30.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/26

DECYZJA RADY

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów

(2005/938/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wspólnota jest uprawniona do przyjmowania środków w zakresie ochrony zasobów połowowych i zarządzania nimi, a także do zawierania umów z państwami trzecimi oraz organizacjami międzynarodowymi.

(2)	Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, która wymaga od wszystkich członków społeczności międzynarodowej współpracy w zakresie ochrony i gospodarowania zasobami biologicznymi mórz.

(3)	Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Porozumienia w sprawie implementacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszącego się do ochrony i zarządzania osiadłymi i daleko migrującymi stadami ryb.

(4)

W lutym 1998 r., na 35. konferencji międzyrządowej w sprawie ochrony tuńczyków i delfinów we wschodniej części Oceanu Spokojnego, przyjęto Porozumienie w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów (zwane dalej „Porozumieniem”). Porozumienie to zostało podpisane w Waszyngtonie w dniu 21 maja 1998 r. i weszło w życie 15 lutego 1999 r.

(5)	Obecnie Umawiającymi się Stronami Porozumienia jest 15 państw: Boliwia, Ekwador, Gwatemala, Hiszpania, Honduras, Kolumbia, Kostaryka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Salwador, Stany Zjednoczone, Vanuatu i Wenezuela.

(6)

Cele Porozumienia obejmują postępujące zmniejszenie przypadkowej śmiertelności delfinów w związku z połowami tuńczyków okrężnicami we wschodniej części Oceanu Spokojnego do poziomu zbliżonego do zera, poprzez określanie limitów rocznych oraz długoterminowe trwałe zachowanie stad tuńczyków na obszarze objętym Porozumieniem.

(7)	Wspólnota uznaje znaczenie Porozumienia w zakresie ochrony zrównoważonego rybołówstwa jako sposobu zagwarantowania ekologicznego zachowania innych gatunków, w szczególności delfinów.

(8)	Rybacy Wspólnoty poławiają tuńczyki na obszarze objętym Porozumieniem i w interesie Wspólnoty leży odgrywanie efektywnej roli w realizacji Porozumienia.

(9)	W tym celu Wspólnota podpisała (2) Porozumienie i zdecydowała o jego tymczasowym stosowaniu (3) do czasu zakończenia wymaganych procedur związanych z jej oficjalnym przystąpieniem do Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC).

(10)	Na mocy art. XIV Porozumienia, IATTC pełni istotną rolę w koordynowaniu realizacji Porozumienia i w tym celu zostanie przyjętych wiele środków w ramach IATTC.

(11)	Równocześnie Królestwo Hiszpanii zostało upoważnione do tymczasowego przystąpienia (4) do Konwencji ustanawiającej IATTC.

(12)	Królestwo Hiszpanii przystąpiło do IATTC w czerwcu 2003 r.

(13)	Oficjalne przystąpienie Wspólnoty do IATTC nastąpi po wejściu w życie Konwencji dotyczącej wzmocnienia IATTC ustanowionej w 1949 r. poprzez Konwencję zawartą pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki (Konwencja z Antigui), której sygnatariuszem jest Wspólnota (5).

(14)	Do momentu wejścia w życie Konwencji z Antigui, efektywny udział Wspólnoty w pracach IATTC oraz w działalności i środkach podjętych na mocy Porozumienia jest zapewniony poprzez to, iż członkiem IATTC jest w imieniu Wspólnoty Królestwo Hiszpanii.

(15)	Obecnie Wspólnota jest gotowa do zatwierdzenia Porozumienia oraz do przyjęcia pełnej odpowiedzialności i obowiązków wynikających zarówno z Porozumienia jak i Konwencji ustanawiającej IATTC,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Porozumienie w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów.

Tekst Porozumienia zostaje załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do złożenia dokumentu zatwierdzającego Rządowi Stanów Zjednoczonych jako depozytariuszowi Porozumienia, zgodnie z jego art. XXXII.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2005 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

J. HUTTON

(1) Opinia z dnia 9 czerwca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. L 132 z 27.5.1999, str. 1.

(3) Dz.U. L 147 z 12.6.1999, str. 23.

(4) Dz.U. L 155 z 22.6.1999, str. 37.

(5) Dz.U. L 15 z 19.1.2005, str. 9.

ZAŁĄCZNIK I

Obszar objęty Porozumieniem

Obszar objęty Porozumieniem obejmuje obszar Oceanu Spokojnego ograniczony linią brzegową Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej oraz następującymi liniami:

a)	równoleżnikiem 40oN od wybrzeży Ameryki Północnej do punktu jego przecięcia z południkiem 150oW;

b)	południkiem 150oW do punktu jego przecięcia z równoleżnikiem 40oS;

c)	równoleżnikiem 40oS do punktu jego przecięcia z wybrzeżem Ameryki Południowej.

ZAŁĄCZNIK II

Program obserwatorów pokładowych

1.	Strony wprowadzają program obserwatorów pokładowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika. Jako część tego programu, każda ze Stron może wprowadzić również swój krajowy program obserwatorów pokładowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika.

Każda ze Stron wymaga, żeby jej statki o nośności przekraczającej 363 tony (400 ton amerykańskich) i prowadzące połowy na obszarze objętym Porozumieniem zabierały na pokład obserwatora w każdy rejs połowowy na obszarze objętym Porozumieniem. Co najmniej 50 % obserwatorów na statkach każdej ze Stron stanowią obserwatorzy IATTC; pozostali mogą być wybrani w ramach krajowego programu obserwatorów pokładowych, opartego na zasadach określonych w niniejszym Załączniku, jak również na wszelkich innych zasadach ustalonych na spotkaniu Stron.

Każdy obserwator musi:

a)	przejść szkolenie techniczne wymagane przez wytyczne ustalone przez Strony;

b)	być obywatelem jednej ze Stron lub członkiem personelu naukowego IATTC;

c)	być w stanie wykonywać obowiązki określone w ustępie 4 niniejszego Załącznika;

d)	znajdować się na liście ekspertów prowadzonej przez IATTC lub, jeżeli należy do krajowego programu obserwatorów, przez Stronę prowadzącą taki program.

Obowiązkiem obserwatora jest między innymi:

a)	zbieranie wszelkich istotnych informacji dotyczących działań połowowych statku, do którego obserwator został przydzielony, w zakresie koniecznym do realizacji celów niniejszego Porozumienia;

b)	udostępnianie kapitanowi statku, do którego obserwator został przydzielony, wszystkich środków ustanowionych przez Strony na mocy niniejszego Porozumienia;

c)	udostępnienie kapitanowi statku, do którego obserwator został przydzielony, zapisu śmiertelności delfinów dla tego statku;

d)	przygotowywanie sprawozdań obejmujących informacje zgromadzone zgodnie z postanowieniami ustępu oraz umożliwienie kapitanowi statku włączenie do tych sprawozdań wszelkich informacji, jakie kapitan uważa za wiążące się z powyższymi;

e)	przedstawianie takich sprawozdań dyrektorowi odpowiedniego programu krajowego, w celu użycia ich zgodnie z załącznikiem VII ustęp 1 niniejszego Porozumienia;

f)	wykonywanie innych zadań uzgodnionych przez Strony.

Obserwatorzy:

a)	z wyjątkiem zakresu wymaganego na mocy ustępu 4 litery d) i e) niniejszego Załącznika, traktują jako poufne wszelkie informacje odnoszące się do działalności połowowej statków i właścicieli statków i przyjmują to zobowiązanie na piśmie, jako warunek wyznaczenia na obserwatora;

b)	przestrzegają wymagań określonych w przepisach ustawowych i wykonawczych Strony sprawującej jurysdykcję nad statkiem, do którego obserwator został przydzielony, w zakresie, w jakim nie są one niezgodne z postanowieniami niniejszego Załącznika;

c)	powstrzymują się od wydawania lub potwierdzania jakiegokolwiek świadectwa lub innej dokumentacji odnoszącej się do działalności połowowej statków, poza zatwierdzonymi przez Strony;

d)	szanują hierarchię i ogólne zasady postępowania mające zastosowanie do personelu statku, pod warunkiem że zasady te nie przeszkadzają w wykonywaniu opisanych w niniejszym Załączniku zadań obserwatorów oraz obowiązków personelu statków, określonych w ustępie 6 niniejszego Załącznika.

Obowiązki Stron i kapitanów statków wobec obserwatorów są, między innymi, następujące:

a)	obserwatorzy mają dostęp do załóg statków, sprzętu i urządzeń wyszczególnionych w załączniku VIII;

na żądanie, obserwatorzy mają również dostęp do niżej wymienionych urządzeń, jeżeli znajdują się one na statku, do którego zostali przydzieleni, w celu wykonywania swoich obowiązków, określonych w ustępie 4:

i)	urządzeń nawigacji satelitarnej;

ii)	ekranów radarowych będących w użyciu;

iii)	silnych lornetek, w tym podczas pościgu i okrążania delfinów, w celu ułatwienia identyfikacji, z wyjątkiem używanych przez personel statku;

iv)	elektronicznych środków łączności;

obserwatorzy mają dostęp do pokładu roboczego statku podczas podnoszenia sieci i ryb oraz do każdego osobnika martwego lub żywego wydobytego na pokład statku podczas połowu w celu pobrania próbek biologicznych zgodnie z programem obserwatorów pokładowych lub zgodnie z innymi wymogami właściwych władz krajowych, jako część krajowego programu obserwatorów;

d)	obserwatorzy mają zapewnione pomieszczenia, w tym miejsce do spania, wyżywienie i odpowiednie warunki sanitarne, takie same jak załoga;

e)	obserwatorzy mają zapewnione odpowiednie miejsce do pracy biurowej na mostku kapitańskim lub w sterowni, jak również miejsce na pokładzie, odpowiednie do wykonywania obowiązków obserwatora;

f)	Strony zapewnią, że kapitanowie, załoga ani właściciele statków nie będą przeszkadzać, zastraszać, ingerować, wywierać nacisku, przekupywać ani próbować przekupywać obserwatora podczas wykonywania przez niego (nią) obowiązków.

Strony:

a)	zapewniają, że każdy z obserwatorów w ramach ich odnośnego programu krajowego zbiera informacje w ten sam sposób, jaki wymagany jest od obserwatorów IATTC;

b)	dostarczają dyrektorowi kopie wszystkich danych surowych, zbieranych przez obserwatorów z ich odnośnych programów krajowych bez zwłoki, po zakończeniu rejsu, w czasie którego zebrano dane, wraz ze streszczeniami i sprawozdaniami porównywalnymi z przedstawianymi przez obserwatorów IATTC.

Niezwłocznie po każdym rejsie obserwowanym przez obserwatora IATTC wymaga się, by dyrektor, w sposób zgodny ze wszelkimi wymaganiami poufności, przedstawił Stronie, która sprawowała jurysdykcję nad statkiem dokonującym połowów, kopie wszystkich surowych danych, streszczeń i sprawozdań odnoszących się do tego rejsu.

Nie naruszając innych postanowień niniejszego Załącznika, jeżeli dyrektor stwierdzi, że umieszczanie obserwatora z programu obserwatorów pokładowych nie jest właściwe, statek podlegający jurysdykcji Strony dokonującej połowów na obszarze objętym Porozumieniem bez zastawiania sieci na delfiny może wykorzystać wyszkolonego obserwatora z innego programu międzynarodowego (pod warunkiem że program ten został zatwierdzony przez Strony), do zbierania odnośnych informacji i do potwierdzania dyrektorowi, że statek ten nie zastawia sieci na delfiny.

10.	Obserwator zostanie przydzielony na statek posiadający DML, pod warunkiem że kapitan statku znajduje się w rejestrze kwalifikowanych kapitanów, prowadzonym zgodnie z załącznikiem VII, ustęp 1 litera e).

11.

Obserwatorzy z programu obserwatorów pokładowych mogą być przydzielani na statki państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej niebędących Stronami niniejszego Porozumienia wedle uznania dyrektora, pod warunkiem że statek i kapitan statku spełniają wszystkie wymagania niniejszego Załącznika i wszystkie inne stosowne wymagania niniejszego Porozumienia. Wymaga się, by dyrektor niezwłocznie informował Strony o każdym takim przydziale.

12.

Opłaty

a)	Strony określą wysokość rocznej opłaty od statku, na pokrycie kosztów programu obserwatorów pokładowych. Opłaty obliczane będą na podstawie nośności każdego statku lub na podstawie każdej innej normy określonej przez Strony;

b)	równocześnie z przedłożeniem dyrektorowi wykazu statków zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego Porozumienia, Strona wnosi również kwotę w dolarach amerykańskich z tytułu opłat ustalonych na mocy ustępu 11 litera a) niniejszego Załącznika, wyszczególniając, jakich statków dotyczy wnoszona opłata;

c)	żaden obserwator nie może być przydzielony na statek, dla którego nie wniesiono opłat wymaganych na mocy ustępu 11 litera b) niniejszego Załącznika.

13.

Dane obserwatora

Dane obserwatora stanowią podstawę do określenia, czy:

i)	statek osiągnął lub przekroczył DML;

ii)	Strona osiągnęła lub przekroczyła krajowy DML; lub

iii)	flota osiągnęła lub przekroczyła pułap śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado, na rok;

b)	Strona podważająca dane obserwatora musi wyjaśnić IRP powody sprzeciwu oraz przedstawić dowody na poparcie sprzeciwu;

c)	IRP dokonuje przeglądu dowodów przedstawionych przez Stronę oraz przekazuje Stronom zalecenie do rozpatrzenia na spotkaniu Stron.;

d)	Strony dokonują przeglądu dowodów oraz zaleceń IRP oraz podejmują decyzję dotyczącą meritum sprzeciwu oraz konieczności ewentualnej modyfikacji danych obserwatora.

ZAŁĄCZNIK III

PUŁAPY ŚMIERTELNOŚCI DELFINÓW W PRZELICZENIU NA STADO, NA ROK

Strony ustalają, na spotkaniu zwołanym na podstawie artykułu VIII niniejszego Porozumienia, pułap śmiertelności w przeliczeniu na rok i na stado, określony przez Strony na spotkaniu, w oparciu o najlepsze dostępne dowody naukowe, zawarty między 0,2 % i 0,1 % minimalnego oszacowanego poziomu występowania (Nmin) obliczonego przez amerykańską krajową służbę rybołówstwa morskiego lub na podstawie równoważnej normy obliczeniowej, jaka może zostać opracowana lub zalecona przez Doradczą Radę Naukową, ale w żadnym przypadku wielkość całkowitej rocznej przypadkowej śmiertelności delfinów nie przekracza 5 000, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia. W roku 2001 i następnych pułap w przeliczeniu na stado, na rok wynosi 0,1 % minimalnego oszacowanego poziomu występowania (Nmin).

Strony przeprowadzają w 1998 roku lub później, tak szybko, jak to możliwe, naukową analizę i ocenę postępu na drodze do osiągnięcia celu na 2001 roku i rozważą właściwe zalecenia. Do 2001 roku, w razie przekroczenia rocznej śmiertelności wynoszącej 0,2 % Nmin, dla jakiegokolwiek stada delfinów, zaprzestaje się w danym roku jakiegokolwiek zastawiania sieci na to stado i na wszelkie mieszane ławice, w skład których wchodzą osobniki z tego stada. Począwszy od 2001 roku, w razie przekroczenia rocznej śmiertelności wynoszącej 0,1 % Nmin dla każdego stada delfinów zaprzestaje się w danym roku jakiegokolwiek zastawiania sieci na to stado i na wszelkie mieszane ławice, w skład których wchodzą osobniki z tego stada. W razie przekroczenia rocznej śmiertelności – 0,1 % Nmin dla jednego z dwóch stad: odmiany wschodniej Stenella longirostra orientalis lub północno-wschodniej delfina plamistego, Strony przeprowadzają naukową analizę i ocenę oraz rozważają dalsze zalecenia.

Do celów niniejszego Porozumienia, Strony używają bieżącej prognozy całkowitej liczebności stad delfinów Oceanu Spokojnego przedstawionej przez Wade’a i Gerrodette Międzynarodowej Komisji ds. Wielorybów w 1992 roku, w oparciu o dane ze statku badawczego amerykańskiej krajowej służby rybołówstwa morskiego na okres 1986–1990 roku, dopóki Strony nie przyjmą uaktualnionego zestawu danych. Tego rodzaju uaktualnienia mogą być wynikiem analizy danych z przyszłych rejsów badawczych i wskaźników liczebności oraz innych odnośnych danych naukowych pochodzących od Stron, IATTC i innych organizacji naukowych.

4.	Strony ustanawiają system oparty na sprawozdaniach obserwatorów w czasie rzeczywistym, w celu zapewnienia skutecznego wprowadzania w życie i przestrzegania pułapu śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok.

W ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego Porozumienia, Strony ustanawiają system przydzielania pułapu śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok, dla każdego stada na rok następny i na kolejne lata. System ten przewiduje rozdział limitów śmiertelności określonych w ustępie 1 niniejszego Załącznika między statki Stron, które kwalifikują się do przydziału limitów śmiertelności delfinów, zgodnie z załącznikiem IV. Ustanawiając ten system, Strony uwzględniają najlepsze dostępne dowody naukowe w zakresie rozmieszczenia i liczebności przedmiotowych stad, jak również inne zmienne, które spotkanie Stron określi w późniejszym terminie.

ZAŁĄCZNIK IV

Limity śmiertelności delfinów (DML)

I. PRZYDZIELANIE LIMITÓW ŚMIERTELNOŚCI DELFINÓW (DML)

Przed dniem 1 października każdego roku, każda ze Stron dostarczy pozostałym Stronom, za pośrednictwem dyrektora, wykaz statków objętych jej jurysdykcją, posiadających nośność przekraczającą 363 ton (400 ton amerykańskich), które zwróciły się o całoroczny DML na następny rok, wskazując te statki, które prawdopodobnie będą poławiać na obszarze Porozumienia w następnym roku;

b)	przed dniem 1 kwietnia każdego roku, każda ze Stron dostarczy pozostałym Stronom, za pośrednictwem dyrektora, wykaz statków objętych jej jurysdykcją, posiadających nośność przekraczającą 363 ton (400 ton amerykańskich), które zwróciły się o DML na drugi semestr tego samego roku.

W terminie do dnia 1 listopada każdego roku, lub później, IRP, jeśli tak uzgodni, dostarcza Stronom wykaz statków kwalifikujących się do otrzymania całorocznego DML na następny rok. W odniesieniu do DML na drugi semestr, IRP, jeśli tak uzgodni, w terminie do 1 maja każdego roku, lub później, dostarcza Stronom wykaz statków kwalifikujących się do otrzymania DML na drugi semestr tego samego roku.

Do celów niniejszego Porozumienia uważa się, że statek kwalifikuje się, jeżeli:

a)	uzyskał certyfikat właściwych władz krajowych, poświadczający posiadanie całego wymaganego sprzętu i urządzeń do zapewnienia bezpieczeństwa delfinom, wymaganego w załączniku VIII;

b)	jego kapitan i załoga odbyli zatwierdzone szkolenie w zakresie technik ratowania i uwalniania delfinów, porównywalne z normą ustanowioną przez spotkanie Stron;

c)	jego nośność przekracza wartość 363 ton (400 ton amerykańskich);

d)	ma kapitana uznanego za posiadającego kwalifikacje, na podstawie dotychczas wykonywanych obowiązków;

e)	statek nie został uznany za wykluczony na mocy sekcji II niniejszego Załącznika.

Statku nie uważa się za kwalifikujący się na mocy ustępu 2, jeżeli w dniu złożenia wniosku na podstawie ustępu 1 niniejszego Załącznika, statek prowadzi działalność połowową w ramach jurysdykcji Strony, której właściwe przepisy ustawowe i wykonawcze zabraniają statkom znajdującym się pod jej jurysdykcją poławiać tuńczyki w połączeniu z delfinami; żadnej Stronie nie przydziela się też DML dla zapewnienia zezwoleń na połowy na obszarze objętym Porozumieniem statkom pływającym pod banderą innego państwa, którego stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze zabraniają statkom objętym jego jurysdykcją połowów tuńczyków w połączeniu z delfinami.

98 %, lub inna niezarezerwowana część, jaką mogą ustalić Strony, całkowitego limitu śmiertelności delfinów dla rybołówstwa ((5 000 lub niższy limit, jaki Strony mogą ustalić) stosuje się do obliczania średniego indywidualnego limitu DML dla statku (ADML) i zostaje rozdzielone między Strony na kolejny rok, jak określono w ustępie 5 niniejszej sekcji.

ADML oblicza się, dzieląc niezarezerwowaną część całości DML dla rybołówstwa, ustanowionej na mocy ustępu 4, przez całkowitą liczbę kwalifikujących się statków wnioskujących o całoroczne DML. Rozdzielenie DML między Strony określa się przez pomnożenie ADML przez liczbę kwalifikujących się statków wnioskujących o całoroczne DML i działających w ramach jurysdykcji każdej ze Stron.

Pozostałe 2 %, lub inna część, jaką Strony mogą określić, całkowitego DML dla rybołówstwa zatrzymywana jest jako oddzielna rezerwa przydziału DML (RDA), zarządzana wedle uznania dyrektora. Każda ze Stron może wnosić do dyrektora o przydzielenie DML z takiej RDA dla statków prowadzących połowy w ramach jej jurysdykcji, które zwykle nie poławiają tuńczyków na obszarze Porozumienia, ale mogą w pewnych okresach chcieć uczestniczyć w połowach na obszarze Porozumienia w ograniczonym zakresie, pod warunkiem że takie statki oraz ich kapitanowie i załogi spełniają wymagania eksploatacyjne i szkoleniowe określone w załączniku VIII niniejszego Porozumienia oraz że spełnione są wymagania określone w ustępie 2 i 3 niniejszej sekcji. Wszelkie przypadki śmiertelności przypadkowej spowodowane przez statki działające na obszarze objętym Porozumieniem w ramach jurysdykcji którejkolwiek ze Stron, która nie zwróciła się o DML dla swojej floty zostają również odjęte od tej RDA.

Statkowi nie przydziela się żadnego DML, chyba że w ostatnim roku posiadania DML przed rokiem, w którym ubiega się o przydzielenie DML, co najmniej 5 procent całkowitej ilości sieci zastawianych przez statek stanowiły sieci na delfiny, a średni połów tuńczyków żółtopłetwych w sieciach na delfiny wynosił co najmniej trzy tony metryczne na sieć. W przeciwnym wypadku, statkowi nie można przydzielić DML w kolejnym roku, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, zgodnie z załącznikiem IV niniejszego Porozumienia, które uniemożliwiły statkowi dostosowanie się do niniejszych wymagań. Postanowienie to nie obejmuje statków, które ubiegają się o przydzielenie DML po raz pierwszy.

Nie przydziela się żadnego DML statkowi, co do którego Strony stwierdziły, że zaangażowany był w pewien schemat naruszeń, co potwierdziły środki przymusu, podjęte przeciwko takiemu statkowi przez Stronę, pod której jurysdykcją działa, zmniejszających skuteczność Międzynarodowego programu ochrony delfinów.

10.

Poszczególne Strony, których kwalifikujące się statki prowadzą połowy tuńczyka w połączeniu z delfinami, zarządzają swoimi DML w sposób odpowiedzialny, pod warunkiem że żaden statek nie otrzyma całkowitego rocznego DML przewyższającego DML ustalony na rok 1997 przez IRP i opisany w Protokole z 14 posiedzenia IRP, które miało miejsce w dniach 19. i 20. lutego 1997 roku, na mocy Porozumienia z La Jolla. Żadna ze Stron nie przydziela wszystkim swoim kwalifikującym się statkom większej liczby DML niż ta, która została jej przydzielona na mocy sekcji I i III niniejszego Załącznika. Żaden początkowy przydział DML nie może prowadzić do tego, żeby jakikolwiek statek otrzymał DML przewyższający ADML, chyba że jego wyniki w zmniejszaniu śmiertelności delfinów, pomierzone przez IRP w oparciu o dane z ostatnich dwóch lat są lepsze niż średni wynik floty międzynarodowej jako całości. Żaden początkowy przydział DML nie może prowadzić do tego, by jakikolwiek statek otrzymał DML przewyższający ADML, jeżeli w ostatnich dwóch latach popełnił którekolwiek z wykroczeń określonych w sekcji III ustęp 4 niniejszego Załącznika, z zastrzeżeniem warunków ustalonych na mocy postanowień tego ustępu.

11.

Gdyby całkowita śmiertelność delfinów w odniesieniu do floty którejkolwiek ze Stron osiągnęła lub przekroczyła całkowitą wielkość DML przyznaną jej na mocy niniejszego Załącznika, połowy tuńczyka w połączeniu z delfinami zostają przerwane dla wszystkich statków działających w ramach jurysdykcji tej Strony.

12.	Każda ze Stron, nie później niż dnia 1 lutego każdego roku, zawiadamia dyrektora o wstępnym przydziale przyznanego jej DML, w swojej flocie. Żaden statek nie może rozpocząć połowów tuńczyków w połączeniu z delfinami, dopóki dyrektor nie otrzyma takiego zawiadomienia.

II. WYKORZYSTANIE DML

Każdy ze statków, któremu przydzielono całoroczny DML, który nie zastawiał sieci na delfiny przed dniem 1 kwietnia danego roku lub który otrzymał DML na drugi semestr i nie zastawiał sieci na delfiny do dnia 1 października danego roku, lub któremu przydzielono DML z RDA na rejs i nie zastawiał sieci na delfiny podczas tego rejsu, z wyjątkiem sytuacji wynikającej z działania siły wyższej lub szczególnych okoliczności, uzgodnionych z IRP, traci swoje DML i nie może zastawiać sieci na delfiny przez pozostałą część roku. Nie naruszając postanowień Załącznika VII ustęp 9, odnośnie do decyzji IRP, wniosek jednej ze Stron, składany w imieniu któregokolwiek z jej statków w sprawie zwolnienia z uwagi na działanie siły wyższej lub szczególnych okoliczności będzie uważany za uzgodniony z IRP, chyba że większość członków rządu IRP poprze jakikolwiek sprzeciw wobec takiego wniosku, zgłoszony oficjalnie przez inną Stronę i wynikający z ważnego powodu.. Wszystkie wnioski o zwolnienie należy przesłać do Sekretariatu do dnia 1 kwietnia, a wszelki formalny sprzeciw musi zostać przekazany Sekretariatowi do dnia 20 kwietnia. Żaden statek, który utracił swoje DML dwa razy z rzędu, nie kwalifikuje się do otrzymania DML w następnym roku.

W ciągu sześciu miesięcy po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, IRP, we współpracy z pracownikami naukowymi IATTC, rozwija i zaleca system do mierzenia wykorzystania DML, tak aby zniechęcać do składania nieodpowiedzialnych wniosków o DML. Tego rodzaju zalecany system zostaje przedstawiony do rozpatrzenia przez spotkanie Stron.

III. WYKORZYSTANIE UTRACONYCH LUB NIEWYKORZYSTANYCH DML

1.	Po dniu 1 kwietnia każdego roku, wszelkie DML, co do których dyrektor stwierdzi, że nie zostaną wykorzystane zgodnie z sekcją II lub utracone w jakikolwiek inny sposób, zostają powtórnie przydzielone Stronom zgodnie z niniejszą sekcją.

W dniu 1 maja każdego roku, całoroczne DML przydzielone tym statkom, które ich nie wykorzystały zgodnie z sekcją II lub utraciły je w inny sposób, zostają rozdzielone przez dyrektora między Strony według wzoru ustalonego zgodnie z sekcją I ustęp 5, ale po wcześniejszym skorygowaniu tego wzoru w sposób określony w literach a), b) i c). Takie dodatkowe DML mogą być powtórnie rozdzielone przez poszczególne Strony pomiędzy kwalifikujące się statki objęte jurysdykcją danej Strony, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków określonych w ustępach 3, 4, 5, 6 i 7 tej sekcji.

a)	Przy przeprowadzaniu powtórnego przydziału, nie są uwzględniane żadne statki, które utraciły DML lub którym przepadły one w inny sposób na mocy niniejszego ustępu, ani żadne statki wnioskujące o DML na drugi semestr roku, po terminie określonym w sekcji I ustęp 1;

b)	przed określeniem liczby DML możliwych do powtórnego przydziału na mocy niniejszej sekcji, wprowadza się korektę poprzez odjęcie od tej liczby wszelkich zaobserwowanych przypadków śmiertelności delfinów spowodowanych przez statki, które utraciły swoje DML na mocy postanowień sekcji II ustęp 1;

przed ustaleniem liczby DML możliwych do powtórnego przydziału na mocy niniejszej sekcji, dyrektor odejmie jedną trzecią ADML obliczonego zgodnie z sekcją I ustęp 5 dla przydziału, każdemu ze statków wnioskujących o DML na drugi semestr przed terminem ustalonym zgodnie z sekcją I ustęp 1. Takie DML na drugi semestr zostają proporcjonalnie przydzielone Stronom przez dyrektora, na podstawie jurysdykcji odnośnych Stron nad statkami objętymi tym punktem. DML przydzielone takim statkom na drugi semestr przez Strony, w ramach jurysdykcji których działają, nie przekracza jednej trzeciej ADML obliczonego zgodnie z sekcją I ustęp 5. Statki takie nie mogą rozpocząć stawiania sieci na delfiny przed dniem 1 lipca tego roku.

Każda ze Stron może korygować DML swoich kwalifikujących się statków, spełniających kryteria określone w sekcji I ustęp 2 niniejszego Załącznika, w dół lub w górę, pod warunkiem że żaden ze statków nie otrzyma skorygowanego DML przewyższającego początkowy DML o więcej niż 50 %, jeżeli jego wyniki w udanym zmniejszaniu śmiertelności delfinów, pomierzone przez IRP, nie mieszczą się w górnych 60 % wydajności floty międzynarodowej jako całości, określonych przez IRP na podstawie danych z poprzedniego roku. Strona dokonująca takiej korekty powiadamia o tym dyrektora nie później niż dnia 20 maja, a żadna taka korekta nie staje się skuteczna dopóki dyrektor nie zostanie powiadomiony.

Żaden statek nie może uzyskać skorygowania swojego DML w górę przez którąkolwiek ze Stron, jeżeli IRP stwierdził, zaś Strona sprawująca jurysdykcję nad statkiem zgodziła się, że w bieżącym lub w ostatnich dwóch latach:

a)	statek poławiał bez obserwatora;

b)	statek stawiał sieci na delfiny bez DML;

c)	statek stawiał sieci na delfiny po osiągnięciu swojego DML;

d)	statek w sposób świadomy stawiał sieci na objęte zakazem stado delfinów;

e)	kapitan, załoga lub właściciel statku popełnił którykolwiek z czynów określonych w załączniku II ustęp 6 litera f) niniejszego Porozumienia;

f)	statek przeprowadził podlegający sankcjom połów nocny;

g)	statek użył materiałów wybuchowych na jakimkolwiek etapie działalności połowowej obejmującej delfiny.

Wykroczenia opisane w literach a), b), c), d), f) i g) uważane są za potwierdzone przez Stronę, jeżeli nie złożyła ona zastrzeżeń do IRP w ciągu sześciu miesięcy od przekazania z IRP informacji o możliwym naruszeniu. W odniesieniu do wykroczenia opisanego w literze e) uważa się, że Strona je potwierdziła, jeżeli nie zgłosiła do IRP zastrzeżeń w ciągu 12 miesięcy od przekazania takiej informacji.

Do celów niniejszego ustępu, powiadomienie przez Stronę o dochodzeniu w sprawie wykroczenia uważa się za sprzeciw, jeżeli powiadomienie zostało złożone w Sekretariacie przed upływem, odpowiednio, okresu 6 lub 12 miesięcy.

W takim wypadku wykroczenie uważa się za potwierdzone przez Stronę, jeżeli Strona nie zakończyła dochodzenia ani nie poinformowała IRP o jego wyniku w okresie dwóch lat od momentu przekazania Stronie informacji o ewentualnym wykroczeniu, z wyjątkiem sytuacji przedstawionej w poniższym ustępie.

Jeżeli Strona nie może zakończyć dochodzenia w okresie dwóch lat, przekazuje ona IRP aktualne informacje dotyczące statusu dochodzenia oraz przewidywanej daty jego zakończenia. Strona składa taki raport na każdym kolejnym spotkaniu IRP, aż do momentu rozwiązania sprawy. W przypadku niezłożenia raportu uważa się, że Strona potwierdziła ewentualne wykroczenie. Sekretariat powiadamia Stronę o sprawach, których ostateczny termin wkrótce upłynie i które wymagają przedstawienia aktualnych informacji.

Żaden statek nie może kwalifikować się do otrzymania od Strony dodatkowego przydziału DML, jeżeli nie ma na pokładzie całego sprzętu i urządzeń wymaganych dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom przez cały rok; i żadne takie powiększenie przydziału nie może być dokonane dla statku, który przekroczył swój początkowy DML przed dniem 1 kwietnia, chyba że stało się to w wyniku działania siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, potwierdzonych na spotkaniu Stron, w konsultacji z IRP.

Dla każdego statku przekraczającego w danym roku swój DML, skorygowany zgodnie z niniejszym Załącznikiem, wielkość takiego przekroczenia i dodatkowe 50 % tej wielkości, chyba że IRP zaleci inaczej, zostaje odjęta od DML przydzielonych temu statkowi przez Stronę, pod której jurysdykcją prowadzi działalność w kolejnych latach w sposób zalecany przez IRP.

7.	Jeżeli, w jakimkolwiek momencie, statek osiągnie lub przekroczy swój DML, ewentualnie skorygowany zgodnie z niniejszym Załącznikiem, statek ten niezwłocznie zaprzestaje jakiegokolwiek połowu tuńczyków w połączeniu z delfinami.

IV. WPROWADZANIE W ŻYCIE

1.	Strony zapewniają, że przy wdrażaniu systemu DML ustanowionego w niniejszym Załączniku nie są przekraczane pułapy śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok, określone w załączniku III.

2.	W przypadkach, w których wystąpiły niezwykłe lub nadzwyczajne okoliczności, nieprzewidziane w niniejszym Załączniku, Strony, zgodnie z zaleceniami IRP, mogą podjąć konieczne środki, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika, w celu wprowadzenia w życie systemu DML.

3.	Jeżeli śmiertelność w danym roku przekracza wielkości, które IRP uznaje za znaczące, IRP proponuje Stronom odbycie spotkania w celu przeanalizowania i wskazania przyczyn śmiertelności, jak również sformułowania opinii na temat tych przyczyn.

ZAŁĄCZNIK V

DORADCZA RADA NAUKOWA

Strony utrzymują Doradczą Radę Naukową, złożoną ze specjalistów w dziedzinach technicznych, ustanowioną na mocy Porozumienia z La Jolla, która ma wspierać dyrektora w sprawach dotyczących badań:

a)	w celu zmodyfikowania technologii połowów za pomocą okrężnic, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo śmiertelności delfinów;

b)	poszukujących alternatywnych metod łowienia dużych tuńczyków żółtopłetwych.

Funkcje i zadania Rady obejmują:

a)	spotkania, co najmniej raz w roku;

b)	analizowanie planów, wniosków i programów badawczych IATTC dla osiągnięcia celów określonych w ustępie 1;

c)	doradzanie dyrektorowi w zakresie projektowania, ułatwiania i wytycznych do badań zmierzających do osiągnięcia celów określonych w ustępie 1;

d)	pomoc dyrektorowi w znajdowaniu źródeł finansowania takich badań.

Rada składać się będzie z nie więcej niż 10 członków, spośród których nie więcej niż dwóch może wywodzić się z tego samego państwa, wybranych spośród międzynarodowej społeczności naukowej, specjalistów w zakresie sprzętu połowowego, sektora rybołówstwa i ochrony środowiska. Członków zaproponuje dyrektor opierając się na ich wiedzy technicznej; każdy z członków podlegać będzie zatwierdzeniu przez Strony.

ZAŁĄCZNIK VI

Krajowe Naukowe Komitety Doradcze

Zadania Krajowych Naukowych Komitetów Doradczych (NATSAC) ustanowionych zgodnie z artykułem XI niniejszego Porozumienia, obejmują, między innymi:

—	przyjmowanie i analizowanie odnośnych danych, w tym danych przekazywanych przez dyrektora władzom krajowym; doradzanie i zalecanie swoim rządom środków i działań, które należy podjąć w celu ochrony i gospodarowania żywymi zasobami mórz na obszarze Porozumienia;

—

kierowanie do swoich rządów zaleceń dotyczących potrzebnych badań naukowych, w tym badań ekosystemów, skutków czynników klimatycznych, środowiskowych i społeczno-ekonomicznych, wyników rybołówstwa, jak również środków opracowanych w ramach niniejszego Porozumienia, technik i praktyk rybołówstwa, badań w zakresie technologii narzędzi połowowych, w tym opracowania i użycia wybiórczych, bezpiecznych z punktu widzenia ochrony środowiska i wydajnych narzędzi połowowych; a także koordynacja i ułatwianie takich badań;

—

przeprowadzenie analiz i ocen naukowych do 1998 roku lub jak najwcześniej po tej dacie, odnoszących się do postępu w dochodzeniu do zaplanowanego na 2001 rok docelowego poziomu pułapu na stado i na rok w wysokości 0,1 % Nmin, oraz sformułowanie odpowiednich zaleceń dla swoich rządów co do tych analiz i ocen, jak również ocen dodatkowych w 2001 roku, zgodnych z niniejszym Porozumieniem;

—

zapewnienie regularnej i przebiegającej bez opóźnień pełnej wymiany danych między Stronami i NATSAC w zakresie łowienia tuńczyków i gatunków spokrewnionych z tuńczykami oraz przyłowów, w tym danych o śmiertelności delfinów, w celu opracowania zaleceń dla rządów, dotyczących ochrony i gospodarowania, jak również zaleceń w zakresie egzekwowania i badań naukowych, bez naruszania poufności danych gospodarczych;

—	w miarę konieczności, zasięganie opinii innych ekspertów w celu zgromadzenia możliwie jak największej ilości informacji, użytecznych dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia; wykonywanie innych zadań, jakie mogą powierzyć odnośne rządy.

2.	Sprawozdania NATSAC, w tym z ich posiedzenia poświęconego współpracy, są udostępniane Stronom i społeczeństwu, w sposób zgodny z wszelkimi stosownymi wymogami poufności.

3.	Oprócz zebrań odbywanych zgodnie z artykułem XI ustęp 3, dyrektor może zwoływać posiedzenia mające na celu ułatwianie konsultacji między poszczególnymi NATSAC.

Zadaniem tych wspólnych posiedzeń NATSAC jest:

—	wymiana informacji;

—	analiza badań IATTC dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia; przedstawianie dyrektorowi zaleceń dotyczących przyszłego programu badawczego dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia.

5.	Członkowie NATSAC którejkolwiek ze Stron, którzy uczestniczą w tym posiedzeniu wyznaczani są przez tę Stronę.

ZAŁĄCZNIK VII

MIĘDZYNARODOWY PANEL DS. PRZEGLĄDÓW

Zgodnie z artykułem XII niniejszego Porozumienia, międzynarodowy panel ds. przeglądów (IRP) spełnia następujące funkcje:

a)	każdego roku zestawia wykaz statków kwalifikujących się do DML, według ustaleń w załączniku IV;

b)	analizuje sprawozdania przesłane do IRP, odnoszące się do wszystkich rejsów połowowych tuńczyka dokonywanych przez statki objęte niniejszym Porozumieniem;

c)	określa możliwe wykroczenia, opierając się na wykazie możliwych wykroczeń zatwierdzonych na spotkaniu Stron;

d)	informuje każdą ze Stron, za pośrednictwem dyrektora, o możliwych wykroczeniach popełnionych przez statki pod jej banderą lub działające w ramach jej jurysdykcji, oraz otrzymuje od tej Strony informacje o podjętych działaniach;

e)	zapewnia aktualne sprawozdanie z działań podjętych przez Strony na rzecz odpowiedniego szkolenia kapitanów rybołówstwa oraz prowadzi, na podstawie informacji przedstawionych przez Strony, listy kapitanów, co do których stwierdzono, że spełniają ustalone wymagania;

zaleca spotkaniu Stron odpowiednie środki dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia, szczególnie odnoszących się do użycia sprzętu, urządzeń i technik połowu, rozważenie ulepszeń w technologiach, jak również stosowanie właściwych zachęt dla kapitanów i załóg w celu osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia;

g)	przygotowuje i przedstawia spotkaniu Stron roczne sprawozdanie dotyczące aspektów działania floty, związanych z realizacją niniejszego Porozumienia, obejmujące podsumowanie możliwych wykroczeń i środków podjętych przez Strony;

h)	zaleca Stronom sposoby stopniowego zmniejszania przypadkowej śmiertelności delfinów w rybołówstwie na obszarze Porozumienia;

i)	pełni inne funkcje przydzielone przez spotkanie Stron.

IRP składa się z przedstawicieli Stron (członkowie reprezentujący rządy), trzech przedstawicieli pozarządowych organizacji w dziedzinie ochrony środowiska o uznanym doświadczeniu w sprawach odnoszących się do niniejszego Porozumienia i mających biura na terytorium jednej ze Stron oraz z trzech przedstawicieli sektora połowów tuńczyka prowadzących działalność w ramach jurysdykcji którejkolwiek ze Stron na obszarze objętym Porozumieniem (członkowie niereprezentujący rządów).

3.	Kadencja członków niereprezentujących rządów trwa dwa lata i rozpoczyna się na pierwszym posiedzeniu IRP niezwłocznie po ich wyborze.

Członkowie niereprezentujący rządów wybierani są w następującym trybie:

przed upływem kadencji członka niereprezentującego rządu, odnośna organizacja pozarządowa może przedstawić dyrektorowi nominację kandydata, na 60 dni przed upływem kadencji. Każdy nominowany kandydat dostarczyć musi życiorys. Aktualni członkowie niereprezentujący rządów mogą być nominowani na następne kadencje;

po otrzymaniu nominacji, dyrektor przekazuje ją Stronom na piśmie, w terminie 10 dni. Strony przesyłają swoje głosy dyrektorowi w ciągu 20 dni od przekazania nominacji przez dyrektora. W tych wyborach zostanie wyłonionych trzech nominowanych kandydatów z każdego pozarządowego sektora, którzy otrzymają najwięcej głosów, a ten, który zajął czwarte miejsce pod względem liczby głosów, zostaje wybrany na zastępcę. W przypadku równej liczby głosów, dyrektor powinien wystąpić o nową rundę głosowania przez Strony, w celu wybrania członka i zastępcy;

jeżeli stanowisko przeznaczone dla członka niereprezentującego rządu pozostaje nieobsadzone w sposób trwały, ze względu na śmierć, rezygnację lub nieuczestniczenie w trzech kolejnych posiedzeniach IRP, zastępca zajmuje to miejsce na pozostałą część kadencji. Kandydat, który zajął piąte miejsce pod względem liczby głosów w wyborach określonych w literach a) i b), zostaje wyznaczony jako zastępca. W przypadku kolejnych wakatów, dyrektor poinformuje o tym odnośne organizacje pozarządowe, w celu umożliwienia im przedstawienia nowych kandydatów do wyborów, zgodnie z tym, co opisano w literach a) i b);

d)	każdy z zastępców ma prawo uczestniczyć w posiedzeniu IRP, ale nie ma prawa głosu, jeżeli obecni są wszyscy członkowie z jego/jej odnośnego sektora.

5.	IRP odbywa co najmniej trzy posiedzenia w roku. Wskazane jest, by jedno z nich odbywało się przy okazji zwyczajnego spotkania Stron.

6.	Na wniosek co najmniej dwóch Stron, IRP może zwoływać dodatkowe posiedzenia, pod warunkiem że wniosek zostanie poparty przez większość Stron.

Posiedzenia IRP prowadzone są przez przewodniczącego wybieranego przez członków reprezentujących rządy na początku każdego posiedzenia; rozstrzyga on kwestie porządku dziennego. Każdy z członków ma prawo wymagać, żeby wszelkie decyzje przewodniczącego podejmowane były w sposób określony w ustępie 9 niniejszego Załącznika.

8.	Obrady prowadzone są w językach hiszpańskim i angielskim; dokumenty IRP sporządzane są w obu tych językach.

9.	Decyzje podejmowane są na posiedzeniach IRP na zasadzie konsensusu przez członków reprezentujących rządy.

10.

Kryteria stosowane w odniesieniu do uczestnictwa w posiedzeniach IRP są następujące:

a)	nie ma ograniczeń co do liczby osób, jakie Strona może włączyć do swojej delegacji na posiedzenie IRP;

b)	każde Państwo Członkowskie lub sygnatariusz IATTC może być reprezentowany przez obserwatora;

każde państwo niebędące członkiem IATTC i każde państwo lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej niebędące sygnatariuszem niniejszego Porozumienia mogą być reprezentowane przez obserwatora, po uprzednim powiadomieniu członków IRP reprezentujących rządy, jeżeli żaden z członków IRP reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

d)	dyrektor może zaprosić przedstawicieli organizacji międzyrządowych jako obserwatorów po uprzednim powiadomieniu członków IRP reprezentujących rządy, jeżeli żaden z członków IRP reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

e)	we wszystkich przypadkach określonych w literach c) i d), dyrektor nie ujawnia tożsamości Strony zgłaszającej sprzeciw;

f)	każdy skład obserwatorów ograniczony jest do dwóch osób, przy czym obserwator może wysłać więcej osób, po zatwierdzeniu przez dwie trzecie członków IRP reprezentujących rządy.

11.

W pilnych przypadkach, i bez uszczerbku dla postanowień ustępu 9 niniejszego Załącznika, IRP może podejmować decyzje w drodze korespondencyjnej poprzez głosowanie członków reprezentujących rządy, w następującym trybie:

a)	wniosek zostaje rozesłany do wszystkich członków IRP, na piśmie, wraz z całą odnośną dokumentacją, na co najmniej 14 dni przed proponowaną datą wejścia w życie rezolucji, działania lub środka; głosy są przesyłane do dyrektora nie później niż na siedem dni przed proponowaną datą wejścia w życie;

b)	wniosek jest uznany za pilny, jeżeli większość członków reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie; wniosek zostaje przyjęty jeżeli żaden z członków reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

c)	dyrektor przesyła wniosek wraz z towarzyszącą dokumentacją, zbiera i liczy głosy oraz informuje członków IRP o wynikach głosowania niezwłocznie po jego zamknięciu.

12.

Dyrektor pełni funkcje sekretarza, obejmujące:

a)	pomoc w zwoływaniu i organizowaniu posiedzeń IRP;

przedstawianie informacji wymaganych przez IRP dla wypełniania jego funkcji i zadań, w tym formularzy IRP otrzymanych od obserwatorów i formularzy danych terenowych przedstawiających działania statków, śmiertelność delfinów oraz obecność, stan i zużycie sprzętu oraz urządzeń zapewniających bezpieczeństwo delfinów;

c)	sporządzanie protokołów ze wszystkich zebrań i przygotowywanie projektów specjalnych sprawozdań i dokumentów dotyczących działalności IRP;

d)	przygotowywanie dla każdej ze Stron, do rozpatrzenia przez nią, zaleceń i informacji dotyczących możliwych wykroczeń wskazanych przez IRP w odniesieniu do statków znajdujących się pod jej jurysdykcją;

e)	przekazywanie IRP informacji, otrzymywanych od Stron, dotyczących działań podjętych w związku z możliwymi wykroczeniami wskazanymi przez IRP;

f)	publikowanie rocznego sprawozdania IRP i udostępnianie go społeczeństwu, według instrukcji udzielonych przez spotkanie Stron;

g)	przedstawianie członkom IRP informacji otrzymanych od Stron, określonych w ustępie 1 litera e) niniejszego Załącznika;

h)	wykonywanie innych zadań, koniecznych w ramach pełnionych funkcji IRP, wskazanych przez Strony.

13.	Regulamin IRP może być zmieniany przez spotkanie Stron. Zmiany mogą być zalecane przez IRP.

14.	Członkowie IRP i inni uczestnicy zaproszeni na posiedzenia IRP jako obserwatorzy traktują wszelkie informacje przedstawiane na takich posiedzeniach zgodnie z postanowieniami o poufności, określonymi w artykule XVIII niniejszego Porozumienia.

ZAŁĄCZNIK VIII

WYMAGANIA EKSPLOATACYJNE DOTYCZĄCE STATKÓW

Do celów niniejszego Załącznika:

a)	„pas” oznacza odcinek sieci, w przybliżeniu głęboki na 6 sążni;

b)	„cofanie” oznacza procedurę uwalniania złowionych delfinów przez przestawienie biegu silnika statku na „wstecz” podczas podnoszenia sieci, przez co sieć pozostająca w wodzie tworzy kanał, natomiast lina górna sieci na wierzchołku tego kanału zanurza się;

c)	„wiązka” oznacza zebraną razem część liny górnej sieci;

d)	„wybieranie” oznacza część procesu połowu, podczas której odłów zostaje skupiony przy powierzchni, a następnie podniesiony na pokład statku.

Wymagania dotyczące sprzętu i wyposażenia służących bezpieczeństwu delfinów:

Statek o nośności przekraczającej 363 ton (400 ton amerykańskich) prowadzący połowy na obszarze Porozumienia:

posiada okrężnicę wyposażoną w panel dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom (DSP) o następującej charakterystyce:

minimalnej długości 180 sążni (zmierzonej przed zainstalowaniem), z wyjątkiem tego, że minimalna długość DSP w sieciach głębszych niż 18 pasów musi być określana w proporcji 10 sążni długości dla każdego pasa zanurzenia sieci. DSP musi być zainstalowany tak, żeby pokrywał kanał wsteczny wzdłuż liny górnej, poczynając od zewnętrznego końca ostatniej wybieranej wiązki i ciągnąc się co najmniej przez dwie trzecie odległości od wierzchołka kanału wstecznego do punktu, gdzie sieć jest zamocowana na rufie. DSP składa się z tkaniny sieciowej o małych oczkach nieprzekraczających 1,25 cala (3,2 cm) w zwarciu, sięgającej w dół od liny górnej na minimalną głębokość dwóch pasów;

ii)	każdy z końców jest oznaczony łatwo widoczną pławą;

iii)	jakakolwiek przestrzeń między pływakami lub liną górną a drobną siecią nie przekracza 1 3/8 cala (3,5 cm) średnicy;

b)	ma co najmniej trzy sprawne łodzie motorowe wyposażone w więzi cumownicze, podwójne pachołki holownicze, i liny holownicze;

c)	ma sprawną tratwę przystosowaną do obserwowania i ratowania delfinów;

d)	ma co najmniej dwie sprawne maski do obserwacji podwodnych;

e)	ma sprawny reflektor szerokopasmowy o dużym zasięgu i minimalnej mocy 140 000 lumenów.

Wymagania dotyczące ochrony i uwalniania delfinów oraz zakazy

Statek o nośności przekraczającej 363 ton (400 ton amerykańskich) prowadzący połowy na obszarze objętym Porozumieniem:

wykonuje manewr cofania podczas każdego zastawiania sieci, w które zostały złapane delfiny, do momentu, gdy nie jest już możliwe uwolnienie żywych delfinów z sieci przy zastosowaniu tej procedury. Co najmniej jeden członek załogi ma za zadanie pomagać w uwalnianiu delfinów w trakcie manewru cofania;

b)	kontynuuje wysiłki w celu uwolnienia wszystkich żywych delfinów pozostałych w sieci po manewrze cofania, tak żeby wszystkie żywe delfiny zostały uwolnione przed rozpoczęciem operacji wybierania;

c)	nie podnosi w matni ani nie wybiera z okrężnicy żywych delfinów;

d)	unika ranienia lub zabijania delfinów schwytanych w czasie działań połowowych;

e)	kończy manewr cofania nie później niż 30 minut po zachodzie słońca, co zostanie przez Strony określone na podstawie dokładnego i pewnego źródła. Połów, który nie odpowiada tym warunkom, określany jest jako połów nocny;

f)	nie używa żadnego typu środków wybuchowych podczas jakiejkolwiek fazy działań związanych z połowami z udziałem delfinów (podwodne flary nie są uważane za materiały wybuchowe);

g)	zaprzestaje zastawiania sieci na delfiny, kiedy osiągnięty zostanie DML;

h)	nie stawia w sposób zamierzony sieci na delfiny, jeżeli statek nie ma DML;

i)	dokonuje okresowego dostosowywania sieci w celu zapewnienia właściwego położenia panelu dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom podczas manewru cofania, według kryteriów opracowanych przez IRP.

Podkreśla się, że powyższe wymagania nie powinny prowadzić do tego, by członkowie załogi znaleźli się w sytuacji niepotrzebnego zagrożenia ich osobistego bezpieczeństwa.

Wyjątki

a)	Statek nieposiadający DML zwolniony jest z wymagań ustępu 2 niniejszego Załącznika oraz z obowiązku wykonywania manewru cofania wymienionego w ustępie 3 niniejszego Załącznika, chyba że Strona sprawująca jurysdykcję nad tym statkiem postanowi inaczej;

b)	każdy taki statek, który dokona połowów delfinów przypadkowo, ma obowiązek podjęcia prób ich uwolnienia przy wykorzystaniu wszystkich środków będących w jego dyspozycji, w tym poprzez zarzucenie połowu i uwzględnienie wymagań określonych w ustępie 3 niniejszego Załącznika.

5.	Traktowanie obserwatorów Kapitanowie, załogi i inny personel postępują zgodnie z ich obowiązkami odnoszącymi się do obecności obserwatorów na pokładzie ich statków, jak określono w załączniku II ustęp 6.

6.	Statki o nośności poniżej 363 ton (400 ton amerykańskich) Żaden statek o nośności 363 ton (400 ton amerykańskich) lub mniejszej nie może w sposób zamierzony stawiać sieci na delfiny.

ZAŁĄCZNIK IX

Elementy programu śledzenia i weryfikowania połowów tuńczyka

Na podstawie artykułu V ustęp 1 litera f), Strony ustanawiają program śledzenia i weryfikowania połowów tuńczyków przez statki na obszarze Porozumienia, składający się z następujących elementów:

a)	wykorzystania przeliczenia wagowego do celów śledzenia tuńczyków złowionych, rozładowanych na ląd, przetworzonych i wywożonych;

b)	zastosowania dodatkowych środków usprawniających bieżące uczestnictwo obserwatorów, przez ustalenie kryteriów szkoleń i poprawy zdolności i procedur monitorowania i sprawozdawczości;

c)	opisu lokalizacji szybu, procedur uszczelniania ładowni, procedur monitorowania i certyfikowania na pokładzie i pod nim lub równie skutecznych metod;

d)	sprawozdawania, przyjmowania i przechowywania w bazach danych przekazów radiowych i faksowych ze statków zawierających informacje odnoszące się do śledzenia i weryfikowania połowów tuńczyka;

e)	śledzenia i weryfikacji z lądu takich połowów tuńczyka na wszystkich etapach połowu, przeładunku i konserwowania w puszkach, za pomocą zapisów rejsów w ramach programu obserwatorów pokładowych;

f)	wykorzystywania okresowych rewizji i wyrywkowych kontroli, tuńczyków złowionych, wyładowanych na ląd oraz przetworzonych produktów z tuńczyków;

g)	zapewniania niezwłocznego dostępu do odnośnych danych.

2.	Każda ze Stron wprowadza w życie niniejszy program na swoim odnośnym terytorium w stosunku do statków pozostających pod jej jurysdykcją i w akwenach morza, w stosunku do których sprawuje zwierzchnictwo, suwerenne prawa i jurysdykcję.

ZAŁĄCZNIK X

WYTYCZNE I KRYTERIA DOTYCZĄCE UCZESTNICTWA OBSERWATORÓW W SPOTKANIU STRON

Na zebranie zwoływane na podstawie artykułu VIII, dyrektor zaprasza międzyrządowe organizacje, których działalność odnosi się do realizacji niniejszego Porozumienia, jak również takie, które nie są Stronami niniejszego Porozumienia, ale których uczestnictwo może sprzyjać realizacji niniejszego Porozumienia.

Organizacje pozarządowe (NGO) o uznanym doświadczeniu w sprawach mających związek z niniejszym Porozumieniem kwalifikują się do uczestnictwa jako obserwatorzy we wszystkich spotkaniach Stron zwoływanych w trybie określonym w artykule VIII, z wyjątkiem spotkań w ramach sesji mających charakter wykonawczy lub spotkań szefów delegacji.

Każda organizacja pozarządowa (NGO) pragnąca uczestniczyć w spotkaniu Stron jako obserwator powiadamia dyrektora o swojej chęci uczestniczenia na co najmniej 50 dni przed rozpoczęciem spotkania. Dyrektor przekazuje Stronom listę takich organizacji pozarządowych (NGO) na co najmniej 45 dni przed spotkaniem.

4.	Jeżeli spotkanie Stron zostaje zwołane w okresie krótszym niż 50 dni po otrzymaniu zawiadomienia, dyrektor działa z większą elastycznością w odniesieniu do terminów wysyłania zaproszeń.

5.	Organizacja pozarządowa (NGO), która chce uczestniczyć w spotkaniu Stron jako obserwator, może to zrobić, jeżeli większość Stron nie wyrazi formalnego sprzeciwu na piśmie na co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem przedmiotowego spotkania.

Każdy obserwator może:

a)	uczestniczyć w spotkaniu, z zastrzeżeniem ustępu 2 niniejszego Załącznika, ale nie może głosować;

b)	składać ustne deklaracje podczas spotkania na zaproszenie przewodniczącego;

c)	rozprowadzać dokumenty podczas spotkania za zgodą przewodniczącego;

d)	uczestniczyć w innych właściwych działaniach, za zgodą przewodniczącego.

7.	Dyrektor może wymagać od obserwatorów z ramienia organizacji pozarządowych (NGO) wniesienia opłat w rozsądnej wysokości i pokrycia kosztów z tytułu ich uczestnictwa (np. wydatków na powielanie).

8.	Do wszystkich obserwatorów dopuszczonych na spotkanie Stron wysyła się lub w inny sposób dostarcza się te same materiały ogólnie dostępne Stronom, poza dokumentami zawierającymi poufne informacje natury gospodarczej.

9.	Wszyscy obserwatorzy dopuszczeni na spotkanie Stron mają przestrzegać tych samych zasad i procedur, jakie stosują się do innych uczestników spotkania.

30.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/28

Tłumaczenie

POROZUMIENIE

w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów

PREAMBUŁA

STRONY NINIEJSZEGO POROZUMIENIA,

ŚWIADOME FAKTU, że zgodnie z odnośnymi przepisami prawa międzynarodowego, zawartymi w Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza (UNCLOS) z 1982 roku, wszystkie państwa mają obowiązek podejmowania takich środków lub współpracy z innymi państwami w ich podejmowaniu, jeśli okażą się konieczne dla zachowania i zarządzania żywymi zasobami mórz;

ZAINSPIROWANE zasadami zawartymi w Deklaracji z Rio w sprawie środowiska i rozwoju z 1992 roku, jak również chęcią realizacji zasad i standardów Kodeksu postępowania dotyczącego odpowiedzialnego rybołówstwa przyjętego przez konferencję FAO w 1995 roku;

PODKREŚLAJĄC polityczną wolę społeczności międzynarodowej przyczynienia się do wzrostu skuteczności środków ochrony i zarządzania zasobami rybołówstwa poprzez Porozumienie wspierające przestrzeganie międzynarodowych środków ochrony i gospodarowania przez statki rybackie na otwartych morzach, przyjęte przez Konferencję FAO w 1993 roku;

UWZGLĘDNIAJĄC, że 50. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, na mocy rezolucji A/RES/50/24, przyjęło Porozumienie w sprawie wdrożenia przepisów Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza z dnia 10 grudnia 1982 roku, odnoszące się do osiadłych i masowo migrujących stad ryb (zwane dalej „Porozumieniem Narodów Zjednoczonych w sprawie osiadłych i masowo migrujących stad ryb”);

POTWIERDZAJĄC zobowiązania ustalone w Porozumieniu z La Jolla z 1992 roku i deklaracji z Panamy z 1995 roku;

PODKREŚLAJĄC cele polegające na wyeliminowaniu śmiertelności delfinów w połowach tuńczyków za pomocą okrężnic oraz na poszukiwaniu prawidłowych, z punktu widzenia ekologii, sposobów połowu dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie połowów tuńczyka, jako źródła pokarmu i dochodów ludności państw Stron oraz fakt, że środki ochrony i zarządzania muszą uwzględniać te potrzeby jak również liczyć się z ich gospodarczym i społecznym wpływem;

UZNAJĄC za istotne zmniejszenie śmiertelności delfinów osiągnięte poprzez Porozumienie z La Jolla;

PRZEKONANE, że dowody naukowe wykazują, iż technika połowu tuńczyków w połączeniu z delfinami, zgodnie z procedurami i uregulowaniami ustalonymi w Porozumieniu z La Jolla i zawartymi w deklaracji z Panamy, stworzyła skuteczną metodę ochrony delfinów i racjonalnego wykorzystywania zasobów tuńczyków we wschodniej części Oceanu Spokojnego;

POTWIERDZAJĄC, że współpraca wielostronna stanowi najskuteczniejszy środek osiągania celu ochrony i zrównoważonego wykorzystywania żywych zasobów morza;

ZAANGAŻOWANE w działania na rzecz zapewnienia stabilności zasobów tuńczyka we wschodniej części Oceanu Spokojnego i na rzecz stopniowego ograniczania przypadkowej śmiertelności delfinów w połowach tuńczyka w tej części Oceanu Spokojnego do poziomu bliskiego zeru; na rzecz unikania, zmniejszania i minimalizowania przypadkowego łowienia i wyrzucania młodych tuńczyków oraz przypadkowego łowienia innych gatunków, niebędących celem połowu, przy uwzględnieniu zależności między gatunkami w ekosystemie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł I

Definicje

Do celów niniejszego Porozumienia:

1)	„tuńczyk” oznacza gatunek z podrzędu Scombroidei (Klawe, 1980), z wyjątkiem rodzaju Scomber;

2)	„delfiny” oznaczają gatunki z rodziny Delphinidae związane z połowami tuńczyków żółtopłetwych na obszarze objętym Porozumieniem;

3)	„statek” oznacza statek poławiający tuńczyka za pomocą okrężnicy;

4)	„Strony” oznaczają państwa lub regionalne organizacje integracji gospodarczej, które zgodziły się na przyjęcie zobowiązań w ramach niniejszego Porozumienia i dla których niniejsze Porozumienie ma moc obowiązującą;

5)	„regionalna organizacja integracji gospodarczej” oznacza regionalną organizację integracji gospodarczej, której państwa członkowskie przekazały uprawnienia w sprawach objętych niniejszym Porozumieniem, w tym prawo do podejmowania decyzji wiążących państwa członkowskie w zakresie tych spraw;

6)	„IATTC” oznacza Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego;

7)	„Porozumienie z La Jolla” oznacza instrument przyjęty na spotkaniu międzyrządowym, które odbyło się w czerwcu 1992 roku;

8)	„Międzynarodowy program ochrony delfinów” oznacza program międzynarodowy ustanowiony na mocy niniejszego Porozumienia, oparty na Porozumieniu z La Jolla, sformalizowany, zmieniony i wzmocniony na mocy Deklaracji z Panamy;

9)	„Program obserwatorów pokładowych” oznacza program określony w załączniku II;

10)	„Deklaracja z Panamy” oznacza Deklarację podpisaną w Panama City, Republika Panamy w dniu 4 października 1995 roku;

11)	„dyrektor” oznacza dyrektora badań IATTC.

Artykuł II

Cele

Celami Porozumienia są:

1)	stopniowe ograniczanie przypadkowej śmiertelności delfinów w połowach tuńczyka za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem do poziomu zbliżonego do zera, poprzez określanie limitów rocznych;

2)	poszukiwanie prawidłowych, z punktu widzenia ekologii, metod połowów dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami, w celu wyeliminowania śmiertelności delfinów podczas tych połowów oraz;

zapewnienie długoterminowej stabilności zasobów tuńczyka na obszarze objętym Porozumieniem, jak również zasobów morskich związanych z tymi połowami, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie, ze szczególnym naciskiem m. in. na unikanie, zmniejszanie i minimalizowanie przyłowów i wyrzucania młodych tuńczyków i gatunków niebędących celem połowu.

Artykuł III

Obszar stosowania Porozumienia

Obszar stosowania Porozumienia (zwany dalej „obszarem objętym Porozumieniem”) zdefiniowany jest w załączniku I.

Artykuł IV

Środki ogólne

W ramach IATTC Strony:

podejmują środki mające na celu zapewnienie ochrony ekosystemów, jak również środki w zakresie ochrony i zarządzania, zmierzające do zapewnienia długoterminowej stabilności zasobów tuńczyka i innych żywych zasobów morza, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, oparte na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, oraz stosują ostrożne podejście, spójne z odnośnymi przepisami Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO i z Porozumieniem Narodów Zjednoczonych w sprawie osiadłych i masowo migrujących stad ryb. Środki te są tak pomyślane, by utrzymywały lub przywracały biomasę poławianych zasobów do poziomów zapewniających maksymalny trwały zbiór, lub do poziomów wyższych, oraz by utrzymywały lub przywracały biomasę towarzyszących zasobów do poziomów zapewniających maksymalny trwały zbiór, lub poziomów wyższych; oraz

podejmują środki, odpowiednio do swych możliwości, pozwalające na dokonanie oceny połowów i przyłowów młodocianych osobników tuńczyka żółtopłetwego i przyłowów innych zasobów mórz, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, i ustanawiają je zgodnie z artykułem VI, między innymi, by uniknąć, zmniejszyć i zminimalizować przyłowy młodocianych osobników tuńczyka żółtopłetwego i przyłowów innych gatunków, niebędących celem połowów, w celu zapewnienia długotrwałego zachowania wszystkich tych gatunków, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie.

Artykuł V

Międzynarodowy program ochrony delfinów

Na mocy Międzynarodowego programu ochrony delfinów i zważywszy na cel niniejszego Porozumienia, Strony, między innymi:

ograniczają całkowitą przypadkową śmiertelność delfinów w połowach tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem do nie więcej niż 5 000 rocznie, poprzez podjęcie i wdrażanie odnośnych środków, obejmujących:

a)	ustanowienie systemu zachęt dla kapitanów statków do dalszego zmniejszania przypadkowej śmiertelności delfinów, w celu wyeliminowania śmiertelności delfinów w tych połowach;

b)	ustanowienie, w ramach IATTC, systemów szkolenia technicznego i certyfikacji dla kapitanów i załóg statków rybackich w zakresie narzędzi połowowych i ich użytkowania, jak również technik ratowania i zapewniania bezpieczeństwa delfinom;

c)	w ramach IATTC, promowanie i wspieranie badań nad udoskonalaniem narzędzi i technik połowu ryb, wliczając te, które wykorzystywane są w połowach tuńczyków w połączeniu z delfinami;

d)	ustanowienie sprawiedliwego systemu wyznaczania limitów śmiertelności delfinów (DMLs), spójnych z pułapami śmiertelności delfinów w przeliczeniu na rok, zgodnie z załącznikami III i IV;

e)	wymóg, żeby ich odnośne statki, dla których wyznaczono DML, lub w inny sposób działające na obszarze Porozumienia, odpowiadały wymaganiom eksploatacyjnym określonym w załączniku VIII;

f)	ustanowienie systemu śledzenia i weryfikacji poławianych tuńczyków z przypadkami śmierci, poważnego poranienia delfinów, lub bez takich przypadków, w oparciu o elementy określone w załączniku IX;

g)	wymiana danych naukowych zebranych przez Strony, na mocy niniejszego Porozumienia, oparta na zasadzie kompletności i terminowego przekazywania; oraz

h)	prowadzenie badań w celu znalezienia, zgodnych z zasadami ekologii, środków poławiania dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami;

2)	ustanawiają pułapy śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok oraz dokonują przeglądu i oceniają skutki wprowadzenia tych pułapów, zgodnie z załącznikiem III; oraz

3)	dokonują przeglądu tych środków na spotkaniu Stron.

Artykuł VI

Trwałe zachowanie żywych zasobów morza

Na mocy artykułu IV, Strony zobowiązują się do rozwijania i wdrożenia, w ramach IATTC, środków zapewniających długotrwałe zachowanie żywych zasobów morza, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie. W tym celu Strony, między innymi:

1)	rozwijają i wprowadzają w życie program oceny, monitorowania i minimalizowania przyłowów młodocianych tuńczyków i gatunków niebędących celem połowów na obszarze objętym Porozumieniem;

2)	w największym, praktycznie możliwym zakresie, rozwijają i wymagają stosowania wybiórczych, bezpiecznych dla środowiska i minimalizujących koszty narzędzi i technik połowu;

3)	wymagają od swoich statków prowadzących połowy na obszarze objętym Porozumieniem, wypuszczania żywych żółwi morskich i innych gatunków zagrożonych lub ginących, w najszerszym możliwym zakresie; oraz

zwracają się do IATTC o wszczęcie dochodzeń w celu ocenienia, czy potencjał połowowy statków poławiających na obszarze objętym Porozumieniem stanowi zagrożenie dla stabilności zasobów tuńczyka i innych żywych zasobów morza związanych z połowami, oraz, jeżeli tak jest, o zbadanie możliwych środków i zalecenia ich odpowiedniego zastosowania.

Artykuł VII

Wdrażanie na szczeblu krajowym

Każda ze Stron przyjmuje, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi i procedurami, środki konieczne do zapewnienia wdrożenia i przestrzegania niniejszego Porozumienia, włączając w to przyjęcie odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych.

Artykuł VIII

Spotkanie Stron

1. Strony zbierają się okresowo w celu rozważenia spraw związanych z wdrażaniem niniejszego Porozumienia i podjęcia wszelkich decyzji z nim związanych.

2. Zwyczajne spotkanie Stron ma miejsce co najmniej raz w roku, najlepiej w połączeniu z posiedzeniem IATTC.

3. Strony mogą również odbywać spotkania nadzwyczajne, jeżeli uznają to za konieczne. Spotkania takie zwoływane są na wniosek którejkolwiek ze Stron, pod warunkiem że zostanie on poparty przez większość Stron.

4. Spotkanie Stron odbywa się, jeżeli obecna jest wymagana liczba uczestników (quorum). Wymagana liczba uczestników oznacza obecność większości Stron. Zasada ta stosuje się również do posiedzeń organów pomocniczych ustanowionych na mocy niniejszego Porozumienia.

5. Spotkania prowadzone są w językach hiszpańskim oraz angielskim i wszystkie dokumenty ze spotkań Stron sporządzane są w obu tych językach.

Artykuł IX

Podejmowanie decyzji

Wszystkie decyzje podejmowane przez Strony na spotkaniach zwoływanych na mocy artykułu VIII zapadają na zasadzie konsensusu.

Artykuł X

Doradcza Rada Naukowa

Funkcje Doradczej Rady Naukowej, ustanowionej na mocy Porozumienia z La Jolla, są określone w załączniku V. Skład Doradczej Rady Naukowej jest zgodny z załącznikiem V i Rada działa zgodnie z jego postanowieniami.

Artykuł XI

Krajowe Naukowe Komitety Doradcze

1. Każda ze Stron ustanawia, zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi i procedurami, Krajowy Naukowy Komitet Doradczy (zwany dalej NATSAC), składający się z niezależnych wykwalifikowanych ekspertów sektora państwowego i prywatnego oraz z organizacji pozarządowych, w tym, między innymi, z wykwalifikowanych naukowców.

2. Funkcje NATSAC obejmują, między innymi, funkcje określone w załączniku VI.

3. Strony zapewniają współpracę między poszczególnymi NATSAC poprzez regularne spotkania, odbywane we właściwym czasie, w zakresie przeglądu danych i statusu stad ryb i wypracowywania wskazówek na rzecz osiągania celów niniejszego Porozumienia. Spotkania takie odbywają się co najmniej raz w roku, w powiązaniu ze zwyczajnymi spotkaniami Stron.

Artykuł XII

Międzynarodowy panel ds. przeglądów

Funkcje międzynarodowego panelu ds. przeglądów (IRP), ustanowionego na mocy Porozumienia z La Jolla, są takie jak określono w załączniku VII. Skład IRP jest zgodny z załącznikiem VII i panel działa zgodnie z jego postanowieniami.

Artykuł XIII

Program obserwatorów pokładowych

Program obserwatorów pokładowych, ustanowiony na mocy Porozumienia z La Jolla, funkcjonuje zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł XIV

Rola IATTC

Przewidując, że IATTC będzie odgrywał integralną rolę w koordynacji wdrażania niniejszego Porozumienia, Strony, między innymi, zwracają się do IATTC o zorganizowanie obsługi sekretariatu oraz o wykonywanie innych funkcji przewidzianych w Porozumieniu lub uzgodnionych na mocy niniejszego Porozumienia.

Artykuł XV

Finansowanie

Strony wnoszą wkład finansowy na pokrycie wydatków koniecznych do realizacji celów niniejszego Porozumienia przez ustanowienie i pobieranie od statków opłat, których poziom określany jest przez Strony, bez uszczerbku dla innych, dobrowolnych wkładów finansowych.

Artykuł XVI

Przestrzeganie

1. Każda ze Stron zapewnia, w odniesieniu do statków pozostających pod jej jurysdykcją, skuteczne przestrzeganie środków określonych w niniejszym Porozumieniu lub przyjętych na jego mocy. W szczególności każda ze Stron zapewnia, między innymi w drodze programu corocznych certyfikacji i inspekcji, przestrzeganie przez statki pozostające pod jej jurysdykcją:

a)	wymagań eksploatacyjnych ustanowionych w załączniku VIII; oraz

b)	wymagań dotyczących obserwatorów pokładowych, ustanowionych w załączniku II.

2. W odniesieniu do naruszeń, każda ze Stron, uwzględniając zalecenia IRP, stosuje, w sposób zgodny ze swoim prawem krajowym, wystarczająco poważne sankcje mające na celu zapewnienie skutecznego przestrzegania postanowień niniejszego Porozumienia i środków przyjętych na jego mocy oraz pozbawienie przestępców korzyści czerpanych z ich bezprawnych działań. W odniesieniu do poważnych przestępstw, sankcje takie obejmują odmowę, zawieszenie lub wycofanie zezwolenia na połowy.

3. Strony ustanawiają zachęty dla kapitanów i załóg statków, w celu lepszego przestrzegania niniejszego Porozumienia i osiągania jego celów.

4. W celu zapewnienia przestrzegania niniejszego Porozumienia Strony stosują środki współdziałania na podstawie decyzji podjętych na mocy Porozumienia z La Jolla.

5. Każda ze Stron niezwłocznie informuje IRP o działaniach wykonawczych podjętych na mocy niniejszego Porozumienia oraz o ich wynikach.

Artykuł XVII

Przejrzystość

1. Strony wspierają przejrzystość w wykonaniu niniejszego Porozumienia, również przez stosowny udział społeczeństwa.

2. Przedstawicielom organizacji międzyrządowych i organizacji pozarządowych, zainteresowanym sprawami wiążącymi się z realizacją niniejszego Porozumienia, umożliwia się uczestnictwo w zebraniach Stron zwoływanych na mocy artykułu VIII jako obserwatorom lub w innej roli, odpowiednio, zgodnie z wytycznymi i kryteriami określonymi w załączniku X. Wymienione organizacje międzyrządowe i pozarządowe uzyskują we właściwym czasie dostęp do odnośnych informacji, z zastrzeżeniem zasad proceduralnych, jakie mogą przyjąć Strony, dotyczących dostępu do takich informacji.

Artykuł XVIII

Poufność

1. Na spotkaniu Stron ustala się zasady zachowania poufności dla wszystkich organizacji i instytucji mających dostęp do informacji na mocy niniejszego Porozumienia.

2. Nie naruszając jakichkolwiek zasad zachowania poufności, jakie mogą zostać przyjęte zgodnie z ustępem 1, wszystkie osoby mające dostęp do takich poufnych informacji mogą ujawniać takie informacje w związku z postępowaniami sądowymi lub administracyjnymi, na wniosek właściwej władzy zainteresowanej Strony.

Artykuł XIX

Współpraca z innymi organizacjami lub układami

Strony współpracują z subregionalnymi, regionalnymi i światowymi organizacjami oraz układami zajmującymi się ochroną i zarządzaniem zasobami rybołówstwa, co ma na celu wspieranie realizacji celów niniejszego Porozumienia.

Artykuł XX

Rozstrzyganie sporów

1. Strony współpracują w celu zapobiegania sporom. Każda ze Stron może zasięgnąć opinii jednej lub wielu innych Stron w sprawie sporu odnoszącego się do wykładni lub stosowania niniejszego Porozumienia, w celu możliwie najszybszego osiągnięcia zadowalającego dla wszystkich zainteresowanych rozstrzygnięcia.

2. Jeżeli spór nie znajdzie, w rozsądnym terminie, rozwiązania w drodze takich konsultacji, odnośne Strony możliwie najszybciej konsultują się w celu rozstrzygnięcia sporu przy wykorzystaniu wszelkich środków pokojowych, na które mogą zdecydować się zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł XXI

Prawa Państw

Żadne z postanowień niniejszego Porozumienia nie może być interpretowane w sposób naruszający lub osłabiający suwerenność, suwerenne prawa lub jurysdykcję sprawowaną przez jakiekolwiek państwo zgodnie z prawem międzynarodowym, ani jego stanowisko lub poglądy na sprawy odnoszące się do prawa morza.

Artykuł XXII

Państwa i organizacje niebędące Stronami

1. Strony zachęcają wszystkie państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, określone w artykule XXIV niniejszego Porozumienia, które nie są jego Stronami, by stały się Stronami niniejszego Porozumienia lub żeby przyjęły zgodne z nim przepisy ustawowe i wykonawcze.

2. Strony współpracują zgodnie z niniejszym Porozumieniem i prawem międzynarodowym, w celu niedopuszczenia, by statki pływające pod banderami państw niebędących Stronami prowadziły działania zmniejszające skuteczność niniejszego Porozumienia. W tym celu Strony, między innymi, zwracają uwagę takich państw na tego rodzaju działania ich statków.

3. Strony wymieniają między sobą informacje, bądź to bezpośrednio, bądź za pośrednictwem dyrektora, odnoszące się do działalności statków pływających pod banderami państw niebędących Stronami, zmniejszającej skuteczność niniejszego Porozumienia.

Artykuł XXIII

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszego Porozumienia i odniesienia do niniejszego Porozumienia stanowią odniesienie do związanych z nim załączników, chyba że postanowiono inaczej.

Artykuł XXIV

Podpis

Niniejsze porozumienie otwarte jest do podpisu w Waszyngtonie od dnia 21 maja 1998 roku do dnia 14 maja 1999 roku przez państwa posiadające linię brzegową graniczącą z obszarem objętym Porozumieniem i przez państwa lub regionalne organizacje integracji gospodarczej, będące członkami IATTC lub których statki poławiają tuńczyki na obszarze Porozumienia w czasie, kiedy Porozumienie otwarte jest do podpisu.

Artykuł XXV

Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie

Niniejsze Porozumienie podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez sygnatariuszy zgodnie z ich przepisami i procedurami krajowymi.

Artykuł XXVI

Przystąpienie

Niniejsze Porozumienie jest otwarte do podpisu przez każde państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, spełniające warunki artykułu XXIV lub w inny sposób zaproszone do przystąpienia do Porozumienia na podstawie decyzji Stron.

Artykuł XXVII

Wejście w życie

1. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie z dniem złożenia depozytariuszowi czwartego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. Po dacie określonej w ustępie 1, w odniesieniu do każdego państwa lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej spełniających wymagania artykułu XXVI, Porozumienie wiąże takie państwo z dniem złożenia depozytariuszowi dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł XXVIII

Zastrzeżenia

Do niniejszego Porozumienia nie można zgłaszać zastrzeżeń.

Artykuł XXIX

Tymczasowe stosowanie

1. Niniejsze Porozumienie stosowane jest tymczasowo przez państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, które poprzez pisemną notyfikację depozytariuszowi godzi się na tymczasowe stosowanie. Takie tymczasowe stosowanie staje się skuteczne od dnia otrzymania notyfikacji.

2. Tymczasowe stosowanie przez państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej kończy się w momencie wejścia w życie niniejszego Porozumienia w stosunku do tego państwa lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej, lub w chwili pisemnej notyfikacji zamiaru odstąpienia od tymczasowego stosowania, złożonej depozytariuszowi przez to państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej.

Artykuł XXX

Zmiany

1. Każda ze Stron może zaproponować zmianę do niniejszego Porozumienia przez przedstawienie depozytariuszowi tekstu proponowanej zmiany, na co najmniej 60 dni przed spotkaniem Stron. Depozytariusz przekazuje kopię tego tekstu wszystkim pozostałym Stronom.

2. Zmiany do niniejszego Porozumienia, przyjęte na zasadzie konsensusu na spotkaniu Stron, wchodzą w życie z dniem złożenia depozytariuszowi dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia przez wszystkie Strony.

3. Jeżeli Strony nie zdecydują inaczej, załączniki do niniejszego Porozumienia mogą być zmieniane, na zasadzie konsensusu, na każdym spotkaniu Stron. Jeżeli Strony nie zdecydują inaczej, zmiany do Załącznika wchodzą w życie z dniem przyjęcia.

Artykuł XXXI

Wypowiedzenie

Każda Strona może wypowiedzieć Porozumienie w jakimkolwiek terminie po upływie 12 miesięcy od daty, z którą niniejsze Porozumienie weszło w życie w stosunku do tej Strony, w drodze pisemnej notyfikacji wypowiedzenia depozytariuszowi. Depozytariusz powiadamia pozostałe Strony o wypowiedzeniu w ciągu 30 dni od otrzymania tej notyfikacji. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiej notyfikacji.

Artykuł XXXII

Depozytariusz

Teksty oryginalne niniejszego Porozumienia zostają złożone rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który przesyła jego uwierzytelnione odpisy sygnatariuszom i Stronom Porozumienia oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych

NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie umocowani przez swoje odnośne rządy, podpisali niniejsze Porozumienie.

SPORZĄDZONO w Waszyngtonie, dnia dwudziestego pierwszego maja 1998 roku, w językach angielskim i hiszpańskim, oba teksty są na równi autentyczne.