Projekt rezolucji - B9-0317/2021Projekt rezolucji
B9-0317/2021

PROJEKT REZOLUCJI w sprawie sytuacji w zakresie praworządności w Unii Europejskiej i stosowania rozporządzenia 2020/2092 w sprawie warunkowości

4.6.2021 - (2021/2711(RSP))

złożony w następstwie oświadczeń Rady i Komisji
zgodnie z art. 132 ust. 2 Regulaminu

Nicolas Bay, Jaak Madison, Harald Vilimsky, Gerolf Annemans, Laura Huhtasaari, Nicolaus Fest, Teuvo Hakkarainen
w imieniu grupy ID B9‑0317/2021

Procedura : 2021/2711(RSP)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
B9-0317/2021
Teksty złożone :
B9-0317/2021
Głosowanie :
Teksty przyjęte :

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie sytuacji w zakresie praworządności w Unii Europejskiej i stosowania rozporządzenia 2020/2092 w sprawie warunkowości

(2021/2711(RSP))

Parlament Europejski,

 uwzględniając art. 2, 4, 5, 7 i 15 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

 uwzględniając oświadczenia Rady i Komisji z dnia 8 czerwca 2021 r. w sprawie sytuacji w zakresie praworządności w Unii Europejskiej i stosowania rozporządzenia 2020/2092 w sprawie warunkowości,

 uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii[1],

 uwzględniając opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 1/2018 w sprawie wniosku z dnia 2 maja 2018 r. dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich,

 uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej przyjęte dnia 11 grudnia 2020 r.,

 uwzględniając art. 132 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka; mając na uwadze, że Unia musi również szanować równość państw członkowskich na mocy Traktatów, ich tożsamość narodową oraz ich własną tradycję prawną, konstytucyjną i kulturową;

B. mając na uwadze, że państwa członkowskie mają wspólną, ale nie jednolitą wizję, oraz mając na uwadze, że ich współpraca opiera się przede wszystkim na zasadzie pomocniczości i wzajemnego zaufania, ale uwzględnia także uwarunkowania krajowe;

C. mając na uwadze, że wymogi praworządności dotyczące między innymi ograniczeń ustanowionych przez prawo, kontroli przez niezależne i bezstronne sądy, przejrzystego, odpowiedzialnego, demokratycznego i pluralistycznego stanowienia prawa oraz pewności prawa muszą mieć zastosowanie w równym stopniu do instytucji europejskich i do władz państw członkowskich;

D. mając na uwadze, że niezawisłość władzy sądowniczej zakłada między innymi, że dany organ sądowy jest w stanie wykonywać swoje funkcje sądownicze – zarówno na podstawie obowiązujących przepisów, jak i w praktyce – w sposób całkowicie niezależny, bez hierarchicznego podporządkowania i bez otrzymywania poleceń ani instrukcji z jakiegokolwiek źródła;

1. podkreśla, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii jest obecnie przedmiotem postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej i w związku z tym nie jest ani ostateczne, ani prawnie wiążące, jak przypomniała Rada Europejska w konkluzjach z dnia 11 grudnia 2020 r.;

2. zwraca uwagę na potrzebę obiektywnego i bezstronnego, a nie zorientowanego politycznie stosowania prawodawstwa, które musi mieć jednakowe zastosowanie do wszystkich państw członkowskich; zauważa, że w państwach członkowskich istnieje wiele przykładów ingerencji politycznej w powoływanie sędziów, w tym sędziów zasiadających w Sądach Najwyższych lub ich odpowiednikach, oraz braku niezawisłości części sądownictwa;

3. wyraża zaniepokojenie faktem, że Komisja pragnie opracować jednolitą definicję praworządności, z pominięciem różnych tradycji konstytucyjnych państw członkowskich; uważa, że pragnienie to odzwierciedla polityczną instrumentalizację praworządności w celu osłabienia demokratycznie wybranych rządów i wprowadzenia w drodze prawa ujednolicenia sposobów życia w Unii Europejskiej;

4. podkreśla, że procedura przewidziana w art. 7 ust. 1 TUE jest jedyną uzasadnioną procedurą postępowania w przypadku zarzutów naruszenia praworządności; przypomina, że jedynie Rada jest obecnie uprawniona do działania w toczących się postępowaniach;

5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

Ostatnia aktualizacja: 8 czerwca 2021
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności