ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας – ετήσια έκθεση
18.12.2019 - (2019/2136(INI))
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: David McAllister
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
σχετικά με την εφαρμογή της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας – ετήσια έκθεση
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας,
– έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),
– έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και την Τελική Πράξη του Ελσίνκι, του 1975, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ),
– έχοντας υπόψη τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού του 1949 και την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, της 10ης Ιουλίου 2018,
– έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) για την πολιτική λογοδοσία[1],
– έχοντας υπόψη το έγγραφο του 2016 με τίτλο «Μια συνολική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας»,
– έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, της 7ης Ιουνίου 2017, με τίτλο «Μια στρατηγική προσέγγιση όσον αφορά την ανθεκτικότητα στην εξωτερική δράση της ΕΕ» (JOIN(2017)0021),
– έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της Σόφιας, της 17ης Μαΐου 2018, και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για τη διεύρυνση και τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης, της 26ης Ιουνίου 2018 και της 18ης Ιουνίου 2019,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα A/RES70/1 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, με τίτλο «Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development» (Να αλλάξουμε τον κόσμο μας: η Ατζέντα του 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη), της 25ης Σεπτεμβρίου 2015,
– έχοντας υπόψη την απόφαση 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο καθόρισε το θεματολόγιο σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια το 2000,
– έχοντας υπόψη τη σύστασή του της 15ης Νοεμβρίου 2017 προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) σχετικά με την Ανατολική Εταιρική Σχέση, ενόψει της συνόδου κορυφής του Νοεμβρίου του 2017[2],
– έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A9-0054/2019),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει καθήκον και ευθύνη να ασκεί τη δημοκρατική εποπτεία της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ), και ότι θα πρέπει να λαμβάνει τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέσα για την εκπλήρωση αυτού του ρόλου·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική δράση της ΕΕ έχει άμεσο αντίκτυπο στην ευημερία των πολιτών της, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, και έχει ως στόχο να διασφαλίσει την ασφάλεια και τη σταθερότητα, προωθώντας παράλληλα τις ευρωπαϊκές αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παγκόσμιου παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας βασίζεται στην πρακτική προσήλωσή της στις αξίες της, με αποτέλεσμα η εξωτερική πολιτική που είναι βασισμένη στις αξίες να αποτελεί άμεσο συμφέρον της Ένωσης·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, για να αποτελέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση φορέα προώθησης των θεμελιωδών αξιών της, πρέπει να διασφαλίζονται η προστασία και η τήρησή τους σε όλα τα κράτη μέλη της·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι επί του παρόντος είμαστε μάρτυρες της υποχώρησης των παραδοσιακών εταίρων από την παγκόσμια σκηνή, της αυξανόμενης πίεσης στην πολυμερή συνεργασία και στους αντίστοιχους οργανισμούς, καθώς και της ολοένα δυναμικότερης παρουσίας των περιφερειακών δυνάμεων·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη την επιδείνωση του στρατηγικού περιβάλλοντος της Ένωσης εδώ και αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα η ανάγκη για μια ισχυρότερη Ευρώπη που ενεργεί με ενιαίο τρόπο στις εξωτερικές της σχέσεις να είναι πιο επείγουσα από ποτέ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πληθώρα προκλήσεων οι οποίες επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την ασφάλεια των κρατών μελών και των πολιτών της· λαμβάνοντας υπόψη ότι μεταξύ των ζητημάτων που επηρεάζουν την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ περιλαμβάνονται: ένοπλες συγκρούσεις στα ανατολικά και νότια σύνορα της ευρωπαϊκής ηπείρου, και ευάλωτα κράτη· τρομοκρατία, και ιδίως τζιχαντισμός, κυβερνοεπιθέσεις και εκστρατείες παραπληροφόρησης· εξωτερικές παρεμβάσεις στις ευρωπαϊκές πολιτικές και εκλογικές διαδικασίες· διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής και αμφισβήτηση των συμφωνιών για τη μη διάδοση των όπλων· όξυνση των περιφερειακών συγκρούσεων που έχουν προκαλέσει αναγκαστικές εκτοπίσεις και ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές· εντάσεις όσον αφορά τον ενεργειακό εφοδιασμό των κρατών μελών· ανταγωνισμός για φυσικούς πόρους, ενεργειακή εξάρτηση και ενεργειακή ασφάλεια· αύξηση του οργανωμένου εγκλήματος στα σύνορα και στην Ευρώπη· εξασθένηση των προσπαθειών αφοπλισμού· κλιματική αλλαγή·
ΣΤ. θεωρεί ότι ο τζιχαντισμός αποτελεί σήμερα μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που απειλούν την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ και ότι θα πρέπει να αναληφθεί ταχεία, αποφασιστική και συντονισμένη δράση τόσο σε εσωτερικό όσο και σε εξωτερικό επίπεδο·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι κανένα επιμέρους κράτος μέλος δεν είναι ικανό να χειριστεί μόνο του οποιαδήποτε από τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει σήμερα η ευρωπαϊκή ήπειρος και το στενό περιβάλλον της· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να γίνεται σεβαστή και να διασφαλίζεται η αρχή της ισότητας μεταξύ των κρατών μελών κατά τον σχεδιασμό της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής ασφάλειας και των σχετικών δράσεων της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να γίνονται σεβαστά τα προνόμια των εθνικών κοινοβουλίων στον τομέα της δικής τους εθνικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια φιλόδοξη, αξιόπιστη και αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκείς οικονομικούς πόρους, καθώς και έγκαιρες και αποφασιστικές δράσεις από την ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιούνται με πιο συνεκτικό και συνεπή τρόπο·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολυμέρεια αποτελεί τη μόνη εγγύηση για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη σε ένα ιδιαίτερα πολωμένο διεθνές περιβάλλον· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θεμέλιά της απειλούνται όταν οικουμενικοί κανόνες και αξίες –συμπεριλαμβανομένων των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπιστικού δικαίου– κλονίζονται ή γίνονται αντικείμενο κατάχρησης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολυμέρεια βρίσκεται στο επίκεντρο της προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την ΚΕΠΠΑ, όπως κατοχυρώνεται στη ΣΕΕ·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υφήλιος βρίσκεται ενώπιον μιας παγκόσμιας μετατόπισης δυνάμεων, με τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό να αποτελεί κυρίαρχη τάση στην εξωτερική πολιτική, κάτι που απαιτεί γρήγορους, ενιαίους και επαρκείς μηχανισμούς και ικανότητες αντίδρασης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ απουσιάζει εν πολλοίς σε αυτή την παγκόσμια μετατόπιση δυνάμεων και στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό λόγω έλλειψης ενότητας μεταξύ των κρατών μελών της·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι ανερχόμενοι κρατικοί παράγοντες και νέες οικονομικές δυνάμεις επιδιώκουν ενδεχομένως αποσταθεροποιητικές παγκόσμιες και περιφερειακές φιλοδοξίες και θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην Ευρωπαϊκή Γειτονία, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ειρήνη καθώς και για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ασφάλεια· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρώπη κινδυνεύει να βρεθεί στο περιθώριο της λήψης αποφάσεων, με αποτέλεσμα να τεθεί σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η παγκόσμια αναδιαμόρφωση διευκολύνει την εμφάνιση αυταρχικών ηγετών, βίαιων μη κρατικών παραγόντων και λαϊκών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας·
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το περιβάλλον ασφάλειας της ΕΕ, το οποίο εξαρτάται από την ειρήνη και τη σταθερότητα στις γειτονικές της χώρες, είναι πιο ασταθές, απρόβλεπτο, πολύπλοκο και ευάλωτο σε εξωτερικές πιέσεις, οι οποίες έχουν ήδη λάβει τη μορφή υβριδικού πολέμου, συμπεριλαμβανομένης εχθρικής προπαγάνδας από τη Ρωσία και άλλους παράγοντες, πέραν των αυξανόμενων απειλών από ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες, με αποτέλεσμα η ΕΕ να εμποδίζεται κατά την άσκηση της κυριαρχίας και της στρατηγικής της αυτονομίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η αστάθεια και η έλλειψη προβλεψιμότητας στα σύνορα της ΕΕ και στην εγγύς περιοχή αποτελούν άμεση απειλή για την ασφάλεια της ηπείρου· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο δεσμός μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας είναι άρρηκτος· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω εξωτερικές πιέσεις προϋποθέτουν τόσο φυσική όσο και διαδικτυακή διάσταση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παραπληροφόρηση και άλλες μορφές ξένων παρεμβολών από εξωτερικές δυνάμεις ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για την ευρωπαϊκή κυριαρχία και αποτελούν σοβαρή απειλή για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ένωσης·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινωνικοοικονομική ανισότητα, η καταπίεση, η κλιματική αλλαγή και η έλλειψη συμμετοχικής ένταξης αποτελούν τα κύρια αίτια των παγκόσμιων συγκρούσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών εγκρίθηκαν το 2015 από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ με σκοπό την κατάρτιση ενός οδικού χάρτη για δίκαιη, ισότιμη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς παγκόσμια συνεργασία·
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής έχουν ολοένα σοβαρότερες επιπτώσεις στις διάφορες πτυχές της ανθρώπινης ζωής, στις αναπτυξιακές ευκαιρίες και στην παγκόσμια γεωπολιτική τάξη και σταθερότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι όσοι διαθέτουν λιγότερους πόρους για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή είναι αυτοί που θα πληγούν περισσότερο από τον αντίκτυπό της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στην προώθηση πολυμερών δραστηριοτήτων, μέσω της συνεργασίας σε συγκεκριμένα ζητήματα που συνδέονται με το κλίμα, της ανάπτυξης στρατηγικών εταιρικών σχέσεων και της ενίσχυσης της συνεργασίας και των αλληλεπιδράσεων μεταξύ κρατικών και μη κρατικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων όσων συντελούν περισσότερο στην παγκόσμια ρύπανση·
ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν αντικείμενο κατάργησης παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι από όλες τις περιοχές του κόσμου, όταν απογοητεύονται από τις κυβερνήσεις τους, στρέφονται στην Ευρώπη για να τους υποστηρίξει στην εξασφάλιση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους·
ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική διεύρυνσης της ΕΕ αποτελεί αποτελεσματικό μέσο εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας (ΕΠΓ) αποτελεί βασικό μέσο όσον αφορά τους γείτονες της ΕΕ στην ανατολική και τη νότια Ευρώπη·
ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού έως το 2050 αναμένεται να σημειωθεί στην Αφρική, στην οποία αναμένεται να προστεθούν 1,3 δισεκατομμύρια από τους επιπλέον 2,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συγκέντρωση της εν λόγω αύξησης σε ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες μαζί με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα δημιουργήσουν σειρά νέων προκλήσεων οι οποίες, αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, θα έχουν εξαιρετικά προβληματικές συνέπειες τόσο για τις εν λόγω χώρες όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη έκθεση της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD) σχετικά με το εμπόριο και την ανάπτυξη του 2019 περιλαμβάνει στοιχεία για 2,5 επιπλέον τρισεκατομμύρια USD ετησίως, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που περιγράφονται στο θεματολόγιο των Ηνωμένων Εθνών για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης με ορίζοντα το 2030·
ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ενόψει της κατάρρευσης σημαντικών συμφωνιών ελέγχου των όπλων και αφοπλισμού –καθώς επίσης ενόψει «αναδυόμενων τεχνολογιών» όπως η τεχνολογία του κυβερνοχώρου και τα αυτόνομα όπλα– ο αφοπλισμός, ο έλεγχος και η μη διάδοση των όπλων θα πρέπει να αποτελέσουν μείζονα στόχο της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ[3] πρέπει να αναθεωρηθεί και να επικαιροποιηθεί, ώστε τα κριτήρια να πρέπει να εφαρμόζονται και να υλοποιούνται αυστηρά, καθώς και να θεσπιστεί μηχανισμός επιβολής κυρώσεων·
Η πολυμέρεια σε κίνδυνο: επείγουσα ανάγκη για μια ισχυρότερη και ενωμένη Ευρώπη
1. υπενθυμίζει ότι, σε μια περίοδο κατά την οποία ανταγωνιστικές δυνάμεις αμφισβητούν όλο και περισσότερο τη βασισμένη σε κανόνες παγκόσμια τάξη, εμείς, ως Ευρωπαίοι, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις οικουμενικές αξίες, τους κανόνες και τις αρχές –ιδίως την πολυμέρεια, το διεθνές δίκαιο, το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία, τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, τη μη βίαιη επίλυση των συγκρούσεων και τα κοινά ευρωπαϊκά συμφέροντα– τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ· τονίζει ότι, για να διατηρήσει την αξιοπιστία της ως φορέα οικουμενικών αξιών όπως η δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει με τρόπο συνεπή προς τις αρχές της·
2. υπογραμμίζει ότι η πολυμέρεια πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα των προσπαθειών της ΕΕ για την πρόληψη, τον μετριασμό και την επίλυση συγκρούσεων βάσει των κανόνων και των αρχών του διεθνούς δικαίου, του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, του 1975, του ΟΑΣΕ, ενώ είναι ο καλύτερος τρόπος εγγύησης του διακρατικού πολιτικού διαλόγου, της ειρήνης και της σταθεροποιημένης παγκόσμιας τάξης· τονίζει τη βαθιά του πεποίθηση ότι σε ένα στρατηγικό περιβάλλον που έχει υποβαθμιστεί σημαντικά, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν ολοένα αυξανόμενη ευθύνη να συμβάλλουν στη διεθνή ασφάλεια·
3. επισημαίνει ότι η πολυμέρεια είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, και αντιπροσωπεύει τον καλύτερο τρόπο για τη διασφάλιση της ειρήνης, της ασφάλειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ευημερίας· τονίζει ότι αυτή η προσέγγιση αποφέρει οφέλη στους ανθρώπους στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο· αναγνωρίζει μια τριπλή προσέγγιση της πολυμέρειας που βασίζεται στις ακόλουθες αρχές: την προάσπιση του διεθνούς δικαίου και τη διασφάλιση ότι η δράση της ΕΕ βασίζεται σε κανόνες και πρότυπα διεθνούς δικαίου και συνεργασίας, την επέκταση της πολυμέρειας σε μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα που ενθαρρύνει τη συλλογική προσέγγιση και εξετάζει το ενδεχόμενο αξιοποίησης της κανονιστικής ικανότητας, της αυτονομίας και της επιρροής της ΕΕ στους διεθνείς οργανισμούς, με διατήρηση και επέκταση της επιρροής τους, και τη μεταρρύθμιση των διεθνών οργανισμών, ώστε οι πολυμερείς οργανισμοί να ανταποκρίνονται στον σκοπό τους· αναγνωρίζει περαιτέρω ότι για να είναι αποτελεσματική η πολυμέρεια πρέπει να αντιμετωπιστεί και να επιλυθεί το ζήτημα των ανισοτήτων εξουσίας μεταξύ κρατικών και μη κρατικών παραγόντων· χαιρετίζει τη δράση που έχει αναλάβει η Ένωση για την αποφασιστική της στήριξη στη συμφωνία του Παρισιού, τις περιφερειακές ειρηνευτικές συμφωνίες και τον πυρηνικό αφοπλισμό·
4. εκφράζει τη λύπη του για την προοδευτική αποχώρηση των ΗΠΑ από την πολυμερή παγκόσμια τάξη, και συγκεκριμένα για την αποχώρησή τους από τη συμφωνία του Παρισιού, το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ), το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και την UNESCO, καθώς και για την απόφασή τους να αναστείλουν τη χρηματοδότηση της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), ενώ υποστηρίζει σθεναρά τη διατήρηση και πλήρη εφαρμογή του ΚΟΣΔ από όλες τις πλευρές, ως αναπόσπαστου μέρους της παγκόσμιας πολυμερούς τάξης και του καθεστώτος μη διάδοσης και συμβολής στην περιφερειακή ασφάλεια στη Μέση Ανατολή· απορρίπτει τη μονομερή, εξωεδαφική εκ νέου επιβολή κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την απόσυρσή τους από το ΚΟΣΔ, καθώς επηρεάζει έντονα τα νόμιμα οικονομικά και εξωτερικά συμφέροντα της ΕΕ· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να ενισχύσουν την ενότητα, την αποτροπή και την ανθεκτικότητά τους έναντι δευτερευουσών κυρώσεων από τρίτες χώρες, και να προετοιμαστούν να λάβουν αντίμετρα εναντίον οποιασδήποτε χώρας που βλάπτει τα νόμιμα συμφέροντα της ΕΕ μέσω του μέτρου των δευτερευουσών κυρώσεων·
5. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η διατλαντική εταιρική σχέση αντιμετωπίζει σημαντικό αριθμό προκλήσεων και διαταραχών, ωστόσο εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού· εκφράζει τη λύπη του για την προοδευτική υποχώρηση των ΗΠΑ από την πολυμερή, βασιζόμενη σε κανόνες παγκόσμια τάξη·
6. καλεί εκ νέου τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις στη σύνθεση και τη λειτουργία του Συμβουλίου Ασφαλείας· τονίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του ΟΗΕ·
7. ζητεί μια ισχυρότερη, ενωμένη, αποτελεσματική, προδραστική και πιο στρατηγική Ευρωπαϊκή Ένωση, δεδομένου δε ότι μόλις ξεκίνησε ένας νέος ευρωπαϊκός πολιτικός κύκλος και ότι η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας της ΕΕ υπόκεινται σε αλλαγές· πιστεύει ότι κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί από μόνο του να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις σημερινές παγκόσμιες προκλήσεις· υπογραμμίζει την ανάγκη για ευρωπαϊκή συνεργασία που θα έχει επιρροή στην παγκόσμια σκηνή, κάτι για το οποίο απαιτείται ενιαία προσέγγιση και δεν θα ήταν δυνατό εάν η ΕΕ ήταν διχασμένη· καλεί την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειες για την προστασία των συμφερόντων και των αξιών, λειτουργώντας παράλληλα ως αξιόπιστος διεθνής εταίρος· πιστεύει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθούν οι εξουσίες της ΕΕ όσον αφορά την αποτελεσματικότητα και την επιβολή της νομοθεσίας σε διεθνές επίπεδο, και ζητεί από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να επικεντρώνονται στους πολίτες και να ενεργούν προς το συμφέρον τους· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να γνωστοποιεί τους στόχους πολιτικής, καθώς και να θέτει προτεραιότητες και στόχους που προσελκύουν το ενδιαφέρον των πολιτών, επικεντρώνονται στους ανθρώπους και όχι στις διαδικασίες, προσφέρουν απτά αποτελέσματα και δεν ενθαρρύνουν τη γραφειοκρατία· καλεί την ΕΕ να βελτιώσει τον διάλογο με κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες τρίτων χωρών κατά την εκπόνηση προτάσεων πολιτικής με διεθνή διάσταση, προκειμένου η ΕΕ να είναι σε θέση να εκφράζεται με μία φωνή·
8. επαναλαμβάνει ότι είναι επείγουσα ανάγκη να ισχυροποιηθεί η ανθεκτικότητα και η ανεξαρτησία της ΕΕ με την ενίσχυση μιας ΚΕΠΠΑ που θα είναι προσηλωμένη στην ειρήνη, την περιφερειακή και διεθνή ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την κοινωνική δικαιοσύνη, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και το κράτος δικαίου στην ΕΕ, στις γειτονικές της χώρες και σε ολόκληρο τον κόσμο· τονίζει ότι η αξιοπιστία της ΕΕ στον κόσμο εξαρτάται από την προστασία και την τήρηση αυτών των αρχών· πιστεύει ότι αυτή η ενισχυμένη ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να είναι πιο συνεκτική και να μην περιλαμβάνει μόνο την παραδοσιακή ήπια ισχύ, αλλά και εύρωστη ΚΠΑΑ, αποτελεσματική πολιτική κυρώσεων και διασυνοριακή αντιτρομοκρατική συνεργασία· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για ταχεία θέσπιση ενωσιακού μηχανισμού κυρώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα (δηλαδή, την ενωσιακή εκδοχή του νόμου Magnitsky), ο οποίος θα επιτρέπει στοχευμένες κυρώσεις κατά ατόμων τα οποία συνεργούν σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
9. πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστεί ένας αξιόπιστος και αποτελεσματικός παράγοντας σε παγκόσμιο επίπεδο ώστε να μπορεί να αναλάβει έναν παγκόσμιο, υπεύθυνο, απτό, προδραστικό και εξέχοντα ηγετικό ρόλο στη διεθνή σκηνή και να ξεδιπλώσει τις πολιτικές της δυνατότητες να σκέφτεται και να ενεργεί σαν μια γεωπολιτική δύναμη με σημαντικό αντίκτυπο, προασπίζοντας και προωθώντας παράλληλα τους στόχους του άρθρου 21 ΣΕΕ, τις οικουμενικές αρχές και τους κανόνες της, τις κοινές της αξίες –αρχής γενομένης από την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα– και τα συμφέροντά της στον κόσμο, βοηθώντας στην επίλυση συγκρούσεων ανά την υφήλιο και διαμορφώνοντας την παγκόσμια διακυβέρνηση· δηλώνει εκ νέου ότι είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, ιδίως με τη βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και των ικανοτήτων, καθώς και με την επάρκεια των αμυντικών δυνατοτήτων, όπως αναγνωρίστηκε στο πλαίσιο της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ τον Ιούνιο του 2018 από τους 28 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, η οποία επιδιώκει την προώθηση μιας ικανότερης, ανεξάρτητης ΕΕ σε μια εποχή αυξανόμενου γεωπολιτικού ανταγωνισμού·
10. υποστηρίζει πλήρως την απόφαση της Προέδρου της Επιτροπής να μετατρέψει το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ σε μια «γεωπολιτική Επιτροπή» που επικεντρώνεται στη δημιουργία αξιόπιστου φορέα εξωτερικής πολιτικής ο οποίος θα ασχολείται συστηματικά με θέματα εξωτερικής δράσης· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση του μελλοντικού ΑΠ/ΥΕ να συντονίσει τις εξωτερικές διαστάσεις της δράσης της Επιτροπής και να διασφαλίσει την καλύτερη σύνδεση μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών πτυχών των πολιτικών μας· υπογραμμίζει ότι η γεωπολιτική Επιτροπή αναμένεται να υιοθετήσει μια προδραστική και όχι αντιδραστική προσέγγιση στις παγκόσμιες υποθέσεις, και να προσαρμόσει το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ) στην εντολή αυτή· πιστεύει, εν προκειμένω, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για να καταστεί δυναμικότερος παράγοντας, με την επιφύλαξη της θέσης της ως κανονιστικής δύναμης· τονίζει ότι η γεωπολιτική Επιτροπή πρέπει να διαφυλάξει τα συμφέροντά της με πλήρη σεβασμό προς το διεθνές δίκαιο και τις αξίες της· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει να ασκεί όλες τις εξουσίες με πνεύμα συνεργασίας και διαφάνειας, διατηρώντας ταυτόχρονα το δικαίωμα να προβάλλει αντιστάσεις όταν απαιτείται·
11. επιβεβαιώνει την προσήλωσή του στη συνολική στρατηγική της ΕΕ ως αποφασιστικό βήμα προόδου από την ad-hoc διαχείριση κρίσεων προς μια ολοκληρωμένη προσέγγιση έναντι της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης· πιστεύει ότι η στρατηγική αναθεώρηση της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ θα ήταν επίκαιρη και αναγκαία, ιδίως υπό το πρίσμα ορισμένων από τις βαθιές γεωπολιτικές αλλαγές που σημειώθηκαν μετά την έγκρισή της (π.χ. πολιτικές αποκλίσεις σε όλο το φάσμα της διατλαντικής εταιρικής σχέσης, εμφάνιση νέων, δυναμικότερων δυνάμεων όπως η Κίνα και επιδείνωση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης), οι οποίες έχουν όλες σοβαρές επιπτώσεις στους στόχους εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης και στη συνολική πολιτική ασφάλειας· ως εκ τούτου, ζητεί από τον ΑΠ/ΥΕ να ξεκινήσει μια διαδικασία ολοκληρωμένων διαβουλεύσεων χωρίς αποκλεισμούς, ξεκινώντας από τα κράτη μέλη και τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ εκτός των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, και συμπεριλαμβάνοντας τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών·
12. εκτιμά ότι η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει περαιτέρω τα μέσα εμπορίου και ανάπτυξης, όπως οι διμερείς συμφωνίες και οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών που έχουν συναφθεί με τρίτες χώρες, θέτοντας ως προϋπόθεση για την κύρωση μιας συμφωνίας την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού και τον σεβασμό των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αξιών·
13. θεωρεί επίσης ότι η ΕΕ, για να διατηρήσει την εξωτερική της αξιοπιστία, θα πρέπει να θέσει τον σεβασμό των ρητρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον πυρήνα των συμφωνιών της ΕΕ με τρίτες χώρες, καθιστώντας τις απαρέγκλιτους όρους και εφαρμόζοντάς τις όταν είναι απαραίτητο·
14. πιστεύει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι σε θέση να αντιδρά ταχύτερα και αποτελεσματικότερα στις κρίσεις, αξιοποιώντας όλα τα διπλωματικά και οικονομικά μέσα που έχει στη διάθεσή της, και ότι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει περισσότερες μη στρατιωτικές και στρατιωτικές αποστολές στο πλαίσιο της ΚΠΑΑ· υπενθυμίζει, για τον σκοπό αυτό, ότι θα πρέπει να δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη των συγκρούσεων αντιμετωπίζοντας τα βαθύτερα αίτια των ασταθειών και δημιουργώντας μέσα για την αντιμετώπισή τους· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, την ανάγκη να αυξηθούν σημαντικά οι πόροι του προϋπολογισμού της ΕΕ για το επόμενο ΠΔΠ και να διπλασιαστούν τουλάχιστον τα κονδύλια για την πρόληψη των συγκρούσεων, την οικοδόμηση της ειρήνης και τη διαμεσολάβηση· υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο της ΕΕ στην προώθηση της δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Γειτονία, ιδίως μέσω των προγραμμάτων στήριξης του Ευρωπαϊκού Ταμείου για τη Δημοκρατία·
15. τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στραφεί από μια προσέγγιση αντίδρασης σε μια προβλεπτική προσέγγιση, καθώς και τη σημασία της συνένωσης των δυνάμεων με ομοϊδεάτες στρατηγικούς εταίρους της ΕΕ, ιδιαίτερα με το ΝΑΤΟ και τις αναδυόμενες χώρες, με στόχο την προάσπιση της παγκόσμιας έννομης τάξης που βασίζεται στο διεθνές και στο ανθρωπιστικό δίκαιο, καθώς και σε πολυμερείς συνθήκες· υπενθυμίζει ότι η ΚΕΠΠΑ της ΕΕ βασίζεται στις εταιρικές σχέσεις και την πολυμέρεια, οι οποίες ενώνουν τις σχετικές περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις· υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη να διερευνηθούν νέες ευέλικτες μορφές συμμαχικής συνεργασίας, ιδίως όσον αφορά την παρακολούθηση και τον έλεγχο των τεχνολογικών ροών, του εμπορίου και των επενδύσεων, και να βρεθούν καινοτόμοι και χωρίς αποκλεισμούς μηχανισμοί συνεργασίας, με την ανάπτυξη μιας έξυπνης πολυμέρειας· ζητεί να καταβληθούν κοινές προσπάθειες για τη μεταρρύθμιση των πολυμερών οργανισμών, ώστε να ανταποκρίνονται στον σκοπό τους·
16. προωθεί μια εξωτερική πολιτική της ΕΕ που ενώνει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη πίσω από μια κοινή και ισχυρή ενωσιακή εξωτερική πολιτική, παρέχοντας έτσι μεγαλύτερη αξιοπιστία στην ΕΕ· υποστηρίζει την ιδέα ότι μια τέτοια πολιτική θα πρέπει να στηρίζει ένθερμα τον ζωτικό ρόλο του ΑΠ/ΥΕ· ενθαρρύνει τη δημιουργία ειδικών συμμαχιών μεταξύ κρατών μελών οι οποίες συμβάλλουν στην ενίσχυση της ευελιξίας και στη βελτίωση της ικανότητας αντίδρασης της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, μειώνοντας την πίεση την οποία δημιουργεί η ανάγκη συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών· ενθαρρύνει την αποκατάσταση στενότερων μορφών συνεργασίας μεταξύ του ΑΠ/ΥΕ και των υπουργών εξωτερικών, ώστε να ανατίθεται στους τελευταίους να ενεργούν εξ ονόματος της Ένωσης για την ενίσχυση της συνοχής και της δημοκρατικής νομιμοποίησης της ΕΕ· καλεί την ΕΕ να ενημερώσει καλύτερα τους πολίτες σχετικά με το όραμά της και τους στόχους πολιτικής για την ΚΕΠΠΑ·
17. ζητεί μεγαλύτερη αλληλεγγύη και ενισχυμένο συντονισμό μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών· υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ μεταξύ τους και με άλλες πολιτικές που χαρακτηρίζονται από εξωτερική διάσταση, καθώς και συντονισμού των εν λόγω πολιτικών με τους διεθνείς εταίρους· πιστεύει ότι η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών έχει ουσιαστική σημασία για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας, των κοινών αξιών, των ελευθεριών και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων στην ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη επέκτασης της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, των χωρών εταίρων και των διεθνών οργανισμών· επαναλαμβάνει τη σημασία του άρθρου 24 παράγραφος 3 της ΣΕΕ, το οποίο αναφέρει ότι τα κράτη μέλη υποστηρίζουν ανεπιφύλακτα την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ένωσης με πνεύμα πίστης και αμοιβαίας αλληλεγγύης και απέχουν από κάθε ενέργεια αντίθετη προς το συμφέρον της Ένωσης· υπογραμμίζει ότι, όπως ορίζεται στη Συνθήκη, το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ είναι το βήμα στο οποίο οι εθνικοί υπουργοί παρουσιάζουν τις απόψεις και τις συμφωνημένες πολιτικές τους, και ότι, μόλις συμφωνηθεί η πολιτική, τα κράτη μέλη πρέπει να στηρίζουν πλήρως τον ΑΠ/ΥΕ κατά την εκτέλεσή της, χωρίς να ενεργούν παράλληλα·
18. τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θέσει σε πλήρη εφαρμογή τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας και να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικότερα τα υφιστάμενα μέσα της· καλεί την ΕΕ να ενεργήσει με πιο εναρμονισμένο και συνεκτικό τρόπο προκειμένου να βελτιώσει τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και να καταστεί αποτελεσματικός και αξιόπιστος εξωτερικός παράγοντας στον οποίο η ΕΥΕΔ διαδραματίζει κεντρικό ρόλο·
Ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως πυλώνα της ΚΕΠΠΑ
19. υπογραμμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό της μόνο όταν εκφράζεται και ενεργεί με ομοφωνία και όταν η διαδικασία λήψης αποφάσεων μετατοπίζεται σταδιακά από το εθνικό στο υπερεθνικό επίπεδο, ώστε να αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες τις οποίες προσφέρουν οι συνθήκες και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και οι διαδικασίες τους, ενεργώντας ταυτόχρονα σε πλήρη συμμόρφωση με την αρχή της επικουρικότητας και σεβόμενη τις αρμοδιότητες των κρατών μελών· τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα μέσα για την επίτευξη αυτού του στόχου, συμπεριλαμβανομένων αυτών που προσφέρονται από την κοινοβουλευτική διπλωματία·
20. επαναλαμβάνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι με την πάροδο των χρόνων το Κοινοβούλιο έχει αναπτύξει μια σειρά μέσων και δικτύων στον τομέα της εξωτερικής δράσης, όπως οι μικτές κοινοβουλευτικές επιτροπές και οι επιτροπές κοινοβουλευτικής συνεργασίας με τρίτες χώρες, καθώς και το έργο των διακοινοβουλευτικών αντιπροσωπειών, των αντιπροσωπειών ad hoc και των αποστολών παρατήρησης εκλογών, τα οποία είναι διαφορετικά από τα αντίστοιχα της εκτελεστικής εξουσίας της ΕΕ αλλά και συμπληρωματικά προς αυτά· υπογραμμίζει τις εξουσίες εποπτείας και ελέγχου που ασκεί το Κοινοβούλιο και τονίζει ότι οι εκθέσεις και τα ψηφίσματά του χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής· τονίζει τη σημασία των κοινοβουλευτικών συνελεύσεων ως βημάτων συνεργασίας και θεσμικού διαλόγου, και επισημαίνει την πολύτιμη συμβολή τους στην εξωτερική δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ άλλων στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· τονίζει ότι είναι απαραίτητο να προωθηθεί η δραστηριότητά τους και να διασφαλιστεί η ορθή διεξαγωγή των εργασιών τους·
21. υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο των αποστολών παρακολούθησης εκλογών της ΕΕ· τονίζει την πολιτική ευθύνη των επικεφαλής παρατηρητών, οι οποίοι διορίζονται μεταξύ των βουλευτών του ΕΚ· ζητεί, ως εκ τούτου, μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, η οποία θα περιλαμβάνει κοινοβουλευτική διάσταση· ζητεί στενότερη διοργανική συνεργασία κατά την εκπόνηση στρατηγικών έναντι τρίτων χωρών και περιφερειών, με ιδιαίτερη έμφαση στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης· υπενθυμίζει τη σημασία της κοινοβουλευτικής διπλωματίας και των διακοινοβουλευτικών σχέσεων για την υποστήριξη των στόχων αυτών· δηλώνει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει ισχυρότερο ρόλο στην ΚΕΠΠΑ και στη διεθνή σκηνή· σημειώνει την ανάγκη να συνεργαστούν η ΕΕ και τα κράτη μέλη με σκοπό να καθορίσουν μια γενική στρατηγική πολιτικής για μια αναπροσανατολισμένη κοινοβουλευτική διπλωματία που θα περιλαμβάνει μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ, και θα προσαρμόσει τον τρόπο λειτουργίας τους·
22. υπογραμμίζει τον ρόλο κάθε θεσμικού οργάνου που συμμετέχει στην ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ να επανεξετάζει τις μεθόδους εργασίας του και να αξιολογεί τον καλύτερο τρόπο εκπλήρωσης του ρόλου του στο πλαίσιο των Συνθηκών·
23. ζητεί βελτίωση της διοργανικής συνεργασίας, ώστε το Κοινοβούλιο να λαμβάνει πληροφορίες εγκαίρως για να έχει τη δυνατότητα να εκφράζει, ενδεχομένως, τις απόψεις του, και η Επιτροπή και η ΕΥΕΔ να είναι σε θέση να λαμβάνουν υπόψη τις απόψεις του Κοινοβουλίου· ζητεί αποτελεσματική και ολοκληρωμένη γνωστοποίηση πληροφοριών από την ΕΥΕΔ, ώστε να μπορεί το Κοινοβούλιο να ασκεί έγκαιρα και αποτελεσματικά τον ελεγκτικό του ρόλο, μεταξύ άλλων και στον τομέα της ΚΕΠΠΑ· εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση του ΑΠ/ΥΕ να φροντίσει για την καλύτερη και πιο έγκαιρη ενημέρωση, συμμετοχή και διαβούλευση με το Κοινοβούλιο σχετικά με τις θεμελιώδεις επιλογές της ΚΕΠΠΑ·
24. ζητεί να ενισχυθεί ο εποπτικός και ελεγκτικός ρόλος του Κοινοβουλίου όσον αφορά την εξωτερική δράση της ΕΕ, μεταξύ άλλων με τη συνέχιση των τακτικών διαβουλεύσεων με τον ΑΠ/ΥΕ, την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή· ζητεί να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις σχετικά με την πρόσβαση του Κοινοβουλίου σε ευαίσθητες πληροφορίες του Συμβουλίου στον τομέα της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ·
25. σημειώνει ότι εάν/όταν λάβει χώρα το Μπρέξιτ, η κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων (AFET), ως η αρμόδια επί της ουσίας επιτροπή για τις σχέσεις με τρίτες χώρες, θα πρέπει να λάβει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από το εκτελεστικό σκέλος της ΕΕ, ώστε να είναι σε θέση να ελέγξει, εξ ονόματος του Κοινοβουλίου, τη διαδικασία διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 218 ΣΛΕΕ και να παρουσιάσει εγκαίρως τη θέση της όσον αφορά τις μελλοντικές συμφωνίες με το Ηνωμένο Βασίλειο, για τις οποίες θα απαιτηθεί η έγκριση του Κοινοβουλίου· τονίζει τη σημασία της μελλοντικής συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου στους τομείς της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ, και αναγνωρίζει την ανάγκη εξεύρεσης δημιουργικών λύσεων·
26. επισημαίνει τις προσπάθειες της ΕΕ για τη συνεπή επιβεβαίωση της σημασίας που έχει η διατήρηση και η ενίσχυση μιας ελεύθερης και ανοικτής διεθνούς τάξης που βασίζεται στον σεβασμό του κράτους δικαίου·
27. ζητεί να συσταθεί, πριν από την έγκριση στρατηγικής ή ανακοίνωσης σχετικά με την ΚΕΠΠΑ από την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ, μηχανισμός διαβούλευσης με την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και αρμόδιους φορείς·
28. ζητεί στρατηγικότερη προσέγγιση, μεγαλύτερη συνοχή, συνέπεια και συμπληρωματικότητα, όπως ορίζεται στις Συνθήκες, ανάμεσα στα μέσα εξωτερικής χρηματοδότησης της ΕΕ και την ΚΕΠΠΑ, ώστε να μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής· τονίζει ότι μια αξιόπιστη και αποτελεσματική ΚΕΠΠΑ πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους· ζητεί να διατεθούν οι πόροι αυτοί για την εξωτερική δράση της ΕΕ στο πλαίσιο του επόμενου ΠΔΠ (2021-2027) και να εστιαστούν οι πόροι της ΕΕ στις στρατηγικές προτεραιότητές της·
29. σημειώνει την πρόταση της Επιτροπής να συνδυαστούν τα περισσότερα από τα υφιστάμενα μέσα εξωτερικής δράσης σε ένα ενιαίο μέσο, τον Μηχανισμό Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ)· επαναλαμβάνει ότι η συγκέντρωση των μέσων εξωτερικής δράσης σε ένα ενιαίο ταμείο μπορεί να οδηγήσει σε συνέργειες, αποτελεσματικότητα και ταχύτητα στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στην εκταμίευση κονδυλίων, αλλά δεν θα πρέπει να εκτρέψει τη χρηματοδότηση της Ένωσης από τους μακροχρόνιους και γενικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής της εξάλειψης της φτώχειας, της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκφράζει την ικανοποίησή του για την απλουστευμένη δομή των εξωτερικών μέσων που προτείνονται στο πλαίσιο του ΜΓΑΔΣ· ζητεί κατάλληλες δικλείδες ασφαλείας, επαρκές επίπεδο διαφάνειας, τη συμβολή του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη στρατηγική, καθώς και τακτικό έλεγχο της εφαρμογής από το Κοινοβούλιο· τονίζει τη σημασία της αρχής της διαφοροποίησης στην παροχή βοήθειας στις χώρες της γειτονίας με αυξημένο επίπεδο δεσμεύσεων για τις ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις βάσει της αρχής των «αναλογικών κερδών» και των «αναλογικών ζημιών»·
30. τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου του Κοινοβουλίου κατά τον έλεγχο και την καθοδήγηση όλων των εξωτερικών μέσων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας για την περίοδο 2021-2027 (ΜΠΒ III)· τονίζει τον ρόλο του μηχανισμού συμβολής στη σταθερότητα και την ειρήνη (IcSP), ιδίως σε ό,τι αφορά τη στήριξη της ειρήνης και της σταθερότητας σε ολόκληρο τον κόσμο· αναμένει την έγκαιρη έγκριση των μέσων για την περίοδο μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη (ΕΜΕ), ώστε να αποφευχθούν περιττά χρηματοδοτικά κενά·
31. πιστεύει ότι η πρόληψη των συγκρούσεων, η οικοδόμηση της ειρήνης και η διαμεσολάβηση, καθώς και η ειρηνική επίλυση των παρατεταμένων συγκρούσεων, ιδίως στις άμεσα γειτονικές χώρες της ΕΕ, θα πρέπει να αποτελέσουν προτεραιότητα τα προσεχή έτη· υπογραμμίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα απέφερε υψηλή ενωσιακή προστιθέμενη αξία σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, καθώς και σε επίπεδο ασφάλειας· υπενθυμίζει ότι οι δράσεις στο πλαίσιο της πρόληψης των συγκρούσεων και της διαμεσολάβησης συμβάλλουν στην ενίσχυση της παρουσίας και της αξιοπιστίας της ΕΕ στη διεθνή σκηνή, και ότι πρέπει να αναπτύσσονται στο πλαίσιο μιας συνολικής προσέγγισης που θα συνδυάζει την ασφάλεια, τη διπλωματία και την ανάπτυξη· επισημαίνει την ανάγκη να εδραιωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ως παγκόσμιος παράγοντας με επιρροή και να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στην πρόληψη των συγκρούσεων και στη διαμεσολάβηση· ζητεί από την ΕΕ να δώσει ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα στην πρόληψη των συγκρούσεων και στη διαμεσολάβηση· επισημαίνει την πολύτιμη συμβολή του Κοινοβουλίου στον τομέα της επίλυσης των συγκρούσεων και τη συμμετοχή του στη διαμεσολάβηση, τον διάλογο και την προώθηση των αξιών της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των μειονοτήτων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδίως στις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και της Νότιας Γειτονίας, και ζητεί να αναπτυχθεί περαιτέρω η διοργανική συνεργασία σχετικά με τη διαμεσολάβηση· εκφράζει την ικανοποίησή του για τον ενισχυμένο ρόλο της ΕΕ στην επίλυση συγκρούσεων και στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης στο πλαίσιο ή προς στήριξη των υφιστάμενων μορφών και αρχών διαπραγμάτευσης που έχουν συμφωνηθεί·
32. υπενθυμίζει τη σημασία μιας ισχυρής ΕΠΓ όπου η ΕΕ δεσμεύεται να έχει κοινά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα με τις χώρες εταίρους της Ανατολής και του Νότου· υπογραμμίζει τον στρατηγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ένωση μέσω της ΕΠΓ για να ενισχύσει την ανθεκτικότητα των εταίρων της ΕΕ ως βασική προτεραιότητα, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απειλές και τις πιέσεις που αντιμετωπίζουν· αναγνωρίζει ότι για να είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρός παγκόσμιος παράγοντας, η ΕΕ πρέπει να είναι σημαντικός παράγοντας της γειτονίας·
33. υπενθυμίζει ότι οι σύγχρονες δημοκρατίες απαιτούν πλήρως λειτουργικούς νομοθετικούς κλάδους και, στο πλαίσιο αυτό, υπογραμμίζει τη σημασία της υποστήριξης του έργου των κοινοβουλίων τόσο στα Δυτικά Βαλκάνια όσο και στις γειτονικές χώρες·
34. αναγνωρίζει τη σημασία της σταθερότητας της Ανατολικής Γειτονίας για τη σταθερότητα της Ένωσης και το μετασχηματιστικό δυναμικό της ΕΕ για τις γειτονικές περιφέρειες και χώρες· επιβεβαιώνει την υποστήριξή του υπέρ της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (ΑΕΣ), η οποία γιόρτασε τη δέκατη επέτειό της το 2019· τονίζει ωστόσο ότι για να είναι πιο επιτυχής η ΑΕΣ χρειάζονται νέες πρωτοβουλίες και δεσμεύσεις και από τις δύο πλευρές (δηλαδή, την ΕΕ και τους εταίρους της)· ενθαρρύνει την ανάπτυξη διαρκώς στενότερων σχέσεων με την ΑΕΣ, συμπεριλαμβανομένων στοχευμένων στρατηγικών για την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, καθώς και τη σημασία του να ληφθούν υπόψη ιδέες όπως η στρατηγική της τριάδας του 2030 και αυτές από τις πλέον προηγμένες χώρες της ΑΕΣ που είναι συνδεδεμένες με την ΕΕ· επισημαίνει ότι η εν λόγω προσέγγιση θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή των «αναλογικών κερδών» και των «αναλογικών ζημιών», να έχει επικεφαλής τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τον συνασπισμό ομοϊδεατών κρατών μελών, γνωστή ως διαδικασία της ευρωπαϊκής τριάδας, με επίκεντρο απτά έργα και προγράμματα που θα τηρούν τις βέλτιστες πρακτικές της διαδικασίας του Βερολίνου και της ολοκλήρωσης του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου· πιστεύει ότι η επιτυχία του μετασχηματισμού στις χώρες της ΑΕΣ –ιδίως των συνδεδεμένων με την ΕΕ χωρών της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας– μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, γεγονός που ενδέχεται να επηρεάσει την κοινωνία στη γειτονική Ρωσία·
35. υπενθυμίζει και τονίζει ότι η συνεργασία με τις χώρες της ΑΕΣ και άλλες γειτονικές χώρες της ΕΕ θα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για την ΚΕΠΠΑ, λόγω του ζωτικού συμφέροντος της ΕΕ για την ανάπτυξη και τον εκδημοκρατισμό των χωρών αυτών· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν να ενισχύουν τους οικονομικούς δεσμούς και τις διασυνδέσεις, χρησιμοποιώντας τις συμφωνίες εμπορίου και σύνδεσης, την πρόσβαση στην ενιαία αγορά και την εμβάθυνση των διαπροσωπικών επαφών, μεταξύ άλλων μέσω της διευκόλυνσης των θεωρήσεων και της κατάργησής τους, όταν θα πληρούνται όλες οι απαιτήσεις· τονίζει ότι τα ανωτέρω θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως κίνητρα για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και τη θέσπιση των ενωσιακών κανόνων και προτύπων·
36. επαναλαμβάνει τη δέσμευση της ΕΕ να υποστηρίξει την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και την πολιτική ανεξαρτησία της Ουκρανίας και όλων των χωρών της ΑΕΣ εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, τους κανόνες και τις αρχές, προκειμένου να αυξηθεί η στήριξη των κατοίκων που πλήττονται από συγκρούσεις, των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων και των προσφύγων, και να αντιμετωπιστούν οι απόπειρες αποσταθεροποίησης από τρίτες χώρες, ιδίως από τη Ρωσία· απορρίπτει τη χρήση βίας ή την απειλή βίας κατά την επίλυση συγκρούσεων και επαναλαμβάνει το όραμά του ότι οι τρέχουσες συγκρούσεις σε όλες τις χώρες της ΑΕΣ θα πρέπει να διευθετούνται σύμφωνα με τους κανόνες και τις αρχές του διεθνούς δικαίου· παραμένει πλήρως προσηλωμένο στην πολιτική της μη αναγνώρισης της παράνομης προσάρτησης της Κριμαίας· υπογραμμίζει με έμφαση τη σημασία της προδραστικής στάσης που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο ενάντια στις παρατεταμένες συγκρούσεις στην Ανατολική Γειτονία· καταδικάζει, επιπλέον, τη συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση στα κατεχόμενα εδάφη της Αμπχαζίας και της περιοχής του Τσχινβάλι/Νότιας Οσετίας, και καλεί τη Ρωσία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου· υπογραμμίζει ότι περισσότερο από μια δεκαετία μετά το τέλος της ρωσικής επιθετικής ενέργειας κατά της Γεωργίας και την επακόλουθη κατάπαυση του πυρός με τη μεσολάβηση της ΕΕ, οι Ρώσοι εξακολουθούν να δρουν με τρόπο που παραβιάζει κατάφωρα ορισμένες από τις διατάξεις του και η διαδικασία δημιουργίας συνόρων συνεχίζεται· ζητεί να ενισχυθεί η εντολή της Αποστολής Επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΑΕΕΕ) στη Γεωργία και να ενισχυθεί η προβολή της· παροτρύνει τη Ρωσική Ομοσπονδία, ως δύναμη κατοχής, να τηρήσει τις διεθνείς της υποχρεώσεις και να παράσχει στην ΑΕΕΕ απρόσκοπτη πρόσβαση στις κατεχόμενες περιοχές·
37. εκφράζει την ικανοποίησή του για την επιβεβαίωση από την Πρόεδρο της Επιτροπής της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων και τονίζει τη δέσμευσή του για τη διεύρυνση, η οποία παραμένει βασική πολιτική και αποτελεί κινητήριο δύναμη της ΕΕ· επαναλαμβάνει ότι η θέση της ΕΕ όσον αφορά τη διεύρυνση πρέπει να είναι φιλόδοξη και αξιόπιστη·
38. απευθύνει έκκληση για μια αξιόπιστη στρατηγική διεύρυνσης της ΕΕ στα Δυτικά Βαλκάνια, η οποία θα βασίζεται σε αυστηρούς και δίκαιους όρους σύμφωνα με την εφαρμογή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, και η οποία παραμένει για λόγους εξωτερικής πολιτικής σημαντικό εργαλείο για την προώθηση της ασφάλειας, μέσω της ενίσχυσης της ανθεκτικότητας χωρών που βρίσκονται σε μια περιοχή στρατηγικής σημασίας για την ΕΕ·
39. επαναλαμβάνει ότι, εκτός από τη συνολική ΚΕΠΠΑ, οι στόχοι της ενωσιακής πολιτικής όσον αφορά τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων είναι η κατεύθυνσή τους προς την προσχώρηση· επισημαίνει ότι αυτή η διαδικασία διεύρυνσης βασίζεται σε αξιοκρατικά κριτήρια και εξαρτάται από τον σεβασμό τους για τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, τις αρχές της δημοκρατίας, τον σεβασμό για τις θεμελιώδεις ελευθερίες, καθώς και για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων, την τήρηση του κράτους δικαίου και τα επιμέρους επιτεύγματά τους ώστε να εκπληρωθούν τα επιβαλλόμενα κριτήρια·
40. υπογραμμίζει τη σημασία συνέχισης της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας που συνδέεται με τον μετασχηματιστικό αντίκτυπο στις υποψήφιες χώρες· εξακολουθεί να δεσμεύεται πλήρως για την υποστήριξη μεταρρυθμίσεων και έργων προσανατολισμένων στην ΕΕ, ιδίως όσων δίνουν έμφαση στην περαιτέρω ενίσχυση του κράτους δικαίου και της χρηστής διακυβέρνησης, στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και στην προώθηση της συμφιλίωσης, των σχέσεων καλής γειτονίας και της περιφερειακής συνεργασίας· σημειώνει με λύπη την επιβράδυνση της διαδικασίας·
Ενίσχυση της ΚΕΠΠΑ για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων απειλών
41. ζητεί να ενισχυθεί η ικανότητα αυτόνομης δράσης της ΕΕ και των κρατών μελών στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· τονίζει ότι οι αποτελεσματικές και στενές εταιρικές σχέσεις με οργανισμούς-εταίρους, όπως ο ΟΗΕ ή το ΝΑΤΟ, καθώς και με άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Αφρικανική Ένωση και ο ΟΑΣΕ, είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ· τονίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι ο βασικός εταίρος της ΕΕ στον τομέα της ασφάλειας· υπογραμμίζει τη σημασία της στενής συνεργασίας με το ΝΑΤΟ σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με την άμυνα και για την αντίδραση στις προκλήσεις ασφάλειας τις οποίες αντιμετωπίζουν η ΕΕ και οι γειτονικές της χώρες, ιδίως αυτές που αφορούν την καταπολέμηση των υβριδικών απειλών·
42. εκφράζει την ικανοποίησή του για τις προσπάθειες της ΕΕ να ενισχύσει την ενωσιακή ασφάλεια και άμυνα για την καλύτερη προστασία της Ένωσης και των πολιτών της, καθώς και να συμβάλει στην ειρήνη και τη σταθερότητα στη γειτονία και πέραν αυτής, σύμφωνα με την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ της 10ης Ιουλίου 2018·
43. υπογραμμίζει τον ρόλο του ΝΑΤΟ ως σημαντικού πυλώνα της ευρωπαϊκής ασφάλειας και χαιρετίζει τη συνεχιζόμενη διαδικασία διεύρυνσης του ΝΑΤΟ που συμβάλλει στη σταθερότητα και την ευημερία της Ευρώπης·
44. πιστεύει ότι η ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία θα καθιστούσε αποτελεσματικότερη την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ και θα επιτάχυνε τη διαδικασία λήψης αποφάσεων· καλεί το Συμβούλιο να κάνει τακτική χρήση της ειδικής πλειοψηφίας στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 ΣΕΕ και καλεί το Συμβούλιο να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία κάνοντας χρήση της «ρήτρας γέφυρας» που περιέχεται στο άρθρο 31 παράγραφος 3 ΣΕΕ· ενθαρρύνει το Συμβούλιο να εξετάσει την επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας σε άλλους τομείς της ΚΕΠΠΑ·
45. υποστηρίζει τον ευρωπαϊκό διάλογο για την ανάπτυξη νέων οντοτήτων, όπως ενός Συμβουλίου Ασφάλειας της ΕΕ, σε πλήρη διάλογο και συνεργασία με τα κράτη μέλη, καθώς και για τρόπους στενότερου συντονισμού, εντός της ΕΕ και με τους διεθνείς οργανισμούς, προκειμένου να βελτιωθεί η διαδικασία λήψης αποφάσεων στον τομέα της ασφάλειας·
46. εκφράζει την ικανοποίησή του για την απόφαση της Προέδρου της Επιτροπής να οικοδομήσει, εντός πέντε ετών, μια πραγματική και λειτουργική Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση και ζητεί διαφανή ανταλλαγή απόψεων με το Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη για τη δημιουργία αμυντικής ένωσης· πιστεύει ότι, στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους ήδη υφιστάμενους μηχανισμούς και μέσα, όπως τη μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία (PESCO), τη στρατιωτική κινητικότητα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας (ΕΤΑ), με σκοπό τη βελτίωση των εθνικών και ευρωπαϊκών ικανοτήτων και τη στήριξη όσον αφορά την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας· ζητεί τη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινοβουλευτικού δημοκρατικού ελέγχου για όλα τα νέα μέσα στον τομέα της άμυνας·
47. υπογραμμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί η συνεχής αξιολόγηση της PESCO, του ETA και των τρόπων με τους οποίους συμβάλλουν στους στόχους της ΚΕΠΠΑ, προκειμένου να εξασφαλιστούν επαρκείς πόροι σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της PESCO και να εφαρμοστούν αποτελεσματικά και συνεκτικά οι αποφάσεις της ΕΕ –συμπεριλαμβανομένης μιας πιο ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στον τομέα της άμυνας (EDTIB)– με τρόπο που εγγυάται ότι η Ένωση παραμένει ανοικτή στη συνεργασία·
48. υπενθυμίζει ότι το άρθρο 20 παράγραφος 2 ΣΕΕ, που ορίζει τις διατάξεις για την ενισχυμένη συνεργασία, παρέχει στα κράτη μέλη πρόσθετες δυνατότητες προώθησης της ΚΕΠΠΑ και θα πρέπει, συνεπώς, να χρησιμοποιηθεί·
49. υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή έχει αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής και ότι, μεταξύ άλλων, αυξάνει τις πιθανότητες συγκρούσεων και βίας· τονίζει ότι οι ανησυχίες για την κλιματική ασφάλεια και η βούληση για την επιβολή παγκόσμιας περιβαλλοντικής διακυβέρνησης θα πρέπει να ενσωματωθούν στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ·
50. υπογραμμίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναπτύξει ικανότητες για την παρακολούθηση των κινδύνων που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή, μεταξύ των οποίων η ευαισθησία στο θέμα των συγκρούσεων και οι πολιτικές για την πρόληψη κρίσεων· αναγνωρίζει στο πλαίσιο αυτό ότι η σύνδεση της προσαρμογής του κλίματος και των μέτρων οικοδόμησης της ειρήνης ενισχύει την πρόληψη των συγκρούσεων· υπογραμμίζει ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη και προβλεπτική προσέγγιση όσον αφορά την κλιματική αλλαγή· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να ενεργήσουν με μεγάλη φιλοδοξία στη διεθνή διάσκεψη για το κλίμα και να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις τους· τονίζει εν προκειμένω την αξία της κλιματικής διπλωματίας·
51. υπογραμμίζει την ανάγκη να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για την κλιματική αλλαγή και την κλιματική ασφάλεια σύμφωνα με τους ΣΒΑ, ιδίως τους ΣΒΑ 13 και 16, ώστε να εξασφαλιστούν δίκαιες και επαρκείς ροές χρηματοδότησης για το κλίμα στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού και να διατεθούν υψηλότερα επίπεδα χρηματοδότησης για τις εν λόγω δράσεις στο πλαίσιο του τρέχοντος IcSP και του επικείμενου ΜΓΑΔΣ·
52. υπογραμμίζει την αυξανόμενη γεωπολιτική σημασία της Αρκτικής και τον αντίκτυπό της στα ζητήματα ασφάλειας τόσο στην ΕΕ όσο και παγκοσμίως· προτρέπει την ΕΕ να αναπτύξει μια πιο συνεκτική εσωτερική και εξωτερική ενωσιακή πολιτική, μια στρατηγική για την Αρκτική και ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης για τη συμμετοχή της ΕΕ στην Αρκτική, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις πτυχές της ασφάλειας και της γεωστρατηγικής· επισημαίνει την ικανότητα της ΕΕ να συμβάλει στην επίλυση των δυνητικών προβλημάτων ασφάλειας και γεωστρατηγικής·
53. ζητεί να στηριχθεί περισσότερο η στρατηγική της ΕΕ για την ασφάλεια στη θάλασσα, καθώς η ελευθερία της ναυσιπλοΐας συνιστά όλο και μεγαλύτερη πρόκληση, τόσο παγκοσμίως όσο και στις γειτονικές χώρες· επιμένει ότι η ελευθερία της ναυσιπλοΐας πρέπει να τηρείται πάντοτε και ότι τα μέτρα πρέπει να επικεντρωθούν στην αποδυνάμωση και την πρόληψη των ένοπλων συγκρούσεων και των στρατιωτικών επεισοδίων·
54. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι εντάσεις αυξάνονται και οι παραβιάσεις του δικαίου της θάλασσας και του διεθνούς ναυτικού δικαίου εξακολουθούν να υφίστανται γύρω από πολλά από τα σημαντικότερα θαλάσσια σημεία πρόσβασης, όπως στη Νότια Σινική Θάλασσα, στα Στενά του Ορμούζ, στον Κόλπο του Άντεν και στον Κόλπο της Γουινέας· υπενθυμίζει την ασταθή κατάσταση στην Αζοφική Θάλασσα· σημειώνει ότι πολλές από αυτές τις εντάσεις είναι γεωπολιτικές·
55. καλεί την ΕΕ να λάβει ενεργά μέτρα και να εξετάσει περιοριστικά μέτρα σε περίπτωση σοβαρών παραβιάσεων της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και του διεθνούς ναυτικού δικαίου·
56. υπενθυμίζει ότι τα αποτελεσματικά καθεστώτα ελέγχου των όπλων, αφοπλισμού και μη διάδοσης αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής ασφάλειας· σημειώνει ότι οι ανεύθυνες μεταφορές όπλων προς τρίτες χώρες υπονομεύουν και αποδυναμώνουν την ΚΕΠΠΑ, και ιδίως τις προσπάθειες της ΕΕ για ειρήνη, σταθερότητα και βιώσιμη ανάπτυξη· ζητεί την αυστηρή συμμόρφωση με τα οκτώ κριτήρια που ορίζονται στην κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων[4], καθώς και έναν μηχανισμό παρακολούθησης και ελέγχου σε επίπεδο ΕΕ στο πλαίσιο αυτό· τονίζει ότι πρέπει να υπάρχει μια αμυντική βιομηχανία που χρησιμοποιεί με αποτελεσματικό και αποδοτικό τρόπο τα χρήματα των φορολογουμένων, καθώς και ότι η ΕΕ πρέπει να προωθήσει, αφενός, μια περισσότερο ολοκληρωμένη εσωτερική αγορά για τα αμυντικά προϊόντα και, αφετέρου, μια συντονισμένη πολιτική στήριξης της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της άμυνας· καλεί τα κράτη μέλη να καταστήσουν τον πολυμερή πυρηνικό αφοπλισμό προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για τη διατήρηση της πυρηνικής συμφωνίας του Ιράν· προτρέπει τον ΑΠ/ΥΕ να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα πολιτικά και διπλωματικά μέσα για να διαφυλάξει το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (ΚΟΣΔ) και τη νέα Συμφωνία για τη Μείωση των Στρατηγικών Όπλων, και να δρομολογήσει μια συνεκτική και αξιόπιστη στρατηγική για πολυμερείς διαπραγματεύσεις σχετικά με την περιφερειακή αποκλιμάκωση και τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης στον Κόλπο, η οποία θα περιλαμβάνει όλους τους παράγοντες στην περιοχή· τονίζει ότι η ικανότητα διπλωματικής συνεργασίας της ΕΕ με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς είναι ένα ισχυρό πλεονέκτημα που θα πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως για αυτόν τον σκοπό·
57. προτρέπει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν πλήρως με την κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου σχετικά με τον έλεγχο των εξαγωγών όπλων, να τηρήσουν με αυστηρότητα τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την κοινή θέση αυτή, και ειδικότερα από το κριτήριο 4 περί περιφερειακής ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, όσον αφορά τις πολιτικές τους στον τομέα των εξαγωγών όπλων προς την Τουρκία, και να απαγορεύσουν τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία μετά την παράνομη εισβολή της στη βόρεια Συρία και τις παράνομες ενέργειές της στην ανατολική Μεσόγειο, και ιδίως την εισβολή της στην αποκλειστική οικονομική ζώνη και τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι η κοινή θέση πρέπει να αναθεωρηθεί και να επικαιροποιηθεί ώστε τα κριτήρια να εφαρμοστούν και να υλοποιηθούν αυστηρά, και ότι πρέπει να θεσπιστεί μηχανισμός επιβολής κυρώσεων· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να δώσει προτεραιότητα στον εν λόγω φάκελο·
58. καλεί τον ΑΠ/ΥΕ να προωθήσει μια πολυδιάστατη στρατηγική διπεριφερειακής συνεργασίας με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, να υποστηρίξει την από κοινού υπεράσπιση της πολυμερούς τάξης, την ενίσχυση της συνεργασίας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της για την κοινωνική, πολιτική και οικονομική σταθερότητα, καθώς και να προαγάγει τον διάλογο ως εργαλείο εξεύρεσης ειρηνικών λύσεων, κατόπιν διαπραγματεύσεων, στις πολιτικές συγκρούσεις των οποίων είμαστε μάρτυρες·
59. ζητεί να διερευνηθεί η δυνατότητα δημιουργίας ενός νέου βήματος πολυμερούς συνεργασίας μεταξύ των δυτικών συμμάχων, δηλαδή της ΕΕ, των ΗΠΑ, της Ιαπωνία, του Καναδά, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, με βάση την παρακαταθήκη της συντονιστικής επιτροπής για πολυμερείς στρατηγικούς ελέγχους εξαγωγών· τονίζει ότι η εντολή ενός νέου βήματος θα πρέπει να καλύπτει την παρακολούθηση και τον έλεγχο των εξαγωγών τεχνολογιών, των εμπορικών ροών και των ευαίσθητων επενδύσεων σε χώρες που αποτελούν αντικείμενο προβληματισμού·
60. τονίζει ότι η ενίσχυση ουσιαστικών σχέσεων με την ανατολική και τη νοτιοανατολική Ασία είναι απαραίτητη για την ολοκληρωμένη και βιώσιμη στρατηγική σύνδεσης της ΕΕ που βασίζεται σε κανόνες· προωθεί, ως εκ τούτου, τη βιωσιμότητα, μια βασιζόμενη σε κανόνες προσέγγιση και το ΠΔΠ ως αποφασιστικό μέσο·
61. διαπιστώνει την αύξηση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή και καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να σεβαστούν την ελευθερία ναυσιπλοΐας, να επιλύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα και να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες αλλαγής του status quo, μεταξύ άλλων στην Ανατολική και τη Νότια Σινική Θάλασσα και στον Πορθμό της Ταϊβάν· εκφράζει προβληματισμό για το ότι οι ξένες παρεμβάσεις από απολυταρχικά καθεστώτα μέσω παραπληροφόρησης και κυβερνοεπιθέσεων στις επερχόμενες γενικές εκλογές απειλούν τις ασιατικές δημοκρατίες και την περιφερειακή σταθερότητα· επαναλαμβάνει τη στήριξή του προς την ουσιαστική συμμετοχή της Ταϊβάν σε διεθνείς οργανισμούς, μηχανισμούς και δραστηριότητες·
62. τονίζει ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ενσωματώσει μια στρατηγική για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο στις ενωσιακές προσπάθειες ψηφιοποίησης και να προωθήσει την πρωτοβουλία σε όλα τα κράτη μέλη στο πλαίσιο μιας ισχυρής πολιτικής και οικονομικής δέσμευσης για ψηφιακή καινοτομία·
63. καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειες που καταβάλλουν όσον αφορά την αντιμετώπιση των κυβερνοαπειλών και των υβριδικών απειλών οι οποίες είναι συνδυασμοί ασαφών κινήσεων, μέσω της ενίσχυσης των μηχανισμών κυβερνοάμυνας της ΕΕ και των κρατών μελών της και της ανθεκτικότητας της ΕΕ έναντι των υβριδικών απειλών, με τη δημιουργία ζωτικών υποδομών που είναι κυβερνοανθεκτικές· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, την ανάπτυξη ολοκληρωμένων κοινών ικανοτήτων και μεθόδων για την ανάλυση του κινδύνου και της τρωτότητας· τονίζει ότι απαιτείται καλύτερος συντονισμός για την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων· υπενθυμίζει ότι η στρατηγική επικοινωνία και η δημόσια διπλωματία αναμένεται να ενισχύσουν τη γεωπολιτική επιρροή και τη συνολική εικόνα της ΕΕ στον κόσμο και να προστατεύσουν τα συμφέροντά της·
64. τονίζει ότι οι ξένες παρεμβάσεις στις ενωσιακές υποθέσεις αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της ΕΕ· υποστηρίζει σθεναρά την ενίσχυση των στρατηγικών ικανοτήτων επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, περαιτέρω στήριξη για τις τρεις ειδικές ομάδες στρατηγικής επικοινωνίας (Ανατολικά, Νότια και Δυτικά Βαλκάνια)· ζητεί την αυξημένη στήριξη του τμήματος στρατηγικών επικοινωνιών της ΕΥΕΔ, καθώς έχει ζωτικό ρόλο, μέσω της μετατροπής του σε ολοκληρωμένη μονάδα εντός της ΕΥΕΔ, η οποία θα είναι αρμόδια για την Ανατολική και τη Νότια Γειτονία και θα διαθέτει κατάλληλη στελέχωση και επαρκείς δημοσιονομικούς πόρους, ενδεχομένως διαμέσου ενός πρόσθετου ειδικού κονδυλίου στον προϋπολογισμό·
65. καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις ικανότητές τους και να ενθαρρύνουν τη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών ούτως ώστε οι κρατικοί και μη κρατικοί παράγοντες τρίτων χωρών να μην προβαίνουν σε εχθρικές παρεμβάσεις κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ και των κρατών μελών· πιστεύει ότι η αύξηση των στρατηγικών ικανοτήτων επικοινωνίας της ΕΕ θα μπορούσε να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου·
66. υπογραμμίζει ότι η παρέμβαση στις εκλογές αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής υβριδικού πολέμου και ότι, ως εκ τούτου, η ανταπόκριση σε αυτήν παραμένει βασικό ζήτημα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική για την καταπολέμηση της ξένης εκλογικής παρεμβολής και της παραπληροφόρησης στις εθνικές και ευρωπαϊκές δημοκρατικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης και αυτής που προέρχεται από την κρατικά χρηματοδοτούμενη ρωσική προπαγάνδα·
67. σημειώνει ότι η Ρωσία είναι η πιο επικείμενη πηγή υβριδικών και συμβατικών απειλών για την ασφάλεια έναντι της ΕΕ και των κρατών μελών της, και καταβάλλει ενεργό προσπάθεια για την υπονόμευση της ευρωπαϊκής ενότητας, της ανεξαρτησίας, των οικουμενικών αξιών και των διεθνών κανόνων· υποστηρίζει ότι, ενώ δεν μπορεί να αναμένεται καμία αλλαγή στην επιθετική πολιτική υπό την τρέχουσα ηγεσία της Μόσχας, η θετική αλλαγή προς μια πιο δημοκρατική και ευρωπαϊκού τύπου χώρα είναι δυνατή στο απώτερο μέλλον· ζητεί, ως εκ τούτου, να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ΕΕ και των κρατών μελών της, και για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης στρατηγικής της ΕΕ έναντι της Ρωσίας, η οποία θα βασίζεται στους τρεις πυλώνες της αποτροπής, της συγκράτησης και του μετασχηματισμού·
68. καλεί το Συμβούλιο να συμπληρώσει την εργαλειοθήκη της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εξωτερική πολιτική με ένα καθολικό καθεστώς κυρώσεων κατά το παράδειγμα του νόμου Magnitsky, ώστε να ενισχυθεί το ήδη υπάρχον καθεστώς, επιτρέποντας την επιβολή δεσμεύσεων περιουσιακών στοιχείων και απαγορεύσεων θεωρήσεων σε άτομα που εμπλέκονται σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·
69. τονίζει ότι είναι αναγκαίο να αξιοποιήσει η ΕΕ το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά της, ώστε να μπορέσει να κατακτήσει γρήγορα στρατηγική θέση στον διεθνή ανταγωνισμό των τομέων αναδυόμενων τεχνολογιών, πληροφοριών, άμυνας, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανάπτυξης δικτύων 5G, του οικοσυστήματος της κοινής επιχείρησης για την ευρωπαϊκή υπολογιστική υψηλών επιδόσεων (ΚΕ EuroHPC) και της αυτόνομης, αξιόπιστης και οικονομικά αποδοτικής ενωσιακής πρόσβασης στο διάστημα, ώστε να μην εξαρτάται η ΕΕ από μη ευρωπαϊκούς τεχνολογικούς και ψηφιακούς κολοσσούς τρίτων χωρών· τονίζει ότι η ανάπτυξη αξιόπιστης τεχνολογίας τεχνητής νοημοσύνης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη διασφάλιση της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ, ιδίως στον τομέα της λήψης αποφάσεων και των ικανοτήτων· καλεί, συνεπώς, την Ένωση να διατηρήσει και να αυξήσει τις επενδύσεις της σε αυτόν τον τομέα·
70. αναγνωρίζει τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζουν οι μη στρατιωτικές και στρατιωτικές αποστολές της ΚΠΑΑ και τονίζει ότι στις αποστολές αυτές πρέπει να διατίθενται οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι για τη διατήρηση της ειρήνης, την αποφυγή των συγκρούσεων, την ενδυνάμωση της διεθνούς ασφάλειας και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ταυτότητας και της ενωσιακής στρατηγικής αυτονομίας· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των αποστολών και επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ υπονομεύεται από επίμονες διαρθρωτικές αδυναμίες, την ευρεία απόκλιση των συνεισφορών των κρατών μελών και τα όρια των εντολών τους·
71. πιστεύει ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη χρησιμοποιήσει επαρκώς τους άφθονους πόρους της στον τομέα της ΚΠΑΑ· καλεί τον ΑΠ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους στον τομέα της συνεργασίας στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ, προκειμένου να καταστούν οι στρατιωτικές και μη στρατιωτικές αποστολές της ΚΠΑΑ ισχυρότερες, να βελτιωθεί η επιχειρησιακή τους ικανότητα μέσω αυξημένης ευελιξίας, να αυξηθούν η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα στην πράξη και να καταστούν οι εντολές τους πιο ολοκληρωμένες, εξορθολογισμένες και σαφείς· πιστεύει ότι τα νέα μέσα, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός για την Ειρήνη, θα μπορούσαν να ενισχύσουν την αλληλεγγύη και τον επιμερισμό των βαρών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη συμβολή τους στις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ και να συμβάλουν γενικότερα στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της εξωτερικής δράσης της ΕΕ·
72. υπενθυμίζει ότι η προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς όσον αφορά την πρόληψη, τον μετριασμό και την επίλυση των συγκρούσεων είναι υψίστης σημασίας για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους και υπενθυμίζει την αυξημένη επιτυχία της επίλυσης των συγκρούσεων στις περιπτώσεις που έχει επιδειχθεί σεβασμός στην ισότητα των φύλων καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας· ζητεί αυξημένη συμμετοχή των γυναικών και διευθυντικές θέσεις για αυτές σε τέτοιες αποστολές, μεταξύ άλλων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στις διαπραγματεύσεις· τονίζει ότι η διάσταση του φύλου θα πρέπει να ενσωματώνεται συστηματικότερα στις αποστολές και τις επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ, και να συμβάλλει ενεργά στην εφαρμογή της απόφασης 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια και στις συνακόλουθες αποφάσεις του σχετικά με τις γυναίκες, την ειρήνη και την ασφάλεια, καθώς και της απόφασης 2250 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη νεολαία, την ειρήνη και την ασφάλεια· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να διασφαλίσει τη διαρθρωτική ένταξη των γυναικών, των νέων, των υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θρησκευτικών, εθνοτικών και άλλων μειονοτήτων σε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση των συγκρούσεων·
73. ζητεί την αποτελεσματική ενσωμάτωση της ισότητας ανδρών και γυναικών και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στις στρατηγικές και επιχειρησιακές πτυχές της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, για την οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνεται στοχοθετημένος προγραμματισμός στο νέο χρηματοδοτικό μέσο ΜΓΑΔΣ· χαιρετίζει τη δέσμευση του ΑΠ/ΥΕ να επιτύχει τον στόχο εκπροσώπησης των γυναικών σε διοικητικές θέσεις και σε θέσεις επικεφαλής αντιπροσωπειών κατά ποσοστό 40 % μέχρι το τέλος της θητείας του· καλεί την ΕΥΕΔ να ενημερώνει το Κοινοβούλιο ανά τακτά διαστήματα σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω δέσμευσης·
74. τονίζει ότι η τρομοκρατική απειλή παραμένει παρούσα τόσο στην Ευρώπη όσο και πέραν αυτής· πιστεύει ακράδαντα ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα για την ΕΕ κατά τα προσεχή έτη· καλεί τη νέα Επιτροπή να παρουσιάσει ένα ενωσιακό σχέδιο δράσης κατά της τρομοκρατίας·
75. τονίζει ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί και να διασφαλιστεί η συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών στην ΕΕ, δεδομένου ότι η τρομοκρατία απειλεί τον πυρήνα των ευρωπαϊκών μας αξιών και την ασφάλειά μας, και απαιτεί την υιοθέτηση μιας πολυδιάστατης προσέγγισης στην οποία θα συμμετέχουν οι συνοριακές, αστυνομικές και δικαστικές αρχές και οι αρχές πληροφοριών όλων των κρατών μελών, καθώς και χωρών εκτός της ΕΕ·
°
° °
76. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, και στα κράτη μέλη.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Ημερομηνία έγκρισης |
4.12.2019 |
|
|
|
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας |
+: –: 0: |
47 12 4 |
||
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Alexander Alexandrov Yordanov, Maria Arena, Traian Băsescu, Phil Bennion, Fabio Massimo Castaldo, Susanna Ceccardi, Włodzimierz Cimoszewicz, Gina Dowding, Tanja Fajon, Michael Gahler, Kinga Gál, Γιώργος Γεωργίου, Raphaël Glucksmann, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Márton Gyöngyösi, Sandra Kalniete, Andrius Kubilius, Ilhan Kyuchyuk, David Lega, Nathalie Loiseau, Jaak Madison, Claudiu Manda, Thierry Mariani, David McAllister, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Sven Mikser, Javier Nart, Urmas Paet, Δημήτρης Παπαδάκης, Tonino Picula, Manu Pineda, Kati Piri, Diana Riba i Giner, Catherine Rowett, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Jacek Saryusz-Wolski, Radosław Sikorski, Sergei Stanishev, Hermann Tertsch, Idoia Villanueva Ruiz, Viola Von Cramon-Taubadel, Irina Von Wiese, Witold Jan Waszczykowski, Charlie Weimers, Isabel Wiseler-Lima |
|||
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Andrea Bocskor, Andrea Cozzolino, Arnaud Danjean, Λουκάς Φουρλάς, Jytte Guteland, Andrzej Halicki, Martin Horwood, Katrin Langensiepen, Hannah Neumann, Juozas Olekas, Kris Peeters, Mick Wallace, Javier Zarzalejos, Bernhard Zimniok |
|||
Αναπληρωτές (άρθρο 209 παράγραφος 7 του Κανονισμού) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία |
Gilles Lebreton, Geoffrey Van Orden |
ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
47 |
+ |
NI |
Márton Gyöngyösi |
PPE |
Alexander Alexandrov Yordanov, Traian Băsescu, Andrea Bocskor, Arnaud Danjean, Λουκάς Φουρλάς, Michael Gahler, Kinga Gál, Andrzej Halicki, Sandra Kalniete, Andrius Kubilius, David Lega, David McAllister, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Kris Peeters, Radosław Sikorski, Isabel Wiseler-Lima, Javier Zarzalejos |
RENEW |
Phil Bennion, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Martin Horwood, Ilhan Kyuchyuk, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Urmas Paet, Irina Von Wiese |
S&D |
Maria Arena, Włodzimierz Cimoszewicz, Andrea Cozzolino, Tanja Fajon, Raphaël Glucksmann, Jytte Guteland, Claudiu Manda, Sven Mikser, Juozas Olekas, Δημήτρης Παπαδάκης, Tonino Picula, Kati Piri, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos |
VERTS/ALE |
Gina Dowding, Katrin Langensiepen, Hannah Neumann, Diana Riba i Giner, Catherine Rowett, Viola Von Cramon-Taubadel |
12 |
- |
ECR |
Hermann Tertsch, Geoffrey Van Orden, Charlie Weimers |
GUE/NGL |
Γιώργος Γεωργίου, Manu Pineda, Idoia Villanueva Ruiz, Mick Wallace |
ID |
Susanna Ceccardi, Gilles Lebreton, Jaak Madison, Thierry Mariani, Bernhard Zimniok |
4 |
0 |
ECR |
Jacek Saryusz-Wolski, Witold Jan Waszczykowski |
NI |
Fabio Massimo Castaldo |
S&D |
Sergei Stanishev |
Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:
+ : υπέρ
- : κατά
0 : αποχή
- [1] ΕΕ C 210 της 3.8.2010, σ. 1.
- [2] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2017)0440.
- [3] ΕΕ L 335 της 13.12.2008, σ. 99.
- [4] ΕΕ L 335 της 13.12.2008, σ. 99.