This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02017R2226-20210803
Regulation (EU) 2017/2226 of the European Parliament and of the Council of 30 November 2017 establishing an Entry/Exit System (EES) to register entry and exit data and refusal of entry data of third-country nationals crossing the external borders of the Member States and determining the conditions for access to the EES for law enforcement purposes, and amending the Convention implementing the Schengen Agreement and Regulations (EC) No 767/2008 and (EU) No 1077/2011
Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011
W tej wersji skonsolidowanej mogą być nieuwzględnione następujące poprawki:
| Akt zmieniający | Rodzaj poprawki | Zmienione elementy | Data wejścia w życie |
|---|---|---|---|
| 32024R1356 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 9 ustęp 4 | 12/06/2026 |
| 32024R1356 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 6 ustęp 1 litera (l) | 12/06/2026 |
| 32024R1356 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 24a | 12/06/2026 |
| 32024R1356 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 46 ustęp 1 litera (a) | 12/06/2026 |
| 32024R1356 | Poprawki wprowadzone przez | artykuł 9 ustęp 2b | 12/06/2026 |
02017R2226 — PL — 03.08.2021 — 003.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2018/1240 z dnia 12 września 2018 r. |
L 236 |
1 |
19.9.2018 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/817 z dnia 20 maja 2019 r. |
L 135 |
27 |
22.5.2019 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1134 z dnia 7 lipca 2021 r. |
L 248 |
11 |
13.7.2021 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2021/1152 z dnia 7 lipca 2021 r. |
L 249 |
15 |
14.7.2021 |
|
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/2226
z dnia 30 listopada 2017 r.
ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia „system wjazdu/wyjazdu” (EES) do:
rejestrowania i przechowywania daty, godziny i miejsca wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice państw członkowskich, na których działa EES;
obliczania okresu dozwolonego pobytu takich obywateli państw trzecich;
generowania wpisów informujących państwa członkowskie o upływie okresu dozwolonego pobytu; oraz
rejestrowania i przechowywania daty, godziny i miejsca odmowy wjazdu udzielonej obywatelom państw trzecich, którym odmówiono wjazdu na pobyt krótkoterminowy, oraz do rejestrowania organu państwa członkowskiego, który odmówił wjazdu, i przyczyn odmowy.
Artykuł 2
Zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:
obywateli państw trzecich dopuszczonych do pobytu krótkoterminowego na terytorium państw członkowskich i podlegających odprawie granicznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 podczas przekraczania granic, na których działa EES; oraz
obywateli państw trzecich, przy wjeździe na terytorium państw członkowskich i wyjeździe z niego, którzy:
są członkami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub członkami rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; oraz
nie posiadają karty pobytowej przewidzianej w dyrektywie 2004/38/WE ani dokumentu pobytowego przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1030/2002 ( 2 ).
Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do:
obywateli państw trzecich będących członkami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, i którzy posiadają kartę pobytową przewidzianą w tej dyrektywie; niezależnie od tego czy towarzyszą, czy dołączają do tego obywatela Unii;
obywateli państw trzecich, którzy są członkami rodziny obywatela państwa trzeciego niezależnie od tego czy towarzyszą czy dołączają do tego obywatela państwa trzeciego, jeżeli:
ten obywatel państwa trzeciego korzysta – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; i
ci obywatele państwa trzeciego posiadają kartę pobytową przewidzianą w dyrektywie 2004/38/WE lub dokument pobytowy przewidziany w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002;
posiadaczy dokumentów pobytowych, o których mowa w art. 2 pkt 16 rozporządzenia (UE) 2016/399, innych niż ci, którzy są objęci lit. a) i b) niniejszego ustępu;
posiadaczy wiz długoterminowych;
obywateli Andory, Monako i San Marino, i posiadaczy paszportów wydanych przez Państwo Watykańskie lub Stolicę Apostolską;
osób lub kategorii osób zwolnionych z odprawy granicznej lub korzystających ze szczególnych zasad w stosunku do odprawy granicznej, o których mowa w art. 6a ust. 3 lit. g) rozporządzenia (UE) 2016/399;
osób lub kategorii osób, o których mowa w art. 6a ust. 3 lit. h), i), j) i k) rozporządzenia (UE) 2016/399.
Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące obliczania okresu dozwolonego pobytu i generowania wpisów informujących państwa członkowskie o upływie okresu dozwolonego pobytu nie mają zastosowania do obywateli państw trzecich, którzy:
są członkami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub członkami rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; oraz
nie posiadają karty pobytowej przewidzianej w dyrektywie 2004/38/WE ani dokumentu pobytowego przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„granice zewnętrzne” oznaczają granice zewnętrzne zdefiniowane w art. 2 pkt 2 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„granice wewnętrzne” oznaczają granice wewnętrzne zdefiniowane w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„służba graniczna” oznacza straż graniczną wyznaczoną zgodnie z prawem krajowym do dokonywania odpraw granicznych zdefiniowanych w art. 2 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„organ imigracyjny” oznacza właściwy organ odpowiedzialny, zgodnie z prawem krajowym, za co najmniej jedno z następujących:
sprawdzanie na terytorium państw członkowskich, czy zostały spełnione warunki wjazdu lub pobytu na terytorium państw członkowskich;
badanie warunków i podejmowanie decyzji dotyczących zamieszkania obywateli państw trzecich na terytorium państw członkowskich, o ile organ ten nie jest „organem rozstrzygającym” zdefiniowanym w art. 2 lit. f) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE ( 5 ), oraz w stosownych przypadkach wydawanie opinii zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) 377/2004 ( 6 );
powroty obywateli państw trzecich do państwa trzeciego będącego państwem pochodzenia lub tranzytu;
„organ wizowy” oznacza organ wizowy zdefiniowany w art. 4 pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008;
„obywatel państwa trzeciego” oznacza każdą osobę niebędącą obywatelem Unii w rozumieniu art. 20 ust. 1 TFUE, z wyjątkiem osób, które – na mocy umów między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwami trzecimi, z drugiej strony – korzystają z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii;
„dokument podróży” oznacza paszport lub inny równoważny dokument, który upoważnia jego posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i w którym może być umieszczona wiza;
„pobyt krótkoterminowy” oznacza pobyt na terytorium państw członkowskich, który nie przekracza 90 dni w każdym okresie 180-dniowym i o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„wiza krótkoterminowa” oznacza wizę zdefiniowaną w art. 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 810/2009 ( 7 );
„krajowa wiza krótkoterminowa” oznacza zezwolenie wydawane przez państwo członkowskie, które nie stosuje w pełni dorobku Schengen, z zamiarem umożliwienia planowanego pobytu na terytorium tego państwa członkowskiego, który nie będzie przekraczał 90 dni w każdym okresie 180-dniowym;
„dozwolony pobyt” oznacza dokładną liczbę dni, w czasie których obywatel państwa trzeciego może legalnie przebywać na terytorium państw członkowskich, liczoną od dnia wjazdu zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami;
„odpowiedzialne państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które wprowadziło dane do EES;
„weryfikacja” oznacza proces porównywania zestawów danych w celu ustalenia autentyczności podawanej tożsamości (kontrola jeden do jednego);
„identyfikacja” oznacza proces ustalania tożsamości osoby poprzez przeszukiwanie bazy danych w oparciu o różne zestawy danych (kontrola jeden do wielu);
„dane alfanumeryczne” oznaczają dane wyrażone literami, cyframi, znakami specjalnymi, odstępami i znakami przestankowymi;
„dane daktyloskopijne” oznaczają dane dotyczące odcisków czterech palców ręki prawej: wskazującego, środkowego, serdecznego i małego, o ile występują, a w przeciwnym razie ręki lewej;
„wizerunek twarzy” oznacza cyfrowe wizerunki twarzy;
„dane biometryczne” oznaczają dane daktyloskopijne i wizerunek twarzy;
„osoba przekraczająca okres dozwolonego pobytu” oznacza obywatela państwa trzeciego, który nie spełnia warunków dotyczących okresu swojego dozwolonego pobytu krótkoterminowego na terytorium państw członkowskich lub przestał je spełniać;
„eu-LISA” oznacza Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości ustanowioną rozporządzeniem (UE) nr 1077/2011;
„organy nadzorcze” oznaczają organ nadzorczy ustanowiony zgodnie z art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz organ nadzorczy ustanowiony zgodnie z art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680;
„dane EES” oznaczają wszystkie dane przechowywane w systemie centralnym EES i wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację zgodnie z art. 15–20;
„dane dotyczące tożsamości” oznaczają dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), a także odpowiednie dane, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1;
„ochrona porządku publicznego ” oznacza zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywanie lub prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych;
„przestępstwo terrorystyczne” oznacza określone w prawie krajowym przestępstwo odpowiadające lub równoważne jednemu z przestępstw, o których mowa w dyrektywie (UE) 2017/541;
„poważne przestępstwo” oznacza przestępstwo odpowiadające lub równoważne jednemu z przestępstw, o których mowa w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej 2002/584/WSiSW, jeżeli zgodnie z prawem krajowym podlega karze pozbawienia wolności lub środkowi zabezpieczającemu polegającemu na pozbawieniu wolności o maksymalnym wymiarze co najmniej trzech lat;
„wyznaczony organ” oznacza organ, wyznaczony przez państwo członkowskie zgodnie z art. 29 jako odpowiedzialny za zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, za ich wykrywanie lub prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych;
„system samoobsługi” oznacza system samoobsługi zdefiniowany w art. 2 pkt 23 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„bramka elektroniczna” oznacza bramkę elektroniczną zdefiniowaną w art. 2 pkt 24 rozporządzenia (UE) 2016/399;
„współczynnik niepowodzenia rejestracji” (FTER) oznacza odsetek rejestracji, w przypadku których zapisy biometryczne nie mają dostatecznie dobrej jakości;
„współczynnik fałszywego dopasowania” (FPIR) oznacza odsetek uzyskanych skojarzeń w trakcie przeszukiwania biometrycznego, które nie należą do podróżnego poddawanego odprawie;
„współczynnik fałszywego niedopasowania” (FNIR) oznacza odsetek skojarzeń nieuzyskanych w trakcie przeszukiwania biometrycznego pomimo tego, że do zarejestrowania podróżnego wykorzystano dane biometryczne;
„europejski portal wyszukiwania” oznacza europejski portal wyszukiwania ustanowiony w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/817;
„wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację” oznacza wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację ustanowione w art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/817.
Artykuł 4
Granice, na których stosowany jest EES, i korzystanie z EES na tych granicach
Artykuł 5
Utworzenie EES
eu-LISA opracowuje EES, w tym funkcje techniczne służące przetwarzaniu danych biometrycznych, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) i art. 17 ust. 1 lit. b) i c), a także odpowiednie zabezpieczenia EES, i zapewnia zarządzanie operacyjne tym systemem.
Artykuł 6
Cele systemu EES
Poprzez rejestrowanie i przechowywanie danych w EES oraz zapewnianie dostępu do takich danych państwom członkowskim, celami EES są:
zwiększanie efektywności odpraw granicznych dzięki obliczaniu i monitorowaniu okresu dozwolonego pobytu w momencie wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich dopuszczonych do pobytu krótkoterminowego;
pomaganie w identyfikacji obywateli państw trzecich, którzy nie spełniają warunków wjazdu lub pobytu krótkoterminowego na terytorium państw członkowskich lub też przestali spełniać te warunki;
umożliwianie identyfikowania i wykrywania osób przekraczających okres dozwolonego pobytu oraz umożliwianie właściwym organom krajowym państw członkowskich podejmowania odpowiednich działań;
umożliwianie elektronicznego sprawdzania odmów wjazdu w EES;
umożliwianie zautomatyzowania odpraw granicznych dotyczących obywateli państw trzecich;
umożliwianie organom wizowym dostępu do informacji dotyczących korzystania zgodnie z prawem z wcześniejszych wiz;
przekazywanie informacji obywatelom państw trzecich o okresie ich dozwolonego pobytu;
zbieranie danych statystycznych dotyczących wjazdów i wyjazdów, odmów wjazdu i przekraczania okresu dozwolonego pobytu w przypadku obywateli państw trzecich w celu udoskonalenia oceny ryzyka przekraczania okresu dozwolonego pobytu oraz w celu wspierania kształtowania unijnej polityki migracyjnej w oparciu o dowody;
zwalczanie oszustw dotyczących tożsamości oraz nieuprawnionego użycia dokumentów podróży;
zapewnić poprawną identyfikację osób;
wspieranie celów europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 ( 8 ).
Poprzez przyznanie – na warunkach określonych w niniejszym rozporządzeniu – dostępu wyznaczonym organom, celami EES są:
przyczynianie się do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;
umożliwianie generowania informacji na potrzeby postępowań przygotowawczych dotyczących przestępstw terrorystycznych lub innych poważnych przestępstw, w tym identyfikacji sprawców tych przestępstw, osób podejrzanych o ich popełnienie oraz ich ofiar, którzy przekroczyli granice zewnętrzne.
