Dziennik Urzędowy L 156/2012

16.6.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/1

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2012/17/UE

z dnia 13 czerwca 2012 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 89/666/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/56/WE i 2009/101/WE w zakresie integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Korzystając z możliwości stworzonych przez rynek wewnętrzny, przedsiębiorstwa w coraz większym stopniu rozszerzają swoją działalność poza granice krajowe. Ponadnarodowe grupy kapitałowe, jak również liczne procesy restrukturyzacyjne, takie jak łączenie i podział, obejmują spółki z różnych państw członkowskich. W konsekwencji występuje rosnące zapotrzebowanie na dostęp do informacji o spółkach w kontekście transgranicznym. Jednak oficjalne informacje o spółkach nie zawsze są łatwo dostępne za granicą.

(2)

W jedenastej dyrektywie Rady 89/666/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotyczącej wymogów ujawniania informacji odnośnie do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa (3) określono wykaz dokumentów i danych szczegółowych, które spółki muszą ujawnić w rejestrze swojego oddziału. Rejestry nie są jednak zobowiązane na mocy prawa do wymiany danych dotyczących zagranicznych oddziałów. Powoduje to brak pewności prawa dla osób trzecich, gdyż mimo wykreślenia spółki z rejestru jej oddział może kontynuować działalność.

(3)

Działania takie jak transgraniczne łączenie spółek spowodowały konieczność bieżącej współpracy pomiędzy rejestrami przedsiębiorstw. W dyrektywie 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (4) nałożono na rejestry obowiązek transgranicznej współpracy. Brak jest jednak ustalonych kanałów komunikacji, które mogłyby przyspieszyć procedury, pomóc w przezwyciężeniu problemów językowych i zwiększyć pewność prawa.

(4)

W dyrektywie 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (5) zapewniono między innymi, aby dokumenty i informacje przechowywane w rejestrze były dostępne w wersji papierowej lub w formie elektronicznej. Obywatele i przedsiębiorstwa muszą jednak nadal przeszukiwać rejestry w każdym państwie z osobna, w szczególności ze względu na to, że obecna dobrowolna współpraca pomiędzy rejestrami okazała się niewystarczająca.

(5)

W komunikacie Komisji w sprawie Aktu o jednolitym rynku określono integrację rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek jako środek niezbędny do stworzenia warunków prawnych i podatkowych bardziej sprzyjających prowadzeniu działalności gospodarczej. Integracja taka powinna sprzyjać wzmocnieniu konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych oraz zwiększenie pewności prawa, przyczyniając się w ten sposób do wyjścia ze światowego kryzysu gospodarczego i finansowego, co jest jednym z priorytetów strategii „Europa 2020”. Integracja ta powinna się również przyczynić do poprawy transgranicznej komunikacji pomiędzy rejestrami poprzez wykorzystanie nowatorskich rozwiązań technologii informacyjno-komunikacyjnych.

(6)

W konkluzjach Rady z dnia 25 maja 2010 r. na temat integracji rejestrów przedsiębiorstw podkreślono, że ułatwienie dostępu do aktualnych i wiarygodnych informacji o spółkach może przyczynić się do wzrostu zaufania wobec rynku, wspomóc ożywienie gospodarcze i zwiększyć konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw.

(7)

W swojej rezolucji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie integracji rejestrów przedsiębiorstw (6), Parlament Europejskipodkreślił, że korzyści płynące z tego projektu dla dalszej integracji Europejskiego Obszaru Gospodarczego będzie można wykorzystać jedynie jeżeli wszystkie państwa członkowskie będą uczestniczyły w sieci.

(8)

W wieloletnim planie działania na lata 2009–2013 dotyczącym europejskiego e-prawa (7) przewidziano utworzenie europejskiego portalu „e-Sprawiedliwość” (zwanego dalej „portalem”) jako centralnego europejskiego elektronicznego punktu dostępu do informacji prawnych, organów sądowych i administracyjnych, rejestrów, baz danych i innych usług oraz uznano znaczenie integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek.

(9)

Poprawa w zakresie transgranicznego dostępu do informacji o spółkach i ich oddziałach utworzonych w innych państwach członkowskich może nastąpić jedynie pod warunkiem, że wszystkie państwa członkowskie zaangażują się w umożliwianie komunikacji elektronicznej między rejestrami i przekazywanie indywidualnym użytkownikom w całej Unii informacji o takiej samej treści, w zestandaryzowanej formie i za pomocą technologii interoperacyjnych. Tę interoperacyjność rejestrów powinny zapewnić rejestry państw członkowskich (zwane dalej „rejestrami krajowymi”), dostarczając usługi, które powinny stanowić interfejsy dla europejskiej centralnej platformy (zwanej dalej „platformą”). Platforma powinna być scentralizowanym zestawem informatycznych narzędzi integrujących usługi i powinna tworzyć wspólny interfejs. Interfejs ten powinien być używany przez wszystkie rejestry krajowe. Platforma powinna także zapewniać usługi stanowiące interfejs dla portalu służącego jako europejski elektroniczny punkt dostępu oraz dla opcjonalnych punktów dostępu utworzonych przez państwa członkowskie. Platforma powinna być pojmowana jedynie jako narzędzie integracji rejestrów, a nie jako osobny podmiot posiadający osobowość prawną. Korzystając z niepowtarzalnych identyfikatorów, platforma powinna być w stanie przekazywać informacje z każdego z rejestrów państw członkowskich do właściwych rejestrów innych państw członkowskich z użyciem komunikatów w standardowym formacie (stanowiących elektroniczną formę wiadomości przesyłanych między systemami informatycznymi, na przykład xml) i w odpowiedniej wersji językowej.

(10)

Niniejsza dyrektywa nie służy stworzeniu scentralizowanej bazy danych z rejestrów, przechowującej merytoryczne informacje o spółkach. Na etapie wdrażania systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek (zwanego dalej „systemem integracji rejestrów”) należy określić tylko zestaw danych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania platformy. Zakres tych danych powinien w szczególności obejmować dane operacyjne, słowniki i glosariusze. Zakres tych danych należy określić, biorąc także pod uwagę potrzebę zapewnienia skutecznego działania systemu integracji rejestrów. Dane te należy wykorzystywać w celu umożliwienia platformie wykonywania jej funkcji i nie powinny one być nigdy udostępniane publicznie w bezpośredniej formie. Ponadto platforma nie powinna modyfikować treści danych dotyczących spółek gromadzonych w rejestrach krajowych ani informacji o spółkach przekazywanych za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

(11)

Ponieważ celem niniejszej dyrektywy nie jest zharmonizowanie krajowych systemów rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek, państwa członkowskie nie są zobowiązane do zmiany swoich wewnętrznych systemów rejestrów, w szczególności w odniesieniu do zarządzania danymi i ich przechowywania, opłat oraz wykorzystywania i ujawniania informacji do celów krajowych.

(12)

W ramach niniejszej dyrektywy portal będzie, z użyciem platformy, obsługiwał wnoszone przez indywidualnych użytkowników zapytania dotyczące gromadzonych w rejestrach krajowych informacji na temat spółek i ich oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich. Umożliwi to przedstawianie wyników wyszukiwania na portalu, w tym oznaczeń wyjaśniających we wszystkich językach urzędowych Unii, wymieniających przekazywane informacje. Ponadto w celu zwiększenia ochrony osób trzecich w innych państwach członkowskich należy udostępnić na portalu podstawowe informacje na temat mocy prawnej dokumentów i informacji ujawnianych na mocy przepisów państw członkowskich przyjętych zgodnie z dyrektywą 2009/101/WE.

(13)

Państwa członkowskie powinny mieć możliwość utworzenia jednego lub większej liczby opcjonalnych punktów dostępu, co może mieć wpływ na wykorzystywanie i działanie platformy. Komisja powinna być zatem powiadamiana o ich utworzeniu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu, w szczególności o ich zamknięciu. Powiadomienie takie nie powinno w żaden sposób ograniczać uprawnień państw członkowskich do tworzenia i prowadzenia opcjonalnych punktów dostępu.

(14)

Spółki i ich oddziały utworzone w innych państwach członkowskich powinny mieć niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w Unii. Identyfikator ma służyć komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. W związku z tym spółki i oddziały nie powinny być zobowiązane do używania niepowtarzalnego identyfikatora w pismach lub formularzach zamówień spółek, o których mowa w dyrektywach 89/666/EWG i 2009/101/WE. Powinny one nadal korzystać z krajowych numerów wpisu do rejestru do celów komunikowania się.

(15)

Należy umożliwić stworzenie klarownego powiązania pomiędzy rejestrem danej spółki a rejestrami jej oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich, polegającego na wymianie informacji o wszczęciu i zakończeniu wszelkich postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych oraz o wykreśleniu spółki z rejestru, jeżeli wiąże się to z konsekwencjami prawnymi w państwie członkowskim rejestru, w którym wpisana jest spółka. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia procedur, które będą miały zastosowanie do oddziałów zarejestrowanych na ich terytorium; powinny one przynajmniej zapewnić, aby oddziały spółek rozwiązanych były wykreślane z rejestru bez nieuzasadnionej zwłoki i, w stosownych przypadkach, po zakończeniu procedur likwidacji danego oddziału. Obowiązek ten nie powinien mieć zastosowania do oddziałów spółek, które zostały wykreślone z rejestru, ale które mają następcę prawnego, jak ma to miejsce w przypadku jakiejkolwiek zmiany formy prawnej spółki, połączenia lub podziału lub też transgranicznego przeniesienia jej siedziby.

(16)	Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez spółkę, która nie podlega prawu żadnego państwa członkowskiego, o których mowa w art. 7 dyrektywy 89/666/EWG.

(17)	Należy zmienić dyrektywę 2005/56/WE w celu zapewnienia komunikacji pomiędzy rejestrami poprzez system integracji rejestrów.

(18)

Państwa członkowskie powinny zapewnić aktualizację – bez nieuzasadnionej zwłoki – wszelkich informacji dotyczących spółek wprowadzonych do rejestrów w przypadku zmian tych informacji. Zaktualizowane dane powinny być ujawniane co do zasady w terminie 21 dni od otrzymania kompletnej dokumentacji dotyczącej tych zmian, w tym sprawdzenia zgodności z prawem na mocy przepisów krajowych. Ten termin należy rozumieć jako wymagający od państw członkowskich podjęcia rozsądnych starań, aby dotrzymać terminu wyznaczonego w niniejszej dyrektywie. Nie powinien on mieć zastosowania w odniesieniu do dokumentów księgowych, które spółki są zobowiązane przekazywać za każdy rok budżetowy. Wyłączenie to uzasadnione jest przeciążeniem rejestrów krajowych w okresach sprawozdawczych. Zgodnie z ogólnymi zasadami prawnymi wspólnymi dla wszystkich państw członkowskich bieg terminu 21 dni powinien zostać zawieszony w przypadku siły wyższej.

(19)

Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, powinno się to odbywać zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (8). Odpowiednie zaangażowanie państw członkowskich w tym procesie powinno być zapewnione przez ustanowienie specyfikacji technicznych do celów procedury zamówień publicznych w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (9).

(20)

Jeżeli Komisja podejmie decyzję o prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, należy zapewnić ciągłość świadczenia usług przez system integracji rejestrów oraz właściwy nadzór publiczny nad funkcjonowaniem platformy. Szczegółowe zasady dotyczące zarządzania operacyjnego platformą powinny być przyjęte w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W każdym przypadku zaangażowanie państw członkowskich w funkcjonowanie całego systemu należy zapewnić przez regularny dialog między Komisją a przedstawicielami państw członkowskich dotyczący kwestii działania systemu integracji rejestrów i jego przyszłego rozwoju.

