 3 juli 2001, het volume olie dat aan de bottelindustrie werd afgeleverd om te worden verhandeld vanaf die datum tot de inwerkingtreding van het besluit van het M.A.P.A. van 14 november 2001, en de maximumprijs van 125 peseta (0,761266 EUR) per kilo in voorraad.

(19)

De begunstigden van de steun moeten uiterlijk op de eerste vervaldag van de rente hun productieproces hebben aangepast aan de nieuwe voorschriften of moeten er althans mee hebben aangevangen, en het volume van de productie voor de campagne 2001/2002 moet vergelijkbaar zijn met dat van de drie voorgaande seizoenen.

(20)

Het maximumbedrag van de leningen voor de verschillende sectoren bedraagt:

(21)

Het Instituto de Crédito Oficial (ICO) biedt, met medewerking van de financiële instellingen, leningen aan onder de volgende voorwaarden:

(22)

Het M.A.P.A. kan ook subsidies vaststellen voor de garanties die, in voorkomend geval, worden toegekend door de Sociedad Estatal de Caución Agraria, wanneer dat nodig blijkt voor het verkrijgen van de leningen. De subsidie voor de garantie moet dienen ter betaling van de beheerskosten en bedraagt maximaal 1 % van het openstaande saldo van de gegarandeerde lening.

(23)

Bij de inleiding van de procedure hield de Commissie rekening met de beschouwingen die hieronder worden uiteengezet.

(24)

De subsidie voor de rente op de leningen is steun die door de staat wordt toegekend aan de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen. Bovendien ontvangen bepaalde bedrijven andere steun die door de staat wordt toegekend en die bestaat uit de gedeeltelijke financiering van de kosten voor het beheer van de garanties voor deze gesubsidieerde leningen.

(25)

Verwacht wordt dat de leningen gedeeltelijk worden gebruikt ter financiering van de aanpassing van de productieprocessen van de bedrijven aan de in het besluit van het Ministerio de la Presidencia van 25 juli 2001 bedoelde nieuwe normen en voorschriften. Het bedrag van de gesubsidieerde leningen en het bedrag van de steun zijn echter niet gekoppeld aan de kosten voor de aanpassing van de productieprocessen. Het maximale eenheidsbedrag per begunstigde van de leningen zal immers het bedrag zijn dat is vermeld in de erkenning van de rechten door het M.A.P.A., via het Agencia para el Aceite de Oliva, welk bedrag gebaseerd is op het bewezen volume van de olievoorraden in alle stadia van het verwerkingsproces voor elk bedrijf op 3 juli 2001, en op het volume olie dat aan de bottelindustrie werd afgeleverd om te worden verhandeld. De Commissie beschikte in deze fase niet over informatie volgens welke het zou gaan om investeringen die voor subsidie in aanmerking komen op grond van de communautaire richtsnoeren voor staatssteun in de landbouwsector (5).

(26)

Aan de hand van de beschikbare informatie was de Commissie dus van mening dat de steunmaatregelen in de vorm van een rentesubsidie voor de leningen en in de vorm van de gedeeltelijke subsidiëring van de kosten van de garanties, konden worden beschouwd als staatssteun ter verbetering van de financiële situatie van de producenten, die op geen enkele wijze bijdroeg tot de ontwikkeling van de sector (punt 3.5 van de communautaire richtsnoeren voor staatssteun in de landbouwsector). In dit stadium kon de steun die mogelijk zou worden verleend, dus worden aangemerkt als steun voor de bedrijfsvoering, die onverenigbaar is met de gemeenschappelijke markt. Dergelijke steun heeft geen duurzaam effect op de ontwikkeling van de sector, en het rechtstreekse effect ervan verdwijnt met de maatregel zelf (zie het arrest van het Gerecht van eerste aanleg van 8 juni 1995 in zaak T-459/93, Siemens SA tegen de Europese Commissie (6). Dergelijke steunmaatregelen hebben als rechtstreeks gevolg dat de productie- en afzetmogelijkheden waarover de betrokken marktdeelnemers voor deze producten beschikken, gunstiger zijn dan die voor andere marktdeelnemers (zowel in eigen land als in de andere lidstaten) die geen dergelijke steun ontvangen.

