1986L0362 — PL — 03.04.2006 — 041.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
DYREKTYWA RADY z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (Dz.U. L 221, 7.8.1986, p.37) |
zmienione przez:
zmienione przez:
C 241 |
21 |
29.8.1994 |
(*) |
Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim. |
DYREKTYWA RADY
z dnia 24 lipca 1986 r.
w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni
(86/362/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,
uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 2 ),
uwzględniając opinię Komitetu Społeczno-Ekonomicznego ( 3 ),
a także mając na uwadze, co następuje:produkcja roślinna odgrywa bardzo ważną rolę we Wspólnocie;
na plony z tej produkcji ciągle oddziałują różne organizmy szkodliwe, w tym chwasty;
ochrona roślin i produktów roślinnych jest absolutnie niezbędna, nie tylko w celu zapobiegania spadkowi plonów lub uszkodzeniom zebranych plonów, lecz także celem zwiększenia wydajności rolnictwa;
jedną z najważniejszych metod ochrony roślin i produktów roślinnych przed organizmami szkodliwymi jest stosowanie chemicznych pestycydów;
pestycydy te cechuje korzystny wpływ na wielkość produkcji roślinnej, jednakże z uwagi na ich toksyczność mogą one wykazywać niekorzystne działania uboczne;
duża liczba tych pestycydów oraz ich metabolity lub produkty rozkładu mogą wywierać szkodliwy wpływ na konsumentów produktów roślinnych;
pestycydy te oraz substancje im towarzyszące mogą stanowić zagrożenie dla środowiska;
niektóre Państwa Członkowskie w celu uporządkowania zagadnień związanych z tymi zagrożeniami ustaliły maksymalny poziom dla niektórych pozostałości pestycydów w ziarnie i w słomie zbóż;
różnice jakie istnieją między Państwami Członkowskimi w stosunku do dopuszczalnych maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów mogą sprzyjać powstawaniu ograniczeń w handlu, co będzie przeszkadzać swobodnemu przepływowi towarów we Wspólnocie;
z tego powodu w fazie początkowej powinny być ustalone maksymalne poziomy pozostałości niektórych substancji biologicznie czynnych w zbożach, przestrzegane przy wprowadzaniu tych produktów do obrotu;
ponadto przestrzeganie maksymalnych poziomów pozostałości zapewni swobodny obieg zbóż i właściwą ochronę zdrowia konsumentów;
jednocześnie należy umożliwić Państwom Członkowskim autoryzowanie monitorowania poziomów pozostałości pestycydów w zbożach produkowanych i konsumowanych na ich terytoriach poprzez system pomiarów odpowiednich środków, tak aby uzyskać stopień zabezpieczenia równoważny z tym, który jest rezultatem ustanowionych norm;
w wyjątkowych wypadkach, szczególnie gdy chodzi o ulatniające się płyny lub fumiganty, należy upoważnić Państwa Członkowskie do dopuszczenia wyższych maksymalnych norm od ustanowionych dla produktów nie przeznaczonych do natychmiastowego spożycia, pod warunkiem że sprawdzi się, czy produkty te są rzeczywiście niedostępne dla użytkownika lub konsumenta, dopóki zawarte w nich pozostałości przekraczają dopuszczalny maksymalny poziom;
nie jest konieczne stosowanie niniejszej dyrektywy w stosunku do produktów przeznaczonych na wywóz do państw trzecich do produkcji artykułów innych niż środki spożywcze lub z przeznaczeniem do siewu;
Państwom Członkowskim powinno się zezwalać na okresowe zmniejszanie ustanowionych norm, o ile okaże się, że są one niebezpieczne dla zdrowia ludzi lub zwierząt;
jest właściwym w takim przypadku ustanowić ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin;
w celu zagwarantowania zgodności z niniejszą dyrektywą, gdy dane produkty są wprowadzane do obrotu, Państwa Członkowskie muszą przewidzieć odpowiednie środki kontroli;
przyjęte w Wspólnocie metody pobierania próbek i analizy pozostałości powinny być tak opisane, aby mogły być uznane jako zalecane do stosowania;
metody pobierania próbek i analizy należą do zagadnień technicznych i naukowych, które powinny być ustalone w drodze ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin;
Państwa Członkowskie powinny sporządzać roczne sprawozdania dla Komisji o rezultatach ich środków kontroli w sposób umożliwiający zebranie informacji dotyczących poziomu pozostałości pestycydów w zbożu ze wszystkich państw Wspólnoty;
Rada powinna ponownie rozpatrzyć niniejszą dyrektywę przed dniem 30 czerwca 1991 r. w celu osiągnięcia we Wspólnocie jednolitego systemu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
1. Niniejsza dyrektywa stosuje się do produktów wyszczególnionych w załączniku I, produktów otrzymanych z nich po wysuszeniu lub przetworzeniu oraz do wieloskładnikowych środków spożywczych, których są częścią, o ile mogą zawierać pozostałości pestycydu.
2. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla:
a) dyrektywy Rady 74/63/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie ustalenia maksymalnych dopuszczalnych poziomów niepożądanych substancji oraz produktów w paszach ( 4 );
b) dyrektywy Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r dotyczącej ustalenia maksymalnych poziomów pozostałości pestycydu w i na owocach i warzywach1 ( 5 );
c) dyrektywy Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w i na niektórych produktach pochodzenia roślinnego, łącznie z owocami i warzywami ( 6 );
d) dyrektywy Komisji 91/321/EWG z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie preparatów dla niemowląt i preparatów pochodnych ( 7 ) oraz dyrektywy Komisji 96/5/WE z dnia 16 lutego 1996 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zboża oraz odżywek dla niemowląt i małych dzieci ( 8 ). Jednakże do czasu ustalenia maksymalnych poziomów, zgodnie z art. 6 dyrektywy 91/321/EWG lub art. 6 dyrektywy 96/5/WE, do danych produktów stosuje się przepisy art. 5a ust. 1 i ust. 3–6 niniejszej dyrektywy.
3. Niniejsza dyrektywa stosuje się także do produktów określonych w ust. 1 przeznaczonych do wywozu do państw trzecich. Jednakże maksymalne poziomy pozostałości pestycydu ustalone zgodnie z niniejszą dyrektywą nie mają zastosowania w przypadku produktów poddanych obróbce przed wywozem, jeśli można należycie udowodnić, że:
a) państwo trzecie przeznaczenia wymaga poddania produktu szczególnej obróbce dla zapobieżenia wprowadzeniu organizmu szkodliwego na swoje terytorium; albo
b) taka obróbka jest konieczna dla ochrony produktów przed szkodliwymi organizmami podczas transportu do państwa trzeciego przeznaczenia oraz w trakcie jego składowania.
4. Niniejsza dyrektywa nie stosuje się do produktów określonych w art. 1, jeśli można należycie udowodnić, że są przeznaczone do:
a) produkcji wyrobów innych niż środki spożywcze lub pasza dla zwierząt; lub
b) do siewu lub sadzenia.
Artykuł 2
1. Dla celów niniejszej dyrektywy przez „pozostałości pestycydów” rozumie się pozostałości pestycydów i ich metabolitów oraz produktów ich rozkładu dla produktów ►M7 ————— ◄ , które występują w produktach określonych w art. 1.
2. Dla celów niniejszej dyrektywy przez „wprowadzenie do obrotu” rozumie się wszelkie formy dostawy odpłatnej bądź bezpłatnej produktów określonych w art. 1.
Artykuł 3
1. Państwa Członkowskie zapewnią, aby produkty określone w art. 1 od momentu wprowadzenia ich do obrotu nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia człowieka z powodu zawartości pozostałości pestycydów.
2. Państwa Członkowskie nie mogą zabraniać lub utrudniać wprowadzenia do obrotu na ich obszarze produktów wymienionych w art. 1 na podstawie tego, że zawierają one pozostałości pestycydów, o ile ilość tych pozostałości nie przekracza maksymalnych poziomów wyszczególnionych w załączniku II.
Artykuł 4
1. Niezależnie od przepisów art. 6, produkty określone w art. 1 nie zawierają, od czasu wprowadzenia ich do obrotu, poziomów pozostałości pestycydu wyższych niż wyszczególnione w wykazie określonym w załączniku II.
Wykaz rozpatrywanych pozostałości pestycydu oraz ich maksymalnych poziomów jest ustalony w załączniku II, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12, z uwzględnieniem aktualnego poziomu wiedzy naukowo-technicznej.
2. W przypadku produktów suszonych i przetworzonych, dla których nie ustalono bezpośrednio maksymalnych poziomów w załączniku II, maksymalne poziomy pozostałości mające zastosowanie są ustanowione w załączniku II z uwzględnieniem, odpowiednio, zagęszczenia wynikającego z procesu suszenia albo zagęszczenia lub rozcieńczenia spowodowanego przetwarzaniem. Współczynnik zagęszczenia lub rozcieńczenia obejmujący zagęszczenie i/lub rozcieńczenie spowodowane procesami suszenia lub przetwarzania można wyznaczyć dla niektórych produktów suszonych lub przetworzonych zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12.
3. W przypadku wieloskładnikowych środków spożywczych, które zawierają mieszaninę składników, dla których nie ustalono maksymalnych poziomów pozostałości, maksymalne poziomy pozostałości mające zastosowanie nie mogą przekroczyć poziomów ustanowionych w załączniku II, przy uwzględnieniu względnych stężeń składników w mieszaninie a także przepisów ust. 2.
4. Państwa Członkowskie zapewniają, przynajmniej poprzez kontrolne pobieranie próbek, zgodność z maksymalnymi poziomami określonymi w ust. 1. Konieczne inspekcje oraz monitorowanie są wykonywane zgodnie z dyrektywą Rady 89/397/EWG z dnia 14 czerwca 1989 r. w sprawie urzędowych kontroli środków spożywczych ( 9 ), z wyjątkiem art. 14 powyższej dyrektywy, oraz zgodnie z dyrektywą Rady 93/99/EWG z dnia 29 października 1993 r. w sprawie dodatkowych środków dotyczących urzędowej kontroli środków spożywczych ( 10 ), z wyjątkiem art. 5, 6 i 8 powyższej dyrektywy.
Artykuł 5
Jeżeli dla produktu należącego do grupy określonej w załączniku I Komisja ustala tymczasowy maksymalny poziom pozostałości obowiązujący w całej Wspólnocie, zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącej wprowadzania na rynek środków ochrony roślin ( 11 ), poziom zostanie podany w załączniku II, wraz z odniesieniem do niniejszej procedury.
Artykuł 5a
1. Do celów niniejszego artykułu Państwo Członkowskie pochodzenia oznacza Państwo Członkowskie, na którego terytorium produkt wyszczególniony w art. 1 ust. 1 albo został legalnie wyprodukowany i sprzedawany, albo wprowadzony do swobodnego obrotu, a Państwo Członkowskie przeznaczenia oznacza Państwo Członkowskie, na którego terytorium dany produkt jest sprowadzany i wprowadzany do obrotu dla działań innych niż tranzyt do innego Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego.
2. Państwa Członkowskie wprowadzają środki ustanawiające, stałe lub czasowe, maksymalne poziomy pozostałości dla produktów określonych w art. 1 ust. 1, przywiezionych na ich terytoria z Państwa Członkowskiego pochodzenia, z uwzględnieniem dobrych warunków prowadzenia działalności rolniczej w Państwie Członkowskim pochodzenia oraz bez wpływu na warunki konieczne dla ochrony zdrowia konsumentów, gdy dla powyższych produktów nie zostały ustalone maksymalne poziomy pozostałości, zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 lub art. 5.
3. W przypadku gdy:
— nie zostały ustalone maksymalne poziomy pozostałości dla produktu określonego w art. 1 ust. 1, zgodnie z art. 4 ust. 1 lub art. 5, oraz
— taki produkt, który spełnia wymogi maksymalnych poziomów pozostałości stosowanych w Państwie Członkowskim jego pochodzenia, podlega w Państwie Członkowskim przeznaczenia takim środkom, których wynikiem jest zakaz lub ograniczenie wprowadzenia tego produktu do obrotu z powodu przekroczenia przez produkt maksymalnych poziomów pozostałości przyjętych w Państwie Członkowskim przeznaczenia, oraz
— Państwo Członkowskie przeznaczenia wprowadziło nowe maksymalne poziomy pozostałości lub też zmieniło te poziomy w swoim ustawodawstwie, lub też wprowadziło zmiany w swoich kontrolach, które są nieproporcjonalne i/lub dyskryminujące w porównaniu do jego własnej produkcji, lub gdy maksymalny poziom pozostałości stosowany przez Państwo Członkowskie przeznaczenia różni się w istotny sposób od odpowiadających poziomów ustanowionych w pozostałych Państwach Członkowskich, lub gdy maksymalny poziom pozostałości stosowany przez Państwo Członkowskie przeznaczenia reprezentuje nieproporcjonalny poziom ochrony w porównaniu z poziomem ochrony stosowanym przez Państwo Członkowskie do pestycydów niosących podobny poziom zagrożenia lub w stosunku do podobnych produktów rolnych lub środków spożywczych,
stosuje się następujące przepisy wyjątkowe:
a) Państwo Członkowskie przeznaczenia powiadamia o zastosowanych środkach pozostałe zainteresowane Państwa Członkowskie oraz Komisję w terminie 20 dni od ich zastosowania. To powiadomienie dokumentuje dany stan faktyczny;
b) na podstawie powiadomienia, określonego w lit. a), oba zainteresowane Państwa Członkowskie kontaktują się niezwłocznie w celu zlikwidowania, w każdym przypadku, zakazujących lub ograniczających skutków środków przyjętych przez Państwo Członkowskie przeznaczenia poprzez zastosowanie uzgodnionych między nimi środków; Państwa Członkowskie przedkładają sobie wzajemnie wszelkie potrzebne informacje.
W okresie trzech miesięcy od powiadomienia, określonego w lit. a), zainteresowane Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o wyniku powyższych kontaktów, w szczególności o środkach, które zamierzają zastosować, włączając ustalone maksymalne poziomy stężenia pozostałości pestycydu. Państwo Członkowskie pochodzenia powiadamia inne Państwa Członkowskie o wyniku powyższych kontaktów;
c) Komisja niezwłocznie powiadomi o sprawie Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin, oraz, jeśli to jest możliwe, przedkłada propozycję ustalenia w załączniku II tymczasowego poziomu maksymalnego stężenia pozostałości podjętą zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12.
W swoim wniosku Komisja uwzględnia aktualny poziom wiedzy naukowej i technicznej w danej kwestii, w szczególności dane dostarczone przez Państwa Członkowskie ze szczególnym uwzględnieniem oceny toksykologicznej i szacunkowym poziomem dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI), dobrych warunków prowadzenia działalności rolniczej oraz dane z testów stosowanych przez Państwo Członkowskie pochodzenia do ustalania maksymalnego poziomu pozostałości, wraz z przyczynami, dla których Państwo Członkowskie przeznaczenia zdecydowało się na podjęcie rozpatrywanych środków.
Okres ważności tymczasowego maksymalnego poziomu jest ustanawiany w przyjętym akcie prawnym i nie może przekraczać czterech lat. Ten okres można wiązać z dostawą przez Państwo Członkowskie pochodzenia i/lub pozostałe zainteresowane Państwa Członkowskie wyników testów wymaganych przez Komisję dla ustalenia maksymalnego poziomu pozostałości, zgodnie z art. 4 ust. 1. Na żądanie Komisja i Państwa Członkowskie są informowane o programie wyznaczonych testów.
4. Wszelkie środki przewidziane w ust. 2 i 3 podejmowane są przez Państwo Członkowskie w poszanowaniu jego zobowiązań wynikających z Traktatu, w szczególności jego art. 30 i 36.
5. Dyrektywa Rady 83/189/EWG z dnia 28 marca 1983 r ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych ( 12 ) nie dotyczy środków przyjętych i ogłoszonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu.
6. Szczegółowe środki wprowadzające procedurę wymienioną w niniejszym artykule można zastosować zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11a.
Artykuł 6
Państwa Członkowskie mogą dopuścić obecność większych ilości pestycydów w produktach wymienionych w art. 1 od tych, które wymienione są w załączniku II część B, z zastrzeżeniem, że produkty te nie są przeznaczone do bezpośredniego spożycia i że właściwy system kontroli zapewni, że nie są one dostępne dla użytkownika lub konsumenta, o ile podlegają tego typu bezpośrednim dostawom, dopóki pozostałości przekraczają maksymalne poziomy określone w części B. Państwa Członkowskie poinformują inne Państwa Członkowskie i Komisję o podjętych środkach. Środki te powinny być stosowane do wszystkich produktów, niezależnie od źródła ich pochodzenia.
Artykuł 7
1. Państwa Członkowskie wyznaczają odpowiednie władze odpowiedzialne za przeprowadzenie monitorowania określonego w art. 4 ust. 4.
2.
a) Do dnia ►M10 30 września ◄ każdego roku Państwa Członkowskie przesyłają Komisji swoje krajowe programy monitorowania na następny rok kalendarzowy. Programy te określają co najmniej:
— produkty, które będą poddane inspekcji oraz liczbę inspekcji przewidzianych do wykonania,
— pozostałości pestycydu, które będą kontrolowane,
— kryteria zastosowane przy sporządzaniu tych programów.
b) Do dnia ►M10 31 grudnia ◄ każdego roku Komisja przedkłada Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin projekt zaleceń ustalających skoordynowany wspólnotowy program monitorowania określający pobieranie szczególnych próbek, które mają być włączone do krajowych programów monitorowania. Zalecenie zostaje przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11b. Podstawowym celem wspólnotowego programu monitorowania jest optymalne wykorzystanie na poziomie wspólnotowym pobierania próbek zbóż, wymienionych w grupach wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowanych we Wspólnocie lub przywiezionych do Wspólnoty, po zidentyfikowaniu problemu, dla zapewnienia zgodności z maksymalnymi poziomami pozostałości pestycydu ustanowionymi w załączniku II.
3. Do dnia 31 sierpnia każdego roku Państwa Członkowskie wysyłają Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskimi wyniki analiz próbek pobranych w poprzednim roku w ramach krajowych programów monitorowania oraz w ramach skoordynowanego wspólnotowego programu monitorowania. Komisja porównuje i gromadzi powyższe dane oraz wyniki testów przeprowadzonych zgodnie z dyrektywami 86/363/EWG ( 13 ) i 90/642/EWG oraz analizuje:
— przypadki przekroczenia maksymalnych poziomów pozostałości, oraz
— średnie poziomy aktualnych pozostałości pestycydu oraz ich względne wartości odnoszące się do ustalonych maksymalnych poziomów pozostałości.
W czasie przygotowywania skoordynowanego programu monitorowania Komisja powinna stopniowo dążyć do stworzenia systemu, który umożliwiłby ocenę rzeczywistego narażenia na pestycydy w diecie.
Do dnia ►M10 31 grudnia ◄ każdego roku Komisja przesyła te informacje Państwom Członkowskim w ramach Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, w celu przeglądu i przyjęcia wszelkich niezbędnych środków, takich jak:
— wszelkie działania, które mają być podjęte na poziomie wspólnotowym w przypadku doniesień o przekroczeniu maksymalnych poziomów,
— celowość opublikowania zgromadzonej i zinterpretowanej informacji.
4. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11a można przyjąć, co następuje:
a) zmiany do ust. 2 i 3 niniejszego artykułu w zakresie, w jakim zmiany te odnoszą się do danych przeznaczonych do powiadamiania;
b) szczegółowe przepisy wykonawcze konieczne do sprawnego funkcjonowania przepisów ust. 2 i 3.
5. Nie później niż do dnia 31 grudnia 1999 r. Komisja przekazuje Radzie sprawozdanie o stosowaniu niniejszego artykułu, w razie potrzeby wraz z odpowiednimi propozycjami.
Artykuł 8
1. Metody pobierania próbek i analizy niezbędne do prowadzenia kontroli, monitoringu i innych środków działania przewidziane w art. 4 i, stosownie do danego przypadku, z art. 5, będą ustalone zgodnie z procedurą ustanowioną w ►M7 art. 11a ◄ . Istnienie metod analitycznych uznanych przez Wspólnotę i używanych w sprawach spornych nie powinno wykluczać stosowania przez Państwa Członkowskie innych naukowo ważnych metod, pozwalających osiągnąć porównywalne wyniki.
2. Państwa Członkowskie poinformują inne Państwa Członkowskie i Komisję o innych metodach stosowanych zgodnie z ust. 1.
Artykuł 9
1. Jeżeli Państwo Członkowskie, w wyniku otrzymania nowych informacji lub zmiany oceny posiadanych informacji, uznaje, że maksymalny poziom ustalony w załączniku II zagraża zdrowiu ludzi lub zwierząt, a sytuacja wymaga podjęcia szybkich działań, to Państwo Członkowskie może okresowo obniżyć poziom na swoim terytorium. W takim przypadku powiadamia ono niezwłocznie inne Państwa Członkowskie oraz Komisję o przedsięwziętych środkach, załączając uzasadnienie tych działań.
2. Komisja szybko bada podane przez Państwo Członkowskie przyczyny określone w ust. 1 i zasięga opinii Państw Członkowskich w ramach Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, zwanego dalej „Komitetem”; Komitet niezwłocznie wyraża swoją opinię i podejmuje właściwe środki. Komisją niezwłocznie powiadamia Radę i Państwa Członkowskie o wszelkich podjętych środkach. Każde Państwo Członkowskie może zwrócić się do Rady w sprawie środków podjętych przez Komisję w ciągu 15 dni od takiego powiadomienia. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć odmienną decyzję w ciągu 15 dni od daty, kiedy sprawa została jej przedstawiona.
3. Jeżeli Komisja uzna, że należy dokonać zmiany maksymalnych poziomów ustanowionych w załączniku II dla rozwiązania problemów wymienionych w ust. 1 oraz dla zagwarantowania ochrony zdrowia publicznego, w celu przyjęcia powyższych poprawek wszczyna procedurę ustanowioną w art. 13. W takim przypadku Państwo Członkowskie, które podjęło środki wymienione w ust. 1, może utrzymać je do czasu, gdy Rada lub Komisja podejmie decyzję zgodnie z przedstawioną procedurą.
Artykuł 10
Bez uszczerbku dla zmian dokonanych w załącznikach zgodnie z art. 5, 5a ust. 3 i art. 9, zmiany w załącznikach przyjmowane są zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12, z uwzględnieniem obecnej wiedzy naukowo-technicznej. W szczególności przy ustalaniu maksymalnych poziomów pozostałości należy uwzględnić rzeczywiste ryzyko spożycia z pokarmem w diecie oraz liczbę i jakość dostępnych danych.
▼M7 —————
Artykuł 11a
1. Komisję wspomaga Komitet.
2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 14 ).
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 11b
1. Komisję wspomaga komitet.
2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na piętnaście dni.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 12
1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ( 15 ).
2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 13
1. W przypadkach gdy ma być stosowana procedura ustalona w niniejszym artykule, przewodniczący niezwłocznie przedstawia dane zagadnienie na forum Komitetu, czyniąc to albo z własnej inicjatywy, albo też na wniosek Państwa Członkowskiego.
2. Przedstawiciel Komisji przedłoży Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wyda swoja opinię w sprawie projektu w czasie ustalonym przez przewodniczącego, w zależności od pilności sprawy. Opinia zostanie wydana większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu, w przypadku decyzji, która na wniosek Komisji ma zostać podjęta przez Radę. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w Komitecie będą ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu..
►A1 3. ◄ Jeśli podjęte środki są zgodne z opinią Komitetu, Komisja przyjmuje je niezwłocznie. Jeśli przewidywane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub jeżeli opinia nie została wydana, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie propozycję dotyczącą środków, które mają być podjęte. Rada przyjmuje środki kwalifikowaną większością głosów.
Jeśli Rada nie przyjęła żadnych środków w terminie 15 dni od dnia, w którym dana sprawa została jej przedstawiona, Komisja przyjmuje proponowane środki, chyba że Rada zagłosowała zwykłą większością głosów przeciwko tym środkom.
Artykuł 14
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia, aby zmiany wprowadzone do załącznika II wynikające z decyzji określonych w art. 4 ust. 1 i 2, art. 5, art. 5a ust. 3, art. 9 ust. 3 i art. 10 mogły być stosowane na ich terytorium w okresie co najwyżej ośmiu miesięcy od ich przyjęcia, a w okresie krótszym, jeśli wymaga tego ochrona zdrowia ludzkiego.
W celu ochrony uzasadnionych oczekiwań, wspólnotowe akty prawne wykonawcze mogą wprowadzić okresy przejściowe dla stosowania niektórych maksymalnych poziomów pozostałości pestycydu, co umożliwi normalny obrót zebranymi produktami.
Artykuł 15
W celu poprawy wspólnotowego systemu wprowadzonego niniejszą dyrektywą Rada na podstawie sprawozdania Komisji, dołączając, o ile jest to właściwe, odpowiednie propozycje, bada ponownie niniejszą dyrektywę najpóźniej w dniu 30 czerwca 1991 r.
Artykuł 16
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w dniu 30 czerwca 1988 r.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
However, the Federal Republic of Germany is hereby authorized to place on the market in the territory of the former German Democratic Republic, until 31 December 1992 at the latest, Annex I products whose hydrogen cyanide level exceeds that fixed in Annex II; this derogation shall apply only to products originating in the territory of the former German Democratic Republic.
The permitted levels may under no circumstances exceed those applicable under the legislation of the former German Democratic Republic.
The Federal Republic of Germany shall ensure that the products in question are not introduced into parts of the Community other than the territory of the former German Democratic Republic.
Artykuł 17
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
Kod CN |
Wyszczególnienie |
ex10 01 |
Pszenica |
1002 00 00 |
Żyto |
1003 00 |
Jęczmień |
1004 00 |
Owies zwyczajny |
1005 |
Kukurydza |
1006 |
Ryż |
1007 00 |
Ziarno sorgo |
ex10 08 |
Gryka, proso, inne zboża |
ZAŁĄCZNIK II
CZĘŚĆ A
Pozostałości pestycydów |
Maksymalne poziomy w mg/kg (ppm) |
|||
1. aldryna |
|
|||
2. dieldryna (HEOD) |
0,01 |
|||
3. wszystkie nieorganiczne bromki, w postaci jonów Br |
50 |
|||
4. karbaryl |
1 : ryż 0,5: inne zboża |
|||
5. chlordan (suma izomerów cis- i trans-) |
0,02 |
|||
6. DDT (suma izomerów DDT-, TDB- i DDE- wyrażone jako DDT) |
0,05 |
|||
7. diazynon |
||||
8. dwubromek etylenu |
0,01 (1) |
|||
9. dichlorfos |
2 |
|||
10. endosulfan (suma izomerów alfa i beta i siarczanu endosulfanu wyrażone jako endosulfan) |
||||
11. endryna |
0,01 |
|||
12. heptachlor (suma heptachloru i epoksydu heptachloru wyrażone jako heptachlor) |
0,01 |
|||
13. heksachlorobenzan (HCB) |
0,01 |
|||
14. heksachlorocyklobenzan (HCH) |
||||
14.1. izomer alfa |
|
0,02 |
||
14.2. izomer beta |
||||
14.3. izomer gamma (lindan) |
0,1 (2) |
|||
15. malation (suma malatiomu i malaoksonu wyrażone jako malation) |
8 |
|||
16. fosfamidon |
0,05 |
|||
17. pyretryny (suma pyretryny I i II, cyneryny I i II i jazmoliny I i II) |
3 |
|||
18. trichlorfon |
0,1 |
|||
19. kaptafol |
0,05 |
|||
20. acefat |
0,02 (3) |
|||
21. benomyl i karbendazym wyrażone jako karbendazym |
2 jęczmień 2 owies zwyczajny 0,1 żyto 0,1 pszenżyto 0,1 pszenica 0,01 (6) pozostałe zboża |
|||
22. tiofanat metylowy |
0,3 jęczmień 0,3 owies zwyczajny 0,05 żyto 0,05 pszenżyto 0,05 pszenica 0,01 (6) pozostałe zboża |
|||
24. chloropiryfos |
►M9 0,2 ◄ : jęczmień ►M90,05 (3): owies żyto ◄ |
|||
25. chloropiryfos metylowy |
►M9 3 ◄ |
|||
26. chlorotalonil |
►M9 0,1 ◄ : ►M9 pszenica ◄ , żyto, jęczmień, owies zwyczajny i pszenżyto |
|||
27. cypermetryna, w tym inne mieszaniny izomerów składowych (suma izomerów) |
||||
28. deltametryna |
►M9 1 ◄ |
|||
29. fenwalerat i esfenwalerat |
||||
29.1. Suma izomerów RR i SS |
0,02 jęczmień, owies 0,05 żyto, pszenżyto, pšenice 0,02 (3): inne zboża |
|||
29.2. Suma izomerów RS i SR |
0,05 jęczmień, owies 0,02 (3): inne zboża |
|||
30. glifosat |
10 ()pszenica 20 ()jęczmień 1 ()kukurydza 10 ()żyto 20 ()owies 20 ()sorgo 10 ()pszenżyto |
|||
31. imazalil |
||||
32. iprodion |
3 ()ryż 0,5 ()owies, jęczmień i pszenica |
|||
33. mankozeb |
|
2: jęczmień owies 1: żyto pszenica ◄ |
||
34. maneb |
||||
35. metiram |
||||
36. propineb |
||||
37. zineb |
||||
38. metamidofos |
0,01 (3) |
|||
39. permetryna (suma izomerów) |
►M9 0,2 ◄ : kukurydza ►M9 2 ◄ : inne zboża |
|||
40. procymidon |
||||
41. winklozolina (suma winchlozoliny i wszystkich metabolitów zawierających grupę 3,5- dichloroaniliny, wyrażona jako winklozolina) |
0,05 (3) |
|||
42. cyflutryna, łącznie z mieszaniną izomerów (suma izomerów) |
0,05 (4): kukurydza 0,02 (4): inne zboża |
|||
43. metalaksyl, w tym inne mieszaniny izomerów składowych, w tym metalaksyl-m (suma izomerów) |
ZBOŻA |
|||
44. benalaksyl |
0,05 (4) |
|||
45. fenarymol |
||||
46. propikonazol |
0,2 ()jęczmień 0,2 ()owies |
|||
47. daminozyd (suma daminozydu oraz 1,1-dimetylohydrazyny, wyrażona jako daminozyd) |
0,02 (4) |
|||
48. lambda-cyhalotryna |
0,05: jęczmień 0,02 (4): inne zboża |
|||
49. etefon |
a): kukurydza 0,2: pszenica i pszenżyto 0,5: jęczmień i żyto |
|||
50. karbofuran (suma karbofuranu i 3-hydroksykarbofuranu, wyrażona jako karbofuran) |
0,02 (3)zboża |
|||
51. karbosulfan |
0,05 (4) |
|||
52. benfurakarb |
||||
53. furatiokarb |
0,05 (4) |
|||
54. metydation |
0,02 (5) |
|||
55. tiodikarb metomylu |
0,05 (5) |
|||
Pozostałość: suma metomylu i tiodikarbu określona jako metomyl |
||||
56. amitraz, w tym metabolity zawierające 2,4 demetylanilinę określone jako amitraz |
0,05 (3)zboża |
|||
Pozostałość: amitraz plus wszystkie metabolity zawierające 2,4 demetylanilinę określone jako amitraz |
||||
57. pirimifos-metyl |
5 |
|||
58. aldikarb |
0,05 (5) |
|||
Pozostałość: suma aldikarbu, jego sulfotlenku i jego sulfonu określona jako aldikarb |
||||
59. tiabendazol |
||||
60. triforyna |
0,1 pszenica, żyto, pszenżyto, jęczmień, owies zwyczajny 0,05 (6) pozostałe zboża |
|||
61. endosulfan pozostałość: suma alfa i beta siarczanu endosulfanu, wyrażona jako endosulfat |
||||
62. tlenek fenbutatyny |
0,05 (6) |
|||
63. triazofos |
||||
64. diazinon |
||||
65. mekarbam |
0,05 (6) zboża |
|||
66. fentyna pozostałość: fentyna wyrażona jako kation trifyltynowy |
0,05 (6) |
|||
67. forat pozostałość: suma foratu, jego analogu tlenowego oraz ich sulfotlenków i sulfonów, wyrażona jako forat |
||||
68. dikofol pozostałość: suma izomerów P, P' oraz O, P' |
0,02 (6) |
|||
69. chlormekwat |
5 owies zwyczajny 2 pszenica, żyto, pszenżyto, jęczmień (b) kukurydza |
|||
70. propyzamid |
ZBOŻA Jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
71. propoksur |
0,05 (6) |
|||
72. disulfoton pozostałość: suma disulfotonu, sulfotlenku disulfotonu oraz sulfonu disulfotonu, wyrażona jako disulfoton |
0,1 pszenica 0,2 jęczmień, sorgo 0,02 (6) pozostałe |
|||
73. azoksystrobina |
0,3 Pszenica, żyto, pszenżyto, jęczmień 0,05 (p) (7)Inne zboża |
|||
74. barban |
0,05 (8) |
|||
75. chlorobenzylat |
0,02 (8) |
|||
76. chlorobufam |
0,05 (8) |
|||
77. chlorobenzyd |
0,01 (8) |
|||
78. chloroksuron |
0,05 (8) |
|||
79. aramit |
0,01 (8) |
|||
80. chlorofenson |
0,01 (8) |
|||
81. metoksychlor |
0,01 (8) |
|||
82. 1,1-dichloro-2,2-bis (4-etylo-fenylo-) etan |
0,01 (8) |
|||
83. dialat |
0,05 (8) |
|||
84. azoksystrobina |
5 ryż |
|||
85. azoksystrobina |
0,05 (7) (p) zboża |
|||
86. spiroksamina |
0,3 (p) jęczmień i owies 0,05 (7) (p) inne zboża |
|||
87. azynofos etylowy |
0,05 (3) |
|||
88. chlozolinat |
0,05 (3) |
|||
89. dinoterb |
0,05 (3) |
|||
90. DNOC |
0,05 (3) |
|||
91. monolinuron |
0,05 (3) |
|||
92. profam |
0,05 (3) |
|||
93. pyrazofos |
0,05 (3) |
|||
94. teknacen |
0,05 (3) |
|||
95. azimsulfuron |
||||
96. proheksadion (proheksadion i jego sole wyrażone jako proheksadion) |
0,2 ()pszenica i jęczmień |
|||
97. azoksystrobina |
0,3 ()owies zwyczajny |
|||
98. fluroksypyr włączając jego estry wyrażone jako fluroksypyr |
0,1 ()owies, jęczmień, żyto, pszenżyto i pszenica |
|||
99. flupyrsulfuron metylowy |
||||
100. pymetrozine |
||||
101. bentazon (suma bentazonu i sprzężeń 6-OH- i 8-OH-ben-tazonu wyrażona jako bentazon) |
||||
102. Pirydat (suma pirydatu, jego produktu hydrolizy CL 9673 (3-fenylo-4-hydroksy-6-chloropirydazyna) i sprzężeń hydrolitycznych CL 9673 wyrażona jako pirydat) |
||||
103. lindan |
0,01 (3)zboża |
|||
104. kwintocen (suma kwintocenu i pentachloroaniliny wyrażona jako kwintocen) |
0,02 (3): obiloviny |
|||
105. permetryna (suma izomerów) |
0,05 (3)zboża |
|||
106. paration |
0,05 (3)zboża |
|||
107. oksydemeton metylowy (suma oksydemetonu metylowego i demetonu-S-metylosulfonowego wyrażona jako oksydemeton metylowy) |
0,1 jęczmień i owies zwyczajny 0,02 (3)inne zboża |
|||
108. dimetoat (suma dimetoatu i ometoatu wyrażona jako dimetoat) |
0,3 pszenica, żyto i pszenżyto, 0,02 (3)inne zboża |
|||
109. formotion |
0,02 (3)zboża |
|||
110. metsulfuron metylowy |
||||
111. abamektyna (suma awermektyny B1a, awermektyny B1b i izomeru delta-8,9 awermektyny B1a) |
0,01 (3) |
|||
112. azocyklotyna i cyheksatyna (suma azocyklotyny i cyheksatyny wyrażona jako cyheksatyna) |
0,05 (3) |
|||
113. bifentryna |
0,5 pszenica, jęczmień, owies zwyczajny, pszenżyto 0,05 (3)pozostałe zboża |
|||
114. bitertanol |
0,05 (3) |
|||
115. bromopropylat |
0,05 (3) |
|||
116. klofentezyna (suma wszystkich składników zawierających cząsteczkę 2-chlorobenzoilową w przeliczeniu na klofentezynę) |
0,02 (3) |
|||
117. cyromazyna |
0,05 (3) |
|||
118. fenpropimorf |
0,5 jęczmień, pszenica, owies zwyczajny, żyto, orkisz, pszenżyto 0,05 (3)pozostałe zboża |
|||
119. flucytrynat (wyrażony jako flucytrynat, suma izomerów) |
0,05 (3) |
|||
120. ►M29 heksakonazol ◄ |
0,1 jęczmień i pszenica 0,02 (3)pozostałe zboża ◄ |
|||
121. metakryfos |
0,05 (3) |
|||
122. mychlobutanil |
0,02 (3) |
|||
123. penkonazol |
0,05 (3) |
|||
124. ►M29 prochloraz (suma prochlorazu i jego metabolitów zawierających 2,4,6- trichlorofenol wyrażony jako prochloraz) ◄ |
1 Ryż, owies, jęczmień 0,5 Pszenżyto, pszenica, żyto 0,05 (3)Pozostałe zboża ◄ |
|||
125. profenofos |
0,05 (3) |
|||
126. resmetryna, łącznie z innymi mieszaninami izomerów (suma izomerów) |
0,05 (3) |
|||
127. tridemorf |
0,2 jęczmień, owies zwyczajny 0,05 (3)pozostałe zboża |
|||
128. triadimefon i triadimenol (suma triadimefonu i triadimenolu) |
0,2 pszenica, jęczmień, owies zwyczajny, żyto, pszenżyto 0,1 (3)pozostałe zboża |
|||
129. 2,4-D (suma 2,4-D i jego estrów wyrażonych jako 2,4-D) |
||||
130. triasulfuron |
||||
131. thifensulfuron metylowy |
||||
132. acefat |
0,02 (3)zboża |
|||
133. paration metylowy (suma parationu metylowego i paraoksonu metylowego wyrażonych jako paration metylowy) |
0,02 (3)zboża |
|||
134. fenamifos (suma fenamifosu i jego sulfotlenku i sulfonu wyrażona jako fenamifos) |
0,02 (3)zboża |
|||
135. związki rtęci |
0,01 (3) zboża |
|||
136. kamfechlor (chlorowany kamfen zwierajacy 67–69 % chloru) |
0,1 (3)zboża |
|||
137. 1,2-dibromoetan |
0,01 (3)zboża |
|||
138. 1,2 dichloroetan |
0,01 (3)zboża |
|||
139. dinoseb |
0,01 (3)zboża |
|||
140. binapakryl |
0,01 (3)zboża |
|||
141. nitrofen |
0,01 (3)zboża |
|||
142. tlenek etylenu (suma tlenku etylenu i 2-chloroetanolu wyrażona jako tlenek etylenu) |
0,02 (3)zboża |
|||
143. Izoksaflutol (suma izoksaflutolu, RPA 202248 i RPA 203328 wyrażona jako izoksaflutol) (12) |
ZBOŻA jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
144. trifloksystrobina |
0,3 () jęczmień 0,05 ()żyto 0,05 ()pszenżyto, pszenica |
|||
145. karfentrazon etylowy (określony jako karfentrazon i wyrażony jako karfentrazon etylowy) |
ZBOŻA jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
146. fenamidon |
ZBOŻA jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
147. mekoprop (suma mekopropu-P i mekopropu wyrażona jako mekoprop) |
ZBOŻA jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
148. hydrazyd kwasu maleinowego |
ZBOŻA jęczmień, gryka, kukurydza, proso, owies, ryż, żyto, sorgo, pszenżyto, pszenica, inne zboża |
|||
149. mezotrion „suma mezotrionu i MNBA (kwasu 4-metylosulfonylo-2-nitrobenzoesowego), wyrażona jako mezotrion” |
ZBOŻA |
|||
150. siltiofam |
ZBOŻA |
|||
151. pikoksystrobina |
0,2 ()jęczmień 0,2 ()owies |
|||
152. flufenacet (suma wszystkich związków zawierających część cząsteczki N fluorofenylo-N-isopropylu wyrażonej jako odpowiednik flufenacetu) |
ZBOŻA |
|||
153. Jodosulfuron metylo-sodowy (jodosulfuron metylowy zawierający sole, wyrażony jako jodosulfuron metylowy) |
ZBOŻA |
|||
154. fostiazat |
ZBOŻA |
|||
155. molinat |
ZBOŻA |
|||
156. bromoksynil i jego estry wyrażone jako bromoksynil |
0,10 ()kukurydza |
|||
157. chloroprofam (chlorprofam i 3-chloroanilina wyrażone jako chloroprofam) |
ZBOŻA |
|||
158. dimetenamid-P w tym inne mieszaniny izomerów składowych (suma izomerów) |
ZBOŻA |
|||
159. flazasulfuron |
ZBOŻA |
|||
160. flutarmon |
ZBOŻA |
|||
161. joksynil i jego estry wyrażony jako joksynil |
ZBOŻA |
|||
162. mepanipyrim i jego metabolity (2-anilino-4-(2-hydroksypropyl)-6-metylopyrimidina) wyrażone jako mepanipyrim |
ZBOŻA |
|||
163. propoksykarbazon, jego sole i 2-hydroksypropoksy-propoksykarbazon |
ZBOŻA |
|||
164. piraklostrobina |
0,1 ()pszenica 0,3 ()jęczmień 0,1 ()żyto 0,3 ()owies 0,1 ()pszenżyto |
|||
165. chinoksyfen |
0,2 ()jęczmień 0,2 ()owies |
|||
166. kation trimethylsulfonium, jako wynik stosowania glifosatu |
5 ()pszenica 10 ()jęczmień 5 ()żyto 10 ()owies 5 ()pszenżyto |
|||
167. zoksamid |
ZBOŻA |
|||
(1) W czasie okresu przejściowego upływającego najpóźniej w dniu 30 czerwca 1991 r. Państwa Członkowskie, których władze kontrolujące są jak dotychczas niezdolne rutynowo określać pozostałości na poziomie 0,01 mg/kg, mogą używać metod z limitem określania nieprzekraczającym 0,05 mg/kg. (2) Począwszy od dnia 1 stycznia 1990 r. (3) Wskazuje niższą granicę oznaczenia analitycznego. (4) Wskazuje inną granicę oznaczenia analitycznego. (5) Wskazuje niższą granicę oznaczenia analitycznego. (6) Wskazuje niższy poziom wykrywalności analitycznej. (7) Wskazuje niższy poziom oznaczenia analitycznego (8) Oznacza niższy poziom oznaczenia analitycznego. (9) Wskazuje tymczasowy maksymalny limit pozostałości zgodnie z art. 4 ust. l lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: jeżeli nie zostaną wprowadzone zmiany, poziom ten stanie się ostateczny z upływem czterech lat od dnia wejścia w życie dyrektywy wprowadzającej niniejszą zmianę. (10) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości ustanowiony zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG; wszystkie tymczasowe najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla tych pestycydów będą traktowane jako ostateczne zgodnie z art. 10 dyrektywy z mocą od dnia 1 sierpnia 2003 r. (11) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości. Dla tych produktów rolnych wymienionych w załączniku II do dyrektywy 86/362/EWG, dla których najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości dla flupyrsulfuronu metylowego, pymetrozine i azoksystrobiny oznaczone są jako „p”, należy przyjąć, że są one tymczasowe, zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG. (12) RPA 202248 to 2-cyjano-3-cyklopropyl-1-(2-metylosulfonyl-4-trójfluorometylofenyl) propan-1,3-dion. RPA 203328 to kwas 2-metansulfonyl-4-trójfluorometylobenzoesowy. (13) Tymczasowy maksymalny limit pozostałości zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: w przypadku braku zmiany poziom ten zostanie uznany za ostateczny z mocą obowiązującą od dnia 24 czerwca 2009 r. (14) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości (MRL) zgodny z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: o ile nie zostaną wprowadzone zmiany, poziom ten staje się ostateczny od dnia 13 września 2009 r. (15) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości (MRL) zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: o ile nie zostaną wprowadzone zmiany, poziom ten staje się ostateczny od dnia 10 listopada 2009 r. (16) Oznacza, że najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości został ustanowiony tymczasowo zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG.. a)Od ►M8 najpóźniej do dnia 1 lipca 2000 r. ◄ oraz z wyjątkiem przyjęcia innych poziomów następujące najwyższe granice stosuje się, jak określono poniżej: a): 0,05(**) b) Jeżeli do ►M8 najpóźniej do dnia 1 lipca 2000 r. ◄ poziomy nie zostaną przyjęte, stosuje się następujące najwyższe dopuszczalne poziomy: b) 0,05(****) (p) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości. |
Grupy i przykłady pojedynczych produktów, dla których stosuje się NDPP |
Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg) |
|||||||
Cynidonu etylowy (suma cinidonu etylowego i jego E-izomeru) |
Cyhalofop butylowy (suma cyhalofopu butylowego i jego wolnych kwasów) |
Famoksadon |
Florasulam |
Flumioksazyna |
Metalaksyl-M |
Pikolinafen |
Iprowalikarb |
|
ZBOŻA |
0,01 (1) |
|||||||
Jęczmień |
0,2 () |
|||||||
Gryka |
||||||||
Kukurydza |
||||||||
Proso |
||||||||
Owies |
||||||||
Ryż |
||||||||
Żyto |
||||||||
Sorgo |
||||||||
Pszenżyto |
||||||||
Pszenica |
||||||||
Pozostałe zboża |
0,1 () |
Grupy i przykłady pojedynczych produktów, dla których stosuje się NDPP |
Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg) |
|||||||
Prosulfuron |
Sulfosulfuron |
Fenheksamid |
Acibenzolar– S-metylowy |
Cykloanilid |
Piraflufen-etylowy |
Amitrol |
Dikwat |
|
ZBOŻA |
||||||||
Jęczmień |
10 () |
|||||||
Gryka |
||||||||
Kukurydza |
1 () |
|||||||
Proso |
1 () |
|||||||
Owies |
2 () |
|||||||
Ryż |
||||||||
Żyto |
||||||||
Sorgo |
||||||||
Pszenżyto |
||||||||
Pszenica |
||||||||
Pozostałe zboża |
Grupy i przykłady pojedynczych produktów, dla których stosuje się NDPP |
Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg) |
||||
Izoproturon |
Etofumezat (suma etofumezatu i metabolitu 2,3-dihydro-3,3-dimetyl-2-okso-benzofuran-5-yl siarczanu metanu wyrażonego jako etofumezat) |
Chlorfenapyr |
Octan fentyny |
Wodorotlenek fentyny |
|
ZBOŻA |
0,05 (1) |
0,05 (1) |
0,05 (1) |
||
Jęczmień |
|||||
Gryka |
|||||
Kukurydza |
|||||
Proso |
|||||
Owies |
|||||
Ryż |
|||||
Żyto |
|||||
Sorgo |
|||||
Pszenżyto |
|||||
Pszenica |
|||||
Pozostałe zboża |
Grupy i przykłady pojedynczych produktów, dla których stosuje się najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDPP) |
Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości pestycydów (mg/kg) |
||||||||
2,4-DB |
linuron |
imazamoks |
pendimetalin |
oksasulfuron |
ethoksysulfuron |
foramsulfuron |
oksadiargil |
cjazofarnid |
|
ZBOŻA |
|||||||||
Jęczmień |
|||||||||
Gryka |
|||||||||
Kukurydza |
|||||||||
Proso |
|||||||||
Owies |
|||||||||
Ryż |
|||||||||
Żyto |
|||||||||
Sorgo |
|||||||||
Pszenżyto |
|||||||||
Pszenica |
|||||||||
Inne zboża |
(1) Wskazuje niższy poziom oznaczenia analitycznego.
(2) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: o ile nie został zmieniony, ten poziom stanie się ostateczny z mocą od dnia 14 lipca 2007 r.
(3) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z przepisami art. 4 ust. l lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: w przypadku braku zmian ten poziom staje się ostateczny z mocą od (cztery lata od daty wejścia w życie dyrektywy wprowadzającą te zmianę).
CZĘŚĆ B
Pozostałości pestycydów |
Maksymalny poziom w mg/kg (ppm) |
1. bromometan |
0,1 |
2. dwusiarczek węgla |
0,1 |
3. tetrachlorek węgla |
0,1 |
4. wodorocyjanek i inne cyjanki wyrażone jako wodorocyjanek |
15 |
5. fosforowodór i inne fosforki wyrażone jako fosforowodór |
0,1 |
( 1 ) Dz.U. C 56 z 6.3.1980, str. 14.
( 2 ) Dz.U. C 28 z 9.2.1981, str. 64.
( 3 ) Dz.U. C 300 z 18.11.1980, str. 29.
( 4 ) Dz.U. L 38 z 11.2.1974, str. 31. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/25/WE (Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 35).
( 5 ) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 12).
( 6 ) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 12).
( 7 ) Dz.U. L 175 z 4.7.1991, str. 35. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/4/WE (Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 12).
( 8 ) Dz.U. L 49 z 28.2.1996, str. 17.
( 9 ) Dz.U. L 186 z 30.6.1989, str. 23.
( 10 ) Dz.U. L 290 z 24.11.1993, str. 14.
( 11 ) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/32/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 12).
( 12 ) Dz.U. L 109 z 26.4.1983, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją 96/139/WE (Dz.U. L 32 z 10.2.1996, str. 31).
( 13 ) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/33/WE (Dz.U. L 144 z 18.6.1996, str. 35).
( 14 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
( 15 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.
( 16 ) Wskazuje niższy poziom oznaczenia analitycznego.
( 17 ) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: o ile nie został zmieniony, ten poziom stanie się ostateczny z mocą od dnia 14 lipca 2007 r.
( 18 ) Wskazuje tymczasowy najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości zgodnie z przepisami art. 4 ust. l lit. f) dyrektywy 91/414/EWG: w przypadku braku zmian ten poziom staje się ostateczny z mocą od (cztery lata od daty wejścia w życie dyrektywy wprowadzającą te zmianę).