ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

31.5.2021 - (2020/2273(INI))

Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Εισηγητής: César Luena
Συντάκτριες γνωμοδότησης (*):
Saskia Bricmont, Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου
Isabel Carvalhais, Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου
(*) Συνδεδεμένες επιτροπές – Άρθρο 57 του Κανονισμοόυ


Διαδικασία : 2020/2273(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου :  
A9-0179/2021
Κείμενα που κατατέθηκαν :
A9-0179/2021
Κείμενα που εγκρίθηκαν :

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

(2020/2273(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

 έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2020, με τίτλο «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας» (COM(2020)0380),

 έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (COM(2019)0640), και το ψήφισμά του, της 15ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με το ίδιο θέμα[1],

 έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2020, με θέμα «Από το αγρόκτημα στο πιάτο – Μια στρατηγική για ένα δίκαιο, υγιές και φιλικό προς το περιβάλλον σύστημα τροφίμων» (COM(2020)0381),

 έχοντας υπόψη την ανακοίνση της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2016 σχετικά με σχέδιο δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών (COM(2016)0087),

 έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2015, με τίτλο «Ενδιάμεση επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020» (COM/2015/0478),

 έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2019, σχετικά με την ένταση της δράσης της ΕΕ για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη (COM(2019)0352) και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2020, σχετικά με τον ρόλο της ΕΕ στην προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη[2]·

 έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας»[3] και την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με ένα νέο γενικό πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης έως το 2030 (COM(2020)0652),

 έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)[4],

 έχοντας υπόψη την έκθεση συνολικής αξιολόγησης της διακυβερνητικής πλατφόρμας επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES), του Μαΐου του 2019, σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος,

 έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ) και την επικείμενη 15η σύνοδο της διάσκεψης των μερών της εν λόγω σύμβασης (COP15),

 έχοντας υπόψη την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ),

 έχοντας υπόψη την πέμπτη έκδοση των Προοπτικών για τη Βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο της Γραμματείας της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα, της 15ης Σεπτεμβρίου 2020,

 έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), ιδίως δε την ειδική έκθεση της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 με τίτλο «Οι ωκεανοί και η κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα», την ειδική έκθεση της 8ης Αυγούστου 2019 για την κλιματική αλλαγή και τη γη, και την ειδική έκθεση της 8ης Οκτωβρίου 2018 για την Υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5 °C,

 έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES),

 έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για τη Διατήρηση των Αποδημητικών Ειδών της Άγριας Πανίδας,

 έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας,

 έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση, τη Σύμβαση για την προστασία του Εύξεινου Πόντου από τη ρύπανση, τη Σύμβαση του Ελσίνκι για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Βαλτικής, και τη Σύμβαση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος του Βορειοανατολικού Ατλαντικού,

 έχοντας υπόψη τις εκθέσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ της 24ης Ιανουαρίου 2018 και της 15ης Ιουλίου 2020 σχετικά με το ζήτημα των υποχρεώσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά την απόλαυση ενός ασφαλούς, καθαρού, υγιούς και βιώσιμου περιβάλλοντος,

 έχοντας υπόψη τη Δέσμευση των ηγετών των ΗΕ για τη φύση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2020, με τίτλο «United to Reverse Biodiversity Loss by 2030 for Sustainable Development», (Ενωμένοι για την αναστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2030 για βιώσιμη ανάπτυξη),

 έχοντας υπόψη την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (EEA), της 4ης Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «The European environment – state and outlook 2020: Knowledge for a transition to a sustainable Europe» (Το ευρωπαϊκό περιβάλλον –κατάσταση και προοπτικές 2020: γνώση για τη μετάβαση σε μια βιώσιμη Ευρώπη),

 έχοντας υπόψη την έκθεση του ΕΕΑ, της 19ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «State of Nature in the EU - Results from reporting under the nature directives 2013-2018» («Κατάσταση της φύσης στην ΕΕ- αποτελέσματα από την υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο των οδηγιών για την προστασία της φύσης για την περίοδο 2013-2018»),

 έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με τις Προοπτικές για τους Πόρους σε παγκόσμιο επίπεδο το 2019, από τη διεθνή επιτροπή φυσικών πόρων του προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον,

 έχοντας υπόψη την έκθεση του εργαστηρίου της IPBES της 29ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με την βιολογική ποικιλότητα και τις πανδημίες,

 έχοντας υπόψη την έκθεση της του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), του 2020, σχετικά με την κατάσταση της παγκόσμιας αλιείας και υδατοκαλλιέργειας,

 έχοντας υπόψη την επιστημονική έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Επιτροπής για την πολιτική, της 13ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «Χαρτογράφηση και αξιολόγηση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους: Αξιολόγηση του οικοσυστήματος της ΕΕ»,

 έχοντας υπόψη τις ειδικές εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), της 5ης Φεβρουαρίου ο20120, με τίτλο «Ορθολογική χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων: περιορισμένη πρόοδος όσον αφορά τη μέτρηση και τη μείωση των κινδύνων», της 5ης Ιουνίου 2020 με τίτλο «Βιοποικιλότητα των γεωργικών εκτάσεων: η συμβολή της ΚΓΠ δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τη μείωσή της», της 9ης Ιουλίου 2020 με τίτλο «Προστασία των άγριων επικονιαστών στην ΕΕ – Οι πρωτοβουλίες της Επιτροπής δεν έχουν αποφέρει καρπούς», της 26ης Νοεμβρίου 2020 με τίτλο «Θαλάσσιο περιβάλλον: Η προστασία της ΕΕ έχει μεγάλο εύρος, όχι όμως και βάθος»,

 έχοντας υπόψη το ενημερωτικό σημείωμα του ΕΕΑ, της 6ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «Management effectiveness in the EU’s Natura 2000 network of protected areas» (Αποτελεσματικότητα της διαχείρισης στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της ΕΕ Natura 2000),

 έχοντας υπόψη το ενημερωτικό σημέιωμα του ΕΕΑ, της 19ης Οκτωβρίου 2020, με τίτλο «Growth without economic growth» (ανάπτυξη χωρίς οικονομική μεγέθυνση),

 έχοντας υπόψη το αποτέλεσμα της Ειδικής ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της CBD για την αξιολόγηση κινδύνου, της 15ης Απριλίου 2020,

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη 15η σύνοδο της Διάσκεψης των μερών (COP15) της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα[5],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 28ης Νοεμβρίου 2019, σχετικά με την κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης[6],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του 14ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την ετήσια στρατηγική έκθεση για την υλοποίηση και την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ)[7],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Οκτωβρίου 2020 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα[8],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2017 σχετικά με ένα σχέδιο δράσης για τη φύση, τον άνθρωπο και την οικονομία[9],

 έχοντας υπόψη τα ψήφίσματά του, της 6ης Ιουλίου 2016, σχετικά με απόφαση της Ιαπωνίας για επανέναρξη της φαλαινοθηρίας κατά την περίοδο 2015-2016[10], και της 12ης Σεπτεμβρίου 2017, σχετικά με τη φαλαινοθηρία στη Νορβηγία[11],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμα του της 10ης Ιουλίου 2020 σχετικά με τη στρατηγική για τις χημικές ουσίες με στόχο τη βιωσιμότητα[12],

 έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Σεπτεμβρίου 2020 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Έτος 2022 για πιο πράσινες πόλεις[13],

 έχοντας υπόψη το άρθρο 191 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),

 έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο Χάρτης),

 έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,

 έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Αλιείας,

 έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A9-0179/2021),

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει κηρύξει κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έχει δεσμευτεί να αναλάβει επειγόντως τις συγκεκριμένες δράσεις που είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση και τον περιορισμό αυτής της απειλής πριν να είναι πολύ αργά[14]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή είναι αλληλένδετες και αλληλοενισχυόμενες[15], συνιστώντας εξόσου απειλή για τη ζωή στον πλανήτη μας, και θα πρέπει για τούτο να αντιμετωπιστούν επειγόντως από κοινού·

Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η φύση υποβαθμίζεται σε ρυθμό και βαθμό πρωτοφανείς στην ιστορία του ανθρώπου· λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτιμάται πως ένα εκατομμύριο είδη διατρέχουν κίνδυνο εξαφάνισης παγκοσμίως[16]· λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο το 23 % των ειδών και το 16 % των οικοτόπων που καλύπτονται από τις οδηγίες της ΕΕ για τη φύση βρίσκονται σε βιώσιμη κατάσταση, σύμφωνα με την Επιτροπή[17]·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και η επικείμενη διεθνής συμφωνία στο πλαίσιο της CBD αποσκοπούν στη θέσπιση του ενωσιακού και του παγκόσμιου πλαισίου για τη βιοποικιλότητα έως το 2030·

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2021 θα είναι κρίσιμο έτος για τη βιοποικιλότητα και ότι η COP15 πρέπει να είναι αντίστοιχη της Συμφωνίας του Παρισιού για τη βιοποικιλότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι COP15 και COP26 της UNFCCC προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για στροφή από ένα αντιδραστικό μοντέλο σε ένα προδραστικό και προληπτικό μοντέλο και, τελικά, για την επίτευξη της αναγκαίας μετασχηματιστικής αλλαγής·

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 είναι μία από τις βασικές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», μαζί με άλλες πολιτικές, θα διαμορφώσουν αλλαγές για την προστασία της φύσης και τη διατήρηση των οικοτόπων και των ειδών·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν είναι πολύ αργά για την ανάσχεση και την αντιστροφή της τρέχουσας τάσης μείωσης της βιοποικιλότητας·[18] λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα απαιτήσει ουσιαστικές αλλαγές·

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι είναι μέρος της φύσης και ότι η φύση έχει εγγενή αξία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς·

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξαφάνιση των ειδών είναι μόνιμη, απειλεί τα οικοσυστήματα και την παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών και συνιστά απειλή για την ανθρώπινη ευημερία και επιβίωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) έχει διαπιστώσει την εξαφάνιση 160 ειδών μόνο κατά την τελευταία δεκαετία·

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την IPBES το 90 % της γης προβλέπεται να αλλοιωθεί σημαντικά έως το 2050 και ότι το 75 % της γης έχει ήδη αλλοιωθεί σημαντικά· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 85 % της έκτασης των υγροτόπων έχει ήδη χαθεί·

Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα έχει καθοριστική σημασία για την επισιτιστική ασφάλεια, την ευημερία των ανθρώπων και την ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες για να ενσωματώσει τα διδάγματα από την πανδημία COVID-19 στις πολιτικές και τους στόχους της·

ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 70 % των εμφανιζόμενων ασθενειών και πανδημιών είναι ζωικής προέλευσης[19]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πανδημία COVID-19 έχει αποδείξει ότι οι πρακτικές που ασκούν πίεση στη βιοποικιλότητα μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένους κινδύνους για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων·

ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταστροφή φυσικών οικοτόπων και η αύξηση του εμπορίου άγριας πανίδας αυξάνει την επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων και θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για τη μελλοντική εμφάνιση και εξάπλωση ιογενών ασθενειών[20]·

ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα συμβάλλει θετικά στην ανθρώπινη υγεία· λαμβάνοντας υπόψη ότι έως και το 80 % των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους είναι φυσικής προέλευσης[21]·

ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει τις περισσότερες προστατευόμενες περιοχές στον κόσμο[22]· ωστόσο, το υφιστάμενο δίκτυο νομικά προστατευόμενων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται υπό καθεστώς αυστηρής προστασίας, δεν είναι επαρκώς ευρύ για την προστασία της βιοποικιλότητας[23]·

ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει ακόμα μεγάλα κενά υλοποίησης όσον αφορά την αποτελεσματική διαχείριση του δικτύου Natura 2000·

ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκτυο Natura 2000 συνεισφέρει στη διατήρηση ειδών αλλά πολλά άλλα απειλούμενα είδη παραμένουν εκτός αυτού του δικτύου[24]·

ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκτυο Natura 2000 εκτιμάται ότι στηρίζει 52.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στη διαχείριση της διατήρησης, και ότι 3,1 εκατομμύρια (το ένα τέταρτο) θέσεις στον τομέα του τουρισμού συνδέονται με προστατευμένες περιοχές[25]· λαμβάνοντας υπόψη ότι η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών έχει σκοπό την προστασία της βιοποικιλότητας, τη συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτήν, και την παραγωγή ουσιαστικών αποδόσεων σε επενδύσεις και ευκαιρίες για θέσεις εργασίας·

ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει επισημάνει σοβαρές ελλείψεις στις πολιτικές της ΕΕ όσον αφορά την προστασία ή την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, ανεπαρκών μέτρων προστασίας ή αποκατάστασης της βιοποικιλότητας, ελλιπούς υλοποίησης και χρηματοδότησης και ακατάλληλων δεικτών μέτρησης της προόδου[26]· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μελλοντικές πολιτικές της ΕΕ θα πρέπει να διορθώσουν και να αντιμετωπίσουν αυτές τις ελλείψεις·

Κ. λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 75 % της παγκόσμιας καλλιέργειας τροφίμων εξαρτάται από επικονιαστές εντόμων[27] και ότι ο αριθμός των επικονιαστών έχει μειωθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η διατήρηση των εντόμων είναι αναπόφευκτα αλληλένδετες·

ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έγγραφο καθοδήγησης της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) για τις μέλισσες δεν έχει εγκριθεί επίσημα και η αναθεώρησή του δεν έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς·

ΚΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την πρωτοβουλία της ΕΕ για τους επικονιαστές στις 18 Δεκεμβρίου 2019[28], το οποίο επιβεβαιώνει την ισχυρή θέση του σχετικά με τη σημασία της προστασίας των επικονιαστών·

ΚΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το πλαίσιο και οι δράσεις της τρέχουσας πρωτοβουλίας της ΕΕ για τους επικονιαστές απαιτείται να ενισχυθούν και να ενσωματωθούν σε όλες τις τομεακές πολιτικές της ΕΕ·

ΚΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρακολούθηση, η έρευνα και άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με την προστασία των εντόμων είναι κατακερματισμένες, συχνά ανεπαρκείς, υποχρηματοδοτούμενες ή ανύπαρκτες σε εθνικό επίπεδο·

ΚΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια βιοποικιλότητας συνδέεται με οικονομικές δραστηριότητες· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να σέβονται τα όρια του πλανήτη·

ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων έχει άμεσα και έμμεσα οικονομικά οφέλη για τους περισσότερους τομείς της οικονομίας και στηρίζει τη λειτουργία των οικονομιών και των κοινωνιών μας· λαμβάνοντας υπόψη ότι όλες οι επιχειρήσεις εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από υπηρεσίες οικοσυστήματος· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια βελτιωμένη πολιτική για τη βιοποικιλότητα με αποτελεσματικά μέτρα έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει την οικονομία και να προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης·

ΚΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κύριες άμεσες αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας είναι οι αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, η εξόρυξη φυσικών πόρων, η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση και η εισβολή ξένων ειδών·[29] λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από τη διατήρηση και την αποκατάσταση της φύσης, η δράση σχετικά με τους παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας ειδικά στους τομείς της χρήσης της γης και του μετασχηματισμού των συστημάτων διατροφής είναι κεντρικής σημασίας για μια αποτελεσματική στρατηγική για τη βιοποικιλότητα μετά το 20201[30]·

ΚΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έδαφος είναι κοινός πόρος[31] και ότι η βιολογική ποικιλομορφία του υφίσταται αυξανόμενη πίεση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρακολούθηση της βιολογικής ποικιλομορφίας του εδάφους σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και των τάσεων στην έκταση και τον όγκο του, θα πρέπει να συμπληρώνουν τις τακτικές έρευνες για τη χρήση γης και για τις φυσικές και χημικές παραμέτρους σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο·

ΚΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γεωργική βιοποικιλότητα καλύπτει όλες τις συνιστώσες της βιολογικής ποικιλότητας που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τη γεωργία και όλα τα στοιχεία της βιολογικής ποικιλότητας που αποτελούν γεωργικά οικοσυστήματα, τα οποία αναφέρονται επίσης ως γεωργικά οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένης της ποικιλίας και της μεταβλητότητας των ζώων, των φυτών και των μικροοργανισμών σε επίπεδο γενετικού υλικού, είδους και οικοσυστήματος, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση βασικών λειτουργιών του αγροοικοσυστήματος, της δομής και των διαδικασιών του·

Λ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μακροπρόθεσμες τάσεις των πληθυσμών πτηνών που απαντώνται στις γεωργικές εκτάσεις και τα δάση και πεταλούδων που απαντώνται σε χορτολιβαδικές εκτάσεις καταδεικνύουν ότι η ΕΕ έχει βιώσει σημαντική μείωση στη βιοποικιλότητα γεωργικών γαιών[32]· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό οφείλεται πρωτίστως στην απώλεια, στον κατακερματισμό και την υποβάθμιση των φυσικών οικοσυστημάτων, που προκαλούνται κυρίως από την εντατικοποίηση της γεωργίας, την εντατική διαχείριση δασών, την εγκατάλειψη της γης και την επέκταση των αστικών περιοχών[33]·

ΛΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη διαχείριση των γεωργικών εκτάσεων συμβάλλει σε ευρύτερες λειτουργίες του οικοσυστήματος, όπως η προστασία της βιοποικιλότητας, η δέσμευση άνθρακα, η διατήρηση της ποιότητας των υδάτων και του αέρα, η διατήρηση της υγρασίας του εδάφους με μείωση της απορροής, διήθηση των υδάτων και έλεγχο της διάβρωσης·

ΛΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτιμάται, με βάση τη βιομάζα, ότι από όλα τα θηλαστικά στη γη τα περισσότερα είναι εκτρεφόμενα ζώα και μόνο ένα χαμηλό ποσοστό είναι άγρια· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει επίσης ανησυχητικά χαμηλό επίπεδο γενετικής ποικιλότητας στα πτηνά[34]·

ΛΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τομείς της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης μπορούν να συμβάλουν στους ΣΒΑ των Ηνωμένων Εθνών·

ΛΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι επιστημονικές μελέτες έχουν εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις σημαντικές μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση ορισμένων αλιευτικών τεχνικών στη βιοποικιλότητα των ωκεανών και στο θαλάσσιο περιβάλλον·

ΛΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και στη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τη χρήση βιώσιμων μεθόδων και τεχνικών·

ΛΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποβάθμιση των οικοτόπων και η διατάραξη των μεταναστευτικών διαδρόμων, καθώς και η υπερεκμετάλλευση λόγω αλιείας, μεταξύ άλλων παραγόντων, έχουν φέρει ορισμένα είδη ψαριών, όπως ο οξύρρυγχος, στο χείλος της εξαφάνισης·

ΛΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά ορισμένες διαπιστωθείσες βελτιώσεις στη βιωσιμότητα όσον αφορά την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων σε ορισμένες θαλάσσιες λεκάνες, εξακολουθούν να υπάρχουν περιοχές που εγείρουν ανησυχίες, ιδίως δε η Μεσόγειος Θάλασσα·

ΛΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει θέσει στόχους στο πλαίσιο της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική· λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθούν να απαιτούνται μέτρα για την επίτευξη του στόχου της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των υδατικών συστημάτων·

ΛΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η το ΕΕΣ έχει δηλώσει[35] πως μολονότι έχει θεσπιστεί πλαίσιο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, οι δράσεις της ΕΕ δεν έχουν οδηγήσει σε επαρκή προστασία των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων και οι σημερινές προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες προσφέρουν μόνο περιορισμένη προστασία·

Μ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση αντιστοιχούν στο 43 % της χερσαίας έκτασης της ΕΕ και περιέχουν το 80 % της χερσαίας βιοποικιλότητάς της[36]· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες δασοπονίας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία πίεσης που αναφέρεται για τα είδη[37], η οποία επηρεάζει ιδίως αρθρόποδα, θηλαστικά και μη αγγειώδη φυτά· λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά είδη που εξαρτώνται από τα δάση επηρεάζονται αρνητικά από την απομάκρυνση νεκρών, ημιθανών και παλαιών δέντρων[38], τη μείωση των παλαιών δασών και ορισμένες μεθόδους διαχείρισης των δασών, όπως η αποφλοίωση·

ΜΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση φιλοξενούν περισσότερο από το 75 % της παγκόσμιας χερσαίας βιοποικιλότητας·[39] λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει κάνει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών, της υποβάθμισης των δασών και των οικοσυστημάτων για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα[40]·

ΜΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η καλή κατάσταση του περιβάλλοντος και τα υγιή οικοσυστήματα έχουν ζωτική σημασία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καθώς τα οικοσυστήματα διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη βιοποικιλότητα, επειδή οι κλιματικές μεταβολές καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την έκταση της γεωγραφικής κατανομής των ειδών· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε περιοχές όπου το κλίμα δεν είναι πλέον κατάλληλο, ορισμένα είδη αλλάζουν τη γεωγραφική τους παρουσία και άλλα εξαφανίζονται σε τοπικό επίπεδο·

ΜΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση και οι προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα έχουν τη δυνατότητα να παράσχουν ισχυρή πολιτική σύνδεση μεταξύ των τριών συμβάσεων του Ρίο, αντιμετωπίζοντας την κλιματική αλλαγή και την απώλεια βιοποικιλότητας με ολοκληρωμένο τρόπο·

ΜΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την IPBES, η ρύπανση είναι μία από τις πέντε αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για περίπου 500 χημικά προϊόντα και ότι, έως τα τέλη Απριλίου 2019, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων έκρινε ότι 450 ουσίες υπόκεινται σε επαρκείς ρυθμίσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι για 10.000 ακόμα ουσίες θεωρείται ότι η επικινδυνότητά τους έχει χαρακτηριστεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό, ενώ διατίθενται περιορισμένες πληροφορίες για την επικινδυνότητα περίπου 20.000 ουσιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι για την πλειονότητα, δηλαδή περίπου 70.000 ουσίες δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου πληροφορίες όσον αφορά τον κίνδυνο από την έκθεση σε αυτές· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει επειγόντως να καλυφθούν σημαντικά κενά γνώσεων όσον αφορά όλες τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών στη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον·

ΜΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η φωτορύπανση αλλοιώνει τα φυσικά νυχτερινά επίπεδα φωτός για ανθρώπους, ζώα και φυτά, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τη βιοποικιλότητα, για παράδειγμα, μέσω της διατάραξης της ισορροπίας μεταξύ της μεταναστευτικής, νυχτερινής και αναπαραγωγικής δραστηριότητας των ζώων, και επιφέροντας κατά συνέπεια απώλεια εντόμων και επικονιαστών που ελκύονται από το τεχνητό φως με θανάσιμα αποτελέσματα·

ΜΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών για το 2020[41], τα χωροκατακτητικά ξένα είδη (IAS) είναι τώρα παρόντα σε όλα τα οικοσυστήματα και απειλούν τα αστικά οικοσυστήματα και ιδίως τις γεωργικές εκτάσεις·

ΜΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρέχουσες αρνητικές τάσεις στη βιολογική ποικιλομορφία και τα οικοσυστήματα θα υπονομεύσουν την πρόοδο προς την επίτευξη όχι μόνο των ΣΒΑ που σχετίζονται σαφώς με αυτά, αλλά και των ΣΒΑ που σχετίζονται με τη φτώχεια, την πείνα, την υγεία, το νερό, τις πόλεις, και το κλίμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια και η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας πρέπει, επομένως, να θεωρούνται ζήτημα όχι μόνο περιβαλλοντικό, αλλά επίσης αναπτυξιακό, οικονομικό, κοινωνικό και δεοντολογικό·

ΜΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το 80 % της βιοποικιλότητας της ΕΕ ζει αυτή τη στιγμή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και υπερπόντιες χώρες και εδάφη[42]·

ΜΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να συμμορφώνονται με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη βιοποικιλότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, πέραν των υποχρεώσεών τους σχετικά με τη συνοχή της πολιτικής στην εξωτερική δράση, σύμφωνα με την υποχρέωσή τους βάσει του Χάρτη να ενσωματώνουν στις πολιτικές της ΕΕ υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, και σύμφωνα με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης·

Ν. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έργο του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον προετοιμάζει το έδαφος για τη διαμόρφωση ενός νομικού πλαισίου με υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με το περιβάλλον και τη γη που έχουν δεχθεί επιθέσεις έχει αυξηθεί σημαντικά σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια·

ΝΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τουλάχιστον το ένα τέταρτο της παγκόσμιας γης εκτιμάται ότι ανήκει, βρίσκεται στη διαχείριση, χρησιμοποιείται ή καταλαμβάνεται από αυτόχθονες πληθυσμούς και τοπικές κοινότητες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών αναγνωρίζει τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αυτόχθονες λαοί και οι τοπικές κοινότητες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας και ότι εάν δεν αναγνωριστούν τα δικαιώματά τους, οι παγκόσμιοι στόχοι για τη βιοποικιλότητα δεν μπορούν να επιτευχθούν·

ΝΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο το παράνομο όσο και το νόμιμο εμπόριο και η χρήση άγριων ζώων συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της βιοποικιλότητας και ότι η καταστροφή των φυσικών οικοτόπων και η εκμετάλλευση των άγριων ζώων συνδέονται με την εμφάνιση και εξάπλωση λοιμωδών νόσων[43]·

ΝΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την IPBES και την IPCC η θαλάσσια βιοποικιλότητα διατρέχει σοβαρό κίνδυνο[44]· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΕΕΑ έχει επιστήσει την προσοχή στην τρέχουσα κατάσταση υποβάθμισης του ευρωπαϊκού θαλάσσιου περιβάλλοντος και στην ανάγκη ταχείας αποκατάστασης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων μας και εξετάζει τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον[45]· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θαλάσσια κομβικά σημεία, όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι μανγκρόβια βλάστηση και οι βυθοί θαλάσσιας βλάστησης, υποβαθμίζονται σε μεγάλο βαθμό και απειλούνται από την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση·

ΝΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ωκεανός είναι ένας, και ότι η καλή περιβαλλοντική του κατάσταση έχει ζωτική σημασία για τη διασφάλιση της ανθεκτικότητάς του και για τη συνεχή παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών, όπως απορρόφηση CO2 και παραγωγή οξυγόνου· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κλιματικοί μηχανισμοί εξαρτώνται από την υγεία των ωκεάνιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, τα οποία πλήττονται επί του παρόντος από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση, την υπερεκμετάλλευση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, την οξίνιση, την αποξυγόνωση και τη διάβρωση των ακτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί αποτελούν μέρος της λύσης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της[46]·

ΝΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 80 % των θαλάσσιων απορριμμάτων είναι χερσαίο και έχουν συσσωρευτεί 150 τόνοι πλαστικών στους ωκεανούς μας[47]· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 80 % των αστικών λυμάτων απορρίπτονται στη θάλασσα· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην επιφάνεια, η σωρευτική μάζα των επιπλεόντων αποβλήτων αντιπροσωπεύει μόνο το 1 % των πλαστικών που απορρίπτονται στον ωκεανό[48]·

ΝΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γαλάζια οικονομία αποτελεί ευκαιρία για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων και παράκτιων δραστηριοτήτων·

ΝΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να ενθαρρυνθούν κοινές πρωτοβουλίες μεταξύ πολιτών, δήμων, ενώσεων, επιχειρήσεων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων κοινωνικών φορέων για την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·

ΝΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής απαιτεί αποτελεσματική συνεργασία σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, με συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών·

Η τρέχουσα κατάσταση της βιοποικιλότητας

1. χαιρετίζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και το επίπεδο φιλοδοξίας της·

2. εκφράζει, επίσης, οκανοποίηση για την πρωταρχική φιλοδοξία να διασφαλιστούν η αποκατάσταση, η ανθεκτικότητα και η επαρκής προστασία όλων των παγκόσμιων οικοσυστημάτων έως το 2050· τονίζει ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη αυτού του στόχου το συντομότερο δυνατόν·

3. θεωρεί ότι κατά την εφαρμογή της στρατηγικής θα πρέπει να διασφαλιστεί η συνοχή με άλλες στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, όπως η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο»· αναγνωρίζει τη σημασία των τριών διαστάσεων της βιώσιμης ανάπτυξης: περιβάλλον, οικονομία και κοινωνία· υπενθυμίζει ότι η περιβαλλοντική διάσταση, συμπεριλαμβανομένων της βιοποικιλότητας και της διατήρησης των οικοσυστημάτων, στηρίζει τις δύο άλλες διαστάσεις και αποτελεί τη θεμελιώδη βάση για τη βιώσιμη ανάπτυξη και για την επίτευξη των ΣΒΑ·

4. υπενθυμίζει ότι χρειάζεται επειγόντως να ενισχυθεί το όραμα για τις θαλάσσιες περιοχές στο πλαίσιο των νέων στρατηγικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στην παρακολούθηση της Πράσινης Συμφωνίας για την Ευρώπη, τη Στρατηγική για τη βιοποικιλότητα και τη Στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο»·

5. καλεί την Επιτροπή να βασίζει κάθε νομοθετική πρόταση σε ολοκληρωμένη εκτίμηση επιπτώσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις επιμέρους και σωρευτικές επιπτώσεις, καθώς και το κόστος της ανάληψης δράσης και της αδράνειας όσον αφορά τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις·

6. καλεί την Επιτροπή, για τους σκοπούς της διενέργειας εκτιμήσεων επιπτώσεων, να συμπληρώσει το μοναδικό εργαλείο που χρησιμοποιείται επί του παρόντος για την αξιολόγηση περιβαλλοντικών πτυχών με εργαλεία που εξετάζουν τις επιπτώσεις σε σχέση με τη βιοποικιλότητα, τη χρήση των πόρων και τη ρύπανση·

7. υπενθυμίζει τα συμπεράσματα της έκθεσης IPBES του 2019, σύμφωνα με τα οποία η φύση φθίνει παγκοσμίως με ρυθμό πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία και περίπου ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση από εκτιμώμενο συνολικό αριθμό άνω των οκτώ εκατομμυρίων·

8. σημειώνει ότι πρόκειται για την τρίτη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα που αποσκοπεί στην ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας της ΕΕ· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η βιοποικιλότητα στην ΕΕ εξακολουθεί να μειώνεται· εκφράζει τη βαθιά λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει επιτύχει ούτε τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με στόχο το 2020 ούτε τους παγκόσμιους στόχους του Aichi για τη βιοποικιλότητα·

9. τονίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 πρέπει να επιτύχει πλήρως τους στόχους της· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για τη λήψη ουσιαστικών και πρόσθετων μέτρων για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, ώστε να επιτευχθούν πλήρως οι νέοι στόχοι, οι οποίοι θα πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένοι και μετρήσιμοι·

10. τονίζει ότι η πανδημία COVID-19 κατέδειξε για άλλη μια φορά τη σημασία της ολιστικής εφαρμογής της αρχής «Μία υγεία» στη χάραξη πολιτικής, γεγονός που αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η ανθρώπινη υγεία, τα ζώα και το περιβάλλον είναι αλληλένδετα και ότι απαιτούνται επειγόντως μετασχηματιστικές αλλαγές σε ολόκληρη την κοινωνία· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της Επιτροπής στον συντονισμό και την υποστήριξη της προσέγγισης «Μία υγεία» στην ΕΕ και την προώθησή της σε όλα τα διεθνή φόρα· ζητεί την επανεξέταση και την επείγουσα πλήρη ευθυγράμμιση των σημερινών πολιτικών της ΕΕ με τις απαιτούμενες αλλαγές·

11. επισημαίνει ότι τα βαθύτερα αίτια των πανδημιών περιλαμβάνουν τις ίδιες παγκόσμιες περιβαλλοντικές αλλαγές που προκαλούν την απώλεια βιοποικιλότητας και την κλιματική αλλαγή[49], όπως η αλλαγή της χρήσης γης και τα νόμιμα και παράνομα εμπόριο και κατανάλωση άγριων ειδών· επισημαίνει ότι ο κίνδυνος πανδημιών μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη μείωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που προκαλούν απώλεια βιοποικιλότητας και ότι το εκτιμώμενο κόστος της μείωσης του κινδύνου πανδημιών είναι 100 φορές χαμηλότερο από το κόστος αντιμετώπισής τους[50]·

12. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να λάβουν πλήρως υπόψη τα επιστημονικά στοιχεία, τις εκθέσεις και τις συστάσεις σχετικά με τις ζωονόσους και τις πανδημίες, συμπεριλαμβανομένων της έκθεσης του εργαστηρίου της IPBES σχετικά με την απώλεια βιοποικιλότητας και τις πανδημίες[51], της έκθεσης του προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον, της 6 Ιουλίου 2020 , με τίτλο «Preventing the next pandemation –Zoonotic diseases and how to break the chain of transmission»[52], και του τριμερούς εννοιολογικού σημειώματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), του FAO και του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (OIE), του Απριλίου του 2010, για την αντιμετώπιση των κινδύνων που συνδέονται με την ανθρώπινη υγεία[53]·

13. εκφράζει την ικανοποίησή του για την προβλεπόμενη ενίσχυση της δράσης της ΕΕ κατά των πανδημιών και άλλων απειλών κατά της υγείας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας[54], συμπεριλαμβανομένης της θέσπισης ενός σχεδίου υγειονομικής κρίσης και πανδημίας της ΕΕ, όπως προβλέπεται στη νέα πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τις σοβαρές διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας[55], οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν τις πανδημίες με ζωονοσογόνο προέλευση·

Προστασία και αποκατάσταση

14. εκφράζει την ισχυρή υποστήριξή του στους στόχους της ΕΕ για προστασία τουλάχιστον του 30 % των θαλάσσιων και χερσαίων περιοχών της ΕΕ, που καλύπτει ευρύ φάσμα οικοσυστημάτων όπως τα δάση, οι υγρότοποι, οι τυρφώνες, οι λειμώνες και τα παράκτια οικοσυστήματα, και για την αυστηρή προστασία τουλάχιστον του 10 % των θαλάσσιων και χερσαίων περιοχών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων όλων των εναπομεινάντων πρωτογενών και παλαιών δασών και άλλων πλούσιων σε άνθρακα οικοσυστημάτων· τονίζει ότι οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να είναι δεσμευτικοί και να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη σε εθνικό επίπεδο, σε συνεργασία με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, και σύμφωνα με επιστημονικά τεκμηριωμένα κριτήρια και ανάγκες βιοποικιλότητας, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές ως προς το μέγεθος και το μερίδιο των φυσικών περιοχών σε κάθε κράτος μέλος και τις περιφερειακές και τοπικές συνθήκες·

15. τονίζει ότι αυτές οι προστατευόμενες περιοχές θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα οικολογικά συνεκτικό και αντιπροσωπευτικό δίκτυο, με βάση τις υφιστάμενες προστατευόμενες περιοχές· υπογραμμίζει ότι, εκτός από την αύξηση των προστατευόμενων περιοχών, πρέπει να διασφαλίζεται και η ποιότητα των προστατευόμενων περιοχών, μεταξύ άλλων μέσω επαρκούς χρηματοδότησης και εφαρμογής σαφών και αποτελεσματικών σχεδίων διατήρησης, κατάλληλης διαχείρισης, κατάλληλης παρακολούθησης και αξιολόγησης και αποτελεσματικής επιβολής της σχετικής νομοθεσίας·

16. υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις της IUCN , οι επιβλαβείς για το περιβάλλον βιομηχανικές δραστηριότητες και η ανάπτυξη υποδομών θα πρέπει να απαγορεύονται σε όλες τις κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών[56]·

17. τονίζει ότι χρειάζεται να οριστεί σαφώς τι σημαίνει αυστηρή προστασία· καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να διευκρινίσει τι είδους ανθρώπινες δραστηριότητες θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεωρηθούν επιτρεπόμενες υπό καθεστώς αυστηρής προστασίας όταν αφήνουν τις φυσικές διεργασίες ουσιαστικά άθικτες και είναι συμβατές με τις οικολογικές απαιτήσεις των περιοχών, με βάση μια κατά περίπτωση αξιολόγηση βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων·

18. υπογραμμίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, θα πρέπει επίσης να αποτραπεί η υποβάθμιση της υπόλοιπης θαλάσσιας και χερσαίας περιοχής της ΕΕ· ζητεί να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας πέραν των προστατευόμενων περιοχών· σημειώνει ότι η αποκατάσταση της φύσης και των οικοσυστημάτων στις προστατευόμενες περιοχές δεν αντισταθμίζει τη συνεχιζόμενη απώλεια βιοποικιλότητας και την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων σε άλλες περιοχές·

19. υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής των υπερπόντιων χωρών και εδαφών στις προσπάθειες διατήρησης και αποκατάστασης·

20. θεωρεί σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι βιογεωγραφικές περιοχές και να υιοθετηθεί μια προσέγγιση για το σύνολο της διακυβέρνησης όσον αφορά τις προστατευόμενες περιοχές, η οποία θα περιλαμβάνει την αξιολόγηση από τα κράτη μέλη της ανάγκης για μέτρα χρηματοδοτικής στήριξης και αντιστάθμισης στο πλαίσιο του χαρακτηρισμού των προστατευόμενων περιοχών· τονίζει την ανάγκη συμμετοχής όλων των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών γης·

21. υπενθυμίζει ότι η ΕΕ διαθέτει το μεγαλύτερο συντονισμένο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών στον κόσμο·

22. σημειώνει τη δέσμευση να μην υποβαθμιστούν οι τάσεις διατήρησης και η ικανοποιητική κατάσταση όλων των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών έως το 2030 και να διασφαλιστεί ότι, σε επίπεδο κρατών μελών, τουλάχιστον το 30 % των ειδών και των οικοτόπων που δεν βρίσκονται επί του παρόντος σε ικανοποιητική κατάσταση ανήκουν στην κατηγορία αυτή ή παρουσιάζουν ισχυρή θετική τάση· πιστεύει, ωστόσο, ότι θα πρέπει να επιτευχθεί ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης για όλα τα προστατευόμενα είδη και τους οικοτόπους στο πλαίσιο των οδηγιών για τα πτηνά[57] και τους οικοτόπους[58] το συντομότερο δυνατόν· τονίζει ότι υπάρχουν υποχρεώσεις για τη διασφάλιση της μη υποβάθμισης των ειδών· καλεί την Επιτροπή να καθορίσει από κοινού με τον ΕΕΑ μια σαφή βάση, να διασφαλίσει εναρμονισμένη και τακτική υποβολή εκθέσεων και να εργαστεί για την αντιμετώπιση των ελλείψεων της τρέχουσας μεθοδολογίας για εκτιμήσεις τάσεων·

23. καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την ποιότητα και την πληρότητα των συστημάτων παρακολούθησής τους για το δίκτυο Natura 2000, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης· τονίζει τη σημασία των εξειδικευμένων φορέων διαχείρισης και των σχεδίων διαχείρισης τοποθεσιών· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την ενημέρωση του ΕΕΑ[59], τα υφιστάμενα πρότυπα για την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης δεν είναι επαρκώς γνωστά και κατανοητά από τους επαγγελματίες· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν πιο στοχευμένη ανάπτυξη ικανοτήτων και να παράσχουν καλύτερη καθοδήγηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης για την αξιολόγηση και τη βελτίωση της διαχείρισης του δικτύου Natura 2000, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης παγκόσμιων προτύπων για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών (PAME), όπως ο πράσινος κατάλογος προστατευόμενων και διατηρητέων περιοχών της IUCN· καλεί επίσης την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τις προσαρμοστικές οδηγίες διαχείρισης για το δίκτυο Natura 2000, οι οποίες περιλαμβάνουν την εξέταση των πιθανών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα είδη και τα οικοσυστήματα·

24. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη γενετική ποικιλότητα των άγριων ειδών μέσω κατάλληλων μέτρων διατήρησης·

25. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν υλοποιήσει τον στόχο για το 2020 σχετικά με την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων, όπως ορίζεται στην οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το δίκτυο των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών μέσω βελτιωμένης συνδεσιμότητας, ενισχυμένης διαχείρισης, ισχυρότερου χωροταξικού σχεδιασμού και συστηματικών αξιολογήσεων και επιβολής·

26. εκφράζει την ανησυχία του για την κατάσταση των οικοσυστημάτων γλυκού νερού και των ειδών που ζουν εκεί· σημειώνει ότι, μεταξύ του 1970 και του 2016, η μείωση στην Ευρώπη ήταν η σοβαρότερη στον κόσμο, ανερχόμενη στο 93 %[60]·

27. υπογραμμίζει ότι η πλειονότητα της χερσαίας βιοποικιλότητας βρίσκεται σε δασικές περιοχές· σημειώνει ότι υπήρξαν μικρές βελτιώσεις στην κατάσταση διατήρησης για λίγους τύπους δασών[61], αλλά ότι η κατάσταση διατήρησης των δασικών οικοτόπων και των ειδών που καλύπτονται από τη νομοθεσία της ΕΕ για τη φύση δεν παρουσιάζει σημαντικές ενδείξεις βελτίωσης[62]· τονίζει ότι μεταξύ του 2011 και του 2020, σχεδόν το ένα τρίτο των δασών της ΕΕ αξιολογήθηκαν ως κακής κατάστασης διατήρησης (31 %) και πάνω από τα μισά αξιολογήθηκαν ως ανεπαρκούς κατάστασης διατήρησης (54 %)[63]·

28. επισημαίνει την κακή κατάσταση των δασών της Ευρώπης· τονίζει ότι σε ορισμένες βιογεωγραφικές περιοχές μόλις το 5 % των δασικών οικοτόπων του παραρτήματος Ι βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης[64] · υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξει επιδείνωση στις τάσεις και το καθεστώς διατήρησης όλων των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών· επισημαίνει σημαντικά επίπεδα περαιτέρω επιδείνωσης των δασικών οικοσυστημάτων σε δυσμενή κατάσταση διατήρησης στις περισσότερες βιογεωγραφικές περιοχές[65]·

29. σημειώνει με ανησυχία τις αναφερθείσες σημαντικές απώλειες δασικών ειδών και οικοτόπων· υπενθυμίζει ότι πέντε είδη δασικών δένδρων έχουν εξαφανιστεί σε άγρια κατάσταση, 42 είδη δασικών δένδρων απειλούνται σοβαρά και 107 είδη δασικών δένδρων απειλούνται με εξαφάνιση στην Ευρώπη·

30. θεωρεί ότι είναι σημαντικό και επείγον να διασφαλιστεί η αυστηρή προστασία όλων των εναπομεινάντων πρωτογενών και παλαιών δασών· τονίζει ότι η προδάσωση που επιτρέπει την ανάπτυξη των φυσικών δασών μεγαλύτερης ηλικίας είναι καίριας σημασίας για την αύξηση της επιφάνειας των παλαιών δασών· εκφράζει ικανοποίηση για τις συνεχιζόμενες συμμετοχικές διαδικασίες ορισμού, χαρτογράφησης και παρακολούθησης των πρωτογενών και υπεραιωνόβιων δασών·

31. καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την εθνική νομοθεσία για την ενίσχυση της προστασίας από την παράνομη υλοτομία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εναρμονίσουν τα υφιστάμενα δεδομένα, να συμπληρώσουν τα κενά όσον αφορά τη θέση των πρωτογενών και των παλαιών δασών, να δημιουργήσουν μια βάση δεδομένων για όλες τις πιθανές τοποθεσίες που πληρούν τα κριτήρια για παλαιά και πρωτογενή δάση αναδρομικά το 2020, και να θεσπίσουν προσωρινή αναστολή της υλοτομίας σε όλες τις σχετικές τοποθεσίες, ώστε να αποτραπεί η σκόπιμη καταστροφή τους και να διασφαλιστεί νομικά χωρίς καθυστέρηση το καθεστώς μη παρέμβασης των επιβεβαιωμένων περιοχών·

32. επικροτεί θερμά τη δέσμευση για την εκπόνηση νομοθετικής πρότασης σχετικά με το σχέδιο αποκατάστασης της φύσης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων δεσμευτικών στόχων αποκατάστασης, και επαναλαμβάνει την έκκλησή του για έναν στόχο αποκατάστασης τουλάχιστον του 30 % των χερσαίων και των θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ[66], ο οποίος θα πρέπει να εφαρμόζεται πλήρως από κάθε κράτος μέλος σε ολόκληρη την επικράτειά του, εντός και εκτός των προστατευόμενων περιοχών, με βάση τη βιοποικιλότητα και τις ανάγκες των οικοσυστημάτων που αντικατοπτρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας· τονίζει ότι οι στόχοι αποκατάστασης θα πρέπει να βασίζονται στην υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ και ότι οι προσπάθειες αποκατάστασης θα πρέπει να στηρίζουν, στο μέτρο του δυνατού, τη φυσική αναγέννηση·

33. θεωρεί ότι, εκτός από έναν συνολικό στόχο αποκατάστασης, η νομοθετική πρόταση σχετικά με το σχέδιο αποκατάστασης της φύσης της ΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους για οικοσυστήματα, οικοτόπους και είδη σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών βάσει των οικοσυστημάτων τους, με ιδιαίτερη έμφαση στα οικοσυστήματα για τους δύο σκοπούς της αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν· τονίζει ότι το μέσο θα πρέπει να περιλαμβάνει τα δάση, τους λειμώνες, τους υγροβιότοπους, τους επικονιαστές τυρφώνων, τους ποταμούς ελεύθερης ροής, τις παράκτιες περιοχές και τα θαλάσσια οικοσυστήματα· τονίζει ότι μετά την αποκατάσταση δεν θα πρέπει να επιτρέπεται υποβάθμιση του οικοσυστήματος· πιστεύει ότι η πρόοδος όσον αφορά τους στόχους αποκατάστασης πρέπει να αξιολογείται τακτικά τόσο σε επίπεδο κρατών μελών όσο και σε επίπεδο ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης ενδιάμεσων στόχων για την επίτευξη των στόχων του 2030·

34. υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν θετικά κίνητρα και συμμετοχικές διαδικασίες για να αυξηθεί η δέσμευση για την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·

35. τονίζει με έμφαση τη σημασία της πλήρους ενσωμάτωσης των στόχων της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης σε άλλες συναφείς πολιτικές και στρατηγικές· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για δεσμευτικούς στόχους για την αποκατάσταση των δασών[67], μεταξύ άλλων για την αύξηση και την αποκατάσταση της συνδεσιμότητας μεταξύ δασών· ζητεί να συμπεριληφθεί στο σχέδιο αποκατάστασης της φύσης η αποκατάσταση τουλάχιστον 25.000 χλμ. ποταμών ελεύθερης ροής στην ΕΕ μέσω της άρσης των εμποδίων και της αποκατάστασης των ζωνών υπερχειλίσεως·

36. εκφράζει τη βαθιά λύπη του για τη συρρίκνωση του πληθυσμού των επικονιαστών, οι οποίοι αποτελούν βασικό δείκτη της υγείας του περιβάλλοντος· τονίζει ότι η μείωση αυτή δεν σημαίνει μόνο απώλεια βιοποικιλότητας αλλά και απειλή για την επισιτιστική ασφάλεια· επαναλαμβάνει τη θέση που εξέφρασε στο ψήφισμά του σχετικά με την πρωτοβουλία της ΕΕ για τους επικονιαστές και ζητεί την επείγουσα αναθεώρηση της πρωτοβουλίας· υπογραμμίζει ότι η αναθεωρημένη πρωτοβουλία θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα νέο πλαίσιο παρακολούθησης των επικονιαστών σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρά μέτρα, σαφείς χρονικά δεσμευτικούς στόχους και δείκτες, συμπεριλαμβανομένων δεικτών αντικτύπου, και αναγκαία ανάπτυξη ικανοτήτων·

37. υπενθυμίζει την αντίρρησή του της 23 Οκτωβρίου 2019 όσον αφορά την αξιολόγηση των επιπτώσεων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στις μέλισσες[68] και εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το έγγραφο καθοδήγησης της EFSA για τις μέλισσες δεν έχει εγκριθεί επίσημα από τα κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η αναθεώρηση του εγγράφου καθοδήγησης της EFSA για τις μέλισσες και των μελλοντικών εκτελεστικών πράξεων διασφαλίζει τουλάχιστον ισοδύναμο επίπεδο προστασίας με εκείνο που θεσπίστηκε το 2013, για την αντιμετώπιση τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας τοξικότητας και της τοξικότητας των προνυμφών, καθώς και για τους άγριους επικονιαστές· τονίζει την ανάγκη για αυξημένη διαφάνεια στη διαδικασία επανεξέτασης· σημειώνει ότι η EFSA σχεδιάζει το δικό της σύστημα μοντελοποίησης, το ApisRAM, το οποίο φαίνεται να συνάδει περισσότερο με τη βιολογία των μελισσών από το BeeHAVE και να αφήνει λιγότερα περιθώρια για συγκρούσεις συμφερόντων·

38. τονίζει τη σημασία των χαρακτηριστικών τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας στις γεωργικές περιοχές για τη συμβολή στη βιοποικιλότητα και την προστασία και αποκατάσταση των επικονιαστών, καθώς και τον ρόλο των μελισσοκόμων· τονίζει ότι η αύξηση των χώρων πρασίνου στις αστικές περιοχές μπορεί επίσης να συμβάλει στην επίτευξη αυτών των στόχων· καλεί τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν μέτρα για διάφορες ομάδες επικονιαστών στα σχέδια στρατηγικής τους·

Παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας

39. υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 πρέπει να αντιμετωπίσει επαρκώς και τους πέντε κύριους άμεσους παράγοντες αλλαγής της φύσης: αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, άμεση εκμετάλλευση των οργανισμών, κλιματική αλλαγή, ρύπανση και εισβολή ξένων ειδών. τονίζει ότι θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της αλλαγής ή οι έμμεσες κινητήριες δυνάμεις, όπως τα μη βιώσιμα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, η δυναμική του πληθυσμού, το εμπόριο, οι τεχνολογικές καινοτομίες και τα μοντέλα διακυβέρνησης·

Αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας

40. τονίζει ότι η βιοποικιλότητα του εδάφους παρέχει ζωτικές υπηρεσίες οικοσυστήματος και μετριάζει την κλιματική αλλαγή, καθιστώντας την ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία των χερσαίων καταβοθρών άνθρακα· σημειώνει με ανησυχία την αύξηση της υποβάθμισης του εδάφους και την έλλειψη ειδικής νομοθεσίας της ΕΕ για το θέμα αυτό· αναγνωρίζει ότι υπάρχουν ορισμένες διατάξεις σε διάφορους νόμους που συμβάλλουν έμμεσα στην προστασία του εδάφους, αλλά θεωρεί ότι αυτό έχει οδηγήσει σε μερική προστασία και σε ιδιαίτερα κατακερματισμένη διακυβέρνηση στην ΕΕ· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση κοινού πλαισίου, με πλήρη σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας, για την προστασία και τη βιώσιμη χρήση του εδάφους και για την αποτελεσματική ενσωμάτωση της προστασίας αυτής σε όλες τις σχετικές πολιτικές της ΕΕ·

41. τονίζει ότι αυτό το κοινό πλαίσιο για το έδαφος θα πρέπει να αντιμετωπίσει όλες τις βασικές απειλές για το έδαφος, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της βιοποικιλότητας του εδάφους, της απώλειας οργανικής ύλης του εδάφους, της μόλυνσης, της αλάτωσης, της οξίνισης, της απερήμωσης, της διάβρωσης και της σφράγισης του εδάφους· τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν σε αυτό κοινοί ορισμοί, σαφείς στόχοι και ένα πλαίσιο παρακολούθησης· υποστηρίζει επίσης τη θέσπιση ειδικού στόχου απολύμανσης·

42. υπογραμμίζει ότι το υγιές έδαφος, συμπεριλαμβανομένης της ευφορίας και της δομής, είναι ζωτικής σημασίας για τον γεωργικό τομέα· επισημαίνει τον αρνητικό αντίκτυπο που έχουν οι μη βιώσιμες γεωργικές και δασοκομικές πρακτικές, οι αλλαγές στη χρήση γης, οι κατασκευαστικές δραστηριότητες, η σφράγιση και οι βιομηχανικές εκπομπές, μεταξύ άλλων, στα εδάφη· τονίζει ότι θα πρέπει να εφαρμόζονται δασικές και γεωργικές μέθοδοι που είναι λιγότερο επιζήμιες για τα εδάφη·

43. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 2010/75/ΕΕ περί βιομηχανικών εκπομπών και την οδηγία 2006/21/ΕΚ σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί καλύτερα η υποβάθμιση του εδάφους που προκαλείται από βιομηχανικές και εξορυκτικές δραστηριότητες· υπενθυμίζει το αίτημά του για έναν στόχο ανάκτησης υλικών για τα εκσκαφέντα εδάφη[69]·

44. καλεί τα κράτη μέλη –με βάση την αρχή της προφύλαξης και την αρχή ανάληψης προληπτικής δράσης, και λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους και τις αρνητικές επιπτώσεις για το κλίμα, το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα που προκύπτουν από την υδραυλική ρωγμάτωση για την εξόρυξη μη συμβατικών υδρογονανθράκων– να μην επιτρέψουν καμία νέα δραστηριότητα υδραυλικής ρωγμάτωσης στην ΕΕ και να σταματήσουν όλες τις υφιστάμενες δραστηριότητες·

45. υπενθυμίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να επιτύχει μηδενική υποβάθμιση της γης[70] έως το 2030 στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης (UNCCD), αλλά και ότι ο στόχος αυτός είναι απίθανο να επιτευχθεί σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ειδικής έκθεσης του ΕΕΣ[71]· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι παρά την απειλή που θέτει η απερήμωση για τη βιοποικιλότητα, τη γονιμότητα του εδάφους, τη φυσική ανθεκτικότητα των εκτάσεων, την παραγωγή τροφίμων ή την ποιότητα των υδάτων, και παρά το γεγονός ότι δεκατρία κράτη μέλη έχουν δηλώσει ότι πλήττονται από απερήμωση στο πλαίσιο της UNCCD, η Επιτροπή δεν αντιμετωπίζει το θέμα της απερήμωσης ουσιαστικά· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να είναι πιο φιλόδοξη και να παρουσιάσει χωρίς καθυστέρηση μια στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ για την απερήμωση και την υποβάθμιση της γης·

46. σημειώνει ότι στην ΕΕ, οι δραστηριότητες αστικοποίησης και αναψυχής ευθύνονται για το 13 % του συνόλου των αναφερόμενων πιέσεων στη φύση και το 48 % του συνόλου των θαλάσσιων πιέσεων[72]· επισημαίνει ότι οι πράσινες αστικές περιοχές και οι πράσινες υποδομές μπορούν να παρέχουν οικοσυστημικές υπηρεσίες για τη στήριξη της βιοποικιλότητας και τη συμβολή στη σωματική και ψυχική ευημερία του πληθυσμού·

47. υποστηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να δημιουργήσει πλατφόρμα της ΕΕ για τον οικολογικό προσανατολισμό των πόλεων· καλεί την Επιτροπή να θέσει συγκεκριμένους φιλόδοξους δεσμευτικούς στόχους για την αστική βιοποικιλότητα, τις λύσεις που βασίζονται στη φύση και τις προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα, και τις πράσινες υποδομές, προς όφελος τόσο των ανθρώπων όσο και της άγριας πανίδας και χλωρίδας και συμβάλλοντας στους συνολικούς στόχους βιοποικιλότητας· τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν μέτρα όπως ένα ελάχιστο ποσοστό πράσινων στεγών σε νέα κτίρια, να υποστηριχθεί η αστική γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης οπωροφόρων δένδρων, κατά περίπτωση, να διασφαλιστεί ότι δεν χρησιμοποιούνται χημικά φυτοφάρμακα και να μειωθεί η χρήση λιπασμάτων σε αστικές περιοχές πρασίνου της ΕΕ, όπως επίσης να αυξηθεί ο αριθμός των χώρων πρασίνου ανάλογα με τον αριθμό των κατοίκων, με παράλληλη αντιμετώπιση των ανισοτήτων όσον αφορά την πρόσβαση σε χώρους πρασίνου· καλεί επίσης την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επεκτείνουν τους επίγειους και θαλάσσιους οικολογικούς διαδρόμους στις αστικές περιοχές, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη ενός διευρωπαϊκού δικτύου πράσινων υποδομών (ΔΕΔ-Π) που θα συνδέεται με ένα διευρωπαϊκό δίκτυο για τη φύση (ΔΕΔ-Ν)·

Άμεση εκμετάλλευση οργανισμών

48. εκφράζει τη στήριξή του στους στόχους του 2030 για την υπαγωγή τουλάχιστον του 25 % των γεωργικών εκτάσεων σε βιολογική διαχείριση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίοι θα πρέπει να αυξηθούν μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα· εκφράζει, επιπλέον, την έντονη ικανοποίησή του για τον στόχο να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 10 % της γεωργικής γης θα αποτελείται από χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας, τα οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται σε κατάλληλο επίπεδο για την παροχή οικολογικής συνδεσιμότητας για οικοτόπους κατά μήκος και μεταξύ των τοπίων γεωργικής εκμετάλλευσης· τονίζει ότι αμφότεροι οι στόχοι θα πρέπει να ενσωματωθούν στη νομοθεσία της ΕΕ και να υλοποιηθούν από κάθε κράτος μέλος, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ)·

49. σημειώνει με μεγάλη ανησυχία ότι, σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τη βιοποικιλότητα στις γεωργικές εκτάσεις, ο αριθμός και η ποικιλία των ειδών στις γεωργικές εκτάσεις στην ΕΕ μειώνεται συνεχώς· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 δεν έθεσε μετρήσιμους στόχους και δράσεις για τη γεωργία, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της προόδου· υπενθυμίζει ότι η παρακολούθηση των δαπανών της ΚΓΠ για τη βιοποικιλότητα υπήρξε αναξιόπιστη και ότι υπήρξε έλλειψη συντονισμού μεταξύ των πολιτικών και των στρατηγικών της ΕΕ, με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπιστεί η μείωση της γενετικής ποικιλότητας[73]· καλεί την Επιτροπή να ακολουθήσει τις συστάσεις του ΕΕΣ σχετικά με τη βιοποικιλότητα στις γεωργικές εκτάσεις και να αξιοποιήσει τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030[74]·

50. θεωρεί επιτακτικό τον μετασχηματισμό της γεωργίας της ΕΕ ώστε να καταστεί βιώσιμη και να διασφαλιστούν υψηλά πρότυπα καλής διαβίωσης των ζώων, σύμφωνα με την οικολογική και κλιματική μετάβαση, με την ελαχιστοποίηση της χρήσης ορυκτών και χημικών εισροών και αντιβιοτικών· τονίζει ότι η γεωργία θα πρέπει να συμβάλλει στην προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·

51. θεωρεί ότι, λόγω των πιθανών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων, είναι επιτακτική ανάγκη οι γεωργοί να λαμβάνουν στήριξη, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής στήριξης, και κατάρτιση σε σχέση με τη μετάβαση σε βιώσιμα γεωργικά συστήματα για την προώθηση αγροοικολογικών και άλλων καινοτόμων βιώσιμων πρακτικών· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία της διασφάλισης σαφώς καθορισμένης και επαρκούς χρηματοδοτικής στήριξης, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, για την επίτευξη αυτών των στόχων, και καλεί, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ και τις πράσινες συνιστώσες της για τους σκοπούς αυτούς, αναπτύσσοντας παράλληλα επωφελείς για όλους λύσεις για την προστασία της βιοποικιλότητας·

52. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει μια στρατηγική για τη στήριξη των τοπικών αλυσίδων αξίας για την επίτευξη των προτεινόμενων στόχων και τονίζει ότι οι γεωργικές επιχειρήσεις μικρής κλίμακας χρειάζονται ειδική στήριξη για να συμβάλουν στη στρατηγική·

53. εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση της βιολογικής γεωργίας ως ισχυρής συνιστώσας στην πορεία της ΕΕ προς πιο βιώσιμα συστήματα τροφίμων, όσον αφορά τις ανησυχίες για την βιοποικιλότητα, αλλά και για την επίτευξη των στόχων δημόσιας πολιτικής για οικονομική ανάπτυξη, απασχόληση στις αγροτικές περιοχές, προστασία του περιβάλλοντος και δράση για το κλίμα· τονίζει τη σημασία που έχει για την αύξηση της υιοθέτησης βιολογικών μεθόδων καλλιέργειας το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τη βιολογική γεωργία·

54. υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη της παραγωγής βιολογικών τροφίμων πρέπει να συνοδεύεται από εξελίξεις και μέτρα με γνώμονα την αγορά και την αλυσίδα εφοδιασμού, που τονώνουν τη ζήτηση για βιολογικά τρόφιμα, μεταξύ άλλων μέσω δημόσιων συμβάσεων και ευρέος φάσματος μέτρων προώθησης, έρευνας, καινοτομίας, κατάρτισης και μεταφοράς επιστημονικών γνώσεων, με στόχο τη στήριξη της σταθερότητας της αγοράς βιολογικών προϊόντων και της δίκαιης αμοιβής των γεωργών και την προώθηση μέτρων στήριξης των νέων σε ηλικία γεωργών· τονίζει την ανάγκη να αναπτυχθεί ολόκληρη η αλυσίδα βιολογικών τροφίμω,ν προκειμένου να καταστεί δυνατή η τοπική μεταποίηση και διανομή των βιολογικών προϊόντων της ΕΕ·

55. σημειώνει ότι τα κράτη μέλη θα συμβάλουν με διαφορετικό τρόπο σε αυτούς τους πανευρωπαϊκούς στόχους αναλόγως του επιπέδου ανάπτυξης του βιολογικού τομέα τους και για τούτο ζητεί τον καθορισμό εθνικών στόχων· επισημαίνει ότι αυτοί οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν χωρίς ισχυρή οικονομική στήριξη, επαρκή εκπαιδευτικά προγράμματα και συμβουλευτικές υπηρεσίες· καλεί τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν τα δικά τους στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ αναλόγως, και την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι αυτά τα στρατηγικά σχέδια ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις·

56. υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να ενθαρρυνθούν η συλλογική προσέγγιση και η αξιοποίηση του πολλαπλασιαστικού της αποτελέσματος, για την προώθηση των δράσεων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, και καλεί την Επιτροπή να προωθήσει και να στηρίξει συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως είναι οι αγροδιατροφικοί συνεταιρισμοί, στην υλοποίηση μέτρων για την προστασία της βιοποικιλότητας με συλλογικό τρόπο·

57. τονίζει τον καίριο ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η ΚΓΠ στην προστασία και την προώθηση της βιοποικιλότητας των γεωργικών γαιών, μαζί με άλλες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΚΓΠ δεν υπήρξε αποτελεσματική όσον αφορά την αναστροφή της μείωσης της βιοποικιλότητας επί δεκαετίες· υπενθυμίζει ότι η παραγωγικότητα και η ανθεκτικότητα της γεωργίας εξαρτώνται από τη βιοποικιλότητα, η οποία είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας των επισιτιστικών μας συστημάτων και της επισιτιστικής ασφάλειας· θεωρεί ότι οι μικρές αλλαγές που επέφεραν οι διάφορες μεταρρυθμίσεις της ΚΓΠ δεν έστειλαν ισχυρό μήνυμα στους γεωργούς να αλλάξουν τις πρακτικές τους, και θεωρεί ότι απαιτούνται σημαντικές αλλαγές με βάση την πείρα και τις προβλέψεις σχετικά με τις κρίσεις του κλίματος και της βιοποικιλότητας·

58. επαναλαμβάνει ότι η ΚΓΠ θα πρέπει να συνάδει πλήρως με τους αυξημένους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και της στρατηγικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο», μεταξύ άλλων για την περαιτέρω ενσωμάτωση φιλικών προς τη βιοποικιλότητα και αγροοικολογικών προσεγγίσεων, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να θέσουν φιλόδοξες βάσεις για τη βιωσιμότητα και τη βιοποικιλότητα κατά τον καθορισμό των προτύπων αιρεσιμότητας και να διασφαλίσουν τη φιλόδοξη και ταχεία ανάπτυξη και υιοθέτηση μέτρων, ιδίως οικολογικών προγραμμάτων και γεωργοπεριβαλλοντικών και κλιματικών μέτρων· τονίζει ότι θα πρέπει να διατεθούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για την αποκατάσταση· καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τις συστάσεις της Επιτροπής για τους σκοπούς αυτούς·

59. καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία μέτρα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας, ιδίως στο πλαίσιο των στρατηγικών τους σχεδίων για την ΚΓΠ, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα φράκτες ή ζώνες ανάσχεσης, που θα πρέπει επίσης να αποσκοπούν στην προώθηση της οικολογικής διασυνδεσιμότητας μεταξύ οικοτόπων και στη δημιουργία πράσινων διαδρόμων·

60. τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί το πλαίσιο παρακολούθησης στο πλαίσιο της ΚΓΠ, μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης πιο αξιόπιστων δεικτών για τη μέτρηση των επιπτώσεών της· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει ανεξάρτητη αξιολόγηση του συνολικού αναμενόμενου αντικτύπου τους μετά την έγκριση των εθνικών στρατηγικών σχεδίων· καλεί την Επιτροπή, στις περιπτώσεις που η ανάλυση αυτή θεωρεί ανεπαρκείς τις προσπάθειες για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, να αναλάβει κατάλληλη δράση, όπως να ζητήσει από τα κράτη μέλη να τροποποιήσουν τα στρατηγικά τους σχέδια ή να αναθεωρήσουν τον κανονισμό για το στρατηγικό σχέδιο της ΚΓΠ στο πλαίσιο της ενδιάμεσης επανεξέτασης·

61. υπογραμμίζει τη σημασία των βιώσιμων διατροφικών συνηθειών· επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων παραγόντων, η κτηνοτροφία μπορεί να συμβάλει στην απώλεια της βιοποικιλότητας και στην κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να διευκολύνουν την υιοθέτηση υγιεινής και βιώσιμης διατροφής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής με βάση τα φυτά, ιδίως φρέσκα φρούτα και λαχανικά, και θα πρέπει επίσης έως το 2022 να αξιολογήσουν τις επιδοτήσεις που είναι επιβλαβείς για την καλή διαβίωση των ζώων με σκοπό τη σταδιακή κατάργησή τους·

62. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η γεωργική παραγωγή και κατανάλωση επικεντρώνονται όλο και περισσότερο σε περιορισμένο φάσμα γεωργικών καλλιεργειών, και εντός αυτών, σε περιορισμένες ποικιλίες και γονότυπους· υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση και η διατήρηση της γενετικής ποικιλότητας μέσω φυσικών μέσων είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της πολυμορφίας των γεωργικών οικοσυστημάτων και τη διατήρηση των τοπικών γενετικών πόρων, ιδίως ως αποθετήριο λύσεων για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων· υπογραμμίζει τη σημασία της χρήσης τοπικών ειδών και ποικιλιών που ανταποκρίνονται καλύτερα στα τοπικά οικοσυστήματα·

63. καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον η ανάπτυξη της λογιστικής καταγραφής του φυσικού κεφαλαίου μπορεί να περιορίσει και να εξορθολογίσει την εκμετάλλευση και τον αντίκτυπο στα οικοσυστήματα και, συνακόλουθα, να συμβάλει στην ανάσχεση και αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας· εκφράζει, ωστόσο, επιφυλάξεις σχετικά με τη σκοπιμότητα της ακριβούς ποσοτικής μέτρησης της αξίας της φύσης και τονίζει ότι η φύση έχει εγγενή αξία· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή να παράσχει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δυνητική διεθνή πρωτοβουλία λογιστικής για το φυσικό κεφάλαιο·

64. καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία μέτρα στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων τους για την ΚΓΠ για την προώθηση περιοχών πλούσιων σε βιοποικιλότητα και χαρακτηριστικών τοπίου, με στόχο την επίτευξη έκτασης τουλάχιστον 10 % περιοχών υψηλής ποικιλομορφίας επωφελών για τη βιοποικιλότητα, όπως για παράδειγμα θαμνοστοιχίες, ζώνες ανάσχεσης, περιοχές στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται χημικές ουσίες και εκτάσεις προσωρινής αγρανάπαυσης, καθώς και εκτεταμένες γεωργικές εκτάσεις που προορίζονται για τη βιοποικιλότητα σε μακροπρόθεσμη βάση, και προώθηση της διασυνδεσιμότητας μεταξύ οικοτόπων και της δημιουργίας πράσινων διαδρόμων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το δυναμικό της βιοποικιλότητας·

65. σημειώνει ότι η παραγωγή γούνας, η οποία περιλαμβάνει τον περιορισμό χιλιάδων μη εξημερωμένων ζώων παρόμοιου γονότυπου σε μικρή απόσταση μεταξύ τους σε συνθήκες που προκαλούν χρόνια υπερένταση, πιθανότατα υποβαθμίζει σημαντικά την σωστή διαβίωση των ζώων και αυξάνει την ευαισθησία τους σε μολυσματικές νόσους όπως ζωονόσους, όπως συνέβη με τη νόσο COVID-19 στα μινκ·

66. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η δέσμευση της ΕΕ για πλήρη σεβασμό των μέγιστων βιώσιμων αποδόσεων (ΜΒΑ) έως το 2020, που αποτελεί βασικό στόχο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), δεν έχει επιτευχθεί· τονίζει ότι όλοι οι ιχθυοπληθυσμοί θα πρέπει να αποκατασταθούν σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη ΜΒΑ, με παράλληλη τήρηση της αρχής της προφύλαξης, ώστε να διασφαλίζεται ότι παρουσιάζουν κατανομή πληθυσμιακής ηλικίας και μεγέθους που είναι ενδεικτική ενός υγιούς αποθέματος· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για την πλήρη αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων και των ιχθυαποθεμάτων με σεβασμό της ΜΒΑ, χρησιμοποιώντας χωρίς καθυστέρηση μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, να βελτιώσουν την επιλεκτικότητα και την επιβίωση των ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας και να μειώσουν τον αντίκτυπο της αλιείας στα θαλάσσια οικοσυστήματα κατά την εφαρμογή αυτής της προσέγγισης, μεταξύ άλλων περιορίζοντας πρακτικές ή χρήσεις που έχουν αρνητικές επιπτώσεις·

67. υπενθυμίζει επίσης ότι, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό για τα τεχνικά μέτρα[75], η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 και δύναται να προτείνει μέτρα σε περιπτώσεις που υπάρχουν στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι οι σκοποί και οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί·

68. καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει την υποβάθμιση, τον ευτροφισμό και την οξίνιση των ωκεανών, μέσω της παρουσίασης ενός φιλόδοξου σχεδίου δράσης για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων· θεωρεί ότι θα πρέπει να εγκριθούν όλα τα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας, για τη μείωση των δυνητικών αρνητικών επιπτώσεων των οικονομικών και άλλων δραστηριοτήτων στους θαλάσσιους οικοτόπους·

69. τονίζει τη σημασία της δημιουργίας περιοχών αποκατάστασης των ιχθυαποθεμάτων ή ζωνών απαγόρευσης της αλιείας, ώστε να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση των ιχθυοπληθυσμών, μεταξύ άλλων σε περιοχές γονιμοποίησης και αναπαραγωγής· τονίζει τη σημασία της απαγόρευσης όλων των αλιευτικών και άλλων εξαγωγικών δραστηριοτήτων σε ζώνες απαγόρευσης της αλιείας·

70. υποστηρίζει σθεναρά τον στόχο της μηδενικής ανοχής της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας· επισημαίνει ότι η ΠΛΑ έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση των αποθεμάτων, στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στη βιοποικιλότητα και στην ανταγωνιστικότητα των αλιέων της ΕΕ· ζητεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της εμπορικής και της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ΠΛΑ·

71. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει μια προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα για όλους τους παράγοντες απώλειας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, η οποία θα λαμβάνει υπόψη την πίεση της αλιείας στα αποθέματα, τη βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, αλλά και άλλους παράγοντες όπως η ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η ναυτιλία και οι παράκτιες και παράκτιες χρήσεις, μεταξύ άλλων μέσω εκτιμήσεων των επιπτώσεων στο οικοσύστημα όλων των αλιευτικών και άλλων θαλάσσιων δραστηριοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη την ικανότητα των οικοσυστημάτων να συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτήν και στις αλληλεπιδράσεις θηρευτών·

72. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την προώθηση της ανάπτυξης και της εφαρμογής μεθόδων για την καλύτερη καλή μεταχείριση των αλιευμάτων κατά την αλίευση, την εκφόρτωση και τη θανάτωση, με βάση τα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία·

73. θεωρεί σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι πρακτικές ιχθυοκαλλιέργειας είναι βιώσιμες και βασίζονται σε υψηλό επίπεδο καλής μεταχείρισης των ιχθύων· πιστεύει ότι η παραγωγή υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να βασίζεται σε βιώσιμες μεθόδους παραγωγής, όπως οι εκτατικές μέθοδοι και η χρήση φυκών, δίθυρων, συστημάτων καλλιέργειας σε λίμνες και υδατοκαλλιεργειών λιμνοθαλασσών, που μπορούν να παρέχουν σημαντικές λειτουργίες και υπηρεσίες οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης των υγροτόπων, και να μειώνουν την πίεση που ασκείται στους πόρους και τη βιοποικιλότητα, πέραν της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και της παροχής διατροφής· εκφράζει την ανησυχία του για την αλίευση ιχθύων με μοναδικό σκοπό τη σίτιση σαρκοφάγων εκτρεφόμενων ιχθύων και θεωρεί ότι αυτή η πρακτική αλίευσης θα πρέπει να καταργηθεί σταδιακά και να αντικατασταθεί από βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις· τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι διοικητικές διαδικασίες που σχετίζονται με την υδατοκαλλιέργεια είναι σαφείς και μπορούν να εφαρμοστούν πλήρως· ζητεί από την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τις κατευθυντήριες γραμμές της σχετικά με την υδατοκαλλιέργεια και τις περιοχές Natura 2000, εάν χρειαστεί·

74. σημειώνει με ανησυχία ότι η εκτεταμένη φυσική διατάραξη του θαλάσσιου βυθού συνεχίζεται στα παράκτια ύδατα της ΕΕ, ιδίως ως αποτέλεσμα της αλιείας με τράτες βυθού[76], η οποία έχει χαρακτηριστεί από τον FAO ως ο τύπος εργαλείων που συμβάλλει περισσότερο στα ετήσια επίπεδα απορρίψεων και έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στον βυθό, ανάλογα με την αλιεία και τις ιδιαιτερότητες των αλιευτικών περιοχών[77]· υπενθυμίζει ότι οι τράτες βυθού είναι ένας από τους συνηθέστερους τύπους αλιευτικών εργαλείων στην ΕΕ[78]· υπενθυμίζει την υφιστάμενη απαίτηση να τεθεί τέρμα στην αλιεία με εργαλεία που έρχονται σε επαφή με βυθό σε βάθος κάτω των 400 μέτρων σε περιοχές όπου είναι γνωστό ή ενδέχεται να υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 2016/2336[79], μεταξύ άλλων και σε σχέση με τα θαλάσσια όρη· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή, μετά από τους περιορισμούς στη Μεσόγειο[80], να περιορίσει, όπου είναι αναγκαίο για την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων, τη χρήση τράτας βυθού και σε άλλες παράκτιες περιοχές, μεταξύ άλλων στο επικείμενο σχέδιο δράσης της για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, προκειμένου να διασφαλιστούν οι πλέον βιώσιμες και λιγότερο επιζήμιες πρακτικές·

75. τονίζει ότι τα σχέδια διαχείρισης της αλιείας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών σχετικά με τον αντίκτυπο των αλιευτικών πρακτικών στα είδη, τα ενδιαιτήματα, τη βιοποικιλότητα των ωκεανών και τα θαλάσσια περιβάλλοντα, και να συμβάλλουν με λύσεις για την επίλυση των αρνητικών επιπτώσεων που έχουν εντοπιστεί, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού της χρήσης τους ή της εισαγωγής νέων τεχνικών λύσεων μετριασμού· τονίζει περαιτέρω ότι τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ευαίσθητων ειδών θα πρέπει να εξαλειφθούν ή να μειωθούν σε επίπεδο που να επιτρέπει την πλήρη αποκατάσταση και ότι θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί η ζημία στους οικοτόπους του θαλάσσιου βυθού·

76. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει ορισμό των υπερτρατών και να εξετάσει το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για τον περιορισμό των δραστηριοτήτων τους στα ύδατα της ΕΕ, ιδίως για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων τους σε προστατευόμενες περιοχές·

77. θεωρεί απαραίτητη την καθιέρωση καλής συνεργασίας με τρίτες χώρες, ιδίως με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της παρακολούθησης των αλιευτικών πόρων σε μη ενωσιακά ύδατα με ισοδύναμο τρόπο, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα υγιές οικοσύστημα στα θαλάσσια ενδιαιτήματα πέραν των συνόρων·

78. υπενθυμίζει ότι η ΚΑλΠ και ο κανονισμός για τον έλεγχο της αλιείας[81] παρέχουν στην ΕΕ ένα κανονιστικό πλαίσιο με ειδικά εργαλεία για την αλιεία· εκφράζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η κοινωνικοοικονομική βιωσιμότητα των αλιέων που επηρεάζονται από τη μετάβαση σε οικολογικές πρακτικές στο πλαίσιο της γαλάζιας οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των συναφών αναγκών κατάρτισης· τονίζει ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για τους σκοπούς αυτούς από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας, Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας και το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη»·

79. ζητεί από το Συμβούλιο να δημοσιοποιεί προορατικά όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με τους εγκριθέντες κανονισμούς για τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα, σύμφωνα με τη σύσταση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή στην υπόθεση 640/2019/FP·

80. συνιστά τη συνεχή συλλογή δεδομένων προκειμένου να αξιολογούνται καλύτερα τα κριτήρια βιωσιμότητας και να αποτρέπεται ο καθορισμός αλιευτικών ζωνών όπου διαπιστώνεται ότι υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα·

81. επιμένει ότι η προτεραιότητα για τις προστατευόμενες περιοχές πρέπει να είναι η διατήρηση και η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και ότι καμία δραστηριότητα στις περιοχές αυτές δεν θα πρέπει να υπονομεύει αυτόν τον στόχο· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν τις επιβλαβείς ανθρώπινες δραστηριότητες εντός των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι στα εθνικά θαλάσσια χωροταξικά σχέδια λαμβάνεται υπόψη η ευαισθησία των ειδών και των οικοτόπων στις ανθρώπινες πιέσεις σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές·

82. υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης και της αποτελεσματικής εφαρμογής των υφιστάμενων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, ιδίως στα κομβικά σημεία βιοποικιλότητας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν, κατά προτεραιότητα, ειδικά σχέδια διαχείρισης για τις περιοχές αυτές, καθορίζοντας σαφείς στόχους διατήρησης και αποτελεσματικά μέτρα παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου· καλεί, ειδικότερα, τα κράτη μέλη να επιταχύνουν την ανάπτυξη και την υποβολή κοινών συστάσεων για τη διαχείριση της αλιείας στις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές τους δυνάμει του άρθρο 11 της ΚΑλΠ· θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθούν πλήρως υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα θαλάσσια είδη· καλεί επίσης την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να προτείνει κριτήρια και κατευθυντήριες γραμμές για τον κατάλληλο διαχειριστικό σχεδιασμό των καθορισμένων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, μεταξύ άλλων και στους οικολογικούς διαδρόμους, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις, και να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών·

83. καλεί την Επιτροπή να υπολογίζει τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (ΠΘΠ) στους διεθνείς στόχους μόνο μετά την κατάλληλη διαχείρισή τους·

84. θεωρεί ότι οι νέες ΠΘΠ θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο πλαίσιο του Natura 2000 και να προωθήσουν την οικολογική συνδεσιμότητα·

85. τονίζει ότι, όταν είναι επιτυχείς, οι ΠΘΠ προσφέρουν σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη, ιδίως για τις παράκτιες κοινότητες και τον τομέα της αλιείας και του τουρισμού, και ότι οι ΠΘΠ μπορούν να επιτελούν βασικές οικολογικές λειτουργίες για την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων και να βελτιώνουν την ανθεκτικότητά τους·

86. υπογραμμίζει ότι η νέα δασική στρατηγική της ΕΕ πρέπει να ευθυγραμμιστεί και να συνάδει με τον ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα και τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· τονίζει την ανάγκη για μια ολιστική και συνεπή δασική στρατηγική της ΕΕ που θα ενισχύει τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασών και του δασικού τομέα στην ΕΕ και θα προωθεί τα εκτεταμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη των δασών με πλήρη σεβασμό των κλιματικών και περιβαλλοντικών στόχων της ΕΕ· τονίζει την ανάγκη σαφούς ιεράρχησης της προστασίας και αποκατάστασης του κλίματος και της βιοποικιλότητας ως κεντρικών και αλληλένδετων στόχων στη νέα δασική στρατηγική της ΕΕ· ζητεί να συμπεριληφθούν στο σχέδιο αποκατάστασης της φύσης ειδικοί δεσμευτικοί στόχοι για την αποκατάσταση και την επακόλουθη προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, οι οποίοι θα πρέπει επίσης να ενσωματωθούν στη δασική στρατηγική της ΕΕ· θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές συνθήκες σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο·

87. τονίζει την ανάγκη, η δασική στρατηγική της ΕΕ να τηρεί την αρχή της επικουρικότητας και να αναγνωρίζει τις αρμοδιότητες της ΕΕ στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των δασών, και υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 191 ΣΛΕΕ η πολιτική της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος πρέπει να συμβάλλει, μεταξύ άλλων στόχων, στη διατήρηση, την προστασία και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και στη συνετή και ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων· υπενθυμίζει ότι τα δάση και η διαχείρισή τους επηρεάζονται από διάφορες πράξεις της ΕΕ·

88. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα περιβαλλοντικής προστασίας των δασών στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές τους·

89. τονίζει ότι η νέα δασική στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να προωθεί τη βιώσιμη διαχείριση των δασών· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν δεσμευτεί να εφαρμόζουν τον ορισμό και τις αρχές της βιώσιμης διαχείρισης των δασών· σημειώνει, ωστόσο, ότι η Επιτροπή αναπτύσσει έναν ορισμό της βιώσιμης διαχείρισης των δασών σε επίπεδο ΕΕ, ο οποίος θα πρέπει να βασίζεται στα υψηλότερα πρότυπα βιωσιμότητας, με κεντρικό στοιχείο την προστασία της βιοποικιλότητας και των πολύτιμων καταβοθρών άνθρακα, και ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, να αναπτυχθεί περαιτέρω η ιδέα αυτή με τους δείκτες και τα κατώτατα όρια που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Επιτροπή προτίθεται να καταρτίσει κατευθυντήριες γραμμές για τη δασοκομία κοντά στη φύση, οι οποίες θα πρέπει να ενσωματωθούν στην εφαρμογή της βιώσιμης διαχείρισης των δασών·

90. υπογραμμίζει τον ρόλο των δασών στη συμβολή στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ· θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην κυκλική και κλιμακωτή χρήση των δασικών και άλλων πόρων βιομάζας που δεν θέτει σε κίνδυνο την επιστημονικά τεκμηριωμένη δράση προστασίας και αποκατάστασης και τη δράση για το κλίμα· θεωρεί καλό παράδειγμα τη χρήση του ξύλου ως οικοδομικού υλικού·

91. υπογραμμίζει την ανάγκη, οι κανόνες της ΕΕ για τη χρήση της βιομάζας στην παραγωγή ενέργειας να αναθεωρηθούν και να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και του ευρωπαϊκού νόμου για το κλίμα, ιδίως στο πλαίσιο της οδηγίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων του κανονισμού για την ταξινόμηση·

92. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση να φυτευτούν τουλάχιστον τρία δισεκατομμύρια επιπλέον δέντρα στην ΕΕ· τονίζει ότι οι πρωτοβουλίες δενδροφύτευσης της ΕΕ θα πρέπει να βασίζονται σε σαφείς οικολογικές αρχές, την αναδάσωση, τη βιώσιμη αναδάσωση, τον οικολογικό προσανατολισμό των αστικών και περιαστικών περιοχών, την αποκατάσταση, την ενίσχυση της συνδεσιμότητας και τη γεωργοδασοκομία, σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι εν λόγω πρωτοβουλίες υλοποιούνται μόνο κατά τρόπο συμβατό και ευνοϊκό για τους στόχους βιοποικιλότητας, διασφαλίζοντας ότι η εν λόγω φύτευση δεν αντικαθιστά τα υφιστάμενα παλαιά δάση και τα δάση με βιοποικιλότητα, και συμβάλλοντας στη διασφάλιση της ανθεκτικότητας, της ποικιλότητας και της υγείας των δασών·

93. υπενθυμίζει τις θέσεις του που εκτίθενται αναλυτικά στο ψήφισμά του σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει επειγόντως πρόταση για ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ που θα βασίζεται σε υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια η οποία θα διασφαλίζει ότι οι αλυσίδες αξίας είναι βιώσιμες και τα προϊόντα ή τα βασικά προϊόντα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ δεν προκαλούν ούτε προέρχονται από αποψίλωση, υποβάθμιση των δασών, μετατροπή ή υποβάθμιση του οικοσυστήματος ή παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· σημειώνει ότι ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο της ΕΕ θα πρέπει επίσης να επεκταθεί ώστε να καλύπτει και άλλα οικοσυστήματα με υψηλά αποθέματα άνθρακα και πλούσια βιοποικιλότητα εκτός από τα δάση, όπως τα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, οι υγροβιότοποι, οι τυρφώνες και οι σαβάνες, προκειμένου να αποφευχθεί η μετατόπιση της πίεσης σε αυτά τα τοπία·

94. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα δημιουργίας νομικού πλαισίου, πρωτίστως στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που θα επιτρέπει την απαγόρευση του εμπορίου ορισμένων πρώτων υλών, προϊόντων και υπηρεσιών που θέτουν σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα·

95. τονίζει ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της παραγωγής και κατανάλωσης στηνΕΕ θα πρέπει να μειωθεί επειγόντως προκειμένου να παραμείνει εντός των ορίων του πλανήτη· καλεί την Επιτροπή να προτείνει δεσμευτικούς στόχους της ΕΕ για το 2030, ώστε να μειωθούν σημαντικά τα αποτυπώματα υλικών και κατανάλωσης της ΕΕ και να τεθούν εντός των ορίων του πλανήτη έως το 2050[82]· υποστηρίζει την Επιτροπή στην υιοθέτηση μιας προσέγγισης βάσει του κύκλου ζωής για τη μέτρηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των προϊόντων και των οργανισμών· θεωρεί ότι η παραγωγή και η χρήση πλαστικών θα πρέπει να μειωθούν· θεωρεί ότι οι οικονομικές δραστηριότητες που επηρεάζουν και εκμεταλλεύονται τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητά τους θα πρέπει να ενσωματώνουν όλες τις πιθανές διασφαλίσεις ώστε να μετριάζονται οι αρνητικές επιπτώσεις τους στα οικοσυστήματα αυτά·

Κλιματική αλλαγή

96. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του εύρους των χερσαίων ειδών θα μειωθεί σημαντικά σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη από 1,5 έως 2 °C και ότι τα θαλάσσια είδη θα απειληθούν εξίσου, ιδίως δεδομένου ότι αυτές οι αυξήσεις της θερμοκρασίας θα ξεπεραστούν κατά πάσα πιθανότητα με τις τρέχουσες πορείες· επαναλαμβάνει, συνεπώς, την ανάγκη να αυξηθούν σημαντικά οι φιλοδοξίες της ΕΕ, με προτεραιότητα στις λύσεις που βασίζονται στη φύση και στις προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα για την επίτευξη των στόχων μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και των στρατηγικών προσαρμογής, και να αυξηθεί η προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων φυσικών καταβοθρών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ ως συμπληρωματικό μέτρο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου·

97. καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στην αφθονία και τη γεωγραφική κατανομή των ειδών, να λάβει υπόψη την αξιολόγηση αυτή κατά την εφαρμογή της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να βοηθήσει τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν τα αποτελέσματα στις εθνικές πολιτικές τους και στις μελλοντικές εκθέσεις βάσει των οδηγιών για τη φύση·

98. τονίζει τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζουν τα υγιή ωκεάνια οικοσυστήματα στην ανάσχεση και την αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας και στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής· ζητεί τη διατήρηση και αποκατάσταση των πλούσιων σε άνθρακα ωκεάνιων οικοτόπων προκειμένου να βελτιωθούν η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, η προστασία των ακτών και η ανθεκτικότητα των θαλάσσιων ειδών και της αλιείας στην κλιματική αλλαγή· ζητεί περαιτέρω την ένταξή τους σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές με αποτελεσματική διαχείριση·

99. καλεί την Επιτροπή, μετά την έγκριση του ευρωπαϊκού νόμου για το κλίμα[83] και λαμβάνοντας υπόψη τον σημαντικό ρόλο των φυσικών καταβοθρών άνθρακα στην επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας, να προτείνει έναν φιλόδοξο επιστημονικά τεκμηριωμένο στόχο της ΕΕ για το 2030 όσον αφορά την εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τις φυσικές καταβόθρες άνθρακα, ο οποίος θα πρέπει να συνάδει με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να ορίζεται στη νομοθεσία· υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι η ταχεία μείωση των εκπομπών πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα·

100. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει το συντομότερο δυνατό ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων στόχων, το οποίο θα βελτιώνει τον συντονισμό και θα διασφαλίζει τη συνοχή, τη βιωσιμότητα και τις διασυνδέσεις για μελλοντικές δράσεις, και θα περιλαμβάνει δεσμεύσεις στο πλαίσιο του παγκόσμιου πλαισίου για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020, της συμφωνίας του Παρισιού, των εθνικά καθορισμένων συνεισφορών της και των ΣΒΑ· υπογραμμίζει τη σημασία του επίσημου συντονισμού, το συντομότερο δυνατόν, της παρακολούθησης, της υποβολής εκθέσεων και της επανεξέτασης των σχεδίων για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· επισημαίνει ότι τα ανθεκτικά και υγιή οικοσυστήματα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν και ότι οι συνέργειες μεταξύ της βιοποικιλότητας και των πολιτικών για το κλίμα θα πρέπει να διασφαλιστούν στις δράσεις στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Κλίμα·

101. χαιρετίζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι οι δράσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της στρατηγικής προσαρμογής θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται πλήρως με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και με τα μέτρα για την πρόληψη και την ετοιμότητα έναντι φυσικών καταστροφών στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης·

102. επιπλέον, υποστηρίζει προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα, όπως ορίζονται στη ΣΒΠ, οι οποίες προσφέρουν μια ολιστική στρατηγική για την ολοκληρωμένη διαχείριση της γης, των υδάτων και των έμβιων πόρων, η οποία προωθεί τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση με δίκαιο τρόπο·

103. τονίζει ότι ο όρος «λύσεις που βασίζονται στη φύση» θα πρέπει να οριστεί καλύτερα και ότι ο ορισμός αυτός θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν διακυβεύονται η βιοποικιλότητα και η ακεραιότητα του οικοσυστήματος· ζητεί, συνεπώς, να αναπτυχθεί σαφέστερος ορισμός σε επίπεδο ΕΕ, και να χαραχτούν κατευθυντήριες γραμμές και εργαλεία για τη χρήση λύσεων που βασίζονται στη φύση, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η συνδεσιμότητα στη φύση, καθώς και τα οφέλη και οι συνέργειες μεταξύ της διατήρησης της βιοποικιλότητας και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν·

104. επισημαίνει ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση εξακολουθούν να απουσιάζουν από πολλές εθνικές στρατηγικές για το κλίμα· πιστεύει ότι μια πολυμερής πλατφόρμα για λύσεις που βασίζονται στη φύση θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ πολυμερών διεθνών συμβάσεων για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή και να στηρίξει την επίτευξη των ΣΒΑ·

Ρύπανση

105. επικροτεί τους στόχους της Επιτροπής για μείωση της χρήσης πιο επικίνδυνων και χημικών φυτοφαρμάκων κατά 50 % και των απωλειών θρεπτικών συστατικών από τα λιπάσματα κατά 50 %, με αποτέλεσμα τη μείωση της χρήσης λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 20 % έως το 2030 , οι οποίοι θα πρέπει να θεσπιστούν στη νομοθεσία και να αναθεωρηθούν για την περίοδο μετά το 2030 με σκοπό τη συνέχιση των μειώσεων και την ανάληψη μακροπρόθεσμων δεσμεύσεων· ζητεί την αποτελεσματική αξιολόγηση αυτών των στόχων με βάση συγκεκριμένα ορόσημα·

106. καλεί την Επιτροπή να καθορίσει σαφείς και φιλόδοξες γραμμές βάσης για τους εν λόγω στόχους και, από κοινού με τα κράτη μέλη, να καθορίσει για κάθε κράτος μέλος δίκαιες συνεισφορές στους στόχους σε επίπεδο ΕΕ, οι οποίες θα αντικατοπτρίζουν τα διαφορετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές συνθήκες· επιμένει ότι κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα για την επίτευξη των στόχων του·

107. αντιτίθεται στην επανέγκριση της δραστικής ουσίας γλυφοσάτη μετά την 31η Δεκεμβρίου 2022· καλεί όλα τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν τις σχετικές προπαρασκευαστικές εργασίες για να παράσχουν σε όλους τους γεωργούς βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις μετά την απαγόρευση της γλυφοσάτης·

108. υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2019 σχετικά με την ενωσιακή διαδικασία έγκρισης φυτοφαρμάκων[84] και αναμένει από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ανταποκριθούν χωρίς καθυστέρηση σε όλες τις εκκλήσεις του· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει στην αναθεώρηση των μέτρων εφαρμογής του πλαισίου για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα διατάξεις για τη στήριξη του στόχου μείωσης των φυτοφαρμάκων σε επίπεδο ΕΕ, για παράδειγμα με την ενίσχυση και αποσαφήνιση των περιβαλλοντικών κριτηρίων για τη χορήγηση πρόσβασης στην αγορά φυτοφαρμάκων· τονίζει ότι, όταν η EFSA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν απαράδεκτες επιπτώσεις στο περιβάλλον, δεν θα πρέπει να χορηγείται απόφαση έγκρισης· καλεί την Επιτροπή να καταστήσει τα ρυθμιστικά δεδομένα κινδύνου πιο διαφανή και προσβάσιμα·

109. θεωρεί ότι η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 53 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί και να εφαρμόζεται μόνο για υγειονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η εν λόγω παρέκκλιση χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την απαγόρευση όλων των χρήσεων τριών νεονικοτινοειδών σε εξωτερικούς χώρους·

110. καλεί την Επιτροπή να ολοκληρώσει ταχέως την αναθεώρηση της οδηγία 2009/128/ΕΚ σχετικά με την ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων[85], συμπεριλαμβανομένων των στόχων μείωσης των φυτοφαρμάκων, και να λάβει όλα τα μέτρα για να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη δεσμεύονται για την εφαρμογή της, μεταξύ άλλων στα εθνικά τους σχέδια δράσης·

111. σημειώνει ότι η ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων οδηγεί σε ανθεκτικότητα στα φυτοφάρμακα, γεγονός το οποίο αποτελεί σημαντικό πρόβλημα που καθιστά τα φυτοφάρμακα λιγότερο αποτελεσματικά· επισημαίνει ότι η αυξημένη χρήση φυτοφαρμάκων και η εξάρτηση από αυτά συνεπάγεται υψηλό κόστος για τους γεωργούς· επισημαίνει ότι, για να αποφευχθούν η απώλεια βιοποικιλότητας και η ανθεκτικότητα στους επιβλαβείς οργανισμούς, θα πρέπει να ακολουθηθεί ιεραρχία δράσης, σύμφωνα με τις οκτώ αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2009/128/ΕΚ, σύμφωνα με τις οποίες τα χημικά φυτοφάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση·

112. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επιπτώσεων των χημικών ουσιών στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα τείνει να υποτιμάται και να παραγνωρίζεται στην κοινωνικοοικονομική ανάλυση κατά τη διαδικασία αδειοδότησης στο πλαίσιο του REACH· εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχή χρήση και αδειοδότηση επικίνδυνων χημικών ουσιών με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή σε περιπτώσεις έλλειψης δεδομένων ασφάλειας σχετικά με περιβαλλοντικά τελικά σημεία· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο του ρόλου της ως διαχειριστή κινδύνου, να λάβει περισσότερο υπόψη τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων και μακροπρόθεσμων επιπτώσεών τους, στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα·

113. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ίσα πρότυπα και αποτελεσματικούς ελέγχους στα γεωργικά προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες·

114. καλεί την Επιτροπή να επανεξετάσει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 396/2005 σχετικά με τα ανώτατα όρια καταλοίπων φυτοφαρμάκων[86], ώστε να συμπεριλάβει τους κινδύνους για την υγεία των ζώων και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους ως κριτήρια της νομοθεσίας·

115. εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, από την αρχή, τα εθνικά στρατηγικά σχέδια για τη γεωργία αντικατοπτρίζουν πλήρως τη φιλοδοξία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», η οποία περιλαμβάνει αυξημένο επίπεδο φιλοδοξίας για τη σημαντική μείωση της χρήσης και του κινδύνου των χημικών φυτοφαρμάκων, καθώς και της χρήσης λιπασμάτων και αντιβιοτικών· τονίζει τη σημασία της επίτευξης αυτών των στόχων με ολιστικούς και κυκλικούς τρόπους, όπως με υιοθετημένες αγροοικολογικές προσεγγίσεις, όπως η ολοκληρωμένη παραγωγή και η βιολογική γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της αμειψισποράς· τονίζει επίσης τη συμβολή της γεωργίας ακριβείας, της ψηφιοποίησης και άλλων εργαλείων για τη μείωση και την αποδοτική χρήση των φυτοφαρμάκων, των λιπασμάτων και των θρεπτικών συστατικών·

116. υπογραμμίζει ότι οι τομείς της γεωργίας, της αλιείας και των δασών της ΕΕ διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία και την αποκατάσταση της φύσης και πρέπει να συμμετέχουν πλήρως στην εφαρμογή της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· τονίζει ότι τα μέτρα εφαρμογής θα πρέπει να συνοδεύονται από σαφώς καθορισμένη στήριξη, προγράμματα κατάρτισης και μια εργαλειοθήκη βιώσιμων, ασφαλών, αποτελεσματικών και οικονομικά προσιτών λύσεων και εναλλακτικών λύσεων, καθώς και πρόσβασης στις πλέον πρόσφατες γνώσεις, τεχνολογία και συμβουλευτικές υπηρεσίες· υπογραμμίζει, επιπλέον, τη συμβολή που μπορούν να έχουν τα θετικά κίνητρα και η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών στην εφαρμογή της στρατηγικής·

117. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι στόχοι της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 αντικατοπτρίζονται πλήρως στην εφαρμογή της στρατηγικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο», της στρατηγικής για τις χημικές ουσίες για τη βιωσιμότητα και στο επικείμενο σχέδιο δράσης μηδενικής ρύπανσης, το οποίο θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει τη φωτορύπανση και την ηχορύπανση, συμπεριλαμβανομένου του υποθαλάσσιου θορύβου· τονίζει τη σημασία της αντιμετώπισης της ρύπανσης στην πηγή ως προτεραιότητας, με παράλληλη διασφάλιση της χρήσης των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνολογιών·

118. καλεί την Επιτροπή να θέσει έναν φιλόδοξο στόχο μείωσης για το 2030 όσον αφορά τη χρήση τεχνητού φωτός σε εξωτερικούς χώρους και να προτείνει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να μειωθεί το τεχνητό φως τη νύχτα από τα κράτη μέλη·

119. τονίζει την ανάγκη η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 να περιλαμβάνει ειδικά μέτρα για τη μείωση της ρύπανσης με άμεσο αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα και την υγεία, όπως τα πλαστικά, τα μικροπλαστικά και η χημική ρύπανση· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την ταχεία εφαρμογή όλων των δράσεων του νέου σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία και της σχετικής νομοθεσίας·

Χωροκατακτητικά ξένα είδη

120. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα χωροκατακτητικά ξένα είδη συνιστούν σοβαρή απειλή για το περιβάλλον, τα μέσα διαβίωσης και την επισιτιστική ασφάλεια και βλάπτουν αμετάκλητα τις προστατευόμενες περιοχές και τη βιοποικιλότητά τους, και ότι αυτό επιδεινώνεται από την κλιματική αλλαγή·

121. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ο κατάλογος των χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 6 % των χωροκατακτητικών ξένων ειδών που υπάρχουν στην ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να εντείνει τη δράση της και να διασφαλίσει ότι τα χωροκατακτητικά ξένα είδη που επηρεάζουν απειλούμενα είδη περιλαμβάνονται στον κατάλογο· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να βελτιώσει την πρόληψη με την καθιέρωση υποχρεωτικών εκτιμήσεων κινδύνου πριν από την πρώτη εισαγωγή μη αυτοχθόνων ειδών και με την πρόταση λευκών καταλόγων σε επίπεδο ΕΕ των ειδών που επιτρέπεται να εισάγονται, να διατηρούνται, να αναπαράγονται και να διατίθενται στο εμπόριο ως ζώα συντροφιάς βάσει επιστημονικής αξιολόγησης κινδύνου και οικολογικών χαρακτηριστικών στην ΕΕ το συντομότερο δυνατόν·

122. τονίζει ότι το εξωτικό εμπόριο ζώων συντροφιάς είναι ένας από τους κύριους τρόπους εισαγωγής των χωροκατακτητικών ξένων ειδών και ότι, πέραν αυτού, η εισαγωγή των χωροκατακτητικών ξένων ειδών συνδέεται επίσης με άλλους παράγοντες καταπόνησης, όπως οι χερσαίες και θαλάσσιες μεταφορές και τα θαλάσσια απορρίμματα· ζητεί την ανάπτυξη πρόσθετων μέτρων σε επίπεδο ΕΕ για την πρόληψη, τον έλεγχο και την εξάλειψη των χωροκατακτητικών ξένων ειδών, συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης ειδικών σχεδίων για τα είδη που απειλούνται σοβαρά με εξαφάνιση· τονίζει την ανάγκη για επαρκείς ανθρώπινους, τεχνικούς και οικονομικούς πόρους για τη στήριξη της πρόληψης και την παροχή βοήθειας στις πληγείσες περιοχές για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων και νεοεισαχθέντων χωροκατακτητικών ξένων ειδών·

123. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι μόνο ένα θαλάσσιο είδος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος[87]· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει αυτόν τον δυσανάλογα χαμηλό αριθμό θαλάσσιων χωροκατακτητικών ξένων ειδών, προκειμένου να διασφαλιστεί η δέουσα ευθυγράμμιση με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1143/2014[88]·

Πλαίσιο χρηματοδότησης, ενσωμάτωσης και διακυβέρνησης

124. τονίζει ότι τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη της πρόληψης και της αποκατάστασης υπερβαίνουν το επενδυτικό κόστος· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την αποτελεσματική ενσωμάτωση και θωράκιση της βιοποικιλότητας σε όλες τις δαπάνες και τα προγράμματα της ΕΕ βάσει της ταξινόμησης της ΕΕ· ζητεί την αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της «μη πρόκλησης σημαντικής ζημίας» στις δαπάνες και τα προγράμματα της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να παράσχει ολοκληρωμένη αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως ως ελάχιστο απαιτούμενο για τη φύση ποσό, να υποβάλει αντίστοιχες προτάσεις για τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ και να εξετάσει την ανάγκη για ένα ειδικό χρηματοδοτικό μέσο για τα ΔΕΔ-Ν· σημειώνει τη συμφωνία να ενσωματωθούν οι δαπάνες για τη βιοποικιλότητα στο 7,5 % από το 2024 και στο 10 % από το 2026 και μετά· θεωρεί ότι θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη τουλάχιστον του 10 % των ετήσιων δαπανών για τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου το συντομότερο δυνατόν από το 2021 και μετά· τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ της χρηματοδότησης για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· παροτρύνει τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν δράσεις για τη βιοποικιλότητα στα σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας· επιμένει ότι οι δαπάνες της ΕΕ που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα θα πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με μια αποτελεσματική, διαφανή και ολοκληρωμένη μεθοδολογία που θα καθοριστεί από την Επιτροπή, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο·

125. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αξιολογήσουν έως το 2022 ποιες επιδοτήσεις είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον, με σκοπό τη σταδιακή κατάργησή τους χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση· ζητεί τον αναπροσανατολισμό των οικονομικών κινήτρων προς θετικές για τη βιοποικιλότητα επενδύσεις και φορολογικά συστήματα προς την κατεύθυνση της αυξημένης χρήσης της περιβαλλοντικής φορολογίας και των περιβαλλοντικών εσόδων·

126. υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ να εκπληρώσει τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θέσουν τέλος σε όλες τις έμμεσες και άμεσες επιδοτήσεις για τα ορυκτά καύσιμα το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως το 2025·

127. θεωρεί ότι η σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων και άλλων επιζήμιων για το περιβάλλον επιδοτήσεων θα πρέπει επίσης να υποστηριχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ και της πράσινης διπλωματίας, μεταξύ άλλων μέσω συμφωνίας για χάρτη πορείας με ορόσημα για κάθε εμπορικό εταίρο·

128. υπενθυμίζει ότι ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης έχει εκτιμήσει ότι οι κυβερνήσεις παγκοσμίως δαπανούν περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως για στήριξη που ενδέχεται να είναι επιβλαβής για τη βιοποικιλότητα, δηλαδή πέντε έως έξι φορές περισσότερες από τις συνολικές δαπάνες για τη βιοποικιλότητα[89]·

129. καλεί την Επιτροπή να παράσχει σαφείς κατευθυντήριες γραμμές και κίνητρα για την κινητοποίηση ιδιωτικής χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα και την ευθυγράμμιση των επενδύσεων με τους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να παράσχει ένα φιλόδοξο και μακρόπνοο πλαίσιο που θα ενσωματώνει νομοθετικά μέτρα και οικονομικά κίνητρα τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να στηρίξει την επίτευξη των σκοπών και των στόχων στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, στο πλαίσιο της επικείμενης ανανεωμένης στρατηγικής για τη βιώσιμη χρηματοδότηση· καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για βιώσιμες εταιρικές συμβάσεις·

130. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη συνοχή της πολιτικής και να ευθυγραμμίσουν τις ενωσιακές και εθνικές πολιτικές με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· ζητεί επίσης να τηρούνται όλες οι αρχές των Συνθηκών σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ, ιδίως η αρχή της προφύλαξης και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»·

131. τονίζει την ανάγκη για ένα νομικά δεσμευτικό πλαίσιο διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας –έναν νόμο για τη βιοποικιλότητα– μετά από ολοκληρωμένη εκτίμηση επιπτώσεων που θα κατευθύνει την πορεία προς το 2050 μέσω μιας σειράς στόχων, συμπεριλαμβανομένων στόχων για το 2030 και τις δεσμεύσεις της COP15, και το οποίο θα θεσπίζει μηχανισμό παρακολούθησης με δείκτες SMART, εντός και πέραν των προστατευόμενων περιοχών· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τον σκοπό αυτόν το 2022· τονίζει ότι η εξασφάλιση επαρκών ανθρώπινων και οικονομικών πόρων θα είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διακυβέρνηση·

132. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο σύστασης ανεξάρτητης επιστημονικής ευρωπαϊκής ομάδας για τη βιοποικιλότητα ή παρόμοιου φορέα για την αξιολόγηση της συνοχής των μέτρων της ΕΕ με τη φιλοδοξία της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και να υποβάλει σχετικές συστάσεις πολιτικής, αποφεύγοντας κάθε πιθανή επικάλυψη με τις πολιτικές του ΕΟΧ ή άλλων ενωσιακών και διεθνών φορέων·

133. υπενθυμίζει ότι το άρθρο 37 του Χάρτη αντικατοπτρίζει την αρχή της διασφάλισης της προστασίας του περιβάλλοντος στη νομοθεσία της ΕΕ· θεωρεί ότι το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον θα πρέπει να αναγνωρίζεται στον Χάρτη και ότι η ΕΕ θα πρέπει να ηγηθεί της πρωτοβουλίας για την αναγνώριση παρόμοιου δικαιώματος σε διεθνές επίπεδο·

Έρευνα, καινοτομία και εκπαίδευση

134. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο των προγραμμάτων της ΕΕ για τη νεολαία, όπως η Ευρωπαϊκή Εθελοντική Υπηρεσία, και να δρομολογήσει ένα πρόγραμμα πράσινου Erasmus στο πλαίσιο του συνολικού προγράμματος Erasmus, επικεντρωμένο στην ανταλλαγή γνώσεων, φοιτητών και επαγγελματιών στον τομέα της αποκατάστασης και της διατήρησης·

135. τονίζει την ανάγκη για βαθύτερη κατανόηση της σύνθεσης της βιοποικιλότητας, των επιπτώσεών της στη λειτουργία των οικοσυστημάτων και της ανθεκτικότητας των οικοσυστημάτων· θεωρεί ότι τόσο η βασική όσο και η εφαρμοσμένη έρευνα για τη βιοποικιλότητα θα πρέπει να αυξηθούν και υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για τον σκοπό αυτό· ζητεί να συμπεριληφθεί η έρευνα για τη βιοποικιλότητα σε διάφορα ενωσιακά και εθνικά χρηματοδοτικά προγράμματα· επαναλαμβάνει τις εκκλήσεις του για ειδική αποστολή αφιερωμένη στη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη για σημαντική αύξηση της χρηματοδότησης της δημόσιας έρευνας·

136. τονίζει τη σημασία της περαιτέρω έρευνας σχετικά με τις βιογεωγραφικές περιοχές και την ταξινόμηση των οργανισμών, καθώς και σχετικά με τις επιπτώσεις της αποψίλωσης των δασών και της απώλειας της βιοποικιλότητας σε βασικές υπηρεσίες όπως η παροχή τροφίμων· υπογραμμίζει την ανάγκη να βελτιωθούν οι γνώσεις σχετικά με τους δεσμούς μεταξύ της εμφάνισης ασθενειών, αφενός, και του νόμιμου και παράνομου εμπορίου άγριων ειδών, της διατήρησης και της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων, αφετέρου·

137. πιστεύει ακράδαντα ότι θα πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα σχετικά με τους ωκεανούς, δεδομένου ότι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτοι· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο αυτό, να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη Δεκαετία Επιστήμης των Ωκεανών του ΟΗΕ και να ακολουθήσει τις συστάσεις της Αποστολής Starfish 2030: Αποκατάσταση των ωκεανών και των υδάτων μας· θεωρεί ότι θα πρέπει επίσης να παρέχεται χρηματοδότηση για τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων και τη βιοποικιλότητα·

138. ενθαρρύνει την έρευνα σχετικά με τη βιώσιμη γεωργική καινοτομία, τις τεχνολογίες και τις μεθόδους παραγωγής και τις πρακτικές για τους γεωργούς που βελτιώνουν τη βιοποικιλότητα και την υγεία των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων της ψηφιοποίησης, της βιώσιμης γεωργοδασοκομίας, των βιολογικών εναλλακτικών λύσεων χαμηλού κινδύνου αντί των χημικών φυτοφαρμάκων και της γεωργίας χωρίς φυτοφάρμακα·

139. θεωρεί ότι οι αυξημένες ερευνητικές προσπάθειες θα πρέπει επίσης να καλύπτουν τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις και τις ευκαιρίες των πολιτικών διατήρησης, της βιοποικιλότητας του εδάφους και της τήξης των παγετώνων και του μόνιμου παγετού·

140. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημιουργία του Κέντρου Γνώσεων για τη Βιοποικιλότητα και του νέου Παρατηρητηρίου της ΕΕ για το έδαφος·

141. υπογραμμίζει τη σημασία της διάθεσης επαρκών πόρων για τη συλλογή δεδομένων και την ανάπτυξη δεικτών για τη στήριξη της δημιουργίας ικανοτήτων και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών στον τομέα της βιοποικιλότητας· αναγνωρίζει τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης, των μαζικών δεδομένων και της ΤΝ για τη βελτίωση της κατανόησης και των γνώσεών μας σχετικά με τη βιοποικιλότητα·

142. καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τη συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις προσπάθειες έρευνας και καινοτομίας για να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·

143. πιστεύει ότι η γνώση σχετικά με το περιβάλλον θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης· υποστηρίζει τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών και για εκπαιδευτικούς σκοπούς· Τονίζει ότι θα πρέπει να υποστηριχθούν οι συμμετοχικές επιστήμες και η ευαισθητοποίηση, μεταξύ άλλων για να καταδειχθεί στην κοινωνία η ανάγκη προστασίας και αποκατάστασης της βιοποικιλότητας·

Παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020, διεθνής δράση και διακυβέρνηση των ωκεανών

144. υπενθυμίζει τη θέση που εξέφρασε στο ψήφισμά του σχετικά με την COP15 για τη βιοποικιλότητα και την ανάγκη για μια πολυμερή δεσμευτική συμφωνία μετά το 2020, παρόμοια με τη συμφωνία του Παρισιού, για την ανάσχεση και την αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2030, με στόχους και δείκτες SMART, ένα ισχυρό πλαίσιο εφαρμογής και έναν ανεξάρτητο, διαφανή και επιστημονικά τεκμηριωμένο μηχανισμό επανεξέτασης· πιστεύει ότι το 2021 αποτελεί ορόσημο για τη βιοποικιλότητα παγκοσμίως και ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο παγκοσμίως και να ασκήσει πίεση για υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας, αντίστοιχο ή υπεράνω του δικού της, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένων νομικά δεσμευτικών στόχων παγκόσμιας αποκατάστασης και προστασίας τουλάχιστον 30 % έως το 2030· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη δέσμευση του Συνασπισμού υψηλών φιλοδοξιών για τη φύση και τους ανθρώπους να προστατεύει το 30 % της ξηράς και της θάλασσας παγκοσμίως· υπογραμμίζει την ανάγκη στήριξης των χωρών χαμηλού εισοδήματος κατά την εφαρμογή αυτού του νέου πλαισίου· τονίζει τη σημασία της ανάληψης περαιτέρω δεσμεύσεων από τον ιδιωτικό τομέα για την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·

145. καλεί την Επιτροπή να προωθήσει ενεργά φιλόδοξους και σαφείς μακροπρόθεσμους στόχους· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι, στις διαπραγματεύσεις, η ΕΕ θα πρέπει ενδεχομένως να ζητήσει την προστασία του μισού πλανήτη έως το 2050[90]·

146. υποστηρίζει την ανάπτυξη διεθνούς συνθήκης για τις πανδημίες στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας σε μελλοντικές πανδημίες· επισημαίνει ότι μία από τις συστάσεις του εργαστηρίου της IPBES για τη βιοποικιλότητα και τις πανδημίες είναι η συγκρότηση ενός υψηλού επιπέδου διακυβερνητικού συμβουλίου για την πρόληψη της πανδημίας, το οποίο θα διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων, μεταξύ άλλων με την παροχή επιστημονικών πληροφοριών σχετικών με την πολιτική και τον συντονισμό του σχεδιασμού ενός πλαισίου παρακολούθησης, και θα θέσει τις βάσεις για πιθανούς στόχους που θα λειτουργήσουν στο σταυροδρόμι των τριών συμβάσεων του Ρίο· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προωθήσουν τη σύσταση ενός τέτοιου συμβουλίου στην COP15, το οποίο θα πρέπει να λειτουργεί σε συνέργεια με υφιστάμενους φορείς όπως η ΠΟΥ·

147. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ζητήσουν ειδική έκθεση της IPCC για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή·

148. εκφράζει την ανησυχία του για τις νέες νομικές, περιβαλλοντικές προκλήσεις, προκλήσεις σχετικά με τη βιοασφάλεια και τη διακυβέρνηση που ενδέχεται να προκύψουν από την απελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων γονιδίων που οδηγούν οργανισμούς στο περιβάλλον, μεταξύ άλλων για λόγους διατήρησης της φύσης· αναγνωρίζει το αποτέλεσμα της ειδικής ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα όσον αφορά τους γονιδιακούς οδηγούς και τα ζωντανά τροποποιημένα ψάρια[91], το οποίο εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις δυσκολίες πρόβλεψης της συμπεριφοράς τους, εκτίμησης των κινδύνων και ελέγχου τους μετά την ελευθέρωση· σημειώνει ότι οι οργανισμοί γονιδιακής κίνησης θα μπορούσαν οι ίδιοι να καταστούν χωροκατακτητικά είδη· θεωρεί ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν πλήρως τα υλικά καθοδήγησης, τα εργαλεία και το πλαίσιο περιβαλλοντικής παρακολούθησης σε παγκόσμιο και ενωσιακό επίπεδο, καθώς επίσης σαφής παγκόσμια διακυβέρνηση και αποτελεσματικοί μηχανισμοί για τον έλεγχο και την αντιστροφή των επιπτώσεων των γονιδιακών οργανισμών, και ότι απαιτείται πρόσθετη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία, το περιβάλλον, τις οικολογικές, τις δεοντολογικές και άλλες επιπτώσεις των γονιδιακών οργανισμών για την καλύτερη κατανόηση των πιθανών επιπτώσεών τους· θεωρεί, συνεπώς, ότι δεν θα πρέπει να επιτρέπονται οι ελευθερώσεις γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που κινούν γονίδια, μεταξύ άλλων για λόγους προστασίας της φύσης, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης[92]·

149. τονίζει τις δυνατότητες χρήσης της πράσινης διπλωματίας, της εμπορικής πολιτικής και της πολυμερούς δράσης για την προώθηση της προστασίας της βιοποικιλότητας εκτός Ευρώπης· εκφράζει την υποστήριξή του στην «Δεκαετία αποκατάστασης των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών» (2021-2031) και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν αποτελεσματικά την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας σε όλες τις εξωτερικές δράσεις·

150. καλεί την Επιτροπή να ηγηθεί των προσπαθειών για μια διεθνή συμφωνία σχετικά με τη διαχείριση των φυσικών πόρων ώστε να παραμείνουν εντός των «πλανητικών ορίων» για τη χρήση φυσικών πόρων·

151. τονίζει ότι η υποβάθμιση και η πίεση στα οικοσυστήματα βλάπτει τις συνολικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και υπονομεύει την πρόοδο προς την επίτευξη των περισσότερων από τους ΣΒΑ του 2030, ιδίως δε των στόχων για εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας, για εξασφάλιση πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση, για επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας, για εξασφάλιση υγιούς διαβίωσης και για μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών·

152. τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική υποβάθμιση αλληλεπιδρούν όλο και περισσότερο με τις κύριες αιτίες του εκτοπισμού των ανθρώπων, δεδομένου ότι οι πληθυσμοί εκτοπίζονται αναγκαστικά από τις οικίες τους λόγω των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και των καταστροφών· επισημαίνει ότι, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας της βιοποικιλότητας, οι κρίσεις αυτές θα πολλαπλασιαστούν τις επόμενες δεκαετίες, εκτός εάν αναληφθεί τώρα ταχεία και αποτελεσματική δράση· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να είναι έτοιμη για μετατοπίσεις και μετατοπίσεις λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και των καταστροφών λόγω της κλιματικής αλλαγής και αναγνωρίζει την ανάγκη λήψης κατάλληλων μέτρων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πληγέντων πληθυσμών·

153. καλεί την Επιτροπή να διευκολύνει, ειδικότερα, την ανάπτυξη ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς γνώσεων, της ανταλλαγής τεχνολογίας και της κατάρτισης σε δεξιότητες για τις δικαιούχους χώρες προκειμένου να εφαρμόσουν τη ΣΒΠ, τη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση ( CITES) και άλλες συμβάσεις και συμφωνίες που είναι απαραίτητες για την προστασία της βιοποικιλότητας στο πλαίσιο του Μηχανισμού Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ) και της Βοήθειας για το Εμπόριο· επιμένει στην ανάγκη να ενισχυθούν τα προγράμματα συνεργασίας με τρίτες χώρες για τη διατήρηση της τοπικής βιοποικιλότητάς τους, συμπεριλαμβανομένου του διακοινοβουλευτικού διαλόγου, και να βοηθηθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες στην εφαρμογή τους· ζητεί επίσης να βελτιωθεί η κοινή διαχείριση των διασυνοριακών οικοσυστημάτων και των μεταναστευτικών οδών και ειδών και να μειωθούν οι δυνατότητες μεταφοράς των κινδύνων απώλειας της βιοποικιλότητας σε άλλα μέρη του κόσμου·

154. επικροτεί πρωτοβουλίες όπως το αφρικανικό «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» και καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει παρόμοιες πρωτοβουλίες για άλλες περιοχές και να στηρίξει διεθνείς πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας σε ολόκληρο τον κόσμο, επεκτείνοντας παράλληλα τους βασικούς τομείς βιοποικιλότητας με στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των αναπτυσσόμενων χωρών στην κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι ο νέος ΜΓΑΔΣ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σημαντικός μοχλός αλλαγής για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας παγκοσμίως· θεωρεί ότι στον νέο ΜΓΑΔΣ θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σημαντική συνεισφορά του προϋπολογισμού για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, ως συμβολή στον συνολικό στόχο ενσωμάτωσης της βιοποικιλότητας·

155. πιστεύει ότι η γνώση των αυτοχθόνων και των τοπικών πληθυσμών είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική προστασία της βιοποικιλότητας και υπενθυμίζει ότι η ειδική έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή και τη γη αναγνωρίζει τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι αυτόχθονες πληθυσμοί και οι τοπικές κοινότητες στη διατήρηση του περιβάλλοντος· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τη διεθνή κοινότητα για να αναγνωρίσουν τη συμβολή τους στην προστασία της βιοποικιλότητας, να εγγυηθούν τα δικαιώματά τους και να στηρίξουν τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων· καλεί περαιτέρω τα κράτη μέλη να κυρώσουν χωρίς καθυστέρηση τη Σύμβαση του 1989 για τους αυτόχθονες και νομαδικούς πληθυσμούς της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) (Σύμβαση αριθ. 169 της ΔΟΕ)·

156. υποστηρίζει τις προσπάθειες του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα· καλεί τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να υποστηρίξουν και να προαγάγουν την παγκόσμια εφαρμογή των αρχών πλαισίου του 2018 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον που παρουσίασε ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον· καλεί επίσης την ΕΕ να στηρίξει την πρωτοβουλία του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον σχετικά με τα περιβαλλοντικά δικαιώματα·

157. ενθαρρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προωθήσουν την αναγνώριση της οικοκτονίας ως διεθνούς εγκλήματος βάσει του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ)·

158. εκφράζει ικανοποίηση για τις δεσμεύσεις της Επιτροπής να διασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή και επιβολή των διατάξεων για τη βιοποικιλότητα σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και να αξιολογήσει καλύτερα τις επιπτώσεις τους στη βιοποικιλότητα· επικροτεί ακόμη το γεγονός ότι η νέα εμπορική στρατηγική «απαιτεί στενότερη σύνδεση μεταξύ των εμπορικών και των εσωτερικών πολιτικών της ΕΕ» και αναγνωρίζει ότι «η διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτελεί παγκόσμια πρόκληση που απαιτεί παγκόσμια κινητοποίηση»[93]· υπογραμμίζει ότι η συμβολή του εμπορίου στη δραστική απώλεια βιοποικιλότητας έχει αντιμετωπιστεί ανεπαρκώς τόσο από τη δομή των υφιστάμενων συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ) όσο και από τους ισχύοντες κανόνες του ΠΟΕ· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να εξετάσει χωρίς καθυστέρηση συγκεκριμένα και ειδικά μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ δεν προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν απώλεια βιοποικιλότητας και ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να ευθυγραμμιστεί αποτελεσματικά με τη στρατηγική της για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·

159. καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι όλες οι νέες και μελλοντικές εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες είναι πλήρως συμβατές με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, τη Συμφωνία του Παρισιού, τις δεσμεύσεις της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα και τους ΣΒΑ, που περιλαμβάνουν δεσμευτικά και εκτελεστά κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων διασφαλίσεων και αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης , συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας επανεισαγωγής δασμών· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να προωθήσει παρόμοια μέτρα στις υφιστάμενες εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες·

160. τονίζει τη σημασία της συστηματικής συμπερίληψης, μαζί με την οικονομική και κοινωνική διάσταση, της διάστασης της βιοποικιλότητας σε όλες τις εκτιμήσεις επιπτώσεων στην αειφορία (SIA), οι οποίες πρέπει να ακολουθούν μεθοδολογία αρτιότερη από ό,τι στο παρελθόν, όπως προτείνεται από τις διαθέσιμες μελέτες της Επιτροπής, και να συνεκτιμούν με συνέπεια τα ζητήματα βιοποικιλότητας· ζητεί οι ΕΑΑ να πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διερευνητικής φάσης των μελλοντικών συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και επενδύσεων· ζητεί αυτές να επικαιροποιούνται τακτικά κατά την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να εντοπίζονται, να αξιολογούνται και να αντιμετωπίζονται επαρκώς οι πιθανοί κίνδυνοι στη βιοποικιλότητα τόσο επιτόπια όσο και στο σύνολο της ΕΕ όσο το δυνατόν νωρίτερα, και να διαμορφώνονται οι σχετικές διμερείς δεσμεύσεις που περιγράφονται στις διαπραγματεύσεις·

161. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη περιλαμβάνουν χάρτη πορείας με συγκεκριμένες και επαληθεύσιμες δεσμεύσεις για τις οποίες θα σημειωθεί πρόοδος σε άλλα κεφάλαια· τονίζει τη σημασία της συστηματικής διενέργειας τακτικών εκ των υστέρων αξιολογήσεων βιωσιμότητας και εκτιμήσεων επιπτώσεων των εμπορικών συμφωνιών, ώστε να διασφαλίζεται η συνοχή με τις διεθνείς δεσμεύσεις της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τα υφιστάμενα κεφάλαια των εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών χρησιμοποιώντας ενεργές και έγκαιρες ρήτρες επανεξέτασης για να διασφαλίσει την ευθυγράμμιση των υφιστάμενων ΣΕΣ με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, και να παρουσιάσει τα αποτελέσματα και τις προγραμματισμένες προσαρμογές της στο Κοινοβούλιο·

162. ζητεί, στο σχέδιο εντολής του για μελλοντικές συμφωνίες και κατά την επανεξέταση των υφιστάμενων συμφωνιών, το Συμβούλιο να καταστήσει τη ΣΒΠ ουσιαστικό στοιχείο των ΣΕΣ, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνηθούν υποχρεωτικοί μηχανισμοί επανεξέτασης των εθνικών στόχων· ζητεί από το Συμβούλιο να καταστήσει επίσης τη Σύμβαση CITES και τη Συμφωνία του Παρισιού ουσιώδη στοιχεία των ΣΕΣ, και να τονίσει την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή τους· τονίζει τη σημασία της επικείμενης μεταρρύθμισης του κανονισμού για το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή των πολυμερών συμβάσεων για τις κλιματικές και περιβαλλοντικές πτυχές που καλύπτονται από τον κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της ΣΒΠ·

163. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα εισαγόμενα προϊόντα πληρούν τα ίδια πρότυπα που απαιτούνται από τους ευρωπαίους παραγωγούς, προκειμένου να προστατευθούν το περιβάλλον και η βιοποικιλότητα, και να διασφαλιστεί ο σεβασμός των ανθρωπίνων και των εργασιακών δικαιωμάτων· τονίζει την ανάγκη να προωθηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη της πιθανής μετατόπισης των απωλειών βιοποικιλότητας στο εξωτερικό· καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις των εξαγωγών της ΕΕ και των μεθόδων παραγωγής τους στη βιοποικιλότητα·

164. καλεί την Επιτροπή να λάβει μέτρα για την απαγόρευση των εξαγωγών από την ΕΕ επικίνδυνων ουσιών που απαγορεύονται στην ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή του «μη βλάπτειν», τη Σύμβαση του Ρότερνταμ σχετικά με τη διαδικασία συναίνεσης μετά από ενημέρωση για ορισμένα επικίνδυνα χημικά προϊόντα και φυτοφάρμακα στο διεθνές εμπόριο και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία·

165. υποστηρίζει τη βούληση της Επιτροπής να συζητήσει και να προωθήσει στις διεθνείς συζητήσεις για το εμπόριο και το περιβάλλον μια ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του ΠΟΕ που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα των μελών να αποκρίνονται αποτελεσματικά στις παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις, ιδίως την κλιματική αλλαγή και την προστασία της βιοποικιλότητας· πιστεύει, επιπλέον, ότι η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για να συμπεριλάβει δεσμευτικά επίπεδα προστασίας της βιοποικιλότητας στις επικείμενες εργασίες για τη μεταρρύθμιση του ΠΟΕ· ενθαρρύνει την Επιτροπή να εξετάσει τη συμπερίληψη εμπειρογνωμοσύνης σχετικά με το εμπόριο και το περιβάλλον σε διαφορές που προκύπτουν από συγκρούσεις μεταξύ εμπορικών δεσμεύσεων και εξαιρέσεων για την προστασία του περιβάλλοντος· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την πρόταση αυτή στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της για το κλίμα και το εμπόριο στον ΠΟΕ· ζητεί μια ανεξάρτητη και εις βάθος ανάλυση των επιπτώσεων των υπόλοιπων διατάξεων του συστήματος επίλυσης διαφορών επενδυτή-κράτους και του συστήματος επενδυτικών δικαστηρίων στις εμπορικές συμφωνίες·

166. εκφράζει τη λύπη του για τα κενά στην εφαρμογή των κανονισμών της ΕΕ για την εμπορία άγριων ειδών, καθώς δεν καλύπτουν όλα τα κρίσιμα είδη και δεν παρέχουν την ίδια προστασία για τα ζώα που έχουν εκτραφεί σε αιχμαλωσία· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει από κοινού το νόμιμο και παράνομο εμπόριο στο πλαίσιο της αναθεώρησης του σχεδίου δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών, το οποίο θα πρέπει να συνάδει πλήρως με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να λαμβάνει επαρκή χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας προς τρίτες χώρες και κέντρα διάσωσης άγριων ειδών και καταφύγια· καλεί επίσης την Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία που θα διασφαλίζει ότι απαγορεύεται η εισαγωγή, η μεταφόρτωση, η αγορά και η πώληση άγριων ειδών που αιχμαλωτίζονται, μεταποιούνται, μεταφέρονται ή πωλούνται κατά παράβαση της νομοθεσίας στη χώρα προέλευσης·

167. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ηγηθούν των προσπαθειών για τον τερματισμό του εμπορίου ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση και μελών τους· τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης στόχων SMART για τον σκοπό αυτό· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για πλήρη και άμεση απαγόρευση σε ευρωπαϊκό επίπεδο του εμπορίου, της εξαγωγής ή της επανεξαγωγής εντός της ΕΕ και σε προορισμούς εκτός ΕΕ ελεφαντόδοντου[94], συμπεριλαμβανομένου του «πριν από τη σύναψη της σύμβασης» ελεφαντόδοντου, και ζητεί παρόμοιους περιορισμούς για άλλα απειλούμενα είδη, όπως οι τίγρεις και οι ρινόκεροι· ζητεί την εφαρμογή της απαγόρευσης αυτής χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση το 2021·

168. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βοηθήσουν την παγκόσμια κοινότητα στην αντιμετώπιση των κινδύνων που συνδέονται με το εμπόριο και τις πωλήσεις άγριων ζώων· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τους ρυθμιστικούς διαλόγους που προβλέπονται στις ΣΕΣ για να προωθήσει αυστηρά υγειονομικά και φυτοϋγειονομικά πρότυπα της ΕΕ και την καλή μεταχείριση των ζώων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι μελλοντικών επιδημιών και πανδημιών· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να εξετάσει, εάν χρειαστεί, την έγκριση μορατόριουμ στις εισαγωγές άγριων ζώων ή άλλων ειδών από αναδυόμενα εστία λοιμωδών νόσων, προκειμένου να καθησυχαστούν τυχόν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια·

169. σημειώνει με βαθιά ανησυχία ότι η θαλάσσια ρύπανση από πλαστικά έχει δεκαπλασιαστεί από το 1980, επηρεάζοντας άμεσα τουλάχιστον 267 είδη και την ανθρώπινη υγεία· εκφράζει την ανησυχία του για τη ρύπανση που προκαλείται από τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά και για τον αντίκτυπό τους στη θαλάσσια βιοποικιλότητα· υπογραμμίζει την ανάγκη για συνέργειες μεταξύ του σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·

170. καλεί την ΕΕ να ηγηθεί των διαπραγματεύσεων για μια παγκόσμια συμφωνία σχετικά με τα πλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών χωρίς πλαστική ύλη έως το 2030, με δεσμευτικούς στόχους·

171. λαμβάνει υπόψη την αποτυχία των μελών του ΠΟΕ να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις για τις επιδοτήσεις στον τομέα της αλιείας έως το τέλος του 2020· εκφράζει τη βαθιά λύπη του για την αποτυχία επίτευξης της δέσμευσης στο πλαίσιο των ΣΒΑ (ΣΒΑ 14.6) για σταδιακή κατάργηση των επιβλαβών αλιευτικών επιδοτήσεων έως το 2020· υποστηρίζει την έκκληση για μια παγκόσμια συμφωνία για την απαγόρευση των επιζήμιων επιδοτήσεων στον τομέα της αλιείας· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στις διαπραγματεύσεις και καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διατάξεις για την αλιεία στις εμπορικές συμφωνίες συνάδουν με την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας·

172. τονίζει ότι οι ωκεανοί θα πρέπει να αναγνωριστούν σε διεθνές επίπεδο ως παγκόσμιος κοινός πόρος με σκοπό τη διασφάλιση της προστασίας τους· καλεί επίσης την ΕΕ να ασκήσει πιέσεις για την έγκριση μιας φιλόδοξης παγκόσμιας συνθήκης για τους ωκεανούς με σκοπό την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας παγκοσμίως, κατά την επόμενη σύνοδο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης για τη Βιοποικιλότητα πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας και για μια διακυβερνητική ομάδα για τους ωκεανούς·

173. τονίζει την ανάγκη να επιτευχθεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ που θα διασφαλίζει τη συνοχή μεταξύ της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, της πολιτικής για το κλίμα και της ΚΑλΠ·

174. επισημαίνει ότι η ανοικτή θάλασσα πιστεύεται ότι έχει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στη γη και παρέχει κρίσιμες περιβαλλοντικές υπηρεσίες, όπως η μακροχρόνια παγίδευση του άνθρακα· επισημαίνει ότι η εξόρυξη βαθέων υδάτων είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αναπόφευκτη και μόνιμη απώλεια βιοποικιλότητας· τονίζει ότι η αρχή της προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται στον αναδυόμενο τομέα εξόρυξης βαθέων υδάτων· υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2018 σχετικά με τη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών[95] και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν ένα μορατόριουμ, μεταξύ άλλων στη Διεθνή Αρχή του Θαλάσσιου Βυθού, για την εξόρυξη βαθέων υδάτων, έως ότου μελετηθούν και διερευνηθούν επαρκώς οι επιπτώσεις της εξόρυξης βαθέων υδάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και τις ανθρώπινες δραστηριότητες στη θάλασσα και να καταστεί δυνατή η διαχείριση της εξόρυξης βαθέων υδάτων ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα χαθεί ούτε θα υποβαθμιστεί η θαλάσσια βιοποικιλότητα· τονίζει την ανάγκη να σταματήσει η Επιτροπή τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της τεχνολογίας εξόρυξης του θαλάσσιου βυθού σύμφωνα με μια κυκλική οικονομία που θα βασίζεται στην ελαχιστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση ορυκτών και μετάλλων·

175. επαναλαμβάνει την έκκλησή του[96] προς τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εργαστούν μέσω της Διεθνούς Αρχής Θαλάσσιου Βυθού προκειμένου να διασφαλιστούν η διαφάνεια των μεθόδων εργασίας της καθώς και η αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τις επιβλαβείς επιπτώσεις και η προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως απαιτείται από τα μέρη XI και XII της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν προορατικό και προοδευτικό ρόλο στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών προκειμένου να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις διαφάνειας και να αυξήσουν τη συνολική περιβαλλοντική φιλοδοξία των δράσεων που αναλαμβάνονται·

176. επισημαίνει την κρίσιμη σημασία των πληθυσμών φαλαινών για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα· υπενθυμίζει τη σθεναρή υποστήριξή του για τη συνέχιση της παγκόσμιας αναστολής της εμπορικής φαλαινοθηρίας και την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου προϊόντων φάλαινας[97]· εκφράζει τη λύπη του για την αποχώρηση της Ιαπωνίας από τη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (ΔΕΦ)· απευθύνει έκκληση στη Νορβηγία και την Ιαπωνία να σταματήσουν τις φαλαινοθηρικές επιχειρήσεις· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να παροτρύνουν τη ΔΕΦ να ασχοληθεί επίσημα με τις φαλαινοθηρικές δραστηριότητες της Νορβηγίας·

177. καλεί τις Φερόες Νήσους να σταματήσουν το αμφιλεγόμενο ετήσιο κυνήγι μαυροδέλφινων, γνωστό και ως Grindadràp· καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργάζονται συνεχώς με τις Φερόες Νήσους για το θέμα αυτό με σκοπό την κατάργηση της συγκεκριμένης πρακτικής·

Εφαρμογή και επιβολή της νομοθεσίας για τη φύση

178. παροτρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να κινήσει τις διαδικασίες επί παραβάσει για την αντιμετώπιση όλων των περιπτώσεων μη συμμόρφωσης με μεγαλύτερη ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και διαφάνεια, μεταξύ άλλων μέσω της τακτικής παρακολούθησης των υποθέσεων, και να βελτιώσει έως το 2022 τη δημόσια βάση δεδομένων της, ώστε τα μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών παραβάσεων να παρακολουθούνται με σαφή κατανοητό και προσβάσιμο τρόπο· καλεί επίσης την Επιτροπή να διαθέσει επαρκείς πόρους προκειμένου να ξεπεραστούν οι τρέχουσες καθυστερήσεις· πιστεύει ότι ένα επαρκές επίπεδο εξειδικευμένου προσωπικού και πόρων είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή εφαρμογή και επιβολή των πολιτικών της ΕΕ·

179. καλεί την Επιτροπή, ειδικότερα, να κινήσει ταχέως διαδικασίες επί παραβάσει για υποθέσεις παράνομης υλοτομίας, σε συνεργασία με άλλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), και σχετικά με τη μη συμμόρφωση με την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα και την οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική, προκειμένου να πληρούνται οι απαιτήσεις για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για τις ευρωπαϊκές θάλασσες και τα ύδατα·

180. καλεί τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών και τοπικών αρχών, να επιταχύνουν την εφαρμογή και την επιβολή, και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να επικαιροποιήσουν τις εθνικές στρατηγικές τους για τη βιοποικιλότητα και να υποβάλλουν ανά διετία εκθέσεις εφαρμογής στην Επιτροπή σχετικά με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 σε εθνικό επίπεδο· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει ενδιάμεση αξιολόγηση και να επανεξετάσει τη στρατηγική, εάν χρειαστεί·

181. τονίζει ότι η εφαρμογή και η επιβολή της νομοθεσίας της ΕΕ σε όλα τα κράτη μέλη είναι επίσης σημαντική για την παροχή σταθερού και διαφανούς ρυθμιστικού πλαισίου για τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών φορέων· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, αποφεύγοντας παράλληλα τον περιττό διοικητικό φόρτο·

182. πιστεύει ότι η καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος πρέπει να ενισχυθεί στα κράτη μέλη και σε διασυνοριακό επίπεδο· θεωρεί ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, που εμποδίζουν την αποτελεσματικότητα του ποινικού περιβαλλοντικού δικαίου· παροτρύνει, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία για το περιβαλλοντικό έγκλημα προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι ανισότητες· ζητεί να αναγνωριστούν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και αδικήματα, όπως η ΠΛΑ, και η εγκληματικότητα εις βάρος άγριων ειδών ως σοβαρά εγκλήματα που θα πρέπει να τιμωρούνται επαρκώς με ισχυρά αποτρεπτικά μέτρα, ιδίως όταν διαπράττονται στο πλαίσιο οργανωμένου εγκλήματος· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα προσθήκης πρωτοκόλλου για την εγκληματικότητα εις βάρος άγριων ειδών στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος·

183. τονίζει τη σημασία της ευθύνης σε περίπτωση παραβίασης της νομοθεσίας ή ζημίας στο περιβάλλον· ζητεί να αναθεωρηθεί το συντομότερο δυνατόν η οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη και να μετατραπεί σε πλήρως εναρμονισμένο κανονισμό·

184. εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την κατάσταση των υπερασπιστών και ακτιβιστών του περιβάλλοντος, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να τους στηρίξουν σε ολόκληρο τον κόσμο·

185. ζητεί από την Επιτροπή να καθορίσει ειδική στρατηγική προστασίας και στήριξης για τις τοπικές κοινότητες και τους υπερασπιστές των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας· ζητεί επίσης να ενισχυθεί η στήριξη των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, ιδίως μέσω της δημιουργίας εταιρικών σχέσεων και της ανάπτυξης ικανοτήτων για την προάσπιση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων·

186. επαναλαμβάνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν τη διατήρηση των περιοχών Natura 2000 και τη διατήρηση ή αποκατάσταση της ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης των προστατευόμενων ειδών και οικοτόπων· ζητεί την πλήρη εφαρμογή της οδηγίας για τους οικοτόπους, με την εναρμόνιση των δράσεων διατήρησης με την πλέον πρόσφατη τεχνική και επιστημονική πρόοδο· έχει επίγνωση των προβλημάτων που προκύπτουν από τη συνύπαρξη της κτηνοτροφίας με τα μεγάλα σαρκοφάγα σε ορισμένα κράτη μέλη· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν επαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών συγκρούσεων που συνδέονται με τη συνύπαρξη με μεγάλους θηρευτές, όπως προληπτικά και αντισταθμιστικά μέτρα, διασφαλίζοντας την προστασία τους· επισημαίνει την ύπαρξη σαφών κατευθυντήριων γραμμών για την εφαρμογή αυτών των μέτρων, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της υβριδοποίησης των λύκων·

187. υπογραμμίζει ότι η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής εξαρτάται από τη συμμετοχή όλων των σχετικών παραγόντων και τομέων· υπογραμμίζει την ανάγκη συμμετοχής και παροχής κινήτρων σε αυτούς τους παράγοντες και τομείς για την προώθηση των στόχων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει μια πλατφόρμα συμφεροντούχων για συζήτηση με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη και τις εκπροσωπούμενες κοινότητες και να διασφαλίσει μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς μετάβαση· πιστεύει ότι η πλατφόρμα αυτή θα πρέπει να διευκολύνει την ενεργό και αντιπροσωπευτική συμμετοχή των κοινοτήτων και των ενδιαφερόμενων μερών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων·

188. τονίζει ότι είναι σημαντικό η επικείμενη επανεξέταση της οδηγίας για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών να συμπεριλάβει απαιτήσεις τόσο για το κλίμα όσο και για τη βιοποικιλότητα·

°

° °

189. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.

 

 


ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η βιολογική ποικιλότητα αποτελεί τη βάση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων και τη ζωή στον πλανήτη μας. Η παροχή καθαρού νερού και αέρα, η παροχή βασικών πόρων και η ίδια η υγεία των ανθρώπων και των ζώων εξαρτώνται από τη βιοποικιλότητα και από ένα υγιές περιβάλλον.

Δυστυχώς, παρά τη σημασία τους, οι τελευταίες εκθέσεις για τη βιοποικιλότητα μάς δείχνουν μια απογοητευτική εικόνα. Η συνολική αξιολόγηση της IPBES σχετικά με τη βιοποικιλότητα[98] προειδοποιεί ότι ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση και η έκθεση σχετικά με τις Προοπτικές για τη Βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο[99] αποκαλύπτει τη μη συμμόρφωση με όλους τους στόχους του Aichi. Ομοίως, η έκθεση σχετικά με την «Εποχή των Πανδημιών»[100] προειδοποιεί ότι η ανησυχητική υποβάθμιση των οικοσυστημάτων και η υφιστάμενη σχέση των ανθρώπων με τη φύση αυξάνουν τον κίνδυνο πανδημιών.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αλλάξουμε την αλληλεπίδρασή μας με τη φύση, την κοινωνία και την οικονομία μας, ξεκινώντας από τον περιορισμό των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που έχουν ως αποτέλεσμα τη μετατροπή και την καταστροφή των οικοσυστημάτων. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα και η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία αποτελούν τη βάση για τον σκοπό αυτό, ενώ σε διεθνές επίπεδο το νέο παγκόσμιο πλαίσιο που θα εγκριθεί στη διάσκεψη των μερών (COP15) της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα θα είναι η μεγάλη ευκαιρία, ίσως η τελευταία, για την αντιστροφή της διαδικασίας.

Παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας

Αν και υπάρχουν πολλοί παράγοντες που οδηγούν στην απώλεια της βιοποικιλότητας, οι επιστήμονες επισημαίνουν πέντε βασικούς άμεσους παράγοντες: αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, άμεση εκμετάλλευση των οργανισμών, κλιματική αλλαγή, ρύπανση και εισβολή ξένων ειδών. Η κατάλληλη αντιμετώπισή τους είναι απαραίτητη για την επανόρθωση της κατάστασης.

Αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας

Παρά το γεγονός ότι η βιοποικιλότητα του εδάφους αποτελεί τη βάση των κύριων οικολογικών διεργασιών, η ΕΕ δεν διαθέτει ειδική νομοθεσία για την προστασία των εδαφών· οι κανονισμοί για τη γεωργία, τη βιομηχανία και τα ύδατα είναι αυτοί που συμβάλλουν αποσπασματικά στη διατήρησή τους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό η Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση κοινού πλαισίου με στόχο την προστασία και τη βιώσιμη χρήση τους.

Πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την απερήμωση. Η ΕΕ είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης, σύμφωνα με την οποία δεσμεύεται να επιτύχει μηδενική υποβάθμιση της γης έως το 2030· και, ως εκ τούτου, απαιτείται μια στρατηγική για την απερήμωση και την υποβάθμιση της γης στην ΕΕ που θα επιτρέπει την υλοποίηση αυτής της δέσμευσης.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να αντιμετωπιστεί η αστικοποίηση και οι επιπτώσεις της στη βιοποικιλότητα. Οι λύσεις που βασίζονται στη φύση και οι πράσινες υποδομές συμβάλλουν στην ανθεκτικότητα των πόλεων και, ως εκ τούτου, απαιτείται μια στρατηγική προσέγγιση για τη βελτίωση της χρήσης της χρηματοδότησης και της ενσωμάτωσής της στις πολιτικές και τη νομοθεσία της ΕΕ. Επίσης, απαιτείται ένα διευρωπαϊκό δίκτυο πράσινων υποδομών (ΔΕΔ-Π) που θα συνδέεται με το διευρωπαϊκό δίκτυο για τη φύση (ΔΕΔ-Ν), δεδομένης της σημασίας των πράσινων υποδομών για τη συνδεσιμότητα των προστατευόμενων περιοχών.

Άμεση εκμετάλλευση οργανισμών

Η ΕΕ δεσμεύτηκε στους στόχους του Aichi να μειώσει κατά το ήμισυ την ετήσια απώλεια φυσικών δασών έως το 2020, αν και μια νέα έκθεση του FAO προειδοποιεί ότι θα χρειαστούν 25 ακόμη χρόνια για την επίτευξη αυτού του στόχου[101]. Τα δάση είναι μοναδικά οικοσυστήματα που φιλοξενούν 60.000 είδη δέντρων και σχεδόν το ένα τρίτο των αμφιβίων, των πτηνών και των θηλαστικών της Γης, ενώ η αξία τους είναι ανεκτίμητη όσον αφορά φυσικές διεργασίες όπως η απορρόφηση άνθρακα ή η ρύθμιση της θερμοκρασίας. Ως εκ τούτου, όλα τα πρωτογενή και παλαιά δάση στην ΕΕ πρέπει να προστατεύονται αυστηρά.

Τα δάση αποτελούν κοινή κληρονομιά της Ένωσης[102] και, ως εκ τούτου, η μελλοντική δασική στρατηγική θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα και θα πρέπει να τεθούν ειδικοί στόχοι για την αποκατάσταση των δασών, δεδομένου ότι μόνο το 15 % των δασικών οικοτόπων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος βρίσκεται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης

Όσον αφορά τη γεωργία, ο αντίκτυπός της στη βιοποικιλότητα είναι αδιαμφισβήτητος, ενώ το ίδιο ισχύει και για τη σημασία του γεωργικού τομέα στην ΕΕ, ο οποίος, μαζί με την αλιεία, θα πρέπει να υποστεί ριζική αλλαγή προκειμένου να προσαρμοστεί στα νέα πρότυπα που απαιτούνται για την πράσινη μετάβαση και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να λάβει την αναγκαία στήριξη και ανάπτυξη ικανοτήτων.

Οι στόχοι του 25 % της γεωργικής γης για βιολογική γεωργία και της επαναφοράς του 10 % της γεωργικής γης ώστε να διαθέτει χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας είναι απαραίτητοι και αμφότεροι πρέπει να ενσωματωθούν στη νομοθεσία ώστε να καταστούν νομικά δεσμευτικοί.

Όσον αφορά την αλιεία, και παρά τις προσπάθειες που έχει ήδη καταβάλει ο κλάδος στην Ευρώπη, απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι όλες οι αλιευτικές δραστηριότητες υπόκεινται σε επίπεδα μέγιστης βιώσιμης απόδοσης, να αποφεύγονται τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ευαίσθητων ειδών και να θεσπιστούν μέτρα διαχείρισης της αλιείας σε όλες τις προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές, όπου πρωταρχικός στόχος πρέπει να είναι η διατήρηση και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων.

Όσον αφορά την παραγωγή και την κατανάλωση, η εξόρυξη και η επεξεργασία υλικών πόρων ευθύνονται για πάνω από το 90 % της απώλειας βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τα τρέχοντα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, το 2050 η κατανάλωσή μας θα ισοδυναμεί με εκείνη τριών πλανητών[103]. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να τεθεί ένας στόχος σε επίπεδο ΕΕ για τη μείωση της χρήσης πρωτογενών πρώτων υλών.

Κλιματική αλλαγή

Σύμφωνα με την έκθεση της IPBES, το 16 % των ειδών διατρέχει κίνδυνο εξαφάνισης σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 4,3 °C και η μείωση των ειδών θα ήταν ήδη δραματική σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 έως 2°C.

Επίσης, τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα απορροφούν περίπου το 60 % των παγκόσμιων ανθρωπογενών εκπομπών ετησίως και οι λύσεις που βασίζονται στη φύση ευθύνονται για το 37 % του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής με ορίζοντα το 2030[104].

Αυτό δείχνει ότι η απώλεια βιοποικιλότητας και η κλιματική κρίση είναι αλληλένδετες και πρέπει να αντιμετωπιστούν από κοινού. Στο πλαίσιο αυτό, χρειαζόμαστε ένα κοινό μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, το οποίο θα βελτιώσει τη συνοχή και τη διασύνδεση των μελλοντικών μέτρων και θα ενσωματώσει τις δεσμεύσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της ΣΒΠ και της συμφωνίας του Παρισιού.

Ρύπανση

Η αντιμετώπιση ρυπογόνων παραγόντων, όπως οι εκπομπές, οι χημικές ουσίες ή οι θρεπτικές ουσίες και οι επιπτώσεις τους στη βιοποικιλότητα, απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα περιλαμβάνει επίσης τη φωτορύπανση και την ηχορύπανση. Ως εκ τούτου, το μελλοντικό σχέδιο δράσης για μηδενική ρύπανση, η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο» και οι δράσεις της στρατηγικής για τα χημικά προϊόντα θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα.

Η Επιτροπή πρέπει να θέσει στόχους για μείωση των χημικών φυτοφαρμάκων και των πιο επικίνδυνων φυτοφαρμάκων κατά 50 %, μείωση των λιπασμάτων κατά 20 % και μείωση της απώλειας θρεπτικών ουσιών κατά 50 % έως το 2030 σε νομοθετικές προτάσεις για να καταστούν δεσμευτικές. Επιπλέον, οι παρεκκλίσεις βάσει του άρθρου 53 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 θα πρέπει να είναι έκτακτες και η Επιτροπή θα πρέπει να αποσαφηνίσει τους όρους «επείγουσες καταστάσεις», «ειδικές περιπτώσεις», «εύλογα μέσα» και «περιορισμένη και ελεγχόμενη χρήση».

Χωροκατακτητικά ξένα είδη

Επί του παρόντος, υπάρχουν 354 είδη που απειλούνται από χωροκατακτητικά είδη στην ΕΕ και τα 66 είδη που περιλαμβάνονται στον κατάλογο της ΕΕ αντιπροσωπεύουν μόνο το 6 % των ειδών που υπάρχουν στην Ευρώπη, κάτι που δεν αντικατοπτρίζει το μέγεθος της απειλής που συνιστούν για τη βιοποικιλότητα.

Το κόστος παρακολούθησης και αποκατάστασης των ζημιών που προκαλούνται από τα είδη αυτά εκτιμάται σε περίπου 12.000 εκατ. EUR ετησίως στην ΕΕ και, ως εκ τούτου, τα προληπτικά μέτρα είναι τα πλέον αποδοτικά από πλευράς κόστους[105]. Για τον λόγο αυτό, η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργεί υποχρεωτικές αξιολογήσεις κινδύνου πριν από την πρώτη εισαγωγή μη αυτόχθονων ειδών και να εγκρίνει λευκούς καταλόγους για την ταυτοποίηση των ειδών που θα αποτελούν μόνο αντικείμενο εμπορίας και κατοχής στην ΕΕ.

Η Επιτροπή, από κοινού με τα κράτη μέλη, θα πρέπει επίσης να δώσει προτεραιότητα στην εφαρμογή σχεδίων για την πρόληψη, τον έλεγχο ή την εξάλειψη χωροκατακτητικών ειδών που βλάπτουν τα σοβαρά απειλούμενα είδη και να εργαστεί ώστε ο κατάλογος της ΕΕ να καλύπτει επαρκώς τα χωροκατακτητικά είδη που επηρεάζουν τα απειλούμενα είδη και εκείνα που βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο εισβολής ή δεν έχουν εμφανιστεί ακόμη στην ΕΕ.

Διατήρηση και αποκατάσταση

Τουλάχιστον το 30 % των θαλάσσιων και χερσαίων περιοχών θα πρέπει να προστατεύεται έως το 2030 σύμφωνα με τα επιστημονικά κριτήρια και τις ανάγκες της βιολογικής ποικιλότητας και το ένα τρίτο αυτών των περιοχών θα πρέπει να προστατεύεται αυστηρά, καλύπτοντας όλες τις φυσικές καταβόθρες άνθρακα στην ΕΕ. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να συμπεριληφθούν στη νομοθεσία.

Ομοίως, τουλάχιστον το 30 % των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων θα πρέπει να αποκατασταθεί έως το 2030. Ο ΟΗΕ έχει ανακηρύξει τη δεκαετία 2021-2030 ως Δεκαετία για την Αποκατάσταση των Οικοσυστημάτων. Στο πλαίσιο αυτό, το σχέδιο αποκατάστασης της φύσης της ΕΕ θα πρέπει να είναι φιλόδοξο, να εφαρμόζεται λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρη την επικράτεια κάθε κράτους μέλους και να επικεντρώνεται στα οικοσυστήματα που εκπληρώνουν τον διττό σκοπό της αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν.

Πλαίσιο χρηματοδότησης, ενσωμάτωσης και διακυβέρνησης

Η Επιτροπή έχει εκτιμήσει ότι το ποσό που απαιτείται για την υλοποίηση των δράσεων της στρατηγικής ανέρχεται σε 20000 εκατ. EUR ετησίως, αλλά θα χρειαστεί διεξοδική αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο θα κινητοποιηθεί το ποσό αυτό.

Η προστασία της βιοποικιλότητας θα πρέπει να ενσωματωθεί σε όλες τις δαπάνες και τα προγράμματα της ΕΕ που βασίζονται στην ταξινομία της ΕΕ, με την εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης και της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» στις δράσεις της ΕΕ, τη μετατόπιση των φορολογικών συστημάτων προς μεγαλύτερη χρήση της περιβαλλοντικής φορολογίας και την εξάλειψη των επιζήμιων για το περιβάλλον επιδοτήσεων έως το 2030 το αργότερο.

Υπάρχει επίσης ανάγκη για ένα νομικό πλαίσιο διακυβέρνησης όσον αφορά τη βιοποικιλότητα παρόμοιο με τον νόμο για το κλίμα, το οποίο θα καθορίζει υποχρεωτική πορεία προς δεσμευτικούς στόχους για το 2030 και το 2050, καθώς και τις δεσμεύσεις που πρέπει να αναληφθούν στην COP15. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει σχετική νομοθετική πρόταση το 2022.

Από την άλλη πλευρά, σε αντίθεση με ορισμένες εθνικές νομοθεσίες, το ατομικό δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον δεν αναγνωρίζεται σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Το άρθρο 37 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ απηχεί μόνο τη γενική αρχή του δικαίου της ΕΕ σχετικά με την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης, αλλά δεν κατοχυρώνει ουσιαστικό δικαίωμα. Η Επιτροπή θα πρέπει να προσπαθήσει να καλύψει αυτό το κενό σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να προωθήσει επίσης τη διεθνή αναγνώριση αυτού του ανθρώπινου δικαιώματος.

Έρευνα και εκπαίδευση

Η εκπαίδευση και ο ρόλος των νέων γενεών θα είναι ζωτικής σημασίας για την αναστροφή της απώλειας της βιοποικιλότητας. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήταν επιθυμητή η δημιουργία ενός προγράμματος Erasmus με οικολογικό προσανατολισμό, το οποίο θα επικεντρώνεται σε σχέδια για τη διατήρηση και την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων για τους νέους.

Όσον αφορά την έρευνα, εκτός από τα εθνικά προγράμματα και το πρόγραμμα Ε&Α της ΕΕ, άλλα ταμεία θα πρέπει να διαθέσουν μεγαλύτερο μερίδιο του προϋπολογισμού στην έρευνα και την καινοτομία, ιδίως στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας, για τη στήριξη της μετάβασής τους σε βιώσιμες πρακτικές.

Διεθνής δράση και διακυβέρνηση των ωκεανών

Η παγκόσμια συμφωνία για τη φύση που επιτεύχθηκε κατά την 15η διάσκεψη των μερών της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα θα συμβάλει καθοριστικά στη διατήρηση της φύσης. Όπως και η συμφωνία του Παρισιού, θα πρέπει να είναι νομικά δεσμευτική, να θέτει τα όρια πέραν των οποίων η απώλεια βιοποικιλότητας θα είναι μη αναστρέψιμη και να θέτει φιλόδοξους στόχους, όπως η προστασία τουλάχιστον του 30 % του πλανήτη και η αποκατάσταση του 30 % των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων έως το 2030.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί το δυναμικό της εμπορικής και αναπτυξιακής πολιτικής για την προστασία της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος εκτός Ευρώπης. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξει τα δεσμευτικά κεφάλαια για τη βιώσιμη ανάπτυξη στις εμπορικές συμφωνίες και να εργαστεί για την ανάσχεση της παγκόσμιας αποψίλωσης των δασών, υποβάλλοντας νομοθετική πρόταση σχετικά με τις αλυσίδες μηδενικής αποψίλωσης για την πρόληψη της εισαγωγής προϊόντων που έχουν συμβάλει σε αυτήν.

Από την άλλη πλευρά, η ρύπανση των ωκεανών από πλαστικά έχει δεκαπλασιαστεί από το 1980, οπότε η ΕΕ θα πρέπει να ηγηθεί των διαπραγματεύσεων για μια διεθνή συμφωνία σχετικά με τα πλαστικά, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι θάλασσες και οι ωκεανοί μας θα είναι απαλλαγμένοι από πλαστικά έως το 2030.

Εφαρμογή και επιβολή της νομοθεσίας

Η εφαρμογή και η επιβολή της νομοθεσίας που αφορά τη φύση είναι επί του παρόντος ανεπαρκείς. Οι διαδικασίες επί παραβάσει στον τομέα του περιβάλλοντος αντιμετωπίζουν επίσης αδικαιολόγητες καθυστερήσεις που παρεμποδίζουν την εφαρμογή της νομοθεσίας και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα πρέπει να ενισχύσει την παρακολούθηση και να διαθέσει επαρκείς πόρους.

Τέλος, η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής αυτής θα εξαρτηθεί από τη συμμετοχή και την εμπλοκή όλων των παραγόντων. Χρειάζεται μια πλατφόρμα όπου όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα μπορούν να ακούγονται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται ότι μπορούν να ληφθούν μέτρα για μια ισότιμη και δίκαιη μετάβαση χωρίς αποκλεισμούς.


 

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ (19.4.2021)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

(2020/2273(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Saskia Bricmont

(*) Συνδεδεμένη επιτροπή – Άρθρο 57 του Κανονισμού

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1. υπενθυμίζει ότι η βιοποικιλότητα μειώνεται παγκοσμίως με πρωτοφανείς ρυθμούς στην ανθρώπινη ιστορία και ότι ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών επιταχύνεται, επηρεάζοντας την ανθρώπινη υγεία παγκοσμίως με διάφορους τρόπους, και ότι, σύμφωνα με την ΠΟΥ, η απώλεια βιοποικιλότητας είναι η αιτία ζωονοσογόνων παθογόνων όπως η COVID-19· υπογραμμίζει τα επιστημονικά στοιχεία σχετικά με το ρόλο του μη βιώσιμου εμπορίου στην απώλεια βιοποικιλότητας, ιδίως όσον αφορά το εμπόριο ορυκτών, βιομάζας, άγριας ζωής και ορισμένων γεωργικών προϊόντων, καθώς και στην απώλεια βιοποικιλότητας λόγω της αλλαγής του κλίματος, των παγκόσμιων αλλαγών στη χρήση γης, των χωροκατακτητικών ξένων ειδών, της υπερεκμετάλλευσης των πόρων και της ρύπανσης· υπενθυμίζει ότι η παραγωγή οικονομικής αξίας 44 τρισεκατομμυρίων δολαρίων – περισσότερο από το ήμισυ του συνολικού ΑΕγχΠ του κόσμου – εξαρτάται μέτρια ή σε μεγάλο βαθμό από τη φύση και τις υπηρεσίες της, και ως εκ τούτου κινδυνεύει από την απώλεια της φύσης·

2. επισημαίνει ότι οι στόχοι του Aichi για τη βιοποικιλότητα δεν έχουν υλοποιηθεί όπως αναμενόταν, και η παγκόσμια βιοποικιλότητα αντιμετωπίζει μια σοβαρή κατάσταση που απειλεί άμεσα τα ανθρώπινα συμφέροντα, όπως τα τρόφιμα, την υγεία και την ασφάλεια· σημειώνει ότι κατά τη διάρκεια της δεκάτης πέμπτης διάσκεψης των μερών της ΣΒΠ ( COP 15) πρόκειται να συμφωνηθούν νέοι στόχοι για το παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα (ΣΒΠ) μετά το 2020, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών ζητημάτων που καλύπτουν την άγρια πανίδα και χλωρίδα· καλεί την Επιτροπή να ταχθεί υπέρ της αύξησης της φιλοδοξίας περιλαμβάνοντας δεσμευτικούς στόχους για την προστασία της βιοποικιλότητας και ποσοτικοποιημένους δείκτες και αποτελεσματικούς μηχανισμούς παρακολούθησης· τονίζει ότι, προκειμένου να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο, είναι σημαντικό το ενωσιακό και το παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο της ΣΒΠ να έχουν το ίδιο επίπεδο φιλοδοξίας, ιδίως όσον αφορά τα επίπεδα των στόχων προστασίας στην ξηρά και τη θάλασσα·

3.  υπογραμμίζει ότι η συμβολή του εμπορίου στη δραματική απώλεια βιοποικιλότητας δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς τόσο από τη δομή των υφιστάμενων συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ) όσο και από τους ισχύοντες κανόνες του ΠΟΕ· τονίζει ότι η αρχή της προφύλαξης πρέπει να αποτελεί κατευθυντήρια αρχή για την προστασία της βιοποικιλότητας· προειδοποιεί για τον κίνδυνο να μετεγκατασταθούν ορισμένοι παραγωγικοί τομείς σε χώρες όπου η νομοθεσία για τη βιοποικιλότητα είναι πιο χαλαρή από ό, τι στην ΕΕ και, ως εκ τούτου, καλεί την Επιτροπή να αναλάβει ηγετικό ρόλο στα διεθνή φόρουμ και να προωθήσει την προστασία της βιοποικιλότητας· χαιρετίζει το γεγονός ότι η νέα εμπορική στρατηγική «απαιτεί στενότερη σύνδεση μεταξύ των εμπορικών και των εσωτερικών πολιτικών της ΕΕ» και αναγνωρίζει ότι « η διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτελεί παγκόσμια πρόκληση που απαιτεί παγκόσμια κινητοποίηση»· αναμένει από την Επιτροπή να διατηρήσει υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να εξετάσει χωρίς καθυστέρηση συγκεκριμένα και ειδικά μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ δεν προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν απώλεια βιοποικιλότητας, και ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ ευθυγραμμίζεται αποτελεσματικά με τη στρατηγική της για τη βιοποικιλότητα· τονίζει ότι η συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών της ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας για το διεθνές εμπόριο, συνδυάζοντας όλες τις πτυχές βιωσιμότητας και ανάπτυξης, κοινωνικής, περιβαλλοντικής – συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας – και οικονομικής, και διασφαλίζοντας έτσι τον θεμιτό ανταγωνισμό, με ιδιαίτερη προσοχή στις ΜΜΕ και στον γεωργικό τομέα, και ότι αυτό θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη μελλοντική ανοικτή στρατηγική αυτονομίας· υπενθυμίζει ότι οι εμπορικές συμφωνίες πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα εμπλεκόμενα μέρη, ΕΕ και κράτη μέλη, συμμετέχουν ενεργά στην προώθηση των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης·

4. τονίζει τη σημασία της συστηματικής ενσωμάτωσης, από κοινού με την οικονομική και κοινωνική διάσταση, της διάστασης της βιοποικιλότητας σε όλες τις εκτιμήσεις επιπτώσεων στη βιωσιμότητα (SIA) που πρέπει να ακολουθούν μια πιο άρτια μεθοδολογία από πριν, όπως προτείνεται από τις διαθέσιμες μελέτες της Επιτροπής, καθώς και της συνεπούς συνεκτίμησης των ζητημάτων βιοποικιλότητας· ζητεί από την Επιτροπή να εξασφαλίσει επαρκή χρηματοδότηση για τη διενέργεια τέτοιων αναλύσεων σχετικά με τη βιοποικιλότητα· ζητεί οι αξιολογήσεις των επιπτώσεων βιωσιμότητας να πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διερευνητικής φάσης των μελλοντικών συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και επενδύσεων· ζητεί αυτές να επικαιροποιούνται τακτικά κατά την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να εντοπίζονται, να αξιολογούνται και να αντιμετωπίζονται επαρκώς οι πιθανοί κίνδυνοι στη βιοποικιλότητα τόσο επιτόπια όσο και στο σύνολο της ΕΕ όσο το δυνατόν νωρίτερα, και να διαμορφώνονται οι σχετικές διμερείς δεσμεύσεις που περιγράφονται στις διαπραγματεύσεις· τονίζει ειδικότερα τη σημασία της κατάλληλης χρηματοδότησης των κυβερνητικών φορέων, της στήριξης των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, του καθορισμού και της κάλυψης των προστατευόμενων περιοχών, και του ορισμού των αρμόδιων αρχών· τονίζει τη σημασία της συστηματικής διενέργειας τακτικών εκ των υστέρων αξιολογήσεων βιωσιμότητας και εκτιμήσεων επιπτώσεων στη βιωσιμότητα, προκειμένου να διασφαλίζεται η συνοχή με τις διεθνείς δεσμεύσεις της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να αντλήσει διδάγματα από την ομάδα εμπειρογνωμόνων ΕΕ-Νότιας Κορέας και από το προηγούμενο του βιετναμέζικου χάρτη πορείας για την κύρωση των συμβάσεων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), ούτως ώστε τα κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη (ΕΒΑ) να περιλαμβάνουν χάρτη πορείας με συγκεκριμένες και επαληθεύσιμες δεσμεύσεις για τις οποίες θα πρέπει να σημειωθεί πρόοδος σε άλλα κεφάλαια· καλεί την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τα υφιστάμενα κεφάλαια των εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών κάνοντας εγκαίρως χρήση των ρητρών επανεξέτασης, για να διασφαλίσει την ευθυγράμμιση των υφιστάμενων ΣΕΣ με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, και να παρουσιάσει τα αποτελέσματα και τις προγραμματισμένες προσαρμογές της στο Κοινοβούλιο· υπογραμμίζει ότι οι εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες της ΕΕ διευκολύνουν τον επίσημο διάλογο με τους εταίρους σχετικά με όλες τις πτυχές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένης της βιοποικιλότητας, της βιώσιμης πολιτικής τροφίμων, της ρύπανσης και της κυκλικής οικονομίας, στο πλαίσιο των κεφαλαίων ΕΒΑ·

5. εκφράζει την ικανοποίησή του για την έναρξη της έγκαιρης επανεξέτασης του σχεδίου δράσης 15 σημείων σχετικά με τα κεφάλαια ΕΒΑ· αναγνωρίζει το ανεπίσημο έγγραφο των Κάτω Χωρών και της Γαλλίας σχετικά με το εμπόριο, τις κοινωνικές οικονομικές επιπτώσεις και τη βιώσιμη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων προτάσεων σχετικά με τη δυνατότητα σταδιακής ελευθέρωσης των δασμών που συνδέεται με την αποτελεσματική εφαρμογή πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο της επανεξέτασης, την έκκλησή του προς την Επιτροπή να διερευνήσει έναν μηχανισμό βασιζόμενο σε κυρώσεις ως έσχατη λύση στις εμπορικές συμφωνίες, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή τους · υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 161 της γνωμοδότησης 2/15 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η παράβαση των κεφαλαίων για τη βιώσιμη ανάπτυξη παρέχει στο άλλο συμβαλλόμενο μέρος, το δικαίωμα τερματισμού ή αναστολής της ελευθερώσεως των συναλλαγών η οποία προβλέπεται από τις διατάξεις της εν λόγω συμφωνίας·

6. εκφράζει την ικανοποίησή του για τον διορισμό επικεφαλής αρμόδιου για θέματα εμπορίου και επιβολής και για τη δημιουργία ενιαίου σημείου εισόδου, ρόλος του οποίου είναι να ηγείται των προσπαθειών σε ολόκληρη την Επιτροπή για την ενίσχυση της εφαρμογής και της επιβολής, με βάση μια σειρά διαθέσιμων εργαλείων, και να αντιμετωπίζει θέματα εμπορικών φραγμών και παραβιάσεων των βιώσιμων εμπορικών δεσμεύσεων· θεωρεί ότι είναι προς το συμφέρον της Ένωσης να αναλάβει δράση για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των εν λόγω δεσμεύσεων, και καλεί την Επιτροπή να αναλαμβάνει δράση όταν οι εμπορικοί εταίροι δεν εκπληρώνουν τις διμερείς ή πολυμερείς δεσμεύσεις τους, συμπεριλαμβάνοντας τη δυνατότητα αποκατάστασης των δασμών· καλεί την Επιτροπή να αντλήσει διδάγματα από τη διαφορά ΕΕ-Νότιας Κορέας που επιλύθηκε από την ομάδα εμπειρογνωμόνων, η οποία έκρινε σημαντικό το γεγονός ότι το κεφάλαιο για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη δεν όρισε συγκεκριμένη ημερομηνία-στόχο ή συγκεκριμένο ορόσημο για τη διαδικασία κύρωσης, και ότι τα συμβαλλόμενα μέρη δεν είχαν αναφέρει συγκεκριμένες ημερομηνίες-στόχους ή σαφή χρονοδιαγράμματα, γεγονός που μπορεί να βοήθησε στην καθοδήγηση της ανάλυσης της ομάδας[106]·

7. ζητεί από την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τους δείκτες που αναπτύχθηκαν κατά την αναζήτηση πιθανών κινδύνων για τη βιοποικιλότητα για να διατυπώσει βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για την προστασία της βιοποικιλότητας· καλεί την Επιτροπή να υποβάλλει τακτικά εκθέσεις στο Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόοδο της εφαρμογής αυτών των στόχων·

8. τονίζει ότι οι κανονιστικές απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να τηρούν οι παραγωγοί της ΕΕ θα πρέπει επίσης να ισχύουν και να επιβάλλονται και για τις εισαγωγές στην ΕΕ, και ότι η πρόσβαση στην αγορά της ΕΕ θα πρέπει να παρέχεται μόνο σε προϊόντα που συμμορφώνονται με τις εν λόγω απαιτήσεις· θεωρεί ότι αυτό αποτελεί μη διαπραγματεύσιμο σημείο στις διαπραγματεύσεις για το ελεύθερο εμπόριο· θεωρεί ζωτικής σημασίας να προωθήσει η Επιτροπή μια διαδικασία και προσέγγιση μεθόδων παραγωγής μη σχετιζόμενη με προϊόντα, προκειμένου να στηρίξει μέτρα που αποσκοπούν στην πρόληψη της περαιτέρω απώλειας βιοποικιλότητας, σε ένα ασφαλές, προβλέψιμο και χωρίς διακρίσεις πλαίσιο, συμβατό με τον ΠΟΕ, για τα εγχώρια προϊόντα και τα προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες· υποστηρίζει τη βούληση της Επιτροπής να συζητήσει και να προωθήσει στις διεθνείς συζητήσεις για το εμπόριο και το περιβάλλον μια ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του ΠΟΕ που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα των μελών να αποκρίνονται αποτελεσματικά στις παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις, ιδίως την κλιματική αλλαγή και την προστασία της βιοποικιλότητας· πιστεύει, επιπλέον, ότι η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για να συμπεριλάβει δεσμευτικά επίπεδα προστασίας της βιοποικιλότητας στις επικείμενες εργασίες για τη μεταρρύθμιση του ΠΟΕ και, ως εκ τούτου, στις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών μας, βάσει επιστημονικών στοιχείων και χωρίς προστατευτικούς σκοπούς·

9. ενθαρρύνει την Επιτροπή να εξετάσει τη συμπερίληψη εμπειρογνωμοσύνης στον τομέα του εμπορίου και του περιβάλλοντος σε διαφορές που προκύπτουν από συγκρούσεις μεταξύ εμπορικών δεσμεύσεων και εξαιρέσεων για την προστασία του περιβάλλοντος· παροτρύνει την Επιτροπή να προωθήσει την πρόταση αυτή στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της για το κλίμα και το εμπόριο στον ΠΟΕ· ζητεί μια ανεξάρτητη εις βάθος ανάλυση των επιπτώσεων των υπόλοιπων διατάξεων επίλυσης διαφορών επενδυτή-κράτους (ISDS) και του συστήματος επενδυτικών δικαστηρίων (ICS) στις εμπορικές συμφωνίες, καθώς και της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας (ΣΧΕ), στη βιοποικιλότητα, και ζητεί ταχείες προσαρμογές της ΣΧΕ και επαναξιολόγηση της ιδιότητας του μέλους, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας απόσυρσης από τη ΣΧΕ εάν δεν είναι εφικτός ο επαρκής εκσυγχρονισμός·

10.  υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, οι κυβερνήσεις παγκοσμίως δαπανούν περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως για στήριξη δυνητικά επιβλαβών πολιτικών για τη βιοποικιλότητα, δηλαδή πέντε έως έξι φορές περισσότερες από τις συνολικές δαπάνες για τη βιοποικιλότητα[107]· θεωρεί ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ και η πράσινη διπλωματία θα πρέπει να στοχεύει στην υποστήριξη της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 το αργότερο, στη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και των επιζήμιων για το περιβάλλον επιδοτήσεων, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν στη σύνοδο κορυφής της G20 στο Πίτσμπουργκ το 2009· καλεί την Επιτροπή να συμφωνήσει επί ενός χάρτη πορείας με κάθε εμπορικό εταίρο που καλύπτεται από εμπορική συμφωνία, με καθορισμένα ορόσημα, και να επιδείξει ηγετικό ρόλο στα σχετικά διεθνή φόρουμ· επισημαίνει ότι η βιωσιμότητα και η ουδετερότητα ως προς τις ανθρακούχες εκπομπές θα παραμείνουν στους βασικούς στόχους των προγραμμάτων και της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της στήριξης για την πράσινη μετάβαση, ιδίως των ΜΜΕ·

11. ζητεί από το Συμβούλιο, στο σχέδιο εντολής του για μελλοντικές συμφωνίες και κατά την επανεξέταση των τρεχουσών συμφωνιών, να καταστήσει τη Σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ) ουσιαστικό στοιχείο των ΣΕΣ, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνηθούν υποχρεωτικοί μηχανισμοί για την αναθεώρηση των εθνικών στόχων· ζητεί επίσης από το Συμβούλιο να καταστήσει τη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES), μαζί με τη Συμφωνία του Παρισιού, ουσιώδη στοιχεία των ΣΕΣ, και να δώσει έμφαση στην αποτελεσματική εφαρμογή τους· είναι της άποψης ότι, στις μελλοντικές διατλαντικές σχέσεις, η ΕΕ θα πρέπει να καλέσει τις ΗΠΑ να προβούν στην κύρωση και την εφαρμογή της ΣΒΠ · υπογραμμίζει τη σημασία της επικείμενης μεταρρύθμισης του κανονισμού ΣΓΠ όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή πολυμερών συμβάσεων για το κλίμα και το περιβάλλον που καλύπτονται από τον κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της ΣΒΠ·

12. καλεί τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο μέσω τομεακών και διατομεακών πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων του εμπορίου, σχεδίων και προγραμμάτων, ώστε να θεσπίσουν ένα αποτελεσματικό θεσμικό, νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο που θα ενσωματώνει μια προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς· υπογραμμίζει τη σημασία που έχει για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ο ανοικτός χαρακτήρας και η προβλεψιμότητα, ιδίως για τις ιδίως τις ΜΜΕ, και την ανάγκη για επικοινωνία και ανάπτυξη ικανοτήτων ώστε να μπορέσουν οι ΜΜΕ να επωφεληθούν πλήρως από τις εμπορικές συμφωνίες με βιώσιμο τρόπο·

13. σημειώνει, αφενός, ότι η διακυβερνητική πλατφόρμα επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES) εκτιμά ότι το διεθνές νόμιμο εμπόριο άγριων ειδών έχει αυξηθεί κατά 500 % σε αξία από το 2005 και κατά 2000 % από τη δεκαετία του 1980 και, αφετέρου, ότι οι νόμιμες και παράνομες μορφές του είναι συχνά βαθιά αλληλένδετες· σημειώνει ότι περισσότερα από 38 700 είδη, συμπεριλαμβανομένων περίπου 5 950 ειδών ζώων και 32 800 ειδών φυτών, προστατεύονται από τη CITES έναντι υπερεκμετάλλευσης μέσω του διεθνούς εμπορίου· αναγνωρίζει ότι το ισχύον σύστημα για την απαγόρευση του παράνομου εμπορίου ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση πάσχει από σημαντικές ελλείψεις όσον αφορά την επιβολή του νόμου· καλεί την Επιτροπή να αρχίσει την παρακολούθηση και την ανάλυση του ισχύοντος συστήματος· καλεί την Επιτροπή, σε αυτή τη βάση, να διερευνήσει τη σκοπιμότητα ενός «λευκού» καταλόγου ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση, προκειμένου να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά το παράνομο εμπόριο, να βελτιωθεί η κατάρτιση των τελωνειακών και άλλων υπαλλήλων και να υποστηριχθεί η θέσπιση μηχανισμού για την απαγόρευση της εισαγωγής στην ΕΕ ειδών που είναι εθνικά προστατευόμενα απειλούμενα είδη στις χώρες προέλευσής τους, σύμφωνα με την εθελοντική συμφωνία εταιρικής σχέσης (ΕΣΕΣ) για την επιβολή της δασικής νομοθεσίας, τη διακυβέρνηση και το εμπόριο (FLEGT) ή παρόμοια με μέτρα κατά της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ αλιεία)· καλεί την Επιτροπή να αναβαθμίσει την πρωτοβουλία για τα πράσινα τελωνεία στο προσεχές σχέδιο δράσης για την τελωνειακή ένωση και ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει την καλύτερη εφαρμογή των ισχυουσών τελωνειακών διατάξεων κατά τους συνοριακούς ελέγχους· ζητεί, πιο μακροπρόθεσμα, μεταρρύθμιση της CITES με επίκεντρο έναν μηχανισμό αντίστροφης καταχώρισης, με στόχο τη λειτουργία χωρίς χαρτί και την αύξηση του προϋπολογισμού της·

14. τονίζει ότι η πανδημία έχει καταδείξει τη σημασία της αρχής «Μία Υγεία» στη χάραξη πολιτικής και ότι απαιτούνται μετασχηματιστικές αλλαγές που θα περιλαμβάνουν συνεργασία μεταξύ επιστημονικών κλάδων και τομέων· καλεί την Επιτροπή να κάνει χρήση του κανονιστικού διαλόγου που προβλέπεται στις ΣΕΣ για την προώθηση υψηλών υγειονομικών και φυτοϋγειονομικών (ΥΦΥ) προτύπων που αφορούν την καλή μεταχείριση των ζώων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι μελλοντικών επιδημιών και πανδημιών· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει, εάν χρειαστεί, την έγκριση μορατόριουμ στις εισαγωγές άγριων ζώων ή άλλων ειδών από αναφερθείσες αναδυόμενες εστίες λοιμωδών νόσων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν επαρκώς οι ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια·

15. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα προσθήκης πρωτοκόλλου σχετικά με το έγκλημα κατά της άγριας ζωής στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος· θεωρεί ότι η αξιολόγηση και αναθεώρηση της οδηγίας για το περιβαλλοντικό έγκλημα αποτελεί ευκαιρία για την καλύτερη αντιμετώπιση παρόμοιων ποινικών αδικημάτων και την ενίσχυση της εκτελεστότητάς της·

16. εκφράζει την ανησυχία του για τις πολιτικές αποψίλωσης των δασών του Αμαζονίου και την αποδυνάμωση του αναντικατάστατου οικοσυστήματος και της βιοποικιλότητάς του· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να παρουσιάσει νομοθετική πρόταση την άνοιξη του 2021, η οποία θα απαγορεύσει την τοποθέτηση προϊόντων που η παραγωγή τους σχετίζεται με την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών στην αγορά της ΕΕ· τονίζει την ανάγκη για συμπληρωματική εργασία για την αντιμετώπιση της προσφοράς, επισημαίνοντας το παράδειγμα για εθελοντικές συμφωνίες συνεργασίας στο πλαίσιο του FLEGT που στοχεύουν στη διατήρηση των δασών, καθώς είναι ο φυσικός βιότοπος πολλών απειλούμενων ειδών, για την ενθάρρυνση της βιώσιμης διαχείρισης των δασών και για την αντιμετώπιση της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών, σύμφωνα με την ατζέντα του 2030 για την αειφόρο ανάπτυξη, τη συμφωνία του Παρισιού και τους στόχους του Aichi για τη βιοποικιλότητα·

17. τονίζει τη σημασία της διασφάλισης του ρόλου της γεωργίας και του αγροτικού περιβάλλοντος στην προστασία της βιοποικιλότητας και του οικοσυστήματος· σημειώνει ότι η εσωτερική αγορά της ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας και εξαγωγέας αγροδιατροφικών προϊόντων στον κόσμο· είναι πεπεισμένο ότι η ΕΕ θα πρέπει να αξιοποιήσει αυτήν τη θέση για να καθορίσει το σημείο αναφοράς σε σχέση με τα πρότυπα για τα βιώσιμα συστήματα τροφίμων, με βάση την αρχή της προφύλαξης, την προστασία του περιβάλλοντος και την καλή μεταχείριση των ζώων· υπογραμμίζει ότι, παράλληλα με την εφαρμογή των αρχών της Πράσινης Συμφωνίας, η ΕΕ πρέπει να προωθήσει μια ανοδική παγκόσμια σύγκλιση των προτύπων προκειμένου να αποφευχθεί η πιθανή μετεγκατάσταση και εξωτερική ανάθεση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος σε τρίτες χώρες· αναγνωρίζει ότι η μη βιώσιμη γεωργία αποτελεί την πρωταρχική κινητήρια δύναμη της απώλειας βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο· θεωρεί ότι η εμπορική πολιτική θα πρέπει να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας στις χώρες εταίρους βάσει προτύπων ισοδύναμων με εκείνα που ισχύουν για τα προϊόντα που παράγονται στην ΕΕ, σύμφωνα με τους στόχους της ΕΕ για το 2030, και ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη χρηματοδοτική στήριξη προϊόντων από βιώσιμες αλυσίδες εφοδιασμού, όπως τα προϊόντα που προστατεύονται όπως οι γεωγραφικές ενδείξεις και τα βιολογικά τρόφιμα, και με στόχο την επίτευξη των ΣΒΑ· καλεί την Επιτροπή να αναθέσει λεπτομερή και ανεξάρτητη μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις των εξαγωγών της ΕΕ και των μεθόδων παραγωγής τους στη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για την απαγόρευση εξαγωγής από την ΕΕ επικίνδυνων ουσιών που είναι απαγορευμένες στην ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της μη πρόκλησης ζημίας, τη σύμβαση του Ρότερνταμ σχετικά με τη διαδικασία συναίνεσης μετά από ενημέρωση όσον αφορά ορισμένα επικίνδυνα χημικά προϊόντα και φυτοφάρμακα στο διεθνές εμπόριο και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία·

18. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διατάξεις για την αλιεία στις εμπορικές συμφωνίες συνάδουν με την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, και παροτρύνει τους εμπορικούς εταίρους να αντιμετωπίσουν όλες τις ανθρωπογενείς επιζήμιες επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον με ολιστικό τρόπο, με στόχο την προστασία του 30 % των ωκεανών έως το 2030· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταβάλουν από κοινού προσπάθειες για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τη θαλάσσια βιοποικιλότητα πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας· υπενθυμίζει ότι η θέσπιση προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών σε ζώνες πέραν των εθνικών δικαιοδοσιών πρέπει να υποστηρίζεται από εκτιμήσεις κοινωνικοοικονομικών και οικολογικών επιπτώσεων με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις·

19. σημειώνει ότι το εμπόριο και οι επενδύσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες που βασίζονται στη βιοποικιλότητα μπορούν να παράσχουν κίνητρα για τη μείωση της υπερεκμετάλλευσης της βιοποικιλότητας, επιτρέποντας παράλληλα τη δημιουργία πιο βιώσιμων οικονομικών τομέων που συμβάλλουν στη χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και σε βιώσιμα πρότυπα παραγωγής, εμπορίου και κατανάλωσης, επίσης και για τις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί από την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα δημιουργίας ενός νομικού πλαισίου, πρωτίστως στο πλαίσιο της ΠΟΕ, που θα επιτρέπει την απαγόρευση του εμπορίου ορισμένων πρώτων υλών, προϊόντων και υπηρεσιών που θέτουν σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα· υποστηρίζει τις εν εξελίξει εργασίες του ΟΟΣΑ για την ενίσχυση της συνιστώσας της βιοποικιλότητας στις κατευθυντήριες γραμμές για την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά και ζητεί από την Επιτροπή να το αποτυπώσει επαρκώς στην επικείμενη δέσμη μέτρων δέουσας επιμέλειας της ΕΕ·

20. τονίζει ότι η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων υπονομεύει την πρόοδο προς την επίτευξη των περισσότερων από τους ΣΒΑ του 2030, ιδίως τον τερματισμό της φτώχειας, την πρόσβαση σε νερό και αποχέτευση, την επισιτιστική ασφάλεια, τη διασφάλιση υγιούς ζωής και τη μείωση των ανισοτήτων· καλεί την Επιτροπή να δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς γνώσεων, της ανταλλαγής τεχνολογίας και της κατάρτισης δεξιοτήτων για τις δικαιούχους χώρες για την εφαρμογή της ΣΒΠ, της CITES και άλλων συμβάσεων και συμφωνιών που είναι απαραίτητες για την προστασία της βιοποικιλότητας στο πλαίσιο του Μηχανισμού Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας και της Βοήθειας για το Εμπόριο· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει συνέργειες με άλλες συμβάσεις, διεθνείς οργανισμούς και τρίτες χώρες κατά τη διευκόλυνση και την υλοποίηση δραστηριοτήτων ανάπτυξης ικανοτήτων σε σχέση με την προστασία της βιοποικιλότητας, προκειμένου να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη και συντονισμένη προσέγγιση για την ανάπτυξη ικανοτήτων και την τεχνική και επιστημονική συνεργασία· σημειώνει ότι τα κίνητρα της αγοράς και η ανάπτυξη ικανοτήτων θα πρέπει να καταστούν προσβάσιμα στις επιχειρήσεις ώστε να τις εμπλέξουν σε μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, και να τις βοηθήσουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των καταναλωτών και στις αυξανόμενες απαιτήσεις για προστασία της φύσης· υπογραμμίζει επίσης, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη στήριξης τρίτων χωρών, ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών (ΛΑΧ) και αναπτυσσόμενων χωρών, των οποίων το αναπτυξιακό μοντέλο βασίζεται στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών επιβλαβών για τη βιοποικιλότητα, μέσω χρηματοδοτικής στήριξης και ανάπτυξης ικανοτήτων, προκειμένου να μειωθεί η υπέρμετρη εξάρτησή τους από τα εν λόγω αγαθά· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, τον καίριο ρόλο των τοπικών κοινοτήτων, των αυτοχθόνων πληθυσμών και των υπερασπιστών των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, και την ανάγκη σεβασμού της αρχής του ΟΗΕ για ελεύθερη, εκ των προτέρων και εν επιγνώσει συναίνεση, στο πνεύμα της Σύμβασης της ΔΟΕ αριθ. 169 για τους αυτόχθονες και νομαδικούς πληθυσμούς ·

21. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει ένα κεντρικό σύστημα δεδομένων και στατιστικής ανάλυσης με τη στήριξη της Eurostat και των στατιστικών υπηρεσιών των κρατών μελών της ΕΕ. προκειμένου να είναι δυνατή η λήψη λεπτομερέστερων στοιχείων από βάσεις δεδομένων οικοσυστήματος.


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

15.4.2021

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

33

1

7

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Barry Andrews, Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, Tiziana Beghin, Geert Bourgeois, Saskia Bricmont, Jordi Cañas, Daniel Caspary, Miroslav Číž, Arnaud Danjean, Paolo De Castro, Εμμανουήλ Φράγκος, Raphaël Glucksmann, Markéta Gregorová, Roman Haider, Christophe Hansen, Heidi Hautala, Danuta Maria Hübner, Karin Karlsbro, Maximilian Krah, Danilo Oscar Lancini, Margarida Marques, Gabriel Mato, Sara Matthieu, Emmanuel Maurel, Samira Rafaela, Inma Rodríguez-Piñero, Massimiliano Salini, Helmut Scholz, Liesje Schreinemacher, Sven Simon, Dominik Tarczyński, Mihai Tudose, Kathleen Van Brempt, Marie-Pierre Vedrenne, Jörgen Warborn, Iuliu Winkler, Jan Zahradil, Juan Ignacio Zoido Álvarez

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Markus Buchheit, Jean-Lin Lacapelle, Joachim Schuster

 

 


 

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

33

+

ID

Jean-Lin Lacapelle

NI

Tiziana Beghin

PPE

Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, Daniel Caspary, Arnaud Danjean, Christophe Hansen, Danuta Maria Hübner, Gabriel Mato, Massimiliano Salini, Sven Simon, Jörgen Warborn, Iuliu Winkler, Juan Ignacio Zoido Álvarez

Renew

Barry Andrews, Jordi Cañas, Karin Karlsbro, Samira Rafaela, Liesje Schreinemacher, Marie-Pierre Vedrenne

S&D

Miroslav Číž, Paolo De Castro, Raphaël Glucksmann, Margarida Marques, Inma Rodríguez-Piñero, Joachim Schuster, Mihai Tudose, Kathleen Van Brempt

The Left

Emmanuel Maurel, Helmut Scholz

Verts/ALE

Saskia Bricmont, Markéta Gregorová, Heidi Hautala, Sara Matthieu

 

1

-

ID

Maximilian Krah

 

7

0

ECR

Geert Bourgeois, Εμμανουήλ Φράγκος, Dominik Tarczyński, Jan Zahradil

ID

Markus Buchheit, Roman Haider, Danilo Oscar Lancini

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+ : υπέρ

- : κατά

0 : αποχή

 

 


 

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ (12.3.2021)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

(2020/2273(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης(*): Isabel Carvalhais

 

(*) Συνδεδεμένη επιτροπή – Άρθρο 57 του Κανονισμού

 

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

A. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία της βιολογικής ποικιλομορφίας που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τη γεωργία· λαμβάνοντας υπόψη ότι καλύπτει επίσης την ποικιλία και τη διαφορετικότητα των οικοσυστημάτων, των ζώων, των φυτών και μικροοργανισμών σε επίπεδο γενετικών χαρακτηριστικών, είδους και οικοσυστήματος, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση βασικών λειτουργιών των οικοσυστημάτων·

B. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κύριες άμεσες αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας είναι οι αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, η εξόρυξη φυσικών πόρων, η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση και η εισβολή ξένων ειδών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω παράγοντες απορρέουν από ένα σύνολο δυσμενών υποκείμενων αιτιών που σχετίζονται κυρίως με μοντέλα παραγωγής και κατανάλωσης, με τη δυναμική και τις τάσεις του ανθρώπινου πληθυσμού, και τις εμπορικές και τεχνολογικές καινοτομίες[108]·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τάσεις σε μακροπρόθεσμη προοπτική των πληθυσμών κοινών πτηνών των γεωργικών γαιών και δασών και πεταλούδων σε χορτολιβαδικές εκτάσεις καταδεικνύουν ότι η Ευρώπη έχει βιώσει σημαντική μείωση στη βιοποικιλότητα γεωργικών γαιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό οφείλεται πρωτίστως στην απώλεια, στον κατακερματισμό και την υποβάθμιση των φυσικών οικοσυστημάτων, που προκαλούνται κυρίως από την εντατικοποίηση της γεωργίας, την εντατική διαχείριση δασών, την εγκατάλειψη της γης και την επέκταση των αστικών περιοχών[109]·

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γεωργικές εκτάσεις αντιστοιχούν σχεδόν στη μισή έκταση της ΕΕ και ότι τα δάση καλύπτουν περίπου το 42 % της επικράτειας της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη διαχείριση των γεωργικών εκτάσεων συμβάλλει σε ευρύτερες λειτουργίες του οικοσυστήματος όπως η προστασία της βιοποικιλότητας, η δέσμευση άνθρακα, η διατήρηση της ποιότητας των υδάτων και του αέρα, η διατήρηση της υγρασίας του εδάφους με μείωση της απορροής, η διήθηση των υδάτων και ο έλεγχος της διάβρωσης·

E. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γεωργία και η δασοκομία είναι βασικές συνιστώσες της ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινωνίας, καθώς παρέχουν ασφαλή, ποιοτικά και οικονομικά προσιτά τρόφιμα και αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό παράγοντα βιωσιμότητας των αγροτικών περιοχών, όσον αφορά τη διατήρηση της απασχόλησης και των οικονομικών ευκαιριών, την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ιδιαιτερότητες και τα διαρθρωτικά χαρακτηριστικά του γεωργικού τομέα της ΕΕ, ο οποίος αποτελείται κυρίως από μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις που βασίζονται στην εργασία των μελών της οικογένειας, και τα δύο τρίτα τους έχουν μέγεθος μικρότερο των 5 εκταρίων, ενώ περίπου το ένα τρίτο των διαχειριστών είναι ηλικίας 65 ετών και άνω, θέτουν συγκεκριμένες προκλήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους φορείς χάραξης πολιτικών κατά τη λήψη μέτρων και πολιτικών που αφορούν τον τομέα·

1. υπενθυμίζει ότι η παραγωγικότητα και η ανθεκτικότητα της γεωργίας εξαρτώνται από τη βιοποικιλότητα, η οποία είναι ουσιαστικής σημασίας στη διασφάλιση μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας των συστημάτων τροφίμων και στην επισιτιστική μας ασφάλεια· υπογραμμίζει, επιπλέον, ότι μεγάλο μέρος της βιοποικιλότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχει ως αποτέλεσμα της ποικιλομορφίας των συστημάτων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και στη δασοκομία, και ότι η συντήρησή της εξαρτάται από τη συνεχιζόμενη ενεργό, χαμηλού αντίκτυπου και βιώσιμη διαχείριση της γης και των γεωργικών και δασικών οικοσυστημάτων· υπογραμμίζει, ωστόσο, τον αρνητικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα ορισμένων γεωργικών πρακτικών που οδηγούν σε υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων·

2. επισημαίνει ότι οι αλυσιδωτές επιπτώσεις της απλοποίησης των τοπίων οδηγούν σε χαμηλότερη γεωργική παραγωγή, κυρίως μέσω της μείωσης των επικονιαστών καθώς και του πλήθους των φυσικών εχθρών[110]· επαναλαμβάνει ότι η αντικατάσταση του πληθυσμού φυσικών εχθρών με τη χρήση εντομοκτόνων επιδεινώνει ακόμα περισσότερο το πρόβλημα των μειωμένων επικονιαστών, που αποτελεί άμεση συνιστώσα της γεωργικής παραγωγής· ζητεί μια ολιστική προσέγγιση προκειμένου να διασφαλιστούν οι υπηρεσίες οικοσυστήματος, μέσω της λήψης μέτρων με στόχο την αύξηση της ετερογένειας των τοπίων·

3. τονίζει τη σημασία της γενετικής ποικιλομορφίας, των ειδών και των φυσικών τοπίων, και θεωρεί ότι η γεωργία επιτρέπει τη διατήρηση της βιοποικιλότητας πολλών περιφερειών, όπως των ανοικτών ορεινών περιοχών, μέσω της αποφυγής της διάδοσης χωροκατακτητικών φυτικών και ζωικών ειδών·

4. τονίζει τον σημαντικό ρόλο των μικρών γεωργικών εκμεταλλεύσεων στην βιοποικιλότητα και τη διατήρηση των τοπίων· τονίζει ότι οι μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις συμβάλλουν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσω της εφαρμογής λιγότερο εντατικών και μηχανοποιημένων πρακτικών και μέσω της χρήσης λιγότερων εισροών, όπως παρασιτοκτόνα και λιπάσματα· επιπλέον, υπογραμμίζει, ότι οι μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις προστατεύουν τις ευαίσθητες αγροτικές περιοχές (ορεινές, μειονεκτούσες, νησιωτικές και περιοχές του δικτύου Natura 2000) μέσω της διατήρησης της γεωργίας και κατά συνέπεια της βιοποικιλότητας·

5. εκφράζει την ικανοποίησή του για το υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030 όσον αφορά την ανάσχεση και αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας στην ΕΕ· θεωρεί απαραίτητο το συγκεκριμένο επίπεδο φιλοδοξίας, το οποίο ενθαρρύνει την ανάπτυξη και την εφαρμογή μιας πολιτικής δράσης σε όλα τα επίπεδα, και προωθεί την ανάπτυξη και ενσωμάτωση της έρευνας, και καινοτόμων εφικτών λύσεων στην πολιτική, για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας·

6. υπενθυμίζει ότι για την αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής απαιτείται η αναγνώριση και των τριών διαστάσεων της βιωσιμότητας: περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική· τονίζει ότι η συνεχής μείωση της βιοποικιλότητας των γεωργικών εκτάσεων, επίσης και σε επίπεδο τοπίου, αποτελεί πραγματικότητα, και ότι απαιτείται τολμηρή δράση από την κοινωνία στο σύνολό της σε συνδυασμό με επιστημονική συναίνεση για την αντιμετώπιση αυτής της τάσης·

7. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2020 δεν είχε θέσει μετρήσιμους στόχους για τη γεωργία, καθιστώντας δύσκολη την αξιολόγηση της προόδου και τη διενέργεια δράσεων με χρηματοδότηση από την ΕΕ· υπενθυμίζει ότι ο ανεπαρκής συντονισμός μεταξύ των πολιτικών και των στρατηγικών της ΕΕ που αφορούν τη βιοποικιλότητα είχε ως αποτέλεσμα την αποτυχία της αντιμετώπισης της μείωσης της γενετικής ποικιλομορφίας[111]· καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ) και να αξιοποιήσει τα διδάγματα που αποκομίστηκαν στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030·

8. σημειώνει ότι τα ιδανικά και οι καλές προθέσεις της Πράσινης Συμφωνίας δεν επαρκούν από μόνα τους, και πρέπει να ακολουθήσει παρακολούθηση της υλοποίησης, μεταξύ άλλων και στην κοινή γεωργική πολιτική, η οποία έχει πολύ σημαντικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα καθώς διέπει τη χρήση της γης όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και εκτός αυτής·

9. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες για τους Ευρωπαίους γεωργούς και να καταστήσει δυνατή τη συνεχή ανάπτυξη στον τομέα της γεωργίας μέσω της διασφάλισης ενός φιλικού προς την καινοτομία κανονιστικού πλαισίου·

10. υπενθυμίζει τη σημασία της ενθάρρυνσης της συλλογικής προσέγγισης και της αξιοποίησης του πολλαπλασιαστικού της αποτελέσματος, για την προώθηση των δράσεων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, και καλεί την Επιτροπή να προωθήσει και να στηρίξει συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως είναι οι αγροδιατροφικοί συνεταιρισμοί, στην υλοποίηση μέτρων για την προστασία της βιοποικιλότητας με συλλογικό τρόπο·

11. επισημαίνει την ισχυρή διασύνδεση με τη στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» και τη δασική στρατηγική, καθώς και την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση του επισιτιστικού συστήματος και της αλυσίδας αξίας των δασών·

12. καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει εκτιμήσεις επιπτώσεων και να καθιερώσει μια συνολική επιστημονική και τεκμηριωμένη αξιολόγηση της εφαρμογής των μέτρων και των στόχων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, μεταξύ άλλων όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής βιοποικιλότητας, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες εθνικές συνθήκες· πιστεύει ότι η στρατηγική θα πρέπει να εξετάζει ειδικότερα τις επιμέρους και σωρευτικές επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα της γεωργίας, της δασοκομίας και των αγροτικών περιοχών στην ΕΕ, την επισιτιστική ασφάλεια, τη διαθεσιμότητα γης και γεωργικών προϊόντων και αγροδιατροφικών προϊόντων, τις τιμές, τη διαθεσιμότητα ξυλείας και τους πιθανούς κινδύνους μετατόπισης της απώλειας βιοποικιλότητας σε τρίτες χώρες με την αντικατάσταση της τοπικής γεωργικής παραγωγής με εισαγωγές· τονίζει την ανάγκη να εξεταστούν τόσο οι βραχυπρόθεσμες όσο και οι μακροπρόθεσμες αρνητικές και θετικές επιπτώσεις όσον αφορά τη χρήση των πόρων και την επισιτιστική ασφάλεια·

13. θεωρεί ότι, για να επιτευχθεί αποτελεσματική εφαρμογή των στόχων βιοποικιλότητας, θα πρέπει αφού συμφωνηθούν από τους συννομοθέτες να αντικατοπτρίζονται σε σχετική νομοθεσία της ΕΕ·

14. σημειώνει με μεγάλη ανησυχία την πρόσφατη επιστημονική αξιολόγηση των αθροιστικών επιπτώσεων της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο» και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, από την Υπηρεσία Οικονομικής Έρευνας του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών[112]·

15. καλεί επίσης την Επιτροπή να εκπονήσει μια τεκμηριωμένη εκτίμηση επιπτώσεων σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους όσον αφορά τις εκπομπές θερμοκηπίου, την απώλεια βιοποικιλότητας, την αγροτική και περιφερειακή βιωσιμότητα, τις τιμές των τροφίμων και την περιφερειακή στρατηγική ασφάλεια τροφίμων και εφοδιασμού, που προκύπτουν από τις επιπτώσεις της πιθανής μετεγκατάστασης και της εκτόπισης της γεωργικής παραγωγής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των μέτρων και των στόχων της στρατηγικής·

16. θεωρεί ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι ένας σημαντικός κοινωνικός στόχος που υποστηρίζεται από την πλειονότητα των Ευρωπαίων[113], απαιτεί δε την κινητοποίηση όλων των κοινωνικών και οικονομικών κλάδων και ένα
ευρύ διάλογο χωρίς αποκλεισμούς, καθώς και την αποτελεσματική συμμετοχή όλων των μελών της κοινωνίας σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο· επισημαίνει ότι, ειδικότερα, η διατήρηση της βιοποικιλότητας απαιτεί αυξημένη συμμετοχή όλων όσοι συμμετέχουν στην υλοποίηση των μέτρων, όπως είναι οι αγροτικές κοινότητες συμπεριλαμβανομένων των γεωργών μικρής κλίμακας και των νέων γεωργών, και ο δασικός τομέας, ενώ παράλληλα μπορεί να επωφεληθεί από τις γνώσεις και την εμπειρία τους για αμοιβαία επωφελείς λύσεις τόσο για τη βιοποικιλότητα όσο και για τα γεωργικά και δασικά έσοδα, δημιουργώντας παράλληλα ένα αίσθημα ιδιοκτησίας, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή εφαρμογή της στρατηγικής·

17. τονίζει τη σημασία μιας συμμετοχικής διαδικασίας από τη βάση προς την κορυφή, καθώς και θετικών κινήτρων και στήριξης για την αύξηση της δέσμευσης όσον αφορά την προστασία της βιοποικιλότητας, τονίζοντας παράλληλα τη συμπληρωματική προστιθέμενη αξία των εθελοντικών πρωτοβουλιών·

18. θεωρεί ότι απαιτείται περισσότερη εστίαση σε όλα τα επίπεδα πολιτικής, ώστε να αναπτύσσονται επωφελείς για όλους λύσεις προστασίας της βιοποικιλότητας, με τις οποίες θα προωθούνται οι τρεις διαστάσεις της βιωσιμότητας, ήτοι η οικονομική, η κοινωνική και η περιβαλλοντική·

19. θεωρεί ότι η δημιουργία επιμέρους ζωνών ή περιφερειών, εντός των υπαρχουσών προστατευόμενων ζωνών, όπου θα μπορούσε να επιτρέπεται ένα διαφορετικό φάσμα δραστηριοτήτων, αναλόγως των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτών των περιοχών, θα προσέφερε περισσότερη ευελιξία και παράλληλα αύξηση της αποτελεσματικότητας της προστασίας·

20. τονίζει τον καίριο ρόλο της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ) στην προστασία και την προώθηση της βιοποικιλότητας των γεωργικών γαιών, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής ποικιλομορφίας, από κοινού με άλλες πολιτικές και μέσα στο πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας· υπενθυμίζει τους στόχους της ΚΓΠ που αναφέρονται στο άρθρο 39 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

21. υπογραμμίζει το δυναμικό της πράσινης αρχιτεκτονικής της μελλοντικής ΚΓΠ όσον αφορά την προώθηση και την παροχή ατομικών και συλλογικών κινήτρων για τη μετάβαση σε πιο βιώσιμα και ανθεκτικά γεωργικά συστήματα για την παραγωγή τροφίμων, και τη διατήρηση γεωργικής γης υψηλής φυσικής αξίας και βιοποικιλότητας, εάν σχεδιαστούν κατάλληλα·

22. θεωρεί ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν αποτελεσματικές γραμμές βάσης για τη βιωσιμότητα και τη βιοποικιλότητα κατά τον καθορισμό των προϋποθέσεών τους, και να διασφαλίσουν την έγκαιρη και φιλόδοξη ανάπτυξη και υιοθέτηση παρεμβάσεων, ιδίως οικολογικών συστημάτων και αγροπεριβαλλοντοκλιματικών μέτρων στην αγροτική ανάπτυξη, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ενίσχυση της απόδοσης και του δυναμικού πλεονεκτήματος της βιοποικιλότητας σύμφωνα με το απαιτούμενο επίπεδο φιλοδοξίας, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες τοπικές ανάγκες, συνθήκες και σημεία εκκίνησης βάσει μιας ανάλυσης SWOT βάσει τεκμηρίων·

23. τονίζει τη ζωτική σημασία των μέτρων γεωργοδασοκομίας και αναδάσωσης της ΚΓΠ και ενθαρρύνει τη συνέχιση των δασοκομικών μέτρων, σύμφωνα με τη δασική στρατηγική της ΕΕ·

24. τονίζει ότι η υλοποίηση αυτής της στρατηγικής δεν θα είναι τόσο αποτελεσματική όσο επιδιώκεται από περιβαλλοντική άποψη, εκτός εάν παρασχεθεί στήριξη ώστε να διασφαλιστεί ότι οι γεωργοί και οι επιχειρήσεις τους θα διατηρήσουν την βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητά τους·

25. καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει άμεσα τις δυνατότητες περιορισμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή που παρέχονται από την αποκατάσταση δασών, υγροτόπων, τυρφώνων, βοσκοτόπων και παράκτιων οικοσυστημάτων, και να ενσωματώσει τη διατήρηση της φύσης σε όλες τις σχετικές πολιτικές και προγράμματα της ΕΕ·

26. θεωρεί ότι οι μικρές αλλαγές που εισήγαγε η ΚΓΠ στις διάφορες μεταρρυθμίσεις της δεν εξέπεμψαν ισχυρό σήμα στους γεωργούς ώστε να αλλάξουν τις πρακτικές τους, και είναι της γνώμης ότι μόνο μια σημαντική αλλαγή, ανάλογη με τις κρίσεις του κλίματος και της βιοποικιλότητας, θα είναι σε θέση να πείσει τους αγρότες για τη σημασία αυτού του ζητήματος για τη δραστηριότητα και τη διαβίωσή τους·

27. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΚΓΠ δεν ήταν αποτελεσματική στην αντιστροφή της καταστροφής της βιοποικιλότητας που συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, και για το ότι η εντατική γεωργία εξακολουθεί να αποτελεί τη βασική αιτία απώλειας βιοποικιλότητας. επιπλέον, τονίζει ότι σύμφωνα με την ειδική έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου αριθ. 13/2020[114], ο στόχος και οι δράσεις που αφορούν τη γεωργία στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα δεν είναι μετρήσιμα μεγέθη, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους·

28. κατά συνέπεια, τονίζει τη σημασία της εφαρμογής των συστάσεων του ΕΕΣ προς την Επιτροπή για καλύτερο συντονισμό της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα έως το 2030, ενίσχυση της συνεισφοράς των άμεσων πληρωμών και της αγροτικής ανάπτυξης στη βιοποικιλότητα των γεωργικών εκτάσεων, παρακολούθηση των δαπανών του προϋπολογισμού με μεγαλύτερη ακρίβεια και ανάπτυξη αξιόπιστων δεικτών για την αξιολόγηση των επιπτώσεων της ΚΓΠ·

29. τονίζει τη σημασία της δημιουργίας, της διατήρησης και της αποκατάστασης των χαρακτηριστικών υψηλής βιοποικιλότητας στα γεωργικά τοπία, καθώς και της διατήρησης και στήριξης γεωργικών πρακτικών ή/και παραγωγικών χαρακτηριστικών που είναι επωφελή για τη βιοποικιλότητα, τους επικονιαστές και τον φυσικό βιολογικό έλεγχο των επιβλαβών οργανισμών·

30. καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία μέτρα στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων τους για την ΚΓΠ για την προώθηση περιοχών πλούσιων σε βιοποικιλότητα και χαρακτηριστικών τοπίου, με στόχο την επίτευξη έκτασης τουλάχιστον 10 % περιοχών υψηλής ποικιλομορφίας επωφελών για τη βιοποικιλότητα, όπως για παράδειγμα θαμνοστοιχίες, ζώνες ανάσχεσης, περιοχές στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται χημικές ουσίες και εκτάσεις προσωρινής αγρανάπαυσης, καθώς και εκτεταμένες γεωργικές εκτάσεις που προορίζονται για τη βιοποικιλότητα σε μακροπρόθεσμη βάση, και προώθηση της διασυνδεσιμότητας μεταξύ οικοτόπων και της δημιουργίας πράσινων διαδρόμων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το δυναμικό της βιοποικιλότητας·

31. υπενθυμίζει ότι η έλλειψη πρόσβασης στη γη είναι ένας από τους πρωταρχικούς παράγοντες που περιορίζουν την εγκατάσταση νέων γεωργών και την ανανέωση γενεών στις ευρωπαϊκές γεωργικές εκμεταλλεύσεις, γεγονός που αποτελεί σημαντικό στόχο της ΚΓΠ· θεωρεί ότι η δημιουργία μη παραγωγικών περιοχών πρέπει να αξιολογηθεί προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο αρνητικός αντίκτυπος στην πρόσβαση των νέων αγροτών στη γη ·

32. τονίζει ότι στις περιπτώσεις όπου τα μέτρα διατήρησης περιορίζουν τη χρήση ιδιωτικών γαιών ή επηρεάζουν αρνητικά την αξία τους, πρέπει να παρέχεται κατάλληλη αποζημίωση στον ιδιοκτήτη·

33. εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση της βιολογικής γεωργίας ως μια ισχυρή συνιστώσα στην πορεία της ΕΕ προς πιο βιώσιμα συστήματα τροφίμων, όσον αφορά τις ανησυχίες για την βιοποικιλότητα, αλλά και για την επίτευξη των στόχων δημόσιας πολιτικής για οικονομική ανάπτυξη, απασχόληση στις αγροτικές περιοχές, προστασία του περιβάλλοντος και δράση για το κλίμα· τονίζει τη σημασία του ευρωπαϊκού σχεδίου δράσης για τη βιολογική γεωργία για την αύξηση της υιοθέτησης βιολογικών μεθόδων καλλιέργειας·

34. υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη της παραγωγής βιολογικών τροφίμων πρέπει να συνοδεύεται από εξελίξεις και μέτρα με γνώμονα την αγορά και την αλυσίδα εφοδιασμού που τονώνουν τη ζήτηση για βιολογικά τρόφιμα, μεταξύ άλλων μέσω δημόσιων συμβάσεων και ευρέος φάσματος μέτρων προώθησης, έρευνας, καινοτομίας, κατάρτισης και μεταφοράς επιστημονικών γνώσεων, με στόχο τη στήριξη της σταθερότητας της αγοράς βιολογικών προϊόντων και της δίκαιης αμοιβής των γεωργών, και την προώθηση μέτρων στήριξης των νεαρών γεωργών· επισημαίνει την ανάγκη για παράλληλη ανάπτυξη ολόκληρης της βιολογικής διατροφικής αλυσίδας προκειμένου να επιτρέπεται η τοπική επεξεργασία και διανομή της βιολογικής παραγωγής της Ένωσης·

35. σημειώνει ότι τα κράτη μέλη θα συμβάλλουν με διαφορετικό τρόπο σε αυτούς τους πανευρωπαϊκούς στόχους αναλόγως του επιπέδου ανάπτυξης του βιολογικού τομέα τους και ως εκ τούτου ζητεί τον καθορισμό εθνικών στόχων· επισημαίνει ότι αυτοί οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν χωρίς ισχυρή οικονομική στήριξη, επαρκή εκπαιδευτικά προγράμματα και συμβουλευτικές υπηρεσίες· καλεί τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν τα δικά τους στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ αναλόγως, και την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι αυτά τα στρατηγικά σχέδια ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις·

36. τονίζει την ισχυρή διασύνδεση μεταξύ της στρατηγικής για τη δασοκομία και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα·

37. υπογραμμίζει τη σημασία των ανθεκτικών και υγιών δασικών οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της πανίδας και της χλωρίδας, προκειμένου να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η υλοποίηση πολλαπλών υπηρεσιών οικοσυστημάτων που παρέχουν τα δάση, όπως βιοποικιλότητα, καθαρός αέρας, νερό, υγιή εδάφη, ξυλεία και μη ξυλώδεις πρώτες ύλες· τονίζει ότι η επίτευξη των στόχων της ΕΕ για το περιβάλλον, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα δεν θα καταστεί ποτέ δυνατή χωρίς πολυλειτουργικά, υγιή και αειφόρου διαχείρισης δάση και δασοκομία, με την εφαρμογή μιας μακροπρόθεσμης προοπτικής·

38 επισημαίνει την ανάγκη να σχεδιαστεί μια συνεκτική προσέγγιση που θα συνδυάζει την προστασία της βιοποικιλότητας και την προστασία του κλίματος σε έναν ακμάζοντα δασικό τομέα και μια βιώσιμη βιοοικονομία·

39. σημειώνει, εν προκειμένω, ότι η ταυτόχρονη εστίαση στα κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη της δασοκομίας μπορεί να συμβάλει στη διασφάλιση της ανθεκτικότητας και της προσαρμοστικής ικανότητας, καθώς και στην επίτευξη της μετάβασης σε μια κυκλική βιοοικονομία και στη βελτίωση της προστασίας της βιοποικιλότητας· θεωρεί ότι οι στόχοι και η εφαρμογή πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ακριβείς συνθήκες και ευκαιρίες κάθε χώρας και να έχουν θετικό αντίκτυπο στα δάση και στις δασικές συνθήκες, στα μέσα διαβίωσης στις αγροτικές περιοχές και στη βιοποικιλότητα των δασών στην ΕΕ·

40. υπογραμμίζει ότι τα δάση, ιδίως τα πρωτογενή δάση, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την προστασία της βιοποικιλότητας και ζητεί την προστασία τους· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν έναν ορισμό των αιωνόβιων δασών που θα καταρτιστεί από τη μόνιμη δασική επιτροπή στο πλαίσιο της μελλοντικής δασικής στρατηγικής της ΕΕ·

41. τονίζει τη σημασία των δασικών περιοχών του δικτύου Natura 2000 για τη διατήρηση της δασικής βιοποικιλότητας· σημειώνει, ωστόσο, ότι απαιτούνται επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για τη διαχείριση των εν λόγω τομέων και για τη διασφάλιση της εφαρμογής των μέτρων·

42. υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η ενίσχυση της βιώσιμης διαχείρισης των δασών με ισορροπημένο τρόπο για την υγεία, την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και τη μακροβιότητα των δασικών οικοσυστημάτων, τη διατήρηση του πολυλειτουργικού ρόλου των δασών και τη διατήρηση της δασικής βιοποικιλότητας, καθώς και για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) και την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· υπογραμμίζει την αξία της ενσωμάτωσης της γενετικής ποικιλότητας σε ζητήματα φύτευσης καθώς περιορίζει τον κίνδυνο προσβολής από παράσιτα και εξάπλωσης ασθενειών, καθώς και της φύτευσης τοπικών/αυτόχθονων ειδών·

43. επισημαίνει τη σημασία της κατάρτισης των ιδιοκτητών δασών, ανάληψης τοπικών έργων ευαισθητοποίησης και διαδικασιών συμμετοχής του κοινού, καθώς και των προγραμμάτων συνεχούς δάσωσης και αναδάσωσης· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει εξειδικευμένα προγράμματα κατάρτισης σε επίπεδο ΕΕ και ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σύστημα πληροφοριών για τη διαχείριση των δασών·

44. επισημαίνει τον αριθμό πολύτιμων παραδοσιακών γεωργοδασοκομικών συστημάτων που υπάρχουν στην ΕΕ και το δυναμικό των καινοτόμων συστημάτων· τονίζει τις δυνατότητες της γεωργοδασοκομίας στο να βελτιώσει και να προωθήσει ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών οικοσυστήματος, τη βιοποικιλότητα των γεωργικών εκτάσεων, την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα, την προστασία του εδάφους και τη ρύθμιση του κύκλου των υδάτων, ενισχύοντας παράλληλα την παραγωγικότητα και τη βιωσιμότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων·

45. αναγνωρίζει την ανάγκη να αυξηθεί η γνώση και να προωθηθεί ευρέως η κατάρτιση στον τομέα της γεωργοδασοκομίας μεταξύ των γεωργών, ώστε να συνειδητοποιήσουν τα οφέλη και την πρακτική της ενσωμάτωσης της ξυλώδους βλάστησης στη γεωργία·

46. καλεί την Επιτροπή να δώσει προσοχή στην απώλεια βιοποικιλότητας που προκαλείται από το δομημένο περιβάλλον· θεωρεί ότι οι αστικές και περιαστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των πρώην βιομηχανικών και αποκατεστημένων εκτάσεων, θα ήταν ιδιαίτερα κατάλληλες για τη δενδροφύτευση, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας στις αστικές περιοχές· αναγνωρίζει το δυναμικό της γεωργοδασοκομίας και των περιοχών που δεν είναι κατάλληλες για την παραγωγή τροφίμων στην αύξηση του αριθμού των δένδρων, και σημειώνει ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η φύτευση σε τοποθεσίες υψηλής φυσικής αξίας·

47. αναγνωρίζει τον ρόλο της χρήσης ξυλείας και προϊόντων ξυλείας από δάση βιώσιμης διαχείρισης, για τη μετάβαση προς μια ουδέτερη οικονομία CO2 και στην ανάπτυξη της κυκλικής βιοοικονομίας·

48. καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την εθνική νομοθεσία, ώστε να θεσπίσουν, ή να ενισχύσουν, εφόσον είναι απαραίτητο, την προστασία ενάντια στην παράνομη υλοτομία και την απώλεια βιοποικιλότητας·

49. τονίζει ότι η επίτευξη των στόχων της ΕΕ για το περιβάλλον, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα δεν θα είναι ποτέ δυνατή χωρίς υγιή δάση· ως εκ τούτου ενθαρρύνει δράσεις για την αύξηση της κάλυψης των δασών με δέντρα που είναι κατάλληλα για τις τοπικές συνθήκες και τα οικοσυστήματα, ιδίως με την αποφυγή συγκεκριμένων εξωτικών ειδών που διατηρούν πολύ λιγότερη τοπική βιοποικιλότητα· τονίζει ότι τα νέα δάση δεν πρέπει να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υπάρχουσα βιοποικιλότητα ή στις καταβόθρες άνθρακα, με αποφυγή της φύτευσης σε υγροτόπους και τυρφώνες καθώς και σε εκτάσεις βόσκησης υψηλής βιοποικιλότητας και άλλες εκτάσεις υψηλής φυσικής αξίας· τονίζει ότι η μελλοντική δασική στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να εστιάσει στην προστασία, την αναδάσωση και τη δάσωση με είδη δέντρων κατάλληλα για την εκάστοτε τοποθεσία και περιβάλλον·

50. τονίζει τη σημασία της ενίσχυσης της βιοποικιλότητας στα αγροσυστήματα σε όλα τα επίπεδα, από τα αγροτεμάχια έως τα τοπία· θεωρεί ότι είναι θεμελιώδους σημασίας η ενίσχυση της επιστημονικής έρευνας όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ γεωργικών πρακτικών, οικολογικών διαδικασιών και υπηρεσιών οικοσυστήματος, με την προώθηση της ανάπτυξης καινοτόμων πρακτικών λύσεων και γνώσεων για κάθε τοποθεσία, απαραίτητων για την ανάπτυξη υπηρεσιών οικοσυστήματος σε πολλά και διάφορα οικολογικά πλαίσια·

51. τονίζει ότι η επιλογή της διατήρησης και περαιτέρω ανάπτυξης του κλάδου της βιοενέργειας θα μπορούσε να οδηγήσει στην επιλογή της συρρίκνωσης της περιόδου εναλλαγής ή σε επιλογή ταχέως αναπτυσσόμενων ειδών που θα μειώσουν την ποιότητα της ξυλείας και την αξία των προϊόντων και θα αποτελέσουν απειλή για τις βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου· σημειώνει ότι η επωφελής για όλους λύση του περιορισμού της χρήσης ολόκληρων δέντρων για την παραγωγή ενέργειας που προτάθηκε στη Στρατηγική για τη βιοποικιλότητα είναι επίσης σημαντική για τις βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου·

52. θεωρεί ότι η στήριξη πρωτοβουλιών αναδάσωσης θα πρέπει να εστιάζει σε μια ολιστική προσέγγιση, λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις τοπικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες και τις τοπικές κοινότητες και ευνοώντας τα ανθεκτικά, μικτά και υγιή δάση·

53. τονίζει τη σημασία των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και εργαλείων για τη σταθερότητα της γεωργικής παραγωγής, την ασφάλεια των τροφίμων και την επισιτιστική ασφάλεια, την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τη βιωσιμότητα των εισοδημάτων των γεωργών· θεωρεί ότι, παρόλο που έχει σημειωθεί πρόοδος, απαιτείται σημαντική μείωση της χρήσης και, άρα των κινδύνων των χημικών φυτοφαρμάκων προκειμένου να μειωθεί ο αντίκτυπος στη βιοποικιλότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες τοπικές συνθήκες· θεωρεί ότι θα πρέπει να διερευνηθεί διεξοδικά η δυνατότητα χρήσης διαδρόμων - στόχων·

54. τονίζει τον καίριο ρόλο της ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας[115] και βιώσιμων συστημάτων, όπως οι αγρο-οικολογικές προσεγγίσεις για τη μείωση της εξάρτησης από τα φυτοφάρμακα, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν και να αξιολογούν συστηματικά την εφαρμογή των μέσων ολοκληρωμένης καταπολέμησης των επιβλαβών οργανισμών·

55. τονίζει ότι, προκειμένου να μειωθεί η ανάγκη για φυτοφάρμακα και να επιτευχθεί περαιτέρω μείωση της χρήσης χημικών φυτοφαρμάκων και των συναφών κινδύνων, οι γεωργοί χρειάζονται περισσότερα συστήματα εναλλακτικών, αποτελεσματικών, οικονομικά προσιτών και περιβαλλοντικά ασφαλών λύσεων και μεθόδων προστασίας των καλλιεργειών· θεωρεί ότι αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει πιο δυναμική υιοθέτηση πολιτιστικών, φυσικών και βιολογικών τεχνικών ελέγχου, νέα φυτοφάρμακα χαμηλού κινδύνου και βιολογικά φυτοφάρμακα, αποτελεσματικότερες τεχνικές εφαρμογής που διευκολύνονται από εργαλεία όπως η ψηφιακή γεωργία και η γεωργία ακριβείας, επιδημιολογικά μοντέλα, ένα ευρύτερο και βελτιωμένο φάσμα επιλογών για ανθεκτικές ποικιλίες που απαιτούν λιγότερες εισροές, καθώς και ενισχυμένα συστήματα κατάρτισης και παροχής συμβουλών σε θέματα έρευνας και καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένων των αγροοικολογικών γεωργικών πρακτικών·

56. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο για την επιτάχυνση της έγκρισης νέων φυτοϋγειονομικών λύσεων, συμπεριλαμβανομένων φυτοπροστατευτικών προϊόντων με λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως ουσίες χαμηλού κινδύνου, επιλογών βιοελέγχου και προϊόντων που προέρχονται από φυσικές ουσίες ·

57. τονίζει τον ρόλο που διαδραματίζουν τα ωφέλιμα είδη στο αγροοικοσύστημα, ιδίως για την καταπολέμηση των επιβλαβών οργανισμών, αλλά και για την επικονίαση, την προστασία των φυτών και του εδάφους· σημειώνει ότι η σωστή επιλογή συνδυασμού άγριων λουλουδιών μπορεί να προσελκύσει και να διατηρήσει θηρευτές εντόμων και παρασιτοειδή, προς άμεσο όφελος της παραγωγής και της αύξησης των υπηρεσιών επικονίασης·

58. θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρχουν επαρκή κίνητρα και αποζημίωση για την υιοθέτηση βιώσιμων πρακτικών όπως η ολοκληρωμένη φυτοπροστασία και οι αγροοικολογικές προσεγγίσεις·

59. επικροτεί τις κοινές δράσεις της Ευρωπόλ και των κρατών μελών για την καταπολέμηση των παράνομων εισαγωγών φυτοπροστατευτικών προϊόντων από τρίτες χώρες, αλλά ανησυχεί ιδιαίτερα διότι αυτές συνεχίζονται, πλήττοντας μεταξύ άλλων το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα στην ΕΕ·

60. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η γεωργική παραγωγή και κατανάλωση συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερο σε περιορισμένο φάσμα γεωργικών καλλιεργειών, καθώς και ποικιλιών και γονότυπων· υπογραμμίζει ότι η περαιτέρω προστασία και η διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας σε όλες τις συνιστώσες της είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της ποικιλίας και του πλούτου των γεωργικών οικοσυστημάτων και για τη διατήρηση των τοπικών γενετικών πόρων, ιδίως ως ένα σύστημα λύσεων που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση μελλοντικών περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων και προκλήσεων για την επισιτιστική ασφάλεια·

61. σημειώνει τη σημασία της διατήρησης των διάφορων ποικιλιών και των παλαιών ποικιλιών, καθώς μπορούν να ευδοκιμήσουν σε συνθήκες κατώτερες των βέλτιστων· σημειώνει επίσης ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος από την άποψη του κόστους για τη διατήρηση αυτών των γονιδίων και χαρακτηριστικών είναι μέσα σε καλλιέργειες· χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής να εξετάσει το ενδεχόμενο αναθεώρησης των κανόνων εμπορίας για τις παραδοσιακές ποικιλίες καλλιεργειών, προκειμένου να συμβάλει στη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση τους· χαιρετίζει επίσης την πρόθεσή της να λάβει μέτρα για να διευκολύνει την καταχώριση των ποικιλιών σπόρων, συμπεριλαμβανομένου του βιολογικού ετερογενούς υλικού, και να εξασφαλίσει ευκολότερη πρόσβαση στην αγορά για παραδοσιακές και τοπικά προσαρμοσμένες ποικιλίες·

62. εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι στις πολυετείς καλλιέργειες, η απώλεια ποικιλομορφίας οφείλεται επίσης στην απώλεια γενετικής ποικιλομορφίας στο πλαίσιο των ίδιων των ποικιλιών· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα συστήματα αγενούς πολλαπλασιασμού της ΕΕ έχουν σχεδιαστεί κατά τρόπο που δεν προωθεί τη διατήρηση της βιοποικιλότητας εντός των ποικιλιών· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει κανονιστικές αλλαγές της ΕΕ για τον αγενή πολλαπλασιασμό, ώστε να ενθαρρύνεται η διατήρηση της γενετικής ποικιλομορφίας των παραδοσιακών ευρωπαϊκών ποικιλιών μέσα στο αγρόκτημα.

63. υπενθυμίζει ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση εκτρέφονται ορισμένα γηγενή και αυτόχθονα είδη ζώων που είναι χαρακτηριστικά για περιφερειακούς οικοτόπους και/ή την παραδοσιακή ζωή των τοπικών κοινοτήτων και συνιστούν αναπόσπαστες πτυχές της βιοποικιλότητας της περιοχής· καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να τηρούν μέτρα που στοχεύουν στην προστασία αυτών των ειδών· ανησυχεί με το γεγονός ότι ασθένειες όπως η αφρικανική πανώλη των χοίρων θέτουν σε κίνδυνο εξαφάνισης ορισμένα είδη, όπως οι χοίροι των Ανατολικών Βαλκανίων· καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εγκαίρως μέτρα και να ορίσουν πόρους για την πρόληψη της απώλειας αυτών των τύπων βιοποικιλότητας·

64. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει φιλόδοξους, κατάλληλους και πιο επίκαιρους κανονισμούς και σχέδια πρόληψης της εισβολής χωροκατακτητικών ειδών στα διάφορα ευρωπαϊκά εδάφη και θάλασσες, με ολοκληρωμένα πρωτόκολλα πρόληψης της εισόδου τόσο φυτικών όσο και ζωϊκών ειδών που μπορούν να βλάψουν σημαντικά όχι μόνο τη βιοποικιλότητα, αλλά και για τη γεωργία και την αλιεία με αποτέλεσμα σημαντικές οικονομικές απώλειες, και με τον σχεδιασμό γραμμών δράσης για την αντιμετώπιση των χωροκατακτητικών ειδών και των επιπτώσεων που μπορούν να προκαλέσουν στα διάφορα οικοσυστήματα και τομείς·

65. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οποιοσδήποτε στόχος για μη παραγωγικές γεωργικές εκτάσεις, μη παραγωγικά χαρακτηριστικά τοπίου και προστατευόμενες περιοχές είναι αρκετά ευέλικτος ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί προσαρμοζόμενος στις ακριβείς συνθήκες και δυνατότητες κάθε κράτους μέλους, και τηρώντας τα δικαιώματα των αγροτών, των αλιέων, των ιδιοκτητών γης και δασών, διατηρώντας παράλληλα την αυστηρή προστασία ως εθελούσια επιλογή για τους ιδιοκτήτες γης και δασών·

66. υπογραμμίζει ότι η εγκατάλειψη γεωργικών εκτάσεων επηρεάζει το 10 έως 50 % των γεωργικών γαιών της ΕΕ, γεγονός που προκαλεί την απώλεια παραδοσιακών τοπίων, αυξάνει τον κίνδυνο διάβρωσης του εδάφους και υποβαθμίζει τους οικοτόπους για διάφορα είδη γεωργικών εκτάσεων· υπενθυμίζει τον θεμελιώδη ρόλο λήψης μέτρων για περιοχές που αντιμετωπίζουν φυσικούς περιορισμούς, με στόχο την αποφυγή της εγκατάλειψης γαιών και τη διατήρηση της απασχόλησης σε αυτές τις περιοχές, αλλά και την πρόληψη δασικών πυρκαγιών και την προστασία συγκεκριμένων οικοσυστημάτων και φυσικών πόρων, όπως οι αγροί υψηλής φυσικής αξίας·

67. υπογραμμίζει ότι οι αλλαγές στη χρήση της γης, η επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας και το μη βιώσιμο εμπόριο και κατανάλωση αγρίων ζώων είναι βασικοί παράγοντες απώλειας της βιοποικιλότητας και αύξησης των επαφών μεταξύ άγριων ζώων, οικόσιτων ζώων, παθογόνων οργανισμών και ανθρώπων, γεγονός που δημιουργεί συνθήκες εμφάνισης μολυσματικών ασθενειών·

68. σημειώνει ότι η παραγωγή γούνας, η οποία περιλαμβάνει τον περιορισμό χιλιάδων μη εξημερωμένων ζώων παρόμοιου γονότυπου σε μικρή απόσταση μεταξύ τους σε συνθήκες που προκαλούν χρόνια υπερένταση, πιθανότατα υποβαθμίζει σημαντικά την σωστή διαβίωση των ζώων και αυξάνει την ευαισθησία τους σε μολυσματικές νόσους όπως ζωονόσους, όπως συνέβη με τη νόσο COVID-19 στα μινκ·

69. υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης επιχειρηματικών μοντέλων επιβραβεύοντας τους αγρότες, τους καλλιεργητές θερμοκηπίων, τους αλιείς και άλλους ιδιοκτήτες και χρήστες για τις υπηρεσίες οικοσυστήματος που παρέχουν·

70. αναγνωρίζει τη σημασία εντοπισμού οικονομικών μηχανισμών που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα και των οικονομικών δεδομένων που δημιουργούν, καθώς και της καθιέρωσης συνεχούς και συγκρίσιμης οικονομικής παρακολούθησης και αναφοράς στα κράτη μέλη·

71. επισημαίνει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν οι επικονιαστές στη βιοποικιλότητα και τη γεωργική παραγωγή· ανησυχεί ιδιαίτερα για την τάση υψηλής θνησιμότητας μεταξύ των επικονιαστών, όπως οι μέλισσες, όπως διαπιστώνεται σε αρκετές περιοχές της ΕΕ· καλεί τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να διασφαλίσουν καλύτερο έλεγχο της χρήσης ουσιών που δεν επιτρέπονται ή είναι επιβλαβείς για τους επικονιαστές·

72. ζητεί να υπάρξει μια ολιστική προσέγγιση κατά την έγκριση μέτρων υπέρ των επικονιαστών και η στήριξη στο πλαίσιο της ΚΓΠ να μην οδηγήσει σε εξασθένιση ή απώλεια των επικονιαστών· καλεί τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν στα στρατηγικά τους σχέδια, μέτρα που στοχεύουν σε διάφορες ομάδες επικονιαστών·

73. θεωρεί ότι οι ψηφιακές τεχνολογίες, όπως η γεωργία ακριβείας, μπορούν να βοηθήσουν τους Ευρωπαίους γεωργούς να παράγουν ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα, συμβάλλοντας παράλληλα στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών αντικτύπων της γεωργίας· επισημαίνει τη σημασία της στήριξης της ανάπτυξης ψηφιακών εργαλείων που επιτρέπουν τον σχεδιασμό της βιοποικιλότητας σε επίπεδο γεωργικής εκμετάλλευσης και πέραν αυτού, καθώς και της βελτίωσης της συνδεσιμότητας των δικτύων στις αγροτικές περιοχές·

74. τονίζει ότι η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτά τα εργαλεία μέσω της ΚΓΠ είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ότι όλοι επωφελούνται από τις ευκαιρίες που παρουσιάζει η ψηφιοποίηση· επισημαίνει περαιτέρω την ανάγκη να διευκολυνθεί η χωρίς αποκλεισμούς εφαρμογή ψηφιακής γεωργίας, μέσω της εκπαίδευσης και της αγροτικής επέκτασης ·

75. αναγνωρίζει την ποικιλομορφία της ευρωπαϊκής γεωργίας και το υψηλό δυναμικό βιοποικιλότητας των διαφόρων γεωργικών συστημάτων της, όπως η ποιμενική κτηνοτροφία και τα συστήματα βοσκής που διατηρούν τα βοσκοτόπια και τους θάμνους που τα περιβάλλουν, η γεωργοδασοκομία και οι εκτεταμένες γεωργικές εκτάσεις·

76. καλεί την Επιτροπή να προωθεί φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους παραγωγής, όπως η ολοκληρωμένη παραγωγή, μια μέθοδος που είναι ευρέως καθιερωμένη σε πολλά κράτη μέλη και η οποία βελτιστοποιεί τη χρήση φυσικών πόρων, προστατεύει το έδαφος, το νερό και τον αέρα και προωθεί τη βιοποικιλότητα·

77. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν τη χρήση της βοσκής και των βοσκοτόπων, συμπεριλαμβανομένων των δασωδών βοσκοτόπων και άλλων γεωργοδασοκομικών συστημάτων, και σε συνέργεια με τη διατήρηση των ποολιβαδικών κοινοτήτων υψηλής φυσικής αξίας·

78. αναγνωρίζει το δυναμικό των αγροοικολογικών συστημάτων, καθώς συνδυάζουν διάφορες πρακτικές, παρέχοντας πολλαπλές υπηρεσίες οικοσυστήματος με ταυτόχρονη διατήρηση της βιοποικιλότητας και στήριξη της απόδοσης των καλλιεργειών και του εισοδήματος των γεωργών[116] · αναγνωρίζει περαιτέρω την αξία προώθησης της υιοθέτησης αμοιβαία επωφελών προσεγγίσεων·

79. επισημαίνει ότι ορισμένες εμπορικές συμφωνίες που βρίσκονται επί του παρόντος υπό διαπραγμάτευση ή οριστικοποιούνται ενδέχεται να μην συνάδουν με τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα· υπενθυμίζει, συνεπώς, την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι εμπορικές συμφωνίες περιέχουν κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη που στοχεύουν στην προώθηση της βιοποικιλότητας και την ευθυγράμμιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα για τη βιωσιμότητα·

80. χαιρετίζει τη δέσμευση της Επιτροπής να εξασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή και επιβολή των διατάξεων για τη βιοποικιλότητα στις εμπορικές συμφωνίες και να αξιολογήσει καλύτερα τον αντίκτυπό τους στη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να θέσει σε εφαρμογή τους αναγκαίους μηχανισμούς για να διασφαλίσει ότι τα προϊόντα που εισάγονται στην ΕΕ ακολουθούν τα μέτρα που ισχύουν για τους ευρωπαίους γεωργούς, συμβάλλοντας στις προσπάθειες που καταβάλλουν οι γεωργοί της ΕΕ για να παράγουν τρόφιμα με πιο βιώσιμο τρόπο και, ως εκ τούτου, να καταστήσουν αποτελεσματικότερη την προστασία της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο·

81. εμμένει στη διασφάλιση της συνέπειας της εμπορικής πολιτικής της Ένωσης αποφεύγοντας την εισαγωγή γεωργικών προϊόντων που παράγονται ως αποτέλεσμα της αποψίλωσης των δασών, η οποία βλάπτει σοβαρά την παγκόσμια βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να προτείνει ένα πακέτο μέτρων για τη διασφάλιση βιώσιμων γεωργικών εφοδιαστικών αλυσίδων μηδενικής αποψίλωσης για τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ·

82. σημειώνει ότι τα θρεπτικά συστατικά είναι απαραίτητα για τη γεωργική παραγωγή και τη διατήρηση της υγείας των εδαφών· χαιρετίζει την πρόταση της Επιτροπής για μείωση των απώλειας θρεπτικών ουσιών και τονίζει ότι η υπερβολική χρήση λιπασμάτων είναι πηγή ρύπανσης της ατμόσφαιρας, του εδάφους και των υδάτων και έχει κλιματικές επιπτώσεις με αρνητικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα· τονίζει ότι η βελτιωμένη διαχείριση θρεπτικών συστατικών έχει και οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη·

83. τονίζει ότι μια στρατηγική μείωσης των απωλειών θρεπτικών συστατικών θα πρέπει να εστιάζει πρωταρχικά στη δυνατότητα των γεωργών να αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης θρεπτικών συστατικών και τονίζει τη σημασία των καινοτόμων τεχνολογιών και λύσεων προς τούτο· παροτρύνει τα κράτη μέλη να προτείνουν στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων τους μέτρα προώθησης της αποτελεσματικής διαχείρισης και κυκλικότητας των θρεπτικών συστατικών, και να στηρίξουν αποτελεσματικά την εκπαίδευση γεωργικών συμβούλων και γεωργών·

84. ζητεί τη δημιουργία και τη στήριξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων που οδηγούν σε καλή κατανόηση τόσο της γεωπονικής όσο και της φυσικής διατήρησης·

85. τονίζει ότι η έρευνα, η καινοτομία, η ανταλλαγή γνώσεων, η ευαισθητοποίηση, η εκπαίδευση και οι συμβουλευτικές υπηρεσίες θα είναι καίριας σημασίας για τη συλλογή δεδομένων και την εξεύρεση των βέλτιστων λύσεων για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας·

86. υπογραμμίζει τον θεμελιώδη ρόλο των συμβουλευτικών υπηρεσιών σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις για τη διάδοση της καινοτομίας και των γνώσεων σχετικά με τις στρατηγικές προώθησης της βιοποικιλότητας, την ενθάρρυνση της ανταλλαγής εμπειριών, ιδίως συλλογικών, και την προώθηση πρακτικών επιδείξεων, ιδίως μέσω της εργασίας σε τοπικό επίπεδο ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε όλους τους γεωργούς, να προσαρμοστούν καλύτερα στις συγκεκριμένες επιτόπιες πραγματικότητες, συμπεριλαμβανομένων των γεωργών μικρής κλίμακας, των νέων και των γυναικών γεωργών και των ατόμων που ζουν σε μειονεκτούσες αγροτικές περιοχές· καλεί τα κράτη μέλη να παράσχουν ολοκληρωμένες συμβουλές σε γεωργούς σχετικά με την προσαρμογή των συστημάτων παραγωγής και των πρακτικών διαχείρισης που προωθούν την προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας στις γεωργικές εκτάσεις·

87. υπογραμμίζει ότι η έρευνα και η καινοτομία είναι βασικοί παράγοντες για την επιτάχυνση της μετάβασης σε βιώσιμα συστήματα διατροφής, κυρίως μέσω της παροχής προηγμένων γνώσεων που επιτρέπουν στους γεωργούς να παράγουν τρόφιμα με λιγότερες εισροές και να αυξάνουν την παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος, παράλληλα με τη στήριξη της κοινωνικής και οικονομικής βιώσιμης ανάπτυξης· θεωρεί ότι για να εισαχθεί η καινοτομία στην αγορά απαιτείται ένα κανονιστικό περιβάλλον που να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία καθώς και η εφαρμογή κινήτρων·

88. επισημαίνει την τεράστια συμβολή των υγιών εδαφών στην παγκόσμια βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων, και τον ισχυρό δεσμό μεταξύ ενός ζωντανού, υγιούς και πλούσιου σε βιοποικιλότητα εδάφους, και των κοινοτήτων, της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας των αγροκτημάτων, της ανθεκτικότητάς τους στην αλλαγή του κλίματος, και στην ασφάλεια των τροφίμων και της βιομάζας, ιδίως από ξηρασίες και πλημμύρες· επισημαίνει ότι πάνω από το 60 % του συνόλου των ευρωπαϊκών εδαφών βρίσκονται σε ανθυγιεινή κατάσταση[117] και ότι απαιτούνται μέτρα πολιτικής για την προώθηση της βελτίωσης των εδαφών· επισημαίνει τον αντίκτυπο των μικροπλαστικών στη βιοποικιλότητα του εδάφους·

89. χαιρετίζει τον χάρτη πορείας της Επιτροπής για τη θέσπιση μιας νέας στρατηγικής για το έδαφος με στόχο την προστασία και τη βιώσιμη χρήση του εδάφους, τη δρομολόγηση του Παρατηρητηρίου της ΕΕ για το έδαφος και την αποστολή της ΕΕ για την υγεία του εδάφους και τα τρόφιμα με τίτλο «Μέριμνα για τα εδάφη, μέριμνα για τη ζωή»· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν την περαιτέρω έρευνα στις υπηρεσίες οικοσυστήματος του εδάφους και να προσαρμόσουν τα σχετικά υπάρχοντα προγράμματα χρηματοδότησης προκειμένου να διευκολύνουν τέτοιου είδους σχέδια ερευνών·

90. επαναλαμβάνει τη σημασία της βιώσιμης χρήσης και διαχείρισης των υδάτινων πόρων για την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας· ενθαρρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τη στήριξή τους για αποτελεσματικά και αποδοτικά συστήματα άρδευσης και βιώσιμη διαχείριση των υδάτων·

91. υπογραμμίζει την επιτυχία των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικοτόπους[118] και επισημαίνει ότι η ΕΕ διαθέτει το μεγαλύτερο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών στον κόσμο και ότι η αποτελεσματική διαχείριση των φυσικών διεργασιών είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας·

92. επισημαίνει τις σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την εφαρμογή του Natura 2000 και τις συνακόλουθες άνισες συνθήκες όσον αφορά την προστασία· τονίζει την ανάγκη συμμετοχής όλων των σχετικών φορέων σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο για την καλύτερη εφαρμογή των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικοτόπους· υπενθυμίζει τα αποτελέσματα του ελέγχου καταλληλότητας των οδηγιών· αναγνωρίζει την ευελιξία των οδηγιών όσον αφορά την εφαρμογή, η οποία θα πρέπει να διερευνηθεί πλήρως προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ειδικές εθνικές συνθήκες, συμβάλλοντας στη μείωση και τη σταδιακή επίλυση των συγκρούσεων μεταξύ της προστασίας της φύσης και των κοινωνικοοικονομικών δραστηριοτήτων·

93. υπογραμμίζει την ανάγκη στήριξης γεωργικών πρακτικών, όπως η γεωργοδασοκομία και η κτηνοτροφία, σε περιοχές υψηλής αξίας, οι οποίες παρέχουν ευρύ φάσμα υπηρεσιών οικοσυστήματος· υπενθυμίζει ότι τα μεγάλα σαρκοφάγα, ιδίως οι λύκοι, μπορούν να έχουν αντίκτυπο στη βιωσιμότητα της γεωργίας, ιδίως σε ορισμένες καλλιεργήσιμες γεωργικές εκτάσεις πλούσιες σε βιοποικιλότητα· υπενθυμίζει ότι οι μεταβαλλόμενες συνθήκες έχουν οδηγήσει στην αύξηση του πληθυσμού ορισμένων προστατευόμενων ειδών μεγάλων σαρκοφάγων και των θηραμάτων τους· τονίζει την ανάγκη διαχείρισης ορισμένων περιοχών βιοποικιλότητας ώστε να καταστεί δυνατή η ισόρροπη ανάπτυξη όλων των ειδών· υπενθυμίζει την ευθύνη της Επιτροπής να αξιολογεί την πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη της κατάστασης διατήρησης των ειδών ανά περιοχή και, όπου είναι αναγκαίο, να την προσαρμόζει εάν επιτευχθεί η επιθυμητή κατάσταση διατήρησης, με σκοπό την προστασία του ζωικού κεφαλαίου·

94. λαμβάνει υπό σημείωση την πρόταση της Επιτροπής για αύξηση των περιοχών που τελούν υπό προστασία και υπό αυστηρή προστασία, η οποία απηχεί τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου 2020 σχετικά με τη βιοποικιλότητα, σύμφωνα με τα οποία ένα αυστηρότερο επίπεδο προστασίας μπορεί να επιτρέπει ορισμένες ανθρώπινες δραστηριότητες σύμφωνα με τους στόχους διατήρησης της προστατευόμενης περιοχής· θεωρεί ότι αυτές οι δραστηριότητες που είναι συμβατές με τους στόχους προστασίας ή που συμβάλλουν θετικά στην βιοποικιλότητα πρέπει να εξακολουθήσουν να είναι αποδεκτές στις περιοχές που τελούν υπό αυστηρή προστασία·

95. ενθαρρύνει σθεναρά τα κράτη μέλη να ανταμείβουν δεόντως τους γεωργούς και να τους παρέχουν κίνητρα, χορηγώντας οικονομική αντιστάθμιση για περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί υπό προστασία και υπό αυστηρή προστασία στο πλαίσιο του Natura 2000, καθώς και καλύπτοντας το τυχόν αυξημένο κόστος παραγωγής που προκύπτει ως αποτέλεσμα των μέτρων προστασίας και διατήρησης·

96. υπενθυμίζει ότι το 7,5 % των ετήσιων δαπανών στο πλαίσιο του ΠΔΠ για το 2024 και το 10 % των ετήσιων δαπανών για το 2026 και το 2027 θα κατανεμηθούν για στόχους που αφορούν τη βιοποικιλότητα.

