ΣΥΣΤΑΣΗ σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά την έγκριση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς ασφάλειες επί κινητού εξοπλισμού για θέματα που αφορούν ειδικά το σιδηροδρομικό τροχαίο υλικό, που θεσπίσθηκε στο Λουξεμβούργο στις 23 Φεβρουαρίου 2007

σχετικά με το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου που αφορά την έγκριση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς ασφάλειες επί κινητού εξοπλισμού για θέματα που αφορούν ειδικά το σιδηροδρομικό τροχαίο υλικό, που θεσπίσθηκε στο Λουξεμβούργο στις 23 Φεβρουαρίου 2007

(15113/2013 – C8-0004/2014 – 2013/0184(NLE))

(Έγκριση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–       έχοντας υπόψη το σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου (15113/2013),

–       έχοντας υπόψη το πρωτόκολλο της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς ασφάλειες επί κινητού εξοπλισμού για θέματα που αφορούν ειδικά το σιδηροδρομικό τροχαίο υλικό, που θεσπίσθηκε στο Λουξεμβούργο στις 23 Φεβρουαρίου 2007,

–       έχοντας υπόψη την αίτηση έγκρισης που υπέβαλε το Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 81 παράγραφος 2 και το άρθρο 218 παράγραφος 6 δεύτερο εδάφιο στοιχείο α) σημείο v) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C8–0004/2014),

–       έχοντας υπόψη το άρθρο 99 παράγραφος 1 πρώτο και τρίτο εδάφιο, το άρθρο 99 παράγραφος 2, καθώς και το άρθρο 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού του,

–       έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8-0030/2014),

1.      εγκρίνει τη σύναψη του πρωτοκόλλου·

2.      αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.

Στις 12 Ιουνίου 2013, η Επιτροπή δημοσίευσε την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την έγκριση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου της Σύμβασης σχετικά με τις διεθνείς ασφάλειες επί κινητού εξοπλισμού για θέματα που αφορούν ειδικά το σιδηροδρομικό τροχαίο υλικό, που θεσπίσθηκε στο Λουξεμβούργο στις 23 Φεβρουαρίου 2007 (εφεξής «το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο»). Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να υπογράψει το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο με απόφαση του Συμβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2009, το οποίο υπέγραψε πράγματι στις 10 Δεκεμβρίου 2009.

Στις 20 Νοεμβρίου 2013,το Συμβούλιο ενέκρινε την απόφαση για την έγκριση, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του πρωτοκόλλου και, στις 14 Απριλίου 2014, ζήτησε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να το εγκρίνει. Το άρθρο ΧΧII του πρωτοκόλλου προβλέπει ότι οι Περιφερειακοί Οργανισμοί Οικονομικής Ολοκλήρωσης, οι οποίοι συγκροτούνται από κυρίαρχα κράτη και είναι αρμόδιοι για ορισμένα θέματα που διέπονται από το εν λόγω πρωτόκολλο δύνανται να υπογράψουν, να αποδεχθούν ή να εγκρίνουν το εν λόγω πρωτόκολλο ή να προσχωρήσουν σε αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι θα προβούν στη δήλωση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου ΧΧII. Το Συμβούλιο πραγματοποιεί συνεπώς τη δήλωση αυτή εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε στον Πρόεδρο του Συμβουλίου την επιθυμία του να συμμετάσχει στην θέσπιση και την εφαρμογή αυτής της απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, το Βασίλειο της Δανίας δεν θα αποτελέσει συμβαλλόμενο μέρος του πρωτοκόλλου.

Η Σύμβαση σχετικά με τις διεθνείς ασφάλειες επί κινητού εξοπλισμού (εφεξής: «η Σύμβαση»), στην οποία παραπέμπει το παρόν πρωτόκολλο, εγκρίθηκε σε μία διπλωματική συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε το 2011 στο Κέιπ Τάουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με απόφαση του Συμβουλίου της 6ης Απριλίου 2009, ενέκρινε την προσχώρηση στη Σύμβαση και στο πρωτόκολλο για τον αεροναυτικό εξοπλισμό που εγκρίθηκε ταυτόχρονα με τη Σύμβαση, και κατέθεσε την πράξη προσχώρησης στις 28 Απριλίου 2009.

Η Σύμβαση εφαρμόζεται όταν ο οφειλέτης είναι εγκατεστημένος σε ένα συμβαλλόμενο κράτος και ενισχύει τα δικαιώματα των πιστωτών, σε περίπτωση που ο οφειλέτης αθετήσει τις υποχρεώσεις του, μέσω της θέσπισης ενός διεθνούς συστήματος που επιτρέπει στους πιστωτές να καταχωρούν ασφάλειες επί των διαφόρων κατηγοριών κινητού εξοπλισμού και να επωφελούνται από διατάξεις όσον αφορά την προτεραιότητα και την εκτελεστότητα των καταχωρισμένων με αυτό τον τρόπο ασφαλειών. Το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο θεσπίζει ένα μητρώο διεθνών ασφαλειών επί του σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού και λειτουργεί συμπληρωματικά προς το ευρωπαϊκό σύστημα αναγνωριστικού αριθμού οχημάτων, το οποίο θεσπίστηκε βάσει της οδηγίας για τη διαλειτουργικότητα των σιδηροδρόμων. Διευκολύνει την καταχώρηση και την αναζήτηση ολόκληρο το εικοσιτετράωρο μέσω του Διαδικτύου.

Σύμφωνα με την πρόταση, ο στόχος του σιδηροδρομικού πρωτοκόλλου έγκειται στο να διευκολύνει τη χρηματοδότηση σιδηροδρομικού τροχαίου υλικού υψηλής αξίας με τη δημιουργία μιας ισχυρής διεθνούς ασφάλειας για τους πιστωτές, είτε αυτοί είναι πωλητές επί πιστώσει είτε ιδρύματα που παρέχουν πιστώσεις για τις εν λόγω πωλήσεις. Η Επιτροπή τονίζει ότι κατ' αυτό τον τρόπο όχι μόνο θα ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις κεφαλαίου στο σιδηροδρομικό τομέα αλλά και θα δοθεί ώθηση στη δημιουργία μιας πραγματικής αγοράς χρηματοδοτικής μίσθωσης για τον κινητό σιδηροδρομικό εξοπλισμό στην Ευρώπη.

Η πρόταση συνδέεται συνεπώς στενά με την 4η δέσμη μέτρων για τους σιδηροδρόμους, ένας από τους σκοπούς της οποίας συνίσταται στο να ενθαρρύνει περισσότερη καινοτομία και περισσότερες επενδύσεις στους σιδηροδρόμους της ΕΕ. Όπως τονίζεται στην πρόταση, το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο συνάδει επίσης με τον στόχο της στήριξης της μετάβασης προς περισσότερο πράσινους και βιώσιμους τρόπους μεταφοράς, όπως οι σιδηροδρομικές μεταφορές, στόχος ο οποίος τονίστηκε στη Λευκή Βίβλο για τις μεταφορές του 2011.

Η Σύμβαση και το πρωτόκολλο εμπίπτουν εν μέρει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο προβλέπει ότι οι περιφερειακοί οργανισμοί οικονομικής ολοκλήρωσης, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να προβαίνουν σε μια γενική δήλωση στην οποία να αναφέρουν τα θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους, πράγμα το οποίο η ΕΕ έπραξε κατά το χρόνο της υπογραφής. Στην πρόταση επισημαίνεται ότι η παράγραφος 6 της δήλωσης πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου αυτή να επικαιροποιηθεί (και διορθωθεί)[1].

Σειρά διατάξεων του σιδηροδρομικού πρωτοκόλλου ζητούν από τα συμβαλλόμενα μέρη ή παρέχουν τη δυνατότητα σε αυτά να προβαίνουν σε δηλώσεις όσον αφορά την εφαρμογή ή το πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεών του ή τον τρόπο με τον οποίο αυτές θα υλοποιηθούν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξουσία να πραγματοποιεί δηλώσεις σχετικά με τα άρθρα VI, VIII, IX και X του σιδηροδρομικού πρωτοκόλλου, το πεδίο εφαρμογής των οποίων εμπίπτει στην αποκλειστική της αρμοδιότητα. Ωστόσο, δεδομένου ότι τα άρθρα αυτά παρέχουν τη δυνατότητα υπογραφής διατάξεων ή ζητημάτων, όπως επιλογή δικαίου, ασφαλιστικά μέτρα και διαδικασία αφερεγγυότητας, για τα οποία η ΕΕ διαθέτει ήδη τη δική της νομοθεσία[2], η Επιτροπή προτείνει, σύμφωνα με τη θέση που έλαβε κατά την προσχώρηση στο πρωτόκολλο για τον αεροπορικό εξοπλισμό, να μην επιλεγεί κάποια από τις προαιρετικές διατάξεις.

Η εισηγήτρια θεωρεί ότι το σιδηροδρομικό πρωτόκολλο είναι συμβατό με το ενωσιακό δίκαιο, καθόσον, ειδικότερα, το Συμβούλιο ακολούθησε την πρόταση της Επιτροπής αποφασίζοντας να μην επιλέξει διατάξεις για θέματα για τα οποία η νομοθεσία της ΕΕ μπορεί να θεωρηθεί επαρκής. Η επιλογή των νομικών βάσεων για την πρόταση, άρθρο 81 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 ΣΛΕΕ, είναι συνεπώς ορθή. Το άρθρο 81 ΣΛΕΕ προβλέπει την έγκριση μέτρων για την προσέγγιση των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων των κρατών μελών στον τομέα της δικαστικής συνεργασίας σε αστικές υποθέσεις που έχουν διασυνοριακές επιπτώσεις σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία. Το άρθρο 218 παράγραφος 6 θεσπίζει τη διαδικασία σύναψης διεθνών συμφωνιών και ορίζει πότε απαιτείται η έγκριση του Κοινοβουλίου, πράγμα που ισχύει όσον αφορά το υπό εξέταση πρωτόκολλο.

• [1]  Το αναθεωρημένο κείμενο της δήλωσης εκτίθεται στο παράρτημα ΙΙ της πρότασης και θα πρέπει να τροποποιηθεί καταλλήλως κατά το χρόνο της έγκρισης της δήλωσης.
• [2]  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 593/2008, της 17ης Ιουνίου 2008, σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι) και κανονισμός αριθ. 1346/2000, της 29ης Μαΐου 2000, περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας.