ISSN 1725-5139 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 49 |
|
|
Sprostowanie |
|
|
* |
||
|
* |
||
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG. |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty, których publikacja jest obowiązkowa
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/1 |
ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 166/2006 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 18 stycznia 2006 r.
w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniające dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego przyjęty decyzją nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3). wzywa do wspierania dostarczania obywatelom dostępnych informacji na temat stanu i trendów dotyczących środowiska naturalnego w stosunku do zmian społecznych, gospodarczych i zdrowotnych, a także do ogólnego podnoszenia świadomości środowiskowej. |
(2) |
Konwencja EKG ONZ o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (zwana dalej „konwencją z Aarhus”), podpisana przez Wspólnotę Europejską w dniu 25 czerwca 1998 r., uznaje, że zwiększony publiczny dostęp do informacji o środowisku naturalnym i rozpowszechnianie takich informacji przyczyniają się do wzrostu świadomości w odniesieniu do środowiska naturalnego, swobodnej wymiany poglądów, bardziej efektywnego udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w sprawach środowiska naturalnego i w końcowym efekcie do poprawy stanu środowiska naturalnego. |
(3) |
Rejestry uwalniania i transferu zanieczyszczeń (zwane dalej „PRTR”) są opłacalnym narzędziem wspierającym poprawę działalności środowiskowej, umożliwiającym publiczny dostęp do informacji na temat uwolnień zanieczyszczeń i transferu zanieczyszczeń i odpadów poza miejsce powstania oraz służącym do śledzenia tendencji, wykazywania postępów w ograniczaniu zanieczyszczenia, monitorowania zgodności z niektórymi porozumieniami międzynarodowymi, ustalania priorytetów i oceniania osiągniętego postępu poprzez wspólnotowe i krajowe polityki i programy w zakresie środowiska naturalnego. |
(4) |
Zintegrowany i spójny PRTR daje społeczeństwu, przemysłowi, naukowcom, zakładom ubezpieczeniowym, władzom lokalnym, organizacjom pozarządowym oraz innym decydentom solidną bazę danych dla porównań i przyszłych decyzji w sprawach dotyczących środowiska naturalnego. |
(5) |
W dniu 21 maja 2003 r. Wspólnota Europejska podpisała Protokół EKG ONZ w sprawie rejestrów uwalniania i transferu zanieczyszczeń (dalej zwany Protokołem). Przepisy prawa wspólnotowego muszą być zgodne z tym Protokołem, mając na uwadze jego zawarcie przez Wspólnotę. |
(6) |
Europejski Rejestr Emisji Zanieczyszczeń (zwany dalej „EPER”) został ustanowiony decyzją Komisji 2000/479/WE (4). Protokół jest oparty na tych samych zasadach co EPER, lecz wykracza poza niego, ujmując sprawozdawczość w zakresie większej ilości rodzajów zanieczyszczeń, większej ilości działalności, uwolnień do gleby, uwolnień ze źródeł rozproszonych oraz transferów zanieczyszczeń poza miejsca powstania. |
(7) |
Cele i zamierzenia, do których dąży europejski PRTR, mogą być osiągnięte tylko wówczas, jeżeli dane są wiarygodne i porównywalne. Dla zapewnienia jakości i porównywalności danych potrzebna jest więc należyta harmonizacja systemu gromadzenia i przesyłania danych. Zgodnie z Protokołem europejski PRTR powinien być tak zaprojektowany, aby w sposób maksymalny ułatwiał publiczny dostęp za pośrednictwem Internetu. Uwolnienia i transfery powinny być łatwo identyfikowane w różnych zagregowanych i niezagregowanych postaciach w celu uzyskania dostępu do maksymalnej ilości informacji w rozsądnym czasie. |
(8) |
Dla dalszego promowania celu, jakim jest wspieranie dostarczania obywatelom dostępnych informacji na temat stanu i trendów dotyczących środowiska naturalnego, a także ogólne podnoszenie świadomości środowiskowej, europejski PRTR powinien być połączony z innymi podobnymi bazami danych w Państwach Członkowskich, państwach niebędących członkami UE oraz organizacjach międzynarodowych. |
(9) |
Zgodnie z Protokołem, europejski PRTR powinien również zawierać informacje na temat określonych działań w zakresie unieszkodliwiania odpadów, które należy zgłaszać jako uwolnienia do gleby; nie zgłasza się w związku z tym informacji o operacjach odzyskiwania, takich jak rozprowadzanie po powierzchni ziemi osadów ściekowych lub gnojowicy. |
(10) |
Aby osiągnąć cel europejskiego PRTR, jakim jest dostarczanie społeczeństwu wiarygodnych informacji oraz umożliwienie podejmowania decyzji w oparciu o wiedzę, należy przewidzieć racjonalne, choć ścisłe ramy czasowe dla gromadzenia i sprawozdawczości danych; dotyczy to szczególnie sprawozdawczości do Komisji przez Państwa Członkowskie. |
(11) |
Sprawozdawczość w zakresie uwolnień z zakładów przemysłowych, choć jeszcze nie zawsze spójna, kompletna i porównywalna, jest w wielu Państwach Członkowskich dobrze ustaloną procedurą. W stosownych przypadkach sprawozdawczość w zakresie uwolnień ze źródeł rozproszonych wymaga ulepszenia w celu umożliwienia decydentom ich lepszego zlokalizowania oraz wyboru najskuteczniejszego rozwiązania dla ograniczenia zanieczyszczenia. |
(12) |
Dane przekazywane przez Państwa Członkowskie powinny odznaczać się wysoką jakością, w szczególności w odniesieniu do ich kompletności, spójności i wiarygodności. Bardzo istotne jest skoordynowanie przyszłych wysiłków, zarówno podmiotów gospodarczych, jak i Państw Członkowskich, w celu poprawy jakości przekazywanych danych. Dlatego Komisja wspólnie z Państwami Członkowskimi zainicjuje prace nad zapewnieniem jakości. |
(13) |
Zgodnie z konwencją z Aarhus społeczeństwo powinno mieć dostęp do informacji zawartych w europejskim PRTR bez konieczności wykazywania jakiegokolwiek interesu, przede wszystkim poprzez zapewnienie internetowego dostępu elektronicznego do europejskiego PRTR. |
(14) |
Dostęp do informacji dostarczanych przez europejski PRTR powinien być nieograniczony, a wyjątki od tej zasady powinny być możliwe tylko wówczas, jeżeli są wyraźnie określone w obowiązującym ustawodawstwie wspólnotowym. |
(15) |
Zgodnie z konwencją z Aarhus należy zapewnić udział społeczeństwa w dalszym rozwoju europejskiego PRTR poprzez umożliwienie wczesnego i skutecznego przekazywania uwag, informacji, analiz lub odpowiednich opinii dla procesu podejmowania decyzji. Wnioskodawcy powinni mieć możliwość ubiegania się o administracyjną lub sądową rewizję czynności lub zaniechań dokonanych przez władze publiczne w stosunku do wniosku. |
(16) |
Aby zwiększyć przydatność i oddziaływanie europejskiego PRTR, Komisja i Państwa Członkowskie powinny współpracować w opracowywaniu wskazówek wspierających wdrażanie europejskiego PRTR, w promowaniu świadomości społecznej oraz w dostarczaniu odpowiedniej i udzielanej w porę pomocy technicznej. |
(17) |
Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (5). |
(18) |
W związku z tym, że cel podejmowanego działania, a mianowicie zwiększenie publicznego dostępu do informacji o środowisku poprzez ustanowienie zintegrowanej, spójnej, ogólnowspólnotowej elektronicznej bazy danych nie może być skutecznie osiągnięty przez Państwa Członkowskie, ponieważ potrzeba porównywalności danych pomiędzy Państwami Członkowskimi przemawia za wysokim stopniem harmonizacji, i dlatego może być osiągnięty w lepszy sposób na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podejmować środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu. |
(19) |
W celu uproszczenia i dostosowania wymagań dotyczących sprawozdawczości dyrektywa Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (6) oraz dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (7) powinny zostać zmienione. |
(20) |
Europejski PRTR ma na celu, między innymi, informowanie opinii publicznej o znaczących emisjach zanieczyszczeń spowodowanych w szczególności działalnością, o której mowa w dyrektywie 96/61/WE. Oznacza to, że na mocy niniejszego rozporządzenia powinno się informować opinię publiczną o emisjach spowodowanych przez instalacje, o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy. |
(21) |
W celu ograniczenia podwójnej sprawozdawczości rejestry uwalniania i transferu zanieczyszczeń mogą, zgodnie z Protokołem, zostać połączone w możliwie największym stopniu z istniejącymi źródłami informacji, takimi jak mechanizmy sprawozdawczości wynikające z licencji lub bieżących pozwoleń. Zgodnie z Protokołem, przepisy niniejszego rozporządzenia nie naruszają prawa Państwa Członkowskiego do prowadzenia lub wprowadzenia szerszego lub powszechniej dostępnego rejestru uwalniania i transferu zanieczyszczeń, niż ten, który wymagany jest na mocy Protokołu, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie ustanawia zintegrowany rejestr uwalniania i transferu zanieczyszczeń na poziomie Wspólnoty (europejski PRTR) w postaci publicznie dostępnej elektronicznej bazy danych i określa zasady jego funkcjonowania w celu wdrożenia Protokołu EKG ONZ w sprawie rejestrów uwalniania i transferu zanieczyszczeń (zwanego dalej „Protokołem”) i ułatwienia udziału społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji dotyczących środowiska, jak również przyczyniania się do zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska i zmniejszania tego zanieczyszczenia.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) |
„społeczeństwo” oznacza jedną lub więcej osób fizycznych lub prawnych oraz, zgodnie z krajowym ustawodawstwem lub praktyką krajową, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy; |
2) |
„właściwy organ” oznacza organ lub organy krajowe, lub jakikolwiek inny podmiot lub podmioty właściwe wyznaczone przez Państwa Członkowskie; |
3) |
„instalacja” oznacza stacjonarną jednostkę techniczną, w której prowadzona jest jedna lub więcej rodzajów działalności wymienionych w załączniku I oraz wszelka inna bezpośrednio związana działalność, która ma techniczny związek z działalnością prowadzoną w tym miejscu, a która może mieć wpływ na emisje i zanieczyszczenie; |
4) |
„zakład” oznacza jedną lub więcej instalacji znajdujących się w tym samym miejscu, obsługiwanych przez tę samą osobę fizyczną lub prawną; |
5) |
„miejsce” oznacza geograficzne położenie zakładu; |
6) |
„operator” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która prowadzi lub kontroluje zakład lub, jeżeli przewiduje to ustawodawstwo krajowe, której zostały przekazane gospodarcze uprawnienia decyzyjne nad technicznym funkcjonowaniem instalacji; |
7) |
„rok sprawozdawczy” oznacza rok kalendarzowy, za który muszą zostać zebrane dane dotyczące uwolnień zanieczyszczeń i ich transferu poza miejsce powstania; |
8) |
„substancja” oznacza każdy pierwiastek chemiczny i jego związki, z wyjątkiem substancji radioaktywnych; |
9) |
„zanieczyszczenie” oznacza substancję lub grupę substancji, które mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego lub zdrowia ludzkiego ze względu na ich własności i ich wprowadzenie do środowiska naturalnego; |
10) |
„uwolnienie” oznacza każde wprowadzenie zanieczyszczeń do środowiska w wyniku dowolnej działalności ludzkiej, zamierzonej lub przypadkowej, rutynowej lub nierutynowej, w tym wycieki, emisje, odprowadzenia, wprowadzenia, unieszkodliwianie lub składowanie, lub odprowadzenia poprzez układy kanalizacyjne bez końcowego oczyszczania ścieków; |
11) |
„transfer poza miejsce powstania” oznacza przemieszczenie poza granice zakładu odpadów przeznaczonych do odzysku lub unieszkodliwienia oraz zanieczyszczeń w ściekach przeznaczonych do oczyszczenia; |
12) |
„źródła rozproszone” oznacza wiele mniejszych lub rozrzuconych źródeł, z których zanieczyszczenia mogą być uwalniane do gleby, powietrza lub wody, których łączne oddziaływanie na te ośrodki może być znaczące i w wypadku których niepraktyczne jest zbieranie sprawozdań z każdego z nich z osobna; |
13) |
„odpady” oznaczają każdą substancję lub przedmiot zdefiniowane w art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (8); |
14) |
„odpady niebezpieczne” oznaczają każdą substancję lub przedmiot zdefiniowane w art. 1 ust. 4 dyrektywy 91/689/EWG; |
15) |
„ściek” oznacza ściek komunalny, bytowy lub przemysłowy zdefiniowany w art. 2 dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (9) oraz wszelkie inne zużyte wody podlegające przepisom prawa wspólnotowego z powodu zawartych w nich substancji lub przedmiotów; |
16) |
„unieszkodliwianie” oznacza dowolne działanie przewidziane w załączniku IIA do dyrektywy 75/442/EWG; |
17) |
„odzysk” oznacza którekolwiek z działań przewidzianych w załączniku IIB do dyrektywy 75/442/EWG. |
Artykuł 3
Treść europejskiego PRTR
Europejski PRTR zawiera informacje dotyczące:
a) |
uwolnień zanieczyszczeń, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), które muszą być zgłaszane przez operatorów zakładów prowadzących rodzaje działalności wymienione w załączniku I; |
b) |
transferów poza miejsce powstania odpadów, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b), oraz zanieczyszczeń w ściekach, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. c), które muszą być zgłaszane przez operatorów zakładów prowadzących rodzaje działalności wymienione w załączniku I; |
c) |
uwolnień zanieczyszczeń ze źródeł rozproszonych, o których mowa w art. 8 ust. 1, gdy informacje takie są dostępne. |
Artykuł 4
Projekt i struktura
1. Komisja publikuje europejski PRTR przedstawiający dane w postaci zagregowanej i niezagregowanej, tak aby uwolnienia i transfery mogły być wyszukane i określone według:
a) |
zakładu, w tym w stosownych przypadkach spółki-matki zakładu, i jego położenia geograficznego, w tym zlewni; |
b) |
działalności; |
c) |
zaistnienia na poziomie Państwa Członkowskiego lub Wspólnoty; |
d) |
odpowiednio, zanieczyszczenia lub odpadu; |
e) |
każdego elementu środowiska naturalnego (powietrze, woda, gleba), do którego zanieczyszczenie jest uwalniane; |
f) |
odpowiednio, transferu odpadów poza miejsce ich powstania oraz miejsce ich przeznaczenia; |
g) |
transferu zanieczyszczeń zawartych w ściekach poza miejsce ich powstania; |
h) |
źródeł rozproszonych; |
i) |
właściciela lub operatora zakładu. |
2. Europejski PRTR zostanie zaprojektowany tak, aby w maksymalnym stopniu ułatwiał publiczny dostęp, pozwalając, w normalnych warunkach użytkowania, na ciągły i łatwy dostęp do informacji w Internecie lub poprzez inne środki elektroniczne. Jego struktura uwzględnia możliwość jego rozszerzenia w przyszłości i obejmuje wszystkie dane zgłaszane w poprzednich latach sprawozdawczych do co najmniej dziesięciu lat sprawozdawczych wstecz.
3. Europejski PRTR zawiera odsyłacze do:
a) |
krajowych PRTR Państw Członkowskich; |
b) |
innych stosownych istniejących, publicznie dostępnych baz danych dotyczących spraw związanych z PRTR, w tym również krajowych PRTR innych Stron Protokołu oraz, gdy to możliwe, innych państw; |
c) |
stron internetowych zakładów, jeżeli istnieją, i odsyłaczy udostępnionych dobrowolnie przez zakłady. |
Artykuł 5
Sprawozdawczość operatorów
1. Operator każdego zakładu prowadzącego jeden lub więcej spośród rodzajów działalności określonych w załączniku I z przekroczeniem obowiązujących progów wydajności w nim określonych zgłasza co roku właściwemu organowi dane ilościowe wraz z podaniem, czy dane te są oparte na pomiarze, obliczeniu czy oszacowaniu, w odniesieniu do:
a) |
uwolnień do powietrza, wody i gleby jakiegokolwiek z zanieczyszczeń określonych w załączniku II, dla którego obowiązująca wartość progowa określona w załączniku II jest przekroczona; |
b) |
transferów poza miejsce powstania, przekraczających rocznie 2 tony dla odpadów niebezpiecznych lub 2 000 ton dla odpadów innych niż niebezpieczne, dla dowolnej spośród operacji odzysku („R”) albo unieszkodliwiania („D”), z wyjątkiem operacji unieszkodliwiania typu „obróbka w glebie” oraz „głębokie wtryskiwanie”, o których mowa w art. 6, z podaniem odpowiednio „R” lub „D”, w zależności od tego, czy odpad jest przeznaczony do odzysku, czy też do unieszkodliwienia oraz, dla transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych, nazwy i adresu firmy dokonującej odzysku lub unieszkodliwienia odpadu oraz rzeczywistego miejsca odzysku lub unieszkodliwienia; |
c) |
transferów poza miejsce powstania któregokolwiek z zanieczyszczeń określonych w załączniku II zawartego w ściekach przeznaczonych do oczyszczenia, dla którego wartość progowa określona w załączniku II kolumna 1b jest przekroczona. |
Operator każdego zakładu, w którym prowadzona jest jedna lub więcej z rodzajów działalności określonych w załączniku I z przekroczeniem progów wydajności w nim określonych, zgłasza właściwemu organowi informacje niezbędne do identyfikacji zakładu zgodnie z załącznikiem III, chyba że informacje te zostały już udostępnione właściwemu organowi.
W wypadku danych określonych jako dane oparte na pomiarze lub obliczeniu podaje się metodę, przy pomocy której dokonano analizy, lub metodę obliczeniową.
Uwolnienia, o których mowa w załączniku II, przekazywane zgodnie z lit. a) niniejszego ustępu, obejmują wszystkie uwolnienia ze wszystkich źródeł określonych w załączniku I znajdujących się na terenie zakładu.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zawierają informacje dotyczące uwolnień i transferów powstających ogółem w wyniku działań zamierzonych, przypadkowych, rutynowych i nierutynowych.
Dostarczając te informacje, operatorzy wyszczególniają, jeżeli to możliwe, wszelkie dane związane z niezamierzonym uwolnieniem do środowiska.
3. Operator każdego zakładu zbiera z odpowiednią częstotliwością informacje potrzebne do określenia, które z dokonywanych przez zakład uwolnień oraz transferów zanieczyszczeń poza miejsce powstania podlegają wymaganiom sprawozdawczości na mocy ust. 1.
4. Przygotowując sprawozdanie, dany operator wykorzystuje najlepsze dostępne informacje, które mogą obejmować dane z monitorowania, wskaźniki emisji, równania bilansu masy, pośrednie monitorowanie lub inne obliczenia, oceny techniczne oraz inne metody zgodne z art. 9 ust. 1 oraz zgodne z metodykami uznanymi na poziomie międzynarodowym, jeśli są one dostępne.
5. Operator każdego danego zakładu objętego obowiązkiem sprawozdawczości przechowuje do wglądu dla właściwych organów Państwa Członkowskiego zapisy danych, z których pochodziły informacje podane w sprawozdaniu, przez okres pięciu lat od końca danego roku sprawozdawczego. W zapisach tych opisana jest również metodyka użyta do zbierania danych.
Artykuł 6
Uwolnienia do gleby
Odpad podlegający operacjom unieszkodliwiania typu „obróbka w glebie” lub „głębokie wtryskiwanie”, opisanym w załączniku IIA do dyrektywy 75/442/EWG, jest zgłaszany jako uwolnienie do gleby jedynie przez operatora zakładu, na terenie którego odpad powstał.
Artykuł 7
Sprawozdawczość Państw Członkowskich
1. Państwa Członkowskie, uwzględniając wymagania określone w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, określają termin, do którego operatorzy przekazują swojemu właściwemu organowi wszystkie dane, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, oraz informacje, o których mowa w art. 5 ust. 3, 4 i 5.
2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną wszystkie dane, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III oraz według następującego harmonogramu:
a) |
za pierwszy rok sprawozdawczy, w terminie 18 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego; |
b) |
dla wszystkich następnych lat sprawozdawczych, w terminie 15 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego. |
Pierwszym rokiem sprawozdawczym jest rok 2007.
3. Komisja, z pomocą Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska, wprowadza informacje przekazane przez Państwa Członkowskie do europejskiego PRTR zgodnie z następującym harmonogramem:
a) |
za pierwszy rok sprawozdawczy, w terminie 21 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego; |
b) |
dla wszystkich następnych lat sprawozdawczych, w terminie 16 miesięcy po zakończeniu roku sprawozdawczego. |
Artykuł 8
Uwolnienia ze źródeł rozproszonych
1. Komisja, wspierana przez Europejską Agencję Środowiska, włącza do europejskiego PRTR informacje dotyczące uwolnień ze źródeł rozproszonych, jeżeli takie informacje istnieją i zostały już zgłoszone przez Państwa Członkowskie.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przedstawiane tak, aby umożliwić użytkownikom wyszukiwanie i identyfikowanie uwolnień zanieczyszczeń ze źródeł rozproszonych zgodnie z odpowiednim rozkładem przestrzennym, i zawierają informacje dotyczące metodyki użytej do pozyskania informacji.
3. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że nie istnieją dane dotyczące uwolnień ze źródeł rozproszonych, podejmuje ona środki w celu zainicjowania sprawozdawczości w zakresie uwolnień istotnych zanieczyszczeń z jednego lub więcej źródeł rozproszonych, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 2, przy wykorzystaniu, jeżeli to konieczne, metodyk uznanych na poziomie międzynarodowym.
Artykuł 9
Zapewnienie jakości i jej ocena
1. Operator każdego zakładu podlegającego wymaganiom sprawozdawczości przedstawionym w art. 5 zapewnia jakość przekazywanych przez siebie informacji.
2. Właściwe organy oceniają jakość danych dostarczanych przez operatorów zakładów, o których mowa w ust. 1, w szczególności pod względem ich kompletności, spójności i wiarygodności.
3. Komisja koordynuje prace nad zapewnieniem jakości i jej oceną w konsultacji z Komitetem, o którym mowa w art. 19 ust. 1.
4. Komisja może przyjąć wytyczne dla monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji zgodnie z procedurą określoną w art. 19 ust. 2. Powyższe wytyczne są w odpowiednich przypadkach zgodne z metodykami uznanymi na poziomie międzynarodowym oraz spójne z innym prawodawstwem wspólnotowym.
Artykuł 10
Dostęp do informacji
1. Komisja, z pomocą Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska, zapewnia publiczną dostępność europejskiego PRTR bezpłatnie poprzez Internet, uwzględniając ramy czasowe określone w art. 7 ust. 3.
2. W przypadku gdy informacje zawarte w europejskim PRTR nie są łatwo dostępne dla społeczeństwa drogą elektroniczną, dane Państwo Członkowskie oraz Komisja umożliwiają elektroniczny dostęp do europejskiego PRTR w publicznie dostępnych miejscach.
Artykuł 11
Poufność
W każdym przypadku, gdy informacje są traktowane przez Państwo Członkowskie jako poufne zgodnie z art. 4 dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji o środowisku (10), Państwo Członkowskie podaje w swoim sprawozdaniu zgodnie z art. 7 ust. 2 niniejszego rozporządzenia dla każdego roku sprawozdawczego i oddzielnie dla każdego zakładu żądającego poufności, jakiego rodzaju informacje nie zostały ujawnione oraz powód nieujawnienia.
Artykuł 12
Udział społeczeństwa
1. Komisja zapewnia społeczeństwu wczesną i skuteczną możliwość udziału w dalszym rozwoju europejskiego PRTR, w tym również w tworzeniu zdolności instytucjonalnej i przygotowywaniu zmian do niniejszego rozporządzenia.
2. Społeczeństwo ma możliwość przedstawiania odpowiednich uwag, informacji, analiz lub opinii w rozsądnym terminie.
3. Komisja należycie uwzględnia taki wkład i informuje społeczeństwo o wynikach jego udziału.
Artykuł 13
Dostęp do wymiaru sprawiedliwości
Dostęp do wymiaru sprawiedliwości związany z publicznym dostępem do informacji o środowisku naturalnym jest zapewniony zgodnie z art. 6 dyrektywy 2003/4/WE, a w przypadku gdy zaangażowane są instytucje Wspólnoty – zgodnie z art. 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (11).
Artykuł 14
Wytyczne
1. Tak szybko, jak to możliwe, ale nie później niż cztery miesiące przed rozpoczęciem pierwszego roku sprawozdawczego Komisja, w drodze konsultacji z Komitetem, o którym mowa w art. 19 ust. 1, opracuje wytyczne wspierające wdrażanie europejskiego PRTR.
2. Wytyczne dotyczące wdrażania europejskiego PRTR zajmują się w szczególności następującymi kwestiami szczegółowymi:
a) |
procedurami sprawozdawczości; |
b) |
danymi objętymi sprawozdawczością; |
c) |
zapewnieniem jakości i jej oceną; |
d) |
w przypadku danych poufnych, wskazywaniem typu danych, które nie zostały ujawnione, oraz powodów odmowy ujawnienia; |
e) |
odwołaniem się do uznanych na poziomie międzynarodowym metod określania uwolnień i metod analitycznych oraz metodyk pobierania próbek; |
f) |
wskazywaniem spółek-matek; |
g) |
kodowaniem rodzajów działalności zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia i do dyrektywy 96/61/WE. |
Artykuł 15
Podnoszenie świadomości
Komisja i Państwa Członkowskie promują świadomość społeczną w odniesieniu do europejskiego PRTR i zapewniają wsparcie w dostępie do europejskiego PRTR oraz w zrozumieniu i wykorzystaniu zawartych w nim informacji.
Artykuł 16
Dodatkowe informacje objęte sprawozdawczością Państw Członkowskich
1. W jednym raporcie opartym o informacje z ostatnich trzech lat sprawozdawczych, przedstawianym co trzy lata wraz z danymi podawanymi zgodnie z art. 7, Państwa Członkowskie informują Komisję o praktyce i środkach podejmowanych w odniesieniu do:
a) |
wymagań zgodnie z art. 5; |
b) |
zapewnienia jakości i jej oceny zgodnie z art. 9; |
c) |
dostępu do informacji zgodnie z art. 10 ust. 2; |
d) |
działań związanych z podnoszeniem świadomości zgodnie z art. 15; |
e) |
poufności informacji zgodnie z art. 11; |
f) |
sankcji przewidzianych zgodnie z art. 20 i doświadczeń związanych z ich stosowaniem. |
2. W celu ułatwienia sprawozdawczości Państw Członkowskich Komisja przedkłada projekt kwestionariusza, który przyjmowany jest zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 2.
Artykuł 17
Przegląd informacji przez Komisję i wnioski w sprawie zmian
1. Komisja dokonuje przeglądu informacji podanych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 7 i po konsultacji z Państwami Członkowskimi publikuje co trzy lata sprawozdanie na podstawie informacji z trzech ostatnich dostępnych lat sprawozdawczych sześć miesięcy po przedstawieniu tych informacji w Internecie.
2. Sprawozdanie to przedstawiane jest Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z oceną funkcjonowania europejskiego PRTR.
Artykuł 18
Zmiany w załącznikach
Wszelkie zmiany niezbędne do dostosowania:
a) |
załączników II lub III do niniejszego rozporządzenia do postępu naukowego i technicznego; lub |
b) |
załączników II lub III do niniejszego rozporządzenia w rezultacie przyjęcia przez Konferencję Stron Protokołu wszelkich zmian do załączników do Protokołu; |
są przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 19 ust. 2.
Artykuł 19
Procedura komitetu
1. Komisja jest wspomagana przez komitet.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na trzy miesiące.
Artykuł 20
Sankcje
1. Państwa Członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Przewidywane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach najpóźniej rok od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i powiadamiają ją niezwłocznie o każdej następnej zmianie mającej na nie wpływ.
Artykuł 21
Zmiany dyrektyw 91/689/EWG i 96/61/WE
1. Skreśla się art. 8 ust. 3 dyrektywy 91/689/EWG.
2. Skreśla się art. 15 ust. 3 dyrektywy 96/61/WE.
Artykuł 22
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu, dnia 18 stycznia 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
W imieniu Rady
H. WINKLER
Przewodniczący
(1) Opinia z dnia 6 kwietnia 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 2 grudnia 2005 r.
(3) Dz.U. L 242 z 10.9.2002, str. 1.
(4) Dz.U. L 192 z 28.7.2000, str. 36.
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(6) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).
(7) Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(8) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(9) Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 40. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(10) Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 26.
(11) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
ZAŁĄCZNIK I
Rodzaje działalności
Nr |
Rodzaj działalności |
Próg wydajności |
||||||||||||||||||||||
1. |
Przemysł energetyczny |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Rafinerie ropy naftowej i gazu |
* (1) |
||||||||||||||||||||||
b) |
Instalacje do zgazowania i upłynniania węgla |
* |
||||||||||||||||||||||
c) |
Elektrociepłownie i inne instalacje do spalania paliw |
Moc nominalna 50 megawatów (MW) |
||||||||||||||||||||||
d) |
Piece koksownicze |
* |
||||||||||||||||||||||
e) |
Młyny węglowe |
Zdolność produkcyjna 1 tona na godzinę |
||||||||||||||||||||||
f) |
Instalacje do wytwarzania produktów węglowych i bezdymnego paliwa stałego |
* |
||||||||||||||||||||||
2. |
Produkcja i obróbka metali |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Instalacje do prażenia lub spiekania rud metali (w tym rudy siarczkowej) |
* |
||||||||||||||||||||||
b) |
Instalacje do produkcja surówki lub stali (wytop pierwotny lub wtórny), w tym do odlewania ciągłego |
Zdolność produkcyjna 2,5 tony na godzinę |
||||||||||||||||||||||
c) |
Instalacje do obróbki metali żelaznych: |
|
||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 20 ton surowej stali na godzinę |
|||||||||||||||||||||||
|
Energia młota 50 kilodżuli, stosowana moc cieplna 20 MW |
|||||||||||||||||||||||
|
Wielkość wsadu 2 tony surowej stali na godzinę |
|||||||||||||||||||||||
d) |
Odlewnie metali żelaznych |
Zdolność produkcyjna 20 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
e) |
Instalacje: |
|
||||||||||||||||||||||
|
* |
|||||||||||||||||||||||
|
Wydajność topienia 4 tony na dobę dla ołowiu i kadmu lub 20 ton na dobę dla pozostałych metali |
|||||||||||||||||||||||
f) |
Instalacje do powierzchniowej obróbki metali i tworzyw sztucznych przy użyciu procesu elektrolitycznego lub chemicznego |
Pojemność wanien procesowych 30 m3 |
||||||||||||||||||||||
3. |
Przemysł mineralny |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Górnictwo podziemne i działalności powiązane |
* |
||||||||||||||||||||||
b) |
Górnictwo odkrywkowe i kamieniołomy |
Powierzchnia terenu objętego rzeczywistą działalnością wydobywczą 25 hektarów |
||||||||||||||||||||||
c) |
Instalacje do produkcji: |
|
||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 500 ton na dobę |
|||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 50 ton na dobę |
|||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 50 ton na dobę |
|||||||||||||||||||||||
d) |
Instalacje do produkcji azbestu oraz wytwarzania produktów na bazie azbestu |
* |
||||||||||||||||||||||
e) |
Instalacje do wytwarzania szkła, w tym włókna szklanego |
Wydajność topienia 20 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
f) |
Instalacje do wytopu materiałów mineralnych, w tym produkcja włókien mineralnych |
Wydajność topienia 20 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
g) |
Instalacje do wytwarzania produktów ceramicznych przez wypalanie, w tym dachówek, cegieł, cegieł ogniotrwałych, płytek, wyrobów kamionkowych lub porcelany |
Zdolność produkcyjna 75 ton na dobę lub pojemność pieca 4 m3 i gęstość ustawienia produktu w piecu 300 kg/m3 |
||||||||||||||||||||||
4. |
Przemysł chemiczny |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Instalacje chemiczne do wytwarzania na skalę przemysłową podstawowych związków organicznych, takich jak:
|
* |
||||||||||||||||||||||
b) |
Instalacje chemiczne do produkcji na skalę przemysłową podstawowych związków nieorganicznych, takich jak:
|
* |
||||||||||||||||||||||
c) |
Instalacje chemiczne do produkcji na skalę przemysłową nawozów fosforowych, azotowych lub potasowych (nawozów prostych lub złożonych) |
* |
||||||||||||||||||||||
d) |
Instalacje chemiczne do produkcji na skalę przemysłową podstawowych środków ochrony roślin i biocydów |
* |
||||||||||||||||||||||
e) |
Instalacje wykorzystujące proces chemiczny lub biologiczny do produkcji na skalę przemysłową podstawowych produktów farmaceutycznych |
* |
||||||||||||||||||||||
f) |
Instalacje do produkcji na skalę przemysłową materiałów wybuchowych i produktów pirotechnicznych |
* |
||||||||||||||||||||||
5. |
Gospodarka odpadami i ściekami |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Instalacje do odzysku lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych |
Przyjmujące 10 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
b) |
Instalacje do spalania odpadów innych niż niebezpieczne w zakresie dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (2) |
Zdolność produkcyjna 3 tony na godzinę |
||||||||||||||||||||||
c) |
Instalacje do unieszkodliwiania odpadów innych niż niebezpieczne |
Zdolność przetwarzania 50 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
d) |
Składowiska (z wyłączeniem składowisk odpadów obojętnych oraz składowisk, które zostały ostatecznie zamknięte przed dniem16 lipca 2001 r. lub dla których upłynęła faza późniejszej ochrony wymagana przez właściwe organy zgodnie z art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (3)) |
Przyjmujące 10 ton na dobę lub o całkowitej pojemności 25 000 ton |
||||||||||||||||||||||
e) |
Instalacje do unieszkodliwiania lub recyklingu padliny zwierzęcej lub odpadów zwierzęcych |
Zdolność produkcyjna10 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
f) |
Oczyszczalnie ścieków komunalnych |
Wydajność odpowiadająca liczbie 100 000 mieszkańców |
||||||||||||||||||||||
g) |
Niezależnie eksploatowane oczyszczalnie ścieków przemysłowych, które obsługują jeden lub więcej rodzajów działalności wymienionych w niniejszym załączniku |
Wydajność 10 000 m3 (4) na dobę |
||||||||||||||||||||||
6. |
Produkcja i przetwórstwo papieru oraz drewna |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Zakłady przemysłowe do produkcji pulpy drzewnej lub podobnych materiałów włóknistych |
* |
||||||||||||||||||||||
b) |
Zakłady przemysłowe do produkcji papieru i tektury oraz innych podstawowych produktów drewnopochodnych (takich jak płyta wiórowa, płyta pilśniowa i sklejka) |
Zdolność produkcyjna 20 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
c) |
Zakłady przemysłowe do konserwacji drewna i produktów drewnopochodnych za pomocą środków chemicznych |
Zdolność produkcyjna 50 m3 na dobę |
||||||||||||||||||||||
7. |
Intensywny chów lub hodowla inwentarza żywego i akwakultura |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Instalacje do intensywnego chowu lub hodowli drobiu lub świń |
|
||||||||||||||||||||||
b) |
Intensywna akwakultura |
Zdolność produkcyjna 1 000 ton ryb lub skorupiaków na rok |
||||||||||||||||||||||
8. |
Produkty zwierzęce i roślinne w sektorze spożywczym |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Ubojnie |
Zdolność produkcyjna 50 ton tusz na dobę |
||||||||||||||||||||||
b) |
Obróbka i przetwórstwo produktów spożywczych i napojów z: |
|
||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 75 ton wyrobów gotowych na dobę |
|||||||||||||||||||||||
|
Zdolność produkcyjna 300 ton wyrobów gotowych na dobę (średnia wartość kwartalna) |
|||||||||||||||||||||||
c) |
Obróbka i przetwórstwo mleka |
Zdolność przetwarzania 200 ton mleka na dobę (średnia wartość roczna) |
||||||||||||||||||||||
9. |
Inne rodzaje działalności |
|
||||||||||||||||||||||
a) |
Zakłady obróbki wstępnej (operacje, takie jak mycie, bielenie, merceryzacja) lub barwienie włókien lub materiałów włókienniczych |
Zdolność przetwarzania 10 ton na dobę |
||||||||||||||||||||||
b) |
Zakłady garbowania skór |
Zdolność produkcyjna 12 ton wyrobów gotowych na dobę |
||||||||||||||||||||||
c) |
Instalacje do obróbki powierzchniowej substancji, przedmiotów lub produktów przy użyciu rozpuszczalników organicznych, w szczególności do zdobienia, nadrukowywania, powlekania, odtłuszczania, impregnacji, gruntowania, malowania, czyszczenia lub nasączania |
Zużycie rozpuszczalnika 150 kg na godzinę lub 200 ton na rok |
||||||||||||||||||||||
d) |
Instalacje do produkcji węgla (sadzy) lub elektrografitu poprzez spalanie lub grafityzację |
* |
||||||||||||||||||||||
e) |
Instalacje do budowania i malowania lub usuwania farby ze statków |
Wydajność dla statków o długości 100 m |
(1) Gwiazdka (*) wskazuje, że nie został określony próg wydajności (wszystkie zakłady są objęte obowiązkiem sprawozdawczości).
(2) Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91.
(3) Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.
(4) Próg wydajności podlega rewizji najpóźniej w 2010 r. w świetle wyników pierwszego cyklu sprawozdawczego.
ZAŁĄCZNIK II
Zanieczyszczenia (1)
Nr |
Numer CAS |
Zanieczyszczenie (2) |
Wartość progowa dla uwolnień (kolumna 1) |
||
do powietrza (kolumna 1a) kg/rok |
do wody (kolumna 1b) kg/rok |
do gleby (kolumna 1c) kg/rok |
|||
1 |
74-82-8 |
Metan (CH4) |
100 000 |
— (3) |
— |
2 |
630-08-0 |
Tlenek węgla (CO) |
500 000 |
— |
— |
3 |
124-38-9 |
Dwutlenek węgla (CO2) |
100 000 000 |
— |
— |
4 |
|
Fluorowęglowodory (HFCs) (4) |
100 |
— |
— |
5 |
10024-97-2 |
Podtlenek azotu (N2O) |
10 000 |
— |
— |
6 |
7664-41-7 |
Amoniak (NH3) |
10 000 |
— |
— |
7 |
|
Niemetanowe lotne związki organiczne (NMVOC) |
100 000 |
— |
— |
8 |
|
Tlenki azotu (NOx/NO2) |
100 000 |
— |
— |
9 |
|
Perfluorowęglowodory (PFCs) (5) |
100 |
— |
— |
10 |
2551-62-4 |
Sześciofluorek siarki (SF6) |
50 |
— |
— |
11 |
|
Tlenki siarki (SOx/SO2) |
150 000 |
— |
— |
12 |
|
Całkowity azot |
— |
50 000 |
50 000 |
13 |
|
Całkowity fosfor |
— |
5 000 |
5 000 |
14 |
|
(6)Wodorochlorofluorowęglowodory (HCFCs) (5) |
1 |
— |
— |
15 |
|
Chlorofluorowęglowodory (CFCs) (7) |
1 |
— |
— |
16 |
|
Halony (8) |
1 |
— |
— |
17 |
|
Arsen i jego związki (jako As) (9) |
20 |
5 |
5 |
18 |
|
Kadm i jego związki (jako Cd) (9) |
10 |
5 |
5 |
19 |
|
Chrom i jego związki (as Cr) (9) |
100 |
50 |
50 |
20 |
|
Miedź i jej związki (jako Cu) (9) |
100 |
50 |
50 |
21 |
|
Rtęć i jej związki (jako Hg) (9) |
10 |
1 |
1 |
22 |
|
Nikiel i jego związki (jako Ni) (9) |
50 |
20 |
20 |
23 |
|
Ołów i jego związki (jako Pb) (9) |
200 |
20 |
20 |
24 |
|
Cynk i jego związki (jako Zn) (9) |
200 |
100 |
100 |
25 |
15972-60-8 |
Alachlor |
— |
1 |
1 |
26 |
309-00-2 |
Aldryna |
1 |
1 |
1 |
27 |
1912-24-9 |
Atrazyna |
— |
1 |
1 |
28 |
57-74-9 |
Chlordan |
1 |
1 |
1 |
29 |
143-50-0 |
Chlordekon |
1 |
1 |
1 |
30 |
470-90-6 |
Chlorfenwinfos |
— |
1 |
1 |
31 |
85535-84-8 |
Chloroalkany, C10-C13 |
— |
1 |
1 |
32 |
2921-88-2 |
Chlorpyrifos |
— |
1 |
1 |
33 |
50-29-3 |
DDT |
1 |
1 |
1 |
34 |
107-06-2 |
1,2-dwuchloroetan (EDC) |
1 000 |
10 |
10 |
35 |
75-09-2 |
Dwuchlorometan (DCM) |
1 000 |
10 |
10 |
36 |
60-57-1 |
Dieldryna |
1 |
1 |
1 |
37 |
330-54-1 |
Diuron |
— |
1 |
1 |
38 |
115-29-7 |
Endosulfan |
— |
1 |
1 |
39 |
72-20-8 |
Endryna |
1 |
1 |
1 |
40 |
|
Związki halogenoorganiczne (jako AOX) (10) |
— |
1 000 |
1 000 |
41 |
76-44-8 |
Heptachlor |
1 |
1 |
1 |
42 |
118-74-1 |
Sześciochlorobenzen (HCB) |
10 |
1 |
1 |
43 |
87-68-3 |
Sześciochlorobutadien (HCBD) |
— |
1 |
1 |
44 |
608-73-1 |
1,2,3,4,5,6-sześciochlorocykloheksan (HCH) |
10 |
1 |
1 |
45 |
58-89-9 |
Lindan |
1 |
1 |
1 |
46 |
2385-85-5 |
Mirex |
1 |
1 |
1 |
47 |
|
PCDD+PCDF (dioksyny + furany) (jako Teq) (11) |
0,0001 |
0,0001 |
0,0001 |
48 |
608-93-5 |
Pentachlorobenzen |
1 |
1 |
1 |
49 |
87-86-5 |
Pentachlorofenol (PCP) |
10 |
1 |
1 |
50 |
1336-36-3 |
Polichlorowane dwufenyle (PCB) |
0,1 |
0,1 |
0,1 |
51 |
122-34-9 |
Symazyna |
— |
1 |
1 |
52 |
127-18-4 |
Czterochloroetylen (PER) |
2 000 |
10 |
— |
53 |
56-23-5 |
Czterochlorometan (TCM) |
100 |
1 |
— |
54 |
12002-48-1 |
Trichlorobenzeny (TCB) (wszystkie izomery) |
10 |
1 |
— |
55 |
71-55-6 |
1,1,1-trichloroetan |
100 |
— |
— |
56 |
79-34-5 |
1,1,2,2-tetrachloroetan |
50 |
— |
— |
57 |
79-01-6 |
Trichloroetylen |
2 000 |
10 |
— |
58 |
67-66-3 |
Trichlorometan |
500 |
10 |
— |
59 |
8001-35-2 |
Toksafen |
1 |
1 |
1 |
60 |
75-01-4 |
Chlorek winylu |
1 000 |
10 |
10 |
61 |
120-12-7 |
Antracen |
50 |
1 |
1 |
62 |
71-43-2 |
Benzen |
1 000 |
200 (jako BTEX) (12) |
200 (jako BTEX) (12) |
63 |
|
Bromowane dwufenyloetery (PBDE) (13) |
— |
1 |
1 |
64 |
|
Nonylphenol/nonylphenoletoxylate i estry nonylofenolooksyetylowe (NP/NPE) |
— |
1 |
1 |
65 |
100-41-4 |
Etylobenzen |
— |
200 (jako BTEX) (12) |
200 (jako BTEX) (12) |
66 |
75-21-8 |
Tlenek etylenu |
1 000 |
10 |
10 |
67 |
34123-59-6 |
Izoproturon |
— |
1 |
1 |
68 |
91-20-3 |
Naftalen |
100 |
10 |
10 |
69 |
|
Związki organiczne cyny (jako całkowita Sn) |
— |
50 |
50 |
70 |
117-81-7 |
Di-(2-etyloheksylo) ftalan (DEHP) |
10 |
1 |
1 |
71 |
108-95-2 |
Fenole (jako całkowity C) (14) |
— |
20 |
20 |
72 |
|
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAH) (15) |
50 |
5 |
5 |
73 |
108-88-3 |
Toluen |
— |
200 (jako BTEX) (12) |
200 (jako BTEX) (12) |
74 |
|
Tributylocyna i jej związki (16) |
— |
1 |
1 |
75 |
|
Trifenylocyna i jej związki (17) |
— |
1 |
1 |
76 |
|
Całkowity węgiel organiczny (TOC) (jako całkowity C lub COD/3) |
— |
50 000 |
— |
77 |
1582-09-8 |
Trifluralin |
— |
1 |
1 |
78 |
1330-20-7 |
Ksyleny (18) |
— |
200 (jako BTEX) (12) |
200 (jako BTEX) (12) |
79 |
|
Chlorki (jako całkowity Cl) |
— |
2 miliony |
2 miliony |
80 |
|
Chlor i jego związki nieorganiczne (jako HCl) |
10 000 |
— |
— |
81 |
1332-21-4 |
Azbest |
1 |
1 |
1 |
82 |
|
Cyjanki (jako całkowity CN) |
— |
50 |
50 |
83 |
|
Fluorki (jako całkowity F) |
— |
2 000 |
2 000 |
84 |
|
Fluor i jego związki nieorganiczne (jako HF) |
5 000 |
— |
— |
85 |
74-90-8 |
Cyjanowodór (HCN) |
200 |
— |
— |
86 |
|
Pył zawieszony (PM10) |
50 000 |
— |
— |
87 |
1806-26-4 |
Oktylofenole i estry oktylofenolooksyetylowe |
— |
1 |
— |
88 |
206-44-0 |
Fluoranten |
— |
1 |
— |
89 |
465-73-6 |
Izodryna |
— |
1 |
— |
90 |
36355-1-8 |
Heksabromobifenyl |
0,1 |
0,1 |
0,1 |
91 |
191-24-2 |
Benzo(g, h, i)perylen |
|
1 |
|
(1) Emitowanie zanieczyszczeń należących do poszczególnych kategorii zanieczyszczeń przewidzianych w załączniku II jest zgłaszane w każdej z tych kategorii.
(2) O ile nie wyszczególniono inaczej, każde zanieczyszczenie wyszczególnione w załączniku II zgłaszane jest jako masa całkowita tego zanieczyszczenia lub, jeżeli zanieczyszczenie jest grupą substancji, jako masa całkowita tej grupy.
(3) Myślnik (-) oznacza, że dany parametr i element nie wymagają zgłaszania.
(4) Masa całkowita fluorowęglowodorów: suma HFC23, HFC32, HFC41, HFC4310mee, HFC125, HFC134, HFC134a, HFC152a, HFC143, HFC143a, HFC227ea, HFC236fa, HFC245ca, HFC365mfc.
(5) Masa całkowita perfluorowęglowodorów: suma CF4, C2F6, C3F8, C4F10, c-C4F8, C5F12, C6F14.
(6) Masa całkowita substancji, w tym ich izomerów, wymienionych w grupie VIII załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2003 (Dz.U. L 265 z 16.10.2003, str. 1).
(7) Masa całkowita substancji, w tym ich izomerów, wymienionych w grupach I i II załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000.
(8) Masa całkowita substancji, w tym ich izomerów, wymienionych w grupach III i VI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000.
(9) Wszystkie metale zgłaszane są jako masa całkowita tego pierwiastka we wszystkich formach chemicznych obecnych w emisji.
(10) Związki halogenoorganiczne, które mogą być adsorbowane przez węgiel aktywowany, wyrażone jako chlorek.
(11) Wyrażone jako I-TEQ.
(12) Pojedyncze zanieczyszczenia mają być zgłaszane, jeśli próg dla BTEX (sumaryczny parametr dla benzenu, toluenu, etylobenzenu, ksylenów) zostanie przekroczony.
(13) Masa całkowita następujących bromowanych dwufenyloeterów: penta-BDE, okta-BDE oraz deka-BDE.
(14) Masa całkowita fenolu i prostych pochodnych fenoli wyrażona jako węgiel całkowity.
(15) Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (PAH) mają być mierzone do celów zgłaszania uwolnień do powietrza jako benzo(a)piren (50-32-8), benzo(b)fluoranten (205-99-2), benzo(k)fluoranten (207-08-9), indeno(1,2,3-cd)piren (193-39-5) (zaczerpnięto z rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 229 z 29.6.2004, str. 5)).
(16) Masa całkowita związków tributylocyny, wyrażona jako masa tributylocyny.
(17) Masa całkowita związków trifenylocyny, wyrażona jako masa trifenylocyny.
(18) Masa całkowita ksylenów (o-ksyleny, m-ksyleny, paraksyleny).
ZAŁĄCZNIK III
Wzór sprawozdania Państw Członkowskich dla Komisji dla danych dotyczących uwolnień i transferów
Rok odniesienia |
|
|
Identyfikacja zakładu |
|
|
Nazwa spółki-matki Nazwa zakładu Numer identyfikacyjny zakładu Ulica, numer Miasto/miejscowość Kod pocztowy Kraj Współrzędne położenia Obszar zlewni (1) Kod NACE (4 cyfry) Główny rodzaj działalności gospodarczej Wielkość produkcji (opcjonalnie) Ilość instalacji (opcjonalnie) Ilość godzin eksploatacji w roku (opcjonalnie) Ilość pracowników (opcjonalnie) Miejsce na informacje lub adres strony internetowej dostarczone przez zakład lub spółkę-matkę (opcjonalnie) |
|
|
Wszystkie rodzaje działalności zakładu wymienione w załączniku I (zgodnie z systemem kodowania podanym w załączniku I oraz kodem IPPC, gdy jest dostępny) |
|
|
Działalność 1 (główny rodzaj działalności z załącznika I) Działalność 2 Działalność N |
|
|
Dane dotyczące uwolnienia do powietrza spowodowanego przez zakład dla każdego zanieczyszczenia przekraczającego wartość progową (zgodnie z załącznikiem II) |
Uwolnienia do powietrza |
|
Zanieczyszczenie 1 Zanieczyszczenie 2 Zanieczyszczenie N |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
T: Ogólne w kg na rok A: Przypadkowe w kg na rok |
Dane dotyczące uwolnienia do wody spowodowanego przez zakład dla każdego zanieczyszczenia przekraczającego wartość progową (zgodnie z załącznikiem II) |
Uwolnienia do wody |
|
Zanieczyszczenie 1 Zanieczyszczenie 2 Zanieczyszczenie N |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
T: Ogólne w kg na rok A: Przypadkowe w kg na rok |
Dane dotyczące uwolnienia do gleby spowodowanego przez zakład dla każdego zanieczyszczenia przekraczającego wartość progową (zgodnie z załącznikiem II) |
Uwolnienia do gleby |
|
Zanieczyszczenie 1 Zanieczyszczenie 2 Zanieczyszczenie N |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
T: Ogólne w kg na rok A: Przypadkowe w kg na rok |
Transfer każdego zanieczyszczenia ze ścieków przeznaczonych do oczyszczania poza miejsce powstania w ilościach przekraczających wartość progową (zgodnie z załącznikiem II) |
|
|
Zanieczyszczenie 1 Zanieczyszczenie 2 Zanieczyszczenie N |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w kg na rok |
Transfer niebezpiecznych odpadów poza miejsce powstania dla zakładu przekraczającego wartość progową (zgodnie z art. 5) |
||
W obrębie kraju: Do odzysku (R) |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
W obrębie kraju: Do unieszkodliwienia (D) |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
Do innych krajów: Do odzysku (R) Nazwa firmy prowadzącej odzysk Adres firmy prowadzącej odzysk Adres faktycznego miejsca odzysku, gdzie przekazywany jest odpad |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
Do innych krajów: Do unieszkodliwienia (D) Nazwa firmy unieszkodliwiającej Adres firmy unieszkodliwiającej Adres faktycznego miejsca unieszkodliwiania, gdzie przekazywany jest odpad |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
Transfer odpadów innych niż niebezpieczne poza miejsce powstania dla zakładu przekraczającego wartość progową (zgodnie z art. 5) |
||
Do odzysku (R) |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
Do unieszkodliwienia (D) |
M: zmierzone; użyta metoda analityczna C: obliczone; użyta metoda obliczeniowa E: oszacowane |
w tonach na rok |
Właściwy organ dla przyjmowania wniosków od społeczeństwa: Nazwa Ulica, numer Miasto/miejscowość Nr telefonu Nr faksu |
|
(1) Zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1). Dyrektywa zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2001, str. 1).
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/18 |
DECYZJA NR 167/2006/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 18 stycznia 2006 r.
dotycząca działań niektórych państw trzecich w zakresie żeglugi towarowej
(Wersja ujednolicona)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 80 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Decyzja Rady 78/774/EWG z dnia 19 września 1978 r. dotycząca działań niektórych państw trzecich w zakresie żeglugi towarowej (3) została znacząco zmieniona (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości jej tekst powinien zostać ujednolicony. |
(2) |
Należy utworzyć systemy informacyjne w celu zapewnienia instytucjom wspólnotowym otrzymywania informacji o działalności flot państw trzecich, których praktyki są szkodliwe dla interesów żeglugi Państw Członkowskich, w szczególności jeżeli taka działalność wpływa niekorzystnie na konkurencyjny udział flot Państw Członkowskich w międzynarodowym handlu morskim. Systemy informacyjne muszą ułatwiać konsultacje na poziomie wspólnotowym. |
(3) |
Należy zapewnić na poziomie wspólnotowym możliwość przyjęcia niezbędnych środków w celu umożliwienia Państwom Członkowskim wspólnego przyjęcia środków zapobiegawczych w stosunku do działań niektórych państw trzecich w zakresie żeglugi towarowej, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Każde Państwo Członkowskie podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu ustanowienia systemu pozwalającego na zbieranie informacji o działalności flot państw trzecich, których praktyki są szkodliwe dla interesów żeglugi Państw Członkowskich, w szczególności których działalność wpływa niekorzystnie na konkurencyjny udział flot Państw Członkowskich w międzynarodowym handlu morskim.
System ten musi umożliwiać każdemu Państwu Członkowskiemu, w zakresie niezbędnym dla osiągnięcia celów określonych w akapicie pierwszym, zebranie informacji o:
a) |
poziomie oferowanych usług w zakresie żeglugi towarowej; |
b) |
specyfice, ilości, wartości, pochodzeniu i przeznaczeniu towarów załadowywanych lub wyładowywanych w danych Państwach Członkowskich przez statki zaangażowane w te usługi; oraz |
c) |
poziomie opłat pobieranych za takie usługi. |
Artykuł 2
1. Rada większością kwalifikowaną zdecyduje, dla floty jakich państw trzecich system informacji stosuje się wspólnie.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, określają rodzaj żeglugi towarowej, do której zastosowanie ma system informacyjny, datę jego wprowadzenia, częstotliwość przekazywania informacji oraz jakie rodzaje informacji określone w art. 1 akapit drugi będą zbierane.
3. Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji, okresowo lub na żądanie Komisji, informacje uzyskane w tym systemie informacyjnym.
4. Komisja zbierze informacje dla Wspólnoty jako całości. Do tych informacji ma zastosowanie art. 4 decyzji Rady 77/587/EWG z dnia 13 września 1977 r. ustalającej procedurę konsultacji w stosunkach między Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi w sprawach żeglugi morskiej oraz działań dotyczących takich spraw w organizacjach międzynarodowych (5).
Artykuł 3
W ramach procedury konsultacji ustanowionej decyzją 77/587/EWG oraz na podstawie między innymi informacji zgromadzonych w systemie informacyjnym określonym w art. 1 Państwa Członkowskie oraz Komisja będą regularnie kontrolować działania flot państw trzecich określone w decyzjach, o których mowa w art. 2 ust. 1.
Artykuł 4
Rada jednomyślnie może zdecydować o wspólnym zastosowaniu przez Państwa Członkowskie w ich stosunkach z państwami trzecimi lub grupą państw trzecich, odnośnie do których przyjęto decyzję, o której mowa w art. 2 ust. 1, odpowiednich środków zapobiegawczych stanowiących część ich krajowego ustawodawstwa.
Artykuł 5
Państwa Członkowskie zachowują prawo do jednostronnego stosowania krajowych systemów informacyjnych oraz środków zapobiegawczych.
Artykuł 6
Decyzja 78/774/EWG zostaje niniejszym uchylona bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich w odniesieniu do ustalonych terminów wykonania tej decyzji.
Odesłania do uchylonej decyzji odczytuje się jako odesłania do niniejszej decyzji, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.
Artykuł 7
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu, dnia 18 stycznia 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
W imieniu Rady
H. WINKLER
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 110 z 30.4.2004, str. 14.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2004 (Dz.U. C 102 E z 28.4.2004, str. 107) i decyzja Rady z dnia 20 grudnia 2005 r.
(3) Dz.U. L 258 z 21.9.1978, str. 35. Decyzja zmieniona decyzją 89/242/EWG (Dz.U. L 97 z 11.4.1989, str. 47).
(4) Patrz: załącznik I.
(5) Dz.U. L 239 z 17.9.1977, str. 23.
ZAŁĄCZNIK I
Uchylona decyzja ze zmianą
Decyzja Rady 78/774/EWG |
|
Decyzja Rady 89/242/EWG |
ZAŁĄCZNIK II
Tabela korelacji
Decyzja 78/774/EEC |
Niniejsza decyzja |
Artykuł 1 ust. 1 |
Artykuł 1 akapit pierwszy |
Artykuł 1 ust. 2 zdanie wprowadzające |
Artykuł 1 akapit drugi zdanie wprowadzające |
Artykuł 1 ust. 2 tiret pierwsze |
Artykuł 1 akapit drugi lit. a) |
Artykuł 1 ust. 2 tiret drugie |
Artykuł 1 akapit drugi lit. b) |
Artykuł 1 ust. 2 tiret trzecie |
Artykuł 1 akapit drugi lit. c) |
Artykuły 2–5 |
Artykuły 2–5 |
Artykuł 6 |
— |
— |
Artykuł 6 |
Artykuł 7 |
Artykuł 7 |
— |
Załącznik I |
— |
Załącznik II |
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/22 |
DYREKTYWA 2005/89/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 18 stycznia 2006 r.
dotycząca działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej (3) była bardzo ważnym wkładem w utworzenie rynku wewnętrznego energii elektrycznej. Zapewnienie wysokiego poziomu bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej jest podstawowym warunkiem pomyślnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, a zgodnie z postanowieniami wymienionej dyrektywy Państwa Członkowskie mogą nakładać na przedsiębiorstwa energetyczne obowiązki w zakresie usług publicznych, między innymi dotyczące bezpieczeństwa dostaw. Te obowiązki w zakresie usług publicznych powinny być określone możliwie jak najdokładniej i w sposób jak najbardziej precyzyjny i nie powinny prowadzić do sytuacji, w której moce wytwórcze tworzone są w wielkości przekraczającej wielkość niezbędną do zapobiegania nieuzasadnionym przerwom w dostawach energii elektrycznej dla odbiorców końcowych. |
(2) |
Zapotrzebowanie na energię elektryczną jest zwykle przewidywane w ramach okresów średnioterminowych, na podstawie scenariuszy opracowywanych przez operatorów systemów przesyłowych lub przez inne organizacje zdolne do ich sporządzenia na żądanie Państwa Członkowskiego. |
(3) |
Konkurencyjny, jednolity rynek energii elektrycznej UE stwarza konieczność przygotowania przejrzystych i niedyskryminacyjnych polityk bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, zgodnych z wymogami takiego rynku. Brak takich polityk w poszczególnych Państwach Członkowskich lub istotne różnice pomiędzy politykami Państw Członkowskich mogłyby prowadzić do zakłóceń konkurencji. Precyzyjne określenie zadań i obowiązków właściwych organów i samych Państw Członkowskich oraz wszystkich właściwych uczestników rynku jest w związku z tym kluczowe dla zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego, przy jednoczesnym unikaniu stwarzania przeszkód dla nowych przedsiębiorstw wchodzących na rynek, takich jak przedsiębiorstwa wytwarzające lub dostarczające energię elektryczną w Państwie Członkowskim, które niedawno rozpoczęły swoją działalność w tym Państwie Członkowskim, oraz unikaniu wywoływania zakłóceń wewnętrznego rynku energii elektrycznej lub istotnych trudności dla uczestników rynku, w tym przedsiębiorstw, które mają mały udział w rynku, takich jak wytwórcy i dostawcy o bardzo małym udziale we właściwym rynku wspólnotowym. |
(4) |
Decyzja nr 1229/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4) określa zbiór wytycznych dotyczących polityki wspólnotowej w dziedzinie transeuropejskich sieci energetycznych. Rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej (5) określa, między innymi, ogólne zasady i szczegółowe przepisy dotyczące zarządzania ograniczeniami przesyłowymi. |
(5) |
Wspierając wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii, konieczne jest, w przypadkach gdy jest to niezbędne ze względów technicznych, zapewnienie powiązanych rezerwowych zdolności wytwórczych w celu utrzymania niezawodności i bezpieczeństwa sieci. |
(6) |
W celu spełnienia przyjętych przez Wspólnotę zobowiązań w zakresie ochrony środowiska, jak również zmniejszenia uzależnienia od importowanej energii, należy wziąć pod uwagę długoterminowe skutki wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną. |
(7) |
Współpraca pomiędzy krajowymi operatorami systemów przesyłowych w kwestiach dotyczących bezpieczeństwa sieci, w tym określenia zdolności przesyłowej, dostarczania informacji oraz modelowanie sieci, jest niezbędnym warunkiem rozwoju i dobrego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz powinna ulegać dalszej poprawie. Brak koordynacji w zakresie bezpieczeństwa sieci ma szkodliwy wpływ na tworzenie równych warunków konkurencji. |
(8) |
Głównym celem stosownych uregulowań i zaleceń technicznych, takich jak zawarte w instrukcji pracy Unii ds. Koordynacji Przesyłu Energii Elektrycznej (UCTE) oraz podobnych uregulowań i zaleceń określonych przez NORDEL, Bałtycki Kodeks Sieciowy, a także uregulowań i zaleceń odnoszących się do systemów w Zjednoczonym Królestwie i Irlandii jest zapewnienie technicznego wsparcia dla pracy połączonej sieci, a tym samym przyczynienie się do zaspokojenia potrzeby ciągłości pracy sieci w przypadku awarii systemu w jednym lub kilku punktach sieci oraz zminimalizowanie kosztów związanych ze złagodzeniem skutków zakłóceń w dostawach, które nastąpiły na skutek awarii. |
(9) |
Operatorzy systemów przesyłowych i dystrybucyjnych powinni być zobowiązani do świadczenia wysokiej jakości usług odbiorcom końcowym w zakresie częstości występowania i czasu trwania przerw w dostawach. |
(10) |
Środki, które mogą być wykorzystane w celu zapewnienia utrzymania odpowiednich poziomów rezerwowych mocy wytwórczych, powinny opierać się na mechanizmach rynkowych i powinny być niedyskryminacyjne; mogą one obejmować takie środki jak: gwarancje i porozumienia umowne oraz opcje mocowe i zobowiązania mocowe. Środki te mogą zostać także uzupełnione o inne niedyskryminacyjne instrumenty takie jak opłaty za moc. |
(11) |
W celu zapewnienia wcześniejszego dostępu do odpowiednich informacji Państwa Członkowskie powinny publikować informacje o podjętych środkach służących utrzymaniu równowagi pomiędzy dostawami a zapotrzebowaniem wśród obecnych i potencjalnych inwestorów w dziedzinie wytwarzania oraz wśród odbiorców energii elektrycznej. |
(12) |
Bez uszczerbku dla art. 86, 87 i 88 Traktatu, istotne jest, aby Państwa Członkowskie ustanowiły jednoznaczne, odpowiednie i stabilne ramy, które pomogą zapewnić bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej i sprzyjają inwestycjom w tworzenie nowych mocy wytwórczych oraz narzędzi zarządzania popytem. Ważne jest również podjęcie odpowiednich działań w celu zapewnienia ram regulacyjnych mających na celu zachęcenie do inwestowania w nowe przesyłowe połączenia międzysystemowe, szczególnie pomiędzy Państwami Członkowskimi. |
(13) |
Rada Europejska w Barcelonie w dniach 15 i 16 marca 2002 r. uzgodniła poziom przesyłowych połączeń międzysystemowych pomiędzy Państwami Członkowskimi. Niskie poziomy połączeń międzysystemowych skutkują fragmentacją rynku i utrudniają rozwój konkurencji. Istnienie odpowiedniej fizycznej zdolności przesyłowej połączeń międzysystemowych, niezależnie od tego, czy są to połączenia transgraniczne, czy nie, jest sprawą kluczową, ale nie jest warunkiem wystarczającym dla pełnego rozwoju konkurencji. W interesie odbiorców końcowych należy racjonalnie wyważyć potencjalne korzyści, które przyniosą projektowane nowe połączenia międzysystemowe oraz koszty takich projektów. |
(14) |
Ponieważ istotne jest ustalenie maksymalnych dostępnych zdolności przesyłowych bez naruszania wymogów bezpiecznej pracy sieci, istotne jest również zapewnienie pełnej przejrzystości w zakresie obliczania zdolności przesyłowych i procedury alokacji tych zdolności w systemie. W ten sposób możliwe byłoby lepsze wykorzystanie istniejących zdolności, a na rynek nie byłyby wysyłane fałszywe sygnały o niedoborach, co przyczyni się do osiągnięcia w pełni konkurencyjnego rynku wewnętrznego, określonego w dyrektywie 2003/54/WE. |
(15) |
Operatorzy systemów przesyłowych i dystrybucyjnych potrzebują odpowiednich i stabilnych ram regulacyjnych dla inwestycji oraz dla utrzymania i modernizacji sieci. |
(16) |
Artykuł 4 dyrektywy 2003/54/WE zobowiązuje Państwa Członkowskie do monitorowania i przedłożenia sprawozdania dotyczącego bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej. Sprawozdanie to powinno zawierać analizę krótko-, średnio- i długoterminowych czynników istotnych dla bezpieczeństwa dostaw, w tym zamiarów operatorów systemów przesyłowych dotyczących inwestycji sieciowych. Od Państw Członkowskich oczekuje się, że przy opracowywaniu tego sprawozdania odniosą się do informacji i ocen już przeprowadzanych, zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo, w tym na szczeblu europejskim przez operatorów systemów przesyłowych. |
(17) |
Państwa Członkowskie powinny zapewnić skuteczne wdrożenie niniejszej dyrektywy. |
(18) |
Ponieważ cele proponowanych działań, a mianowicie bezpieczne dostawy energii elektrycznej oparte na uczciwej konkurencji i utworzenie w pełni działającego rynku wewnętrznego energii elektrycznej, nie mogą być w wystarczającym stopniu osiągnięte przez Państwa Członkowskie, a zatem, ze względu na zakres i skutki działań, cele te mogą być w większym stopniu osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Zakres stosowania
1. Niniejsza dyrektywa określa działania mające na celu zagwarantowanie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz zagwarantowanie:
a) |
odpowiedniego poziomu mocy wytwórczych; |
b) |
odpowiedniej równowagi między dostawami a zapotrzebowaniem; oraz |
c) |
właściwego poziomu połączeń międzysystemowych pomiędzy Państwami Członkowskimi w celu rozwoju rynku wewnętrznego. |
2. Ustala ona ramy, w których Państwa Członkowskie określają przejrzyste, stabilne i niedyskryminacyjne polityki dotyczące bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, zgodne z wymogami konkurencyjnego wewnętrznego rynku energii elektrycznej.
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie mają definicje zawarte w art. 2 dyrektywy 2003/54/WE. Ponadto stosuje się następujące definicje:
a) |
„organ regulacyjny” oznacza organy regulacyjne w Państwach Członkowskich wyznaczone zgodnie z art. 23 dyrektywy 2003/54/WE; |
b) |
„bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej” oznacza zdolność systemu elektroenergetycznego do dostarczania energii elektrycznej odbiorcom końcowym, jak przewidziano w niniejszej dyrektywie; |
c) |
„bezpieczeństwo operacyjne sieci” oznacza nieprzerwaną pracę sieci przesyłowej i, w odpowiednich przypadkach, sieci dystrybucyjnej, w dających się przewidzieć okolicznościach; |
d) |
„równoważenie dostaw z zapotrzebowaniem” oznacza zaspokajanie dającego się przewidzieć zapotrzebowania odbiorców na energię elektryczną bez konieczności wdrażania działań w celu zmniejszenia zużycia energii elektrycznej. |
Artykuł 3
Zasady ogólne
1. Państwa Członkowskie zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej poprzez podjęcie koniecznych środków, mających na celu sprzyjanie stabilnemu klimatowi inwestycyjnemu oraz poprzez określenie ról i obowiązków właściwych organów, w tym w odpowiednich przypadkach organów regulacyjnych i wszystkich istotnych uczestników rynku, a także przez podawanie do publicznej wiadomości informacji na ten temat. Do istotnych uczestników rynku należą między innymi: operatorzy systemów przesyłowych i systemów dystrybucyjnych, wytwórcy energii elektrycznej, sprzedawcy i odbiorcy końcowi.
2. Przy wdrażaniu środków, o których mowa w ust. 1, Państwa Członkowskie biorą pod uwagę:
a) |
znaczenie zapewnienia ciągłości dostaw energii elektrycznej; |
b) |
znaczenie przejrzystych i stabilnych ram regulacyjnych; |
c) |
rynek wewnętrzny i możliwości współpracy transgranicznej w zakresie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej; |
d) |
potrzebę bieżącego utrzymania, a w razie konieczności, modernizacji sieci przesyłowych i dystrybucyjnych w celu zapewnienia właściwej pracy sieci; |
e) |
znaczenie zapewnienia prawidłowego wdrożenia dyrektywy 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych (6) i dyrektywy 2004/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie wspierania kogeneracji w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe na rynku wewnętrznym energii (7), w zakresie, w jakim ich przepisy odnoszą się do bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej; |
f) |
potrzebę zapewnienia wystarczających rezerwowych zdolności przesyłowych i wytwórczych w celu zapewnienia stabilnej pracy; oraz |
g) |
znaczenie wsparcia w tworzeniu rynków hurtowych o dużej płynności. |
3. Przy realizacji środków, o których mowa w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą także wziąć pod uwagę:
a) |
stopień dywersyfikacji źródeł wytwarzania energii elektrycznej na poziomie krajowym lub na właściwym poziomie regionalnym; |
b) |
znaczenie ograniczenia długoterminowych skutków wzrostu zapotrzebowania na energię elektryczną; |
c) |
znaczenie wspierania efektywności energetycznej i wdrażania nowych technologii, w szczególności technologii zarządzania popytem, technologii w zakresie wykorzystywania odnawialnych źródeł energii i wytwarzania rozproszonego; oraz |
d) |
znaczenie usuwania barier administracyjnych dla inwestycji w infrastrukturę i zdolności wytwórcze. |
4. Państwa Członkowskie gwarantują, że wszelkie środki przyjęte zgodnie z niniejszą dyrektywą są niedyskryminacyjne i nie stanowią nadmiernego obciążenia dla uczestników rynku, w tym dla podmiotów wchodzących na rynek i przedsiębiorstw mających niewielki udział w rynku. Państwa Członkowskie, przed ich przyjęciem, biorą także pod uwagę wpływ środków na koszt energii elektrycznej dla odbiorców końcowych.
5. Zapewniając właściwy poziom połączeń międzysystemowych między Państwami Członkowskimi, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. c), zwraca się szczególną uwagę na:
a) |
specyficzne położenie geograficzne każdego z Państw Członkowskich; |
b) |
zachowanie właściwej równowagi między kosztami budowy nowych połączeń międzysystemowych a korzyściami z nich płynącymi dla odbiorców końcowych; oraz |
c) |
zapewnienie, że istniejące połączenia międzysystemowe są wykorzystywane możliwie najefektywniej. |
Artykuł 4
Bezpieczeństwo operacyjne sieci
1. |
|
2. Państwa Członkowskie lub właściwe organy gwarantują, że operatorzy systemów przesyłowych, a w stosownych przypadkach także systemów dystrybucyjnych określają i realizują cele w zakresie jakości dostaw oraz bezpiecznej pracy sieci. Cele te podlegają zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie lub właściwe organy, a ich realizacja jest przez nie monitorowana. Cele te są obiektywne, przejrzyste i niedyskryminacyjne oraz podlegają publikacji.
3. Podczas podejmowania środków, o których mowa w art. 24 dyrektywy 2003/54/WE oraz w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1228/2003, Państwa Członkowskie nie czynią rozróżnienia między umowami transgranicznymi i krajowymi.
4. Państwa Członkowskie gwarantują, że ograniczenia dostaw w sytuacjach awaryjnych wprowadzane są na podstawie określonych uprzednio kryteriów, odnoszących się do zarządzania niezbilansowaniem przez operatorów systemów przesyłowych. Wszelkie środki zabezpieczające podejmowane są w drodze ścisłych konsultacji z innymi właściwymi operatorami systemów przesyłowych, z poszanowaniem właściwych umów dwustronnych, w tym umów w sprawie wymiany informacji.
Artykuł 5
Utrzymywanie równowagi między dostawami a zapotrzebowaniem
1. Państwa Członkowskie podejmują właściwe środki w celu utrzymania równowagi pomiędzy zapotrzebowaniem na energię elektryczną a dostępnością mocy wytwórczych.
W szczególności Państwa Członkowskie:
a) |
bez uszczerbku dla szczególnych wymogów małych systemów wydzielonych, wspierają ustanawianie ram rynku hurtowego, zapewniających odpowiednie sygnały cenowe w odniesieniu do wytwarzania i zużycia energii elektrycznej, |
b) |
wymagają od operatorów systemów przesyłowych zapewnienia dostępności odpowiedniego poziomu rezerw mocy wytwórczych dla celów zbilansowania lub przyjęcia równoważnych mechanizmów rynkowych. |
2. Bez uszczerbku dla art. 87 i 88 Traktatu, Państwa Członkowskie mogą także podjąć dodatkowe środki, obejmujące w szczególności:
a) |
przepisy ułatwiające tworzenie nowych mocy wytwórczych oraz wejście na rynek nowych wytwórców energii; |
b) |
znoszenie barier, które uniemożliwiają stosowanie umów umożliwiających przerywanie dostaw (umów przerywalnych); |
c) |
znoszenie barier uniemożliwiających zawieranie umów o zmiennej długości, zarówno dla wytwórców, jak i odbiorców; |
d) |
zachęcanie do przyjęcia technologii zarządzania popytem w czasie rzeczywistym, takich jak zaawansowane systemy pomiarowe; |
e) |
zachęcanie do stosowania środków oszczędzania energii; |
f) |
procedury przetargowe lub każdą inną procedurę równoważną z punktu widzenia przejrzystości i braku dyskryminacji zgodnie z art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/54/WE. |
3. Państwa Członkowskie publikują działania podjęte na podstawie tego artykułu oraz zapewniają ich możliwie najszersze rozpowszechnienie.
Artykuł 6
Inwestycje sieciowe
1. Państwa Członkowskie ustanawiają ramy regulacyjne, które:
a) |
dostarczają sygnałów inwestycyjnych dla operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych do rozwoju ich sieci w celu zaspokojenia przewidywalnego zapotrzebowania na rynku; oraz |
b) |
ułatwiają utrzymanie, a w razie konieczności modernizację tych sieci. |
2. Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1228/2003, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na inwestycje komercyjne w połączenia międzysystemowe.
Państwa Członkowskie gwarantują, że decyzje dotyczące inwestycji w połączenia międzysystemowe podejmowane są przy ścisłej współpracy między właściwymi operatorami systemów przesyłowych.
Artykuł 7
Sprawozdawczość
1. Państwa Członkowskie gwarantują, że sprawozdanie, o którym mowa w art. 4 dyrektywy 2003/54/WE obejmuje ocenę całkowitej wystarczalności systemu elektroenergetycznego do zaspokajania bieżącego i przewidywanego zapotrzebowania na energię elektryczną, obejmującą:
a) |
bezpieczeństwo operacyjne sieci; |
b) |
prognozę zrównoważenia dostaw z zapotrzebowaniem na okres kolejnych pięciu lat; |
c) |
perspektywy zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w okresie od 5 do 15 lat od daty sprawozdania; |
d) |
zamiary inwestycyjne na najbliższe pięć lub więcej lat kalendarzowych, operatorów systemów przesyłowych i znane zamiary innych podmiotów, w odniesieniu do zapewnienia zdolności transgranicznych połączeń międzysystemowych. |
2. Państwa Członkowskie lub właściwe organy przygotowują sprawozdanie w ścisłej współpracy z operatorami systemów przesyłowych. Operatorzy systemów przesyłowych zasięgają, w odpowiednich przypadkach, opinii operatorów sąsiednich systemów przesyłowych.
3. W części sprawozdania dotyczącej zamiarów inwestycyjnych w odniesieniu do połączeń międzysystemowych, o których mowa w ust. 1 lit. d), należy uwzględnić:
a) |
zasady zarządzania ograniczeniami przesyłowymi określone w rozporządzeniu (WE) nr 1228/2003; |
b) |
istniejące i planowane linie przesyłowe; |
c) |
spodziewane modele wytwarzania, dostaw, wymiany transgranicznej i zużycia, umożliwiające stosowanie mechanizmów zarządzania popytem; oraz |
d) |
regionalne, krajowe i europejskie cele w zakresie zrównoważonego rozwoju, w tym projekty stanowiące element osi projektów priorytetowych określonych w załączniku I do decyzji nr 1229/2003/WE. |
Państwa Członkowskie gwarantują, że operatorzy systemów przesyłowych przekazują informacje dotyczące ich zamiarów inwestycyjnych lub zamiarów inwestycyjnych znanych im innych stron, w zakresie zapewnienia transgranicznych połączeń międzysystemowych.
Państwa Członkowskie mogą również wymagać od operatorów systemów przesyłowych dostarczenia informacji dotyczących inwestycji związanych z budowaniem linii wewnętrznych, które w sposób istotny wpływają na zapewnienie transgranicznych połączeń międzysystemowych.
4. Państwa Członkowskie lub właściwe organy gwarantują, że operatorom systemów przesyłowych lub właściwym organom zapewnione zostaną niezbędne środki dostępu do odpowiednich informacji, o ile mają one znaczenie dla realizacji tego zadania.
Należy zapewnić zachowanie tajemnicy informacji niejawnych.
5. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 1 lit. d), otrzymywanych od właściwych organów Komisja przedstawia sprawozdanie Państwom Członkowskim, właściwym organom oraz Europejskiej Grupie Organów Nadzoru ds. Energii Elektrycznej i Gazu ustanowionej decyzją Komisji 2003/796/WE (8) w sprawie planowanych inwestycji i ich wkładu w realizację celów, o których mowa w art. 1 ust. 1.
Sprawozdanie to może zostać połączone ze sprawozdaniem przewidzianym w art. 28 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2003/54/WE i jest publikowane.
Artykuł 8
Transpozycja
1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do stosowania niniejszej dyrektywy do dnia 24 lutego 2008 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Sposoby dokonania takiego odesłania określane są przez Państwa Członkowskie.
2. W terminie do dnia 1 grudnia 2007 r. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów krajowych przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 9
Sprawozdania
Komisja monitoruje i analizuje stosowanie niniejszej dyrektywy i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z poczynionych postępów do dnia 24 lutego 2010 r.
Artykuł 10
Wejście w życie
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 11
Adresaci
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu, dnia 18 stycznia 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
W imieniu Rady
H. WINKLER
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 120 z 20.5.2005, str. 119.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 1 grudnia 2005 r.
(3) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 37. Dyrektywa zmieniona dyrektywą Rady 2004/85/WE (Dz.U. L 236 z 7.7.2004, str. 10).
(4) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 11.
(5) Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1223/2004 (Dz.U. L 233 z 2.7.2004, str. 3).
(6) Dz.U. L 283 z 27.10.2001, str. 33. Dyrektywa zmieniona Aktem przystąpienia z 2003 r.
(7) Dz.U. L 52 z 21.2.2004, str. 50.
(8) Dz.U. L 296 z 14.11.2003, str. 34.
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/28 |
DYREKTYWA 2005/90/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 18 stycznia 2006 r.
zmieniająca po raz dwudziesty dziewiąty dyrektywę Rady 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (substancje zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość — c/m/r)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie wchodzą w zakres planu działań przyjętego w decyzji nr 1786/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. przyjmującej program działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia publicznego (2003–2008) (3). Zgodnie z tą decyzją Wspólnota działa na rzecz promowania i poprawy zdrowia, zapobiegania chorobom i przeciwdziałania potencjalnym zagrożeniom zdrowotnym, dążąc do zmniejszenia możliwej do uniknięcia zachorowalności i przedwczesnej umieralności oraz niepełnosprawności ruchowej. |
(2) |
Substancje wymienione w załączniku I do dyrektywy Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (4), które są zaklasyfikowane jako rakotwórcze kategorii 1 lub 2, mogą powodować raka. Substancje wymienione w załączniku I do dyrektywy 67/548/EWG, które są zaklasyfikowane jako mutagenne kategorii 1 lub 2, mogą powodować dziedziczne wady genetyczne. Substancje wymienione w załączniku I do dyrektywy 67/548/EWG, które są zaklasyfikowane jako działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 lub 2, mogą powodować wady wrodzone lub mogą upośledzać płodność. |
(3) |
W celu poprawy ochrony zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa konsumentów stosowanie substancji nowo zaklasyfikowanych jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 lub 2 powinno być regulowane, a wprowadzanie do obrotu substancji i preparatów zawierających te substancje powinno podlegać ograniczeniom w zakresie sprzedaży dla konsumentów. |
(4) |
Dyrektywa Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (5) ustanawia ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych, między innymi w celu poprawy zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa konsumentów. |
(5) |
Dyrektywa 94/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) zmieniająca po raz czternasty dyrektywę 76/769/EWG ustanawia, w postaci dodatku do załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG, wykaz zawierający substancje zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, kategorii 1 lub 2. Substancje te i preparaty zawierające te substancje powinny podlegać ograniczeniom w sprzedaży dla konsumentów. |
(6) |
Dyrektywa 94/60/WE przewiduje, nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, dostosowanie do postępu technicznego załącznika I do dyrektywy 67/548/EWG, który zawiera substancje zaklasyfikowane jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 lub 2, Komisja przekaże Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek dotyczący dyrektywy regulującej te nowo zaklasyfikowane substancje w celu zaktualizowania dodatku do załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG. Wniosek Komisji uwzględni ryzyko i korzyści związane z nowo zaklasyfikowanymi substancjami oraz przepisy wspólnotowe dotyczące analizy ryzyka. |
(7) |
Dyrektywa Komisji 2004/73/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. dostosowująca do postępu technicznego po raz dwudziesty dziewiąty dyrektywę Rady 67/548/EWG, a dokładniej jej załącznik I, obejmuje 146 pozycji zawierających substancje nowo zaklasyfikowane jako rakotwórcze kategorii 1, 21 pozycji zawierających substancje nowo zaklasyfikowane jako rakotwórcze kategorii 2, 152 pozycje zawierające substancje nowo zaklasyfikowane jako mutagenne kategorii 2 i 24 pozycje zawierające substancje nowo sklasyfikowane jako działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 2. |
(8) |
Dyrektywa 2004/73/WE zmienia również uwagi dotyczące identyfikacji, klasyfikacji i etykietowania odnoszące się do 4 substancji zaklasyfikowanych jako rakotwórcze kategorii 1, 36 pozycji zawierających substancje zaklasyfikowane jako rakotwórcze kategorii 2, 6 pozycji zawierających substancje zaklasyfikowane jako mutagenne kategorii 2, 2 pozycji zawierających substancje zaklasyfikowane jako działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 i 3 pozycji zawierających substancje zaklasyfikowane jako działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 2. Wykazy w dodatku do załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG powinny zostać odpowiednio zmienione. |
(9) |
Uwzględniono ryzyko i korzyści związane z substancjami nowo zaklasyfikowanymi w dyrektywie 2004/73/WE jako rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1 lub 2, w szczególności te rodzaje ryzyka i korzyści, które odnoszą się do substancji niepodlegających do tej pory ograniczeniom stosowania dla substancji i preparatów wprowadzanych do obrotu (zgodnie z wcześniejszą klasyfikacją). W analizie tej stwierdzono, że wymienione nowo zaklasyfikowane substancje mogą być włączone do dodatku do załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG. |
(10) |
Niniejsza dyrektywa powinna mieć zastosowanie bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych określających minimalne wymagania dotyczące ochrony pracowników, zawarte w dyrektywie Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (7), a także w dyrektywach szczegółowych na niej opartych, w szczególności w dyrektywie 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (8), |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Dodatek do załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 2
1. Państwa Członkowskie w terminie do dnia 24 stycznia 2007 r. przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami i niniejszą dyrektywą.
Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 24 sierpnia 2007 r.
Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Artykuł 3
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu, dnia 18 stycznia 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
W imieniu Rady
H. WINKLER
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 255 z 14.10.2005, str. 33.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 23 czerwca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2005 r.
(3) Dz.U. L 271 z 9.10.2002, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją nr 786/2004/WE (Dz.U. L 138 z 30.4.2004, str. 7).
(4) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2004/73/WE (Dz.U. L 152 z 30.4.2004 r., str. 1).
(5) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 201. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2004/98/WE (Dz.U. L 305 z 1.10.2004, str. 63).
(6) Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 1.
(7) Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1.
(8) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 50.
ZAŁĄCZNIK
1. |
W pozycji „Noty” we wstępie wprowadza się następujące zmiany:
|
2. |
Do wykazów objętych pozycją „Punkt 29 — Substancje rakotwórcze kategorii 1” wprowadza się następujące zmiany:
|
3. |
Do wykazów objętych pozycją „Punkt 29 — Substancje rakotwórcze kategorii 1” wprowadza się następujące zmiany:
|
4. |
Do wykazu objętego pozycją „Pkt 30 — Substancje mutagenne kategorii 2” wprowadza się następujące zmiany:
|
5. |
W wykazie objętym pozycją „Punkt 31 — Substancje działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 1” pozycje z numerami indeksowymi 082-001-00-6 i 082-002-00-1 otrzymują następujące brzmienie:
|
6. |
Do wykazu objętego pozycją „Punkt 31 — Substancje działające szkodliwie na rozrodczość kategorii 2” wprowadza się następujące zmiany:
|
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/82 |
DYREKTYWA 2006/1/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 18 stycznia 2006 r.
w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy
(Wersja ujednolicona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 71,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Dyrektywa Rady 84/647/EWG z dnia 19 grudnia 1984 r. w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy (3) została znacząco zmieniona (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości jej tekst powinien zostać ujednolicony. |
(2) |
Z makroekonomicznego punktu widzenia korzystanie z najmowanych pojazdów w pewnych sytuacjach pozwala na optymalny rozdział zasobów poprzez ograniczenie marnotrawstwa czynników produkcji. |
(3) |
Z makroekonomicznego punktu widzenia możliwość ta wnosi do organizacji transportu element elastyczności, a zatem zwiększa produktywność zainteresowanych przedsiębiorstw. |
(4) |
Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I, część B, |
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Do celów niniejszej dyrektywy:
a) |
„pojazd” oznacza pojazd silnikowy, przyczepę, naczepę lub zbiór pojazdów przeznaczonych wyłącznie do transportu rzeczy; |
b) |
„najmowany pojazd” oznacza pojazd, który za wynagrodzeniem i na czas określony jest przekazywany do dyspozycji przedsiębiorstwa, które zajmuje się drogowym transportem rzeczy na rachunek osoby trzeciej bądź też na własny rachunek, na podstawie umowy z przedsiębiorstwem udostępniającym pojazdy. |
Artykuł 2
1. Każde Państwo Członkowskie zezwala na użytkowanie w obrębie swojego terytorium w celu ruchu drogowego między Państwami Członkowskimi pojazdów najmowanych przez przedsiębiorstwa mające siedzibę na terytorium innego Państwa Członkowskiego, pod warunkiem że:
a) |
pojazd jest zarejestrowany lub został włączony do ruchu zgodnie z prawem innego Państwa Członkowskiego; |
b) |
umowa dotyczy wyłącznie najmu pojazdu bez kierowcy i nie towarzyszy jej umowa o świadczenie usług zawarta z tym samym przedsiębiorstwem dotycząca kierowców lub personelu towarzyszącego; |
c) |
najmowany pojazd pozostaje w wyłącznej dyspozycji przedsiębiorstwa użytkującego pojazd przez cały okres obowiązywania umowy najmu; |
d) |
najmowany pojazd prowadzony jest przez personel przedsiębiorstwa użytkującego. |
2. Spełnienie warunków określonych w ust. 1 lit. a)–d) potwierdzają następujące dokumenty, które muszą znajdować się w pojeździe:
a) |
umowa najmu lub poświadczony wyciąg z umowy zawierający w szczególności nazwę (nazwisko) wynajmującego, najemcy, datę i okres obowiązywania umowy oraz oznaczenie pojazdu; |
b) |
w przypadku gdy kierowca nie jest najemcą pojazdu — umowa o pracę kierowcy lub poświadczony wyciąg z tej umowy zawierający w szczególności nazwę (nazwisko) pracodawcy, nazwisko pracownika oraz datę i okres obowiązywania umowy lub ostatnią kartę płacy. |
W razie konieczności dokumenty określone w lit. a) i b) mogą zostać zastąpione równoważnym dokumentem wydanym przez właściwe władze Państwa Członkowskiego.
Artykuł 3
1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, by ich przedsiębiorstwa mogły użytkować najmowane pojazdy, zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu zgodnie z ich ustawodawstwem, do celów drogowego transportu towarów na tych samych warunkach, co pojazdy będące własnością tych przedsiębiorstw, pod warunkiem że spełniają warunki ustanowione w art. 2.
2. Państwa Członkowskie mogą wyłączyć z przepisów ust. 1 działalność transportową prowadzoną na własny rachunek za pomocą pojazdów o dopuszczalnej rzeczywistej masie całkowitej powyżej 6 ton.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów Państwa Członkowskiego, które ustanawiają mniej restrykcyjne warunki używania najmowanych pojazdów, niż warunki określone w art. 2 i 3.
Artykuł 5
Bez uszczerbku dla art. 2 i 3, niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na stosowanie zasad dotyczących:
a) |
organizacji rynku drogowego transportu rzeczy na rachunek osoby trzeciej bądź na własny rachunek, w szczególności dotyczących dostępu do rynku i przepustowości dróg; |
b) |
cen i warunków drogowego transportu rzeczy; |
c) |
kształtowania opłat za najem; |
d) |
importu pojazdów; |
e) |
zasad regulujących dostęp do działalności lub zawodu wynajmującego pojazdy drogowe. |
Artykuł 6
Dyrektywa 84/647/EWG zostaje niniejszym uchylona, bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku I, część B.
Odniesienia do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji umieszczoną w załączniku II.
Artykuł 7
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Artykuł 8
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu, dnia 18 stycznia 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego
J. BORRELL FONTELLES
Przewodniczący
W imieniu Rady
H. WINKLER
Przewodniczący
(1) Dz.U. C 108 z 30.4.2004, str. 56.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 2004 r. (Dz.U. C 97 E z 22.4.2004, str. 66) i decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2005 r.
(3) Dz.U. L 335 z 22.12.1984, str. 72. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 90/398/EWG (Dz.U. L 202 z 31.7.1990, str. 46).
(4) Patrz: załącznik I, część A.
ZAŁĄCZNIK I
Część A
Uchylona dyrektywa ze zmianą
(określone w art. 6)
Dyrektywa Rady 84/647/EWG |
|
Dyrektywa Rady 90/398/EWG |
Część B
Terminy transpozycji do prawa krajowego
(o których mowa w art. 6)
Dyrektywa |
Termin transpozycji |
Dyrektywa 84/647/EWG |
30 czerwca 1986 r. |
Dyrektywa 90/398/EWG |
31 grudnia 1990 r. |
ZAŁĄCZNIK II
Tabela korelacji
Dyrektywa 84/647/EWG |
Niniejsza dyrektywa |
Artykuł 1 zdanie wprowadzające |
Artykuł 1 zdanie wprowadzające |
Artykuł 1 tiret pierwsze |
Artykuł 1 lit. a) |
Artykuł 1 tiret drugie |
Artykuł 1 lit. b) |
Artykuł 2 zdanie wprowadzające |
Artykuł 2 ust. 1 zdanie wprowadzające |
Artykuł 2 pkt. 1–4 |
Artykuł 2 ust. 1 lit. a)–d) |
Artykuł 2 pkt 5 akapit pierwszy zdanie wprowadzające |
Artykuł 2 ust. 2 akapit pierwszy zdanie wprowadzające |
Artykuł 2 pkt 5 akapit pierwszy lit. a) i b) |
Artykuł 2 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) i b) |
Artykuł 2 pkt 5 akapit drugi |
Artykuł 2 ust. 2 akapit drugi |
Artykuł 3 |
Artykuł 3 |
Artykuł 4 ust. 1 |
Artykuł 4 |
Artykuł 5 zdanie wprowadzające |
Artykuł 5 zdanie wprowadzające |
Artykuł 5 tiret pierwsze |
Artykuł 5 lit. a) |
Artykuł 5 tiret drugie |
Artykuł 5 lit. b) |
Artykuł 5 tiret trzecie |
Artykuł 5 lit. c) |
Artykuł 5 tiret czwarte |
Artykuł 5 lit. d) |
Artykuł 5 tiret piąte |
Artykuł 5 lit. e) |
Artykuł 6 |
— |
Artykuł 7 |
— |
Artykuł 8 |
— |
— |
Artykuł 6 |
— |
Artykuł 7 |
Artykuł 9 |
Artykuł 8 |
— |
Załącznik I |
— |
Załącznik II |
Sprostowanie
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/86 |
Sprostowanie do rozporządzenia (WE) nr 2110/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 344 z dnia 27 grudnia 2005 r. )
Na str. 1, umocowanie pierwsze:
zamiast:
„uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 179 i 181a,”,
powinno być:
„uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 179,”.
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/87 |
Sprostowanie do dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zanieczyszczenia pochodzącego ze statków oraz wprowadzenia sankcji w przypadku naruszenia prawa
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 255 z dnia 30 września 2005 r. )
Na stronie 15, art. 16 akapit pierwszy:
zamiast:
„Państwa Członkowskie wprowadzają w życie ustawy, rozporządzenia i przepisy administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 marca 2007 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.”,
powinno być:
„Państwa Członkowskie wprowadzają w życie ustawy, rozporządzenia i przepisy administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 kwietnia 2007 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.”.
4.2.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 33/88 |
Sprostowanie do dyrektywy 2005/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. zmieniającej po raz dwudziesty drugi dyrektywę Rady 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (ftalany w zabawkach i artykułach pielęgnacyjnych dla dzieci)
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 344 z dnia 27 grudnia 2005 r. )
Na str. 43 w Załączniku, numeracja ftalanów:
zamiast:
„[XX.]” i „[XXa.]”,
powinno być:
„51.” i „51a.”.