Choisissez la langue de votre document :
- bg - български
- es - español
- cs - čeština
- da - dansk
- de - Deutsch
- et - eesti keel
- el - ελληνικά
- en - English
- fr - français
- ga - Gaeilge
- hr - hrvatski
- it - italiano
- lv - latviešu valoda
- lt - lietuvių kalba
- hu - magyar
- mt - Malti
- nl - Nederlands
- pl - polski
- pt - português
- ro - română
- sk - slovenčina
- sl - slovenščina
- fi - suomi
- sv - svenska
|
 Wybor Rzecznika Praw Obywatelskich |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
Parlament Europejski, – uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 24 akapit trzeci i art. 228, – uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a, – uwzględniając swoje rozporządzenie (UE, Euratom) 2021/1163 z dnia 24 czerwca 2021 r. określające przepisy i ogólne warunki regulujące wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Statut Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich) i uchylające decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom(1), – uwzględniając art. 237 Regulaminu, – uwzględniając zaproszenie do zgłaszania kandydatur(2), – uwzględniając głosowanie w dniu 17 grudnia 2024 r., 1. powołuje Teresę ANJINHO na stanowisko Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do końca kadencji Parlamentu; 2. wzywa Teresę ANJINHO do złożenia ślubowania przed Trybunałem Sprawiedliwości, 3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do opublikowania załączonej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; 4. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji i Trybunałowi Sprawiedliwości. ZALACZNIK DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO z dnia 17 grudnia 2024 r. o wyborze Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich PARLAMENT EUROPEJSKI, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 24 akapit trzeci i art. 228, uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a, uwzględniając swoje rozporządzenie (UE, Euratom) 2021/1163 z dnia 24 czerwca 2021 r. określające przepisy i ogólne warunki regulujące wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Statut Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich) i uchylające decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom(3), uwzględniając art. 237 Regulaminu, uwzględniając zaproszenie do zgłaszania kandydatur(4), uwzględniając głosowanie w dniu 17 grudnia 2024 r., POSTANAWIA: wybrać Teresę ANJINHO na stanowisko Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do końca kadencji Parlamentu. Sporządzono w Strasburgu, dnia 17 grudnia 2024 r. W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodnicząca R. METSOLA
| |||||||||||||
| Zaprzestanie funkcjonowania europejskiej platformy ODR |
| |||||||||||
(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu (14152/1/2024 – C10‑0199/2024), – uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z 14 lutego 2024 r.(1), – uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(2) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2023)0647), – uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 68 Regulaminu, – uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów (A10-0028/2024), 1. zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu; 2. stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady; 3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej; 4. zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; 5. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
| ||||||||||||
| Rozporządzenie o wylesianiu: przepisy dotyczące daty rozpoczęcia stosowania |
| |||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2024)0452), – uwzględniając art. 294 ust. 2 i art.192 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C10-0119/2024), – uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 października 2024 r.(1), – po konsultacji z Komitetem Regionów, – uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 75 ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismami z dnia 16 października 2024 r. oraz z dnia 4 grudnia 2024 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 60 i 170 Regulaminu, 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu(2); 2. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji załączone do niniejszej rezolucji; 3. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; 4. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2023/1115 w odniesieniu do przepisów dotyczących daty rozpoczęcia stosowania
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3), po konsultacji z Komitetem Regionów, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(4), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1115(5) przyjęto, aby ograniczyć wylesianie i degradację lasów. Ustanowiono w nim przepisy dotyczące wprowadzania do obrotu i udostępniania na rynku unijnym, a także wywozu z Unii odnośnych produktów wymienionych w załączniku I do tego rozporządzenia, które zawierają odnośne towary, a mianowicie bydło, kakao, kawę, palmę olejową, kauczuk, soję i drewno, były nimi karmione lub zostały wytworzone przy ich użyciu. W szczególności, rozporządzenie to ma na celu zapewnienie, aby te towary i odnośne produkty wprowadzano do obrotu i udostępniano na rynku unijnym lub wywożono je z Unii tylko w przypadku, gdy nie powodują one wylesiania, wyprodukowano je zgodnie z odpowiednimi przepisami państwa produkcji i ujęto je w oświadczeniu o należytej staranności. Większość przepisów tego rozporządzenia ma być stosowana od dnia 30 grudnia 2024 r. (2) Aby zapewnić osiągnięcie celów rozporządzenia (UE) 2023/1115, podmioty i podmioty handlowe udostępniające na rynku lub wywożące z niego odnośne produkty mają zgodnie z art. 8 tego rozporządzenia obowiązek zachowania należytej staranności, aby udowodnić, że odnośne produkty spełniają wymogi tego rozporządzenia. Podmioty są odpowiedzialne za przeprowadzanie szczegółowego badania i analizy swojej działalności gospodarczej, a więc zobowiązane są przede wszystkim do gromadzenia danych istotnych z punktu widzenia rozporządzenia (UE) 2023/1115 oraz odpowiednich dokumentów potwierdzających te dane od każdego poszczególnego dostawcy. (3) Komisja, współpracując z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami, podjęła znaczące kroki, aby ułatwić stosowanie rozporządzenia (UE) 2023/1115. W szczególności, wytyczne dotyczące rozporządzenia (UE) 2023/1115 w sprawie produktów niepowodujących wylesiania zawierają wskazówki dla podmiotów, podmiotów handlowych, a także właściwych organów, dotyczące głównych obowiązków określonych w rozporządzeniu (UE) 2023/1115 oraz wyjaśniają, między innymi, interpretację definicji „użytkowania rolniczego”, w szczególności w odniesieniu do przekształcania lasu w grunty, których celem nie jest użytkowanie rolnicze, jak wnioskowały Parlament Europejski i Rada. (4) W komunikacie Komisji z dnia 7 listopada 2024 r. w sprawie strategicznych ram współpracy międzynarodowej w kontekście rozporządzenia (UE) 2023/1115 w sprawie udostępniania na rynku unijnym i wywozu z Unii niektórych towarów i produktów związanych z wylesianiem i degradacją lasów przewidziano ponadto kompleksową strukturę współpracy z państwami trzecimi w celu ułatwienia wdrażania rozporządzenia (UE) 2023/1115. Przedstawiono w nim również ogólne zasady, które Komisja zamierza stosować przy klasyfikacji krajów lub ich części jako krajów o niskim lub wysokim ryzyku zgodnie z art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2023/1115. (5) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2024/3084(6) przewiduje system informacyjny oraz dostęp do niego dla podmiotów i podmiotów handlowych oraz, w stosownych przypadkach, ich upoważnionych przedstawicieli, właściwych organów i organów celnych, aby mogły one wypełniać swoje odpowiednie obowiązki określone w rozporządzeniu (UE) 2023/1115. Podmioty i podmioty handlowe mogłyby zatem rejestrować i składać oświadczenia o należytej staranności jeszcze przed dniem rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2023/1115. (6) Datę rozpoczęcia stosowania przepisów rozporządzenia (UE) 2023/1115 wymienionych w art. 38 ust. 2 tego rozporządzenia i określających obowiązki podmiotów, podmiotów handlowych i właściwych organów należy odroczyć o 12 miesięcy. Jest to konieczne, aby państwa trzecie, państwa członkowskie, podmioty i podmioty handlowe mogły być w pełni przygotowane, w tym aby te podmioty i podmioty handlowe mogły ustanowić niezbędne systemy należytej staranności obejmujące wszystkie odnośne towary i produkty, tak aby były w stanie należycie wypełniać swoje obowiązki. (7) W związku z odroczeniem o 12 miesięcy daty rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2023/1115, określonej w jego art. 38 ust. 2, należy odpowiednio dostosować daty w powiązanych przepisach tego rozporządzenia, a mianowicie daty uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010(7) oraz daty odroczonego stosowania – w odniesieniu do mikroprzedsiębiorstw lub małych przedsiębiorstw – przepisów, o których mowa w tym ustępie. (8) Aby jednak przekazać podmiotom i podmiotom handlowym informacje na temat ryzyka przypisanego odpowiednim krajom produkcji z dużym wyprzedzeniem w stosunku do dnia rozpoczęcia stosowania przepisów dotyczących ich obowiązków w zakresie należytej staranności, termin, w którym Komisja ma zaklasyfikować kraje lub ich części jako stwarzające niskie lub wysokie ryzyko, należy odroczyć jedynie o sześć miesięcy. (9) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie odroczenie daty rozpoczęcia stosowania przepisów rozporządzenia (UE) 2023/1115 określających obowiązki podmiotów, podmiotów handlowych i właściwych organów, nie może zostać osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego osiągnięcie wyłącznie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. (10) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2023/1115. (11) W celu zapewnienia, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie przed pierwotną datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2023/1115, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym, trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Zmiany rozporządzenia (UE) 2023/1115 W rozporządzeniu (UE) 2023/1115 wprowadza się następujące zmiany: 1) art. 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" „2. Z dniem 29 czerwca 2023 r. wszystkim krajom przypisuje się standardowy poziom ryzyka. Komisja dokona klasyfikacji krajów, lub ich części, które zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu są krajami o niskim lub wysokim ryzyku. Wykaz krajów, lub ich części, o niskim lub wysokim ryzyku jest publikowany w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 36 ust. 2, nie później niż w dniu 30 czerwca 2025 r. Wykaz ten poddawany jest przeglądowi i w stosownych przypadkach aktualizowany tak często, jak to potrzebne, w świetle nowych dowodów.”; "2) art. 37 otrzymuje brzmienie:" „Artykuł 37 Uchylenie 1. Rozporządzenie (UE) nr 995/2010 traci moc ze skutkiem od dnia 30 grudnia 2025 r. 2. Rozporządzenie (UE) nr 995/2010 ma jednak nadal zastosowanie do dnia 31 grudnia 2028 r. do drewna i produktów z drewna określonych w art. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 995/2010, które zostały wyprodukowane przed dniem 29 czerwca 2023 r. i wprowadzone do obrotu od dnia 30 grudnia 2025 r. 3. Na zasadzie odstępstwa od art. 1 ust. 2 niniejszego rozporządzenia drewno i produkty z drewna określone w art. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 995/2010, które zostały wyprodukowane przed dniem 29 czerwca 2023 r. i wprowadzone do obrotu od dnia 31 grudnia 2028 r., muszą być zgodne z art. 3 niniejszego rozporządzenia.”; "3) art. 38 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:" „2. Z zastrzeżeniem ust. 3 niniejszego artykułu, art. 3–13, art. 16–24 oraz art. 26, 31 i 32 stosuje się od dnia 30 grudnia 2025 r. 3. Z wyjątkiem produktów objętych załącznikiem do rozporządzenia (UE) nr 995/2010, w odniesieniu do podmiotów, które do dnia 31 grudnia 2020 r. były utworzone jako mikroprzedsiębiorstwa lub małe przedsiębiorstwa na podstawie, odpowiednio, art. 3 ust. 1 lub 2 dyrektywy 2013/34/UE, artykuły, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, stosuje się od dnia 30 czerwca 2026 r.”. "Artykuł 2 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w ... W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodnicząca Przewodniczący ZAŁĄCZNIK DO REZOLUCJI USTAWODAWCZEJ Oświadczenie Komisji z okazji przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... z dnia ... w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2023/1115 w odniesieniu do przepisów dotyczących daty rozpoczęcia stosowania+1 Komisja podtrzymuje swoje zobowiązanie do zmniejszenia obciążeń dla przedsiębiorstw poprzez ograniczanie wymogów administracyjnych i eliminację zbędnych obciążeń biurokratycznych. Aby to osiągnąć w odniesieniu do rozporządzenia (UE) 2023/1115, Komisja przedstawi dalsze wyjaśnienia i rozważy dodatkowe usprawnienia oraz uprości obowiązki w zakresie sprawozdawczości i dokumentacji, aby ograniczyć je do niezbędnego minimum, w pełnej zgodności z celami rozporządzenia. W tym celu Komisja opublikuje zaktualizowane wydanie wytycznych i często zadawane pytania, co pomoże zająć się powyższymi kwestiami. Komisja będzie również nadal odpowiadać na informacje zwrotne od zainteresowanych stron i państw członkowskich, pomagając podmiotom i podmiotom handlowym w realizacji obowiązków, w szczególności obowiązku składania oświadczeń o zachowaniu należytej staranności w całym łańcuchu wartości. Aby umożliwić podmiotom i podmiotom handlowym, we współpracy z właściwymi organami, spełnienie wymogów rozporządzenia, Komisja priorytetowo traktuje uruchomienie systemu informacyjnego. Kategoryzacja ryzyka związanego z systemem wskaźników ma również kluczowe znaczenie dla zapewnienia przewidywalności stosowania rozporządzenia podmiotom, podmiotom handlowym, państwom będącym producentami i właściwym organom. Komisja stanowczo zobowiązuje się zapewnić, aby zarówno system informacyjny, jak i wniosek dotyczący klasyfikacji ryzyka były dostępne jak najszybciej, ale nie później niż sześć miesięcy przed dniem rozpoczęcia stosowania rozporządzenia. W kontekście ogólnego przeglądu rozporządzenia, który ma zostać przeprowadzony najpóźniej do 30 czerwca 2028 r., Komisja przeanalizuje, w stosownych przypadkach na podstawie oceny skutków, dodatkowe środki mające na celu uproszczenie i zmniejszenie obciążenia administracyjnego. W zakres tej analizy wejdzie potrzeba i wykonalność obniżenia wymogów w przypadku pozyskiwania produktów z krajów i ich części, które uzyskały pozytywne wyniki zgodnie z celami rozporządzenia. ___________________ +1 Dz.U.: Proszę wpisać numer referencyjny i datę dokumentu w procedurze 2024/0249(COD) oraz dodać szczegóły dotyczące publikacji w przypisie.
| ||||||||||||||||||||
| Regionalne wsparcie na rzecz odbudowy w sytuacjach nadzwyczajnych – RESTORE |
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2024)0496), – uwzględniając art. 294 ust. 2, art. 164, art. 175 ust. 3 i art. 178 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C10-0147/2024), – uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając ocenę budżetową sporządzoną przez Komisję Budżetową, – uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 4 grudnia 2024 r.(1), – uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 21 listopada 2024 r.(2), – uwzględniając przekazane pismem z dnia 6 grudnia 2024 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 60, 59 i 58 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i Komisji Rozwoju Regionalnego (A10-0031/2024), 1. zatwierdza poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; 3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... dotyczącego zmiany rozporządzenia (UE) 2021/1057 i (UE) 2021/1058 w odniesieniu do regionalnego wsparcia na rzecz odbudowy w sytuacjach nadzwyczajnych (RESTORE)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 164, art. 175 ust. 3 i art. 178, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3), uwzględniając opinię Komitetu Regionów(4), stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(5), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Niedawne powodzie i pożary w Europie Środkowo-Wschodniej i Południowej miały druzgocący wpływ na ludność mieszkającą w tych regionach. W wielu miastach, miejscowościach i wsiach konieczne będą szeroko zakrojone prace związane z odbudową w celu naprawy uszkodzonej infrastruktury i sprzętu. Aby złagodzić społeczne i ekonomiczne skutki tych klęsk żywiołowych, konieczne jest natychmiastowe wprowadzenie odpowiednich środków. Ponadto ludzie pilnie potrzebują podstawowej pomocy materialnej. Konieczne jest również wsparcie na utrzymanie miejsc pracy, aby pomóc pracownikom i osobom samozatrudnionym w utrzymaniu pracy przez ograniczony czas w przypadkach, gdy nie mogą mieć dostępu do swojego zwykłego miejsca zatrudnienia ze względu na wystąpienie klęski żywiołowej. Aby przeciwdziałać druzgocącym skutkom klęsk żywiołowych dla zdrowia ludzi, należy także umożliwić dostęp do opieki zdrowotnej, w tym również osobom, które nie są bezpośrednio zagrożone trudną sytuacją społeczno-ekonomiczną. Jak wynika z danych, częstotliwość występowania klęsk żywiołowych w przyszłości prawdopodobnie wzrośnie. W związku z tym należy stworzyć tymczasowe ramy zapewniające elastyczność i wsparcie finansowe, przy jednoczesnym zachowaniu długoterminowego strategicznego charakteru inwestycji w ramach polityki spójności. (2) Aby szybko zmniejszyć obciążenie budżetów zainteresowanych państw członkowskich oraz zmniejszyć ryzyko powstania nowych dysproporcji terytorialnych, należy zapewnić skuteczne wsparcie z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1057(6), a także z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) i Funduszu Spójności regulowanego regulowanych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1058(7) państwom członkowskim, regionom, władzom lokalnym i osobom poważnie dotkniętym takimi klęskami żywiołowymi, w uzupełnieniu do środków dostępnych z Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE) ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 2012/2002(8) (3) Aby zapewnić dodatkową elastyczność państwom członkowskim dotkniętym klęskami żywiołowymi, należy wprowadzić nowy cel szczegółowy w ramach celu „Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu”, umożliwiający ukierunkowanie wsparcia finansowego z EFRR i Funduszu Spójności na odbudowę w odpowiedzi na takie klęski żywiołowe. (4) Cel polityki 2, zakładający wspieranie bardziej przyjaznej dla środowiska, niskoemisyjnej i przechodzącej w kierunku gospodarki zeroemisyjnej oraz odpornej Europy dzięki promowaniu czystej i sprawiedliwej transformacji energetycznej, zielonych i niebieskich inwestycji, gospodarki o obiegu zamkniętym, łagodzenia zmian klimatu i przystosowania się do nich, zapobiegania ryzyku i zarządzania ryzykiem, oraz zrównoważonej mobilności miejskiej, zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060(9), w ramach którego należy wprowadzić nowy cel szczegółowy, bezpośrednio wspiera cele Europejskiego Zielonego Ładu.. Celem komunikatu Komisji z dnia 24 lutego 2021 r. zatytułowanego „Budując Europę odporną na zmianę klimatu - nowa Strategia w zakresie przystosowania do zmiany klimatu”jest opracowanie działań w zakresie adaptacji umożliwiających zarządzanie ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi, takimi jak powodzie, pożary lub susze. Aby złagodzić skutki coraz częstszych klęsk żywiołowych, w tym tych spowodowanych zmianą klimatu, należy zapewnić kontynuowanie i ulepszenie planowanych inwestycji w zapobieganie klęskom żywiołowym i gotowość na wypadek ich wystąpienia, a także w przystosowanie się do zmiany klimatu. Wysiłki na rzecz odbudowy nie powinny odbywać się kosztem inwestycji w strukturalne, długofalowe zapobieganie klęskom żywiołowym i gotowość na wypadek ich wystąpienia. Przy inwestowaniu w infrastrukturę należy uwzględniać kwestię odporności na zmianę klimatu i zasadę „nie czyń poważnych szkód”, aby zwiększyć odporność infrastruktury finansowanej przez Unię na przyszłe, częstsze i poważniejsze klęski żywiołowe spowodowane zmianą klimatu. (5) Zgodnie z zakresem wsparcia z EFRR określonym w rozporządzeniu (UE) 2021/1058 wsparcie na odbudowę w odpowiedzi na klęski żywiołowe w ramach nowego celu szczegółowego może obejmować odbudowę uszkodzonej lub zniszczonej infrastruktury, takiej jak infrastruktura publiczna, lub inwestycje w środki trwałe dla przedsiębiorstw i w sprzęt, w tym, w razie konieczności, w innym miejscu lub w formie, która nie jest identyczna z pierwowzorem, w sposób odporny i zrównoważony. Wsparciem można objąć ponadto odbudowę obszarów naturalnych, różnorodności biologicznej i zielonej infrastruktury, w tym na obszarach Natura 2000. Może to obejmować odpowiednie środki związane z ponownym zalesianiem. Fundusz Spójności może również zapewniać wsparcie na rzecz nowego celu szczegółowego w stopniu, w jakim będzie to zgodne z zakresem wsparcia z Funduszu Spójności określonym w rozporządzeniu (UE) 2021/1058. (6) W kontekście odbudowy po klęskach żywiołowych w procesie wyboru należy priorytetowo traktować działania opierające się na zasadzie „lepszego odbudowywania”. Zasada ta wiąże się z wykorzystywaniem etapów odbudowy, odnowy i rekonstrukcji po wystąpieniu klęski żywiołowej do zwiększenia odporności społeczności poprzez integrację środków zmniejszających ryzyko związane z klęskami żywiołowymi, jak wskazano w Programie ramowym Organizacji Narodów Zjednoczonych z Sendai na lata 2015–2030 dotyczącym ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych. Jednocześnie wsparcie dla wybranych operacji powinno pozostawać proporcjonalne oraz zapewniać najlepszą relację między kwotą wsparcia a celem, jakim jest odporność na klęski żywiołowe. Ponadto jeżeli państwo członkowskie kwalifikuje się do wsparcia z FSUE mającego na celu sfinansowanie niezbędnych działań nadzwyczajnych i działań służących odbudowie, przywracających infrastrukturę do stanu sprzed wystąpienia klęski żywiołowej, wsparcie z EFRR i Funduszu Spójności można wykorzystywać jako uzupełnienie wsparcia z FSUE w celu poprawy funkcjonalności zniszczonej infrastruktury, aby zwiększyć jej wydajność, zrównoważoność i odporność na przyszłe klęski żywiołowe. Celem wsparcia z EFRR i Funduszu Spójności jest zwiększanie odporności i gotowości na wypadek wystąpienia zagrożeń. (7) Aby wykluczyć nadpłaty, państwa członkowskie powinny zapewniać, aby wsparcie z EFS+, EFRR lub Funduszu Spójności nie pokrywało się ze wsparciem otrzymanym z innego instrumentu unijnego, instrumentu krajowego lub prywatnego systemu ubezpieczeń. (8) W celu reagowania na skutki klęsk żywiołowych należy umożliwić państwom członkowskim – w ramach odrębnych priorytetów – udzielanie ukierunkowanej, szybkiej i natychmiastowej pomocy w łagodzeniu negatywnych społeczno-ekonomicznych skutków takich klęsk. Państwa członkowskie powinny ponadto mieć możliwość objęcia wsparciem, w ramach odrębnego priorytetu lub poza nim, środków tymczasowych w formie żywności i/lub podstawowej pomocy materialnej, skierowanych do osób bezpośrednio dotkniętych klęskami żywiołowymi, bez obowiązku zapewniania środków towarzyszących.W przypadku gdy jest to absolutnie konieczne i uzasadnione, państwa członkowskie powinny wprowadzać mechanizmy umożliwiające zmniejszony wymiar czasu pracy na rzecz pracowników i osób samozatrudnionych dotkniętych skutkami klęsk żywiołowych, w celu utrzymania pracy bez zapewniania aktywnych środków, chyba że środki te są wymagane przez prawo krajowe, a także środki zapewniające dostęp do opieki zdrowotnej, w tym osobom, które nie są bezpośrednio zagrożone trudną sytuacją społeczno-ekonomiczną. Należy zatem przewidzieć elastyczność w odniesieniu do takich środków tymczasowych na ograniczony czas na podstawie rozporządzenia (UE) 2021/1057. (9) Zasoby przeznaczone na wsparcie odpowiedzi na klęski żywiołowe należy zaprogramować w ramach co najmniej jednego odrębnego priorytetu ze stopą współfinansowania w wysokości do [95] %. Państwa członkowskie mogą korzystać z istniejących możliwości przenoszenia alokacji między funduszami polityki spójności przewidzianymi w rozporządzeniu (UE) 2021/1060 w celu zwiększenia zasobów dostępnych w ramach tych odrębnych priorytetów. Mogą one również realokować zasoby z dowolnego celu polityki, przy jednoczesnym poszanowaniu mających zastosowanie przepisów. (10) Ogólne zasoby zaprogramowane w ramach odrębnych priorytetów powinny być ograniczone do maksymalnie 10 % początkowej łącznej alokacji krajowej danego państwa członkowskiego na EFS+ oraz EFRR. Należy wprowadzić możliwość programowania tych zasobów za pomocą więcej niż jednej zmiany w programie oraz przypisania ich do większej liczby klęsk żywiołowych. Zasada, według której Komisja dokonuje płatności zgodnie ze środkami budżetowymi i z zastrzeżeniem dostępności środków finansowych, powinna nadal mieć zastosowanie. (11) Aby zapewnić natychmiastowe wsparcie dla inwestycji na rzecz odbudowy w odpowiedzi na klęski żywiołowe, a także złagodzić negatywne społeczno-ekonomiczne skutki takich klęsk żywiołowych, należy przewidzieć dodatkową kwotę wyjątkowych płatności zaliczkowych w odniesieniu do odrębnych priorytetów. Przepisy mające zastosowanie do tych kwot wyjątkowych płatności zaliczkowych powinny być zgodne z przepisami mającymi zastosowanie do płatności zaliczkowych ustanowionymi w rozporządzeniu (UE) 2021/1060. (12) Aby państwa członkowskie mogły usunąć skutki klęsk żywiołowych występujących w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2025 r., ich instytucjom zarządzającym należy umożliwić wybór operacji w zakresie wsparcia, które zostały fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem instytucji zarządzającej wniosku o dofinansowanie w ramach programu, pod warunkiem że ta operacja jest odpowiedzią na taką klęskę żywiołową. (13) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie łagodzenie, w kontekście niedawnych powodzi i pożarów w Europie Środkowej, Wschodniej i Południowej, negatywnych społeczno-ekonomicznych skutków klęsk żywiołowych poprzez zmianę rozporządzeń (UE) 2021/1057 i (UE) 2021/1058 nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. (14) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (UE) 2021/1057 oraz (UE) 2021/1058. (15) Z uwagi na destrukcyjny charakter niedawnych klęsk żywiołowych oraz konieczność zapewnienia państwom członkowskim natychmiastowego wsparcia, należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni, o którym mowa w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. (16) Ze względu na pilny charakter sytuacji związanej z klęskami żywiołowymi właściwe jest, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2021/1057 W rozporządzeniu (UE) 2021/1057 dodaje się artykuł w brzmieniu:" „Artykuł 12b Wsparcie na rzecz łagodzenia negatywnych społeczno-ekonomicznych skutków klęsk żywiołowych 1. Państwa członkowskie mogą wykorzystywać EFS+ do zapewnienia wsparcia w celu łagodzenia negatywnych społeczno-ekonomicznych skutków klęsk żywiołowych, które wystąpiły w okresie od dnia 1 stycznia 2024 r. do dnia 31 grudnia 2025 r. Do celów niniejszego artykułu klęska żywiołowa oznacza poważną klęskę żywiołową lub regionalną klęskę żywiołową zdefiniowane, odpowiednio, w art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2012/2002*. Może to obejmować klęskę żywiołową skutkującą bezpośrednią szkodą poniżej progów określonych w art. 2 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia, pod warunkiem że dana klęska została uznana przez właściwy organ publiczny państwa członkowskiego za klęskę żywiołową. W przypadku gdy klęska żywiołowa skutkuje bezpośrednią szkodą poniżej progów określonych w art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 2012/2002 występuje po dniu …[data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego], uznaje się ją za klęskę żywiołową, pod warunkiem że została ona uznana za taką przez właściwy organ publiczny państwa członkowskiego w ciągu 12 tygodni od dnia pierwszego wystąpienia szkody wynikającej z tej klęski żywiołowej. 2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu zasoby mogą być programowane w ramach odrębnych priorytetów danych programów. W całym okresie progarmowania ogólne zasoby na takie odrębne priorytety, przydzielone z EFS+, a także z EFRR i Funduszu Spójności na podstawie art. 3 ust. 1b rozporządzenia (UE) 2021/1058, są ograniczone do maksymalnie 10 % początkowej łącznej alokacji krajowej EFS+ iEFRR, . Odpowiednią zmianę programu przedkłada się w terminie sześciu miesięcy od dnia wystąpienia klęski żywiołowej lub – w przypadku gdy klęska żywiołowa wystąpiła przed dniem … [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego] – do dnia … [sześć miesięcy po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego]. 3. Odrębne priorytety, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, mogą wspierać dowolny z celów szczegółowych określonych w art. 4 ust. 1 niniejszego rozporządzenia. 4. W przypadku gdy jest to absolutnie konieczne jako środek tymczasowy, mechanizmy zmniejszonego wymiaru czasu pracy mające na celu reagowanie na skutki klęsk żywiołowych bez konieczności łączenia się z aktywnymi środkami oraz dostęp do opieki zdrowotnej, w tym dla osób, które nie są bezpośrednio zagrożone trudną sytuacją społeczno-ekonomiczną, mogą kwalifikować się do finansowania przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy od dnia wystąpienia klęski żywiołowej. 5. Na zasadzie odstępstwa od art. 19 ust. 4 państwa członkowskie nie są zobowiązane do uzupełniania dostarczania żywności i/lub podstawowej pomocy materialnej środkami towarzyszącymi w ramach celu szczegółowego określonego w art. 4 ust. 1 lit. m), w przypadku gdy takie dostarczanie ma na celu reagowanie na skutki klęski żywiołowej. Takie dostarczanie żywności i/lub podstawowej pomocy materialnej bez środków towarzyszących może kwalifikować się do finansowania przez maksymalnie sześć miesięcy od dnia wystąpienia klęski żywiołowej, a w każdym razie po dniu dnia 1 stycznia 2024 r. 6. Na zasadzie odstępstwa od art. 63 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/1060 zainteresowana instytucja zarządzająca może wybrać do wsparcia, w ramach odrębnego priorytetu, operacje, które zostały fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem do instytucji zarządzającej wniosku o finansowanie, pod warunkiem że dana operacja stanowi odpowiedź na klęskę żywiołową, która wystąpiła między dniem 1 stycznia 2024 r i dniem 31 grudnia 2025 r.. 7. Komisja wypłaca 25 % tej alokacji na rzecz odrębnych priorytetów, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, zgodnie z decyzją zatwierdzającą zmianę programu, w ramach wyjątkowych płatności zaliczkowych oprócz rocznych płatności zaliczkowych na rzecz programu, przewidzianych w art. 90 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060. Te wyjątkowe płatności zaliczkowe uiszcza się w terminie 60 dni od przyjęcia przez Komisję decyzji zatwierdzającej zmianę programu, z zastrzeżeniem dostępności środków finansowych. W przypadku gdy alokacja na te priorytety zostanie następnie zwiększona, wypłaca się dodatkową kwotę płatności zaliczkowych odpowiadającą 25 % tego zwiększenia. Zgodnie z art. 90 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2021/1060 kwotę wypłaconą w ramach wyjątkowych płatności zaliczkowych rozlicza się w zestawieniach wydatków Komisji nie później niż w ramach rozliczeń za ostatni rok obrachunkowy. Zgodnie z art. 90 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/1060 wszelkie odsetki generowane przez wyjątkowe płatności zaliczkowe wykorzystuje się na dany program w ten sam sposób co środki z EFS+ oraz uwzględnia w zestawieniu wydatków za ostatni rok obrachunkowy. Zgodnie z art. 97 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 nie można zawiesić wyjątkowych płatności zaliczkowych. Zgodnie z art. 105 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 płatności zaliczkowe, które należy uwzględnić na potrzeby wyliczenia kwot podlegających umorzeniu, obejmują uiszczone wyjątkowe płatności zaliczkowe. 8. Na zasadzie odstępstwa od art. 112 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/1060 maksymalna stopa dofinansowania w odniesieniu do odrębnego priorytetu ustanowionego w celu wspierania łagodzenia negatywnych społeczno-ekonomicznych skutków klęski żywiołowej na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu, wynosi 95 %. Państwa członkowskie zapewniają, aby wsparcie z innego instrumentu unijnego, instrumentu krajowego lub prywatnego systemu ubezpieczeń otrzymane na operacje wybrane w odpowiedzi na klęskę żywiołową było odliczane od wydatków ujętych we wniosku o płatność przedkładanym Komisji. _____________ * Rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (Dz.U. L 311 z 14.11.2002, s. 3, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2002/2012/oj).”. "Artykuł 2 Zmiany w rozporządzeniu (UE) 2021/1058 W rozporządzeniu (UE) 2021/1058 wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 lit. b) dodaje się punkt w brzmieniu:" „(x) wspieranie inwestycji mających na celuodbudowę w odpowiedzi na klęskę żywiołową, która występuje między dniem 1 stycznia 2024 r. a dniem 31 grudnia 2025 r.;”; "b) dodaje się ustęp w brzmieniu:" „1b. Do celów ust. 1 lit. b) pkt (x) niniejszego artykułu klęska żywiołowa oznacza poważną klęskę żywiołową lub regionalną klęskę żywiołową zdefiniowane, odpowiednio, w art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2012/2002*. Może to obejmować klęskę żywiołową skutkującą bezpośrednią szkodą poniżej progów określonych w art. 2 ust. 2 i 3 tego rozporządzenia, pod warunkiem że dana klęska została uznana przez właściwy organ publiczny państwa członkowskiego za klęskę żywiołową. W przypadku gdy klęska żywiołowa powodująca bezpośrednie szkody poniżej progów określonych w art. 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2012/2002 występuje po dniu … [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego], uznaje się ją za klęskę żywiołową, pod warunkiem że została ona uznana przez właściwy organ publiczny państwa członkowskiego w ciągu 12 tygodni od dnia pierwszego wystąpienia szkody wynikającej z tej klęski żywiołowej. Zasoby przydzielone w ramach celu szczegółowego, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (x) niniejszego artykułu, programuje się w ramach odrębnych priorytetów programów służących realizacji celu »Inwestycje na rzecz zatrudnienia i wzrostu« odpowiadających odpowiedniemu celowi polityki. W całym okresie programowania zasoby przydzielone w ramach tego celu szczegółowego i odrębnych priorytetów ustanowionych zgodnie z art. 12b ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1057 ograniczone są do maksymalnie 10 % początkowej łącznej alokacji krajowej EFS+ i EFRR. Odpowiednią zmianę programu przedkłada się w terminie [sześciu] miesięcy od dnia pierwszego wystąpienia szkody w wyniku klęski żywiołowej lub – w przypadku gdy klęska żywiołowa wystąpiła przed dniem ... [data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego] – do dnia ... [sześć miesięcy po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zmieniającego]. Komisja wypłaca 25 % tej alokacji na rzecz priorytetów, o których mowa w akapicie trzecim niniejszego ustępu, zgodnie z decyzją zatwierdzającą zmianę programu, w ramach wyjątkowych płatności zaliczkowych oprócz rocznych płatności zaliczkowych na rzecz programu, przewidzianych w art. 90 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060. Te wyjątkowe płatności zaliczkowe uiszcza się w terminie 60 dni od przyjęcia przez Komisję decyzji zatwierdzającej zmianę programu, z zastrzeżeniem dostępności środków finansowych. W przypadku gdy alokacja na te priorytety zostanie następnie zwiększona, wypłaca się dodatkową kwotę płatności zaliczkowych odpowiadającą 25 % tego zwiększenia. Zgodnie z art. 90 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) 2021/1060 kwota wypłacona w ramach wyjątkowych płatności zaliczkowych jest rozliczana w zestawieniach wydatków Komisji nie później niż w ramach rozliczeń za ostatni rok obrachunkowy. Zgodnie z art. 90 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/1060 wszelkie odsetki generowane przez wyjątkowe płatności zaliczkowe wykorzystuje się na dany program w ten sam sposób co środki z EFRR lub Funduszu Spójności oraz uwzględnia w zestawieniu wydatków za ostatni rok obrachunkowy. Zgodnie z art. 97 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 nie można zawiesić wyjątkowych płatności zaliczkowych. Zgodnie z art. 105 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 płatności zaliczkowe, które należy uwzględnić na potrzeby wyliczenia kwot podlegających umorzeniu, obejmują uiszczone wyjątkowe płatności zaliczkowe. Na zasadzie odstępstwa od art. 112 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/1060 maksymalna stopa dofinansowania w odniesieniu do odrębnego priorytetu ustanowionego, aby wspierać realizację celu szczegółowego, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (x) niniejszego artykułu, wynosi 95 %. Państwa członkowskie zapewniają, aby wsparcie z innego instrumentu unijnego, instrumentu krajowego lub prywatnego systemu ubezpieczeń otrzymane na operacje wybrane w ramach celu szczegółowego, o którym mowa w ust. 1 lit. b) pkt (x) niniejszego artykułu, było odliczane od wydatków ujętych we wniosku o płatność przedkładanym Komisji. Na zasadzie odstępstwa od art. 63 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2021/1060 zainteresowana instytucja zarządzająca może wybrać do wsparcia, w ramach odrębnego priorytetu, operacje, które zostały fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem do instytucji zarządzającej wniosku o finansowanie, pod warunkiem że dana operacja stanowi odpowiedź na klęskę żywiołową, która występuje między dniem 1 stycznia 2024 r. a dniem 31 grudnia 2025 r.. _____________ * Rozporządzenie Rady (WE) nr 2012/2002 z dnia 11 listopada 2002 r. ustanawiające Fundusz Solidarności Unii Europejskiej (Dz.U. L 311 z 14.11.2002, s. 3, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2002/2012/oj).”; "c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:" „3. Fundusz Spójności wspiera CP 2 i 3, w tym cel szczegółowy określony w ust. 1 lit. b) pkt (x), o ile jest to zgodne z zakresem wsparcia określonym w art. 6.”; "2) w tabeli 1 w załączniku I w ramach celu polityki 2 dodaje się wiersz w brzmieniu:" „
”. "Artykuł 3 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w ... W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodnicząca Przewodniczący
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Szczególne środki w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w celu udzielenia dodatkowego wsparcia państwom członkowskim dotkniętym klęskami żywiołowymi |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2024)0495), – uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C10‑0148/2024), – uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając ocenę budżetową sporządzoną przez Komisję Budżetową, – uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 4 grudnia 2024 r.(1), – uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 21 listopada 2024 r.(2), – uwzględniając zobowiązanie przedstawiciela Rady, przekazane pismem z 11 listopada 2024 r., do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu Europejskiego, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 60 i 58 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A10-0026/2024), 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; 3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... zmieniającego rozporządzenie (UE) 2020/2220 w odniesieniu do szczególnych środków w ramach Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w celu udzielenia dodatkowego wsparcia państwom członkowskim dotkniętym klęskami żywiołowymi
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3), uwzględniając opinię Komitetu Regionów(4), stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(5), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Niedawne klęski żywiołowe w Europie Środkowo-Wschodniej, a także w Europie Południowej miały druzgocący wpływ na ludność mieszkającą i pracującą w tych regionach. Potencjał produkcji rolnej i leśnej został w dużej mierze zniszczony, w związku z czym rolnicy, posiadacze lasów i przedsiębiorstwa wiejskie w regionach dotkniętych klęskami żywiołowymi doświadczają znaczących strat dochodów. Aby szybko zaradzać problemom, z którymi na skutek tych klęsk żywiołowych zmaga się system żywnościowy Unii i społeczności wiejskie, należy szybko dostarczyć nadzwyczajne skuteczne wsparcie za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), wdrażane w ramach programów rozwoju obszarów wiejskich, oraz zapewnić większą elastyczność w odniesieniu do istniejących przepisów. (2) W odpowiedzi na skutki klęsk żywiołowych występujących w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tym dniu należy zapewnić nowe, nadzwyczajne i tymczasowe działanie (zwane dalej „nowym działaniem”), aby zaradzić problemom związanym z płynnością finansową, które zagrażają ciągłości działalności rolniczej i leśnej oraz ciągłości działalności gospodarczej małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) działających w sektorze przetwórstwa, wprowadzania do obrotu lub rozwoju produktów rolnych i leśnych. Należy ponadto wzmocnić wsparcie na przywracanie potencjału produkcji rolnej dostępne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013(6), poprzez zapewnienie większej elastyczności budżetowej w odniesieniu do progu nieobniżania poziomu ochrony przewidzianego w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2220(7) (zwanego dalej „progiem nieobniżania poziomu ochrony”). (3) Nowe działanie będzie finansowane za pośrednictwem EFRROW, dlatego mają do niego zastosowanie ramy prawne ustanowione na okres programowania 2014–2020, w szczególności przepisy szczegółowe rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013(8), a także akty delegowane i akty wykonawcze przyjęte na podstawie tych rozporządzeń. (4) Okres programowania EFRROW przedłużono rozporządzeniem (UE) 2020/2220 do dnia 31 grudnia 2022 r., a wdrażanie będzie trwało do dnia 31 grudnia 2025 r. W rozporządzeniu (UE) 2020/2220 przewidziano również przepisy przejściowe, które mają mieć zastosowanie w okresie przedłużenia. EFRROW jest obecnie w tym przedłużonym okresie wdrażania, dlatego należy określić warunki dotyczące nowego działania oraz przewidzieć większą elastyczność budżetową w odniesieniu do progu nieobniżania poziomu ochrony, zmieniając rozporządzenie (UE) 2020/2220. (5) Aby zapewnić większą elastyczność budżetową w celu przeniesienia środków finansowych na nowe działanie i istniejące poddziałanie służące przywracaniu potencjału produkcji rolnej, przy jednoczesnym kontynuowaniu planowanych inwestycji i działań w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i gotowości na nie, a także przystosowania się do zmiany klimatu w celu złagodzenia skutków coraz częstszych klęsk żywiołowych spowodowanych zmianą klimatu, należy zezwolić państwom członkowskim na ustalenie progu nieobniżania poziomu ochrony na poziomie niższym o maksymalnie 15 punktów procentowych, ale nie poniżej minimalnego progu 30 %. (6) Aby państwa członkowskie mogły w pełni usunąć skutki klęsk żywiołowych występujących w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tym dniu, należy umożliwić im wybór operacji w zakresie wsparcia, które zostały fizycznie ukończone lub w pełni wdrożone przed przedłożeniem instytucji zarządzającej wniosku o dofinansowanie w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich, pod warunkiem że te operacje są odpowiedzią na takie klęski żywiołowe. (7) Wsparcie w ramach nowego działania, którego celem jest zapewnienie konkurencyjności MŚP, a także rentowności rolników i posiadaczy lasów, powinno przede wszystkim skupić się na przekazywaniu zasobów beneficjentom najbardziej dotkniętym klęskami żywiołowymi oraz przyznawać te zasoby na podstawie obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriów. Wsparcie powinno być udzielane wyłącznie tym beneficjentom, w przypadku których co najmniej 30 % odpowiedniej produkcji lub potencjału uległo zniszczeniu wskutek formalnie uznanej klęski żywiołowej, lub środków przyjętych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031(9) w związku z taką klęską żywiołową. (8) Ze względu na pilny, tymczasowy i nadzwyczajny charakter nowego działania oraz potrzebę szybkiej i prostej procedury wypłaty odpowiednich kwot należy ustalić jednorazową płatność i datę zakończenia stosowania nowego działania. (9) Aby zwiększyć wsparcie dla rolników, posiadaczy lasów lub MŚP najbardziej dotkniętych klęskami żywiołowymi, zasadnym jest zezwolenie państwom członkowskim na dostosowanie poziomu płatności ryczałtowych do określonych kategorii kwalifikujących się beneficjentów, na przykład poprzez ustalenie pewnych zakresów lub szerokich kategorii kwalifikujących się beneficjentów, w oparciu o obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria. (10) Przyznając wsparcie na nowe działanie, państwa członkowskie powinny uwzględnić wsparcie przyznane w ramach innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia lub prywatnych programów mających na celu odpowiedź na skutki klęsk żywiołowych. (11) Zasoby przeznaczone na nowe działanie należy zaprogramować ze stopą współfinansowania w wysokości do 100 %. (12) Aby zapewnić odpowiednie finansowanie nowego działania bez uszczerbku dla innych celów programów rozwoju obszarów wiejskich, należy ustalić maksymalny udział wkładu Unii w nowe działanie. (13) Wsparciem na rzecz przywracania potencjału produkcji rolnej i leśnej w odpowiedzi na klęski żywiołowe należy priorytetowo objąć operacje oparte na zasadzie „lepszego odbudowywania”, polegającej na wykorzystaniu etapów odbudowy, rehabilitacji i rekonstrukcji po wystąpieniu klęski do zwiększenia odporności sektora rolnego i leśno-drzewnego poprzez integrację środków zmniejszających ryzyko związane z klęskami żywiołowymi, jak wskazano w ramach z Sendai dotyczących ograniczania ryzyka klęsk żywiołowych w latach 2015–2030 Biura ONZ ds. Zmniejszania Ryzyka Związanego z Klęskami Żywiołowymi, przy jednoczesnym zapewnieniu, aby wskazane operacje stanowiły jak najlepszy stosunek kwoty wsparcia do stopnia realizacji celu, jakim jest zapewnienie odporności na klęski żywiołowe. (14) Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne beneficjentów dotkniętych kląskami żywiołowymi i państw członkowskich przy uznawaniu „siły wyższej”, państwa członkowskie powinny mieć możliwość uznania całego obszaru za obszar poważnie dotknięty klęską żywiołową. (15) W celu zapewnienia jednolitych warunków wdrażania nowego działania poprzez programy rozwoju obszarów wiejskich w ramach prawnych okresu programowania 2014–2020, przedłużonego rozporządzeniem (UE) 2020/2220, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Te uprawnienia wykonawcze powinny dotyczyć przedstawienia nowego działania w programach rozwoju obszarów wiejskich, monitorowania i oceny polityki rozwoju obszarów wiejskich, przedstawiania sprawozdań dotyczących rocznego wdrażania oraz wdrażania kontroli i kar. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011(10). (16) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie łagodzenie wpływu klęsk żywiołowych na unijne sektory rolno-spożywczy i leśno-drzewny poprzez udzielanie nadzwyczajnego tymczasowego wsparcia za pośrednictwem EFRROW, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. (17) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) 2020/2220. (18) Z uwagi na niszczycielskie skutki obecnych klęsk żywiołowych oraz pilną potrzebę złagodzenia ich wpływu na unijny sektor rolno-spożywczy i leśno-drzewny,należy zastosować wyjątek od terminu ośmiu tygodni przewidziany w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej załączonego do TUE, do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. (19) W celu zapewnienia sprawnego wdrożenia nowego działania oraz z uwagi na jego pilny charakter, spowodowany naglącą potrzebą złagodzenia wpływu klęsk żywiołowych na unijny sektor rolno-spożywczy i leśno-drzewny, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W rozporządzeniu (UE) 2020/2220 wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 ust. 2 dodaje się akapit w brzmieniu:" „Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego zdanie drugie przy przesuwaniu i wydawaniu środków finansowych na działania, o których mowa w art. 6a niniejszego rozporządzenia i w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, państwa członkowskie mogą obniżyć ogólny udział wkładu EFRROW zarezerwowanego na działania, o których mowa w art. 59 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. Wartość, o którą obniża się udział wkładu, nie może przekraczać kwot EFRROW przeniesionych na działania, o których mowa w art. 6a niniejszego rozporządzenia i w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, ani 15 punktów procentowych ogólnego udziału wkładu EFRROW określonego w programach rozwoju obszarów wiejskich w działania, o których mowa w art. 59 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. W tym celu uwzględnia się ogólny udział wkładu EFRROW w wysokości określonej w programach rozwoju obszarów wiejskich w momencie przedłużenia okresu obowiązywania programów wspieranych z EFRROW do dnia 31 grudnia 2022 r., zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Całkowity udział zarezerwowany na działania, o których mowa w art. 59 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, nie może być niższy niż minimalny próg określony w tym artykule. Takie samo obniżenie wyrażone w punktach procentowych można zastosować do dodatkowych zasobów, o których mowa w art. 58a ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, bez przenoszenia środków na działania, o których mowa w art. 6a niniejszego rozporządzenia i w art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.”; "2) w art. 2 dodaje się ustęp w brzmieniu:" „5. Na zasadzie odstępstwa od art. 65 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 instytucja zarządzająca może wybrać do celów wsparcia operacje, które zostały fizycznie ukończone lub w pełni zrealizowane przed przedłożeniem instytucji zarządzającej wniosku o dofinansowanie, pod warunkiem że operacje te są realizowane w ramach działań, o których mowa w art. 6a niniejszego rozporządzenia i w art. 18 ust. 1 lit. b) lub art. 24 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, oraz pod warunkiem że takie operacje stanowią odpowiedź na klęskę żywiołową występującą w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tym dniu.”; "3) dodaje się artykuły w brzmieniu:" „Artykuł 6a Nadzwyczajne tymczasowe wsparcie dla rolników, posiadaczy lasów i MŚP szczególnie dotkniętych klęskami żywiołowymi 1. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu obejmuje pomoc nadzwyczajną dla rolników, posiadaczy lasów oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) szczególnie dotkniętych klęskami żywiołowymi, w celu zapewnienia ciągłości ich działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym artykule. 2. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu uzależnione jest od formalnego uznania przez właściwe organy publiczne państw członkowskich, że klęska żywiołowa zdefiniowana w art. 2 ust. 1 lit. k) rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 występowała w dniu 1 stycznia 2024 r. lub po tym dniu i że ta klęska żywiołowa lub środki przyjęte zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031* w celu zwalczenia lub ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby roślin lub agrofaga spowodowały zniszczenie co najmniej 30 % odpowiedniej produkcji lub potencjału. 3. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu przyznaje się:
W odniesieniu do przetwarzania produktów rolnych wynikiem procesu produkcji może być produkt nieobjęty załącznikiem I do TFUE. 4. Państwa członkowskie kierują wsparcie na podstawie niniejszego artykułu do beneficjentów najbardziej dotkniętych klęskami żywiołowymi poprzez określenie, w oparciu o dostępne dowody, warunków kwalifikujących. 5. Wsparcie na podstawie niniejszego artykułu ma formę płatności ryczałtowej, która ma zostać wypłacona do dnia 31 grudnia 2025 r. na podstawie wniosków o wsparcie zatwierdzonych przez właściwy organ do dnia 30 czerwca 2025 r. Poziom płatności może być zróżnicowany w zależności od poszczególnych kategorii beneficjentów zgodnie z obiektywnymi i niedyskryminacyjnymi kryteriami. 6. Maksymalna kwota wsparcia na podstawie niniejszego artykułu nie przekracza 42 000 EUR na beneficjenta. 7. Przyznając wsparcie na podstawie niniejszego artykułu, państwa członkowskie uwzględniają wsparcie przyznane w ramach innych krajowych lub unijnych instrumentów wsparcia lub prywatnych programów reagowania na skutki klęsk żywiołowych, aby zapewnić należyte zarządzanie finansami zgodnie z art. 33 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509, jeżeli ma on zastosowanie, a przy tym kierują wsparcie do beneficjentów najbardziej dotkniętych klęskami żywiołowymi. Artykuł 6b Przepisy mający zastosowanie do nadzwyczajnego tymczasowego wsparcia dla rolników, posiadaczy lasów oraz MŚP szczególnie dotkniętych klęskami żywiołowymi 1. Nadzwyczajne tymczasowe wsparcie, o którym mowa w art. 6a niniejszego rozporządzenia, finansowane jest z EFRROW jako działanie w rozumieniu art. 13 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. 2. Maksymalny wkład EFRROW w działanie, o którym mowa w art. 6a, wynosi 100 %. 3. Wsparcie z EFRROW przewidziane na działanie, o którym mowa w art. 6a, nie przekracza 10 % całkowitego wkładu EFRROW w program rozwoju obszarów wiejskich na lata 2021–2022. Artykuł 6c Siła wyższa W odniesieniu do wykonywania rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 do celów finansowania WPR, zarządzania nią i monitorowania jej przy uznawaniu przypadków »siły wyższej«, o której mowa w art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia, w przypadku gdy poważna klęska żywiołowa ma poważny wpływ na dobrze określony obszar, zainteresowane państwo członkowskie może uznać, że cały obszar został poważnie dotknięty tą klęską żywiołową. Artykuł 6d Uprawnienia wykonawcze Komisji 1. Komisja może przyjmować akty wykonawcze ustanawiające przepisy niezbędne do wdrożenia działania, o którym mowa w art. 6a, poprzez programy rozwoju obszarów wiejskich w ramach prawnych mających zastosowanie w okresie programowania 2014–2020, przedłużonego zgodnie z art. 1, w odniesieniu do:
2. Akty wykonawcze, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, są przyjmowane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011***. Artykuł 6e Procedura komitetowa 1. W wykonywaniu uprawnień wykonawczych określonych w art. 6d ust. 1 lit. a), b) i c) niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich ustanowiony na podstawie art. 84 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2. W wykonywaniu uprawnień wykonawczych określonych w art. 6d ust. 1 lit. d) niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet ds. Funduszy Rolniczych ustanowiony na podstawie art. 103 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2116***. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. ____________________________ * Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2016/2031/oj). ** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509 z dnia 23 września 2024 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (Dz.U. L, 2024/2509, 26.9.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/2509/oj). *** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13, ELI: https://eur-lex.europa.eu/eli/reg/2011/182/oj). **** Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2116 z dnia 2 grudnia 2021 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 (Dz.U. L 435 z 6.12.2021, s. 187, ELI: https://eur-lex.europa.eu/eli/reg/2021/2116/oj).”. "Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w ... W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodnicząca Przewodniczący
