1.

2.

W wypadku udzielenia na pytania 1a) lub 1b) odpowiedzi twierdzącej:

3.

W wypadku udzielenia na pytania 1a) i 1b) odpowiedzi przeczącej:

Czy wykładni art. 84 w związku z art. 79 RODO należy dokonywać w ten sposób, że pozwalają one sądowi krajowemu przyznać osobie, której dane osobowe zostały ujawnione przez administratora w sposób niezgodny z prawem poprzez ich przekazanie – oprócz odszkodowania za szkodę majątkową lub niemajątkową zgodnie z art. 82 RODO oraz roszczeń wynikających z art. 17 i art. 18 RODO – również roszczenie wobec administratora o zaniechanie ponownego niezgodnego z prawem przekazania tych danych na podstawie prawa krajowego?

4.

Czy wykładni art. 82 ust. 1 RODO należy dokonywać w ten sposób, że aby przyjąć wystąpienie szkody niemajątkowej w rozumieniu tego przepisu, wystarczą same negatywne emocje takie jak np. gniew, złość, niezadowolenie, zmartwienie i strach, które same w sobie stanowią część ogólnego ryzyka życiowego i często towarzyszą ludziom na co dzień? Czy też dla przyjęcia wystąpienia szkody konieczny jest negatywny skutek wobec osoby fizycznej, której dane dotyczą, wykraczający poza te uczucia?

5.

Czy wykładni art. 82 ust. 1 RODO należy dokonywać w ten sposób, że przy ustalaniu wysokości szkody niemajątkowej podlegającej naprawieniu istotne kryterium stanowi stopień winy administratora lub podmiotu przetwarzającego czy też ich pracowników?

6.

W wypadku udzielenia na pytania 1a), 1b) lub 3 odpowiedzi twierdzącej:

Czy wykładni art. 82 ust. 1 RODO należy dokonywać w ten sposób, że przy ustalaniu wysokości szkody niemajątkowej podlegającej naprawieniu jako kryterium ograniczające zakres roszczenia można uwzględnić to, że osobie, której dane dotyczą, oprócz roszczenia o odszkodowanie przysługuje także roszczenie o zaniechanie?