(27)

Bovendien hebben deze steunmaatregelen voor de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen, betrekking op een product, olijfolie, waarvoor een gemeenschappelijke ordening van de markt geldt overeenkomstig Verordening nr. 136/66/EEG van de Raad van 22 september 1966 houdende de totstandbrenging van een gemeenschappelijke ordening der markten in de sector oliën en vetten (7), waardoor de mogelijkheden voor de lidstaten om in te grijpen in de werking van die marktordening beperkt zijn omdat deze onder de exclusieve bevoegdheid van de Gemeenschap valt. Volgens de vaste rechtspraak van het Hof van Justitie (zie, onder andere, het arrest van 26 juni 1979 in zaak 177/78 (8) – Pigs and Bacon Commission tegen McCarren and Company Limited) moeten de gemeenschappelijke marktordeningen worden beschouwd als een volledig en afgerond geheel dat de lidstaten geen ruimte laat om maatregelen te nemen die nadelig of daarmee in strijd zijn. Daarom leek het er in dit stadium op dat de steunmaatregelen moesten worden beschouwd als strijdig met de gemeenschappelijke marktordeningen en, bijgevolg, met de communautaire regelgeving.

(28)

Op grond daarvan was de Commissie, in het stadium van inleiding van de procedure, van mening dat de onderzochte steunmaatregelen leken te moeten worden aangemerkt als steun voor de bedrijfsvoering, die onverenigbaar is met de gemeenschappelijke markt, en dat het er niet naar uitzag dat zij in aanmerking konden komen voor een van de in artikel 87, lid 3, van het Verdrag bedoelde uitzonderingen, zodat zij met betrekking tot deze steunmaatregelen besliste de in artikel 88, lid 2, van het Verdrag bedoelde procedure in te leiden.

(29)

Bij brief van 15 april 2002 voerde Spanje aan hetgeen volgt.

(30)

Op 3 juli 2001 besliste de Spaanse regering, via het Ministerio de Sanidad y Consumo (Spaans ministerie van Volksgezondheid), over te gaan tot de blokkade van alle partijen olie uit afvallen van olijven die op dat moment op de Spaanse markt aanwezig waren in de verschillende schakels van de agro-voedingsmiddelenketen.

(31)

De beslissing tot blokkade en verbod tot detailverkoop van de olijfolie werd louter en alleen genomen om de belangen van de consument te verdedigen. De verschillende kwaliteitscontroles die in de dagen die daaraan voorafgingen waren uitgevoerd door de verschillende groepen die tot taak hebben toe te zien op de naleving van de voorschriften inzake volksgezondheid, hadden immers aan het licht gebracht dat — althans een deel van — de olie uit afvallen van olijven die op de markt aanwezig was, bepaalde verbindingen van de groep van polycyclische aromatische koolwaterstoffen bevatte, in concentraties die mogelijk een risico inhielden voor de consument.

(32)

Dit bracht de Spaanse regering ertoe, via het Ministerio de la Presidencia, over te gaan tot de bekendmaking van het besluit van 25 juli 2001 houdende beperking van bepaalde polycyclische aromatische koolwaterstoffen in de genoemde olie, en eveneens te voorzien in de genormaliseerde werkmethode die moet worden gevolgd tijdens het productieproces om olie uit afvallen van olijven te winnen.

(33)

Men schatte het volume voorraden olie uit afvallen van olijven die door de maatregel werden getroffen op 30 000 t, verdeeld over de 56 bedrijven die in Spanje olie extraheren, 12 000 t die opgeslagen was in de 7 raffinaderijen, en nog eens 8 000 t die aanwezig was in de 150 bottelbedrijven die in Spanje bestaan.

(34)

Het M.A.P.A. erkende het enorme probleem dat de blokkade van 50 000 t voor de sector zou betekenen midden in de productiecampagne van olijfolie, want aangezien de oogst voor dat jaar op meer dan een miljoen t werd geraamd, zou de productie van olie uit afvallen van olijven meer dan 80 000 t opleveren. Met andere woorden, begin 2002 zou er meer dan 130 000 t olie uit afvallen van olijven kunnen zijn, met geringe vooruitzichten van aanvaarding op de markt.

(35)

De bedrijven die in Spanje olie uit afvallen van olijven extraheren, zorgen eveneens voor het ophalen bij de oliefabrieken van de bijproducten die ontstaan tijdens de fabricage van olie, de afvallen van olijven en het van olijven afkomstige afvalslib (alpurejos), en gelet op de crisis was het niet zeker dat de bedrijven die de olie extraheren de afvallen van olijven en de alpurejos van de oliefabrieken naar hun eigen inrichtingen zouden gaan vervoeren om olie uit afvallen van olijven te winnen. Dat zou hebben geleid tot een milieuramp van onoverzienbare proporties, aangezien de oliefabrieken niet in staat waren om de bijproducten voor onbeperkte tijd op te slaan of over te gaan tot de behandeling ervan om de schadelijke stoffen te verwijderen.

(36)

Door bij de oliefabrieken de bijproducten op te halen die tijdens het productieproces van olijfolie ontstaan, bieden de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren een totaaloplossing voor de milieuproblemen. De keten extraheren – raffineren – bottelen – distribueren van olie uit afvallen van olijven is ook van cruciaal belang voor de economische activiteit van de sector (10 % van de agrarische eindproductie van Spanje).

(37)

Inactiviteit in de olijfoliebranche, met de verlamming van de sector tot gevolg, zou de financiering van de nieuwe campagne in de weg staan, aangezien de betalingsverplichtingen die voortvloeien uit de financiering van de vorige campagne gedeeltelijk niet zouden worden nagekomen, wat ertoe zou leiden dat de financiële instellingen niet bereid zouden worden gevonden om de nieuwe campagne te financieren.

(38)

Het was de bedoeling van de regering ertoe bij te dragen dat de betrokkenen die over onvoldoende inkomsten beschikten uit hun normale verkoop als gevolg van de afkondiging van de noodtoestand voor de volksgezondheid, in staat zouden zijn de betalingen voor de vorige campagne te doen en hun capaciteit tot het aangaan van schuld bij de kredietinstellingen zouden kunnen herstellen voordat de nieuwe campagne zou aanvangen. Ook beoogde zij de productieprocessen te stimuleren die totale garanties bieden op het punt van de volksgezondheid, en het vertrouwen van de consument terug te krijgen.

(39)

Het betrof een uitzonderlijke situatie als gevolg van de tijdelijke schorsing van de markt door de Spaanse overheid ter wille van de voedselveiligheid, ofschoon noch de communautaire noch de Spaanse wetgeving een maximumgehalte heeft bepaald voor de aangetroffen stoffen. Het gaat dus om een verzachtende maatregel van geringe betekenis in het licht van een uitzonderlijk feit, namelijk de schorsing van een markt, dat zeer ernstige gevolgen zou kunnen hebben voor de volledige Spaanse olijfoliesector.

(40)

Deze steun gaat gepaard met bepaalde verplichtingen voor de begunstigden. Een eerste vereiste is dat zij begonnen moeten zijn met de aanpassing van hun productieprocessen ter naleving van de nieuwe bepalingen van de Spaanse wetgeving inzake de beperkingen op de aanwezigheid van bepaalde polycyclische aromatische koolwaterstoffen in olie uit afvallen van olijven, die voorheen noch in de communautaire noch in de Spaanse normen waren vastgesteld. Een andere tegenprestatie is de verplichting van de begunstigden om voor de campagne 2001/2002 een productie te bereiken die vergelijkbaar is met die van de drie vorige seizoenen. Op deze wijze wordt een garantie geboden voor de ontwikkeling van de sector afvallen van olijven, evenals voor het ophalen van verontreinigende afvalstoffen.

(41)

Deze steunmaatregelen hebben niet alleen tot doel de financiële toestand van de producent te verbeteren, maar ook bij te dragen tot de ontwikkeling van de sector. De steunmaatregelen zijn verenigbaar met de gemeenschappelijke markt, omdat zij aanmoedigingspremies zijn die een tegenprestatie eisen van de begunstigden. Het is bovendien niet juist te stellen dat zij uitsluitend zijn gebaseerd op de prijs, de hoeveelheid, de productie-eenheden of de eenheden van de productiemiddelen. Behalve een kwantitatieve referentie om de hoogte van de leningen te bepalen, wordt ook een reeks na te leven verplichtingen als basis genomen.

(42)

De mededeling van de Commissie inzake steunmaatregelen van de staten in de vorm van kortlopend krediet met rentesubsidie in de landbouwsector („beheerskredieten”) (9) erkent dat de landbouw in de Gemeenschap in een ongunstige positie verkeert in vergelijking met andere sectoren, zowel vanuit het oogpunt van de noodzaak om kortlopende leningen te verkrijgen, als vanuit het oogpunt van zijn capaciteit om deze te financieren. Deze leningen mogen niet worden aangewend om selectief steun te verlenen aan bepaalde sectoren of economische marktdeelnemers uit de landbouwsector om redenen die niet uitsluitend verband houden met dergelijke problemen. Toch kunnen, naar gelang van het oordeel van de betrokken lidstaat, bij de toekenning van staatssteun voor dergelijke leningen andere activiteiten of economische marktdeelnemers die minder problemen ondervinden om kortlopende leningen te verkrijgen, worden uitgesloten.

(43)

Bij wijze van conclusie stelt Spanje:

(44)

Bij brief van 2 april 2004 stuurde Spanje aanvullende inlichtingen. Volgens deze inlichtingen hebben de schorsing van de markt als gevolg van de afkondiging van de noodtoestand met het oog op de volksgezondheid en het uitvaardigen door de overheid van nieuwe voorschriften ertoe geleid dat de olie uit afvallen van olijven uit de handel moest worden genomen. De sector stuurde deze naar de bottelbedrijven om haar opnieuw te laten raffineren, en zo de polycyclische aromatische koolwaterstoffen te laten verwijderen, waarna de olie opnieuw werd gebotteld en van etiketten werd voorzien om te worden verhandeld.

(45)

De voorraden olie uit afvallen van olijven die door de overheidsmaatregel werden getroffen, werden geschat op 50 000 t. Aangezien het maximumbudget wordt geschat op 1 202 024,21 EUR, zou de steun per ton 24 EUR bedragen. Aangezien de kostprijs van een ton olie uit afvallen van olijven 600 EUR bedraagt, komt het bedrag van de steun overeen met 4 % van de kostprijs van de olie.

(46)

De kostprijs voor de sector om de olie uit de markt te nemen, uit de verpakking te halen en opnieuw te verwerken en te verpakken voor verhandeling lag zeer hoog en heeft de bedrijven van de sector aanzienlijke schade berokkend. Deze kosten liggen veel hoger dan het bedrag van de verleende steun.

(47)

De rentesubsidie voor de leningen kan worden beschouwd als staatssteun aan de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen. Bovendien zullen enkele van deze bedrijven van de staat steun ontvangen in de vorm van subsidiëring van een deel van de kosten voor het beheer van de garanties voor deze gesubsidieerde leningen. De Commissie is bijgevolg van mening dat deze maatregelen dienen te worden beschouwd als selectieve staatssteun.

(48)

De artikelen 87 en 88 van het Verdrag zijn van toepassing op alle landbouwproducten uit bijlage I waarvoor een gemeenschappelijke ordening van de markt geldt. De bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen, werken met een product, olijfolie, waarvoor een gemeenschappelijke ordening van de markt geldt. De artikelen 87 en 88 zijn bijgevolg op deze steunmaatregelen van toepassing.

(49)

Volgens artikel 87, lid 1, zijn steunmaatregelen van de staten of in welke vorm ook met staatsmiddelen bekostigd, die de mededinging door begunstiging van bepaalde ondernemingen of bepaalde producties vervalsen of dreigen te vervalsen, onverenigbaar met de gemeenschappelijke markt, voorzover deze steun het handelsverkeer tussen de lidstaten ongunstig beïnvloedt.

(50)

In dit geval geeft de steun de begunstigden een voordeel dat leidt tot een vermindering van hun normale begrotingsuitgaven. De steun wordt verleend door de staat of met staatsmiddelen. Het is specifieke of selectieve steun in die zin dat bepaalde bedrijven of producten erdoor begunstigd worden, concreet de bedrijven die olie uit afvallen van olijven extraheren, raffineren en bottelen.

(51)

Om binnen het toepassingsgebied van artikel 87, lid 1, te vallen, dient de steun bovendien gevolgen te hebben voor de mededinging en de handel tussen de lidstaten. Dit criterium houdt in dat de begunstigde van een maatregel een economische activiteit uitoefent. Volgens de vaste rechtspraak inzake deze bepaling, wordt geoordeeld dat het handelsverkeer gevolgen ondervindt wanneer het begunstigde bedrijf een economische activiteit uitoefent waarbij het handelsverkeer tussen de lidstaten een rol speelt. Alleen al vanwege het feit dat dankzij de steun de concurrentiepositie van het bedrijf wordt versterkt ten opzichte van andere bedrijven waarmee het in de intracommunautaire handel concurreert, is het oordeel gerechtvaardigd dat het handelsverkeer er gevolgen van ondervindt.

(52)

In dit geval oefenen de begunstigden een economische activiteit uit, namelijk het extraheren, raffineren en bottelen van olie uit afvallen van olijven, waarbij het handelsverkeer tussen de lidstaten een rol speelt. Spanje verzond in 2000 olie uit afvallen van olijven naar de Gemeenschap voor een waarde van 7 160 250 EUR, en ontving dergelijke olie voor 2 941 310 EUR (10).

(53)

In feite opereren de begunstigde bedrijven in een sector die in hoge mate blootstaat aan concurrentie. Hierbij dient te worden opgemerkt dat binnen de sector olijfolie een felle concurrentie heerst tussen de producenten van de lidstaten onderling, en dat hun producten deel uitmaken van het intracommunautaire verkeer. De Spaanse producenten nemen voluit deel aan deze concurrentie en leveren grote hoeveelheden dergelijke landbouwproducten aan de andere lidstaten.

(54)

Deze steun kan derhalve gevolgen hebben voor het handelsverkeer van olijfolie tussen de lidstaten, hetgeen het geval is wanneer de steun een in een bepaalde lidstaat actieve producent bevoordeelt ten nadele van de producenten in andere lidstaten. Deze maatregelen hebben directe en onmiddellijke gevolgen voor de productiekosten van olie uit afvallen van olijven in Spanje. Derhalve leveren ze een economisch voordeel op ten opzichte van de bedrijven in andere lidstaten die geen toegang tot vergelijkbare steun hebben. Zij leiden dus, of dreigen te leiden tot oneerlijke concurrentie.

(55)

Gezien het bovenstaande dient deze steun te worden beschouwd als staatssteun die voldoet aan de criteria van artikel 87, lid 1. Op het principe van onverenigbaarheid dat in artikel 87, lid 1, is neergelegd, zijn echter uitzonderingen mogelijk.

(56)

Artikel 87, lid 2, onder b), bepaalt dat steunmaatregelen tot herstel van de schade veroorzaakt door natuurrampen of andere buitengewone gebeurtenissen, verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt. Spanje heeft deze steun gerechtvaardigd door aan te voeren dat die bestemd was om de schade te vergoeden die door een buitengewone gebeurtenis is ontstaan.

(57)

Spanje is van mening dat het hier een buitengewone gebeurtenis betreft die voortvloeit uit de schorsing van de markt door de Spaanse overheid ter wille van de voedselveiligheid, waarop het bepaalde in artikel 87, lid 2, onder b), betreffende verenigbaarheid met de gemeenschappelijke markt van toepassing zou kunnen zijn.

(58)

Wat de uitzonderingen betreft op het algemene principe van de onverenigbaarheid van staatssteun met de gemeenschappelijke markt, zoals neergelegd in artikel 87, lid 1, van het Verdrag, is de Commissie van oordeel dat het begrip „buitengewone gebeurtenis” in artikel 87, lid 2, onder b), strikt geïnterpreteerd moet worden. Tot de buitengewone gebeurtenissen die de Commissie tot dusver als zodanig heeft erkend, behoren oorlog, binnenlandse ordeverstoringen en stakingen alsmede, op bepaalde voorwaarden en afhankelijk van de omvang ervan, ernstige nucleaire of industriële ongevallen en grote branden die tot wijdverspreide verliezen leiden. Omdat het moeilijk is dergelijke gebeurtenissen te voorzien, beoordeelt de Commissie of deze steun verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt door dat per geval te analyseren, rekening houdend met haar vroegere praktijk terzake (punt 11.2.1 van de communautaire richtsnoeren voor staatssteun in de landbouwsector).

(59)

In dit geval is de reden voor toekenning van de steun, volgens Spanje, de schorsing van de markt voor olie uit afvallen van olijven die door de Spaanse overheid werd uitgevaardigd ter wille van de voedselveiligheid, nadat de bevoegde autoriteiten hadden ingegrepen. Spanje heeft echter niet bewezen dat de schorsing van de markt een buitengewone gebeurtenis is in de zin van artikel 87, lid 2, onder b), van het Verdrag.

(60)

Derhalve valt deze steunmaatregel niet onder de uitzondering waarin artikel 87, lid 2, onder b), voorziet, en kan hij niet worden beschouwd als een steunmaatregel tot herstel van schade veroorzaakt door een buitengewone gebeurtenis.

(61)

De uitzonderingen in artikel 87, lid 3, zijn slechts mogelijk wanneer de Commissie vaststelt dat de steun noodzakelijk is voor het realiseren van een van de daar genoemde doelstellingen. Toepassing van deze uitzonderingen voor steun die niet aan deze voorwaarde voldoet, zou neerkomen op het toestaan van een inbreuk op het handelsverkeer tussen lidstaten en van concurrentievervalsing zonder rechtvaardiging in het licht van het communautaire belang. Dat zou derhalve onterechte voordelen opleveren voor ondernemers in bepaalde lidstaten.

(62)

De Commissie is van oordeel dat deze steun niet bedoeld is als regionale steun voor nieuwe investeringen, voor het creëren van werkgelegenheid of voor het horizontaal opheffen van achterstanden op het gebied van de infrastructuur ten behoeve van alle producenten in de regio, maar als steun voor de landbouwsector. Derhalve betreft het steun die bij uitstek gericht is op een sector en die beoordeeld dient te worden overeenkomstig het bepaalde in artikel 87, lid 3, onder c).

(63)

Artikel 87, lid 3, onder c), bepaalt dat als verenigbaar met de gemeenschappelijke markt kunnen worden beschouwd steunmaatregelen om de ontwikkeling van bepaalde vormen van economische bedrijvigheid of van bepaalde regionale economieën te vergemakkelijken, mits de voorwaarden waaronder het handelsverkeer plaatsvindt daardoor niet zodanig worden veranderd dat het gemeenschappelijk belang wordt geschaad.

(64)

De aanpassing van de productieprocessen van de bedrijven aan de in het besluit van het Ministerio de la Presidencia van 25 juli 2001 vastgestelde nieuwe normen en voorschriften, is een voorwaarde om deze steun te kunnen ontvangen. Nochtans is noch het bedrag van de gesubsidieerde leningen, noch het bedrag van de steun gekoppeld aan de kosten voor de aanpassing van de productieprocessen. Het maximale eenheidsbedrag per begunstigde van de leningen zal immers het bedrag zijn dat is vermeld in de erkenning van de rechten door het M.A.P.A., via het Agencia para el Aceite de Oliva, welk bedrag gebaseerd is op het bewezen volume van de olievoorraden in alle stadia van het verwerkingsproces voor elk bedrijf op 3 juli 2001, en op het volume olie dat aan de bottelindustrie werd afgeleverd om te worden verhandeld. De Spaanse autoriteiten hebben geen informatie verstrekt waaruit blijkt dat het zou gaan om investeringen die voor subsidie in aanmerking komen op grond van de communautaire richtsnoeren voor staatssteun in de landbouwsector. Zelfs als het om investeringssteun zou gaan, heeft Spanje bovendien evenmin enige informatie verstrekt die ons in de gelegenheid stelt om te controleren of deze investeringssteun voldoet aan de voorwaarden van deze richtsnoeren.

(65)

Spanje verwijst in zijn opmerkingen naar de mededeling van de Commissie in verband met steunmaatregelen van de staten in de vorm van kortlopende leningen met rentesubsidie in de landbouwsector („beheerskredieten”), maar heeft evenmin enige informatie verstrekt die ons in de gelegenheid stelt te controleren of deze steunmaatregelen voldoen aan de in die mededeling vastgestelde voorwaarden.

(66)

Dergelijke steun moet meer bepaald worden verleend aan alle economische marktdeelnemers uit de landbouwsector, zonder enig onderscheid. Als bepaalde activiteiten of marktdeelnemers worden uitgesloten, moet de lidstaat aantonen dat alle gevallen van uitsluiting terdege gerechtvaardigd zijn. Spanje heeft geen enkele informatie terzake verstrekt. De steun moet worden beperkt tot het bedrag dat strikt noodzakelijk is om de achterstand, die door de lidstaat dient te worden gekwantificeerd, te compenseren. Spanje heeft geen enkele informatie terzake verstrekt. De steun vervult dus niet de voorwaarden die in de voornoemde mededeling zijn vermeld.

(67)

Bij brief van 2 april 2004 legde Spanje uit dat de schorsing van de markt ten gevolge van de afkondiging van de noodtoestand met het oog op de volksgezondheid waartoe de Spaanse overheid op 3 juli 2001 had besloten, verband hield met de voedselveiligheid. Dit verplichtte de producenten ertoe de olie uit afvallen van olijven uit de markt te nemen en naar de bottelbedrijven te sturen om haar opnieuw te laten raffineren en zo de polycyclische aromatische koolwaterstoffen eruit te laten verwijderen, waarna de olie opnieuw werd gebotteld en van etiketten werd voorzien om te worden verhandeld.