SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/008 FI/STX Rauma z Finlandii)
21.11.2014 - (COM(2014)0630 – C8‑0214/2014 – 2014/2137(BUD))
Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Petri Sarvamaa
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/008 FI/STX Rauma z Finlandii)
(COM(2014)0630 – C8‑0214/2014 – 2014/2137(BUD))
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2014)0630 – C8-0214/2014),
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] (rozporządzenie w sprawie EFG),
– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[2], w szczególności jego art. 12,
– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] (porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r.), w szczególności jego pkt 13,
– uwzględniając procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w pkt 13 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r.,
– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,
– uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0043/2014),
A. mając na uwadze, że Unia Europejska opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami poważnych zmian w strukturze światowego handlu oraz z myślą o ułatwieniu im reintegracji na rynku pracy,
B. mając na uwadze, że pomoc finansowa Unii dla zwolnionych pracowników powinna być dynamiczna i powinno się jej udzielać jak najszybciej i jak najskuteczniej, zgodnie ze wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, przyjętą na posiedzeniu pojednawczym w dniu 17 lipca 2008 r., a także przy należytym uwzględnieniu porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. w odniesieniu do przyjęcia decyzji o uruchomieniu Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG),
C. mając na uwadze, że przyjęcie rozporządzenia w sprawie EFG odzwierciedla porozumienie osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę co do ponownego wprowadzenia kryterium uruchomienia z powodu kryzysu, zwiększenia wkładu finansowego Unii do 60% łącznych szacunkowych kosztów proponowanych działań, zwiększenia skuteczności rozpatrywania wniosków o uruchomienie EFG przez Komisję oraz przez Parlament i Radę dzięki skróceniu czasu oceny i zatwierdzenia, co do rozszerzenia zakresu kwalifikowalnych działań i beneficjentów poprzez włączenie osób samozatrudnionych i osób młodych oraz co do finansowania środków zachęcających do podejmowania własnej działalności gospodarczej,
D. mając na uwadze, że w dniu 27 maja 2014 r. władze fińskie złożyły wniosek EGF/2014/008 FI/STX Rauma w następstwie zwolnienia 577 pracowników w przedsiębiorstwie STX Finland Oy prowadzącym działalność w sektorze gospodarki sklasyfikowanym w dziale 30 NACE Rev. 2 („Produkcja pozostałego sprzętu transportowego”),
E. mając na uwadze, że złożony wniosek spełnia kryteria kwalifikowalności przewidziane w rozporządzeniu w sprawie EFG,
1. zwraca uwagę, że władze fińskie złożyły wniosek na podstawie kryterium interwencji przewidzianego w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników lub zaprzestanie prowadzenia działalności przez co najmniej tyle osób pracujących na własny rachunek w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim, przy czym liczba ta obejmuje pracowników zwolnionych u dostawców i producentów znajdujących się na niższym szczeblu łańcucha dostaw lub osoby, które zaprzestały prowadzenia własnej działalności gospodarczej we współpracy z takimi dostawcami i producentami;
2. odnotowuje, że w dniu 27 maja 2014 r. władze fińskie przedłożyły wniosek o wkład finansowy z EFG, a w dniu 14 października 2014 r. Komisja przedstawiła ocenę tego wniosku; z zadowoleniem przyjmuje krótki okres oceny wynoszący niecałe pięć miesięcy;
3. zauważa, iż władze fińskie twierdzą, że w ostatnich latach światowy przemysł żeglugi morskiej uległ drastycznej zmianie i że w tym globalnym kontekście udział UE w sektorze stoczniowym[4] gwałtownie spadł z 13% w 2007 r. do 5% w pierwszych trzech kwartałach 2013 r., podczas gdy odnośny udział Chin, Korei Południowej i Japonii wzrósł łącznie z 77% w 2007 r. do 86% w pierwszych trzech kwartałach 2013 r.; zwraca uwagę, że oprócz tej istotnej ekspansji Azji na rynku stoczniowym spadek liczby zamówień na skutek kryzysu gospodarczego spowodował, że w sektorze europejskim odnotowuje się nadmiar mocy produkcyjnych, co z kolei wymusza silną konkurencję;
4. zgadza się, że czynniki te są powiązane z poważnymi zmianami w strukturze światowego handlu spowodowanymi globalizacją oraz że kryteria interwencji wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że w związku z tym Finlandia ma prawo do wkładu finansowego na mocy tego rozporządzenia;
5. zauważa, że do chwili obecnej sześć wniosków o wsparcie z EFG dotyczyło ogólnie sektora stoczniowego: jeden z nich miał związek z globalizacją handlu, a pozostałych pięć – ze światowym kryzysem finansowym i gospodarczym; uważa, że restrukturyzacja tego sektora może ograniczyć trudności oraz że przemysł stoczniowy w poszczególnych państwach członkowskich mógłby uzyskać wsparcie w postaci wytycznych uwzględniających perspektywę europejską;
6. zwraca uwagę, że omawiane zwolnienia jeszcze pogorszą sytuację w zakresie bezrobocia w Finlandii Południowo-Zachodniej, ponieważ większość zwolnionych pracowników ma niski poziom wykształcenia i jest już w dość zaawansowanym wieku, co prawdopodobnie zwiększy ryzyko długotrwałego bezrobocia; jest tym bardziej zaniepokojony skutkami, jakie to zamknięcie będzie miało dla regionu, jako że przemysł stoczniowy i metalurgiczny to główne i zakorzenione w tradycji rodzaje działalności gospodarczej, w związku z czym przestawienie się na nowe formy działalności gospodarczej jest jeszcze trudniejsze;
7. zauważa, że oprócz 577 zwolnień w okresie odniesienia liczba kwalifikujących się beneficjentów obejmuje również 57 pracowników zwolnionych po czteromiesięcznym okresie odniesienia, co daje łącznie 634 osoby; liczba beneficjentów objętych pomocą w ramach środków EFG wynosi 565;
8. odnotowuje, że ogólna wysokość tego budżetu wynosi 2 378 000 EUR, z czego 113 000 EUR przeznaczone jest na wdrażanie, oraz że wkład finansowy z EFG wynosi 1 426 800 EUR, co stanowi 60% całkowitych kosztów;
9. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że aby szybko zapewnić wsparcie pracownikom, władze fińskie postanowiły rozpocząć świadczenie zwalnianym pracownikom zindywidualizowanych usług w dniu 15 stycznia 2014 r., na długo przed zapadnięciem ostatecznej decyzji o przyznaniu z EFG pomocy na zaproponowany skoordynowany pakiet, a nawet przed złożeniem wniosku o wkład finansowy z EFG;
10. zauważa, że władze fińskie wskazały, iż skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług sporządzono w drodze konsultacji z zainteresowanymi partnerami społecznymi oraz z różnymi innymi zainteresowanymi podmiotami, a także z zadowoleniem przyjmuje fakt, że konsultacje są nadal prowadzone w ramach grupy roboczej powołanej przez Ministerstwo Zatrudnienia i Gospodarki specjalnie na potrzeby poprowadzenia sprawy zwolnień w STX Finland;
11. odnotowuje, że zindywidualizowane usługi, jakie mają być świadczone, obejmują trzy rodzaje środków dla zwolnionych pracowników objętych wspomnianym wnioskiem: (i) udzielenie im pomocy w przejściu do nowego zatrudnienia, (ii) udzielenie im pomocy w rozpoczęciu własnej działalności gospodarczej oraz (iii) zapewnienie im szkolenia lub kształcenia;
12. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że proponowane działania obejmują ustanowienie punktów świadczenia usług; docenia, że w punktach tych mają być świadczone jeszcze bardziej zindywidualizowane i wszechstronne usługi niż ma to miejsce w publicznych urzędach pracy;
13. zwraca uwagę, że wysoki odsetek (41,42%) zwolnionych pracowników to osoby w wieku od 55 do 64 lat; ponadto zauważa, że osoby należące do tej grupy wiekowej są w większym stopniu zagrożone długotrwałym bezrobociem i wykluczeniem z rynku pracy; wobec tego uważa, że pracownicy ci mogą mieć szczególne potrzeby w związku ze świadczeniem im zindywidualizowanych usług;
14. z zadowoleniem przyjmuje zwłaszcza środek zatytułowany „Badanie dotyczące przedsiębiorstw”, w ramach którego we współpracy z przedsiębiorstwami i zakładami przemysłowymi w Raumie zostanie przeprowadzone badanie dotyczące dostępnych miejsc pracy w regionie w celu zgromadzenia aktualnych danych dotyczących zapotrzebowania na personel w przedsiębiorstwach oraz nadania właściwego kierunku poszukiwaniu pracy przez zwolnionych pracowników i zapewnienia im niezbędnych szkoleń;
15. wyraża aprobatę dla koncepcji, zgodnie z którą osoby planujące rozpoczęcie działalności gospodarczej mogą odbywać staże w przedsiębiorstwach i w ten sposób zobaczyć, na czym polega praca przedsiębiorcy; zauważa, że założenie działalności gospodarczej przez osobę zwolnioną z pracy przynosi wartość dodaną zarówno danej osobie, jak i całemu społeczeństwu;
16. zauważa, że celem dopłat do wynagrodzeń jest zadbanie o to, aby pracownicy objęci pomocą i zatrudnieni przez nowych pracodawców nie byli w gorszej sytuacji w pierwszym okresie wykonywania nowej pracy; uważa, że środek ten może stanowić zachętę dla pracowników do poszukiwania zatrudnienia i podejmowania pracy w nowych i nieznanych branżach;
17. przypomina, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a także pakiet ten powinien wpisywać się w strategię przechodzenia na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę;
18. apeluje o to, by środki z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) planowane w ramach nowego okresu programowania EFS uzupełniały proponowane środki i ułatwiały reintegrację pracowników w przyszłościowych i trwałych sektorach gospodarki;
19. przypomina, że szanse na zatrudnienie zależą również od poziomu integracji społecznej, a zatem apeluje o zwrócenie szczególnej uwagi na wsparcie społeczne starszych i mniej wykwalifikowanych pracowników;
20. wyraża zadowolenie, że w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;
21. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;
22. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.
ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (wniosek EGF/2014/008 FI/STX Rauma z Finlandii)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1], w szczególności jego art. 15 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[2], w szczególności jego art. 12,
uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3], w szczególności jego pkt 13,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku poważnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją, w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 546/2009[4], lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego, oraz w celu udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.
(2) Zgodnie z art. 12 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 EFG nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 150 mln EUR (w cenach z 2011 r.).
(3) Dnia 27 maja 2014 r. Finlandia złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w STX Finland Oy w Raumie w Finlandii i uzupełniła go o dodatkowe informacje zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG.
(4) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy na kwotę 1 426 800 EUR dla wniosku złożonego przez Finlandię,
PRZYMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2014 uruchamia się środki z EFG, aby udostępnić kwotę 1 426 800 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono dnia [...] r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
Przewodniczący Przewodniczący
UZASADNIENIE
I. Kontekst
Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami poważnych zmian w strukturze światowego handlu.
Zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 1311/2013 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2014−2020[1] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[2] środki Funduszu nie mogą przekraczać rocznej kwoty 150 mln EUR (ceny z 2011 r.). Odpowiednie kwoty figurują w budżecie ogólnym Unii Europejskiej jako rezerwa.
Jeżeli chodzi o procedurę, zgodnie z pkt 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami[3] w celu uruchomienia Funduszu w przypadku pozytywnej oceny wniosku Komisja przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie Funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków. W razie braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych.
II. Wniosek w sprawie STX Rauma i wniosek Komisji
W dniu 14 października 2014 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Finlandii w celu wsparcia reintegracji na rynku pracy pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie STX Finland Oy prowadzącym działalność w sektorze gospodarki sklasyfikowanym w dziale 30 NACE Rev. 2 („Produkcja pozostałego sprzętu transportowego”); do zwolnień tych doszło z powodu poważnych zmian w strukturze światowego handlu spowodowanych globalizacją.
Jest to szesnasty wniosek analizowany w ramach budżetu na 2014 r. i dotyczy uruchomienia całkowitej kwoty 1 426 800 EUR z EFG na rzecz Finlandii. Dotyczy on w sumie 565 beneficjentów. Wniosek przedstawiono Komisji w dniu 27 maja 2014 r. i uzupełniono dodatkowymi informacjami do dnia 22 lipca 2014 r. Zgodnie ze wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG Komisja uznała, że wniosek spełnia warunki przekazania wkładu finansowego z EFG.
Władze fińskie twierdzą, że w ostatnich latach światowy przemysł żeglugi morskiej uległ drastycznej zmianie i że w tym globalnym kontekście udział UE w rynku gwałtownie spadł. Udział UE w sektorze stoczniowym mierzony według wielkości produkcji wyniósł 5% w pierwszych trzech kwartałach 2013 r., w porównaniu z 13% w 2007 r. Natomiast udział w rynku Chin, Korei Południowej i Japonii wyniósł łącznie 86% w pierwszych trzech kwartałach 2013 r., podczas gdy w 2007 r. kształtował się on na poziomie 77%.
W wielu krajach azjatyckich przemysł stoczniowy stał się instrumentem tworzenia krajowych miejsc pracy i instrumentem pozwalającym na uzyskanie dochodów w obcych walutach. Władze państw w tamtym regionie wspierają przemysł stoczniowy z uwagi na jego światowy charakter i pozytywny wpływ na zatrudnienie. W związku z tym Europa, będąca kolebką nowoczesnego przemysłu stoczniowego, w dużym stopniu ustąpiła pola krajom azjatyckim charakteryzującym się niskimi kosztami pracy.
Władze fińskie twierdzą, że przewiduje się, iż po zamknięciu STX stopa bezrobocia w regionie Raumy wzrośnie o ponad 2 punkty procentowe, z 11,1 do 13,1%. Ponadto niski poziom wykształcenia oraz stosunkowo zaawansowany wiek zwolnionych pracowników to czynniki, które prawdopodobnie spowodują, że osoby te pozostaną długotrwale bezrobotne.
Zindywidualizowane usługi, które mają być świadczone zwolnionym pracownikom, obejmują następujące działania, które wspólnie stanowią skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług: coaching i inne środki przygotowawcze, usługi dotyczące zatrudnienia i usługi biznesowe w punkcie świadczenia usług, szkolenie i przekwalifikowanie, promocja przedsiębiorczości oraz usługi szkoleniowe i eksperckie, badanie dotyczące przedsiębiorstw, dopłaty do wynagrodzeń, dodatki na podróż, zakwaterowanie i przeprowadzkę.
Według Komisji opisane działania stanowią aktywne instrumenty rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG. Działania te nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej.
Władze fińskie przedstawiły wszelkie niezbędne gwarancje dotyczące następujących kwestii:
– w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;
– spełniono określone w przepisach krajowych i unijnych wymogi dotyczące zwolnień grupowych;
– zwalniające przedsiębiorstwo kontynuowało działalność po dokonaniu zwolnień, wywiązało się ono ze zobowiązań prawnych dotyczących zwolnień i odpowiednio zatroszczyło się o pracowników;
– proponowane działania będą stanowiły wsparcie indywidualnych pracowników i nie zostaną wykorzystane do restrukturyzacji przedsiębiorstw ani sektorów gospodarki;
– proponowane działania nie otrzymają wsparcia finansowego z innych funduszy ani instrumentów finansowych Unii oraz będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania;
– proponowane działania będą komplementarne względem działań finansowanych z funduszy strukturalnych;
– wkład finansowy z EFG będzie zgodny z unijnymi przepisami proceduralnymi i materialnymi w zakresie pomocy państwa.
Finlandia poinformowała Komisję, że krajowe prefinansowanie lub współfinansowanie będzie pochodziło głównie z linii budżetowej przeznaczonej na publiczne służby zatrudnienia w ramach administracji Ministerstwa Zatrudnienia i Gospodarki oraz że niektóre usługi będą współfinansowane ze środków na cele operacyjne Ośrodka Rozwoju Gospodarczego, Ośrodka Transportu, Ośrodka Środowiska oraz Biura Zatrudnienia i Biura Rozwoju Gospodarczego.
III. Procedura
W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę 1 426 800 EUR z rezerwy EFG (40 02 43) do linii budżetowej EFG (04 04 01).
Jest to szesnasty wniosek o przesunięcie środków w celu uruchomienia Funduszu przedłożony władzy budżetowej do tej pory w 2014 r.
W przypadku braku porozumienia uruchomiona zostaje procedura rozmów trójstronnych przewidziana w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.
Zgodnie z wewnętrznym porozumieniem w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy przy ocenie wniosków o wkład z EFG.
ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH
ZP/ch D(2014)49839
Pan Jean Arthuis
Przewodniczący Komisji Budżetowej
ASP 09G205
Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w sprawie EGF/2014/008 FI/STX Rauma (COM(2014)0630 final)
Szanowny Panie Przewodniczący!
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (EMPL) oraz jej grupa robocza ds. EFG rozpatrzyły uruchomienie EFG w sprawie wniosku EGF/2014/008 FI/STX Rauma oraz przyjęły poniższą opinię.
Komisja EMPL i grupa robocza ds. EFG opowiadają się za uruchomieniem EFG w związku z przedmiotowym wnioskiem. W tym kontekście komisja EMPL zgłasza klika uwag, nie podważając jednak decyzji o przekazaniu płatności.
Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:
A) mając na uwadze, że wniosek ten opiera się na art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 (rozporządzenie w sprawie EFG) i odnosi się do 634 pracowników przedsiębiorstwa STX Finland Oy w Raumie prowadzącego działalność w dziale 30 według klasyfikacji NACE Rev. 2 („Produkcja pozostałego sprzętu transportowego”) w regionie Finlandii Zachodniej, którzy zostali zwolnieni lub których działalność zakończyła się w okresie odniesienia od 7 listopada 2013 r. do 7 marca 2014 r.;
B) mając na uwadze, że Finlandia utrzymuje, iż zwolnienia związane są z drastyczną zmianą w światowym przemyśle żeglugi morskiej, jako że w Azji wybudowano nowe stocznie, a następnie w latach 2007–2013 liczba zamówień spadła o połowę z powodu światowego kryzysu gospodarczego i finansowego;
C) mając na uwadze, że 87,79% pracowników przewidzianych do objęcia omawianymi środkami to mężczyźni, a 12,21% to kobiety; mając na uwadze, że 52,04% pracowników jest wieku od 30 do 54 lat, a druga pod względem liczebności grupa pracowników (41,42%) to osoby w wieku od 55 do 64 lat;
D) mając na uwadze, że z szacunków władz wynika, iż z proponowanych środków ma skorzystać 565 spośród 634 zwolnionych pracowników;
Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek dotyczących wniosku Finlandii:
1. zgadza się z Komisją, że kryteria interwencji wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1309/2013 zostały spełnione i że w związku z tym Finlandia ma prawo do wkładu finansowego na mocy tego rozporządzenia;
2. zauważa, że do chwili obecnej sześć wniosków o wsparcie z EFG dotyczyło ogólnie sektora stoczniowego: jeden z nich miał związek z globalizacją handlu, a pozostałych pięć – ze światowym kryzysem finansowym i gospodarczym; uważa, że restrukturyzacja tego sektora może ograniczyć trudności oraz że przemysł stoczniowy w poszczególnych państwach członkowskich mógłby uzyskać wsparcie w postaci wytycznych uwzględniających perspektywę europejską;
3. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że proponowane działania obejmują ustanowienie punktów świadczenia usług; docenia, że w punktach tych mają być świadczone jeszcze bardziej zindywidualizowane i wszechstronne usługi niż ma to miejsce w publicznych urzędach pracy;
4. zwraca uwagę, że wysoki odsetek (41,42%) zwolnionych pracowników to osoby w wieku od 55 do 64 lat; ponadto zauważa, że osoby należące do tej grupy wiekowej są w większym stopniu zagrożone długotrwałym bezrobociem i wykluczeniem z rynku pracy; wobec tego uważa, że pracownicy ci mogą mieć szczególne potrzeby w związku ze świadczeniem im zindywidualizowanych usług;
5. wyraża aprobatę dla koncepcji, zgodnie z którą osoby planujące rozpoczęcie działalności gospodarczej mogą odbywać staże w przedsiębiorstwach i w ten sposób zobaczyć, na czym polega praca przedsiębiorcy; zauważa, że założenie działalności gospodarczej przez osobę zwolnioną z pracy przynosi wartość dodaną zarówno danej osobie, jak i całemu społeczeństwu;
6. zwraca uwagę, że celem dopłat do wynagrodzeń jest zadbanie o to, aby pracownicy objęci pomocą i zatrudnieni przez nowych pracodawców nie byli w gorszej sytuacji w pierwszym okresie wykonywania nowej pracy; uważa, że środek ten może stanowić zachętę dla pracowników do poszukiwania zatrudnienia i podejmowania pracy w nowych i nieznanych dziedzinach;
7. przypomina, że zgodnie z art. 7 przedmiotowego rozporządzenia przy opracowywaniu skoordynowanego pakietu zindywidualizowanych usług należy przewidywać przyszłe perspektywy rynku pracy i potrzebne umiejętności, a pakiet ten powinien być zgodny z przejściem na zasobooszczędną i zrównoważoną gospodarkę.
Z wyrazami szacunku
Marita ULVSKOG,
Pełniąca obowiązki przewodniczącej, pierwsza wiceprzewodnicząca
ZAŁĄCZNIK: PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO
Pan Jean ARTHUIS
Przewodniczący
Komisja Budżetowa
Parlament Europejski
ASP 09 G 205
1047 Bruksela
Szanowny Panie Przewodniczący!
Przedmiot: Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji
Komisja Rozwoju Regionalnego otrzymała do zaopiniowania trzy odrębne wnioski Komisji Europejskiej dotyczące decyzji w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje przyjęcie sprawozdań w każdej z tych spraw na jednym z najbliższych posiedzeń.
Zasady dotyczące wkładu z EFG określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającym Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1927/2006, a także w punkcie 13 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami.
- Wniosek COM(2014)0630 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 1 426 800 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 634 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa STX Finland Oy w miejscowości Rauma w Finlandii.
- Wniosek COM(2014)0662 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 918 000 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 760 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa GAD société anonyme simplifiée we Francji.
- Wniosek COM(2014)0672 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 1 890 000 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 608 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa Whirlpool Europe S.r.l. oraz u pięciu dostawców i producentów znajdujących się poniżej w łańcuchu dostaw, we Włoszech.
- Wniosek COM(2014)0699 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 1 259 610 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 1 079 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa Fiat Auto Poland i u 21 jego dostawców, w Polsce.
- Wniosek COM(2014)0701 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 25 937 813 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 5 213 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa Air France we Francji.
- Wniosek COM(2014)0702 dotyczy przyznania wkładu z EFG w wysokości 6 444 000 EUR na aktywne instrumenty rynku pracy mające na celu powrót na rynek pracy 600 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa Odyssefs Fokas S.A. w Grecji.
Koordynatorzy komisji ocenili te wnioski i zwrócili się do mnie z prośbą o wystosowanie do Pana pisma z oświadczeniem, że Komisja Rozwoju Regionalnego nie ma zastrzeżeń w związku z uruchomieniem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji i przyznaniem wyżej wspomnianych środków zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej.
Z wyrazami szacunku
Iskra MIHAYLOVA
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia |
20.11.2014 |
|
|
|
|
Wynik głosowania końcowego |
+: –: 0: |
19 3 0 |
|||
Posłowie obecni podczas głosowania końcowego |
Jean Arthuis, Richard Ashworth, Jean-Paul Denanot, Gérard Deprez, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Heidi Hautala, Monika Hohlmeier, Bernd Kölmel, Zbigniew Kuźmiuk, Vladimír Maňka, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Patricija Šulin, Indrek Tarand, Marco Valli, Monika Vana, Marco Zanni |
||||
Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego |
Charles Goerens, Anneli Jäätteenmäki, Alfred Sant, Tomáš Zdechovský |
||||