W stosownych przypadkach EES pomaga państwom członkowskim w stosowaniu ich krajowych programów ułatwień ustanowionych zgodnie z art. 8d rozporządzenia (UE) 2016/399, ułatwiając w ten sposób przekraczanie granic obywatelom państw trzecich, poprzez:
umożliwianie właściwym organom krajowym, o których mowa w art. 8d rozporządzenia (UE) 2016/399, dostępu do informacji dotyczących poprzednich pobytów krótkoterminowych lub odmów wjazdu w celu rozpatrywania wniosków o dostęp do krajowych programów ułatwień i wydawania decyzji, o których mowa w art. 25 niniejszego rozporządzenia;
powiadamianie służb granicznych o udzieleniu dostępu do krajowego programu ułatwień.
Artykuł 7
Architektura techniczna EES
EES składa się z:
systemu centralnego (zwanego dalej „systemem centralnym EES”);
infrastruktury centralnej wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację, o której mowa w art. 17 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) 2019/817;
jednolitego interfejsu krajowego w każdym państwie członkowskim, opartego na wspólnych specyfikacjach technicznych i identycznego dla wszystkich państw członkowskich, który umożliwia podłączenie w bezpieczny sposób systemu centralnego EES do krajowej infrastruktury granicznej w państwach członkowskich;
bezpiecznego kanału komunikacyjnego między systemem centralnym EES i systemem centralnym VIS;
bezpiecznej i zaszyfrowanej infrastruktury łączności między systemem centralnym EES i jednolitymi interfejsami krajowymi;
usługi sieciowej, o której mowa w art. 13;
bezpiecznej infrastruktury łączności między systemem centralnym EES a infrastrukturą centralną europejskiego portalu wyszukiwania oraz wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację.
Artykuł 8
Interoperacyjność z VIS
Interoperacyjność umożliwia służbom granicznym korzystającym z EES przeglądanie VIS z poziomu EES w celu:
pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i ich importowania do EES w celu utworzenia lub zaktualizowania w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14, 16 i 18 niniejszego rozporządzenia i art. 18a rozporządzenia (WE) nr 767/2008;
pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i ich importowania do EES w celu zaktualizowania wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy zgodnie z art. 19 niniejszego rozporządzenia i art. 13, 14 i 18a rozporządzenia (WE) nr 767/2008;
weryfikacji, zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, autentyczności i ważności odpowiedniej wizy lub weryfikacji, czy warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich ustanowione w art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399 zostały spełnione;
weryfikacji na granicach, na których działa EES, czy obywatel państwa trzeciego zwolniony z obowiązku wizowego był wcześniej zarejestrowany w VIS zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia i art. 19a rozporządzenia (WE) nr 767/2008; oraz
w przypadku gdy tożsamość posiadacza wizy jest weryfikowana na podstawie odcisków palców – weryfikacji na granicach, na których działa EES, tożsamości posiadacza wizy poprzez porównanie odcisków palców posiadacza wizy z odciskami palców zarejestrowanymi w VIS zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
Interoperacyjność umożliwia organom wizowym korzystającym z VIS przeglądanie EES z poziomu VIS w celu:
rozpatrywania wniosków wizowych i podejmowania decyzji dotyczących tych wniosków zgodnie z art. 24 niniejszego rozporządzenia i art. 15 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 767/2008;
rozpatrywania, w przypadku państw członkowskich, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen, ale posługują się EES, wniosków o wydanie krajowej wizy krótkoterminowej i podejmowania decyzji dotyczących tych wniosków;
aktualizowania danych wizowych we wpisie dotyczącym wjazdu/wyjazdu w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy zgodnie z art. 19 niniejszego rozporządzenia i art. 13 i 14 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
Artykuł 8a
Zautomatyzowany proces z ETIAS
Jeżeli utworzono wpis dotyczący wjazdu/wyjazdu lub wpis dotyczący odmowy wjazdu w odniesieniu do obywatela państwa trzeciego zwolnionego z obowiązku wizowego, zautomatyzowany proces, o którym mowa w akapicie pierwszym, umożliwia systemowi centralnemu EES:
przesłanie zapytania do systemu centralnego ETIAS o informacje, o których mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240, a także o numer wniosku i datę utraty ważności zezwolenia na podróż ETIAS, i zaimportowanie tych informacji i danych;
zaktualizowanie wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu w EES zgodnie z art. 17 ust. 2 niniejszego rozporządzenia; oraz
zaktualizowanie wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w EES zgodnie z art. 18 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8b
Interoperacyjność z ETIAS
Do celów przeprowadzenia weryfikacji, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. g) i h) rozporządzenia (UE) 2018/1240, system centralny ETIAS korzysta z europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać dane przechowywane w ETIAS z danymi EES, zgodnie z art. 11 ust. 8 tego rozporządzenia, korzystając z danych wymienionych w tabeli odpowiedników zawartej w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
Weryfikacje, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. g) i h) rozporządzenia (UE) 2018/1240, pozostają bez uszczerbku dla przepisów szczególnych określonych w art. 24 ust. 3 tego rozporządzenia.
Artykuł 9
Dostęp do EES w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania i przeglądania danych
EES zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tym wykazem. Szczegółowe zasady zarządzania tą funkcją określa się w aktach wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 68 ust. 2.
Artykuł 10
Zasady ogólne
Artykuł 11
Automatyczny kalkulator i obowiązek informowania obywateli państw trzecich o pozostającym do wykorzystania dozwolonym pobycie
Automatycznego kalkulatora nie stosuje się do obywateli państw trzecich:
którzy są członkami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub członkami rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; oraz
którzy nie posiadają karty pobytowej przewidzianej w dyrektywie 2004/38/WE ani dokumentu pobytowego przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002.
Automatyczny kalkulator informuje właściwe organy:
przy wjeździe – o maksymalnym okresie dozwolonego pobytu obywateli państw trzecich oraz o wcześniejszym wykorzystaniu liczby dozwolonych wjazdów na podstawie wizy krótkoterminowej wydanej na potrzeby jednokrotnego lub dwukrotnego wjazdu;
w trakcie odpraw lub weryfikacji przeprowadzanych na terytorium państw członkowskich – o pozostającym do wykorzystania dozwolonym pobycie obywateli państw trzecich lub o okresie o jaki przekroczyli oni okres dozwolonego pobytu;
przy wyjeździe – o przekroczeniu okresu dozwolonego pobytu przez obywateli państw trzecich;
przy rozpatrywaniu wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych i podejmowaniu decyzji w ich sprawie – o maksymalnym pozostającym do wykorzystania okresie dozwolonego pobytu na podstawie dat planowanego wjazdu.
W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym, automatyczny kalkulator sprawdza jedynie:
czy nie przekroczono całkowitego limitu wynoszącego 90 dni w każdym okresie 180-dniowym; oraz
w przypadku wiz krótkoterminowych – czy nie upłynął okres ważności takich wiz.
Artykuł 12
Mechanizm informacyjny
Artykuł 13
Usługa sieciowa
W sytuacjach, o których mowa w akapicie pierwszym, w ramach usługi sieciowej obywatele państw trzecich mogą zweryfikować, czy nie przekroczyli całkowitego limitu wynoszącego 90 dni w każdym okresie 180-dniowym, i mogą uzyskać informacje o pozostałym do wykorzystania dozwolonym pobycie w ramach tego limitu. Informacji takich udziela się w odniesieniu do pobytów, które miały miejsce w okresie 180-dniowym poprzedzającym skorzystanie z usługi sieciowej lub ich planowaną datę wjazdu lub wyjazdu.
Zapisy w rejestrze przechowuje się przez okres dwóch lat. Zapisy w rejestrze są chronione przed nieupoważnionym dostępem przez stosowanie odpowiednich środków.
Artykuł 13a
Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania przez przewoźników dostępu do danych
ROZDZIAŁ II
WPROWADZANIE ORAZ WYKORZYSTYWANIE DANYCH PRZEZ WŁAŚCIWE ORGANY
Artykuł 14
Procedury wprowadzania danych do EES
Jeżeli rejestr indywidualny został już utworzony dla obywatela państwa trzeciego, służba graniczna w razie potrzeby:
aktualizuje dany rejestr indywidualny, mianowicie te dane, o których mowa – odpowiednio – w art. 16, 17 i 18; oraz
wprowadza wpis dotyczący wjazdu w odniesieniu do każdego wjazdu i wpis dotyczący wyjazdu w odniesieniu do każdego wyjazdu zgodnie z art. 16 i 17 lub, w stosownych przypadkach, wprowadza wpis dotyczący odmowy wjazdu zgodnie z art. 18.
Wpis, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b) niniejszego ustępu, zostaje powiązany z rejestrem indywidualnym danego obywatela państwa trzeciego.
W stosownych przypadkach dane, o których mowa w art. 19 ust. 1, 2, 4 i 5, dodaje się do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu danego obywatela państwa trzeciego. Do rejestru indywidualnego dotyczącego obywatela państwa trzeciego dodaje się dokumenty podróży i tożsamości wykorzystywane zgodnie z prawem przez tego obywatela państwa trzeciego.
Jeżeli rejestr indywidualny został już utworzony, a obywatel państwa trzeciego przedstawia ważny dokument podróży różniący się od dokumentu wcześniej zarejestrowanego, aktualizuje się również – zgodnie z art. 15 – dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) i art. 17 ust. 1 lit. b).
Artykuł 15
Wizerunek twarzy obywateli państw trzecich
Artykuł 16
Dane osobowe obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu
Na granicach, na których działa EES, służba graniczna tworzy rejestr indywidualny dotyczący obywatela państwa trzeciego podlegającego obowiązkowi wizowemu, wprowadzając następujące dane:
nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa; płeć;
rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży i trzyliterowy kod państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży;
data upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży;
wizerunek twarzy, o którym mowa w art. 15.
Przy każdym wjeździe obywatela państwa trzeciego podlegającego obowiązkowi wizowemu, na granicy, na której działa EES, we wpisie dotyczącym wjazdu/wyjazdu wprowadza się poniższe dane:
data i godzina wjazdu;
przejście graniczne wjazdu i organ, który zezwolił na wjazd;
w odpowiednich przypadkach – status obywatela państwa trzeciego wskazujący, że jest to obywatel państwa trzeciego, który:
jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego to członka rodziny ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; oraz
nie posiada karty pobytowej przewidzianej w dyrektywie 2004/38/WE ani dokumentu pobytowego przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1030/2002;
w odpowiednich przypadkach – numer naklejki wizowej wizy krótkoterminowej, w tym trzyliterowy kod wydającego państwa członkowskiego, rodzaj wizy krótkoterminowej, data zakończenia maksymalnego okresu pobytu dozwolonego na podstawie wizy krótkoterminowej, która jest aktualizowana przy każdym wjeździe, oraz data upływu ważności wizy krótkoterminowej;
przy pierwszym wjeździe na podstawie wizy krótkoterminowej – liczba wjazdów i okres pobytu dozwolone na podstawie wizy krótkoterminowej zgodnie z informacjami na naklejce wizowej wizy krótkoterminowej;
w odpowiednich przypadkach – informacje wskazujące, że wiza krótkoterminowa została wydana z ograniczoną ważnością terytorialną, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr (WE) 810/2009;
w przypadku państw członkowskich, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen, ale posługują się EES – w odpowiednich przypadkach, powiadomienie wskazujące, że obywatel państwa trzeciego korzystał przy wjeździe z krajowej wizy krótkoterminowej.
Wpis dotyczący wjazdu/wyjazdu, o którym mowa w akapicie pierwszym zostaje powiązany z rejestrem indywidualnym dotyczącym tego obywatela państwa trzeciego poprzez indywidulany numer odniesienia wygenerowany przez EES podczas tworzenia tego rejestru indywidulanego.
Przy każdym wyjeździe obywatela państwa trzeciego podlegającego obowiązkowi wizowemu, na granicy, na której działa EES, do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu wprowadza się następujące dane:
data i godzina wyjazdu;
przejście graniczne wyjazdu;
Jeżeli ten obywatel państwa trzeciego korzysta z wizy innej niż wiza zarejestrowana w ostatnim wpisie dotyczącym wjazdu, dane z wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu wymienione w ust. 2 lit. d)–g) są odpowiednio aktualizowane.
Wpis dotyczący wjazdu/wyjazdu, o którym mowa w akapicie pierwszym zostaje powiązany z rejestrem indywidualnym dotyczącym tego obywatela państwa trzeciego.
Artykuł 17
Dane osobowe obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego
Służba graniczna tworzy rejestr indywidualny dotyczący obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego, wprowadzając następujące dane:
dane określone w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c);
wizerunek twarzy o którym mowa w art. 15;
dane daktyloskopijne pobrane z ręki prawej, o ile to możliwe, a w przeciwnym razie odpowiadające im dane daktyloskopijne pobrane z ręki lewej; dane daktyloskopijne muszą mieć dostateczną rozdzielczość i jakość, aby można je było wykorzystywać na potrzeby zautomatyzowanego kojarzenia danych biometrycznych;
w stosownych przypadkach – dane, o których mowa w art. 16 ust. 6.
Do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu wprowadza się również następujące dane:
numer wniosku ETIAS;
datę utraty ważności zezwolenia na podróż ETIAS;
w przypadku zezwolenia na podróż ETIAS o ograniczonej ważności terytorialnej – informację o państwie członkowskim lub państwach członkowskich, na których terytorium zezwolenie jest ważne.
Jeżeli jednak fizyczna niemożność złożenia odcisków palców jest tymczasowa, fakt ten należy odnotować w EES, a dana osoba jest zobowiązana złożyć odciski palców przy wyjeździe lub kolejnym wjeździe. Informacja ta jest usuwana z EES po złożeniu odcisków palców. Służby graniczne mają prawo zażądać dalszych wyjaśnień w związku z tymczasową niemożnością złożenia odcisków palców Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie odpowiednich procedur zapewniających poszanowanie godności osoby w sytuacji, gdy wystąpią problemy z pobraniem odcisków palców.
Artykuł 18
Dane osobowe obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu
Jeżeli zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2016/399 i jego załącznikiem V służba graniczna podjęła decyzję o odmowie obywatelowi państwa trzeciego wjazdu na terytorium państw członkowskich na pobyt krótkoterminowy oraz jeżeli w EES nie utworzono wcześniej rejestru dotyczącego tego obywatela państwa trzeciego, służba graniczna tworzy rejestr indywidualny, do którego wprowadza:
w przypadku obywateli państw trzecich, którzy podlegają obowiązkowi wizowemu – dane alfanumeryczne wymagane zgodnie z art. 16 ust. 1 niniejszego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, dane, o których mowa w art. 16 ust. 6 niniejszego rozporządzenia;
w przypadku obywateli państw trzecich, którzy są zwolnieni z obowiązku wizowego – dane alfanumeryczne wymagane zgodnie z art. 17 ust. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.
Jeżeli obywatelowi państwa trzeciego odmówiono wjazdu na podstawie jednej z przesłanek przewidzianych w części B lit. B), D) lub H) załącznika V do rozporządzenia (UE) 2016/399 i jeżeli w EES nie utworzono wcześniej rejestru z danymi biometrycznymi dotyczącego tego obywatela państwa trzeciego, służba graniczna tworzy rejestr indywidualny i wprowadza do niego dane alfanumeryczne wymagane, odpowiednio, zgodnie z art. 16 ust. 1 lub art. 17 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, a także następujące dane:
w przypadku obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu – wizerunek twarzy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia;
w przypadku obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego – dane biometryczne wymagane zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. b) i c) niniejszego rozporządzenia;
w przypadku obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu, którzy nie są zarejestrowani w VIS – wizerunek twarzy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia i dane daktyloskopijne, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia.
Jeżeli zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2016/399 i jego załącznikiem V służba graniczna podjęła decyzję o odmowie obywatelowi państwa trzeciego wjazdu na terytorium państw członkowskich na pobyt krótkoterminowy, w oddzielnym wpisie dotyczącym odmowy wjazdu wprowadza się następujące dane:
data i godzina odmowy wjazdu;
przejście graniczne;
organ, który odmówił wjazdu;
litera lub litery odpowiadające przesłankom odmowy wjazdu zgodnie z częścią B załącznika V do rozporządzenia (UE) 2016/399.
Ponadto w przypadku obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu we wpisie dotyczącym odmowy wjazdu wprowadza się dane, o których mowa w art. 16 ust. 2 lit. d)–g) niniejszego rozporządzenia.
W celu utworzenia lub zaktualizowania wpisu dotyczącego odmowy wjazdu odnoszącego się do obywatela państwa trzeciego podlegającego obowiązkowi wizowemu dane, o których mowa w art. 16 ust. 2 lit. d), e) i f) niniejszego rozporządzenia, mogą zostać pobrane z VIS i zaimportowane do EES przez właściwą służbę graniczną zgodnie z art. 18a rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
Artykuł 19
Dane dodawane w przypadku cofnięcia, unieważnienia lub przedłużenia zezwolenia na pobyt krótkoterminowy
Jeżeli wydano decyzję o cofnięciu lub unieważnieniu zezwolenia na pobyt krótkoterminowy lub cofnięciu lub unieważnieniu wizy lub decyzję o przedłużeniu okresu dozwolonego pobytu lub okresu ważności wizy, właściwy organ, który podjął taką decyzję, dodaje do ostatniego stosownego wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu następujące dane:
informacja o statusie wskazująca, że cofnięto lub unieważniono zezwolenie na pobyt krótkoterminowy lub cofnięto lub unieważniono wizę lub że przedłużono okres dozwolonego pobytu lub okres ważności wizy;
dane organu, który cofnął lub unieważnił zezwolenie na pobyt krótkoterminowy lub cofnął lub unieważnił wizę lub przedłużył okres dozwolonego pobytu lub okres ważności wizy;
miejsce i data wydania decyzji o cofnięciu lub unieważnieniu zezwolenia na pobyt krótkoterminowy lub cofnięciu lub unieważnieniu wizy lub o przedłużeniu okresu dozwolonego pobytu lub okresu ważności wizy;
w stosownych przypadkach – nowy numer naklejki wizowej, w tym trzyliterowy kod państwa wydającego;
w stosownych przypadkach, okres, na jaki przedłużono okres dozwolonego pobytu;
w stosownych przypadkach, nowa data upływu dozwolonego pobytu lub upływu ważności wizy.
Wpis dotyczący wjazdu/wyjazdu wskazuje podstawy cofnięcia lub unieważnienia pobytu krótkoterminowego, którymi są:
decyzja nakazująca powrót wydana na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE ( 11 );
każda inna decyzja podjęta przez właściwe organy państwa członkowskiego zgodnie z prawem krajowym, skutkująca powrotem, wydaleniem lub dobrowolnym wyjazdem obywatela państwa trzeciego, który nie spełnia warunków wjazdu lub pobytu na terytorium państw członkowskich lub przestał te warunki spełniać.
Artykuł 20
Dane dodawane w przypadku obalenia domniemania, że obywatel państwa trzeciego nie spełnia warunków dotyczących okresu dozwolonego pobytu
Bez uszczerbku dla art. 22, jeżeli nie utworzono w EES rejestru indywidualnego dla obywatela państwa trzeciego przebywającego na terytorium państwa członkowskiego lub jeżeli nie ma ostatniego stosownego wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu dla takiego obywatela państwa trzeciego, właściwe organy mogą domniemywać, że obywatel państwa trzeciego nie spełnia warunków związanych z okresem dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich lub przestał te warunki spełniać.
W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, stosuje się art. 12 rozporządzenia (UE) 2016/399, przy czym jeżeli domniemanie zostanie obalone zgodnie z art. 12 ust. 3 tego rozporządzenia, właściwe organy:
tworzą, w razie potrzeby, rejestr indywidualny dotyczący tego obywatela państwa trzeciego w EES;
aktualizują ostatni wpis dotyczący wjazdu/wyjazdu poprzez wprowadzenie brakujących danych zgodnie z art. 16 i art. 17 niniejszego rozporządzenia; lub
usuwają istniejący rejestr, jeżeli art. 35 niniejszego rozporządzenia przewiduje takie usuniecie.
Artykuł 21
Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości wprowadzenia danych lub w przypadku awarii EES
Państwa członkowskie informują Komisję o przypadkach stemplowania dokumentów podróży w razie wystąpienia sytuacji wyjątkowych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące szczegółowych przepisów dotyczących informacji, które mają być przekazywane Komisji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 68 ust. 2.
Artykuł 22
Okres przejściowy i środki przejściowe
Artykuł 23
Wykorzystywanie danych w celu przeprowadzenia weryfikacji na granicach, na których działa EES
Ponadto, do celów przeglądania danych w VIS na potrzeby kontroli, zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, w odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy podlegają obowiązkowi wizowemu, służby graniczne wyszukują informacje w VIS bezpośrednio z poziomu EES, używając tych samych danych alfanumerycznych, lub, w stosownych przypadkach, ►C1 przeglądają VIS zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008. ◄
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych określonych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu przeprowadzonego w EES okazuje się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego są zarejestrowane w EES, służby graniczne porównują pobrany na miejscu wizerunek twarzy obywatela państwa trzeciego z wizerunkiem twarzy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) i art. 17 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, lub służby graniczne, w przypadku obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego, przystępują do weryfikacji odcisków palców w EES, a w przypadku obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu, przystępują do weryfikacji odcisków palców bezpośrednio w VIS zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 767/2008. Do celów weryfikacji odcisków palców w VIS w odniesieniu do posiadaczy wiz służby graniczne mogą wyszukiwać informacje w VIS bezpośrednio z poziomu EES, jak przewidziano w art. 18 ust. 6 tego rozporządzenia.
Jeżeli weryfikacja wizerunku twarzy się nie powiedzie, dokonuje się weryfikacji z użyciem odcisków palców i odwrotnie.
Oprócz identyfikacji, o której mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zastosowanie mają następujące przepisy:
w przypadku obywateli państw trzecich, którzy podlegają obowiązkowi wizowemu – jeżeli po przeprowadzeniu wyszukiwania w VIS według danych, o których mowa w art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, okazuje się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego są zarejestrowane w VIS, przeprowadza się weryfikację odcisków palców w VIS zgodnie z art. 18 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 767/2008. W tym celu służba graniczna może przeprowadzać wyszukiwanie w VIS z poziomu EES zgodnie z art. 18 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 767/2008. Jeżeli weryfikacja obywatela państwa trzeciego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu nie powiedzie się, służby graniczne uzyskują dostęp do danych VIS do celów identyfikacji zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
w przypadku obywateli państw trzecich, którzy nie podlegają obowiązkowi wizowemu i których danych nie znaleziono w EES po przeprowadzeniu identyfikacji zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia, przegląda się dane VIS zgodnie z art. 19a rozporządzenia (WE) nr 767/2008. Służba graniczna może przeprowadzać wyszukiwanie w VIS z poziomu EES zgodnie z art. 19a rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
ROZDZIAŁ III
KORZYSTANIE Z EES PRZEZ INNE ORGANY
Artykuł 24
Korzystanie z EES w celu rozpatrywania wniosków wizowych i wydawania decyzji w ich sprawie
Ponadto organy wizowe państwa członkowskiego, które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen, ale posługuje się EES, przeglądają EES przy rozpatrywaniu wniosków o wydanie krajowej wizy krótkoterminowej i wydawaniu decyzji dotyczących tych wniosków, w tym decyzji o unieważnieniu, cofnięciu lub przedłużeniu okresu ważności wydanej krajowej wizy krótkoterminowej.
Organy wizowe uzyskują dostęp do przeprowadzenia wyszukiwania w EES bezpośrednio z poziomu VIS według następujących kategorii danych:
dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c);
numer naklejki wizowej wizy krótkoterminowej – w tym trzyliterowy kod wydającego państwa członkowskiego – o której mowa w art. 16 ust. 2 lit. d); lub
dane daktyloskopijne lub dane daktyloskopijne w połączeniu z wizerunkiem twarzy.
Artykuł 25
Korzystanie z EES w celu rozpatrywania wniosków o dostęp do krajowych programów ułatwień
Właściwe organy uzyskują dostęp do przeprowadzenia wyszukiwania według następujących kategorii danych:
dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c), lub dane, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a); lub
dane daktyloskopijne lub dane daktyloskopijne w połączeniu z wizerunkiem twarzy.
Artykuł 25a
Dostęp jednostki centralnej ETIAS do danych EES
Artykuł 25b
Korzystanie z EES do celów ręcznego przetwarzania wniosków przez jednostki krajowe ETIAS
Artykuł 26
Dostęp do danych w celu weryfikacji na terytorium państw członkowskich
Jeżeli w wyniku takiego wyszukiwania okazuje się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego są zarejestrowane w EES, organy imigracyjne mogą:
porównać pobrany na miejscu wizerunek twarzy obywatela państwa trzeciego z wizerunkiem twarzy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) i art. 17 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia, lub
przeprowadzić weryfikację odcisków palców obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego w EES i obywateli państw trzecich podlegających obowiązkowi wizowemu w VIS zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
Artykuł 27
Dostęp do danych w celu identyfikacji
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych daktyloskopijnych lub danych daktyloskopijnych w połączeniu z wizerunkiem twarzy okazuje się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego nie są zarejestrowane w EES, uzyskiwany jest dostęp do danych w VIS w celu identyfikacji zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 767/2008. Na granicach, na których działa EES, przed przeprowadzeniem identyfikacji według danych zawartych w VIS właściwe organy w pierwszej kolejności uzyskują dostęp do VIS zgodnie z art. 18 lub 19a rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców danego obywatela państwa trzeciego nie jest możliwe lub gdy wyszukiwanie według danych daktyloskopijnych lub danych daktyloskopijnych w połączeniu z wizerunkiem twarzy nie powiodło się, wyszukiwanie przeprowadza się według wszystkich lub wybranych danych, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c) i art. 17 ust. 1 lit. a).
Artykuł 28
Przechowywanie danych pobranych z EES
Dane pobrane z EES zgodnie z art. 24, 25, 26 i 27 mogą być przechowywane w rejestrach krajowych, a dane pobrane z EES zgodnie z art. 25a i 25b mogą być przechowywane w plikach wniosków ETIAS tylko wówczas, gdy jest to niezbędne w konkretnym przypadku, zgodnie z celem, w jakim zostały pobrane, i zgodnie z właściwymi przepisami prawa Unii, w szczególności przepisami w zakresie ochrony danych, i nie dłużej niż jest to bezwzględnie niezbędne w danym konkretnym przypadku.
ROZDZIAŁ IV
PROCEDURA I WARUNKI DOSTĘPU DO EES NA POTRZEBY OCHRONY PORZĄDKU PUBLICZNEGO
Artykuł 29
Wyznaczone organy państw członkowskich
Jeżeli zezwala na to prawo krajowe, wyznaczony organ i centralny punkt dostępu mogą stanowić część tej samej organizacji, lecz centralny punkt dostępu, wykonując swoje zadania na podstawie niniejszego rozporządzenia, działa w sposób całkowicie niezależny od wyznaczonych organów. Centralny punkt dostępu jest odrębny od wyznaczonych organów i nie może otrzymywać od nich poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji, którą to weryfikację przeprowadza w sposób niezależny.
Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden centralny punkt dostępu, żeby odzwierciedlić swoją strukturę organizacyjną i administracyjną zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi lub prawnymi.
Artykuł 30
Europol
Przy wykonywaniu swoich zadań na mocy niniejszego rozporządzenia centralny punkt dostępu Europolu działa w sposób niezależny i nie może otrzymywać od wyznaczonego organu Europolu poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji.
Artykuł 31
Procedura uzyskania dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego
Artykuł 32
Warunki dostępu wyznaczonych organów do danych EES
Wyznaczone organy mogą mieć dostęp do EES w celu przeglądania danych, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:
dostęp w celu przeglądania danych jest niezbędny ►C1 do celów zapobieżenia przestępstwu terrorystycznemu lub innemu poważnemu przestępstwu, jego wykrycia lub prowadzenia w jego sprawie postępowania przygotowawczego; ◄
dostęp w celu przeglądania danych jest w danej sprawie niezbędny i proporcjonalny;
istnieją dowody lub uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych EES przyczyni się do zapobiegania przedmiotowym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych, w szczególności jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, jego sprawca lub jego ofiara należą do jednej z kategorii objętych niniejszym rozporządzeniem.
Dostęp do EES jako narzędzia do identyfikacji nieznanej osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, nieznanego sprawcy takiego przestępstwa lub jego nieznanej domniemanej ofiary jest dozwolony, jeżeli oprócz warunków wymienionych w ust. 1, spełnione są następujące warunki dodatkowe:
przeprowadzono wcześniejsze wyszukiwanie w krajowych bazach danych; oraz
w przypadku wyszukiwania według odcisków palców – rozpoczęto wcześniejsze wyszukiwanie w zautomatyzowanym systemie identyfikacji daktyloskopijnej innych państw członkowskich zgodnie z decyzją 2008/615/WSiSW, o ile porównanie odcisków palców jest możliwe z technicznego punktu widzenia, i wyszukiwanie to albo zostało w pełni przeprowadzone, albo nie zostało w pełni przeprowadzone w terminie dwóch dni od jego rozpoczęcia.
Dodatkowe warunki określone w akapicie pierwszym lit. a) i b) nie mają jednak zastosowania, gdy istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że porównanie z systemami innych państw członkowskich nie doprowadziłoby do weryfikacji tożsamości osoby, której dane dotyczą, lub gdy zaistnieje pilny przypadek, w którym zachodzi potrzeba zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu życia osoby, związany z przestępstwem terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwem. Te uzasadnione podstawy podaje się w sporządzonym w formie elektronicznej lub pisemnej wniosku, przesyłanym przez jednostkę operacyjną wyznaczonego organu do centralnego punktu dostępu.
Wniosek o przeglądanie VIS w odniesieniu do tej samej osoby, której dane dotyczą, można złożyć jednocześnie z wnioskiem o przeglądanie EES, zgodnie z warunkami określonymi w decyzji Rady (WE) nr 2008/633/WSiSW ( 12 ).
Przeglądanie EES w celu przeprowadzenia identyfikacji, o którym mowa w ust. 2, ogranicza się do wyszukiwania w rejestrze indywidualnym według następujących danych EES:
odciski palców obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego lub posiadaczy FTD. Aby rozpocząć to przeglądanie EES, można wykorzystać niewidoczne ślady linii papilarnych, które mogą zostać porównane z odciskami palców przechowywanymi w EES;
wizerunki twarzy.
Przeglądanie EES, jeżeli system potwierdzi istnienie wpisu, zapewnia dostęp do wszelkich pozostałych danych zawartych w rejestrze indywidualnym, które wymieniono w art. 16 ust. 1 i 6, art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1.
Przeglądanie EES w celu uzyskania historii podróży danego obywatela państwa trzeciego ogranicza się do wyszukiwania w rejestrze indywidualnym, we wpisach dotyczących wjazdu/wyjazdu lub we wpisach dotyczących odmowy wjazdu według następujących danych EES:
nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć;
rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument oraz data upływu ważności dokumentu podróży;
numer naklejki wizowej i data upływu ważności wizy;
odciski palców, w tym niewidoczne ślady linii papilarnych;
wizerunek twarzy;
data i godzina wjazdu, organ, który zezwolił na wjazd, i przejście graniczne wjazdu; lub
data i godzina wyjazdu i przejście graniczne wyjazdu.
Przeglądanie EES, jeżeli system potwierdzi istnienie wpisu, zapewnia dostęp do danych wymienionych w akapicie pierwszym oraz do wszelkich innych danych pobranych z rejestru indywidualnego, wpisów dotyczących wjazdu/wyjazdu oraz wpisów dotyczących odmowy wjazdu, w tym danych dotyczących cofnięcia lub przedłużenia zezwolenia na pobyt krótkoterminowy zgodnie z art. 19.
Artykuł 33
Procedura i warunki dostępu Europolu do danych EES
Europol uzyskuje dostęp do przeglądania EES, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:
przeglądanie danych jest niezbędne do wsparcia i wzmocnienia działań państw członkowskich w zakresie zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom objętym zakresem uprawnień Europolu, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;
przeglądanie danych jest w danej sprawie niezbędne i proporcjonalne;
istnieją dowody lub uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych EES przyczyni się do zapobiegania przedmiotowym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych, w szczególności jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, jego sprawca lub ofiara należą do jednej z kategorii objętych niniejszym rozporządzeniem.
Wniosek o przeglądanie VIS w odniesieniu do tej samej osoby, której dane dotyczą, można złożyć jednocześnie z wnioskiem o przeglądanie EES, zgodnie z warunkami określonymi w decyzji (WE) nr 2008/633/WSiSW.
ROZDZIAŁ V
ZATRZYMYWANIE I ZMIANA DANYCH
Artykuł 34
Okres zatrzymywania danych
Artykuł 35
Zmiana danych i wcześniejsze usunięcie danych
Jeżeli przed upływem mającego zastosowanie okresu, o którym mowa w art. 34, obywatel państwa trzeciego uzyskał obywatelstwo państwa członkowskiego lub został objęty zakresem stosowania art. 2 ust. 3, rejestr indywidualny i wpisy dotyczące wjazdu/wyjazdu, powiązane z tym rejestrem indywidualnym zgodnie z art. 16 i 17, oraz wpisy dotyczące odmowy wjazdu, powiązane z tym rejestrem indywidualnym zgodnie z art. 18, są – niezwłocznie i w każdym razie nie później niż pięć dni roboczych od daty uzyskania przez tego obywatela państwa trzeciego obywatelstwa państwa członkowskiego lub od daty objęcia go zakresem stosowania art. 2 ust. 3 przed upływem okresu, o którym mowa w art. 34 – usuwane z EES oraz w stosownych przypadkach z wykazu zidentyfikowanych osób, o których mowa w art. 12 ust. 3, przez:
państwo członkowskie, którego obywatelstwo uzyskał; lub
państwo członkowskie, które wydało dokument pobytowy lub kartę pobytową lub wizę długoterminową.
►C1 Jeżeli obywatel państwa trzeciego uzyskał obywatelstwo Andory, Monako lub San Marino lub jeżeli obywatel państwa trzeciego posiada paszport wydany przez Państwo Watykańskie lub Stolicę Apostolską, informuje ◄ właściwe organy tego państwa członkowskiego, do którego następnie wjeżdża, o takiej zmianie. Dane państwo członkowskie niezwłocznie usuwa dane dotyczące tego obywatela z EES. Ten obywatel państwa trzeciego ma możliwość skorzystania ze skutecznego środka ochrony prawnej przed sądem, w celu zapewnienia, by te dane zostały usunięte.
ROZDZIAŁ VI
ROZWÓJ SYSTEMU, JEGO FUNKCJONOWANIE I ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA SYSTEM
Artykuł 36
Przyjęcie aktów wykonawczych przez Komisję przed rozwojem systemu
Komisja przyjmuje akty wykonawcze niezbędne do rozwoju i technicznego wdrożenia ►M2 systemu centralnego EES i wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację ◄ , jednolitych interfejsów krajowych, infrastruktury łączności, usługi sieciowej, o której mowa w art. 13, i repozytorium danych, o którym mowa w art. 63 ust. 2, w szczególności środki w zakresie:
specyfikacji dotyczących jakości, rozdzielczości oraz wykorzystania odcisków palców do weryfikacji i identyfikacji biometrycznej w EES;
specyfikacji dotyczących jakości, rozdzielczości oraz wykorzystania wizerunku twarzy – w tym pobranego na miejscu lub pobranego drogą elektroniczną z elektronicznego dokumentu podróży odczytywanego maszynowo – do weryfikacji i identyfikacji biometrycznej w EES;
wprowadzania danych zgodnie z art. 16–20;
dostępu do danych zgodnie z art. 23–33;
zmiany, usuwania i wcześniejsze usuwanie danych zgodnie z art. 35;
prowadzenia rejestrów i dostępu do nich zgodnie z art. 46;
wymogów dotyczących wydajności, w tym specyfikacji minimalnych dla sprzętu technicznego oraz wymogów dotyczących wydajności biometrycznej EES, w szczególności. pod kątem wymaganego współczynnika fałszywego dopasowania, współczynnika fałszywego niedopasowania i współczynnika niepowodzenia rejestracji;
specyfikacji i warunków dotyczących usługi sieciowej, o której mowa w art. 13, w tym przepisów szczegółowych dotyczących ochrony danych, w przypadku gdy dane zostały przekazane przez przewoźników lub przewoźnikom;
ustanowienia i zaprojektowania zaawansowanej struktury interoperacyjności, o której mowa w art. 8;
specyfikacji i warunków dotyczących repozytorium danych, o którym mowa w art. 63 ust. 2;
ustanowienia wykazu zidentyfikowanych osób, o których mowa w art. 12 ust. 3, i procedury udostępniania tego wykazu państwom członkowskim;
specyfikacji dotyczących rozwiązań technicznych służących połączeniu centralnych punktów dostępu zgodnie z art. 31, 32 i 33 oraz specyfikacji dotyczących rozwiązania technicznego służącego zbieraniu danych statystycznych zgodnie z art. 72 ust. 8.
Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 68 ust. 2.
W celu przyjęcia aktów wykonawczych określonych w akapicie pierwszym lit. i) niniejszego artykułu komitet ustanowiony na mocy art. 68 niniejszego rozporządzenia konsultuje się z komitetem ds. VIS ustanowionym na mocy art. 49 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.
Artykuł 37
Rozwój systemu oraz zarządzanie operacyjne
eu-LISA określa projekt architektury fizycznej EES, w tym jego infrastrukturę łączności, oraz specyfikacje techniczne i ich dalsze zmiany w odniesieniu do systemu centralnego EES, jednolitych interfejsów krajowych, infrastruktury łączności, bezpiecznego kanału komunikacyjnego między systemem centralnym EES i systemem centralnym VIS, usługi sieciowej, o której mowa w art. 13 niniejszego rozporządzenia, i repozytorium danych, o którym mowa w art. 63 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Te specyfikacje techniczne przyjmowane przez zarząd eu-LISA z zastrzeżeniem uzyskania pozytywnej opinii Komisji. eu-LISA wdraża również niezbędne zmiany w VIS, wynikające z ustanowienia interoperacyjności z EES oraz z wprowadzenia zmian do rozporządzenia (WE) nr 767/2008 przewidzianych w art. 61 niniejszego rozporządzenia.
eu-LISA rozwija i wdraża system centralny EES, jednolite interfejsy krajowe, infrastrukturę łączności, bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym EES i systemem centralnym VIS, usługę sieciową, o której mowa w art. 13, i repozytorium danych, o którym mowa w art. 63 ust. 2, jak najszybciej po przyjęciu przez Komisję środków określonych w art. 36.
Rozwój obejmuje opracowanie i wdrożenie specyfikacji technicznych, testowanie oraz ogólne koordynowanie projektu.
Rozwijając i wdrażając system centralny EES, jednolite interfejsy krajowe, infrastrukturę łączności, bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym EES i systemem centralnym VIS, usługę sieciową, o której mowa w art. 13 oraz repozytorium danych, o którym mowa w art. 63 ust. 2, do zadań eu-LISA należą także:
przeprowadzanie oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem;
przestrzeganie przez cały cykl rozwoju EES zasady ochrony prywatności już w fazie projektowania oraz zasady domyślnej ochrony prywatności;
przeprowadzanie oceny ryzyka związanego z bezpieczeństwem w odniesieniu do interoperacyjności z VIS, o której mowa w art. 8, i ocena potrzebnych środków bezpieczeństwa, niezbędnych do wdrożenia interoperacyjności z VIS.
Komisja ds. Zarządzania Programem spotyka się regularnie, co najmniej trzy razy na kwartał. Komisja ta zapewnia właściwe zarządzanie etapem projektowania i rozwoju EES oraz spójność między centralnymi i krajowymi projektami w zakresie EES.
Komisja ds. Zarządzania Programem co miesiąc przedkłada zarządowi eu-LISA pisemne sprawozdania z postępów w realizacji projektu. Komisji ds. Zarządzania Programem nie przysługują uprawnienia w zakresie podejmowania decyzji ani reprezentowania członków zarządu eu-LISA.
Zarząd eu-LISA ustanawia regulamin wewnętrzny Komisji ds. Zarządzania Programem, który obejmuje w szczególności zasady dotyczące:
jej przewodniczenia;
miejsca odbywania posiedzeń;
przygotowywania posiedzeń;
wstępu ekspertów na posiedzenia;
planów komunikacji zapewniających pełne informowanie członków zarządu eu-LISA, którzy nie uczestniczą w posiedzeniu.
Komisji ds. Zarządzania Programem przewodniczy państwo członkowskie, które jest w pełni związane na mocy prawa Unii aktami ustawodawczymi regulującymi rozwijanie, ustanawianie, funkcjonowanie i użytkowanie wszystkich wielkoskalowych systemów informatycznych zarządzanych przez eu-LISA.
eu-LISA zwraca wszystkie koszty podróży i utrzymania poniesione przez członków Komisji ds. Zarządzania Programem, przy czym zastosowanie ma odpowiednio art. 10 regulaminu wewnętrznego eu-LISA. eu-LISA zapewnia prowadzenie sekretariatu Komisji ds. Zarządzania Programem.
Na etapie projektowania i rozwoju grupa doradcza ds. EES, o której mowa w art. 69, składa się z kierowników projektów krajowych w zakresie EES, a przewodniczy jej eu-LISA. Posiedzenia grupy doradczej odbywają się regularnie, co najmniej trzy razy na kwartał, do czasu uruchomienia EES. Po każdym posiedzeniu grupa doradcza przedkłada sprawozdanie Komisji ds. Zarządzania Programem. Grupa doradcza zapewnia wiedzę techniczną w celu wsparcia Komisji ds. Zarządzania Programem w realizacji jej zadań oraz śledzi stan przygotowania państw członkowskich.
Zarządzanie operacyjne EES obejmuje wszystkie zadania niezbędne do tego, by system ten funkcjonował przez całą dobę, siedem dni w tygodniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności prace konserwacyjne i zmiany techniczne niezbędne do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania EES, zwłaszcza w zakresie czasu reakcji potrzebnego do przeprowadzenia wyszukiwania w centralnym systemie EES przez służby graniczne, zgodnie ze specyfikacjami technicznymi.
Artykuł 38
Obowiązki państw członkowskich i Europolu
Każde państwo członkowskie odpowiada za:
integrację istniejącej krajowej infrastruktury granicznej oraz jej połączenie z jednolitym interfejsem krajowym;
organizację swojej istniejącej krajowej infrastruktury granicznej, zarządzanie nią, jej funkcjonowanie i utrzymanie oraz jej połączenie z EES do celów art. 6, z wyjątkiem art. 6 ust. 2;
organizację centralnych punktów dostępu i ich połączenie z jednolitym interfejsem krajowym na potrzeby ochrony porządku publicznego;
zarządzanie dostępem odpowiednio upoważnionego personelu właściwych organów krajowych do EES oraz dostępem personelu właściwych organów krajowych posiadającego odpowiednie pełnomocnictwo do EES i ustalenia dotyczące tego dostępu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, oraz sporządzenie listy takiego personelu wraz z jego profilami i jej regularną aktualizację.
Artykuł 39
Odpowiedzialność za przetwarzanie danych
Każde państwo członkowskie zapewnia, by zbierane i rejestrowane w EES dane były przetwarzane zgodnie z prawem, a w szczególności by dostęp do danych miał – w celu wykonywania swoich zadań – wyłącznie odpowiednio upoważniony personel. Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia w szczególności, by te dane były:
zbierane zgodnie z prawem i przy pełnym poszanowaniu godności ludzkiej danego obywatela państwa trzeciego;
rejestrowane w EES zgodnie z prawem;
prawidłowe i aktualne w momencie ich przesyłania do EES.
eu-LISA zapewnia obsługę EES zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i aktami wykonawczymi, o których mowa w art. 36. W szczególności eu-LISA:
podejmuje środki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa systemu centralnego EES oraz infrastruktury łączności pomiędzy systemem centralnym EES i jednolitym interfejsem krajowym, bez uszczerbku dla obowiązków państw członkowskich;
zapewnia, by dostęp do danych przetwarzanych w EES miał wyłącznie odpowiednio upoważniony personel.
Artykuł 40
Przechowywanie danych w rejestrach krajowych oraz w krajowych systemach wjazdu/wyjazdu
Artykuł 41
Przekazywanie danych państwom trzecim, organizacjom międzynarodowym i podmiotom prywatnym
Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 oraz w art. 17 ust. 1 lit. a), b) i c) niniejszego rozporządzenia, mogą zostać w poszczególnych przypadkach przekazane przez służby graniczne lub organy imigracyjne państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wymienionym w załączniku I do niniejszego rozporządzenia jeżeli jest to konieczne do potwierdzenia tożsamości obywateli państw trzecich, wyłącznie do celów związanych z powrotem i tylko wtedy, gdy spełniony jest jeden z następujących warunków:
Komisja przyjęła decyzję – zgodnie z art. 45 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679 – o tym, że w danym państwie trzecim dane osobowe podlegają odpowiedniej ochronie;
zapewnione są odpowiednie zabezpieczenia, o których mowa w art. 46 rozporządzenia (UE) 2016/679, na przykład za pomocą obowiązującej umowy o readmisji między Unią lub państwem członkowskim a danym państwem trzecim; lub
zastosowanie ma art. 49 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/679.
Dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 oraz w art. 17 ust. 1 lit. a), b) i c) niniejszego rozporządzenia, mogą zostać przekazane zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu jedynie, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:
dane są przekazywane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Unii, w szczególności przepisami w zakresie ochrony danych, w tym zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia (UE) 2016/679, oraz zgodnie z umowami o readmisji, a także prawem krajowym państwa członkowskiego przekazującego dane;
państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa zgodziły się przetwarzać dane wyłącznie do celów, do jakich zostały one dostarczone; oraz
w odniesieniu do danego obywatela państwa trzeciego wydana została decyzja nakazująca powrót, przyjęta zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, o ile wykonanie takiej decyzji nakazującej powrót nie jest zawieszone ani nie wniesiono od niej odwołania mogącego skutkować zawieszeniem jej wykonania.
Na zasadzie odstępstwa od ust. 5 niniejszego artykułu, dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 16 ust. 2 lit. a) i b), art. 16 ust. 3 lit. a) i b) oraz art. 17 ust. 1 lit. a), mogą być w poszczególnych przypadkach przekazywane przez wyznaczony organ państwu trzeciemu tylko wtedy, gdy spełnione są łącznie wszystkie następujące warunki:
zaistniał wyjątkowo pilny przypadek, w którym zachodzi:
bezpośrednie zagrożenie związane z przestępstwem terrorystycznym; lub
bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego, związane z poważnym przestępstwem;
przekazanie danych jest niezbędne do zapobieżenia takiemu przestępstwu terrorystycznemu lub poważnemu przestępstwu, do ich wykrycia lub do prowadzenia w ich sprawie postępowania przygotowawczego, na terytorium państw członkowskich lub danego państwa trzeciego;
wyznaczony organ ma dostęp do takich danych zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 31 i 32;
przekazania dokonuje się zgodnie z mającymi zastosowanie warunkami, które określono w dyrektywie (UE) 2016/680, w szczególności w jej rozdziale V;
złożony został, w formie pisemnej lub elektronicznej, należycie uzasadniony wniosek państwa trzeciego; oraz
zagwarantowano, że na zasadzie wzajemności państwo trzecie występujące z wnioskiem przekazuje państwom członkowskim, które posługują się EES, wszelkie posiadane przez siebie informacje na temat wpisów dotyczących wjazdu/wyjazdu.
Jeżeli przekazanie odbywa się zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, musi być ono udokumentowane, a dokumentacja ta, w tym data i godzina przekazania, informacje o właściwym organie odbierającym, uzasadnienie przekazania oraz przekazane dane osobowe, jest udostępniana organowi nadzorczemu ustanowionemu zgodnie z art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680 na jego wniosek.
Artykuł 42
Warunki przekazywania danych państwu członkowskiemu, które nie posługuje się jeszcze EES, i państwu członkowskiemu, do którego niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania
Dane, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i c), art. 16 ust. 2 lit. a) i b), art. 16 ust. 3 lit. a) i b) oraz art. 17 ust. 1 lit. a) mogą być w poszczególnych przypadkach przekazywane przez wyznaczony organ państwu członkowskiemu, które nie posługuje się jeszcze EES, i państwu członkowskiemu, do którego niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania, tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:
zaistniał wyjątkowo pilny przypadek, w którym:
zachodzi bezpośrednie zagrożenie związane z przestępstwem terrorystycznym; lub
miało miejsce poważne przestępstwo;
przekazanie danych jest niezbędne do zapobieżenia takiemu przestępstwu terrorystycznemu lub poważnemu przestępstwu, do ich wykrycia lub do prowadzenia w ich sprawie postępowania przygotowawczego;
wyznaczony organ ma dostęp do takich danych zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 31 i 32;
zastosowanie ma dyrektywa (UE) 2016/680;
złożony został należycie uzasadniony wniosek w formie pisemnej lub elektronicznej; oraz
zagwarantowano, że na zasadzie wzajemności państwo członkowskie występujące z wnioskiem przekazuje państwom członkowskim, które posługują się EES, wszelkie posiadane przez siebie informacje na temat wpisów dotyczących wjazdu/wyjazdu.
Jeżeli przekazanie odbywa się na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu, musi być ono udokumentowane, a dokumentacja ta, w tym data i godzina przekazania, informacje o właściwym organie odbierającym, uzasadnienie przekazania oraz przekazane dane osobowe, jest udostępniana organowi nadzorczemu ustanowionemu zgodnie z art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680 na jego wniosek.
Artykuł 43
Bezpieczeństwo danych
W odniesieniu do krajowej infrastruktury granicznej, każde państwo członkowskie przyjmuje niezbędne środki, w tym plan bezpieczeństwa oraz plan ciągłości działania i przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, w celu:
fizycznej ochrony danych, w tym poprzez opracowywanie planów awaryjnych służących ochronie infrastruktury krytycznej;
odmowy dostępu osobom nieuprawnionym do sprzętu do przetwarzania danych i do obiektów krajowych, w których dane państwo członkowskie prowadzi działania zgodnie z celami EES;
uniemożliwienia nieuprawnionego odczytywania, kopiowania, zmieniania lub usuwania nośników danych;
uniemożliwienia nieuprawnionego wprowadzania danych i nieuprawnionego oglądania, zmieniania lub usuwania przechowywanych danych osobowych;
uniemożliwienia wykorzystywania systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych przez nieuprawnione osoby korzystające ze sprzętu do przekazywania danych;
uniemożliwienia nieuprawnionego przetwarzania danych w EES oraz wszelkiego rodzaju nieuprawnionego zmieniania lub usuwania danych przetwarzanych w EES;
zapewnienia, by osoby upoważnione do dostępu do EES, miały dostęp wyłącznie do danych objętych udzielonym im uprawnieniem dostępu, i wyłącznie z wykorzystaniem indywidualnego i niepowtarzalnego identyfikatora użytkownika oraz poufnego trybu dostępu;
zapewnienia, by wszystkie organy mające prawo dostępu do EES stworzyły profile, które określają funkcje i obowiązki osób uprawnionych do wprowadzania, zmieniania, usuwania, przeglądania i wyszukiwania danych, oraz udostępniły te profile organom nadzorczym;
zapewnienia możliwości sprawdzenia i ustalenia, którym organom można przesyłać dane osobowe przy użyciu sprzętu do przekazywania danych;
zapewnienia możliwości sprawdzenia i ustalenia, które dane zostały przetworzone w EES, jak również kiedy, przez kogo i w jakim celu zostały one przetworzone;
uniemożliwienia nieuprawnionego odczytywania, kopiowania, zmieniania lub usuwania danych osobowych w trakcie przesyłania danych osobowych do EES lub z EES lub w trakcie transportu nośników danych, w szczególności poprzez stosowanie odpowiednich technik szyfrowania;
zapewnienia, by w przypadku przerwy w działaniu zainstalowane systemy można było przywrócić do normalnego funkcjonowania;
zapewnienia niezawodności poprzez zadbanie o właściwe zgłaszanie wszelkich błędów w funkcjonowaniu EES;
monitorowania skuteczności środków bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym ustępie, oraz podejmowania niezbędnych środków organizacyjnych w obszarze kontroli wewnętrznej, aby zapewnić zgodność z przepisami niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 44
Incydenty bezpieczeństwa
Artykuł 45
Odpowiedzialność
Artykuł 46
Prowadzenie rejestrów przez eu-LISA i państwa członkowskie
eu-LISA prowadzi rejestr wszystkich operacji przetwarzania danych w EES. Zapisy w rejestrze obejmują następujące informacje:
cel uzyskania dostępu określony w art. 9 ust. 2;
datę i godzinę;
dane przekazane, o których mowa w art. 16–19;
dane wykorzystywane do celów wyszukiwania określone w art. 23–27; oraz
nazwę organu wprowadzającego lub pobierającego dane; oraz
odniesienie do korzystania z europejskiego portalu wyszukiwania w celu przeszukania EES zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/817.
Każda operacja przetwarzania danych przeprowadzona w ramach EES i ETIAS zgodnie z art. 8a, 8b i 25a niniejszego rozporządzenia jest rejestrowana zgodnie z niniejszym artykułem i art. 69 rozporządzenia (UE) 2018/1240.
Artykuł 47
Monitorowanie własnej działalności
Państwa członkowskie zapewniają, by każdy organ uprawniony do dostępu do danych EES podejmował środki niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz w razie potrzeby współpracował z organami nadzorczymi.
Artykuł 48
Sankcje
Państwa członkowskie podejmują środki mające zapewnić, by każdy przypadek wykorzystania, niezgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, danych wprowadzonych do EES był zagrożony zastosowaniem skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji zgodnie z prawem krajowym, art. 84 rozporządzenia (UE) 2016/679 i art. 57 dyrektywy (UE) 2016/680.
Artykuł 49
Ochrona danych
ROZDZIAŁ VII
PRAWA DOTYCZĄCE OCHRONY DANYCH I NADZÓR NAD OCHRONĄ DANYCH
Artykuł 50
Prawo do informacji
Bez uszczerbku dla prawa do informacji, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) 2016/679, odpowiedzialne państwo członkowskie informuje obywateli państw trzecich, których dane mają zostać zarejestrowane w EES:
o tym, że państwa członkowskie i Europol mogą mieć dostęp do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego;
o ciążącym na obywatelach państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego i posiadaczach FTD obowiązku złożenia odcisków palców;
o ciążącym na wszystkich obywatelach państw trzecich podlegających rejestracji w EES obowiązku umożliwienia utrwalenia wizerunku ich twarzy;
o tym, że zbieranie danych jest obowiązkowe w celu sprawdzenia, czy spełniono warunki wjazdu;
o tym, że odmawia się zgody na wjazd, jeżeli obywatel państwa trzeciego odmawia przekazania żądanych danych biometrycznych do celów rejestracji, weryfikacji lub identyfikacji w EES;
o prawie do otrzymania informacji o maksymalnym pozostającym m do wykorzystania okresie ich dozwolonego pobytu, zgodnie z art. 11 ust. 3;
o tym, że dane osobowe przechowywane w EES mogą zostać przekazane państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku I do celów związanych z powrotem, państwu trzeciemu zgodnie z art. 41 ust. 6 oraz państwom członkowskim zgodnie z art. 42;
o istniejącym prawie do zażądania od administratora dostępu do danych ich dotyczących, prawie do zażądania sprostowania nieprawidłowych danych ich dotyczących, uzupełnienia niekompletnych danych osobowych ich dotyczących, usunięcia dotyczących ich danych osobowych, które były przetwarzane niezgodnie z prawem lub ograniczenia ich przetwarzania, a także o prawie do otrzymania informacji o procedurach wykonywania tych praw, w tym do otrzymania danych kontaktowych administratora i organów nadzorczych lub, w stosownych przypadkach, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, które to organy rozpatrują skargi dotyczące ochrony danych osobowych;
o tym, że będzie istniał dostęp do danych EES do celów zarządzania granicami i do celów ułatwień oraz o tym, że przekroczenie okresu dozwolonego pobytu automatycznie spowoduje dodanie ich danych do wykazu zidentyfikowanych osób, o których mowa w art. 12 ust. 3, a także o potencjalnych konsekwencjach przekroczenia okresu dozwolonego pobytu;
o okresie zatrzymywania danych w odniesieniu do wpisów dotyczących wjazdu/wyjazdu, wpisów dotyczących odmowy wjazdu oraz w odniesieniu do rejestrów indywidualnych zgodnie z art. 34;
o prawie osób przekraczających okres dozwolonego pobytu do uzyskania usunięcia ich danych osobowych z wykazu zidentyfikowanych osób, o których mowa w art. 12 ust. 3, i ich sprostowania w EES, w przypadku przedstawienia przez nie dowodów, że przekroczyły dozwolony okres pobytu z powodu nieprzewidywalnych i poważnych zdarzeń;
o prawie do złożenia skargi do organów nadzorczych.
Artykuł 51
Kampania informacyjna
Komisja – we współpracy z organami nadzorczymi i Europejskim Inspektorem Ochrony Danych – organizuje kampanię informacyjną towarzyszącą uruchomieniu EES, w ramach której udziela opinii publicznej, a w szczególności obywatelom państw trzecich, informacji na temat celów EES, danych w nim przechowywanych, organów uprawnionych do uzyskania dostępu do tych danych oraz praw przysługujących zainteresowanym osobom. Takie kampanie informacyjne prowadzi się regularnie.
Artykuł 52
Prawo do dostępu do danych osobowych, ich sprostowania, uzupełnienia i usunięcia oraz do ograniczenia ich przetwarzania
Odpowiedzialne państwo członkowskie lub państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, odpowiada na takie wnioski w terminie 45 dni od ich otrzymania.
Jeżeli okaże się, że zarejestrowane w EES dane wizowe są niezgodne ze stanem faktycznym, niekompletne lub że zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, odpowiedzialne państwo członkowskie lub, w stosownych przypadkach, państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, w pierwszej kolejności sprawdza prawidłowość tych danych, poprzez porównanie ich z danymi w VIS, po czym, w razie konieczności, wprowadza zmiany do danych w EES. Jeżeli dane zarejestrowane w VIS odpowiadają danym w EES, odpowiedzialne państwo członkowskie lub, w stosownych przypadkach, państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, kontaktuje się w terminie siedmiu dni z organami państwa członkowskiego odpowiedzialnego za wprowadzenie tych danych do VIS. Państwo członkowskie odpowiedzialne za wprowadzenie danych do VIS sprawdza w terminie 30 dni od takiego kontaktu prawidłowość danych wizowych oraz to, czy ich przetwarzanie w EES jest zgodne z prawem, i informuje o tym odpowiedzialne państwo członkowskie lub państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, które, w razie konieczności, niezwłocznie dokonuje sprostowania lub uzupełnienia danych osobowych dotyczących zainteresowanej osoby w EES, lub ogranicza przetwarzanie tych danych w EES, lub dokonuje usunięcia tych danych z EES oraz, w stosownych przypadkach, z wykazu zidentyfikowanych osób, o których mowa w art. 12 ust. 3.
Artykuł 53
Współpraca w celu egzekwowania praw dotyczących ochrony danych
Aby osiągnąć cele, o których mowa w akapicie pierwszym, organ nadzorczy odpowiedzialnego państwa członkowskiego, które przekazało dane, oraz organ nadzorczy państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, prowadzą ze sobą współpracę.
Artykuł 54
Środki ochrony prawnej
Artykuł 55
Nadzór ze strony organu nadzorczego
Artykuł 56
Nadzór ze strony Europejskiego Inspektora Ochrony Danych
Artykuł 57
Współpraca między organami nadzorczymi a Europejskim Inspektorem Ochrony Danych
Artykuł 58
Ochrona danych osobowych, do których uzyskano dostęp zgodnie z rozdziałem IV
Artykuł 59
Rejestrowanie i dokumentacja
W rejestrze lub dokumentacji we wszystkich przypadkach ujęte są następujące informacje:
dokładny cel wniosku o uzyskanie dostępu do danych EES, w tym informacje na temat danego przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, oraz – w przypadku Europolu – dokładny cel wniosku o uzyskanie dostępu;
uzasadnione przesłanki przemawiające za nieporównywaniem danych z danymi zebranymi przez inne państwa członkowskie na podstawie decyzji 2008/615/WSiSW zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia;
dane referencyjne rejestru krajowego;
data i dokładna godzina wystąpienia centralnego punktu dostępu z wnioskiem o uzyskanie dostępu do systemu centralnego EES;
nazwa organu, który zwrócił się z wnioskiem o dostęp w celu przeglądania;
w stosownych przypadkach – informacje o zastosowaniu trybu pilnego, o którym mowa w art. 31 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, oraz o podjętej decyzji dotyczącej weryfikacji ex post;
dane wykorzystane do przeglądania;
zgodnie z przepisami krajowymi lub z rozporządzeniem (UE) 2016/794 – niepowtarzalny identyfikator użytkownika funkcjonariusza, który przeprowadził wyszukiwanie, oraz funkcjonariusza, który zlecił wyszukiwanie.
ROZDZIAŁ VIII
ZMIANY W INNYCH AKTACH UNII
Artykuł 60
Zmiany w konwencji wykonawczej do układu z Schengen
W art. 20 konwencji wykonawczej do układu z Schengen wprowadza się następujące zmiany:
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
Postanowienia ust. 1 nie mają wpływu na prawo każdej z Umawiających się Stron do przedłużenia pobytu cudzoziemca na swoim terytorium ponad okres 90 dni w każdym okresie 180 dniowym:
w wyjątkowych okolicznościach; lub
zgodnie z umową dwustronną, którą zawarto przed wejściem w życie niniejszej Konwencji i o której powiadomiono Komisję zgodnie z ust. 2d.”;
dodaje się ustępy w brzmieniu:
Jeżeli cudzoziemiec nie złożył wniosku w trakcie 90-dniowego pobytu w każdym okresie 180-dniowym, jego pobyt można przedłużyć na podstawie umowy dwustronnej zawartej przez Umawiającą się Stronę, a właściwe władze tej Umawiającej się Strony mogą uznać jego pobyt, którego długość przekracza 90 dni w każdym okresie 180-dniowym poprzedzającym to przedłużenie, za zgodny z prawem, o ile cudzoziemiec ten przedstawi wiarygodne dowody, z których będzie wynikać, że w tym okresie przebywał on wyłącznie na terytorium tej Umawiającej się Strony.
Właściwe władze, które przedłużyły pobyt, informują danego cudzoziemca o tym, że przedłużenie pobytu upoważnia tego cudzoziemca do pobytu wyłącznie na terytorium tej Umawiającej się Strony i że jego wyjazd ma nastąpić przez granice zewnętrzne tej Umawiającej się Strony.
Artykuł 61
Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 767/2008
W rozporządzeniu (WE) nr 767/2008 wprowadza się następujące zmiany:
w art. 10 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
dodaje się literę w brzmieniu:
w stosownych przypadkach, informacje wskazujące, że została wydana wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 810/2009;”;
dodaje się literę w brzmieniu:
w stosownych przypadkach, status osoby wskazujący, że obywatel państwa trzeciego jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego to członka rodziny ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( *2 ), lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii.
w art. 13 dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 14 dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:
ust. 2 lit. b) i c) otrzymują brzmienie:
nazwiska, imienia lub imion, daty urodzenia, obywatelstwa lub obywatelstw, płci;
rodzaju i numeru dokumentu podróży, trzyliterowego kodu państwa wydającego dokument podróży oraz daty upływu ważności dokumentu podróży;”;
dodaje się ustępy w brzmieniu:
w rozdziale III dodaje się artykuł w brzmieniu:
„Artykuł 17a
Interoperacyjność z EES
Interoperacyjność umożliwia organom wizowym korzystającym z VIS przeglądanie EES z poziomu VIS:
przy rozpatrywaniu wniosków wizowych i podejmowaniu decyzji w ich sprawie, o czym mowa w art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz w art. 15 ust. 4 niniejszego rozporządzenia;
w celu pobierania i eksportowania danych wizowych bezpośrednio z VIS do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia.
Interoperacyjność umożliwia służbom granicznym korzystającym z EES przeglądanie VIS z poziomu EES w celu:
pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w celu utworzenia lub zaktualizowania w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14, 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 18a niniejszego rozporządzenia;
pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia;
zweryfikowania autentyczności i ważności wizy lub zweryfikowania, czy warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 ( *4 ) są spełniane, zgodnie z art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;
sprawdzania, czy obywatele państw trzecich zwolnieni z obowiązku wizowego, w odniesieniu do których nie istnieje rejestr indywidualny w EES, byli wcześniej zarejestrowani w VIS, zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 19a niniejszego rozporządzenia;
zweryfikowania, w przypadku gdy tożsamość posiadacza wizy jest weryfikowana z wykorzystaniem odcisków palców, tożsamości posiadacza wizy poprzez porównanie odcisków palców z danymi w VIS zgodnie z art. 23 ust. 2 i art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 18 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.
art. 18 otrzymuje brzmienie:
„Artykuł 18
Dostęp do danych w celu weryfikacji na granicach, na których działa EES
Wyłącznie w celu zweryfikowania tożsamości posiadaczy wizy, autentyczności wizy, jej ważności czasowej i terytorialnej oraz statusu lub w celu sprawdzenia, czy spełniane są warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskują dostęp do wyszukiwania w VIS informacji z wykorzystaniem następujących danych:
nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć, rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży oraz data upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży; lub
numer naklejki wizowej.
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 okaże się, że w VIS przechowywane są dane dotyczące jednej wydanej lub przedłużonej wizy lub większej liczby takich wiz, które są ważne pod względem czasowym i terytorialnym na potrzeby przekroczenia granicy, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczącym wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:
informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C2 o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄
fotografie;
dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.
Ponadto w przypadku tych posiadaczy wizy, w odniesieniu do których określone dane nie są wymagane ze względów prawnych lub nie mogą zostać podane z przyczyn faktycznych, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, otrzymuje powiadomienie dotyczące określonego pola przeznaczonego na te dane lub określonych pól przeznaczonych na te dane, w których wpisuje się »nie dotyczy«.
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, lecz nie jest zarejestrowana ważna wiza, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nimi zgodnie z art. 8 ust. 4:
informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C2 o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄
fotografie;
dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.
Niezależnie od przeglądania przeprowadzanego na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikuje tożsamość danej osoby w VIS, jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące tej osoby są zarejestrowane w VIS, i spełniony jest jeden z poniższych warunków:
tożsamości danej osoby nie można zweryfikować w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226:
ponieważ posiadacz wizy nie został jeszcze zarejestrowany w EES;
ponieważ tożsamość jest weryfikowana, na danym przejściu granicznym, z wykorzystaniem odcisków palców zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;
ponieważ istnieją wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy;
z jakiegokolwiek innego powodu;
tożsamość danej osoby można zweryfikować w EES, lecz zastosowanie ma art. 23 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/2226.
Organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikują odciski palców posiadacza wizy na podstawie odcisków palców zarejestrowanych w VIS. W przypadku posiadaczy wizy, których odciski palców nie mogą być wykorzystane, wyszukiwanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się wyłącznie według danych alfanumerycznych określonych w ust. 1.
dodaje się artykuł w brzmieniu:
„Artykuł 18a
Pobieranie danych VIS na potrzeby utworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy
Wyłącznie do celów tworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz art. 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do pobierania z VIS i importowania do EES danych przechowywanych w VIS i wymienionych w art. 16 ust. 2 lit. c)–f) tego rozporządzenia.”;
dodaje się artykuł w brzmieniu:
„Artykuł 19a
Korzystanie z VIS przed utworzeniem w EES rejestrów indywidualnych obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego
Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu i weryfikacji przeprowadzonej na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:
informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, ►C2 o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4; ◄
fotografie;
dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.
art. 20 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:
w art. 26 dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 34 wprowadza się następujące zmiany:
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
Każde państwo członkowskie oraz organ zarządzający prowadzą rejestr wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzanych w VIS. Zapisy w rejestrze wskazują:
cel dostępu do danych, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i w art. 15–22;
datę i godzinę;
rodzaj przekazanych danych, o których mowa w art. 9–14;
rodzaj danych wykorzystanych przy wyszukiwaniu, o których mowa w art. 15 ust. 2, art. 17, art. 18 ust. 1 i 6, 19 ust. 1, art. 19a ust. 2 i 4, art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1; oraz
nazwę organu wprowadzającego lub pobierającego dane.
Ponadto każde państwo członkowskie prowadzi rejestr personelu odpowiednio upoważnionego do wprowadzania lub pobierania danych.”;
dodaje się ustęp w brzmieniu:
Artykuł 62
Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1077/2011
W rozporządzeniu (UE) nr 1077/2011 wprowadza się następujące zmiany:
art. 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
dodaje się artykuł w brzmieniu:
„Artykuł 5a
Zadania związane z EES
W odniesieniu do EES Agencja wykonuje:
zadania powierzone jej na mocy rozporządzenia (UE) 2017/2226;
zadania związane ze szkoleniami w zakresie technicznego użytkowania EES.”;
w art. 7 ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
w art. 12 ust. 1 wprowadza się następujące zmiany:
dodaje się literę w brzmieniu:
przyjmuje sprawozdania dotyczące rozwoju EES zgodnie z art. 72 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;”;
lit. t) otrzymuje brzmienie:
przyjmuje sprawozdania dotyczące technicznego funkcjonowania: SIS II – zgodnie z art. 50 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i art. 66 ust. 4 decyzji 2007/533/WSiSW, VIS – zgodnie z art. 50 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i art. 17 ust. 3 decyzji 2008/633/WSiSW oraz EES – zgodnie z art. 72 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226;”;
lit. v) otrzymuje brzmienie:
przedstawia uwagi na temat sprawozdań Europejskiego Inspektora Ochrony Danych z audytów przeprowadzonych na mocy art. 45 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006, art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, art. 31 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 603/2013 oraz art. 56 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226, a także zapewnia odpowiednie działania następcze w związku z tymi audytami;”;
dodaje się literę w brzmieniu:
publikuje statystyki dotyczące EES zgodnie z art. 63 rozporządzenia (UE) 2017/2226;”;
dodaje się literę w brzmieniu:
zapewnia coroczną publikację wykazu właściwych organów zgodnie z art. 65 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;”;
art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:
ust. 5 lit. g) otrzymuje brzmienie:
bez uszczerbku dla art. 17 regulaminu pracowniczego określa wymogi poufności w celu wykonania art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006, art. 17 decyzji 2007/533/WSiSW, art. 26 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, art. 4 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 603/2013 oraz art. 37 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226;”;
w ust. 6 dodaje się literę w brzmieniu:
sprawozdań ze stanu prac nad rozwojem EES, o których mowa w art. 72 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226.”;
w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 1 dodaje się literę w brzmieniu:
grupa doradcza ds. EES.”;
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„Europol i Eurojust mogą wyznaczyć po jednym przedstawicielu do grupy doradczej ds. SIS II. Europol może także wyznaczyć przedstawiciela do grupy doradczej ds. VIS, grupy doradczej ds. Eurodac i grupy doradczej ds. EES.”.
ROZDZIAŁ IX
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 63
Wykorzystywanie danych do sporządzania sprawozdań i statystyk
Odpowiednio upoważniony personel właściwych organów państw członkowskich, Komisji i eu-LISA ma dostęp do przeglądania następujących danych, wyłącznie do celów sporządzania sprawozdań i statystyk, bez możliwości indywidualnej identyfikacji i zgodnie z zabezpieczeniami dotyczącymi niedyskryminacji, o których mowa w art. 10 ust. 2:
informacje o statusie;
obywatelstwo, płeć i rok urodzenia obywatela państwa trzeciego;
data i przejście graniczne wjazdu do państwa członkowskiego oraz data i przejście graniczne wyjazdu z państwa członkowskiego;
rodzaj dokumentu podróży oraz trzyliterowy kod państwa wydającego;
liczba osób zidentyfikowanych jako przekraczające okres dozwolonego pobytu, o których mowa w art. 12, obywatelstwo osób zidentyfikowanych jako przekraczające okres dozwolonego pobytu i przejście graniczne ich wjazdu;
dane wprowadzone w odniesieniu do każdego pobytu, na który cofnięto lub przedłużono zezwolenie;
trzyliterowy kod państwa członkowskiego, które wydało wizę – w stosownych przypadkach;
liczba osób zwolnionych z obowiązku złożenia odcisków palców zgodnie z art. 17 ust. 3 i 4;
liczba obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu, obywatelstwo obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu, oraz rodzaj przejścia granicznego (lądowe, powietrzne lub morskie), na którym odmówiono wjazdu, oraz przesłanki odmowy wjazdu, o których mowa w art. 18 ust. 6 lit. d).
Odpowiednio upoważniony personel Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanowionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 ( 15 ) ma dostęp do przeglądania danych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, na potrzeby przeprowadzania analiz ryzyka i ocen narażenia, o których mowa w art. 11 i 13 tego rozporządzenia.
Statystyki dzienne są przechowywane w centralnym repozytorium sprawozdawczo-statystycznym.
Artykuł 64
Koszty
Wyłącza się następujące koszty:
funkcjonowania biura zarządzania projektami państw członkowskich (spotkania, podróże służbowe, biura);
obsługi krajowych systemów informatycznych (pomieszczenia, wdrażanie, energia elektryczna, chłodzenie);
funkcjonowania krajowych systemów informatycznych (umowy z operatorami i umowy w zakresie wsparcia);
dostosowania istniejących systemów odprawy granicznej i monitorowania na potrzeby krajowych systemów wjazdu-wyjazdu;
zarządzania projektami w zakresie krajowych systemów wjazdu-wyjazdu;
projektu, rozwoju, wdrażania, funkcjonowania i konserwacji krajowych sieci łączności;
systemów zautomatyzowanej kontroli granicznej, systemów samoobsługi i bramek elektronicznych.
Artykuł 65
Powiadomienia
Artykuł 66
Uruchomienie systemu
Komisja decyduje o dacie planowanego uruchomienia EES po tym, jak spełnione zostaną następujące warunki:
przyjęto środki, o których mowa w art. 36 i w art. 50 ust. 4 i 5;
eu-LISA oświadczyła, że z pozytywnym wynikiem zakończono wszechstronny test EES, który eu-LISA przeprowadza we współpracy z państwami członkowskimi;
państwa członkowskie zatwierdziły uzgodnienia techniczne i prawne dotyczące zbierania i przekazywania danych, o których mowa w art. 16–20, do EES i powiadomiły o nich Komisję;
państwa członkowskie przekazały Komisji powiadomienia, o których mowa w art. 65 ust. 1, 2 i 3.
EES posługują się:
państwa członkowskie, które w pełni stosują dorobek Schengen; oraz
państwa członkowskie, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen, ale w odniesieniu do których spełnione są wszystkie poniższe warunki:
z wynikiem pozytywnym zakończono weryfikację przeprowadzoną zgodnie z mającymi zastosowanie procedurami oceny Schengen;
wprowadzono w życie zgodnie z odpowiednim aktem przystąpienia przepisy dorobku Schengen dotyczące SIS; oraz
wprowadzono w życie zgodnie z odpowiednim aktem przystąpienia przepisy dorobku Schengen dotyczące VIS, które są niezbędne do posługiwania się EES zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Artykuł 67
Ceuta i Melilla
Niniejsze rozporządzenie nie narusza przepisów szczególnych mających zastosowanie do miast Ceuta i Melilla, określonych w deklaracji Królestwa Hiszpanii w sprawie miast Ceuta i Melilla w Akcie końcowym do Umowy w sprawie przystąpienia Królestwa Hiszpanii do konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r.
Artykuł 68
Procedura komitetowa
Artykuł 69
Grupa doradcza
eu-LISA ustanawia grupę doradczą w celu uzyskania dostępu do wiedzy fachowej związanej z EES, w szczególności w kontekście przygotowywania rocznego programu prac oraz rocznego sprawozdania z działalności. Na etapie projektowania i rozwoju EES stosuje się art. 37 ust. 2.
Artykuł 70
Szkolenie
eu-LISA wykonuje zadania związane z zapewnianiem szkoleń z zakresu technicznego użytkowania EES zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1077/2011.
Artykuł 71
Praktyczny podręcznik
Komisja, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, eu-LISA i innymi odpowiednimi agencjami, udostępnia praktyczny podręcznik na potrzeby wdrażania EES i zarządzania tym systemem. Ten praktyczny podręcznik zawiera wytyczne o charakterze technicznym i operacyjnym, zalecenia i najlepsze praktyki. Komisja przyjmuje praktyczny podręcznik w formie zalecenia.
Artykuł 72
Monitorowanie i ocena
Po upływie trzech lat od uruchomienia EES, a następnie co cztery lata, Komisja opracowuje całościową ocenę EES. Ta całościowa ocena obejmuje:
ocenę stosowania niniejszego rozporządzenia;
analizę osiągniętych wyników w stosunku do wyznaczonych celów i ocenę wpływu na prawa podstawowe;
ocenę aktualności przesłanek stworzenia EES;
ocenę adekwatności wykorzystywanych danych biometrycznych w świetle właściwego funkcjonowania EES;
ocenę stosowania stempli w wyjątkowych okolicznościach, o których mowa w art. 21 ust. 2;
ocenę bezpieczeństwa EES;
ocenę wszelkich konsekwencji, w tym wszelkich nieproporcjonalnych skutków dla płynności ruchu na przejściach granicznych, a także konsekwencji mających wpływ na budżet Unii.
Oceny obejmują wszelkie konieczne zalecenia. Komisja przekazuje sprawozdanie z oceny Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych i Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej ustanowionej rozporządzeniem Rady (WE) nr 168/2007 ( 16 ).
Oceny te obejmują również ocenę korzystania z przepisów, o których mowa w art. 60, zarówno pod względem częstotliwości (liczba obywateli państw trzecich, którzy korzystają z tych przepisów, w podziale na państwa członkowskie, ich obywatelstwo i średni okres pobytu), jak i praktycznych konsekwencji oraz uwzględniają wszelkie powiązane wydarzenia w ramach unijnej polityki wizowej. Pierwsze sprawozdanie z oceny może obejmować warianty przewidujące stopniowe wycofywanie przepisów, o których mowa w art. 60, oraz zastąpienie ich instrumentem unijnym. Załącza się do niego, w stosownych przypadkach, wniosek ustawodawczy zmieniający przepisy, o których mowa w art. 60.
Z poszanowaniem przepisów prawa krajowego dotyczących publikacji informacji szczególnie chronionych, każde państwo członkowskie i Europol przygotowują sprawozdania roczne ze skuteczności dostępu do danych EES na potrzeby ochrony porządku publicznego, zawierające informacje i statystyki na temat:
tego, czy przeglądanie przeprowadzono w celu identyfikacji lub w celu dostępu do wpisów dotyczących wjazdu/wyjazdu, oraz na temat rodzaju przestępstwa terrorystycznego lub poważnego przestępstwa, które było przyczyną przeprowadzenia przeglądania;
podanych podstaw uzasadniających przypuszczenie, że dana osoba była objęta zakresem niniejszego rozporządzenia;
podanych podstaw uzasadniających nieprzeglądanie danych w zautomatyzowanych systemach identyfikacji daktyloskopijnej innych państw członkowskich na mocy decyzji 2008/615/WSiSW – zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia;
liczby wniosków o uzyskanie dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego;
liczby i rodzaju spraw, w przypadku których uzyskanie dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego doprowadziło do udanych identyfikacji;
liczby i rodzaju spraw, w przypadku których zastosowano tryb pilny, o którym mowa w art. 31 ust. 2 i w art. 32 ust. 2 akapit drugi, w tym spraw, w przypadku których centralny punkt dostępu po dokonaniu weryfikacji ex post stwierdził, że nie miały one pilnego charakteru.
Aby ułatwić zbieranie danych wymienionych w akapicie pierwszym niniejszego ustępu w celu wygenerowania statystyk, o których mowa w niniejszym ustępie, państwom członkowskim udostępnia się rozwiązanie techniczne. Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące specyfikacji rozwiązania technicznego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 68 ust. 2.
Roczne sprawozdania państw członkowskich i Europolu są przekazywane Komisji do dnia 30 czerwca następnego roku.
Artykuł 73
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty ustalonej przez Komisję zgodnie z jego art. 66 ust. 1, z wyjątkiem następujących przepisów, które stosuje się od dnia 29 grudnia 2017 r.: art. 5, 36, 37, 38, 43, 51 niniejszego rozporządzenia, art. 61 pkt 5 niniejszego rozporządzenia – w odniesieniu do art. 17a ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 767/2008, art. 61 pkt 10 niniejszego rozporządzenia – w odniesieniu do art. 26 ust. 3a rozporządzenia (WE) nr 767/2008, oraz art. 62, 64, 65, 66, 68, 69, 70 i art. 72 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 41 UST. 2
Organizacje w ramach ONZ (np. UNHCR);
Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji (IOM);
Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża.
ZAŁĄCZNIK II
PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO OBYWATELI PAŃSTW TRZECICH, KTÓRZY PRZEKRACZAJĄ GRANICĘ NA PODSTAWIE WAŻNEGO FTD
Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 1–3 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy przekraczają granicę na podstawie ważnego FTD, służby graniczne:
tworzą lub aktualizują dotyczące tych osób rejestry indywidualne, zawierające dane, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a), b) i c) niniejszego rozporządzenia. Ponadto rejestry indywidualne dotyczące tych osób wskazują, że dany obywatel państwa trzeciego jest posiadaczem FTD. Informacja taka powoduje automatycznie dodanie do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu adnotacji dotyczącej uprawnienia do wielokrotnych wjazdów na mocy FTD;
wprowadzają – do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu w przypadku każdorazowego wjazdu na podstawie ważnego FTD – dane wymienione w art. 16 ust. 2 lit. a), b i c) niniejszego rozporządzenia oraz informację, że wjazd odbył się na podstawie FTD.
Aby obliczyć maksymalny czas trwania tranzytu, za jego początek uznaje się datę i godzinę wjazdu. Datę i godzinę końca czasu trwania dozwolonego tranzytu EES oblicza automatycznie zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 693/2003.
Ponadto przy pierwszym wjeździe na podstawie FTD we wpisie dotyczącym wjazdu/wyjazdu zamieszcza się datę upływu ważności FTD.
Art. 16 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do obywateli państw trzecich posiadających FTD.
W celu przeprowadzenia weryfikacji na granicy, na której działa EES, i na terytorium państw członkowskich, obywatele państw trzecich, którzy przekraczają granicę na podstawie ważnego FTD, podlegają, odpowiednio, weryfikacji i identyfikacji przewidzianych w art. 23 i 26 niniejszego rozporządzenia oraz w art. 19a rozporządzenia (WE) nr 767/2008, mających zastosowanie do obywateli państw trzecich niepodlegających obowiązkowi wizowemu.
Pkt 1–4 nie mają zastosowania do obywateli państw trzecich, którzy przekraczają granicę na podstawie ważnego FTD, o ile spełnione są następujące warunki:
tranzyt odbywa się pociągiem; oraz
osoby te nie wysiadają z pociągu na terytorium państwa członkowskiego.
ZAŁĄCZNIK III
Tabela odpowiedników
|
Dane, o których mowa w art. 17 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240, przesyłane przez system centralny ETIAS |
Odpowiednie dane EES, o których mowa w art. 17 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, z którymi należy porównać dane w ETIAS |
|
nazwisko |
nazwiska |
|
nazwisko przy urodzeniu |
nazwiska |
|
imię/imiona (imiona nadane) |
imię lub imiona |
|
inne imiona i nazwiska (pseudonimy, pseudonimy artystyczne, imiona i nazwiska zwyczajowe) |
imię lub imiona |
|
data urodzenia |
data urodzenia |
|
płeć |
płeć |
|
aktualne obywatelstwo |
obywatelstwo lub obywatelstwa |
|
inne obywatelstwa, jeśli je posiada |
obywatelstwo lub obywatelstwa |
|
rodzaj dokumentu podróży |
rodzaj dokumentu podróży |
|
numer dokumentu podróży |
numer dokumentu podróży |
|
państwo wydania dokumentu podróży |
trzyliterowy kod państwa wydającego dokument podróży |
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 z dnia 20 maja 2019 r. w sprawie ustanowienia ram interoperacyjności między systemami informacyjnymi UE w obszarze granic i polityki wizowej oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008, (UE) 2016/399, (UE) 2017/2226, (UE) 2018/1240, (UE) 2018/1726 i (UE) 2018/1861 oraz decyzje Rady 2004/512/WE i 2008/633/WSiSW (Dz.U. L 135 z 22.5.2019, s. 27).
( 2 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiające jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz.U. L 157 z 15.6.2002, s. 1).
( 3 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/66/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (Dz.U. L 157 z 27.5.2014, s. 1).
( 4 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair (Dz.U. L 132 z 21.5.2016, s. 21).
( 5 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. L 180 z 29.6.2013, s. 60).
( 6 ) Rozporządzenie Rady (WE) 377/2004 z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie utworzenia sieci oficerów łącznikowych ds. imigracji (Dz.U. L 64 z 2.3.2004, s. 1).
( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. L 243 z 15.9.2009, s. 1).
( 8 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 z dnia 12 września 2018 r. ustanawiające europejski system informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) i zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1077/2011, (UE) nr 515/2014, (UE) 2016/399, (UE) 2016/1624 i (UE) 2017/2226 (Dz.U. L 236 z 19.9.2018, s. 1).
( 9 ) Decyzja Komisji 2008/602/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiająca architekturę fizyczną i wymogi dotyczące interfejsów krajowych oraz infrastruktury łączności między Centralnym Wizowym Systemem Informacyjnym (VIS) i interfejsami krajowymi w fazie rozwoju (Dz.U. L 194 z 23.7.2008, s. 3).
( 10 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 693/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. ustanawiające ściśle określony uproszczony dokument tranzytowy (FTD), uproszczony kolejowy dokument tranzytowy (FRTD) oraz zmieniające Wspólne instrukcje konsularne i Wspólny podręcznik (Dz.U. L 99 z 17.4.2003, s. 8).
( 11 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98).
( 12 ) Decyzja Rady (WE) nr 2008/633/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r. w sprawie dostępu wyznaczonych organów państw członkowskich i Europolu do Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) do celów jego przeglądania, w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i ścigania (Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 129).
( 13 ) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1.
( 14 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1053/2013 z dnia 7 października 2013 r. w sprawie ustanowienia mechanizmu oceny i monitorowania w celu weryfikacji stosowania dorobku Schengen oraz uchylenia decyzji komitetu wykonawczego z dnia 16 września 1998 r. dotyczącej utworzenia Stałego Komitetu ds. Oceny i Wprowadzania w Życie Dorobku Schengen (Dz.U. L 295 z 6.11.2013, s. 27).
( *1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).”.
( *2 ) Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, zmieniająca rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylająca dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77).”;
( *3 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).”;
( *4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie unijnego kodeksu zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) (Dz.U. L 77 z 23.3.2016, s. 1).”;
( *5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 z dnia 30 listopada 2017 r. ustanawiające system wjazdu/wyjazdu (EES) w celu rejestrowania danych dotyczących wjazdu i wyjazdu obywateli państw trzecich przekraczających granice zewnętrzne państw członkowskich i danych dotyczących odmowy wjazdu w odniesieniu do takich obywateli oraz określające warunki dostępu do EES na potrzeby ochrony porządku publicznego i zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen oraz rozporządzenia (WE) nr 767/2008 i (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 327 z 9.12.2017, s. 20).”;
( *6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).”;
( 15 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 z dnia 14 września 2016 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 863/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 i decyzję Rady 2005/267/WE (Dz.U. L 251 z 16.9.2016, s. 1).
( 16 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1).