SPRAWOZDANIE w sprawie zawarcia porozumienia międzyinstytucjonalnego (PMI) w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami
26.4.2006 - (2006/2028(ACI))
Komisja Spraw Konstytucyjnych
Sprawozdawca: Sérgio Sousa Pinto
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie zawarcia porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami
Parlament Europejski,
– uwzględniając projekt porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami załączony do niniejszej decyzji,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej[1],
– uwzględniając art. 120 ust. 1 Regulaminu oraz sekcję IV, pkt. 1 i 2 i sekcję XVIII, pkt. 4 załącznika VI Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych (A6‑0144/2006),
Mając na uwadze, co następuje:
A. Parlament Europejski, Rada i Komisja zakończyły negocjacje dotyczące nowego porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami na lata 2007-2013 (dalej zwanego „projektem porozumienia”),
B. sprawozdanie Komisji Budżetowej ocenia pozytywnie decyzje polityczne i finansowe zawarte w projekcie porozumienia,
C. wydaje się, iż projekt porozumienia nie powoduje żadnych problemów polegających na niezgodności z pierwotnym prawem europejskim i w pełni respektuje uprawnienia budżetowe Parlamentu,
D. wydaje się, iż projekt porozumienia nie koliduje w żadnej mierze z Regulaminem Parlamentu; można jednakże poruszyć kwestię zasadności wniesienia poprawek do Regulaminu, a zwłaszcza jego załącznika IV, tak aby zaangażowanie Parlamentu w wiele specjalnych procedur, przewidzianych w projekcie porozumienia, miało miejsce w możliwie najlepszych warunkach; mogłoby to dotyczyć zwłaszcza procedur związanych z:
– dostosowaniami związanymi z nadmiernym deficytem budżetowym,
– zmianą ram finansowych,
– uruchomieniem rezerwy na pomoc nadzwyczajną,
– uruchomieniem Funduszu Solidarności Unii Europejskiej,
– uruchomieniem instrumentu elastyczności,
– uruchomieniem Europejskiego Funduszu Przystosowania do Globalizacji,
– dostosowaniem ram finansowych mającym na celu przygotowanie do rozszerzenia UE,
1. zatwierdza tekst projektu porozumienia załączony do niniejszej decyzji;
2. zwraca się do właściwej komisji o zbadanie, w jakim zakresie właściwa byłaby modyfikacja Regulaminu, a zwłaszcza jego załącznika IV, tak aby umożliwić Parlamentowi uczestnictwo w specjalnych procedurach, przewidzianych w projekcie porozumienia, na możliwie najlepszych warunkach;
3. przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady Europejskiej zwrócenia się do Komisji z prośbą o podjęcie obszernej i wyczerpującej analizy wszystkich aspektów wydatków i zasobów UE; podkreśla, że - jako partner budżetowy Rady - zamierza uczestniczyć w tej analizie w celu uzyskania porozumienia w sprawie nowego, obszernego systemu finansowego, który będzie sprawiedliwy, prężny, progresywny i przejrzysty oraz zapewni Unii zdolność wsparcia swoich aspiracji raczej za pomocą własnych zasobów, niż wkładu finansowego państw członkowskich;
4. potwierdza swoją opinię, że wszystkie przyszłe ramy finansowe powinny być ustanawiane na okres pięciu lat, który odpowiada kadencji Parlamentu i okresowi trwania mandatu Komisji;
5. przypomina, że konieczne będzie wprowadzenie solidnych ustaleń przejściowych w przypadku wejścia w życie Traktatu Konstytucyjnego przed końcem nowych ram finansowych;
3. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji do wglądu Radzie i Komisji.
- [1] Sprawozdanie Böge (A6-0000/2006)
UZASADNIENIE
1. Treść przyszłego sprawozdania Komisji Spraw Konstytucyjnych w sprawie porozumienia międzyinstytucjonalnego
Celem tego sprawozdania, które dotyczy porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej (PMI) obejmującego nowe ramy finansowe (RF - nowa definicja dotychczasowej perspektywy finansowej) na lata 2007-2013, jest analiza instytucjonalnych i proceduralnych konsekwencji PMI, a w szczególności ocena jego zgodności z prawem pierwotnym oraz określenie ewentualnej konieczności zmian Regulaminu w celu umożliwienia sprawnego wdrożenia PMI. Do zadań Komisji Spraw Konstytucyjnych nie należy wypowiadanie się na temat zalet lub zasadności politycznych i budżetowych decyzji zawartych w PMI, ani również na temat wymienionych w nim wydatków. Stanowi to treść sprawozdania Komisji Budżetowej, której sprawozdawca, Reimer Böge, odegrał istotną rolę podczas negocjacji z Radą i Komisją. W celu udzielenia mu wsparcia w tych trudnych negocjacjach, nasza komisja opracowała dokument roboczy[1].
2. Zgodność PMI z Traktatami i Regulaminem
Tekst uzgodniony przez trzy Instytucje opiera się ogólnie na obowiązującym wciąż PMI z 1999 r., lecz wprowadza szereg zmian i innowacji. Można na pierwszy rzut oka powiedzieć, że nowe PMI nie stwarza żadnych szczególnych problemów dotyczących zgodności z prawem pierwotnym, które mogłyby prowadzić do jego odrzucenia. Ogólnie nie można również dostrzec punktów spornych w odniesieniu do obecnego Regulaminu Parlamentu. Sprawozdanie porusza jednakże pytanie, czy nie byłoby sensowne, aby wprowadzić pewne zmiany do Regulaminu, szczególnie do załącznika IV, w celu należytego uwzględnienia szeregu specjalnych procedur przewidzianych w PMI. Mogłoby to odnosić się do procedur dotyczących:
– dostosowań związanych z nadmiernym deficytem budżetowym (pkt. 20)
– zmiany ram finansowych, zarówno do, jak i powyżej 0,03% DNB (pkt. 21-23)
– uruchomienia rezerwy na pomoc nadzwyczajną (pkt. 25)
– uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (pkt. 26)
– uruchomienia instrumentu elastyczności (pkt. 27)
– uruchomienia Europejskiego Funduszu Przystosowania do Globalizacji (pkt. 28)
– dostosowania ram finansowych mającego na celu przygotowanie do rozszerzenia UE (pkt. 29)
W związku z tym zwrócono się w sprawozdaniu do właściwej komisji Parlamentu o zbadanie, w jakim stopniu niezbędna będzie zmiana Regulaminu, a w szczególności załącznika IV, tak aby umożliwić udział Parlamentu w specjalnych procedurach przewidzianych w projekcie porozumienia na możliwie jak najlepszych warunkach.
3. Przyjęcie maksymalnych stóp wzrostu (MRI)
Jednym z punktów, które niepokoiły Parlament w trakcie negocjacji, był pkt. 13, dotyczący przyjęcia przez instytucje maksymalnych stóp wzrostu (MRI) wynikających z budżetów ustanowionych w ramach pułapów ram finansowych.
W wymienionym powyżej dokumencie roboczym zaproponowano, aby poprawić tekst w celu podkreślenia wagi tego punktu dla Parlamentu. Rzeczywiście, w przeszłości Rada czasami nie była skłonna do akceptacji budżetu, który przestrzega wprawdzie pułapów perspektywy finansowej, lecz wykracza poza maksymalne stopy wzrostu. Jeżeli instytucje chcą przekroczyć maksymalne stopy wzrostu, to muszą postępować zgodnie z procedurą dotyczącą ustalenia nowej maksymalnej stopy wzrostu, przewidzianą w art. 272 ust. 9 Traktatu WE, ponieważ PMI nie zmienia i nie narusza Traktatów. Punkt ten ma na celu szczegółowe wykazanie zobowiązania się instytucji do wyżej wymienionego postępowania, by przestrzegać uzgodnionych przez nie ram finansowych, co ma istotne znaczenie dla Parlamentu.
Zdaniem sprawozdawcy, w ostatecznej wersji tekstu należy wyraźnie zaznaczyć, że odmowa przez jedną z instytucji postępowania zgodnie z tą klauzulą stanowić będzie poważne naruszenie podjętych w PMI przez instytucje zobowiązań, a w konsekwencji, naruszenie zasady lojalnej współpracy, przez co całe PMI zostałoby postawione pod znakiem zapytania. Alternatywą mogłaby być deklaracja (wspólna deklaracja lub nawet jednostronna deklaracja Parlamentu), z której wynikałoby, że instytucje (lub Parlament) uważają, że niezastosowanie się do tej klauzuli stanowi poważne naruszenie podjętych w PMI przez instytucje zobowiązań, uzasadniające jego wypowiedzenie (lub w innym razie wyrażające, że Parlament nie uważa się dłużej związany PMI, jeżeli dojdzie do takiego naruszenia). Ostateczna wersja tekstu została jednakże poprawiona i - z punktu widzenia Parlamentu - może być postrzegana jako zadowalająca.
4. Szeroko zakrojony przegląd średniookresowy
W deklaracji dołączonej do PMI Komisja przedstawi w roku 2008/9 sprawozdanie w sprawie szeroko zakrojonego przeglądu wszystkich aspektów systemu finansowego UE (wydatki i zasoby), zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z grudnia 2005 r.
Nasuwa to pytanie, czy dla tego przeglądu przewidziana zostanie specjalna procedura, przede wszystkim aby utrzymać rolę PE. Przegląd ten będzie czymś więcej, niż tylko zwykłą zmianą ram finansowych; może oznaczać kompletne przekształcenie obecnej struktury PMI, a także z dużym prawdopodobieństwem zawierać będzie propozycje zmian obecnego systemu zasobów własnych. Parlament powinien od samego początku uczestniczyć w tej procedurze, ewentualnie w ramach międzyinstytucjonalnej grupy roboczej. Parlament nalegał również, aby zasada przeprowadzania na ten temat konferencji z parlamentami krajowymi i Parlamentem Europejskim (do parlamentów krajowych należy ostatnie słowo w odniesieniu do zmiany decyzji w sprawie zasobów własnych) została zdefiniowana w tekście.
Tekst deklaracji w sprawie przeglądu ram finansowych załączony do PMI stanowi krok we właściwym kierunku. Jednakże z punktu widzenia Parlamentu nie jest to w pełni zadowalające, stąd też potwierdzenie jego zamiarów w ust. 3 sprawozdania. W każdym razie należy pamiętać, że niezależnie od wyniku tego procesu, jakakolwiek zmiana obecnego PMI będzie musiała być włączona do nowego PMI, które musi zostać zatwierdzone przez wszystkie instytucje zgodnie z procedurą podobną do dotychczasowej.
5. Okres obowiązywania ram finansowych
Kwestia dotycząca szeroko zakrojonego przeglądu PMI może być ewentualnie powiązana z kwestią okresu obowiązywania ram finansowych, jako że od 2009 r. będzie już nowy Parlament i nowa Komisja. Parlament nalegał od dawna, żeby ramy finansowe odpowiadały w jak największym stopniu kadencji Parlamentu i mandatowi Komisji. Oznaczałoby to, że okres obowiązywania ram finansowych wynosiłby 5 lat, rozpoczynając się z rokiem wyborów europejskich (N) + 1 lub + 2. W ten sposób każdy Parlament i każda Komisja miałyby prawo głosu co do priorytetów finansowych ich kadencji (lub ich istotnej części). Tak nie jest w obecnym systemie, w którym Parlament od czasu do czasu jest całkowicie związany przyjętymi przez jego poprzednika ramami finansowymi, a nawet nie ma prawa głosu w odniesieniu do następnych ram finansowych. To samo dotyczy Komisji. Aby uniknąć tej sytuacji - wybrani przedstawiciele obywateli powinni być odpowiedzialni za najważniejsze decyzje finansowe podejmowane w trakcie kadencji, tak by móc odpowiadać przed swoim elektoratem - Konstytucja przewiduje (art. III-402, ust. 1), że wieloletnie ramy finansowe powinny być ustanawiane na okres „przynajmniej pięciu lat” (w tej kwestii wskazana jest pewna elastyczność).
Rezolucja w sprawie wyzwań politycznych i środków budżetowych w rozszerzonej Unii[2], mimo iż przypomina stanowisko Parlamentu[3], ze względów praktycznych akceptuje ostatecznie zaproponowany dla tego PMI okres trwania wynoszący siedem lat, uważając, że „... krótszy przedział czasowy byłby niepraktyczny z technicznego i politycznego punktu widzenia, (...) a dłuższa Perspektywa Finansowa przyczyni się do stabilizacji systemu i ułatwi planowanie polityki spójności oraz innych instrumentów finansowych wspólnego budżetu”[4].
Parlament zwraca się niemniej jednak w tej rezolucji „do swojej delegacji uczestniczącej w negocjacjach dotyczących Porozumienia Międzyinstytucjonalnego o naleganie, aby postanowienia przyszłego Porozumienia Międzyinstytucjonalnego gwarantowały dłuższe - w stosunku do okresów obowiązywania przyszłej Perspektywy Finansowej - (siedmioletnie) okresy obowiązywania wieloletnich programów, zwłaszcza jeżeli chodzi o najważniejsze polityki, takie jak polityka rolna, polityka strukturalna i polityka spójności oraz badania naukowe”.
PMI mogłoby przewidywać, jako alternatywę, specjalną procedurę zmiany ram finansowych w momencie wyboru nowego Parlamentu (i objęcia urzędu przez nową Komisję).
Pomimo starań negocjatorów Parlamentu, ostateczny tekst nie jest w pełni zadowalający w odniesieniu do tej kwestii. Jest całkiem możliwe, że szeroko zakrojony przegląd przewidziany w związku z tymi szczególnymi ramami finansowymi może zbiec się z mandatem wybranego w 2009 r. Parlamentu i nowej Komisji. Ust. 4 sprawozdania jednakże wyraźnie potwierdza stanowisko Parlamentu w tej kwestii.
6. Niektóre kwestie dotyczące większości
6.1. Większości wymagane do zmiany ram finansowych
Punkt 22 projektu PMI porusza pewne kwestie sporne, które powinny zostać wyjaśnione w przyszłości. Poza pewnymi możliwymi ulepszeniami projektu z prawnego punktu widzenia - zwłaszcza w odniesieniu do procedury i większości wymaganych do przyjęcia zmiany do lub powyżej 0,03% DNB (pkt. 22 ust. 2 i 3) - sprawozdawca uważa, że domaganie się jednomyślnej decyzji w Radzie dla każdej zmiany ram finansowych powyżej 0,03% DNB jest zbyt wygórowane. Trudności z uzyskaniem porozumienia w Radzie, które wystąpiły w minionym roku, zademonstrowały granice tej metody podejmowania decyzji. Mówimy o zmianie istniejących ram finansowych, a nie o zastąpieniu ich innymi. Doświadczenie pokazuje, jak mało prawdopodobna jest zmiana w tych warunkach. Najrozsądniej byłoby zachować szczegółową procedurę decyzyjną przewidzianą w pkt. 3 PMI (większość kwalifikowana w Radzie, a Parlament Europejski absolutną większością swoich członków i 3/5 oddanych głosów) w przypadku każdej zmiany PMI (do lub powyżej 0,03%) i zaproponować uproszczoną procedurę zmian dotyczących małych kwot (do xxx mln), przy czym np. Rada decydowałaby o wydatkach obligatoryjnych, a Parlament o wydatkach nieobligatoryjnych, zgodnie z przepisami art. 272 Traktatu i rozporządzenia finansowego. Mogłoby się to wiązać nawet z bardziej dokładną definicją okoliczności wymienionych w pkt. 21, w których może mieć miejsce taka zmiana. Tym razem Rada nie zaakceptowała tego rozumowania, lecz Parlament mógłby rozważyć tę propozycje przy przyszłej zmianie PMI.
6.2. Odpowiednia większość w Parlamencie do wyrażenia zgody na polityczne zobowiązanie się względem PMI
W rezolucji z czerwca ub.r., która określa jego stanowisko w negocjacjach w sprawie nowego PMI, Parlament uznał, że szczególnie w obliczu „nadrzędności politycznej wagi” następnej perspektywy finansowej, „powinien wyłącznie zobowiązać się do osiągnięcia porozumienia w sprawie kolejnej Perspektywy Finansowej pod warunkiem przyjęcia jej większością głosów swoich członków”.[5]
W pełni uzasadnione wydaje się być, że Parlament Europejski pragnie zebrać zdecydowaną większość swoich członków w celu zaangażowania się politycznie w porozumienie z innymi instytucjami, co w pewnym stopniu doprowadzi do samoograniczenia korzystania z prerogatyw przyznanych mu w Traktatach. W tym celu byłoby sensowne, by ta polityczna wola Parlamentu została wyrażona w tekście porozumienia poprzez specjalna klauzulę lub deklarację, w której inne instytucje uznają stanowisko Parlamentu.
Mimo że ostateczna wersja PMI nie wspomina o tym, sprawozdawca uważa, że jeżeli Parlament obstawałby przy swoim stanowisku, sam fakt, że szereg klauzul w tekście poprzedniego PMI, tak samo jak obecnie przedłożonego (zwłaszcza dotyczące jego zmiany, uruchomienia szeregu instrumentów lub mechanizmów itd.), wymaga już szczególnych procedur decyzyjnych i większości nieprzewidzianych w Traktatach, wskazuje na to, że miałby do tego prawo.
7. Postanowienia przejściowe w przypadku wejścia w życie Konstytucji
Sprawozdanie podkreśla (ust. 5) celowość przewidzenia konkretnego systemu przejściowego na wypadek ewentualnego wejścia w życie Traktatu Konstytucyjnego w trakcie okresu obowiązywania tych ram finansowych. Traktat Konstytucyjny rzeczywiście zmienia dogłębnie przepisy dotyczące zasobów własnych, ram finansowych oraz rocznej procedury budżetowej, a także ich wzajemne oddziaływanie. Zdaniem sprawozdawcy, PMI powinno zając się np. kwestią, w jaki sposób instytucje powinny postępować, aby przejść od PMI do przyszłego prawa europejskiego zawierającego wieloletnie ramy finansowe itd. Nowy pkt. 4 PMI, który dotyczy przyszłych zmian Traktatu mających skutki dla budżetu, stanowi pozytywny krok, lecz nie jest w pełni zadowalający.
8. Inne kwestie
Sprawozdawca wyraża zadowolenie z postępów poczynionych dzięki wysiłkom negocjatorów Parlamentu w innych kwestiach w trakcie negocjacji, dotyczących szczególnie:
– demokratycznej kontroli i spójności działań zewnętrznych, zwłaszcza w odniesieniu do wykonania budżetowego niektórych nowych instrumentów przewidzianych w zakresie stosunków zewnętrznych i rozwoju, w celu utrzymania prerogatyw Parlamentu (mianowicie dwóch deklaracji w sprawie demokratycznej kontroli i spójności działań zewnętrznych);
– finansowania agencji (i szkół europejskich), szczególnie co się tyczy konieczności określenia mechanizmów zapewniających, że ewentualne przyszłe agencje otrzymają niezbędne środki finansowe pozwalające im na wykonywanie swoich zadań, bez zmniejszenia funduszy dostępnych dla programów (pkt. 47 PMI);
– konieczności zagwarantowania odpowiedniego finansowania ewentualnych dodatkowych wydatków w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (np. finansowanie Europolu z budżetu UE), które zapewni prawa Parlamentu (deklaracja Parlamentu Europejskiego);
– przeglądu rozporządzenia finansowego (pkt. 45 i deklaracje załączone do PMI).
- [1] Dostępny tylko w j. angielskim.
- [2] Przyjęta w dniu 08.06.2005, A6-153/05
- [3] Idem, ust. 33: „33. zauważa, że Komisja zaproponowała siedmioletnie ramy finansowe; z powodu demokratycznej odpowiedzialności i ponoszenia konsekwencji podtrzymuje swoje stanowisko popierające zbieżność między okresem obowiązywania Perspektywy Finansowej a pięcioletnim mandatem Parlamentu Europejskiego i Komisji oraz przypomina, że Konstytucja przewiduje minimum pięcioletnie wieloletnie ramy finansowe, co pozwoliłoby na koordynację z kadencjami Komisji i Parlamentu Europejskiego...”
- [4] Idem, ust. 34.
- [5] Przyjęta w dniu 08.06.2005, A6-153/05, ust. 11.
ZAŁĄCZNIK: POROZUMIENIE MIĘDZYINSTYTUCJONALNE POMIĘDZY PARLAMENTEM EUROPEJSKIM, RADĄ I KOMISJĄ W SPRAWIE DYSCYPLINY BUDŻETOWEJ I NALEŻYTEGO ZARZĄDZANIA FINANSAMI
Projekt
POROZUMIENIE MIĘDZYINSTYTUCJONALNE
POMIęDZY PARLAMENTEM EUROPEJSKIM, RADĄ I KOMISJĄ w sprawie dyscypliny budżetowej I NALEŻYTEGO ZARZĄDZANIA FINANSAMI
|
PARLAMENT EUROPEJSKI, RADA UNII EUROPEJSKIEJ I KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, zwane dalej „instytucjami”,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
1. Celem niniejszego porozumienia jest wprowadzenie dyscypliny budżetowej oraz poprawa funkcjonowania corocznej procedury budżetowej oraz współpracy między instytucjami w sprawach budżetowych, jak również zapewnienie należytego zarządzania finansami. |
2. Dyscyplina budżetowa na mocy niniejszego porozumienia obejmuje wszystkie wydatki. Jest ona wiążąca dla wszystkich instytucji przez okres obowiązywania niniejszego porozumienia. |
3. Niniejsze porozumienie nie zmienia określonych w traktatach uprawnień budżetowych instytucji. W przypadku odesłania do niniejszego punktu Rada stanowić będzie większością kwalifikowaną, a Parlament Europejski większością głosów swoich członków i trzech piątych oddanych głosów, zgodnie z zasadami głosowania określonymi w art. 272 ust. 9 akapit piąty Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (dalej zwanego „traktatem WE”). |
4. Jeżeli w okresie obowiązywania wieloletnich ram finansowych na lata 2007 do 2013, zwanych dalej „ramami finansowymi”, do traktatu WE zostaną wprowadzone zmiany mające skutki dla budżetu, dokonane zostaną odpowiednio niezbędne dostosowania. |
5. Wszelkie zmiany w niniejszym porozumieniu wymagają zgody wszystkich instytucji. Zmiany ram finansowych muszą być wprowadzane zgodnie z procedurami określonymi w tym celu w niniejszym porozumieniu. |
6. Niniejsze porozumienie składa się z trzech części: – Część I zawiera definicję i przepisy wykonawcze ram finansowych oraz ma zastosowanie przez okres obowiązywania tych ram finansowych. – Część II dotyczy poprawy współpracy międzyinstytucjonalnej podczas procedury budżetowej. – Cześć III zawiera przepisy dotyczące należytego zarządzania finansami w ramach funduszy UE. |
7. Komisja, jeżeli uzna to za niezbędne i we wszystkich przypadkach, gdy na podstawie pkt. 30 przedstawia projekt nowych ram finansowych, przedstawi sprawozdanie ze stosowania niniejszego porozumienia, załączając w razie potrzeby propozycje zmian. |
8. Niniejsze porozumienie wchodzi w życie w dniu 1 stycznia 2007 r. oraz zastępuje: – Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 6 maja 1999 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej[1], – Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 7 listopada 2002 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie finansowania Funduszu Solidarności Unii Europejskiej uzupełniające porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 6 maja 1999 roku w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej[2].
|
CZĘŚĆ I – RAMY FINANSOWE: DEFINICJA I POSTANOWIENIA WYKONAWCZE A. Treść i zakres ram finansowych 9. Ramy finansowe są określone w załączniku I. Stanowią one ramy odniesienia dla międzyinstytucjonalnej dyscypliny budżetowej. |
10. Celem ram finansowych jest zapewnienie, by w perspektywie średnioterminowej wydatki Unii Europejskiej w rozbiciu na ogólne kategorie kształtowały się w sposób uporządkowany i w granicach zasobów własnych. |
11. Ramy finansowe ustalają na każdy rok w latach 2007 do 2013 i dla każdego działu i poddziału kwoty wydatków według środków na pokrycie zobowiązań. Całkowite roczne sumy wydatków są przedstawione również dla środków na pokrycie zobowiązań i środków na pokrycie płatności. Wszystkie te kwoty wyrażone są w cenach z 2004 r. Ramy finansowe nie uwzględniają pozycji budżetowych finansowanych z dochodów przeznaczonych na określone cele w rozumieniu art. 18 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 roku mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich[3], dalej zwanego „rozporządzeniem finansowym”. Informacje dotyczące operacji nieujętych w budżecie ogólnym Unii Europejskiej oraz przewidywalny rozwój różnych kategorii zasobów własnych Wspólnoty zostaną ujęte orientacyjnie w osobnych tabelach. Informacje te będą corocznie aktualizowane przy przeprowadzaniu dostosowania technicznego ram finansowych. |
12. Instytucje przyznają, iż każda kwota bezwzględna ujęta w ramach finansowych reprezentuje roczny pułap wydatków w budżecie ogólnym Unii Europejskiej. Bez uszczerbku dla zmian tych pułapów zgodnie z postanowieniami niniejszego porozumienia, instytucje zobowiązują się wykorzystywać swoje odpowiednie uprawnienia w taki sposób, by przestrzegać poszczególnych pułapów wydatków rocznych podczas każdej procedury budżetowej oraz w trakcie wykonania budżetu na dany rok. |
13. Zawierając niniejsze porozumienie, obydwa organy władzy budżetowej zgadzają się przyjąć na cały okres obowiązywania ram finansowych stawek wzrostu w odniesieniu do nieobowiązkowych wydatków wynikających z budżetów ustanowionych w ramach pułapów ustalonych w ramach finansowych. Z wyjątkiem poddziału 1B ram finansowych zatytułowanego „Spójność na rzecz wzrostu i zatrudnienia", na potrzeby należytego zarządzania finansami instytucje zapewnią, na ile to możliwe, w czasie trwania procedury budżetowej oraz w czasie uchwalania budżetu, by pozostawione zostały do dyspozycji dostateczne marginesy poniżej pułapów dla poszczególnych działów. |
14. Żaden akt przyjęty w ramach procedury współdecyzji przez Parlament Europejski i Radę ani żaden akt przyjęty przez Radę, powodujący przekroczenie środków dostępnych w budżecie lub alokacji dostępnych w ramach finansowych zgodnie z pkt. 12, nie może być wykonany pod względem finansowym, dopóki nie zostanie zmieniony budżet oraz, w razie konieczności, dopóki nie zostaną odpowiednio zmienione ramy finansowe zgodnie z właściwą procedurą mającą zastosowanie do każdego takiego przypadku. |
15. Na każdy rok okresu objętego ramami finansowymi wymagane całkowite środki na pokrycie płatności, po rocznym dostosowaniu i z uwzględnieniem wszelkich innych dostosowań i zmian, nie mogą skutkować takim współczynnikiem wykorzystania zasobów własnych, który przekraczałby pułap zasobów własnych. W razie konieczności obydwa organy władzy budżetowej zadecydują zgodnie z pkt. 3 o obniżeniu pułapów określonych w ramach finansowych celem zapewnienia zgodności z pułapem zasobów własnych. |
B. Coroczne dostosowania ram finansowych Dostosowania techniczne 16. Każdego roku Komisja, działając z wyprzedzeniem w stosunku do procedury budżetowej na rok n+1, dokona następujących dostosowań technicznych ram finansowych: a) aktualizacja wyceny (według cen z roku n+1) pułapów oraz ogólnych kwot środków na pokrycie zobowiązań i środków na pokrycie płatności; b) obliczenie marginesu dostępnego w ramach pułapu zasobów własnych. Komisja dokona tych dostosowań technicznych na podstawie stałego deflatora w wysokości 2 % rocznie. Wyniki takich dostosowań technicznych i leżące u ich podstaw prognozy gospodarcze będą przekazywane obydwu organom władzy budżetowej. Dla danego roku nie będą dokonywane żadne dalsze dostosowania techniczne, ani w ciągu tego roku, ani na zasadzie ex-post w latach kolejnych. |
17. W dostosowaniu technicznym dotyczącym roku 2011, jeżeli ustalone zostanie, że skumulowany PKB jakiegokolwiek państwa członkowskiego za lata 2007-2009 odbiegał o ponad +/- 5 % od skumulowanego PKB, który został oszacowany podczas sporządzania niniejszego porozumienia, Komisja dostosuje kwoty alokowane z funduszy wspierających spójność na rzecz danego państwa członkowskiego za ten okres. Całkowity wynik dostosowań netto, niezależnie od tego czy będzie on dodatni czy ujemny, nie może przekroczyć 3 miliardów EUR. Jeżeli wynik netto jest dodatni, całkowite dodatkowe zasoby ograniczone są do poziomu niepełnego wykorzystania środków w stosunku do pułapów poddziału 1B na lata 2007-2010. Wymagane dostosowania zostaną równo rozłożone na lata 2011-2013, a odpowiadające im pułapy zostaną stosownie zmienione. |
Dostosowania związane z wykonywaniem 18. Powiadamiając obydwa organy władzy budżetowej o dostosowaniach technicznych ram finansowych, Komisja przedstawi propozycje dostosowań środków na pokrycie płatności ogółem, jakie uzna za konieczne w świetle ich realizacji celem zapewnienia systematycznego postępu w odniesieniu do środków na pokrycie zobowiązań. Parlament Europejski i Rada podejmą decyzje w sprawie tych wniosków w terminie do 1 maja roku n zgodnie z pkt. 3. |
Aktualizacja prognoz dotyczących środków na płatności po 2013 r. 19. W 2010 r. Komisja dokona aktualizacji prognoz dotyczących środków na płatności po 2013 r. Aktualizacja ta uwzględni rzeczywistą realizację przewidzianych w budżecie środków na pokrycie zobowiązań oraz środków budżetowych na pokrycie płatności, jak również prognozy dotyczące realizacji. Ponadto weźmie również pod uwagę zasady określone w celu zapewnienia uporządkowanego kształtowania się środków na płatności względem środków na zobowiązania oraz prognoz przyrostu dochodu narodowego brutto (DNB) Unii Europejskiej. |
Dostosowania związane z nadmiernym deficytem budżetowym 20. W przypadku zniesienia wstrzymania zobowiązań budżetowych dotyczących Funduszu Spójności w ramach procedury nadmiernego deficytu budżetowego Rada na wniosek Komisji i zgodnie z odnośnym aktem podstawowym podejmie decyzję o przeniesieniu wstrzymanych zobowiązań na kolejne lata. Wstrzymane zobowiązania z roku n nie mogą być ponownie ujmowane w budżecie później niż w roku n+2. |
C. Zmiana ram finansowych 21. Oprócz regularnych dostosowań technicznych i dostosowań wynikających z warunków realizacji, ramy finansowe mogą w przypadku wystąpienia nieprzewidzianych okoliczności, na wniosek Komisji, zostać zmienione zgodnie z pułapem zasobów własnych. |
22. Co do zasady, wniosek o zmianę zgodnie z pkt. 21 musi zostać przedstawiony i przyjęty przed rozpoczęciem procedury budżetowej dla danego roku lub pierwszego roku, którego dotyczy. Każda decyzja w sprawie zmiany ram finansowych do 0,03 % DNB Unii Europejskiej w ramach marginesu na nieprzewidziane wydatki zostanie podjęta wspólnie przez obydwa organy władzy budżetowej stanowiące zgodnie z pkt. 3. Każda zmiana ram finansowych powyżej 0,03 % DNB Unii Europejskiej w ramach marginesu na nieprzewidziane wydatki zostanie podjęta wspólnie przez obydwa organy władzy budżetowej, przy jednomyślnej decyzji Rady. |
23. Bez uszczerbku dla pkt. 40, instytucje zbadają zakres realokacji wydatków pomiędzy programy objęte danym działem, którego dotyczą zmiany, ze szczególnym uwzględnieniem spodziewanego niepełnego wykorzystania środków. Celem powinno być, by znacząca kwota zarówno wyrażona w wartościach bezwzględnych, jak i jako odsetek nowych planowanych wydatków, mieściła się w zakresie istniejącego pułapu dla danego działu. Instytucje zbadają zakres potrącenia podnoszącego pułap jednej pozycji przez obniżenie pułapu innej pozycji. Zmiana wydatków obowiązkowych w ramach finansowych nie może prowadzić do obniżenia kwoty dostępnej na wydatki nieobowiązkowe. Każda zmiana musi zachowywać odpowiedni stosunek między zobowiązaniami i płatnościami. |
D. Skutki braku wspólnej decyzji w sprawie dostosowania lub zmiany ram finansowych 24. W przypadku, gdy Parlament Europejski i Rada nie osiągną porozumienia w sprawie jakiejkolwiek proponowanej przez Komisję korekty lub zmiany ram finansowych, kwoty określone wcześniej będą, po corocznym dostosowaniu technicznym, nadal stosowane jako pułapy wydatków na dany rok. |
E. Rezerwa na pomoc nadzwyczajną 25. Rezerwa na pomoc nadzwyczajną jest przeznaczona na umożliwienie szybkiej reakcji na określone potrzeby państw trzecich w zakresie pomocy, wynikające ze zdarzeń, których nie można było przewidzieć w momencie ustalania budżetu, przede wszystkim na operacje humanitarne, lecz również na cywilne zarządzanie kryzysem lub na ochronę przed kryzysem, jeżeli wymagają tego okoliczności. Roczna kwota tej rezerwy ustalona jest w cenach stałych na 221 milionów EUR na okres obowiązywania ram finansowych. Rezerwa ta figuruje w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa. Stosowne środki na zobowiązania zostaną w razie potrzeby ujęte w budżecie poza odpowiednimi pułapami przyjętymi w ramach finansowych i określonymi w załączniku I. Gdy Komisja uzna, że konieczne jest uruchomienie rezerwy, przedstawi obydwu organom władzy budżetowej wniosek o przesunięcie środków z rezerwy do odpowiednich pozycji budżetu. Każdy wniosek Komisji o przesunięcie środków w ramach wykorzystania rezerwy musi być jednak poprzedzony badaniem zakresu realokacji środków. Jednocześnie ze złożeniem wniosku o podjęcie decyzji w sprawie przesunięcia Komisja uruchomi procedurę rozmów trójstronnych, w razie konieczności, w formie uproszczonej, celem uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do konieczności wykorzystania rezerwy oraz wymaganej kwoty. Przesunięcia dokonywane będą zgodnie z art. 26 rozporządzenia finansowego. |
F. Fundusz Solidarności Unii Europejskiej 26. Fundusz Solidarności Unii Europejskiej służy umożliwieniu szybkiej pomocy finansowej w razie poważnych klęsk żywiołowych na terytorium państwa członkowskiego lub kraju kandydującego, zgodnie z definicją zawartą w odpowiednim akcie podstawowym. Pułap rocznej kwoty dostępnej w ramach tego funduszu wynosi 1 miliard EUR (w cenach bieżących). 1 października każdego roku co najmniej jedna czwarta rocznej kwoty jest dostępna na pokrycie potrzeb powstałych do końca roku. Część rocznej kwoty, która nie jest ujęta w budżecie, nie może zostać przeniesiona na kolejne lata. W wyjątkowych przypadkach i jeżeli pozostające środki finansowe dostępne w funduszu w roku wystąpienia klęski, zgodnie z definicją zawartą w odpowiednim akcie podstawowym, nie są wystarczające do pokrycia kwoty pomocy uważanej za niezbędną przez władzę budżetową, Komisja może zaproponować, aby różnica była sfinansowana z kwot rocznych przewidzianych na rok następny. Roczna kwota funduszu ujmowana co roku w budżecie w żadnych okolicznościach nie może przekroczyć 1 miliarda EUR. W momencie spełnienia warunków uruchomienia funduszu określonych w odpowiednim akcie podstawowym, Komisja złoży wniosek w sprawie jego rozdysponowania. Jeżeli istnieć będzie margines pozwalający na realokację środków w ramach działu wymagającego dodatkowych wydatków, Komisja, za pomocą odpowiedniego instrumentu budżetowego, uwzględni to przy sporządzaniu koniecznego wniosku, zgodnie z rozporządzeniem finansowym. Decyzja o rozdysponowaniu funduszu podejmowana będzie wspólnie przez obydwa organy władzy budżetowej zgodnie z pkt. 3. Jeżeli zajdzie taka konieczność, stosowne środki na zobowiązania zostaną ujęte w budżecie poza i ponad pułapami odnośnych działów określonymi w załączniku I. Składając wniosek dotyczący decyzji w sprawie rozdysponowania funduszu Komisja uruchomi procedurę rozmów trójstronnych, w razie konieczności, w formie uproszczonej, celem uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do konieczności wykorzystania funduszu oraz wymaganej kwoty. |
G. Instrument elastyczności 27. Instrument elastyczności o rocznym pułapie w wysokości 200 milionów EUR (w cenach bieżących) ma na celu umożliwienie finansowania w określonym roku budżetowym i do wskazanej wysokości jasno określonych wydatków, których nie można było pokryć w ramach dostępnych pułapów jednej bądź kilku innych pozycji. Część rocznej kwoty, która nie zostanie wykorzystana, może zostać przeniesiona nie dalej niż na rok n+2. W przypadku uruchamiania środków w ramach omawianego instrumentu, najpierw wykorzystywane są kwoty pochodzące z wszelkich przeniesień, zaczynając od najstarszego. Ta cześć rocznej kwoty z roku n, która nie zostanie wykorzystana w roku n+2, wygasa. Komisja przedstawi wniosek dotyczący uruchomienia instrumentu elastyczności po zbadaniu wszelkich możliwości realokacji środków w ramach danego działu wymagającego dodatkowych wydatków. Wniosek ten będzie dotyczył zasady korzystania z instrumentu elastyczności, jak również określi istniejące zapotrzebowanie i kwotę. Może on zostać przedstawiony na dowolny rok budżetowy podczas trwania procedury budżetowej. Wniosek Komisji zostanie uwzględniony we wstępnym projekcie budżetu lub będzie mu towarzyszył odpowiedni instrument budżetowy zgodnie z rozporządzeniem finansowym. Decyzja o wykorzystaniu instrumentu elastyczności zostanie podjęta wspólnie przez obydwa organy władzy budżetowej zgodnie z pkt. 3. Porozumienie w tej sprawie osiągnięte zostanie w drodze procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część C. |
H. Europejski Fundusz Przystosowania do Globalizacji 28. Celem Europejskiego Funduszu Przystosowania do Globalizacji jest zapewnianie dodatkowego wsparcia pracownikom ponoszącym konsekwencje znacznych zmian strukturalnych, które zachodzą w światowej strukturze handlu, oraz pomocy w powrocie na rynek pracy. Fundusz nie może przekraczać rocznej kwoty 500 milionów EUR (w cenach bieżących), którą uzyskać można z marginesów dostępnych w ramach ogólnego pułapu wydatków na poprzedni rok lub z anulowanych środków na zobowiązania z poprzednich dwóch lat, z wyłączeniem anulowanych środków na zobowiązania powiązanych z działem 1B ram finansowych. Środki te zostaną ujęte w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa w ramach zwykłej procedury budżetowej po tym, jak Komisja określi dostateczne marginesy lub anulowane zobowiązania zgodnie z akapitem drugim. W momencie spełnienia warunków wykorzystania funduszu określonych w odpowiednim akcie podstawowym Komisja złoży wniosek w sprawie jego wykorzystania. Decyzja o wykorzystaniu funduszu podjęta zostanie wspólnie przez obydwa organy władzy budżetowej zgodnie z pkt. 3. Przedstawiając wniosek dotyczący decyzji w sprawie wykorzystania funduszu, Komisja uruchomi procedurę rozmów trójstronnych, w razie konieczności, w uproszczonej formie, celem uzyskania zgody obydwu organów władzy budżetowej co do konieczności wykorzystania funduszu i wymaganej kwoty, a także przedstawi obydwu organom władzy budżetowej wniosek dotyczący przesunięcia do odpowiednich pozycji budżetu. Przesunięcia związane z funduszem dokonywane będą zgodnie z art. 24 ust. 4 rozporządzenia finansowego. Odpowiednie środki na zobowiązania zostaną ujęte w odpowiednim dziale budżetu, w razie konieczności poza i ponad pułapami określonymi w załączniku I. |
I. Dostosowanie ram finansowych mające na celu przygotowanie do rozszerzenia UE 29. W przypadku przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej w okresie objętym ramami finansowymi, Parlament Europejski i Rada, działając na wniosek Komisji zgodnie z pkt. 3, dokonają wspólnego dostosowania ram finansowych w celu uwzględnienia potrzeb w zakresie wydatków wynikających z negocjacji akcesyjnych. |
J. Okres obowiązywania ram finansowych i konsekwencje ich braku 30. Do dnia 1 lipca 2011 r. Komisja przedstawi wnioski dotyczące nowych średnioterminowych ram finansowych. W przypadku, gdy organy władzy budżetowej nie osiągną porozumienia w sprawie nowych ram finansowych i o ile dotychczasowe ramy finansowe nie zostaną wyraźnie wypowiedziane przez jedną ze stron niniejszego porozumienia, pułapy na ostatni rok objęty dotychczasowymi ramami finansowymi zostaną skorygowane zgodnie z pkt. 16, tak by zachowane zostały pułapy na 2013 r. w cenach stałych. W przypadku przystąpienia nowych państw członkowskich do Unii Europejskiej po 2013 r. oraz uznania zmian za konieczne, ramy finansowe, których obowiązywanie przedłużono, zostaną skorygowane w celu uwzględnienia wyników negocjacji akcesyjnych. |
CZĘŚĆ II – POPRAWA WSPÓŁPRACY MIĘDZYINSTYTUCJONALNEJ W TRAKCIE PROCEDURY BUDŻETOWEJ A. Procedura współpracy międzyinstytucjonalnej 31. Instytucje zobowiązują się ustanowić procedurę współpracy międzyinstytucjonalnej w sprawach budżetowych. Szczegóły tej współpracy określone są w załączniku II. |
B. Opracowanie budżetu 32. Komisja każdego roku przedstawia wstępny projekt budżetu ukazujący aktualne wymagania Wspólnoty w zakresie finansowania. Uwzględnia on: a) przedstawione przez państwa członkowskie prognozy w odniesieniu do funduszy strukturalnych, b) możliwość wykorzystania przydziału środków, dążąc do zachowania ścisłej zależności między środkami na pokrycie zobowiązań i środkami na pokrycie płatności, c) możliwości uruchamiania nowych polityk poprzez projekty pilotażowe, nowe działania przygotowawcze lub kontynuację dobiegających końca działań wieloletnich, po uprzednim oszacowaniu możliwości zapewnienia wydania aktu podstawowego w rozumieniu art. 49 rozporządzenia finansowego (definicja aktu podstawowego, konieczność wydania aktu podstawowego – wykonanie i wyjątki), d) konieczność zapewnienia, by wszelkie zmiany wydatków w odniesieniu do poprzedniego roku były zgodne z ograniczeniami wynikającymi z dyscypliny budżetowej. Do wstępnego projektu budżetu załączone zostaną opisy zadań, w tym informacje wymagane w art. 27 ust. 3 i art. 33 ust. 2 lit. d) rozporządzenia finansowego (cele, wskaźniki i informacje z oceny). |
33. Instytucje będą unikać, na ile to możliwe, wprowadzania do budżetu pozycji obejmujących nieznaczne kwoty wydatków operacyjnych. Obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się również mieć na względzie ocenę możliwości wykonania budżetu dokonaną przez Komisję we wstępnych projektach oraz w związku z wykonaniem aktualnego budżetu. Przed drugim czytaniem w Radzie Komisja prześle pismo do przewodniczącego Komisji Budżetowej Parlamentu Europejskiego wraz z kopią do drugiego z organów władzy budżetowej, zawierające uwagi na temat wykonalności zmian do projektu budżetu przyjętego przez Parlament Europejski w pierwszym czytaniu. Obydwa organy władzy budżetowej uwzględnią te uwagi w kontekście procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część. C. W interesie należytego zarządzania finansami i ze względu na skutki istotnych zmian nomenklatury budżetowej tytułów i rozdziałów dla obowiązków departamentów Komisji w zakresie sprawozdań z zarządzania, obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się omówić takie istotne zmiany z Komisją podczas procedury pojednawczej. |
C. Klasyfikacja wydatków 34. Instytucje uznają za obowiązkowe te wydatki, które obowiązkowo wynikają z traktatów lub aktów przyjętych na mocy tych traktatów. |
35. Wstępny projekt budżetu musi zawierać propozycję klasyfikacji każdej nowej pozycji budżetu oraz każdej pozycji budżetu ze zmienioną podstawą prawną. W razie nieprzyjęcia klasyfikacji proponowanej we wstępnym projekcie budżetu Parlament Europejski i Rada zbadają klasyfikację danej pozycji budżetu na podstawie załącznika III. Porozumienie w tej sprawie uzyskiwane będzie w drodze procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część C. |
D. Maksymalna stopa wzrostu wydatków nieobowiązkowych przy braku ram finansowych 36. Bez uszczerbku dla pkt. 13 akapit pierwszy Instytucje przyjmują następujące postanowienia: a) autonomiczny margines manewru Parlamentu Europejskiego do celów art. 272 ust. 9 akapit czwarty traktatu WE, stanowiący połowę stopy maksymalnej, ma zastosowanie począwszy od przyjęcia przez Radę projektu budżetu w pierwszym czytaniu, łącznie ze wszelkimi zgłoszeniami poprawek. Maksymalna stopa musi być zachowana w odniesieniu do rocznego budżetu, włączając w to budżety korygujące. Bez uszczerbku dla możliwości ustalenia nowej stopy część stopy maksymalnej, która nie została wykorzystana, pozostanie dostępna do wykorzystania i może być zastosowana przy rozważaniu projektów budżetów korygujących; b) bez uszczerbku dla postanowień lit. a), jeżeli w trakcie procedury budżetowej okaże się, że zakończenie procedury może wymagać porozumienia w sprawie ustalenia nowej stopy wzrostu wydatków nieobowiązkowych mającej zastosowanie do środków na płatności lub nowej stopy mającej zastosowanie do środków na zobowiązania (ta druga stopa może być różna od pierwszej), instytucje podejmą starania w celu uzyskania porozumienia między obydwoma organami władzy budżetowej w drodze procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część C. |
E. Włączenie przepisów finansowych do aktów prawnych 37. Każdy akt prawny dotyczący programu wieloletniego przyjmowany w drodze procedury współdecyzji będzie zawierał przepis, w którym organ prawodawczy określa kopertę finansową dostępną w ramach programu. Kwota ta stanowić będzie główny punkt odniesienia dla władzy budżetowej podczas corocznej procedury budżetowej. Przy sporządzaniu wstępnego projektu budżetu władza budżetowa i Komisja zobowiązują się nie odejść o więcej niż 5% od wymienionej kwoty przez cały okres obowiązywania odnośnego programu, chyba że pojawią się nowe obiektywne długoterminowe okoliczności, dla których podane zostaną wyraźne i ściśle określone przyczyny, przy uwzględnieniu wyników uzyskanych przy realizacji programu, w szczególności na podstawie dokonanych ocen. Jakikolwiek wzrost wynikający z tego rodzaju zmian nie może wykraczać poza istniejący pułap dla odnośnego działu, bez uszczerbku dla korzystania z instrumentów wymienionych w niniejszym porozumieniu. Niniejszy punkt nie ma zastosowania do środków na programy spójności przyjęte w ramach procedury współdecyzji, na które państwa członkowskie wstępnie przydzieliły środki i na które ustalono kopertę finansową na cały okres obowiązywania programu. |
38. Akty prawne dotyczące wieloletnich programów niepodlegających procedurze współdecyzji nie będą zawierać „kwot uznanych za konieczne”. W przypadku, gdy Rada pragnęłaby uwzględnić odniesienie finansowe, zostanie ono uznane za wskazujące wolę organu prawodawczego i nie wpłynie na uprawnienia władzy budżetowej określone w traktacie WE. Przepis ten zostanie wskazany we wszystkich aktach prawnych zawierających takie odniesienie finansowe. Jeżeli dana kwota była przedmiotem porozumienia osiągniętego w drodze procedury pojednawczej przewidzianej we wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 4 marca 1975 r.[4], będzie ona uznana za kwotę odniesienia w rozumieniu pkt. 37 niniejszego porozumienia.
|
39. Sprawozdanie finansowe przewidziane w art. 28 rozporządzenia finansowego będzie pod względem finansowym odzwierciedlać cele proponowanego programu i uwzględniać harmonogram obejmujący okres obowiązywania programu. Zostanie ono zmienione, w razie konieczności, w momencie sporządzania wstępnego projektu budżetu z uwzględnieniem zakresu realizacji programu. Zmienione sprawozdanie zostanie przekazane władzy budżetowej przy przedstawianiu wstępnego projektu budżetu oraz po przyjęciu budżetu. |
40. W obrębie maksymalnych stóp wzrostu nieobowiązkowych wydatków określonych w pierwszym akapicie pkt. 13 obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się przestrzegać alokacji środków na zobowiązania, przewidzianych w stosownych aktach podstawowych dotyczących działań strukturalnych, rozwoju obszarów wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Rybołówstwa. |
F. Wydatki dotyczące umów w zakresie rybołówstwa 41. Instytucje zobowiązują się finansować wydatki wynikające z umów w zakresie rybołówstwa zgodnie z ustaleniami określonymi w załączniku IV. |
G. Finansowanie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) 42. W zakresie wydatków na WPZiB ponoszonych z budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 28 Traktatu o Unii Europejskiej Instytucje dążyć będą, w ramach procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część C i na podstawie wstępnego projektu budżetu przyjętego przez Komisję, do osiągnięcia każdego roku porozumienia w sprawie kwoty wydatków operacyjnych ponoszonych z budżetu Wspólnoty oraz co do podziału kwoty zaproponowanej w akapicie czwartym niniejszego ustępu pomiędzy artykuły rozdziału budżetu WPZiB. W razie braku porozumienia przyjmuje się, że Parlament Europejski i Rada wprowadzą do budżetu kwotę zawartą w poprzednim budżecie lub kwotę proponowaną we wstępnym projekcie budżetu, w zależności od tego, która z nich będzie niższa. Całkowita kwota wydatków operacyjnych na WPZiB zostanie wprowadzona w całości do jednego rozdziału budżetu (WPZiB) i rozdzielona pomiędzy artykuły tego rozdziału zgodnie z akapitem czwartym niniejszego ustępu. Kwota jest przeznaczona na pokrycie rzeczywistych przewidywanych potrzeb szacowanych w ramach opracowywania wstępnego projektu budżetu na podstawie prognoz sporządzanych corocznie przez Radę i przy założeniu rozsądnego marginesu na działania nieprzewidziane. Nie uwzględnia się żadnych środków w ramach rezerwy. Każdy artykuł obejmuje instrumenty już przyjęte, instrumenty przewidywane, lecz jeszcze nieprzyjęte, oraz wszystkie przyszłe, tzn. nieprzewidziane, instrumenty przyjmowane przez Radę w trakcie danego roku budżetowego. Ponieważ na podstawie rozporządzenia finansowego Komisja posiada uprawnienia do samodzielnego dokonywania przesunięć środków pomiędzy artykułami w ramach rozdziału budżetu WPZiB, zostanie odpowiednio zapewniona elastyczność uważana za konieczną dla szybkiej realizacji działań w ramach WPZiB. W przypadku, gdy wysokość rozdziału budżetu WPZiB okazałaby się w ciągu roku budżetowego niewystarczająca na pokrycie koniecznych wydatków, Parlament Europejski i Rada, działając na wniosek Komisji, przystąpią pilnie do poszukiwania rozwiązania, biorąc pod uwagę pkt 25. W ramach rozdziału budżetu WPZiB artykuły, w ramach których działania w zakresie WPZiB mają być uwzględniane, będą miały następujące nazwy: – działania w ramach zarządzania kryzysami, zapobieganie konfliktom, ich rozwiązywanie i działania stabilizacyjne, monitorowanie i wdrażanie procesów pokojowych i procesów związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa, – zakaz rozprzestrzeniania broni i rozbrojenie, – środki nadzwyczajne, – środki przygotowawcze i środki następcze, – specjalni przedstawiciele Unii Europejskiej. Instytucje zgadzają się, że w latach 2007-2013 na WPZiB do dyspozycji oddane zostanie co najmniej 1 740 milionów EUR oraz że kwota przewidziana na środki uwzględnione w artykule, o którym mowa w tiret trzecim, nie może przekraczać 20 % całkowitej kwoty rozdziału budżetu dotyczącego WPZiB. |
43. Każdego roku prezydencja Rady konsultuje się z Parlamentem Europejskim w sprawie dokumentu perspektywicznego Rady, który zostanie przekazany do dnia 15 czerwca dla danego roku, określającego główne aspekty i podstawowe wybory w zakresie WPZiB, łącznie ze skutkami finansowymi dla budżetu ogólnego Unii Europejskiej oraz oceną środków wprowadzonych w roku n-1. Ponadto prezydencja Rady będzie regularnie informowała Parlament Europejski, odbywając co najmniej pięć razy w roku wspólne spotkania konsultacyjne w ramach stałego dialogu politycznego w sprawie WPZiB uzgadniane najpóźniej na ostatnim posiedzeniu w ramach procedury pojednawczej odbywającym się przed drugim czytaniem w Radzie. Udział w takich spotkaniach biorą: - Parlament Europejski: biura dwóch odpowiednich komitetów - Rada: ambasador (Przewodniczący Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa). Komisja zostanie włączona w prace i będzie brała udział w tych spotkaniach. W każdym przypadku, gdy Rada podejmie decyzję w dziedzinie WPZiB pociągającą za sobą wydatki, Rada niezwłocznie i w każdym przypadku w nieprzekraczalnym terminie pięciu dni roboczych od przyjęcia ostatecznej decyzji prześle do Parlamentu Europejskiego szacunki dotyczące przewidywanych kosztów („oświadczenie finansowe”), w szczególności odnoszących się do harmonogramu, zatrudnienia personelu, wykorzystania pomieszczeń i innej infrastruktury, środków transportu, wymogów szkoleniowych i ustaleń dotyczących bezpieczeństwa. Raz na kwartał Komisja informuje władzę budżetową o realizacji działań w zakresie WPZiB oraz przedstawi prognozy finansowe dotyczące pozostałej części roku. |
CZĘŚĆ III – NALEŻYTE ZARZĄDZANIE FINANSAMI W RAMACH FUNDUSZY UE |
A. Zapewnienie skutecznej i zintegrowanej wewnętrznej kontroli funduszy wspólnotowych 44. Instytucje zgadzają się co do wagi, jaką ma kwestia wzmocnienia wewnętrznej kontroli bez nakładania dodatkowych obciążeń administracyjnych, co wymaga uproszczenia podstawowego prawodawstwa. W tym kontekście znaczenie priorytetowe zostanie nadane należytemu zarządzaniu finansami ukierunkowanemu na uzyskanie pozytywnego poświadczenia wiarygodności (DAS) dla funduszy zarządzanych wspólnie. W tym celu stosowne przepisy można ustanowić w odnośnych podstawowych aktach prawodawczych. W ramach zwiększonego zakresu obowiązków związanych z funduszami strukturalnymi oraz zgodnie z krajowymi wymogami konstytucyjnymi odnośne organy kontrolne w państwach członkowskich przygotują ocenę dotyczącą zgodności systemów zarządzania i kontroli z przepisami Wspólnoty. Państwa członkowskie zobowiązują się tym samym do przygotowania rocznego podsumowania dostępnych kontroli i deklaracji na odpowiednim szczeblu krajowym. |
B. Rozporządzenie finansowe 45. Instytucje zgadzają się, że niniejsze porozumienie i budżet będą wdrażane przy należytym zarządzaniu finansami w oparciu o zasady gospodarności, efektywności, skuteczności, ochrony interesów finansowych, proporcjonalności kosztów administracyjnych, jak również o przejrzyste procedury. Instytucje podejmą odpowiednie środki, w szczególności przewidziane w rozporządzeniu finansowym, które powinny zostać przyjęte w drodze procedury pojednawczej ustanowionej wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 4 marca 1975 r. na zasadach, które umożliwiły porozumienie w 2002 r. |
C. Programowanie finansowe 46. Komisja przedkłada pełne programowanie finansowe dla działów 1A, 2 (dla środowiska naturalnego i rybołówstwa), 3A, 3B i 4 ram finansowych na lata 2007-2013 dwa razy do roku, pierwszy raz w maju/czerwcu (wraz z dokumentami załączonymi do wstępnego projektu budżetu), a następnie w grudniu/styczniu (po przyjęciu budżetu). Dokument ten, uporządkowany według działów, obszaru działalności i pozycji budżetu, powinien identyfikować dwie fazy: a) obowiązujące prawodawstwo z rozróżnieniem na programy wieloletnie i działania roczne: – w przypadku programów wieloletnich Komisja powinna określić procedurę, w ramach której zostały one przyjęte (współdecyzji i konsultacji), okres ich obowiązywania, kwoty odniesienia, udział przypisany do wydatków administracyjnych; – w przypadku działań rocznych (projekty pilotażowe, działania przygotowawcze, agencje) oraz akcji finansowanych w ramach prerogatyw Komisji, Komisja powinna dostarczyć szacunki wieloletnie, a w przypadku projektów pilotażowych i działań przygotowawczych marginesy założone w ramach zatwierdzonych pułapów przewidzianych w Części D w załączniku II ; b) wnioski legislacyjne będące w trakcie procesu legislacyjnego: bieżące wnioski Komisji, do których odwołują się pozycja budżetu (na niższym poziomie), rozdział i obszar polityki. Należy stworzyć mechanizm pozwalający na aktualizację tabel każdorazowo wraz z przyjęciem nowego wniosku w celu umożliwienia oceny skutków finansowych Komisja powinna rozważyć sposoby powiązania programowania finansowego z jej programowaniem prawodawczym, aby zapewnić bardziej precyzyjne i wiarygodne prognozy. W przypadku każdego wniosku legislacyjnego Komisja powinna wskazać, czy jest on włączony do programowania na okres od maja do grudnia, czy też nie. Władza budżetowa powinna być informowana w szczególności o: a) wszystkich nowych przyjętych aktach prawnych, które jednak nie są ujęte w dokumencie na okres od maja do grudnia (wraz z odnośnymi kwotami); b) wszystkich aktach prawnych będących w trakcie procesu legislacyjnego, które jednak nie są ujęte w dokumencie na okres od maja do grudnia (wraz z odnośnymi kwotami); c) prawodawstwie przewidzianym w rocznym programie prac i prawodawstwa ze wskazaniem działań mogących mieć skutki finansowe (tak/nie). W każdym przypadku, gdy będzie to niezbędne, Komisja powinna wskazać na przeprogramowanie, jakie pociągną za sobą wnioski legislacyjne. W oparciu o dostarczone przez Komisje dane powinna być dokonywana ocena sytuacji na każdym spotkaniu trójstronnym, o którym mowa w niniejszym porozumieniu. |
D. Agencje i szkoły europejskie 47. Przy sporządzaniu wniosku dotyczącego utworzenia jakiejkolwiek nowej agencji Komisja oceni skutki budżetowe dla odpowiednich działów wydatków. W oparciu o te informacje i bez uszczerbku dla procedur legislacyjnych wymaganych dla utworzenia agencji obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się w ramach współpracy budżetowej osiągnąć na czas porozumienie w sprawie finansowania agencji. Podobną procedurę należy zastosować w przypadku planów utworzenia nowej szkoły europejskiej. |
E. Dostosowanie Funduszy Strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa w świetle okoliczności ich wdrażania 48. W przypadku przyjęcia po dniu 1 stycznia 2007 r. nowych zasad bądź programów odnoszących się do Funduszy Strukturalnych, Funduszu Spójności, Funduszu Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa obydwa organy władzy budżetowej zobowiązują się zatwierdzić - na wniosek Komisji – przeniesienie na następne lata, ponad odnośne pułapy wydatków, środki przydzielone, ale niewykorzystane w 2007 r. Parlament Europejski i Rada podejmą decyzje w sprawie wniosków Komisji dotyczących przeniesienia niewykorzystanych środków przydzielonych z roku 2007 w terminie do dnia 1 maja 2008 r. zgodnie z pkt. 3. |
F. Nowe instrumenty finansowe 49. Instytucje zgadzają się, że wprowadzenie mechanizmu współfinansowania jest niezbędne w celu wzmocnienia efektu dźwigni w zakresie budżetu Unii Europejskiej poprzez zachęcenie do finansowania. Instytucje te zgadzają się wspierać rozwój odpowiednich wieloletnich instrumentów finansowych poprzez działania zachęcające inwestorów publicznych i prywatnych. Przedstawiając wstępny projekt budżetu, Komisja złoży władzy budżetowej sprawozdanie na temat działań sfinansowanych przez Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Inwestycyjny i Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju w celu wsparcia inwestycji w zakresie badań i rozwoju, sieci transeuropejskich oraz małych i średnich przedsiębiorstw. |
ZAŁĄCZNIK I
RAMY FINANSOWE NA LATA 2007–2013
ZAŁĄCZNIK II
WSPÓŁPRACA MIĘDZYINSTYTUCJONALNA W SEKTORZE BUDŻETOWYM
Cześć A. Po dokonaniu dostosowania technicznego ram finansowych na nadchodzący rok budżetowy, biorąc pod uwagę roczną strategię polityczną przedstawioną przez Komisję oraz przed podjęciem przez nią decyzji w sprawie wstępnego projektu budżetu, zostanie zwołane spotkanie w ramach rozmów trójstronnych celem omówienia możliwych priorytetów budżetowych na ten rok. Należycie uwzględnione zostaną uprawnienia instytucji, jak również przewidywany rozwój potrzeb na nadchodzący rok budżetowy i kolejne lata objęte ramami finansowymi. Ponadto zostaną wzięte pod uwagę nowe elementy powstałe od momentu ustanowienia pierwszych ram finansowych, mogące wywołać istotne lub trwałe skutki finansowe dla budżetu Unii Europejskiej. |
Część B. W zakresie wydatków obowiązkowych Komisja przedstawiając swój wstępny projekt budżetu określi: a) środki związane z nowym lub planowanym prawodawstwem; b) środki wynikające ze stosowania prawodawstwa obowiązującego w momencie przyjmowania poprzedniego budżetu. Komisja dokona dokładnego oszacowania skutków finansowych zobowiązań Wspólnoty wynikających z przepisów. W razie konieczności uaktualni swoje prognozy w trakcie procedury budżetowej. Ponadto przedstawi władzy budżetowej wszelkie stosowne uzasadnienia, jakie będą wymagane. Komisja, jeżeli uzna to za konieczne, może przedstawić obydwu organom władzy budżetowej propozycję zmian ad hoc celem aktualizacji danych stanowiących podstawę szacunku wydatków na rolnictwo we wstępnym projekcie budżetu lub celem skorygowania, na podstawie najświeższych dostępnych informacji na temat umów dotyczących rybołówstwa obowiązujących 1 stycznia danego roku budżetowego, kwot i ich podziału pomiędzy środki zapisane w pozycjach operacyjnych dotyczących międzynarodowych umów dotyczących rybołówstwa oraz środki przewidziane w rezerwie. Propozycja zmian musi zostać przesłana do władzy budżetowej przed końcem października. Jeżeli zostanie ona przedstawiona Radzie na mniej niż jeden miesiąc przed pierwszym czytaniem w Parlamencie Europejskim, Rada co do zasady rozpatruje propozycję zmian ad hoc w trakcie drugiego czytania projektu budżetu. Wobec tego, przed drugim czytaniem budżetu przez Radę obydwa organy władzy budżetowej dążyć będą do spełnienia warunków niezbędnych do przyjęcia propozycji zmian w czasie jednego czytania przez każdą z zainteresowanych instytucji. |
Część C. 1. Ustala się procedurę pojednawczą dla wszystkich wydatków. 2. Celem procedury pojednawczej jest: a) kontynuowanie rozmów na temat ogólnego trendu w zakresie wydatków i w tych ramach na temat ogólnych kierunków w zakresie budżetu na nadchodzący rok w świetle wstępnego projektu budżetu przedłożonego przez Komisję; b) zapewnienie porozumienia między obydwoma organami władzy budżetowej co do: – środków, o których mowa w części B lit. a) i b), w tym zmian ad hoc z propozycji, o której mowa w tej części, – kwot, które mają być zapisane w budżecie na wydatki nieobowiązkowe, zgodnie z pkt. 40 porozumienia oraz, – w szczególności, co do spraw, w których niniejsze porozumienie odsyła do tej procedury. 3. Procedura ta rozpoczyna się od posiedzenia trójstronnego zwołanego z takim wyprzedzeniem, by pozwolić instytucjom na osiągnięcie porozumienia, lecz nie później niż do dnia określonego przez Radę na ustalenie jej projektu budżetu. Następuje uzgodnienie wyników rozmów trójstronnych między Radą i delegacją Parlamentu Europejskiego, przy udziale Komisji. O ile w trakcie rozmów trójstronnych nie zostanie postanowione inaczej, posiedzenie w ramach procedury pojednawczej odbędzie się w trakcie tradycyjnego spotkania tych samych uczestników w terminie określonym przez Radę na ustalenie projektu budżetu. 4. W razie potrzeby na pisemny wniosek Komisji lub pisemną prośbę przewodniczącego Komisji Budżetowej Parlamentu Europejskiego lub Przewodniczącego Rady (budżet) odbyć można kolejne posiedzenie trójstronne, zanim w Parlamencie Europejskim odbędzie się pierwsze czytanie. Decyzja o odbyciu tego rozmów trójstronnych zostanie podjęta wspólnie przez Instytucje po przyjęciu projektu budżetu Rady i przed głosowaniem nad poprawkami do pierwszego czytania w Komisji Budżetowej Parlamentu Europejskiego. 5. Instytucje kontynuować będą procedurę pojednawczą po pierwszym czytaniu budżetu przez każdy z obydwu organów władzy budżetowej celem osiągnięcia porozumienia w sprawie wydatków obowiązkowych i nieobowiązkowych oraz, w szczególności, celem omówienia propozycji zmian ad hoc, o której mowa w części B. W tym celu po pierwszym czytaniu w Parlamencie Europejskim odbędzie się posiedzenie trójstronne. Wyniki rozmów trójstronnych zostaną omówione na drugim spotkaniu w ramach procedury pojednawczej odbywającym się w dniu drugiego czytania w Radzie. W razie konieczności Instytucje będą kontynuować rozmowy na temat wydatków nieobowiązkowych po drugim czytaniu w Radzie. 6. Na takich posiedzeniach trójstronnych delegacjom Instytucji przewodniczyć będzie Przewodniczący Rady (budżet), przewodniczący Komisji Budżetowej Parlamentu Europejskiego i członek Komisji odpowiedzialny za budżet. 7. Każdy z obydwu organów władzy budżetowej podejmie wszelkie wymagane działania celem zapewnienia, aby rezultaty osiągnięte w ramach procedury pojednawczej były respektowane podczas całej bieżącej procedury budżetowej. |
Część D. Aby Komisja mogła w odpowiednim czasie ocenić możliwość realizacji poprawek przewidzianych przez władzę budżetową, dotyczących utworzenia nowych działań przygotowawczych/projektów pilotażowych lub przedłużenia istniejących, obydwa organy władzy budżetowej poinformują Komisję do połowy czerwca o swoich zamiarach w tym względzie, tak by pierwsze rozmowy mogły odbyć się podczas spotkania pojednawczego przy pierwszym czytaniu w Radzie. Kolejne kroki procedury pojednawczej przewidzianej w części C będą również miały zastosowanie, tak jak postanowienia dotyczące wykonalności, o których mowa w pkt. 36 niniejszego porozumienia. Ponadto, wymienione trzy instytucje zobowiązują się ograniczyć łączną wysokość środków na projekty pilotażowe w danym roku budżetowym do 40 milionów EUR. Oprócz tego zobowiązują się ograniczyć do 50 milionów EUR łączną wysokość środków na nowe działania przygotowawcze w danym roku budżetowym, oraz do 100 milionów EUR łączną wysokość środków rzeczywiście przeznaczonych na działania przygotowawcze. |
ZAŁĄCZNIK III
KLASYFIKACJA WYDATKÓW
DZIAŁ 1 |
Trwały wzrost |
|
1A |
Konkurencyjność na rzecz wzrostu i zatrudnienia |
Wydatki nieobowiązkowe (WN) |
1B |
Spójność na rzecz wzrostu i zatrudnienia |
WN |
DZIAŁ 2 |
Zarządzanie zasobami naturalnymi i ich ochrona |
WN |
|
Wyjątek: |
|
|
Wydatki na wspólną politykę rolną dotyczące środków rynkowych i pomocy bezpośredniej, łącznie ze środkami rynkowymi na rybołówstwo i umowy dotyczące rybołówstwa zawarte ze stronami trzecimi |
Wydatki obowiązkowe (WO) |
DZIAŁ 3 |
Obywatelstwo, wolność, bezpieczeństwo i sprawiedliwość |
WN |
3A |
Wolność, bezpieczeństwo i sprawiedliwość |
WN |
3B |
Obywatelstwo |
WN |
DZIAŁ 4 |
UE jako partner globalny |
WN |
|
Wyjątek: |
|
|
Wydatki wynikające z porozumień międzynarodowych zawartych przez Unię Europejską ze stronami trzecimi |
WO |
|
Składki na organizacje lub instytucje międzynarodowe |
WO |
|
Składki zasilające fundusz gwarantowania pożyczek |
WO |
DZIAŁ 5 |
Administracja |
WN |
|
Wyjątek: |
|
|
Emerytury i odprawy |
WO |
|
Świadczenia i różne składki związane z zakończeniem stosunku pracy |
WO |
|
Wydatki prawne |
WO |
|
Szkody |
WO |
DZIAŁ 6 |
Wyrównania |
WO |
| ||
ZAŁĄCZNIK IV
FINANSOWANIE WYDATKÓW WYNIKAJĄCYCH Z UMÓW DOTYCZĄCYCH RYBOŁÓWSTWA
Część A. Wydatki odnoszące się do umów dotyczących rybołówstwa finansowane są z dwóch pozycji należących do obszaru polityki „rybołówstwo” (przez odniesienie do nomenklatury budżetowej według rodzaju działań): a) międzynarodowe umowy dotyczące rybołówstwa (11 03 01); b) składki na rzecz organizacji międzynarodowych (11 03 02). Wszystkie kwoty odnoszące się do umów i protokołów, które będą obowiązywały w dniu 1 stycznia danego roku, będą ujmowane w pozycji 11 03 01. Kwoty dotyczące wszystkich nowych i odnawialnych umów, które wejdą w życie po 1 stycznia danego roku, będą przypisane do pozycji 40 02 41 02 – rezerwy/środki zróżnicowane (wydatki obowiązkowe). |
Część B. Podczas procedury pojednawczej przewidzianej w załączniku II część C Parlament Europejski i Rada dążyć będą do porozumienia w sprawie kwoty wpisywanej w pozycjach budżetu i w rezerwie na podstawie wniosku Komisji. |
Część C. Komisja zobowiązuje się informować Parlament Europejski regularnie o przygotowaniach i prowadzeniu negocjacji, z uwzględnieniem skutków dla budżetu. W trakcie procesu prawodawczego odnoszącego się do umów dotyczących rybołówstwa instytucje zobowiązują się podjąć wszelkie starania w celu zapewnienia, aby wszelkie procedury były realizowane możliwie jak najszybciej. Jeżeli środki odnoszące się do umów dotyczących rybołówstwa (łącznie z rezerwą) okażą się niewystarczające, Komisja dostarczy władzy budżetowej konieczne informacje do wymiany poglądów w formie rozmów trójstronnych, ewentualnie w uproszczonej formie, na temat przyczyn danej sytuacji oraz środków, które mogłyby zostać przyjęte w ramach ustalonych procedur. W razie konieczności Komisja zaproponuje odpowiednie środki. Co kwartał Komisja przedstawiać będzie władzy budżetowej szczegółowe informacje na temat realizacji obowiązujących umów oraz prognoz finansowych na pozostałą cześć roku. |
DEKLARACJE |
1. Deklaracja Komisji w sprawie oceny funkcjonowania porozumienia międzyinstytucjonalnego W odniesieniu do pkt. 7 porozumienia międzyinstytucjonalnego Komisja przygotuje do końca 2009 r. sprawozdanie na temat funkcjonowania porozumienia międzyinstytucjonalnego, załączając do niego, w razie konieczności, odnośne wnioski. |
2. Deklaracja w sprawie pkt. 27 porozumienia międzyinstytucjonalnego W ramach rocznej procedury budżetowej Komisja poinformuje władzę budżetową o kwocie dostępnej dla instrumentu elastyczności zgodnie z pkt. 27 porozumienia międzyinstytucjonalnego. Każda decyzja o uruchomieniu instrumentu elastyczności na kwotę przekraczającą 200 milionów EUR pociąga za sobą decyzję o przeniesieniu. |
3. Deklaracja w sprawie przeglądu ram finansowych 1. Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej Komisja została wezwana do przeprowadzenia pełnego i szeroko zakrojonego przeglądu obejmującego wszystkie aspekty wydatków UE, włączając w to Wspólną Politykę Rolną, a także zasoby, w tym także rabat Zjednoczonego Królestwa, i do przedłożenia sprawozdania w roku 2008/2009. Przeglądowi temu powinna również towarzyszyć ocena funkcjonowania obecnego porozumienia międzyinstytucjonalnego. Parlament Europejski będzie uczestniczył w przeprowadzaniu przeglądu na wszystkich etapach procedury na następujących zasadach: – w fazie badania następującej po przedstawieniu przeglądu przez Komisję zostanie zapewnione odbycie się odpowiednich dyskusji z Parlamentem Europejskim na zasadach zwykłego dialogu politycznego pomiędzy instytucjami oraz należyte uwzględnienie stanowiska Parlamentu Europejskiego; – zgodnie z konkluzjami z grudnia 2005 r. Rada Europejska „może podejmować decyzje we wszystkich kwestiach objętych przeglądem". Parlament Europejski będzie uczestniczył we wszystkich formalnych działaniach następczych zgodnie z odnośnymi procedurami przy pełnym poszanowaniu jego nabytych praw. 2. Komisja zobowiązuje się, że w ramach procesu konsultacji i przemyśleń prowadzącego do przygotowania przeglądu będzie korzystała z dogłębnej wymiany poglądów, którą przeprowadzi z Parlamentem Europejskim, dokonując analizy sytuacji. Komisja weźmie także pod uwagę zamiary Parlamentu Europejskiego dotyczące odbycia konferencji z udziałem Parlamentu Europejskiego oraz parlamentów krajowych w celu dokonania przeglądu systemu zasobów własnych. Komisja uwzględni wyniki tego rodzaju konferencji jako wkład włożony w ramach wspomnianego powyżej procesu konsultacji. Przyjmuje się, że Komisja występuje ze swoimi wnioskami całkowicie na własną odpowiedzialność. |
4. Deklaracja w sprawie demokratycznej kontroli i spójności działań zewnętrznych Parlament Europejski, Rada i Komisja uznają potrzebę racjonalizacji różnorakich instrumentów działań zewnętrznych. Instytucje te zgadzają się, że tego rodzaju racjonalizacja instrumentów, prowadząca jednocześnie do wzmocnienia spójności i zdolności reagowania w działaniach Unii Europejskiej, nie powinna wpływać ani na uprawnienia władzy prawodawczej – w szczególności odnoszące się do jej kontroli politycznej w zakresie dokonywania strategicznych wyborów – ani też władzy budżetowej. Tekst odnośnych rozporządzeń powinien odzwierciedlać te zasady i zawierać, tam gdzie to stosowne, niezbędną treść polityczną oraz orientacyjny podział środków, jak również, w razie konieczności, klauzulę dotyczącą przeglądu ukierunkowanego na ocenę wdrożenia rozporządzenia najpóźniej po upływie trzech lat. W ramach podstawowych instrumentów przyjmowanych w ramach procedury współdecyzji Komisja będzie systematycznie informować Parlament Europejski i Radę oraz przeprowadzać z nimi konsultacje, przesyłając projekty krajowych, regionalnych i tematycznych dokumentów strategicznych. W przypadku, gdy Rada zdecyduje o zmianie statusu potencjalnych kandydatów na status kandydatów przedakcesyjnych w okresie objętym porozumieniem międzyinstytucjonalnym, Komisja dokona przeglądu i przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie orientacyjne ramy wieloletnie zgodnie z art. 4 rozporządzenia ustanawiającego instrument na rzecz przedakcesyjnych środków pomocowych (IPA) w celu uwzględnienia wymagań dotyczących wydatków wynikających z takiej zmiany. Komisja we wstępnym projekcie budżetu zawrze nomenklaturę, która zagwarantuje prerogatywy władzy budżetowej dla działań zewnętrznych. |
5. Deklaracja Komisji w sprawie demokratycznej kontroli i spójności działań zewnętrznych Komisja zobowiązuje się do regularnego prowadzenia dialogu z Parlamentem Europejskim w sprawie treści projektów krajowych, regionalnych i tematycznych dokumentów strategicznych oraz do należytego uwzględnienia stanowiska Parlamentu Europejskiego przy wdrażaniu tych strategii. Dialog ten obejmie dyskusję na temat zmiany statusu potencjalnych kandydatów na status kandydatów przedakcesyjnych w okresie objętym porozumieniem międzyinstytucjonalnym. |
6. Deklaracja w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego W ramach przeglądu rozporządzenia finansowego instytucje zobowiązują się do lepszego wdrażania budżetu i zwiększenia widoczności oraz korzyści płynących z finansowania wspólnotowego dla obywateli, nie kwestionując przy tym postępów dokonanych w związku ze zmianą w 2002 r. rozporządzenia finansowego. Ponadto w ostatecznej fazie negocjacji dotyczących przeglądu rozporządzenia finansowego i przepisów wykonawczych do tego rozporządzenia, instytucje te będą starały się osiągnąć, na tyle, na ile to możliwe, właściwą równowagę pomiędzy ochroną interesów finansowych, zasadą proporcjonalności kosztów administracyjnych i przejrzystymi procedurami. Przegląd rozporządzenia finansowego zostanie dokonany w oparciu o zmodyfikowany wniosek Komisji zgodnie z procedurą pojednawczą ustanowioną we wspólnej deklaracji Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 4 marca 1975 r. na zasadach, które umożliwiły porozumienie w 2002 r. Instytucje będą również starały się o ścisłą i konstruktywną współpracę międzyinstytucjonalną dla szybkiego przyjęcia przepisów wykonawczych w celu uproszczenia procedur dla finansowania przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony interesów finansowych Wspólnoty. Parlament Europejski i Rada są zdeterminowane, aby zakończyć negocjacje w sprawie rozporządzenia finansowego, tak aby mogło ono wejść w życie, o ile będzie to możliwe, w dniu 1 stycznia 2007 r. |
7. Deklaracja Komisji w sprawie przeglądu rozporządzenia finansowego W ramach dokonywania przeglądu rozporządzenia finansowego Komisja zobowiązuje się do: – informowania Parlamentu Europejskiego i Rady, jeżeli uznano, że we wniosku dotyczącym aktu prawnego konieczne jest odejście od przepisów rozporządzenia finansowego, a także do podania szczegółowych przyczyn takiego odejścia; – zapewnienia, w przypadku ważnych wniosków legislacyjnych oraz wszelkich istotnych ich zmian, przeprowadzania regularnej oceny skutków legislacyjnych, przy należytym uwzględnieniu zasad pomocniczości i proporcjonalności. |
8. Deklaracja w sprawie nowych instrumentów finansowych Parlament Europejski i Rada wzywają Komisję oraz Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), aby w ramach swoich odnośnych kompetencji przedłożyły wnioski: - zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z grudnia 2005 r. w celu zwiększenia zdolności EBI w zakresie udzielania pożyczek i gwarancji na badania i rozwój do kwoty 10 miliardów EUR w latach 2007-2013, przy wkładzie EBI do kwoty 1 miliarda EUR z rezerw na finansowanie podziału ryzyka (); - ukierunkowane na wzmocnienie instrumentów na rzecz sieci transeuropejskich (TENs) oraz małych i średnich przedsiębiorstw do przybliżonej kwoty pożyczek i gwarancji w wysokości odpowiednio 20 miliardów EUR i 30 miliardów EUR, przy wkładzie EBI odpowiednio - do kwoty 0,5 miliarda EUR z rezerw (TENs) i do kwoty 1 miliarda EUR (konkurencyjność i innowacje). |
9. Deklaracja Parlamentu Europejskiego w sprawie dobrowolnego różnicowania Parlament Europejski bierze pod uwagę konkluzje Rady Europejskiej z grudnia 2005 r. dotyczące dobrowolnego różnicowania ze związanych z rynkiem wydatków i płatności bezpośrednich Wspólnej Polityki Rolnej na rozwój obszarów wiejskich do maksymalnie 20% oraz redukcji z tytułu związanych z rynkiem wydatków. Parlament Europejski, po ustaleniu szczegółowych zasad tego zróżnicowania w odnośnych aktach prawnych, dokona oceny wykonalności tych przepisów w świetle uregulowań UE, takich jak przepisy dotyczące konkurencji i inne; Parlament Europejski obecnie wstrzymuje się z przedstawieniem swojego stanowiska odnośnie do tego, jak procedura ta się zakończy. Parlament uważa, że wskazane byłoby ocenienie kwestii współfinansowania rolnictwa w kontekście przeglądu za rok 2008/2009. |
10. Deklaracja Komisji w sprawie dobrowolnego różnicowania Komisja bierze pod uwagę punkt 62 konkluzji Rady Europejskiej z grudnia 2005 r., zgodnie z którymi państwa członkowskie mogą przenieść dodatkowe sumy ze związanych z rynkiem wydatków i płatności bezpośrednich Wspólnej Polityki Rolnej na rozwój obszarów wiejskich maksymalnie do 20% kwot, które są im należne z tytułu związanych z rynkiem wydatków i płatności bezpośrednich. Komisja, ustalając szczegółowe zasady niniejszego zróżnicowania w odnośnych aktach prawnych, będzie starała się dokonać możliwego dobrowolnego różnicowania, dokładając przy tym wszelkich wysiłków dla zapewnienia, aby taki mechanizm uwzględniał w maksymalnym stopniu podstawowe zasady rządzące polityką w zakresie rozwoju obszarów wiejskich. |
11. Deklaracja Parlamentu Europejskiego w sprawie programu Natura 2000 Parlament Europejski wyraża obawy wobec konkluzji Rady Europejskiej z grudnia 2005 r. dotyczących redukcji związanych z rynkiem wydatków i płatności bezpośrednich Wspólnej Polityki Rolnej i ich konsekwencji dla współfinansowania przez Wspólnotę programu Natura 2000. Parlament wzywa Komisję do dokonania oceny konsekwencji tych przepisów przed przedłożeniem nowych wniosków. Uważa on, że należy nadać odpowiednio priorytetowe znaczenie włączeniu programu Natura 2000 do Funduszy Strukturalnych i rozwoju obszarów wiejskich. Parlament, będący jednym z organów władzy legislacyjnej, obecnie wstrzymuje się z przedstawieniem swojego stanowiska odnośnie do tego, jak procedura ta się zakończy. |
12. Deklaracja Parlamentu Europejskiego w sprawie współfinansowania prywatnego oraz VAT dla spójności na rzecz wzrostu i zatrudnienia Parlament Europejski bierze pod uwagę konkluzje Rady Europejskiej z grudnia 2005 r. dotyczące zastosowania zasady automatycznego zwolnienia N+3 na zasadach przejściowych; Parlament Europejski wzywa Komisję, aby ta ustalając w odnośnych aktach prawnych szczegółowe zasady zastosowania niniejszej zasady, zapewniła wspólne zasady dla prywatnego współfinansowania i VAT dla spójności na rzecz wzrostu i zatrudnienia. |
13. Deklaracja Parlamentu Europejskiego w sprawie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Parlament Europejski uważa, że Komisja przedstawiając wstępny projekt budżetu powinna zaprezentować ostrożne szacunki dotyczące działań planowanych w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, oraz że finansowanie tych działań powinno zostać przedyskutowane w ramach procedur przewidzianych w załączniku II porozumienia międzyinstytucjonalnego. |
PROCEDURA
Tytuł |
Zawarcie porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami | ||||||
Numer procedury |
|||||||
Komisja przedmiotowo właściwa |
AFCO | ||||||
Sprawozdawca(y) |
Sérgio Sousa Pinto |
| |||||
Poprzedni sprawozdawca(y) |
[Sylvia-Yvonne Kaufmann] |
| |||||
Rozpatrzenie w komisji |
22.2.2006 |
6.4.2006 |
|
|
| ||
Data zatwierdzenia |
25.4.2006 | ||||||
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
11 0 1 | |||||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
James Hugh Allister, Jens-Peter Bonde, Richard Corbett, Jean-Luc Dehaene, Andrew Duff, Maria da Assunção Esteves, Ingo Friedrich, Bronisław Geremek, Sylvia-Yvonne Kaufmann, Jo Leinen, Íñigo Méndez de Vigo | ||||||
Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
Jacek Protasiewicz, György Schöpflin | ||||||
Zastępca(y) (art. 178 ust. 2) obecny(i) podczas głosowania końcowego |
| ||||||
Data złożenia |
26.4.2006 |
| |||||
Uwagi (dane dostępne tylko w jednym języku) |
| ||||||