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Leśny materiał rozmnożeniowy kategorii „przetestowany” |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) Parlament Europejski, – uwzględniając zmieniony wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2024)0517), – uwzględniając art. 294 ust. 2 i art. 43 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C10‑0167/2024), – uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 4 grudnia 2024 r.(1), – uwzględniając art. 60 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A10-0022/2024), 1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu; 2. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie; 3. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym. Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. w celu przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/... w sprawie zmiany decyzji Rady 2008/971/WE w odniesieniu do leśnego materiału rozmnożeniowego kategorii „przetestowany”, jego etykietowania oraz aktualizacji nazw organów odpowiedzialnych za zatwierdzanie i kontrolę produkcji
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2), stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(3), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Dyrektywa Rady 1999/105/WE(4) ma zastosowanie m.in. do obrotu leśnym materiałem rozmnożeniowym w Unii. Dotyczy ona materiału rozmnożeniowego gatunków drzew i ich sztucznych mieszańców, które mają duże znaczenie dla leśnictwa w całej Unii lub w jej części. (2) W decyzji Rady 2008/971/WE(5) określono warunki, na jakich leśny materiał rozmnożeniowy kategorii „ze zidentyfikowanego źródła”, „wyselekcjonowany” i „kwalifikowany”, wyprodukowany w państwach trzecich wymienionych w załączniku I do tej decyzji w odniesieniu do zatwierdzania i rejestracji materiału podstawowego, a następnie produkcji leśnego materiału rozmnożeniowego z tego materiału podstawowego, ma być przywożony do Unii. Zainteresowane państwa trzecie wdrożyły system certyfikacji leśnego materiału rozmnożeniowego przemieszczanego w handlu międzynarodowym (zwany dalej „Systemem Nasion i Roślin Leśnych OECD”). (3) System Nasion i Roślin Leśnych OECD zmieniono w 2013 r., aby uwzględnić leśny materiał rozmnożeniowy kategorii „przetestowany” oprócz kategorii leśnego materiału rozmnożeniowego „ze zidentyfikowanego źródła”, „wyselekcjonowany” i „kwalifikowany”, objętych Systemem Nasion i Roślin Leśnych OECD od 2011 r. (4) Zgodnie z krajowymi zasadami certyfikacji leśnego materiału rozmnożeniowego (zwanymi dalej „zasadami krajowymi”) w Kanadzie, Norwegii, Serbii, Szwajcarii, Turcji, Zjednoczonym Królestwie i Stanach Zjednoczonych Ameryki, i (zwanymi dalej „określonymi państwami trzecimi”) podczas zbioru i przetwarzania materiału siewnego oraz produkcji materiału sadzeniowego ma się przeprowadzać urzędową kontrolę w terenie. (5) Według zasad krajowych określonych państw trzecich systemy zatwierdzania i rejestracji materiału podstawowego oraz dalszej produkcji leśnego materiału rozmnożeniowego z tego materiału podstawowego mają być zgodne z Systemem Nasion i Roślin Leśnych OECD. Ponadto te zasady krajowe wymagają urzędowej certyfikacji materiału siewnego i sadzeniowego kategorii „ze zidentyfikowanego źródła”, „wyselekcjonowany”, „kwalifikowany” i „przetestowany” oraz urzędowego zamykania paczek nasion zgodnie z Systemem Nasion i Roślin Leśnych OECD. (6) Wobec braku decyzji na poziomie Unii w odniesieniu do równoważności leśnego materiału rozmnożeniowego kategorii „przetestowany”, decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2021/773(6) państwa członkowskie upoważniono tymczasowo, do dnia 31 grudnia 2024 r., do podjęcia decyzji w sprawie równoważności leśnego materiału rozmnożeniowego z kategorii „przetestowany” wyprodukowanego w państwach trzecich wymienionych w załączniku I do decyzji 2008/971/WE, który obejmuje wyżej wymienione kraje trzecie. Zezwolenie to było konieczne, aby uniknąć ryzyka zakłócenia przywozu leśnego materiału rozmnożeniowego do państw członkowskich. (7) Z badania przepisów krajowych określonych państw trzecich w odniesieniu do kategorii „przetestowany” wynika, że warunki zatwierdzania materiału podstawowego uznaje się za równoważne z warunkami określonymi w dyrektywie 1999/105/WE, o ile spełnione są warunki określone w załączniku II do decyzji 2008/971/WE w odniesieniu do materiału siewnego i sadzeniowego. (8) Uległy zmianie nazwy i adresy niektórych organów odpowiedzialnych za zatwierdzanie i kontrolę produkcji, wymienionych w załączniku I do decyzji 2008/971/WE, które w związku z tym wymagają aktualizacji. (9) Możliwe jest stosowanie modyfikacji genetycznej do produkcji materiału siewnego lub sadzeniowego kategorii „przetestowany”. W związku z tym, w celu zapewnienia użytkownikom leśnego materiału rozmnożeniowego świadomych wyborów etykieta OECD oraz etykieta lub dokument dostawcy powinny zawierać informację, czy ten rodzaj modyfikacji zastosowano do produkcji materiału podstawowego tej kategorii, podobnie jak ma to miejsce obecnie w przypadku kategorii „kwalifikowany”. (10) W związku z dodaniem w załączniku II do decyzji 2008/971/WE kategorii „przetestowany” dla zapewnienia jasności i prawidłowego stosowania tej decyzji należy dodać do niej załącznik zawierający tabelę wskazującą kategorie, w ramach których dozwolony jest przywóz do Unii leśnego materiału rozmnożeniowego z różnych rodzajów materiału podstawowego. Jest to konieczne, aby zapewnić jasność prawa, spójność z dyrektywą 1999/105/WE, a także prawidłowe stosowanie tych przepisów i dokonywanie przez podmioty stosujące tę decyzję świadomych wyborów. (11) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2008/971/WE. (12) Ze względu na potrzebę zapewnienia wejścia w życie niniejszej decyzji przed wygaśnięciem decyzji wykonawczej (UE) 2021/773 w dniu 31 grudnia 2024 r. uznaje się za stosowne powołanie się na wyjątek od ośmiotygodniowego okresu przewidzianego w art. 4 Protokołu nr 1 w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej (TUE), do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. (13) Ponieważ cel niniejszej decyzji, a mianowicie rozszerzenie systemu równoważności w odniesieniu do przywozu leśnego materiału rozmnożeniowego ustanowionego decyzją 2008/971/WE o kategorię :przetestowany”, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 TUE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. (14) Niniejsza decyzja powinna wejść w życie w trybie pilnym w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, aby zapewnić jej wejście w życie przed wygaśnięciem decyzji wykonawczej (UE) 2021/773. (15) Ponieważ decyzja wykonawcza (UE) 2021/773 wygasa w dniu 31 grudnia 2024 r., niniejszą decyzję należy stosować od dnia 1 stycznia 2025 r., aby zapewnić jasność prawa i ciągłość odpowiednich przepisów,. PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Zmiany w decyzji 2008/971/WE W decyzji 2008/971/WE wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:" „Niniejsza decyzja określa warunki, na jakich ma być przywożony do Unii leśny materiał rozmnożeniowy kategorii »ze zidentyfikowanego źródła«, »wyselekcjonowany«, »kwalifikowany« i »przetestowany«, wyprodukowany w krajach trzecich wymienionych w załączniku I.”; "2) art. 3 ust. 2 otrzymuje brzmienie:" „2. Materiał siewny i sadzeniowy kategorii »ze zidentyfikowanego źródła«, »wyselekcjonowany«, »kwalifikowany« i »przetestowany« z gatunków i ich sztucznych mieszańców wymienionych w załączniku I do dyrektywy 1999/105/WE, wyprodukowany w krajach trzecich wymienionych w załączniku I do niniejszej decyzji i urzędowo certyfikowany przez organy krajów trzecich wymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy, uznaje się za równoważny z materiałem siewnym i sadzeniowym zgodnym z dyrektywą 1999/105/WE, o ile spełnia warunki określone w załączniku II do niniejszej decyzji.”; "3) załączniki zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Wejście w życie i stosowanie Niniejsza decyzja wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2025 r. Sporządzono w …. W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodnicząca Przewodniczący ZAŁĄCZNIK W załącznikach do decyzji 2008/971/WE wprowadza się następujące zmiany: 1) Załącznik I otrzymuje brzmienie:
”; 2) w załączniku II sekcja C otrzymuje brzmienie: „C. Dodatkowe warunki odnoszące się do materiału siewnego i sadzeniowego kategorii »kwalifikowany« i »przetestowany«, wyprodukowanego w krajach trzecich. W odniesieniu do materiału siewnego i sadzeniowego kategorii »kwalifikowany« i »przetestowany« etykieta OECD i etykieta lub dokument dostawcy określają, czy w produkcji materiałów podstawowych zastosowano modyfikację genetyczną.”; 3) dodaje się załącznik w brzmieniu: „ZAŁĄCZNIK III KATEGORIE, W RAMACH KTÓRYCH LEŚNY MATERIAŁ ROZMNOŻENIOWY Z RÓŻNYCH RODZAJÓW MATERIAŁU PODSTAWOWEGO MOŻE BYĆ PRZYWOŻONY DO UNII
”.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Uruchomienie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji: wniosek złożony przez Belgię – EGF/2024/002 BE/Limburg machinery and paper |
| |||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Parlament Europejski, – uwzględniając wniosek Komisji przedłożony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2024)0370 – C10‑0166/2024), – uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/691 z dnia 28 kwietnia 2021 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji dla Zwalnianych Pracowników (EFG) oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1309/2013(1) („rozporządzenie w sprawie EFG”), – uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021−2027(2), zmienione rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) 2024/765(3), w szczególności jego art. 8, – uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych(4), w szczególności jego pkt 9, – uwzględniając zasady Europejskiego filaru praw socjalnych oraz cele określone w Planie działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych, – uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A10-0019/2024), A. mając na uwadze, że Unia opracowała instrumenty ustawodawcze i budżetowe w celu udzielenia dodatkowego wsparcia pracownikom dotkniętym skutkami istotnych zmian w strukturze światowego handlu lub światowego kryzysu finansowego i gospodarczego oraz z myślą o ułatwieniu im powrotu na rynek pracy; mając na uwadze, że pomoc ta przybiera postać wsparcia finansowego udzielanego pracownikom i przedsiębiorstwom, dla których pracowali; B. mając na uwadze, że Belgia złożyła wniosek EGF/2024/002 BE/Limburg machinery and paper o wkład finansowy z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG) w następstwie 681 zwolnień(5) w sektorze działalności gospodarczej zaklasyfikowanym do działu 17 (Produkcja papieru i wyrobów z papieru) i działu 28 (Produkcja maszyn i urządzeń) według klasyfikacji NACE Rev. 2 w regionie Provincie Limburg w okresie odniesienia, który w przypadku tego wniosku trwał od 31 grudnia 2023 r. do 30 kwietnia 2024 r.; C. mając na uwadze, że wniosek dotyczy 567 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Sappi Lanaken NV (papier) oraz 114 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Purmo Group Belgium NV (maszyny); D. mając na uwadze, że wniosek opiera się na kryterium interwencji określonym w art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia w sprawie EFG, które wymaga co najmniej 200 zwolnień w czteromiesięcznym okresie odniesienia w przedsiębiorstwach działających w tych samych lub różnych sektorach gospodarki i zlokalizowanych w tym samym regionie; E. mając na uwadze, że pandemia COVID-19 i rosyjska wojna napastnicza przeciwko Ukrainie zmniejszyły konkurencyjność gospodarczą i mają negatywny wpływ na wzrost gospodarczy w Belgii; F. mając na uwadze, że przedsiębiorstwo Sappi Lanaken specjalizowało się w produkcji bezdrzewnego papieru powlekanego; mając na uwadze, że spadek popytu na produkty graficzne wynikający ze zwiększonej cyfryzacji doprowadził do rosnącej nadwyżki mocy produkcyjnych w europejskim sektorze bezdrzewnego papieru powlekanego; mając na uwadze, że bez znacznych inwestycji Sappi Lanaken nie będzie mogło przejść na produkcję innych wyrobów papierniczych, na które popyt jest większy, w związku z czym grupa Sappi postanowiła wstrzymać produkcję w Lanaken i zamknąć zakład, ponieważ nie można było znaleźć odpowiedniego nabywcy ze względu na strukturalną nadwyżkę mocy produkcyjnych w tym sektorze; G. mając na uwadze, że w latach 2018–2023 wielkość produkcji grzejników panelowych grupy Purmo stale spadała z 820 000 sztuk w 2018 r. do 320 000 w 2023 r. (-60 %); mając na uwadze, że jeśli porówna się koszty produkcji poszczególnych zakładów grupy Purmo w Europie, widać, że zakład w Zonhoven znajduje się w niekorzystnej sytuacji, ponieważ jego koszty są o 17–35 % wyższe; mając na uwadze, że grupa Purmo podjęła decyzję o zaprzestaniu produkcji grzejników panelowych o szerokości 50 mm w zakładzie w Zonhoven i o zamknięciu odpowiedniej linii produkcyjnej; mając na uwadze, że w związku z nieoczekiwaną sytuacją dotyczącą dostępności i cen gazu, wynikającą z rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, oraz w związku z przepisami Unii sprzyjającymi niskotemperaturowym systemom grzewczym ze szkodą dla grzejników panelowych wzrost popytu jest mało prawdopodobny, ponieważ rynek grzejników panelowych będzie w coraz większym stopniu ograniczał się do wymiany używanych już jednostek; H. mając na uwadze, że oba przedsiębiorstwa, zgodnie z prawem belgijskim, zastosowały obowiązkową procedurę informowania przedstawicieli pracowników i konsultowania się z nimi oraz utworzyły jednostkę ds. zatrudnienia, której celem jest zapewnienie pracownikom objętym zwolnieniami grupowymi usług w zakresie zwolnień monitorowanych; I. mając na uwadze, że wkłady finansowe z EFG powinny być ukierunkowane przede wszystkim na środki aktywnej polityki rynku pracy i zindywidualizowane usługi, które mają na celu szybką reintegrację beneficjentów poprzez umożliwienie im godnego i trwałego zatrudnienia w ich pierwotnym sektorze działalności lub poza nim, przy jednoczesnym przygotowaniu ich do funkcjonowania w bardziej ekologicznej i cyfrowej gospodarce europejskiej; J. mając na uwadze, że środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 30 mln EUR (w cenach z 2018 r.), jak określono w art. 8 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093, zmienionego rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) 2024/765; 1. zgadza się z Komisją, że warunki wymienione w art. 4 ust. 2 lit. c) rozporządzenia w sprawie EFG zostały spełnione i że Belgia ma prawo do wkładu finansowego w wysokości 704 135 EUR na mocy tego rozporządzenia, co stanowi 60 % łącznych kosztów wynoszących 1 173 559 EUR, na które składają się wydatki na zindywidualizowane usługi w wysokości 1 126 559 EUR oraz wydatki w wysokości 47 000 EUR na działania przygotowawcze, działania w zakresie zarządzania, dostarczania i upowszechniania informacji oraz działania w zakresie kontroli i sprawozdawczości; 2. zauważa, że władze belgijskie złożyły wniosek 19 lipca 2024 r. oraz że po przekazaniu przez Belgię dodatkowych informacji Komisja zakończyła ocenę wniosku 5 listopada 2024 r. i przekazała ją Parlamentowi tego samego dnia; 3. zauważa, że wniosek dotyczy 567 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Sappi Lanaken oraz 114 pracowników zwolnionych w przedsiębiorstwie Purmo Group Belgium; zauważa ponadto, że pomocą objętych zostanie łącznie 632 pracowników i że są to prawie wyłącznie mężczyźni; 4. podkreśla, że sytuacja na rynkach pracy w Lanaken i Zonhoven jest gorsza niż w całej Limburgii czy Flandrii, a stosunek liczby ludności aktywnej zawodowo do dostępnych miejsc pracy jest znacznie niższy niż w całej Limburgii lub we Flandrii; podkreśla, że liczba miejsc pracy w przemyśle dostępnych w Limburgii spadła w 2023 r. o 15 %; 5. zwraca uwagę, że profile zwolnionych pracowników, z których jedna trzecia ma co najmniej 55 lat, a 30 % ma niski poziom wykształcenia, przekładają się na poważne bariery na rynku pracy; podkreśla, że biorąc pod uwagę tendencję spadkową w zakresie wolnych miejsc pracy i ich rozmieszczenie geograficzne, pracownicy ci będą potrzebowali dodatkowego wsparcia, dostosowanego do ich potrzeb, aby móc wrócić na rynek pracy; 6. przypomina, że władze belgijskie muszą uznać pochodzenie i zagwarantować widoczność unijnego finansowania oraz podkreślać unijną wartość dodaną interwencji przez spójne, skuteczne i ukierunkowane informacje kierowane do różnych grup odbiorców, w tym beneficjentów objętych pomocą, władz lokalnych i regionalnych, partnerów społecznych, mediów i ogółu społeczeństwa; 7. uważa, że zapewnienie zwolnionym pracownikom możliwości zdobycia kwalifikacji niezbędnych do przyszłego zatrudnienia stanowi odpowiedzialność społeczną Unii i państw członkowskich, biorąc pod uwagę, że transformacja cyfrowa i ekologiczna ma znaczący wpływ na ich sektory, a jednocześnie prowadzi do zmniejszenia popytu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Belgia sporządziła skoordynowany pakiet zindywidualizowanych usług w porozumieniu z beneficjentami objętymi pomocą, ich przedstawicielami i z partnerami społecznymi; 8. podkreśla, że wsparcie z EFG musi być częścią szerszej strategii na rzecz zwolnionych pracowników i ich regionu, na wszystkich szczeblach politycznych, w tym obejmować wsparcie udzielane za pośrednictwem odpowiednich instrumentów finansowania Unii, w celu dopilnowania, by nikt nie został pominięty podczas transformacji cyfrowej i klimatycznej; 9. przypomina, że zindywidualizowane usługi, które mają zostać zapewnione pracownikom, obejmują następujące działania: doradca ds. interwencji socjalnych, poradnictwo, doradztwo i orientacja zawodowa, aktywna pomoc w poszukiwaniu pracy, szkolenie, nabywanie nowych kwalifikacji i szkolenie zawodowe, w tym szkolenie w zakresie umiejętności cyfrowych, a także szkolenie w miejscu pracy; 10. zauważa, że Belgia rozpoczęła świadczenie zindywidualizowanych usług na rzecz beneficjentów objętych pomocą 26 grudnia 2023 r., a zatem okres kwalifikowalności do otrzymania wkładu finansowego z EFG będzie trwał od tego dnia do upłynięcia 24 miesięcy od daty wejścia w życie decyzji w sprawie finansowania; 11. zauważa, że Belgia zaczęła ponosić wydatki administracyjne związane z wdrażaniem EFG 20 listopada 2023 r. i że takie wydatki będą kwalifikowały się zatem do przyznania wkładu finansowego z EFG od tego dnia do upłynięcia 31 miesięcy od daty wejścia w życie decyzji w sprawie finansowania; 12. podkreśla, że władze belgijskie potwierdziły, iż przy dostępie do proponowanych działań i ich wdrażaniu przestrzegane będą zasady równego traktowania i niedyskryminacji oraz że będzie się zapobiegać wszelkim przypadkom podwójnego finansowania; 13. przypomina, że aby zapewnić pełną dodatkowość środków, pomoc z EFG nie może zastępować działań, za które na mocy prawa krajowego lub układów zbiorowych odpowiedzialne są przedsiębiorstwa, ani też żadnych świadczeń lub praw zwolnionych pracowników; przypomina, że państwa członkowskie ubiegające się o wsparcie finansowe z EFG muszą dopilnować, aby spełnione zostały wymogi dotyczące zwolnień grupowych określone w prawie krajowym i unijnym oraz aby dane przedsiębiorstwo zajęło się odpowiednio pracownikami; 14. wzywa władze belgijskie i inne państwa członkowskie do proaktywnego podejmowania środków zapobiegawczych, aby dostosować przemysł do globalizacji oraz zmian technologicznych i środowiskowych, a także chronić pracowników przed utratą pracy i innymi negatywnymi skutkami globalizacji; 15. zatwierdza decyzję załączoną do niniejszej rezolucji; 16. zobowiązuje swoją przewodniczącą do podpisania wraz z przewodniczącym Rady niniejszej decyzji i zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; 17. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji wraz z załącznikiem Radzie i Komisji. ZAŁĄCZNIK DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji dla Zwalnianych Pracowników w następstwie wniosku złożonego przez Belgię (EGF/2024/002 BE/Limburg machinery and paper) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/691 z dnia 28 kwietnia 2021 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji dla Zwalnianych Pracowników (EFG) oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1309/2013(6), w szczególności jego art. 15 ust. 1 akapit pierwszy, uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 16 grudnia 2020 r. między Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych(7), w szczególności jego pkt 9, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Celami Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji dla Zwalnianych Pracowników (EFG) są okazywanie solidarności oraz wspieranie godnego i trwałego zatrudnienia w Unii przez zapewnienie wsparcia zwolnionym pracownikom i osobom, które zaprzestały prowadzenia działalności na własny rachunek, w przypadku istotnych działań restrukturyzacyjnych, oraz udzielenie im pomocy w jak najszybszym powrocie do godnego i trwałego zatrudnienia. (2) Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093(8) zmienionego rozporządzeniem Rady (UE, Euratom) 2024/765(9) i art. 16 rozporządzenia (UE) 2021/691 środki EFG nie mogą przekroczyć maksymalnej rocznej kwoty 30 mln EUR (w cenach z 2018 r.). (3) 19 lipca 2024 r. Belgia złożyła wniosek o uruchomienie EFG zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/691 w związku ze zwolnieniami pracowników w sektorach gospodarki zaklasyfikowanych do działu 17 (Produkcja papieru i wyrobów z papieru) oraz do działu 28 (Produkcja maszyn i urządzeń) według klasyfikacji NACE Rev. 2 w regionie Provincie Limburg w Belgii (BE22) zaliczanym do poziomu NUTS 2. Wniosek został uzupełniony o dodatkowe informacje złożone zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2021/691. Na podstawie oceny dokonanej przez Komisję we wniosku dotyczącym decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia środków(10) uznaje się, że wniosek ten spełnia warunki przyznania wkładu finansowego z EFG określone w art. 13 rozporządzenia (UE) 2021/691. (4) Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy w kwocie 704 135 EUR w odpowiedzi na wniosek złożony przez Belgię. (5) W celu ograniczenia do minimum czasu potrzebnego do uruchomienia EFG niniejszą decyzję należy stosować od dnia jej przyjęcia, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 W ramach budżetu ogólnego Unii na rok budżetowy 2024 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji dla Zwalnianych Pracowników, aby udostępnić kwotę 704 135 EUR w środkach na zobowiązania i środkach na płatności. Artykuł 2 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Stosuje się ją od dnia [dzień przyjęcia](11). Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady Przewodnicząca Przewodniczący
| ||||||||||||||||||||||||||||||
| Działalność Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich |
| |||||||||||||||||||||||||
Parlament Europejski, – uwzględniając sprawozdanie roczne z działalności Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w 2023 r., – uwzględniając art. 10 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 15, art. 24 akapit trzeci, art. 228 i art. 298 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), – uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego (UE, Euratom) 2021/1163 z dnia 24 czerwca 2021 r. określające przepisy i ogólne warunki regulujące wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Statut Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich) i uchylające decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom(1), – uwzględniając art. 11, 41, 42 i 43 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (Karta), – uwzględniając Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, – uwzględniając Europejski kodeks dobrej praktyki administracyjnej przyjęty przez Parlament 6 września 2001 r., – uwzględniając umowę ramową w sprawie współpracy, zawartą pomiędzy Parlamentem a Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich 15 marca 2006 r., która weszła w życie 1 kwietnia 2006 r., – uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie działalności Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, – uwzględniając art. 55 oraz art. 148 ust. 2 Regulaminu, – uwzględniając sprawozdanie Komisji Petycji (A10-0016/2024), A. mając na uwadze, że sprawozdanie roczne z działalności Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w 2023 r. zostało oficjalnie przedłożone przewodniczącej Parlamentu Europejskiego 18 kwietnia 2024 r., a 4 września 2024 r. rzeczniczka Emily O’Reilly przedstawiła w Brukseli swoje sprawozdanie Komisji Petycji; B. mając na uwadze, że na mocy art. 20, 24 i 228 TFUE Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich uprawniony jest do przyjmowania skarg dotyczących przypadków niewłaściwego administrowania w działaniach instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych Unii, z wyłączeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykonującego swoje funkcje sądowe; C. mając na uwadze, że art. 15 TFUE stanowi, iż „w celu wspierania dobrych rządów i zapewnienia uczestnictwa społeczeństwa obywatelskiego instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii działają z jak największym poszanowaniem zasady otwartości” oraz że „każdy obywatel Unii i każda osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę statutową w państwie członkowskim ma prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii”; D. mając na uwadze, że art. 41 Karty stanowi, iż „każdy ma prawo do bezstronnego i sprawiedliwego rozpatrzenia swojej sprawy w rozsądnym terminie przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii”; E. mając na uwadze, że art. 43 Karty stanowi, że „każdy obywatel Unii i każda osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w państwie członkowskim ma prawo zwracać się do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w przypadkach niewłaściwego administrowania w działaniach instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, z wyłączeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykonującego swoje funkcje sądowe”; F. mając na uwadze, że art. 298 ust. 1 TFUE stanowi, że „wykonując swoje zadania, instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej”; G. mając na uwadze, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich może proponować zalecenia i sugerować środki zaradcze i usprawnienia mające na celu rozwiązanie różnych aspektów niewłaściwego administrowania; H. mając na uwadze, że w 2023 r. rzeczniczka wszczęła 398 dochodzeń, w tym 393 na podstawie skarg, a pięć z inicjatywy własnej, oraz zamknęła 372 dochodzenia (369 na podstawie skarg, a trzy z inicjatywy własnej); I. mając na uwadze, że w 2023 r. zdecydowana większość dochodzeń dotyczyła Komisji (250 dochodzeń, czyli 62,81 %), a następnie Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) (47 dochodzeń, czyli 11,81 %), Parlamentu Europejskiego (16 dochodzeń, czyli 4,02 %) i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) (11 dochodzeń, czyli 2,76 %); mając na uwadze, że pozostałe dochodzenia dotyczyły następujących instytucji: Rady Unii Europejskiej (7 dochodzeń, czyli 1,76 %), Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (7 dochodzeń, czyli 1,76 %), Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (6 dochodzeń, czyli 1,51 %), Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (6 dochodzeń, czyli 1,51 %), Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (5 dochodzeń, czyli 1,26 %), innych agencji UE (33 dochodzenia, czyli 8,27 %) oraz innych instytucji lub organów UE (12 dochodzeń, czyli 3,01 %); J. mając na uwadze, że w 2023 r. największy odsetek dochodzeń dotyczył Komisji, której działalność administracyjna jako organu wykonawczego UE budzi duże zainteresowanie opinii publicznej; K. mając na uwadze, że w dochodzeniach zakończonych w 2023 r. w 99 przypadkach (26,6 %) nie stwierdzono niewłaściwego administrowania, w 206 przypadkach (55,4 %) instytucja znalazła rozwiązanie lub częściowe rozwiązanie, w 46 przypadkach (12,4 %) dalsze dochodzenia nie były uzasadnione, a w 27 przypadkach (7,3 %) stwierdzono niewłaściwe administrowanie; L. mając na uwadze, że trzy główne kwestie będące przedmiotem dochodzeń zakończonych przez rzeczniczkę w 2023 r. dotyczyły przejrzystości i rozliczalności (np. dostępu do informacji i dokumentów) (34,2 %), kultury sprawowania służby publicznej (21,5 %) oraz zatrudnienia (15,3 %); mając na uwadze, że inne zastrzeżenia dotyczyły dobrego zarządzania kwestiami kadrowymi, właściwego korzystania z uprawnień dyskrecjonalnych (w tym w postępowaniach w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego), właściwego zarządzania postępowaniami w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego, poszanowania praw podstawowych, poszanowania praw procesowych, dotacji, zamówień publicznych, umów, kwestii etycznych, udziału społeczeństwa w procesie decyzyjnym UE oraz należytego zarządzania finansami; M. mając na uwadze, że w 2023 r. rzeczniczka prowadziła również szerzej zakrojone dochodzenia i inicjatywy strategiczne dotyczące kwestii systemowych w instytucjach Unii, obejmujące dostęp do dokumentów, prawa podstawowe, kwestie etyczne, rozliczalność w procesie decyzyjnym oraz zatrudnienie urzędników służby cywilnej UE; N. mając na uwadze, że obywatelom UE przysługują szerokie uprawnienia w zakresie dostępu do dokumentów będących w posiadaniu administracji UE; mając na uwadze, że rzeczniczka wszczęła dochodzenie z własnej inicjatywy, zwracając się do Komisji o pilne zajęcie się systematycznymi opóźnieniami w rozpatrywaniu wniosków o dostęp do dokumentów, aby zapewnić przestrzeganie przez Komisję terminów określonych w przepisach UE dotyczących publicznego dostępu (rozporządzenie (WE) nr 1049/2001(2)); mając na uwadze, że dochodzenie ujawniło, że kiedy osoby fizyczne ubiegają się o ponowne rozpatrzenie decyzji o dostępie („wniosek potwierdzający”), Komisja w 85% przypadków nie dotrzymuje terminów określonych na mocy prawa, a większość jej odpowiedzi nadchodzi po upływie 60 dni; mając na uwadze, że opóźnienia często powodują, że uzyskane informacje tracą wartość dla wnioskodawców, ponieważ nie mogli zareagować w odpowiednim momencie procesu decyzyjnego; O. mając na uwadze, że w 2023 r. rzeczniczka opublikowała sprawozdanie specjalne w następstwie dochodzenia strategicznego dotyczącego czasu rozpatrywania przez Komisję Europejską wniosków o publiczny dostęp do dokumentów; mając na uwadze, że Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich przedłożyło sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, aby uzyskać jego wsparcie w nakłonieniu Komisji do realizacji zaleceń rzeczniczki, która uznała, że obywatele mają prawo oczekiwać lepszych praktyk ze strony otwartej, nowoczesnej i przyjaznej administracji UE; P. mając na uwadze, że parlamentarna Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych omówiła sprawozdanie specjalne, co doprowadziło do przyjęcia 14 marca 2024 r. przez Parlament Europejski rezolucji w sprawie czasu rozpatrywania przez Komisję Europejską wniosków o publiczny dostęp do dokumentów(3), w której Parlament wyraził głębokie zaniepokojenie ogromnymi opóźnieniami w procesie udzielania przez Komisję publicznego dostępu do żądanych dokumentów oraz zwrócił się do Komisji o zapobieżenie tym systematycznym i znacznym opóźnieniom; mając na uwadze, że Parlament uznał, iż rozważy wykorzystanie wszystkich dostępnych instrumentów parlamentarnych w celu zajęcia się tą sprawą; mając na uwadze, że w rezolucji odniesiono się również do negocjacji w sprawie zakupu szczepionek przeciwko COVID-19 i wezwano Komisję do ujawnienia odnośnych informacji, do bardziej proaktywnej przejrzystości, za którą odpowiedzialne są wyspecjalizowane kadry do rozpatrywania wniosków potwierdzających oraz bardziej otwartego i konstruktywnego podejścia do wnioskodawców; Q. mając na uwadze, że rzeczniczka podkreśliła, iż należy odpowiednio monitorować i egzekwować wdrażanie nowych zasad etycznych Parlamentu; R. mając na uwadze, że rzeczniczka zaobserwowała znaczne postępy we wzmacnianiu zasad etycznych w Parlamencie po aferze Katargate, ale wyraził zaniepokojenie, jeżeli chodzi o ich wdrażanie i egzekwowanie; mając na uwadze, że rzeczniczka wszczęła odrębne dochodzenie w sprawie kosztów podróży Komisji opłacanych od 2021 r. przez osoby trzecie; S. mając na uwadze, że przejrzystość jest ważną cechą społeczeństwa demokratycznego i ważnym narzędziem walki z korupcją; mając na uwadze, że obywatele UE mają prawo do najwyższego poziomu przejrzystości oraz że jak najwyższy poziom dostępności dokumentów urzędowych ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia rozliczalności; T. mając na uwadze, że w 2023 r. Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich nadal podnosiło świadomość społeczną na temat roli Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w utrzymywaniu wysokich standardów pracy w administracji UE oraz w ochronie praw obywatelskich i podstawowych wolności; 1. zatwierdza sprawozdanie roczne za 2023 r. przedstawione przez rzeczniczkę oraz wyraża uznanie dla doskonałej prezentacji dotyczącej najważniejszych faktów i danych na temat jej działalności w 2023 r.; 2. gratuluje Emily O’Reilly znakomitej pracy i niestrudzonych wysiłków na rzecz wspierania demokracji poprzez zwiększenie rozliczalności i przejrzystości w instytucjach, organach, urzędach i jednostkach organizacyjnych UE oraz dbałość o to, aby administracja UE reagowała na problemy obywateli; 3. wyraża uznanie dla konstruktywnej współpracy między rzeczniczką a Parlamentem Europejskim, w szczególności Komisją Petycji, a także innymi instytucjami UE; 4. z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie przez rzeczniczkę Przewodnika dotyczącego dostępu do dokumentów UE, którego celem jest podniesienie świadomości obywateli na temat ich prawa dostępu do dokumentów oraz umożliwienie im kontrolowania procesu decyzyjnego UE; uważa, że zasadnicze znaczenie ma dalsze przekazywanie obywatelom odpowiednich informacji na temat roli i zakresu działalności Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz jego wpływu na rozwój instytucji UE; 5. z zadowoleniem przyjmuje zalecenia wynikające z przeprowadzonego przez rzeczniczkę dochodzenia z własnej inicjatywy w sprawie czasu rozpatrywania przez Komisję wniosków o publiczny dostęp do dokumentów; wzywa Komisję do sprawniejszego rozpatrywania wniosków, do pilnego zajęcia się systemowymi opóźnieniami oraz do respektowania terminów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji; podziela opinię rzeczniczki, że żądane dokumenty i informacje często dotyczą spraw pilnych i w przypadku opóźnień dostęp do nich traci znaczenie; uważa, że Komisja musi z własnej inicjatywy publikować dokumenty i statystyki dotyczące sposobu rozpatrywania wniosków o dostęp do dokumentów, ponieważ takie informacje mają kluczowe znaczenie dla poprawy przejrzystości w tej kwestii i zwiększenia odpowiedzialności Komisji wobec obywateli; podkreśla, że przejrzystość procesu decyzyjnego była przedmiotem wielu dochodzeń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, w szczególności jeśli chodzi o lobbing; 6. podkreśla, że publiczny dostęp do dokumentów jest podstawowym prawem obywateli UE i fundamentem demokracji europejskiej; przypomina, że rozwój technologiczny i społeczny od czasu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 wymaga dostosowania dotychczasowej praktyki do nowego kontekstu cyfrowego; w tym względzie dostrzega konieczność zmiany rozporządzenia oraz wzywa Radę do podjęcia konstruktywnych negocjacji z Parlamentem i Komisją w tej sprawie, aby trzy kluczowe instytucje UE stały się wzorcami przejrzystości i rozliczalności publicznej dla całej UE; jest głęboko przekonany, że negocjacje w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 powinny opierać się na stanowisku przyjętym już przez Parlament oraz że jego zakres powinien zostać rozszerzony na wszystkie instytucje, organy i agencje UE, co poprawi rozliczalność procesu decyzyjnego; w tym kontekście przypomina, że „dokument” powinien oznaczać każdą treść danych bez względu na nośnik (zapisane na papierze, przechowywane w formie elektronicznej lub jako nagranie dźwiękowe, wizualne lub audiowizualne) dotyczących kwestii należących do zakresu odpowiedzialności instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej Unii(4); podkreśla, że instytucje powinny zachować przejrzystość w kontaktach z obywatelami, jak stwierdziła rzeczniczka w dochodzeniu w sprawie przejrzystości rozmów trójstronnych(5), w którym, choć okazała zrozumienie dla unijnego systemu negocjacji międzyinstytucjonalnych i jego szczególnych wyzwań, kiedy porusza się drażliwe kwestie, to zwróciła się do instytucji o podjęcie wysiłku, aby przezwyciężyć wyzwania i umożliwić obywatelom skuteczne korzystanie z ich demokratycznych praw; 7. popiera wnioski zawarte w sprawozdaniu specjalnym rzeczniczki(6) dla Parlamentu Europejskiego dotyczącym czasu, jakiego Komisji Europejskiej potrzebuje, aby rozpatrzyć wnioski o publiczny dostęp do dokumentów, i wyraża zaniepokojenie oceną rzeczniczki, zgodnie z którą systemowe i znaczne opóźnienia w rozpatrywaniu przez Komisję wniosków o publiczny dostęp do dokumentów oznaczają niewłaściwe administrowanie; podkreśla, jak ważne jest, aby Komisja przeznaczyła więcej środków na rozpatrywanie wniosków potwierdzających na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, i wskazuje na potrzebę bardziej proaktywnego zapewniania przejrzystości i bardziej konstruktywnego podejścia do wnioskodawców; wzywa Komisję do priorytetowego zaradzenia tej sytuacji poprzez zreformowanie zarządzania publicznym dostępem do dokumentów; przypomina Komisji o prawie Parlamentu do wnoszenia przeciwko niej skarg do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) oraz oczekuje wyraźnego i jednoznacznego zobowiązania się nowego kolegium komisarzy do zaradzenia tej sytuacji; 8. przyjmuje do wiadomości dochodzenie rzeczniczki dotyczące zakresu, w jakim Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska stosują prawo UE oraz decyzje TSUE w odniesieniu do wniosków o publiczny dostęp do dokumentów ustawodawczych, w którym rzeczniczka podkreśliła, że należy umożliwić szybki publiczny dostęp do dokumentów legislacyjnych oraz ułatwić obywatelom UE udział w procesie stanowienia prawa UE; dostrzega wagę terminowego rozpatrywania przez wszystkie instytucje wniosków o dostęp do dokumentów dla zwiększenia poczucia zaufania do procesu legislacyjnego UE, które opiera się na głównych zasadach przejrzystości i publicznego dostępu do informacji, co potwierdzono w orzecznictwie TSUE; przypomina, że zgodnie z orzecznictwem TSUE instytucje unijne mogą odmówić ujawnienia dokumentów ustawodawczych jedynie w wyjątkowych okolicznościach, a ich uzasadnienie musi być konkretne i rzeczowe; 9. przyjmuje do wiadomości wyrażony przez rzeczniczkę zamiar przeprowadzenia szerszego dochodzenia w sprawie interpretacji przez Komisję zakresu informacji o środowisku i informacji dotyczących emisji do środowiska; jest szczególnie zaniepokojony faktem, że rzeczniczka stwierdziła niewłaściwe administrowanie w związku z odmową udzielenia przez Komisję dostępu do dokumentów dotyczących emisji gazów cieplarnianych z przemysłu ceramicznego zgłoszonych w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji; ubolewa, że Komisja odrzuciła zaproponowane przez rzeczniczkę rozwiązanie i nie zapewniła przestrzegania wymogu przejrzystości ani nie dopełniła obowiązku pełnego zastosowania rozporządzenia (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty(7) oraz konwencji z Aarhus; wzywa Komisję do zagwarantowania publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska, zgodnie z prawem UE i powiązanym orzecznictwem TSUE, oraz do promowania udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji dotyczących środowiska; wyraża zaniepokojenie faktem, że odmowa Komisji udzielenia dostępu do dokumentów dotyczących emisji gazów cieplarnianych zgłaszanych w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji obejmuje więcej zakładów przemysłowych, nie tylko z branży ceramicznej, i wzywa rzeczniczkę do dalszego zwracania publicznie uwagi na jej ustalenia z dochodzenia, aby dzięki temu zwiększyć przejrzystość; przypomina, że duża liczba petycji do Parlamentu Europejskiego dotyczy braku lub ograniczonego dostępu do informacji dotyczących środowiska; 10. wzywa Radę do udzielenia pełnego publicznego dostępu do opinii prawnej na temat dyrektywy (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r.(8) Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej, zgodnie z zaleceniem rzeczniczki, która stwierdziła niewłaściwe administrowanie w tej sprawie; 11. popiera starania rzeczniczki na rzecz precyzyjniejszego wyjaśnienia, co stanowi dokument UE, i podkreśla, że instytucje UE powinny stosować się do zaleceń rzeczniczki w celu dostosowania swoich praktyk administracyjnych z uwzględnieniem zmieniających się środków komunikacji; podkreśla, że prawo obywateli do publicznego dostępu do informacji ma zastosowanie do pisemnych dokumentów fizycznych i elektronicznych, a także do nagrań audio i audiowizualnych związanych z polityką, działalnością i decyzjami instytucji UE, oraz przypomina, że wiadomości tekstowe i wiadomości natychmiastowe dotyczące spraw służbowych uznaje się za dokumenty na mocy rozporządzenia (WE) nr 1049/2001; ubolewa nad przypadkami, w których Komisja nie udzieliła publicznego dostępu do dokumentów, które miały postać wiadomości e-mail lub wiadomości tekstowych, takich jak te dotyczące projektów unijnych strategii dotyczących adaptacji gleby i lasów do zmian klimatycznych lub wymiany wiadomości między przewodniczącą Komisji a szefostwem przedsiębiorstwa farmaceutycznego w związku z zakupem szczepionek przeciwko COVID-19; 12. docenia zaangażowanie rzeczniczki na rzecz przestrzegania praw podstawowych w działaniach związanych z migracją; odnotowuje, że rzeczniczka zwróciła się do Komisji o dalsze wyjaśnienia dotyczące tego, w jaki sposób zamierza ona zagwarantować poszanowanie praw człowieka w kontekście protokołu ustaleń między UE a Tunezją, aby zapewnić przestrzeganie przez UE jej zobowiązań w zakresie praw człowieka; podkreśla, że wszystkie instytucje, organy i jednostki organizacyjne UE mają obowiązek poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności określonych w traktatach i Karcie; 13. przyjmuje do wiadomości decyzję Komisji o współpracy z władzami krajowymi i lokalnymi, aby ocenić wpływ na prawa podstawowe finansowanych przez UE ośrodków zarządzania migracją w następstwie odnośnego dochodzenia z własnej inicjatywy przeprowadzonego przez rzeczniczkę; 14. z zadowoleniem przyjmuje dochodzenia wszczęte przez rzeczniczkę w Parlamencie Europejskim w następstwie Katargate; zdecydowanie popiera ustalenia rzeczniczki, zgodnie z którymi instytucje UE muszą przestrzegać unijnych zasad etycznych i antykorupcyjnych oraz wzmacniać te zasady, a wdrażanie przez Parlament reform w tej dziedzinie musi być odpowiednio monitorowane i egzekwowane na wszystkich szczeblach; podkreśla, że Parlament i Komisja powinny zawsze zwracać szczególną uwagę na bezpośrednią i pośrednią działalność lobbingową w Parlamencie, aby zidentyfikować luki i niedociągnięcia, które mogą zwiększyć ryzyko potencjalnych konfliktów interesów; z zadowoleniem przyjmuje duże postępy poczynione w kwestii obowiązującego kodeksu postępowania posłów do Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do uczciwości i przejrzystości oraz zachęca Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do dalszego monitorowania, w stosownych przypadkach, procesu jego wdrażania; podkreśla, że należy rygorystycznie przestrzegać zasad etyki, aby zwiększyć zaufanie obywateli do instytucji europejskich; 15. podkreśla zasadniczą rolę przejrzystości, dobrej administracji oraz instytucjonalnych mechanizmów kontroli i równowagi w pracach instytucji UE; 16. odnotowuje, że rzeczniczka prowadziła dochodzenia w sprawie ryzyka konfliktu interesów w Komisji, zwłaszcza w obszarze Europejskiego Funduszu Obronnego (EFO), w tym w sprawie braku obowiązku ze strony Komisji podawania do wiadomości publicznej nazwisk ekspertów, z którymi konsultuje się w sprawie projektów związanych z EFO; w tym kontekście zwraca uwagę na sugestię rzeczniczki, aby Komisja proaktywnie publikowała deklaracje interesów składane przez członków Rady ds. Kontroli Regulacyjnej oraz, w razie potrzeby, zmieniła odpowiednie przepisy regulujące funkcjonowanie Rady; 17. przyjmuje do wiadomości apel rzeczniczki do Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) o udoskonalenie przepisów dotyczących konfliktów interesów oraz o wzmocnienie roli nadzorczej Komisji ds. Etyki i Zgodności, po tym jak wiceprezes EBI został dyrektorem generalnym krajowego banku prorozwojowego; w związku z tym zachęca rzeczniczkę, by nadal poświęcała uwagę kwestii okresów karencji i efektu „drzwi obrotowych” w odniesieniu do kadr wyższego szczebla wszystkich instytucji, agencji i organów UE w celu zapewnienia najwyższych standardów etycznych przejrzystości i odpowiedzialności publicznej; 18. z zadowoleniem przyjmuje zmiany wprowadzone przez Komisję w jej wewnętrznych wytycznych dotyczących zamówień publicznych, pozytywnie ocenione w dochodzeniu rzeczniczki, które to zmiany usprawniają postępowanie w przypadku potencjalnych konfliktów interesów zawodowych w zaproszeniach do składania ofert; 19. zachęca Komisję do większych wysiłków na rzecz poprawy przejrzystości w odniesieniu do Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) i zachęca Komisję do sprawniejszego rozpatrywania wniosków o publiczny dostęp do dokumentów związanych z RRF oraz o dalsze publikowanie wstępnych ocen wniosków państw członkowskich o płatność; 20. z zadowoleniem przyjmuje decyzję rzeczniczki o wszczęciu dochodzenia z własnej inicjatywy w sprawie opóźnień w pracach Komisji dotyczących zarządzania ryzykiem związanym z niebezpiecznymi chemikaliami; celem dochodzenia jest zbadanie opóźnień we wprowadzaniu ograniczeń w celu zmniejszenia ryzyka związanego z konkretnymi chemikaliami oraz w umieszczaniu chemikaliów na liście substancji podlegających procedurze udzielania zezwolenia; 21. jest zaniepokojony faktem, że rzeczniczka miała szereg zastrzeżeń dotyczących przejrzystości do kontaktów Komisji z przemysłem tytoniowym; zwraca jednak uwagę, że Komisja zobowiązała się do dalszej oceny narażenia swoich departamentów na lobbing ze strony przemysłu tytoniowego; przypomina Komisji, że UE i wszystkie jej państwa członkowskie są sygnatariuszami Ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu i że w związku z tym są one zobowiązane – przy okazji określania i wdrażania, w ramach polityki zdrowia publicznego, ustaleń dotyczących ograniczania użycia tytoniu – do podjęcia działań w celu ochrony tej polityki przed ingerencją ze strony tych, którzy promują interes handlowy i inne żywotne interesy przemysłu tytoniowego; 22. przypomina o bezwzględnym zobowiązaniu instytucji UE do zapewnienia usług niezależnych i dobrze wykwalifikowanych urzędników zatrudnionych w sposób otwarty i przy zapewnieniu należytej równowagi geograficznej między narodowościami a językami; zwraca uwagę, że rzeczniczka przeprowadziła dochodzenie w sprawie sposobu, w jaki Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) organizował testy wstępne w ramach procedury rekrutacji nowych pracowników do służby cywilnej UE, oraz zidentyfikowała problemy w organizacji testów przeprowadzanych wyłącznie zdalnie; wzywa EPSO do usprawnienia procedur rekrutacji poprzez dopilnowanie, aby wymogi techniczne nie stawiały niektórych kandydatów w gorszej sytuacji, oraz do dostarczania kandydatom jasnych informacji; jest zdania, że jeżeli kandydaci chcą fizycznie uczestniczyć w testach odbywających się w ośrodku egzaminacyjnym, powinni mieć taką możliwość, co było powszechną praktyką przed pandemią COVID-19; 23. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2023 r. Biuro Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich nadal nagłaśniało swoją rolę i promowało swoją działalność wśród jak najszerszego grona odbiorców oraz uczestniczyło w Europejskim Spotkaniu Młodzieży (EYE2023); podkreśla znaczenie dyskusji zorganizowanej przez rzeczniczkę z udziałem Komisji i Parlamentu na temat przestrzegania ramowych zasad uczciwości w administracji UE; 24. z zadowoleniem przyjmuje postępowania wyjaśniające prowadzone przez rzeczniczkę w następstwie skarg składanych przez osoby z niepełnosprawnościami oraz wspiera działania Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich jako aktywnego uczestnika unijnych ram dotyczących Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych; podkreśla jak ważne jest, że rzeczniczka zobowiązała się monitorować wdrażanie Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych przez administrację UE, i wzywa wszystkie instytucje UE do przywiązywania jak największej wagi do zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w dochodzeniach dotyczących praw osób z niepełnosprawnościami; wyraża uznanie dla rzeczniczki za przewodniczenie w 2023 r. unijnym ramom dotyczącym Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych oraz jej stałe zaangażowanie jako członkini tych struktur; 25. podkreśla, że europejski akt w sprawie dostępności(9) został przyjęty 17 kwietnia 2019 r., a termin jego transpozycji przez państwa członkowskie upłynął 28 czerwca 2022 r.; podkreśla, że głównym celem europejskiego aktu w sprawie dostępności było ułatwienie życia co najmniej 87 mln osób z niepełnosprawnościami dzięki łatwiejszemu dostępowi m.in. do transportu publicznego, usług bankowych, komputerów, telewizji, e-książek czy zakupów w internecie; wyraża głębokie ubolewanie, że wciąż żadne państwo członkowskie nie zapewnia pełnej i spójnej transpozycji oraz że utrzymują się kumulujące się opóźnienia, co potwierdzają toczące się postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wszczęte przeciwko wszystkim państwom przez Komisję; wzywa rzeczniczkę do poruszenia kwestii tego bardzo poważnego łamania prawa UE, które poważnie narusza prawa osób z niepełnosprawnościami, jako część ogólnych działań prowadzonych przez UE w odniesieniu do Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, aby pomóc w rozwiązaniu tego problemu w trybie priorytetowym; 26. z zadowoleniem przyjmuje dochodzenie rzeczniczki w sprawie stosowania przez Komisję zasady przewidzianej w regulaminie pracowniczym UE dotyczącej podwojenia wartości dodatku na dziecko w celu zapewnienia opieki dzieciom z niepełnosprawnościami; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą przystąpienia całej administracji UE do zmiany obowiązujących przepisów w celu zapewnienia indywidualnej oceny merytorycznej wszystkich wniosków o tego rodzaju dodatek; 27. podkreśla rolę europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich oraz dorocznych spotkań organizowanych z krajowymi i regionalnymi rzecznikami za pośrednictwem tej sieci w celu dalszego podnoszenia świadomości na temat tego, co Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich może zrobić dla obywateli Europy; zachęca Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do dalszego udziału w wymianie doświadczeń i najlepszych praktyk z krajowymi rzecznikami praw obywatelskich za pośrednictwem europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich; odnotowuje, że doroczna konferencja europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich w 2023 r. koncentrowała się na ochronie praw człowieka oraz refleksji nad korzyściami i potencjalnymi wadami stosowania AI w administracji publicznej; zachęca organizacje społeczeństwa obywatelskiego do lepszego wykorzystywania instytucji Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, aby kontrolował instytucje UE, gwarantował przejrzystość i rozpatrywał przypadki niezgodności z prawem Unii; z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie Biura Rzecznika Praw Człowieka Bośni i Hercegowiny do europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich; wzywa Rzecznika Praw Obywatelskich do zacieśnienia współpracy z krajowymi biurami rzecznika praw obywatelskich w krajach kandydujących do UE z myślą o zwiększeniu zdolności tych krajów do dostosowania się do unijnych standardów dobrej administracji, uczciwości i rozliczalności; 28. wzywa do kontynuowania ścisłej współpracy między Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich a Komisją Petycji Parlamentu Europejskiego, których wspólną misją jest zbliżanie instytucji UE do obywateli; wyraża ogromne uznanie dla uwagi poświęconej przez rzeczniczkę skargom i dla podjętych w ich następstwie działań, takim jak przekazywanie skarg, które nie wchodzą w zakres jej kompetencji, ponieważ dotyczą wdrażania prawodawstwa UE, innym organom, jak Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego; zachęca Biuro Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do dalszych wysiłków w tym kierunku, biorąc pod uwagę, że współpraca z Komisją Petycji, terminowe informowanie i dostęp do dokumentów we wszystkich 24 językach urzędowych UE mogą zwiększyć faktyczny udział obywateli i społeczeństwa obywatelskiego w procesie decyzyjnym; 29. docenia fakt, że w 2023 r. wskaźnik wniosków przyjętych przez instytucje UE, czyli odsetek pozytywnych odpowiedzi na całkowitą liczbę wniosków złożonych przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w celu skorygowania lub udoskonalenia ich praktyk administracyjnych, wyniósł 81 %, co stanowi poprawę w porównaniu z rokiem poprzednim; wyraża jednak zdecydowane przekonanie, że instytucje, agencje, organy i urzędy Unii muszą w pełni i spójnie stosować się do wszystkich rozwiązań, zaleceń i sugestii Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; 30. wyraża uznanie dla rzeczniczki za utrzymywanie konstruktywnych stosunków roboczych z Komisją, jako instytucją UE, której dotyczy większość dochodzeń prowadzonych przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; zwraca uwagę, że takie kontakty pomagają Komisji zwiększyć skuteczność i przejrzystość procedur administracyjnych; 31. docenia i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki rzeczniczki i jej biura na rzecz ciągłej poprawy procedur wewnętrznych w celu zapewnienia skarżącym optymalnej obsługi i jak najskuteczniejszego rozpatrywania skarg; zachęca rzeczniczkę do wysiłków na rzecz dalszej poprawy widoczności jej działalności i z zadowoleniem przyjmuje usprawnienie internetowego systemu składania skarg, które sprawiło, że system ten stał się bardziej przyjazny dla użytkownika; z zadowoleniem stwierdza, że strona internetowa Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich jest wielojęzyczna, co odzwierciedla zobowiązanie Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich do oferowania pomocy w 24 językach urzędowych UE; podkreśla, że należy zagwarantować osobom z niepełnosprawnościami pełny dostęp do całej gamy zasobów zapewnianych przez UE jej obywatelom, zwłaszcza poprzez systematyczne usługi tłumaczenia pisemnego i ustnego oferowane we wszystkich językach urzędowych, w tym w języku migowym; 32. zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji oraz sprawozdania Komisji Petycji Radzie, Komisji, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, rządom i parlamentom państw członkowskich oraz rzecznikom praw obywatelskich lub odpowiadającym im organom w państwach członkowskich.
| ||||||||||||||||||||||||||
| Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności |