Presidente. – Buonasera cari colleghi. Proseguiamo adesso con le discussioni.

L'ordine del giorno reca la discussione sulle dichiarazioni del Consiglio e della Commissione sul tema delle donne in politica: lotta contro gli abusi online (2021/2704(RSP)).

Do quindi subito la parola a nome del Consiglio alla Sottosegretaria per gli Affari europei Zacarias.

  Ana Paula Zacarias, President-in-Office of the Council. – Mr President, dear Commissioner Dalli, honourable members, thank you for organising this debate.

As the Council has often noted, women continue to be seriously under—represented in decision—making, including in politics and business. The situation is improving, but much too slowly. Meanwhile, gender—based violence remains a grim reality for millions of European women and girls – a severe manifestation of gender inequality. It is also a human rights violation and a cause of suffering.

In your resolution on the Commission’s gender equality strategy adopted in January this year, you rightly pointed out that cyberviolence disproportionately affects women and girls. Its manifestation ranges from online harassment and cyberbullying to sexist hate speech. Your resolution also stresses that cyberviolence particularly affects activists, women politicians and other public figures. In this strategy, the Commission has wisely undertaken to address this problem in the context of the digital policy.

Sadly enough, there is a close link between women’s under—representation in decision—making, on the one hand, and the violence that they experience on the other. Because it is brutally disempowering, intimidating and damaging, violence is not just a symptom, but also a perpetuating cause of inequality. The experience of online abuse undermines the role and the capacities of decision—makers and that is, of course, precisely the intentions of the perpetrators. Meanwhile, the risk of online abuse is likely to discourage people from becoming decision—makers in the first place and this chilling effect is an affront to democracy.

We must address all obstacles that discourage women from participating in political life, all forms of gender—based violence, including cyberviolence, must be combated with total determination. Freedom of speech gives no one the right to abuse others.

As you will know, the proposal for a digital services act is currently under examination by the Council as a matter of priority. The regulation will, once adopted, make it easier to intervene against illegal online abuse and violence across the internal borders of the Union. Although the definition of what is illegal will in general remain a national competence, the harmonisation of the injunctions to service providers will, for example, make it easier to request that illegal content is removed from the internet.

I am proud to say that the European Parliament and the Council are long—standing allies in the battle for gender equality, including the campaign for more equal decision—making. The Council has called on the Commission and the Member States to strengthen their commitment to the promotion of gender equality and women’s empowerment, and it has specifically called for measures to improve gender balance on decision—making across the board – in politics, to be sure, but also in the economy and within the EU institutions.

The post—pandemic recovery policies will be with us for years to come, including in the context of the digital transition, and in this area equal participation in political decision—making is particularly crucial. We need female politicians’ voices and perspectives in order to ensure gender—responsive policies and a fair and sustainable recovery.

The Council has also called for measures to increase the representation of women in decision—making in areas such as academia, science, research institutions, the media and sports, and we have also called for a renewed commitment to eliminating gender—based violence, including on cyberviolence. Thank you very much for your attention.

(Applause)

  Helena Dalli, Member of the Commission. – Mr President, Minister, honourable Members, while in this House women’s representation has a better record – at 40% – compared to the EU average, men still outnumber women in positions of political power. On average, women account for just one in three of the seats in the EU’s national parliaments, and only 21% of leaders of major political parties are women.

The increased use of social media and online tools in politics have provided great opportunities in terms of inclusion, participation in public debates and access to information. However, as we all know, there is also a downside to this development: the exposure to online violence, threats and harassment. Last year, the World Wide Web Foundation found that 52% of young women and girls had experienced online violence, including threats and sexual harassment.

Hateful online targeting makes it even more difficult to allow women to participate in public life. It can dissuade women from running as candidates in elections or from participating in public online debates, and can also lead to women ending their political careers prematurely. Online attacks and disinformation are used to undermine women’s political credibility and question their decision—making capabilities.

When violence occurs online, women are both the primary targets and are also forced to be the first responders. On social media platforms they are the ones who have to request the deletion of the hateful comments after they have been posted. A study by the Inter—Parliamentary Union and the Parliamentary Assembly of the Council of Europe shows that 85.2% of the female parliamentarians interviewed had experienced psychological violence. Almost half of the respondents reported having received death threats or threats of rape and beatings directed against themselves or family members. In most cases, the threats were delivered by electronic means.

These online threats and attacks sometimes translate into physical acts, such as the killing of parliamentarian Jo Cox in 2016. In extreme cases, as shown by a UNESCO study on journalists, these attacks are accompanied by a rise in viral disinformation and through digital conspiracy networks.

Online violence can be part of an orchestrated campaign or can come from individuals sharing the same – often misogynist or racist – prejudices. In barring women from participating in public life and in spreading gender misinformation, these attacks are attacks on our fundamental values. Democracy and freedom of expression are the main pillars of the pluralist societies the EU stands for. When women are not fully represented in positions of power, we are faced with a serious democratic deficit. Online hate and violence can have a chilling effect on women’s participation in our democracies.

We must ensure that women and groups who can be marginalised as victims of online violence are safe to raise their voices in public debates without fear of being attacked and discredited. The Commission is strongly committed to ending online abuse in all of its forms.

(Applause)

  Frances Fitzgerald, on behalf of the PPE Group. – Mr President, Commissioner Dalli, truly disturbing figures that you quote. Colleagues, politics needs women. If we are to truly move beyond our unfinished democracies, we need a critical mass of women in politics. In the European Parliament we have achieved close to parity, with women accounting for over 40% of MEPs. We are a role model for others around the world and, in my view, for the way in which politics is conducted here. However, this is not universal.

We know that, while women are heavily involved in community groups and NGOs making a substantial difference and a sizable contribution at grassroots level, women are often hesitant about entering politics. They don’t like what sometimes passes for politics – aggressive, adversarial and populist. Also, women in politics experience physical intimidation and sexual harassment online and offline, as we’ve heard. Like so many other female politicians, I’ve had a range of experiences in my political career that were deeply unpleasant and unacceptable: an attack on a car I was travelling in, physical intimidation and a stream of untruths about my political work that have only increased as the online world has emerged and further developed. Every female politician has similar stories.

Politics has always had many challenges but, with the development of the online world, we’ve seen this multiply hugely, and people say why would I bring that upon myself? So it’s imperative for democracy that we deal with these challenges. We must offer support and mentoring. We must interrupt and face down the populist rhetoric. We must challenge the stereotyping of complex political decisions and leave room for nuance and complexity. High-quality journalism is essential. My work on the Committee on Disinformation has reinforced my views on that.

Journalism that can view political discourse through the arc of time, its complexity, and not through the need for clicks: this needs adequate funding. Our democracy remains unfinished. If we are to achieve a critical mass of women, we must take action today and take on the bullies, interrupt them legislatively and through other means. Women and our democracy deserve and need this.

  Robert Biedroń, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Przede wszystkim chciałbym podkreślić, że niestety większość przemocy, z którą mamy do czynienia wobec kobiet polityczek, pada ze strony mężczyzn. I to jest na pewno kwestia, za którą bardzo się wstydzę i chciałbym przeprosić. Chciałbym zaapelować do wszystkich kolegów o solidarność w tej sprawie. Statystyki są jednoznaczne, 80% kobiet polityczek na świecie doświadcza przemocy online, 45% otrzymuje groźby śmierci. Od języka nienawiści w internecie do bezpośredniej fizycznej agresji niestety droga jest bardzo krótka. Doświadczyła tego Jo Cox i wstydem jest, że w XXI wieku Unia Europejska nie ma odpowiednich przepisów, które chroniłyby kobiety, także polityczki, przed tego typu przemocą w internecie. Musimy to zmienić.

  Samira Rafaela, namens de Renew-Fractie. – Voorzitter, onlinehaat tegen vrouwen is een groot probleem als we willen dat vrouwen meedoen in de politiek en mee besluiten over hun toekomst. Ik kan me goed herinneren wat de eerste reacties op social media waren toen ik enkel nog maar aankondigde dat ik kandidaat was voor de Europese verkiezingen. Het deed mij toen beseffen dat ik een lastige tijd tegemoet zou treden als jonge politica van kleur. Zodra vrouwen in de politiek ambitie tonen, kunnen ze weggezet worden als ongeschikt.

Social media zijn belangrijk om te benutten vanwege de digitale wereld waar we in zitten, maar ze mogen niet schaamteloos en zonder consequenties benut worden om strafbare feiten te begaan of om een gebrek aan fatsoen te tonen. Intimidatie, bedreiging en het maken van seksistische en racistische opmerkingen zijn in de fysieke wereld ook niet normaal, en dus moeten we dit ook niet accepteren in de onlinewereld. Ik wil dat we de komende tijd aan stevige wetgeving hiertegen werken. De gevolgen blijven te veel uit. Mensen kunnen anoniem vrouwen in de politiek aanvallen. Dit is laf. Op een zolderkamer achter je laptop is het makkelijk om persoonlijke frustraties te projecteren op ons als vrouwen.

Laat het duidelijk zijn dat de beweging van vrouwen in de politiek steeds sterker wordt. Het doel van deze onlinehaat is om ons te censureren. Een manier om het zwijgen op te leggen. Een gevaar voor de emancipatie en onze democratie. Daarom roep ik alle vrouwen met ambities in de politiek op te blijven staan voor je ambities en deze waar te maken. De politiek is ook jouw plek. Samen zijn we sterk.

  Sylwia Spurek, w imieniu grupy Verts/ALE. – Panie Przewodniczący! Stres, niepokój, ataki paniki, obniżenie pewności siebie, ograniczenie aktywności w sieci, a nawet zupełne wycofanie z debaty. Strach, że internetowe groźby zostaną zrealizowane. Według badań tego doświadczają kobiety narażone na cyberprzemoc. Tak, cyberprzemocy może doświadczyć każdy, ale to kobiety, w tym polityczki, biznesmenki, aktywistki, dziennikarki, w internecie widzą obrzydliwe komentarze, które dotyczą ich wyglądu, życia prywatnego i intymnego, które podważają ich kompetencje i zdolności intelektualne, które stanowią groźby przemocy seksualnej, w tym gwałtu.

Skala przemocy w internecie wobec kobiet rośnie, a Unia Europejska wciąż nie ma przepisów prawnych, żeby jej przeciwdziałać. Na jesieni Parlament przekaże Komisji wniosek o inicjatywę legislacyjną. Ale czy to coś zmieni? Czy może usłyszymy ze strony Komisji Europejskiej znowu tylko kolejne obietnice. Bo za chwilę mijają dwa lata działania nowej Komisji Europejskiej, a Komisja nic konkretnego nie zrobiła w kwestii przemocy wobec kobiet.

  Catherine Griset, au nom du groupe ID. – Monsieur le Président, chers collègues, la tenue de ce débat coïncide parfaitement avec l’actualité récente. En France, le procès de plusieurs cyberharceleurs dans le cadre de l’affaire Mila, cette jeune femme menacée de mort sur les réseaux sociaux pour avoir critiqué l’islam, vient d’avoir lieu.

Le cyberharcèlement, bien loin de n’être que virtuel, peut détruire des vies, voire tuer. Le cas de Samuel Paty est emblématique. Cet enseignant a été décapité dans la rue par un djihadiste après avoir été lynché sur les réseaux sociaux. Il ne fait aucun doute que, toutes et tous dans cet hémicycle, vous êtes sensibilisés à la question du harcèlement, sans distinction de couleur politique.

Et nous sommes parmi les plus qualifiés pour en parler, tant la présidente de notre parti, Marine Le Pen, est la cible récurrente depuis des années de menaces et d’insultes dans l’indifférence générale. Il y a dans le traitement de ces affaires un «deux poids, deux mesures» facile à prouver. Les mêmes qui s’insurgent contre le cyberharcèlement de l’icône progressiste Kamala Harris ne prennent pas la parole pour défendre Marine Le Pen lorsqu’un rappeur l’agonit d’injures et fantasme sur son viol dans ses textes. Bien au contraire, des ministres du gouvernement français, qui plus est des femmes, prennent la défense du rappeur et elles le soutiennent pour chanter l’hymne de la France à l’Euro de football.

Certes, le cyberharcèlement nuit aux réseaux sociaux. Mais nous n’avons pas tant besoin d’une législation floue et liberticide contre la haine en ligne que d’une mobilisation générale des mondes politique, associatif et médiatique pour condamner sans ambiguïté un cyberharcèlement qui n’épargne personne, en particulier les adolescents, et d’une détermination à faire appliquer les sanctions déjà prévues par la loi.

Se satisfaire d’une indignation sélective, c’est amener le discrédit sur une question qui devrait tous nous rassembler.

  Assita Kanko, namens de ECR-Fractie. – Voorzitter, “Ga terug naar de keuken!”, “Je weet niet waarover je spreekt, slet!”, “Fuck you, de volgende keer mag je Erdoğan pijpen!” Dit zijn maar enkele van de honderden reacties en beledigingen die ik kreeg, nadat ik het opnam voor Commissievoorzitter Von der Leyen naar aanleiding van de Sofagate in Turkije. Hallucinant. Ik schrik er nog elke keer van. Zulke berichten snijden door je ziel.

Het wordt pas echt een probleem als het algemeen wordt. 82 % van de vrouwelijke parlementsleden heeft te maken gehad met een vorm van psychologisch geweld. 44 % is bedreigd met de dood, verkrachting, aanranding of ontvoering. Deze cijfers zijn niet alleen hallucinant, maar geven verder perfect de realiteit weer waar vrouwen in de politiek elke dag mee te maken krijgen.

Zolang deze online-intimidatie van vrouwelijke politici doorgaat, wordt de kans groter dat dit ook andere vrouwen afschrikt om in de politiek te gaan. Daarom hebben we een nieuwe strategie nodig om te reageren op onlinegeweld, zonder in censuur te vervallen. Ik hoop dat we een veiliger, transparanter, gelijkwaardiger omgeving kunnen creëren voor de volgende generatie vrouwen die de politiek in zullen gaan, voor onze dochters. De Commissie moet initiatieven nemen op het gebied van onlinegeweld tegen vrouwen. Want de vele sterke politica’s, waarvan er veel hier in dit Parlement zetelen, verdienen een veilige en hoopvolle werkomgeving.

  Eugenia Rodríguez Palop, en nombre del Grupo The Left. – Señor presidente, en Europa un 60 % de las parlamentarias es objeto de ataques sexistas en internet o a través de redes sociales y de violencia psicológica, sexual y física, y víctima de insultos misóginos y de incitación al odio, de amenazas de muerte, acoso, violación, palizas, fotomontajes y hasta vídeos pornográficos. Las menores de cuarenta años sufren todo esto con más frecuencia y, si luchas contra la desigualdad de género y la violencia contra las mujeres, se redobla la violencia.

Parece que algunos quieren convencernos de que la política es cosa de varones y mandarnos a casa —sobre todo si somos feministas— y, en ciertos casos, lo han conseguido: mujeres políticas más precavidas, con menos proyección pública, que acaban cerrando sus cuentas en las redes o huyendo de los medios.

Y, sin embargo, a pesar de toda esa violencia, de nuestra escasa presencia pública, de la invisibilización, la banalización, la infantilización y el descrédito sistemático, del titánico esfuerzo que tenemos que hacer para alcanzar lugares que el hombre cree ocupar por derecho natural, a pesar de todo eso, aquí seguimos y aquí nos vamos a quedar. Vamos a pelear por una política femenina y feminista, porque estamos cansadas de testosterona, de líderes y caudillos obsesionados con el poder, las órdenes y el control, y hasta de las damas de hierro masculinizadas, no se sabe ya si por obligación o por devoción.

Con el tiempo lograremos feminizar la política y acabaremos con el falocentrismo que alimenta la misoginia.

  Vladimír Bilčík (PPE). – Pán predsedajúci, je prirodzené, že vo verejnom živote čelíme vo vyššej miere kritike, tlaku, negatívnym reakciám. Stretávame sa s týmito javmi bežne aj tu v Európskom parlamente a berieme ich ako prirodzenú súčasť našej práce. Potrebujeme a sám vítam kritický pohľad na našu prácu.

No vyhrážanie sa smrťou a hrozby príbuzným, sexistické narážky či zasielanie ponižujúcich obrázkov nesmieme v našej práci nikdy akceptovať, prehliadať ani tolerovať.

Napriek tomu sú takéto praktiky až príliš bežným javom, ktoré dôverne poznajú mnohé kolegyne političky, aktívne novinárky, televízne reportérky či verejne vystupujúce ženy. Mnohé z nich sa radšej rozhodnú opustiť politiku či stiahnuť sa zo spoločenského života, lebo sú šikanované. A to len preto, že sú ženy.

Existujú aspoň dva spôsoby ako zlepšovať priestor pre ženy v politike.

Dnes pracujeme vo viacerých výboroch tohto Parlamentu na legislatívnych zmenách, ktoré majú ozdraviť naše digitálne prostredie tak, aby platilo, že to čo nie je dovolené offline, nie je dovolené ani online.

Mnohí si totiž online priestor mylne zamieňajú za prostredie, kde sa môže všetko. Tento pohľad musíme zmeniť.

Tým druhým je, aby sme o problémoch, ktorým ženy čelia vo verejnom živote, rozprávali nahlas. Aby sme sa ozývali a aby sme sa ohradili, keď vidíme správanie, ktoré je neprijateľné. A je dôležité, aby sme sa ozývali my, muži. To ako sa cítia ženy v online priestore, dámy a páni, sa týka každého z nás.

  Evelyn Regner (S&D). – Mr President, we have a problem, a big problem especially affecting publicly—exposed women, among them women in politics. That problem is hate and power structures, and is perpetuated online. Far too many women are threatened, every second, online – mostly by men and mostly simply because they are women.

The reason lies in the fundamental question of power and felt superiority. Some men think that women should not be allowed to have a voice in the public discourse, and too often their hate and threats actually silence women. This has to stop. We owe it to Jo Cox. We need better rules against online harassment and we need more effective reactions by the companies providing these services. We need this now because we have a very urgent problem which, in the end, is attacking our democracies.

(Applause)

  Karen Melchior (Renew). – Mr President, we’re here to discuss online abuse of women in politics, but I want to start somewhere else within our own political parties. In Denmark in September 2020 four women – Freja Fokdal, Camilla Søe, Sigrid Friis Proschowsky, Maria Gudme – changed the Danish political landscape by no longer accepting being part of the menu for the men in politics.

None of the Danish political parties thought they had any problems, but they all did. The physical world spills into the online world. Women who use their voices in public experience online abuse. Every tenth woman in the EU has experienced cyberharassment from as early as the age of 15. The result is women censor themselves, losing their fundamental right of free expression, because they’re met with abuse, because they’re met with online abuse.

Dear women and girls of the world, we cannot afford to lose your input and your ideas. I’m sorry that we’ve been failing you for way too long, failing you by not taking action against the abuse of women for just being women for way too long. We have a unique chance to take action now. When regulating platforms we must make them face up to their responsibility and help, not hinder, the combat against online abuse of women. And media pluralism should include the voices of women journalists in our democracy action plan.

  Kira Marie Peter-Hansen (Verts/ALE). – Hr. formand! Latterlige kusser. Så stik dog en pik i kæften på den hylende so, kællinger der bekræfter kællinger.

Colleagues, these are just a few examples of the type of language women like us are met with online. If you didn’t understand what I said, I can tell you that they were words so offensive that I didn’t even know how to translate them.

Hate speech, harassment, bullying, extortion and image manipulation have become enormous problems online, and unfortunately abuse like this has become commonplace for women online. In the digital world, violations are hard to track and combat and, as we get better at it, perpetrators get better at hiding too. This is why initiatives like the Digital Services Act are so important. If we want to put an end to the abuse women experience online, we need updated European regulation of the internet.

I am really looking forward to working with all of you on this, ensuring that women can have a safe space both in the physical world and in the digital world, because no woman should be afraid to go online to express her opinion or to share her photos. This is the kind of future that I want to fight for, and I hope that all of you will be ready to fight with me.

  Nicolaus Fest (ID). – Herr Präsident! Ja, wir müssen das Online-Mobbing bekämpfen, aber es ist kein Frauenproblem. Ich glaube, jeder von uns, ob Mann ob Frau, ist schon aufs Wüsteste im Internet beschimpft worden. Man muss allerdings auch sagen, wir wollen keine snowflakes. Wer Politiker wird, muss sich ein dickes Fell wachsen lassen.

Und man muss eben auch sagen: Die bestehenden strafrechtlichen Gesetze genügen. Man kann gegen Beleidigungen, gegen Verleumdungen, gegen Hatespeech, gegen Mobbing vorgehen. Das Problem ist bloß – und das Problem gibt es schon seit langem –, dass sich die Online-Medien, die großen Anbieter, immer noch weigern können, den Klarnamen herauszugeben. Und da liegt das tatsächliche Problem: Man kommt an die Übeltäter nicht ran, weil sie den Schutz der falschen Anonymität benutzen, um ihren Hass, um ihre ekelhaften Beleidigungen loszuwerden.

Sobald man die Gesetze so ändert, dass auf gerichtliche Nachfrage hin die Klarnamen bekanntgegeben werden müssen, wäre das Problem sofort gelöst, und das wäre auch meine Empfehlung.

  Andżelika Anna Możdżanowska (ECR). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Pani Minister! Znaczenie nadużyć w internecie to bardzo pilny, niezwykle ważny i ogromny problem, przed którym stoimy dziś my wszyscy, bowiem w dobie rozwoju cyfrowej przestrzeni, w dobie rozwoju nowoczesnych technologii oraz ich nieograniczonych możliwości to niestety jest dziś bardzo niebezpieczna i jeszcze bezprawna, ciemna strona mocy.

To prawda, kobiet ten dramatyczny problem dotyka częściej i bardziej brutalnie, bo każda przemoc, także ta w sieci, wobec kobiet, jest zarówno przyczyną, jak i konsekwencją m.in. wielu dalej funkcjonujących stereotypów i różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn. Niestety cichym przyzwoleniem rzeczywistości jest codzienna akceptacja hejtu, cyberprzemocy i dezinformacji, bezkarność użytkowników i brak natychmiastowych konsekwencji, brak reakcji oraz realnej odpowiedzialności właścicieli praw wobec sprawców w tak nieograniczonej internetowej przestrzeni cyfrowego świata, mimo iż w internecie nikt z nas nie jest przecież anonimowy.

Ta walka z internetową przestępczością jest dziś nierówna, a egzekwowanie odpowiedzialności jest niestety czystą abstrakcją. Dosyć zatem już tej milczącej akceptacji dla przestrzeni, w której dominuje agresja i nienawiść, a wolność słowa w opinii społecznej ma często wypaczony status, ze szczególną mocą przyzwolenia, gdy dotyczy to osób publicznych. Czas skończyć z przyzwoleniem na zastraszanie, szykany, naruszenie dóbr osobistych i zniewagę, na zamach na godność człowieka, ośmieszanie, zniesławienia i wulgaryzmy, które siłą cyfrowego społecznego oddziaływania doprowadziły już do wielu ludzkich dramatów i tragedii. Z jednym zastrzeżeniem: przeciwdziałanie nie może prowadzić do ograniczenia praw.

  Leila Chaibi (The Left). – Monsieur le Président, hier soir, j’étais en terrasse, je discutais avec des amis de tout et de rien, et puis quelqu’un est venu à notre table et m’a dit: «Ferme ta gueule et laisse décider les Français! Étrangère!». Et puis une autre personne s’est approchée et a crié des: «Salope!», «Sale race!». À la fin, ils étaient 25 à me dire: «Abrutie!», «Pauvre idiote!».

Ça vous paraît bizarre, comme scène? En fait, ce n’était pas dans la vraie vie, mais c’est ce qui se passerait si on transposait Twitter dans la vraie vie. Et ces insultes, je les ai vraiment reçues sur les réseaux sociaux. Je les ai même imprimées. J’en ai imprimé juste quelques-unes. «Pauvre fille!», «Mais qu’est-ce qu’elle est sotte!», voilà, j’en ai un petit tas. Et je ne suis pas la seule. Nous sommes des millions, des femmes pour la plupart d’entre nous, à nous coltiner ce genre de choses tous les jours. Trois quarts des femmes ont déjà fait l’objet de harcèlement en ligne, d’après l’ONU. Après avoir vécu une violence en ligne, un tiers cessent d’y donner leur opinion, selon Amnesty International.

Ces comportements, souvent proférés par des gens bien assis dans leur canapé, bien cachés derrière leur écran, sont des freins à la liberté d’expression. Le développement de ces propos et de ces comportements virilistes entraîne l’autocensure, invisibilise les femmes et légitime la haine et la violence. Internet doit être tout le contraire de cela, il doit être un lieu d’expression, de liberté, de débat, d’échange, un espace commun sur lequel tout le monde doit pouvoir discuter de tout et de rien, mais surtout de tout.

  Cindy Franssen (PPE). – Voorzitter, geachte commissaris, een op drie vrouwen in de EU krijgt te maken met een of andere vorm van geweld en de lockdownmaatregelen tijdens COVID hebben deze situatie enkel verergerd. Spijtig genoeg zien we deze alarmerende trend ook online. Cybergeweld, onlinepesten en haatgedrag tegenover vrouwen en meisjes nemen toe.

Een studie van het Parlement raamt de kosten van cybergeweld tegen vrouwen op meer dan 50 miljard euro per jaar in de EU. Dit kost niet alleen veel geld, vrouwen nemen daardoor ook minder vaak deel aan het publieke debat, waardoor onze democratie verzwakt. Bovendien wordt het zwijgeffect door sommigen als bewuste tactiek gebruikt tegen vrouwelijke politici, journalisten en activisten.

De maat is echt vol. We moeten van de strijd tegen gendergerelateerd geweld in al zijn vormen een echte beleidsprioriteit maken. Daarom moeten niet alleen alle lidstaten eindelijk het Verdrag van Istanbul ratificeren, daarom moeten we niet alleen gendergerelateerd geweld toevoegen aan de lijst van zware criminaliteit in artikel 83 van het Verdrag, maar ook tegen deze vorm van gendergerelateerd onlinegeweld moeten we krachtdadig optreden. Nu is de tijd.

  Marina Kaljurand (S&D). – Mr President, online violence against women in politics is an important topic and it’s important that we are discussing it today.

Aga me ei peaks rääkima ainult naispoliitikutest. Me peame rääkima kõigist naistest, kes on langenud või võivad langeda kübervägivalla ohvriks. Seepärast tahaksin ma rõhutada parlamendi naistevastase kübervägivalla raporti olulisust. Kübervägivald ei ole enam uus nähtus ning eriti haavatavad on naised, lapsed ja vähemused. Selleks et naistevastane kübervägivald ei muutuks uueks normaalsuseks, tuleb tegutseda kiiresti ja koordineeritult, samaaegselt erinevatel tasanditel ja erinevate meetoditega. Kaasatud peab olema kogu ühiskond poliitilisest tasandist tsiviilühiskonnani. Euroopa Liit peab olema suunanäitaja nii Euroopas kui ka rahvusvaheliselt.

  Sylvie Brunet (Renew). – Monsieur le Président, Madame la Ministre, Madame la Commissaire, chers collègues, le leadership des femmes et leur participation à la vie politique sont partout menacés. Les femmes représentent toujours en moyenne moins d’un tiers des élus dans les parlements nationaux au sein de l’Union européenne. Plusieurs freins expliquent la participation plus difficile des femmes en politique: les stéréotypes, les préjugés, les conséquences du modèle archaïque dominant, millénaire, qui a été bien décrit par Françoise Héritier, grande anthropologue avec laquelle j’ai eu la chance de travailler. Et ce modèle de domination des femmes a aussi intériorisé pour elles des stéréotypes.

Dans nos sociétés où la communication politique s’effectue davantage en ligne et sur les réseaux sociaux, nous assistons à des attaques très violentes contre les femmes politiques – dont j’ai moi-même fait l’objet – et qui sont renforcées par l’anonymat permis sur les plateformes.

Les femmes doivent pouvoir accéder à des espaces numériques libres de toute violence et de harcèlement, et une initiative législative européenne serait indispensable.

  Alexandra Geese (Verts/ALE). – Herr Präsident, Frau Kommissarin, Frau Ministerin, verehrte Kolleginnen und Kollegen! Hass und Hetze gegen Frauen in der Politik, aber auch gegen Journalistinnen und Wissenschaftlerinnen sind ein Angriff auf Meinungsfreiheit und auf Demokratie.

Aber Online-Hass ist auch ein politisches Instrument, das oft in der Form von koordinierten Kampagnen ganz gezielt eingesetzt wird, um Frauen, besonders Frauen aus Minderheiten, zum Schweigen zu bringen. Und oft sind diese Kampagnen erfolgreich. Denn selbst wenn die Betroffenen der Gewalt standhalten, werden viele andere Mädchen und Frauen abgeschreckt. Und ihre Stimmen fehlen uns.

Das ist nicht neu. Was aber neu ist, ist, dass man mit Hass gegen Frauen Geld verdient, dass es ein Geschäftsmodell ist. Denn Online-Plattformen fördern Hass und Hetze, weil sie damit viel Geld verdienen. Damit muss Schluss sein!

Die gute Nachricht ist aber, dass wir mit dem Digital Services Act diesem Geschäftsmodell, das Hass und Hetze so lukrativ macht, ein Ende setzen können. Und das sollten wir jetzt tun. Gleichzeitig können wir mit diesem Gesetz auch für Regeln sorgen, die das Netz wieder zu einem sicheren Ort für Frauen machen. Das tut Not.

  Beata Mazurek (ECR). – Panie Przewodniczący! Świat wirtualny stał się nieodłączną częścią naszego życia. Znaczne korzyści, jakie niesie ze sobą internet, nie mogą przesłaniać nam zagrożeń, na które w dużym stopniu narażeni są jego użytkownicy, często my, kobiety zajmujące się polityką. Nadużyć w sieci jest wiele. Wszechobecny hejt, szczególnie wobec nas. Publikowanie nielegalnych i szkodliwych treści, które często naruszają przepisy prawa i negatywnie wpływają na odbiorcę. Cyberprzemoc, groźby karalne, nawoływanie do terroryzmu czy potworny hejt, o którym już mówiłam, pornografia dziecięca to zjawiska, które trzeba piętnować i z którymi trzeba walczyć. Kluczem do takiego działania powinna być efektywna współpraca pomiędzy platformami internetowymi a organami egzekwowania prawa oraz nasza solidarna walka z tym bez względu na to jakie barwy polityczne reprezentujemy. Należy jednak pamiętać, by istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa w sieci działania nie ograniczały aktywności użytkowników internetu i nie zagrażały ich podstawowym wartościom, wolnościom i prawom.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – Panie Przewodniczący! Szanowni Państwo! Mamy XXI wiek, a my kobiety cały czas musimy walczyć. Walczymy o nasze prawa, o godność, o szacunek, o to, aby doceniano naszą wiedzę i nasze umiejętności. Nie tak powinno być. Szanowni Państwo, gdy popatrzymy na parlamenty narodowe, to widzimy, w jak wielu miejscach jest niewystarczająca liczba kobiet. Gdy popatrzymy na rządy krajów Unii Europejskiej, to widzimy, w jak wielu miejscach jest smutna, niska reprezentacja kobiet, które te rządy współtworzą. A przecież wszystkie badania pokazują, że tam, gdzie kobiety mają wpływ na decyzje, tam są dużo lepsze rozwiązania i lepszy rozwój gospodarczy. Szanowni Państwo, te kobiety, które zdecydowały się na aktywność, czy to polityczną, biznesową, czy na innej płaszczyźnie, zawsze napotykają na wiele barier, ale również na hejt i nienawiść w internecie. Jak pokazują znowu badania, to zjawisko się nasila. Zresztą sama wielokrotnie doświadczyłam tego zjawiska hejtu i nienawiści nie tylko w internecie, ale też bezpośrednio. Wydaje się, że świat polityki jest już wystarczająco trudny, a dodatkowo właśnie takie zachowania w internecie powodują, że wiele kobiet zrezygnuje ze swoich ambicji i ze swoich pragnień, ze swojej kariery. Nie możemy dopuścić i wstydem jest, że w XXI wieku nie mamy odpowiednich narzędzi, które przeciwdziałają i walczą z tym zjawiskiem.

  Heléne Fritzon (S&D). – Herr talman! 50–60 – ja, 50–60 är det antal sexistiska kommentarer som Finlands statsminister Sanna Marin tog emot dagligen under de månader som Nato granskade Twittermeddelanden till finska ministrar. Betänkandet visar att kvinnliga ministrar utsätts för sexistiska förolämpningar oavsett vilket politiskt ställningstagande det handlar om. Jag har också egen erfarenhet av detta, och vi är inte ensamma.

Kvinnliga politiker utsätts ständigt för övergrepp och hat på nätet just för att vi är kvinnor. Detta är ett allvarligt hot mot vår demokrati och det är hög tid att EU stärker arbetet mot könsrelaterat våld, oavsett om det är fysiskt, psykiskt, sexuellt, ekonomiskt eller nätbaserat. Alla människor har rätt att leva ett liv fritt från hot och våld. Också kvinnor.

  Ramona Strugariu (Renew). – Mr President, often when we speak about women’s rights, we end up speaking about the need to stop abuse and violence. We speak about the lack of education, lack of professional perspectives, harassment, prejudice, threats. If we discuss women in politics, I have been threatened myself and so has my family. But my speech today is not about this.

Listen to this: Paula Gherghinescu, PhD in Astrophysics, University of Surrey; Sorina Lupu, researcher in Robotics and Space Technologies; Elizabeth Petrescu, Astronomer, European Space Agency; Daniela Rus, Robotics, MIT; Anca Drăgan, Robotics, Berkeley; Corina Tărniță, Biology, Princeton; Oana Gurău, Neuroscience, Oxford. These are some Romanian names showing that yes, we can win the world, but they did this alone in a complicated society.

Let’s bring these role models into our communities, and let our women know that the world is open for them. This is what beats prejudice, fear and hesitancy. Let’s put laws, education, time, energy, protection and money on this road of theirs, and then we can talk about women’s empowerment and women’s rights.

  Alice Kuhnke (Verts/ALE). – Herr talman ! Vi vet att övergrepp på nätet tillhör vardagen för många kvinnor, särskilt unga kvinnor. Var femte kvinna har någon gång blivit utsatt för trakasserier online. Den här typen av våld skapar inte bara otrygghet och rädsla – den hindrar också kvinnor från att delta i det demokratiska samtalet, från att uttrycka åsikter, från att engagera sig politiskt.

Vi får inte stanna vid att konstatera detta, utan vi måste bekämpa de normer som gör att framför allt män hotar, trakasserar, slår och dödar kvinnor. Vi måste se till att vi får en lagstiftning på plats som kriminaliserar våldet, online och offline. Därför uppmanar jag EU-kommissionen att presentera en omfattande lagstiftning som tvingar alla medlemsländer att förebygga och bekämpa mäns våld mot kvinnor i alla rum.

  Beata Kempa (ECR). – Panie Przewodniczący! Istotnie internet i media społecznościowe dają nieocenione korzyści, ale są też źródłem zagrożenia. Dzisiaj trzeba sobie powiedzieć jedno, że hejt to jest przede wszystkim brutalna bezwzględna przemoc w sieci. Jedną z grup, które są narażone na taką przemoc, to kobiety pełniące funkcje publiczne. Ja się nie skarżę, byłam obiektem takich potężnych ataków w Polsce i sobie z tym radzę, podpalono również moje biuro poselskie na skutek właśnie takiego hejtu, ale sobie z tym radzę. Udowadniam dzień po dniu, że nikt nie jest w sieci anonimowy. Tyle tylko, że tego typu działanie i brak reakcji powoduje, że coraz mniej kobiet decyduje się na bycie w polityce, a powinno nas być coraz więcej. Przecież statystyki są nieubłagane, kobiety pełnią funkcję szefów państw lub rządów tylko w około dwudziestu krajach. Kobiety są niżej wynagradzane. To wszystko razem powoduje, że rzeczywiście ta sytuacja jest słabsza. Dlatego trzeba z tym walczyć i te przykłady walki, które dzisiaj tutaj z tej mównicy padały, są jak najbardziej słuszne i jak najbardziej potrzebne.

Ostatnie słowo, Panie Przewodniczący, jestem dumna z tych kobiet, które radzą sobie z hejtem i działają w polityce.

  Evin Incir (S&D). – Mr President, online harassment against women exists in the whole of society, including targeting women in positions of power. According to a study by the Inter—Parliamentary Union, social media platforms are now the most common place in which violence and abuse against female parliamentarians is perpetrated.

It is a shame that these platforms, originally intended to facilitate free debate, have now become outlets for hate. This toxic climate online not only creates a hostile environment for females, but also limits free speech. It limits our possibility to fully enjoy our democratic rights.

The intersectional nature of these crimes must also be recognised. As a female politician of colour, I too have experienced attacks and threats online that I know my male counterparts will never ever need to go through. I also must admit that many times I hesitated to run for office because of the experiences that other women before me had experienced.

Gender—based violence should never be met with impunity. A swift response is required now.

(Applause)

  Pina Picierno (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, se potessimo dar conto qui di tutte le intimidazioni, le molestie o le parole violente che ognuna di noi subisce, sono certa, Presidente, che non basterebbe una settimana di dibattito. Ma noi non siamo qui per parlare solo di noi, siamo qui per parlare, soprattutto, di tutte quelle donne che subiscono questa forma insopportabile di violenza in ogni condizione sociale, di censo e religiosa.

E allora l'odio va fermato anche quando viaggia in rete. Ecco perché è necessario imporre trasparenza e collaborazione agli operatori del web. È necessario definire in maniera univoca il perimetro dell'hate speech per poterlo poi perseguire penalmente, perché si tratta di un crimine, Presidente. L'odio è un crimine, non è un'opinione, e per questo serve un intervento urgente, anche legislativo, dell'Unione europea.

  Alessandra Moretti (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissaria, signora Ministra, le donne libere, quelle che pensano, che esprimono le proprie idee, che portano avanti delle battaglie, le donne che scelgono la politica come impegno spesso suscitano odio, fastidio, tipici di una cultura maschilista e patriarcale ancora molto diffusa in Europa.

La cyberviolenza si abbatte sulle donne che si espongono, travolgendole con valanghe di insulti, frasi sessiste, minacce. È quello che è successo a me pochi giorni fa, non è la prima volta. Dopo un mio intervento in TV, un uomo su Facebook ha minacciato di sfregiarmi con l'acido. Ho denunciato alla polizia l'accaduto perché conosco la legge e ho gli strumenti per difendermi, ma le ragazze e le donne che non hanno gli strumenti e che hanno paura di denunciare si sentono sole, e noi dobbiamo proteggerle e aiutarle.

L'adozione di una normativa sulla violenza sui social non può più attendere. Le multinazionali del web devono essere obbligate a fornire rapidamente i dati sull'identità di chi commette abusi online. Se non lo fanno diventano complici e devono assumersene la responsabilità, risarcendo i danni alle vittime. È arrivato il momento, Presidente, di prevedere una tassa sull'hate speech e un Daspo europeo contro i leoni da tastiera, che pregiudicano la libertà e il diritto di vivere il web nel rispetto della persona.

  Helena Dalli, Member of the Commission. – Mr President, Minister, honourable Members, thank you for the participation in this debate to which I listened very carefully, even to your personal experiences, to which I can join my own. It shows us how much more we still have to do in this area. Ahead of the last European elections, the Commission launched the campaign #DigitalRespect4Her to raise awareness about online violence against women and to promote good practices to tackle this issue.

We are now taking an even stronger stand on combating gender-based violence and online hate speech. While the accession of the EU to the Istanbul Convention remains our top priority we will, by the end of this year, present a new legislative proposal to prevent and combat gender-based violence, online and offline. As announced in our gender equality strategy, we will also launch a self-regulatory framework between internet platforms to better protect women’s online safety.

Misogyny is often weaponised and attacks on women are often sexist in nature. This is why we will be launching an EU-wide campaign to tackle gender stereotypes. Gender-based online violence must be looked at from the intersectional perspective, thus to be seen together with racism, religious bigotry, homophobia and xenophobia used on the internet to diminish people’s voices.

By the end of the year, the Commission will put forward an initiative to extend the list of EU crimes under the Treaties to hate crime and hate speech, including on grounds of sex. We also must prevent disinformation from spreading. Misinformation and online violence against women politicians are closely linked, since disinformation methods are often co—opted in misogynistic attacks. So in order to step up the fight against disinformation, the Commission has published guidance on how online platforms and other relevant players should strengthen the code of practice on disinformation to become a more powerful instrument in fighting discrimination online.

The proposal for the Digital Services Act also introduces a number of measures to combat illegal content, including hate speech and incitement to violence. Very large online platforms will have to assess if their systems are vectors for the spread of illegal content or have negative effects on fundamental rights.

The European Parliament has proven to be a robust partner in our fight against gender-based violence. Your continued work and dedication to combat gender-based violence and gender-based cyberviolence is needed more than ever. So together we must ensure women can speak in public debates without having to fear violence or hate, online or offline for that matter. I thank you, the European parliamentarians, heartily for being a steadfast ally in our efforts to ensure a Europe free from violence.

(Applause)

  Ana Paula Zacarias, Presidente em exercício do Conselho. – Senhor Presidente, obrigada por este debate. Ficou claro que muitas de nós já recebemos comentários violentos online, já recebemos comentários sexistas. Mas eu gostava, sobretudo, de chamar a atenção para a importância de protegermos as nossas jovens, as jovens que intervêm na vida política ou aquelas que aspiram a fazê-lo. Temos de abrir caminho para que a próxima geração conheça uma maior igualdade.

As jovens de hoje são as dirigentes políticas, as cientistas, as jornalistas, as mulheres de amanhã e precisamos delas. Não podemos permitir que a ciberviolência se torne numa banalidade e ameace as nossas democracias, as nossas liberdades, os nossos direitos, a nossa vida. Temos de assegurar que o mundo digital é um lugar onde as regras e as leis são para cumprir. Infelizmente, dados emergentes de muitos Estados-Membros indicam que a violência baseada no género, a violência doméstica, a violência nas relações de intimidade e outras formas de violência, bem como o assédio, tanto offline como online, aumentaram durante a pandemia.

Quando falamos de recuperação social desta crise pandémica não podemos esquecer estes aspetos. Quando falamos de aumentar a nossa resiliência na construção de uma economia mais sustentável, mas também mais digital, temos de ter em atenção estes factos e adotar medidas e instrumentos que permitam a plena participação das mulheres e das raparigas em todas as áreas e, portanto, também na política. A construção do nosso futuro digital comum tem de ser feita com todos e para todos e deve unir as nossas instituições europeias - Conselho, Comissão e Parlamento - para podermos obter resultados concretos na luta contra a violência e as desigualdades de género. Só unidos poderemos obter resultados.

  Presidente. – La discussione è chiusa.

Dichiarazioni scritte (articolo 171)

  Sirpa Pietikäinen (PPE), kirjallinen. – Sukupuolittunut vihapuhe on vakava ilmiö, joka rehottaa verkossa ja sosiaalisen median alustoilla. Vihapuhe kohdistuu hälyttävässä määrin yhä enemmän naisiin, ja julkiset henkilöt, kuten poliitikot, ovat sille erityisen alttiita. Internet-alustojen pitää kantaa asiassa vastuunsa ja niillä pitää olla jatkossa sama julkaisijavastuu kuin muillakin medioilla, esimerkiksi sanomalehdillä. Tehokkaat vihapuheen poistomekanismit pitää olla toiminnassa kaikilla sosiaalisen median alustoilla.

Naisiin kohdistuva vihapuhe verkossa pyrkii vaientamaan naiset ja tytöt. Aivan samoin kuin maasta riippuen enemmän ja vähemmän yleinen häirintä kadulla pyrkii rajoittamaan naisten ja tyttöjen liikkumatilaa kaupungeissa ja laajemmin yhteiskunnassa, verkkohäirintä yrittää vaientaa naiset ja tytöt, jotka ilmaisevat itseään ja omia mielipiteitään tai ovat yhteiskunnallisesti aktiivisia. Naiset ovat kovettaneet nahkansa vastaanottamaan törkeää kommentointia, vaikka näin ei kuuluisi olla. Kaiken vähättelyn ja alistamisen verkossa tulee loppua. Kaikelle vihapuheelle täytyy olla nollatoleranssi.

  Rovana Plumb (S&D), in writing. – Violence against women in politics is rising and it is a clear threat to democracy and equal participation. Women in politics are frequent targets of abuse and threats online, but social media companies and governments are not doing nearly enough to combat it. Women in politics receive an overwhelming amount of online abuse, harassment, and gendered defamation via social media platforms. The EU and the Members States need to press for more action and develop new standards for platform transparency and accountability that can help address the widespread toxicity that is currently undermining online political debate. It is important to take more responsibility for material distributed using their services, such as abusive messages sent via social media. If effectively designed and implemented, the EU’s Digital Services Act will represent a step in the right direction. Violence and abuse against women in politics, both online and offline, not only prevents women from standing for election, they drive those who have already been elected to leave politics early. It is crucial that we do all we can to remove the barriers to women’s representation in politics, including online threats and the experience of violence, abuse and harassment.

  Christine Schneider (PPE), schriftlich. – Ich stimme mit der Kommission überein: Hasskommentare sind weit verbreitet und gehören mittlerweile fast schon zur Normalität. Das ist ein erschreckender Trend, den wir mit allen Mitteln bekämpfen müssen. Niemand muss Hassrede akzeptieren oder aushalten – das gilt online und offline.