Resolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over onderwijs in het digitale tijdperk: uitdagingen, kansen en lessen voor de ontwikkeling van EU-beleid (2018/2090(INI))

P8_TA(2018)0485 A8-0400/2018

Het Europees Parlement,

–  gezien de artikelen 165 en 166 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en met name artikel 14,

–  gezien artikel 2 van het Protocol bij het Verdrag van de Raad van Europa tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, over het recht op onderwijs,

–  gezien Besluit (EU) 2018/646 van het Europees Parlement en de Raad van 18 april 2018 betreffende een gemeenschappelijk kader voor het verstrekken van betere diensten voor vaardigheden en kwalificaties (Europass) en houdende intrekking van Beschikking nr. 2241/2004/EG(1),

–  gezien zijn resolutie van 12 juni 2018 over de modernisering van het onderwijs in de EU(2),

–  gezien zijn resolutie van 14 september 2017 over een nieuwe agenda voor vaardigheden voor Europa(3),

–  gezien zijn resolutie van 19 januari 2016 over op vaardigheden gerichte beleidsmaatregelen voor de bestrijding van de jeugdwerkloosheid(4),

–  gezien zijn resolutie van 9 september 2015 over meisjes mondig maken door middel van onderwijs in de EU(5),

–  gezien zijn resolutie van 8 september 2015 over het bevorderen van jong ondernemerschap door middel van onderwijs en opleiding(6),

–  gezien zijn resolutie van 15 april 2014 over nieuwe technologieën en open leermiddelen(7),

–  gezien de aanbeveling van de Raad van 22 mei 2018 inzake sleutelcompetenties voor een leven lang leren(8),

–  gezien de conclusies van de Raad van 22 mei 2018 over toewerken naar een visie op een Europese onderwijsruimte,

–  gezien de aanbeveling van de Raad van 22 mei 2017 inzake het Europees kwalificatiekader voor een leven lang leren en tot intrekking van de aanbeveling van het Europees Parlement en de Raad van 23 april 2008 tot vaststelling van een Europees kwalificatiekader voor een leven lang leren(9),

–  gezien de conclusies van de Raad van 30 mei 2016 over het ontwikkelen van mediageletterdheid en kritisch denken door onderwijs en opleiding,

–  gezien de aanbeveling van de Raad van 19 december 2016 tot invoering van bijscholingstrajecten: nieuwe mogelijkheden voor volwassenen(10),

–  gezien de conclusies van de Raad van 27 mei 2015 over de rol van voor- en vroegschoolse educatie en primair onderwijs bij het bevorderen van creativiteit, innovatie en digitale competentie,

–  gezien de conclusies van de Raad van 20 mei 2014 over een doeltreffende lerarenopleiding,

–  gezien de aanbeveling van de Raad van 20 december 2012 betreffende de validatie van niet-formeel en informeel leren(11),

–  gezien de resolutie van de Raad van 28 november 2011 betreffende een vernieuwde Europese agenda voor volwasseneneducatie(12),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 17 januari 2018 over het actieplan voor digitaal onderwijs (COM(2018)0022),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 30 mei 2017 over een goede start in het leven dankzij ontwikkeling van scholen en uitstekend onderwijs (COM(2017)0248),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 2 mei 2012 over een Europese Strategie voor een beter internet voor kinderen (COM(2012)0196),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 10 juni 2016 over een nieuwe agenda voor vaardigheden voor Europa (COM(2016)0381),

–  gezien de mededeling van de Commissie van 7 december 2016 over onderwijs verbeteren en moderniseren (COM(2016)0941),

–  gezien het advies van het Comité van de Regio's van 30 november 2017 over de modernisering van het schoolonderwijs en het hoger onderwijs(13),

–  gezien het verslag van het Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding van 9 maart 2018 getiteld "Skill needs anticipation: systems and approaches. Analysis of stakeholder survey on skill needs assessment and anticipation",

–  gezien het beleidsverslag van de Commissie van 2017 getiteld "DigComp 2.1: The digital competence framework for citizens with eight proficiency levels and examples of use",

–  gezien artikel 52 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie cultuur en onderwijs en het advies van de Commissie industrie, onderzoek en energie (A8-0400/2018),

A.  overwegende dat, gezien de steeds snellere technologische ontwikkeling, de digitale samenleving en economie inmiddels een feit zijn, met als gevolg dat digitale vaardigheden van essentieel belang zijn voor de succesvolle beroepsmatige ontplooiing en persoonlijke ontwikkeling van alle burgers;

B.  overwegende dat digitale competentie een sleutelcompetentie voor een leven lang leren is, als vastgesteld in het referentiekader in de bijlage bij de aanbeveling van de Raad van 22 mei 2018;

C.  overwegende dat de innovatieve capaciteit van technologie afhankelijk is van onder meer kritisch denken, het niveau inzake digitale en creatieve vaardigheden onder de bevolking en de kwaliteit en het bereik van internetconnectiviteit;

D.  overwegende dat basiskennis van digitale technologieën van cruciaal belang is voor het vervullen van essentiële administratieve en dagelijkse taken;

E.  overwegende dat wereldwijd naar schatting ongeveer de helft – en in de Europese Unie 30 % – van de huidige banen in de komende 25 jaar zal verdwijnen(14), en dat nieuwe beroepen opkomen waarvoor geavanceerde digitale vaardigheden nodig zijn;

F.  overwegende dat digitale vaardigheden, die ruimschoots verder gaan dan de vereisten op de arbeidsmarkt, mensen zowel vandaag als in de toekomst betere kansen bieden om deel te nemen aan het maatschappelijk leven, de culturele en informatie-uitwisseling bevorderen en ervoor zorgen dat mensen meer inspraak krijgen in de politieke besluitvorming;

G.  overwegende dat het van essentieel belang is het internet terug te winnen als een gemeenschappelijk goed en actief digitaal burgerschap te bevorderen;

H.  overwegende dat de technologische transformatie in alle sectoren met zich meebrengt dat digitale instrumenten ook voor traditioneel niet-technische beroepen vaak worden gebruikt, terwijl digitale vaardigheden in de nabije toekomst of onmiddellijk in naar schatting negen van de tien banen nodig zijn;

I.  overwegende dat 44 % van de bevolking van de EU in de leeftijd tussen 16 en 74 jaar digitale basisvaardigheden ontbeert, dat 19 % helemaal niet over digitale vaardigheden beschikt en dat daarbij substantiële verschillen tussen de lidstaten worden waargenomen, een situatie die kan leiden tot het ontstaan van een nieuwe sociale kloof;

J.  overwegende dat het belang van digitale vaardigheden, de vaardighedenkloof, die met name aanzienlijk is tussen vrouwen en mannen, tussen de generaties en tussen verschillende sociale groepen, en de ongelijkheid tussen lidstaten op het gebied van digitale vaardigheden vragen om een gezamenlijke beleidsrespons;

K.  overwegende dat het van essentieel belang is dat onderwijsinstellingen leerlingen en studenten voorbereiden op de sociale en economische uitdagingen die het gevolg zijn van de snelle technologische en sociale ontwikkelingen, door hen toe te rusten met de vereiste vaardigheden om zich aan te passen aan de uitdagingen van de digitale wereld;

L.  overwegende dat de toegang tot en het gebruik van internet en technologische en digitale apparatuur het sociale gedrag en de sociale betrekkingen, met name bij het jongere gedeelte van de bevolking, hebben veranderd;

M.  overwegende dat de doelstelling om ervoor te zorgen dat alle scholen in de EU tegen 2025 beschikken over een internetverbinding met een download-/uploadsnelheid van 1 gigabit gegevens per seconde, nog niet is bereikt;

N.  overwegende dat overmatig gebruik van technologische en digitale apparatuur, zoals computers en tablets, problemen kan veroorzaken die verband houden met gezondheid en welzijn, waaronder slaaptekort, sedentair gedrag en verslaving;

O.  overwegende dat in digitale leerstrategieën ook rekening moet worden gehouden met onderzoek naar de schadelijke effecten die een vroegtijdig gebruik van digitale technologie kan hebben op de ontwikkeling van de hersenen van jonge kinderen;

P.  overwegende dat digitale technologieën integraal deel moeten uitmaken van een op de lerende gerichte, op de leeftijd afgestemde onderwijsaanpak en nieuwe en innovatieve benaderingen van onderwijzen en leren kunnen bieden; overwegende dat het van vitaal belang is om persoonlijk contact te onderhouden tussen leerlingen en leraren en prioriteit te geven aan het welzijn en de gezonde ontwikkeling van kinderen en lerende volwassenen;

Q.  overwegende dat technologieën beter moeten worden aangewend ter ondersteuning van nieuwe didactische benaderingen waarin lerenden worden gezien als actieve deelnemers die over instrumenten voor onderzoekend leren en samenwerkingsplatformen beschikken;

R.  overwegende dat basisonderwijs op het gebied van cyberhygiëne, cyberveiligheid, gegevensbescherming en mediageletterdheid leeftijds- en ontwikkelingsgericht moet zijn om kinderen te helpen uitgroeien tot kritische leerlingen, actieve burgers en internetgebruikers en personen die vorm geven aan een democratische digitale samenleving, om geïnformeerde beslissingen te nemen en om zich bewust te zijn van de risico's van het internet en deze te kunnen ondervangen, zoals onlinedesinformatie, ‑intimidatie en -inbreuken in verband met persoonsgegevens; overwegende dat onderwijsprogramma's met betrekking tot cyberbeveiliging moeten worden opgenomen in de academische en beroepsopleidingen;

S.  overwegende dat innovatief digitaal leren van hoge kwaliteit boeiend en interactief kan zijn en zo een aanvulling kan vormen op frontaal onderwijs, en platforms voor samenwerking en kenniscreatie kan bieden;

T.  overwegende dat de commerciële benutting van het onderwijs door grote digitale bedrijven zichtbaar toeneemt en dat deze de onderwijsmethoden trachten te beïnvloeden door nieuwe apparatuur, software en leermiddelen of opleidingen voor leraren aan te bieden;

U.  overwegende dat de lidstaten doeltreffende strategieën nodig hebben om de capaciteiten van leraren te versterken en dat beleidsmakers meer moeten doen om steun voor deze agenda op te bouwen, teneinde de technologische beloften beter te kunnen nakomen;

V.  overwegende dat openbare bibliotheken deelnemen aan de gemeenschappelijke inspanning om de burgers vertrouwd te maken met digitale vaardigheden door het aanbieden van open diensten voor digitale ondersteuning in een sociale en behulpzame omgeving;

W.  overwegende dat volwassenen zonder werk of met een baan waarvoor geen digitale vaardigheden vereist zijn doorgaans snel achteropraken bij digitaal vaardiger werknemers, waardoor hun vooruitzichten op de arbeidsmarkt slinken en de sociale en economische ongelijkheid verder toeneemt;

X.  overwegende dat de geleidelijke digitalisering van het werk ertoe zal leiden dat vele beroepen verdwijnen en dat de werkloosheid toeneemt; overwegende dat de nieuwe beroepen die door de digitalisering zullen opkomen, een deel van de verloren gegane banen kunnen compenseren;

Y.  overwegende dat digitale technologieën de toegang tot kennis en leren kunnen vergemakkelijken en alle opleidingsfaciliteiten op de verschillende niveaus gemakkelijk toegankelijk en inclusief kunnen maken;

Z.  overwegende dat ouderen en mensen met een handicap zonder passend en gericht beleid waarschijnlijk het meest te lijden hebben onder de digitale transformatie;

AA.  overwegende dat vrouwen slechts 20 % van de wetenschappers uitmaken, slechts 27 % van de afgestudeerde ingenieurs(15) en slechts 20 % van de afgestudeerden in de computerwetenschappen(16); overwegende dat er in de digitale sector 3,1 keer meer mannen dan vrouwen werken; overwegende dat slechts 19 % van de werknemers in de ICT-sector een vrouwelijke baas heeft, tegenover 45 % in andere sectoren;

AB.  overwegende dat er voor reeds hoogopgeleide werknemers veel meer mogelijkheden voor een leven lang leren beschikbaar zijn(17);

AC.  overwegende dat permanente monitoring en evaluatie van de prestaties inzake digitale vaardigheden zowel in organisaties als bij individuele personen een voorwaarde is voor een doeltreffende beleidsuitvoering;

AD.  overwegende dat de beheersing van transversale basisvaardigheden, zoals rekenvaardigheid, kritisch denken en sociaalcommunicatieve vaardigheden, een fundamentele voorwaarde is voor de verwerving van digitale vaardigheden en competenties;

1.  onderstreept dat de verwerving van digitale vaardigheden een samenhangende benadering in het kader van een leven lang leren vereist die verankerd is in formele, niet-formele en informele leeromgevingen, evenals een beleidsrespons en gerichte interventies die aansluiten op de behoeften van verschillende leeftijdsgroepen en lerenden;

2.  onderstreept het potentieel van digitale technologieën om een verschuiving te ondersteunen naar didactische benaderingen die meer op de lerende zijn afgestemd, mits deze op een geplande en doelgerichte manier in het leerproces worden geïntegreerd; is van mening dat de lerenden moeten worden begeleid in de richting van innovatieve bottom-uppraktijken voor kenniscreatie, zodat in het onderwijs een echte transformatie kan plaatsvinden;

3.  benadrukt dat een transformatie van de onderwijs- en opleidingsstelsels op alle niveaus nodig is om ten volle gebruik te maken van de mogelijkheden die ICT en de media bieden en om de vereiste vaardigheden en competenties te ontwikkelen teneinde tegemoet te komen aan de eisen van de samenleving en de arbeidsmarkt van de toekomst; herhaalt dat een dergelijke transformatie het recht op zelfontplooiing moet blijven waarborgen, het juiste evenwicht moet houden tussen de relevante digitale vaardigheden en levensvaardigheden, en de veerkracht, het kritisch denken en het innovatiepotentieel van personen moet ondersteunen;

4.  is van mening dat onderwijsinstellingen het zich niet kunnen veroorloven de algemene vorming van hun leerlingen te verwaarlozen en dat zij de vorming en ontwikkeling van een kritische en holistische visie moeten bevorderen die de leerlingen in staat stelt zich als actieve burgers te profileren; onderkent dat kritisch denken niet door het aanleren van digitale vaardigheden alleen kan worden versterkt en dat algemene vorming ook onontbeerlijk is;

5.  benadrukt dat het weliswaar van essentieel belang is om de elementaire en geavanceerde digitale vaardigheden van de lerenden te vergroten, maar dat traditionele en menselijke vaardigheden niettemin verder moeten worden gekoesterd;

6.  herinnert eraan dat, zoals de Commissie in haar actieplan voor digitaal onderwijs van januari 2018 onderkent, de noodzakelijke aanpassing van onderwijsinstellingen aan nieuwe technologieën en innovatieve didactische benaderingen nooit als een doel op zichzelf mag worden gezien, maar eerder als een middel om de kwaliteit en inclusie van het onderwijs te verbeteren;

7.  erkent de noodzaak van meer digitale vaardigheden, maar benadrukt ook dat het effect van digitale technologieën op het onderwijs op dit moment niet gemakkelijk te beoordelen is, wat betekent dat het essentieel is om neurologisch onderzoek naar de effecten van digitale technologie op de ontwikkeling van de hersenen in aanmerking te nemen; roept daarom op tot investeringen in onpartijdig en interdisciplinair onderzoek naar de verschillende effecten van digitale technologie op het onderwijs, waarbij onderwijskunde, pedagogiek, psychologie, sociologie, neurowetenschappen en computerwetenschappen gekoppeld worden benut om zo goed mogelijk te begrijpen hoe kinderen en volwassenen mentaal reageren op de digitale omgeving, teneinde digitale technologie in het onderwijs optimaal te benutten en de risico's ervan tot een minimum te beperken; benadrukt de noodzaak om een verantwoord gebruik van digitale instrumenten te bevorderen waarbij de fysiologische, neurosensoriële en gedragsmatige ontwikkeling van lerenden wordt beschermd, met name tijdens de kinderjaren, en waarbij het juiste evenwicht wordt bereikt inzake het dagelijks gebruik van technologische en digitale apparatuur, zowel in onderwijsinstellingen als in het privéleven;

8.  betreurt dat terwijl het gebruik van online en mobiele apps en nieuwe technologieën, zoals het internet der dingen, meer dan ooit is toegenomen, burgers en met name minderjarigen zich vaak niet bewust zijn van de risico's van het gebruik van internet en ICT-tools, zoals inbreuken in verband met persoonsgegevens, alomtegenwoordige tracking van eindgebruikers en cybercriminaliteit; roept de lidstaten daarom op in de programma's van het schoolonderwijs een passende rol toe te kennen aan gegevensbescherming en elementaire cyberhygiëne;

9.  roept de lidstaten, de Commissie en de onderwijsinstellingen op om de veiligheid van kinderen online te verbeteren en cyberpesten, blootstelling aan schadelijke en schokkende inhoud en andere bedreigingen inzake cyberbeveiliging aan te pakken door preventieprogramma's en bewustmakingscampagnes te ontwikkelen en op te zetten; spoort de lidstaten aan de campagne #SafeInternet4EU verder te promoten;

10.  benadrukt dat digitale instrumenten moeten worden afgestemd op de behoeften van de leerlingen met het oog op betere leerervaringen en -resultaten, en dat dit voor hen een manier is om actieve burgers te worden en niet louter passieve technologiegebruikers;

11.  betreurt dat de impact van digitale technologieën op het onderwijs tot dusver beperkt is, ondanks het potentieel van de digitalisering voor de verbetering en bevordering van andere en gepersonaliseerde leermethoden; vindt het in het bijzonder zorgwekkend dat investeringen in ICT in scholen en opleidingscentra nog niet hebben geleid tot de verhoopte transformatie van onderwijsmethoden; herinnert eraan dat scholen en andere leeromgevingen alle leerlingen en lerenden moeten ondersteunen en moeten inspelen op hun specifieke behoeften door passende en doeltreffende maatregelen te ontwikkelen om digitale vaardigheden te bevorderen, met name wat leerlingen met een handicap, minderheidsgroepen, migrantengemeenschappen, voortijdige schoolverlaters, langdurig werklozen en ouderen betreft; is van mening dat dergelijke steun kan worden bevorderd door het gebruik van nieuwe technologieën;

12.  wijst op de steeds grotere kloof tussen vrouwen en mannen inzake participatie in de digitale sector met betrekking tot onderwijs, loopbaantrajecten en ondernemerschap; benadrukt dat aandacht voor genderevenwicht bij de bevordering van digitale en ICT-loopbanen van cruciaal belang is en dat meer vrouwelijke studenten en vrouwen moeten worden ondersteund om te kiezen voor een loopbaan in de digitale sector; wijst erop dat het belangrijk is om de digitale geletterdheid en de deelname van vrouwen en meisjes aan ICT-onderwijs en ‑opleidingen te waarborgen; spoort de lidstaten aan om op school in een vroeg stadium op de leeftijd afgestemd onderwijs in ICT in te voeren, met bijzondere aandacht voor maatregelen om de digitale genderkloof te dichten en om voor meisjes de toegang tot STEAM-vakken op alternatieve manieren te bevorderen, aangezien de toegang voor meisjes doorgaans wordt bemoeilijkt door genderstereotypen rond deze vakken en door het gebrek aan vrouwelijke rolmodellen; is van mening dat een nauwkeurig afgestemde digitale strategie voor vrouwen, in combinatie met het komende actieplan van de Commissie om de genderkloof op technologisch gebied te verkleinen, de inspanningen op dit gebied kan helpen opvoeren;

13.  benadrukt dat het gebrek aan digitale apparatuur en connectiviteit op scholen in de lidstaten een nadelig effect heeft op de verwerving van digitale vaardigheden door de leerlingen en op de beschikbaarheid van digitale onderwijsinstrumenten; roept de lidstaten op om aanzienlijke overheidsinvesteringen te doen om alle scholen van breedband met hoge capaciteit te voorzien en hiertoe gebruik te maken van de bestaande EU-programma's, met name de Connecting Europe Facility, die de fysieke infrastructuur voor breedbandnetwerken met hoge capaciteit kan ondersteunen, en de WiFi4EU-voucherregeling; benadrukt dat de inspanningen en financiering op het gebied van connectiviteit met name gericht moeten zijn op plattelands- en achterstandsgebieden en op ultraperifere en bergachtige gebieden;

14.  wijst erop dat onderwijs- en opleidingsinstellingen ondersteuning van de Unie en de lidstaten nodig hebben, evenals nauwe samenwerking van alle belanghebbenden, de sector, lokale en regionale autoriteiten, gemeenschappen en het maatschappelijk middenveld, om hun ICT- en mediaonderwijs te ontwikkelen in overeenstemming met hun specifieke pedagogische benadering en de moeilijke overgang naar een meer gedigitaliseerde leeromgeving te maken; benadrukt in dit verband de noodzaak van een schoolbrede en interdisciplinaire aanpak van digitale verandering in het onderwijs;

15.  benadrukt dat leraren en opleiders centraal moeten staan in de digitale transformatie en daarom zelf adequate initiële voorbereiding en permanente vorming nodig hebben, met onder meer modules over leeftijds- en ontwikkelingsgerichte onderwijsmethoden; beklemtoont dat deze vorming tijd kost en geen extra taak boven op hun dagelijkse werkzaamheden mag zijn; wijst erop dat onderwijs in digitale vaardigheden van leraren vereist dat zij hun kennis en vaardigheden permanent actualiseren, meer nog dan het geval is bij andere basisvaardigheden zoals reken-, lees- en schrijfvaardigheid; stelt dan ook dat voor leraren passende, flexibele en kwalitatief hoogstaande permanente beroepsontwikkeling nodig is die aansluit bij hun behoeften; staat in dit verband positief tegenover het gebruik van Europese onlineplatformen om de mogelijkheden voor beroepsontwikkeling te vergroten en de uitwisseling van beste praktijken te bevorderen;

16.  merkt op dat het onderwijzend personeel nu een grotere verantwoordelijkheid heeft door het toegenomen gebruik van digitale toepassingen bij het werk voor school; is van mening dat ook deze personen moeten worden betrokken bij het leerproces en het gebruik van technologie, want als zij niet over de nodige digitale vaardigheden beschikken, zal het moeilijker zijn om hun leerlingen bij het leerproces te betrekken, wat kan leiden tot meer sociale uitsluiting;

17.  steunt en stimuleert de uitvoering van maatregelen met betrekking tot de digitalisering van administratieve processen in scholen om de administratieve lasten op alle niveaus verder te verminderen;

18.  spoort de lidstaten aan om regionale en lokale initiatieven die hoogwaardige onderwijsmethoden ondersteunen te bevorderen en te financieren met het oog op het stimuleren van innovatie;

19.  benadrukt de waarde van de schoolautonomie om innovatie in het onderwijs tot stand te brengen;

20.  verzoekt de Commissie en de lidstaten passende richtsnoeren aan te reiken inzake de juridische toepassing van beperkingen van het auteursrecht in het onderwijs en vlotte toegang tot licenties voor openbare instellingen zonder winstoogmerk in het formele en informele onderwijs; is van mening dat leraren en leerlingen behoefte hebben aan beveiliging wanneer zij digitaal toegankelijke middelen gebruiken en vaardigheden overbrengen en leren; beveelt de Commissie in dit verband aan om onderwijsinstellingen, opleiders en leerlingen hiertoe richtsnoeren aan te reiken;

21.  wijst erop dat het gebrek aan digitale instrumenten voor mobiele studenten de kwaliteit van de leerervaringen in Europa kan ondermijnen; spoort de Commissie aan haar proefprojecten met betrekking tot de Europese studentenpas en "Erasmus without paper" voort te zetten met het oog op de lancering ervan in de volgende meerjarige programmeringsperiode; roept de lidstaten op om op verantwoorde en doeltreffende wijze gebruik te maken van de financiële steun van de Unie en om de financieringsmogelijkheden bij het grote publiek en de onderwijsinstellingen te bevorderen, zodat de toegang tot digitale leerinhoud en tot digitale instrumenten en oplossingen voor iedereen werkelijkheid wordt;

22.  wijst erop dat overheden in zowel formele als niet-formele omgevingen, vanuit de voor digitale vaardigheden vereiste benadering in het kader van een leven lang leren en in samenwerking met belanghebbenden zoals bedrijven en maatschappelijke organisaties, moeten zorgen voor een duurzame digitale transformatie waarbij niemand achterblijft;

23.  benadrukt dat inclusiviteit en innovatie de leidende beginselen voor onderwijs en opleiding in het digitale tijdperk moeten zijn; is van mening dat digitale technologieën de bestaande ongelijkheden niet mogen versterken, maar in plaats daarvan moeten worden gebruikt om de digitale kloof tussen leerlingen uit verschillende sociaal-economische milieus en regio's van de EU te dichten; benadrukt dat bij een op inclusie gerichte aanpak het volledige potentieel van de nieuwe digitale technologieën moet worden benut, met inbegrip van gepersonaliseerd onderwijs en partnerschappen tussen onderwijsinstellingen, om zo de toegang tot kwaliteitsonderwijs en -opleidingen voor mensen uit achtergestelde groepen en kansarmen mogelijk te maken en de integratie van migranten en vluchtelingen te ondersteunen;

24.  benadrukt dat de bevordering van digitale toegang in het onderwijs niet noodzakelijkerwijs gelijke toegang tot leermogelijkheden impliceert en dat de verwerving van digitale basisvaardigheden een belemmering blijft vormen en de digitale kloof blijft bestaan, hoewel technologie steeds toegankelijker wordt; wijst erop dat uit gegevens van Eurostat blijkt dat de digitale kloof niet kleiner wordt en dat 44 % van de mensen in de Europese Unie niet over digitale basisvaardigheden beschikt(18);

25.  wijst erop dat de complexe digitale vaardigheden die nodig zijn voor een efficiënt gebruik van ICT berusten op de verwerving van basisvaardigheden, dat niet iedereen op voet van gelijkheid staat, dat er grote verschillen inzake basisvaardigheden blijven bestaan waarmee met name kansarmen en een groot aantal volwassenen kampen, dat beter opgeleide mensen drie keer zo vaak internet gebruiken om nieuwe vaardigheden te verwerven en nieuwe kansen te creëren als mensen met een lager opleidingsniveau(19), en dat wij het risico lopen dat technologie een opleidingsinstrument wordt voor bevoorrechten in plaats van een kans voor iedereen;

26.  benadrukt de noodzaak van een verandering van de institutionele en pedagogische praktijken van scholen en andere leeromgevingen, met inbegrip van niet-formele leeromgevingen, om deze rechtvaardiger te maken door aanzienlijk gediversifieerde en diepgaande ondersteuning voor iedereen aan te bieden, en met name voor personen die het risico van uitsluiting lopen, zoals werklozen, migranten, laagopgeleiden, personen met een handicap en ouderen;

27.  beveelt aan dat de lidstaten programma's voor digitale geletterdheid ontwikkelen in Europese regionale en minderheidstalen en taaltechnologieopleidingen en -instrumenten invoeren in hun school-, beroeps- en universitaire opleidingen; benadrukt eens te meer dat geletterdheid een belangrijke factor blijft en een absolute voorwaarde voor vooruitgang op het gebied van digitale inclusie van gemeenschappen;

28.  benadrukt dat de lidstaten de steun moeten verlenen die onderwijsinstellingen nodig hebben om de digitalisering van talen in de EU te verbeteren; beveelt aan dat scholen in de hele EU digitale technologieën benutten om meer gebruik te maken van grensoverschrijdende onderwijsuitwisselingen, via videoconferenties en virtuele klaslokalen; benadrukt dat scholen in de hele EU zouden kunnen profiteren van grensoverschrijdende toegang tot digitale inhoud;

29.  onderstreept de sleutelrol die bibliotheken spelen door de burgers digitale diensten aan te bieden en door onlineleren en -diensten ter beschikking te stellen in een veilige omgeving en aan iedereen; beveelt daarom aan dat deze inspanningen naar behoren worden gefinancierd in het kader van Europese, nationale, regionale en lokale regelingen die elkaar aanvullen, en dat bibliotheken meer erkenning krijgen voor hun essentiële rol bij de ontwikkeling van mediageletterdheid;

30.  dringt aan op een verschuiving naar meer mogelijkheden voor niet-formeel leren en opleidingen op de werkplek en dringt aan op hoogwaardige, inclusieve en goed gefinancierde onderwijs- en opleidingsstelsels; is van mening dat mogelijkheden voor herscholing en bijscholing van essentieel belang zijn, dat modules over relevante digitale vaardigheden moeten worden geïntegreerd in programma's voor opleiding op de werkplek en dat bijzondere opleidingsinitiatieven nodig zijn voor mensen die in kleine en middelgrote ondernemingen werken; benadrukt dat het belangrijk is de banden tussen het onderwijs en de arbeidsmarkt te versterken en dat permanente begeleiding en coaching bij het studie- en loopbaantraject een belangrijke rol spelen bij het ondersteunen van de toegang tot geschikte, flexibele en hoogwaardige opleidings- en loopbaantrajecten;

31.  benadrukt dat stages in de digitale sector studenten en jongvolwassenen kunnen helpen om praktische digitale vaardigheden op het werk te verwerven; is in deze context ingenomen met het nieuwe proefproject voor "Digital Opportunity"-stages in het kader van Erasmus+ en Horizon 2020; dringt aan op een nieuwe impuls in deze richting in de programma's uit hoofde van het nieuwe meerjarig financieel kader (MFK);

32.  beveelt de lidstaten aan om, in nauwe samenwerking met de lokale gemeenschappen en onderwijs- en opleidingsverstrekkers, volwassenen met beperkte digitale vaardigheden toegang te geven tot bijscholingstrajecten, zodat zij een minimumniveau inzake digitale competentie kunnen verwerven;

33.  verzoekt de lidstaten om in samenwerking met het bedrijfsleven, de lokale en regionale gemeenschappen, onderwijs- en opleidingscentra en het maatschappelijk middenveld bestaande vaardigheidstekorten vast te stellen, de digitale en internetgeletterdheid verder te ontwikkelen, de mediageletterdheid te verbeteren, in het bijzonder bij minderjarigen, en een hoog niveau van digitale connectiviteit en inclusie tot stand te brengen;

34.  is verheugd over de deelname van het bedrijfsleven aan de oprichting en financiering van scholen;

35.  is verheugd over de oprichting van strategische partnerschappen tussen academische en onderzoeksinstellingen en publieke en private partners in het kader van kernactie 2 van het Erasmus+-programma, met het oog op de oprichting van ICT-expertisecentra en de ontwikkeling van technologische start-ups;

36.  herinnert eraan dat een goede evaluatie en monitoring van digitale vaardigheden essentieel zijn om vooruitgang te boeken; is verheugd over de ontwikkeling van instrumenten op EU-niveau voor organisaties (zoals het digitalecompetentiekader en het referentiekader voor sleutelcompetenties voor een leven lang leren) en voor individuele personen (zoals de Selfie-tool); onderstreept evenwel dat doeltreffende methoden voor evaluatie van digitale vaardigheden dynamisch en flexibel moeten zijn, voortdurend moeten worden geactualiseerd en op de behoeften van de lerenden moeten worden afgestemd, en ook een veel breder gebruik moeten krijgen in de Unie op nationaal, regionaal en lokaal niveau;

37.  verzoekt de lidstaten met de Commissie samen te werken om ervoor te zorgen dat de Selfie-tool voor zelfreflectie beschikbaar is in regionale en minderheidstalen van de lidstaten;

38.  is verheugd over de sterkere beleidsfocus van de Unie op digitale vaardigheden en onderwijs, zoals met name blijkt uit het actieplan voor digitaal onderwijs, dat voortbouwt op een aantal succesvolle kleinschalige beleidsinitiatieven, zoals de EU-programmeerweek, de coalitie voor digitale vaardigheden en banen, en de oproep van Sofia tot actie in verband met digitale vaardigheden en onderwijs; is van mening dat leren programmeren deel moet uitmaken van een bredere onderwijsbenadering rond informatietechnologie en kritisch en probleemoplossend denken;

39.  merkt niettemin op dat EU-initiatieven vaak van verschillende directoraten-generaal van de Commissie afkomstig zijn, waardoor een gecoördineerde aanpak van het beleid inzake digitale vaardigheden wordt belemmerd;

40.  is voorstander van een verhoging van de financiële middelen voor digitale vaardigheden in de volgende generatie van MFK-programma's; dringt erop aan dat de Commissie synergieën tussen deze programma's bevordert en zorgt voor coördinatie van deze programma's, met inbegrip van Erasmus+, Horizon Europa, InvestEU en Digitaal Europa, met het oog op een zo doeltreffend mogelijke financiering voor de ontwikkeling van hoogwaardige digitale vaardigheden en duurzame resultaten voor de lerenden, ongeacht hun leeftijd of achtergrond; benadrukt bovendien de noodzaak om in het kader van deze programma's en de Europese structuur- en investeringsfondsen middelen uit te trekken voor de digitalisering van bibliotheken, archieven en musea teneinde het gebruik ervan in het onderwijs en op cultureel gebied te vergroten en te verbeteren;

41.  benadrukt dat de Unie capaciteit moet ontwikkelen op gebieden als kunstmatige intelligentie, big data, software engineering, quantumcomputing en webontwerp; is in de kader verheugd over het onderdeel digitale vaardigheden van het programma Digitaal Europa;

42.  dringt aan op grotere synergieën tussen de lidstaten en de rest van de wereld op het gebied van internetonderwijs en actief digitaal burgerschap via diverse mechanismen en programma's in het kader van het externe optreden van de EU, waaronder Erasmus Mundus;

43.  wijst erop dat open data en op samenwerking gebaseerde instrumenten en methoden op het gebied van digitale technologie vernieuwing in het onderwijs mogelijk kunnen maken en open wetenschap verder kunnen ontwikkelen, en zo kunnen bijdragen aan de bloei en ondernemingsgeest van de Europese economie; wijst er bovendien op dat het verzamelen van gegevens over digitalisering in onderwijs- en opleidingsinstellingen en over het gebruik van digitale technologieën bij het leren van cruciaal belang is voor de beleidsvorming; beveelt de Commissie en de lidstaten dan ook aan om gegevens te verzamelen over de mate van connectiviteit van onderwijs- en opleidingsinstellingen en over de regelingen voor de afgifte van digitaal gecertificeerde kwalificaties en voor de validering van digitaal verworven vaardigheden, een doelstelling van het actieplan voor digitaal onderwijs;

44.  betreurt dat op EU-niveau geen overkoepelende strategie inzake digitale vaardigheden is ontwikkeld, hoewel de gevolgen van de digitale transformatie voor de interne markt van de EU duidelijk zijn; is van mening dat de verschillen tussen lidstaten de noodzaak van een dergelijke strategie illustreren;

45.  benadrukt dat er aanbevelingen moeten worden opgesteld voor het minimumniveau inzake digitale competentie dat leerlingen tijdens hun opleiding moeten verwerven; dringt er daarom op aan dat in alle lidstaten een specifieke ICT-module wordt ingevoerd, bijvoorbeeld op basis van de ICT-module in het kader van PISA, en dat leraren worden betrokken bij het ontwerp en de uitvoering daarvan; benadrukt dat de ICT-module zo moet worden ontworpen dat de onderwijsinstellingen in de lidstaten hetzelfde niveau van digitale competentie nastreven, eerder door middel van permanente evaluatie dan op basis van tests, en dat eventuele problemen snel worden vastgesteld; spoort de lidstaten aan lessen en beste praktijken uit te wisselen, met name op het gebied van onderwijsinnovatie;

46.  is van mening dat het actieplan voor digitaal onderwijs moet worden gezien als eerste stap naar een volwaardige EU-strategie inzake digitaal onderwijs en digitale vaardigheden op basis van een benadering in het kader van een leven lang leren, die beide kunnen leiden tot een meer gecoördineerd beleidskader en tegelijkertijd aan de veranderende realiteit moeten kunnen worden aangepast; verzoekt de Commissie daarom de elf acties van het plan, met inbegrip van de sociale inclusie daarvan, kritisch te beoordelen met het oog op de evaluatie halverwege in 2020; brengt in herinnering dat een goede evaluatie de bereidheid vereist om zich alleen op de best presterende acties te richten, acties die niet de gewenste resultaten opleveren terzijde te schuiven en voor zover nodig nieuwe acties te ontwikkelen; benadrukt dat het verbeteren van digitale vaardigheden door samenwerking met verstrekkers van niet-formeel onderwijs en bij de moeilijker bereikbare volwassen bevolking momenteel een ernstige lacune in het plan vormt;

47.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie te doen toekomen aan de Raad en de Commissie.

(1) PB L 112 van 2.5.2018, blz. 42. (2) Aangenomen teksten, P8_TA(2018)0247. (3) PB C 337 van 20.9.2018, blz. 135. (4) PB C 11 van 12.1.2018, blz. 44. (5) PB C 316 van 22.9.2017, blz. 182. (6) PB C 316 van 22.9.2017, blz. 76. (7) PB C 443 van 22.12.2017, blz. 31. (8) PB C 189 van 4.6.2018, blz. 1. (9) PB C 189 van 15.6.2017, blz. 15. (10) PB C 484 van 24.12.2016, blz. 1. (11) PB C 398 van 22.12.2012, blz. 1. (12) PB C 372 van 20.12.2011, blz. 1. (13) PB C 164 van 8.5.2018, blz. 24. (14) Http://eskills-scale.eu/fileadmin/eskills_scale/all_final_deliverables/scale_digitalisation_report.pdf (15) Europese Commissie, Onderwijs- en opleidingsmonitor 2017. (16) Europese Commissie, Women in the Digital Age, Luxemburg, 2018. (17) Europese Commissie, gezamenlijk verslag over de werkgelegenheid 2018. (18) Eurostat, 2016. (19) Werkdocument van de diensten van de Commissie van 9 oktober 2008 getiteld "The use of ICT to support innovation and lifelong learning for all – A report on progress" (SEC(2008)2629 definitief).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EU) nr. 516/2014 van het Europees Parlement en de Raad, wat betreft de nieuwe vastlegging van de resterende bedragen die zijn vastgelegd om de tenuitvoerlegging van Besluiten (EU) 2015/1523 en (EU) 2015/1601 van de Raad te ondersteunen of de toewijzing daarvan aan andere acties in het kader van de nationale programma's (COM(2018)0719 – C8-0448/2018 – 2018/0371(COD))

P8_TA(2018)0486 A8-0370/2018

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2018)0719),

–  gelet op artikel 294, lid 2, artikel 78, lid 2, en artikel 79, leden 2 en 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU), op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0448/2018),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 30 november 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien artikel 59 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken (A8-0370/2018),

A.  overwegende dat het om redenen van urgentie gerechtvaardigd is om tot stemming over te gaan vóór het verstrijken van de in artikel 6 van Protocol nr. 2 betreffende de toepassing van de beginselen van subsidiariteit en evenredigheid bedoelde termijn van acht weken;

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast(1);

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) 2018/... van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Verordening (EU) nr. 516/2014 van het Europees Parlement en de Raad, wat betreft de nieuwe vastlegging van de resterende bedragen die zijn vastgelegd om de tenuitvoerlegging van Besluiten (EU) 2015/1523 en (EU) 2015/1601 van de Raad te ondersteunen of de toewijzing van die bedragen aan andere acties in het kader van de nationale programma's

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) 2018/2000.)

(1) Dit standpunt vervangt de amendementen die zijn aangenomen op 29 november 2018 (Aangenomen teksten, P8_TA(2018)0468).

Amendementen van het Europees Parlement aangenomen op 11 december 2018 op het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot vaststelling van een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 1293/2013 (COM(2018)0385 – C8-0249/2018 – 2018/0209(COD))(1)

P8_TA(2018)0487 A8-0397/2018

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Door de Commissie voorgestelde tekst   Amendement Amendement 1 Voorstel voor een verordening Overweging 2 (2)  Het programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE), vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1293/2013 van het Europees Parlement en de Raad6 voor de periode 2014 tot en met 2020, is het recentste van een reeks programma's van de Unie waarmee over een periode van 25 jaar de tenuitvoerlegging van wetgeving en beleidsprioriteiten inzake milieu en klimaat is ondersteund. Bij een recente evaluatie halverwege7 is het positief beoordeeld, waarbij is opgemerkt dat het goed op koers ligt om doeltreffend, doelmatig en relevant te zijn. Het LIFE-programma voor 2014-2020 moet derhalve worden voortgezet, met inachtneming van bepaalde aanpassingen zoals vastgesteld bij de evaluatie halverwege en daaropvolgende beoordelingen. Voor de periode vanaf 2021 moet daarom een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) ("programma") worden vastgesteld. (2)  Het programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE), vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1293/2013 van het Europees Parlement en de Raad6 voor de periode 2014 tot en met 2020, is het recentste van een reeks programma's van de Unie waarmee over een periode van 25 jaar de tenuitvoerlegging van wetgeving en beleidsprioriteiten inzake milieu en klimaat is ondersteund. Bij een recente evaluatie halverwege7 is het positief beoordeeld, waarbij is opgemerkt dat het reeds zeer kosteneffectief is en goed op koers ligt om in algemene zin doeltreffend, doelmatig en relevant te zijn. Het LIFE-programma voor 2014-2020 moet derhalve worden voortgezet, met inachtneming van bepaalde aanpassingen zoals vastgesteld bij de evaluatie halverwege en daaropvolgende beoordelingen. Voor de periode vanaf 2021 moet daarom een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) ("programma") worden vastgesteld. _________________ _________________ 6 Verordening (EU) nr. 1293/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake de vaststelling van een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 614/2007 (PB L 347 van 20.12.2013, blz. 185). 6 Verordening (EU) nr. 1293/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2013 inzake de vaststelling van een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 614/2007 (PB L 347 van 20.12.2013, blz. 185). 7 Report on the Mid-term Evaluation of the Programme for Environment and Climate Action (LIFE)(SWD(2017)0355). 7 Report on the Mid-term Evaluation of the Programme for Environment and Climate Action (LIFE)(SWD(2017)0355). Amendement 102 Voorstel voor een verordening Overweging 3 (3)  In het streven naar verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van de Unie zoals vastgelegd in wetgeving, beleid, plannen en internationale verplichtingen inzake milieu, klimaat en, waar relevant, schone energie, moet het programma bijdragen aan de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, koolstofarme en klimaatbestendige economie, aan de bescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu en aan het tot staan brengen en ombuigen van biodiversiteitsverlies, hetzij door rechtstreekse interventies, hetzij door ondersteuning van de integratie van die doelstellingen in ander beleid. (3)  In het streven naar verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van de Unie zoals vastgelegd in wetgeving, beleid, plannen en internationale verplichtingen inzake milieu, klimaat en, waar relevant, schone energie, moet het programma in het kader van een rechtvaardige overgang bijdragen aan de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, CO2-neutrale en klimaatbestendige economie, aan de bescherming en verbetering van het milieu en de gezondheid en aan het tot staan brengen en ombuigen van biodiversiteitsverlies, onder meer door ondersteuning van het Natura 2000-netwerk en het doeltreffend managen en aanpakken van de aantasting van ecosystemen, hetzij door rechtstreekse interventies, hetzij door ondersteuning van de integratie van die doelstellingen in ander beleid. De rechtvaardige overgang moet worden verwezenlijkt in overleg en dialoog met de sociale partners en de betreffende regio's en gemeenschappen. Bovendien moeten deze zoveel mogelijk worden betrokken bij de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van projecten. Amendement 3 Voorstel voor een verordening Overweging 4 (4)  De Unie is vastberaden te komen tot een alomvattend antwoord op de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties, die het intrinsieke verband tussen het beheer van natuurlijke hulpbronnen om de beschikbaarheid daarvan op de lange termijn te waarborgen, ecosysteemdiensten, de koppeling daarvan met de menselijke gezondheid, en duurzame en sociaal inclusieve economische groei benadrukken. In deze geest moet het programma een substantiële bijdrage leveren aan zowel de economische ontwikkeling als de sociale cohesie. (4)  De Unie is vastberaden te komen tot een alomvattend antwoord op de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties, die het intrinsieke verband tussen het beheer van natuurlijke hulpbronnen om de beschikbaarheid daarvan op de lange termijn te waarborgen, ecosysteemdiensten, de koppeling daarvan met de menselijke gezondheid, en duurzame en sociaal inclusieve economische groei benadrukken. In deze geest moet het programma de beginselen van solidariteit en het delen van verantwoordelijkheid weerspiegelen, en een substantiële bijdrage leveren aan zowel de economische ontwikkeling als de sociale cohesie. Amendement 4 Voorstel voor een verordening Overweging 4 bis (nieuw) (4 bis)  Met het oog op de bevordering van duurzame ontwikkeling moeten eisen inzake milieu- en klimaatbescherming worden geïntegreerd in de vaststelling en tenuitvoerlegging van alle beleidsmaatregelen en activiteiten van de Unie. Daarom moeten synergieën met en aanvullingen op andere financieringsprogramma's van de Unie worden bevorderd, onder meer door de financiering te vergemakkelijken van activiteiten die een aanvulling vormen op strategische geïntegreerde projecten en strategische natuurprojecten en die de introductie en duplicatie van in het kader van het programma ontwikkelde oplossingen ondersteunen. Er is coördinatie nodig om dubbele financiering te voorkomen. De Commissie en de lidstaten dienen stappen te nemen om administratieve overlapping en lasten voor begunstigden van projecten die voortvloeien uit verslagleggingsverplichtingen van verschillende financiële instrumenten, te voorkomen. Amendement 5 Voorstel voor een verordening Overweging 5 (5)  Het programma moet bijdragen aan duurzame ontwikkeling en aan de verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van wetgeving, strategieën, plannen en internationale verplichtingen van de Unie inzake milieu, klimaat en, waar relevant, schone energie, met name van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties8, het Verdrag inzake biologische diversiteit9 en de Overeenkomst van Parijs, die is aangenomen in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering10 ("Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering"). (5)  Het programma moet bijdragen aan duurzame ontwikkeling en aan de verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van wetgeving, strategieën, plannen en internationale verplichtingen van de Unie inzake milieu, klimaat en, waar relevant, schone energie, met name van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties8, het Verdrag inzake biologische diversiteit9, de Overeenkomst van Parijs, die is aangenomen in het kader van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering10 ("Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering"), het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden van de VN/ECE ("Verdrag van Aarhus"), het Verdrag betreffende grensoverschrijdende luchtverontreiniging over lange afstand van de VN/ECE, het VN-Verdrag van Bazel inzake de beheersing van de grensoverschrijdende overbrenging van gevaarlijke afvalstoffen, en de verwijdering ervan, het VN-Verdrag van Rotterdam inzake de procedure met betrekking tot voorafgaande geïnformeerde toestemming ten aanzien van bepaalde gevaarlijke chemische stoffen en pesticiden in de internationale handel en het VN-Verdrag van Stockholm inzake persistente organische verontreinigende stoffen. _________________ _________________ 8 Agenda 2030, resolutie goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de VN, 25 september 2015. 8 Agenda 2030, resolutie goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de VN, 25 september 2015. 9 93/626/EEG: Besluit van de Raad van 25 oktober 1993 betreffende de sluiting van het Verdrag inzake biologische diversiteit (PB L 309 van 13.12.1993, blz. 1). 9 93/626/EEG: Besluit van de Raad van 25 oktober 1993 betreffende de sluiting van het Verdrag inzake biologische diversiteit (PB L 309 van 13.12.1993, blz. 1). 10 PB L 282 van 19.10.2016, blz. 4. 10 PB L 282 van 19.10.2016, blz. 4. Amendementen 6 en 101 Voorstel voor een verordening Overweging 6 (6)  Om de overkoepelende doelstellingen te verwezenlijken, is de tenuitvoerlegging van het pakket circulaire economie11, van het beleidskader voor klimaat en energie 203012 ,13 ,14 van de natuurwetgeving van de Unie15, en van aanverwant beleid16, 17, 18, 19, 20 van bijzonder belang. (6)  Om de overkoepelende doelstellingen te verwezenlijken, is de tenuitvoerlegging van het pakket circulaire economie11, van het beleidskader voor klimaat en energie 203012, 13, 14 van het acquis van de Unie op het gebied van natuur14 bis,14 ter,15, en van aanverwant beleid16, 17, 18, 19, 20, 20 bis van bijzonder belang, evenals de uitvoering20 ter van de algemene programma's voor milieu- en klimaatactie, vastgesteld overeenkomstig artikel 192, lid 3, VWEU, zoals het zevende milieuactieprogramma20quater. _________________ _________________ 11 COM(2015)0614 van 02.12.2015. 11 COM(2015)0614 van 02.12.2015. 12 Een beleidskader voor klimaat en energie in de periode 2020-2030, COM(2014)0015 van 22.1.2014. 12 Een beleidskader voor klimaat en energie in de periode 2020-2030, COM(2014)0015 van 22.1.2014. 13 Een EU-strategie voor aanpassing aan de klimaatverandering, COM(2013)0216 van 16.4.2013. 13 Een EU-strategie voor aanpassing aan de klimaatverandering, COM(2013)0216 van 16.4.2013. 14 Pakket "Schone energie voor alle Europeanen", COM(2016)0860 van 30.11.2016. 14 Pakket "Schone energie voor alle Europeanen", COM(2016)0860 van 30.11.2016. 14 bis Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 november 2009 inzake het behoud van de vogelstand (PB L 20 van 26.1.2010, blz. 7). 14 ter Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7). 15 Een actieplan voor de natuur, de mensen en de economie, COM(2017)0198 van 27.4.2017. 15 Een actieplan voor de natuur, de mensen en de economie, COM(2017)0198 van 27.4.2017. 16 Programma "Schone lucht voor Europa", COM(2013)0918. 16 Programma "Schone lucht voor Europa", COM(2013)0918. 17 Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (PB L 327 van 22.12.2000, blz. 1). 17 Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (PB L 327 van 22.12.2000, blz. 1). 18 Thematische strategie voor bodembescherming, COM(2006)0231. 18 Thematische strategie voor bodembescherming, COM(2006)0231. 19 Een Europese strategie voor emissiearme mobiliteit, COM(2016)0501. 19 Een Europese strategie voor emissiearme mobiliteit, COM(2016)0501. 20 Een actieplan inzake infrastructuur voor alternatieve brandstoffen volgens artikel 10, lid 6, van Richtlijn 2014/94/EU, 8.11.2017. 20 Een actieplan inzake infrastructuur voor alternatieve brandstoffen volgens artikel 10, lid 6, van Richtlijn 2014/94/EU, 8.11.2017. 20 bis Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van Richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede Richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de Richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB L 396 van 30.12.2006, blz. 1). 20 ter Voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad inzake minimumeisen voor hergebruik van water. 20 quater Besluit nr. 1386/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad van 20 november 2013 inzake een nieuw algemeen milieuactieprogramma voor de Europese Unie voor de periode tot en met 2020 "Goed leven, binnen de grenzen van onze planeet" (PB L 354 van 28.12.2013, blz. 171). Amendement 7 Voorstel voor een verordening Overweging 6 bis (nieuw) (6 bis)  De Unie hecht veel belang aan de duurzaamheid op de lange termijn van de resultaten van LIFE-projecten, met name de capaciteit om deze resultaten veilig te stellen en te behouden nadat het project is uitgevoerd, onder meer door voortzetting, duplicatie en/of overdracht van de projecten. Dit betekent dat bijzondere eisen moeten worden gesteld aan de aanvragers en dat op het niveau van de Unie garanties nodig zijn die waarborgen dat andere door de Unie gefinancierde projecten de resultaten van uitgevoerde LIFE-projecten niet ondermijnen. Amendement 8 Voorstel voor een verordening Overweging 7 (7)  Om de verplichtingen van de Unie in het kader van de Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering na te komen, is het nodig de Unie om te vormen tot een energie-efficiënte, koolstofarme en klimaatbestendige samenleving. Dit vereist op zijn beurt acties, in het bijzondere gericht op de sectoren die het meest bijdragen tot het huidige niveau van CO2-uitstoot en verontreiniging, die bijdragen tot de tenuitvoerlegging van het beleidskader voor klimaat en energie 2030 en de geïntegreerde nationale energie- en klimaatplannen van de lidstaten, alsmede tot de voorbereidingen voor de klimaat- en energiestrategie van de Unie voor het midden van deze eeuw en voor de lange termijn. Het programma moet ook maatregelen omvatten die bijdragen tot de tenuitvoerlegging van het beleid van de Unie voor aanpassing aan de klimaatverandering om de kwetsbaarheid voor de negatieve gevolgen van klimaatverandering te verminderen. (7)  Om de verplichtingen van de Unie in het kader van de Overeenkomst van Parijs inzake klimaatverandering na te komen, is het nodig de Unie om te vormen tot een duurzame, circulaire, hernieuwbare, energie-efficiënte, CO2-neutrale en klimaatbestendige samenleving. Dit vereist op zijn beurt acties, in het bijzondere gericht op de sectoren die het meest bijdragen tot het huidige niveau van uitstoot van broeikasgassen en verontreiniging, die bijdragen tot de tenuitvoerlegging van het beleidskader voor klimaat en energie 2030 en de geïntegreerde nationale energie- en klimaatplannen van de lidstaten, alsmede tot de tenuitvoerlegging van de klimaat- en energiestrategie van de Unie voor het midden van deze eeuw en voor de lange termijn, overeenkomstig de doelstelling van het koolstofvrij maken van de economie van het Akkoord van Parijs. Het programma moet ook maatregelen omvatten die bijdragen tot de tenuitvoerlegging van het beleid van de Unie voor aanpassing aan de klimaatverandering om de kwetsbaarheid voor de negatieve gevolgen van klimaatverandering te verminderen. Amendement 9 Voorstel voor een verordening Overweging 8 (8)  De overgang naar schone energie levert een essentiële bijdrage aan de klimaatmitigatie, met positieve neveneffecten voor het milieu. Acties voor capaciteitsopbouw ter ondersteuning van de overgang naar schone energie, die tot en met 2020 uit Horizon 2020 worden gefinancierd, moeten in het programma worden opgenomen, aangezien zij niet tot doel hebben excellentie te financieren en innovatie te genereren, maar om ervoor te zorgen dat reeds beschikbare technologie die zal bijdragen aan klimaatmitigatie, gemakkelijker wordt overgenomen. De opname in het programma van deze activiteiten voor capaciteitsopbouw biedt mogelijkheden voor synergieën tussen de subprogramma's en vergroot de algehele samenhang van de financiering door de Unie. Daarom moeten gegevens worden verzameld en verspreid met betrekking tot het overnemen van bestaande onderzoeks- en innovatieresultaten in de LIFE-projecten, met inbegrip van die uit het programma Horizon Europa en de programma's die daaraan voorafgingen. (8)  De overgang naar hernieuwbare, energie-efficiënte en CO2-neutrale, emissiearme energie levert een essentiële bijdrage aan de klimaatmitigatie, met positieve neveneffecten voor het milieu. Acties voor capaciteitsopbouw ter ondersteuning van de overgang naar schone energie, die tot en met 2020 uit Horizon 2020 worden gefinancierd, moeten in het programma worden opgenomen, aangezien zij niet tot doel hebben excellentie te financieren en innovatie te genereren, maar om ervoor te zorgen dat reeds beschikbare technologie voor hernieuwbare energie en energie-efficiëntie, die zal bijdragen aan klimaatmitigatie, gemakkelijker wordt overgenomen. Bij het programma moeten alle belanghebbenden en sectoren worden betrokken die een rol spelen in de overgang naar schone energie, zoals de bouwsector, de industrie, vervoer en landbouw. De opname in het programma van deze activiteiten voor capaciteitsopbouw biedt mogelijkheden voor synergieën tussen de subprogramma's en vergroot de algehele samenhang van de financiering door de Unie. Daarom moeten gegevens worden verzameld en verspreid met betrekking tot het overnemen van bestaande onderzoeks- en innovatieresultaten in de LIFE-projecten, met inbegrip van die uit het programma Horizon Europa en de programma's die daaraan voorafgingen. Amendement 10 Voorstel voor een verordening Overweging 9 (9)  Volgens ramingen in de effectbeoordelingen van de wetgeving inzake schone energie zullen voor de verwezenlijking van de energiedoelstellingen van de Unie voor 2030 in de periode 2021-2030 aanvullende investeringen van 177 miljard EUR per jaar nodig zijn. De grootste tekortkomingen betreffen de investeringen in het koolstofvrij maken van gebouwen (energie-efficiëntie en kleinschalige hernieuwbare energiebronnen), waar kapitaal naar projecten met een sterk gedistribueerd karakter moet worden geleid. Een van de doelstellingen van het subprogramma Overgang naar schone energie is om capaciteit op te bouwen voor het ontwikkelen en bundelen van projecten, hetgeen ook bijdraagt tot het opnemen van middelen uit de Europese structuur- en investeringsfondsen en het katalyseren van investeringen in schone energie, ook met behulp van de financiële instrumenten van InvestEU. (9)  Volgens ramingen in de effectbeoordelingen van de wetgeving inzake schone energie zullen voor de verwezenlijking van de energiedoelstellingen van de Unie voor 2030 in de periode 2021-2030 aanvullende investeringen van 177 miljard EUR per jaar nodig zijn. De grootste tekortkomingen betreffen de investeringen in het koolstofvrij maken van gebouwen (energie-efficiëntie en kleinschalige hernieuwbare energiebronnen), waar kapitaal naar projecten met een sterk gedistribueerd karakter moet worden geleid. Een van de doelstellingen van het subprogramma Overgang naar schone energie is om capaciteit op te bouwen voor het ontwikkelen en bundelen van projecten, hetgeen ook bijdraagt tot het opnemen van middelen uit de Europese structuur- en investeringsfondsen en het katalyseren van investeringen in hernieuwbare energie en energie-efficiëntie, ook met behulp van de financiële instrumenten van InvestEU. Amendement 11 Voorstel voor een verordening Overweging 9 bis (nieuw) (9 bis)   Het LIFE-programma is het enige programma dat specifiek gericht is op milieu- en klimaatactie, en speelt bijgevolg een cruciale rol bij de ondersteuning van de tenuitvoerlegging van de EU-wetgeving op deze gebieden. Amendement 12 Voorstel voor een verordening Overweging 11 (11)  Aan een actie waaraan een bijdrage is toegekend uit het programma, kan ook een bijdrage worden toegekend uit enig ander programma van de Unie, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. Acties die cumulatieve financiering uit verschillende programma's van de Unie ontvangen, worden slechts één keer gecontroleerd, waarbij alle betrokken programma's en hun respectieve toepasselijke regels worden bestreken. (11)  Aan een actie waaraan een bijdrage is toegekend uit het programma, kan ook een bijdrage worden toegekend uit enig ander programma van de Unie, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. Acties die cumulatieve financiering uit verschillende programma's van de Unie ontvangen, moeten slechts één keer gecontroleerd worden, waarbij alle betrokken programma's en hun respectieve toepasselijke regels worden bestreken. Amendement 13 Voorstel voor een verordening Overweging 12 (12)  Uit het recentste evaluatiepakket inzake de tenuitvoerlegging van het milieubeleid21 blijkt dat er aanzienlijke vooruitgang moet worden geboekt om vaart te zetten achter de tenuitvoerlegging van het milieuacquis van de Unie en ervoor te zorgen dat milieu- en klimaatdoelstellingen beter in ander beleid worden opgenomen. Het programma moet dan ook als katalysator fungeren om de vereiste vooruitgang te kunnen ontwikkelen door nieuwe benaderingen te ontwikkelen, testen en dupliceren; beleidsontwikkeling, toezicht en beoordeling te ondersteunen; de betrokkenheid van belanghebbenden te versterken; investeringen te mobiliseren binnen het geheel aan investeringsprogramma's van de Unie of andere financieringsbronnen en acties te ondersteunen om de verschillende belemmeringen voor de doeltreffende tenuitvoerlegging van de belangrijkste in de milieuwetgeving voorgeschreven plannen weg te nemen. (12)  Uit het recentste evaluatiepakket inzake de tenuitvoerlegging van het milieubeleid (EIR)21 blijkt dat er aanzienlijke vooruitgang moet worden geboekt om vaart te zetten achter de tenuitvoerlegging van het milieuacquis van de Unie en ervoor te zorgen dat milieu- en klimaatdoelstellingen beter in ander beleid worden opgenomen en gemainstreamd. Het programma moet dan ook als katalysator fungeren om horizontale, systemische uitdagingen aan te pakken, evenals de diepere oorzaken voor tekortkomingen in de uitvoering zoals vastgesteld in de evaluatie van de uitvoering van het milieubeleid, en om de vereiste vooruitgang te kunnen ontwikkelen door nieuwe benaderingen te ontwikkelen, testen en dupliceren; beleidsontwikkeling, toezicht en beoordeling te ondersteunen; de governance inzake milieu, klimaatverandering en de daarmee verband houdende overgang naar schone energie te verbeteren, onder meer door te streven naar een grotere betrokkenheid van het publiek en belanghebbenden op verschillende niveaus, naar capaciteitsopbouw, communicatie en bewustmaking; investeringen te mobiliseren binnen het geheel aan investeringsprogramma's van de Unie of andere financieringsbronnen en acties te ondersteunen om de verschillende belemmeringen voor de doeltreffende tenuitvoerlegging van de belangrijkste in de milieuwetgeving voorgeschreven plannen weg te nemen. _________________ _________________ 21 Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's - EU-evaluatie van de tenuitvoerlegging van het milieubeleid: Gemeenschappelijke uitdagingen en hoe inspanningen te bundelen om betere resultaten te realiseren (COM(2017)0063). 21 Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's - EU-evaluatie van de tenuitvoerlegging van het milieubeleid: Gemeenschappelijke uitdagingen en hoe inspanningen te bundelen om betere resultaten te realiseren (COM(2017)0063). Amendement 14 Voorstel voor een verordening Overweging 13 (13)  Om het biodiversiteitsverlies, ook in mariene ecosystemen, tot staan te brengen en om te buigen, moet de ontwikkeling, tenuitvoerlegging, handhaving en beoordeling van wetgeving en beleid van de Unie ter zake, waaronder de EU-biodiversiteitsstrategie voor 202022, Richtlijn 92/43/EEG van de Raad23 en Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad24, en Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad25, worden ondersteund, met name door de kennisbasis voor de ontwikkeling en uitvoering van beleid uit te bouwen en door beste praktijken en oplossingen, op kleine schaal of toegesneden op de specifieke lokale, regionale of nationale situatie, te ontwikkelen, te testen, te demonstreren en toe te passen, met inbegrip van geïntegreerde benaderingen voor de tenuitvoerlegging van de op basis van Richtlijn 92/43/EEG opgestelde prioritaire actiekaders. De Unie moet haar biodiversiteitsgerelateerde uitgaven traceren om te voldoen aan haar verslagleggingsverplichtingen uit hoofde van het Verdrag inzake biologische diversiteit. Aan traceringvoorschriften in andere toepasselijke wetgeving van de Unie moet eveneens worden voldaan. (13)  Om het biodiversiteitsverlies en de aantasting van ecosystemen, ook mariene en andere aquatische ecosystemen, tot staan te brengen en om te buigen, moet de ontwikkeling, tenuitvoerlegging, handhaving en beoordeling van wetgeving en beleid van de Unie ter zake, waaronder de EU-biodiversiteitsstrategie voor 202022, Richtlijn 92/43/EEG van de Raad23 en Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad24, en Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad25, worden ondersteund, met name door de kennisbasis voor de ontwikkeling en uitvoering van beleid uit te bouwen en door beste praktijken en oplossingen, zoals een doeltreffend beheer, op kleine schaal of toegesneden op de specifieke lokale, regionale of nationale situatie, te ontwikkelen, te testen, te demonstreren en toe te passen, met inbegrip van geïntegreerde benaderingen voor de tenuitvoerlegging van de op basis van Richtlijn 92/43/EEG opgestelde prioritaire actiekaders. De Unie en de lidstaten moeten hun biodiversiteitsgerelateerde uitgaven traceren om te voldoen aan hun verslagleggingsverplichtingen uit hoofde van het Verdrag inzake biologische diversiteit. Aan traceringvoorschriften in andere toepasselijke wetgeving van de Unie moet eveneens worden voldaan. _________________ _________________ 22 COM(2011)0244. 22 COM(2011)0244. 23 Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7). 23 Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7). 24 Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 november 2009 inzake het behoud van de vogelstand (PB L 20 van 26.1.2010, blz. 7). 24 Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 november 2009 inzake het behoud van de vogelstand (PB L 20 van 26.1.2010, blz. 7). 25 Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2014 betreffende de preventie en beheersing van de introductie en verspreiding van invasieve uitheemse soorten (PB L 317 van 4.11.2014, blz. 35). 25 Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2014 betreffende de preventie en beheersing van de introductie en verspreiding van invasieve uitheemse soorten (PB L 317 van 4.11.2014, blz. 35). Amendement 15 Voorstel voor een verordening Overweging 14 (14)  Uit recente evaluaties en beoordelingen, met inbegrip van de evaluatie halverwege van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2020 en de geschiktheidscontrole van de natuurwetgeving, blijkt gebrek aan adequate financiering een van de belangrijkste oorzaken van de ontoereikende tenuitvoerlegging van de natuurwetgeving van de Unie en de biodiversiteitsstrategie te zijn. De voornaamste financieringsinstrumenten van de Unie, waaronder het [Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling, het Cohesiefonds, het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling en het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij], kunnen een aanzienlijke bijdrage leveren bij het vervullen van deze behoeften. Het programma kan de doelmatigheid van deze mainstreaming nog verder verbeteren door middel van strategische natuurprojecten die tot doel hebben als katalysator te fungeren voor de tenuitvoerlegging van wetgeving en beleid van de Unie inzake natuur en biodiversiteit, met inbegrip van de acties van de overeenkomstig Richtlijn 92/43/EEG ontwikkelde prioritaire actiekaders. De strategische natuurprojecten moeten actieprogramma's in de lidstaten voor de mainstreaming van relevante doelstellingen op het gebied van natuur en biodiversiteit in ander beleid en andere financieringsprogramma's ondersteunen en er zo voor zorgen dat passende middelen voor de tenuitvoerlegging van dat beleid worden gemobiliseerd. De lidstaten kunnen er binnen het kader van hun strategisch plan voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid voor kiezen een bepaald deel van de toewijzing uit het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling te gebruiken om financiële steun aan te trekken voor acties die een aanvulling vormen op de strategische natuurprojecten zoals in deze verordening gedefinieerd. (14)  Uit recente evaluaties en beoordelingen, met inbegrip van de evaluatie halverwege van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2020 en de geschiktheidscontrole van de natuurwetgeving, blijkt gebrek aan adequate financiering een van de belangrijkste oorzaken van de ontoereikende tenuitvoerlegging van de natuurwetgeving van de Unie en de biodiversiteitsstrategie te zijn. De voornaamste financieringsinstrumenten van de Unie, waaronder het [Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling, het Cohesiefonds, het Europees Landbouwfonds voor Plattelandsontwikkeling en het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij], kunnen een aanzienlijke bijdrage leveren bij het vervullen van deze behoeften, onder de voorwaarde dat de financiering aanvullend is. Het programma kan de doelmatigheid van deze mainstreaming nog verder verbeteren door middel van strategische natuurprojecten die tot doel hebben als katalysator te fungeren voor de tenuitvoerlegging van wetgeving en beleid van de Unie inzake natuur en biodiversiteit, met inbegrip van de acties van de overeenkomstig Richtlijn 92/43/EEG ontwikkelde prioritaire actiekaders. De strategische natuurprojecten moeten actieprogramma's ter bevordering van de mainstreaming van relevante doelstellingen op het gebied van natuur en biodiversiteit in ander beleid en andere financieringsprogramma's ondersteunen en er zo voor zorgen dat passende middelen voor de tenuitvoerlegging van dat beleid worden gemobiliseerd. De lidstaten kunnen er binnen het kader van hun strategisch plan voor het gemeenschappelijk landbouwbeleid voor kiezen een bepaald deel van de toewijzing uit het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling te gebruiken om financiële steun aan te trekken voor acties die een aanvulling vormen op de strategische natuurprojecten zoals in deze verordening gedefinieerd. Amendement 16 Voorstel voor een verordening Overweging 15 (15)  De vrijwillige regeling ten behoeve van biodiversiteit en ecosysteemdiensten in de Europese landen en gebieden overzee (BEST) bevordert de instandhouding van biodiversiteit, met inbegrip van mariene biodiversiteit, en het duurzame gebruik van ecosysteemdiensten, met inbegrip van op ecosystemen gebaseerde benaderingen van de mitigatie van en aanpassing aan klimaatverandering, in de ultraperifere gebieden van de Unie en de landen en gebieden overzee. BEST heeft bijgedragen aan bewustmaking met betrekking tot het ecologische belang van de ultraperifere gebieden en de landen en gebieden overzee voor het behoud van de wereldwijde biodiversiteit. In hun ministeriële verklaringen van 2017 en 2018 hebben de landen en gebieden overzee hun waardering geuit voor dit programma voor kleine subsidies ten behoeve van de biodiversiteit. Het is passend ervoor te zorgen dat het programma de financiering van kleine subsidies voor de biodiversiteit in zowel de ultraperifere gebieden als de landen en gebieden overzee voort kan zetten. (15)  De vrijwillige regeling ten behoeve van biodiversiteit en ecosysteemdiensten in de Europese landen en gebieden overzee (BEST) bevordert de instandhouding van biodiversiteit, met inbegrip van mariene biodiversiteit, en het duurzame gebruik van ecosysteemdiensten, met inbegrip van op ecosystemen gebaseerde benaderingen van de mitigatie van en aanpassing aan klimaatverandering, in de ultraperifere gebieden van de Unie en de landen en gebieden overzee. BEST heeft, dankzij de voorbereidende actie BEST die in 2011 werd vastgesteld en het programma BEST 2.0 en het project BEST RUP die daarop volgden, bijgedragen aan bewustmaking met betrekking tot het ecologische belang van de ultraperifere gebieden en de landen en gebieden overzee en de sleutelrol die zij vervullen voor het behoud van de wereldwijde biodiversiteit. Volgens de Europese Commissie bedraagt de behoefte aan financiële steun voor acties in die gebieden jaarlijks naar schatting 8 miljoen EUR. In hun ministeriële verklaringen van 2017 en 2018 hebben de landen en gebieden overzee hun waardering geuit voor dit programma voor kleine subsidies ten behoeve van de biodiversiteit. Het is daarom passend dat het programma de financiering van kleine subsidies voor biodiversiteit, met inbegrip van de capaciteitsopbouw en de kapitalisatie van acties die worden gefinancierd in zowel de ultraperifere gebieden als de landen en gebieden overzee voort kan zetten. Amendement 17 Voorstel voor een verordening Overweging 16 (16)  De bevordering van de circulaire economie vergt een mentaliteitswijziging wat betreft de wijze waarop materialen en producten, met inbegrip van kunststoffen, worden ontworpen, geproduceerd, geconsumeerd en verwijderd. Het programma moet bijdragen aan de overgang naar een circulaire economie door middel van financiële steun die gericht is op een veelheid van actoren (ondernemingen, overheden en consumenten), met name door de beste, op de specifieke lokale, regionale of nationale situatie toegesneden, technologieën, praktijken en oplossingen, met inbegrip van geïntegreerde benaderingen voor de tenuitvoerlegging van plannen voor afvalbeheer en -preventie, toe te passen, te ontwikkelen en te dupliceren. Door de tenuitvoerlegging van de strategie voor kunststoffen kunnen maatregelen worden genomen om met name het probleem van zwerfvuil op zee aan te pakken. (16)  De bevordering van de circulaire economie en de hulpbronnenefficiëntie vergt een mentaliteitswijziging wat betreft de wijze waarop materialen en producten, met inbegrip van kunststoffen, worden ontworpen, geproduceerd, geconsumeerd en verwijderd. Het programma moet bijdragen aan de overgang naar een circulaire economie door middel van financiële steun die gericht is op een veelheid van actoren (ondernemingen, overheden, maatschappelijke organisaties en consumenten), met name door de beste, op de specifieke lokale, regionale of nationale situatie toegesneden, technologieën, praktijken en oplossingen, met inbegrip van geïntegreerde benaderingen voor de toepassing van de afvalhiërarchie en de tenuitvoerlegging van plannen voor afvalbeheer en ‑preventie, toe te passen, te ontwikkelen en te dupliceren. Door de tenuitvoerlegging van de strategie voor kunststoffen kunnen maatregelen worden genomen om met name het probleem van zwerfvuil op zee aan te pakken. Amendement 18 Voorstel voor een verordening Overweging 16 bis (nieuw) (16 bis)  Een hoog milieubeschermingsniveau is van fundamenteel belang voor de gezondheid en het welzijn van de burgers van de Unie. Het programma moet steun verlenen aan de doelstelling van de Unie om chemische stoffen zodanig te produceren en te gebruiken dat deze een minimaal aantal aanzienlijke schadelijke gevolgen hebben voor de gezondheid van mens en milieu en om een strategie van de Unie voor een niet-toxisch milieu te ontwikkelen. Het programma moet ook activiteiten ondersteunen om de tenuitvoerlegging van Richtlijn 2002/49/EG van het Europees Parlement en de Raad1 bis te vergemakkelijken, teneinde geluidsniveaus te bewerkstelligen die geen aanzienlijke schadelijke gevolgen en risico's voor de menselijke gezondheid met zich meebrengen. ___________________ 1 bis Richtlijn 2002/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 juni 2002 inzake de evaluatie en beheersing van omgevingslawaai – Verklaring van de Commissie in het Bemiddelingscomité over de richtlijn inzake de evaluatie en de beheersing van omgevingslawaai (PB L 189 van 18.7.2002, blz. 12). Amendement 19 Voorstel voor een verordening Overweging 17 (17)  De langetermijndoelstelling van de Unie voor het beleid inzake luchtkwaliteit is om luchtkwaliteitsniveaus te behalen die geen significante negatieve effecten en risico's voor de menselijke gezondheid met zich meebrengen. Het publieke bewustzijn over luchtvervuiling is sterk ontwikkeld en burgers verwachten dat de overheid optreedt. In Richtlijn (EU) 2016/2284 van het Europees Parlement en de Raad26 wordt de rol benadrukt die financiering door de Unie kan spelen bij de verwezenlijking van de doelstellingen op het gebied van schone lucht kan spelen. Het programma moet daarom projecten, waaronder strategische geïntegreerde projecten, ondersteunen die het potentieel hebben om publieke en particuliere middelen aan te trekken, om voorbeelden van goede praktijken onder de aandacht te brengen en om als katalysator te fungeren voor de tenuitvoerlegging van plannen en wetgeving inzake luchtkwaliteit op lokaal, regionaal, multiregionaal, nationaal en transnationaal niveau. (17)  De langetermijndoelstelling van de Unie voor het beleid inzake luchtkwaliteit is om luchtkwaliteitsniveaus te behalen die geen significante negatieve effecten en risico's voor de menselijke gezondheid en het milieu met zich meebrengen, terwijl tegelijkertijd de synergieën tussen verbeteringen van de luchtkwaliteit en de vermindering van de broeikasgasemissies worden versterkt. Het publieke bewustzijn over luchtvervuiling is sterk ontwikkeld en burgers verwachten dat de overheid optreedt, met name in gebieden waar de bevolking en de ecosystemen worden blootgesteld aan grote hoeveelheden luchtverontreinigende stoffen. In Richtlijn (EU) 2016/2284 van het Europees Parlement en de Raad26 wordt de rol benadrukt die financiering door de Unie kan spelen bij de verwezenlijking van de doelstellingen op het gebied van schone lucht kan spelen. Het programma moet daarom projecten, waaronder strategische geïntegreerde projecten, ondersteunen die het potentieel hebben om publieke en particuliere middelen aan te trekken, om voorbeelden van goede praktijken onder de aandacht te brengen en om als katalysator te fungeren voor de tenuitvoerlegging van plannen en wetgeving inzake luchtkwaliteit op lokaal, regionaal, multiregionaal, nationaal en transnationaal niveau. _________________ _________________ 26 Richtlijn (EU) 2016/2284 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2016 betreffende de vermindering van de nationale emissies van bepaalde luchtverontreinigende stoffen, tot wijziging van Richtlijn 2003/35/EG en tot intrekking van Richtlijn 2001/81/EG (PB L 344 van 17.12.2016, blz. 1). 26 Richtlijn (EU) 2016/2284 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2016 betreffende de vermindering van de nationale emissies van bepaalde luchtverontreinigende stoffen, tot wijziging van Richtlijn 2003/35/EG en tot intrekking van Richtlijn 2001/81/EG (PB L 344 van 17.12.2016, blz. 1). Amendement 20 Voorstel voor een verordening Overweging 19 (19)  De bescherming en het herstel van het mariene milieu is een van de algemene doelstellingen van het milieubeleid van de Unie. Het programma moet ten dienste staan van het volgende: het beheer, de instandhouding, het herstel en de monitoring van de biodiversiteit en mariene ecosystemen, met name de mariene gebieden van Natura 2000, en de bescherming van soorten overeenkomstig de krachtens Richtlijn 92/43/EEG ontwikkelde prioritaire actiekaders; het bereiken van een goede milieutoestand in de zin van Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad28; de bevordering van schone en gezonde zeeën; de tenuitvoerlegging van de Europese strategie voor kunststoffen in een circulaire economie, met name om het probleem van verloren vistuig en zwerfvuil op zee aan te pakken; en de bevordering van de rol van de Unie in de internationale oceaangovernance, die van essentieel belang is voor de verwezenlijking van de doelstellingen van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties en voor het veiligstellen van gezonde oceanen voor toekomstige generaties. De strategische geïntegreerde projecten en strategische natuurprojecten van het programma moeten relevante acties omvatten die gericht zijn op de bescherming van het mariene milieu. (19)  De bescherming en het herstel van het aquatische milieu is een van de algemene doelstellingen van het milieubeleid van de Unie. Het programma moet ten dienste staan van het volgende: het beheer, de instandhouding, het herstel en de monitoring van de biodiversiteit en aquatische ecosystemen, met name de mariene gebieden van Natura 2000, en de bescherming van soorten overeenkomstig de krachtens Richtlijn 92/43/EEG ontwikkelde prioritaire actiekaders; het bereiken van een goede milieutoestand in de zin van Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad28; de bevordering van schone en gezonde zeeën; de tenuitvoerlegging van de Europese strategie voor kunststoffen in een circulaire economie, met name om het probleem van verloren vistuig en zwerfvuil op zee aan te pakken; en de bevordering van de rol van de Unie in de internationale oceaangovernance, die van essentieel belang is voor de verwezenlijking van de doelstellingen van de Agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties en voor het veiligstellen van gezonde oceanen voor toekomstige generaties. De strategische geïntegreerde projecten en strategische natuurprojecten van het programma moeten relevante acties omvatten die gericht zijn op de bescherming van het aquatische milieu. _________________ _________________ 28 Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (Kaderrichtlijn mariene strategie) (PB L 164 van 25.6.2008, blz. 19). 28 Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (Kaderrichtlijn mariene strategie) (PB L 164 van 25.6.2008, blz. 19). Amendement 21 Voorstel voor een verordening Overweging 19 bis (nieuw) (19 bis)  De huidige staat van instandhouding van Natura 2000-gebieden op landbouwgrond is zeer slecht, wat erop duidt dat deze gebieden nog altijd bescherming nodig hebben. De huidige GLB-betalingen voor Natura 2000-gebieden zijn het doeltreffendste middel om de biodiversiteit in landbouwgebieden te handhaven1 bis. Die betalingen zijn echter ontoereikend en leveren geen hoge waarde op voor het natuurlijk kapitaal. Om de milieubescherming van deze gebieden te stimuleren, moeten de GLB-betalingen voor Natura 2000-gebieden dus worden verhoogd. _________________ 1 bis G. Pe’er, S. Lakner, R. Müller, G. Passoni, V. Bontzorlos, D. Clough, F. Moreira,C. Azam, J. Berger, P. Bezak, A. Bonn, B. Hansjürgens, L. Hartmann, J.Kleemann, A. Lomba, A. Sahrbacher, S. Schindler, C. Schleyer, J. Schmidt, S.Schüler, C. Sirami, M. von Meyer-Höfer, en Y. Zinngrebe (2017). Is the CAP Fit for purpose? An evidence based fitness-check assessment. Leipzig, German Centre for Integrative Biodiversity Research (iDiv) Halle-Jena-Leipzig. Amendement 22 Voorstel voor een verordening Overweging 20 (20)  Verbetering van de governance op het gebied van milieu en klimaatverandering en van daarmee verband houdende kwesties met betrekking tot de overgang naar schone energie, vereist betrokkenheid van het maatschappelijk middenveld dankzij bewustmaking van het publiek, consumentenparticipatie, en een bredere betrokkenheid van belanghebbenden, met inbegrip van niet-gouvernementele organisaties, bij het overleg over en de tenuitvoerlegging van aanverwant beleid. (20)  Verbetering van de governance op het gebied van milieu en klimaatverandering en van daarmee verband houdende kwesties met betrekking tot de overgang naar schone energie, vereist betrokkenheid van het maatschappelijk middenveld dankzij bewustmaking van het publiek, onder andere door middel van een communicatiestrategie waarin rekening wordt gehouden met de nieuwe media en sociale netwerken, consumentenparticipatie en een bredere betrokkenheid van het publiek en belanghebbenden op verschillende niveaus, met inbegrip van niet-gouvernementele organisaties, bij het overleg over en de tenuitvoerlegging van aanverwant beleid. Daarom is het passend dat het programma steun verleent aan een breed scala van ngo's en netwerken van entiteiten zonder winstoogmerk die een doelstelling van algemeen belang van de Unie nastreven en die voornamelijk actief zijn op het gebied van milieu of klimaatactie, door op concurrerende en transparante wijze exploitatiesubsidies toe te kennen, teneinde deze ngo's, netwerken en entiteiten te helpen een effectieve bijdrage te leveren aan het beleid van de Unie en hun capaciteit op te bouwen en te versterken om efficiëntere partners te worden. Amendement 23 Voorstel voor een verordening Overweging 21 (21)  Hoewel verbetering van de governance op alle niveaus een horizontale doelstelling voor alle subprogramma's van het programma moet zijn, moet het programma specifiek ook de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van de horizontale wetgeving inzake milieugovernance ondersteunen, met inbegrip van de wetgeving tot tenuitvoerlegging van het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden van de Economische Commissie van de Verenigde Naties voor Europa (VN/ECE)29. (21)  Hoewel verbetering van de governance op alle niveaus een horizontale doelstelling voor alle subprogramma's van het programma moet zijn, moet het programma specifiek ook de ontwikkeling, tenuitvoerlegging, handhaving en effectieve naleving van het acquis inzake milieu en klimaat, in het bijzonder van de horizontale wetgeving inzake milieugovernance ondersteunen, met inbegrip van de wetgeving tot tenuitvoerlegging van het Verdrag betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden van de Economische Commissie van de Verenigde Naties voor Europa (VN/ECE)29,29 bis, en het comité van toezicht op de naleving van het Verdrag van Aarhus. _________________ _________________ 29 PB L 124 van 17.5.2005, blz. 4. 29 PB L 124 van 17.5.2005, blz. 4. 29 bis Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264 van 25.9.2006, blz. 13). Amendement 24 Voorstel voor een verordening Overweging 22 (22)  Het programma moet marktdeelnemers voorbereiden op en ondersteunen bij de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, koolstofarme en klimaatbestendige economie door nieuwe zakelijke kansen te toetsen, beroepsvaardigheden te verbeteren, de toegang van consumenten tot duurzame producten en diensten te vergemakkelijken, opinie- en smaakmakers over te halen zich voor dit doel in te zetten en hen daartoe de gelegenheid te bieden, en nieuwe methoden te testen voor aanpassing van de bestaande processen en het ondernemingslandschap. Ter ondersteuning van een bredere marktintroductie van duurzame oplossingen moeten maatschappelijk draagvlak en consumentenparticipatie worden gecultiveerd. (22)  Het programma moet marktdeelnemers voorbereiden op en ondersteunen bij de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, CO2-neutrale en klimaatbestendige economie door nieuwe zakelijke kansen te toetsen, beroepsvaardigheden te verbeteren, de toegang van consumenten tot duurzame producten en diensten te vergemakkelijken, opinie- en smaakmakers over te halen zich voor dit doel in te zetten en hen daartoe de gelegenheid te bieden, en nieuwe methoden te testen voor aanpassing van de bestaande processen en het ondernemingslandschap. Ter ondersteuning van een bredere marktintroductie van duurzame oplossingen moeten maatschappelijk draagvlak en consumentenparticipatie worden gecultiveerd. Amendement 25 Voorstel voor een verordening Overweging 22 bis (nieuw) (22 bis)  Het programma is ontworpen met het oog op het ondersteunen van de demonstratie van technieken, benaderingen en beste praktijken die kunnen worden gedupliceerd en opgeschaald. Innovatieve oplossingen kunnen bijdragen tot de verbetering van de milieuprestaties en duurzaamheid, met name voor de ontwikkeling van duurzame landbouwpraktijken in de gebieden die actief zijn op het gebied van klimaat, water, bodem, biodiversiteit en afval. In dit verband moet de nadruk worden gelegd op synergieën met andere programma's en beleidslijnen, zoals het Europees innovatiepartnerschap voor productiviteit en duurzaamheid in de landbouw en het milieubeheer- en milieuauditsysteem van de EU. Amendement 26 Voorstel voor een verordening Overweging 23 (23)  Op het niveau van de Unie worden grote investeringen in milieu- en klimaatacties hoofdzakelijk gefinancierd door de belangrijkste financieringsprogramma's van de Unie (mainstreaming). In het kader van hun rol als katalysator moeten de krachtens het programma te ontwikkelen strategische geïntegreerde projecten en strategische natuurprojecten als hefboom dienen voor financieringsmogelijkheden die worden geboden door die financieringsprogramma's en andere financieringsbronnen, zoals nationale fondsen, en synergieën creëren. (23)  Op het niveau van de Unie worden grote investeringen in milieu- en klimaatacties hoofdzakelijk gefinancierd door de belangrijkste financieringsprogramma's van de Unie. Daarom is het van cruciaal belang dat de inspanningen voor mainstreaming worden geïntensiveerd om de duurzaamheid, biodiversiteit en de klimaatbestendigheid van andere financieringsprogramma's van de Unie en de integratie van duurzaamheidswaarborgen in alle instrumenten van de Unie te garanderen. De Commissie moet de bevoegdheid krijgen een gemeenschappelijke methodologie vast te stellen en effectieve maatregelen te treffen om ervoor te zorgen dat LIFE-projecten geen negatieve invloed ondervinden van andere programma's en ander beleid van de Unie. In het kader van hun rol als katalysator moeten de krachtens het programma te ontwikkelen strategische geïntegreerde projecten en strategische natuurprojecten als hefboom dienen voor financieringsmogelijkheden die worden geboden door die financieringsprogramma's en andere financieringsbronnen, zoals nationale fondsen, en synergieën creëren. Amendement 27 Voorstel voor een verordening Overweging 23 bis (nieuw) (23 bis)  Het succes van strategische natuurprojecten en strategische geïntegreerde projecten hangt af van de nauwe samenwerking tussen nationale, regionale en lokale autoriteiten en de niet-overheidsactoren die gevolgen ondervinden van de doelstellingen van het programma. De beginselen van transparantie en openbaarmaking met betrekking tot besluiten betreffende de ontwikkeling, uitvoering, evaluatie en monitoring van projecten moeten daarom worden toegepast, met name in het geval van mainstreaming of wanneer er sprake is van meerdere financieringsbronnen. Amendement 28 Voorstel voor een verordening Overweging 24 (24)  Wegens het belang van de strijd tegen klimaatverandering overeenkomstig de verbintenissen van de Unie tot uitvoering van de Overeenkomst van Parijs en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, zal dit programma bijdragen aan de mainstreaming van klimaatacties en aan het algemene streven dat 25 % van de uitgaven op de begroting van de EU klimaatdoelstellingen ondersteunen. Met de acties in het kader van dit programma zal naar verwachting een bedrag ter waarde van 61 % van de totale financiële middelen van het programma worden bijgedragen aan de verwezenlijking van klimaatdoelstellingen. De desbetreffende acties zullen worden vastgesteld tijdens de voorbereiding en uitvoering van het programma en zullen opnieuw worden bekeken in het kader van de desbetreffende beoordelingen en evaluatieprocessen. (24)  Gezien het belang van het op gecoördineerde en ambitieuze wijze bestrijden van klimaatverandering overeenkomstig de verbintenissen van de Unie tot uitvoering van de Overeenkomst van Parijs en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties, zal dit programma bijdragen aan de mainstreaming van klimaatacties en aan het algemene streven dat gedurende de MFK-periode 2021-2027 ten minste 25 % van de EU-begrotingsuitgaven klimaatdoelstellingen ondersteunt, en dat zo spoedig mogelijk, en uiterlijk in 2027, een streefcijfer van 30 % jaarlijks wordt gehaald. Met de acties in het kader van dit programma zal naar verwachting een bedrag ter waarde van [61 %] van de totale financiële middelen van het programma worden bijgedragen aan de verwezenlijking van klimaatdoelstellingen. De desbetreffende acties zullen worden vastgesteld tijdens de voorbereiding en uitvoering van het programma en zullen opnieuw worden bekeken in het kader van de desbetreffende beoordelingen en evaluatieprocessen. Amendement 29 Voorstel voor een verordening Overweging 25 (25)  Bij de tenuitvoerlegging van het programma moet terdege rekening worden gehouden met de strategie voor ultraperifere gebieden in het licht van artikel 349 VWEU en de specifieke behoeften en kwetsbaarheden van deze gebieden. Ander beleid van de Unie dan dat op het gebied van het milieu, het klimaat en, waar relevant, de overgang naar schone energie moet ook in aanmerking worden genomen. (25)  Bij de tenuitvoerlegging van het programma moet terdege rekening worden gehouden met de strategie voor ultraperifere gebieden in het licht van artikel 349 VWEU en de specifieke behoeften en kwetsbaarheden van deze gebieden. In dit verband moet de financiering door de Unie en de lidstaten op passende wijze worden versterkt. Ander beleid van de Unie dan dat op het gebied van het milieu, het klimaat en, waar relevant, de overgang naar schone energie moet ook in aanmerking worden genomen. Amendement 30 Voorstel voor een verordening Overweging 26 (26)  Ter ondersteuning van de tenuitvoerlegging van het programma moet de Commissie samenwerken met de nationale contactpunten van het programma, seminars en workshops organiseren, lijsten van in het kader van het programma gefinancierde projecten publiceren of andere activiteiten ondernemen om de projectresultaten te verspreiden en de uitwisseling van ervaring, kennis en beste praktijken en de duplicatie van projectresultaten in de hele Unie te vergemakkelijken. Dergelijke activiteiten moeten met name gericht zijn op lidstaten die de middelen slechts in beperkte mate benutten en moeten de communicatie en samenwerking tussen projectbegunstigden, aanvragers of belanghebbenden van voltooide en lopende projecten op hetzelfde gebied vergemakkelijken. (26)  Ter ondersteuning van de tenuitvoerlegging van het programma moet de Commissie samenwerken met de nationale, regionale en lokale contactpunten van het programma, onder meer bij de oprichting van een lokaal adviesnetwerk dat de ontwikkeling van projecten met een hoge toegevoegde waarde en sterke beleidseffecten faciliteert en dat zorgt voor informatieverstrekking over aanvullende financiering, de overdraagbaarheid van projecten en de duurzaamheid op de lange termijn, seminars en workshops organiseren, lijsten van in het kader van het programma gefinancierde projecten publiceren of andere activiteiten, zoals mediacampagnes, ondernemen om de projectresultaten beter te verspreiden en de uitwisseling van ervaring, kennis en beste praktijken en de duplicatie van projectresultaten in de hele Unie te vergemakkelijken, en daarmee de samenwerking en de communicatie te verbeteren. Dergelijke activiteiten moeten met name gericht zijn op lidstaten die de middelen slechts in beperkte mate benutten en moeten de communicatie en samenwerking tussen projectbegunstigden, aanvragers of belanghebbenden van voltooide en lopende projecten op hetzelfde gebied vergemakkelijken. Het is van wezenlijk belang dat bij deze communicatie en samenwerking ook regionale en lokale autoriteiten en belanghebbenden betrokken worden. Amendement 31 Voorstel voor een verordening Overweging 28 bis (nieuw) (28 bis)  De minimale en maximale medefinancieringspercentages moeten worden vastgesteld op de niveaus die nodig zijn om het effectieve niveau van de door het programma verleende steun te handhaven, rekening houdend met de nodige flexibiliteit en aanpasbaarheid die nodig zijn om in te spelen op het bestaande scala van acties en entiteiten. Amendement 32 Voorstel voor een verordening Overweging 31 (31)  De financieringsvormen en de uitvoeringsmethoden moeten worden gekozen op basis van de mogelijkheden die zij bieden voor het vervullen van de specifieke doelstellingen van de acties en voor het behalen van resultaten, waarbij met name rekening wordt gehouden met de kosten van controles, de administratieve lasten en het te verwachten risico op niet-naleving. Wat subsidies betreft, moet dit mede inhouden dat het gebruik van vaste bedragen, forfaits en schalen van eenheidskosten wordt overwogen. (31)  De financieringsvormen en de uitvoeringsmethoden moeten worden gekozen op basis van de mogelijkheden die zij bieden voor het vervullen van de specifieke doelstellingen van de acties en voor het behalen van resultaten, waarbij met name rekening wordt gehouden met de kosten van controles, de administratieve lasten en het te verwachten risico op niet-naleving. Wat subsidies betreft, moet dit mede inhouden dat het gebruik van vaste bedragen, forfaits en schalen van eenheidskosten wordt overwogen. De Commissie moet erop toezien dat de uitvoering inzichtelijk blijft en ze moet zorgen voor een reële vereenvoudiging ten behoeve van de initiatiefnemers van de projecten. Amendement 33 Voorstel voor een verordening Overweging 36 bis (nieuw) (36 bis)  Om te waarborgen dat de steun en de tenuitvoerlegging van het programma in overeenstemming zijn met het beleid en de prioriteiten van de Unie en een aanvulling vormen op de andere financieringsinstrumenten van de Unie, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie handelingen vast te stellen met betrekking tot de vaststelling van meerjarige werkprogramma's. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord over beter wetgeven van 13 april 2016. Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. Amendement 34 Voorstel voor een verordening Overweging 38 (38)  Daar de doelstellingen van deze verordening, namelijk bijdragen aan duurzame ontwikkeling en aan de verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van wetgeving, strategieën, plannen en internationale verplichtingen van de Unie inzake milieu, klimaat en, waar relevant, schone energie, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen van deze verordening beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken. (38)  Daar de doelstellingen van deze verordening, namelijk bijdragen aan een hoog milieubeschermingsniveau en ambitieuze klimaatactie met goed bestuur en een multistakeholderbenadering en aan de verwezenlijking van de doelstellingen en streefdoelen van wetgeving, strategieën, plannen en internationale verplichtingen van de Unie inzake milieu, biodiversiteit, klimaat, circulaire economie en, waar relevant, hernieuwbare energie en energie-efficiëntie, niet voldoende door de lidstaten kunnen worden verwezenlijkt, maar vanwege de omvang en de gevolgen van deze verordening beter door de Unie kunnen worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstellingen te verwezenlijken. Amendement 35 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 Bij deze verordening wordt het programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) ("programma") vastgesteld. Bij deze verordening wordt een programma voor het milieu en klimaatactie (LIFE) ("programma") voor de periode van 1 januari 2021 tot en met 31 december 2027 vastgesteld. Amendement 36 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 2 In deze verordening worden de doelstellingen van het programma, de begroting voor de periode 2021-2027, de vormen van financiering door de Unie alsmede de regels voor de verstrekking van die financiering vastgelegd. In deze verordening worden de doelstellingen van het programma, de begroting voor die periode, de vormen van financiering door de Unie alsmede de regels voor de verstrekking van die financiering vastgelegd. Amendement 37 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – alinea 1 – punt 1 (1)  "strategische natuurprojecten": projecten ter ondersteuning van de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie op het gebied van natuur en biodiversiteit door samenhangende actieprogramma's in de lidstaten ten uitvoer te leggen om deze doelstellingen en prioriteiten in ander beleid en in andere financieringsinstrumenten te mainstreamen, onder meer door middel van een gecoördineerde tenuitvoerlegging van de krachtens Richtlijn 92/43/EEG vastgestelde prioritaire actiekaders; (1)  "strategische natuurprojecten": projecten ter ondersteuning van de verwezenlijking van de doelstellingen van de Unie op het gebied van natuur en biodiversiteit door samenhangende actieprogramma's ten uitvoer te leggen, in het bijzonder door deze doelstellingen en prioriteiten in ander beleid en in andere financieringsinstrumenten te mainstreamen, onder meer door middel van een gecoördineerde tenuitvoerlegging van de krachtens Richtlijn 92/43/EEG vastgestelde prioritaire actiekaders; Amendement 103 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 1 1.  De algemene doelstelling van het programma is bij te dragen aan de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, koolstofarme en klimaatbestendige economie, onder meer door de overgang naar schone energie, alsmede aan de bescherming en verbetering van de kwaliteit van het milieu en aan tot staan brengen en ombuigen van biodiversiteitsverlies, en aldus bij te dragen tot duurzame ontwikkeling. 1.  De algemene doelstelling van het programma is om in het kader van een rechtvaardige overgang bij te dragen aan de overgang naar een schone, circulaire, energie-efficiënte, CO2-neutrale en klimaatbestendige economie, de kwaliteit van het milieu te beschermen en te verbeteren en het biodiversiteitsverlies en de aantasting van ecosystemen tot staan te brengen en terug te draaien, en aldus bij te dragen tot duurzame ontwikkeling. Amendement 39 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 2 – letter a a)  ontwikkelen, demonstreren en bevorderen van innovatieve technieken en benaderingen ter verwezenlijking van de doelstellingen van de wetgeving en het beleid van de Unie inzake milieu en klimaat, met inbegrip van de overgang naar schone energie, en bijdragen tot de toepassing van de beste praktijken op het vlak van natuur en biodiversiteit; a)  ontwikkelen, demonstreren en bevorderen van innovatieve technieken en benaderingen ter verwezenlijking van de doelstellingen van de wetgeving en het beleid van de Unie inzake milieu en klimaat, met inbegrip van de overgang naar schone, hernieuwbare energie en de verbetering van de energie-efficiëntie, en bijdragen tot de kennisbasis, een doeltreffend beheer en de toepassing van de beste praktijken op het vlak van natuur en biodiversiteit, onder meer door ondersteuning van het Natura 2000-netwerk; Amendement 40 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – lid 2 – letter b b)  ondersteunen van de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van, het toezicht op en de handhaving van de wetgeving en het beleid van de Unie ter zake, onder meer door de governance te verbeteren door middel van capaciteitsopbouw onder publieke en private actoren en betrokkenheid van het maatschappelijk middenveld; b)  ondersteunen van de ontwikkeling en tenuitvoerlegging van, het toezicht op, de feitelijke naleving en de handhaving van de wetgeving en het beleid van de Unie ter zake, in het bijzonder door de tenuitvoerlegging van de algemene milieuactieprogramma's van de Unie, vastgesteld krachtens artikel 192, lid 3, VWEU, en door de governance van het milieu en het klimaat op alle niveaus te verbeteren, onder meer door middel van capaciteitsopbouw onder publieke en private actoren en betrokkenheid van het maatschappelijk middenveld; Amendement 41 Voorstel voor een verordening Artikel 5 – lid 1 1.  De financiële middelen voor de uitvoering van het programma voor de periode 2021 – 2027 bedragen 5 450 000 000 EUR in lopende prijzen. 1.  De financiële middelen voor de uitvoering van het programma voor de periode 2021 – 2027 bedragen 6 442 000 000 EUR, uitgedrukt in prijzen van 2018 (7 272 000 000 EUR in lopende prijzen). Amendement 42 Voorstel voor een verordening Artikel 5 – lid 2 2.  De indicatieve verdeling van het in lid 1 bedoelde bedrag is als volgt: 2.  De indicatieve verdeling van het in lid 1 bedoelde bedrag is als volgt: a)  3 500 000 000 EUR voor het gebied Milieu, waarvan a)  4 715 000 000 EUR, uitgedrukt in prijzen van 2018 (5 322 000 000 EUR in lopende prijzen, oftewel 73,2 % van het totale bedrag van het programma) voor het gebied Milieu, waarvan (1)  2 150 000 000 EUR voor het subprogramma Natuur en biodiversiteit en (1)  2 829 000 000 EUR, uitgedrukt in prijzen van 2018 (3 261 420 000 EUR in lopende prijzen, oftewel 44,9 % van het totale bedrag van het programma), voor het subprogramma Natuur en biodiversiteit en (2)  1 350 000 000 EUR voor het subprogramma Circulaire economie en levenskwaliteit; (2)  1 886 000 000 EUR, uitgedrukt in prijzen van 2018 (2 060 580 000 EUR in lopende prijzen, oftewel 28,3 % van het totale bedrag van het programma), voor het subprogramma Circulaire economie en levenskwaliteit; b)  1 950 000 000 EUR voor het gebied Klimaatactie, waarvan b)  1 950 000 000 EUR voor het gebied Klimaatactie, waarvan (1)  950 000 000 EUR voor het subprogramma Mitigatie van en aanpassing aan klimaatverandering en (1)  950 000 000 EUR voor het subprogramma Mitigatie van en aanpassing aan klimaatverandering en (2)  1 000 000 000 EUR voor het subprogramma Overgang naar schone energie. (2)  1 000 000 000 EUR voor het subprogramma Overgang naar schone energie. Amendement 43 Voorstel voor een verordening Artikel 6 – lid 1 – inleidende formule 1.  Het programma staat open voor deelname van de volgende derde landen: 1.  Het programma staat – mits zij aan alle voorschriften en regels ter zake voldoen – open voor deelname van de volgende derde landen: Amendement 44 Voorstel voor een verordening Artikel 6 bis (nieuw) Artikel 6 bis Internationale samenwerking Indien dit nodig is voor de verwezenlijking van de in artikel 3 bepaalde algemene doelstellingen is in de loop van de tenuitvoerlegging van het programma samenwerking met internationale organisaties, en met hun instellingen en organen mogelijk. Amendement 45 Voorstel voor een verordening Artikel 7 Het programma wordt op dusdanige wijze uitgevoerd dat gezorgd wordt voor samenhang met het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds, het Cohesiefonds, het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling en het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij, Horizon Europa, de Connecting Europe Facility en InvestEU, teneinde synergieën tot stand te brengen, in het bijzonder wat betreft strategische natuurprojecten en strategische geïntegreerde projecten, en het overnemen en dupliceren van in het kader van het programma ontwikkelde oplossingen te ondersteunen. De Commissie ziet toe op de consistente tenuitvoerlegging van het programma en de Commissie en de lidstaten waarborgen de samenhang en coördinatie met het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Europees Sociaal Fonds, het Cohesiefonds, het Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling en het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij, Horizon Europa, de Connecting Europe Facility, het ETS-innovatiefonds en InvestEU, teneinde synergieën tot stand te brengen, in het bijzonder wat betreft strategische natuurprojecten en strategische geïntegreerde projecten, en het overnemen en dupliceren van in het kader van het programma ontwikkelde oplossingen te ondersteunen. De Commissie en de lidstaten garanderen op alle niveaus complementariteit. De Commissie brengt de specifieke acties in kaart en mobiliseert relevante financiering in het kader van andere programma's van de Unie en vergemakkelijkt de gecoördineerde en samenhangende tenuitvoerlegging van de aanvullende acties die uit andere bronnen worden gefinancierd. Amendement 104 Voorstel voor een verordening Artikel 8 – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.  Het programma wordt uitgevoerd in het kader van een rechtvaardige overgang, waarbij de betreffende gemeenschappen en gebieden worden betrokken bij de ontwikkeling en uitvoering van projecten, met name via overleg en dialoog. Amendement 46 Voorstel voor een verordening Artikel 10 – lid 3 3.  Projecten in het kader van het subprogramma Natuur en biodiversiteit die verband houden met het beheer en herstel van en het toezicht op Natura 2000-gebieden overeenkomstig de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG worden ondersteund overeenkomstig de krachtens Richtlijn 92/43/EEG vastgestelde prioritaire actiekaders. 3.  Projecten in het kader van het subprogramma Natuur en biodiversiteit die verband houden met het beheer en herstel van en het toezicht op Natura 2000-gebieden overeenkomstig de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG houden rekening met de in nationale en regionale plannen, strategieën en beleidsdocumenten vastgestelde prioriteiten, waaronder de krachtens Richtlijn 92/43/EEG vastgestelde prioritaire actiekaders. Amendement 47 Voorstel voor een verordening Artikel 10 – lid 4 4.  Activiteiten buiten de Unie kunnen met subsidies worden gefinancierd, voor zover met het project verwezenlijking van milieu- en klimaatdoelstellingen van de Unie wordt nagestreefd en de activiteiten buiten de Unie noodzakelijk zijn om de doeltreffendheid van op het grondgebied van de lidstaten verrichte interventies te waarborgen. 4.  Activiteiten buiten een lidstaat of buiten een tot deze lidstaat behorend land of gebied overzee kunnen met subsidies worden gefinancierd, voor zover met het project verwezenlijking van milieu- en klimaatdoelstellingen van de Unie wordt nagestreefd en de activiteiten buiten de Unie noodzakelijk zijn om de doeltreffendheid van op het grondgebied van de lidstaten of van een land of gebied overzee verrichte interventies te waarborgen of om internationale overeenkomsten waarbij de Unie partij is te ondersteunen. Amendement 48 Voorstel voor een verordening Artikel 11 – lid 2 – letter a – punt 3 (3)  andere in het werkprogramma opgenomen derde landen, onder de in de leden 4 tot en met 6 vermelde voorwaarden; (3)  andere in de meerjarige werkprogramma's opgenomen derde landen, onder de in de leden 4 tot en met 6 vermelde voorwaarden; Amendement 49 Voorstel voor een verordening Artikel 11 – lid 6 bis (nieuw) 6 bis.   Om een doeltreffend gebruik van de middelen van het programma en een efficiënte deelname van de juridische entiteiten als bedoeld in lid 4 te waarborgen, is de Commissie gemachtigd overeenkomstig artikel 21 gedelegeerde handelingen vast te stellen om dit artikel aan te vullen en te bepalen aan welke voorwaarden moet zijn voldaan om te kunnen oordelen dat deze entiteiten in voldoende mate deelnemen aan het milieu- en klimaatbeleid van de Unie en derhalve in aanmerking komen voor het programma. Amendement 50 Voorstel voor een verordening Artikel 12 bis (nieuw) Artikel 12 bis Procedures voor het indienen en selecteren van projecten 1.  Met het programma worden de volgende procedures voor het indienen en selecteren van projecten vastgesteld: a)  een uit twee etappes bestaande vereenvoudigde benadering die is gebaseerd op de indiening en beoordeling van een samenvatting gevolgd door een volledig voorstel voor de gegadigden van wie de voorstellen zijn voorgeselecteerd; b)  een uit één etappe bestaande standaardbenadering die uitsluitend is gebaseerd op de indiening en de daaropvolgende beoordeling van een volledig voorstel. Indien de voorkeur wordt gegeven aan de standaardbenadering boven de vereenvoudigde benadering, wordt deze keuze in het werkprogramma gemotiveerd, rekening houdend met de organisatorische en operationele beperkingen in verband met elk subprogramma en, indien van toepassing, met elke uitnodiging tot het indienen van voorstellen. 2.  Voor de toepassing van het lid 1 wordt onder "samenvatting" een nota van maximaal tien bladzijden verstaan waarin een beschrijving wordt gegeven van de inhoud van het project, de mogelijke partner(s), de moeilijkheden die kunnen optreden en het noodplan voor respons, alsmede van de strategie die is gekozen om te verzekeren dat het project duurzame resultaten oplevert die ook na het verstrijken van de looptijd ervan voortduren, de administratieve formulieren met betrekking tot de aan het project deelnemende begunstigden en een gedetailleerde begroting van het project. Amendement 51 Voorstel voor een verordening Artikel 13 Artikel 13 Artikel 13 Toekenningscriteria Toekenningscriteria De toekenningscriteria worden vermeld in de oproepen tot het indienen van voorstellen, rekening houdend met het volgende: De toekenningscriteria worden gedefinieerd in de meerjarige werkprogramma's, als uiteengezet in artikel 17, en in de oproepen tot het indienen van voorstellen, rekening houdend met het volgende: a)  door het programma gefinancierde projecten ondermijnen geen doelstellingen van het programma op het gebied van milieu, klimaat of, waar relevant, schone energie en bevorderen, waar mogelijk, het gebruik van groene overheidsopdrachten; a)  door het programma gefinancierde projecten ondermijnen geen doelstellingen van het programma op het gebied van milieu, klimaat of, waar relevant, schone energie en bevorderen, wanneer dat mogelijk is, het gebruik van groene overheidsopdrachten; a bis)  de projecten garanderen een kosteneffectieve benadering en zijn technisch en financieel samenhangend; a ter)  er wordt prioriteit toegekend aan projecten met de grootste potentiële bijdrage aan de verwezenlijking van de doelstellingen van artikel 3; b)  er wordt prioriteit toegekend aan projecten die positieve neveneffecten opleveren en synergieën tussen de in artikel 4 bedoelde subprogramma's bevorderen; b)  er wordt prioriteit toegekend aan projecten die positieve neveneffecten opleveren en synergieën tussen de in artikel 4 bedoelde subprogramma's bevorderen; c)  er wordt prioriteit toegekend aan projecten met het grootste potentieel om te worden gedupliceerd en door de publieke of particuliere sector te worden overgenomen, of om de omvangrijkste investeringen of financiële middelen te mobiliseren (katalyserend vermogen); c)  projecten met het grootste potentieel om te worden gedupliceerd en door de publieke of particuliere sector te worden overgenomen, of om de omvangrijkste investeringen of financiële middelen te mobiliseren (katalyserend vermogen) krijgen in hun evaluatie bonuspunten toegekend; d)  de dupliceerbaarheid van de resultaten wordt gewaarborgd; d)  de dupliceerbaarheid van de resultaten wordt gewaarborgd; e)  aan projecten die voortbouwen op de resultaten van andere door het programma, door de programma's die eraan voorafgingen, of met andere fondsen van de Unie gefinancierde projecten, of die die resultaten opschalen, wordt bij de evaluatie ervan een bonus toegekend; e)  aan projecten die voortbouwen op de resultaten van andere door het programma, door de programma's die eraan voorafgingen, of met andere fondsen van de Unie gefinancierde projecten, of die die resultaten opschalen, wordt bij de evaluatie ervan een bonus toegekend; f)  in voorkomend geval wordt bijzondere aandacht gegeven aan projecten in geografische gebieden met specifieke behoeften of kwetsbaarheden, zoals gebieden met specifieke milieuproblemen of natuurlijke beperkingen, grensoverschrijdende gebieden of ultraperifere gebieden. f)  in voorkomend geval wordt bijzondere aandacht gegeven aan het biogeografisch evenwicht van projecten en aan projecten in geografische gebieden met specifieke behoeften of kwetsbaarheden, zoals gebieden met specifieke milieuproblemen of natuurlijke beperkingen, grensoverschrijdende gebieden, gebieden met een hoge natuurwaarde of ultraperifere gebieden. Amendement 52 Voorstel voor een verordening Artikel 15 – lid 1 1.  Aan een actie waaraan uit een ander programma van de Unie een bijdrage is toegekend, kan ook in het kader van het programma een bijdrage worden toegekend, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. De regels van elk programma van de Unie dat een bijdrage levert, zijn van toepassing op de respectievelijke bijdrage ervan aan de actie. De cumulatieve financiering bedraagt niet meer dan de totale subsidiabele kosten van de actie, en de ondersteuning vanuit de verschillende programma's van de Unie kan pro rata worden berekend overeenkomstig de documenten waarin de voorwaarden voor ondersteuning zijn vastgelegd. 1.  Aan een actie waaraan uit een ander programma van de Unie een bijdrage is toegekend, kan ook in het kader van het programma een bijdrage worden toegekend, op voorwaarde dat de bijdragen niet dezelfde kosten dekken. Om in aanmerking te komen voor bijdragen in het kader van het programma, hebben acties die zijn gefinancierd door andere programma's van de Unie de milieu- of klimaatdoelstellingen van artikel 3 niet ondermijnd. De regels van elk programma van de Unie dat een bijdrage levert, zijn van toepassing op de respectievelijke bijdrage ervan aan de actie. De cumulatieve financiering bedraagt niet meer dan de totale subsidiabele kosten van de actie, en de ondersteuning vanuit de verschillende programma's van de Unie kan pro rata worden berekend overeenkomstig de documenten waarin de voorwaarden voor ondersteuning zijn vastgelegd. Amendement 53 Voorstel voor een verordening Artikel 15 – lid 2 2.  Acties die het certificaat "Excellentiekeur" hebben ontvangen, of die aan de volgende cumulatieve, vergelijkende voorwaarden voldoen: 2.  Acties die het certificaat "Excellentiekeur" hebben ontvangen, of die aan de volgende cumulatieve, vergelijkende voorwaarden voldoen: a)  zij zijn beoordeeld in een oproep tot het indienen van voorstellen in het kader van het programma; a)  zij zijn beoordeeld in een oproep tot het indienen van voorstellen in het kader van het programma; b)  zij voldoen aan de minimale kwaliteitseisen van die oproep tot het indienen van voorstellen; b)  zij voldoen aan de minimale kwaliteitseisen van die oproep tot het indienen van voorstellen; c)  zij kunnen als gevolg van budgettaire beperkingen niet in het kader van die oproep tot het indienen van voorstellen worden gefinancierd; c)  zij kunnen als gevolg van budgettaire beperkingen niet in het kader van die oproep tot het indienen van voorstellen worden gefinancierd; kunnen ondersteuning ontvangen uit het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Cohesiefonds, het Europees Sociaal Fonds+ of Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling, overeenkomstig artikel [67], lid 5, van Verordening (EU) XX [verordening gemeenschappelijke bepalingen] en artikel [8] van Verordening (EU) XX [de financiering, het beheer en de monitoring van het gemeenschappelijk landbouwbeleid], mits dergelijke acties overeenstemmen met de doelstellingen van desbetreffende programma. De regels van het fonds waaruit ondersteuning wordt verleend, zijn van toepassing. kunnen ondersteuning ontvangen uit het Europees Fonds voor regionale ontwikkeling, het Cohesiefonds, het Europees Sociaal Fonds+ of Europees Landbouwfonds voor plattelandsontwikkeling, overeenkomstig artikel [67], lid 5, van Verordening (EU) XX [verordening gemeenschappelijke bepalingen] en artikel [8] van Verordening (EU) XX [de financiering, het beheer en de monitoring van het gemeenschappelijk landbouwbeleid], mits dergelijke acties overeenstemmen met de doelstellingen en de subsidiabiliteitscriteria van het desbetreffende programma. De regels van het fonds waaruit ondersteuning wordt verleend, zijn van toepassing. Amendement 54 Voorstel voor een verordening Artikel 16 – alinea 1 Blendingverrichtingen in het kader van dit programma vinden plaats in overeenstemming met de [InvestEU-verordening] en titel X van het Financieel Reglement. Blendingverrichtingen in het kader van dit programma vinden plaats in overeenstemming met de [InvestEU-verordening] en titel X van het Financieel Reglement, met inachtneming van de duurzaamheids- en transparantievereisten. Amendement 55 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – titel Werkprogramma Meerjarig werkprogramma Amendement 56 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 1 1.  Het programma wordt uitgevoerd door middel van ten minste twee meerjarige werkprogramma's als bedoeld in artikel 110 van het Financieel Reglement. In de werkprogramma's wordt in voorkomend geval het voor blendingverrichtingen gereserveerde totaalbedrag opgenomen. 1.  Het programma wordt uitgevoerd door middel van ten minste twee meerjarige werkprogramma's als bedoeld in artikel 110 van het Financieel Reglement. De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 21 gedelegeerde handelingen vast te stellen om deze verordening aan te vullen door de vaststelling van deze meerjarige werkprogramma's. Amendement 57 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.   De Commissie ziet erop toe dat de medewetgevers en relevante belanghebbenden, met inbegrip van maatschappelijke organisaties, naar behoren worden geraadpleegd wanneer de meerjarige werkprogramma's worden opgesteld. Amendement 58 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 – letter a bis (nieuw) a bis)  de minimum- en maximumpercentages voor de medefinanciering, gedifferentieerd naar gelang van de in artikel 4 vastgestelde subprogramma's en de in artikel 10 vastgestelde subsidiabele acties, waarvoor de totale maximumpercentages voor de medefinanciering in het eerste meerjarenwerkprogramma voor de acties bedoeld in artikel 10, lid 2 onder a), b) en d), bedragen maximaal [60 %] van de subsidiabele kosten en maximaal [75 %] voor projecten die worden gefinancierd het kader van het subprogramma Natuur en biodiversiteit die betrekking hebben op de voor de tenuitvoerlegging van Richtlijn 92/43/EEG prioritaire habitats of soorten, of op de vogelsoorten die als prioritair worden beschouwd voor financiering door het Comité voor de aanpassing aan de technische en wetenschappelijke vooruitgang dat is ingesteld krachtens artikel 16 van Richtlijn 2009/147/EG indien dit noodzakelijk is voor de instandhoudingsdoelstelling; Amendement 59 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 – letter a ter (nieuw) a ter)  de maximumbedragen gereserveerd voor blendingverrichtingen; Amendement 60 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 – letter d bis (nieuw) d bis)  indicatieve tijdschema's voor de oproepen tot het indienen van voorstellen voor de door het meerjarig werkprogramma bestreken periode; Amendement 61 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 1 – letter d ter (nieuw) d ter)  de in artikel 13 uiteengezette technische methodologie voor de indiening en de selectieprocedure van projecten en de selectie- en toekenningscriteria voor subsidies. Amendement 62 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 bis (nieuw) 2 bis.  Het eerste meerjarig werkprogramma heeft een duur van vier jaar en het tweede meerjarig werkprogramma heeft een duur van drie jaar. Amendement 63 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 ter (nieuw) 2 ter.  De Commissie waarborgt dat ongebruikte financiële middelen uit een bepaalde oproep tot het indienen van voorstellen worden herverdeeld tussen de verschillende soorten acties als bedoeld in artikel 10, lid 2. Amendement 64 Voorstel voor een verordening Artikel 17 – lid 2 quater (nieuw) 2 quater.  De Commissie ziet erop toe dat belanghebbenden worden geraadpleegd bij de ontwikkeling van de meerjarige werkprogramma's. Amendement 65 Voorstel voor een verordening Artikel 19 – lid 1 1.  Evaluaties worden tijdig uitgevoerd zodat zij in de besluitvorming kunnen worden meegenomen. 1.  Evaluaties worden tijdig uitgevoerd zodat zij in de besluitvorming kunnen worden meegenomen, met de nodige aandacht voor samenhang, synergieën, toegevoegde waarde voor de Unie en duurzaamheid op lange termijn, waarbij gebruik wordt gemaakt van de prioriteiten van het desbetreffende milieuactieprogramma. Amendement 66 Voorstel voor een verordening Artikel 19 – lid 2 2.  De evaluatie halverwege van het programma wordt uitgevoerd zodra voldoende informatie over de uitvoering van het programma beschikbaar is, doch uiterlijk vier jaar nadat met de uitvoering van het programma is begonnen. 2.  De tussentijdse evaluatie van het programma wordt uitgevoerd zodra voldoende informatie over de uitvoering van het programma beschikbaar is, doch uiterlijk drie jaar nadat met de uitvoering van het programma is begonnen, met gebruikmaking van de overeenkomstig bijlage II vastgestelde output- en resultaatindicatoren. De evaluatie gaat zo nodig vergezeld van een voorstel tot wijziging van deze verordening. In de evaluatie komen minstens de volgende punten aan de orde: a)  kwalitatieve en kwantitatieve aspecten van de tenuitvoerlegging van het programma; b)  het doelmatige gebruik van hulpbronnen; c)  de mate waarin de doelstellingen van alle maatregelen zijn bereikt, met vermelding, waar mogelijk, van de resultaten en effecten; d)  de behaalde of verwachte successen van geïntegreerde projecten in termen van hefboomeffect op andere middelen van de Unie, daarbij in het bijzonder rekening houdend met de voordelen van grotere samenhang met andere financieringsinstrumenten van de Unie; e)  de mate waarin er synergieën tussen de doelstellingen tot stand zijn gebracht en de complementariteit ervan met andere relevante programma's van de Unie; f)  de toegevoegde waarde van de Unie en de effecten op lange termijn van het programma, met het oog op het nemen van een besluit over de verlenging, wijziging of opschorting van de maatregelen; g)  de mate waarin belanghebbenden bij het geheel zijn betrokken; h)  een kwantitatieve en kwalitatieve analyse van de bijdrage van het programma aan de staat van instandhouding van habitats en soorten, opgenomen in de Richtlijnen 92/43/EEG en 2009/147/EG. Amendement 67 Voorstel voor een verordening Artikel 19 – lid 3 3.  Aan het einde van de uitvoering van het programma, doch uiterlijk vier jaar na afloop van de in artikel 1, tweede alinea, genoemde periode, voert de Commissie een eindevaluatie van het programma uit. 3.  Aan het einde van de uitvoering van het programma, doch uiterlijk vier jaar na afloop van de in artikel 1, tweede alinea, genoemde periode, voert de Commissie een eindevaluatie van het programma uit, en vult deze eindevaluatie aan met een extern en onafhankelijk ex‑post-evaluatieverslag van de tenuitvoerlegging en resultaten van het programma. Amendement 68 Voorstel voor een verordening Artikel 19 – lid 4 4.  De Commissie deelt de conclusies van de evaluaties tezamen met haar opmerkingen mee aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's. 4.  De Commissie dient de conclusies van de evaluaties tezamen met haar opmerkingen in bij het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's, en zij maakt de resultaten van de evaluaties openbaar. Amendement 69 Voorstel voor een verordening Artikel 20 – lid 1 1.  De ontvangers van financiering van de Unie erkennen de oorsprong van en geven zichtbaarheid aan de financiering van de Unie (met name wanneer zij de projecten en de resultaten ervan promoten) door meerdere doelgroepen, waaronder de media en het grote publiek, doelgericht en op samenhangende, doeltreffende en evenredige wijze te informeren. 1.  De ontvangers van financiering van de Unie erkennen de oorsprong van en geven zichtbaarheid aan de financiering van de Unie (met name wanneer zij de projecten en de resultaten ervan promoten) door meerdere doelgroepen, waaronder de media en het grote publiek, doelgericht en op samenhangende, doeltreffende en evenredige wijze te informeren. Met het oog hierop maken ontvangers bij alle communicatieactiviteiten gebruik van het in bijlage II bis weergegeven programmalogo, en dit logo wordt op strategische plaatsen op voor het publiek zichtbare mededelingenborden aangebracht. Alle in het kader van het programma verworven duurzame goederen dragen het programmalogo, behalve in door de Commissie gespecificeerde gevallen. Amendement 70 Voorstel voor een verordening Artikel 23 – lid 4 4.  Terugvloeiende middelen uit financieringsinstrumenten die zijn ingesteld op grond van Verordening (EU) nr. 1293/2013, kunnen worden geïnvesteerd in de in het kader van [InvestEU-fonds] ingestelde financieringsinstrumenten. 4.  Terugvloeiende middelen uit financieringsinstrumenten die zijn ingesteld op grond van Verordening (EU) nr. 1293/2013, worden verdeeld tussen de acties in het kader van dit programma. Amendement 71 Voorstel voor een verordening Bijlage II – punt 2 – punt 2.1 –streepje 3 bis (nieuw) —  Chemicaliën Amendement 72 Voorstel voor een verordening Bijlage II – punt 2 – punt 2.1 –streepje 5 bis (nieuw) —  Geluidshinder Amendement 73 Voorstel voor een verordening Bijlage II – punt 2 – punt 2.1 – streepje 5 ter (nieuw) —  Hulpbronnengebruik en -efficiëntie Amendement 74 Voorstel voor een verordening Bijlage II – punt 2 – punt 2.2 bis (nieuw) 2.2 bis.  Bewustmaking van het publiek Amendement 75 Voorstel voor een verordening Bijlage II bis (nieuw) BIJLAGE II bis Programmalogo

(1) De zaak werd voor interinstitutionele onderhandelingen terugverwezen naar de bevoegde commissie op grond van artikel 59, lid 4, vierde alinea, van het Reglement (A8-0397/2018).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 2004/37/EG betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico's van blootstelling aan carcinogene of mutagene agentia op het werk (COM(2017)0011 – C8-0010/2017 – 2017/0004(COD))

P8_TA(2018)0488 A8-0142/2018

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2017)0011),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 153, lid 2, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0010/2017),

–  gezien het advies van de Commissie juridische zaken over de voorgestelde rechtsgrondslag,

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 31 mei 2017(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 24 oktober 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien de artikelen 59 en 39 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken (A8-0142/2018),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Richtlijn (EU) 2019/... van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 2004/37/EG betreffende de bescherming van de werknemers tegen de risico's van blootstelling aan carcinogene of mutagene agentia op het werk

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Richtlijn (EU) 2019/130.)

(1) PB C 288 van 31.8.2017, blz. 56.

Amendementen van het Europees Parlement aangenomen op 11 december 2018 op het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad betreffende de transparantie en duurzaamheid van de EU-risicobeoordeling in de voedselketen en houdende wijziging van Verordening (EG) nr. 178/2002 [betreffende de algemene levensmiddelenwetgeving], Richtlijn 2001/18/EG [inzake de doelbewuste introductie van ggo's in het milieu], Verordening (EG) nr. 1829/2003 [inzake genetisch gemodificeerde levensmiddelen en diervoeders], Verordening (EG) nr. 1831/2003 [betreffende toevoegingsmiddelen voor diervoeding], Verordening (EG) nr. 2065/2003 [inzake rookaroma's], Verordening (EG) nr. 1935/2004 [inzake materialen die met levensmiddelen in contact komen], Verordening (EG) nr. 1331/2008 [inzake de uniforme toelatingsprocedure voor levensmiddelenadditieven, voedingsenzymen en levensmiddelenaroma's], Verordening (EG) nr. 1107/2009 [betreffende gewasbeschermingsmiddelen] en Verordening (EU) 2015/2283 [betreffende nieuwe voedingsmiddelen] (COM(2018)0179 – C8-0144/2018 – 2018/0088(COD))(1)

P8_TA(2018)0489 A8-0417/2018

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Ontwerpwetgevingsresolutie   Amendement Amendement 1 Voorstel voor een verordening Visum 1 Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen 43, 114 en 168, lid 4, onder b), Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, en met name de artikelen 43, 114, 168, lid 4, onder b), en met name 192, lid 1, Amendement 2 Voorstel voor een verordening Overweging 2 bis (nieuw) (2 bis)  Risicomanagement, risicobeoordeling en risicocommunicatie moeten gebaseerd zijn op een grondige toepassing van onder meer het voorzorgsbeginsel. Amendement 3 Voorstel voor een verordening Overweging 4 (4)  Het is daarom noodzakelijk te zorgen voor een alomvattend en doorlopend risicocommunicatieproces gedurende de risicoanalyse, met betrokkenheid van de risicobeoordelaars en risicomanagers op het niveau van de Unie en op nationaal niveau. Dat proces moet worden gecombineerd met een open dialoog tussen alle belanghebbenden om te zorgen voor coherentie en samenhang binnen het risicoanalyseproces. (4)  Het is daarom noodzakelijk te zorgen voor een transparant, onafhankelijk, doorlopend en inclusief risicocommunicatieproces gedurende de risicoanalyse, met betrokkenheid van de risicobeoordelaars en risicomanagers op het niveau van de Unie en op nationaal niveau. Dat proces moet ervoor zorgen dat de burgers opnieuw vertrouwen krijgen in het feit dat het gehele proces geschraagd is door de doelstelling van deze verordening, namelijk het waarborgen van een hoog niveau van bescherming van het leven en de gezondheid van de mens en de bescherming van de belangen van de consument. Dat proces moet ook kunnen bijdragen tot een participatieve en open dialoog tussen alle belanghebbenden, met name de bevolking, om ervoor te zorgen dat alleen het openbare belang prevaleert en om te zorgen voor nauwkeurigheid, grondigheid, transparantie, samenhang en aflegging van rekenschap binnen het risicoanalyseproces. Amendement 4 Voorstel voor een verordening Overweging 4 bis (nieuw) (4 bis)  Bij de ondertekening van handelsakkoorden moet de Unie ervoor zorgen dat de levensmiddelenwetgeving van de derde landen met wie het akkoord wordt gesloten, minstens evenveel bescherming biedt op het gebied van voedselveiligheid als de wetgeving van de Unie, om de veiligheid van de consumenten te garanderen en oneerlijke concurrentie met Europese producten te voorkomen. Amendement 5 Voorstel voor een verordening Overweging 5 (5)  Bijzondere nadruk moet worden gelegd op een coherente, geschikte en tijdige uitleg, niet alleen van de resultaten van de risicobeoordeling op zich, maar ook van de wijze waarop die, in voorkomend geval naast andere ter zake dienende factoren, worden benut ter onderbouwing van beslissingen inzake risicomanagement. (5)  Bijzondere nadruk moet worden gelegd op een nauwkeurige, duidelijke, objectieve en tijdige uitleg, niet alleen van de resultaten van de risicobeoordeling op zich, maar ook van de wijze waarop die, in voorkomend geval naast andere ter zake dienende factoren, worden benut ter onderbouwing van beslissingen inzake risicomanagement. Amendement 7 Voorstel voor een verordening Overweging 6 (6)  Hiertoe is het noodzakelijk de algemene doelstellingen en beginselen van de risicocommunicatie vast te stellen, rekening houdend met de respectieve rollen van de risicobeoordelaars en -managers. (6)  Hiertoe is het noodzakelijk de algemene doelstellingen en beginselen van de risicocommunicatie vast te stellen. Daarbij moet rekening worden gehouden met de respectieve rollen van de risicobeoordelaars en -managers en moet hun onafhankelijkheid worden gewaarborgd. Amendement 8 Voorstel voor een verordening Overweging 8 (8)  In dit algemene plan moeten de voornaamste factoren worden aangewezen waarmee rekening moet worden gehouden wanneer risicocommunicatieactiviteiten worden overwogen, zoals de verschillende risiconiveaus, de aard van het risico en de mogelijke effecten ervan voor de volksgezondheid, de personen, dieren en zaken die direct of indirect door het risico wordt getroffen, de niveaus van blootstelling aan risico’s, de mogelijkheden voor risicobeheersing en andere factoren die van invloed zijn op de risicoperceptie, met inbegrip van de urgentie, alsmede het toepasselijke wetgevingskader en de desbetreffende marktcontext. In het algemene plan moeten ook de te gebruiken instrumenten en kanalen worden aangewezen en passende mechanismen worden vastgesteld om een samenhangende risicocommunicatie te waarborgen. (8)  In dit algemene plan moeten de praktische regelingen worden opgenomen voor het beschikbaar stellen aan het publiek van de informatie die nodig is om een hoog niveau van transparantie in het risicomanagementproces te waarborgen. Er moeten de voornaamste factoren in worden aangewezen waarmee rekening moet worden gehouden wanneer risicocommunicatieactiviteiten worden overwogen, zoals de verschillende risiconiveaus, de aard van het risico en de mogelijke effecten ervan op de volksgezondheid, de diergezondheid en het milieu, de personen, dieren en zaken die direct of indirect door het risico worden getroffen, de niveaus van blootstelling aan risico's, de mogelijkheden voor risicominimalisatie of -beheersing en andere factoren die van invloed zijn op de risicoperceptie, met inbegrip van de urgentie, alsmede het toepasselijke wetgevingskader en de desbetreffende marktcontext. In het algemene plan moeten ook de te gebruiken instrumenten en kanalen worden aangewezen en passende mechanismen worden vastgesteld om een samenhangende risicocommunicatie te waarborgen. Amendement 9 Voorstel voor een verordening Overweging 9 (9)  Transparantie van het risicobeoordelingsproces draagt bij tot een grotere legitimiteit van de Autoriteit in de ogen van de consumenten en het grote publiek bij de vervulling van haar opdracht en meer vertrouwen van hen in haar werk, en waarborgt een grotere verantwoording van de Autoriteit ten opzichte van de burgers van de Unie binnen een democratisch systeem. Het is derhalve essentieel het vertrouwen van het grote publiek en andere belanghebbenden in het risicoanalyseproces dat de grondslag vormt van de levensmiddelenwetgeving van de Unie, en met name in de risicobeoordeling, te behouden, inclusief de organisatie en onafhankelijkheid van de Autoriteit en transparantie. (9)  Het verbeteren van de transparantie van het risicobeoordelingsproces zou bijdragen tot een grotere legitimiteit van de Autoriteit in de ogen van de consumenten en het grote publiek bij de vervulling van haar opdracht en meer vertrouwen van hen in haar werk, en zou een grotere verantwoording van de Autoriteit ten opzichte van de burgers van de Unie binnen een democratisch systeem waarborgen. Het is derhalve essentieel het vertrouwen van het grote publiek en andere belanghebbenden in het risicoanalyseproces dat de grondslag vormt van de levensmiddelenwetgeving van de Unie, en met name in de risicobeoordeling, te herstellen, inclusief de organisatie, werking en onafhankelijkheid van de Autoriteit en transparantie. Amendement 10 Voorstel voor een verordening Overweging 10 (10)  Het is passend de samenstelling van de raad van bestuur van de Autoriteit aan te passen aan de gemeenschappelijke aanpak voor gedecentraliseerde agentschappen, overeenkomstig de gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie van 2012 over de gedecentraliseerde agentschappen22. Schrappen __________________ 22 https://europa.eu/european-union/sites/europaeu/files/docs/body/joint_statement_and_common_approach_2012_nl.pdf. Amendement 11 Voorstel voor een verordening Overweging 11 (11)  De ervaring leert dat de rol van de raad van bestuur van de Autoriteit is toegespitst op administratieve en financiële aspecten en geen gevolgen voor de onafhankelijkheid van de wetenschappelijke werkzaamheden van de Autoriteit. Het is derhalve passend om vertegenwoordigers van alle lidstaten in de raad van bestuur van de Autoriteit op te nemen, waarbij moet worden bepaald dat die vertegenwoordigers moeten beschikken over ervaring, met name op het gebied van risicobeoordeling. (11)  De ervaring leert dat de rol van de raad van bestuur van de Autoriteit is toegespitst op administratieve en financiële aspecten en geen gevolgen voor de onafhankelijkheid van de wetenschappelijke werkzaamheden van de Autoriteit. Het is derhalve passend om vertegenwoordigers van alle lidstaten, de Commissie en het Parlement, alsmede het maatschappelijk middenveld en brancheorganisaties in de raad van bestuur van de Autoriteit op te nemen, waarbij moet worden bepaald dat die vertegenwoordigers moeten beschikken over ervaring, met name op het gebied van risicobeoordeling, en dat elke belangenverstrengeling moet worden voorkomen. Amendement 12 Voorstel voor een verordening Overweging 12 (12)  Bij het selecteren van de raad van bestuur moeten de hoogste graad van bekwaamheid en relevante ervaring op een breed terrein van de vertegenwoordigers van de lidstaten, de Commissie en het Europees Parlement vooropstaan. (12)  Bij het selecteren van de raad van bestuur moeten de hoogste graad van bekwaamheid en toewijding aan de bescherming van de gezondheid en het milieu, en relevante ervaring op een breed terrein van de vertegenwoordigers van de lidstaten, de Commissie en het Europees Parlement vooropstaan. Amendement 13 Voorstel voor een verordening Overweging 13 (13)  Bij de geschiktheidscontrole van de algemene levensmiddelenwetgeving zijn bepaalde tekortkomingen aan het licht gekomen wat betreft het vermogen van de Autoriteit om op de lange termijn haar hoge niveau van deskundigheid te handhaven. Meer in het bijzonder daalde het aantal gegadigden dat solliciteerde naar posities als leden van de wetenschappelijke panels. Het systeem moet derhalve worden verstevigd en de lidstaten moeten een actievere rol spelen om te waarborgen dat een voldoende grote groep deskundigen beschikbaar is die aan de behoeften van de risicobeoordeling van de Unie kan voldoen wat betreft een hoog niveau van wetenschappelijke deskundigheid, onafhankelijkheid en multidisciplinaire expertise. (13)  Bij de geschiktheidscontrole van de algemene levensmiddelenwetgeving zijn bepaalde tekortkomingen aan het licht gekomen wat betreft het vermogen van de Autoriteit om op de lange termijn haar hoge niveau van deskundigheid te handhaven door middel van deskundig personeel. Bovendien daalde het aantal gegadigden dat solliciteerde naar posities als leden van de wetenschappelijke panels en de reden voor deze daling moet worden onderzocht. Twee derde van de deskundigen in de wetenschappelijke panels wordt geleverd door zes lidstaten. Aangezien het Verenigd Koninkrijk momenteel rond 20 % van de nationale deskundigen levert, zal het probleem om geschikte deskundigen aan te trekken nog verergeren nu het Verenigd Koninkrijk de Unie verlaat. Om dit verschijnsel doeltreffender aan te pakken moet het systeem derhalve worden verstevigd en bevorderd, moeten kandidaten worden aangemoedigd om te solliciteren en moeten de lidstaten de verspreiding van de oproepen van de Autoriteit tot het indienen van blijken van belangstelling voor lidmaatschap van de wetenschappelijke panels en het wetenschappelijk comité ondersteunen, om te waarborgen dat een voldoende grote groep onafhankelijke deskundigen beschikbaar is, door ondersteunende maatregelen te nemen en gebruik te maken van stimulansen en beloningen om het participatieniveau en de belangstelling voor deelname te vergroten. Amendement 14 Voorstel voor een verordening Overweging 14 (14)  Om de onafhankelijkheid van de risicobeoordeling ten opzicht van risicomanagement en van andere belangen op het niveau van de Unie te bewaren, is het passend dat de benoeming van de leden van de wetenschappelijke panels door de lidstaten, hun selectie door de uitvoerend directeur van de Autoriteit en hun benoeming door de raad van bestuur van de Autoriteit op strenge criteria berusten die de uitmuntendheid en onafhankelijkheid van de deskundigen garanderen, en tegelijkertijd ook de vereiste multidisciplinaire expertise van elk panel waarborgen. Hiertoe is het ook van essentieel belang is dat de uitvoerend directeur, die tot taak heeft de belangen van EFSA, en met name het onafhankelijke karakter van haar expertise, te verdedigen, een rol speelt bij de selectie en benoeming van die wetenschappelijke deskundigen. Ook moeten aanvullende maatregelen worden getroffen om ervoor te zorgen dat de wetenschappelijke deskundigen beschikken over de middelen om onafhankelijk op te kunnen treden. (14)  Om de onafhankelijkheid van de risicobeoordeling ten opzichte van risicomanagement en van andere belangen op het niveau van de Unie te bewaren, is het passend dat de benoeming van de leden van de wetenschappelijke panels, hun selectie door de uitvoerend directeur van de Autoriteit en hun benoeming door de raad van bestuur van de Autoriteit op strenge criteria berusten die de uitmuntendheid en onafhankelijkheid van de deskundigen garanderen, en tegelijkertijd ook de vereiste multidisciplinaire expertise van elk panel waarborgen. Hiertoe is het ook van essentieel belang dat de uitvoerend directeur, die de wettelijke vertegenwoordiger van de Autoriteit is en die tot taak heeft de belangen van EFSA, en met name het onafhankelijke karakter van haar expertise, te verdedigen en de prestaties van EFSA te controleren, een rol speelt bij de selectie en benoeming van die wetenschappelijke deskundigen. Ook moeten aanvullende maatregelen, waaronder behoorlijke financiële compensatie, worden getroffen om ervoor te zorgen dat de wetenschappelijke deskundigen beschikken over de middelen om onafhankelijk op te kunnen treden en om voldoende tijd aan hun taken op het gebied van risicobeoordeling voor de Autoriteit te kunnen besteden. Amendement 15 Voorstel voor een verordening Overweging 15 (15)  Het is van essentieel belang om de efficiënte werking van de Autoriteit te waarborgen en de duurzaamheid van haar expertise te verbeteren. Het is derhalve noodzakelijk de ondersteuning door de Autoriteit en de lidstaten van de werkzaamheden van de wetenschappelijke panels van de Autoriteit te versterken. Meer in het bijzonder moet de Autoriteit de organisatie van de voorbereidende werkzaamheden ter ondersteuning van de taken van het panel op zich nemen, onder meer door het personeel van de Autoriteit of nationale wetenschappelijke organisaties uit het netwerk van de Autoriteit te verzoeken voorbereidende wetenschappelijke adviezen op te stellen die door de panels collegiaal worden getoetst en worden aangenomen. (15)  Het is van essentieel belang om de efficiënte werking van de Autoriteit te waarborgen en de duurzaamheid van haar expertise te verbeteren. Het is derhalve noodzakelijk de ondersteuning door de Autoriteit en de lidstaten van de werkzaamheden van de wetenschappelijke panels van de Autoriteit te versterken. Meer in het bijzonder moet de Autoriteit de organisatie van de voorbereidende werkzaamheden ter ondersteuning van de taken van het panel op zich nemen, onder meer door het personeel van de Autoriteit of nationale wetenschappelijke organisaties uit het netwerk van de Autoriteit te verzoeken voorbereidende wetenschappelijke adviezen op te stellen die door de panels collegiaal worden getoetst en worden aangenomen. Dit mag geen afbreuk doen aan de onafhankelijkheid van de wetenschappelijke beoordelingen van de Autoriteit. Amendement 16 Voorstel voor een verordening Overweging 16 (16)  De vergunningsprocedures zijn gebaseerd op het beginsel dat het aan de verzoekende partij is om aan te tonen dat het voorwerp van een vergunningsprocedure voldoet aan de veiligheidsvoorschriften van de Unie, uitgaande van de wetenschappelijke kennis waarover zij beschikt. Dit beginsel berust op de veronderstelling dat de volksgezondheid beter wordt beschermd wanneer de bewijslast bij de aanvrager ligt, aangezien die moet aantonen dat een bepaalde zaak veilig is voordat deze in de handel wordt gebracht, terwijl anders de overheidsinstanties aan zouden moeten tonen dat een zaak onveilig is teneinde deze van de markt te weren. Bovendien zou overheidsgeld niet mogen worden gebruikt om dure studies in opdracht te geven, die uiteindelijk het bedrijfsleven zullen helpen een product in de handel te brengen. Op basis van dit beginsel en overeenkomstig de toepasselijke wettelijke vereisten, zijn aanvragers verplicht ter ondersteuning van aanvragen voor een vergunning krachtens de sectorale levensmiddelenwetgeving van de Unie relevante studies, met inbegrip van tests, in te dienen om de veiligheid en soms ook de werkzaamheid van een zaak aan te tonen. (16)  De vergunningsprocedures zijn gebaseerd op het beginsel dat het aan de verzoekende partij is om aan te tonen dat het voorwerp van een vergunningsprocedure voldoet aan de veiligheidsvoorschriften van de Unie, uitgaande van de wetenschappelijke kennis waarover zij beschikt. Dit beginsel berust op de veronderstelling dat de volksgezondheid en het milieu beter worden beschermd wanneer de bewijslast bij de aanvrager ligt, aangezien die moet aantonen dat een bepaalde zaak veilig is voordat deze in de handel wordt gebracht, terwijl anders de overheidsinstanties aan zouden moeten tonen dat een zaak onveilig is teneinde deze van de markt te weren. Bovendien zou overheidsgeld niet mogen worden gebruikt om dure studies in opdracht te geven, die uiteindelijk het bedrijfsleven zullen helpen een product in de handel te brengen. Op basis van dit beginsel en overeenkomstig de toepasselijke wettelijke vereisten, zijn aanvragers verplicht ter ondersteuning van aanvragen voor een vergunning krachtens de sectorale levensmiddelenwetgeving van de Unie relevante studies, met inbegrip van tests, in te dienen om de veiligheid en soms ook de werkzaamheid van een zaak aan te tonen. Amendement 17 Voorstel voor een verordening Overweging 16 bis (nieuw) (16 bis)  Uit een vergelijking van de agentschappen van de Unie blijkt dat de Autoriteit tot 55 maanden nodig heeft voor een vergunningsprocedure, vijf keer zo lang als het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA). Dit leidt ertoe dat ondernemingen afzien van investeringen in innoverende producten en resulteert op de lange termijn in een verlies aan concurrentievermogen voor de Unie. Bovendien ondermijnen lange vergunningsprocedures het vertrouwen in de Autoriteit. De doeltreffendheid van de risicobeoordeling moet derhalve dringend worden gewaarborgd door middel van betere personele en financiële middelen. Amendement 18 Voorstel voor een verordening Overweging 17 (17)  Er gelden bepalingen voor de inhoud van vergunningsaanvragen. Het is van essentieel belang dat de bij de Autoriteit met het oog op de uitvoering van een risicobeoordeling ingediende vergunningsaanvraag aan de toepasselijke specificaties voldoet, om de best mogelijke wetenschappelijke beoordeling door de Autoriteit te waarborgen. Aanvragers — en met name kleine en middelgrote ondernemingen — hebben niet altijd een duidelijk begrip van deze specificaties. Het zou derhalve passend zijn als de Autoriteit een potentiële aanvrager op diens verzoek adviseert over de toepasselijke regels en de vereiste inhoud van een vergunningaanvraag voordat die aanvraag formeel wordt ingediend, waarbij zij echter niet treedt in de opzet van de in te dienen studies, waarvoor de aanvrager verantwoordelijk blijft. Met het oog op de transparantie van dit proces moeten de adviezen van de Autoriteit openbaar worden gemaakt. (17)  Er gelden bepalingen voor de inhoud van vergunningsaanvragen. Het is van essentieel belang dat de bij de Autoriteit met het oog op de uitvoering van een risicobeoordeling ingediende vergunningsaanvraag aan de toepasselijke specificaties voldoet, om de best mogelijke wetenschappelijke beoordeling door de Autoriteit te waarborgen. Aanvragers — en met name kleine en middelgrote ondernemingen — hebben niet altijd een duidelijk begrip van deze specificaties. Het zou derhalve passend zijn als de Autoriteit een potentiële aanvrager op diens verzoek adviseert over de toepasselijke regels en de vereiste inhoud van een vergunningaanvraag voordat die aanvraag formeel wordt ingediend. Uiterlijk ... [36 maanden na de inwerkingtreding van deze wijzigingsverordening], moet de Commissie het effect evalueren van het algemeen advies dat wordt verleend, op de werking van de Autoriteit. Met name moet de Commissie het effect ervan evalueren op de toewijzing van de middelen van de Autoriteit en op de onafhankelijkheid van de Autoriteit. Amendement 19 Voorstel voor een verordening Overweging 18 (18)  De Autoriteit moet op de hoogte zijn van het onderwerp van alle door een aanvrager met het oog op een toekomstige aanvraag van een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie uitgevoerde studies. Hiertoe is het noodzakelijk en passend dat exploitanten van bedrijven die de studies in opdracht geven en de laboratoria die deze uitvoeren, de Autoriteit in kennis stellen van die studies zodra deze in opdracht worden gegeven. Informatie over de ter kennis gebrachte studies mag pas openbaar worden gemaakt wanneer een overeenkomstige vergunningsaanvraag openbaar is gemaakt overeenkomstig de toepasselijke regels inzake transparantie. (18)  De Autoriteit moet op de hoogte zijn van het onderwerp van alle door een aanvrager met het oog op een toekomstige aanvraag van een vergunning of verlenging krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie uitgevoerde studies. Hiertoe is het noodzakelijk en passend dat exploitanten van bedrijven die de studies in opdracht geven en de laboratoria die deze uitvoeren, de Autoriteit in kennis stellen van die studies zodra deze in de Unie of daarbuiten in opdracht worden gegeven. Informatie over de ter kennis gebrachte studies mag pas openbaar worden gemaakt wanneer een overeenkomstige vergunnings- of verlengingsaanvraag openbaar is gemaakt overeenkomstig de toepasselijke regels inzake transparantie. Amendement 20 Voorstel voor een verordening Overweging 20 (20)  Er is sprake van een bepaalde publieke bezorgdheid over het feit dat de beoordeling door de Autoriteit in de eerste plaats is gebaseerd op studies van bedrijven. De Autoriteit doorzoekt momenteel reeds de wetenschappelijke literatuur om rekening te kunnen houden met andere beschikbare gegevens en studies over het bij haar ter beoordeling ingediende onderwerp. Teneinde te zorgen voor een bijkomende garantie dat de Autoriteit toegang heeft tot alle beschikbare relevante wetenschappelijke gegevens en studies met betrekking tot het voorwerp van een vergunningsprocedure, is het passend te voorzien in een raadpleging van derden om na te gaan of er andere relevante wetenschappelijke gegevens of studies beschikbaar zijn. Om de raadpleging doeltreffender te maken, moet deze plaatsvinden wanneer de door bedrijven in het kader van een vergunningsaanvraag ingediende studies openbaar worden gemaakt, overeenkomstig de regels van deze verordening inzake transparantie. (20)  Er is sprake van een bepaalde publieke bezorgdheid over het feit dat de beoordeling door de Autoriteit in de eerste plaats is gebaseerd op studies van bedrijven. In geval van een nieuwe aanvraag met betrekking tot een vergunnings- of verlengingsprocedure, moet de Autoriteit altijd de wetenschappelijke literatuur doorzoeken om rekening te kunnen houden met andere beschikbare gegevens en studies over het bij haar ter beoordeling ingediende onderwerp en moet zij indien nodig verzoeken om aanvullende studies. De Autoriteit moet het publiek toegang verlenen tot alle relevante wetenschappelijke literatuur ter zake die zij in haar bezit heeft. Teneinde te zorgen voor een bijkomende garantie dat de Autoriteit toegang heeft tot alle beschikbare relevante wetenschappelijke gegevens en studies met betrekking tot het voorwerp van een vergunningsprocedure, is het passend te voorzien in een raadpleging van derden om na te gaan of er andere relevante wetenschappelijke gegevens of studies beschikbaar zijn. Om de raadpleging doeltreffender te maken, moet deze plaatsvinden zodra de door bedrijven in het kader van een vergunningsaanvraag ingediende studies openbaar zijn gemaakt, overeenkomstig de regels van deze verordening inzake transparantie. Amendement 158 Voorstel voor een verordening Overweging 21 (21)  De studies, met inbegrip van tests, die door exploitanten van bedrijven ter ondersteuning van aanvragen voor vergunningen krachtens de sectorale levensmiddelenwetgeving van de Unie worden ingediend, zijn doorgaans in overeenstemming met internationaal erkende beginselen, die een uniforme basis bieden voor de kwaliteit ervan, met name wat betreft de reproduceerbaarheid van resultaten. In sommige gevallen kunnen zich echter problemen voordoen met betrekking tot de naleving van de toepasselijke normen; er zijn daarom nationale stelsels ingericht om toe te zien op die naleving. Het is passend te zorgen voor bijkomende garanties om het grote publiek gerust te stellen ten aanzien van de kwaliteit van de studies en een verbeterd auditsysteem vast te stellen waarbij controles door de lidstaten op de tenuitvoerlegging van die beginselen door de laboratoria die die tests en studies uitvoeren, door de Commissie zullen geverifieerd. (21)  De studies, met inbegrip van tests, die door exploitanten van bedrijven ter ondersteuning van aanvragen voor vergunningen krachtens de sectorale levensmiddelenwetgeving van de Unie worden ingediend, moeten gebaseerd zijn op onafhankelijke, collegiaal getoetste literatuur of in overeenstemming zijn met internationaal erkende beginselen inzake normen en goede laboratoriumpraktijk (GLP), die een uniforme basis bieden voor de kwaliteit ervan, met name wat betreft de reproduceerbaarheid van resultaten. In sommige gevallen kunnen zich echter problemen voordoen met betrekking tot de naleving van de toepasselijke normen; er zijn daarom nationale stelsels ingericht om toe te zien op die naleving. Het is passend te zorgen voor bijkomende garanties om het grote publiek gerust te stellen ten aanzien van de kwaliteit van de studies en een verbeterd auditsysteem vast te stellen waarbij controles door de lidstaten of derde landen, in samenwerking met het directoraat Audits en analyse inzake gezondheid en voedsel van de Commissie, op de tenuitvoerlegging van die beginselen door de laboratoria die die tests en studies in de Unie en in derde landen uitvoeren, door de Commissie zullen worden geverifieerd. Amendement 22 Voorstel voor een verordening Overweging 21 bis (nieuw) (21 bis)  Er moet voldoende flexibiliteit in het proces worden ingebouwd, zodat met nieuwe inzichten inzake negatieve effecten op de gezondheid onmiddellijk rekening kan worden gehouden, zelfs indien hier geen specifieke wettelijke gegevensvereisten op van toepassing zijn. Amendement 23 Voorstel voor een verordening Overweging 22 (22)  Voedselveiligheid is een gevoelige kwestie die van het grootste belang is voor alle burgers van de Unie. Zonder afbreuk te doen aan het beginsel dat de bewijslast om aan te tonen dat aan de vereisten van de Unie wordt voldaan bij het bedrijfsleven ligt, is het van belang om te voorzien in een extra verificatiemechanisme voor specifieke gevallen van groot maatschappelijk belang, waarbij er sprake is van controverse over veiligheidskwesties, namelijk het in opdracht geven van aanvullende studies om het in het kader van de risicobeoordeling gebruikte bewijsmateriaal te verifiëren. Overwegende dat dit vanuit de begroting van de Unie zou worden gefinancierd en dat het gebruik van dit uitzonderlijke verificatiemechanisme evenredig moet blijven, moet de Commissie verantwoordelijk zijn voor het in gang zetten van het in opdracht geven van dergelijke verificatiestudies. Er moet rekening worden gehouden met het feit dat het in bepaalde specifieke gevallen nodig kan zijn dat de studies een bredere reikwijdte hebben dan alleen het bewijsmateriaal in kwestie (bijvoorbeeld het beschikbaar komen van nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen). (22)  Voedselveiligheid is een gevoelige kwestie die van het grootste belang is voor alle burgers van de Unie. Zonder afbreuk te doen aan het beginsel dat de bewijslast om aan te tonen dat aan de vereisten van de Unie wordt voldaan bij het bedrijfsleven ligt, is het van belang om te voorzien in een extra verificatiemechanisme voor specifieke gevallen van groot maatschappelijk belang, waarbij er sprake is van controverse over veiligheidskwesties, namelijk het in opdracht geven van aanvullende studies om het in het kader van de risicobeoordeling gebruikte bewijsmateriaal te verifiëren. Overwegende dat dit vanuit de begroting van de Unie zou worden gefinancierd en dat het gebruik van dit uitzonderlijke verificatiemechanisme evenredig moet blijven, moet de Commissie in geval van uiteenlopende wetenschappelijke bevindingen verantwoordelijk zijn voor het in gang zetten van het in opdracht geven van dergelijke verificatiestudies. Er moet rekening worden gehouden met het feit dat het in bepaalde specifieke gevallen nodig kan zijn dat de studies een bredere reikwijdte hebben dan alleen het bewijsmateriaal waarom het in het risicobeoordelingsproces draait (bijvoorbeeld het beschikbaar komen van nieuwe wetenschappelijke ontwikkelingen). Amendement 24 Voorstel voor een verordening Overweging 23 bis (nieuw) (23 bis)   In het Verdrag van Aarhus wordt een aantal rechten van het publiek op milieugebied vastgesteld. Met het Verdrag van Aarhus wordt iedereen het recht verleend om milieu-informatie op te vragen bij overheidsinstanties, het recht om deel te nemen aan de besluitvorming op milieugebied en het recht om beroepsprocedures in te leiden voor het aanvechten van overheidsbesluiten die zijn genomen zonder inachtneming van de twee hiervoor genoemde rechten of het milieurecht in algemene zin. Amendement 25 Voorstel voor een verordening Overweging 24 (24)  Het Europese burgerinitiatief „Verbied glyfosaat en bescherm mens en milieu tegen giftige bestrijdingsmiddelen” bevestigde opnieuw dat er bezorgdheid bestaat over de transparantie met betrekking tot door het bedrijfsleven in opdracht gegeven studies die in het kader van een vergunningsaanvraag worden ingediend23. (24)  Als partij bij het Verdrag van Aarhus heeft de Unie erkend dat op milieugebied een verbeterde toegang tot informatie en inspraak in besluitvorming de kwaliteit en de uitvoering van besluiten verbeteren, bijdragen tot de bewustheid van milieuvraagstukken bij het publiek, het publiek de gelegenheid bieden om zijn bezorgdheid te uiten en bestuursorganen in staat stellen om naar behoren met deze bezorgdheid rekening te houden. Het Europese burgerinitiatief „Verbied glyfosaat en bescherm mens en milieu tegen giftige bestrijdingsmiddelen” bevestigde opnieuw dat er bezorgdheid bestaat over de transparantie met betrekking tot door het bedrijfsleven in opdracht gegeven studies die in het kader van een vergunningsaanvraag worden ingediend23. __________________ __________________ 23 Mededeling van de Commissie over het Europese burgerinitiatief „Verbied glyfosaat en bescherm mens en milieu tegen giftige bestrijdingsmiddelen”, C(2017)8414. 23 Mededeling van de Commissie over het Europese burgerinitiatief „Verbied glyfosaat en bescherm mens en milieu tegen giftige bestrijdingsmiddelen”, C(2017)8414. Amendement 26 Voorstel voor een verordening Overweging 25 bis (nieuw) (25 bis)  Naar het model van de kamer van beroep van het Europees Agentschap voor chemische stoffen, zoals beschreven in de artikelen 89 tot en met 93 van Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad1 bis moet door middel van gedelegeerde handelingen een kamer van beroep van de EFSA. _______________ 1 bis Verordening (EG) nr. 1907/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2006 inzake de registratie en beoordeling van en de autorisatie en beperkingen ten aanzien van chemische stoffen (REACH), tot oprichting van een Europees Agentschap voor chemische stoffen, houdende wijziging van Richtlijn 1999/45/EG en houdende intrekking van Verordening (EEG) nr. 793/93 van de Raad en Verordening (EG) nr. 1488/94 van de Commissie alsmede Richtlijn 76/769/EEG van de Raad en de Richtlijnen 91/155/EEG, 93/67/EEG, 93/105/EG en 2000/21/EG van de Commissie (PB L 396 van 30.12.2006, blz. 1). Amendement 27 Voorstel voor een verordening Overweging 27 (27)  Om te bepalen bij welk niveau van openbaarmaking een passend evenwicht wordt bereikt, moeten de desbetreffende rechten van het publiek op transparantie in het risicobeoordelingsproces worden afgewogen tegen de rechten van de commerciële aanvragers, rekening houdend met de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 178/2002. (27)  Om te bepalen bij welk niveau van proactieve openbaarmaking een passend evenwicht wordt bereikt, moet het feit dat transparantie in het risicobeoordelingsproces moet worden gegarandeerd, worden afgewogen tegen de rechten van de commerciële aanvragers, rekening houdend met de doelstellingen van Verordening (EG) nr. 178/2002 inzake een hoog niveau van bescherming van het leven en de gezondheid van de mens, de bescherming van de belangen van de consument, evenals de bescherming van de gezondheid en het welzijn van dieren, de gezondheid van planten en het milieu. Amendement 28 Voorstel voor een verordening Overweging 27 bis (nieuw) (27 bis)   Met de bepalingen inzake actieve verspreiding die zijn vastgesteld in deze verordening, wordt geenszins beoogd het toepassingsgebied van de uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006 verleende rechten te beperken. Amendement 29 Voorstel voor een verordening Overweging 30 (30)  Het is tevens noodzakelijk specifieke eisen vast te stellen met betrekking tot de bescherming van persoonsgegevens in het kader van de transparantie van het risicobeoordelingsproces, waarbij rekening moet worden gehouden met Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad24 en Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad25. Bijgevolg mogen krachtens deze verordening geen persoonsgegevens openbaar worden gemaakt, tenzij dit noodzakelijk en evenredig is om de transparantie, onafhankelijkheid en betrouwbaarheid van het risicobeoordelingsproces te waarborgen en daarbij belangenconflicten te voorkomen. (30)  Met het oog op de bescherming en de vertrouwelijkheid van persoonsgegevens in het kader van de transparantie van het risicobeoordelingsproces is het tevens noodzakelijk te verwijzen naar Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad24 en Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad25. Bijgevolg mogen krachtens deze verordening geen persoonsgegevens openbaar worden gemaakt, tenzij dit noodzakelijk en evenredig is om de transparantie, onafhankelijkheid en betrouwbaarheid van het risicobeoordelingsproces te waarborgen en daarbij belangenconflicten te voorkomen. Met het oog op de transparantie, onafhankelijkheid, duurzaamheid en betrouwbaarheid van de risicobeoordelingsprocedure, en met name om belangenconflicten te vermijden, wordt het noodzakelijk en evenredig geacht de namen te publiceren van alle personen die door de Autoriteit zijn aangewezen om bij te dragen tot het besluitvormingsproces van de Autoriteit, onder meer in de context van de goedkeuring van richtsnoeren. __________________ __________________ 24 Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1). 24 Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door de communautaire instellingen en organen en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (PB L 8 van 12.1.2001, blz. 1). 25 Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming) (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 1). 25 Verordening (EU) 2016/679 van het Europees Parlement en de Raad van 27 april 2016 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens en tot intrekking van Richtlijn 95/46/EG (algemene verordening gegevensbescherming) (PB L 119 van 4.5.2016, blz. 1). Amendement 30 Voorstel voor een verordening Overweging 31 (31)  Om te zorgen voor meer transparantie en te waarborgen dat door de Autoriteit ontvangen verzoeken om specifieke producten van wetenschappelijke output op een doeltreffende manier worden verwerkt, moeten gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten worden ontwikkeld. Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 178/2002 met betrekking tot de vaststelling van gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad26. (31)  Om te zorgen voor meer transparantie en te waarborgen dat door de Autoriteit ontvangen verzoeken om specifieke producten van wetenschappelijke output op een doeltreffende manier worden verwerkt, moeten gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten worden ontwikkeld. Om eenvormige en geharmoniseerde voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van Verordening (EG) nr. 178/2002 met betrekking tot de vaststelling van gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend overeenkomstig Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad26. _________________ _________________ 26 Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13). 26 Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13). Amendement 31 Voorstel voor een verordening Overweging 33 (33)  Bovendien is het, ter beoordeling van de doeltreffendheid en doelmatigheid van de verschillende bepalingen die van toepassing zijn op de Autoriteit, ook noodzakelijk te voorzien in een evaluatie door de Commissie van de Autoriteit, overeenkomstig de gemeenschappelijke aanpak voor gedecentraliseerde agentschappen. Bij de evaluatie moet met name worden gekeken naar de procedures voor de selectie van de leden van het wetenschappelijk comité en de wetenschappelijke panels, de transparantie, de kosteneffectiviteit, en de vraag of de onafhankelijkheid en competentie kunnen worden gewaarborgd en belangenconflicten kunnen worden vermeden. (33)  Bovendien is het, ter beoordeling van de doeltreffendheid en doelmatigheid van de verschillende bepalingen die van toepassing zijn op de Autoriteit, ook noodzakelijk een onafhankelijke evaluatie van de Autoriteit uit te voeren. Bij de evaluatie moet met name worden gekeken naar de procedures voor de selectie van de leden van het wetenschappelijk comité en de wetenschappelijke panels, de transparantie, de kosteneffectiviteit, en de vraag of de onafhankelijkheid en competentie kunnen worden gewaarborgd en belangenconflicten kunnen worden vermeden. Amendement 32 Voorstel voor een verordening Overweging 33 bis (nieuw) (33 bis)  In het zevende Europese milieuactieprogramma werd prioriteit gegeven aan de ontwikkeling en toepassing van benaderingen om de gecombineerde effecten aan te pakken van chemische stoffen op de menselijke gezondheid en het milieu. Een beoordeling van de "cocktaileffecten" vereist een transversale aanpak, nauwere samenwerking tussen kwaliteitsborgingsagentschappen op Europees niveau en de vaststelling van passende procedures nodig. Amendement 33 Voorstel voor een verordening Overweging 35 (35)  Met het oog op het waarborgen van de transparantie van het risicobeoordelingsproces, is het ook noodzakelijk het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 178/2002, dat momenteel beperkt is tot de levensmiddelenwetgeving, uit te breiden tot vergunningsaanvragen in het kader van Verordening (EG) nr. 1831/2003 wat betreft toevoegingsmiddelen voor diervoeding, Verordening (EG) nr. 1935/2004 wat betreft materialen die met levensmiddelen in contact komen en Verordening (EG) nr. 1107/2009 wat betreft gewasbeschermingsmiddelen. (35)  Met het oog op het waarborgen van de transparantie en onafhankelijkheid van het risicobeoordelingsproces, is het ook noodzakelijk het toepassingsgebied van Verordening (EG) nr. 178/2002, dat momenteel beperkt is tot de levensmiddelenwetgeving, uit te breiden tot vergunningsaanvragen in het kader van Verordening (EG) nr. 1831/2003 wat betreft toevoegingsmiddelen voor diervoeding, Verordening (EG) nr. 1935/2004 wat betreft materialen die met levensmiddelen in contact komen en Verordening (EG) nr. 1107/2009 wat betreft gewasbeschermingsmiddelen. Amendement 34 Voorstel voor een verordening Overweging 36 (36)  Om te waarborgen dat specifieke sectorale aspecten met betrekking tot vertrouwelijke informatie in aanmerking worden genomen, is het noodzakelijk om de desbetreffende rechten van het publiek op transparantie in het risicobeoordelingsproces, met inbegrip van die welke voortvloeien uit het Verdrag van Aarhus35, af te wegen tegen de rechten van commerciële aanvragers, rekening houdend met de specifieke doelstellingen van de sectorale wetgeving van de Unie alsook met de opgedane ervaring. Het is derhalve noodzakelijk Richtlijn 2001/18/EG, Verordening (EG) nr. 1829/2003, Verordening (EG) nr. 1831/2003, Verordening (EG) nr. 1935/2004 en Verordening (EG) nr. 1107/2009 te wijzigen om te voorzien in aanvullende vertrouwelijke gegevens ten opzichte van die in Verordening (EG) nr. 178/2002. (36)  Om te waarborgen dat specifieke sectorale aspecten met betrekking tot vertrouwelijke informatie in aanmerking worden genomen, is het noodzakelijk om de rechten van het publiek op transparantie, met inbegrip van het recht om proactieve informatie te krijgen in verband met het risicobeoordelingsproces, af te wegen tegen de rechten van commerciële aanvragers, rekening houdend met de specifieke doelstellingen van de sectorale wetgeving van de Unie alsook met de opgedane ervaring. Het is derhalve noodzakelijk Richtlijn 2001/18/EG, Verordening (EG) nr. 1829/2003, Verordening (EG) nr. 1831/2003, Verordening (EG) nr. 1935/2004 en Verordening (EG) nr. 1107/2009 te wijzigen om te voorzien in aanvullende vertrouwelijke gegevens ten opzichte van die in Verordening (EG) nr. 178/2002. De bepalingen inzake actieve verspreiding die zijn vastgesteld in deze verordening en de beoordeling van een verzoek om vertrouwelijke behandeling door de Autoriteit, mogen geenszins het toepassingsgebied van de uit hoofde van Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006 verleende rechten beperken. _____________________________ Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264 van 25.9.2006, blz. 13). Amendement 35 Voorstel voor een verordening Overweging 36 bis (nieuw) (36 bis)  Bij de geschiktheidscontrole van de algemene levensmiddelenwetgeving is ook een gebrek aan transparantie in het risicomanagementproces gebleken. Het publiek moet beter worden ingelicht over de opties voor risicomanagement die worden overwogen en het niveau van bescherming van de gezondheid van de consument en van dieren en van milieubescherming dat met elk van deze opties zou worden gerealiseerd, evenals over andere factoren, naast de resultaten van de risicobeoordeling, waarmee de risicomanagers rekening houden en de manier waarop deze in het besluitvormingsproces tegen elkaar worden afgewogen. Amendement 36 Voorstel voor een verordening Overweging 37 (37)  Teneinde de band tussen risicobeoordelaars en risicomanagers op het niveau van de Unie en op nationaal niveau, alsmede de coherentie en samenhang van de risicocommunicatie verder te versterken, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellen om te voorzien in een algemeen plan voor risicocommunicatie met betrekking tot aangelegenheden op het gebied van de landbouw- en voedselketen. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven. Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. (37)  Teneinde gedurende het volledige risicoanalyseproces, de interactieve uitwisseling van informatie tussen risicobeoordelaars en risicomanagers op het niveau van de Unie en op nationaal niveau, alsmede met andere belanghebbenden in de voedselketen, bijvoorbeeld economische spelers, consumentenverenigingen en andere organisaties van het maatschappelijk middenveld te verbeteren, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellen om te voorzien in een algemeen plan voor risicocommunicatie met betrekking tot aangelegenheden op het gebied van de landbouw- en voedselketen. In het algemene plan inzake risicocommunicatie moeten de praktische regelingen worden opgenomen om aan het publiek de informatie beschikbaar te stellen die nodig is om een hoog niveau van transparantie in het risicomanagementproces te waarborgen. Het is derhalve van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadplegingen overgaat, onder meer op deskundigenniveau, en dat die raadplegingen gebeuren in overeenstemming met de beginselen die zijn vastgelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven. Met name om te zorgen voor gelijke deelname aan de voorbereiding van gedelegeerde handelingen ontvangen het Europees Parlement en de Raad alle documenten op hetzelfde tijdstip als de deskundigen van de lidstaten, en hebben hun deskundigen systematisch toegang tot de vergaderingen van de deskundigengroepen van de Commissie die zich bezighouden met de voorbereiding van de gedelegeerde handelingen. Amendement 37 Voorstel voor een verordening Overweging 37 bis (nieuw) (37 bis)  Bepalingen over de informatie die openbaar moet worden gemaakt, mogen geen afbreuk doen aan Verordening (EG) nr. 1049/2001 of de nationale of Uniewetgeving inzake toegang van het publiek tot officiële documenten. Amendement 38 Voorstel voor een verordening Overweging 38 (38)  Om de Autoriteit en de exploitanten van bedrijven in staat te stellen zich aan de nieuwe voorschriften aan te passen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat de Autoriteit goed blijft functioneren, is het noodzakelijk te voorzien in overgangsmaatregelen voor de toepassing van deze verordening. (38)  Om de Autoriteit, de lidstaten, de Commissie en de exploitanten van bedrijven in staat te stellen zich aan de nieuwe voorschriften aan te passen en er tegelijkertijd voor te zorgen dat de Autoriteit goed blijft functioneren, is het noodzakelijk te voorzien in overgangsmaatregelen voor de toepassing van deze verordening. Amendement 39 Voorstel voor een verordening Overweging 39 bis (nieuw) (39 bis)  Aangezien met de in dit voorstel vervatte wijzigingen verregaande bevoegdheden inzake risicobeoordeling en vertrouwelijkheidscontrole worden overgedragen aan de Autoriteit, is een duidelijke verhoging van de begrotingsmiddelen van de Autoriteit overeenkomstig bijlage 3 bij het Commissievoorstel nodig. Het financieringsvoorstel is verenigbaar met het huidige meerjarige financiële kader, maar kan gebruik veronderstellen van speciale instrumenten als omschreven in Verordening (EU, Euratom) nr. 1311/2013 van de Raad. Als de gesprekken tussen het Europees Parlement en de lidstaten over de begroting van de Unie onvoldoende ruimte laten voor de benodigde begrotingsmiddelen, moet de Commissie een alternatief financieringsvoorstel indienen in het kader van een gedelegeerde handeling. Amendement 40 Voorstel voor een verordening Overweging 40 bis (nieuw) (40 bis)  Uit recente voedselveiligheidsincidenten is gebleken dat er passende maatregelen voor noodsituaties moeten komen, om te waarborgen dat voor alle levensmiddelen, ongeacht soort en oorsprong, en voor alle diervoeders gemeenschappelijke maatregelen worden genomen in geval van een ernstig risico voor de gezondheid van de mens, de gezondheid van de dieren of het milieu. Deze algemene aanpak van noodmaatregelen op het gebied van voedselveiligheid moet doeltreffende actie mogelijk maken en kunstmatige ongelijkheden bij de behandeling van ernstige risico's voor levensmiddelen of diervoeders voorkomen, door een gemeenschappelijke en geharmoniseerde procedure voor het beheer van waarschuwingen op het gebied van voedselveiligheid. Amendement 41 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt -1 (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 6 – lid 2 -1)  Artikel 6, lid 2, wordt vervangen door: 2.  Risicobeoordeling is gebaseerd op de beschikbare wetenschappelijke gegevens en wordt op onafhankelijke, objectieve en doorzichtige wijze uitgevoerd. "2. "Risicobeoordeling is gebaseerd op alle beschikbare wetenschappelijke gegevens en wordt op onafhankelijke, objectieve en doorzichtige wijze uitgevoerd.". (Dit amendement is van toepassing op de gehele tekst. Bij aanneming van dit amendement moet deze wijziging in de gehele tekst worden doorgevoerd.) Amendement 42 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt -1 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 7 – lid 1 -1 bis)  Artikel 7, lid 1, wordt vervangen door: 1.  In specifieke situaties waarin na beoordeling van de beschikbare informatie de mogelijkheid van schadelijke gevolgen voor de gezondheid is geconstateerd, maar er nog wetenschappelijke onzekerheid heerst, kunnen, in afwachting van nadere wetenschappelijke gegevens ten behoeve van een vollediger risicobeoordeling, voorlopige maatregelen voor risicomanagement worden vastgesteld om het in de Gemeenschap gekozen hoge niveau van gezondheidsbescherming te waarborgen. "1. In specifieke situaties waarin na beoordeling van de beschikbare informatie de mogelijkheid van schadelijke gevolgen voor de gezondheid is geconstateerd, maar er nog wetenschappelijke onzekerheid heerst, worden, in afwachting van nadere wetenschappelijke gegevens ten behoeve van een vollediger risicobeoordeling, maatregelen voor risicomanagement vastgesteld om het in de Gemeenschap gekozen hoge niveau van gezondheidsbescherming te waarborgen.". Amendement 43 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 8 bis Artikel 8 bis Artikel 8 bis Doelstellingen van risicocommunicatie Doelstellingen van risicocommunicatie Met risicocommunicatie worden de volgende doelstellingen nagestreefd, rekening houdend met de respectieve rollen van risicobeoordelaars en risicomanagers: Met risicocommunicatie worden de volgende doelstellingen nagestreefd, rekening houdend met de respectieve rollen van risicobeoordelaars en risicomanagers: a)  bevorderen van het besef van en het inzicht in de specifieke kwesties die tijdens het gehele risicoanalyseproces aan de orde komen; a)  bevorderen van het besef van en het inzicht in de specifieke kwesties die tijdens het gehele risicoanalyse- en -managementproces aan de orde komen; b)  bevorderen van de samenhang en transparantie bij het formuleren van aanbevelingen met betrekking tot risicomanagement; b)  bevorderen van de samenhang, transparantie en duidelijkheid bij het formuleren van opties, aanbevelingen en besluiten met betrekking tot risicomanagement; c)  verschaffen van een deugdelijke basis voor het begrip van risicomanagementbeslissingen; c)  verschaffen van een deugdelijke wetenschappelijke basis voor het begrip van risicomanagementbeslissingen, met inbegrip van informatie over: i)  de manier waarop de gekozen risicomanagementoptie de mate van onzekerheid van de risicobeoordeling weerspiegelt en het niveau van bescherming van de gezondheid van consumenten en dieren en van milieubescherming dat met deze optie wordt gerealiseerd, ii)  overeenkomstig artikel 6, lid 3, de andere factoren, naast de resultaten van de risicobeoordeling, waarmee de risicomanagers rekening hebben gehouden en de wijze waarop deze factoren tegen elkaar zijn afgewogen; d)  bevorderen van het inzicht van het publiek in het risicoanalyseproces teneinde het vertrouwen in de resultaten ervan te vergroten; d)  bevorderen van het inzicht van het publiek in het risicoanalyseproces teneinde het vertrouwen in de resultaten ervan te vergroten, met inbegrip van de verstrekking van duidelijke en consistente informatie over de respectieve taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van risicobeoordelaars en risicomanagers; e)  bevorderen van een juiste mate van betrokkenheid van alle belanghebbenden; alsmede e)  bevorderen van een evenwichtige mate van betrokkenheid van alle belanghebbenden, met inbegrip van markpartijen in de voedselketen en consumenten- en andere maatschappelijke organisaties; f)  zorgen voor een goede uitwisseling van informatie met de belanghebbenden met betrekking tot de risico’s in verband met de landbouw- en voedselketen. f)  zorgen voor een transparante en onpartijdige uitwisseling van informatie met de onder e) genoemde belanghebbenden met betrekking tot de risico's in verband met de landbouw- en voedselketen; f bis)  informeren van consumenten over strategieën voor risicovermijding; en f ter)  bestrijden van de verspreiding van onjuiste informatie en van bronnen van onjuiste informatie. Amendement 44 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 8 ter Artikel 8 ter Artikel 8 ter Algemene beginselen van risicocommunicatie Algemene beginselen van risicocommunicatie Rekening houdend met de respectieve rollen van de risicobeoordelaars en risicomanagers, hoort risicocommunicatie: Rekening houdend met de respectieve rollen van de risicobeoordelaars en risicomanagers, hoort risicocommunicatie: a)  te zorgen voor een interactieve uitwisseling van nauwkeurige, passende en tijdige informatie, op basis van de beginselen van transparantie, openheid en reactiviteit; a)  te zorgen voor een interactieve uitwisseling van nauwkeurige, volledige en tijdige informatie met alle belanghebbenden, op basis van de beginselen van transparantie, openheid en reactiviteit; b)  transparante informatie te verstrekken in elke fase van het risicoanalyseproces, van de formulering van verzoeken om wetenschappelijk advies tot de bepaling van de risicobeoordeling en het nemen van risicomanagementbeslissingen; b)  transparante informatie te verstrekken in elke fase van het risicoanalyseproces, van de formulering van verzoeken om wetenschappelijk advies tot de bepaling van de risicobeoordeling en het nemen van risicomanagementbeslissingen; c)  rekening te houden met risicopercepties; c)  risicopercepties aan te pakken; d)  bij te dragen tot begrip en dialoog tussen alle belanghebbenden; alsmede d)  bij te dragen tot begrip en dialoog tussen alle belanghebbenden; e)  toegankelijk te zijn, ook voor mensen die niet rechtstreeks bij het proces betrokken zijn, met inachtneming van de vertrouwelijkheid en de bescherming van persoonsgegevens. e)  toegankelijk te zijn, ook voor mensen die niet rechtstreeks bij het proces betrokken zijn, met inachtneming van de vertrouwelijkheid en de bescherming van persoonsgegevens; en e bis)  benaderingen te formuleren om beter te communiceren over het verschil tussen gevaren en risico's. Amendement 45 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 8 quater Artikel 8 quater Artikel 8 quater Algemeen plan voor risicocommunicatie Algemeen plan voor risicocommunicatie 1.  Aan de Commissie wordt de bevoegdheid toegekend om, in nauwe samenwerking met de Autoriteit en de lidstaten en na passende openbare raadplegingen, overeenkomstig artikel 57 bis gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde een algemeen plan op te stellen voor risicocommunicatie inzake aangelegenheden met betrekking tot de landbouw- en voedselketen, rekening houdend met de relevante doelstellingen en algemene beginselen zoals neergelegd in de artikelen 8 bis en 8 ter. 1.  Aan de Commissie wordt de bevoegdheid toegekend om, in nauwe samenwerking met de Autoriteit en de lidstaten en na passende openbare raadplegingen, overeenkomstig artikel 57 bis gedelegeerde handelingen vast te stellen ter aanvulling van deze verordening teneinde een algemeen plan op te stellen voor risicocommunicatie inzake aangelegenheden met betrekking tot de landbouw- en voedselketen, rekening houdend met de relevante doelstellingen en algemene beginselen zoals neergelegd in de artikelen 8 bis en 8 ter. 2.  Het algemene plan voor risicocommunicatie heeft tot doel een geïntegreerd kader voor risicocommunicatie te bevorderen, dat zowel de risicobeoordelaars als de risicomanagers op coherente en systematische wijze in acht nemen, zowel op het niveau van de Unie als op nationaal niveau. In het plan worden: 2.  Het algemene plan voor risicocommunicatie heeft tot doel een geïntegreerd kader voor risicocommunicatie te bevorderen, dat zowel de risicobeoordelaars als de risicomanagers op coherente en systematische wijze in acht nemen, zowel op het niveau van de Unie als op nationaal niveau. In het plan worden: a)  de voornaamste factoren aangewezen waarmee rekening moet worden gehouden bij de beoordeling van het soort risicocommunicatieactiviteiten dat nodig is, en het niveau daarvan; a)  de voornaamste factoren aangewezen waarmee rekening moet worden gehouden bij de beoordeling van het soort risicocommunicatieactiviteiten dat nodig is, en het niveau daarvan; b)  de belangrijkste voor de voor risicocommunicatiedoeleinden te gebruiken instrumenten en kanalen aangewezen, rekening houdend met de behoeften van relevante doelgroepen; alsmede b)  de belangrijkste voor de voor risicocommunicatiedoeleinden te gebruiken instrumenten en kanalen aangewezen, rekening houdend met de noodzaak om hierbij alle belanghebbenden, met inbegrip van de economische spelers in de voedselketen en consumenten- en andere maatschappelijke organisaties, op evenwichtige wijze te betrekken; c)  passende mechanismen vastgesteld ter versterking van de samenhang van de risicocommunicatie tussen risicobeoordelaars en risicomanagers en gezorgd voor een open dialoog tussen alle belanghebbenden. c)  passende mechanismen vastgesteld ter versterking van de samenhang van de risicocommunicatie tussen risicobeoordelaars en risicomanagers, onder meer door verschillen in de wetenschappelijke beoordeling of in de perceptie van het aanvaardbare risiconiveau systematisch te erkennen en te verklaren; c bis)  de praktische regelingen en het tijdschema vastgelegd voor de bekendmaking van de in artikel 55 bis, lid 1, bedoelde informatie aan het publiek. 3.  De Commissie stelt het algemene plan voor risicocommunicatie binnen [twee jaar na de datum van toepassing van deze verordening] en houdt het actueel, rekening houdend met de technische en wetenschappelijke vooruitgang en de opgedane ervaring. 3.  De Commissie stelt het algemene plan voor risicocommunicatie binnen [twee jaar na de datum van toepassing van deze verordening] en houdt het actueel, rekening houdend met de technische en wetenschappelijke vooruitgang en de opgedane ervaring. Amendement 46 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 8 quinquies (nieuw) Artikel 8 quinquies Transparantie van de risicocommunicatie 1.  De Commissie, de Autoriteit en de lidstaten voeren hun taken in het kader van de risicocommunicatie over de levensmiddelenwetgeving uit met een hoog niveau van transparantie. 2.  De Commissie kan passende richtsnoeren uitvaardigen. Amendement 47 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 9 1 bis)  Artikel 9 wordt vervangen door: Artikel 9 "Artikel 9 Openbare raadpleging Openbare raadpleging Het publiek wordt bij de opstelling, beoordeling en herziening van de levensmiddelenwetgeving rechtstreeks of via representatieve organen op een openbare en transparante wijze geraadpleegd, behalve wanneer zulks om redenen van urgentie onmogelijk is. Het publiek wordt bij de risicoanalyse en bij de opstelling, beoordeling en herziening van de levensmiddelenwetgeving rechtstreeks of via representatieve organen op een openbare en transparante wijze geraadpleegd, behalve wanneer zulks om redenen van urgentie onmogelijk is.". Amendement 48 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 ter (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 10 1 ter)  Artikel 10 wordt vervangen door: Artikel 10 "Artikel 10 Informatie voor het publiek Informatie voor het publiek Onverminderd de toepasselijke bepalingen van het Gemeenschapsrecht en het nationale recht betreffende de toegang tot documenten, nemen de autoriteiten, wanneer er redelijke gronden zijn om te vermoeden dat een levensmiddel of een diervoeder een risico voor de gezondheid van mens of dier inhoudt, afhankelijk van de aard, ernst en omvang van dat risico de nodige stappen om het publiek te informeren over de aard van het gezondheidsrisico, waarbij zij zo volledig mogelijk aangeven welk levensmiddel of diervoeder, dan wel welke soort levensmiddel of diervoeder, het betreft, welk risico dat kan inhouden en welke maatregelen zijn genomen of zullen worden genomen om het risico te voorkomen, te beperken of weg te nemen. 1.   Onverminderd de toepasselijke bepalingen van het Gemeenschapsrecht en het nationale recht betreffende de toegang tot documenten, nemen de autoriteiten, wanneer er redelijke gronden zijn om te vermoeden dat een levensmiddel of een diervoeder een risico voor de gezondheid van mens of dier inhoudt, passende en tijdige stappen om het publiek te informeren over de aard van het gezondheidsrisico, waarbij zij zo volledig mogelijk aangeven welke producten het betreft, welk risico deze kunnen inhouden en welke maatregelen zijn genomen of zullen worden genomen om het risico te voorkomen, te beperken of weg te nemen. Dit lid is eveneens van toepassing indien het vermoeden bestaat dat er sprake is van niet-naleving als gevolg van mogelijke opzettelijke inbreuken op de toepasselijke Uniewetgeving door middel van frauduleuze of bedrieglijke praktijken. 2.  Om te zorgen voor de eenvormige toepassing van lid 1 stelt de Commissie uiterlijk ... [twaalf maanden na inwerkingtreding van deze wijzigingsverordening] uitvoeringshandelingen vast betreffende de wijze van toepassing ervan.". Amendement 49 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 quater (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 22 – lid 7 1 quater)  Artikel 22, lid 7, tweede alinea, wordt vervangen door: Zij handelt in nauwe samenwerking met de bevoegde instanties in de lidstaten die soortgelijke werkzaamheden verrichten als de Autoriteit. "Zij handelt in samenwerking met de andere kwaliteitsborgingsagentschappen van de Europese Unie.". Amendement 50 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 1 quinquies (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 23 – alinea 1 – letter b 1 quinquies)  In artikel 23, eerste lid, wordt punt b) vervangen door: b)  bevordert en coördineert de ontwikkeling van uniforme risicobeoordelingsmethoden op de gebieden die tot haar opdracht behoren; "b) bevordert en coördineert door middel van een transversale aanpak de ontwikkeling van uniforme risicobeoordelingsmethoden op de gebieden die tot haar opdracht behoren, met name rekening houdend met de "cocktaileffecten" van chemische stoffen die gevolgen kunnen hebben voor de menselijke gezondheid en het milieu;". Amendement 51 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 2 – letter b Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 25 – lid 1 bis 1 bis.  Naast de in lid 1 bedoelde gewone leden en plaatsvervangende leden omvat de raad van bestuur: 1 bis.  Naast de in lid 1 bedoelde gewone leden en plaatsvervangende leden omvat de raad van bestuur: a)  twee leden en plaatsvervangende leden die door de Commissie worden benoemd en die de Commissie vertegenwoordigen, met stemrecht. a)  twee leden en plaatsvervangende leden die door de Commissie worden benoemd en die de Commissie vertegenwoordigen, met stemrecht. b)  één door het Europees Parlement benoemd lid, met stemrecht. b)  twee door het Europees Parlement benoemde leden, met stemrecht; c)  vier leden met stemrecht die de belangen van het maatschappelijk middenveld en de voedselketen vertegenwoordigen, te weten één uit de kringen van consumentenorganisaties, één uit de kringen van niet-gouvernementele milieuorganisaties, één uit de kringen van landbouworganisaties en één uit de kringen van brancheorganisaties. Die leden worden benoemd door de Raad in overleg met het Europees Parlement op basis van een door de Commissie opgestelde lijst welke een groter aantal kandidaten bevat dan het aantal te benoemen leden. De door de Commissie opgestelde lijst wordt, vergezeld van de relevante documentatie, aan het Europees Parlement toegezonden. Zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk drie maanden na kennisgeving, kan het Europees Parlement zijn standpunten ter overweging indienen bij de Raad, waarna de Raad overgaat tot benoeming van die leden. c)  zes leden met stemrecht die de belangen van het maatschappelijk middenveld en de voedselketen vertegenwoordigen, te weten één uit de kringen van consumentenorganisaties, één uit de kringen van niet-gouvernementele milieuorganisaties, één uit de kringen van niet-gouvernementele organisaties op het gebied van de volksgezondheid, één uit de kringen van landbouworganisaties, één uit de kringen van agrochemische organisaties en één uit de kringen van brancheorganisaties. Die leden worden benoemd door de Raad in overleg met het Europees Parlement op basis van een door de Commissie opgestelde lijst welke een groter aantal kandidaten bevat dan het aantal te benoemen leden. De door de Commissie opgestelde lijst wordt, vergezeld van de relevante documentatie, aan het Europees Parlement toegezonden. Zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk drie maanden na kennisgeving, kan het Europees Parlement zijn standpunten ter overweging indienen bij de Raad, waarna de Raad overgaat tot benoeming van die leden. Amendement 52 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 2 – letter c Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 25 – lid 2 2.  De ambtstermijn van de leden en de plaatsvervangende leden bedraagt vier jaar. De ambtstermijn van de in lid 1 bis, onder a) en b), bedoelde leden is echter van onbeperkte duur. De ambtstermijn van de in lid 1 bis, onder c), bedoelde leden mag slechts eenmaal kunnen worden verlengd.”;. 2.  De ambtstermijn van de in lid 1 bis, onder b), bedoelde leden bedraagt maximum 2,5 jaar. De ambtstermijn van de in lid 1 bis, onder a) en c), bedoelde leden bedraagt vijf jaar. De ambtstermijn van de in lid 1 bis, onder c), bedoelde leden mag slechts eenmaal kunnen worden verlengd.”;. Amendement 159 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 3 – letter -a (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 28 – lid 4 – alinea 1 – inleidende formule -a)   in artikel 28, lid 4, wordt de inleidende formule als volgt gelezen: "4. De wetenschappelijke panels bestaan uit onafhankelijke wetenschappers die actief onderzoek doen en hun onderzoeksresultaten publiceren in collegiaal getoetste wetenschappelijke tijdschriften."; Amendement 53 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 3 – letters a en b Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 28 – leden 5 tot 5 octies 5.  De leden van het wetenschappelijk comité die geen lid van een wetenschappelijk panel zijn, en de in lid 5 ter bedoelde extra leden van de wetenschappelijke panels worden op voordracht van de uitvoerend directeur door de raad van bestuur benoemd voor een termijn van vijf jaar, die kan worden verlengd, nadat hiervoor in het Publicatieblad van de Europese Unie, in geschikte toonaangevende wetenschappelijke publicaties en op de website van de Autoriteit een oproep tot het tonen van belangstelling is verschenen. 5.  De leden van het wetenschappelijk comité die geen lid van een wetenschappelijk panel zijn en de leden van de wetenschappelijke panels worden door de raad van bestuur benoemd voor een hernieuwbare termijn van vijf jaar, volgens de onderstaande procedure: 5 bis.  De leden van de wetenschappelijke panels worden benoemd door de raad van bestuur voor een hernieuwbare ambtstermijn van vijf jaar, overeenkomstig de volgende procedure: a)  de uitvoerend directeur dient, na raadpleging van de raad van bestuur, het verzoek inzake de voor ieder wetenschappelijk panel benodigde specifieke multidisciplinaire expertise in bij de lidstaten en vermeldt het aantal door de lidstaten voor te dragen deskundigen. De uitvoerend directeur stelt de lidstaten in kennis van het onafhankelijkheidsbeleid en de uitvoeringsbepalingen van de Autoriteit die van toepassing zijn op leden van wetenschappelijke panels. De lidstaten doen hun voordrachten op basis van een oproep tot het tonen van belangstelling. De uitvoerend directeur stelt de raad van bestuur in kennis van de bij de lidstaten ingediende verzoeken. a)  de uitvoerend directeur publiceert, na raadpleging van de raad van bestuur, een oproep tot het indienen van blijken van belangstelling in het Publicatieblad van de Europese Unie, in geschikte toonaangevende wetenschappelijke publicaties en op de website van de Autoriteit, en brengt de lidstaten op de hoogte. In de oproep wordt de voor ieder wetenschappelijk panel benodigde specifieke multidisciplinaire expertise bepaald en wordt het aantal vereiste deskundigen vermeld. b)  De lidstaten dragen deskundigen voor teneinde gezamenlijk tot het door de uitvoerend directeur aangegeven aantal te komen. Elke lidstaat draagt ten minste twaalf wetenschappelijke deskundigen voor. De lidstaten kunnen ook staatsburgers van andere lidstaten voordragen. b)  De lidstaten zorgen voor een brede verspreiding van de oproep tot het indienen van blijken van belangstelling in de wetenschappelijke wereld. Zij kunnen ook deskundigen voor de genoemde vakgebieden voordragen, op voorwaarde dat deze voordrachten gebaseerd zijn op een nationale oproep tot het indienen van blijken van belangstelling. c)  Op basis van de voordrachten door de lidstaten stelt de uitvoerend directeur voor elk wetenschappelijk panel een lijst van deskundigen op die meer namen bevat dan het aantal te benoemen leden. De uitvoerend directeur hoeft een dergelijke langere lijst niet op te stellen, als hij/zij kan aantonen op basis van de ontvangen voordrachten en gelet op de onder d) vastgestelde selectiecriteria niet in staat te zijn een langere lijst op te stellen. De uitvoerend directeur dient de lijst in bij de raad van bestuur met het oog op de benoeming van de leden. c)  Op basis van de ontvangen blijken van belangstelling en voordrachten en in overeenstemming met het onafhankelijkheidsbeleid van de Autoriteit en de uitvoeringsvoorschriften die van toepassing zijn op de leden van de wetenschappelijke panels, stelt de uitvoerend directeur voor elk wetenschappelijk panel een lijst van deskundigen op die meer namen bevat dan het aantal te benoemen leden. De uitvoerend directeur hoeft een dergelijke langere lijst niet op te stellen, als hij of zij kan aantonen op basis van de ontvangen blijken van belangstelling en voordrachten en gelet op de onder d) vastgestelde selectiecriteria niet in staat te zijn een langere lijst op te stellen. De uitvoerend directeur dient de lijst in bij de raad van bestuur met het oog op de benoeming van de leden. d)  Bij de voordrachten door de lidstaten, de selectie door de uitvoerend directeur en de benoemingen door de raad van bestuur worden de volgende criteria gehanteerd: d)  Bij de voordrachten door de lidstaten, de selectie door de uitvoerend directeur en de benoemingen door de raad van bestuur worden de volgende criteria gehanteerd: i)  een hoog niveau van wetenschappelijke deskundigheid; i)  een hoog niveau van wetenschappelijke deskundigheid; ii)  onafhankelijkheid en afwezigheid van belangenconflicten, overeenkomstig artikel 37, lid 2, alsmede het onafhankelijkheidsbeleid van de Autoriteit en de uitvoeringsbepalingen inzake de onafhankelijkheid van de leden van de wetenschappelijke panels; ii)  onafhankelijkheid en afwezigheid van belangenconflicten, overeenkomstig artikel 37, lid 2, alsmede het onafhankelijkheidsbeleid van de Autoriteit en de uitvoeringsbepalingen inzake de onafhankelijkheid van de leden van de wetenschappelijke panels; iii)  de mate waarin wordt voorzien in de behoeften wat betreft de benodigde specifieke multidisciplinaire expertise van het panel waarin zij zullen worden benoemd en de toepasselijke talenregeling. iii)  de mate waarin wordt voorzien in de behoeften wat betreft de benodigde specifieke multidisciplinaire expertise van het panel waarin zij zullen worden benoemd en de toepasselijke talenregeling. e)  De raad van bestuur ziet erop toe dat bij de definitieve benoemingen een zo breed mogelijke geografische spreiding wordt bereikt. e)  De raad van bestuur ziet erop toe dat bij de definitieve benoemingen een zo breed mogelijke geografische spreiding wordt bereikt. 5 ter.  Indien de Autoriteit vaststelt dat er in een of meerdere panels gebrek is aan specifieke expertise, draagt de uitvoerend directeur extra leden van het (de) panel(s) voor voor benoeming in de raad van bestuur overeenkomstig de procedure van lid 5. 5 bis.  Indien de Autoriteit vaststelt dat er in een of meerdere panels gebrek is aan specifieke expertise, draagt de uitvoerend directeur extra leden van het (de) panel(s) voor voor benoeming in de raad van bestuur overeenkomstig de procedure van lid 5. 5 quater.  De raad van bestuur stelt, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, regels vast betreffende de nadere organisatie en tijdsplanning van de procedures in de leden 5 bis en 5 ter. 5 ter.  De raad van bestuur stelt, op basis van een voorstel van de uitvoerend directeur, regels vast betreffende de nadere organisatie en tijdsplanning van de procedures in de leden 5 en 5 bis. 5 quinquies.  De lidstaten nemen maatregelen om ervoor te zorgen dat de leden van de wetenschappelijke panels onafhankelijk en vrij van belangenconflicten optreden, overeenkomstig artikel 37, lid 2, en de interne maatregelen van de Autoriteit. De lidstaten zorgen ervoor dat de leden van de wetenschappelijke panels over de middelen beschikken om de nodige tijd en inspanning te besteden aan het bijdragen tot de werkzaamheden van de Autoriteit. De lidstaten zorgen ervoor dat de leden van de wetenschappelijke panels geen enkele instructie op nationaal niveau ontvangen en dat hun onafhankelijke wetenschappelijke bijdrage tot het systeem voor risicobeoordeling op het niveau van de Unie als een prioritaire taak voor de bescherming van de veiligheid van de voedselketen wordt erkend. 5 quater.  De leden van de wetenschappelijke panels treden onafhankelijk en vrij van belangenconflicten op, overeenkomstig artikel 37, lid 2, en de interne maatregelen van de Autoriteit. Ze beschikken over de middelen om de nodige tijd en inspanning te besteden aan het bijdragen tot de werkzaamheden van de Autoriteit, ontvangen geen enkele instructie op nationaal niveau en hun onafhankelijke wetenschappelijke bijdrage tot het systeem voor risicobeoordeling op het niveau van de Unie wordt als een prioritaire taak voor de bescherming van de veiligheid van de voedselketen erkend. 5 sexies.  De lidstaten zorgen ervoor dat de overheidsinstanties waar deze wetenschappelijke deskundigen in dienst zijn, alsmede de overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van de prioriteiten van de wetenschappelijke instanties waar die deskundigen in dienst zijn, de maatregelen van lid 5 quinquies ten uitvoer leggen. 5 quinquies.  Waar nodig zorgen de lidstaten ervoor dat de overheidsinstanties waar deze wetenschappelijke deskundigen in dienst zijn, alsmede de overheidsinstanties die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van de prioriteiten van de wetenschappelijke instanties waar die deskundigen in dienst zijn, de nodige maatregelen ten uitvoer leggen om te waarborgen dat aan de vereisten van lid 5 quinquies wordt voldaan. 5 septies.  De Autoriteit ondersteunt de taken van de panels door de organisatie van hun werkzaamheden op zich te nemen, in het bijzonder wat betreft de door het personeel van de Autoriteit of door de aangewezen nationale wetenschappelijke organisaties zoals bedoeld in artikel 36 uit te voeren voorbereidende werkzaamheden, onder meer door de mogelijkheid te scheppen voor het opstellen van wetenschappelijke adviezen die collegiaal worden getoetst door de panels voordat zij ze aannemen. 5 sexies.  De Autoriteit ondersteunt de taken van de panels door de organisatie van hun werkzaamheden op zich te nemen, in het bijzonder wat betreft de door het personeel van de Autoriteit of door de aangewezen nationale wetenschappelijke organisaties zoals bedoeld in artikel 36 uit te voeren voorbereidende werkzaamheden, onder meer door de mogelijkheid te scheppen voor het opstellen van wetenschappelijke adviezen die collegiaal worden getoetst door de panels voordat zij ze aannemen. 5 octies.  Elk panel heeft maximaal 21 leden."; 5 septies.  Elk panel heeft maximaal 21 leden."; 5 septies bis.  De Autoriteit biedt de leden van de panels uitgebreide opleiding over het risicobeoordelingsproces aan. Amendement 54 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 3 – letter c Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 28 – lid 9 – letter b het aantal leden van elk wetenschappelijk panel, binnen het in lid 5 octies bedoelde maximum. b)  het aantal leden van elk wetenschappelijk panel, binnen het in lid 5 septies bedoelde maximum. Amendement 55 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 3 – letter c bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 28 – lid 9 – letter g bis (nieuw) c bis)  aan artikel 28, lid 9, wordt het volgende punt toegevoegd: “g bis) de mogelijkheid voor aanvragers om binnen een maximumtermijn van zes maanden, tenzij anders overeengekomen met de Autoriteit, en voorafgaand aan de bekendmaking van het ontwerpadvies van de Autoriteit, te reageren op kritieke probleemgebieden door middel van nieuwe gegevens.” Amendement 56 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 3 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 29 – lid 6 3 bis)  Aan het einde van artikel 29, lid 6, wordt de volgende zin toegevoegd: "Zij staan a priori geen uitsluiting van bepaalde wetenschappelijke bewijzen toe, met name niet wanneer deze gepubliceerd zijn na een proces van collegiale toetsing". Amendement 57 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 bis Op verzoek van een potentiële aanvrager van een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving geeft het personeel van de Autoriteit advies over de toepasselijke bepalingen en de vereiste inhoud van de vergunningsaanvraag. Het door het personeel van de Autoriteit gegeven advies doet geen afbreuk aan, en schept geen verplichtingen ten aanzien van, de latere beoordeling door de wetenschappelijke panels van de vergunningsaanvragen. De Autoriteit publiceert een document met richtsnoeren waarin een lijst is opgenomen met vragen en antwoorden in verband met de administratieve en wetenschappelijke eisen die aan een vergunningsaanvraag worden gesteld. Op verzoek van een potentiële aanvrager van een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving biedt de Autoriteit bovendien adviessessies aan om uit te leggen welke informatie vereist is en hoe de diverse tests en studies die nodig zijn om de kwaliteit, veiligheid en werkzaamheid van het geplande product aan te tonen, moeten worden uitgevoerd. Het door de Autoriteit gegeven advies doet geen afbreuk aan, en schept geen verplichtingen ten aanzien van, de latere beoordeling door de wetenschappelijke panels van de vergunningsaanvragen. Het personeel van de Autoriteit dat het advies geeft, is niet betrokken bij voorbereidende wetenschappelijke werkzaamheden die relevant zijn, al dan niet rechtstreeks, voor de aanvraag waarop het advies betrekking heeft Uiterlijk ... [36 maanden na de inwerkingtreding van de wijzigingsverordening] beoordeelt de Commissie de gevolgen van dit artikel voor de werking van de Autoriteit. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de verhoogde werklast en inzet van personeelsleden, en of dit artikel heeft geleid tot een verschuiving in de toewijzing van de middelen van de Autoriteit ten koste van activiteiten van algemeen belang. Amendement 58 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 23 ter – lid 1 1.  Er wordt een EU-register ingesteld van studies die door exploitanten van bedrijven in opdracht zijn gegeven met het oog op het verkrijgen van een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie. Exploitanten van bedrijven stellen de Autoriteit onverwijld in kennis van het onderwerp waarop elke studie die in opdracht is gegeven ter ondersteuning van een toekomstige aanvraag voor een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie, betrekking heeft. Het register wordt beheerd door de Autoriteit. 1.  Er wordt een EU-register ingesteld van studies die door exploitanten van bedrijven in opdracht zijn gegeven met het oog op het verkrijgen of vernieuwen van een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie. Exploitanten van bedrijven stellen de Autoriteit onverwijld in kennis van het onderwerp waarop elke studie die in de Unie of daarbuiten in opdracht is gegeven ter ondersteuning van een toekomstige aanvraag voor een vergunning of vernieuwing hiervan krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie, betrekking heeft. Het register wordt beheerd door de Autoriteit. Amendement 59 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.  Bij de in opdracht gegeven studies wordt rekening gehouden met Richtlijn 2010/63/EU van het Europees Parlement en de Raad1 bis. ______________ 1 bis Richtlijn 2010/63/EU van het Europees Parlement en de Raad van 22 september 2010 betreffende de bescherming van dieren die voor wetenschappelijke doeleinden worden gebruikt (PB L 276 van 20.10.2010, blz. 33). Amendement 60 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 2 2.  De kennisgevingverplichting in lid 1 geldt ook voor de laboratoria van de Unie die die studies uitvoeren. 2.  De kennisgevingverplichting in lid 1 geldt ook voor elke instelling die de studies uitvoert, met inbegrip van laboratoria, instituten of universiteiten. Amendement 61 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 2 bis (nieuw) 2 bis.  Gegevens van een test waartoe opdracht is gegeven, maar die niet geregistreerd zijn, worden niet gebruikt in een risicobeoordeling. Amendement 62 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 2 ter (nieuw) 2 ter.  Voor het onderwerp wordt geen toestemming verleend tenzij alle gegevens van alle geregistreerde studies worden ingediend. Amendement 63 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 3 bis (nieuw) 3 bis.  Wanneer de Autoriteit aanvullende gegevens vraagt aan en ontvangt van een aanvrager, worden deze gegevens, als zodanig gemarkeerd, ook toegevoegd aan het Unieregister en ter beschikking gesteld van het publiek. Amendement 64 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 4 bis (nieuw) 4 bis.  De Commissie stelt overeenkomstig artikel 57 bis gedelegeerde handelingen vast ter aanvulling van deze verordening voor de vaststelling van sancties voor de niet-naleving van de kennisgevingsverplichting. Amendement 65 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 ter – lid 4 ter (nieuw) 4 ter.  Dit artikel is niet van toepassing op studies waartoe opdracht is gegeven vóór ... [datum van inwerkingtreding van deze wijzigingsverordening]. Amendement 66 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 quater – lid 1 1.  Wanneer in de levensmiddelenwetgeving van de Unie is bepaald dat een vergunning kan worden verlengd, stelt de potentiële aanvrager de Autoriteit in kennis van de studies die hij voor dat doel wil uitvoeren. Na deze kennisgeving houdt de Autoriteit een raadpleging van de belanghebbenden en het publiek over de beoogde onderzoeken voor de verlenging en geeft zij advies over de inhoud van de voorgenomen verlengingsaanvraag, rekening houdend met de ontvangen opmerkingen. Het door de Autoriteit gegeven advies doet geen afbreuk aan, en schept geen verplichtingen ten aanzien van, de latere beoordeling door de wetenschappelijke panels van de aanvragen tot verlenging van een vergunning. 1.  Wanneer in de levensmiddelenwetgeving van de Unie is bepaald dat een vergunning kan worden verlengd, stelt de potentiële aanvrager de Autoriteit in kennis van de studies die hij voor dat doel wil uitvoeren. Na deze kennisgeving houdt de Autoriteit een raadpleging van de belanghebbenden en het publiek over de beoogde onderzoeken voor de verlenging en geeft zij advies over de inhoud van de voorgenomen verlengingsaanvraag, rekening houdend met de ontvangen opmerkingen die relevant zijn voor de risicobeoordeling van de beoogde verlenging. Het door de Autoriteit gegeven advies doet geen afbreuk aan, en schept geen verplichtingen ten aanzien van, de latere beoordeling door de wetenschappelijke panels van de aanvragen tot verlenging van een vergunning. Amendement 67 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 quater – lid 2 2.  De Autoriteit raadpleegt de belanghebbenden en het publiek over de studies ter ondersteuning van vergunningsaanvragen zodra deze door de Autoriteit openbaar zijn gemaakt overeenkomstig artikel 38 en de artikelen 39 tot en met 39 septies, om na te gaan of er andere relevante wetenschappelijke gegevens of studies beschikbaar zijn over het voorwerp van de vergunningsaanvraag. Deze bepaling is niet van toepassing op de indiening van eventuele aanvullende informatie door de aanvragers gedurende het risicobeoordelingsproces. 2.  De Autoriteit raadpleegt binnen twee maanden de belanghebbenden en het publiek over de studies ter ondersteuning van vergunningsaanvragen zodra deze door de Autoriteit openbaar zijn gemaakt overeenkomstig artikel 38 en de artikelen 39 tot en met 39 septies, om na te gaan of er andere relevante wetenschappelijke gegevens of studies die gebaseerd zijn op onafhankelijke literatuur met collegiale toetsing of die uitgevoerd zijn in overeenstemming met internationale richtsnoeren en goede laboratoriumpraktijken (GLP's), beschikbaar zijn over het voorwerp van de vergunningsaanvraag, onverminderd de eigen verplichtingen van de Autoriteit uit hoofde van artikel 33. Deze bepaling is niet van toepassing op de indiening van eventuele aanvullende informatie door de aanvragers gedurende het risicobeoordelingsproces. Amendement 68 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 quinquies De deskundigen van de Commissie verrichten controles, met inbegrip van audits, om zekerheid te verkrijgen dat testfaciliteiten voldoen aan de toepasselijke normen voor het uitvoeren van tests en studies die aan de Autoriteit worden voorgelegd in het kader van een aanvraag voor een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie. Deze controles worden georganiseerd in samenwerking met de bevoegde autoriteiten van de lidstaten. Het directoraat Audits en analyse inzake gezondheid en voedsel van de Commissie verricht controles, met inbegrip van audits, om zekerheid te verkrijgen dat testfaciliteiten in de Unie en derde landen voldoen aan de toepasselijke normen voor het uitvoeren van tests en studies die aan de Autoriteit worden voorgelegd in het kader van een aanvraag voor een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie. Deze controles worden georganiseerd in samenwerking met de bevoegde autoriteiten van de lidstaten of de derde landen in kwestie. Amendement 161 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 sexies Onverminderd het feit dat aanvragers van vergunningen krachtens de levensmiddelenwetgeving verplicht zijn de veiligheidsaspecten van het voorwerp van een procedure in het kader van een vergunningsstelsel aan te tonen, kan de Commissie in uitzonderlijke omstandigheden de Autoriteit verzoeken wetenschappelijke studies in opdracht te geven teneinde het in het risicobeoordelingsproces gebruikte bewijsmateriaal te verifiëren. De in opdracht gegeven studies kunnen een grotere reikwijdte hebben dan het te verifiëren bewijsmateriaal. Onverminderd het feit dat aanvragers van vergunningen krachtens de levensmiddelenwetgeving verplicht zijn de veiligheidsaspecten van het voorwerp van een procedure in het kader van een vergunningsstelsel aan te tonen, kan de Commissie in geval van uiteenlopende wetenschappelijke bevindingen de Autoriteit verzoeken wetenschappelijke studies in opdracht te geven teneinde het in het risicobeoordelingsproces gebruikte bewijsmateriaal te verifiëren. De in opdracht gegeven studies kunnen een grotere reikwijdte hebben dan het in het risicobeoordelingsproces te verifiëren bewijsmateriaal. Verificatiestudies worden gefinancierd met de bijdragen van aanvragers aan een gemeenschappelijk fonds. De Commissie neemt een gedelegeerde handeling aan overeenkomstig artikel 57 bis tot vaststelling van de modaliteiten van dat fonds. Amendement 70 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 32 sexies – alinea 1 bis (nieuw) Bij de in opdracht gegeven studies wordt rekening gehouden met Richtlijn 2010/63/EU. Amendement 71 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 4 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 33 – lid 1 – letter d bis (nieuw) 4 bis)  aan artikel 33, lid 1, wordt het volgende punt toegevoegd: "d bis) combinatorische en geaccumuleerde effecten.". Amendement 72 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – inleidende formule 1.  De Autoriteit verricht haar werkzaamheden met een hoge mate van transparantie. Zij maakt met name het volgende onverwijld openbaar: 1.  De Autoriteit verricht haar werkzaamheden met een hoge mate van transparantie, overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1367/2006 en onverminderd Richtlijn (EC) nr. 1049/2001. Zij maakt met name het volgende onverwijld openbaar: Amendement 73 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – letter a a)  de agenda’s en notulen van het wetenschappelijk comité, de wetenschappelijke panels en de werkgroepen ervan; a)  de agenda's, lijsten van deelnemers en notulen van de raad van bestuur, het adviescomité, het wetenschappelijk comité, de wetenschappelijke panels en de werkgroepen ervan; Amendement 74 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – letter c c)  wetenschappelijke gegevens, studies en andere informatie ter ondersteuning van aanvragen voor een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie, met inbegrip van de door de aanvragers verstrekte aanvullende informatie, alsmede andere wetenschappelijke gegevens en informatie ter ondersteuning van verzoeken van het Europees Parlement, de Commissie en de lidstaten om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, rekening houdend met de bescherming van vertrouwelijke informatie en de bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies; c)  wetenschappelijke gegevens, studies en andere informatie ter ondersteuning van aanvragen voor een vergunning krachtens de levensmiddelenwetgeving van de Unie, met inbegrip van de door de aanvragers verstrekte aanvullende informatie, alsmede andere wetenschappelijke gegevens en informatie ter ondersteuning van verzoeken van het Europees Parlement, de Commissie en de lidstaten om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, rekening houdend met een hoger openbaar belang dat openbaarmaking gebiedt en de bescherming van vertrouwelijke informatie en de bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies; Amendement 75 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – letter d d)  de informatie waarop haar wetenschappelijke output, met inbegrip van wetenschappelijke adviezen, is gebaseerd, rekening houdend met de bescherming van vertrouwelijke gegevens en de bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies; d)  de informatie waarop haar wetenschappelijke output, met inbegrip van wetenschappelijke adviezen, is gebaseerd, rekening houdend met een hoger openbaar belang dat openbaarmaking gebiedt en de bescherming van vertrouwelijke gegevens en de bescherming van persoonsgegevens overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies; Amendement 76 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – letter h bis (nieuw) h bis)  informatie met betrekking tot de naam van de aanvrager en de titel van de aanvraag; Amendement 77 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – letter i i)  advies dat de Autoriteit overeenkomstig de artikelen 32 bis en 32 quater aan potentiële aanvragers heeft verleend in de fase vóór de indiening. i)  algemeen advies dat de Autoriteit overeenkomstig de artikelen 32 bis en 32 quater aan potentiële aanvragers heeft verleend in de fase vóór de indiening. Amendement 78 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter a Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 – alinea 2 De in de eerste alinea bedoelde gegevens worden openbaar gemaakt op een speciaal daarvoor bestemd deel van de website van de Autoriteit. Dat deel moet openbaar en gemakkelijk toegankelijk zijn. De relevante gegevens moeten in elektronische vorm kunnen worden gedownload, geprint en doorzocht.”; De in de eerste alinea bedoelde gegevens worden openbaar gemaakt op een speciaal daarvoor bestemd deel van de website van de Autoriteit. Dat deel moet openbaar en gemakkelijk toegankelijk zijn en onderworpen zijn aan duidelijke verbintenissen die elektronisch worden vastgelegd door degenen die het bezoeken en aan maatregelen en sancties voor commercieel gebruik die doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn. De relevante gegevens moeten in elektronische vorm kunnen worden gedownload, geprint met een watermerk voor de traceerbaarheid en doorzocht en moeten machinaal leesbaar zijn. Bij deze maatregelen wordt gefocust op het commerciële gebruik van documenten en de indiening ervan. Deze maatregelen worden opgesteld om op doeltreffende wijze bescherming te bieden tegen commercieel gebruik van in de eerste alinea bedoelde gegevens, zowel in de Unie als in derde landen. Amendement 79 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter b Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 bis – alinea 1 – inleidende formule 1 bis.  De openbaarmaking van de in lid 1, onder c), genoemde informatie doet geen afbreuk aan: 1 bis.  De openbaarmaking van de in lid 1, onder c), d) en i), genoemde informatie doet geen afbreuk aan: Amendement 80 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter b Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 bis – alinea 1 – letter a a)  de intellectuele-eigendomsrechten die kunnen rusten op documenten of de inhoud ervan; alsmede Schrappen Amendement 163 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter b Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 1 bis – alinea 2 De openbaarmaking van de in lid 1), onder c), genoemde informatie mag niet worden beschouwd als een expliciete of impliciete toestemming of vergunning om de desbetreffende gegevens en informatie en de inhoud daarvan te gebruiken, reproduceren of anderszins te exploiteren, en de Europese Unie draagt geen verantwoordelijkheid voor het gebruik ervan door derden. De openbaarmaking van de in lid 1), onder c), genoemde informatie mag niet worden beschouwd als een expliciete of impliciete toestemming of vergunning om de desbetreffende gegevens en informatie en de inhoud daarvan commercieel te gebruiken, reproduceren of anderszins te exploiteren voor commerciële doeleinden. Om iedere twijfel weg te nemen, kan de gepubliceerde informatie worden gebruikt voor publieke en academische toetsing van de resultaten, onder meer om een beter inzicht te krijgen in de potentiële negatieve effecten op de gezondheid en het milieu, en draagt de Unie geen verantwoordelijkheid voor het gebruik ervan door derden. Amendement 82 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 5 – letter c bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 38 – lid 3 bis (nieuw) c bis)   Het volgende lid wordt ingelast: "3 bis. Dit artikel doet geen afbreuk aan Richtlijn 2003/4/EG, noch aan Verordeningen (EG) nr. 1049/2001 en (EG) nr. 1367/2006.". Amendement 83 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 1 1.  In afwijking van artikel 38 maakt de Autoriteit geen informatie openbaar waarvoor onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden is verzocht om deze als vertrouwelijk te behandelen. 1.  In afwijking van artikel 38 en zonder afbreuk te doen aan Verordening (EG) nr. 1049/2001, Richtlijn 2003/4/EG en het algemene beginsel dat de belangen van de volksgezondheid altijd voorrang hebben op privébelangen, maakt de Autoriteit geen informatie openbaar waarvoor op grond van de in dit artikel neergelegde voorwaarden is verzocht om deze als vertrouwelijk te behandelen en waarvoor dit verzoek is ingewilligd. Amendement 84 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 2 – punt 1 1)  de methode, en andere technische en industriële specificaties in verband met die methode, die worden gebruikt voor de vervaardiging of productie van de zaak waarop het verzoek om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, betrekking heeft; 1)  de methode, en andere technische en industriële specificaties in verband met die methode, die worden gebruikt voor de vervaardiging of productie van de zaak waarop het verzoek om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, betrekking heeft, behalve wanneer dit relevant is om inzicht te verkrijgen in de mogelijke gevolgen voor de gezondheid en het milieu en op voorwaarde dat de aanvrager met verifieerbare motivering aantoont dat deze methode geen betrekking heeft op informatie over emissies in het milieu of over gevolgen voor de gezondheid en het milieu; Amendement 85 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 2 – punt 3 3)  commerciële informatie waaruit gegevens over de bevoorrading, marktaandelen of bedrijfsstrategie van de aanvrager kunnen worden afgeleid; en 3)  commerciële informatie waaruit gegevens over de bevoorrading, vernieuwende ideeën voor het product/de stof, marktaandelen of bedrijfsstrategie van de aanvrager kunnen worden afgeleid; (Dit amendement is van toepassing op de gehele tekst. Bij aanneming van dit amendement moet deze wijziging in de gehele tekst worden doorgevoerd.) Amendement 86 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 2 – punt 4 4)  de kwantitatieve samenstelling van het onderwerp waarop het verzoek om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, betrekking heeft. 4)  de kwantitatieve samenstelling van het onderwerp waarop het verzoek om een specifiek product van wetenschappelijke output, met inbegrip van een wetenschappelijk advies, betrekking heeft, behalve wanneer dit relevant is om inzicht te verkrijgen in de mogelijke gevolgen voor de gezondheid en het milieu. Amendement 87 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 4 – letter a a)  wanneer onmiddellijk optreden absoluut noodzakelijk is ter bescherming van de volksgezondheid, de diergezondheid of het milieu, zoals in noodsituaties, kan de Autoriteit de in de leden 2 en 3 bedoelde informatie openbaar maken; en a)  wanneer onmiddellijk optreden absoluut noodzakelijk is ter bescherming van de volksgezondheid, de diergezondheid of het milieu, zoals in noodsituaties, kan de Autoriteit de in de leden 2 en 3 bedoelde informatie openbaar maken; of Amendement 88 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 4 – letter b b)  informatie die deel uitmaakt van de conclusies van specifieke producten van de wetenschappelijke output van de Autoriteit, met inbegrip van wetenschappelijke adviezen, en die betrekking heeft op de te verwachten gezondheidseffecten.”. b)  informatie die deel uitmaakt van de conclusies van specifieke producten van de wetenschappelijke output van de Autoriteit, met inbegrip van wetenschappelijke adviezen, en die betrekking heeft op de te verwachten effecten op de volksgezondheid, de gezondheid van dieren en het milieu.". Amendement 89 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 4 – letter b bis (nieuw) b bis)  wanneer een hoger openbaar belang openbaarmaking gebiedt. Amendement 90 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 4 – letter b ter (nieuw) b ter)  alle informatie waarvoor een hoger openbaar belang openbaarmaking gebiedt overeenkomstig artikel 4, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1049/2001 en artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1367/2006, met name wanneer de informatie betrekking heeft op emissies in het milieu. Amendement 91 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 6 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 – lid 4 bis (nieuw) 4 bis.  Dit artikel laat Richtlijn 2003/4/EG en Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006 onverlet. Amendement 92 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 bis – lid 2 2.  Wanneer een aanvrager een verzoek om vertrouwelijke behandeling indient, verstrekt hij een niet-vertrouwelijke en een vertrouwelijke versie van de ingediende informatie in de gestandaardiseerde gegevensformaten, voor zover deze op grond van artikel 39 septies beschikbaar zijn. Uit de niet-vertrouwelijke versie wordt de informatie die de aanvrager overeenkomstig artikel 39, leden 2 en 3, vertrouwelijk acht, weggelaten. De vertrouwelijke versie bevat alle ingediende informatie, met inbegrip van informatie die de aanvrager vertrouwelijk acht. Informatie waarvoor om vertrouwelijke behandeling is gevraagd, wordt in de vertrouwelijke versie duidelijk als zodanig aangegeven. De aanvrager geeft duidelijk aan op welke gronden om vertrouwelijke behandeling van de verschillende informatie-elementen wordt verzocht. 2.  Wanneer een aanvrager een verzoek om vertrouwelijke behandeling indient, verstrekt hij een niet-vertrouwelijke en een vertrouwelijke versie van de ingediende informatie in de gestandaardiseerde gegevensformaten, voor zover deze op grond van artikel 39 septies beschikbaar zijn. In de niet-vertrouwelijke versie wordt de informatie waarvoor de aanvrager overeenkomstig artikel 39, leden 2 en 3, om vertrouwelijke behandeling verzoekt, met zwarte balken onleesbaar gemaakt. De vertrouwelijke versie bevat alle ingediende informatie, met inbegrip van informatie die de aanvrager als vertrouwelijk beschouwt. Informatie waarvoor om vertrouwelijke behandeling is gevraagd, wordt in de vertrouwelijke versie duidelijk als zodanig aangegeven. De aanvrager geeft duidelijk aan op grond van welke verifieerbare argumenten en bewijzen om vertrouwelijke behandeling van de verschillende informatie-elementen wordt verzocht. Amendement 167 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 ter – lid 1 – alinea 1 – letter a a)  maakt de niet-vertrouwelijke versie, zoals ingediend door de aanvrager, onverwijld openbaar; a)  maakt de niet-vertrouwelijke versie van de aanvraag, zoals ingediend door de aanvrager, onverwijld openbaar zodra die aanvraag ontvankelijk is verklaard; Amendement 93 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 ter – lid 1 – alinea 1 – letter c c)  stelt de aanvrager schriftelijk in kennis van haar voornemen om informatie openbaar te maken en de redenen daarvoor, voordat de Autoriteit formeel een besluit neemt over het verzoek om vertrouwelijke behandeling. Indien de aanvrager het niet eens is met de beoordeling van de Autoriteit kan hij binnen twee weken vanaf de datum waarop hij in kennis werd gesteld van het standpunt van de Autoriteit zijn standpunten kenbaar maken of zijn aanvraag intrekken; c)  stelt de aanvrager schriftelijk in kennis van haar voornemen om informatie openbaar te maken en de redenen daarvoor, voordat de Autoriteit formeel een besluit neemt over het verzoek om vertrouwelijke behandeling. De aanvrager kan de Autoriteit er schriftelijk van in kennis stellen dat hij de raad van beroep van de Autoriteit om een nieuw onderzoek van het advies wenst te verzoeken. In dat geval zendt hij binnen zestig dagen na ontvangst van het advies een gedetailleerd bezwaarschrift aan de Autoriteit. Binnen zestig dagen na ontvangst van het bezwaarschrift onderzoekt de raad van beroep van de Autoriteit het advies opnieuw. Amendement 94 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 ter – lid 1 – alinea 1 – letter d d)  neemt een met redenen omklede beslissing over het verzoek om vertrouwelijke behandeling, waarbij rekening wordt gehouden met de opmerkingen van de aanvrager, binnen tien weken na de datum van ontvangst van het verzoek om vertrouwelijke behandeling in het geval van vergunningsaanvragen en zonder onnodige vertraging in het geval van aanvullende gegevens en informatie, en stelt de aanvrager van haar beslissing in kennis en deelt deze mede aan de Commissie en de lidstaten, naargelang van het geval. en d)  neemt een met redenen omklede beslissing over het verzoek om vertrouwelijke behandeling, waarbij rekening wordt gehouden met de opmerkingen van de aanvrager, binnen acht weken na de datum van ontvangst van het verzoek om vertrouwelijke behandeling in het geval van vergunningsaanvragen en zonder onnodige vertraging in het geval van aanvullende gegevens en informatie, en stelt de aanvrager van haar beslissing in kennis en deelt deze in elk geval mede aan de Commissie en de lidstaten; en Amendement 140 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 ter – lid 1 – alinea 1 – letter e e)  maakt eventuele aanvullende gegevens en informatie openbaar waarvoor het verzoek om vertrouwelijke behandeling niet als gerechtvaardigd is erkend, ten vroegste twee weken nadat de aanvrager in kennis is gesteld van haar beslissing, zoals bepaald onder d). e)  publiceert niet-vertrouwelijke gegevens en informatie over de aanvraag pas nadat een definitief besluit over het verzoek om vertrouwelijke behandeling overeenkomstig dit artikel is genomen en de Autoriteit haar ontwerp van wetenschappelijk advies overeenkomstig artikel 38 heeft gepubliceerd. Wanneer een aanvrager de aanvraag overeenkomstig artikel 39, onder c), intrekt, omdat de door de Autoriteit geplande publicatie van de informatie naar zijn mening te omvangrijk is, maken de Autoriteit, de Commissie en de lidstaten geen informatie over de vergunningsaanvraag openbaar. Amendement 96 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 ter – lid 1 – alinea 2 Tegen de beslissingen van de Autoriteit op grond van dit artikel kan onder de in de artikelen 263 respectievelijk 278 van het Verdrag neergelegde voorwaarden beroep worden ingesteld bij het Hof van Justitie van de Europese Unie. Tegen de beslissingen van de Autoriteit op grond van dit artikel kan beroep worden ingesteld bij de raad van beroep van de Autoriteit, die door de Commissie door middel van gedelegeerde handelingen wordt opgericht. Die gedelegeerde handelingen worden overeenkomstig artikel 57 bis van deze verordening vastgesteld. Het instellen van beroep overeenkomstig dit lid heeft een opschortende werking. De aanvrager kan de Autoriteit er schriftelijk van in kennis stellen dat hij de raad van beroep van de Autoriteit om een nieuw onderzoek van het advies wenst te verzoeken. In dat geval zendt hij binnen zestig dagen na ontvangst van het advies een gedetailleerd bezwaarschrift aan de Autoriteit. Binnen zestig dagen na ontvangst van het bezwaarschrift onderzoekt de raad van beroep van de Autoriteit het advies opnieuw. Indien een door de raad van beroep van de Autoriteit genomen beslissing wordt aangevochten, kan onder de in artikel 263 van het Verdrag neergelegde voorwaarden een zaak aanhangig worden gemaakt bij het Hof van Justitie van de Europese Unie. Amendement 97 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 quinquies – lid 2 2.  De Commissie en de lidstaten nemen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de door hen in het kader van de levensmiddelenwetgeving van de Unie ontvangen informatie waarvoor om vertrouwelijke behandeling is gevraagd, niet openbaar wordt gemaakt voordat door de Autoriteit is beslist over het verzoek om vertrouwelijke behandeling en die beslissing definitief is geworden. De Commissie en de lidstaten nemen ook de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat informatie waarvoor de Autoriteit ermee heeft ingestemd dat deze vertrouwelijk moet worden behandeld, niet openbaar wordt gemaakt. 2.  De Commissie en de lidstaten nemen de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat de door hen in het kader van de levensmiddelenwetgeving van de Unie ontvangen informatie waarvoor om vertrouwelijke behandeling is gevraagd, niet openbaar wordt gemaakt voordat door de Autoriteit is beslist over het verzoek om vertrouwelijke behandeling en die beslissing definitief is geworden, behalve wanneer om toegang tot informatie wordt verzocht in overeenstemming met Richtlijn 2003/4/EG of de nationale wetgeving betreffende de toegang tot documenten. De Commissie en de lidstaten nemen ook de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat informatie waarvoor de Autoriteit ermee heeft ingestemd dat deze vertrouwelijk moet worden behandeld, niet openbaar wordt gemaakt, behalve wanneer om toegang tot informatie wordt verzocht in overeenstemming met Richtlijn 2003/4/EG of de nationale wetgeving betreffende de toegang tot documenten. Amendement 98 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 quinquies – lid 3 3.  Indien een aanvrager in het kader van een vergunningsprocedure een aanvraag intrekt of heeft ingetrokken, eerbiedigen de Autoriteit, de Commissie en de lidstaten de vertrouwelijkheid van commerciële en industriële informatie, zoals aanvaard door de Autoriteit overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies. De aanvraag wordt geacht te zijn ingetrokken vanaf het moment waarop het schriftelijke verzoek daartoe is ontvangen door de bevoegde instantie die de oorspronkelijke aanvraag in ontvangst had genomen. Indien aanvraag is ingetrokken voordat de Autoriteit heeft beslist over het desbetreffende verzoek om vertrouwelijke behandeling, maken de Autoriteit, de Commissie en de lidstaten geen informatie openbaar waarvoor om vertrouwelijke behandeling is gevraagd. 3.  Indien een aanvrager in het kader van een vergunningsprocedure een aanvraag intrekt of heeft ingetrokken, eerbiedigen de Autoriteit, de Commissie en de lidstaten de vertrouwelijkheid van commerciële en industriële informatie, zoals aanvaard door de Autoriteit overeenkomstig de artikelen 39 tot en met 39 septies. De aanvraag wordt geacht te zijn ingetrokken vanaf het moment waarop het schriftelijke verzoek daartoe is ontvangen door de bevoegde instantie die de oorspronkelijke aanvraag in ontvangst had genomen. Indien een aanvrager beslist zijn aanvraag in te trekken, maakt de Autoriteit geen informatie openbaar, ongeacht of deze informatie vertrouwelijk of niet vertrouwelijk is. Amendement 99 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 sexies – lid 1 – letter c c)  de namen van alle deelnemers aan de vergaderingen van het wetenschappelijk comité, de wetenschappelijke panels en de werkgroepen ervan; c)  de namen van alle deelnemers aan en waarnemers bij de vergaderingen van het wetenschappelijk comité, de wetenschappelijke panels, de werkgroepen ervan of andere ad-hocgroepen die over het onderwerp vergaderen. Amendement 101 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 septies – lid 1 1.  Voor de toepassing van artikel 38, lid 1, onder c), en met het oog op een efficiënte verwerking van de verzoeken aan de Autoriteit om een specifiek product van wetenschappelijke output, worden gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten vastgesteld waarmee documenten kunnen worden ingediend, doorzocht, gekopieerd en afgedrukt onder naleving van de wettelijke vereisten zoals vastgesteld in de levensmiddelenwetgeving van de Unie. Deze gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten mogen niet gebaseerd zijn op propriëtaire normen en moeten de interoperabiliteit met bestaande benaderingen voor het indienen van gegevens zo veel mogelijk waarborgen. 1.  Voor de toepassing van artikel 38, lid 1, onder c), en met het oog op een efficiënte verwerking van de verzoeken aan de Autoriteit om een specifiek product van wetenschappelijke output, worden gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten vastgesteld waarmee documenten kunnen worden ingediend, doorzocht, gekopieerd en afgedrukt onder naleving van de wettelijke vereisten zoals vastgesteld in de levensmiddelenwetgeving van de Unie, waarbij de haalbaarheid voor kleine en middelgrote ondernemingen wordt gegarandeerd. Deze gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten mogen niet gebaseerd zijn op propriëtaire normen en moeten de interoperabiliteit met bestaande benaderingen voor het indienen van gegevens zo veel mogelijk waarborgen. Amendement 102 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 septies – lid 2 bis (nieuw) 2 bis.  De gestandaardiseerde gegevensformaten en softwarepakketten zijn alleen van toepassing op gegevens die zijn gegenereerd na de vaststelling van de uitvoeringshandelingen overeenkomstig lid 2, onder b). Amendement 103 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 7 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 39 octies – alinea 1 De informatiesystemen die de Autoriteit gebruikt om gegevens op te slaan, met inbegrip van vertrouwelijke en persoonsgegevens, moeten zo zijn ontworpen dat zij een hoog beveiligingsniveau bieden dat past bij de betrokken beveiligingsrisico’s, met inachtneming van de artikelen 39 tot en met 39 septies van deze verordening. Voor de toegang wordt ten minste een systeem met tweefactorauthenticatie gebruikt, of een systeem dat een gelijkwaardig beveiligingsniveau biedt. Het systeem moet ervoor zorgen dat de toegang volledig controleerbaar is.”. De informatiesystemen die de Autoriteit gebruikt om gegevens op te slaan, met inbegrip van vertrouwelijke en persoonsgegevens, moeten zo zijn ontworpen dat wordt gegarandeerd dat de hoogste beveiligingsnormen zullen worden gehaald die passen bijde betrokken beveiligingsrisico’s, met inachtneming van de artikelen 39 tot en met 39 septies van deze verordening. Voor de toegang wordt ten minste een systeem met tweefactorauthenticatie gebruikt, of een systeem dat een gelijkwaardig beveiligingsniveau biedt. Het systeem moet ervoor zorgen dat de toegang volledig controleerbaar is.”. Amendement 104 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 9 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 41 – lid 1 „Waar het milieu-informatie betreft, zijn de artikelen 6 en 7 van Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad eveneens van toepassing.”. De Autoriteit zorgt ervoor dat de documenten waarover zij beschikt, ruim toegankelijk zijn. Waar het milieu-informatie betreft, is Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad39 eveneens van toepassing. De artikelen 38 tot en met 39 quinquies van deze verordening zijn van toepassing onverminderd de toepassing van Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006. __________________ __________________ 39 Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264 van 25.9.2006, blz. 13). 39 Verordening (EG) nr. 1367/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 6 september 2006 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Verdrag van Aarhus betreffende toegang tot informatie, inspraak bij besluitvorming en toegang tot de rechter inzake milieuaangelegenheden op de communautaire instellingen en organen (PB L 264 van 25.9.2006, blz. 13). Amendement 106 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 9 ter (nieuw) Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 51 – lid 1 bis (nieuw) 9 ter)  In artikel 51 wordt het volgende lid ingevoegd: "1 bis. De Commissie neemt een gedelegeerde handeling aan overeenkomstig artikel 57 bis voor de ontwikkeling van een geharmoniseerd netwerkbeheersysteem voor waarschuwingen over levensmiddelen tussen de Commissie en de lidstaten.". Amendement 107 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 10 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 57 bis – lid 2 2.  De in artikel 8, onder c), bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor onbepaalde tijd met ingang van [datum van inwerkingtreding van deze verordening]. 2.  De in artikel 8, onder c), artikel 32 ter, lid 4 bis, artikel 39 ter , lid 1, alinea 2, en artikel 51, lid 1 bis, bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een periode van vijf jaar met ingang van ... [datum van inwerkingtreding van deze verordening]. Amendement 108 Voorstel voor een verordening Artikel 1 – alinea 1 – punt 11 Verordening (EG) nr. 178/2002 Artikel 61 Artikel 61 Artikel 61 Evaluatieclausule Evaluatieclausule 1.  De Commissie draagt zorg voor een regelmatige evaluatie van de toepassing van deze verordening. 1.  De Commissie draagt zorg voor een regelmatige evaluatie van de toepassing van deze verordening. 2.  Uiterlijk vijf jaar na de in artikel [inwerkingtreding van de verordening tot wijziging van de algemene levensmiddelenwetgeving] bedoelde datum en vervolgens om de vijf jaar evalueert de Commissie de prestaties van de Autoriteit met betrekking tot haar doelstellingen, mandaat, taken, procedures en locatie, overeenkomstig de richtsnoeren van de Commissie. Deze evaluatie richt zich op de vraag of het mandaat van de Autoriteit moet worden gewijzigd en op de financiële gevolgen van dergelijke wijzigingen. 2.  Uiterlijk vijf jaar na de in artikel [inwerkingtreding van de verordening tot wijziging van de algemene levensmiddelenwetgeving] bedoelde datum en vervolgens om de vijf jaar geeft de Autoriteit samen met de Commissie opdracht tot een onafhankelijke externe evaluatie van hun prestaties en realisaties met betrekking tot hun doelstellingen, mandaten, taken, procedures en locaties. De evaluatie wordt gebaseerd op het werkprogramma van de raad van bestuur, in overleg met de Commissie. In de evaluatie worden de werkmethoden en de impact van de Autoriteit beoordeeld en wordt de vraag behandeld of het mandaat van de Autoriteit moet worden gewijzigd, inclusief de financiële gevolgen van dergelijke wijzigingen. Voorts wordt erin nagegaan of het nodig is de activiteiten van de Autoriteit nauwer te coördineren en te laten aansluiten bij die van de bevoegde instanties in de lidstaten en andere agentschappen van de Unie. Bij de evaluatie wordt rekening gehouden met de opvattingen van de belanghebbenden, zowel op het niveau van de Unie als op nationaal niveau. 2 bis.  De raad van bestuur onderzoekt de conclusies van de evaluatie en doet de Commissie aanbevelingen, die betrekking kunnen hebben op veranderingen in de Autoriteit. 3.  Als de Commissie van oordeel is dat het voortbestaan van de Autoriteit niet langer gerechtvaardigd is in het licht van zijn doelstellingen, mandaat en taken, kan zij voorstellen om de desbetreffende bepalingen van deze verordening dienovereenkomstig te wijzigen of in te trekken. 4.  De Commissie brengt verslag uit aan het Europees Parlement, de Raad en de raad van bestuur over de resultaten van de evaluatie. De resultaten van de evaluatie worden openbaar gemaakt.”. 4.  De in de leden 2 en 2 bedoelde evaluaties en aanbevelingen worden toegezonden aan de Commissie, de Raad, het Europees Parlement en de raad van bestuur. De resultaten van de evaluatie en de aanbevelingen worden openbaar gemaakt.". Amendement 109 Voorstel voor een verordening Artikel 2 – alinea 1 – punt 2 bis (nieuw) Richtlijn 2001/18/EG Artikel 24 – lid 2 bis (nieuw) 2 bis)   Aan artikel 24 wordt het volgende lid toegevoegd: "2 bis. De verplichting om op actieve wijze de in lid 1 van dit artikel vermelde informatie te verspreiden, conform artikel 25 van deze richtlijn en conform de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006.". Amendement 110 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – alinea 1 – punt 9 Verordening (EG) nr. 1829/2003 Artikel 29 – lid 1 1.  De EAV maakt de vergunningsaanvraag, relevante ondersteunende informatie en eventuele aanvullende informatie, zoals verstrekt door de aanvrager, alsmede haar eigen wetenschappelijke adviezen en de adviezen van de in artikel 4 van Richtlijn 2001/18/EG bedoelde bevoegde autoriteiten openbaar, overeenkomstig de artikelen 38, 39 tot en met 39 septies en 40 van Verordening (EG) nr. 178/2002 en met inachtneming van artikel 30 van deze verordening. 1.  De EAV maakt de vergunningsaanvraag, relevante ondersteunende informatie en eventuele aanvullende informatie, zoals verstrekt door de aanvrager, monitoringverslagen, alsmede haar eigen wetenschappelijke adviezen en de adviezen van de in artikel 4 van Richtlijn 2001/18/EG bedoelde bevoegde autoriteiten openbaar, overeenkomstig de artikelen 38, 39 tot en met 39 septies en 40 van Verordening (EG) nr. 178/2002 en met inachtneming van artikel 30 van deze verordening. Amendement 111 Voorstel voor een verordening Artikel 3 – alinea 1 – punt 9 Verordening (EG) nr. 1829/2003 Artikel 29 – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.   De verplichting om op actieve wijze de in lid 1 van dit artikel vermelde informatie te verspreiden, conform artikel 30 van deze verordening en conform de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006. Amendement 112 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – alinea 1 – punt 1 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 1831/2003 Artikel 17 – lid  2 bis (nieuw) 1 bis)   aan artikel 17 wordt het volgende lid toegevoegd: "2 bis. De verplichting om op actieve wijze de in dit artikel vermelde informatie te verspreiden, conform de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006.". Amendement 113 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – alinea 1– punt 2 Verordening (EG) nr. 1831/2003 Artikel 18 – lid 3 3.  In aanvulling op het bepaalde in artikel 39, lid 2, van Verordening nr. 178/2002 en krachtens artikel 39, lid 3, van die verordening, kan de Autoriteit tevens akkoord gaan met vertrouwelijke behandeling voor de volgende informatie, waarvan de openbaarmaking op grond van een verifieerbare motivering kan worden geacht de betrokken belangen aanzienlijk te schaden: Schrappen a)  het onderzoeksplan voor studies die de doeltreffendheid van een toevoegingsmiddel aantonen met betrekking tot het beoogde gebruik ervan, zoals omschreven in artikel 6, lid 1, van en bijlage I bij deze verordening; alsmede b)  de specificaties van de onzuiverheden van de werkzame stof en de desbetreffende, door de aanvrager intern ontwikkelde analysemethoden, met uitzondering van de onzuiverheden die ongunstige gevolgen hebben voor de diergezondheid, de menselijke gezondheid of het milieu.”. Amendement 114 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – alinea 1– punt 2 Verordening (EG) nr. 1831/2003 Artikel 18 – lid 3 bis (nieuw) 3 bis.   Bij de behandeling van aanvragen om toegang tot documenten die in haar bezit zijn, past de Autoriteit de beginselen toe van Verordening (EG) nr. 1049/2001. Amendement 115 Voorstel voor een verordening Artikel 4 – alinea 1– punt 2 Verordening (EG) nr. 1831/2003 Artikel 18 – lid 3 ter (new) 3 ter.   De lidstaten, de Commissie en de Autoriteit behandelen alle krachtens lid 2 van dit artikel als vertrouwelijk aangemerkte informatie vertrouwelijk, behalve indien het gaat om informatie die openbaar moet worden gemaakt ter bescherming van de gezondheid van mens of dier of van het milieu. De lidstaten behandelen aanvragen voor toegang tot documenten die zij krachtens deze verordening hebben ontvangen, overeenkomstig het bepaalde in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1049/2001. Amendement 116 Voorstel voor een verordening Artikel 5 – alinea 1 – punt 2 Verordening (EG) nr. 2065/2003 Artikel 14 – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.  De verplichting om op actieve wijze de in lid 1 van dit artikel vermelde informatie te verspreiden, conform de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006. Amendement 117 Voorstel voor een verordening Artikel 6 – alinea 1– punt 2 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 1935/2004 Artikel 19 – lid 2 bis (nieuw) 2 bis)  aan artikel 19 wordt het volgende lid toegevoegd: "2 bis. De verplichting om op actieve wijze de in lid 1 van dit artikel, de in artikel 20 van deze verordening en de in de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002 vermelde informatie te verspreiden, laat onverlet het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006.". Amendement 119 Voorstel voor een verordening Artikel 6 – alinea 1 – punt 3 Verordening (EG) nr. 1935/2004 Artikel 20 – lid 2 – letter b b)  het handelsmerk waaronder de stof op de markt gebracht wordt, alsmede de handelsnaam van preparaten, materialen of voorwerpen waarin zij wordt gebruikt, indien van toepassing; alsmede Schrappen Amendementen 120 en 121 Voorstel voor een verordening Artikel 7 – alinea 1 – punt 2 Verordening (EG) nr. 1331/2008 Artikel 11 – lid 1 bis (nieuw) 1 bis.  De verplichting om op actieve wijze in lid 1 van dit artikel vermelde informatie te verspreiden, conform artikel 12 van deze verordening en de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006. Amendement 122 Voorstel voor een verordening Artikel 7 – alinea 1 – punt 3 Verordening (EG) nr. 1331/2008 Artikel 12 – lid 3 bis (nieuw) 3 bis.  De bepalingen betreffende de in de artikelen 11 en 12 van deze verordening en in de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002 vermelde actieve verspreiding laten onverlet het recht op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001. Amendement 170 Voorstel voor een verordening Artikel 8 – alinea 1 – punt 4 Verordening (EG) nr. 1107/2009 Artikel 16 De Autoriteit beoordeelt eventuele verzoeken om vertrouwelijkheid onverwijld en maakt de informatie die de aanvrager uit hoofde van artikel 15 heeft verstrekt, alsmede eventuele andere door de aanvrager verstrekte aanvullende informatie, toegankelijk voor het publiek, behalve de informatie waarvoor in overeenstemming met de artikelen 38, 39 tot en met 39 septies en 40 van Verordening (EG) nr. 178/2002, die van overeenkomstige toepassing zijn, en artikel 63 van deze verordening om een vertrouwelijke behandeling is verzocht waarmee de Autoriteit heeft ingestemd. De Autoriteit beoordeelt eventuele verzoeken om vertrouwelijkheid onverwijld en maakt de informatie die de aanvrager uit hoofde van artikel 15 heeft verstrekt, alsmede eventuele andere door de aanvrager verstrekte aanvullende informatie, toegankelijk voor het publiek, behalve de informatie waarvoor in overeenstemming met de artikelen 38, 39 tot en met 39 septies en 40 van Verordening (EG) nr. 178/2002, die van overeenkomstige toepassing zijn, en artikel 63 van deze verordening om een vertrouwelijke behandeling is verzocht waarmee de Autoriteit heeft ingestemd, tenzij met de openbaarmaking ervan een openbaar belang van een hogere orde is gediend. Amendement 123 Voorstel voor een verordening Artikel 8 – alinea 1 – punt 4 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 1107/2009 Artikel 23 – alinea 1 – laatste zin 4 bis)  In artikel 23, lid 1, wordt de laatste zin vervangen door: Voor de doeleinden van deze verordening wordt een werkzame stof die voldoet aan de criteria van een „voedingsmiddel” volgens de definitie in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 178/2002, als een basisstof beschouwd. "Voor de doeleinden van deze verordening wordt een werkzame stof die voldoet aan de criteria van een "voedingsmiddel" volgens de definitie in artikel 2 van Verordening (EG) nr. 178/2002, als een goedgekeurde basisstof beschouwd.". Amendement 124 Voorstel voor een verordening Artikel 8 – alinea 1– punt 5 Verordening (EG) nr. 1107/2009 Artikel 63 – lid 1 1.  Overeenkomstig de voorwaarden en procedures in artikel 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002 en in dit artikel, kan de aanvrager een verzoek doen, dat vergezeld moet gaan van een verifieerbare motivering, om bepaalde uit hoofde van deze verordening ingediende informatie vertrouwelijk te behandelen. 1.  Overeenkomstig de voorwaarden en procedures in artikel 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002 en in dit artikel, kan de aanvrager een verzoek doen, dat vergezeld moet gaan van een toereikende en verifieerbare motivering, om bepaalde uit hoofde van deze verordening ingediende informatie vertrouwelijk te behandelen, met uitzondering van informatie die in toxicologisch, ecotoxicologisch of ecologisch opzicht als relevant wordt beschouwd. De motivering bevat verifieerbaar bewijsmateriaal om aan te tonen dat openbaarmaking van de informatie zijn commerciële belangen of de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en de persoonlijke integriteit in het gedrang kan brengen. Amendement 126 Voorstel voor een verordening Artikel 8 – alinea 1 – punt 5 bis (nieuw) Verordening (EG) nr. 1107/2009 Artikel 63 – lid 3 5 bis)   In artikel 63 wordt lid 3 vervangen door: 3.  Dit artikel doet geen afbreuk aan Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 inzake de toegang van het publiek tot milieu-informatie. “3. Dit artikel doet geen afbreuk aan Richtlijn 2003/4/EG van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2003 inzake de toegang van het publiek tot milieu-informatie noch aan Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006.” Amendement 127 Voorstel voor een verordening Artikel 9 – alinea 1 – punt 1 – letter a Verordening (EU) 2015/2283 Artikel 10 – lid 1 1.  De in artikel 9 van deze verordening voorziene toelatingsprocedure voor het in de Unie in de handel brengen van een nieuw voedingsmiddel en de bijwerking van de Unielijst wordt ingeleid op initiatief van de Commissie of nadat de Commissie een aanvraag van een aanvrager heeft ontvangen in de gestandaardiseerde gegevensformaten, voor zover deze op grond van artikel 39 septies van Verordening (EG) nr. 178/2002 beschikbaar zijn. De Commissie stelt de aanvraag onverwijld ter beschikking van de lidstaten.”; 1.  De in artikel 9 van deze verordening voorziene toelatingsprocedure voor het in de Unie in de handel brengen van een nieuw voedingsmiddel en de bijwerking van de Unielijst wordt ingeleid op initiatief van de Commissie of nadat de Commissie een aanvraag van een aanvrager heeft ontvangen in de gestandaardiseerde gegevensformaten, voor zover deze op grond van artikel 39 septies van Verordening (EG) nr. 178/2002 beschikbaar zijn. De Commissie stelt de aanvraag onverwijld ter beschikking van de lidstaten en maakt de samenvatting van de aanvraag onverwijld openbaar.”; Amendement 128 Voorstel voor een verordening Artikel 9 – alinea 1– punt 4 Verordening (EU) 2015/2283 Artikel 23 – lid 4 bis (nieuw) 4 bis.  De bepalingen betreffende de in artikel 23 van deze verordening en in de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002 vermelde actieve verspreiding doet geen afbreuk aan het recht op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001. Amendement 129 Voorstel voor een verordening Artikel 9 – alinea 1– punt 4 Verordening (EU) 2015/2283 Artikel 23 – lid 4 ter (nieuw) 4 ter.  De Commissie kan door middel van uitvoeringshandelingen nadere voorschriften vaststellen voor de tenuitvoerlegging van de leden 1 tot en met 4 van dit artikel. Die uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 30, lid 3, bedoelde onderzoeksprocedure. Amendement 130 Voorstel voor een verordening Artikel 9 – alinea 1 – punt 4 bis (nieuw) Verordening (EU) 2015/2283 Artikel 25 – lid 1 bis (nieuw) 4 bis)   Aan artikel 25 wordt het volgende lid toegevoegd: "1 bis. De verplichting om op actieve wijze de in deze verordening vermelde informatie te verspreiden, conform de artikelen 38 en 39 van Verordening (EG) nr. 178/2002, doet geen afbreuk aan het recht van eventuele natuurlijke of rechtspersonen op toegang tot documenten op verzoek, zoals vastgesteld in Verordening (EG) nr. 1049/2001 en Verordening (EG) nr. 1367/2006." Amendement 131 Voorstel voor een verordening Artikel 9 bis (nieuw) Artikel 9 bis Transparantie van het risicomanagement 1.  De Commissie en de lidstaten voeren hun taken op het gebied van risicomanagement in het kader van de in de artikelen 1 tot en met 9 genoemde wetgevingshandelingen uit met een hoog niveau van transparantie. Zij maken met name het volgende onverwijld openbaar: a)  in een vroeg stadium van het risicomanagementproces, alle ontwerpmaatregelen inzake risicomanagement die worden overwogen; b)  de agenda's, notulen en gedetailleerde samenvattende verslagen van vergaderingen en de als gedelegeerde dan wel uitvoeringshandelingen goed te keuren ontwerpmaatregelen, inclusief de stemmingen en stemverklaringen van de afzonderlijke lidstaten in comités in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011van het Europees Parlement en de Raad1 bis, inclusief de beroepsinstanties, die de Commissie bijstaan bij de tenuitvoerlegging van [Verordening (EG) nr. 178/2002, Richtlijn 2001/18/EG, Verordening (EG) nr. 1829/2003, Verordening (EG) nr. 1831/2003, Verordening (EG) nr. 2065/2003, Verordening (EG) nr. 1935/2004, Verordening (EG) nr. 1331/2008, Verordening (EG) nr. 1107/2009 en Verordening (EU) 2015/2283] in het kader waarvan de risicobeheersmaatregelen worden besproken en in stemming worden gebracht; en c)  de agenda's en gedetailleerde notulen van de vergaderingen van de werkgroepen van de lidstaten in het kader waarvan de respectievelijke risicomanagementmaatregelen worden besproken. 2.  Voor de toepassing van lid 1 van dit artikel voegt de Commissie bij elke ontwerpmaatregel die moet worden goedgekeurd overeenkomstig artikel 58 [van de algemene levensmiddelenverordening], artikel 30 van Richtlijn 2001/18/EG, artikel 35 van Verordening (EG) nr. 1829/2003, artikel 22 van Verordening (EG) nr. 1831/2003, artikel 19 van Verordening (EG) nr. 2065/2003, artikel 23 van Verordening (EG) nr. 1935/2004, artikel 14 van Verordening (EG) nr. 1331/2008, artikel 79 van Verordening (EG) nr. 1107/2009 en de artikelen 30 en 32 van Verordening (EU) 2015/2283, een toelichting toe die het volgende bevat: a)  de redenen en doelstellingen van de maatregel; b)  de motivering van de maatregel op basis van de overwegingen ten aanzien van de noodzaak en evenredigheid; c)  de gevolgen van de maatregel voor de volksgezondheid, de diergezondheid en het milieu, voor de samenleving en de levensmiddelenbedrijven, zoals vastgesteld na uitvoering van een effectbeoordeling; en d)  het resultaat van elke raadpleging van het publiek, inclusief overeenkomstig artikel 9 van [de algemene levensmiddelenverordening]. _______________ 1 bis Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (PB L 55 van 28.2.2011, blz. 13).

(1) De zaak werd voor interinstitutionele onderhandelingen terugverwezen naar de bevoegde commissie op grond van artikel 59, lid 4, vierde alinea, van het Reglement (A8-0417/2018).

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een Verordening van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van een Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding (Cedefop) en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 337/75 (COM(2016)0532 – C8-0343/2016 – 2016/0257(COD))

P8_TA(2018)0490 A8-0273/2017

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2016)0532),

–  gezien artikel 294, lid 2, artikel 166, lid 4, artikel 165, lid 4, en artikel 149 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0343/2016),

–  gezien het advies van de Commissie juridische zaken inzake de voorgestelde rechtsgrondslag,

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 30 maart 2017(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 9 november 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien de artikelen 59 en 39 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken en het advies van de Begrotingscommissie (A8-0273/2017),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) 2019/... van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van een Europees Centrum voor de ontwikkeling van de beroepsopleiding (Cedefop) en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 337/75 van de Raad

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) 2019/128.)

(1) PB C 209 van 30.6.2017, blz. 49.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van het Europees Agentschap voor veiligheid en gezondheid op het werk (EU-OSHA) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2062/94 van de Raad (COM(2016)0528 – C8-0344/2016 – 2016/0254(COD))

P8_TA(2018)0491 A8-0274/2017

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2016)0528),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 153, lid 2, onder a, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0344/2016),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 30 maart 2017(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 9 november 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien artikel 59 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken en het advies van de Begrotingscommissie (A8-0274/2017),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) 2019/... van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van het Europees Agentschap voor de veiligheid en de gezondheid op het werk (EU-OSHA) en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 2062/94 van de Raad

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) 2019/126.)

(1) PB C 209 van 30.6.2017, blz. 49.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van de Europese Stichting tot verbetering van de levens- en arbeidsomstandigheden (Eurofound) en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 1365/75 van de Raad (COM(2016)0531 – C8-0342/2016 – 2016/0256(COD))

P8_TA(2018)0492 A8-0275/2017

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2016)0531),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 153, lid 2, onder a), van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8-0342/2016),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 30 maart 2017(1),

–  na raadpleging van het Comité van de Regio's,

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 9 november 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien artikel 59 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie werkgelegenheid en sociale zaken en het advies van de Begrotingscommissie (A8-0275/2017),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) 2019/... van het Europees Parlement en de Raad tot oprichting van de Europese Stichting tot verbetering van de levens- en arbeidsomstandigheden (Eurofound) en tot intrekking van Verordening (EEG) nr. 1365/75 van de Raad

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) 2019/127.)

(1) PB C 209 van 30.6.2017, blz. 49.

Wetgevingsresolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 over het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad tot aanvulling van de wetgeving inzake EU-typegoedkeuring in verband met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie (COM(2018)0397 – C8-0250/2018 – 2018/0220(COD))

P8_TA(2018)0493 A8-0359/2018

(Gewone wetgevingsprocedure: eerste lezing)

Het Europees Parlement,

–  gezien het voorstel van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad (COM(2018)0397),

–  gezien artikel 294, lid 2, en artikel 114 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, op grond waarvan het voorstel door de Commissie bij het Parlement is ingediend (C8‑0250/2018),

–  gezien artikel 294, lid 3, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  Gezien het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 19 september 2018(1),

–  gezien het overeenkomstig artikel 69 septies, lid 4, van zijn Reglement door de bevoegde commissie goedgekeurde voorlopig akkoord en de door de vertegenwoordiger van de Raad bij brief van 28 november 2018 gedane toezegging om het standpunt van het Europees Parlement overeenkomstig artikel 294, lid 4, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie goed te keuren,

–  gezien artikel 59 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie interne markt en consumentenbescherming en het advies van de Commissie milieubeheer, volksgezondheid en voedselveiligheid (A8‑0359/2018),

1.  stelt onderstaand standpunt in eerste lezing vast;

2.  verzoekt de Commissie om hernieuwde voorlegging aan het Parlement indien zij haar voorstel vervangt, ingrijpend wijzigt of voornemens is het ingrijpend te wijzigen;

3.  verzoekt zijn Voorzitter het standpunt van het Parlement te doen toekomen aan de Raad en aan de Commissie alsmede aan de nationale parlementen.

Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 11 december 2018 met het oog op de vaststelling van Verordening (EU) 2019/... van het Europees Parlement en de Raad tot aanvulling van de typegoedkeuringswetgeving van de Unie in verband met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie

(Aangezien het Parlement en de Raad tot overeenstemming zijn geraakt, komt het standpunt van het Parlement overeen met de definitieve rechtshandeling: Verordening (EU) 2019/26.)

(1) PB C 440 van 6.12.2018, blz. 95.

Resolutie van het Europees Parlement van 11 december 2018 met aanbevelingen aan de Commissie betreffende humanitaire visa (2018/2271(INL))

P8_TA(2018)0494 A8-0423/2018

Het Europees Parlement,

–  gezien artikel 225 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

–  gezien het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, met name de artikelen 4, 18 en 19,

–  gezien het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen, zoals ondertekend te Genève op 28 juli 1951, en het bijbehorende protocol van 1967,

–  gezien Verordening (EG) nr. 810/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot vaststelling van een gemeenschappelijke visumcode(1),

–  gezien het mondiaal pact van de Verenigde Naties inzake veilige, ordelijke en reguliere migratie en het mondiaal pact van de Verenigde Naties inzake vluchtelingen, overeengekomen na de Verklaring van New York voor vluchtelingen en migranten die met eenparigheid van stemmen op 19 september 2016 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties werd aangenomen,

–  gezien de beoordeling van de Europese meerwaarde inzake humanitaire visa, opgesteld door de Onderzoeksdienst van het Europees Parlement,

–  gezien de artikelen 46 en 52 van zijn Reglement,

–  gezien het verslag van de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken (A8‑0423/2018),

A.  overwegende dat er, ondanks talrijke aankondigingen van en verzoeken om veilige en legale trajecten die toegang bieden tot Europees grondgebied voor personen die een verzoek om internationale bescherming willen indienen, momenteel nog geen sprake is van een geharmoniseerde EU-aanpak op het gebied van de procedures voor beschermde toegang, en evenmin sprake is van een wettelijk kader op EU-niveau inzake humanitaire visa, d.w.z. visa die bedoeld zijn om een persoon toegang te bieden tot het grondgebied van de Unie, zodat deze daar een verzoek om internationale bescherming kan indienen;

B.  overwegende dat volgens het arrest van het Hof van Justitie van 7 maart 2017 in zaak C‑638/16(2), X en X/Belgische Staat, de lidstaten krachtens het recht van de Unie niet gehouden zijn om humanitaire visa te verlenen aan personen die toegang tot het grondgebied van hun lidstaat wensen met de bedoeling om een verzoek om internationale bescherming in te dienen, maar dat het de lidstaten vrijstaat om dat op grond van het nationale recht te doen; overwegende dat met dit arrest het bestaande Unierecht wordt uitgelegd, dat kan worden gewijzigd;

C.  overwegende dat diverse lidstaten momenteel nationale regelingen kennen voor de afgifte van humanitaire visa of verblijfsvergunningen, of dergelijke regelingen hebben gekend, en dus voorzien in nationale procedures voor beschermde toegang voor mensen in nood;

D.  overwegende dat het aantal personen dat op basis van nationale procedures voor beschermde toegang met het oog op humanitaire bescherming of via hervestiging wordt toegelaten nog altijd zeer gering is vergeleken met de mondiale behoefte, en dat er in dit verband sprake is van grote verschillen tussen de lidstaten; overwegende dat de reikwijdte van de nationale procedures voor binnenkomst om humanitaire redenen en hervestiging zeer restrictief is omschreven en dat hervestiging gebonden is aan strenge criteria inzake kwetsbaarheid en registratie als vluchteling bij het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen;

E.  overwegende dat daarom naar schatting 90 % van de personen die internationale bescherming genieten, de Unie op irreguliere wijze heeft bereikt, waardoor deze personen al gestigmatiseerd worden voordat ze de buitengrenzen van de lidstaten zelfs maar hebben bereikt;

F.  overwegende dat alleenreizende vrouwen met of zonder kinderen, vrouwelijke gezinshoofden, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, personen met een handicap, tienermeisjes en oudere vrouwen behoren tot de meest kwetsbare groepen op de migratieroutes naar Europa, en dat deze groepen een groter risico lopen op gendergerelateerd geweld, zoals verkrachting, misbruik of seksuele of economische uitbuiting door mensensmokkelaars of ‑handelaren; overwegende dat vrouwen en meisjes bovendien in het algemeen meer risico lopen het slachtoffer te worden van diverse vormen van uitbuiting, met inbegrip van arbeidsuitbuiting en seksuele uitbuiting, langs de migratieroutes naar de Unie, en dikwijls worden gedwongen tot overlevingsseks in ruil voor het voortzetten van hun reis;

G.  overwegende dat dit beleid sinds het jaar 2000 aan de grenzen van de Unie naar schatting al aan minstens 30 000 personen het leven heeft gekost; overwegende dat het dringend noodzakelijk is dat de Unie voorziet in een rechtskader om het onaanvaardbare dodental in het Middellandse Zeegebied en op de migratieroutes naar de Unie aan te pakken, om mensensmokkel, mensenhandel, arbeidsuitbuiting en geweld daadwerkelijk te bestrijden, om ervoor te zorgen dat personen die asiel aanvragen op behoorlijke wijze de EU kunnen inreizen en op waardige wijze worden ontvangen en dat asielaanvragen eerlijk worden behandeld, dat er voldoende financiële middelen beschikbaar worden gesteld voor asiel, asielprocedures, grenscontroles en opsporings- en reddingsactiviteiten, en dat het acquis van de Unie inzake asiel op uniforme wijze wordt toegepast;

H.  overwegende dat het Parlement heeft geprobeerd om bepalingen met die strekking in Verordening (EG) nr. 810/2009 op te nemen en in dat kader amendementen heeft ingediend;

I.  overwegende dat deze amendementen door zowel de Raad als de Commissie zijn verworpen, onder meer met als argument dat dergelijke bepalingen niet in Verordening (EG) nr. 810/2009 thuishoren omdat die alleen van toepassing is op visa voor kort verblijf;

J.  overwegende dat de passiviteit van de Commissie voor het Parlement aanleiding was om onderhavige resolutie over humanitaire visa op te stellen;

K.  overwegende dat intensief is gewerkt, onder meer met de hulp van deskundigen, aan de opstelling van de aanbevelingen in de bijlage bij deze resolutie;

1.  verzoekt de Commissie om overeenkomstig artikel 77, lid 2, onder a), van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) uiterlijk op 31 maart 2019 een voorstel in te dienen voor een verordening betreffende de instelling van een Europees humanitair visum, aan de hand van de aanbevelingen in de bijlage hierbij;

2.  is van mening dat de lidstaten de mogelijkheid moeten hebben om Europese humanitaire visa af te geven aan personen die internationale bescherming zoeken, teneinde die personen het recht te geven om het grondgebied van de lidstaat die het visum heeft afgegeven binnen te reizen met als enig doel om in die lidstaat een verzoek om internationale bescherming in te dienen;

3.  is van mening dat Europese humanitaire visa een aanvulling moeten vormen op de bestaande nationale procedures voor toegang met het oog op humanitaire bescherming, hervestigingsprocedures en spontane asielaanvragen overeenkomstig het internationale vluchtelingenrecht, maar daar niet in de plaats van mogen treden, en dat de besluitvorming inzake afgifte van Europese humanitaire visa onder de exclusieve bevoegdheid van de lidstaten moet blijven vallen;

4.  is van mening dat initiatieven op het gebied van Europese humanitaire visa geen afbreuk mogen doen aan andere initiatieven op het gebied van migratiebeleid, waaronder initiatieven die gericht zijn op de aanpak van de onderliggende oorzaken van migratie;

5.  wijst op de dringende behoefte aan veilige en legale manieren om toegang te verkrijgen tot de Unie, waarvan de invoering van humanitaire visa er één moet zijn, met name ook vanuit genderperspectief omdat vrouwen bijzonder kwetsbaar zijn en bijgevolg een groter risico lopen om langs routes en in opvangcentra het slachtoffer te worden van seksueel of gendergerelateerd geweld; benadrukt dat vrouwen en meisjes uit derde landen vaak in een kwetsbare economische situatie verkeren of te maken hebben met andere vormen van afhankelijkheid en daardoor meer moeite hebben dan mannen om veilig asiel aan te vragen;

6.  is van mening dat een deel van de financiële gevolgen van dit voorstel gedekt moeten worden door de algemene begroting van de Unie, om op die manier daadwerkelijk uitdrukking te geven aan de beginselen van solidariteit en billijke verdeling van de verantwoordelijkheid, ook op financieel vlak, tussen de lidstaten, zoals neergelegd in artikel 80 VWEU;

7.  verzoekt zijn Voorzitter deze resolutie en de bijbehorende aanbevelingen te doen toekomen aan de Commissie en de Raad, alsmede aan de nationale parlementen, het Hof van Justitie van de Europese Unie, de Europese Dienst voor extern optreden, het Europees Ondersteuningsbureau voor asielzaken, het Europees Grens- en kustwachtagentschap, het Agentschap van de Europese Unie voor samenwerking op het gebied van rechtshandhaving en het Bureau van de Europese Unie voor de grondrechten.

BIJLAGE BIJ DE RESOLUTIE:

AANBEVELINGEN BETREFFENDE DE INHOUD VAN HET VERLANGDE VOORSTEL

Het Europees Parlement is van mening dat de vast te stellen wetgevingshandeling:

1.  VORM EN TITEL VAN HET VAST TE STELLEN INSTRUMENT

–  een afzonderlijke rechtshandeling moet zijn, die wordt vastgesteld in de vorm van een verordening getiteld "Verordening van het Europees Parlement en de Raad tot instelling van een Europees humanitair visum",

2.  RECHTSGROND

–  artikel 77, lid 2, onder a), van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) als rechtsgrond moet hebben,

3.  RECHTVAARDIGING

–  gerechtvaardigd wordt door:

–  de huidige juridische leemte in het recht van de Unie, aangezien dat niet voorziet in hervestigingsprocedures ten behoeve van kwetsbare vluchtelingen en evenmin in procedures, noch in het acquis inzake visa, noch in het acquis inzake grenzen of asiel, voor de toelating van personen die bescherming zoeken tot het grondgebied van de lidstaten, waardoor naar schatting 90 % van de personen die later als vluchteling of begunstigde van subsidiaire bescherming worden erkend, het grondgebied van de lidstaten op irreguliere wijze bereikt(3), vaak via levensbedreigende routes,

–  het risico van versnippering, aangezien de lidstaten in toenemende mate hun eigen programma's en procedures voor toelating op humanitaire gronden opstellen, hetgeen in strijd is met de algemene doelstelling van artikel 78, lid 1, VWEU om een gemeenschappelijk beleid inzake asiel, subsidiaire bescherming en tijdelijke bescherming te ontwikkelen, en tevens het risico met zich meebrengt dat deze verschillende regelingen de uniforme toepassing ondermijnen van de gemeenschappelijke bepalingen betreffende de toegang van onderdanen van derde landen tot het grondgebied van de lidstaten zoals vastgelegd in Verordening (EG) nr. 810/2009(4) en Verordening (EU) 2016/399(5) van het Europees Parlement en de Raad,

–  de hoge kosten, zowel in menselijk als in sociaal, economisch en budgettair opzicht, van de huidige situatie voor de betrokken onderdanen van derde landen (betaling van smokkelaars, risico van mensenhandel en uitbuiting, risico van vervolging, risico van overlijden en mishandeling enz.), en voor de lidstaten en de Unie (hoge kosten voor opsporing en redding, onder meer voor particuliere scheepvaart, grensbewaking, samenwerking met derde landen, asielprocedures en mogelijk terugkeer in geval van afgewezen verzoeken om internationale bescherming, de strijd tegen georganiseerde misdaad, mensenhandel en -smokkel enz.),

–  de meerwaarde van optreden door de Unie, in de vorm van toezicht op de naleving van de waarden van de Unie, waaronder de grondrechten, wederzijds vertrouwen tussen de lidstaten en vertrouwen van asielzoekers in het systeem, rechtszekerheid, voorspelbaarheid, uniforme toepassing en uitvoering van regels, het realiseren van schaalvoordelen en vermindering van de hierboven genoemde kosten in verband met de huidige situatie,

–  moet herinneren aan het feit dat Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad(6) en Verordening (EU) nr. 604/2013 van het Europees Parlement en de Raad(7) alleen van toepassing zijn op het grondgebied van de lidstaten, terwijl er op dit moment onvoldoende legale manieren voor asielzoekers zijn om dat grondgebied te bereiken,

–  moet herinneren aan het feit dat na indiening van een asielaanvraag in een lidstaat de bepalingen van het gemeenschappelijk Europees asielstelsel van toepassing zijn,

–  moet benadrukken dat afwijzing van een aanvraag voor een Europees humanitair visum geen gevolgen heeft voor het recht om asiel aan te vragen in de Unie en de aanvrager er ook niet van weerhoudt om via een andere regeling om bescherming te verzoeken,

4.  ALGEMENE BEPALINGEN

–  ten doel moet hebben bepalingen vast te stellen betreffende de procedures en voorwaarden volgens welke een lidstaat een Europees humanitair visum mag afgeven aan personen die een verzoek om internationale bescherming willen indienen, teneinde die personen het recht te geven om het grondgebied van de lidstaat die het visum heeft afgegeven binnen te reizen met als enig doel om in die lidstaat een verzoek om internationale bescherming in te dienen,

–  van toepassing moet zijn op onderdanen van derde landen die bij overschrijding van de buitengrenzen van de lidstaten in het bezit moeten zijn van een visum overeenkomstig Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad(8), en wier verklaringen inzake blootstelling aan of het risico van vervolging zoals bedoeld in Richtlijn 2011/95/EU van het Europees Parlement en de Raad(9) kennelijk gegrond zijn, maar die nog niet deelnemen aan een hervestigingsprocedure op grond van een nationale hervestigingsregeling of overeenkomstig de voorgestelde verordening tot vaststelling van een Uniekader voor hervestiging en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 516/2014 van het Europees Parlement en de Raad(10) of Richtlijn 2001/55/EG van de Raad(11),

–  van haar toepassingsgebied gezinsleden moet uitsluiten die anders het recht zouden hebben zich op grond van andere rechtshandelingen van de Unie of van de lidstaten binnen tijdig bij hun gezin in een lidstaat te voegen,

5.  PROCEDURES VOOR DE AFGIFTE VAN HUMANITAIRE VISA

–  moet bepalen dat dergelijke visumaanvragen rechtstreeks, langs elektronische weg of schriftelijk, bij een consulaat of ambassade van de lidstaten kunnen worden ingediend,

–  moet voorzien in praktische regels voor deze visumaanvragen, onder meer inzake het invullen van een aanvraagformulier, het verstrekken van informatie over de identiteit van de aanvrager, waaronder biometrische kenmerken, en het vermelden van de redenen, zo goed mogelijk gedocumenteerd, die aan de vrees voor vervolging of ernstige schade ten grondslag liggen,

–  moet bepalen dat de aanvrager van een dergelijk visum wordt uitgenodigd voor een interview (indien noodzakelijk bijgestaan door een tolk), dat met behulp van audio- en videocommunicatie ook op afstand kan plaatsvinden, waarbij een passend niveau van veiligheid, beveiliging en vertrouwelijkheid wordt gewaarborgd,

–  moet bepalen dat de overgelegde documenten worden beoordeeld, onder meer op hun echtheid, door een bevoegde, onafhankelijke en onpartijdige instantie met adequate kennis en deskundigheid op het gebied van internationale bescherming,

–  moet bepalen dat aanvragen voor een dergelijk visum moeten worden beoordeeld op basis van de verklaring van de aanvrager, het interview en, indien voorhanden, ondersteunende documentatie, zonder evenwel de procedure voor het bepalen van de status volledig te doorlopen,

–  moet bepalen dat elke aanvrager, voordat een dergelijk visum wordt afgegeven, aan de hand van gegevens uit de daarvoor beschikbare nationale en EU-databanken en met volledige inachtneming van de toepasselijke bepalingen inzake gegevensbescherming, aan een veiligheidsonderzoek wordt onderworpen om na te gaan of de aanvrager geen veiligheidsrisico vormt,

–  moet bepalen dat over dergelijke visumaanvragen een besluit wordt genomen binnen 15 kalenderdagen na de datum van indiening van de aanvraag,

–  moet bepalen dat op de aanvraag een individueel besluit wordt genomen, dat schriftelijk en met vermelding van de daaraan ten grondslag liggende redenen aan de aanvrager wordt meegedeeld,

–  moet bepalen dat een onderdaan van een derde land wiens visumaanvraag is afgewezen de mogelijkheid heeft om in beroep te gaan, zoals momenteel ook mogelijk is in geval van weigering van een visum voor kort verblijf of weigering van toegang aan de grens,

6.  AFGIFTE VAN HUMANITAIRE VISA

–  moet bepalen dat dergelijke visa worden afgegeven in de vorm van een gemeenschappelijke sticker en opgenomen worden in het Visuminformatiesysteem,

–  moet bepalen dat, zodra een humanitair visum is afgegeven, de houder ervan het recht heeft om het grondgebied van de lidstaat die het visum heeft afgegeven binnen te reizen met als enig doel om in die lidstaat een verzoek om internationale bescherming in te dienen,

7.  ADMINISTRATIEF BEHEER EN ORGANISATIE

–  moet bepalen dat aanvragen voor een dergelijk visum worden beoordeeld door naar behoren opgeleid personeel,

–  moet bepalen dat dit personeel kan worden gestationeerd op ambassades of consulaten of in de lidstaten, in welk geval aanvragen elektronisch worden doorgezonden en interviews op afstand plaatsvinden,

–  moet bepalen dat bepaalde aspecten van het proces, doch niet de voorselectie van zaken of beoordeling of besluitvorming van welke aard dan ook, kunnen worden beheerd door externe dienstverleners, waaronder het verstrekken van informatie, het plannen voor interviews en het verzamelen van biometrische kenmerken,

–  moet bepalen dat er passende maatregelen worden genomen om de gegevensbescherming, gegevensbeveiliging en vertrouwelijkheid van communicatie te waarborgen,

–  moet bepalen dat de lidstaten met elkaar samenwerken, alsook met de agentschappen van de Unie, internationale organisaties, gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties en andere belanghebbenden, om een geharmoniseerde toepassing te waarborgen,

–  moet bepalen dat er op ruime schaal informatie ter beschikking wordt gesteld over de procedures en voorwaarden voor de afgifte van een dergelijk visum en over de voorwaarden en procedures voor het verkrijgen van internationale bescherming op het grondgebied van de lidstaten, onder meer op de websites van de ambassades en consulaten van de lidstaten en via de Europese Dienst voor extern optreden,

8.  SLOTBEPALINGEN

–  moet bepalen dat er voor de uitvoering aanzienlijke financiële steun uit het Fonds voor geïntegreerd grensbeheer ter beschikking van de lidstaten wordt gesteld,

–  moet bepalen dat lidstaten die een dergelijk humanitair visum verstrekken recht hebben op dezelfde compensatie uit het Fonds voor asiel, migratie en integratie als lidstaten die een vluchteling opvangen via het EU-hervestigingskader,

9.  WIJZIGING VAN ANDERE RECHTSHANDELINGEN

–  wijzigingen moet aanbrengen in:

–  Verordening (EG) nr. 810/2009, om te verduidelijken dat op personen die om internationale bescherming verzoeken de bepalingen van de verordening tot instelling van een Europees humanitair visum van toepassing zijn,

–  Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad(12), om ervoor te zorgen dat aanvragen voor een Europees humanitair visum in het Visuminformatiesysteem worden opgenomen,

–  Verordening (EU) 2016/399, om de toegangsvoorwaarden voor personen die een Europees humanitair visum hebben verkregen, aan te passen,

–  het Fonds voor geïntegreerd grensbeheer, om de lidstaten financiering te verstrekken voor de tenuitvoerlegging van de verordening tot instelling van een Europees humanitair visum,

–  artikel 26 van de Overeenkomst ter uitvoering van het tussen de regeringen van de staten van de Benelux Economische Unie, de Bondsrepubliek Duitsland en de Franse Republiek op 14 juni 1985 te Schengen gesloten akkoord betreffende de geleidelijke afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen(13) en Richtlijn 2001/51/EG van de Raad(14) teneinde vervoerders van onderdanen van derde landen te vrijwaren van aansprakelijkheid, verplichtingen en sancties indien de betrokken onderdanen van derde landen hun voornemen om internationale of humanitaire bescherming aan te vragen op het grondgebied van de lidstaten kenbaar maken.

(1) PB L 243 van 15.9.2009, blz. 1. (2) Arrest van het Hof van Justitie van 7 maart 2017, X en X/Belgische Staat, C-638/16, ECLI:EU:C:2017:173. (3) HEIN / DONATO (CIR) 2012: Exploring avenues for protected entry in Europe, blz. 17. (4) Verordening (EG) nr. 810/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 13 juli 2009 tot vaststelling van een gemeenschappelijke visumcode (visumcode) (PB L 243 van 15.9.2009, blz. 1). (5) Verordening (EU) 2016/399 van het Europees Parlement en de Raad van 9 maart 2016 betreffende een Uniecode voor de overschrijding van de grenzen door personen (Schengengrenscode) (PB L 77 van 23.3.2016, blz. 1). (6) Richtlijn 2013/32/EU van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende gemeenschappelijke procedures voor de toekenning en intrekking van de internationale bescherming (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 60). (7) Verordening (EU) nr. 604/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om internationale bescherming dat door een onderdaan van een derde land of een staatloze bij een van de lidstaten wordt ingediend (PB L 180 van 29.6.2013, blz. 31). (8) Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad van 15 maart 2001 tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld (PB L 81 van 21.3.2001, blz. 1). (9) Richtlijn 2011/95/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 inzake normen voor de erkenning van onderdanen van derde landen of staatlozen als personen die internationale bescherming genieten, voor een uniforme status voor vluchtelingen of voor personen die in aanmerking komen voor subsidiaire bescherming, en voor de inhoud van de verleende bescherming (PB L 337 van 20.12.2011, blz. 9). (10) 2016/0225(COD). (11) Richtlijn 2001/55/EG van de Raad van 20 juli 2001 betreffende minimumnormen voor het verlenen van tijdelijke bescherming in geval van massale toestroom van ontheemden en maatregelen ter bevordering van een evenwicht tussen de inspanning van de lidstaten voor de opvang en het dragen van de consequenties van de opvang van deze personen (PB L 212 van 7.8.2001, blz. 12). (12) Verordening (EG) nr. 767/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 9 juli 2008 betreffende het Visuminformatiesysteem (VIS) en de uitwisseling tussen de lidstaten van gegevens op het gebied van visa voor kort verblijf (VIS-verordening) (PB L 218 van 13.8.2008, blz. 60). (13) PB L 239 van 22.9.2000, blz. 19. (14) Richtlijn 2001/51/EG van de Raad van 28 juni 2001 tot aanvulling van het bepaalde in artikel 26 van de Overeenkomst ter uitvoering van het Akkoord van Schengen van 14 juni 1985 (PB L 187 van 10.7.2001, blz. 45).