SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Niderlandów – EGF/2020/004 NL/The Netherlands KLM

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Niderlandów – EGF/2020/004 NL/The Netherlands KLM

(COM(2021)0226 – C9-0161/2021 – 2021/0115(BUD))

Parlament Europejski,

– uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2021)0226 – C9-0161/2021),

– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] („rozporządzenie w sprawie EFG”),

– uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027[2], w szczególności jego art. 8,

– uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[3] (Porozumienie międzyinstytucjonalne z 16 grudnia 2020 r.), w szczególności jego pkt 9,

– uwzględniając pismo Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

– uwzględniając pismo Komisji Rozwoju Regionalnego,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0187/2021),

A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy; mając na uwadze, że pomoc ta przybiera postać wsparcia finansowego udzielanego pracownikom i przedsiębiorstwom, dla których pracowali;

B. mając na uwadze, że Niderlandy złożyły wniosek EGF/2020/004 NL/KLM o wkład finansowy z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w następstwie 1 851 zwolnień[4] w przedsiębiorstwie KLM Royal Dutch Airlines w regionie Noord-Holland (NL32) na poziomie NUTS 2 w Niderlandach w okresie odniesienia dla wniosku od 15 sierpnia do 15 grudnia 2020 r.;

C. mając na uwadze, że wniosek dotyczy 1 851 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie KLM Royal Dutch Airlines, z czego 650 zwolnień miało miejsce w okresie odniesienia, a 1 201 przed okresem odniesienia lub po nim, oraz że można ustalić wyraźny związek przyczynowy ze zdarzeniem, które doprowadziło do zwolnień w okresie odniesienia;

D. mając na uwadze, że wniosek jest oparty na kryterium interwencji przewidzianym w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwie działającym w państwie członkowskim;

E. mając na uwadze, że Komisja przyznała, iż kryzys zdrowotny związany z COVID-19 doprowadził do kryzysu gospodarczego, i zaapelowała o wdrożenie planu odbudowy NextGenerationEU, w którym podkreślono kluczową rolę EFG w udzielaniu pomocy zwolnionym pracownikom;

F. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 spowodowała ogromny wstrząs w przemyśle lotniczym z powodu ograniczeń w podróżowaniu oraz doprowadziła do spadku międzynarodowego ruchu lotniczego o 98,9 % w kwietniu 2020 r. w porównaniu z kwietniem 2019 r., a 64 % wszystkich statków powietrznych na świecie było nieużywanych;

G. mając na uwadze, że liczba pasażerów na trasach międzynarodowych spadła w 2020 r. o 75,6% w porównaniu z 2019 r.; mając na uwadze, że według prognoz ruchu pasażerskiego na świecie opracowanych przez Zrzeszenie Międzynarodowego Transportu Lotniczego powrót do poziomu sprzed kryzysu zajmie branży lotniczej od 3 do 4 lat;

H. mając na uwadze, że jest to jedno z pierwszych uruchomień EFG z powodu kryzysu związanego z COVID-19 po przyjęciu przez Parlament rezolucji z 18 czerwca 2020 r. w sprawie wniosku Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF/2020/000 TA 2020 – pomoc techniczna z inicjatywy Komisji), w której Parlament stwierdził, że EFG może zostać uruchomiony w celu wsparcia pracowników definitywnie zwolnionych i osób samozatrudnionych w kontekście globalnego kryzysu wywołanego COVID-19 bez wprowadzania zmian do rozporządzenia (UE) nr 1309/2013;

I. mając na uwadze, że przed wybuchem pandemii wyniki finansowe KLM stale rosły w latach 2015–2019, a jego zysk netto wzrósł z 54 mln EUR w roku obrotowym 2015 do 449 mln EUR w roku obrotowym 2019;

J. mając na uwadze, że liczba pasażerów przewożonych przez KLM spadła o 68 %, a jego przychody spadły o 53,8 % w 2020 r. w porównaniu z 2019 r., co doprowadziło do tego, że KLM odnotował straty operacyjne w wysokości 1 154 mln EUR w 2020 r. w porównaniu z zyskiem w wysokości 714 mln EUR w 2019 r.[5], a jego zarząd ogłosił plan restrukturyzacji zmniejszający siłę roboczą o około 5 000 ekwiwalentów pełnego czasu pracy[6];

K. mając na uwadze, że Komisja oświadczyła, iż kryzys zdrowotny doprowadził do kryzysu gospodarczego, określiła plan naprawy gospodarczej i podkreśliła rolę EFG jako narzędzia stosowanego w sytuacjach nadzwyczajnych[7];

1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że Niderlandy mają prawo do wkładu finansowego w wysokości 5 019 218 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 8 365 364 EUR, na które składają się wydatki na zindywidualizowane usługi w wysokości 8 030 750 EUR oraz wydatki w wysokości 334 614 EUR na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości;

2. zauważa, że władze niderlandzkie złożyły wniosek 22 grudnia 2020 r. oraz że po przekazaniu przez Niderlandy dodatkowych informacji Komisja zakończyła ocenę wniosku 6 maja 2021 r. i przekazała ją Parlamentowi tego samego dnia;

3. wyraża ubolewanie z powodu długotrwałego procesu w tak trudnych okolicznościach i wzywa Komisję do przyspieszenia procesu oceny, tak aby zwolnieni pracownicy mogli w odpowiednim czasie skorzystać ze wsparcia Unii;

4. zauważa, że wniosek dotyczy łącznie 1 851 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie KLM Royal Dutch Airlines; odnotowuje, że Niderlandy oczekują, iż jedynie 1 201 spośród wszystkich kwalifikujących się beneficjentów weźmie udział w środkach („docelowi beneficjenci”);

5. zauważa, że Niderlandy postanowiły nie oferować zwolnionym pracownikom wsparcia dochodów za pośrednictwem EFG; przyjmuje do wiadomości, że rząd niderlandzki uruchomił ogólną dotację na wsparcie płacowe dla wszystkich przedsiębiorstw, których obrót ucierpiał w wyniku kryzysu wywołanego przez pandemię COVID-19 w stopniu większym niż 20 % i że grupa KLM złożyła wniosek o dotację NOW (Noodmaatregel Overbrugging voor Werkgelegenheid); zauważa, że grupa KLM złożyła wniosek na cały okres objęty dotacją NOW i otrzymała już zaliczki w wysokości 683 mln EUR oraz powinna otrzymać dodatkowe 488 mln EUR;

6. zauważa, że to do państwa członkowskiego należy decyzja, ilu spośród kwalifikujących się pracowników powinno skorzystać ze wsparcia; wzywa Niderlandy do uwzględnienia, bez jakiejkolwiek formy dyskryminacji, osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji, które prawdopodobnie napotkają największe trudności na rynku pracy; podkreśla korzyści płynące z umożliwienia wszystkim zwolnionym pracownikom, dla których jest to najlepsze rozwiązanie, integracji i wsparcia ze środków przewidzianych w tym projekcie EFG;

7. podkreśla, że społeczne skutki zwolnień będą prawdopodobnie znaczące, ponieważ KLM jest drugim co do wielkości prywatnym pracodawcą w Niderlandach, zatrudniającym w 2019 r. ponad 33 000 pracowników[8]; przypomina, że zwolnienia te miały miejsce w kontekście rosnącej stopy bezrobocia w regionie Noord-Holland, która wzrosła o 1,5 punktu procentowego w porównaniu z tym samym kwartałem 2019 r., osiągając 4,8 % w czwartym kwartale 2020 r.;

8. zauważa, że Niderlandy rozpoczęły świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz beneficjentów objętych pomocą 1 lutego 2021 r. oraz że okres kwalifikowalności do uzyskania wkładu finansowego z EFG będzie zatem trwał od 1 lutego 2021 r. do 1 lutego 2023 r.;

9. przypomina, że zindywidualizowane usługi, które mają zostać zapewnione pracownikom, obejmują następujące działania: ukierunkowanie zawodowe, wsparcie w znalezieniu pracy w specjalnych sektorach, szkolenia, coaching i/lub kształcenie oraz doradztwo finansowe; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że władze skupiają się na przekwalifikowaniu pracowników w celu ułatwienia ich przejścia do sektorów, w których występuje niedobór siły roboczej, takich jak edukacja, opieka zdrowotna, logistyka, technologie i zarządzanie informacjami;

10. zauważa, że Niderlandy zaczęły ponosić wydatki administracyjne w zakresie wdrażania EFG 1 lutego 2021 r. oraz że wydatki na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, działania w zakresie dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości kwalifikują się zatem do przyznania wkładu finansowego z EFG od 1 lutego 2021 r. do 1 sierpnia 2023 r.;

11. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług został opracowany przez Niderlandy w porozumieniu z partnerami społecznymi, w tym ośmioma związkami zawodowymi, oraz że w ścisłej współpracy z odpowiednimi radami zakładowymi utworzono grupę wsparcia w celu zapewnienia koordynacji tych usług;

12. podkreśla, że władze niderlandzkie potwierdziły, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą z innych funduszy ani instrumentów finansowych Unii[9];

13. wzywa do dalszego zmniejszenia obciążeń administracyjnych w całym procesie;

14. wzywa do dalszych wysiłków w zakresie komunikacji na temat działań wspieranych z budżetu Unii za pośrednictwem EFG; podkreśla znaczenie rozpowszechniania informacji na temat wartości dodanej Unii oraz wsparcia dla sektorów i pracowników znajdujących się w trudnej sytuacji, zwłaszcza w następstwie skutków pandemii COVID-19;

15. przypomina, że pomoc z EFG nie może zastępować działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

16.  zauważa, że według Komisji spełniono wszystkie wymogi proceduralne;

17.  zdecydowanie popiera fakt, że w latach 2021-2027 EFG będzie nadal okazywał solidarność, przesuwając jednocześnie punkt ciężkości z przyczyn restrukturyzacji na jej skutki; z zadowoleniem przyjmuje, że zgodnie z nowymi zasadami dekarbonizacja będzie również powodem, dla którego wnioskodawcy będą mogli ubiegać się o wsparcie;

18. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

19. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

20. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Niderlandy – EGF/2020/004 NL/KLM

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17  grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[10], w szczególności jego art. 15 ust. 4,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[11], w szczególności jego pkt 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) jest zapewnienie wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu, spowodowanych globalizacją, w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz w celu udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2) Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093[12] EFG nie może przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

(3) W dniu 22 grudnia 2020 r. Niderlandy złożyły wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie KLM Royal Dutch Airlines w Niderlandach. Wniosek został uzupełniony o dodatkowe informacje złożone zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG, ustanowione w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013.

(4) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy na kwotę 5 019 218 EUR dla wniosku złożonego przez Niderlandy.

(5) W celu ograniczenia do minimum czasu potrzebnego do uruchomienia EFG niniejszą decyzję należy stosować od dnia jej przyjęcia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2021 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 5 019 218 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosuje się ją od dnia [dzień przyjęcia].

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

 W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

 Przewodniczący Przewodniczący

UZASADNIENIE

I. Kontekst

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 2020/2093 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021−2027[13] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[14] środki funduszu nie mogą przekraczać maksymalnej rocznej kwoty w wysokości 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Jeżeli chodzi o procedurę, zgodnie z pkt 9 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 16 grudnia 2020 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[15], w celu uruchomienia funduszu Komisja, jeśli pozytywnie oceni wniosek, przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków.

II. Wniosek Niderlandów i wniosek Komisji

22 grudnia 2020 r. Niderlandy złożyły wniosek EGF/2020/004 NL/KLM o wkład finansowy z EFG w związku ze zwolnieniem 1 851 osób[16] w przedsiębiorstwie KLM Royal Dutch Airlines w regionie Noord-Holland (NL32) na poziomie NUTS 2.

Po przeanalizowaniu wniosku Komisja uznała, zgodnie ze wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG, że warunki przyznania wkładu finansowego z EFG zostały spełnione.

6 maja 2021 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Niderlandów w celu wsparcia powrotu na rynek pracy 1 201 beneficjentów docelowych, tzn. pracowników zwolnionych w sektorze gospodarki sklasyfikowanym w dziale 51 NACE Rev. 2 (Transport lotniczy).

Komisja uznała wniosek za dopuszczalny zgodnie z kryteriami interwencji określonymi w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, które wymaga co najmniej 500 zwolnień w czteromiesięcznym okresie odniesienia, w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim, z uwzględnieniem zwolnień pracowników u jego dostawców lub producentów niższego szczebla i osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek.

Jest to piąty wniosek w 2020 r. i czwarty rozpatrywany w ramach budżetu na 2021 r., w tym na podstawie nowych wieloletnich ram finansowych (rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021-2027[17]) oraz Porozumienia międzyinstytucjonalnego z 16 grudnia 2020 r. W budżecie na 2021 r. przewidziano rezerwowe linie budżetowe na płatności z EFG (przed 2021 r.), które zostaną wykorzystane na płatności uruchamiane na podstawie rozporządzenia w sprawie EFG na lata 2014-2020. Kolejne rozporządzenie w sprawie EFG na lata 2021-2027 (2018/0202(COD)) zostało przyjęte przez Parlament Europejski na posiedzeniu plenarnym 28 kwietnia 2021 r., ale nie będzie miało wpływu na tę procedurę ani na przyszłe procedury uruchamiania środków w ramach starego programu na lata 2014-2020.

Liczbę 1 851 zwolnionych pracowników obliczono poprzez dodanie 650 pracowników zwolnionych w okresie odniesienia do 1 201 pracowników zwolnionych przed czteromiesięcznym okresem odniesienia lub po nim. Wszyscy ci pracownicy zostali zwolnieni po ogłoszeniu przewidywanych zwolnień 21 maja 2020 r. Można ustalić wyraźny związek przyczynowy ze zdarzeniem, które doprowadziło do zwolnień w okresie odniesienia.

Wniosek dotyczy 1 201 zwolnionych pracowników objętych pomocą i odnosi się do uruchomienia całkowitej kwoty 5 019 218 EUR z EFG na rzecz Niderlandów, co stanowi 60 % łącznych kosztów proponowanych działań.

Aby ustalić związek między zwolnieniami pracowników a poważnymi zmianami strukturalnymi w handlu światowym spowodowanymi globalizacją, Niderlandy opierają wniosek na oświadczeniu Komisji, że światowy kryzys zdrowotny doprowadził do światowego kryzysu gospodarczego, co zostało uwzględnione w planie naprawczym Komisji. W oświadczeniu Komisja wyraźnie wspomina o EFG jako jednym ze swoich narzędzi[18].

Pandemia COVID-19 mocno uderzyła w KLM, pogarszając dobre wyniki przedsiębiorstwa osiągnięte w ostatnich latach. W połowie marca 2020 r. działalność KLM została w dużej mierze wstrzymana, natomiast koszty operacyjne pozostały na tym samym poziomie[19]. W 2020 r. przychody KLM zmniejszyły się o 53,8 % w porównaniu z poprzednim rokiem i wyniosły 5 120 mln EUR. 31 lipca 2020 r. kierownictwo KLM ogłosiło plan restrukturyzacji mający na celu obniżenie kosztów. Wskutek tych działań siłę roboczą zmniejszono o 5 000 ekwiwalentów pełnego czasu pracy (z 33 000 do 28 000 ekwiwalentów pełnego czasu pracy)[20].

Cztery rodzaje działań, które mają być zapewniane zwolnionym pracownikom i w związku z którymi wystąpiono o współfinansowanie z EFG, to:

a. Ukierunkowanie zawodowe: na tym etapie uczestnicy otrzymają informacje na temat procesu wsparcia, ukierunkowania zawodowego oraz pomocy w poszukiwaniu pracy. Etap ten obejmuje również indywidualny coaching rozwijający pewność siebie, co pomaga pracownikom w przechodzeniu do nowych stanowisk pracy.

b. Wsparcie w znalezieniu pracy w specjalnych sektorach: środek ten pozwoli zapewnić profesjonalną pomoc w przejściu do sektorów, w których występuje niedobór siły roboczej, takich jak edukacja, opieka zdrowotna, logistyka, technologie i zarządzanie informacjami. Na przykład osoby posiadające wiedzę techniczną (tj. w zakresie inżynierii i obsługi technicznej KLM) mogłyby się przekwalifikować, co umożliwiłoby im podjęcie pracy w sektorze związanym z technologią.

c. Szkolenie, coaching lub kształcenie: obejmie środki służące rozwijaniu umiejętności potrzebnych w nowej dziedzinie zatrudnienia.

d. Doradztwo finansowe: środek ten pozwoli zapewnić indywidualną ocenę i doradztwo finansowe w celu zagwarantowania, aby pracownik, który został zwolniony, uzyskał jasny obraz swojej sytuacji finansowej i perspektyw oraz mógł podjąć właściwą decyzję. W ramach tej oceny ekspert ds. usług finansowych uwzględni sytuację osobistą, wpływ zmiany pracy na dochody, sytuację mieszkaniową (tj. zdolność do wywiązania się ze zobowiązań hipotecznych, opłaty za wynajem, skutki ewentualnej zmiany miejsca zamieszkania) oraz skutki środków szczególnych wynikających z układów zbiorowych pracy i zmieniających się krajowych przepisów podatkowych.

 

Według Komisji opisane środki stanowią aktywne instrumenty rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG i nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej.

Niderlandy udzieliły wymaganych informacji na temat działań, które są obowiązkowe dla zainteresowanego przedsiębiorstwa na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych. Potwierdzono też, że wkład finansowy z EFG nie zastąpi takich działań.

Procedura

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę w wysokości 5 019 218 EUR z rezerwy EFG (30 04 02) do linii budżetowej EFG (16 02 99 01) (przed 2021 r.). W przypadku braku porozumienia rozpoczyna się procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.

Zgodnie z wewnętrznym porozumieniem w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy przy ocenie wniosków o wkład z funduszu.