 


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

4.3.2021

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

35

8

5

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Mazaly Aguilar, Clara Aguilera, Atidzhe Alieva-Veli, Álvaro Amaro, Eric Andrieu, Attila Ara-Kovács, Carmen Avram, Adrian-Dragoş Benea, Mara Bizzotto, Daniel Buda, Isabel Carvalhais, Asger Christensen, Angelo Ciocca, Ivan David, Paolo De Castro, Jérémy Decerle, Salvatore De Meo, Herbert Dorfmann, Luke Ming Flanagan, Dino Giarrusso, Francisco Guerreiro, Martin Häusling, Martin Hlaváček, Krzysztof Jurgiel, Jarosław Kalinowski, Elsi Katainen, Gilles Lebreton, Norbert Lins, Colm Markey, Alin Mituța, Marlene Mortler, Ulrike Müller, Maria Noichl, Juozas Olekas, Pina Picierno, Maxette Pirbakas, Eugenia Rodríguez Palop, Bronis Ropė, Bert-Jan Ruissen, Anne Sander, Petri Sarvamaa, Simone Schmiedtbauer, Annie Schreijer-Pierik, Veronika Vrecionová, Sarah Wiener, Juan Ignacio Zoido Álvarez

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Anna Deparnay-Grunenberg, Πέτρος Κόκκαλης

 

 

 

 


 

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

35

+

ECR

Mazaly Aguilar, Krzysztof Jurgiel, Veronika Vrecionová

NI

Dino Giarrusso

PPE

Álvaro Amaro, Daniel Buda, Salvatore De Meo, Herbert Dorfmann, Jarosław Kalinowski, Norbert Lins, Colm Markey, Marlene Mortler, Anne Sander, Petri Sarvamaa, Juan Ignacio Zoido Álvarez

Renew

Atidzhe Alieva-Veli, Asger Christensen, Jérémy Decerle, Martin Hlaváček, Elsi Katainen, Alin Mituța, Ulrike Müller

S&D

Clara Aguilera, Eric Andrieu, Attila Ara-Kovács, Carmen Avram, Adrian-Dragoş Benea, Isabel Carvalhais, Paolo De Castro, Maria Noichl, Juozas, Olekas, Pina Picierno

The Left

Luke Ming Flanagan, Πέτρος Κόκκαλης, Eugenia Rodríguez Palop

 

8

-

ID

Ivan David

PPE

Simone Schmiedtbauer, Annie Schreijer-Pierik

Verts/ALE

Anna Deparnay-Grunenberg, Francisco Guerreiro, Martin Häusling, Bronis Ropė, Sarah Wiener

 

5

0

ECR

Bert-Jan Ruissen

ID

Mara Bizzotto, Angelo Ciocca, Gilles Lebreton, Maxette Pirbakas

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+ : υπέρ

- : κατά

0 : αποχή

 


ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ (25.3.2021)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

(2020/2273(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Bettina Vollath

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

 έχοντας υπόψη τις εκθέσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, της 24ης Ιανουαρίου 2018, η οποία παρουσιάζει τις αρχές-πλαίσιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, και της 15ης Ιουλίου 2020, με τίτλο «Human rights depend on a healthy biosphere» (Τα ανθρώπινα δικαιώματα εξαρτώνται από μια υγιή βιόσφαιρα),

 έχοντας υπόψη τη Δέσμευση των ηγετών για τη φύση με τίτλο «United to Reverse Biodiversity Loss by 2030 for Sustainable Development», (Ενωμένοι για την αναστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2030 για βιώσιμη ανάπτυξη), η οποία εγκρίθηκε από τους πολιτικούς ηγέτες που συμμετείχαν στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα στις 30 Σεπτεμβρίου 2020,

 έχοντας υπόψη τη μελέτη του Θεματικού Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων, του Απριλίου 2020, με τίτλο «Biodiversity as a Human Right and its Implications for the EU’s External Action» (Η βιοποικιλότητα ως ανθρώπινο δικαίωμα και οι επιπτώσεις της στην εξωτερική δράση της ΕΕ),

A. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρέχουσες αρνητικές τάσεις στη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα θα υπονομεύσουν την πρόοδο προς το 80% των αξιολογούμενων στόχων για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ στους τομείς της φτώχειας, της πείνας, της υγείας, του νερού, των πόλεων, του κλίματος, των ωκεανών και της γης·

B. λαμβάνοντας υπόψη ότι η πανδημία COVID-19 συνεχίζει να επηρεάζει την υγεία και τις ζωές των ανθρώπων παγκοσμίως· λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταστροφή φυσικών οικοτόπων, και ιδίως τροπικών δασών, που αποτελούν εξαιρετικά αποθέματα βιοποικιλότητας, αυξάνει τις περιοχές επαφής μεταξύ ανθρώπων και άγριας πανίδας και θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα ευνοϊκό για τη μελλοντική εμφάνιση και εξάπλωση ιογενών ασθενειών·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα χρησιμεύει ως βάση για τον καθορισμό πολιτικών που αποσκοπούν στην προστασία της βιοποικιλότητας από τη σκοπιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για την επέκταση του πεδίου εφαρμογής των διεθνών υποχρεώσεων για τη βιοποικιλότητα όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το έργο του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον προετοιμάζει τον δρόμο για τη διαμόρφωση ενός νομικού πλαισίου με υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας·

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να συμμορφώνονται με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους για τη βιοποικιλότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα με καλή πίστη και με αμοιβαία υποστήριξη, παράλληλα με τις υποχρεώσεις τους δυνάμει της νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με τη συνοχή της πολιτικής στην εξωτερική δράση, σύμφωνα με την υποχρέωση δυνάμει του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για την ενσωμάτωση στις πολιτικές της Ένωσης ενός υψηλού επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος και της βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος και σύμφωνα με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης·

E. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σχετικά με το περιβάλλον και τη γη οι οποίοι δολοφονήθηκαν ή υπέστησαν πράξεις βίας, απαγωγής, απειλών, παρενοχλήσεων, εκφοβισμού και εκστρατειών δυσφήμισης έχει αυξηθεί σημαντικά παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια· λαμβάνοντας υπόψη ότι συχνά αντιμετωπίζουν μεγάλες αντιξοότητες και κινδύνους, ορισμένες φορές σε καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων με γνώμονα το κέρδος σε συνδυασμό με την ενδημική διαφθορά και τη φτώχεια·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τουλάχιστον το ένα τέταρτο της παγκόσμιας γης εκτιμάται ότι ανήκει, βρίσκεται στη διαχείριση, χρησιμοποιείται ή καταλαμβάνεται από αυτόχθονες πληθυσμούς και τοπικές κοινότητες και υφίσταται αυξανόμενη περιβαλλοντική δοκιμασία, κυρίως λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών αναγνωρίζει τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών·

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η θαλάσσια ρύπανση από πλαστικά υλικά έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, επηρεάζοντας τη βιοποικιλότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως εκ τούτου, θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για μια νέα παγκόσμια Συνθήκη για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικά υλικά·

Η σημασία των υγιών οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας για τα ανθρώπινα δικαιώματα

1. τονίζει ότι η υποβάθμιση και η καταστροφή των οικοσυστημάτων και η πίεση που προκαλούν η μη βιώσιμη εκμετάλλευση πόρων και η κλιματική αλλαγή οδηγεί σε εξαφάνιση ειδών και απώλεια βιοποικιλότητας με πρωτοφανείς ρυθμούς και απειλεί τα ανθρώπινα δικαιώματα των σημερινών και των μελλοντικών γενεών, όπως τα δικαιώματα στη ζωή, την υγεία, την τροφή, την ύδρευση, την αποχέτευση και τη στέγαση, καθώς και τα δικαιώματα των πλέον ευπαθών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών, των παιδιών και των ατόμων με αναπηρία, τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών και τα δικαιώματα των αγροτικών κοινοτήτων και των κοινοτήτων που εξαρτώνται από τους φυσικούς πόρους· τονίζει επίσης ότι η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων και η πίεση που τους ασκείται βλάπτει τις συνολικές προσπάθειες για τη βιώσιμη ανάπτυξη και υπονομεύει την πρόοδο προς την επίτευξη των περισσότερων από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του 2030, ιδίως δε των στόχων για την εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας, τη διασφάλιση της πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση, την επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας, την εξασφάλιση υγιούς ζωής και τη μείωση των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών·

2. υπενθυμίζει ότι η παραγωγικότητα και η ανθεκτικότητα της γεωργίας εξαρτώνται από τη βιοποικιλότητα προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των συστημάτων τροφίμων χωρίς τη χρήση χημικών παρασιτοκτόνων· υπογραμμίζει, επιπλέον, τη σημασία της βιώσιμης γεωργίας και διαχείρισης των δασών για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την υγεία, την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και τη μακροβιότητα των δασικών οικοσυστημάτων, και την προστασία όλων των φυτών και των ζώων που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες απειλές, όπως τα έντομα επικονίασης·

3. υπογραμμίζει την ανάγκη να ενταθούν οι προσπάθειες για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, ιδίως με τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με παράλληλη διατήρηση και βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, την ανάπτυξη μιας ολιστικής και βασισμένης στα ανθρώπινα δικαιώματα πολιτικής προσέγγισης της ΕΕ με στόχο την πρόληψη της απώλειας και της υποβάθμισης της βιοποικιλότητας και την ευθυγράμμιση των τομεακών πολιτικών της ΕΕ με τους στόχους αυτούς· υπογραμμίζει τη σημασία της διατήρησης της βιοποικιλότητας στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη και τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της ΕΕ, και τονίζει εν προκειμένω την ανάγκη συνέχισης της χρηματοδότησης και των προγραμμάτων της ΕΕ που υποστηρίζουν αυτόν τον στόχο· τονίζει επίσης την ανάγκη ενίσχυσης του διεθνούς δικαίου για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα, της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των δικονομικών περιβαλλοντικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως με τη βελτίωση της πρόσβασης σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και την αποτελεσματικά ένδικα μέσα, καθώς και με την υποστήριξη και την προαγωγή του κρίσιμου ρόλου των τοπικών κοινοτήτων, των αυτοχθόνων πληθυσμών και των υπερασπιστών των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη διατήρηση της βιοποικιλότητας·

4. τονίζει ότι η βιοποικιλότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα και υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα να προστατεύουν τη βιοποικιλότητα από την οποία εξαρτώνται τα δικαιώματα αυτά, συμπεριλαμβανομένης της πρόβλεψης της συμμετοχής των πολιτών σε αποφάσεις που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα· χαιρετίζει την πρόοδο προς την αναγνώριση της σύνδεσης μεταξύ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της υγείας της βιόσφαιρας σε διεθνές και εθνικό επίπεδο· καλεί την ΕΕ να υποστηρίξει την καθολική αναγνώριση του δικαιώματος για ένα υγιές, βιώσιμο, καθαρό και ασφαλές περιβάλλον στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ· θεωρεί ότι η αναγνώριση αυτή θα πρέπει να λειτουργήσει ως καταλύτης για ισχυρότερες περιβαλλοντικές πολιτικές και νομοθεσία·

5. υποστηρίζει τις προσπάθειες του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα· καλεί τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να υποστηρίξουν και να προωθήσουν την παγκόσμια εφαρμογή των αρχών-πλαίσιο του 2018 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον που παρουσίασε ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον· καλεί επίσης την ΕΕ να στηρίξει την πρωτοβουλία για τα περιβαλλοντικά δικαιώματα του Προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον·

6. τονίζει ότι η πανδημία COVID-19 έχει καταδείξει τη σημασία της αρχής «Μία Υγεία» στη χάραξη πολιτικής και ότι απαιτούνται μετασχηματιστικές αλλαγές που περιλαμβάνουν συνεργασία μεταξύ επιστημονικών κλάδων και τομέων· επισημαίνει επίσης τον κίνδυνο η παγκόσμια ύφεση που προκλήθηκε από την πανδημία να ωθήσει τα κράτη σε παγκόσμιο επίπεδο να απομακρύνουν την προσοχή τους από την προστασία του περιβάλλοντος, προκειμένου να τονωθεί η βραχυπρόθεσμη οικονομική δραστηριότητα· τονίζει ότι τα μέτρα για τον σεβασμό και την προστασία της βιοποικιλότητας πρέπει να ενσωματωθούν σε όλους τους οικονομικούς τομείς·

Το μελλοντικό ευρωπαϊκό πλαίσιο διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας και η εταιρική ευθύνη

7. εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόθεση της Επιτροπής να αναπτύξει ένα νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας και να ακολουθήσει μια προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς με τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών σε ρόλο ελέγχου της συμμόρφωσης για την παρακολούθηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ· χαιρετίζει επίσης τον στόχο της να προωθήσει μια νέα πρωτοβουλία το 2021 σχετικά με τη βιώσιμη εταιρική διακυβέρνηση, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την περιβαλλοντική δέουσα επιμέλεια σε όλες τις αλυσίδες οικονομικής αξίας· εμμένει, στο πλαίσιο αυτό, στην ανάγκη να καταρτιστεί ενωσιακή νομοθεσία για την υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον για τις εταιρείες της ΕΕ, τις εγκατεστημένες στην ΕΕ εταιρείες ή τις εταιρείες τρίτων χωρών που δραστηριοποιούνται στην εσωτερική αγορά, η οποία θα επιβάλλει νομικές υποχρεώσεις για τον εντοπισμό, την αξιολόγηση, την πρόληψη, την άρση, τον μετριασμό, την παρακολούθηση, την επικοινωνία, τη λογοδοσία, την αντιμετώπιση και την αποκατάσταση των πιθανών ή πραγματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο το μήκος των αλυσίδων εφοδιασμού τους και θα θεσπίζει αποτελεσματικούς μηχανισμούς παρακολούθησης και επιβολής, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει επειγόντως πρόταση για ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ που θα βασίζεται σε υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια των εταιρειών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον, η οποία, μεταξύ άλλων στόχων, θα πρέπει να διασφαλίζει βιώσιμες αλυσίδες αξίας μηδενικής αποψίλωσης δασών· καλεί επίσης την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο εξέτασης των εισαγωγών αγαθών των οποίων η εξόρυξη ή η παραγωγή προκαλεί καταστροφή ή υποβάθμιση της βιοποικιλότητας· υπογραμμίζει την ανάγκη καταπολέμησης της ατιμωρησίας των εταιρικών και κρατικών παραβιάσεων με τη δημιουργία μέσων που θα επιτρέπουν την πλήρη, αποτελεσματική και διαρκή εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών νόμων και την επιβολή τους·

8. τονίζει ότι η αποψίλωση των δασών, η αρπαγή γαιών και άλλες μη βιώσιμες δραστηριότητες εκμετάλλευσης και εξόρυξης πόρων που διεξάγονται από ορισμένες ιδιωτικές ή δημόσιες δραστηριότητες έχουν σημαντικό και πολύπλευρο αντίκτυπο στους αυτόχθονες πληθυσμούς και τις τοπικές κοινότητες· τονίζει ότι αυτές οι ομάδες συχνά στερούνται αναγνώρισης των κοινοτικών δικαιωμάτων ιδιοκτησίας τους επί της γης τους, των υδάτων τους ή άλλων πόρων τους, που κατείχαν παραδοσιακά ή κατέλαβαν ή χρησιμοποίησαν κατά κάποιον άλλο τρόπο· υπογραμμίζει ότι οι γυναίκες επηρεάζονται δυσανάλογα από την στέρηση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας· καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και τις επιχειρήσεις να συμμετάσχουν στην προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης των δασών και να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών, μεταξύ άλλων διασφαλίζοντας την ελεύθερη, εκ των προτέρων και ενημερωμένη συναίνεση και ουσιαστική συμμετοχή των αυτοχθόνων και τοπικών κοινοτήτων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση και εκμετάλλευση των πόρων τους· ζητεί από τις επιχειρήσεις να προβούν σε αυστηρές εκτιμήσεις επιπτώσεων για όλες τις δραστηριότητες που ενδέχεται να επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα των κοινοτικών εκτάσεων, των υδάτων και άλλων φυσικών πόρων των τοπικών κοινοτήτων και των αυτοχθόνων πληθυσμών σύμφωνα με τις κατευθυντήριες αρχές του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις κατευθυντήριες γραμμές του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για τη δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά και την αρχή-πλαίσιο 12 του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον· καλεί την ΕΕ να μην υποστηρίζει ή χρηματοδοτεί έργα που ενδέχεται να οδηγήσουν στον εκτοπισμό αυτοχθόνων πληθυσμών από τις πατρίδες τους· επικροτεί την έκκληση της Επιτροπής για ανάληψη δράσης από τον ΟΗΕ, του Νοεμβρίου 2020, για την οικοδόμηση ενός χωρίς αποκλεισμούς, βιώσιμου και ανθεκτικού μέλλοντος με ιθαγενείς πληθυσμούς·

Χρήση της εξωτερικής δράσης της ΕΕ για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα

9. καλεί την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να ενσωματώσουν την προστασία της βιοποικιλότητας και τις διασυνδέσεις της με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην εξωτερική δράση της ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω των διαλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εμπορική πολιτική, να προωθήσουν φιλόδοξες πολιτικές σχετικά με τη βιοποικιλότητα στα διεθνή φόρουμ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και τη νέα στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα, και να εφαρμόσουν μέτρα μέσω του σχεδίου δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία (2020-2024) για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της απώλειας βιοποικιλότητας στην άσκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

10. καλεί την Επιτροπή να ασχοληθεί με θέματα συνεργασίας που σχετίζονται με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, την ακεραιότητα των οικοσυστημάτων και τον σεβασμό των διεθνών περιβαλλοντικών υποχρεώσεων και των υποχρεώσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με κοινό και συνεκτικό τρόπο, ιδίως μέσω διεθνών συνολικών και τομεακών συμφωνιών της ΕΕ και πολιτικών διαλόγων με τις χώρες εταίρους, μεταξύ άλλων τηρώντας τους κανόνες θεμιτού εμπορίου σε σχέση με το περιβάλλον, και να αξιοποιήσει πλήρως τις εκτιμήσεις επιπτώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον και τις σχετικές συστάσεις· καλεί την Επιτροπή να διενεργεί ενδελεχείς μελέτες εκτίμησης επιπτώσεων πριν από τη σύναψη συμφωνιών εμπορίου και συνεργασίας και την υλοποίηση αναπτυξιακών έργων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αξιολόγηση των επιπτώσεών τους στα δικαιώματα και τις ζωές των τοπικών πληθυσμών· επιμένει ότι οι εκτιμήσεις επιπτώσεων πρέπει να διενεργούνται με αυθεντική και ουσιαστική συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών κοινοτήτων και ότι τα πορίσματά τους πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη· καλεί την Επιτροπή να επαναξιολογήσει την υλοποίηση έργων σε περίπτωση πιθανών ή πραγματικών αρνητικών επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα που σχετίζονται με το περιβάλλον ή τη βιοποικιλότητα· καλεί επίσης την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να καταρτίσουν κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με το δικαίωμα σε καθαρό, υγιεινό, ασφαλές και βιώσιμο περιβάλλον, να συμπεριλαμβάνουν τη βιοποικιλότητα και τις διασυνδέσεις της με τα ανθρώπινα δικαιώματα στις περιοδικές εκθέσεις τους σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τρίτες χώρες, και να αναπτύξουν εργαλεία και εκπαιδευτικό υλικό για τις αντιπροσωπείες της ΕΕ σχετικά με τη σημασία της βιοποικιλότητας για το έργο τους στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί τις αντιπροσωπείες της ΕΕ να συνεργαστούν με τις επιχειρήσεις και τους ενδιαφερόμενους φορείς για την αύξηση της ευαισθητοποίησης, την ενθάρρυνση έργων, τη διευκόλυνση της συμμετοχής των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και την ανταλλαγή εργαλείων και πληροφοριών στον τομέα αυτό·

11. τονίζει ότι οι εμπορικές συμφωνίες πρέπει να υποστηρίζουν και να συμβάλλουν θετικά στη βιοποικιλότητα σε τρίτες χώρες, μεταξύ άλλων μέσω ισχυρών, φιλόδοξων και δεόντως εφαρμοζόμενων κεφαλαίων για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη· ζητεί, σε αυτό το πλαίσιο, από τον επικεφαλής της Επιτροπής για την επιβολή των εμπορικών συμφωνιών να επιβλέπει τη συμμόρφωση τέτοιων συμφωνιών σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· χαιρετίζει την ενσωμάτωση των διεθνών προτύπων για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ)· καλεί την Επιτροπή να λαμβάνει υπόψη τις διασυνδέσεις της βιοποικιλότητας με τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά την αξιολόγηση της εφαρμογής των διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του περιβάλλοντος στο πλαίσιο του ΣΓΠ· ζητεί να συμπεριληφθεί στο πλαίσιο αυτό η Σύμβαση αριθ. 169 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) περί των ιθαγενών λαών και των λαών με φυλετική συγκρότηση και συνιστά στα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν ακόμη πράξη να κυρώσουν τη Σύμβαση· ζητεί τη συμμετοχή των σχετικών ενδιαφερόμενων φορέων και την ενίσχυση της διαφάνειας των διαλόγων του ΣΓΠ·

12. ζητεί από το Συμβούλιο να δώσει εντολή στην Επιτροπή να πραγματοποιήσει διαπραγματεύσεις εξ ονόματος της ΕΕ σχετικά με τη συμμετοχή της στην ανοικτού χαρακτήρα διακυβερνητική ομάδα εργασίας για διεθνικές εταιρείες και άλλες επιχειρήσεις σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα με σκοπό την έγκριση μιας δεσμευτικής και εκτελεστής Συνθήκης του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα· τονίζει τη σημασία αυτής της διαδικασίας, ιδίως σε σχέση με το φαινόμενο της αρπαγής γαιών και τον αντίκτυπό της στη βιοποικιλότητα, στα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών και στα ανθρώπινα δικαιώματα·

13. αποτίει φόρο τιμής στους υπερασπιστές των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας, στους εκπροσώπους των τοπικών κοινοτήτων, στους δικηγόρους και στους δημοσιογράφους που αγωνίζονται για την προστασία των φυσικών πόρων, και καταδικάζει απερίφραστα όλες τις πράξεις βίας, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών, και την ποινικοποίηση των δραστηριοτήτων τους· αναγνωρίζει τη συμβολή, την εμπειρία και τη γνώση αυτών των ομάδων στην καταπολέμηση της απώλειας βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος·

14. καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν να συζητούν συστηματικά με τις ενδιαφερόμενες χώρες περιπτώσεις υπερασπιστών των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας που αντιμετωπίζουν απειλές βίας· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την ΕΥΕΔ να συνεχίσει την πρακτική της παράδοσης καταλόγου μεμονωμένων περιπτώσεων παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατά τη συμμετοχή σε διαλόγους πολιτικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και επισκέψεις σε οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων τρίτων χωρών·

15. εκφράζει την ικανοποίησή του για την ανανέωση, τον Νοέμβριο του 2019, για τρία ακόμη έτη του μηχανισμού ProtectDefenders.eu της ΕΕ για τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπενθυμίζει τη σημασία αυτού του μηχανισμού έναντι των αυξανόμενων αναγκών και της ποικιλομορφίας των προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένης της βίας και των επιθέσεων που αντιμετωπίζουν οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της γης και του περιβάλλοντος· ζητεί να ενισχυθεί ο μηχανισμός αυτός και να επαναξιολογείται συνεχώς ανάλογα με τις ανάγκες του·

16. ζητεί από την Επιτροπή να καθορίσει ειδική στρατηγική προστασίας και στήριξης για τις τοπικές κοινότητες και τους υπερασπιστές των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας· ζητεί επίσης να ενισχυθεί η στήριξη των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, ιδίως μέσω της δημιουργίας εταιρικών σχέσεων και της ανάπτυξης ικανοτήτων για την προάσπιση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων·

17. καλεί τους εκπροσώπους της ΕΕ και των κρατών μελών που θα συμμετάσχουν στη Διάσκεψη των Μερών της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα (COP 15) τον Οκτώβριο του 2021 στο Κουνμίνγκ, στην Κίνα, να υποστηρίξουν τη βιοποικιλότητα και να διασφαλίσουν ότι η παγκόσμια δράση για τη βιοποικιλότητα και οι συναφείς στόχοι συνδέονται με τον σεβασμό και την προστασία των δικαιωμάτων στη ζωή, την υγεία, την τροφή, την ύδρευση και τη στέγαση, καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, των ατόμων με αναπηρία και άλλων ευάλωτων ομάδων που επηρεάζονται από την απώλεια βιοποικιλότητας· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την ΕΕ να προωθήσει το ίδιο επίπεδο φιλοδοξίας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να διασφαλιστούν ίσοι όροι σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων νομικά δεσμευτικών παγκόσμιων στόχων αποκατάστασης και προστασίας τουλάχιστον 30 % έως το 2030, ώστε να αντικατοπτρίζουν τις φιλοδοξίες της ΕΕ σε εγχώριο επίπεδο· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διαβουλευτούν και να συνεργαστούν με τις σχετικές ομάδες της κοινωνίας των πολιτών και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διάσκεψη COP 15· υποστηρίζει ένθερμα, στο πλαίσιο αυτό, την ενσωμάτωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο παγκόσμιο πλαίσιο βιοποικιλότητας της COP 15 μετά το 2020 και ζητεί τη θέσπιση στόχων για τη διατήρηση της φύσης σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο, με βάση το δικαίωμα σε καθαρό, υγιεινό, ασφαλές και βιώσιμο περιβάλλον·

18. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ στο πλαίσιο της Δέσμευσης των Ηγετών για τη Φύση να θέσουν τέρμα στα περιβαλλοντικά εγκλήματα και, για τον σκοπό αυτό, να εξασφαλίσουν αποτελεσματικά και αποτρεπτικά νομικά πλαίσια· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους όσον αφορά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και να προωθήσουν μια διεθνή προσέγγιση όσον αφορά το περιβαλλοντικό ποινικό δίκαιο· ζητεί τη θέσπιση νομικών πλαισίων για τη διασφάλιση της πρόσβασης σε αποτελεσματικά ένδικα μέσα σε περιπτώσεις απώλειας και υποβάθμισης της βιοποικιλότητας· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναλάβουν νέες πρωτοβουλίες προκειμένου να καταστεί η «οικοκτονία» έγκλημα αναγνωρισμένο από το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου· συνιστά να επεκταθεί το φάσμα των σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καλύπτονται από το παγκόσμιο καθεστώς κυρώσεων της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ώστε να συμπεριληφθούν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει την εξωτερική διάσταση της οδηγίας για το περιβαλλοντικό έγκλημα και της οδηγίας για την περιβαλλοντική ευθύνη.


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

17.3.2021

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

55

5

10

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Alviina Alametsä, Alexander Alexandrov Yordanov, Maria Arena, Petras Auštrevičius, Traian Băsescu, Lars Patrick Berg, Anna Bonfrisco, Reinhard Bütikofer, Fabio Massimo Castaldo, Susanna Ceccardi, Włodzimierz Cimoszewicz, Katalin Cseh, Tanja Fajon, Anna Fotyga, Michael Gahler, Γιώργος Γεωργίου, Sunčana Glavak, Raphaël Glucksmann, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Márton Gyöngyösi, Sandra Kalniete, Karol Karski, Dietmar Köster, Andrius Kubilius, Ilhan Kyuchyuk, David Lega, Miriam Lexmann, Nathalie Loiseau, Antonio López-Istúriz White, Claudiu Manda, Lukas Mandl, Thierry Mariani, David McAllister, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Sven Mikser, Francisco José Millán Mon, Javier Nart, Gheorghe-Vlad Nistor, Δημήτρης Παπαδάκης, Κώστας Παπαδάκης, Tonino Picula, Manu Pineda, Kati Piri, Giuliano Pisapia, Jérôme Rivière, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Jacek Saryusz-Wolski, Andreas Schieder, Radosław Sikorski, Jordi Solé, Sergei Stanishev, Tineke Strik, Hermann Tertsch, Hilde Vautmans, Harald Vilimsky, Idoia Villanueva Ruiz, Thomas Waitz, Witold Jan Waszczykowski, Charlie Weimers, Isabel Wiseler-Lima, Salima Yenbou, Željana Zovko

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Markéta Gregorová, Marisa Matias, Nicolae Ştefănuță

Αναπληρωτές (άρθρο 209 παράγραφος 7 του Κανονισμού) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Leopoldo López Gil, Samira Rafaela

 

 


 

 

ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

55

+

NI

Fabio Massimo Castaldo, Márton Gyöngyösi

PPE

Alexander Alexandrov Yordanov, Traian Băsescu, Michael Gahler, Sunčana Glavak, Sandra Kalniete, Andrius Kubilius, Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Leopoldo López Gil, Antonio López-Istúriz White, Lukas Mandl, David McAllister, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Francisco José Millán Mon, Gheorghe-Vlad Nistor, Radosław Sikorski, Isabel Wiseler-Lima, Željana Zovko

Renew

Petras Auštrevičius, Katalin Cseh, Klemen Grošelj, Bernard Guetta, Ilhan Kyuchyuk, Nathalie Loiseau, Javier Nart, Samira Rafaela, Nicolae Ştefănuță, Hilde Vautmans

S&D

Maria Arena, Włodzimierz Cimoszewicz, Tanja Fajon, Raphaël Glucksmann, Dietmar Köster, Claudiu Manda, Sven Mikser, Δημήτρης Παπαδάκης, Tonino Picula, Kati Piri, Giuliano Pisapia, Nacho Sánchez Amor, Isabel Santos, Andreas Schieder, Sergei Stanishev

The Left

Γιώργος Γεωργίου, Marisa Matias, Manu Pineda, Idoia Villanueva Ruiz

Verts/ALE

Alviina Alametsä, Reinhard Bütikofer, Markéta Gregorová, Jordi Solé, Tineke Strik, Thomas Waitz, Salima Yenbou

 

5

-

ECR

Hermann Tertsch, Charlie Weimers

ID

Lars Patrick Berg, Harald Vilimsky

NI

Κώστας Παπαδάκης

 

10

0

ECR

Anna Fotyga, Karol Karski, Jacek Saryusz-Wolski, Witold Jan Waszczykowski

ID

Anna Bonfrisco, Susanna Ceccardi, Thierry Mariani, Jérôme Rivière

PPE

David Lega, Miriam Lexmann

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+ : υπέρ

- : κατά

0 : αποχή

 


 

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΛΙΕΙΑΣ (25.3.2021)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας

(2020/2273(INI)

Συντάκτης γνωμοδότησης: Gabriel Mato

 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Αλιείας καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

 λαμβάνοντας υπόψη τη Σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα, και ιδίως τον στόχο βιοποικιλότητας αριθ. 11 του Aichi,

Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κλάδοι της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης στην ΕΕ πληρούν ορισμένα από τα υψηλότερα πρότυπα περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας, συμπεριλαμβανομένων των εργασιακών δικαιωμάτων και της υγείας και καλής διαβίωσης των ζώων, και παρέχουν υψηλής ποιότητας θαλασσινά προϊόντα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τομείς αυτοί διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στην επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφική ευημερία ενός ολοένα αυξανόμενου πληθυσμού· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιτευχθεί ένα μοντέλο αλιείας που να αντικατοπτρίζει την ισορροπία μεταξύ των τριών θεμελιωδών διαστάσεων της βιωσιμότητας (περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική) και να διασφαλίζεται η διαθεσιμότητα του επισιτιστικού εφοδιασμού, σύμφωνα με τις σχετικές διεθνείς δεσμεύσεις, όπως οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) του ΟΗΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ρόλος των τομέων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης στη συμβολή στην επίτευξη πολλών από τους ΣΒΑ του ΟΗΕ θα πρέπει να λαμβάνεται δεόντως υπόψη στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα·

Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές από τις θάλασσες που συνορεύουν με κράτη μέλη συνορεύουν επίσης με τρίτες χώρες στις οποίες δεν ισχύει το κοινοτικό δίκαιο ή/και δεν υπάρχουν ειδικές πολιτικές για τη διαχείριση των αλιευτικών αποθεμάτων ή ποσοστώσεων·

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς και οι ιχθυοκαλλιεργητές της ΕΕ πρέπει να συμμετέχουν και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη βιώσιμων πολιτικών και να συνεχίσουν να παρέχουν όχι μόνο υγιεινά τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας, αλλά και θεμελιώδη κοινωνική και οικονομική στήριξη σε πολλές παράκτιες, ηπειρωτικές και παρόχθιες κοινότητες, τηρώντας παράλληλα την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης·

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία αποτελεί μακροχρόνια οικογενειακή παράδοση σε ορισμένες κοινότητες, ωστόσο ενδέχεται να διακοπεί ή να εκλείψει εντελώς εάν δεν βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων και των κανόνων, αφενός, και της προμήθειας τροφίμων μέσω της αλιείας μικρής κλίμακας, αφετέρου·

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς δεν είναι απλώς εξερευνητές θαλάσσιων πόρων, αλλά είναι παρόντες σε καθημερινή βάση, από τις παράκτιες και ηπειρωτικές περιοχές έως την ανοικτή θάλασσα και, σε πολλές περιπτώσεις, είναι οι πρώτοι που εντοπίζουν περιβαλλοντικά ατυχήματα ή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και ειδοποιούν τις αρχές· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς συμμετέχουν και συμβάλλουν στην αποφυγή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, λαμβάνουν μέτρα για τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και, συνεπώς, θα πρέπει να θεωρούνται ως φύλακες της θάλασσας·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποβάθμιση των οικοτόπων και η διακοπή των διαδρόμων μετανάστευσης λόγω, για παράδειγμα, των αλλαγών σε ποταμούς και φράγματα, της υπερεκμετάλλευσης για το χαβιάρι και το κρέας τους, καθώς και της ρύπανσης έχουν οδηγήσει τους οξύρρυγχους στα πρόθυρα της εξαφάνισης· λαμβάνοντας υπόψη ότι η δραματική μείωση του αριθμού των γεννητόρων, που σχετίζεται με τη μείωση του πληθυσμού, προκαλεί την αδυναμία φυσικής αναπαραγωγής, μειώνοντας την πιθανότητα των λίγων εναπομεινάντων αρσενικών και θηλυκών να συναντηθούν και να αναπαραχθούν·

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξόχως απόκεντρες περιοχές αντιπροσωπεύουν το 70 % της ευρωπαϊκής βιοποικιλότητας·

Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δεδομένα που κατέχουν τα ερευνητικά ινστιτούτα δείχνουν ότι οι πληθυσμοί των ειδών οξύρρυγχου είναι κατακερματισμένοι, ότι λείπουν ορισμένες γενιές και ότι φυσική αναπαραγωγή οξύρρυγχου είναι ανεπαρκής, ότι ο αριθμός των ενηλίκων που μεταναστεύουν στον Δούναβη για αναπαραγωγή είναι εξαιρετικά χαμηλός και ότι το είδος του οξύρρυγχου είναι στα πρόθυρα της εξαφάνισης·

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις σημαντικές βελτιώσεις όσον αφορά τους πληθυσμούς ιχθύων σε ορισμένες θαλάσσιες λεκάνες της ΕΕ, κάτι που θα πρέπει να λειτουργήσει σαν παράδειγμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής βελτιωμένων μέτρων διαχείρισης, σημειώθηκε αύξηση κατά 50 % της βιομάζας των αποθεμάτων στον βορειοανατολικό Ατλαντικό σε διάστημα μόλις 10 ετών και ότι η υπεραλίευση στην ΕΕ μειώνεται συνεχώς, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη ότι πρέπει να εξαλειφθεί πλήρως· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην ίδια θαλάσσια λεκάνη, σχεδόν το 100 % των εκφορτώσεων από αποθέματα που υπόκεινται σε ρυθμίσεις της ΕΕ για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμες επιστημονικές αξιολογήσεις προέρχονται από αποθέματα που αλιεύονται σε επίπεδα μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (ΜΒΑ)· λαμβάνοντας υπόψη, ωστόσο, ότι στη Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο η πλειονότητα των ιχθυαποθεμάτων εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης·

Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά τις βελτιώσεις στη βιωσιμότητα που επαληθεύονται όσον αφορά την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων σε ορισμένες θαλάσσιες λεκάνες, εξακολουθούν να υπάρχουν περιοχές που εγείρουν ανησυχίες, ιδίως η Μεσόγειος Θάλασσα· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η θάλασσα έχει το υψηλότερο ποσοστό προστατευόμενων θαλάσσιων ζωνών στις ευρωπαϊκές θάλασσες, αλλά ταυτόχρονα είναι αυτή που παρουσιάζει τις μεγαλύτερες ανησυχίες ως προς τη γενική κατάσταση των πόρων, των οικοτόπων και της βιοποικιλότητάς της·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει φιλόδοξους στόχους στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), η οποία αναθεωρήθηκε το 2013, και της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική· λαμβάνοντας υπόψη ότι, πέρα από την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την επίτευξη της ΜΒΑ σε ορισμένες ευρωπαϊκές λεκάνες, εξακολουθούν να απαιτούνται μέτρα για την επίτευξη των γενικών στόχων σχετικά με την καλή περιβαλλοντική κατάσταση των υδάτων·

ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η θαλάσσια βιοποικιλότητα διατρέχει σοβαρό κίνδυνο, όπως τονίζεται στην έκθεση με τίτλο «Global Assessment Report on Biodiversity and Ecosystem Services» (Παγκόσμια έκθεση αξιολόγησης για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων) της Διακυβερνητικής πλατφόρμας επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES), του 2019, την πέμπτη έκδοση της έκθεσης «Global Biodiversity Outlook» (Παγκόσμιες προοπτικές της βιοποικιλότητας) και την ειδική έκθεση της Διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC) σχετικά με τους ωκεανούς και την κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα·

ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι επιστημονικές μελέτες έχουν εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις σημαντικές μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση ορισμένων αλιευτικών τεχνικών στη βιοποικιλότητα των ωκεανών και στο θαλάσσιο περιβάλλον·

ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και τα έγγραφα πολιτικής της ΕΕ για τη φύση παρέχουν νέες ευκαιρίες και μέτρα για την καλύτερη ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών πτυχών στις τομεακές πολιτικές, την αποκατάσταση των ειδών και των οικοτόπων, και την προώθηση φιλικότερων προς το περιβάλλον επενδύσεων·

ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος με τίτλο «Marine Messages II», η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2019, εφιστά την προσοχή στην τρέχουσα κατάσταση υποβάθμισης του ευρωπαϊκού θαλάσσιου περιβάλλοντος και στην ανάγκη ταχείας αποκατάστασης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων μας και εξετάζει τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον·

ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η φωτορύπανση μεταβάλλει τα φυσικά επίπεδα νυχτερινού φωτισμού για τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τη βιοποικιλότητα στη θάλασσα και την ανοικτή θάλασσα, τις λίμνες, τις οδούς εσωτερικής ναυσιπλοΐας και τις παράκτιες περιοχές·

ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ειδική έκθεση αριθ. 26/2020 του Ελεγκτικού Συνεδρίου με τίτλο «Θαλάσσιο περιβάλλον: Η προστασία της ΕΕ έχει μεγάλο εύρος όχι όμως και βάθος» επιβεβαιώνεται ότι, παρόλο που έχει θεσπιστεί ένα πλαίσιο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, οι δράσεις της ΕΕ δεν έχουν οδηγήσει σε επαρκή προστασία των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων και ότι οι σημερινές προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες προσφέρουν μόνο περιορισμένη προστασία·

ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόχος σχετικά με την προστασία τουλάχιστον του 30 % των συνολικών θαλάσσιων οικοτόπων έως το 2030 θα πρέπει να θεσπιστεί στο πλαίσιο της 15ης Διάσκεψης των μερών (COP 15) της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα του 2021·

Προστατευόμενες περιοχές και στόχοι

1. εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η αλιεία συμπεριλήφθηκε στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Μαΐου 2020 με τίτλο «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: Επαναφορά της φύσης στη ζωή μας (COM(2020)0380), υπογραμμίζει ότι η αλιεία, η υδατοκαλλιέργεια και τα θαλάσσια ζητήματα πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ολοκληρωμένου πλαισίου της Ένωσης για τη βιοποικιλότητα·

2. τονίζει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ο συντονισμός και η αμοιβαία υποστήριξη μεταξύ όλων των πρωτοβουλιών της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, καθώς και μεταξύ των στόχων της ΕΕ και των κρατών μελών όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την επισιτιστική ασφάλεια, την κλιματική αλλαγή, τους θαλάσσιους φυσικούς πόρους και τη βιώσιμη διαχείριση της αλιείας·

3. υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τον Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO)[119], καθίσταται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι τα αλιεύματα που τελούν υπό καλή διαχείριση έχουν παρουσιάσει αύξηση της μέσης βιομάζας αποθεμάτων, και πολλά φθάνουν ή διατηρούν βιολογικά βιώσιμα επίπεδα, ενώ τα αλιεύματα με λιγότερο ανεπτυγμένα συστήματα διαχείρισης βρίσκονται σε κακή κατάσταση·

4. τονίζει ότι οι προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες που εφαρμόζονται αποτελεσματικά αποτελούν εργαλείο διαχείρισης για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας στο θαλάσσιο περιβάλλον και για την αποκατάσταση και προστασία των οικοτόπων και των ειδών εντός και πέριξ αυτών·

5. τονίζει ότι, όταν εφαρμόζονται και τυγχάνουν αποτελεσματικής διαχείρισης, οι θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές μπορούν να επιτελούν βασικές οικολογικές λειτουργίες για την αναπαραγωγή θαλάσσιων ειδών και οικοτόπων (παρέχοντας τόπους αναπαραγωγής και εκτροφής) και να βελτιώνουν την ανθεκτικότητά τους, μεταξύ άλλων και στην κλιματική αλλαγή, και να προσφέρουν κοινωνικοοικονομικά οφέλη για τις παράκτιες κοινότητες και τον τομέα του τουρισμού·

6. τονίζει ότι οι συνθήκες του οικοσυστήματος που απαιτούνται από κάθε αλιευτική λεκάνη πρέπει να διασφαλίζονται προκειμένου να καταστεί δυνατή η διατήρηση ή και η σταδιακή αύξηση των αλιευτικών πόρων με την πάροδο του χρόνου·

7. χαιρετίζει τη θέσπιση στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, η οποία θέτει φιλόδοξους στόχους· θεωρεί ότι απαιτείται επειγόντως η ανάληψη δράσης για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·

8. υπενθυμίζει ότι είναι αναγκαία η διατήρηση και η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας όσον αφορά εξίσου την ξηρά, τη θάλασσα και τους ωκεανούς· ζητεί, επομένως, να δοθεί έμφαση στη σύνδεση μεταξύ ξηράς και θάλασσας στο πλαίσιο της στρατηγικής, καθώς ό,τι συμβαίνει στην ξηρά έχει επιπτώσεις σε ό,τι συμβαίνει στη θάλασσα, ιδίως όσον αφορά την υγεία των θαλάσσιων αποθεμάτων και οικοσυστημάτων·

9. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη στρατηγική· ζητεί η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια να λάβουν τη θέση που τους αξίζει στα μέτρα που θα ακολουθήσουν την ανακοίνωση·

10. απαιτεί να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις ιδιαιτερότητές τους στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύουν το 70 % της ευρωπαϊκής βιοποικιλότητας·

11. χαιρετίζει τον στόχο σχετικά με την αποκατάσταση τουλάχιστον 25 000 χιλιομέτρων υδατορευμάτων σε οδούς ελεύθερης ροής έως το 2030, με στόχο, για παράδειγμα, τη διευκόλυνση της διέλευσης των μεταναστευτικών ιχθύων ή τη βελτίωση της ροής των υδάτων και των ιζημάτων, κάτι που θα συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας παράκτιων υδάτων·

12. επισημαίνει ότι η θέσπιση θαλάσσιων ζωνών προστασίας δεν να είναι απαραίτητα ασύμβατη με τη βιώσιμη άσκηση δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων, εφόσον δεν θέτουν σε κίνδυνο τις αξίες των εν λόγω προστατευόμενων περιοχών και υπό την προϋπόθεση ότι έχουν θεσπιστεί βάσει των βέλτιστων επιστημονικών γνώσεων και συμβουλών και ότι υπάρχει επαρκής διαχείριση και έλεγχος·

13. υπογραμμίζει ότι η εφαρμογή αυστηρά προστατευόμενων ζωνών ή το κλείσιμο αλιευτικών ζωνών μπορεί να έχει άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική πρόνοια και την οικονομική ευημερία των παράκτιων κοινοτήτων, γεγονός που θα καθιστούσε δύσκολη την αποδοχή αυτών των εργαλείων διαχείρισης, και ότι αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να έχει άμεσο αντίκτυπο στους ΣΒΑ, όπως ο ΣΒΑ 1 (εξάλειψη της φτώχειας) και ο ΣΒΑ 2 (εξάλειψη της πείνας)· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι, προκειμένου να καθοριστούν οι θαλάσσιες προστατευόμενες ζώνες, οι πλήρεις εκτιμήσεις επιπτώσεων αποτελούν προϋπόθεση και θα πρέπει να προβλεφθούν αντισταθμιστικές λύσεις για τον οικείο παράκτιο πληθυσμό·

14. τονίζει ότι η θέσπιση θαλάσσιων προστατευόμενων ζωνών μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη του ΣΒΑ 14·

15. υπογραμμίζει ότι όλοι οι στόχοι περί προστασίας θα πρέπει να βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες γνώσεις και συμβουλές, δεδομένου ότι το σημαντικότερο είναι να διασφαλιστεί ότι οι καθορισμένες ζώνες προστασίας καλύπτουν τις ζώνες υψηλής οικολογικής αξίας που χρήζουν προστασίας·

16. τονίζει ότι είναι εξίσου σημαντικό να θεσπιστούν προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες που θα καλύπτουν αντιπροσωπευτικές ζώνες με αξία οικολογικής εκπροσώπησης και θα συνδέονται με άλλες θαλάσσιες προστατευόμενες ζώνες, καθώς και με ευρύτερες ακτές που υπόκεινται σε δίκαιη και αποτελεσματική διαχείριση·

17. υπογραμμίζει ότι οι προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες, παρόλο που έχουν ως κύριο στόχο την προστασία και την αποκατάσταση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, επιφέρουν επίσης επιπτώσεις στην αλιεία· τονίζει ότι, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες[120], οι προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες τείνουν να αυξάνουν τα αλιεύματα αποθεμάτων που υφίστανται υπερεκμετάλλευση και να μειώνουν τα αλιεύματα αποθεμάτων που αποτελούν αντικείμενο καλής διαχείρισης και όσων υφίστανται υποεκμετάλλευση σε σχέση με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση·

18. θεωρεί θεμελιώδες το γεγονός ότι η εφαρμογή οποιασδήποτε προστατευόμενης θαλάσσιας ζώνης θα πρέπει να βασίζεται στις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις, σε συνδυασμό με μια συγκεκριμένη εκτίμηση επιπτώσεων και σε στενό συντονισμό με τις τοπικές αρχές, τις κοινότητες και τα ενδιαφερόμενα μέρη·

19. θεωρεί ότι πρέπει επειγόντως να ενισχυθούν και να εφαρμοστούν αποτελεσματικά οι υφιστάμενες προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν, κατά προτεραιότητα, ειδικά σχέδια διαχείρισης για τις ζώνες αυτές, καθορίζοντας σαφείς στόχους διατήρησης και αποτελεσματικά μέτρα παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου· ζητεί ιδίως από τα κράτη μέλη να επισπεύσουν την ανάπτυξη και την υποβολή κοινών συστάσεων για τη διαχείριση της αλιείας στις προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες τους σύμφωνα με το άρθρο 11 της ΚΑΠ·

20. τονίζει ότι τα σχέδια διαχείρισης θα πρέπει να βασίζονται στις βέλτιστες επιστημονικές γνώσεις και συμβουλές και σε ολοκληρωμένη προσέγγιση, και να αναπτυχθούν μέσω μηχανισμών που διασφαλίζουν την ενεργό συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών στις παράκτιες κοινότητες, όπως είναι ο τομέας της αλιείας, η επιστημονική κοινότητα και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στη συνδιαχείριση των εν λόγω ζωνών· τονίζει ότι μόνο μια τέτοια ορθή διακυβέρνηση των θαλάσσιων προστατευόμενων ζωνών θα συμβάλει αποφασιστικά στην επίτευξη των στόχων τους·

21. ζητεί οι ανωτέρω προϋποθέσεις να ισχύουν και για όλες τις νέες προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες·

22. επισημαίνει ότι είναι αναγκαίο οι νέες προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες που θα δημιουργηθούν στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής να περιλαμβάνονται στο πλαίσιο Natura 2000 και, κατά περίπτωση, να συμπληρωθούν με πρόσθετους χαρακτηρισμούς από τα κράτη μέλη·

23. σημειώνει με ανησυχία ότι ορισμένοι ανθρωπογενείς υγρότοποι υφίστανται συνεχή πίεση από την ακατάλληλη διαχείριση ορισμένων προστατευόμενων ειδών πτηνών και θηλαστικών, όπως ο κορμοράνος, οι ερωδιοί ή οι βίδρες, που βλάπτουν σοβαρά τις εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας, φέρνοντας τους καλλιεργητές στα πρόθυρα εγκατάλειψης της δραστηριότητάς τους και, κατά συνέπεια, προκαλώντας μεγαλύτερη ζημιά στη συνολική βιοποικιλότητα·

24. τονίζει ότι είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα «άλλα αποτελεσματικά μέτρα διατήρησης με βάση την περιοχή» που προβλέπονται στην απόφαση 14/8 για τη Σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ)[121], «ως γεωγραφικά καθορισμένη περιοχή που δεν είναι προστατευόμενη περιοχή και που διέπεται και τελεί υπό διαχείριση με τρόπους που επιτυγχάνουν θετικά και διατηρήσιμα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για την επιτόπια διατήρηση της βιοποικιλότητας, με συναφείς λειτουργίες και υπηρεσίες οικοσυστήματος και, κατά περίπτωση, πολιτιστικές, πνευματικές, κοινωνικοοικονομικές και άλλες αξίες σχετικές με την περιοχή»· καλεί την Επιτροπή, από κοινού με τα κράτη μέλη, να μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο τα καθιερωμένα κριτήρια της ΣΒΠ και να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα αυτών των «άλλων αποτελεσματικών μέτρων διατήρησης με βάση την περιοχή»·

25. αναγνωρίζει ότι η ιχθυοκαλλιέργεια και η υδατοκαλλιέργεια θαλασσινών παράγουν το χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα στον τομέα της ζωικής παραγωγής· ενθαρρύνει την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για να αναγνωρίσει, να στηρίξει και να προωθήσει τις φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές διαχείρισης που αναπτύσσονται από τους καλλιεργητές·

Αυστηρά προστατευόμενες περιοχές και ζώνες απαγόρευσης αλίευσης

26. τονίζει ότι η προστασία των περιοχών εκτροφής και αναπαραγωγής είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανασύσταση του πληθυσμού και την αναπαραγωγή πολλών ειδών που είναι απαραίτητα για τη βιοποικιλότητα, όπως τα θαλάσσια κητοειδή· τονίζει τη σημασία της απαγόρευσης, στις ζώνες απαγόρευσης της αλιείας, των αλιευτικών τεχνικών και άλλων εξορυκτικών δραστηριοτήτων που μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα των ωκεανών και στο θαλάσσιο περιβάλλον·

27. επισημαίνει ότι η αυστηρή προστασία των θαλάσσιων περιοχών δεν σημαίνει πάντα ότι οι εξορυκτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της αλιείας, πρέπει να σταματήσουν εντελώς, υπό την προϋπόθεση ότι ελέγχονται και περιορίζονται ώστε να εξασφαλιστεί η προστασία των αξιών διατήρησης·

28. επισημαίνει ότι οι αυστηρά προστατευόμενες περιοχές και οι ζώνες απαγόρευσης της αλιείας μπορούν να αποφέρουν μεγάλα εναλλακτικά οφέλη στις παράκτιες περιοχές, καθώς και να χρησιμεύσουν ως σημαντικές τοποθεσίες για την εκπαίδευση, τον γραμματισμό στους ωκεανούς και την έρευνα σχετικά με τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, καθώς και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινοτήτων και των επισκεπτών· τονίζει ότι οι μη εξορυκτικές χρήσεις των εν λόγω περιοχών και ζωνών μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επιτήρηση και στην παρακολούθηση μέσω της συμμετοχής των επισκεπτών σε δράσεις και προγράμματα της επιστήμης των πολιτών·

29. τονίζει την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να θεσπιστούν «περιοχές αποκατάστασης των ιχθυαποθεμάτων» (ή «ζώνες απαγόρευσης της αλιείας») στη Μαύρη Θάλασσα, ώστε να επιτραπεί η ανάκαμψη των πληθυσμών άγριων οξύρρυγχων, καθώς αυτές οι περιοχές έχουν αποδειχθεί επωφελείς τόσο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας όσο και για τη διαχείριση της αλιείας·

30. τονίζει ότι τα βαθέα ύδατα φιλοξενούν τη μεγαλύτερη ποικιλία ειδών και οικοσυστημάτων στη Γη, παρέχουν κρίσιμα περιβαλλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της μακροπρόθεσμης παγίδευσης του άνθρακα, και χαρακτηρίζονται από περιβαλλοντικές συνθήκες που τα καθιστούν εξαιρετικά ευάλωτα στις ανθρωπογενείς οχλήσεις· επισημαίνει ότι οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι η εξόρυξη βαθέων υδάτων θα προκαλέσει απώλεια βιοποικιλότητας, τόσο με την καταστροφή της ζωής στον θαλάσσιο πυθμένα όπου πραγματοποιείται η εξόρυξη, με ελάχιστες προοπτικές ανάκαμψης, όσο και με τη δημιουργία πλουτωμάτων, φωτός, τοξινών και θορύβου που θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο τόσο στη βενθική όσο και στη μεσοπελαγική θαλάσσια ζωή πολύ πέρα από τις πραγματικές περιοχές εξόρυξης, και ότι το θεματολόγιο του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030 ζητεί την προστασία των ωκεανών, την οικοδόμηση ανθεκτικότητας, την αποκατάσταση των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων και την κατάλληλη κατανάλωση και παραγωγή πόρων·

Χωροταξικός σχεδιασμός

31. τονίζει τη σημασία του κατάλληλου και χωρίς αποκλεισμούς χωροταξικού σχεδιασμού, ο οποίος λαμβάνει επαρκώς υπόψη την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική βιώσιμη ανάπτυξη της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, καθώς και την κατάσταση και την ευαισθησία των οικοτόπων, επισημαίνοντας την ανάγκη για έναν διαφανή και συμμετοχικό μηχανισμό, σύμφωνα με την οδηγία για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, ώστε να διατεθεί χώρος για όλους τους οικονομικούς φορείς με ισότιμο τρόπο, μεταξύ άλλων στα υφιστάμενα και νέα αλιευτικά πεδία και τις υδατοκαλλιέργειες·

32. αναγνωρίζει τις δυσκολίες που συνδέονται με την προσπάθεια να καταστούν συμβατές οι διάφορες χρήσεις της θάλασσας μεταξύ τους, καθώς και με τη διαχείριση των συγκρούσεων μεταξύ ορισμένων χρήσεων του χώρου, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων ψυχαγωγίας και αναψυχής· επισημαίνει ότι η τεχνολογία βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη και, ως εκ τούτου, όλες οι δραστηριότητες εξελίσσονται επίσης, κάτι που καθιστά απαραίτητο ο χωροταξικός σχεδιασμός να πραγματοποιείται με εξελικτικό τρόπο·

33. υπενθυμίζει την ανάγκη να ληφθούν υπόψη όλες οι άλλες δραστηριότητες της γαλάζιας οικονομίας στον χωροταξικό σχεδιασμό, και ιδίως οι δραστηριότητες ψυχαγωγίας και αναψυχής· τονίζει την ανάγκη αποφυγής της απαγόρευσης ολόκληρων τομέων από προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες· στην περίπτωση της αλιείας, καλεί την Επιτροπή να κάνει διάκριση ανάμεσα στους διαφόρους τύπους αλιευτικών εργαλείων και να λάβει υπόψη την αλιευτική προσπάθεια και τον επιμέρους αντίκτυπο, προκειμένου να καθορίσει ποια δραστηριότητα θα πρέπει ή δεν θα πρέπει να περιοριστεί· υπογραμμίζει ότι ορισμένες αλιευτικές δραστηριότητες, όπως η αλιεία μικρής κλίμακας ή αναψυχής, μπορεί να είναι πολύ επιλεκτικές ή ακόμη και μη εξορυκτικές·

34. ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, δεδομένης της αναμενόμενης επέκτασης της ανανεώσιμης ενέργειας στη θάλασσα, να προαγάγουν την επιστημονική έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις ενεργειακών λύσεων, όπως της ωκεάνιας ενέργειας, των υπεράκτιων αιολικών πάρκων ή των πάρκων ηλιακών συλλεκτών, στο περιβάλλον – και, συγκεκριμένα, στη βιοποικιλότητα – και σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο·

Σχέδιο δράσης για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων

35. υπενθυμίζει ότι η ΚΑΠ προβλέπει ένα ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο με εξελιγμένα εργαλεία, το οποίο έχει καθορίσει τις ημερομηνίες δημοσίευσης ειδικών εκθέσεων, σύμφωνα με το οποίο η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με τη λειτουργία της ΚΑΠ έως τις 31 Δεκεμβρίου 2022·

36. υπενθυμίζει επίσης ότι, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό για τα τεχνικά μέτρα[122], η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 και δύναται να προτείνει μέτρα σε περιπτώσεις που υπάρχουν στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι οι σκοποί και οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί·

37. ζητεί από τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράση για να ενισχύσουν την εκτός τόπου διατήρηση των οξύρρυγχων σε ειδικές εγκαταστάσεις, να συνεχίσουν τα υποστηρικτικά προγράμματα αποθεματοποίησης με τα εντόπια ιχθύδια οξύρρυγχων και να ξεκινήσουν μελέτες αξιολόγησης του ποσοστού των ενήλικων ιχθύων που επιστρέφουν για αναπαραγωγή·

38. καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να προτείνει σχέδιο δράσης για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε περαιτέρω υποβάθμιση της βιοποικιλότητας σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της ΚΑΠ, εξετάζοντας, κατά περίπτωση, πρόσθετα και συμπληρωματικά μέτρα στο πλαίσιο της ΚΑΠ· ζητεί από την Επιτροπή, στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης της και ως μέρος της εφαρμογής της διαχείρισης της αλιείας που βασίζεται στην οικοσυστημική προσέγγιση, να εντοπίσει τις πρακτικές οι οποίες επηρεάζουν δυσμενώς τη βιοποικιλότητα των ωκεανών και το θαλάσσιο περιβάλλον και, εφόσον απαιτείται, να εισαγάγει κατάλληλα μέτρα μετριασμού·

39. υπενθυμίζει τη σημασία της ορθής και ταχείας εφαρμογής του κανονισμού ελέγχου[123], του οποίου η μεταρρύθμιση θα εγκριθεί σύντομα και θα προαγάγει την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας των ευρωπαϊκών θαλασσών·

40. υπογραμμίζει ότι είναι σημαντικό να συνεχιστεί η εφαρμογή μιας πολιτικής μηδενικής ανοχής για την παράνομη, αδήλωτη και ανεξέλεγκτη αλιεία και να προωθείται η βιώσιμη αλιεία μέσω της καταπολέμησης της υπεραλίευσης και των αλιευμάτων απειλούμενων ειδών, καθώς και άλλων ειδών·

41. ζητεί να επιβληθεί σε τρίτες χώρες, και ιδίως στις γειτονικές χώρες, αντίστοιχη απαίτηση παρακολούθησης των αλιευτικών πόρων των υδάτων τους, ώστε να διασφαλιστεί ένα υγιές οικοσύστημα στους θαλάσσιους οικοτόπους που δεν συνδέονται με τεχνητά σύνορα που δημιουργεί ο άνθρωπος·

Δίκαιη μεταχείριση του τομέα της αλιείας

42. τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η δίκαιη μεταχείριση των τομέων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας σε σχέση με άλλους τομείς· εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι η προτεινόμενη στρατηγική αναφέρει ότι «η πρόοδος προς την επίτευξη του στόχου θα τελεί υπό διαρκή επανεξέταση και προσαρμογή, εάν χρειαστεί, για τον μετριασμό των αδικαιολόγητων επιπτώσεων στη βιοποικιλότητα, την επισιτιστική ασφάλεια και την ανταγωνιστικότητα των καλλιεργητών»· τονίζει ότι η διάταξη αυτή θα πρέπει να ισχύει εξίσου για τους αλιείς και τους παραγωγούς υδατοκαλλιέργειας και να αναφέρεται σε αυτούς·

43. εκφράζει την ανάγκη να αποδοθεί στον τομέα της αλιείας η σημασία που απαιτείται ώστε να διασφαλίζεται, σε κάθε περίπτωση, η κοινωνικοοικονομική βιωσιμότητα όλων των ατόμων που επηρεάζονται από τις διεργασίες μετασχηματισμού του θαλάσσιου περιβάλλοντος, οι οποίες είναι απαραίτητες για τη διασφάλιση των δεικτών βιοποικιλότητας που χρειάζονται για να διατηρηθούν τα διαφορετικά οικοσυστήματα υγιή και να συνεχίσουν να προσφέρουν περιβαλλοντικές υπηρεσίες που προέρχονται από φυσικές διεργασίες, μεταξύ άλλων, όπου απαιτείται, την προώθηση νέων εναλλακτικών που προσφέρει η γαλάζια οικονομία στους αλιευτικούς πληθυσμούς και τις σχετικές εκπαιδευτικές διαδικασίες που ενδέχεται να απαιτούνται εν προκειμένω·

Μια οικοσυστημική προσέγγιση της ΚΑΠ

44. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει μια πραγματική οικοσυστημική προσέγγιση για όλους τους παράγοντες απώλειας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την πίεση που ασκείται από την αλιεία στα αποθέματα, τη βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, αλλά και άλλους παράγοντες, όπως η ρύπανση και η κλιματική αλλαγή, η ναυτιλία, οι παράκτιες και οι κοντινές στις ακτές χρήσεις, η βυθοκόρηση και η εξόρυξη στον θαλάσσιο βυθό· υπενθυμίζει ότι η αλιεία δεν είναι η μόνη δραστηριότητα που ευθύνεται για τη μη επίτευξη καλής οικολογικής κατάστασης στα θαλάσσια οικοσυστήματα·

45. επισημαίνει την ανάγκη αξιολόγησης, μέσω σωστής εκτίμησης επιπτώσεων, των παραγόντων της απώλειας θαλάσσιας βιοποικιλότητας που περιλαμβάνουν τη ρύπανση από βιομηχανικές δραστηριότητες, τη ναυτιλία, τη ρύπανση από πλαστικά, την υπεράκτια αιολική ενέργεια και την εξόρυξη στον θαλάσσιο βυθό·

Αλιευτικά εργαλεία

46. συνιστά η στρατηγική να μην περιλαμβάνει συγκεκριμένα εργαλεία ή τεχνικές· αναγνωρίζει ότι η αλιεία με τράτες βυθού έχει αναγνωριστεί από τον FAO ως ο τύπος εργαλείων που συμβάλλει περισσότερο στα ετήσια επίπεδα απορρίψεων και ότι μπορεί να έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στον βυθό της θάλασσας, ανάλογα με την αλιεία και τις ιδιαιτερότητες των αλιευτικών περιοχών· επισημαίνει, ωστόσο, ότι αυτές οι επιπτώσεις μπορούν να μετριαστούν για να μειωθεί η πίεση στον θαλάσσιο βυθό και να ελαχιστοποιηθεί η επηρεαζόμενη περιοχή με την εφαρμογή διαφόρων μέτρων μετριασμού; υπενθυμίζει ότι η αλιεία με τράτες βυθού δεν είναι η μόνη δραστηριότητα που έχει αντίκτυπο στον θαλάσσιο βυθό· ζητεί από την Επιτροπή να διενεργήσει εις βάθος ανάλυση, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών εκτιμήσεων περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σε κάθε περιοχή όπου χρησιμοποιείται αυτό το εργαλείο, διευκρινίζοντας με τον τρόπο αυτό τις αρνητικές ή θετικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει σε καθεμία από αυτές, προκειμένου να διευκολυνθεί η λήψη αποφάσεων· υπενθυμίζει την απαίτηση για παύση της αλιείας με εργαλεία που έρχονται σε επαφή με τον βυθό σε βάθος μεγαλύτερο των 400 μέτρων σε περιοχές όπου είναι γνωστό ότι υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα·

47. υπενθυμίζει ότι η αλιεία με τράτες βυθού αποτελεί ένα από τα πλέον συνήθη και πλέον ρυθμιζόμενα αλιευτικά εργαλεία στην Ευρώπη· τονίζει ότι επί του παρόντος είναι ο μόνος βιώσιμος τρόπος αλίευσης πολλών βασικών ειδών σε ποσότητες που μπορούν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση στην αγορά της ΕΕ και ότι σχεδόν όλα τα βασικά είδη για τα οποία υπάρχουν επιστημονικές αξιολογήσεις στον βορειοανατολικό Ατλαντικό αλιεύονται σε επίπεδα ΜΒΑ και ορισμένα από αυτά είναι πιστοποιημένα από το Συμβούλιο Επιστασίας των Θαλασσών· ζητεί να προταθούν ειδικά μέτρα για τις αλιευτικές δραστηριότητες που δεν τελούν ακόμη υπό καθεστώς διαχείρισης σε επίπεδα ΜΒΑ, όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο πολυετές σχέδιο διαχείρισης βενθοπελαγικών ειδών στη δυτική Μεσόγειο Θάλασσα[124]·

48. καλεί την Επιτροπή να εφαρμόσει μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας δράσεις με σκοπό τη βελτίωση της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων, συμβάλλοντας στην επιβίωση των μη στοχευόμενων ειδών και να εφαρμόσει μέτρα για τη μείωση του αντίκτυπου των αλιευτικών τεχνικών στα θαλάσσια οικοσυστήματα· τονίζει ότι τα σχέδια διαχείρισης της αλιείας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα των επιστημονικών μελετών που αναλύουν τις αλιευτικές πρακτικές και τον αντίκτυπό τους στα είδη, τους οικοτόπους, τη βιοποικιλότητα των ωκεανών και τα θαλάσσια περιβάλλοντα και συνεισφέρουν με λύσεις για την επίλυση των αρνητικών επιπτώσεων που εντοπίζονται, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού της χρήσης τους ή της καθιέρωσης νέων τεχνολογικών λύσεων μετριασμού·

Ειδικές συστάσεις για την υδατοκαλλιέργεια

49. επισημαίνει την ανάγκη απλούστευσης των διοικητικών διαδικασιών για τις δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας, ιδίως στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, και ζητεί από την Επιτροπή να εφαρμόσει πλήρως και, αν είναι απαραίτητο, να επικαιροποιήσει τις κατευθυντήριες γραμμές της σχετικά με το ζήτημα «Υδατοκαλλιέργεια και περιοχές του δικτύου Natura 2000», ώστε να αποφευχθούν όσο το δυνατό περισσότερο οι επιβλαβείς αλληλεπιδράσεις με το θαλάσσιο περιβάλλον·

50. θεωρεί ότι οι υπηρεσίες οικοσυστήματος τις οποίες παρέχει η υδατοκαλλιέργεια, εκ των οποίων ένα σημαντικό παράδειγμα είναι η διατήρηση της βιοποικιλότητας, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να υποστηρίζονται· υπογραμμίζει ότι η αξία των υπηρεσιών οικοσυστήματος τις οποίες παρέχει η ιχθυοκαλλιέργεια σε φυσικές δεξαμενές είναι μεγαλύτερη από εκείνη οποιουδήποτε γεωργικού τομέα, αλλά ότι η υποστήριξη για αυτές τις πολύπλοκες υπηρεσίες φυσικής αξίας που δημιουργούνται και συντηρούνται από την υδατοκαλλιέργεια είναι σημαντικά χαμηλότερη από ό,τι στη γεωργία·

51. επισημαίνει ότι ορισμένες μορφές υδατοκαλλιέργειας, όπως η καλλιέργεια κυπρίνων σε φυσικές δεξαμενές, η υδατοκαλλιέργεια σε λιμνοθάλασσες, η υδατοκαλλιέργεια οστρακοειδών και φυκών, και ιδίως οι παραδοσιακά διαχειριζόμενες, όχι μόνο έχουν μακρά ιστορία ενσωμάτωσης στο οικοσύστημα, αλλά είναι υψίστης σημασίας για τη διατήρηση των οικοτόπων σε υγροβιότοπους, βελτιώνοντας τη βιοποικιλότητα και, ως εκ τούτου, παρέχοντας ένα πλήρες φάσμα υπηρεσιών οικοσυστήματος, όχι μόνο ως μια πηγή υγιεινών τροφίμων, αλλά και ενέχοντας υπηρεσίες ρύθμισης, όπως παγίδευση του άνθρακα, αφαίρεση θρεπτικών ουσιών, βιοαποκατάσταση ή πολιτιστικές υπηρεσίες·

52. εκφράζει ικανοποίηση για τις προτάσεις μείωσης και περιορισμού της χρήσης φυτοφαρμάκων και άλλων χημικών ουσιών, με σκοπό την προστασία της βιοποικιλότητας· πιστεύει, ωστόσο, ακράδαντα ότι τα μέτρα αυτά θα πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά εκ των προτέρων και να περιλαμβάνουν εκτιμήσεις σωρευτικών επιπτώσεων·

53. συμμερίζεται τις φιλοδοξίες που ορίζονται στην οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα[125] και στην οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική[126]· επισημαίνει ότι η υδατοκαλλιέργεια μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην αποκατάσταση υποβαθμισμένων θαλάσσιων οικοσυστημάτων και οικοσυστημάτων γλυκών υδάτων, με γνωστές συνεισφορές από εγκαταστάσεις υδατοκαλλιέργειας χαμηλού αντίκτυπου στους στόχους διατήρησης περιοχών, όπως οι υγρότοποι και οι λιμνοθάλασσες·

54. υποστηρίζει ένθερμα τον στόχο σχετικά με τη μηδενική ανοχή στην παράνομη, αδήλωτη και ανεξέλεγκτη αλιεία (ΠΑΑ αλιεία)· υπενθυμίζει ότι η ΠΑΑ αλιεία έχει εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες για την κατάσταση των αποθεμάτων, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων αλιέων· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των εμπορικών και αλιευτικών πολιτικών της ΕΕ, ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματική καταπολέμηση της ΠΑΑ αλιείας·

55. εκφράζει ικανοποίηση για την έμφαση που δίνεται, στο πλαίσιο της στρατηγικής, στη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών και τις προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες που βρίσκονται στον Νότιο Ωκεανό· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών, δεδομένου ότι δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει μόνη της τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας στον κόσμο· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει των ωκεανό ως κοινό αγαθό για την ανθρωπότητα·

56. ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον Αρκτικό Ωκεανό, ώστε να μην αποτελέσει το αντικείμενο καμίας περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας, και ζητεί την παρακολούθηση της συμφωνίας με στόχο την πρόληψη της παράνομης αλιείας στον κεντρικό Νότιο Ωκεανό·

Χρηματοδότηση

57. τονίζει τη σημασία της επαρκούς χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων και για τη μικρής κλίμακας συνιστώσα του αλιευτικού τομέα κατά τη μετάβαση προς πιο επιλεκτικές και λιγότερο επιζήμιες αλιευτικές τεχνικές, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας, Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας και του προγράμματος «Ορίζων Ευρώπη», προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα·

58. υπενθυμίζει ότι οι θεμελιώδεις στόχοι της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 πρέπει επίσης να ισχύουν για συμφωνίες με τρίτες χώρες και ότι, ως εκ τούτου, αυτές οι συμφωνίες εταιρικής σχέσης πρέπει να επανεξεταστούν·

Συμπεράσματα

59. επικροτεί το υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας κατά τον καθορισμό των στόχων, δηλαδή την προστασία και τη διατήρηση, μέσω ενός καλά συνδεδεμένου και αποτελεσματικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών και άλλων αποτελεσματικών μέτρων διατήρησης με βάση την περιοχή, τουλάχιστον το 30 % της θάλασσας στην ΕΕ έως το 2030, εκ των οποίων το ένα τρίτο (10 % της θάλασσας στην ΕΕ) θα πρέπει να προστατεύεται αυστηρά· συνιστά, ωστόσο, ένθερμα οι στόχοι αυτοί να εφαρμόζονται κατά περίπτωση, να είναι προσαρμοσμένοι στις τοπικές ιδιαιτερότητες (δεδομένου ότι οι διάφορες θάλασσες έχουν διαφορετικά φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά και ότι υπάρχουν ή/και εφαρμόζονται διαφορετικές παραδόσεις) και στο επίπεδο που απαιτείται για την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας, με τη δημιουργία ομάδων συνδιαχείρισης της αλιείας· συνιστά οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να λαμβάνουν επίσης υπόψη κοινωνικοοικονομικά ζητήματα, να υποστηρίζονται από προγράμματα μετατροπής και εναλλακτικά μέσα διαβίωσης για τις αλιευτικές κοινότητες, να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη διασφάλισης μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας της αλυσίδας αξίας της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, να είναι αναλογικοί προς τον επιδιωκόμενο στόχο και να έχουν στέρεη επιστημονική βάση· επισημαίνει ότι τα υγιή και ανθεκτικά οικοσυστήματα είναι προς το αμοιβαίο συμφέρον της φύσης, του περιβάλλοντος και του αλιευτικού τομέα·

60. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει μια ισχυρή διαδικασία υποβολής εκθέσεων με κριτήρια για τον υπολογισμό των επισήμως προστατευόμενων θαλάσσιων ζωνών εντός των διεθνών στόχων μόνο όταν τελούν υπό ενεργή διαχείριση·

61. επισημαίνει ότι, στην περίπτωση πολλών θαλασσών που συνορεύουν με την ΕΕ, απαιτείται διάλογος και στενή συνεργασία με τρίτες χώρες, δεδομένου ότι η ΕΕ δεν έχει ομοιόμορφες ρυθμίσεις ή συμφωνίες, νομικής φύσεως ή/και που να διέπονται από κάποια συνθήκη, με όλες αυτές τις χώρες, και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν καθορίζονται οι στόχοι για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας·

62. τονίζει τη σημασία της εποικοδομητικής, αποτελεσματικής και ισότιμης διαβούλευσης όλων των ενδιαφερόμενων μερών που συμμετέχουν σε δραστηριότητες της γαλάζιας οικονομίας, ιδίως των αλιέων και των παραγωγών υδατοκαλλιέργειας θαλάσσιων και γλυκών υδάτων, συμπεριλαμβανομένων των ενώσεων και συμμαχιών τους, σε κάθε απόφαση σχετικά με τα εργαλεία διαχείρισης και τον χωροταξικό σχεδιασμό που σχετίζεται με τη βιοποικιλότητα ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο προστασίας των οικοτόπων, των ειδών ή του περιβάλλοντος· υπενθυμίζει ότι η επιτυχία των θαλάσσιων προστατευόμενων ζωνών και άλλων προστατευόμενων ζωνών έγκειται στην αποδοχή τους από τους αλιείς, τις παράκτιες κοινότητες και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη·

63. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει την ανάγκη να διευκολυνθεί η ενεργός συμμετοχή του αλιευτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένης της μικρής κλίμακας συνιστώσας του, των τοπικών κοινοτήτων και όλων των οικείων ενδιαφερόμενων μερών στον σχεδιασμό, τη διαχείριση και την παρακολούθηση των θαλάσσιων προστατευόμενων ζωνών κατά τη σύνταξη του σχεδίου δράσης για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

64. τονίζει ότι η αλιεία έχει το χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα σε σύγκριση με άλλες βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων, καθώς τα θαλασσινά που αλιεύονται στο φυσικό τους περιβάλλον δεν απαιτούν τεχνητή σίτιση ούτε τη χρήση νερού, αντιβιοτικών ή φυτοφαρμάκων· υπογραμμίζει, υπό αυτό το πρίσμα, ότι οι επιπτώσεις του αλιευτικού τομέα στο θαλάσσιο περιβάλλον αφορούν κυρίως εμπορικά είδη ιχθύων· αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι η εμπορική αλιεία επηρεάζει την αφθονία και την παρουσία ειδών σε συγκεκριμένες περιοχές, αλλά δεν έχει προκαλέσει ποτέ την εξαφάνιση οποιουδήποτε είδους ιχθύος στους ωκεανούς· σημειώνει περαιτέρω ότι στις χερσαίες περιοχές, ολόκληρα οικοσυστήματα έχουν καταστραφεί και αντικατασταθεί εντελώς ως συνέπεια των χερσαίων βιομηχανιών των οποίων οι επιπτώσεις επηρεάζουν επίσης βαθιά το θαλάσσιο περιβάλλον· επισημαίνει, για παράδειγμα, ότι περισσότερο από το 80 % των αποκαλούμενων θαλάσσιων απορριμμάτων προέρχεται στην πραγματικότητα από χερσαίες πηγές·

65. τονίζει την ανάγκη διεξαγωγής ολοκληρωμένων εκτιμήσεων επιπτώσεων που λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στους αλιείς μικρής κλίμακας και ιδίως στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και που εξετάζουν τα επιτεύγματα μέχρι σήμερα και τη διαθεσιμότητα εναλλακτικών προϊόντων, τις οικονομικές επιπτώσεις παράλληλα με τις επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια και την ασφάλεια των τροφίμων, με σκοπό τη διασφάλιση της διατήρησης της βιοποικιλότητας σε συνδυασμό με την ανταγωνιστικότητα της αλυσίδας αξίας των θαλασσινών·

66. τονίζει τη σημασία της εξασφάλισης επαρκούς και δίκαιου εισοδήματος για τους αλιείς, τους υδατοκαλλιεργητές και τους γεωργούς, καθώς και ισότιμων όρων ανταγωνισμού με τα εισαγόμενα τρόφιμα· επαναλαμβάνει ότι η ΕΕ έχει την ευθύνη να προωθήσει την παγκόσμια και δίκαιη βιώσιμη ανάπτυξη όλων των χωρών· τονίζει ότι οι ανάγκες ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών δεν είναι πάντα συμβατές με τους φιλόδοξους περιβαλλοντικούς στόχους της ΕΕ· επισημαίνει ότι τα εξαιρετικά απαιτητικά μέτρα εντός της ΕΕ θα αυξήσουν σημαντικά τις εισαγωγές από τρίτες χώρες με χαμηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στην παγκόσμια βιοποικιλότητα και να υπονομευθούν έτσι οι στόχοι της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα, καθώς και οι στόχοι της ΕΕ για τη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών· επισημαίνει ότι για την επίτευξη αυτού του σκοπού θα μπορούσαν να βοηθήσουν οι αυστηρότεροι κανόνες για την ιχνηλασιμότητα των αλιευτικών προϊόντων·

67. τάσσεται υπέρ της επίτευξης των στόχων της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, παράλληλα με τη διασφάλιση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και των κοινωνικών οφελών των τομέων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας·

68. καλεί τα κράτη μέλη να διαθέσουν περισσότερους πόρους για έρευνα και ανάπτυξη σε είδη ψαριών και θαλασσινών, καθώς και για την υλική υποστήριξη ερευνητικών εγκαταστάσεων προκειμένου να διασφαλιστεί η παροχή αξιόπιστων και έγκαιρων πληροφοριών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διατύπωση συστάσεων και τη λήψη αποφάσεων·

69. σημειώνει την παρατήρηση της Επιτροπής ότι προκειμένου να έχουμε υγιείς και ανθεκτικές κοινωνίες πρέπει να δώσουμε στη φύση τον χώρο που χρειάζεται· τονίζει ότι, για την επίτευξη του σκοπού αυτού, η βιωσιμότητα πρέπει να εξεταστεί από μια ολιστική οπτική, λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές της και ότι για να έχουμε υγιείς και ανθεκτικές κοινωνίες δεν πρέπει να δώσουμε μόνο στη φύση τον χώρο που χρειάζεται, αλλά και στους αλιείς και τους υδατοκαλλιεργητές·

70. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει αναθεωρημένα, κατάλληλα και φιλόδοξα σχέδια και κανονισμούς, προκειμένου να αποτραπεί η εισβολή χωροκατακτητικών ειδών στις ευρωπαϊκές θάλασσες και τους ωκεανούς με ενδελεχή πρωτόκολλα, ώστε να αποφευχθεί, πάνω από όλα, η είσοδος ειδών τα οποία ενδέχεται να επιφέρουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στη βιοποικιλότητα συνολικά, αλλά και στην αλιεία, με αποτέλεσμα σημαντικές οικονομικές απώλειες, συμπεριλαμβανομένου του σχεδιασμού δράσεων για τη διαχείριση των χωροκατακτητικών ειδών, και με στόχο την ελαχιστοποίηση των δυνητικών αρνητικών επιπτώσεών τους στους διάφορους τομείς και τα διάφορα οικοσυστήματα σε περίπτωση που η εισβολή αυτή δεν μπορεί να αποτραπεί·

71. ζητεί συνοχή μεταξύ των πολιτικών της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος, της αλιείας, του εμπορίου, συμπεριλαμβανομένου του εξωτερικού εμπορίου, και άλλων πολιτικών της ΕΕ, προκειμένου να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα της ενιαίας αγοράς και η ανταγωνιστικότητα των τομέων της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας·

72. χαιρετίζει την αποκατάσταση της ελεύθερης ροής των ποταμών με βιώσιμο τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές πτυχές, επενδύοντας στην τεχνολογία και την καινοτομία για τη δημιουργία αλιευτικών μεταναστευτικών διαδρομών, χωρίς να παρεμποδίζεται το δικαίωμα των κρατών μελών να αποφασίζουν για το ενεργειακό τους μείγμα, την οικονομική δραστηριότητα των υδροηλεκτρικών σταθμών και την ενεργειακή ασφάλεια και τα περιβαλλοντικά οφέλη της υδροηλεκτρικής ενέργειας.

 


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ
ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

17.3.2021

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

17

4

7

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Clara Aguilera, Pietro Bartolo, François-Xavier Bellamy, Izaskun Bilbao Barandica, Isabel Carvalhais, Rosanna Conte, Rosa D’Amato, Giuseppe Ferrandino, João Ferreira, Søren Gade, Francisco Guerreiro, Anja Hazekamp, Niclas Herbst, France Jamet, Pierre Karleskind, Predrag Fred Matić, Francisco José Millán Mon, Cláudia Monteiro de Aguiar, Grace O’Sullivan, Manuel Pizarro, Bert-Jan Ruissen, Annie Schreijer-Pierik, Ruža Tomašić, Emma Wiesner, Θεόδωρος Ζαγοράκης

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Benoît Biteau, Gabriel Mato, Annalisa Tardino

 

 

 


ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

17

+

ID

France Jamet

PPE

François-Xavier Bellamy, Niclas Herbst, Gabriel Mato, Francisco José Millán Mon, Cláudia Monteiro de Aguiar, Θεόδωρος Ζαγοράκης

Renew

Izaskun Bilbao Barandica, Søren Gade, Pierre Karleskind, Emma Wiesner

S&D

Clara Aguilera, Pietro Bartolo, Isabel Carvalhais, Giuseppe Ferrandino, Predrag Fred Matić, Manuel Pizarro

 

4

-

ECR

Bert-Jan Ruissen, Ruža Tomašić

PPE

Annie Schreijer-Pierik

The Left

Anja Hazekamp

 

7

0

ID

Rosanna Conte, Annalisa Tardino

The Left

João Ferreira

Verts/ALE

Benoît Biteau, Rosa D’Amato, Francisco Guerreiro, Grace O’Sullivan

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+ : υπέρ

- : κατά

0 : αποχή

 


ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης

28.5.2021

 

 

 

Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας

+:

–:

0:

62

4

12

Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Νίκος Ανδρουλάκης, Bartosz Arłukowicz, Margrete Auken, Simona Baldassarre, Marek Paweł Balt, Traian Băsescu, Aurélia Beigneux, Monika Beňová, Sergio Berlato, Alexander Bernhuber, Malin Björk, Simona Bonafè, Delara Burkhardt, Pascal Canfin, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Tudor Ciuhodaru, Nathalie Colin-Oesterlé, Esther de Lange, Christian Doleschal, Marco Dreosto, Bas Eickhout, Cyrus Engerer, Eleonora Evi, Agnès Evren, Pietro Fiocchi, Catherine Griset, Jytte Guteland, Teuvo Hakkarainen, Martin Hojsík, Pär Holmgren, Jan Huitema, Πέτρος Κόκκαλης, Joanna Kopcińska, Danilo Oscar Lancini, Peter Liese, Sylvia Limmer, Javi López, César Luena, Fulvio Martusciello, Sara Matthieu, Liudas Mažylis, Joëlle Mélin, Tilly Metz, Silvia Modig, Dolors Montserrat, Alessandra Moretti, Dan-Ştefan Motreanu, Ville Niinistö, Jutta Paulus, Stanislav Polčák, Jessica Polfjärd, Luisa Regimenti, Frédérique Ries, Michèle Rivasi, María Soraya Rodríguez Ramos, Sándor Rónai, Rob Rooken, Christine Schneider, Günther Sidl, Ivan Vilibor Sinčić, Linea Søgaard-Lidell, Μαρία Σπυράκη, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Véronique Trillet-Lenoir, Petar Vitanov, Alexandr Vondra, Mick Wallace, Pernille Weiss, Emma Wiesner, Michal Wiezik, Tiemo Wölken, Anna Zalewska

Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία

Salvatore De Meo, Ondřej Knotek, Andrey Slabakov, Nikolaj Villumsen

 


ΤΕΛΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

62

+

ECR

Joanna Kopcińska, Andrey Slabakov, Alexandr Vondra

NI

Ivan Vilibor Sinčić

PPE

Bartosz Arłukowicz, Traian Băsescu, Alexander Bernhuber, Nathalie Colin-Oesterlé, Salvatore De Meo, Christian Doleschal, Agnès Evren, Esther de Lange, Peter Liese, Fulvio Martusciello, Liudas Mažylis, Dolors Montserrat, Dan-Ştefan Motreanu, Stanislav Polčák, Jessica Polfjärd, Christine Schneider, Μαρία Σπυράκη, Pernille Weiss, Michal Wiezik

Renew

Pascal Canfin, Martin Hojsík, Ondřej Knotek, Frédérique Ries, María Soraya Rodríguez Ramos, Nicolae Ştefănuță, Linea Søgaard-Lidell, Véronique Trillet-Lenoir

S&D

Νίκος Ανδρουλάκης, Marek Paweł Balt, Monika Beňová, Simona Bonafè, Delara Burkhardt, Sara Cerdas, Mohammed Chahim, Tudor Ciuhodaru, Cyrus Engerer, Jytte Guteland, Javi López, César Luena, Alessandra Moretti, Sándor Rónai, Günther Sidl, Petar Vitanov, Tiemo Wölken

The Left

Malin Björk, Πέτρος Κόκκαλης, Silvia Modig, Nikolaj Villumsen, Mick Wallace,

Verts/ALE

Margrete Auken, Bas Eickhout, Eleonora Evi, Pär Holmgren, Sara Matthieu, Tilly Metz, Ville Niinistö, Jutta Paulus, Michèle Rivasi

 

4

-

ID

Teuvo Hakkarainen, Sylvia Limmer

Renew

Nils Torvalds, Emma Wiesner

 

12

0

ECR

Sergio Berlato, Pietro Fiocchi, Rob Rooken, Anna Zalewska

ID

Simona Baldassarre, Aurélia Beigneux, Marco Dreosto, Catherine Griset, Danilo Oscar Lancini, Joëlle Mélin, Luisa Regimenti

Renew

Jan Huitema

 

Υπόμνημα των χρησιμοποιούμενων συμβόλων:

+ : υπέρ

- : κατά

0 : αποχή

 

 

 

 

Τελευταία ενημέρωση: 7 Ιουνίου 2021
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου