SPRAWOZDANIE w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Belgię – EGF/2020/005 BE/Swissport

2.6.2021 - (COM(2021)0212 – C9‑0159/2021 – 2021/0109(BUD))

Komisja Budżetowa
Sprawozdawca: Olivier Chastel

Procedura : 2021/0109(BUD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A9-0188/2021
Teksty złożone :
A9-0188/2021
Debaty :
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Belgię – EGF/2020/005 BE/Swissport

(COM(2021)0212 – C9‑0159/2021 – 2021/0109(BUD))

Parlament Europejski,

 uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2021)0212 – C9‑0159/2021),

 uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[1] („rozporządzenie w sprawie EFG”),

 uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027[2], w szczególności jego art. 8,

 uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[3] („porozumienie międzyinstytucjonalne z 16 grudnia 2020 r.”), w szczególności jego pkt 9,

 uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

 uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju Regionalnego,

 uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A9-0188/2021),

A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy; mając na uwadze, że pomoc ta przybiera postać wsparcia finansowego udzielanego pracownikom i przedsiębiorstwom, dla których pracowali;

B. mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2020/005 BE/Swissport o wkład finansowy z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w następstwie 1 468 zwolnień[4] w przedsiębiorstwie Swissport Belgium, do których doszło w okresie odniesienia od 9 czerwca 2020 r. do 9 października 2020 r.;

C. mając na uwadze, że 27 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Belgii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy 1 468 beneficjentów objętych pomocą;

D. mając na uwadze, że wniosek dotyczy 1 468 pracowników zwolnionych z przedsiębiorstwa Swissport Belgium;

E. mając na uwadze, że wniosek jest oparty na kryterium interwencji przewidzianym w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwie działającym w państwie członkowskim, z uwzględnieniem pracowników zwolnionych przez dostawców i producentów niższego szczebla lub osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek;

F. mając na uwadze, że Komisja przyznała, iż kryzys zdrowotny związany z COVID-19 doprowadził do kryzysu gospodarczego, i zaapelowała o wdrożenie planu odbudowy NextGenerationEU, w którym podkreślono kluczową rolę EFG w udzielaniu pomocy zwolnionym pracownikom;

G. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 i następujący po niej światowy kryzys gospodarczy wywołały ogromny wstrząs w branży turystycznej w Belgii, w szczególności u przewoźników lotniczych i w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w porcie lotniczym Bruksela, gdzie w pierwszym tygodniu lockdownu (16–22 marca 2020 r.) liczba lotów zmalała o 58 % w stosunku do stycznia 2020 r., a w następnych tygodniach ruch samolotów pasażerskich został prawie całkowicie wstrzymany;

H. mając na uwadze, że w 2020 r. międzynarodowy ruch pasażerski zmalał łącznie o 60 % w porównaniu z 2019 r. (z liczby 4,5 mld pasażerów do 1,8 mld), a 50 % światowej floty statków powietrznych zmagazynowano; mając na uwadze, że Swissport Belgium, jeden z dwóch operatorów obsługi naziemnej w porcie lotniczym Bruksela, odpowiadał za 60 % obsługi naziemnej i usług sprzątania w tym porcie;

I. mając na uwadze, że 9 czerwca 2020 r., po wielotygodniowym okresie niemal całkowitego ustania działalności w zakresie obsługi naziemnej w porcie lotniczym Bruksela, ogłoszono upadłość Swissport Belgium z powodu utraty płynności finansowej, a ze względu na dużą niepewność co do rychłego ożywienia działalności w sektorze pasażerskiego transportu lotniczego zainteresowania przejęciem działalności Swissport Belgium w zakresie obsługi naziemnej nie wykazało żadne przedsiębiorstwo, co doprowadziło do omawianych zwolnień; mając na uwadze, że Komisja przyznała, iż istnieje realne ryzyko kolejnej fali upadłości wśród operatorów obsługi naziemnej w 2021 r.;

J. mając na uwadze, że przed wybuchem pandemii przedsiębiorstwo Swissport Belgia z powodzeniem realizowało plan naprawy i przewidywało redukcję strat w 2020 r. o 37 % w porównaniu z 2019 r., a także mając na uwadze, że 9 czerwca 2020 r. sąd w Brukseli ogłosił jego upadłość;

