KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, dnia 20.7.2021
SWD(2021) 703 final
DOKUMENT ROBOCZY SŁUŻB KOMISJI
Sprawozdanie na temat praworządności z 2021 r.
Rozdział dotyczący sytuacji w zakresie praworządności w Bułgarii
Towarzyszący dokumentowi:
KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY, EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO I KOMITETU REGIONÓW
Sprawozdanie na temat praworządności z 2021 r.
Sytuacja w zakresie praworządności w Unii Europejskiej
{COM(2021) 700 final} - {SWD(2021) 701 final} - {SWD(2021) 702 final} - {SWD(2021) 704 final} - {SWD(2021) 705 final} - {SWD(2021) 706 final} - {SWD(2021) 707 final} - {SWD(2021) 708 final} - {SWD(2021) 709 final} - {SWD(2021) 710 final} - {SWD(2021) 711 final} - {SWD(2021) 712 final} - {SWD(2021) 713 final} - {SWD(2021) 714 final} - {SWD(2021) 715 final} - {SWD(2021) 716 final} - {SWD(2021) 717 final} - {SWD(2021) 718 final} - {SWD(2021) 719 final} - {SWD(2021) 720 final} - {SWD(2021) 721 final} - {SWD(2021) 722 final} - {SWD(2021) 723 final} - {SWD(2021) 724 final} - {SWD(2021) 725 final} - {SWD(2021) 726 final} - {SWD(2021) 727 final}
Streszczenie
Reformy w Bułgarii w obszarach obejmujących wymiar sprawiedliwości i korupcję były monitorowane przez Komisję początkowo za pośrednictwem mechanizmu współpracy i weryfikacji (MWiW), a obecnie są monitorowane za pośrednictwem mechanizmu praworządności. W odpowiedzi na sprawozdanie na temat praworządności z 2020 r. władze bułgarskie przyjęły specjalny plan działania obejmujący zagadnienia ze wszystkich czterech filarów.
Reforma sądownictwa w Bułgarii jest procesem stopniowym, który ma istotne konsekwencje dla niezależności sądów i zaufania publicznego, jednak nadal istnieją pewne wyzwania. Weszła w życie nowa ustawa o Prokuratorze Generalnym i jego zastępcach. W międzyczasie ta sama ustawa została zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego, który uznał ją za niezgodną z konstytucją. W związku z tym nierozwiązany pozostaje problem rozliczalności i odpowiedzialności karnej Prokuratora Generalnego. Nadal istnieją również obawy związane ze składem i z funkcjonowaniem Najwyższej Rady Sądownictwa. Reformę w tym przedmiocie zaproponowano w projekcie nowej konstytucji, ale ostatecznie jej nie przyjęto. Główny Inspektor i inspektorzy Inspektoratu Najwyższej Rady Sądownictwa kontynuują swoją pracę, mimo że ich mandat wygasł w kwietniu 2020 r. Zastrzeżenia budzi system awansu w sądownictwie, ponieważ powoływanie sędziów na wyższe stanowiska nie odbywało się zgodnie ze zwykłą procedurą konkursu otwartego. Pomimo starań legislacyjnych cyfryzacja wymiaru sprawiedliwości jest w praktyce nadal opóźniona. Odnotowuje się znaczne postępy, jeżeli chodzi o efektywność systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach administracyjnych.
Konsekwentnie wdrażano reformy instytucjonalne mające na celu walkę z korupcją. Zatwierdzono nową strategię antykorupcyjną na lata 2021–2027 obejmującą nowy zestaw priorytetów, tj. wzmocnienie zdolności do zwalczania korupcji, zwiększenie rozliczalności władz lokalnych oraz stworzenie środowiska antykorupcyjnego zdolnego do szybkiego reagowania. Nadal istnieją poważne wyzwania dotyczące skuteczności środków związanych z uczciwością zawodową w administracji publicznej, lobbingiem i ochroną sygnalistów, których to obszarów nie regulują specjalne przepisy. Pomimo wzmożenia działalności dochodzeniowej i zwiększenia dostępnych zasobów liczba prawomocnych wyroków skazujących w głośnych sprawach o korupcję pozostaje niska i nie osiągnięto jeszcze w tym zakresie solidnych wyników w postaci prawomocnych wyroków skazujących.
Jeżeli chodzi o pluralizm mediów, bułgarskie ramy prawne oparte są na zbiorze gwarancji konstytucyjnych i środków legislacyjnych. Przyjęto nowe ustawodawstwo w celu transpozycji zmienionej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych, którego celem jest wzmocnienie niezależności organu regulacyjnego ds. mediów – Rady ds. Mediów Elektronicznych. Obawy nadal budzi brak przejrzystości własności mediów. Nie wydaje się, aby poprawiły się warunki pracy i bezpieczeństwo dziennikarzy. Pandemia COVID-19 wpłynęła na pluralizm mediów i ochronę dziennikarzy pod względem ekonomicznym, w szczególności jeżeli chodzi o dziennikarstwo regionalne, ale nie wprowadzono żadnych szczególnych środków wspierających.
Jeżeli chodzi o mechanizmy kontroli i równowagi, ograniczone wykorzystanie oceny skutków i konsultacji publicznych w procesie legislacyjnym pozostaje powodem do niepokoju, w szczególności w przypadku projektów ustaw proponowanych przez parlament. Podobne obawy budzi również praktyka wprowadzania istotnych zmian w drodze zmian innych, niepowiązanych aktów prawnych, przez co obchodzi się wymogi w zakresie konsultacji publicznych i oceny skutków. Nadal obowiązuje stan wyjątkowy związany z pandemią COVID-19. Zwiększono zasoby krajowych instytucji praw człowieka. Zaniechano prac nad projektem ustawy o zagranicznym finansowaniu organizacji pozarządowych, ale przestrzeń społeczeństwa obywatelskiego w państwie pozostaje ograniczona.
W 2007 r., wraz z przystąpieniem Bułgarii do Unii Europejskiej, wprowadzono mechanizm współpracy i weryfikacji (MWiW) jako środek przejściowy mający ułatwić temu państwu dalsze działania na rzecz reformy sądownictwa i wzmocnienia walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną
. Zgodnie z decyzją ustanawiającą mechanizm i jak to zostało podkreślone przez Radę, MWiW będzie stosowany do czasu, gdy w zadowalający sposób osiągnięte zostaną wszystkie cele referencyjne odnoszące się do Bułgarii
. W ostatnim sprawozdaniu MWiW, przyjętym przez Komisję w październiku 2019 r., odnotowano, że Bułgaria podjęła szereg dalszych zobowiązań, oraz stwierdzono, że postępy poczynione w ramach MWiW są wystarczające do wypełnienia zobowiązań podjętych przez Bułgarię w chwili przystąpienia do UE. Jak również podkreśliła Komisja, Bułgaria będzie musiała konsekwentnie kontynuować prace nad tym, aby zobowiązania określone w sprawozdaniu znajdowały odzwierciedlenie w konkretnych przepisach i były w dalszym ciągu realizowane. Wszelkie decyzje dotyczące zakończenia MWiW będą należycie uwzględniały stanowisko wyrażone przez Radę i Parlament Europejski
.
I.System wymiaru sprawiedliwości
System sądowy Republiki Bułgarii
obejmuje łącznie 182 sądy, wśród których wyróżnia się sądy powszechne i szczególne. Zasadniczo w sądach powszechnych rozpatruje się sprawy w trzech instancjach, a system takich sądów obejmuje 113 sądów rejonowych, 28 sądów okręgowych i 5 sądów apelacyjnych. Do sądów szczególnych należą sądy wojskowe, karne i administracyjne. W sprawach rozpoznawanych przez sądy powszechne, sądy wojskowe i szczególne sądy karne sądem najwyższej instancji jest Najwyższy Sąd Kasacyjny, a w sprawach administracyjnych sądem najwyższej instancji jest Najwyższy Sąd Administracyjny. W skład sądownictwa wchodzi również prokuratura, natomiast Trybunał Konstytucyjny Bułgarii nie stanowi jego części
. Prokuratura ma jednolitą strukturę i znajduje się pod zwierzchnictwem Prokuratora Generalnego. Bułgaria uczestniczy w pracach Prokuratury Europejskiej. Najwyższym organem administracji w sądownictwie bułgarskim jest Najwyższa Rada Sądownictwa („NRS”). Odpowiada ona za administrację sądownictwa i za zapewnienie jego niezależności. Stosowna izba (sędziów lub prokuratorów)
Najwyższej Rady Sądownictwa powołuje, awansuje, przenosi i odwołuje ze stanowiska sędziów, prokuratorów i śledczych. Niezależnym i samorządnym organem ustanowionym przez prawo jest Naczelna Rada Adwokacka
.
Niezależność i niezawisłość
Poziom postrzeganej niezależności sądów w Bułgarii pozostaje niski wśród ogółu społeczeństwa i średni wśród przedsiębiorstw, przy czym nieznacznie spadł w porównaniu z 2020 r. Zaledwie 31 % ogółu społeczeństwa uznaje go za „dość dobry lub bardzo dobry”. Wśród przedsiębiorstw poziom postrzeganej niezależności pozostaje średni – 43 % uważa go za „dość dobry lub bardzo dobry”
. W ciągu ostatnich pięciu lat poziom postrzeganej niezależności sądów utrzymywał się na niskim poziomie wśród ogółu społeczeństwa. Wśród przedsiębiorstw poziom postrzeganej niezależności sądów był bardzo niski do 2019 r., a od tego czasu pozostaje średni, pomimo niewielkich wahań.
Nowa ustawa dotycząca rozliczalności i odpowiedzialności karnej Prokuratora Generalnego i jego zastępców została uznana za niezgodną z konstytucją i nadal istnieją w tym zakresie pewne wyzwania. Brak możliwości przeprowadzenia skutecznego śledztwa dotyczącego Prokuratora Generalnego i jego zastępców stanowi od dawna kwestię podnoszoną nie tylko przez Komisję Europejską
, lecz także przez Europejski Trybunał Praw Człowieka
i Radę Europy
. Połączenie uprawnień Prokuratora Generalnego z jego pozycją w Najwyższej Radzie Sądownictwa skutkuje znaczącym wpływem w prokuraturze, potencjalnie w Najwyższej Radzie Sądownictwa (zarówno w Izbie Prokuratorów, jak i na Zgromadzeniu Plenarnym) oraz w sądownictwie. W dniu 29 stycznia 2021 r. parlament zatwierdził ustawę dotyczącą wykonania wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Kolevi, w której ustanawia się nowe ramy wszelkich śledztw przeciwko Prokuratorowi Generalnemu lub jego zastępcom. W ramach nowego mechanizmu powierzono prokuratorowi specjalnemu prowadzenie wszelkich śledztw przeciwko Prokuratorowi Generalnemu lub jego zastępcom. Każda decyzja o odmowie wszczęcia śledztwa przez prokuratora specjalnego podlegałaby kontroli sądowej przed Szczególnym Sądem Karnym w pierwszej instancji. Zgodnie z niektórymi sugestiami Rady Europy nowa ustawa przewidywała powoływanie prokuratora specjalnego przez Zgromadzenie Plenarne Najwyższej Rady Sądownictwa, a nie przez jej Izbę Prokuratorów. Dnia 10 lutego 2021 r. Prezydent Republiki zakwestionował konstytucyjność nowej ustawy przed Trybunałem Konstytucyjnym. W związku z tym Zgromadzenie Plenarne NRS podjęło decyzję o zawieszeniu procedury wyboru prokuratora specjalnego w oczekiwaniu na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. W dniu 11 maja 2021 r. Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie, w którym uznał za niezgodne z konstytucją przepisy zakwestionowane przez Prezydenta Republiki, a tym samym orzekł o niezgodności z konstytucją całego mechanizmu. Ponadto, zgodnie z zaleceniem Komisji, w dniu 23 lutego 2021 r. władze bułgarskie zwróciły się do Komisji Weneckiej o wydanie nowej opinii na temat tej ustawy. Ze względu na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego oczekiwana opinia nie zostanie jednak wydana. Rada Europy wskazała szereg innych problemów dotyczących tej ustawy. Wynikają one z wyżej wspomnianego znacznego wpływu Prokuratora Generalnego, który to wpływ może prowadzić do kontroli nad kandydaturami na prokuratora specjalnego i nad jego powołaniem. W dniu 11 marca 2021 r. Komitet Ministrów Rady Europy podkreślił znaczenie ograniczenia wpływu Prokuratora Generalnego w prokuraturze, wszelkich potencjalnych wpływów w NRS oraz w sądownictwie, tak aby umożliwić wdrożenie skutecznego mechanizmu śledczego, w tym przez rozszerzenie kontroli sądowej na wszelkie decyzje prokuratorskie o odmowie wszczęcia śledztwa.
Brak możliwości kontroli sądowej decyzji prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa budzi obawy. W dniu 11 marca 2021 r. Komitet Ministrów Rady Europy ponowił swoje zalecenie dotyczące wprowadzenia kontroli sądowej w przypadku odmowy wszczęcia śledztwa przez prokuratora, wraz z rozwiązaniami pozwalającymi uniknąć nadmiernego dodatkowego obciążenia pracą sądów i prokuratorów. Zalecenie to sformułowano w kontekście mechanizmu wzmocnionego nadzoru Rady Europy uruchomionego w następstwie orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w którym uznano nieskuteczność postępowań przygotowawczych za problem systemowy.
Istnieją również obawy związane ze składem i z funkcjonowaniem Najwyższej Rady Sądownictwa. Sytuacja, w której całkowita liczba sędziów wybieranych przez osoby na równorzędnych stanowiskach nadal nie stanowi większości, pozostaje niezmieniona
. Ponadto, jak wyjaśniono w poprzednim akapicie, Prokurator Generalny nadal odgrywa decydującą rolę w Izbie Prokuratorów
oraz ma duży wpływ na Zgromadzenie Plenarne
i potencjalnie również na Izbę Sędziów
, ponieważ niebędący sędziami członkowie Izby Sędziów wybierani przez parlament mogą także pochodzić z korpusu prokuratorów
. Praktyka głosowania pokazuje ograniczony wpływ na podejmowanie decyzji ze strony sędziów w NRS wybieranych przez osoby na równorzędnych stanowiskach oraz potencjalny wpływ Prokuratora Generalnego na NRS. Pomimo postępów poczynionych dzięki wcześniejszym reformom sytuacja NRS nadal budzi niepokój Rady Europy
i różnych zainteresowanych stron
. Chociaż w wyniku reform skład NRS stał się bardziej zrównoważony
, zaangażowanie prokuratorów, a w szczególności Prokuratora Generalnego, w zarządzanie sędziami nadal budzi obawy
. Próba wprowadzenia do konstytucji poprawek zmieniających skład NRS, które przedstawiono we wrześniu 2020 r., miała na celu częściowe rozwianie tych obaw. Zajęcie się kwestią składu NRS stało się pilniejszym problemem, ponieważ obowiązujący system miałby wpływ na przyszłe wybory członków NRS ze względu na zbliżające się wygaśnięcie ich obecnych mandatów, a także na inne ważne stanowiska w sądownictwie. Jeżeli chodzi o funkcjonowanie NRS, pozytywną zmianą było wprowadzenie internetowego rejestru stanowisk zajętych przez NRS, w tym jej Zgromadzenie Plenarne i obie izby, wobec zagrożeń dla niezależności sądów. Rejestr obejmuje jednak wyłącznie te przypadki, w których NRS lub inne organy władzy sądowniczej zajęły stanowisko, a nie wszystkie przypadki ataków na niezależność sądów, co niektóre zainteresowane strony uważają za niewystarczające. Ponadto zainteresowane strony zwróciły również uwagę na przypadki, w których niektóre ze stanowisk zajętych przez NRS są określane jako sprzeczne z poglądami samych pracowników wymiaru sprawiedliwości.
Plan działania przyjęty w celu sprostania niektórym wyzwaniom wskazanym w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r. obejmuje między innymi reformę sądownictwa. W dniu 6 listopada 2020 r. rząd wydał plan działania w celu zakończenia reformy dotyczącej rozliczalności i odpowiedzialności karnej Prokuratora Generalnego, poprawy funkcjonowania i składu Inspektoratu Najwyższej Rady Sądownictwa, zmiany kryteriów umożliwiających przyznawanie dodatkowego wynagrodzenia funkcjonariuszom wymiaru sprawiedliwości oraz sprostania wyzwaniom związanym z niezależnością sądów.
Powołano grupę roboczą ds. ewentualnej reformy składu i funkcjonowania Inspektoratu Najwyższej Rady Sądownictwa. W ramach wspomnianego wcześniej rządowego planu działania w grudniu 2020 r. Minister Sprawiedliwości powołał grupę roboczą, której zadaniem jest opracowanie projektu zmian legislacyjnych w celu rozwiązania kwestii dotyczących Inspektoratu, które zostały uznane za problem w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r. oraz przez Komisję Wenecką
. Obecnie Inspektorat nadzoruje działalność organów władzy sądowniczej, przeprowadza kontrole uczciwości zawodowej i potencjalnych konfliktów interesów sędziów oraz wnioskuje do NRS o wszczęcie postępowań dyscyplinarnych wobec funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości. Inspektorat składa się z Głównego Inspektora i dziesięciu inspektorów, którzy są niezależni i wybierani przez Zgromadzenie Narodowe
. Mandat grupy roboczej obejmuje przegląd kontroli uczciwości zawodowej, odpowiedzialność dyscyplinarną funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości, utworzenie systemu prewencji deontologicznej, oświadczenia majątkowe i oświadczenia o braku konfliktu interesów, a także sformalizowanie obecnej praktyki, która pozwala parlamentowi mianować Głównego Inspektora i inspektorów spośród osób nominowanych przez zgromadzenia plenarne sądów najwyższych i organizacje zawodowe. Nie określono jednak konkretnego terminu sfinalizowania zmian, a obawy związane z niezależnością sądów i wywieraniem presji na sędziów zgłoszone w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r. oraz przez Komisję Wenecką pozostają aktualne. Główny Inspektor oraz inspektorzy wciąż działają na podstawie wygasłego mandatu
w oparciu o zasadę ciągłości działania
. Należy zauważyć, że inne instytucje również znajdują się w takiej sytuacji: pięć innych niezależnych i nadzorczych organów działa na podstawie wygasłego mandatu. W innych przypadkach zmiany zasad dotyczących wyboru i mandatu pozwoliły na automatyczny ponowny wybór ich obecnych dyrektorów.
System awansu funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości nadal budzi zastrzeżenia. Funkcjonariusze wymiaru sprawiedliwości awansują zazwyczaj po pomyślnym przejściu przez konkurs na dane stanowisko. W praktyce jednak od ponad trzech lat żadna procedura konkursowa umożliwiająca awans sędziów nie została zakończona . Oprócz normalnego procesu awansu w drodze konkursu istnieje możliwość awansu niebędących sędziami członków NRS po zakończeniu ich mandatu. Zgromadzenie Plenarne Najwyższego Sądu Kasacyjnego zakwestionowało konstytucyjność nowej ustawy przed Trybunałem Konstytucyjnym
, stwierdzając, że jest to przypadek automatycznego awansu. W dniu 11 maja 2021 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ustawa przewidująca awans niebędących sędziami członków NRS po wygaśnięciu ich mandatu jest zgodna z konstytucją, ponieważ NRS nadal uczestniczy w podejmowaniu decyzji. Zainteresowane strony skrytykowały brak regularnych konkursów umożliwiających awans i mechanizm awansu członków NRS. Brak regularnych konkursów spowodował wzrost liczby oddelegowań. W szczególności zainteresowane strony poinformowały, że od 2017 r. wzrasta liczba sędziów delegowanych, jak również liczba długoterminowych oddelegowań (za zgodą), niekiedy na okres 90–100 miesięcy lub dłuższy, w celu obsadzenia wyższych stanowisk. W normach europejskich zwraca się uwagę, że awans powinien być oparty na kryteriach merytorycznych, a oddelegowanie powinno odbywać się za zgodą i na czas określony oraz powinno być stosowane jedynie w wyjątkowych okolicznościach. Sytuacja, w której nie ma regularnych awansów opartych na kryteriach merytorycznych, może mieć negatywny wpływ na niezależność sądów. Obawy wyrażono również w kontekście planowanej reformy mapy sądownictwa, w ramach której sędziowie z sądów rejonowych, które stałyby się częścią sądów okręgowych, zostaliby automatycznie awansowani na wyższe stanowiska.Ponieważ dyskusje są na wczesnym etapie, istnieje możliwość przeprowadzenia szeroko zakrojonych konsultacji na temat reformy mapy sądownictwa. Ponadto istotne jest, aby każda reforma mapy sądownictwa opierała się na dokładnej ocenie jej prawdopodobnych skutków oraz aby zachowane zostały niezależność sądów i dostęp do wymiaru sprawiedliwości.
NRS modyfikuje kryteria podejmowania decyzji o dodatkowym wynagrodzeniu. Aby rozwiać obawy Rady Europy dotyczące szerokich uprawnień dyskrecjonalnych prezesów sądów w zakresie przyznawania dodatkowego wynagrodzenia funkcjonariuszom wymiaru sprawiedliwości, powołano dwie grupy robocze. Projekt przepisów sporządzono w marcu 2020 r., jednak nie był jeszcze przedmiotem obrad na Zgromadzeniu Plenarnym NRS i nie został upubliczniony. Jest zatem zbyt wcześnie, aby ocenić, czy stwierdzone obawy zostały uwzględnione w świetle zaleceń Rady Europy. Ważne jest, aby każda zmiana uwzględniała takie zalecenia.
Usunięto rejestr internetowy zawierający informacje o członkostwie funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości w organizacjach zawodowych. W 2020 r. zniesiono obowiązek zgłaszania przez funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości członkostwa w organizacjach zawodowych
. W chwili publikacji sprawozdania na temat praworządności z 2020 r. na stronie internetowej NRS nadal dostępna była internetowa baza danych funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości należących do stowarzyszeń zawodowych. W międzyczasie władze zajęły się tą kwestią i od dnia 14 stycznia 2021 r. rejestr nie jest już dostępny online.
Jakość
Obniżono opłaty sądowe w przypadku spraw wnoszonych drogą elektroniczną. Zmiany w kodeksie postępowania cywilnego przewidywały obniżenie o 15 % należnej opłaty w przypadku złożenia wniosku o udzielenie ochrony i pomocy drogą elektroniczną. Środek ten nie był jednak dotąd w stanie doprowadzić do znaczącego obniżenia opłat sądowych za wszczęcie postępowania
, ponieważ dotyczy on jedynie spraw wnoszonych drogą elektroniczną, a nie wszystkich spraw. Ponadto środek ten nie ma wpływu na próg uprawniający do uzyskania pomocy prawnej ani nie zwalnia beneficjentów pomocy prawnej z opłat sądowych
. Wpływ reformy jest również ograniczony z powodu braku cyfryzacji. Ponadto Komitet ONZ ds. Likwidacji Dyskryminacji Kobiet zgłosił szczególne obawy dotyczące ograniczonego dostępu kobiet i dziewcząt do wymiaru sprawiedliwości.
Wprowadzono zmiany w celu umożliwienia wykorzystania wideokonferencji w postępowaniu cywilnym, administracyjnym i karnym. W dniu 17 grudnia 2020 r. przyjęto zmiany w kodeksie postępowania cywilnego, kodeksie postępowania administracyjnego oraz kodeksie postępowania karnego. Umożliwiają one wykorzystanie wideokonferencji w postępowaniu cywilnym i administracyjnym oraz w postępowaniu karnym – w celu przeprowadzania dowodu. W praktyce okazuje się jednak, że system ten nie został jeszcze wdrożony. Dalsze usprawnienia zapowiedziano w ramach dwóch projektów w kontekście krajowego planu odbudowy i zwiększania odporności Bułgarii. Niezależnie od tych reform i planów obecnie pracownicy sądów i sędziowie nie mają możliwości bezpiecznej pracy zdalnej, a bezpieczna łączność elektroniczna jest dostępna wyłącznie w przypadku komunikacji między sądami, ale nie z innymi przedstawicielami zawodów prawniczych. O ile możliwy jest dostęp do akt w formie elektronicznej spraw w toku i spraw zakończonych oraz otrzymywanie przez internet informacji o opłatach sądowych, o tyle nadal nie jest możliwe wszczęcie postępowania przez internet, złożenie wniosku o pomoc prawną przez internet oraz doręczanie oficjalnych pism sądowych drogą elektroniczną
. Projekt finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (2016–2020 r.) „Opracowanie modelu optymalizacji mapy sądownictwa bułgarskich sądów i prokuratur oraz jednolitego systemu informacyjnego dla sądów” obejmuje łącznie siedem działań, w tym dwa konkretnie związane z cyfryzacją i e-sprawiedliwością. Wyrażono obawy dotyczące wdrożenia Jednolitego Systemu Informacji Sądowej (UCIS) wobec braku pełnego procesu cyfryzacji
. Pandemia COVID-19 ukazała braki krajowego systemu sądowego w obszarze cyfryzacji wymiaru sprawiedliwości. W trakcie stanu nadzwyczajnego
zawieszono na miesiąc rozpoznawanie spraw sądowych z wyjątkiem spraw pilnych
. Po ogłoszeniu stanu nadzwyczajnego przez Radę Ministrów w dniu 13 marca 2020 r. Kolegium Sędziów NRS przyjęło nową organizację pracy w sądach w celu ograniczenia możliwości zarażenia. Rozprawy na odległość były jednak prowadzone w bardzo ograniczonej liczbie przypadków z inicjatywy konkretnych sądów, a praca zdalna stanowiła wyjątek.
Zwiększono zasoby finansowe i ludzkie Szczególnego Sądu Karnego. Szczególnemu Sądowi Karnemu pierwszej instancji, który borykał się z problemami związanymi z brakiem zasobów ludzkich lub finansowych, przyznano dwa dodatkowe stanowiska sędziowskie. Jest to pozytywna zmiana, która stanowi odpowiedź na problem poruszony w rozdziale dotyczącym Bułgarii w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r. Zgodnie z doniesieniami zwiększył się poziom inwestycji w systemie wymiaru sprawiedliwości, które rząd poczynił w ostatnich latach
.
W drodze nowych przepisów zmieniono system mający zastosowanie do kancelarii prawnych. W lutym 2021 r. wprowadzono zmiany w ustawie o adwokaturze umożliwiające zakładanie jednoosobowych kancelarii adwokackich oraz zniesiono zakaz pełnienia przez adwokatów funkcji kierowników i dyrektorów wykonawczych w spółkach handlowych. Zmiany te stwarzają możliwość zakładania większej liczby kancelarii prawnych, co z kolei zwiększyłoby konkurencję między prawnikami i mogłoby umożliwić szerszy dostęp do prawników praktyków.
Efektywność
Efektywność wymiaru sprawiedliwości w sprawach administracyjnych stale wzrasta. Wyniki sądów administracyjnych pod względem długości postępowania wskazują na jeden z najwyższych poziomów efektywności w UE. Brak danych dotyczących efektywności procesowych i nieprocesowych spraw cywilnych i gospodarczych (w sądach pierwszej i drugiej instancji) nie pozwala jednak na właściwą ocenę ogólnej efektywności systemu sądowego
. Jeżeli chodzi o długość postępowania przed Najwyższym Sądem Kasacyjnym, Bułgaria nadal wypada dobrze w porównaniu z innymi państwami członkowskimi
. Ponadto, jeżeli chodzi o efektywność w określonych dziedzinach prawa Unii, sprawy w dziedzinie łączności elektronicznej i ochrony konsumentów rozpoznawane są szybko.
II.Ramy antykorupcyjne
W następstwie kompleksowej reformy w latach 2017 i 2018 Bułgaria utworzyła Komisję ds. Zwalczania Korupcji i Przepadku Nielegalnego Majątku (zwaną dalej „Komisją Antykorupcyjną”). Komisja ta odpowiada głównie za działania prewencyjne w odniesieniu do korupcji na wysokim szczeblu i działania mające na celu zwalczanie jej, prowadzenie rejestru publicznego oświadczeń o stanie majątkowym i zarządzanie tym rejestrem, monitorowanie i doradztwo w kwestiach związanych z konfliktem interesów, a także konfiskatę nielegalnie nabytego mienia. Przeprowadza również oceny instytucjonalnego ryzyka korupcji w celu opracowania dostosowanych do potrzeb instytucji planów działania na rzecz uczciwości zawodowej. W następstwie tej oceny zalecenia przekazane instytucjom publicznym są wiążące, a działania następcze mają być regularnie zgłaszane Komisji Antykorupcyjnej. Kompetencje w zakresie spraw dotyczących korupcji na wysokim szczeblu przeniesiono do Szczególnego Sądu Karnego, natomiast śledztwa w takich sprawach toczą się pod nadzorem Prokuratury Specjalnej.
W opinii ekspertów i pracowników na stanowiskach kierowniczych w przedsiębiorstwach korupcja w sektorze publicznym utrzymuje się na wysokim poziomie. W opublikowanym przez Transparency International wskaźniku postrzegania korupcji w 2020 r. Bułgaria, z wynikiem 44/100, zajmuje 19. miejsce w Unii Europejskiej i 69. miejsce na świecie. Wskaźnik ten utrzymywał się na stosunkowo stabilnym poziomie
w ciągu ostatnich pięciu lat.
Komisja Antykorupcyjna jeszcze bardziej usprawniła swoją strukturę organizacyjną. Zracjonalizowała zasoby finansowe, które zostały zwiększone na początku 2021 r. W dalszym ciągu zwiększała również liczbę swoich pracowników, między innymi przez zatrudnianie nowych inspektorów w dyrekcji odpowiedzialnej za zwalczanie korupcji. W 2020 r. Komisja Antykorupcyjna skonfiskowała 6,2 mln EUR nielegalnie nabytego mienia, a 30 osób ukarano za konflikt interesów. W porównaniu z 2019 r. nastąpił spadek (o ok. 20 %) liczby przeprowadzonych inspekcji, jak również otrzymanych zgłoszeń o domniemanych naruszeniach związanych z korupcją.
W marcu 2021 r. przyjęto nową strategię antykorupcyjną na lata 2021–2027. Na podstawie wniosków wyciągniętych z poprzedniej strategii ustanowiono nowe priorytety w odniesieniu do sektorów wysokiego ryzyka, w tym wzmocnienie zdolności do zwalczania korupcji; zwiększenie rozliczalności władz lokalnych oraz stworzenie środowiska antykorupcyjnego zdolnego do szybkiego reagowania. Strategia obejmuje również wykaz odpowiednich celów, wskaźników skuteczności działania oraz odpowiedzialnych podmiotów wykonawczych.
Plan działania przyjęty w listopadzie 2020 r. w celu sprostania niektórym wyzwaniom wskazanym w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r. również obejmuje kwestie związane z korupcją. Plan działania ma na celu usprawnienie dochodzeń i dalsze wzmacnianie działań Komisji Antykorupcyjnej. Ponadto, zgodnie z zapowiedzią zawartą w planie działania, trwają rozważania nad sposobem poprawy efektywności dochodzeń i procesów. W dniu 30 marca 2021 r. grupa robocza otrzymała za zadanie zalecić zmiany w kodeksie karnym w celu poprawy efektywności dochodzeń i procesów.
Pomimo wzmożenia działalności dochodzeniowej wyniki w postaci prawomocnych wyroków skazujących za korupcję na wysokim szczeblu są nadal niewystarczające i brak jest konkretnych osiągnięć w postaci prawomocnych wyroków skazujących. W 2020 r. Najwyższy Sąd Kasacyjny wydał 33 orzeczenia ogółem w sprawach o korupcję. W 19 sprawach orzeczenia zostały utrzymane w mocy, w 8 sprawach orzeczenia sądu apelacyjnego zostały uchylone, a sprawy przekazane do ponownego rozpoznania, w czterech sprawach orzeczenia sądu apelacyjnego zostały zmienione, a w dwóch sprawach postępowanie karne zostało wznowione. W dniu 17 grudnia 2020 r. OLAF zalecił odzyskanie blisko 6 mln EUR w związku z domniemanym nadużyciem władzy w bułgarskim ministerstwie. Konieczne jest ponadto uzyskanie konkretnych rezultatów w postaci prawomocnych wyroków skazujących w sprawach dotyczących korupcji na wysokim szczeblu.
Istnieją ograniczone dowody na skuteczność środków związanych z uczciwością zawodową w administracji publicznej. Za egzekwowanie kodeksu postępowania urzędników służby cywilnej
odpowiedzialne są instytucjonalne komisje dyscyplinarne działające w ramach każdej służby publicznej. Opracowanie norm etycznych postępowania urzędników wyższego szczebla (w tym ministrów i burmistrzów), systemy weryfikacji uczciwości zawodowej oraz pomoc w ich wdrażaniu leżą w gestii Komisji Antykorupcyjnej. Przepisy dotyczące etyki obowiązujące członków parlamentu są ustanowione w regulaminie organizacyjnym i proceduralnym Zgromadzenia Narodowego
, za którego wdrażanie odpowiada komisja Zgromadzenia Narodowego. Istnieją wprawdzie przepisy prawne, ale brak jest faktycznych dowodów na ich wdrożenie lub skuteczność
. Jeżeli chodzi o pracowników wymiaru sprawiedliwości, nie ma dowodów na to, że przeprowadzono szkolenie antykorupcyjne ani że powołano komitet doradczy do spraw związanych z etyką. Jeżeli chodzi o siły policyjne, od 2021 r. inspektorat Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wprowadził nowy system rejestracji wideo działań funkcjonariuszy bezpieczeństwa i patroli drogowych. Dowody potwierdzające naruszenia zasad uczciwości zawodowej, w tym korupcji, zgromadzone za pomocą urządzenia do rejestracji wideo, były wykorzystywane do dyscyplinowania, karania lub skazywania funkcjonariuszy policji z różnych departamentów
.
Wprowadzono system weryfikacji oświadczeń o stanie majątkowym i konfliktu interesów. W 2020 r. Komisja Antykorupcyjna przeprowadziła 21 587 weryfikacji oświadczeń o stanie majątkowym i o braku konfliktu interesów osób pełniących funkcję publiczną wysokiego szczebla (w porównaniu z 9 900 weryfikacjami przeprowadzonymi w 2019 r.), w tym osób, które kandydowały w wyborach samorządowych. Oświadczenia te są dostępne za pośrednictwem rejestru osób pełniących funkcję publiczną wysokiego szczebla na stronie internetowej Komisji Antykorupcyjnej. Środki dotyczące konfliktu interesów i niepołączalności stanowisk w przypadku urzędników służby cywilnej (mające zastosowanie do pracowników centralnej i lokalnej administracji rządowej) określono w ustawie o urzędnikach służby cywilnej, kodeksie pracy, ustawie o Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, ustawie o Państwowej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego, ustawie o służbie celnej i w innych ustawach organicznych.
Wciąż brakuje specjalnych przepisów poświęconych lobbingowi. Chociaż uregulowanie lobbingu jest częścią krajowego planu działania w odpowiedzi na sprawozdanie na temat praworządności z 2020 r., nadal należy podjąć konkretne działania.
Nie obowiązuje żadna szczególna ustawa o ochronie sygnalistów. Obowiązujące przepisy prawa karnego mające zastosowanie do świadków zapewniają jednak mutatis mutandis ochronę osobom zgłaszającym przestępstwa, w tym korupcję. Anonimowe skargi nie są ani dozwolone, ani nie zapewnia się ich ochrony, dlatego też Komisja Antykorupcyjna nie może wykorzystywać informacji otrzymanych od nieznanych osób ani z nieujawnionych źródeł.
Władze wdrożyły określone środki w celu przeciwdziałania ryzyku korupcji związanemu ze środkami wprowadzonymi w celu walki z pandemią COVID-19. Środki te obejmują sektory obarczone wysokim ryzykiem korupcji, takie jak opieka zdrowotna i udzielanie zamówień publicznych. Zastosowano tryb pilny postępowań o udzielenie zamówienia, przy czym w znacznym stopniu wykorzystano procedury negocjacyjne bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu oraz procedury uproszczone (tj. z jednym sprzedawcą lub sprzedawcą, który nie ma wcześniejszego udokumentowanego doświadczenia ani potencjału korporacyjnego do realizacji konkretnego zamówienia). W ramach podejścia politycznego do walki z pandemią COVID-19 przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa Zdrowia i organów kontrolnych spotykają się okresowo w celu wymiany informacji operacyjnych i podejmowania decyzji o środkach, które należy wdrożyć, w tym o przeciwdziałaniu ryzyku korupcji. W Dyrekcji Generalnej ds. Zwalczania Przestępczości Zorganizowanej działającej w ramach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych utworzono odrębną jednostkę, której zadaniem jest przeciwdziałanie korupcji w sektorze opieki zdrowotnej.
III.Pluralizm mediów i wolność mediów
Bułgarskie ramy prawne oparte są na zbiorze gwarancji konstytucyjnych i środków legislacyjnych takich jak ustawa o radiofonii i telewizji
. Ustawa w sprawie dostępu do informacji publicznych reguluje dostęp do informacji publicznych i ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego. Organ regulacyjny ds. mediów – Rada ds. Mediów Elektronicznych – został powołany na mocy ustawy o radiofonii i telewizji i działa zgodnie z tą ustawą.
Przyjęto nowe ustawodawstwo w celu wzmocnienia niezależności organu regulacyjnego ds. mediów – Rady ds. Mediów Elektronicznych – oraz podjęto działania w celu zwiększenia jego zasobów. W grudniu 2020 r. Zgromadzenie Narodowe przyjęło ustawę
o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji w celu transpozycji zmienionej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Zwiększy to niezależność Rady ds. Mediów Elektronicznych, w szczególności dzięki zapewnieniu, by kierowała się ona interesem publicznym i podejmowała działania na rzecz ochrony wolności słowa i wolnego dostępu do informacji oraz pluralizmu wypowiedzi i informacji, a także niezależności dostawców usług medialnych. Przewidziane w budżecie państwa na 2021 r. zwiększenie budżetu Rady ds. Mediów Elektronicznych o 574 867 EUR (1,12 mln BGN) ma na celu rozwianie obaw wyrażonych w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r., które dotyczyły braku zasobów niezbędnych do skutecznego wykonywania zadań przez Radę ds. Mediów Elektronicznych
. Chociaż jest to pozytywna zmiana, ostatnio w marcu i kwietniu 2021 r. rząd zmniejszył budżet organu regulacyjnego. Ponadto dopiero okaże się, czy planowane zwiększenie budżetu będzie odpowiednie, z uwagi na dodatkowe zadania związane z wdrożeniem zmienionej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych
.
Obawy nadal budzi brak przejrzystości własności mediów. Pomimo regularnych aktualizacji publicznego rejestru linearnych i nielinearnych usług medialnych Rady ds. Mediów Elektronicznych, o którym mowa w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r., dane dotyczące własności mediów nadal nie są w pełni ujawniane opinii publicznej. Niektóre zainteresowane strony wyraziły obawy, że problem przejrzystości mediów może się nasilić wskutek istotnej koncentracji mediów informacyjnych, do której doszło w 2020 r.
Brak regulacyjnych zabezpieczeń sprawiedliwego i przejrzystego przydziału reklam państwowych nadal budzi obawy. Ponadto zainteresowane strony podkreśliły, że przejrzystość w przydzielaniu funduszy publicznych na rzecz jednostek mediów nadal stanowi problem.
Polityczna ingerencja w media nadal stanowi naglącą kwestię. Wydaje się, że brak przepisów zapobiegających posiadaniu jednostek mediów przez polityków i partie stanowi ważny czynnik, a wyższe ryzyko w tym względzie odnotowano w sektorach telewizji i gazet. Władze przedstawiły plan działania obejmujący tę kwestię jako jeden z priorytetów bułgarskiego krajowego programu rozwoju na 2030 r. Do tej pory nie sprecyzowano jednak żadnych konkretnych środków.
Pandemia COVID-19 wywarła negatywny wpływ na pluralizm mediów, jednak nie wprowadzono żadnych środków bezpośrednio wspierających sektor mediów. Pandemia wpłynęła na pluralizm mediów i ochronę dziennikarzy przede wszystkim pod względem gospodarczym za sprawą cięć wynagrodzeń i opóźnień w wypłatach, przy czym – jak podkreśliły zainteresowane strony – dziennikarstwo regionalne odczuło skutki szczególnie mocno
. Poinformowano, że wskutek pandemii niektóre mniejsze media regionalne ogłosiły upadłość.
Warunki pracy i bezpieczeństwo dziennikarzy nadal budzą obawy
. Dostęp do publicznych informacji wciąż jest trudny, a dziennikarze nadal doświadczają nacisków politycznych i są zmuszeni do stosowania autocenzury
. Od czasu ostatniego sprawozdania na platformie Rady Europy propagującej ochronę dziennikarstwa i bezpieczeństwa dziennikarzy zarejestrowano sześć nowych wpisów dotyczących ataków na dziennikarzy i ich nękania. Jeden z wpisów dotyczył sprawy dziennikarza, którego policja rzekomo pobiła i zatrzymała na 24 godziny, w której to sprawie prokuratura odmówiła wszczęcia dochodzenia. Pozostałe wpisy dotyczyły ataków na dziennikarzy, nękania dziennikarzy i innych podmiotów ze środowiska mediów, a także nadużywania drogi sądowej. Ponadto pandemia COVID-19 doprowadziła do zawieszenia prac nad planem działania przesłanym w marcu 2020 r. do bułgarskich władz przez Reporterów bez Granic i mającym na celu odniesienie się do obaw dotyczących wolności prasy w Bułgarii, w tym takich aspektów jak bezpieczeństwo dziennikarzy, dostęp do informacji, przydział reklam państwowych i finansowania na rzecz mediów.
IV.Inne kwestie instytucjonalne związane z mechanizmami kontroli i równowagi
Bułgaria jest demokratyczną republiką reprezentacyjną, w której prezydent jest wybierany w wyborach bezpośrednich, a jednoizbowe Zgromadzenie Narodowe i Trybunał Konstytucyjny odpowiadają za przegląd prawa pod kątem zgodności z konstytucją. Zgromadzenie Narodowe posiada kompetencje, jeżeli chodzi o podejmowanie ostatecznych decyzji przy stanowieniu prawa
. W Bułgarii funkcjonują dwie krajowe instytucje praw człowieka. Pierwsza, Rzecznik Praw Obywatelskich, to niezależny organ konstytucyjny wybierany przez Zgromadzenie Narodowe, któremu powierza się zadanie promowania i ochrony praw człowieka i podstawowych wolności. Druga, Komisja Ochrony przed Dyskryminacją, jest organem, który wdraża strategie w obszarach równouprawnienia płci i niedyskryminacji.
Proces ustanawiania mechanizmu monitorowania następczego oczekuje na zakończenie. Jak wskazano w sporządzonym w ramach MWiW sprawozdaniu z października 2019 r. i przypomniano w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r.
, rząd podjął decyzję o ustanowieniu dodatkowego, bardziej kompleksowego krajowego mechanizmu monitorowania, który zostanie stworzony w ramach Rady ds. Koordynacji i Współpracy („rada odpowiedzialna za monitorowanie następcze”). Celem Rady jest niezależna, przejrzysta i obiektywna ocena postępów Bułgarii w reformie sądownictwa, walce z korupcją i przestępczością zorganizowaną
. Rada rozpocznie działalność po oficjalnym zakończeniu MWiW. W oczekiwaniu na decyzję Najwyższego Sądu Administracyjnego dotyczącą odwołania w sprawie rady obywatelskiej – organu podlegającego Radzie ds. Koordynacji i Współpracy, w skład którego wchodzą członkowie społeczeństwa obywatelskiego, a w odniesieniu do którego rozpoczęto procedurę wyboru – zawieszono jednak ustanawianie tej rady.
Plan działania przyjęty w odpowiedzi na sprawozdanie na temat praworządności z 2020 r. obejmuje środki mające na celu sprostanie pewnym zidentyfikowanym wyzwaniom związanym z mechanizmami kontroli i równowagi. Środki te służą m.in. zwiększeniu finansowania krajowych instytucji praw człowieka (NHRI) oraz udoskonaleniu procesu podejmowania decyzji. Jeżeli chodzi o ten ostatni cel, przewidziano dwie inicjatywy: stworzenie wytycznych dotyczących oceny skutków ex post oraz przeprowadzenie ocen skutków ex post w odniesieniu do najważniejszych przepisów.
W niedawno przeprowadzonym badaniu potwierdzono ograniczone wykorzystanie konsultacji publicznych i oceny skutków, szczególnie w przypadku przepisów proponowanych przez członków parlamentu. Krajowe Centrum ds. Badań Parlamentarnych wchodzące w skład Zgromadzenia Narodowego przeprowadziło badanie stanowienia prawa przez Zgromadzenie Narodowe w okresie od kwietnia 2017 r. do marca 2021 r. Główne ustalenia potwierdzają wzrost liczby projektów ustaw proponowanych przez członków parlamentu bez przeprowadzenia obowiązkowych konsultacji z zainteresowanymi stronami, oceny skutków ani kontroli zgodności z przepisami UE mającymi zastosowanie do projektów ustawy proponowanych przez rząd. Władze zobowiązały się przestrzegać niedawno wzmocnionych zasad
i nadal stosować praktykę, zgodnie z którą rząd przedkłada do parlamentu projekty ustaw wraz z pełną lub częściową oceną skutków
. Te starania na rzecz poprawy jakości oceny skutków i konsultacji publicznych nie obejmują jednak projektów ustaw proponowanych przez członków parlamentu. Ponadto, chociaż od 2016 r. sporządzenie oceny skutków stanowi obowiązkowy etap procesu legislacyjnego, jedynie w przypadku ograniczonej liczby projektów interwencja legislacyjna odbywa się na podstawie wiedzy naukowej. Aby temu zaradzić, władze zobowiązały się rozpocząć przeprowadzanie oceny skutków ex post w odniesieniu do najważniejszych przepisów; w dniu 3 grudnia 2020 r. Rada Ministrów przyjęła wytyczne dotyczące tych ocen. Co więcej, konsultacje publiczne i informacje zwrotne przekazywane przez zainteresowane strony również stanowią integralną część procesu. Większość proponowanych projektów ustaw nie zawiera jednak żadnych informacji na temat konsultacji publicznych ani debat zorganizowanych przez członków parlamentu lub rząd w celu określenia problemów i podstaw do przyjęcia projektu ustawy. Ponadto powody przyjęcia ustawy obejmujące opinie niektórych lub wszystkich zainteresowanych stron podano w przypadku bardzo niewielu proponowanych projektów ustaw.
Niepokój nadal budzi praktyka wprowadzania istotnych zmian legislacyjnych w drodze zmian innych aktów prawnych. Wciąż stosuje się technikę legislacyjną polegającą na wykorzystywaniu przepisów przejściowych jednego aktu prawnego w celu wprowadzenia ważnych zmian w innym, niepowiązanym akcie. Potwierdza to obawy wyrażone w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r., ponieważ takie zmiany stanowią obejście wymogów dotyczących konsultacji publicznych oraz oceny skutków. Ponadto obawy nadal budzi inna tendencja stwierdzona w sprawozdaniu na temat praworządności z 2020 r., tj. legislacyjna praktyka przyjmowania istotnych zmian między pierwszym a drugim czytaniem w Zgromadzeniu Narodowym bez przeprowadzenia konsultacji publicznych.
Nadal obowiązuje stan nadzwyczajny związany z pandemią COVID-19. Po przyjęciu systemu dotyczącego „stanu nadzwyczajnego” obowiązującego w dniach 13 marca – 13 maja 2020 r.
, w dniu 12 maja 2020 r. przyjęto poprawkę do ustawy o zdrowiu
, w której wprowadzono nowy system dotyczący stanu nadzwyczajnego („nadzwyczajna sytuacja epidemiologiczna”)
. W dniu 13 maja 2020 r. Rada Ministrów, na wniosek Ministra Zdrowia, zdecydowała o ogłoszeniu nadzwyczajnej sytuacji epidemiologicznej na czas jednego miesiąca, którą kilkakrotnie przedłużano i która nadal obowiązuje do dnia [31 lipca 2021 r.]. Trybunał Konstytucyjny dokonał przeglądu nowego systemu dotyczącego stanu nadzwyczajnego
i orzekł dnia 23 lipca 2020 r., że system ten jest zgodny z konstytucją
.
Zgromadzenie Narodowe przyjęło przepisy, które miały zapewnić ciągłość prac w czasie pandemii COVID-19. Aby przystosować się do sytuacji, Zgromadzenie Narodowe nadal prowadziło regularne prace i w dniu 6 listopada 2020 r. przyjęło przepisy, w ramach których dodano możliwość uczestniczenia w sesjach plenarnych za pośrednictwem wideokonferencji, dostępną dla członków parlamentu, którzy obowiązkowo muszą się poddać izolacji lub kwarantannie ze względu na COVID-19. W dniu 23 listopada 2020 r. 54 członków parlamentu zakwestionowało zgodność tych przepisów z konstytucją przed Trybunałem Konstytucyjnym, który uznał je za zgodne z konstytucją.
Zwiększono finansowe i ludzkie zasoby krajowych instytucji praw człowieka. Zwiększono budżety Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Komisji Ochrony przed Dyskryminacją. Bułgarskie władze poinformowały, że w prognozach budżetu na lata 2021–2023 przewiduje się 10 % zwiększenie środków przeznaczonych na pracowników obu instytucji. Ponadto w celu poprawy zdolności urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich w projekcie budżetu przewidziano dodatkowe wydatki.
Nowy projekt ustawy dotyczący zwiększonej przejrzystości zagranicznego finansowania organizacji pozarządowych nie był dalej realizowany. W dniu 3 lipca 2020 r. przedstawiono projekt ustawy
, której celem było wdrożenie nowych obowiązków dla organizacji nienastawionych na zysk, która to ustawa wzbudziła wśród zainteresowanych stron obawy
co do zgodności z prawem Unii
. Po opublikowaniu sprawozdania na temat praworządności z 2020 r. nie podjęto dalszych dyskusji na temat projektu ustawy. Przestrzeń społeczeństwa obywatelskiego pozostaje jednak ograniczona, a w niektórych sytuacjach wydaje się, że jego członkowie odczuwają naciski wywierane za pośrednictwem kampanii oszczerstw, zastraszania i negatywnej narracji. W listopadzie 2020 r. przy okazji powszechnego okresowego przeglądu praw człowieka Bułgaria otrzymała szereg zaleceń związanych z koniecznością poprawy przestrzeni społeczeństwa obywatelskiego i zaradzenia zastraszaniu i groźbom.
Załącznik I: Wykaz źródeł w porządku alfabetycznym*
* Wykaz odpowiedzi otrzymanych w kontekście konsultacji dotyczących sprawozdania na temat praworządności z 2021 r. można znaleźć na stronie internetowej
https://ec.europa.eu/info/policies/justice-and-fundamental-rights/upholding-rule-law/rule-law/rule-law-mechanism/2021-rule-law-report-targeted-stakeholder-consultation
.
Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (2020), „Coronavirus COVID-19 outbreak in the EU Fundamental Rights Implications” (
https://fra.europa.eu/sites/default/files/fra_uploads/bulgaria-report-covid-19-april-2020_en.pdf
).
Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (2021), „Legal environment and space of civil society organisations in supporting fundamental rights in Bulgaria”.
Biuro Regionalne dla Europy OHCHR ONZ (2021), uwagi przekazane przez Biuro Regionalne dla Europy OHCHR ONZ na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Bułgarski Komitet Helsiński (2021), uwagi przekazane przez Bułgarski Komitet Helsiński na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Bułgarskie Centrum na rzecz Prawa Sprzyjającego Non Profit (2021), uwagi przekazane przez Bułgarskie Centrum na rzecz Prawa Sprzyjającego Non Profit na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Bułgarskie Forum Darczyńców (2021), uwagi przekazane przez Bułgarskie Forum Darczyńców na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Centrum ds. Pluralizmu i Wolności Mediów (2021), monitor pluralizmu mediów z 2021 r. – sprawozdanie na temat Bułgarii.
CEPEJ (2013), „Revised Guidelines on the Creation of Judicial Maps to Support Access to Justice within a Quality Judicial System” (
https://rm.coe.int/european-commission-for-the-efficiency-of-justice-cepej-revised-guidel/168078c492
).
CEPEJ (2020), „Study on the functioning of the judicial systems in the EU Member States”.
Civicus, Monitor tracking civic space – Bułgaria (
https://monitor.civicus.org/country/bulgaria/
).
Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych (2021), aktualizacja wykazu specjalnie wyznaczonych obywateli – 2 czerwca 2021 r. (
https://home.treasury.gov/policy-issues/financial-sanctions/recent-actions/20210602
).
Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji (2019), badanie Eurobarometr Flash 482:opinia przedsiębiorców na temat korupcji w UE.
Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji (2020), specjalne badanie Eurobarometr 502: korupcja.
Europejska Sieć Rad Sądownictwa (2019), „Independence and Accountability of the Judiciary – ENCJ Survey on the independence of judges”.
Fundacja Bułgarskiego Instytutu Inicjatyw Prawnych (2021), uwagi przekazane przez Fundację Bułgarskiego Instytutu Inicjatyw Prawnych na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
GRECO (2015), Fourth Evaluation Round – Evaluation report on Bulgaria on corruption prevention in respect of members of parliament, judges and prosecutors: (
https://rm.coe.int/CoERMPublicCommonSearchServices/DisplayDCTMContent?documentId=09000016806c983f
).
Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową (IME) (2021), Badanie oddelegowania funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości (
https://ime.bg/bg/articles/komandirovane-na-magistrati-ili-kadruvane-tihomylkom/#ixzz6pUEALbxu
).
Komisja Europejska (2019), sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie postępów Bułgarii w ramach mechanizmu współpracy i weryfikacji, COM(2019) 498.
Komisja Europejska (2020), sprawozdanie na temat praworządności z 2020 r. – sytuacja w zakresie praworządności w Unii Europejskiej.
Komisja Europejska (2021), unijna tablica wyników wymiaru sprawiedliwości.
Komisja Europejska: Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, „OLAF recommends recovery of nearly €6 million after alleged abuse of power at Bulgarian ministry” – komunikat prasowy UE nr 04/2021 (
https://ec.europa.eu/anti-fraud/media-corner/news/01-02-2021/olaf-recommends-recovery-nearly-eu6-million-after-alleged-abuse-power_en
).
Komunikat prasowy dotyczący podpisanego przez 500 sędziów listu otwartego do NRS przeciwko wybranemu modelowi reformy mapy sądownictwa –
https://news.lex.bg/564
Komunikat prasowy Najwyższego Sądu Kasacyjnego dotyczący Krajowego Instytutu Zarządzania Wymiarem Sprawiedliwości –
http://www.vks.bg/novini/nip.html
Krytyka Naczelnej Rady Adwokackiej dotycząca reformy mapy sądownictwa –
https://www.vas.bg/bg/a/predlozheniyata-za-reforma-na-sdebnata-karta
Magistrats Européens pour la Démocratie et les Libertés (2021), uwagi przekazane przez Magistrats Européens pour la Démocratie et les Libertés na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Ministerstwo Finansów (2019), krajowy program rozwoju Bułgarii na 2030 r. (
https://www.minfin.bg/upload/46720/National%2BDevelopment%2BProgramme%2BBULGARIA%2B2030.pdf
).
Najwyższy Sąd Kasacyjny Bułgarii (2019), Sprawozdanie roczne za 2020 r.
Najwyższy Sąd Kasacyjny Bułgarii (2021), uwagi przekazane przez Najwyższy Sąd Kasacyjny Bułgarii na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego nr 6 z 2021 r. w sprawie nr 15 z 2020 r.
http://www.constcourt.bg/bg/Acts/GetHtmlContent/96c8d204-d2eb-4785-beac-7133ed3b6cd2
Parlament Europejski (2020), rezolucja w sprawie praworządności i praw podstawowych w Bułgarii, (2020/2793(RSP).
Parlament Europejski, „Member states must stop selling EU passports immediately, MEPs demand”– komunikat prasowy z dnia 22 października 2020 r. (
https://www.europarl.europa.eu/news/en/press-room/20201016IPR89564/member-states-must-stop-selling-eu-passports-immediately-meps-demand
).
Prezydencja Finlandii w Radzie Unii Europejskiej (2019), sprawozdanie prezydencji (
https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-14856-2019-INIT/en/pdf
).
Rada Europy, platforma propagująca ochronę dziennikarstwa i bezpieczeństwa dziennikarzy (
https://www.coe.int/en/web/media-freedom/bulgaria
).
Rada Europy: Departament Wykonywania Wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (2021), memorandum H/Exec(2021)9.
Rada Europy: Komisja Wenecka (2010), „Report on the Independence of the Judicial System Part I: The Independence of Judges” (CDL-AD(2010)004).
Rada Europy: Komisja Wenecka (2017), „Bulgaria – Opinion on the judicial system act” (CDL-AD(2017)018).
Rada Europy: Komisja Wenecka (2019), „Bulgaria – Opinion on draft amendments to the Criminal Procedure Code and the Judicial System Act, concerning criminal investigations against top magistrates” (CDL-AD(2019)031).
Rada Europy: Komisja Wenecka (2020), „Bulgaria – Urgent interim opinion on the draft new constitution opinion” (CDL-AD(2020)035).
Rada Europy: Komisja Wenecka (2020), „Poland – Joint Urgent Opinion of the Venice Commission and the Directorate General of Human Rights and Rule of Law (DGI) of the Council of Europe on amendments to the Law on the Common courts, the Law on the Supreme court and some other Laws”, (CDL-AD(2020)017).
Rada Europy: Komitet Ministrów (2010), rekomendacja CM/Rec(2010)12 Komitetu Ministrów dla państw członkowskich dotycząca sędziów i ich: niezależności, efektywności i odpowiedzialności.
Rada Europy: Komitet Ministrów (2019), decyzja CM/Notes/1362/H46-6.
Rada Europy: Komitet Ministrów (2019), rezolucja wstępna CM/ResDH(2019)367.
Rada Europy: Komitet Ministrów (2020), decyzja CM/Del/Dec(2020)1377bis/H46-9.
Rada Europy: Komitet Ministrów (2021), decyzja CM/Notes/1398/H46-6 z dni 9–11 marca, (
https://search.coe.int/cm/Pages/result_details.aspx?ObjectID=0900001680a1abfa
).
Rada Ministrów (2020), Wytyczne dotyczące oceny skutków ex post. (
https://www.strategy.bg/Publications/View.aspx?lang=bg-BG&categoryId=&Id=320&y=&m=&d
).
Rada Unii Europejskiej (2017), konkluzje Rady w sprawie mechanizmu współpracy i weryfikacji (
https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/20171212-st15587_en.pdf
).
Reporterzy bez Granic – Bułgaria (
https://rsf.org/en/bulgaria
).
Rząd Bułgarii (2021), informacje przekazane przez Bułgarię na potrzeby sprawozdania na temat praworządności z 2021 r.
Rząd Bułgarii (2021), projekt krajowej strategii zapobiegania i przeciwdziałania korupcji (2021–2027) (
https://www.strategy.bg/PublicConsultations/View.aspx?lang=bg-BG&Id=5828
).
Transparency International (2021), wskaźnik postrzegania korupcji w 2020 r.
Trybunał Konstytucyjny, sprawa nr 15 z 2020 r. –
http://www.constcourt.bg/bg/Cases/Details/585
Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 5 lutego 2010 r., Kolevi/Bułgaria.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 18 czerwca 2020 r., Komisja/Węgry, C-78/18.
Zgromadzenie Narodowe Republiki Bułgarii (2017), regulamin organizacyjny i proceduralny Zgromadzenia Narodowego (
https://www.parliament.bg/en/rulesoftheorganisations
).
Zgromadzenie Narodowe Republiki Bułgarii (2020),
decyzja w sprawie ogłoszenia stanu nadzwyczajnego z dnia 13 marca 2020 r. (
https://www.parliament.bg/bg/desision/ID/157374
).
Zgromadzenie Narodowe Republiki Bułgarii (2020),decyzja w sprawie przedłużenia stanu nadzwyczajnego z dnia 3 kwietnia 2020 r. (
https://www.parliament.bg/bg/desision/ID/157396
).
Załącznik II – Wizyta w Bułgarii
W marcu 2021 r. służby Komisji odbyły spotkania wirtualne z następującymi podmiotami:
·Access to Information Programme
·Bułgarski Instytut Inicjatyw Prawnych
·Centre for the Study of Democracy
·Dyrekcja ds. Modernizacji Administracji
·Fundacja Funduszu Antykorupcyjnego
·Inspektorat Najwyższej Rady Sądownictwa
·Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową
·Komisja ds. Zwalczania Korupcji i Przepadku Nielegalnego Majątku
·Krajowa Rada ds. Etyki Dziennikarskiej
·Ministerstwo Kultury
·Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
·Ministerstwo Sprawiedliwości
·Naczelna Rada Adwokacka
·Najwyższa Rada Sądownictwa
·Najwyższy Sąd Kasacyjny
·Organ regulacyjny ds. mediów audiowizualnych – Rada ds. Mediów Elektronicznych
·Projekt „For the truth”
·Prokuratura Generalna
·Rada Antykorupcyjna
·Sofia Bar Association
·Stowarzyszenie Dziennikarzy Europejskich – Bułgaria
·Stowarzyszenie Prokuratorów w Bułgarii
·Stowarzyszenie Sędziów Bułgarskich
·Szczególny Sąd Karny
·Urząd Prokuratora Wyspecjalizowanego
·Związek Wydawców w Bułgarii
* Komisja spotkała się również z następującymi organizacjami podczas szeregu spotkań horyzontalnych:
·Amnesty International
·Center for Reproductive Rights
·CIVICUS
·Civil Liberties Union for Europe
·EuroCommerce
·European Partnership for Democracy
·Europejska Federacja Dziennikarzy
·Europejska Sieć Międzynarodowej Federacji Planowanego Rodzicielstwa (IPPF EN)
·Europejskie Centrum na rzecz Prawa Organizacji Pozarządowych
·Europejskie Centrum Wolności Prasy i Mediów
·Europejskie Forum Młodzieży
·Europejskie Forum Obywatelskie
·Front Line Defenders
·Human Rights House Foundation
·Human Rights Watch
·ILGA-Europe
·Konferencja Kościołów Europejskich
·Międzynarodowa Federacja Praw Człowieka
·Międzynarodowa Komisja Prawników
·Międzynarodowy Instytut Prasowy
·Niderlandzki Komitet Helsiński
·Open Society European Policy Institute
·Philanthropy Advocacy
·Protection International
·Reporterzy bez Granic
·Społeczeństwo Obywatelskie Europy
·Transparency International UE