This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02000R1760-20210421
Regulation (EC) No 1760/2000 of the European Parliament and of the Council of 17 July 2000 establishing a system for the identification and registration of bovine animals and regarding the labelling of beef and beef products and repealing Council Regulation (EC) No 820/97
Consolidated text: Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97
Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97
02000R1760 — PL — 21.04.2021 — 006.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1760/2000 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania ►C1 mięsa wołowego ◄ i produktów z ►C1 mięsa wołowego ◄ oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE RADY WE nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. |
L 363 |
1 |
20.12.2006 |
|
L 158 |
1 |
10.6.2013 |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 653/2014 z dnia 15 maja 2014 r. |
L 189 |
33 |
27.6.2014 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. |
L 84 |
1 |
31.3.2016 |
zmienione przez:
L 236 |
33 |
23.9.2003 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1760/2000 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z 17 lipca 2000 r.
ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania ►C1 mięsa wołowego ◄ i produktów z ►C1 mięsa wołowego ◄ oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97
TYTUŁ I
►C1 Identyfikacja i rejestracja bydła ◄
▼M4 —————
TYTUŁ II
►C1 etykietowanie ◄ mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego
Artykuł 11
Podmiot lub organizacja, w znaczeniu określonym w art. 12, które:
robią to zgodnie z przepisami niniejszego tytułu.
Tytuł niniejszy stosuje się bez uszczerbku dla odpowiednich przepisów legislacji wspólnotowej, w szczególności dotyczących mięsa wołowego.
Artykuł 12
Do celów niniejszego tytułu zastosowanie mają następujące definicje:
„mięso wołowe” oznacza wszelkie produkty objęte kodami CN 0201 , 0202 , 0206 10 95 oraz 0206 29 91 ;
„etykietowanie” oznacza umieszczenie etykiety na każdym kawałku lub kawałkach mięsa lub na ich opakowaniach, albo, w przypadku produktów niepakowanych, udostępnienie konsumentowi odpowiednich informacji w formie pisemnej poprzez uwidocznienie ich w punkcie sprzedaży;
„organizacja” oznacza grupę podmiotów gospodarczych z tego samego lub z różnych części handlu mięsem wołowym;
„mięso mielone” oznacza mięso bez kości, które zostało rozdrobnione i zawiera mniej niż 1 % soli, objęte kodami CN 0201 , 0202 , 0206 10 95 i 0206 29 91 ;
„mięso drobne” oznacza drobne kawałki mięsa uznane za zdatne do spożycia przez ludzi, uzyskane wyłącznie w wyniku wykrawania przy odkostnianiu tusz lub przy rozbiorze mięsa;
„mięso siekane” oznacza mięso pokrojone w drobne kostki, plasterki lub inne indywidualne porcje, które nie wymagają już dalszego krojenia przez podmiot gospodarczy przed dokonaniem zakupu przez konsumenta końcowego i które mogą być bezpośrednio wykorzystane przez tego konsumenta. Niniejsza definicja nie obejmuje mięsa mielonego ani mięsa drobnego.
SEKCJA I
Obowiązkowy wspólnotowy system ►C1 etykietowania ◄ mięsa wołowego
Artykuł 13
Przepisy ogólne
Obowiązkowy system ►C1 etykietowania ◄ gwarantuje możliwość prześledzenia powiązania między informacjami identyfikującymi tuszę, ćwierć lub mniejszą sztukę mięsa, a informacjami identyfikującymi konkretne zwierzę lub zwierzęta, z których mięso to pochodzi, lub, jeżeli spełnia to wymogi sprawdzalności i dokładności informacji, identyfikującymi grupę zwierząt, z których mięso to pochodzi.
►C1 Etykieta zawiera ◄ następujące informacje:
numer lub kod identyfikacyjny zapewniający istnienie powiązania między mięsem, a zwierzęciem lub zwierzętami. Numer ten może być numerem identyfikacyjnym konkretnego zwierzęcia, z którego pochodzi mięso lub numerem identyfikacyjnym grupy zwierząt;
numer zatwierdzenia ►C1 rzeźni, ◄ w której dokonano uboju danego zwierzęcia lub grupy zwierząt oraz nazwę Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym znajduje się ta ►C1 rzeźnia. ◄ ►C1 Na etykiecie umieszcza się napis: ◄ „Ubój w (nazwa Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego) (numer zatwierdzenia)”;
numer zatwierdzenia masarni, w której dokonano podziału mięsa na tusze lub grupy tusz oraz nazwę Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym znajduje się ta masarnia. ►C1 Na etykiecie umieszcza się napis: ◄ „Podzielone w (nazwa Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego) (numer zatwierdzenia)”.
▼M3 —————
Podmioty gospodarcze i organizacje wskazują również na etykietach informacje dotyczące:
◄Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym dane zwierzę się urodziło;
wszystkich Państw Członkowskich lub państw trzecich, ►C1 w których odbywał się chów; ◄
Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym dokonano uboju;
Jednakże jeżeli mięso pochodzi od zwierząt ►C1 urodzonych, utrzymywanych i poddanych ubojowi: ◄
w tym samym Państwie Członkowskim, oznakowanie może być następujące: „Pochodzenie: (nazwa Państwa Członkowskiego)”;
w tym samym państwie trzecim, oznakowanie może być następujące: „Pochodzenie: (nazwa państwa trzeciego)”.
Komisja w drodze aktów wykonawczych przyjmuje zasady dotyczące maksymalnego rozmiaru i składu grupy zwierząt, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 lit. a), uwzględniając ograniczenia co do jednorodności grupy zwierząt, z których pochodzi to mięso siekane i mięso drobne. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 23 ust. 2.
Artykuł 14
Odstępstwa od obowiązkowego systemu ►C1 etykietowania ◄
Na zasadzie odstępstwa od art. 13 ust. 2 lit. b) oraz c) oraz od art. 13 ust. 5 lit. a) i) i ii), podmiot lub organizacja, zajmujące się produkcją mięsa ►C1 mielonego, podają na etykiecie informację: ◄ „wyprodukowane w (nazwa Państwa Członkowskiego i państwa trzeciego)”, w zależności od tego, gdzie mięso zostało wyprodukowane, oraz „pochodzenie”, w wypadku, jeżeli państwo pochodzenia jest inne niż państwo, w którym powstał produkt.
Obowiązek określony w art. 13 ust. 5 lit. a) iii) stosuje się do takiego mięsa od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Jednakże taki podmiot lub ►C1 organizacja może dodatkowo umieścić na etykiecie mięsa mielonego: ◄
W celu zapewnienia zgodności z horyzontalnymi przepisami dotyczącymi etykietowania w niniejszej sekcji Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 22b w celu określenia – na podstawie doświadczeń związanych z mięsem mielonym – przepisów równoważnych z przepisami zawartymi w pierwszych trzech akapitach niniejszego artykułu, odnoszących się do drobnego mięsa wołowego lub siekanego mięsa wołowego.
Artykuł 15
Obowiązkowe etykietowanie mięsa wołowego pochodzącego z państw trzecich
Na zasadzie odstępstwa od art. 13 mięso wołowe przywożone na terytorium Unii, w odniesieniu do którego nie wszystkie informacje określone w art. 13 są dostępne, etykietuje się z podaniem następujących informacji:
„Pochodzenie: spoza UE” oraz „Ubój w: (nazwa państwa trzeciego)”.
SEKCJA II
Etykietowanie dobrowolne
Artykuł 15a
Zasady ogólne
Informacje na temat żywności inne niż informacje przewidziane w art. 13, 14 i 15 dobrowolnie zamieszczane na etykietach przez podmioty gospodarcze lub organizacje wprowadzające do obrotu mięso wołowe muszą być obiektywne, możliwe do sprawdzenia przez właściwe władze i zrozumiałe dla konsumentów.
Informacje te muszą być zgodne z horyzontalnymi przepisami w zakresie etykietowania, a w szczególności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 ( 1 ).
W przypadku niewywiązywania się przez podmioty gospodarcze lub organizacje wprowadzające do obrotu mięso wołowe z obowiązków, o których mowa w akapicie pierwszym i drugim, właściwa władza nakłada stosowne sankcje przewidziane w art. 22.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia zgodnie z art. 22b aktów delegowanych dotyczących definicji i wymogów mających zastosowanie do terminów lub kategorii terminów, które można umieścić na etykietach paczkowanego, świeżego i mrożonego mięsa wołowego i cielęcego.
▼M3 —————
SEKCJA III
Przepisy ogólne
▼M3 —————
TYTUŁ III
Przepisy wspólne
Artykuł 22
Przewidziane środki kontroli stosuje się bez uszczerbku dla wszelkich innych środków kontroli, jakie Komisja może zastosować na podstawie art. 9 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95.
Wszelkie sankcje nałożone przez państwo członkowskie na podmiot gospodarczy lub organizację wprowadzającą do obrotu mięso wołowe są skuteczne, odstraszające i proporcjonalne.
Niezależnie od ust. 1, jeżeli podmioty gospodarcze i organizacje wprowadzające mięso wołowe do obrotu oznakowały mięso wołowe, nie wywiązując się ze swoich obowiązków ustanowionych w tytule II, państwa członkowskie, w stosownych przypadkach i zgodnie z zasadą proporcjonalności, żądają wycofania mięsa wołowego z obrotu. W uzupełnieniu sankcji, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą:
jeżeli dane mięso jest zgodne z odpowiednimi przepisami weterynaryjnymi i dotyczącymi higieny, zezwolić na:
wprowadzenie takiego mięsa wołowego do obrotu po jego właściwym oznakowaniu zgodnie z wymogami Unii; lub
skierowanie takiego mięsa wołowego bezpośrednio do przetworzenia na produkty inne niż produkty wskazane w art. 12 pkt 1;
zarządzić zawieszenie lub wycofywanie zatwierdzenia danych podmiotów gospodarczych i organizacji.
Eksperci Komisji we współpracy z właściwymi władzami:
sprawdzają, czy państwa członkowskie stosują się do wymagań niniejszego rozporządzenia;
prowadzą kontrole na miejscu w celu zapewnienia, aby wszelkie kontrole przeprowadzane były zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 22a
Właściwe władze
Państwa członkowskie wyznaczają właściwą władzę lub właściwe władze odpowiedzialne za zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem oraz ze wszystkim aktami przyjętymi przez Komisję na jego podstawie.
Państwa członkowskie przekazują Komisji i pozostałym państwom członkowskim informację o wyznaczonych przez siebie władzach.
Artykuł 22b
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 23
Procedura komitetowa
Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ( 3 ).
W przypadku, gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość zwykła członków komitetu.
Artykuł 23a
Sprawozdanie i dalsze działania ustawodawcze
Nie później niż:
Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie odpowiednie sprawozdania dotyczące wykonania i skutków niniejszego rozporządzenia, w tym – w przypadku pierwszego sprawozdania – dotyczące możliwości przeglądu przepisów dotyczących dobrowolnego etykietowania, a w przypadku drugiego – dotyczące technicznej i ekonomicznej wykonalności wprowadzenia obowiązkowej identyfikacji elektronicznej na całym terytorium Unii.
W razie potrzeby tym sprawozdaniom towarzyszyć będą odpowiednie wnioski ustawodawcze.
Artykuł 24
Artykuł 25
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia od jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do mięsa wołowego pochodzącego ze zwierząt rzeźnych od dnia 1 września 2000 r. włącznie z tym dniem.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
Tabela korelacji
Rozporządzenie (WE) nr 820/97 |
Niniejsze rozporządzenie |
Artykuł 1 |
Artykuł 1 |
Artykuł 2 |
Artykuł 2 |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 4 |
Artykuł 4 |
Artykuł 5 |
Artykuł 5 |
Artykuł 6 |
Artykuł 6 |
Artykuł 7 |
Artykuł 7 |
Artykuł 8 |
Artykuł 8 |
Artykuł 9 |
Artykuł 9 |
Artykuł 10 |
Artykuł 10 |
Artykuł 11 |
— |
Artykuł 12 |
Artykuł 11 |
Artykuł 13 |
Artykuł 12 |
Artykuł 14 ust. 1 |
Artykuł 16 ust. 1 |
Artykuł 14 ust. 2 |
Artykuł 16 ust. 2 |
Artykuł 14 ust. 3 |
Artykuł 16 ust. 5 |
Artykuł 14 ust. 4 |
Artykuł 16 ust. 4 |
Artykuł 15 |
Artykuł 17 |
Artykuł 16 ust. 1 |
Artykuł 16 ust. 3 |
Artykuł 16 ust. 2 |
Artykuł 16 ust. 3 |
Artykuł 16 ust. 3 |
Artykuł 13 ust. 2 lit. a) |
Artykuł 17 |
Artykuł 18 |
Artykuł 18 |
Artykuł 19 |
Artykuł 19 |
— |
Artykuł 20 |
Artykuł 20 |
Artykuł 21 |
Artykuł 22 |
Artykuł 22 |
Artykuł 25 |
ZAŁĄCZNIK I
ŚRODKI IDENTYFIKACJI
ZWYKŁE KOLCZYKI
ZE SKUTKIEM OD DNIA 18 LIPCA 2019 r.
IDENTYFIKATOR ELEKTRONICZNY W FORMIE KOLCZYKA ELEKTRONICZNEGO
IDENTYFIKATOR ELEKTRONICZNY W FORMIE KAPSUŁKI CERAMICZNEJ (BOLUSA)
IDENTYFIKATOR ELEKTRONICZNY W FORMIE WSZCZEPIANEGO TRANSPONDERA.
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 18).
( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).
( 3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).