PROJEKT DECYZJI w sprawie powołania stałej Komisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz stałej Komisji Zdrowia Publicznego

B10‑0215/2024

Decyzja Parlamentu Europejskiego w sprawie powołania stałej Komisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz stałej Komisji Zdrowia Publicznego

(2024/2115(RSO))

Parlament Europejski,

– uwzględniając projekt decyzji Konferencji Przewodniczących,

– uwzględniając swoją decyzję z dnia 15 stycznia 2014 r. w sprawie uprawnień stałych komisji parlamentarnych[1],

– uwzględniając art. 212, 218 i 219 Regulaminu,

1. postanawia powołać stałą Komisję Bezpieczeństwa i Obrony oraz rozwiązać Podkomisję Bezpieczeństwa i Obrony; postanawia, że w związku z tym zmieni się też zakres uprawnień Komisji Spraw Zagranicznych;

2. postanawia, że zakres uprawnień stałej Komisji Bezpieczeństwa i Obrony obejmuje integrację i współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa UE i obrony UE, w tym kwestie związane z Europejską Agencją Obrony, stałą współpracę strukturalną, kontrolę wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), europejski przemysł obronny i finansowanie europejskiego przemysłu obronnego, jeżeli przyczynia się ono do realizacji celów WPBiO, oraz powiązane środki obronne Unii Europejskiej;

3. postanawia powołać stałą Komisję Zdrowia Publicznego oraz rozwiązać Podkomisję Zdrowia Publicznego; postanawia, że w związku z tym zmieni się też nazwa i zakres uprawnień Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności;

4. postanawia zmienić tekst załącznika VI do Regulaminu następująco:

1) część I ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa;”

2) dodaje się część Ia w brzmieniu:

„Ia. Komisja Bezpieczeństwa i Obrony

Komisja ma uprawnienia w zakresie propagowania, realizacji i monitorowania wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) oraz powiązanych unijnych środków obronnych, zgodnie z art. 42 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, takich jak:

1. zdarzenia zagrażające integralności terytorialnej Unii i jej państw członkowskich oraz bezpieczeństwu obywateli Unii;

2. zdolności i zasoby na potrzeby cywilnych i wojskowych misji WPBiO poza Unią, środki uzupełniające w ramach Europejskiego Instrumentu na rzecz Pokoju (EPF) oraz inne linie budżetowe i instrumenty finansowe bezpośrednio wspierające ramy WPBiO lub przyczyniające się do nich;

3. wykonywanie i regularny przegląd strategicznych decyzji i polityk obronnych;

4. stopniowe kształtowanie wspólnej polityki obronnej Unii prowadzące do utworzenia wspólnej unii obrony oraz dostosowanie instrumentów WPBiO do innych unijnych instrumentów finansowych, przepisów i polityk;

5. zdolności do monitorowania zagrożeń hybrydowych pochodzących spoza Unii i przeciwdziałania im, w tym zagranicznym manipulacjom informacjami i ingerencjom w informacje (FIMI), cyberobrona i powiązane kwestie, takie jak ochrona aktywów kosmicznych i bezpieczeństwo krytycznej infrastruktury obronnej w granicach WPBiO i powiązanych środków obronnych Unii;

6. zdolności obronne, gotowość i odporność Unii i jej państw członkowskich, w tym badania naukowe, rozwój i innowacje w dziedzinie obronności, wspólna produkcja i zarządzanie cyklem życia;

7. środki, działania i instrumenty związane z integracją i współpracą w dziedzinie przemysłu obronnego UE w dążeniu do stworzenia jednolitego rynku obrony;

8. infrastruktura mobilności wojskowej istotna dla gotowości obronnej Unii i jej państw członkowskich oraz zdolności do ochrony tej infrastruktury przed zagrożeniami zewnętrznymi, z wyjątkiem projektów związanych z TEN-T i infrastrukturą transportową podwójnego zastosowania, w przypadku których komisja udziela w razie potrzeby porad Komisji Transportu i Turystyki, właściwej w tym zakresie;

9. nadzór parlamentarny nad unijnymi strukturami i agencjami instytucjonalnymi związanymi z obronnością, w szczególności:

– Dyrekcją Generalną Sztabu Wojskowego UE,

– Europejskim Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony,

– Europejską Agencją Obrony (EDA),

– stałą współpracą strukturalną (PESCO),

– Centrum Satelitarnym UE w granicach WPBiO i przy tworzeniu Europejskiej Unii Obrony oraz

– strukturą WPBiO Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych;

10. inicjatywy, programy i polityki mające na celu wzmocnienie europejskiej bazy technologicznej i przemysłowej w dziedzinie obronności oraz konsolidację współpracy w dziedzinie przemysłu obronnego, stworzone wyłącznie z myślą o wykorzystaniu do celów wojskowych przez państwa członkowskie, oraz odpowiednie zdolności Unii;

11. w zależności od treści i zakresu, umowy międzynarodowe związane z obronnością dotyczące bezpieczeństwa i obrony, zewnętrznego wymiaru walki z terroryzmem, cyberobrony, wywozu broni, kontroli zbrojeń, rozbrojenia i nieproliferacji;

12. stosunki z partnerami Unii w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony, w tym z NATO, Departamentem ONZ ds. Operacji Pokojowych, Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE), z innymi organizacjami międzynarodowymi i organami międzyparlamentarnymi w sprawach wchodzących w zakres uprawnień Komisji Bezpieczeństwa i Obrony;

13. nadzór polityczny i koordynacja działań z pracami Delegacji do spraw Stosunków ze Zgromadzeniem Parlamentarnym NATO oraz ewentualnymi przyszłymi delegacjami właściwymi w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony;

14. wielostronne ramy bezpieczeństwa, wywozu broni, kontroli zbrojeń i nieproliferacji, zewnętrzny wymiar walki z terroryzmem, dobre praktyki zwiększające skuteczność bezpieczeństwa i obrony oraz zmiany prawne i instytucjonalne zachodzące w Unii w tych dziedzinach w granicach WPBiO i powiązanych środków obronnych Unii;

15. wspólne konsultacje, posiedzenia i konferencje organizowane regularnie w celu wymiany informacji z Radą, Europejską Służbą Działań Zewnętrznych i Komisją w ramach kompetencji Komisji Bezpieczeństwa i Obrony;”;

3) część VIII otrzymuje brzmienie:

„VIII. Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Klimatu i Bezpieczeństwa Żywności

Komisja ma uprawnienia w zakresie:

1. polityki dotyczącej środowiska naturalnego, klimatu i środków ochrony środowiska, w szczególności w odniesieniu do:

a) zmiany klimatu, adaptacji, odporności i gotowości;

b) polityki dotyczącej środowiska naturalnego pod kątem ochrony zdrowia publicznego;

c) zanieczyszczenia powietrza, gleby i wody, gospodarowania odpadami i ich recyklingu, poziomu hałasu i ochrony bioróżnorodności;

d) chemikaliów, substancji i produktów niebezpiecznych, pestycydów i najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości, kosmetyków,

e) trwałego rozwoju;

f) działań i porozumień na szczeblu międzynarodowym i regionalnym podjętych w celu ochrony środowiska;

g) naprawiania szkód powstałych w środowisku;

h) obrony cywilnej;

i) Europejskiej Agencji Środowiska i Europejskiej Agencji Chemikaliów;

2. kwestii związanych z bezpieczeństwem żywności, w szczególności:

a) znakowania i bezpieczeństwa produktów spożywczych;

b) przepisów weterynaryjnych dotyczących ochrony zdrowia ludzkiego przed zagrożeniami; kontroli produktów spożywczych i systemów produkcji spożywczej pod kątem zdrowia publicznego;

c) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz Dyrekcji ds. Audytów i Analiz w zakresie Zdrowia i Żywności.”

4) dodaje się część VIIIa w brzmieniu:

„VIIIa. Komisja Zdrowia Publicznego

Komisja ma uprawnienia w zakresie zdrowia publicznego w odniesieniu do:

1. produktów farmaceutycznych i wyrobów medycznych;

2. programów i działań szczególnych w dziedzinie zdrowia publicznego;

3. gotowości i reagowania na kryzysy zdrowotne;

4. zdrowia psychicznego i praw pacjentów;

5. aspektów bioterroryzmu związanych ze zdrowiem;

6. Europejskiej Agencji Leków i Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób;

7. stosunków ze Światową Organizacją Zdrowia w powyższych kwestiach.”;

5. postanawia, że zarówno w skład stałej Komisji Bezpieczeństwa i Obrony, jak i stałej Komisji Zdrowia Publicznego wchodzi 43 członków;

6. postanawia, że stała Komisja Bezpieczeństwa i Obrony współpracuje z innymi komisjami w myśl zasady dobrej i lojalnej współpracy, zwłaszcza z Komisją Spraw Zagranicznych;

7. postanawia – w odniesieniu do decyzji Konferencji Przewodniczących z dnia 30 czerwca 2019 r. i 9 stycznia 2020 r. dotyczących składu prezydiów komisji i podkomisji – że w skład prezydiów stałej Komisji Bezpieczeństwa i Obrony oraz stałej Komisji Zdrowia Publicznego może wchodzić maksymalnie czworo wiceprzewodniczących;

8. postanawia, że niniejsza decyzja wchodzi w życie pierwszego dnia najbliższej sesji miesięcznej;

9. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji do wiadomości Radzie i Komisji.