(21)

Integracja rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek wymaga koordynacji krajowych systemów posiadających różne charakterystyki techniczne. Wiąże się to z przyjmowaniem środków i specyfikacji technicznych, które muszą uwzględniać różnice między rejestrami. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej dyrektywy należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do rozwiązywania tych kwestii technicznych i operacyjnych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

(22)

Niniejsza dyrektywa nie powinna ograniczać prawa państw członkowskich do pobierania opłat za udostępnianie informacji na temat spółek za pośrednictwem systemu integracji rejestrów, jeżeli opłaty takie są wymagane zgodnie z prawem krajowym. Środki i specyfikacje techniczne dotyczące systemu integracji rejestrów powinny zatem umożliwiać ustanowienie warunków dokonywania płatności. Niniejsza dyrektywa nie powinna przesądzać w tym względzie o jakimkolwiek konkretnym rozwiązaniu technicznym, ponieważ warunki dokonywania płatności powinny zostać określone na etapie przyjmowania aktów wykonawczych, przy uwzględnieniu ogólnodostępnych możliwości dokonywania płatności online.

(23)	Za pożądane można by uznać umożliwienie w przyszłości uczestnictwa państw trzecich w systemie integracji rejestrów.

(24)

Sprawiedliwe rozwiązanie dotyczące finansowania systemu integracji rejestrów wiąże się z uczestnictwem w finansowaniu tego systemu zarówno Unii, jak i jej państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny ponieść ciężar finansowy dostosowania swoich rejestrów krajowych do tego systemu, natomiast elementy centralne – platforma i portal działający jako europejski elektroniczny punkt dostępu – należy finansować w ramach odpowiedniej pozycji w budżecie ogólnym Unii. W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do pobierania opłat za udostępnianie informacji dotyczących przedsiębiorstw. Nie ma to wpływu na możliwość pobierania opłat przez rejestry krajowe, lecz mogą one stanowić opłatę dodatkową w celu współfinansowania utrzymania i funkcjonowania platformy. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z udziałem ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(25)

Przetwarzanie danych osobowych, w tym elektroniczne przekazywanie danych osobowych w państwach członkowskich, reguluje dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (10) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (11). Wszelkie przetwarzanie danych osobowych przez rejestry państw członkowskich, przez Komisję i, w stosownych przypadkach, przez jakąkolwiek osobę trzecią zaangażowaną w prowadzenie platformy powinno odbywać się zgodnie z tymi aktami. Akty wykonawcze przyjmowane w związku z systemem integracji rejestrów powinny w stosownych przypadkach zapewniać taką zgodność, w szczególności przez ustanowienie odpowiednich zadań i obowiązków wszystkich zainteresowanych uczestników oraz mających do nich zastosowanie zasad organizacyjnych i technicznych.

(26)

System integracji rejestrów wymaga od państw członkowskich, aby poczyniły niezbędne dostosowania polegające w szczególności na opracowaniu interfejsu łączącego każdy rejestr z platformą, tak aby system ten mógł rozpocząć działanie. Niniejsza dyrektywa powinna zatem przewidzieć odroczony termin transpozycji i rozpoczęcia stosowania przez państwa członkowskie przepisów dotyczących technicznego działania tego systemu. Termin ten powinien przypaść po przyjęciu przez Komisję wszystkich aktów wykonawczych dotyczących środków i specyfikacji technicznych w odniesieniu do systemu integracji rejestrów. Termin transpozycji i rozpoczęcia stosowania przepisów dyrektywy dotyczących technicznego działania systemu integracji rejestrów powinien być wystarczający dla umożliwienia państwom członkowskim dokonania dostosowań prawnych i technicznych potrzebnych do tego, aby system ten mógł zacząć w pełni działać w rozsądnym czasie.

(27)

Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw członkowskich i Komisji z dnia 28 września 2011 r. dotyczącą dokumentów wyjaśniających (12) państwa członkowskie zobowiązały się do złożenia, w uzasadnionych przypadkach, wraz z powiadomieniem o ich środkach transpozycji, jednego lub więcej dokumentów wyjaśniających związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do niniejszej dyrektywy ustawodawca uznaje, że przekazanie takich dokumentów jest uzasadnione.

(28)	Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 8, w którym stwierdza się, że każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą.

(29)

Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie poprawa transgranicznego dostępu do informacji o spółkach, zapewnienie aktualnych informacji w rejestrach oddziałów i utworzenie precyzyjnych kanałów komunikacji pomiędzy rejestrami w ramach procedur transgranicznej rejestracji, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast, ze względu na ich rozmiary i skutki, możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(30)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywy 89/666/EWG, 2005/56/WE i 2009/101/WE.

(31)	Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu 6 maja 2011 r. (13),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zmiany w dyrektywie 89/666/EWG

W dyrektywie 89/666/EWG wprowadza się następujące zmiany:

w art. 1 dodaje się ustępy w brzmieniu:

„3. Dokumenty i dane szczegółowe, o których mowa w art. 2 ust. 1, są udostępniane publicznie za pośrednictwem systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek ustanowionego zgodnie z art. 4a ust. 2 dyrektywy 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (14) (zwanego dalej „systemem integracji rejestrów”). Art. 3b i art. 3c ust. 1 tej dyrektywy stosuje się odpowiednio.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby oddziały miały niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. Ten niepowtarzalny identyfikator obejmuje co najmniej elementy umożliwiające identyfikację państwa członkowskiego rejestru, krajowego rejestru pochodzenia i numeru wpisu oddziału do tego rejestru oraz, w stosownych przypadkach, pewnych cech służących unikaniu błędów w identyfikacji.

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 5a

1. Za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestr, w którym wpisana jest spółka, udostępnia niezwłocznie informacje o wszczęciu i zakończeniu wszelkich postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych oraz o wykreśleniu spółki z rejestru, jeżeli wiąże się to z konsekwencjami prawnymi w państwie członkowskim rejestru, w którym wpisana jest ta spółka.

2. Za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestr, w którym wpisany jest oddział, zapewnia niezwłoczny odbiór informacji, o których mowa w ust. 1.

3. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, jest dla rejestrów bezpłatna.

4. Państwa członkowskie określają procedurę, jaka ma być stosowana po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1 i 2. Procedura ta zapewnia, by w przypadku rozwiązania spółki lub jej wykreślenia z rejestru z innego powodu, z rejestru wykreślono także bez nieuzasadnionej zwłoki oddziały tej spółki.

5. Ust. 4 zdanie drugie nie ma zastosowania do oddziałów spółek, które zostały wykreślone z rejestru w wyniku jakiejkolwiek zmiany formy prawnej danej spółki, połączenia lub podziału, lub transgranicznego przeniesienia jej siedziby.”;

dodaje się sekcję w brzmieniu:

„SEKCJA IIIA

OCHRONA DANYCH

Artykuł 11a

Przetwarzanie danych osobowych, które odbywa się w kontekście niniejszej dyrektywy, podlega przepisom dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (15).

Artykuł 2

Zmiany w dyrektywie 2005/56/WE

W dyrektywie 2005/56/WE wprowadza się następujące zmiany:

art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Wpis do rejestru

Prawo każdego państwa członkowskiego, którego jurysdykcji podlegały łączące się spółki, określa w odniesieniu do terytorium danego państwa, zgodnie z art. 3 dyrektywy 2009/101/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności, dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (16), warunki ogłoszenia ukończenia połączenia transgranicznego w rejestrze publicznym, w którym każda ze spółek ma obowiązek składać dokumenty.

Rejestr właściwy dla dokonania wpisu spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego niezwłocznie powiadamia, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek ustanowionego zgodnie z art. 4a ust. 2 dyrektywy 2009/101/WE, rejestr, w którym każda ze spółek miała obowiązek złożyć swoje dokumenty, że połączenie transgraniczne stało się skuteczne. Wykreślenie wcześniejszego wpisu, jeżeli ma to zastosowanie, następuje nie wcześniej niż w chwili otrzymania tego powiadomienia.

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 17a

Ochrona danych

Artykuł 3

Zmiany w dyrektywie 2009/101/WE

W dyrektywie 2009/101/WE wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 2a

1. Państwa członkowskie podejmują działania wymagane do zapewnienia, aby wszelkie zmiany w dokumentach i informacjach, o których mowa w art. 2, były wprowadzane do właściwego rejestru, o którym mowa w art. 3 ust. 1 akapit pierwszy, i były ujawniane, zgodnie z art. 3 ust. 3 i 5, co do zasady w terminie 21 dni od otrzymania kompletnej dokumentacji dotyczącej tych zmian, w tym, w stosownych przypadkach, sprawdzenia zgodności z prawem wymaganego na mocy przepisów krajowych w odniesieniu do włączenia do dokumentacji.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do dokumentów księgowych, o których mowa w art. 2 lit. f).”;

w art. 3 ust. 1 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Państwa członkowskie zapewniają, aby spółki miały niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek ustanowionego zgodnie z art. 4a ust. 2 (zwanego dalej „systemem integracji rejestrów”). Ten niepowtarzalny identyfikator obejmuje co najmniej elementy umożliwiające identyfikację państwa członkowskiego rejestru, krajowego rejestru pochodzenia i numeru wpisu spółki do tego rejestru oraz, w stosownych przypadkach, pewnych cech służących unikaniu błędów w identyfikacji.”;

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 3a

1. Państwa członkowskie zapewniają udostępnianie aktualnych informacji wyjaśniających przepisy prawa krajowego, zgodnie z którymi osoby trzecie mogą powoływać się na informacje i każdy rodzaj dokumentu, o których mowa w art. 2, zgodnie z art. 3 ust. 5, 6 i 7.

2. Państwa członkowskie dostarczają informacji wymaganych do publikacji na europejskim portalu „e-Sprawiedliwość” (zwanym dalej „portalem”) zgodnie z zasadami funkcjonowania tego portalu oraz jego wymogami technicznymi.

3. Komisja publikuje te informacje na portalu we wszystkich językach urzędowych Unii.

Artykuł 3b

1. Elektroniczne kopie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 2, są również publicznie udostępniane za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby dokumenty i informacje, o których mowa w art. 2, były dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów z użyciem komunikatów w standardowym formacie i w formie elektronicznej. Państwa członkowskie zapewniają także, aby przestrzegane były minimalne standardy bezpieczeństwa przekazywania danych.

3. Komisja zapewnia możliwość wyszukiwania we wszystkich językach urzędowych Unii w odniesieniu do spółek zarejestrowanych w państwach członkowskich, tak aby za pośrednictwem portalu udostępnić:

a)	dokumenty i informacje, o których mowa w art. 2;

b)	listę wyjaśniających etykiet danych, dostępnych we wszystkich językach urzędowych Unii, odnoszących się do tych informacji i typów tych dokumentów.

Artykuł 3c

1. Opłaty pobierane za udostępnienie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 2, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów nie mogą przekraczać kosztów administracyjnych tego udostępnienia.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby następujące informacje były dostępne bezpłatnie za pośrednictwem systemu integracji rejestrów:

a)	nazwa i forma prawna spółki;

b)	siedziba spółki i państwo członkowskie, w którym jest ona zarejestrowana; oraz

c)	numer wpisu spółki do rejestru.

Oprócz tych informacji państwa członkowskie mogą postanowić o bezpłatnym udostępnianiu innych dokumentów i informacji.

Artykuł 3d

2. Za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestr, w którym wpisany jest oddział, zapewnia niezwłoczny odbiór informacji, o których mowa w ust. 1.

3. Wymiana informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, jest dla rejestrów bezpłatna.”;

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 4a

1. Ustanawia się europejską centralną platformę (zwaną dalej „platformą”).

2. System integracji rejestrów składa się z:

—	rejestrów państw członkowskich,

—	platformy,

—	portalu jako europejskiego elektronicznego punktu dostępu.

3. W ramach systemu integracji rejestrów państwa członkowskie zapewniają interoperacyjność swoich rejestrów za pośrednictwem platformy.

4. Państwa członkowskie mogą utworzyć opcjonalne punkty dostępu do systemu integracji rejestrów. Bez nieuzasadnionej zwłoki powiadamiają one Komisję o utworzeniu takich punktów dostępu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu.

5. Dostęp do informacji zawartych w systemie integracji rejestrów jest zapewniany za pośrednictwem portalu oraz opcjonalnych punktów dostępu utworzonych przez państwa członkowskie.

6. Ustanowienie systemu integracji rejestrów nie narusza istniejących umów dwustronnych zawartych między państwami członkowskimi w sprawie wymiany informacji dotyczących spółek.

Artykuł 4b

1. Komisja podejmuje decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy własnymi środkami albo za pośrednictwem osoby trzeciej.

Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, wybór osoby trzeciej i wykonanie przez Komisję umowy zawartej z tą osobą trzecią następują zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (18).

2. Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, ustanawia ona, w drodze aktów wykonawczych, specyfikacje techniczne do celów procedury zamówień publicznych oraz czas obowiązywania umowy, która ma być zawarta z tą osobą trzecią.

3. Jeżeli Komisja podejmie decyzję o prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, przyjmuje ona, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe zasady zarządzania operacyjnego platformą.

Zarządzanie operacyjne platformą obejmuje w szczególności:

—	nadzór nad funkcjonowaniem platformy,

—	bezpieczeństwo i ochronę danych przekazywanych i wymienianych przy użyciu platformy,

—	koordynację stosunków między rejestrami państw członkowskich a osobą trzecią.

Komisja sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem platformy.

4. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 2 i 3, przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4e ust. 2.

Artykuł 4c

W drodze aktów wykonawczych Komisja przyjmuje:

a)	specyfikację techniczną określającą metody komunikacji drogą elektroniczną do celów systemu integracji rejestrów;

b)	specyfikację techniczną protokołów komunikacyjnych;

c)	środki techniczne zapewniające minimalne normy bezpieczeństwa teleinformatycznego w zakresie komunikacji i rozpowszechniania informacji w ramach systemu integracji rejestrów;

specyfikację techniczną określającą metody wymiany informacji między rejestrem, w którym wpisana jest spółka, a rejestrem, w którym wpisany jest oddział, przewidzianych w art. 3d niniejszej dyrektywy i w art. 5a jedenastej dyrektywy Rady 89/666/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. dotyczącej wymogów ujawniania informacji odnośnie do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa (19);

szczegółowy wykaz danych, które należy przekazać do celów wymiany informacji między rejestrami, o których mowa w art. 3d niniejszej dyrektywy, w art. 5a dyrektywy 89/666/EWG oraz w art. 13 dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (20);

f)	specyfikację techniczną określającą strukturę komunikatu w standardowym formacie do celów wymiany informacji między rejestrami, platformą i portalem;

g)	specyfikację techniczną określającą zestaw danych niezbędnych platformie do realizacji jej funkcji, jak również metodę przechowywania, wykorzystywania i ochrony takich danych;

h)	specyfikację techniczną określającą strukturę niepowtarzalnego identyfikatora oraz jego zastosowania w komunikacji pomiędzy rejestrami;

i)	specyfikację określającą techniczne metody działania systemu integracji rejestrów w odniesieniu do przekazywania i wymiany informacji oraz specyfikację określającą usługi elektroniczne świadczone przez platformę, zapewniające dostarczanie wiadomości w odpowiedniej wersji językowej;

j)	zharmonizowane kryteria wyszukiwania za pośrednictwem portalu;

k)	warunki dokonywania płatności, uwzględniając dostępne możliwości w zakresie dokonywania płatności, takie jak płatności elektroniczne;

l)	szczegóły listy wyjaśniających etykiet danych odnoszących się do informacji i typów dokumentów, o których mowa w art. 2;

m)	techniczne warunki dostępności usług świadczonych przez system integracji rejestrów;

n)	procedurę i wymogi techniczne dotyczące połączenia opcjonalnych punktów dostępu z platformą.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 4e ust. 2.

Komisja przyjmie te akty wykonawcze do dnia 7 lipca 2015 r.

Artykuł 4d

1. Ustanowienie i przyszły rozwój platformy oraz dostosowania do portalu wynikające z niniejszej dyrektywy są finansowane z budżetu ogólnego Unii.

2. Utrzymanie i funkcjonowanie platformy jest finansowane z budżetu ogólnego Unii i może być współfinansowane z opłat za dostęp do systemu integracji rejestrów pobieranych od jego indywidualnych użytkowników. Niniejszy ustęp w żaden sposób nie wpływa na opłaty pobierane na szczeblu krajowym.

3. Komisja może przyjąć – w drodze aktów delegowanych i zgodnie z art. 13a – przepisy dotyczące ewentualnego współfinansowania platformy z pobieranych opłat i w takim przypadku – dotyczące wysokości opłat pobieranych od indywidualnych użytkowników zgodnie z ust. 2.

4. Opłaty nałożone zgodnie z ust. 2 pozostają bez uszczerbku dla ewentualnych opłat pobieranych przez państwa członkowskie za udostępnienie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 3c ust. 1.

5. Opłat nałożonych zgodnie z ust. 2 nie pobiera się za udostępnienie informacji, o których mowa w art. 3c ust. 2 lit. a), b) i c).

6. Każde państwo członkowskie ponosi koszty dostosowania swoich rejestrów krajowych, jak również koszty ich utrzymania i funkcjonowania wynikające z niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4e

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającego przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (21).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 7a

dodaje się rozdział w brzmieniu:

„ROZDZIAŁ 4A

AKTY DELEGOWANE

Artykuł 13a

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 4d ust. 3, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 4d ust. 3, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek obowiązujących już aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 4d ust. 3 wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.”.

Artykuł 4

Sprawozdania i regularny dialog

1. Nie później niż pięć lat od ostatecznej daty rozpoczęcia stosowania przepisów, o której mowa w art. 5 ust. 2, Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące funkcjonowania systemu integracji rejestrów, w szczególności analizujące jego techniczne działanie i aspekty finansowe.

2. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszą wnioski w sprawie zmian niniejszej dyrektywy.

3. Komisja i przedstawiciele państw członkowskich spotykają się regularnie, aby na odpowiednim forum omawiać kwestie objęte niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5

Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy oraz rozpoczną ich stosowanie dniem 7 lipca 2014 r.

2. Niezależnie od ust. 1 państwa członkowskie – nie później niż dwa lata po przyjęciu aktów wykonawczych, o których mowa w art. 4c dyrektywy 2009/101/WE – przyjmą i opublikują przepisy niezbędne do zapewnienia zgodności z następującymi przepisami, oraz rozpoczną ich stosowanie:

—	art. 1 ust. 3 i 4 oraz art. 5a dyrektywy 89/666/EWG,

—	art. 13 dyrektywy 2005/56/WE,

—	art. 3 ust. 1 akapit drugi, art. 3b, art. 3c, art. 3d oraz art. 4a ust. 3–5 dyrektywy 2009/101/WE.

Po przyjęciu tych aktów wykonawczych Komisja opublikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ostateczną datę rozpoczęcia stosowania przepisów, o których mowa w niniejszym ustępie.

3. Środki, o których mowa w ust. 1, przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

4. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 7

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 13 czerwca 2012 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

M. SCHULZ

Przewodniczący

W imieniu Rady

N. WAMMEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 248 z 25.8.2011, s. 118.

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 14 lutego 2012 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 10 maja 2012 r.

(3) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 36.

(4) Dz.U. L 310 z 25.11.2005, s. 1.

(5) Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.

Przypis: tytuł dyrektywy 2009/101/WE został dostosowany w celu uwzględnienia zmiany numeracji artykułów Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zgodnie z art. 5 Traktatu z Lizbony; pierwotnie tytuł zawierał odniesienia do art. 48 akapit drugi Traktatu.

(6) Dz.U. C 308 E z 20.10.2011, s. 1.

(7) Dz.U. C 75 z 31.3.2009, s. 1.

(8) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(9) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

(10) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

(11) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

(12) Dz.U. C 369 z 17.12.2011, s. 14.

(13) Dz.U. C 220 z 26.7.2011, s. 1.

(14) Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.

(15) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.”.

(16) Dz.U. L 258 z 1.10.2009, s. 11.

(17) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.”.

(18) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(19) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 36.

(20) Dz.U. L 310 z 25.11.2005, s. 1.

(21) Dz.U. L 55 z 28.02.2011, s. 13.”;

(22) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.”;

16.6.2012

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/10

ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 509/2012

z dnia 15 czerwca 2012 r.

zmieniające rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215,

uwzględniając decyzję Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (1),

uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 18 stycznia 2012 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 36/2012 (2) w celu nadania skuteczności większości środków przewidzianych w decyzji 2011/782/WPZiB.

(2)

W związku z trwającymi brutalnymi represjami i naruszaniem praw człowieka przez rząd Syrii decyzja Rady 2012/206/WPZiB (3) zmieniająca decyzję 2011/782/WPZiB przewiduje przyjęcie dodatkowych środków, a mianowicie wprowadzenie zakazu sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu towarów i technologii, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji, lub poddanie ich wymogowi uzyskania wcześniejszego zezwolenia, oraz wprowadzenie zakazu wywozu towarów luksusowych do Syrii.

(3)	Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu, zatem do ich wdrożenia konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na szczeblu Unii, w szczególności w celu zapewnienia jednolitego stosowania tych środków przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4)	Rozporządzenie (UE) nr 36/2012 należy zatem zmienić, aby nadać skuteczność nowym środkom,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 36/2012 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„Artykuł 2a

1. Zakazuje się:

sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, sprzętu, towarów lub technologii, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji lub do produkcji i konserwacji produktów, które mogłyby być wykorzystane do wewnętrznych represji, wymienionych w załączniku IA, niezależnie od tego, czy sprzęt ten, towary lub technologie te pochodzą z Unii – jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom w Syrii lub do użytku w Syrii;

b)	świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych, wymienionych w załączniku III, mogą udzielić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na transakcję w związku ze sprzętem, towarami lub technologiami, wymienionymi w załączniku IA, pod warunkiem że sprzęt ten i te towary lub technologie służą do celów związanych z żywnością, rolnictwem, zastosowań medycznych lub innych celów humanitarnych.

Artykuł 2b

1. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie na sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, sprzętu, towarów lub technologii, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji lub do produkcji i konserwacji produktów, które mogłyby być wykorzystane do wewnętrznych represji, wymienionych w załączniku IX – niezależnie od tego, czy sprzęt ten, towary i technologie te pochodzą z Unii – na rzecz jakichkolwiek osób, podmiotów lub organów w Syrii lub do użytku w tym państwie.

2. Właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku III, nie wydają zezwolenia na jakiegokolwiek rodzaju sprzedaż, dostawę, przekazanie lub wywóz sprzętu, towarów lub technologii wymienionych w załączniku IX, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że sprzęt, towary lub technologie, których dotyczy sprzedaż, dostawa, przekazanie lub wywóz służą lub mogą służyć stosowaniu wewnętrznych represji lub produkcji i konserwacji produktów, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji.

3. Zezwolenie jest wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, i musi być zgodne ze szczegółowymi zasadami określonymi w art. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (4). Zezwolenie jest ważne w całej Unii.

artykuł 3 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

1. Zakazuje się:

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkim osobom, podmiotom lub organom w Syrii, lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (5) („wspólny wykaz uzbrojenia”) lub związanej z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów zawartych w tym wykazie;

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkim osobom, podmiotom lub organom w Syrii lub do użytku w tym państwie, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych ze sprzętem, towarami lub technologią, który sprzęt, towary, technologie mogłyby zostać użyte do represji wewnętrznych, wymienionym w załącznikach I i IA;

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia lub w załącznikach I i IA, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby jakichkolwiek sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich produktów, lub na potrzeby jakiegokolwiek udzielania związanej z tym pomocy technicznej osobom, podmiotom lub organom w Syrii lub do użytku w tym państwie;

d)	świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a)–c).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 wymienione w nim zakazy nie mają zastosowania do udzielania pomocy technicznej, finansowania oraz pomocy finansowej, które wiążą się z:

—	pomocą techniczną służącą wyłącznie wsparciu Sił Narodów Zjednoczonych ds. Nadzoru Rozdzielenia Wojsk (UNDOF),

—

nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym lub sprzętem, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, przeznaczonym wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, lub do wykorzystania w ramach programów rozwoju instytucjonalnego ONZ i Unii lub w ramach prowadzonych przez Unię lub ONZ operacji zarządzania kryzysowego, lub

—	pojazdami niebojowymi, które zostały wyposażone w materiały zapewniające ochronę przed pociskami balistycznymi, przeznaczonymi wyłącznie do wykorzystania przez personel Unii i jej państw członkowskich w celach obronnych w Syrii,

pod warunkiem że udzielenie takiej pomocy zostało najpierw zatwierdzone przez właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku III.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. b) właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych, wymienionych w załączniku III, mogą udzielić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, zezwolenia na udzielenie pomocy technicznej lub świadczenie usług pośrednictwa związanych ze sprzętem, towarami lub technologiami, wymienionych w załączniku IA, pod warunkiem że sprzęt ten i te towary lub technologie służą do celów związanych z żywnością, rolnictwem, zastosowań medycznych lub innych celów humanitarnych.

Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję w terminie czterech tygodni o każdym zezwoleniu wydanym na mocy akapitu pierwszego.

4. Wymagane jest wcześniejsze zezwolenie właściwych organów państw członkowskich, wskazanych na stronach internetowych, wymienionych w załączniku III, do:

świadczenia pomocy technicznej lub usług pośrednictwa związanych ze sprzętem lub towarami lub technologiami, wymienionymi w załączniku IX, oraz dostarczania, produkcji, konserwacji i używania takiego sprzętu, towarów lub technologii, bezpośrednio lub pośrednio jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium tego państwa;

udzielania finansowania lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami, wymienionych w załączniku IX, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu takich towarów lub technologii, lub na potrzeby udzielania związanej z tym pomocy technicznej jakimkolwiek osobom, podmiotom lub organom w Syrii lub w celu wykorzystania na terytorium tego państwa.

Właściwe organy nie wydają zezwolenia na transakcje, o których mowa w akapicie pierwszym, jeżeli mają uzasadnione podstawy, by stwierdzić, że transakcje te przyczyniają lub mogą przyczyniać się do stosowania wewnętrznych represji lub do produkcji i konserwacji produktów, które mogłyby zostać wykorzystane do stosowania wewnętrznych represji.

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 11b

1. Zakazuje się:

a)	sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów luksusowych, wymienionych w załączniku X, do Syrii;

b)	świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których bezpośrednim lub pośrednim celem lub skutkiem jest ominięcie zakazu, o którym mowa w lit. a).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) zakaz tam określony nie ma zastosowania do towarów o charakterze niehandlowym, do użytku osobistego, znajdujących się w bagazu osoby podróżujacej.”.

Artykuł 2

Tekst zamieszczony w załączniku I do niniejszego rozporządzenia dodaje się do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 jako załącznik IA.

Artykuł 3

Tekst zamieszczony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia dodaje się do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 jako załącznik IX.

Artykuł 4

Tekst zamieszczony w załączniku III do niniejszego rozporządzenia dodaje się do rozporządzenia (UE) nr 36/2012 jako załącznik X.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 15 czerwca 2012 r.

W imieniu Rady

M. LIDEGAARD

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 319 z 2.12.2011, s. 56.

(2) Dz.U. L 16 z 19.1.2012, s. 1.

(3) Dz.U. L 110 z 24.4.2012, s. 36.

(4) Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.”;

(5) Dz.U. C 86 z 18.3.2011, s. 1.”;

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK Ia

WYKAZ SPRZĘTU, TOWARÓW I TECHNOLOGII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2a

CZĘŚĆ 1

Uwagi wprowadzające

1.	Niniejsza część obejmuje towary, oprogramowanie i technologie wymienione w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009 (1).

O ile nie określono inaczej, numery odniesienia znajdujące się w kolumnie „Nr” poniżej odnoszą się do numerów na liście kontrolnej, a kolumna poniżej „Opis” odnosi się do opisów kontrolnych produktów i technologii podwójnego zastosowania określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

3.	Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.	Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwagi ogólne

Kontroli przewidzianej w niniejszym załączniku nie należy czynić bezskuteczną przez wywóz jakichkolwiek towarów niepodlegających kontroli (w tym instalacji przemysłowych), lecz zawierających jeden lub kilka elementów objętych kontrolą, jeżeli te elementy stanowią podstawowy element towarów i mogą w praktyce zostać z nich usunięte i użyte do innych celów.

Uwaga:

Przy rozstrzyganiu, czy element lub elementy objęte kontrolą należy uznać za podstawowy element, niezbędna jest ocena czynników ilości, wartości i technologicznego know-how oraz innych szczególnych okoliczności, które mogą decydować o tym, że element lub elementy objęte kontrolą stanowią podstawowy element dostarczanego towaru.

2.	Produkty wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

Uwaga ogólna do technologii

(Należy czytać w związku z sekcją niniejszej części)

1.	Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii”, która jest „niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w sekcjach A, B, C i D niniejszej części, podlega kontroli zgodnie z przepisami sekcji E.

2.	„Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów podlegających kontroli pozostaje pod kontrolą nawet wówczas, gdy ma zastosowanie do towarów niepodlegających kontroli.

3.	Kontrolą nie obejmuje się „technologii”, która stanowi minimum niezbędne do instalacji, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy towarów, które nie podlegają kontroli lub na których wywóz uzyskano zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4.	Kontrole transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną”, informacji związanych z „podstawowymi badaniami naukowymi” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

A. SPRZĘT

Opis

I.B.1A004

Następujące urządzenia, wyposażenie i elementy ochronne i detekcyjne, różne od objętych kontrolą na podstawie wykazu uzbrojenia:

maski przeciwgazowe, pochłaniacze i wyposażenie dekontaminacyjne do nich, zaprojektowane lub zmodyfikowane w celu ochrony przed jakimikolwiek z poniższych czynników, a także elementy specjalnie do nich zaprojektowane:

1.	czynniki biologiczne „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”;

2.	materiały promieniotwórcze „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”;

3.	chemiczne środki bojowe; lub

„środki rozpraszania tłumu”, w tym:

a.	α-bromobenzenoacetonitryl (cyjanek bromobenzylu) (CA) (CAS 5798-79-8);

b.	dinitryl [(2-chlorofenylo)metyleno]propanu, (o-chlorobenzylidenomalanonitryl) (CS) (CAS 2698-41-1);

c.	2-chloro-1-fenyloetanon, chlorek fenylacylu (ω-chloroacetofenon) (CN) (CAS 532-27-4);

d.	dibenzo-(b,f)-1,4-oksazepina (CR) (CAS 257-07-8);

e.	10-chloro-5,10-dihydrofenarsazyna, (chlorek fenarsazyny), (adamsyt), (DM) (CAS 578-94-9);

f.	N-nonanoilomorfolina (MPA) (CAS 5299-64-9);

ubrania, rękawice i obuwie ochronne specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla ochrony przed którymikolwiek z poniższych:

1.	czynniki biologiczne „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”;

2.	materiały promieniotwórcze „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”; lub

3.	chemiczne środki bojowe;

systemy detekcji, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do wykrywania lub identyfikacji którychkolwiek z poniższych czynników, a także elementy specjalnie do nich zaprojektowane:

1.	czynniki biologiczne „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”;

2.	materiały promieniotwórcze „przystosowane do użycia w działaniach wojennych”; lub

3.	chemiczne środki bojowe.

urządzenia elektroniczne zaprojektowane do automatycznego wykrywania lub określania obecności pozostałości „materiałów wybuchowych” przy użyciu technik ‘wykrywania substancji śladowych’ (np. powierzchniowa fala akustyczna, spektrometria w oparciu o ruchliwość jonów, spektrometria w oparciu o rozkład ruchliwości, spektrometria masowa).

Uwaga techniczna:

‘Wykrywanie substancji śladowych’ oznacza zdolność do wykrywania poniżej 1 ppm gazu lub 1 mg substancji stałej lub cieczy.

Uwaga 1:

Pozycja 1A004.d nie obejmuje kontrolą urządzeń specjalnie zaprojektowanych do użytku laboratoryjnego.

Uwaga 2:

Pozycja 1A004.d nie obejmuje kontrolą stacjonarnych bezstykowych bramek bezpieczeństwa.

Uwaga:

Pozycja 1A004 nie obejmuje kontrolą:

a.	osobistych monitorujących dozymetrów promieniowania jądrowego;

urządzeń ograniczonych projektowo lub funkcjonalnie do zapewniania ochrony przed typowymi zagrożeniami dla bezpieczeństwa mieszkańców i domostw oraz przemysłu cywilnego, w tym w:

1.	górnictwie;

2.	przemyśle wydobywczym;

3.	rolnictwie;

4.	przemyśle farmaceutycznym;

5.	medycynie;

6.	weterynarii;

7.	ochronie środowiska;

8.	gospodarowaniu odpadami;

9.	przemyśle spożywczym.

Uwagi techniczne:

Pozycja 1A004 obejmuje urządzenia i elementy, które uznano za skuteczne, przetestowano z wynikiem pozytywnym według norm krajowych lub w inny sposób dowiedziono ich skuteczności w zakresie wykrywania materiałów promieniotwórczych „przystosowanych do użycia w działaniach wojennych”, czynników biologicznych „przystosowanych do użycia w działaniach wojennych”, chemicznych środków bojowych, „nietoksycznych substancji zastępczych” lub „środków rozpraszania tłumu”, a także obrony przed wymienionymi materiałami, czynnikami i środkami, także wtedy, gdy takie wyposażenie lub elementy stosowane są w cywilnych gałęziach działalności, takich jak: górnictwo, przemysł wydobywczy, rolnictwo, przemysł farmaceutyczny, medycyna, weterynaria, ochrona środowiska, gospodarka odpadami lub przemysł spożywczy.

‘Nietoksyczna substancja zastępcza’ oznacza substancję lub materiał stosowany zamiast środków toksycznych (chemicznych lub biologicznych) w ramach szkoleń, badań naukowych, testów lub ocen.

I.B.9A012

Następujące „bezpilotowe statki powietrzne” („UAV”), związane z nimi systemy, sprzęt i komponenty:

„UAV” mające dowolne z następujących cech:

1.	autonomiczne sterowanie lotem i prowadzenie nawigacji (np. automatyczny pilot z systemem nawigacji bezwładnościowej); lub

2.	możliwość sterowania lotem poza zasięgiem bezpośredniego widzenia z udziałem człowieka (np. telewizyjne zdalne sterowanie);

następujące związane z nimi systemy, sprzęt i elementy:

1.	sprzęt zaprojektowany specjalnie do zdalnego sterowania sprzętem „UAV” wyszczególnionym w pozycji 9A012.a;

systemy nawigacji, wyznaczania położenia, naprowadzania lub sterowania, inne niż wyszczególnione w pozycji 7A w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, specjalnie zaprojektowane do zapewnienia sprzętowi „UAV” wymienionemu w pozycji 9A012.a autonomicznego sterowania lotem i prowadzenia nawigacji;

3.	sprzęt lub elementy specjalnie zaprojektowane do przekształcania załogowego „statku powietrznego” w „UAV”, wyszczególnione w pozycji 9A012.a;

4.	tłokowe lub obrotowe silniki wewnętrznego spalania, które potrzebują powietrza do spalania, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane po to, by wynosić „UAV” na wysokość większą niż 50 000 stóp (15 240 metrów).

I.B.9A350

Układy zraszania lub mgławienia, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane w taki sposób, aby nadawały się do samolotów i „pojazdów lżejszych od powietrza”, lub bezpilotowe statki powietrzne oraz specjalnie zaprojektowane ich komponenty, jak następuje:

kompletne układy zraszania lub mgławienia mogące zapewniać, z ciekłej zawiesiny, początkową kroplę o ‘VMD’ poniżej 50 μm przy natężeniu przepływu powyżej dwóch litrów na minutę;

rury rozdzielcze z rozpylaczami lub układy jednostek generujących aerozol mogące zapewniać, z ciekłej zawiesiny, początkową kroplę o ‘VMD’ poniżej 50 μm przy natężeniu przepływu powyżej dwóch litrów na minutę;

jednostki generujące aerozol specjalnie zaprojektowane w taki sposób, aby nadawały się do układów określonych w pozycji 9A350.a i b.

Uwaga:

Jednostki generujące aerozol są urządzeniami specjalnie zaprojektowanymi lub zmodyfikowanymi w taki sposób, aby nadawały się do samolotów, takimi jak: dysze, rozpylacze bębnowe obrotowe i podobne urządzenia.

Uwaga:

Pozycja 9A350 nie obejmuje kontrolą układów zraszania lub mgławienia oraz komponentów, w przypadku których wykazano, że nie nadają się do roznoszenia środków biologicznych w postaci zakaźnych aerozoli.

Wielkość kropli w przypadku urządzeń zraszających lub dysz specjalnie zaprojektowanych do stosowania w samolotach, „pojazdach lżejszych od powietrza” lub bezpilotowych statkach powietrznych powinna być mierzona z zastosowaniem jednej z następujących metod:

a.	metoda lasera dopplerowskiego;

b.	metoda dyfrakcji laserowej.

2.	W pozycji 9A350 ‘VMD’ oznacza Volume Median Diameter (objętościowa mediana średnicy), a dla układów wodnych jest równoznaczna z Mass Median Diameter (MMD).

B. URZĄDZENIA TESTUJĄCE I PRODUKCYJNE

Opis

I.B.2B350

Następujące obiekty do produkcji substancji chemicznych, sprzęt i elementy składowe:

zbiorniki reakcyjne lub reaktory, wyposażone lub niewyposażone w mieszadła, o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów) i poniżej 20 m3 (20 000 litrów), w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych lub wykładanych szkłem);

4.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

5.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

6.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

7.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

8.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

mieszadła do zbiorników reakcyjnych lub reaktorów, określonych w pozycji 2B350.a; oraz wirniki, łopatki lub wały skonstruowane do takich mieszadeł, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) są wykonane z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

5.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

6.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

7.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

8.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

zbiorniki magazynowe, zasobniki lub odbiorniki o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów), w których wszystkie powierzchnie mające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

5.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

6.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

7.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

8.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

wymienniki ciepła lub skraplacze o polu powierzchni wymiany ciepła powyżej 0,15 m2, ale poniżej 20 m2; oraz rury, płytki, zwoje lub bloki (rdzenie) skonstruowane do takich wymienników ciepła lub skraplaczy, w których wszystkie powierzchnie stykające się bezpośrednio z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) są wykonane z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	grafitu lub ‘grafitu węglowego’;

5.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

6.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

7.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

8.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu;

9.	węglika krzemu;

10.	węglika tytanu; lub

11.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

kolumny destylacyjne lub absorpcyjne o średnicy wewnętrznej powyżej 0,1 m; oraz rozdzielacze cieczy i par, kolektory cieczy, zaprojektowane do takich kolumn destylacyjnych lub absorpcyjnych, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancja chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	grafitu lub ‘grafitu węglowego’;

5.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

6.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

7.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

8.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

9.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

zdalnie sterowany sprzęt napełniający, w którym wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu; lub

2.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

zawory o ‘wymiarach znamionowych’ większych niż 10 mm oraz obudowy (korpusy zaworów) lub wstępnie uformowane wkładki doosłonowe zaprojektowane do takich zaworów, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

5.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

6.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

7.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu;

8.	niobu lub ‘stopów’ niobu; lub

następujących materiałów ceramicznych

a.	węglika krzemu o czystości wagowej co najmniej 80 %;

b.	tlenku glinu o czystości wagowej co najmniej 99,9 %;

c.	tlenku cyrkonu;

Uwaga techniczna:

‘Wymiar znamionowy’ oznacza mniejszą ze średnic: wlotu i wylotu.

rury wielościenne, zawierające okna do wykrywania nieszczelności, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

3.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

4.	grafitu lub ‘grafitu węglowego’;

5.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

6.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

7.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

8.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

9.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

pompy wielokrotnie uszczelnione i nieuszczelnione, o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 0,6 m3/h, lub pompy próżniowe o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 5 m3/h (w warunkach znormalizowanej temperatury (273 K (0 °C)) oraz ciśnienia (101,3 kPa)), a także osłony (korpusy pomp), preformowane wkładki pomp, wirniki, tłoki oraz dysze do pomp strumieniowych skonstruowane do takich pomp, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	materiałów ceramicznych;

3.	żelazokrzemu (stopów żelaza o wysokiej zawartości krzemu);

4.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

5.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

6.	grafitu lub ‘grafitu węglowego’;

7.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

8.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

9.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

10.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

11.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

piece do unieszkodliwiania termicznego, zaprojektowane do niszczenia chemikaliów wyszczególnionych w pozycji 1C350, posiadające specjalnie zaprojektowane systemy doprowadzania odpadów, specjalne urządzenia obsługujące oraz przeciętną temperaturę w komorze spalania powyżej 1 273 K (1 000 °C), w których wszystkie powierzchnie w systemie doprowadzania odpadów mające bezpośredni kontakt z odpadami wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów lub nim pokryte:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	materiałów ceramicznych; lub

3.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %.

1.	’Grafit węglowy’ jest substancją składającą się z węgla amorficznego i grafitu, w której zawartość wagowa grafitu wynosi 8 % lub więcej.

2.	W przypadku materiałów wymienionych w powyższych pozycjach termin ‘stop’, jeżeli nie towarzyszy mu szczegółowe określenie stężenia pierwiastków, należy rozumieć jako oznaczający taki stop, w którym wagowa zawartość określonego metalu jest procentowo wyższa niż jakiegokolwiek innego pierwiastka.

I.B.2B351

Systemy monitorowania gazów toksycznych i przeznaczone do nich elementy detekcyjne, inne niż wyszczególnione w pozycji 1A004, oraz detektory, czujniki i wymienne moduły czujnikowe do nich:

a.	zaprojektowane do ciągłej pracy i wykorzystywane do wykrywania bojowych środków chemicznych lub środków chemicznych wyszczególnionych w pozycji 1C350, w stężeniach poniżej 0,3 mg/m3; lub

b.	przeznaczone do wykrywania aktywności wstrzymującej cholinoesterazę.

I.B.2B352

Następujący sprzęt, który może być wykorzystany przy postępowaniu z materiałami biologicznymi:

a.	kompletne biologiczne obudowy zabezpieczające dla poziomu zabezpieczenia P3, P4; Uwaga techniczna: Poziomy zabezpieczenia P3 lub P4 (BL3, BL4, L3, L4) są wyszczególnione w instrukcji WHO dotyczącej bezpieczeństwa biologicznego laboratoriów (wydanie trzecie, Genewa 2004 r.).

kadzie fermentacyjne, pozwalające na namnażanie „mikroorganizmów” chorobotwórczych i wirusów lub umożliwiające produkcję toksyn, bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające pojemność całkowitą równą 20 litrów lub większą;

Uwaga techniczna:

Do kadzi fermentacyjnych zalicza się bioreaktory, chemostaty oraz instalacje o przepływie ciągłym.

separatory odśrodkowe, zdolne do ciągłego oddzielania bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające wszystkie niżej wymienione cechy:

1.	natężenie przepływu powyżej 100 l/h;

2.	wykonanie elementów z polerowanej stali nierdzewnej lub tytanu;

3.	jedno złącze lub kilka złącz uszczelnianych w obszarze występowania pary wodnej; oraz

4.	mogą być wysterylizowane w stanie zamkniętym na miejscu;

Uwaga techniczna:

Do separatorów odśrodkowych zalicza się również dekantery.

sprzęt filtrujący o poprzecznym (stycznym) przepływie i jego elementy składowe, w tym:

sprzęt filtrujący o poprzecznym (stycznym) przepływie, zdolny do ciągłego rozdzielania chorobotwórczych „mikroorganizmów”, wirusów, toksyn i kultur komórkowych, bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadający wszystkie poniższe cechy:

a.	całkowite pole powierzchni filtrującej równej lub większe niż 1 m2; oraz

posiadający którąkolwiek z poniższych cech:

1.	może być wysterylizowany lub odkażony na miejscu; lub

2.	działający przy wykorzystaniu elementów filtrujących jednorazowego użytku;

Uwaga techniczna:

W pozycji 2B352.d.1.b sterylizacja oznacza likwidację wszystkich żyjących mikroorganizmów ze sprzętu poprzez użycie czynnika fizycznego (np. para wodna) lub chemicznego. Odkażenie oznacza zniszczenie potencjalnego zagrożenia mikrobiologicznego sprzętu poprzez użycie czynników chemicznych o właściwościach bakteriobójczych. Odkażenie i sterylizacja różnią się od oczyszczania, które odnosi się do procedur oczyszczenia, opracowanych w celu obniżenia składnika mikrobiologicznego w sprzęcie, bez konieczności dokonania likwidacji wszystkich zagrożeń mikrobiologicznych lub utrzymujących się przy życiu mikroorganizmów.

elementy do filtracji o poprzecznym (stycznym) przepływie (np. moduły, elementy, kasety, pojemniki, zespoły lub płyty) o powierzchni filtrującej równej lub większej niż 0,2 m2 dla każdego komponentu i zaprojektowane do użycia w sprzęcie do filtracji o poprzecznym (stycznym) przepływie wyszczególnionym w pozycji 2B352.d;

Uwaga:

Pozycja 2B352.d nie obejmuje kontrolą sprzętu do odwrotnej osmozy określonego jako taki przez producenta.

e.	sterylizowany parą wodną sprzęt do liofilizacji o wydajności kondensora przekraczającej 10 kg lodu na dobę i mniejszej niż 1 000 kg lodu na dobę;

następujący sprzęt służący do zabezpieczania i fizycznego ograniczenia:

pełne lub częściowe obudowy ochronne lub kołpaki uzależnione od dowiązanego zewnętrznego źródła powietrza, pracujące pod nadciśnieniem;

Uwaga:

Pozycja 2B352.f.1 nie obejmuje kontrolą kombinezonów zaprojektowanych do noszenia z niezależnym aparatem do oddychania.

komory klasy III bezpieczeństwa biologicznego lub izolatory o podobnych znormalizowanych wymaganiach;

Uwaga:

W pozycji 2B352.f.2 izolatory obejmują elastyczne pojemniki izolowane, komory suche, komory anaerobowe oraz komory rękawowe (zamknięte z pionowym przepływem).

g.	komory zaprojektowane do testów z użyciem aerozoli zawierających „mikroorganizmy”, wirusy lub „toksyny”, posiadające pojemność 1 m3 lub większą.

C. MATERIAŁY

Opis

I.B.1C350

Następujące substancje chemiczne, które mogą być wykorzystane jako prekursory dla toksycznych środków chemicznych, oraz „mieszaniny chemiczne” zawierające jedną lub więcej z wyżej wymienionych substancji:

Uwaga:

ZOB. TAKŻE WYKAZ UZBROJENIA I POZYCJĘ 1C450.

1.	tiodiglikol (111-48-8);

2.	tlenochlorek fosforu (10025-87-3);

3.	metylofosfonian dimetylu (756-79-6);

4.	ZOB. WYKAZ UZBROJENIA DLA: difluorek metylofosfonowy (676-99-3);

5.	dichlorek metylofosfonowy (676-97-1);

6.	fosforyn dimetylu (DMP) (868-85-9);

7.	trichlorek fosforu (7719-12-2);

8.	fosforyn trimetylu (TMP) (121-45-9);

9.	chlorek tionylu (7719-09-7);

10.	3-hydroksy-1-metylopiperydyna (3554-74-3);

11.	N,N-diizopropylo-(beta)-chloroetyloamina (96-79-7);

12.	N,N-diizopropylo-(beta)-tioloetanoamina (5842-07-9);

13.	3-chinuklidynol (1619-34-7);

14.	fluorek potasu (7789-23-3);

15.	2-chloroetanol (107-07-3);

16.	dimetyloamina (124-40-3);

17.	etylofosfonian dietylu (78-38-6);

18.	N,N-dimetylofosforoamidan dietylu (2404-03-7);

19.	fosfonian dietylu (762-04-9);

20.	chlorowodorek dimetyloaminy (506-59-2);

21.	dichloro(etylo)fosfina (1498-40-4);

22.	dichlorek etylofosfonowy (1066-50-8);

23.	ZOB. WYKAZ UZBROJENIA DLA: difluorek etylofosfonowy (753-98-0);

24.	fluorowodór (7664-39-3);

25.	benzilan metylu (76-89-1);

26.	dichloro(metylo)fosfina (676-83-5);

27.	N,N-diizopropylo-(beta)-amino etanol (96-80-0);

28.	alkohol pinakolinowy (464-07-3);

29.	ZOB. WYKAZ UZBROJENIA DLA: O-etylo2-diizopropyloaminoetylo metylofosfinin (QL) (57856-11-8);

30.	fosforyn trietylu (122-52-1);

31.	trichlorek arsenu (7784-34-1);

32.	kwas benzilowy (76-93-7);

33.	metylofosfonin dietylu (15715-41-0);

34.	etylofosfonian dimetylu (6163-75-3);

35.	etylodifluorofosfina (430-78-4);

36.	difluoro(metylo)fosfina (753-59-3);

37.	3-chinuklidynon (3731-38-2);

38.	pentachlorek fosforu (10026-13-8);

39.	pinakolon (75-97-8);

40.	cyjanek potasu (151-50-8);

41.	wodorofluorek potasu (7789-29-9);

42.	wodorofluorek amonu lub bifluorek amonu (1341-49-7);

43.	fluorek sodu (7681-49-4);

44.	wodorofluorek sodu (1333-83-1);

45.	cyjanek sodu (143-33-9);

46.	trietanoloamina (102-71-6);

47.	pentasiarczek fosforawy (1314-80-3);

48.	di-izopropyloamina (108-18-9);

49.	dietyloaminoetanol (100-37-8);

50.	siarczek sodu (1313-82-2);

51.	monochlorek siarki (10025-67-9);

52.	dichlorek siarki (10545-99-0);

53.	chlorowodorek trietanoloaminy (637-39-8);

54.	N,N-diizopropylo-(beta)-chloroetyloamino chlorowodorek (4261-68-1);

55.	kwas metylofosfonowy (993-13-5);

56.	metylofosfonian dietylu (683-08-9);

57.	dichlorek N,N-dimetylofosforoamidowy (677-43-0);

58.	fosforyn triisopropylu (116-17-6);

59.	etylodietanoloamina (139-87-7);

60.	O,O-dietylo fosforotionian (2465-65-8);

61.	O,O-dietylo fosforoditionian (298-06-6);

62.	heksafluorokrzemian sodu (16893-85-9);

63.	dichlorek metylotiofosfonowy (676-98-2).

Uwaga 1:

Dla wywozu do „państw niebędących stronami konwencji o zakazie broni chemicznej” pozycja 1C350 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunktach 1C350.1, .3, .5, .11, .12, .13, .17, .18, .21, .22, .26, .27, .28, .31, .32, .33, .34, .35, .36, .54, .55, .56, .57 i .63, w których żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 10 % mieszaniny.

Uwaga 2:

Pozycja 1C350 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunktach 1C350.2, .6, .7, .8, .9, .10, .14, .15, .16, .19, .20, .24, .25, .30, .37, .38, .39, .40, .41, .42, .43, .44, .45, .46, .47, .48, .49, .50, .51, .52, .53, .58, .59, .60, .61 i .62, w których żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 30 % mieszaniny.

Uwaga 3:

Pozycja 1C350 nie obejmuje kontrolą produktów określanych jako artykuły konsumpcyjne pakowane do sprzedaży detalicznej do osobistego użytku lub pakowane do indywidualnego użytku.

I.B.1C351

Ludzkie czynniki chorobotwórcze, choroby przenoszone przez zwierzęta oraz „toksyny”, takie jak:

wirusy pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został celowo zaszczepiony lub zakażony takimi kulturami, jak:

1.	wirus Andes;

2.	wirus Chapare;

3.	wirus gorączki Chikungunya;

4.	wirus Choclo;

5.	wirus gorączki krwotocznej kongijsko-krymskiej;

6.	wirus gorączki denga;

7.	wirus Dobrava-Belgrade;

8.	wirus wschodnioamerykańskiego końskiego zapalenia mózgu;

9.	wirus Ebola;

10.	wirus Guanarito;

11.	wirus Hantaan;

12.	wirus Hendra;

13.	wirus japońskiego zapalenia mózgu;

14.	wirus Junin;

15.	wirus Lasu Kyasanur;

16.	wirus Laguna Negra;

17.	wirus gorączki Lassa;

18.	wirus choroby skokowej owiec;

19.	wirus Lujo;

20.	wirus limfocytowego zapalenia opon mózgowych;

21.	wirus Machupo;

22.	wirus marburski;

23.	wirus małpiej ospy;

24.	wirus zapalenia mózgu z Murray Valley;

25.	wirus Nipah;

26.	wirus omskiej gorączki krwotocznej;

27.	wirus Oropouche;

28.	wirus Powassan;

29.	wirus gorączki z Rift Valley;

30.	wirus Rocio;

31.	wirus Sabia;

32.	wirus Seoul;

33.	wirus Sin Nombre;

34.	wirus zapalenia mózgu z St Louis;

35.	wirus kleszczowego zapalenia mózgu (rosyjski wiosenno-letni wirus zapalenia mózgu);

36.	wirus ospy naturalnej;

37.	wirus wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu;

38.	wirus zachodnioamerykańskiego końskiego zapalenia mózgu;

39.	wirus żółtej gorączki;

następujące riketsje pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został celowo zaszczepiony lub zakażony takimi kulturami:

1.	Coxiella burnetii;

2.	Bartonella quintana (Rochalimea Quintana, Rickettsia quintana);

3.	Riketsja prowasecki;

4.	Riketsja rickettsii;

następujące bakterie pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został specjalnie zaszczepiony lub zakażony takimi kulturami:

1.	laseczka wąglika (Bacillus anthracis);

2.	pałeczka ronienia bydła (Brucella abortus bovis);

3.	pałeczka maltańska (Brucella melitensis);

4.	pałeczka ronienia świń (Brucella abortus suis);

5.	zarazek papuzicy (Chlamydia psittaci);

6.	laseczka jadu kiełbasianego (Clostridium botulinum);

7.	pałeczka tularemii (Francisella tularensis);

8.	pałeczka nosacizny Burkholderia mallei (Pseudomonas mallei);

9.	pałeczka melioidozy Burkholderia pseudomallei (Pseudomonas pseudomallei);

10.	pałeczka duru (Salmonella typhi);

11.	pałeczka czerwonki (Shigella dysenteriae);

12.	przecinkowiec cholery (Vibrio cholerae);

13.	pałeczka dżumy (Yersinia pestis);

14.	laseczka zgorzeli gazowej wytwarzająca odmiany egzotoksyn (Clostridium perfringens);

15.	pałeczka okrężnicy (Eschericha coli) o odmianie serologicznej O157 oraz inne werotoksyny wytwarzające odmiany serologiczne;

następujące „toksyny” i ich „podjednostki toksyn”:

1.	toksyny botulinowe;

2.	toksyny laseczki zgorzeli gazowej;

3.	konotoksyna;

rycyna;

5.	saksytoksyna;

6.	toksyna Shiga;

7.	toksyny gronkowca złocistego;

8.	tetrodotoksyna;

9.	werotoksyna i podobne do toksyny Shiga białka dezaktywujące rybosomy;

10.	microcystin (Cyanginosin);

11.	aflatoksyny;

12.

abryn;

13.	toksyna cholery;

14.	toksyna diacetoksyscyrpenolowa;

15.	toksyna T-2;

16.	toksyna HT-2;

17.

modecyn;

18.	wolkensyn;

19.	lektyn 1 jemioły pospolitej (wiskotoksyna);

Uwaga:

Pozycja 1C351.d nie obejmuje kontrolą toksyn botulinowych ani konotoksyn w postaci wyrobów spełniających wszystkie poniższe kryteria:

1.	są wyrobami farmaceutycznymi przeznaczonymi do podawania ludziom w leczeniu schorzeń;

2.	są opakowane do rozprowadzania jako wyroby lecznicze;

3.	są dopuszczone przez władze państwowe do obrotu jako wyroby lecznicze.

następujące grzyby, naturalne, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub materiału zawierającego żywe organizmy, który rozmyślnie zaszczepiono lub zakażono takimi kulturami.

1.	Coccidioides immitis;

2.	Coccidioides posadasii.

Uwaga:

Pozycja 1C351 nie obejmuje kontrolą „szczepionek” ani „immunotoksyn”.

I.B.1C352

Zwierzęce czynniki chorobotwórcze, takie jak:

1.	wirus afrykańskiego pomoru świń;

wirusy grypy ptaków, które są:

a.	niescharakteryzowane; lub

określone w załączniku I pkt 2 do dyrektywy 2005/94/WE (2) jako posiadające wysokie właściwości chorobotwórcze, w tym:

1.	wirusy typu A o wartości IVPI (wskaźnik dożylnej chorobotwórczości) dla sześciotygodniowych kurcząt powyżej 1,2; lub

2.	wirusy typu A podtypów H5 i H7, z sekwencjami genomu kodującymi liczne aminokwasy zasadowe w miejscu cięcia cząsteczki hemaglutyniny podobnymi do sekwencji obserwowanych w innych wirusach HPAI, wskazujących na możliwość rozszczepienia cząsteczki hemaglutyniny przez większość proteaz gospodarza;

3.	wirus choroby niebieskiego języka;

4.	wirus pryszczycy;

5.	wirus ospy koziej;

6.	wirus opryszczki świń (choroba Aujeszkyego);

7.	wirus pomoru świń (wirus cholery Hoga);

8.	wirus Lyssa;

9.	wirus rzekomego pomoru drobiu (wirus z Newcastle);

10.	wirus pomoru przeżuwaczy;

11.	enterowirus świński, typ 9 (wirus choroby pęcherzykowej u świń);

12.	wirus zarazy bydlęcej;

13.	wirus ospy owczej;

14.	wirus choroby cieszyńskiej;

15.	wirus pęcherzykowego zapalenia jamy gębowej;

16.	wirus choroby zgrudowacenia skóry;

17.	wirus afrykańskiej choroby koni;

następujące drobnoustroje z rodzaju mykoplazma pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został celowo zaszczepiony lub zakażony drobnoustrojami z tego rodzaju:

1.	Mycoplasma mycoides ssp. mycoides SC (mała kolonia);

2.	Mycoplasma capricolum ssp. capripneumoniae.

Uwaga:

Pozycja 1C352 nie obejmuje kontrolą „szczepionek”.

I.B.1C353

Następujące elementy genetyczne oraz zmodyfikowane genetycznie organizmy:

a.	zmodyfikowane genetycznie organizmy lub elementy genetyczne zawierające sekwencje kwasów nukleinowych połączone z czynnikami chorobotwórczymi organizmów wyszczególnionych w pozycjach 1C351.a, 1C351.b, 1C351.c, 1C351.e, 1C352 lub 1C354;

b.	zmodyfikowane genetycznie organizmy lub elementy genetyczne zawierające sekwencje kwasów nukleinowych jakiejkolwiek z „toksyn” wyszczególnionych w pozycji 1C351.d lub „podjednostek toksyn”, które je tworzą.

1.	Elementy genetyczne zawierają między innymi chromosomy, genomy, plazmidy, transpozony oraz wektory, bez względu na to, czy są modyfikowane genetycznie.

Sekwencje kwasów nukleinowych połączone z czynnikami chorobotwórczymi mikroorganizmów wyszczególnionych w pozycjach 1C351.a, 1C351.b, 1C351.c, 1C351.e, 1C352 lub 1C354 oznaczają wszelkie sekwencje właściwe dla określonych mikroorganizmów, które:

a.	same lub przez swoje produkty transkrybowane lub transponowane stanowią istotne zagrożenie dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin; lub

b.	wiadomo, że zwiększają zdolność określonych mikroorganizmów lub jakichkolwiek innych organizmów, do których mogą zostać wprowadzone lub z którymi mogą zostać w inny sposób zintegrowane, spowodowania istotnych szkód dla zdrowia ludzi, zwierząt lub roślin.

Uwaga:

Pozycji 1C353 nie stosuje się do sekwencji kwasów nukleinowych połączonych z czynnikami chorobotwórczymi pałeczki okrężnicy o odmianie serologicznej O157 oraz innych szczepów bakteryjnych wytwarzających werotoksynę, z wyłączeniem szczepów zawierających sekwencje kwasów nukleinowych werotoksyny lub jej podjednostek.

I.B.1C354

Szczepy chorobotwórcze roślin, takie jak:

1.	andyjski utajony wirus ziemniaka;

2.	wiroid wrzecionowatości bulw ziemniaka;

bakterie pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został celowo zaszczepiony lub zakażony takimi kulturami, jak:

1.	Xantomonas albilineans;

2.	Xantomonas campestris pv. citri zawierające szczepy pokrewne, takie jak Xantomonas campestris pv. citri typu A, B, C, D, E lub inaczej klasyfikowane jako Xantomonas citri, Xantomonas campestris pv. aurantifolia lub Xantomonas campestris pv. citrumelo;

3.	Xanthomonas oryzae pv. Oryzae (Pseudomonas campestris pv. Oryzae);

4.	Clavibacter michiganensis subsp. Sepedonicus (Corynebacterium michiganensis subsp. Sepedonicum lub Corynebacterium Sepedonicum);

5.	Ralstonia solanacearum typy 2 i 3 (Pseudomonas solanacearum typy 2 i 3 lub Burkholderia solanacearum typy 2 i 3);

grzyby pochodzenia naturalnego, wzmocnione lub zmodyfikowane, w postaci „izolowanych żywych kultur” lub jako materiał łącznie z materiałem żywym, który został celowo zaszczepiony lub zakażony takimi kulturami, jak:

1.	Colletotrichum coffeanum var. virulans (Colletotrichum kahawae);

2.	Cochliobolus miyabeanus (Helminthosporium oryzae);

3.	Microcyclus ulei (synonim Dothidella ulei);

4.	Puccinia graminis (synonim Puccinia graminis f. sp. tritici);

5.	Puccinia striiformis (synonim Puccinia glumarum);

6.	Magnaporthe grisea (Pyricularia grisea/Pyricularia oryzae).

I.B.1C450

Toksyczne związki chemiczne, prekursory toksycznych związków chemicznych oraz „mieszaniny chemiczne” zawierające jedną lub więcej z tych substancji, takie jak:

Uwaga:

ZOB. TAKŻE POZYCJE 1C350, 1C351.d ORAZ WYKAZ UZBROJENIA.

toksyczne związki chemiczne, takie jak:

1.	amiton: O,O-dietylo-S-[2-(dietyloamino)etylo] fosforotiolan (78-53-5) oraz odpowiednie alkilowane lub protonowane sole;

2.	PFIB: 1,1,3,3,3-pentafluoro2-(trifluorometylo)1-propen (382-21-8);

3.	ZOB. WYKAZ UZBROJENIA DLA: BZ: 3-chinuklidylo benzylan (6581-06-2);

4.	fosgen: dichlorek karbonylu (75-44-5)

5.	chlorocyjan (506-77-4)

6.	cyjanowodór (74-90-8)

7.	chloropikryna: trichloronitrometan (76-06-2);

Uwaga 1:

Dla wywozu do „państw niebędących stronami konwencji o zakazie broni chemicznej” pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunktach 1C450.a.1 oraz.a.2, w których żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 1 % mieszaniny.

Uwaga 2:

Pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunktach 1C450.a.4, .a.5, .a.6 oraz .a.7, w których żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 30 % mieszaniny.

Uwaga 3:

Pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą produktów określanych jako artykuły konsumpcyjne pakowane do sprzedaży detalicznej do osobistego użytku lub pakowane do indywidualnego użytku.

prekursory toksycznych związków chemicznych, takie jak:

związki chemiczne inne niż określone w wykazie uzbrojenia lub w pozycji 1C350, zawierające atom fosforu, z którym związana jest jedna grupa metylowa, etylowa, propylowa lub izopropylowa, lecz nie dalsze atomy węgla;

Uwaga:

Pozycja 1C450.b.1 nie obejmuje kontrolą fonofosu: O-etylo S-fenylo-etylofosfonotiolotionianu (944-22-9);

dihalogenki N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidowe, inne niż dichlorek N,N-dimetylofosforoamidowy;

Uwaga:

Zob. także pozycja 1C350.57 dla dichlorku N,N-dimetylofosforoamidowego.

3.	dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo)-fosforoamidany, inne niż dietylo-N,N-dimetylofosforoamidan wyszczególniony w pozycji 1C350;

4.	chlorki 2-N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetylu i odpowiednie protonowane sole, inne niż chlorek N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetylu lub chlorowodorek N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetylo chlorku, które zostały wyszczególnione w pozycji 1C350;

N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetan2-ole i odpowiednie protonowane sole, inne niż N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetanol (96-80-0) i N,N-dietyloaminoetanol (100-37-8), wyszczególnione w pozycji 1C350;

Uwaga:

Pozycja 1C450.b.5 nie obejmuje kontrolą:

a.	N,N-dimetyloaminoetanolu (108-01-0) i odpowiednich protonowanych soli;

b.	protonowanych soli N,N-dietyloaminoetanolu (100-37-8);

6.	N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetano2-tiole i odpowiednie protonowane sole, inne niż N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetanootiol, wymieniony w pozycji 1C350;

7.	etylodietanoloamina (139-87-7) – zob. 1C350;

8.	metylodietanoloamina (105-59-9);

Uwaga 1:

Dla wywozu do „państw niebędących stronami konwencji o zakazie broni chemicznej” pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunktach 1C450.b.1., .b.2, .b.3, .b.4, .b.5, oraz .b.6, w których żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 10 % mieszaniny.

Uwaga 2:

Pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą „mieszanin chemicznych” zawierających jedną lub więcej substancji chemicznych wyszczególnionych w podpunkcie 1C450.b.8, w którym żadna z indywidualnie wyszczególnionych substancji chemicznych nie stanowi wagowo więcej niż 30 % mieszaniny.

Uwaga 3:

Pozycja 1C450 nie obejmuje kontrolą produktów określanych jako artykuły konsumpcyjne pakowane do sprzedaży detalicznej do osobistego użytku lub pakowane do indywidualnego użytku.

D. OPROGRAMOWANIE

Nr	Opis
I.B.1D003	„Oprogramowanie” specjalnie opracowane lub zmodyfikowane, aby umożliwić sprzętowi wypełnianie funkcji sprzętu wyszczególnionych w pozycjach 1A004.c lub 1A004.d.
I.B.2D351	„Oprogramowanie” inne niż wyszczególnione w pozycji 1D003, specjalnie opracowane do „użytkowania” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 2B351.
I.B.9D001	„Oprogramowanie” specjalnie opracowane lub zmodyfikowane do „rozwoju” sprzętu lub „technologii” wyszczególnionych w pozycji 9A012.
I.B.9D002	„Oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do „produkcji” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 9A012.

E. TECHNOLOGIE

Nr	Opis
I.B.1E001	„Technologia” zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „rozwoju” lub „produkcji” sprzętu lub materiałów wyszczególnionych w pozycjach 1A004, 1C350 do 1C354 lub 1C450.
I.B.2E001	„Technologia” zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „rozwoju” sprzętu lub „oprogramowania” wyszczególnionych w pozycjach 2B350, 2B351, 2B352 lub 2D351.
I.B.2E002	„Technologia” zgodnie z uwagą ogólną do technologii, służąca do „produkcji” sprzętu wyszczególnionego w pozycjach 2B350, 2B351 lub 2B352.
I.B.2E301	„Technologia”, zgodnie z uwagą ogólną do technologii, przeznaczona do „użytkowania” towarów wyszczególnionych w pozycjach 2B350 do 2B352.
I.B.9E001	„Technologia” według uwagi ogólnej do technologii, służąca do „rozwoju” sprzętu lub „oprogramowania” wymienionych w pozycjach 9A012 lub 9A350.
I.B.9E002	„Technologia” według uwagi ogólnej do technologii, służąca do „produkcji” sprzętu wyszczególnionego w pozycji 9A350.
I.B.9E101	„Technologia” według uwagi ogólnej do technologii, służąca do „produkcji” sprzętu „UAV” wyszczególnionego w pozycji 9A012. Uwaga techniczna: W pozycji 9E101.b „UAV” oznacza systemy bezpilotowych statków powietrznych o zasięgu przekraczającym 300 km.
I.B.9E102	„Technologia” według uwagi ogólnej do technologii, służąca do „użytkowania” sprzętu „UAV” wyszczególnionego w pozycji 9A012. Uwaga techniczna: W pozycji 9E101.b „UAV” oznacza systemy bezpilotowych statków powietrznych o zasięgu przekraczającym 300 km.

CZĘŚĆ 2

Uwagi wprowadzające

1.	O ile nie stwierdzono inaczej, numery odniesienia znajdujące się w kolumnie ‘Opis’ poniżej odnoszą się do opisów produktów podwójnego zastosowania, określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

2.	Numer odniesienia w kolumnie o nagłówku ‘Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009’ oznacza, że właściwości produktów lub technologii opisanych w kolumnie ‘Opis’ odbiegają od parametrów przedstawionych w opisie produktu podwójnego zastosowania, którego dotyczy odniesienie.

3.	Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.	Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwagi ogólne

Uwaga:

2.	Produkty wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

Uwaga ogólna do technologii

(Należy czytać w związku z sekcją B części 1)

Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii”, która jest „niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w sekcji I.C.A niniejszej części, podlega kontroli zgodnie z przepisami sekcji I.C.B niniejszej części.

2.	„Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów podlegających kontroli pozostaje pod kontrolą nawet wówczas, gdy ma zastosowanie do towarów niepodlegających kontroli.

3.	Kontrolą nie obejmuje się „technologii”, która stanowi minimum niezbędne do instalacji, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy towarów, które nie podlegają kontroli lub na których wywóz uzyskano zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4.	Kontrole transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną”, informacji związanych z „podstawowymi badaniami naukowymi” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

I.C.A. TOWARY

(Materiały i substancje chemiczne)

Opis

Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

I.C.A.001

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

1.	chlorek etylenu (CAS 107-06-2)

I.C.A.002

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

1.	nitrometan (CAS 75-52-5)

2.	kwas pikrynowy (CAS 88-89-1)

I.C.A.003

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

1.	chlorek glinu (CAS 7446-70-0)

2.	arsen (CAS 7440-38-2)

3.	tritlenek diarsenu (CAS 1327-53-3)

4.	chlorowodorek bis(2-chloroetyly)etyloaminy (CAS 3590-07-6)

5.	chlorowodorek bis(2-chloroetylo)metyloaminy (CAS 55-86-7)

6.	chlorowodorek tris(2-chloroetylo)aminy (CAS 817-09-4)

I.C.B. TECHNOLOGIA

B.001

„Technologia” niezbędna do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów wymienionych w sekcji I.C.A.

Uwaga techniczna:

Termin ‘technologia’ obejmuje ’oprogramowanie’.”

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1).

(2) Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków (Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16.)

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK IX

WYKAZ SPRZĘTU, TOWARÓW I TECHNOLOGII, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2b

Uwagi wprowadzające

1.	O ile nie stwierdzono inaczej, numery odniesienia znajdujące się w kolumnie ‘Opis’ poniżej odnoszą się do opisów produktów podwójnego zastosowania, określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

2.	Numer odniesienia w kolumnie o nagłówku ‘Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009’ oznacza, że właściwości produktów lub technologii opisanych w kolumnie ‘Opis’ odbiegają od parametrów przedstawionych w opisie produktu podwójnego zastosowania, którego dotyczy odniesienie.

3.	Definicje terminów znajdujących się w ‘cudzysłowie definicyjnym’ zamieszczone są w uwadze technicznej do odpowiedniej pozycji.

4.	Definicje terminów znajdujących się w „cudzysłowie zwykłym” można znaleźć w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009.

Uwagi ogólne

Uwaga:

2.	Produkty wymienione w niniejszym załączniku obejmują zarówno towary nowe, jak i używane.

Uwaga ogólna do technologii

(Należy czytać w związku z sekcją B niniejszego załącznika)

1.	Sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz „technologii”, która jest „niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” towarów, których sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz są kontrolowane w sekcji IX.A niniejszego załącznika, podlega kontroli zgodnie z przepisami sekcji B.

2.	„Technologia”„niezbędna” do „rozwoju”, „produkcji” lub »użytkowania« towarów podlegających kontroli pozostaje pod kontrolą nawet wówczas, gdy ma zastosowanie do towarów niepodlegających kontroli.

3.	Kontrolą nie obejmuje się „technologii”, która stanowi minimum niezbędne do instalacji, eksploatacji, konserwacji (sprawdzania) i naprawy towarów, które nie podlegają kontroli lub na których wywóz uzyskano zezwolenie zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4.	Kontrole transferu „technologii” nie mają zastosowania do informacji „będących własnością publiczną”, informacji związanych z „podstawowymi badaniami naukowymi” lub minimalnych informacji niezbędnych przy składaniu wniosków patentowych.

IX.A. TOWARY

IX.A1. Materiały, substancje chemiczne, ‘mikroorganizmy’ i ‘toksyny’

Opis

Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

IX.A1.001

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

tributfosforyn tributylu (CAS 102-85-2)

izocyjanian metylu (CAS 624-83-9)

chinaldyna (CAS 91-63-4)

2-bromochloroetan (CAS 107-04-0)

IX.A1.002

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

bendibenzoil (CAS 134-81-6)

dietyloamina (CAS 109-89-7)

eter dietylowy (CAS 60-29-7)

eter dimetylowy (CAS 115-10-6)

dimetyloaminoetanol (CAS 108-01-0)

IX.A1.003

Substancje chemiczne o stężeniu 95 % lub większym:

2-metoksyetanol (CAS 109-86-4)

cholinoesteraza butyrylowa (BChE)

dietylenotriamina (CAS 111-40-0)

dichlorometan (CAS 75-09-3)

dimethydietyloamina (CAS 121-69-7)

bromek etylu (CAS 74-96-4)

chlorek etylu (CAS 75-00-3)

etyloamina (CAS 75-04-7)

heksamina (CAS 100-97-0)

bromek izopropylu (CAS 75-26-3)

eter izopropylowy (CAS 108-20-3)

metyloamina (CAS 74-89-5)

bromek metylu (CAS 74-83-9)

monoizopropyloamina (CAS 75-31-0)

chlorek obidoksymu (CAS 114-90-9)

bromek potasu (CAS 7758-02-3)

pyridpirydyna (CAS 110-86-1)

bromek pirydostygminy (CAS 101-26-8)

bromek sodu (CAS 7647-15-6)

sód metaliczny (CAS 7440-23-5)

tributyloamina (CAS 102-82-9)

trietyloamina (CAS 121-44-8)

trimetyloamina (CAS 75-50-3)

IX.A2. Przetwarzanie materiałów

Opis

Pozycja z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009

IX.A2.001

Montowane w podłodze wyciągi dymu (typu schron) o minimalnej szerokości nominalnej wynoszącej 2,5 m.

IX.A2.002

Respiratory na całą twarz, filtracyjne i z dopływem powietrza, inne niż wymienione w pozycji 1A004 lub 2B352f1

1A004.a

IX.A2.003

Komory klasy II bezpieczeństwa biologicznego lub izolatory o podobnych parametrach pracy.

2B352.f.2

IX.A2.004

Wirówki dekantacyjne o pojemności bębna wynoszącej 4 litry lub większej, nadające się do użytku w przypadku materiałów biologicznych

IX.A2.005

Kadzie fermentacyjne, pozwalające na namnażanie „mikroorganizmów” chorobotwórczych i wirusów lub umożliwiające produkcję „toksyn”, bez rozprzestrzeniania aerozoli, posiadające pojemność całkowitą równą 5 litrów lub większą, ale mniejszą niż 20 litrów.

Uwaga techniczna:

Do kadzi fermentacyjnych zalicza się bioreaktory, chemostaty oraz instalacje o przepływie ciągłym.

2B352.b

IX.A2.007

Komory czystego powietrza o przepływie konwencjonalnym lub turbulentnym i niezależne wentylatorowe urządzenia filtracyjne HEPA lub ULPA, które mogą być wykorzystywane w obudowach zabezpieczających poziomu P3 lub P4 (BSL 3, BSL 4, L3, L4). |

2B352.a

IX.A2.008

Następujące obiekty do produkcji substancji chemicznych, sprzęt i elementy składowe, inne niż wymienione w pozycji 2B350 lub A2.009:

zbiorniki reakcyjne lub reaktory, wyposażone lub niewyposażone w mieszadła, o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów) i poniżej 20 m3 (20 000 litrów), w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

mieszadła do zbiorników reakcyjnych lub reaktorów, określonych w pozycji 2B350.a, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

zbiorniki magazynowe, zasobniki lub odbiorniki o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów), w których wszystkie powierzchnie mające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

wymienniki ciepła lub skraplacze o polu powierzchni wymiany ciepła powyżej 0,05 m2, ale poniżej 30 m2; oraz rury, płytki, zwoje lub bloki (rdzenie) skonstruowane do takich wymienników ciepła lub skraplaczy, w których wszystkie powierzchnie mające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) są wykonane z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

Uwaga techniczna:

Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status wymiennika ciepła pod względem kontroli.

kolumny destylacyjne lub absorpcyjne o średnicy wewnętrznej powyżej 0,1 m, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

zawory o ‘wymiarach znamionowych’ większych niż 10 mm oraz obudowy (korpusy zaworów) zaprojektowane do takich zaworów, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

1.	Materiały wykorzystane do produkcji uszczelek i uszczelnień oraz inne zastosowania właściwości uszczelniających nie mają wpływu na status zaworu pod względem kontroli.

2.	‘Wymiar znamionowy’ oznacza mniejszą ze średnic: wlotu i wylotu.

pompy wielokrotnie uszczelnione i nieuszczelnione, o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 0,6 m3/h, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich substancją chemiczną (substancjami chemicznymi) wykonane są z następujących materiałów:

1.	stali nierdzewnej o zawartości chromu równej 10,5 % lub większej i zawartości węgla równej 1,2 % lub mniejszej;

pompy próżniowe, o maksymalnym natężeniu przepływu, według specyfikacji producenta, powyżej 1 m3/h, (w warunkach znormalizowanej temperatury (273 K (0 °C)) oraz ciśnienia (101,3 kPa)), a także osłony (korpusy pomp), preformowane wkładki pomp, wirniki, tłoki oraz dysze do pomp strumieniowych skonstruowane do takich pomp, w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzanymi lub znajdującymi się w nich substancjami chemicznymi wykonane są z jakiegokolwiek z następujących materiałów:

1.	‘stopów’ o zawartości wagowej powyżej 25 % niklu i 20 % chromu;

2.	materiałów ceramicznych;

3.	‘żelazokrzemu’;

4.	polimerów fluorowych (materiałów polimerowych lub elastomerowych zawierających więcej niż 35 % wagowo fluoru);

5.	szkła (w tym materiałów powlekanych szkliwami lub emaliowanych, lub wykładanych szkłem);

6.	grafitu lub ‘grafitu węglowego’;

7.	niklu lub ‘stopów’ o zawartości wagowej niklu powyżej 40 %;

8.	stali nierdzewnej o zawartości wagowej niklu 20 % i 19 % chromu lub większej;

9.	tantalu lub ‘stopów’ tantalu;

10.	tytanu lub ‘stopów’ tytanu;

11.	cyrkonu lub ‘stopów’ cyrkonu; lub

12.	niobu lub ‘stopów’ niobu;

1.	Materiały wykorzystane do produkcji diafragm, uszczelek i uszczelnień oraz innych rozwiązań uszczelniających nie mają wpływu na status pompy pod względem kontroli.

2.	’Grafit węglowy’ jest substancją składającą się z węgla amorficznego i grafitu, w której zawartość wagowa grafitu wynosi 8 % lub więcej.

3.	’Żelazokrzemy’ to stopy żelaza o zawartości wagowej 8 % krzemu lub większej.

W przypadku materiałów wymienionych w powyższych pozycjach termin ‘stop’, jeżeli nie towarzyszy mu szczegółowe określenie stężenia pierwiastków, należy rozumieć jako oznaczający taki stop, w którym wagowa zawartość określonego metalu jest procentowo wyższa niż jakiegokolwiek innego pierwiastka.

2B350.a–e

2B350.g

2B350.i

IX.A2.009

Następujące obiekty do produkcji substancji chemicznych, sprzęt i elementy składowe, inne niż wymienione w pozycji 2B350 lub A2.008:

zbiorniki reakcyjne lub reaktory, wyposażone lub niewyposażone w mieszadła, o całkowitej pojemności wewnętrznej (geometrycznej) powyżej 0,1 m3 (100 litrów) i poniżej 20 m3 (20 000 litrów), w których wszystkie powierzchnie posiadające bezpośredni kontakt z przetwarzaną lub znajdującą się w nich cieczą (cieczami) wykonane są z następujących materiałów: