23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa M.7928 – RPC Group/GCS)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 108/01)

W dniu 11 marca 2016 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1). Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex (http://eur-lex.europa.eu/homepage.html?locale=pl) jako dokument nr 32016M7928. Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa.

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/2

---

Kursy walutowe euro (1)

22 marca 2016 r.

(2016/C 108/02)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,1212
JPY	Jen	125,13
DKK	Korona duńska	7,4541
GBP	Funt szterling	0,78790
SEK	Korona szwedzka	9,2315
CHF	Frank szwajcarski	1,0887
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	9,4470
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,037
HUF	Forint węgierski	312,60
PLN	Złoty polski	4,2612
RON	Lej rumuński	4,4703
TRY	Lir turecki	3,2260
AUD	Dolar australijski	1,4751
CAD	Dolar kanadyjski	1,4679
HKD	Dolar Hongkongu	8,6942
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6626
SGD	Dolar singapurski	1,5260
KRW	Won	1 302,05
ZAR	Rand	17,1950
CNY	Yuan renminbi	7,2791
HRK	Kuna chorwacka	7,5380
IDR	Rupia indonezyjska	14 772,93
MYR	Ringgit malezyjski	4,4882
PHP	Peso filipińskie	51,922
RUB	Rubel rosyjski	76,2330
THB	Bat tajlandzki	39,164
BRL	Real	4,0526
MXN	Peso meksykańskie	19,5680
INR	Rupia indyjska	74,7605

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/3

---

Komunikat rządu francuskiego wydany w związku z dyrektywą 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (1)

Zawiadomienie dotyczące wniosku o wyłączne zezwolenia na poszukiwanie węglowodorów płynnych lub gazowych (zwane „Permis d’Echemines”)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 108/03)

Wnioskiem z dnia 26 stycznia 2016 r. spółka Société pétrolière de production et d’exploitation SAS (ZA Pense Folie, 45220 Château-Renard, Francja) wystąpiła o wyłączne zezwolenie na okres pięciu lat na poszukiwanie węglowodorów płynnych lub gazowych, zwane „Permis d’Échemines”, obejmujące część departamentów Aube i Yonne.

Obszar, którego dotyczy wspomniane zezwolenie, wyznaczają odcinki prostych łączących wierzchołki określone poniżej:

Wierzchołek	NTF – południk biegnący przez Paryż		RGF93 – południk biegnący przez Greenwich
	Długość geograficzna wschodnia	Szerokość geograficzna północna	Długość geograficzna wschodnia	Szerokość geograficzna północna
A	1,60 stopień	53,90 stopień	3°46′36″	48°30′36″
B	1,80 stopień	53,90 stopień	3°57′24″	48°30′36″
C	1,80 stopień	53,70 stopień	3°57′24″	48°19′48″
D	1,90 stopień	53,70 stopień	4°02′48″	48°19′48″
E	1,90 stopień	53,50 stopień	4°02′48″	48°09′00″
F	1,50 stopień	53,50 stopień	3°41′12″	48°09′00″
G	1,50 stopień	53,60 stopień	3°41′12″	48°14′24″
H	1,60 stopień	53,60 stopień	3°46′36″	48°14′24″

Wyznaczona w ten sposób powierzchnia wynosi około 735 km2.

Składanie wniosków i kryteria udzielenia zezwolenia

Podmioty składające wniosek pierwotny oraz podmioty składające wnioski konkurencyjne muszą udowodnić, że spełniają warunki konieczne do uzyskania zezwolenia, określone w art. 4 i 5 zmienionego dekretu nr 2006-648 z dnia 2 czerwca 2006 r. dotyczącego zezwoleń na wydobycie i składowanie podziemne (Journal officiel de la République française z dnia 3 czerwca 2006 r.).

Zainteresowane przedsiębiorstwa mogą przedłożyć konkurencyjne wnioski w terminie dziewięćdziesięciu dni od dnia publikacji niniejszego zawiadomienia, zgodnie z procedurą opisaną w „Zawiadomieniu dotyczącym udzielania zezwoleń na wydobywanie węglowodorów we Francji”, opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 374 z dnia 30 grudnia 1994 r., s. 11, i ustanowioną zmienionym dekretem nr 2006-648 z dnia 2 czerwca 2006 r. dotyczącym zezwoleń na wydobycie i składowanie podziemne (Journal officiel de la République française z dnia 3 czerwca 2006 r.).

Wnioski konkurencyjne należy kierować do ministerstwa ds. ochrony środowiska, energii i morza na adres podany poniżej. Decyzje dotyczące wniosków pierwotnych i wniosków konkurencyjnych zostaną wydane w terminie dwóch lat od daty otrzymania przez władze francuskie wniosku pierwotnego, tzn. najpóźniej do dnia 2 lutego 2018 r.

Warunki i wymagania dotyczące prowadzenia działalności i jej zaprzestania

Wnioskodawcy są proszeni o zapoznanie się z treścią art. 79 i 79.1 francuskiego kodeksu górniczego oraz ze zmienionym dekretem nr 2006-649 z dnia 2 czerwca 2006 r. w sprawie prac wydobywczych, robót związanych ze składowaniem podziemnym oraz urzędu nadzoru kopalń i składowania podziemnego (Journal officiel de la République française z dnia 3 czerwca 2006 r.).

Wszelkich dodatkowych informacji udziela ministerstwo ds. ochrony środowiska, energii i morza (ministère de l’environnement, de l’énergie et de la mer):

Direction générale de l’énergie et du climat – Direction de l’énergie

Bureau exploration et production des hydrocarbures

Tour Séquoia

1 place Carpeaux

92800 Puteaux

FRANCJA

Tel. +33 140819527

Wymienione wyżej przepisy wykonawcze są dostępne na stronie internetowej Légifrance: http://www.legifrance.gouv.fr

---

(1)  Dz.U. L 164 z 30.6.1994, s. 3.

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/5

---

Zaproszenie do składania propozycji ofert – Europejska Agencja Obrony (EAO)

(2016/C 108/04)

Europejska Agencja Obrony (EAO) ogłasza zaproszenie do składania propozycji ofert w ramach projektu pilotażowego dotyczącego badań nad obronnością finansowanego przez Unię Europejską. Zarządzanie projektem pilotażowym i jego wdrażanie za pośrednictwem zaproszenia do składania ofert oraz wdrożenie jego rezultatów powierzono EAO na podstawie umowyą o delegowaniu zadań zawarteją z Dyrekcją Generalną Komisji Europejskiej ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP.

Celem zaproszenia jest zwrócenie się o składanie propozycji ofert w ramach następujących zagadnień:

1)	PP-15-INR-01: bezzałogowe heterogeniczne (różnorodne) roje platform sensorycznych;

2)	PP-15-STAN-CERT-01: standaryzacja systemów do wykrywania obiektów i unikania kolizji (DAA) w zdalnie sterowanych bezzałogowych systemach powietrznych (RPAS);

3)	nawigacja i świadomość sytuacyjna wewnątrz budynków w operacjach w terenie zabudowanym (z zastrzeżeniem dostępności środków).

Wszelkie informacje dotyczące niniejszego zaproszenia do składania ofert można znaleźć na stronie internetowej EAO poświęconej zamówieniom publicznym: http://www.eda.europa.eu/procurement-gateway

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/6

---

Zawiadomienie o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia środków antydumpingowych mających zastosowanie do przywozu węglika wolframu, węglika wolframu z domieszką proszku metalicznego oraz stapianego węglika wolframu pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej

(2016/C 108/05)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (1) środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu węglika wolframu, węglika wolframu z domieszką proszku metalicznego oraz stapianego węglika wolframu pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (2) („rozporządzenie podstawowe”).

1.   Wniosek o dokonanie przeglądu

Wniosek został złożony w dniu 7 grudnia 2015 r. w imieniu producentów unijnych („wnioskodawcy”), reprezentujących ponad 25 % całkowitej unijnej produkcji węglika wolframu, węglika wolframu z domieszką proszku metalicznego oraz stapianego węglika wolframu.

2.   Produkt objęty przeglądem

Produktem objętym niniejszym przeglądem jest węglik wolframu, węglik wolframu z domieszką proszku metalicznego i stapiany węglik wolframu pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej („produkt objęty przeglądem”), obecnie objęte kodami CN ex 2849 90 30 i ex 3824 30 00 (kod TARIC 3824300010).

3.   Obowiązujące środki

Obecnie obowiązującymi środkami są ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 287/2011 (3).

4.   Podstawy dokonania przeglądu

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego.

4.1.    Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

Ponieważ zgodnie z przepisami art. 2 ust. 7 rozporządzenia podstawowego Chińską Republikę Ludową („państwo, którego dotyczy postępowanie”) uznaje się za państwo nieposiadające gospodarki rynkowej, wnioskodawca ustalił wartość normalną dla Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie cen w państwie trzecim o gospodarce rynkowej, mianowicie w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu jest oparty na porównaniu ustalonej w ten sposób wartości normalnej z ceną eksportową (na poziomie ex-works) produktu objętego przeglądem sprzedawanego na wywóz do Unii.

Obliczone na tej podstawie marginesy dumpingu są znaczne w odniesieniu do państwa, którego dotyczy postępowanie.

4.2.    Zarzut dotyczący prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

Wnioskodawca twierdzi, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody. W tym zakresie wnioskodawca przedstawił dowody prima facie na to, że w przypadku wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii prawdopodobnie znacznie wzrośnie z powodu istnienia niewykorzystanych mocy produkcyjnych w Chińskiej Republice Ludowej, co prawdopodobnie doprowadzi do ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, w przypadku wygaśnięcia środków.

Ponadto wnioskodawca twierdzi, że usunięcie szkody jest głównie wynikiem obowiązywania środków oraz że w przypadku ich wygaśnięcia szkoda dla przemysłu unijnego prawdopodobnie wystąpiłaby ponownie.

5.   Procedura

Po konsultacji z komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i po ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia środków, Komisja niniejszym wszczyna przegląd zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

5.1.    Okres objęty dochodzeniem przeglądowym i okres badany

Dochodzenie w sprawie kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmie okres od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmie okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

5.2.    Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu

Producentów eksportujących (4) produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, w tym tych, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem obowiązujących środków, wzywa się do wzięcia udziału w dochodzeniu przeglądowym Komisji.

5.2.1.   Dochodzenie dotyczące producentów eksportujących

5.2.1.1.   Procedura wyboru producentów eksportujących, którzy zostaną objęci dochodzeniem w Chińskiej Republice Ludowej

a)   Kontrola wyrywkowa

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę producentów eksportujących z Chińskiej Republiki Ludowej uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów eksportujących, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy producenci eksportujący lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym ci, którzy nie współpracowali w dochodzeniu zakończonym wprowadzeniem środków objętych niniejszym przeglądem, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku I do niniejszego zawiadomienia.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby producentów eksportujących Komisja skontaktuje się też z władzami Chińskiej Republiki Ludowej, a ponadto może skontaktować się z wszystkimi znanymi jej zrzeszeniami producentów eksportujących.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby producentów eksportujących zostanie dokonany według kryterium największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu, którą można właściwie zbadać w dostępnym czasie.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia w odniesieniu do producentów eksportujących Komisja prześle kwestionariusze do producentów eksportujących wybranych do próby, do wszystkich znanych zrzeszeń producentów eksportujących oraz do władz Chińskiej Republiki Ludowej.

Wszyscy producenci eksportujący wybrani do próby będą musieli przedłożyć uzupełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty powiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

Bez uszczerbku dla możliwego zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwa, które zgodziły się na ewentualne włączenie ich do próby, lecz nie zostały do niej wybrane, zostaną uznane za współpracujące („nieobjęci próbą współpracujący producenci eksportujący”).

Producenci eksportujący wnioskujący o indywidualny margines dumpingu powinni mieć jednak świadomość, że Komisja może mimo wszystko podjąć decyzję o nieustalaniu dla nich indywidualnego marginesu dumpingu, jeżeli, na przykład, liczba producentów eksportujących będzie tak duża, że ustalenie takie byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałoby zakończenie dochodzenia na czas.

5.2.2.   Dodatkowa procedura dotycząca producentów eksportujących w państwie lub państwach nieposiadających gospodarki rynkowej, których dotyczy postępowanie

5.2.2.1.   Wybór państwa trzeciego o gospodarce rynkowej

Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego w przypadku przywozu z Chińskiej Republiki Ludowej wartość normalna będzie ustalana na podstawie ceny lub wartości skonstruowanej w państwie trzecim o gospodarce rynkowej.

W poprzednim dochodzeniu w celu ustalenia wartości normalnej w odniesieniu do Chińskiej Republiki Ludowej jako państwo trzecie o gospodarce rynkowej wykorzystano Stany Zjednoczone Ameryki. Do celów obecnego dochodzenia, w oparciu o informacje zawarte we wniosku, przewiduje się ponowne wykorzystanie Stanów Zjednoczonych Ameryki. Według informacji, którymi dysponuje Komisja, inni producenci działający na zasadach gospodarki rynkowej mogą znajdować się m.in. w Indiach, Korei Południowej, Kanadzie i Japonii. Komisja zbada, czy w wymienionych państwach trzecich o gospodarce rynkowej, w przypadku których istnieją przesłanki, że prowadzi się w nich produkcję produktu objętego przeglądem, istotnie odbywa się produkcja i sprzedaż produktu objętego przeglądem. Zainteresowane strony są niniejszym proszone o wypowiedzenie się na temat stosowności wyboru państwa analogicznego w terminie 10 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.2.3.   Dochodzenie dotyczące importerów niepowiązanych (5) (6)

Importerów niepowiązanych, przywożących produkt objęty przeglądem z Chińskiej Republiki Ludowej do Unii, wzywa się do udziału w niniejszym dochodzeniu.

Ze względu na potencjalnie dużą liczbę importerów niepowiązanych uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja może objąć dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę importerów niepowiązanych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa zostanie przeprowadzona zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności dokonania kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszyscy importerzy niepowiązani lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym również ci, którzy nie współpracowali podczas dochodzenia prowadzącego do wprowadzenia środków będących przedmiotem niniejszego przeglądu, są niniejszym proszeni o zgłoszenie się do Komisji. Strony mają 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej, aby zgłosić się i dostarczyć Komisji informacje na temat ich przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw określone w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

W celu otrzymania informacji uznanych za niezbędne dla doboru próby importerów niepowiązanych Komisja może ponadto skontaktować się z wszystkimi znanymi zrzeszeniami importerów.

Inne istotne informacje dotyczące doboru próby, poza informacjami, do których przedłożenia wzywa się powyżej, muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

W przypadku konieczności kontroli wyrywkowej dobór próby importerów może opierać się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży w Unii produktu objętego przeglądem, którą to sprzedaż można właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach wybranych do próby wszystkich znanych importerów niepowiązanych i zrzeszenia importerów.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do importerów niepowiązanych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń importerów. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.3.    Procedura ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody

W celu ustalenia, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu unijnego, wzywa się producentów unijnych produktu objętego przeglądem do udziału w dochodzeniu Komisji.

5.3.1.   Dochodzenie dotyczące producentów unijnych

Ze względu na dużą liczbę producentów unijnych uczestniczących w niniejszym przeglądzie wygaśnięcia oraz w celu zakończenia dochodzenia w terminie określonym prawem Komisja podjęła decyzję o objęciu dochodzeniem tylko rozsądnie ograniczoną liczbę producentów unijnych, wybierając próbę (proces ten zwany jest także „kontrolą wyrywkową”). Kontrola wyrywkowa jest przeprowadzana zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

Wstępnie Komisja wybrała próbę producentów unijnych. Szczegółowe informacje na ten temat są dostępne w dokumentacji do wglądu dla zainteresowanych stron. Niniejszym wzywa się zainteresowane strony do zapoznania się z dokumentacją (w tym celu należy skontaktować się z Komisją, podając dane kontaktowe wskazane w sekcji 5.7 poniżej). Pozostali producenci unijni lub przedstawiciele działający w ich imieniu, w tym producenci unijni, którzy nie współpracowali w dochodzeniu lub dochodzeniach zakończonych wprowadzeniem obowiązujących środków, którzy uważają, że istnieją powody, aby włączyć ich do próby, powinni zgłosić się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Istotne informacje dotyczące doboru próby muszą zostać zgłoszone przez zainteresowane strony w terminie 21 dni od dnia opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej.

Komisja powiadomi o przedsiębiorstwach ostatecznie wybranych do próby wszystkich znanych producentów unijnych lub zrzeszenia producentów unijnych.

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne dla dochodzenia Komisja prześle kwestionariusze do producentów unijnych włączonych do próby oraz do wszelkich znanych zrzeszeń producentów unijnych. Strony muszą przedłożyć wypełniony kwestionariusz w terminie 37 dni od daty zawiadomienia o doborze próby, o ile nie wskazano inaczej.

5.4.    Procedura oceny interesu Unii

W przypadku potwierdzenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody zostanie podjęta decyzja, na podstawie art. 21 rozporządzenia podstawowego, czy utrzymanie środków antydumpingowych nie byłoby sprzeczne z interesem Unii. Producenci unijni, importerzy i reprezentujące ich zrzeszenia, użytkownicy i reprezentujące ich zrzeszenia oraz reprezentatywne organizacje konsumenckie są proszeni o zgłoszenie się do Komisji w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Aby wziąć udział w dochodzeniu, reprezentatywne organizacje konsumenckie muszą udowodnić, w tym samym terminie, istnienie obiektywnego związku pomiędzy swoją działalnością a produktem objętym przeglądem.

Strony, które zgłosiły się w powyższym terminie, mogą przekazać Komisji informacje dotyczące interesu Unii w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, o ile nie wskazano inaczej. Informacje mogą być dostarczane w dowolnym formacie lub poprzez wypełnienie opracowanego przez Komisję kwestionariusza. W każdym przypadku informacje przedstawione zgodnie z art. 21 zostaną uwzględnione wyłącznie wtedy, gdy będą poparte udokumentowanymi informacjami w momencie ich przedstawienia.

5.5.    Inne oświadczenia pisemne

Z zastrzeżeniem uregulowań zawartych w niniejszym zawiadomieniu wszystkie zainteresowane strony wzywa się niniejszym do przedstawienia swoich opinii i informacji oraz do dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty. O ile nie wskazano inaczej, informacje te i dowody je potwierdzające muszą wpłynąć do Komisji w terminie 37 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

5.6.    Możliwość przesłuchania przez służby Komisji prowadzące dochodzenie

Wszystkie zainteresowane strony mogą wystąpić o przesłuchanie przez służby Komisji prowadzące dochodzenie. Wszelkie wnioski o przesłuchanie należy sporządzać na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

5.7.    Instrukcje dotyczące składania oświadczeń pisemnych i przesyłania wypełnionych kwestionariuszy oraz korespondencji

Informacje przekazywane Komisji dla celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu muszą być wolne od praw autorskich. Przed przekazaniem Komisji informacji lub danych, które są objęte prawami autorskimi osób trzecich, zainteresowane strony muszą zwrócić się do właściciela praw autorskich o udzielenie specjalnego zezwolenia wyraźnie umożliwiającego: a) wykorzystanie przez Komisję tych informacji i danych dla celów niniejszego postępowania dotyczącego ochrony handlu; oraz b) udostępnienie tych informacji i danych zainteresowanym stronom niniejszego dochodzenia w formie umożliwiającej im wykonywanie ich prawa do obrony.

Wszystkie pisemne zgłoszenia, łącznie z informacjami wymaganymi w niniejszym zawiadomieniu, wypełnione kwestionariusze i korespondencję dostarczone przez zainteresowane strony, w odniesieniu do których wnioskuje się o ich traktowanie na zasadzie poufności, należy oznakować „Limited” (7).

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zainteresowane strony przedstawiające informacje oznakowane „Limited” powinny przedłożyć ich streszczenia bez klauzuli poufności, oznakowane „For inspection by interested parties”. Streszczenia muszą być wystarczająco szczegółowe, żeby pozwolić na prawidłowe zrozumienie istoty informacji przekazanych z klauzulą poufności. Jeżeli zainteresowana strona przekazująca poufne informacje nie dostarczy ich niepoufnego streszczenia w wymaganym formacie i o wymaganej jakości, takie poufne informacje mogą zostać pominięte.

Zainteresowane strony proszone są o przesłanie wszystkich oświadczeń i wniosków, w tym zeskanowanych pełnomocnictw i poświadczeń, pocztą elektroniczną, z wyjątkiem obszernych odpowiedzi, które należy przekazać na płycie CD-ROM lub DVD osobiście lub listem poleconym. Komunikując się za pośrednictwem poczty elektronicznej, zainteresowane strony wyrażają akceptację zasad dotyczących oświadczeń w formie elektronicznej, które zostały zawarte w dokumencie zatytułowanym „CORRESPONDENCE WITH THE EUROPEAN COMMISSION IN TRADE DEFENCE CASES” („Korespondencja z Komisją Europejską w sprawach dotyczących ochrony handlu”), opublikowanym na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu pod adresem: http://trade.ec.europa.eu/doclib/docs/2011/june/tradoc_148003.pdf. Zainteresowane strony muszą podać swoją nazwę, adres, numer telefonu i aktualny adres poczty elektronicznej, a także upewnić się, że podany adres poczty elektronicznej funkcjonuje jako oficjalny adres przedsiębiorstwa, a pocztę elektroniczną sprawdza się codziennie. Po otrzymaniu danych kontaktowych Komisja będzie kontaktowała się z zainteresowanymi stronami wyłącznie za pomocą poczty elektronicznej, chyba że strony te wyraźne zwrócą się o przesyłanie im przez Komisję wszystkich dokumentów za pomocą innego środka komunikacji, a także z wyjątkiem sytuacji, w której charakter przesyłanego dokumentu wymagać będzie zastosowania listu poleconego. Dodatkowe zasady i informacje dotyczące korespondencji z Komisją, w tym zasady składania oświadczeń za pomocą poczty elektronicznej, zawarto w wyżej wspomnianych instrukcjach dotyczących komunikacji z zainteresowanymi stronami.

Adres Komisji do celów korespondencji:

European Commission

Directorate-General for Trade

Directorate H

Office: CHAR 04/039

1049 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

E-mail:

w sprawie dumpingu : TRADE-R643-TUNGSTEN-CARBIDE-DUMPING@ec.europa.eu w sprawie szkody : TRADE-R643-TUNGSTEN-CARBIDE-INJURY@ec.europa.eu

6.   Brak współpracy

W przypadkach, w których zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji, nie dostarcza ich w określonych terminach albo znacznie utrudnia dochodzenie, istnieje możliwość dokonania potwierdzających lub zaprzeczających ustaleń, na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

W przypadku ustalenia, że zainteresowana strona dostarczyła nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, informacje te mogą zostać pominięte, a ustalenia mogą być dokonywane na podstawie dostępnych faktów.

Jeżeli zainteresowana strona nie współpracuje lub współpracuje jedynie częściowo i z tego względu ustalenia opierają się na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, wynik może być mniej korzystny dla wymienionej strony niż w przypadku, gdyby strona ta współpracowała.

Niedostarczenie informacji w formie skomputeryzowanej nie jest traktowane jako odmowa współpracy, pod warunkiem że zainteresowana strona wykaże, że przedstawienie informacji w wymaganej formie wiązałoby się dla niej z nieuzasadnionymi wysokimi kosztami lub byłoby dla niej zbyt dużym obciążeniem. Strona ta powinna niezwłocznie poinformować o tym Komisję.

7.   Rzecznik praw stron

Zainteresowane strony mogą wystąpić o interwencję rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu. Rzecznik praw stron pośredniczy w kontaktach między zainteresowanymi stronami i służbami Komisji prowadzącymi dochodzenie. Rzecznik praw stron rozpatruje wnioski o dostęp do akt, spory dotyczące poufności dokumentów, wnioski o przedłużenie terminów i wnioski stron trzecich o przesłuchanie. Rzecznik praw stron może zorganizować przesłuchanie indywidualnej zainteresowanej strony i podjąć się mediacji, aby zapewnić pełne wykonanie prawa zainteresowanych stron do obrony.

Wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron należy sporządzić na piśmie, podając uzasadnienie. Wnioski o przesłuchanie w sprawach dotyczących wstępnego etapu dochodzenia muszą wpłynąć w terminie 15 dni od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Na kolejnych etapach wnioski o przesłuchanie należy składać w terminach określonych przez Komisję w korespondencji ze stronami.

Rzecznik praw stron umożliwi także zorganizowanie przesłuchania z udziałem stron, pozwalającego na przedstawienie różnych stanowisk i odpierających je argumentów w kwestiach dotyczących m.in. prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii.

Dodatkowe informacje i dane kontaktowe zainteresowane strony mogą uzyskać na stronach internetowych DG ds. Handlu dotyczących rzecznika praw stron: http://ec.europa.eu/trade/trade-policy-and-you/contacts/hearing-officer/.

8.   Harmonogram dochodzenia

Dochodzenie zostanie zamknięte, zgodnie z art. 11 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, w terminie 15 miesięcy od daty opublikowania niniejszego zawiadomienia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

9.   Możliwość złożenia wniosku o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego

Ponieważ niniejszy przegląd wygaśnięcia jest wszczynany zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, wynikające z niego ustalenia nie będą prowadzić do zmiany obowiązujących środków, lecz do podjęcia decyzji o uchyleniu lub utrzymaniu środków zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia podstawowego.

Jeżeli którakolwiek ze stron uzna, że uzasadniony jest przegląd środków w celu umożliwienia ich zmiany, to strona ta może złożyć wniosek o dokonanie przeglądu zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

Strony, które zamierzają złożyć wniosek o dokonanie takiego przeglądu, przeprowadzanego niezależnie od przeglądu wygaśnięcia, o którym mowa w niniejszym zawiadomieniu, mogą skontaktować się z Komisją, używając w tym celu podanego powyżej adresu.

10.   Przetwarzanie danych osobowych

Wszelkie dane osobowe zgromadzone podczas niniejszego dochodzenia będą traktowane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (8).

---

(1)  Dz.U. C 212 z 27.6.2015, s. 8.

(2)  Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51.

(3)  Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 287/2011 z dnia 21 marca 2011 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz węglika wolframu, węglika wolframu z domieszką proszku metalicznego oraz stapianego węglika wolframu pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 78 z 24.3.2011, s. 1.)

(4)  Producentem eksportującym jest każde przedsiębiorstwo w państwie, którego dotyczy postępowanie, które to przedsiębiorstwo produkuje i wywozi produkt objęty przeglądem na rynek Unii, bezpośrednio lub za pośrednictwem strony trzeciej, w tym każde z powiązanych z nim przedsiębiorstw uczestniczących w produkcji, sprzedaży krajowej lub wywozie produktu objętego przeglądem.

(5)  Do próby mogą zostać włączeni tylko importerzy niepowiązani z producentami eksportującymi. Importerzy powiązani z producentami eksportującymi muszą wypełnić załącznik 1 do kwestionariusza dla tych producentów eksportujących. Definicja strony powiązanej znajduje się w przypisie 3 w załączniku II do niniejszego zawiadomienia.

(6)  Dane przekazane przez niepowiązanych importerów mogą być wykorzystane także w związku z innymi aspektami niniejszego dochodzenia niż stwierdzenie dumpingu.

(7)  Dokument oznakowany „Limited” jest uważany za dokument poufny zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 51) i art. 6 Porozumienia WTO o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (porozumienie antydumpingowe). Jest on także dokumentem chronionym zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43).

(8)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

---

---

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/16

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7904 – Bekaert/OTPP/Bridon Bekaert Ropes JV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 108/06)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/17

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa M.7968 – EQT Services UK/Kuoni Travel Holding)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2016/C 108/07)

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/18

---

Publikacja wniosku zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 108/08)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

„ISTARSKO EKSTRA DJEVIČANSKO MASLINOVO ULJE”

Nr UE: HR-PDO-0005-01358 – 30.7.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Chorwacja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” jest oliwą z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia otrzymywaną bezpośrednio z owoców drzewa oliwnego (Olea europaea, L.) wyłącznie w sposób mechaniczny.

W momencie wprowadzenia do obrotu produkt musi posiadać następujące właściwości fizykochemiczne i organoleptyczne:

—   zawartość wolnych kwasów tłuszczowych, wyrażona jako zawartość kwasu oleinowego: ≤ 0,4 %,

—   liczba nadtlenkowa: ≤ 6 mmol O2/kg,

—   K232: ≤ 2,25,

—   K270: ≤ 0,20,

—   Delta K: ≤ 0,01,

—   zapach: wyczuwalny aromat świeżej oliwki, owoców, warzyw lub innych roślin, takich jak liście lub zielone zioła itp., o umiarkowanej lub dużej intensywności (mediana charakteru owocowego w ciągłej skali liniowej > 3,0),

—   smak: smak zdrowej i świeżej oliwki z nutą goryczy i pikantności, o następujących wartościach:

—   gorycz: lekko, umiarkowanie lub wyraźnie wyczuwalna (mediana w ciągłej skali liniowej ≥ 2,0),

—   cierpkość: lekko, umiarkowanie lub wyraźnie wyczuwalna (mediana w ciągłej skali liniowej ≥ 2,0).

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” może być produkowana z owoców drzew oliwnych następujących odmian: istarska belica, buža, karbonaca, črnica, žižolera, rošinjola, puntoža, leccino, frantoio, moraiolo, pendolino i picholine. Odmiany te muszą stanowić, indywidualnie lub łącznie, w różnych proporcjach, co najmniej 80 % produktu „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”.

Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” może również zawierać inne odmiany, ale nie mogą one stanowić więcej niż 20 % produktu.

Aby oliwę można było uznać za wyprodukowaną z jednej odmiany, musi ona zawierać co najmniej 80 % tej odmiany.

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy produkcji oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”, od uprawy do przetwarzania oliwek, muszą odbywać się na obszarze geograficznym opisanym w punkcie 4.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Pakowanie oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” musi odbywać się na obszarze geograficznym opisanym w punkcie 4 w celu zachowania określonych właściwości i cech oliwy. Pakowanie oliwy na obszarze jej produkcji pozwala zminimalizować ryzyko pogorszenia jej jakości podczas transportu i wielokrotnego przelewania oliwy związane z narażaniem jej na oddziaływanie zmian temperatur, tlenu atmosferycznego i światła. Ponadto jego zaletą jest zapewnienie przeprowadzania przez właściwe organy kontroli zgodności w obecności zainteresowanych producentów, którzy zgodnie z tradycją samodzielnie zajmują się pakowaniem oliwy. Uzyskanie certyfikacji zgodności i prawa do stosowania nazwy pochodzenia ma dla nich bardzo duże znaczenie, ponieważ pozwala im wzmocnić zaufanie konsumentów, osiągnąć przewagę konkurencyjną i ostatecznie zwiększyć dochody.

Pakowanie oliwy na obszarze produkcji ułatwia także znacznie kontrolę identyfikowalności i jakości, co byłoby trudne do wykonania poza tym obszarem.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Nazwa produktu „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” musi wyraźnie odróżniać się rozmiarem, rodzajem i kolorem czcionki (typografia) od wszelkich innych napisów. Rozmiar czcionki na znaku towarowym producenta nie może przekraczać 70 % rozmiaru nazwy pochodzenia.

Zezwala się na umieszczanie nazw gospodarstw rolnych, gospodarstw rodzinnych itp. i ich lokalizacji, stosowanie nazw miejsc, a także wskazanie, że butelkowanie odbyło się w gospodarstwie lub w stowarzyszeniu gospodarstw znajdującym się na obszarze produkcji, jedynie jeżeli produkt otrzymuje się wyłącznie z oliwek zebranych w gajach oliwnych stanowiących część odnośnego gospodarstwa, tj. znajdujących się we wskazanym miejscu.

Nazwie „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” nie mogą towarzyszyć inne określenia niż określenia przewidziane w specyfikacji produktu. Dopuszcza się poprawne i udokumentowane oświadczenia służące podkreśleniu szczególnych procesów stosowanych przez producenta, na przykład faktu, że oliwa jest „jednoodmianowa” lub że oliwki „zebrano ręcznie”.

Na etykiecie produktu należy również wskazać rok zbiorów.

Podczas wprowadzania produktu do obrotu każde opakowanie musi być także opatrzone pieczęcią zawierającą wspólny znak i niepowtarzalny numer opakowania gwarantujący konsumentowi identyfikowalność produktu i jego zgodność ze specyfikacją.

Wszyscy użytkownicy nazwy pochodzenia, którzy wprowadzają produkt do obrotu zgodnie z jego specyfikacją, mają prawo do stosowania pieczęci na takich samych warunkach.

Poniżej przedstawiono wzór wspólnego znaku.

Wspólnym znakiem jest pionowa elipsa, na której zewnętrznej krawędzi znajduje się napis „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”. Wewnątrz elipsy odwzorowano półwysep Istrii wraz z granicami obszaru produkcji. Z najniżej położonego krańca półwyspu spada stylizowana kropla oliwy.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Produkcja „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” może odbywać się wyłącznie w granicach administracyjnych żupanii Istrii i części żupanii primorsko-gorskiej. W żupanii Istrii produkcja dozwolona jest na terytorium następujących miejscowości i gmin: Buje, Buzet, Labin, Novigrad, Pazin, Poreč, Pula, Rovinj, Umag, Vodnjan, Bale, Barban, Brtonigla, Cerovlje, Fažana, Funtana, Gračišće, Grožnjan, Kanfanar, Karojba, Kaštelir-Labinci, Kršan, Lanišće, Ližnjan, Lupoglav, Marčana, Medulin, Motovun, Oprtalj, Pićan, Raša, Sveta Nedjelja, Sveti Lovreč, Sveti Petar u Šumi, Svetvinčenat, Tar-Vabriga, Tinjan, Višnjan, Vižinada, Vrsar, Žminj. W żupanii primorsko-gorskiej produkcja dozwolona jest na terytorium następujących miejscowości i gmin: Mošćenička Draga, Lovran, Opatija, Matulji i Kastav.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Ze względu na właściwości geologiczne i topograficzne oraz, do pewnego stopnia, klimatyczne Istrii dzieli się na trzy odrębne części: niewielką część górzystą odpowiadającą północnemu i północno-wschodniemu obrzeżu półwyspu, pagórkowatą część środkową, w której występują formacje fliszowe, oraz wapienny płaskowyż ciągnący się wzdłuż wybrzeża na południu i na zachodzie półwyspu. Części południowa, zachodnia i środkowa, na których występuje klimat śródziemnomorski, mają największe znaczenie dla uprawy oliwek. Chociaż półwysep Istrii znajduje się na szerokości geograficznej odpowiadającej granicy obszaru sprzyjającego uprawie drzew oliwnych, jego kształt i ukierunkowanie sprawiają, że występujący na nim klimat jest łagodniejszy niż w innych regionach położonych na tej samej szerokości geograficznej. Klimat, który panuje w południowej części Istrii, posiada właściwości klimatu śródziemnomorskiego charakteryzującego się silnym wpływem morza, bardzo suchymi latami, średnią roczną temperaturą wynoszącą około 16 °C i całkowitymi rocznymi opadami wynoszącymi około 820 mm. W częściach zachodniej i północno-zachodniej panuje klimat raczej subśródziemnomorski charakteryzujący się mniej suchymi latami, średnią roczną temperaturą wynoszącą około 14 °C i całkowitymi rocznymi opadami wynoszącymi około 1 000 mm.

Zalety warunków glebowo-klimatycznych Istrii dla uprawy drzew oliwnych były uznawane przez Rzymian już w czasach starożytnych. Dzięki temu od ponad dwóch tysięcy lat oliwki i oliwa z oliwek stanowią nie tylko istotny czynnik ekonomiczny, ale również „wizytówkę” Istrii. Na niektórych odnalezionych amforach można jeszcze przeczytać napisy „Olei Histrici” (oliwa z Istrii) i „Olei flos” (oliwa z pierwszego tłoczenia), co wskazuje, że już wówczas oliwa wysokiej jakości była objęta specjalnym oznakowaniem. Oliwę z oliwek z Istrii przewożono szlakami handlowymi do północnych Włoch, Noricum i Panonii.

W drugiej połowie XX wieku rozwój istryjskiego sektora oliwek zaczął nabierać tempa. Dzięki wsparciu instytucji naukowych i branżowych zasadzono nowe gaje oliwne, rozszerzono częściowo gamę odmian i wprowadzono nowe technologie produkcji i przetwarzania oliwek. Połączenie tysiącletniej tradycji i nowych tendencji stopniowo doprowadziło do rosnącej specjalizacji istryjskich producentów i przetwórców oliwek. Ich duża ciekawość, skłonność do innowacji i duch współzawodnictwa sprawiły, że szybko skorzystali z okazji, aby rozwinąć wiedzę i umiejętności zdobywane z pokolenia na pokolenie.

Specyfika produktu

Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” jest doceniana i uznawana ze względu na swoją wysoką jakość i swoje właściwości organoleptyczne, które wynikają z wielu czynników. Oliwa ta charakteryzuje się wyróżniającym ją zapachem świeżej oliwki o umiarkowanej lub dużej intensywności, często w połączeniu z bardziej lub mniej wyraźnymi nutami owocowymi, oraz aromatami warzyw lub roślin ozdobnych (liści i zielonych ziół itp.). Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” posiada harmonijny smak przypominający smak świeżej i zdrowej oliwki na ogół o umiarkowanej cierpkości i goryczy.

Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” jest bogata w związki lotne o strukturze C6 i C5, które nadają jej zieloną barwę oraz gorzki i pikantny smak. Gorycz i cierpkość oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” nie wynikają jednak wyłącznie z faktu, że jest ona bogata w związki lotne, lecz także z dużej zawartości związków fenolowych, które oprócz wpływu na właściwości organoleptyczne oliwy, wywierają także pozytywny wpływ na jej właściwości odżywcze i jej stabilność, powodując jej większą odporność na utlenianie.

Wieloletnie badania pozwoliły ponadto na znalezienie naukowych dowodów potwierdzających dużą wartość odżywczą oliwy z oliwek najwyższej jakości z Istrii i znaczną zawartość nie tylko związków fenolowych, lecz także kwasu oleinowego w tej oliwie. Oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” cechuje się wysoką zawartością kwasu oleinowego (na ogół powyżej 74 %) i zawartością kwasu linolenowego poniżej 10 %. Szczególny skład chemiczny oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”, mianowicie wysoki udział kwasu oleinowego i linolenowego (> 7 %), w połączeniu z wysoką zawartości związków fenolowych przyczynia się do jej stabilności oksydacyjnej.

Inną ważną właściwością oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” jest bardzo niska zawartość wolnych kwasów tłuszczowych i niska liczba nadtlenkowa.

Związek przyczynowy między wyznaczonym obszarem a produktem

Z uwagi na położenie półwyspu Istrii na północnej granicy obszaru uprawy oliwek można by sądzić, że panujące tam warunki są niekorzystne. Od czasów starożytnego Rzymu Istrię uważa się jednak za idealny region dla uprawy oliwek i produkcji oliwy wysokiej jakości. Liczne odmiany uprawiane na półwyspie Istria świadczą pośrednio o fakcie, że region ten jest korzystny dla uprawy oliwek. Biorąc pod uwagę, że niezależnie do składu odmianowego oliwa „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” spełnia wymagania pod względem wartości różnych parametrów organoleptycznych i chemicznych wyszczególnionych w pkt 3.2, można stwierdzić, że specyfika glebowo-klimatyczna półwyspu Istrii w znaczny sposób wpływa na jakość i właściwości otrzymywanych oliwek, a także na właściwości chemiczne i organoleptyczne oliwy.

Szczególne warunki klimatyczne panujące w Istrii przekładają się przede wszystkim na udział jednonienasyconego kwasu oleinowego w całkowitej zawartości kwasów tłuszczowych w oliwie „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”, ponieważ drzewa oliwne reagują na niższe temperatury uprawy poprzez nasilenie syntezy kwasu oleinowego (Pannelli i in., 1993, za: Koprivnjak, O., Vrhovnik, I., Hladnik, T., Prgomet, Ž., Hlevnjak, B., Majetić Germek, V., „Obilježja prehrambene vrijednosti djevičanskih maslinovih ulja sorti Buža, Istarska bjelica, Leccino i Rosulja”, Hrvatski časopis za prehrambenu tehnologiju, biotehnologiju i nutricionizam 7, 2012, s. 174)

Bogaty skład chemiczny oliwy „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje”, charakteryzujący się wysoką zawartością związków lotnych, które wpływają na jej świeży aromat, a niektóre z nich także na gorycz i cierpkość, wynika nie tylko z użytych odmian oliwek i warunków klimatycznych, lecz także z procesów produkcji stosowanych przez producentów oliwek, a mianowicie zbioru oliwek na wczesnym etapie dojrzewania oraz stosowania dobrych praktyk w zakresie magazynowania i przetwarzania oliwek oraz przechowywania oliwy. Dlatego właśnie lokalni producenci oraz przetwórcy oliwek, którzy na przestrzeni pokoleń nabyli i udoskonalili wiedzę i kompetencje w dziedzinie uprawy oliwek oraz produkcji i przechowywania oliwy z oliwek, mają tak wielki wpływ na jakość produktu.

Proces produkcji polegający na zbiorze oliwek na wczesnym etapie, kiedy owoce są jeszcze twarde i mają zieloną lub częściowo zieloną skórkę, w znacznym stopniu wpływa na właściwości oliwy i stanowi obecnie środek techniczny powszechnie stosowany przez istryjskich producentów oliwek. Dzięki wcześniejszemu zbiorowi można bowiem ochronić oliwki przed działaniem ujemnych temperatur, które mogą spowodować ich zmarznięcie, oraz przed zaatakowaniem ich przez drugie lub trzecie pokolenie muszki oliwnej, co mogłyby, w obu tych przypadkach, spowodować znaczne obniżenie jakości oliwy. Ponadto wcześniejszy zbiór oliwek wpływa pozytywnie na parametry chemiczne będące wskaźnikami jakości oraz na właściwości smakowe i zapachowe charakterystyczne dla istryjskiej oliwy z oliwek, a także przyczynia się do niskiej zawartości wolnych kwasów tłuszczowych oraz do niskiej wartości liczby nadtlenkowej i współczynników K (Brkić Bubola, K., Koprivnjak, O., Sladonja, B., Škevin, D., Belobrajić, I., „Chemical and sensorial changes of Croatian monovarietal olive oils during ripening”, European Journal of Lipid Science and Technology 114, 2012, s. 1400).

Dzięki współdziałaniu wszystkich wspomnianych czynników naturalnych i ludzkich produkt noszący nazwę pochodzenia „Istarsko ekstra djevičansko maslinovo ulje” cechuje się unikalnymi właściwościami i harmonijnym smakiem, który łączy w sposób zrównoważony nuty pikantne i gorzkie oraz owocowy smak oliwek.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

http://www.mps.hr/UserDocsImages/HRANA/ISTARSKO%20ED%20MASLINOVO%20ULJE/2015-12-23-IEDMU%20-%20IzmIjenjena%20Specifikacija%20proizvoda.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

---

23.3.2016

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 108/22

---

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2016/C 108/09)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY W SPECYFIKACJI PRODUKTU OZNACZONEGO CHRONIONĄ NAZWĄ POCHODZENIA/CHRONIONYM OZNACZENIEM GEOGRAFICZNYM, GDY ZMIANA TA NIE JEST NIEZNACZNA

Wniosek o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1151/2012

„HUILE D’OLIVE DE HAUTE-PROVENCE”

Nr UE: FR-PDO-0105-01340 – 27.5.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Grupa składająca wniosek i mająca uzasadniony interes

Syndicat AOP Huile d’olive de Haute-Provence

Chambre d’Agriculture

Avenue Charles Richard

04700 Oraison

FRANCJA

Tel.: +33 492305787

Faks: +33 492787000

E-mail: contact@aochuiledolive-hauteprovence.com

Syndicat AOP Huile d’olive de Haute-Provence, organizacja zawodowa podlegająca przepisom ustawy z dnia 21 marca 1884 r. z poźn. zmianami, składa się z producentów oliwek i z przetwórców (około 400 podmiotów) oraz ma uzasadniony interes w złożeniu wniosku.

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Punkt w specyfikacji produktu, którego dotyczą zmiany

—	☐	Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—	☒	Obszar geograficzny
—	☒	Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—	☐	Związek
—	☒	Etykietowanie
—	☒	Inne (kontrole, dane kontaktowe właściwych organów i struktur kontroli, związek)

4.   Rodzaj zmian

—	☒	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.
—	☐	Zmiana specyfikacji zarejestrowanego produktu oznaczonego ChNP lub ChOG, dla którego jednolity dokument (lub dokument mu równoważny) nie został opublikowany, niekwalifikująca się do uznania za nieznaczną zgodnie z art. 53 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 1151/2012.

5.   Zmiany

Opis produktu

Zmieniono i uzupełniono opis produktu w celu dokładniejszego określenia specyfiki produktu, jego właściwości analitycznych i sensorycznych:

—	uściślono kwestię barwy oliwy z oliwek (która wygląda na żółtą ze stopniowo znikającymi zielonymi odblaskami) w celu zamieszczenia wzmianki, że zielona barwa oliwy może z czasem zanikać, w szczególności w związku z rozkładaniem się pigmentów chlorofilowych zawartych w oliwie;

—	wyłącznie w celu zachowania optymalnej jakości oliwy z oliwek maksymalną zawartość wolnego kwasu olejowego obniżono z 1 g/100 g do 0,8 g/100 g. Analizy fizykochemiczne przeprowadzone w ramach kontroli związanych z nazwą pochodzenia wykazały, że oliwy nie przekraczają tego poziomu;

—

właściwości aromatyczne uściślono na podstawie badań sensorycznych przeprowadzonych przez grupę składającą wniosek i Centre Technique de l’Olivier (CTO): w odniesieniu do zapachu uściślono, że aromaty dominujące mogą występować w połączeniu lub oddzielnie. Dodano aromaty banana, świeżo skoszonej trawy i świeżego migdała, usunięto zaś aromaty gruszki. W odniesieniu do smaku uściślono, że dominują smaki surowego karczocha oraz dodano drugorzędne smaki banana, trawy, jabłka, świeżego migdała występujące w połączeniu lub oddzielnie;

—

określono i wprowadzono do specyfikacji poziomy goryczy (≥ 1 w skali Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek, IOC) i ostrości (≥ 2 w skali IOC). Mają one zastosowanie przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu i stanowią uściślenie pojęcia cierpkości, lecz także wskazanej pierwotnie „łagodności” i „lekkiej goryczy”.

Ponadto w celu zachowania jakości dla konsumenta liczbę nadtlenkową obniżono do wartości maksymalnej równej 15 miliekwiwalentów nadtlenków na kg oliwy zamiast pierwotnej wartości równej 20 miliekwiwalentów.

Zniesiono ograniczenie dotyczące wskaźnika K270, ponieważ parametr ten jest ściśle związany z kwasowością i z liczbą nadtlenkową. Jego usunięcie nie ma wpływu na jakość i specyfikę oliwy, o ile określono dozwolone wartości maksymalne kwasowości i liczby nadtlenkowej.

Usunięto określenie oliwy „z pierwszego tłoczenia”, ponieważ dotyczy ono wyłącznie właściwości analitycznych oliwy, a oliwa może należeć do kategorii „z pierwszego tłoczenia” lub „najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia”.

Obszar geograficzny

Nie zmieniono granic obszaru geograficznego nazwy pochodzenia, określono go jednak w sposób bardziej szczegółowy. Uściślenia te polegają na wprowadzeniu wyczerpującego wykazu gmin znajdujących się na określonym obszarze geograficznym (gminy wymienione w jednolitym dokumencie w miarę możliwości z podziałem na kantony).

Ponadto w specyfikacji uściślono zasady identyfikacji działek zgodnie z nowymi procedurami krajowymi.

Dodatkowo wyjaśniono kwestię etapów produkcji, które muszą odbywać się na obszarze geograficznym nazwy pochodzenia: „wszystkie czynności od produkcji oliwek do wytworzenia oliwy z oliwek odbywają się na określonym obszarze geograficznym”.

Dowód pochodzenia

Uwzględniając zmiany w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych, zmieniono punkt „Dowody potwierdzające, że produkt pochodzi z określonego obszaru geograficznego”, który obecnie obejmuje wyłącznie obowiązki w zakresie deklaracji i prowadzenia rejestrów dotyczących identyfikowalności produktu i monitorowania warunków produkcji. Wprowadzono również odniesienie do warunków kontroli. Usunięto wszystkie elementy dotyczące zarysu historycznego i renomy produktu wymienione pierwotnie w tym punkcie specyfikacji.

Metoda produkcji

—

Z tego punktu specyfikacji usunięto zdanie wprowadzające „Oliwa musi pochodzić z oliwek zebranych w zidentyfikowanych gajach znajdujących się na wyznaczonym obszarze produkcji. Kryteria identyfikacji działek wykluczają obszary nienadające się do uprawy oliwek wysokiej jakości.”, ponieważ procedurę identyfikacji działek przedstawiono szczegółowo w punkcie „Obszar geograficzny” tejże specyfikacji.

—

Dozwolone odmiany: usunięto pojęcia „odmiana główna” i „odmiany drugorzędne”, ponieważ określono minimalne lub maksymalne odsetki dotyczące występowania różnych odmian. Uściślono ponadto maksymalny odsetek (5 %) występowania odmian zwanych „zapylającymi”, jak również sposób ich rozmieszczenia (rozproszone na danej działce), co służy zapewnieniu pożądanego pochodzenia odmianowego oliwy z oliwek. W celu uniknięcia wszelkich interpretacji podczas kontroli uściślono również sposób oceny zgodności rozmieszczenia odmian w gospodarstwie w odniesieniu do określonych wartości procentowych: „zgodność rozmieszczenia odmian ocenia się na wszystkich działkach, na których wytwarza się produkt objęty nazwą pochodzenia, z wyjątkiem odmian zapylających, w przypadku których proporcję ocenia się na każdej odnośnej działce”. Uściślono również, że spośród pierwotnie wymienionych odmian odmiany colombale, estoublaisse, filaïre, grappier i rosée-du-Mont-d’Or należą do odmian zwanych „dawnymi lokalnymi”, ponieważ zasadzono je przed mrozami z 1956 r., a są one reprezentowane przez znaczną liczbę drzew na obszarze produkcji.

—	Odmiana aglandau: usunięto wyznaczony w 2014 r. termin, wskazany pierwotnie w streszczeniu i specyfikacji, przewidziany na osiągnięcie minimalnego odsetka odmiany głównej wynoszącego 80 %, w związku z upływem tego terminu.

—

Gęstość sadzenia: w celu uniknięcia wszelkich wątpliwości i ułatwienia kontroli wyjaśniono i uzupełniono pierwotne postanowienie, że „minimalna powierzchnia na każdą sadzonkę musi wynosić co najmniej 24 metry kwadratowe”. W związku z tym słowo „sadzonka” zastąpiono trafniejszym słowem „drzewo”, uściślono zasady obliczania gęstości („powierzchnię uzyskuje się poprzez pomnożenie dwóch odległości, tj. między rzędami i między drzewami”), w szczególności w przypadku plantacji zwanych „tarasowymi” (przy obliczaniu minimalnej odległości między drzewami uwzględnia się pomiar wysokości tarasu), a także wprowadzono minimalną odległość między drzewami (4 metry).

—

Międzyplony: wprowadza się zakaz uprawy międzyplonów w gajach objętych ChNP w celu uniknięcia konkurencji z drzewami oliwnymi, zwłaszcza młodymi. Zgodnie z miejscowymi zwyczajami występowanie drzew owocowych rozproszonych w gaju – uznawane za niemające wpływu na końcową jakość produktu – jest jednak dozwolone, pod warunkiem że ich liczba nie przekracza 5 % drzew na danej działce.

—	Przycinanie: w celu uwzględnienia dobrych praktyk w zakresie przycinania wyjaśniono, że drewno z przycinki usuwa się z gajów przed kolejnymi zbiorami, oraz dodano możliwość rozdrabniania go na miejscu.

—	Nawadnianie: końcową datę nawadniania, pierwotnie odpowiadającą dacie osiągnięcia dojrzałości przez poszczególne odmiany, zastąpiono stałą datą 30 września w celu ułatwienia realizacji i kontroli.

—	Włączanie drzew do produkcji: do celów redakcyjnych wyjaśniono, że wiek drzew włączanych do produkcji produktu objętego nazwą pochodzenia, ustalony na 5 lat, należy rozumieć jako wiek „po zasadzeniu drzewa na działce” (działce przeznaczonej pod uprawę produktu objętego nazwą pochodzenia).

—

Plony: uściślono metodę obliczania plonów w celu uniknięcia wszelkich interpretacji. Wskazano zatem, że plony oblicza się w stosunku do „zbioru” (a nie całkowitej produkcji drzewa obejmującej oliwki, które spadły na ziemię i nie zostały zebrane, nieobjętej nazwą pochodzenia), „niezależnie od przeznaczenia oliwek” i „średnio” na gospodarstwo.

—

Zbiory: wprowadzono różne postanowienia dotyczące zbiorów: zasady rozpoczynania i kończenia zbiorów pozwalające na zapewnienie zbioru oliwek po osiągnięciu wystarczającego pożądanego stopnia dojrzałości, dozwolone techniki zbioru (dozwolone mechaniczne metody zbioru, zakaz stosowania siatek zwanych „stałymi”) umożliwiające zachowanie miejscowych zwyczajów sprzyjających produkcji oliwy wysokiej jakości ze zdrowych oliwek, których stan pozostaje niezmieniony.

—

Dojrzałość i jakość sanitarna wykorzystywanych oliwek oraz terminy dostawy: w celu zagwarantowania specyfiki produktu związanej między innymi z poziomem dojrzałości zebranych oliwek uściślono stopień dojrzałości wykorzystywanych oliwek w zależności od tradycyjnego okresu zbiorów oliwek w Haute-Provence: partie zawierają nie więcej niż 30 % oliwek czarnych. Postanowienie dotyczące wykorzystywania zdrowych oliwek uzupełniono określeniem maksymalnych progów oliwek wadliwych: „Oliwki robaczywe, nadgryzione, przemarznięte lub zbrązowiałe stanowią łącznie mniej niż 10 % liczby oliwek w każdej wykorzystanej partii. W przypadku oliwek spleśniałych lub sfermentowanych wyklucza się możliwość korzystania z nazwy pochodzenia”. Postanowienie to ma na celu wyjaśnienie pojęcia „oliwki zdrowe” w celu lepszego zapewnienia końcowej jakości produktu. Skrócono czas między zbiorami a dostawą i między zbiorami a rozdrabnianiem odpowiednio do maksymalnie 3 dni i maksymalnie 6 dni zamiast 4 i 7 dni w celu uwzględnienia obecnych zwyczajów sprzyjających produkcji oliwy wysokiej jakości.

—

Produkcja oliwy: maksymalną temperaturę pasty z oliwek obniżono z 30 °C do 27 °C (we wszystkich miejscach łańcucha przetwórczego) w celu uwzględnienia zmiany przepisów dotyczących określenia „tłoczenie na zimno”. Wymieniono dozwolone procesy i zabiegi („nie zezwala się na stosowanie żadnego zabiegu poprzedzającego tłoczenie innego niż płukanie i drylowanie oraz żadnego zabiegu następującego po tłoczeniu innego niż klarowanie, odwirowywanie i filtrowanie”), wyjaśniając w ten sposób możliwość drylowania oliwek przed tłoczeniem oliwy. Uściślono, że „Huile d’olive de Haute-Provence” pochodzi z połączenia odmian w tych samych proporcjach jak proporcje określone w odniesieniu do gajów. Dopuszcza się produkcję oliwy jednoodmianowej z odmiany aglandau.

Etykietowanie

Szczegółowe wymagania w zakresie etykietowania dotyczące nazwy dostosowano do przepisów rozporządzenia (UE) nr 1151/2012. W ramach obowiązkowych elementów etykietowania produktu objętego nazwą pochodzenia „Huile d’olive de Haute-Provence” znajduje się stosowanie symbolu ChNP Unii Europejskiej, a także napisu „appellation d’origine protégée” (chroniona nazwa pochodzenia).

Inne: kontrole, aktualizacja danych kontaktowych struktur kontroli i grupy oraz związek

—	Ze względu na zmiany w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych punkt „Wymogi krajowe” przedstawiono w formie tabeli zawierającej podstawowe punkty kontroli, odnoszące się do nich wartości referencyjne i metodę oceny.

—	Punkty „odniesienia do struktur kontroli” i „właściwy organ państwa członkowskiego”: zaktualizowano nazwę i dane kontaktowe oficjalnych struktur kontroli oraz dane kontaktowe grupy.

—

Związek: elementy związane z historią nazwy usunięte z punktu „Dowód pochodzenia” przeniesiono częściowo do punktu „Związek z obszarem geograficznym”, który ponadto przeredagowano w celu lepszego wyjaśnienia specyfiki obszaru geograficznego, specyfiki produktu i związku przyczynowego między specyfiką obszaru geograficznego i specyfiką produktu.

JEDNOLITY DOKUMENT

„HUILE D’OLIVE DE HAUTE-PROVENCE”

Nr UE: FR-PDO-0105-01340 – 27.5.2015

ChNP ( X ) ChOG ( )

1.   Nazwa lub nazwy

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Typ produktu

Klasa 1.5. Oleje i tłuszcze (masło, margaryna, oleje itp.)

3.2.   Opis produktu, do którego odnosi się nazwa podana w pkt 1

„Huile d’olive de Haute-Provence” jest oliwą z oliwek charakteryzującą się:

—	z wyglądu żółtą barwą ze stopniowo znikającymi zielonymi odblaskami,

—	intensywnym zapachem, w którym dominują aromaty surowego karczocha, jabłek, banana, świeżo skoszonej trawy, świeżego migdała występujące w połączeniu lub oddzielnie,

—	w smaku delikatnością oraz dominującymi smakami surowego karczocha oraz drugorzędnymi smakami banana, trawy, jabłka i świeżego migdała występującymi w połączeniu lub oddzielnie.

Przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu ostrość (zwana „cierpkością” w dalszej części dokumentu) wynosi co najmniej 2, a gorycz co najmniej 1 w skali organoleptycznej Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek (IOC).

Zawartość wolnego kwasu oleinowego wynosi maksymalnie 0,8 grama na 100 gramów oliwy z oliwek. Na etapie pierwszego wprowadzania do obrotu liczbę nadtlenkową ogranicza się do 15 miliekwiwalentów aktywnego tlenu na 1 kg oliwy z oliwek.

3.3.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego) i surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

„Huile d’olive de Haute-Provence” pochodzi z oliwek lub oliw z następujących odmian:

—	aglandau (80–100 %),

—	picholine, bouteillan, tanche i dawne odmiany lokalne (odmiany zasadzone przed mrozami z 1956 r., reprezentowane przez znaczną liczbę drzew na obszarze produkcji) (0–20 %).

3.4.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie czynności od produkcji oliwek do wytworzenia oliwy z oliwek odbywają się na określonym obszarze geograficznym.

3.5.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itp. produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

—

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania produktu, do którego odnosi się zarejestrowana nazwa

Etykieta oliw objętych nazwą pochodzenia „Huile d’olive de Haute-Provence” zawiera:

—

nazwę pochodzenia „Huile d’olive de Haute-Provence”, określenie „appellation d’origine protégée” (chroniona nazwa pochodzenia); Napisy te znajdują się w tym samym polu widzenia i na tej samej etykiecie. Przedstawia się je widoczną, czytelną, nieusuwalną i dostatecznie dużą czcionką, dobrze wyróżniającą je na etykiecie, na której są wydrukowane, tak aby napisy te wyraźnie odróżniały się od wszystkich innych informacji tekstowych lub znaków graficznych;

—	symbol ChNP Unii Europejskiej.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny obejmuje terytorium następujących gmin:

W departamencie Alpes-de-Haute-Provence:

—	gminy Digne-les-Bains, Entrepierres, Revest-des-Brousses, Simiane-la-Rotonde, Sisteron,

—

gminy kantonów Digne-les-Bains-Ouest z wyjątkiem gmin Le Castellard-Mélan, Hautes-Duyes et Thoard, Forcalquier, Manosque-Sud-Est, Manosque-Nord, Manosque-Sud-Ouest, Les Mées, Mézel z wyjątkiem gminy Majastres, Moustiers-Sainte-Marie z wyjątkiem gminy La Palud-sur-Verdon, Peyruis, Reillanne, Riez, Saint- Étienne-les-Orgues z wyjątkiem gmin Lardiers i Saint- Étienne-les-Orgues, Valensole, Volonne.

W departamencie Bouches-du-Rhône: Jouques, Saint-Paul-lès-Durance.

W departamencie Var: Ginasservis, Rians, Saint-Julien, Vinon-sur-Verdon.

W departamencie Vaucluse: La Bastide-des-Jourdans, Beaumont-de-Pertuis, Grambois, Mirabeau, Peypin-d’Aigues, Vitrolles-en-Lubéron.

5.   Związek z obszarem geograficznym

Specyfika obszaru geograficznego

Charakterystycznymi cechami obszaru geograficznego nazwy pochodzenia są z jednej strony jednostka geograficzna, jaką stanowi Vallée de la Durance, z drugiej strony jego wysokość nad poziomem morza (400–750 m).

Gleby na obszarze geograficznym posiadają wspólne właściwości, takie jak duża ilość kamieni (skały puddingowe z oligocenu, otoczaki, kanciaste i spłaszczone elementy zbudowane często ze skał popękanych od mrozu) i zawartość wapienia (wszystkie gleby są glebami węglanowymi).

W Haute-Provence występuje ponadto klimat typu śródziemnomorskiego prowansalskiego z wpływami kontynentalnymi, charakteryzujący się ciepłymi i suchymi latami, lecz także niekiedy niskimi, w znacznym stopniu ujemnymi temperaturami występującymi nocą i zimą, bardzo wysokimi rocznymi amplitudami (średnio 17–18 °C), a także znacznymi amplitudami dziennymi i inwersją temperatury.

Wzmianki dotyczące uprawy drzew oliwnych w Alpes-de-Haute-Provence pojawiają się już w średniowieczu. Największy rozwój uprawy przypada na okres od XVIII w. do XIX w., kiedy wykazuje ona lepszą niż gdzie indziej odporność na ostre mrozy.

Na przestrzeni wieków udało się wyselekcjonować odmiany najlepiej przystosowane do lokalnego klimatu, w szczególności aglandau, która stała się odmianą dominującą. Drzewa oliwne uprawia się na utworzonych przez ludzi tarasach (ciąg prawie horyzontalnych działek oddzielonych ściankami podpierającymi z suchych kamieni bez spoiwa pozwalającymi zrównoważyć naturalny spadek terenu). Tradycyjnie oliwki zbiera się w listopadzie, gdy są dość zielone, przez względnie krótki, trwający maksymalnie 55 dni okres zbiorów na całym obszarze geograficznym.

Oliwa „Huile d’olive de Haute-Provence”, w związku ze swoją renomą i swoimi właściwościami, jest bardzo ceniona przez konsumentów. Od bardzo dawna jakość „Huile d’olive de Haute-Provence” jest uznawana i regularnie nagradzana w różnych konkursach na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym.

Specyfika produktu

Specyfika „Huile d’olive de Haute-Provence” wynika w szczególności z wykorzystywania w większości odmiany aglandau stanowiącej 80–100 % odmian, z których powstaje oliwa. Otrzymywana w ten sposób oliwa ma odpowiednią konsystencję, jest delikatna i bogata w aromaty surowego karczocha, jabłka, banana, świeżo skoszonej trawy i świeżego migdała. Zasadniczo wyraźna cierpkość przeważa nad goryczą, a żółty kolor z zielonymi odblaskami jest charakterystyczny w szczególności na początku sezonu.

Związek przyczynowy

Rzeźba terenu, związana z wysokością obszaru geograficznego nad poziomem morza, jak również cechy występującego na tym obszarze klimatu śródziemnomorskiego z wpływami kontynentalnymi, narzucają zasadniczo tarasową uprawę drzew oliwnych. Ścianki podpierające tarasy, wykonane z suchych kamieni, pozwalają na osuszanie gleby podczas pory wilgotnej, ale także na zaopatrzenie w wodę w okresie suszy (przez kondensację wilgotności powietrza nocą). Regulują temperaturę dzięki zdolności gromadzenia energii słonecznej, chroniąc w ten sposób zbiory podczas pierwszych chłodów oraz trwałość drzew oliwnych zagrożonych niekiedy w najchłodniejszych okresach, które występują na obszarze geograficznym na ogół w lutym. Węglanowe gleby z dużą ilością kamieni, o drobnej matrycy piaszczysto-gliniastej lub gliniasto-piaszczystej, charakterystyczne dla obszaru geograficznego, szczególnie sprzyjają uprawie drzewa oliwnego, dla którego odpowiednie są tereny dotlenione i chłonne. Połączenie właściwości gleb i klimatu wywarło na przestrzeni wieków wpływ na wybór odmian, wśród których przewagę zdobyła odmiana aglandau. Pomimo późnego dojrzewania owoce aglandau, zbierane w listopadzie, są odporne na przymrozki występujące w szczytowym okresie zbiorów. Mrozy o wyjątkowej intensywności, występujące 2 lub 3 razy w ciągu stulecia, stopniowo zapewniły sukces odmiany aglandau. Odmiana ta występuję niemal wszędzie w Prowansji, ale zdecydowanie dominuje jedynie w Haute-Provence.

Udział odmiany aglandau w gajach oraz w składzie oliwy, stanowiący co najmniej 80 % odmian, ma decydujący wpływ na właściwości oliwy i odróżnia ją w znacznym stopniu od pozostałych oliw. W momencie zbiorów owoc tej odmiany, pomimo późnego osiągania dojrzałości, wykazuje niewielką zawartość wody i charakteryzuje się koncentracją oliwy, które zapewniają jego odporność na pierwsze jesienne mrozy, przez co nie pogarszają one jakości oliwy. Oliwki zbiera się jednak przed intensywnymi mrozami, które występują najczęściej w ciągu dwóch ostatnich tygodni grudnia. W związku z tym nadal zielone oliwki stanowią często znaczną część zbiorów. Pochodzący z nich rozpuszczalny w tłuszczach chlorofil nadaje oliwie w pierwszych tygodniach po wyprodukowaniu charakterystyczne zielone odblaski. Z czasem oliwa stopniowo traci te zielone odblaski, nie zmieniając swoich właściwości organoleptycznych, a następnie nabiera złotawych odblasków. Pigmenty chlorofilowe rozkładają się bowiem pod wpływem światła. Oliwy są również bogate w polifenole, które są czynnikami decydującymi o cierpkości i goryczy, a ponadto zapewniają prawidłowe przechowywanie oliw wraz z upływem czasu.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(art. 6 ust. 1 akapit drugi niniejszego rozporządzenia)

https://info.agriculture.gouv.fr/gedei/site/bo-agri/document_administratif-5703c586-9a23-41bb-8b07-0b449c7ecead

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

---