K. mając na uwadze, że ze względu na dużą niepewność co do rychłego ożywienia działalności w sektorze pasażerskiego transportu lotniczego żadne przedsiębiorstwo nie wykazało zainteresowania przejęciem działalności Swissport Belgium w zakresie obsługi naziemnej;

L. mając na uwadze, że istnieje realne ryzyko, iż w 2021 r. może mieć miejsce kolejna fala upadłości wśród operatorów obsługi naziemnej;

M. mając na uwadze, że jest to jedno z pierwszych uruchomień EFG z powodu kryzysu związanego z COVID-19 po przyjęciu przez Parlament rezolucji z 18 czerwca 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EGF/2020/000 TA 2020 – pomoc techniczna z inicjatywy Komisji)[5], w której Parlament stwierdził, że EFG może zostać uruchomiony w celu wsparcia pracowników definitywnie zwolnionych i osób samozatrudnionych w kontekście globalnego kryzysu wywołanego COVID-19 bez wprowadzania zmian do rozporządzenia (UE) nr 1309/2013;

N. mając na uwadze, że Komisja oświadczyła, że kryzys zdrowotny doprowadził do kryzysu gospodarczego, określiła plan naprawy gospodarczej i podkreśliła rolę EFG jako narzędzia stosowanego w sytuacjach nadzwyczajnych[6];

1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że Belgia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 3 719 224 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 6 198 708 EUR, na które składają się wydatki na zindywidualizowane usługi w wysokości 5 977 108 EUR oraz wydatki w wysokości 221 600 EUR na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości;

2. zauważa, że władze belgijskie złożyły wniosek 22 grudnia 2020 r. oraz że po przekazaniu przez Belgię dodatkowych informacji Komisja zakończyła ocenę wniosku 27 kwietnia 2021 r. i przekazała ją Parlamentowi tego samego dnia;

3.  zauważa, że spełniono wszystkie wymogi proceduralne;

4. odnotowuje, że wniosek dotyczy łącznie 1 468 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Swissport Belgium, z których 1 086 to mężczyźni, a 382 to kobiety; z zadowoleniem odnotowuje, że szacuje się, iż z omawianych środków skorzystają wszyscy zwolnieni pracownicy;

5. przypomina, że nagłe zamknięcie niektórych kluczowych sektorów w Belgii (catering, turystyka, kultura itp.) spowodowało, że bezrobocie w Brukseli osiągnęło poziom 15 % w III kwartale 2020 r.[7], oraz że duża część byłych pracowników Swissport Belgium należy do grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, ponieważ są to głównie pracownicy nisko i średnio wykwalifikowani, a około jedna trzecia z nich (32,5 %) ma ponad 50 lat;

6. podkreśla, że wszyscy pracownicy, bez dyskryminacji i niezależnie od narodowości, muszą być uwzględnieni i wspierani w ramach środków przewidzianych w związku z uruchomieniem EFG;

7. zauważa, że Belgia rozpoczęła świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz beneficjentów objętych pomocą 9 czerwca 2020 r. oraz że okres kwalifikowalności do uzyskania wkładu finansowego z EFG będzie zatem trwał od 9 czerwca 2020 r. do 22 grudnia 2022 r.;

8. przypomina, że zindywidualizowane usługi, które mają zostać zapewnione pracownikom i osobom prowadzącym działalność na własny rachunek, obejmują następujące działania: udzielanie informacji, pomoc w poszukiwaniu pracy i poradnictwo zawodowe, szkolenia, wsparcie (także finansowe) w celu założenia działalności gospodarczej, a także zachęty i dodatki; z zadowoleniem przyjmuje, że pracownicy należący do niedostatecznie reprezentowanej płci, decydujący się na szkolenie zawodowe na stanowiskach, które nie są zrównoważone pod względem płci[8], otrzymają dodatkową premię w wysokości 700 EUR; przypomina o uwzględnianiu perspektywy płci jako ważnej części budżetu Unii i uważa, że należy ją promować na wszystkich etapach wdrażania wkładu finansowego z EFG;

9. zauważa, że Belgia zaczęła ponosić wydatki administracyjne w zakresie wdrażania EFG 10 czerwca 2020 r. oraz że wydatki na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, działania w zakresie dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości kwalifikują się zatem do przyznania wkładu finansowego z EFG od 10 czerwca 2020 r. do 22 czerwca 2023 r.;

10. z zadowoleniem przyjmuje, że skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług został opracowany przez Belgię w konsultacji z przedstawicielami pracowników i partnerami społecznymi, a także z biurem pośrednictwa pracy specjalizującym się w sektorze lotnictwa;

11. podkreśla, że władze belgijskie potwierdziły, iż działania kwalifikowalne nie są objęte pomocą z innych funduszy lub instrumentów finansowych Unii oraz że w zakresie dostępu do proponowanych działań i ich wdrażania przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji;

12. przypomina, że wsparcie finansowe z EFG powinno być udzielane jak najszybciej i jak najskuteczniej; podkreśla, że należy skrócić, jak tylko się da, okres oceny wniosków przez Komisję;

13. przypomina, że pomoc z EFG nie może zastępować działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa;

14. odnotowuje niedawny wzrost liczby wniosków o pomoc finansową z EFG; wyraża zaniepokojenie utrzymującym się wpływem światowego kryzysu gospodarczego spowodowanego pandemią COVID-19 na zatrudnienie i zastanawia się, czy EFG będzie w stanie zaspokoić wszystkie przyszłe potrzeby;

15.  zdecydowanie opowiada się za tym, by w latach 2021–2027 EFG nadal służył okazywaniu solidarności i by przesunięto punkt ciężkości z przyczyn restrukturyzacji na jej skutki; z zadowoleniem przyjmuje, że zgodnie z nowymi zasadami dekarbonizacja będzie również powodem, dla którego wnioskodawcy będą mogli ubiegać się o wsparcie;

16. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji;

17. zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zapewnienia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

18. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji.

 


 

ZAŁĄCZNIK: DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Belgię – EGF/2020/005 BE/Swissport

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

 

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006[9], w szczególności jego art. 15 ust. 4,

 

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[10], w szczególności jego pkt 9,

 

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

 

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) jest zapewnienie wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek w wyniku istotnych zmian w strukturze światowego handlu, spowodowanych globalizacją, w wyniku dalszego trwania światowego kryzysu finansowego i gospodarczego lub w wyniku nowego światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz w celu udzielenia im pomocy umożliwiającej reintegrację na rynku pracy.

(2) Zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093[11] środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

(3) W dniu 22 grudnia 2020 r. Belgia złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w Swissport w Belgii. Wniosek został uzupełniony o dodatkowe informacje złożone zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013. Wniosek ten spełnia wymogi dotyczące określenia wkładu finansowego z EFG, ustanowione w art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013.

(4) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy w kwocie 3 719 224 EUR w odpowiedzi na wniosek złożony przez Belgię.

(5) W celu ograniczenia do minimum czasu potrzebnego do uruchomienia EFG niniejszą decyzję należy stosować od dnia jej przyjęcia,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2021 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 3 719 224 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosuje się ją od dnia ... [dzień przyjęcia].

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący


UZASADNIENIE

I. Kontekst

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji utworzono w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym konsekwencjami istotnych zmian w strukturze światowego handlu.

Zgodnie z przepisami art. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 ustanawiającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027[12] oraz art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1309/2013[13] środki funduszu nie mogą przekraczać maksymalnej rocznej kwoty 186 mln EUR (w cenach z 2018 r.).

Jeżeli chodzi o procedurę, zgodnie z pkt 9 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 16 grudnia 2020 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych[14], w celu uruchomienia funduszu Komisja, jeśli pozytywnie oceni wniosek, przedkłada władzy budżetowej wniosek o uruchomienie funduszu i jednocześnie odpowiedni wniosek o przesunięcie środków.

II. Wniosek Belgii i wniosek Komisji

22 grudnia 2020 r. Belgia złożyła wniosek EGF/2020/005 BE/Swissport w sprawie wkładu finansowego z EFG w związku z 1 468 zwolnieniami[15] w przedsiębiorstwie Swissport Belgium.

Po przeanalizowaniu wniosku Komisja uznała, zgodnie ze wszystkimi właściwymi przepisami rozporządzenia w sprawie EFG, że warunki przyznania wkładu finansowego z EFG zostały spełnione.

27 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Belgii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy 1 468 beneficjentów objętych pomocą, tj. pracowników zwolnionych ze Swissport Belgium.

Komisja uznała wniosek za dopuszczalny zgodnie z kryteriami interwencji określonymi w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, które wymagają co najmniej 500 zwolnień w czteromiesięcznym okresie odniesienia, w przedsiębiorstwie w państwie członkowskim, z uwzględnieniem zwolnień pracowników u jego dostawców lub producentów niższego szczebla i osób, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek.

Jest to trzeci wniosek w 2020 r. i drugi rozpatrywany w ramach budżetu na 2021 r., w tym na podstawie nowych wieloletnich ramach finansowych (rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określającego wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027)[16] oraz porozumienia międzyinstytucjonalnego z 16 grudnia 2020 r. W budżecie na 2021 r. przewidziano rezerwowe linie budżetowe na płatności z EFG (przed 2021 r.), które zostaną wykorzystane na płatności uruchamiane na podstawie rozporządzenia w sprawie EFG na lata 2014–2020. Kolejne rozporządzenie w sprawie EFG na lata 2021–2027 (2018/0202(COD)) zostało przyjęte przez Parlament Europejski na posiedzeniu plenarnym 28 kwietnia 2021 r., ale nie będzie miało wpływu na tę procedurę ani na przyszłe procedury uruchamiania środków w ramach starego programu na lata 2014–2020.

Łączną liczbę 1 468 zwolnionych pracowników obliczono od daty indywidualnego zawiadomienia pracownika przez pracodawcę o zwolnieniu lub wypowiedzeniu zawartej z pracownikiem umowy o pracę.

Wniosek dotyczy 1 468 zwolnionych pracowników i odnosi się do uruchomienia całkowitej kwoty 3 719 224 EUR z EFG na rzecz Belgii, co stanowi 60 % łącznych kosztów proponowanych działań.

Aby ustalić związek między zwolnieniami pracowników a poważnymi zmianami strukturalnymi w handlu światowym spowodowanymi globalizacją, Belgia opiera wniosek na oświadczeniu Komisji, że światowy kryzys zdrowotny doprowadził do światowego kryzysu gospodarczego, co zostało uwzględnione w planie naprawczym Komisji. W oświadczeniu Komisja wyraźnie wspomina o EFG jako jednym ze swoich narzędzi[17].

Aby powstrzymać pandemię COVID-19, 18 marca 2020 r. w Belgii ogłoszono lockdown. Wywarło to natychmiastowy wpływ na przewoźników lotniczych i przedsiębiorstwa prowadzące działalność w porcie lotniczym Bruksela. W pierwszym tygodniu lockdownu (16–22 marca) liczba lotów w tym porcie lotniczym zmalała do zaledwie 578, co stanowi spadek o 58 % w stosunku do stycznia 2020 r. W następnych tygodniach ruch samolotów pasażerskich został tam prawie całkowicie wstrzymany, z wyjątkiem ograniczonej liczby rejsów w ramach repatriacji, ratownictwa medycznego i podróży dyplomatycznych. Swissport Belgium, jeden z dwóch operatorów obsługi naziemnej w belgijskim porcie lotniczym, odpowiadał za 60 % obsługi naziemnej i usług sprzątania w tym porcie. W momencie wybuchu pandemii Swissport Belgium z powodzeniem realizował plan naprawy: w czwartym kwartale 2019 r. łączne obroty przedsiębiorstwa wzrosły o 5,8 % w porównaniu z czwartym kwartałem 2018 r. Na posiedzeniu zarządu firmy 20 lutego 2020 r. Swissport przedstawił prognozę dotyczącą obrotów, która zakładała straty w 2020 r. w wysokości 4,5 mln EUR, co oznaczało redukcję strat o 37 % w porównaniu z 2019 r. Ponieważ Swissport stracił płynność finansową po trzech miesiącach od wstrzymania działalności, przedsiębiorstwo to ogłosiło upadłość. Sąd w Brukseli ogłosił upadłość przedsiębiorstwa 9 czerwca 2020 r.  Ze względu na dużą niepewność co do rychłego ożywienia działalności w sektorze pasażerskiego transportu lotniczego zainteresowania przejęciem działalności Swissport Belgium w zakresie obsługi naziemnej nie wykazało żadne przedsiębiorstwo[18].

Sześć rodzajów działań, które mają być zapewniane zwolnionym pracownikom i w związku z którymi wystąpiono o współfinansowanie z EFG, to:

a. Udzielanie informacji, pomoc w poszukiwaniu pracy i poradnictwo zawodowe. Działania te obejmą, oprócz udzielania ogólnych i skierowanych do poszczególnych osób informacji o dostępnych środkach, profilowanie pracowników, zwolnienia monitorowane, aktywne poradnictwo ukierunkowane na znalezienie pracy i mediację w miejscu pracy. Zorganizowane zostaną również targi pracy.

b. Szkolenia. Zaproponowane zostaną konkretne szkolenia dostosowane do potrzeb pracowników. Obejmą one szkolenia horyzontalne, takie jak kursy języków obcych i szkolenia w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych, szkolenia zawodowe obejmujące umiejętności wymagane w sektorze usług lotniskowych lub w sektorach, w których występuje niedobór wykwalifikowanej siły roboczej.

c. Szkolenie w miejscu pracy. Będzie ono proponowane w przypadku wolnych miejsc pracy, na które trudno jest znaleźć odpowiednich kandydatów. Po pomyślnym zakończeniu szkolenia danemu pracownikowi zostanie zaproponowana umowa.

d. Wsparcie w celu założenia działalności gospodarczej. Aby wspierać zakładanie dobrze rokujących przedsiębiorstw lub działalności na własny rachunek, organizacje regionalne będą udzielać wsparcia pracownikom zainteresowanym samozatrudnieniem. Działanie to może obejmować planowanie, przeprowadzanie studiów wykonalności, opracowywanie biznesplanów, pomoc w znalezieniu możliwości finansowania itp. Beneficjentom oferowane są dodatki szkoleniowe i inne dodatki w celu wsparcia ich uczestnictwa w aktywnych działaniach.

e. Pomoc finansowa na założenie działalności gospodarczej. Pracownicy, którzy założą przedsiębiorstwo lub działalność na własny rachunek, otrzymają dofinansowanie w wysokości do 15 000 EUR.

f. Zachęty i dodatki. 1) Dodatek na poszukiwanie pracy oraz dodatek na szkolenia. Pracownicy otrzymają 1 EUR za godzinę rzeczywistego udziału w szkoleniu lub w poszukiwaniu pracy. 2) Wsparcie finansowe na koszty dojazdów. W celu wspierania mobilności regionalnej i międzyregionalnej pracownicy podejmujący pracę w odległości większej niż 60 km od miejsca zamieszkania lub w odległości wymagającej ponad czterech godzin dojazdu do pracy (łącznie w obie strony), otrzymają ryczałtową kwotę 500 EUR w przypadku dojazdu prywatnym środkiem transportu lub 750 EUR w przypadku dojazdu publicznym środkiem transportu. 3) Premie za przełamywanie stereotypów płci. Pracownicy należący do mniej reprezentowanej płci, decydujący się na szkolenie zawodowe związane ze stanowiskami, które nie są zrównoważone pod względem płci, otrzymają premię w wysokości 700 EUR w dwóch ratach (jedna na początku, a druga na końcu szkolenia). 4) Dodatek na założenie działalności gospodarczej. Pracownicy będą otrzymywać miesięczny dodatek w wysokości 350 EUR przez okres maksymalnie 12 miesięcy na przygotowanie do rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej. Aby wesprzeć osoby, które niedawno rozpoczęły działalność na własny rachunek, w pierwszych miesiącach działalności oferowany im będzie również – przez okres maksymalnie pięciu miesięcy – dodatek w wysokości 200 EUR. 5) Dodatek na powrót do szkoły. Pracownikom, którzy rozpoczynają studia wyższe w pełnym wymiarze czasu nauki trwające co najmniej jeden rok lub szkolenie kończące się uzyskaniem kwalifikacji i trwające co najmniej 3 miesiące, w celu zdobycia umiejętności niezbędnych do wykonywania pracy w zawodach, które są pożądane i w których trudno jest znaleźć pracowników, zawodach związanych z funkcjami krytycznymi itp., zostanie przyznany miesięczny dodatek w wysokości 350 EUR.

 

Biorąc pod uwagę, że duża część beneficjentów to nisko i średnio wykwalifikowani pracownicy, a około jedna trzecia z nich (32,5 %) ma ponad 50 lat, dodatkowe poradnictwo i wsparcie w poszukiwaniu pracy oraz podnoszenie kwalifikacji i przekwalifikowanie dostosowane do ich potrzeb uznaje się za istotne dla ich przyszłego zatrudnienia.

Według Komisji opisane środki stanowią aktywne instrumenty rynku pracy należące do działań kwalifikowalnych określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG i nie zastępują biernych środków ochrony socjalnej.

Belgia udzieliła wymaganych informacji na temat działań, które są obowiązkowe dla zainteresowanego przedsiębiorstwa na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych. Potwierdziła też, że wkład finansowy z EFG nie zastąpi takich działań.

Procedura

W celu uruchomienia funduszu Komisja przedłożyła władzy budżetowej wniosek o przesunięcie na łączną kwotę w wysokości 3 719 224 EUR z rezerwy EFG (30 04 02) do linii budżetowej EFG (16 02 99 01) (przed 2021 r.). W przypadku braku porozumienia rozpoczyna się procedurę rozmów trójstronnych przewidzianą w art. 15 ust. 4 rozporządzenia w sprawie EFG.

Zgodnie z wewnętrznym porozumieniem w proces powinna zostać włączona Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych w celu zapewnienia konstruktywnego wsparcia i pomocy przy ocenie wniosków o wkład z funduszu.


 

 

PISMO KOMISJI ZATRUDNIENIA I SPRAW SOCJALNYCH

 

Pan Johan Van Overtveldt

Przewodniczący

Komisja Budżetowa

BRUKSELA

Przedmiot: Opinia w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji – EGF/2020/005 BE/Swissport – Belgia (2021/0109(BUD))

Szanowny Panie Przewodniczący!

W ramach przedmiotowej procedury zwrócono się do Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych o wydanie opinii na użytek komisji, której Pan przewodniczy. Na posiedzeniu 18 maja 2021 r. komisja podjęła decyzję o przedstawieniu tej opinii w formie pisma.

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zbadała tę kwestię na posiedzeniu 27 maja 2021 r. Na tym samym posiedzeniu komisja postanowiła zwrócić się do Komisji Budżetowej, jako komisji przedmiotowo właściwej, o uwzględnienie w projekcie rezolucji przedstawionych poniżej wskazówek.

Z wyrazami szacunku

Lucia Ďuriš Nicholsonová

 


WSKAZÓWKI

Rozważania komisji EMPL opierają się na następujących przesłankach:

 

A. mając na uwadze, że 22 grudnia 2020 r. Belgia złożyła wniosek EGF/2020/005 BE/Swissport w sprawie wkładu finansowego z EFG w związku z 1 468 zwolnieniami w przedsiębiorstwie Swissport Belgium;

B. mając na uwadze, że wniosek jest oparty na kryteriach interwencji przewidzianych w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG, zgodnie z którym wymagane jest zwolnienie co najmniej 500 pracowników w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwie działającym w państwie członkowskim, z uwzględnieniem pracowników zwolnionych przez dostawców i producentów na wcześniejszych etapach łańcucha dostaw i/lub osób samozatrudnionych, które zaprzestały prowadzenia działalności;

C. mając na uwadze, że 27 kwietnia 2021 r. Komisja przyjęła wniosek w sprawie decyzji dotyczącej uruchomienia EFG na rzecz Belgii w celu wsparcia powrotu na rynek pracy 1 468 beneficjentów objętych pomocą, tj. pracowników zwolnionych ze Swissport Belgium;

D. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 i następujący po niej światowy kryzys gospodarczy wywołały ogromny wstrząs w branży turystycznej w Belgii, w szczególności u przewoźników lotniczych i w przedsiębiorstwach prowadzących działalność w porcie lotniczym Bruksela;

E. mając na uwadze, że w 2020 r. międzynarodowy ruch pasażerski zmalał łącznie o 60 % w porównaniu z 2019 r. (z liczby 4,5 mld pasażerów do 1,8 mld), a 50 % światowej floty statków powietrznych zostało zmagazynowane; mając na uwadze, że Swissport Belgium, jeden z dwóch operatorów obsługi naziemnej w omawianym porcie lotniczym, odpowiadał za 60 % obsługi naziemnej i usług sprzątania w tym porcie;

F. mając na uwadze, że 9 czerwca 2020 r., po wielotygodniowym okresie niemal całkowitego ustania działalności w zakresie obsługi naziemnej w omawianym porcie lotniczym, ogłoszono upadłość Swissport Belgium z powodu utraty płynności finansowej, a ze względu na dużą niepewność co do rychłego ożywienia działalności w sektorze pasażerskiego transportu lotniczego zainteresowania przejęciem działalności Swissport Belgium w zakresie obsługi naziemnej nie wykazało żadne przedsiębiorstwo;  mając na uwadze, że Komisja przyznała, iż istnieje realne ryzyko kolejnej fali upadłości wśród operatorów obsługi naziemnej w 2021 r.;

G. mając na uwadze, że Komisja oświadczyła, iż kryzys zdrowotny doprowadził do kryzysu gospodarczego, określiła plan naprawy gospodarczej i podkreśliła rolę EFG jako narzędzia stosowanego w sytuacjach nadzwyczajnych.

Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych zwraca się zatem do Komisji Budżetowej, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w projekcie rezolucji następujących wskazówek:

 

1.  zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że Belgia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 3 719 224 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 6 198 708 EUR, na które składają się wydatki na zindywidualizowane usługi w wysokości 5 977 108 EUR oraz wydatki w wysokości 221 600 EUR na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości;

2.  zauważa, że spełniono wszystkie wymogi proceduralne;

3.  zgadza się z oceną Belgii, że światowy kryzys zdrowotny doprowadził do światowego kryzysu gospodarczego, co zostało uwzględnione w planie naprawczym Komisji, w którym wyraźnie wspomina się o EFG jako jednym z narzędzi Komisji;

4.  z zadowoleniem przyjmuje sześć rodzajów działań w ramach pakietu zindywidualizowanych usług (udzielanie informacji, pomoc w poszukiwaniu pracy i poradnictwo zawodowe; szkolenia; szkolenie w miejscu pracy; wsparcie w celu założenia działalności gospodarczej; pomoc finansowa na założenie działalności gospodarczej; zachęty i dodatki), które mają być zapewniane zwolnionym pracownikom i w związku z którymi wystąpiono o współfinansowanie z EFG;

5.  przyjmuje do wiadomości, że duża część beneficjentów to nisko i średnio wykwalifikowani pracownicy, a około jedna trzecia z nich ma ponad 50 lat, w związku z czym dodatkowe poradnictwo i wsparcie w poszukiwaniu pracy oraz podnoszenie kwalifikacji i przekwalifikowanie dostosowane do ich potrzeb uznaje się za istotne dla ich przyszłego zatrudnienia;

6.  przypomina, że pomoc z EFG i innych unijnych funduszy nie może zastępować działań, za które na mocy prawa krajowego lub umów zbiorowych odpowiedzialni są pracodawcy;

7.  zdecydowanie popiera fakt, że w latach 2021–2027 EFG będzie nadal okazywał solidarność, przesuwając jednocześnie punkt ciężkości z przyczyn restrukturyzacji na jej skutki; z zadowoleniem przyjmuje, że zgodnie z nowymi zasadami dekarbonizacja będzie również powodem, dla którego wnioskodawcy będą mogli ubiegać się o wsparcie.


 

 

 

PISMO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO

Pan Johan VAN OVERTVELDT

Przewodniczący Komisji Budżetowej

WIE 05U012

 

 

Przedmiot: Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku Belgii – EGF/2020/005 BE/Swissport

 

 

Szanowny Panie Przewodniczący!

 

 

Komisja Europejska przekazała Parlamentowi Europejskiemu wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji w następstwie wniosku złożonego przez Belgię (COM(2021)0212) w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie Swissport Belgium.

Rozumiem, że Komisja Budżetowa planuje wkrótce przyjęcie sprawozdania w sprawie tego wniosku.

 

Wniosek dotyczy 1 468 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Swissport Belgium. Wszyscy powinni skorzystać ze środków. Zwolnienia w Swissport Belgium dotykają pracowników zamieszkałych w całym kraju: w Brukseli (29 %), we Flandrii (52 %) i w Walonii (19 %). Wydarzenia, które doprowadziły do tych zwolnień, są wynikiem niespodziewanego światowego kryzysu gospodarczego spowodowanego kryzysem związanym z COVID-19.

 

Zindywidualizowane usługi, które mają być świadczone zwolnionym pracownikom, obejmują następujące działania stanowiące aktywne środki rynku pracy w ramach kwalifikowalnych działań określonych w art. 7 rozporządzenia w sprawie EFG: udzielanie informacji, pomoc w poszukiwaniu pracy i poradnictwo zawodowe, szkolenia, szkolenia w miejscu pracy, wsparcie w celu założenia działalności gospodarczej, pomoc finansowa na założenie działalności gospodarczej oraz zachęty i dodatki.

 

Szacowane łączne koszty wynoszą 6 198 708 EUR i obejmują wydatki na zindywidualizowane usługi w wysokości 5 977 108 EUR oraz wydatki na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji i działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości w wysokości 221 600 EUR. Całkowity objęty wnioskiem finansowy wkład z EFG wynosi 3 719 224 EUR (60 % łącznych kosztów).

 

To drugie uruchomienie rezerwy EFG odpowiada 2 % środków dostępnych na 2021 r., co pozostawia 189 mln EUR w środkach na zobowiązania.

 

Zasady mające zastosowanie do wkładów finansowych z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 („rozporządzenie w sprawie EFG”).

 

Koordynatorzy komisji ocenili ten wniosek i zwrócili się do mnie z prośbą o wystosowanie do Pana pisma z oświadczeniem, że większość członków Komisji Rozwoju Regionalnego nie ma zastrzeżeń w związku z uruchomieniem EFG i przyznaniem wyżej wspomnianych środków zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej.

 

 

Z wyrazami szacunku

 

 

 

Younous OMARJEE

 


INFORMACJE O PRZYJĘCIU W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

Data przyjęcia

31.5.2021

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

39

2

0

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Rasmus Andresen, Robert Biedroń, Anna Bonfrisco, Olivier Chastel, Lefteris Christoforou, David Cormand, Paolo De Castro, José Manuel Fernandes, Eider Gardiazabal Rubial, Vlad Gheorghe, Valentino Grant, Elisabetta Gualmini, Francisco Guerreiro, Valérie Hayer, Eero Heinäluoma, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Moritz Körner, Joachim Kuhs, Zbigniew Kuźmiuk, Ioannis Lagos, Hélène Laporte, Pierre Larrouturou, Janusz Lewandowski, Silvia Modig, Siegfried Mureşan, Victor Negrescu, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Dimitrios Papadimoulis, Karlo Ressler, Bogdan Rzońca, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds, Nils Ušakovs, Johan Van Overtveldt, Rainer Wieland, Angelika Winzig

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Mario Furore, Jens Geier, Henrike Hahn

 


 

GŁOSOWANIE KOŃCOWE W FORMIE GŁOSOWANIA IMIENNEGO W KOMISJI PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWEJ

39

+

ECR

Zbigniew Kuźmiuk, Bogdan Rzońca, Johan Van Overtveldt

ID

Anna Bonfrisco, Valentino Grant, Hélène Laporte

NI

Mario Furore

PPE

Lefteris Christoforou, José Manuel Fernandes, Niclas Herbst, Monika Hohlmeier, Janusz Lewandowski, Siegfried Mureşan, Andrey Novakov, Jan Olbrycht, Karlo Ressler, Rainer Wieland, Angelika Winzig

Renew

Olivier Chastel, Vlad Gheorghe, Valérie Hayer, Moritz Körner, Nicolae Ştefănuță, Nils Torvalds

S&D

Robert Biedroń, Paolo De Castro, Eider Gardiazabal Rubial, Jens Geier, Elisabetta Gualmini, Eero Heinäluoma, Pierre Larrouturou, Victor Negrescu, Nils Ušakovs

The Left

Silvia Modig, Dimitrios Papadimoulis

Verts/ALE

Rasmus Andresen, David Cormand, Francisco Guerreiro, Henrike Hahn

 

2

-

ID

Joachim Kuhs

NI

Ioannis Lagos

 

0

0

 

 

 

Objaśnienie używanych znaków:

+ : za

- : przeciw

0 : wstrzymało się

 

 

 

Ostatnia aktualizacja: 4 czerwca 2021
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności