Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Ιουνίου 2021 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας (2020/2273(INI))
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2020, με τίτλο «Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030: επαναφορά της φύσης στη ζωή μας» (COM(2020)0380),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2019, σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (COM(2019)0640), και το ψήφισμά του, της 15ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με το ίδιο θέμα(1),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 2020, με θέμα «Από το αγρόκτημα στο πιάτο – Μια στρατηγική για ένα δίκαιο, υγιές και φιλικό προς το περιβάλλον σύστημα τροφίμων» (COM(2020)0381),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνση της Επιτροπής, της 26ης Φεβρουαρίου 2016 σχετικά με σχέδιο δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών (COM(2016)0087),
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2015, με τίτλο «Ενδιάμεση επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020» (COM(2015)0478),
– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 23ης Ιουλίου 2019, σχετικά με την ένταση της δράσης της ΕΕ για την προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη (COM(2019)0352) και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2020, σχετικά με τον ρόλο της ΕΕ στην προστασία και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη(2)·
– έχοντας υπόψη την απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας»(3) και την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με ένα νέο γενικό πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης έως το 2030 (COM(2020)0652),
– έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Ιουνίου 2008 περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική)(4),
– έχοντας υπόψη την έκθεση συνολικής αξιολόγησης της διακυβερνητικής πλατφόρμας επιστήμης-πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστημάτων (IPBES), της 31ης Μαΐου 2019, σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ) και την επικείμενη 15η σύνοδο της διάσκεψης των μερών της εν λόγω σύμβασης (COP15),
– έχοντας υπόψη την Ατζέντα 2030 του ΟΗΕ για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ),
– έχοντας υπόψη την πέμπτη έκδοση των Προοπτικών για τη Βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο της Γραμματείας της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα, της 15ης Σεπτεμβρίου 2020,
– έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), ιδίως δε την ειδική έκθεση της 24ης Σεπτεμβρίου 2019 με τίτλο «Οι ωκεανοί και η κρυόσφαιρα σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα», την ειδική έκθεση της 8ης Αυγούστου 2019 για την κλιματική αλλαγή και τη γη, και την ειδική έκθεση της 8ης Οκτωβρίου 2018 για την Υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 1,5 °C,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES),
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για τη Διατήρηση των Αποδημητικών Ειδών της Άγριας Πανίδας,
– έχοντας υπόψη τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας,
– έχοντας υπόψη τη Σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση, τη Σύμβαση για την προστασία του Εύξεινου Πόντου από τη ρύπανση, τη Σύμβαση του Ελσίνκι για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος της Βαλτικής, και τη Σύμβαση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος του Βορειοανατολικού Ατλαντικού,
– έχοντας υπόψη τις εκθέσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ της 24ης Ιανουαρίου 2018 και της 15ης Ιουλίου 2020 σχετικά με το ζήτημα των υποχρεώσεων στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά την απόλαυση ενός ασφαλούς, καθαρού, υγιούς και βιώσιμου περιβάλλοντος,
– έχοντας υπόψη τη Δέσμευση των ηγετών των ΗΕ για τη φύση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2020, με τίτλο «United to Reverse Biodiversity Loss by 2030 for Sustainable Development», (Ενωμένοι για την αναστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2030 για βιώσιμη ανάπτυξη),
– έχοντας υπόψη την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (EEA), της 4ης Δεκεμβρίου 2019, με τίτλο «The European environment – state and outlook 2020: Knowledge for a transition to a sustainable Europe» (Το ευρωπαϊκό περιβάλλον –κατάσταση και προοπτικές 2020: γνώση για τη μετάβαση σε μια βιώσιμη Ευρώπη),
– έχοντας υπόψη την έκθεση του ΕΕΑ, της 19ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «State of Nature in the EU - Results from reporting under the nature directives 2013-2018» («Κατάσταση της φύσης στην ΕΕ- αποτελέσματα από την υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο των οδηγιών για την προστασία της φύσης για την περίοδο 2013-2018»),
– έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με τις Προοπτικές για τους Πόρους σε παγκόσμιο επίπεδο το 2019, από τη διεθνή επιτροπή φυσικών πόρων του προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον,
– έχοντας υπόψη την έκθεση του εργαστηρίου της IPBES της 29ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με την βιολογική ποικιλότητα και τις πανδημίες,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), του 2020, σχετικά με την κατάσταση της παγκόσμιας αλιείας και υδατοκαλλιέργειας,
– έχοντας υπόψη την επιστημονική έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών της Επιτροπής για την πολιτική, της 13ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «Χαρτογράφηση και αξιολόγηση των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους: Αξιολόγηση του οικοσυστήματος της ΕΕ»,
– έχοντας υπόψη τις ειδικές εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ), της 5ης Φεβρουαρίου 2020, με τίτλο «Ορθολογική χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων: περιορισμένη πρόοδος όσον αφορά τη μέτρηση και τη μείωση των κινδύνων», της 5ης Ιουνίου 2020 με τίτλο «Βιοποικιλότητα των γεωργικών εκτάσεων: η συμβολή της ΚΓΠ δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τη μείωσή της», της 9ης Ιουλίου 2020 με τίτλο «Προστασία των άγριων επικονιαστών στην ΕΕ – Οι πρωτοβουλίες της Επιτροπής δεν έχουν αποφέρει καρπούς», της 26ης Νοεμβρίου 2020 με τίτλο «Θαλάσσιο περιβάλλον: Η προστασία της ΕΕ έχει μεγάλο εύρος, όχι όμως και βάθος»,
– έχοντας υπόψη το ενημερωτικό σημείωμα του ΕΕΑ, της 6ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «Management effectiveness in the EU’s Natura 2000 network of protected areas» (Αποτελεσματικότητα της διαχείρισης στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της ΕΕ Natura 2000),
– έχοντας υπόψη το ενημερωτικό σημείωμα του ΕΕΑ, της 11ης Ιανουαρίου 2021, με τίτλο «Growth without economic growth» (ανάπτυξη χωρίς οικονομική μεγέθυνση),
– έχοντας υπόψη το αποτέλεσμα της Ειδικής ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της CBD για την αξιολόγηση κινδύνου, της 15ης Απριλίου 2020,
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2020, σχετικά με τη 15η σύνοδο της Διάσκεψης των μερών (COP15) της Σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα(5),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 28ης Νοεμβρίου 2019, σχετικά με την κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης(6),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του 14ης Μαρτίου 2019, σχετικά με την ετήσια στρατηγική έκθεση για την υλοποίηση και την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ)(7),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Οκτωβρίου 2020 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα(8),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2017 σχετικά με ένα σχέδιο δράσης για τη φύση, τον άνθρωπο και την οικονομία(9),
– έχοντας υπόψη τα ψήφίσματά του, της 6ης Ιουλίου 2016 σχετικά με απόφαση της Ιαπωνίας για επανέναρξη της φαλαινοθηρίας κατά την περίοδο 2015-2016(10) και της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 σχετικά με τη φαλαινοθηρία στη Νορβηγία(11),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμα του της 10ης Ιουλίου 2020 σχετικά με τη στρατηγική για τις χημικές ουσίες με στόχο τη βιωσιμότητα(12),
– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 9ης Σεπτεμβρίου 2020 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Έτος 2022 για πιο πράσινες πόλεις(13),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 191 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),
– έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ο Χάρτης),
– έχοντας υπόψη το άρθρο 54 του Κανονισμού του,
– έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Αλιείας,
– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (A9-0179/2021),
Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει κηρύξει κλιματική και περιβαλλοντική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και έχει δεσμευτεί να αναλάβει επειγόντως τις συγκεκριμένες δράσεις που είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση και τον περιορισμό αυτής της απειλής πριν να είναι πολύ αργά(14)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας και η κλιματική αλλαγή είναι αλληλένδετες και αλληλοενισχυόμενες(15), συνιστώντας εξόσου απειλή για τη ζωή στον πλανήτη μας, και θα πρέπει για τούτο να αντιμετωπιστούν επειγόντως από κοινού·
Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι η φύση υποβαθμίζεται σε ρυθμό και βαθμό πρωτοφανείς στην ιστορία του ανθρώπου· λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτιμάται πως ένα εκατομμύριο είδη διατρέχουν κίνδυνο εξαφάνισης παγκοσμίως(16)· λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο το 23 % των ειδών και το 16 % των οικοτόπων που καλύπτονται από τις οδηγίες της ΕΕ για τη φύση βρίσκονται σε βιώσιμη κατάσταση, σύμφωνα με την Επιτροπή(17)·
Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και η επικείμενη διεθνής συμφωνία στο πλαίσιο της CBD αποσκοπούν στη θέσπιση του ενωσιακού και του παγκόσμιου πλαισίου για τη βιοποικιλότητα έως το 2030·
Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2021 θα είναι κρίσιμο έτος για τη βιοποικιλότητα και ότι η COP15 πρέπει να είναι αντίστοιχη της Συμφωνίας του Παρισιού για τη βιοποικιλότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι COP15 και COP26 της UNFCCC προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία για στροφή από ένα αντιδραστικό μοντέλο σε ένα προδραστικό και προληπτικό μοντέλο και, τελικά, για την επίτευξη της αναγκαίας μετασχηματιστικής αλλαγής·
Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 είναι μία από τις βασικές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο», μαζί με άλλες πολιτικές, θα διαμορφώσουν αλλαγές για την προστασία της φύσης και τη διατήρηση των οικοτόπων και των ειδών·
ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν είναι πολύ αργά για την ανάσχεση και την αντιστροφή της τρέχουσας τάσης μείωσης της βιοποικιλότητας(18)· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό θα απαιτήσει ουσιαστικές αλλαγές·
Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι είναι μέρος της φύσης και ότι η φύση έχει εγγενή αξία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς·
Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξαφάνιση των ειδών είναι μόνιμη, απειλεί τα οικοσυστήματα και την παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών και συνιστά απειλή για την ανθρώπινη ευημερία και επιβίωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) έχει διαπιστώσει την εξαφάνιση 160 ειδών μόνο κατά την τελευταία δεκαετία·
Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την IPBES το 90 % της γης προβλέπεται να αλλοιωθεί σημαντικά έως το 2050 και ότι το 75 % της γης έχει ήδη αλλοιωθεί σημαντικά· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 85 % της έκτασης των υγροτόπων έχει ήδη χαθεί·
Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα έχει καθοριστική σημασία για την επισιτιστική ασφάλεια, την ευημερία των ανθρώπων και την ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο·
ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες για να ενσωματώσει τα διδάγματα από την πανδημία COVID-19 στις πολιτικές και τους στόχους της·
ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 70 % των εμφανιζόμενων ασθενειών και πανδημιών είναι ζωικής προέλευσης(19)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πανδημία COVID-19 έχει αποδείξει ότι οι πρακτικές που ασκούν πίεση στη βιοποικιλότητα μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένους κινδύνους για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων·
ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταστροφή φυσικών οικοτόπων και η αύξηση του εμπορίου άγριας πανίδας αυξάνει την επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζώων και θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό παράγοντα για τη μελλοντική εμφάνιση και εξάπλωση ιογενών ασθενειών(20)·
ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιοποικιλότητα συμβάλλει θετικά στην ανθρώπινη υγεία· λαμβάνοντας υπόψη ότι έως και το 80 % των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους είναι φυσικής προέλευσης(21)·
ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει τις περισσότερες προστατευόμενες περιοχές στον κόσμο(22)· ωστόσο, το υφιστάμενο δίκτυο νομικά προστατευόμενων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται υπό καθεστώς αυστηρής προστασίας, δεν είναι επαρκώς ευρύ για την προστασία της βιοποικιλότητας(23)·
ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει ακόμα μεγάλα κενά υλοποίησης όσον αφορά την αποτελεσματική διαχείριση του δικτύου Natura 2000·
ΙΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκτυο Natura 2000 συνεισφέρει στη διατήρηση ειδών αλλά πολλά άλλα απειλούμενα είδη παραμένουν εκτός αυτού του δικτύου(24)·
ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το δίκτυο Natura 2000 εκτιμάται ότι στηρίζει 52 000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στη διαχείριση της διατήρησης, και ότι 3,1 εκατομμύρια (το ένα τέταρτο) θέσεις στον τομέα του τουρισμού συνδέονται με προστατευμένες περιοχές(25)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η επέκταση των προστατευόμενων περιοχών έχει σκοπό την προστασία της βιοποικιλότητας, τη συμβολή στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτήν, και την παραγωγή ουσιαστικών αποδόσεων σε επενδύσεις και ευκαιρίες για θέσεις εργασίας·
ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει επισημάνει σοβαρές ελλείψεις στις πολιτικές της ΕΕ όσον αφορά την προστασία ή την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, ανεπαρκών μέτρων προστασίας ή αποκατάστασης της βιοποικιλότητας, ελλιπούς υλοποίησης και χρηματοδότησης και ακατάλληλων δεικτών μέτρησης της προόδου(26)· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μελλοντικές πολιτικές της ΕΕ θα πρέπει να διορθώσουν και να αντιμετωπίσουν αυτές τις ελλείψεις·
Κ. λαμβάνοντας υπόψη ότι περίπου το 75 % της παγκόσμιας καλλιέργειας τροφίμων εξαρτάται από επικονιαστές εντόμων(27) και ότι ο αριθμός των επικονιαστών έχει μειωθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η διατήρηση των εντόμων είναι αναπόφευκτα αλληλένδετες·
ΚΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έγγραφο καθοδήγησης της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) για τις μέλισσες δεν έχει εγκριθεί επίσημα και η αναθεώρησή του δεν έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς·
ΚΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την πρωτοβουλία της ΕΕ για τους επικονιαστές στις 18 Δεκεμβρίου 2019(28), το οποίο επιβεβαιώνει την ισχυρή θέση του σχετικά με τη σημασία της προστασίας των επικονιαστών·
ΚΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το πλαίσιο και οι δράσεις της τρέχουσας πρωτοβουλίας της ΕΕ για τους επικονιαστές απαιτείται να ενισχυθούν και να ενσωματωθούν σε όλες τις τομεακές πολιτικές της ΕΕ·
ΚΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρακολούθηση, η έρευνα και άλλες δραστηριότητες που σχετίζονται με την προστασία των εντόμων είναι κατακερματισμένες, συχνά ανεπαρκείς, υποχρηματοδοτούμενες ή ανύπαρκτες σε εθνικό επίπεδο·
ΚΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια βιοποικιλότητας συνδέεται με οικονομικές δραστηριότητες· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να σέβονται τα όρια του πλανήτη·
ΚΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων έχει άμεσα και έμμεσα οικονομικά οφέλη για τους περισσότερους τομείς της οικονομίας και στηρίζει τη λειτουργία των οικονομιών και των κοινωνιών μας· λαμβάνοντας υπόψη ότι όλες οι επιχειρήσεις εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από υπηρεσίες οικοσυστήματος· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια βελτιωμένη πολιτική για τη βιοποικιλότητα με αποτελεσματικά μέτρα έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει την οικονομία και να προσφέρει ευκαιρίες απασχόλησης·
ΚΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κύριες άμεσες αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας είναι οι αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, η εξόρυξη φυσικών πόρων, η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση και η εισβολή ξένων ειδών·(29) λαμβάνοντας υπόψη ότι, εκτός από τη διατήρηση και την αποκατάσταση της φύσης, η δράση σχετικά με τους παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας ειδικά στους τομείς της χρήσης της γης και του μετασχηματισμού των συστημάτων διατροφής είναι κεντρικής σημασίας για μια αποτελεσματική στρατηγική για τη βιοποικιλότητα μετά το 20201(30)·
ΚΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έδαφος είναι κοινός πόρος(31) και ότι η βιολογική ποικιλομορφία του υφίσταται αυξανόμενη πίεση· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρακολούθηση της βιολογικής ποικιλομορφίας του εδάφους σε επίπεδο ΕΕ, καθώς και των τάσεων στην έκταση και τον όγκο του, θα πρέπει να συμπληρώνουν τις τακτικές έρευνες για τη χρήση γης και για τις φυσικές και χημικές παραμέτρους σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο·
ΚΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γεωργική βιοποικιλότητα καλύπτει όλες τις συνιστώσες της βιολογικής ποικιλότητας που σχετίζονται με τα τρόφιμα και τη γεωργία και όλα τα στοιχεία της βιολογικής ποικιλότητας που αποτελούν γεωργικά οικοσυστήματα, τα οποία αναφέρονται επίσης ως γεωργικά οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένης της ποικιλίας και της μεταβλητότητας των ζώων, των φυτών και των μικροοργανισμών σε επίπεδο γενετικού υλικού, είδους και οικοσυστήματος, τα οποία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση βασικών λειτουργιών του αγροοικοσυστήματος, της δομής και των διαδικασιών του·
Λ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μακροπρόθεσμες τάσεις των πληθυσμών πτηνών που απαντώνται στις γεωργικές εκτάσεις και τα δάση και πεταλούδων που απαντώνται σε χορτολιβαδικές εκτάσεις καταδεικνύουν ότι η ΕΕ έχει βιώσει σημαντική μείωση στη βιοποικιλότητα γεωργικών γαιών(32)· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτό οφείλεται πρωτίστως στην απώλεια, στον κατακερματισμό και την υποβάθμιση των φυσικών οικοσυστημάτων, που προκαλούνται κυρίως από την εντατικοποίηση της γεωργίας, την εντατική διαχείριση δασών, την εγκατάλειψη της γης και την επέκταση των αστικών περιοχών(33)·
ΛΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η βιώσιμη διαχείριση των γεωργικών εκτάσεων συμβάλλει σε ευρύτερες λειτουργίες του οικοσυστήματος, όπως η προστασία της βιοποικιλότητας, η δέσμευση άνθρακα, η διατήρηση της ποιότητας των υδάτων και του αέρα, η διατήρηση της υγρασίας του εδάφους με μείωση της απορροής, διήθηση των υδάτων και έλεγχο της διάβρωσης·
ΛΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτιμάται, με βάση τη βιομάζα, ότι από όλα τα θηλαστικά στη γη τα περισσότερα είναι εκτρεφόμενα ζώα και μόνο ένα χαμηλό ποσοστό είναι άγρια· λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει επίσης ανησυχητικά χαμηλό επίπεδο γενετικής ποικιλότητας στα πτηνά(34)·
ΛΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τομείς της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της μεταποίησης μπορούν να συμβάλουν στους ΣΒΑ των Ηνωμένων Εθνών·
ΛΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι επιστημονικές μελέτες έχουν εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις σημαντικές μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει η χρήση ορισμένων αλιευτικών τεχνικών στη βιοποικιλότητα των ωκεανών και στο θαλάσσιο περιβάλλον·
ΛΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και στη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος με τη χρήση βιώσιμων μεθόδων και τεχνικών·
ΛΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η υποβάθμιση των οικοτόπων και η διατάραξη των μεταναστευτικών διαδρόμων, καθώς και η υπερεκμετάλλευση λόγω αλιείας, μεταξύ άλλων παραγόντων, έχουν φέρει ορισμένα είδη ψαριών, όπως ο οξύρρυγχος, στο χείλος της εξαφάνισης·
ΛΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά ορισμένες διαπιστωθείσες βελτιώσεις στη βιωσιμότητα όσον αφορά την εκμετάλλευση των θαλάσσιων πόρων σε ορισμένες θαλάσσιες λεκάνες, εξακολουθούν να υπάρχουν περιοχές που εγείρουν ανησυχίες, ιδίως δε η Μεσόγειος Θάλασσα·
ΛΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει θέσει στόχους στο πλαίσιο της οδηγίας-πλαισίου για τη θαλάσσια στρατηγική· λαμβάνοντας υπόψη ότι εξακολουθούν να απαιτούνται μέτρα για την επίτευξη του στόχου της καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των υδατικών συστημάτων·
ΛΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η το ΕΕΣ έχει δηλώσει(35) πως μολονότι έχει θεσπιστεί πλαίσιο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, οι δράσεις της ΕΕ δεν έχουν οδηγήσει σε επαρκή προστασία των οικοσυστημάτων και των οικοτόπων και οι σημερινές προστατευόμενες θαλάσσιες ζώνες προσφέρουν μόνο περιορισμένη προστασία·
Μ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση και ολόκληρη η αλυσίδα αξίας των δασών είναι θεμελιώδους σημασίας για την περαιτέρω ανάπτυξη της κυκλικής βιοοικονομίας, καθώς παρέχουν θέσεις εργασίας, διασφαλίζουν οικονομική ευημερία σε αγροτικές και αστικές περιοχές, παρέχουν υπηρεσίες μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής σε αυτήν, προσφέρουν οφέλη για την υγεία και προστατεύουν τη βιοποικιλότητα και τις προοπτικές των ορεινών, νησιωτικών και αγροτικών περιφερειών, ενώ παράλληλα καταπολεμούν την απερήμωση·
ΜΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση αντιστοιχούν στο 43 % της χερσαίας έκτασης της ΕΕ και περιέχουν το 80 % της χερσαίας βιοποικιλότητάς της(36)· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες δασοπονίας είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία πίεσης που αναφέρεται για τα είδη(37), η οποία επηρεάζει ιδίως αρθρόποδα, θηλαστικά και μη αγγειώδη φυτά· λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά είδη που εξαρτώνται από τα δάση επηρεάζονται αρνητικά από την απομάκρυνση νεκρών, ημιθανών και παλαιών δέντρων(38), τη μείωση των παλαιών δασών και ορισμένες μεθόδους διαχείρισης των δασών, όπως η αποφλοίωση·
ΜΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα δάση φιλοξενούν περισσότερο από το 75 % της παγκόσμιας χερσαίας βιοποικιλότητας·(39) λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει κάνει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών, της υποβάθμισης των δασών και των οικοσυστημάτων για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα(40)·
ΜΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η καλή κατάσταση του περιβάλλοντος και τα υγιή οικοσυστήματα έχουν ζωτική σημασία για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καθώς τα οικοσυστήματα διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν· λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τη βιοποικιλότητα, επειδή οι κλιματικές μεταβολές καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την έκταση της γεωγραφικής κατανομής των ειδών· λαμβάνοντας υπόψη ότι σε περιοχές όπου το κλίμα δεν είναι πλέον κατάλληλο, ορισμένα είδη αλλάζουν τη γεωγραφική τους παρουσία και άλλα εξαφανίζονται σε τοπικό επίπεδο·
ΜΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση και οι προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα έχουν τη δυνατότητα να παράσχουν ισχυρή πολιτική σύνδεση μεταξύ των τριών συμβάσεων του Ρίο, αντιμετωπίζοντας την κλιματική αλλαγή και την απώλεια βιοποικιλότητας με ολοκληρωμένο τρόπο·
ΜΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την IPBES, η ρύπανση είναι μία από τις πέντε αιτίες της απώλειας βιοποικιλότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για περίπου 500 χημικά προϊόντα και ότι, έως τα τέλη Απριλίου του 2019, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων έκρινε ότι 450 ουσίες υπόκεινται σε επαρκείς ρυθμίσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι για 10 000 ακόμα ουσίες θεωρείται ότι η επικινδυνότητά τους έχει χαρακτηριστεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό, ενώ διατίθενται περιορισμένες πληροφορίες για την επικινδυνότητα περίπου 20 000 ουσιών· λαμβάνοντας υπόψη ότι για την πλειονότητα, δηλαδή περίπου 70 000 ουσίες δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου πληροφορίες όσον αφορά τον κίνδυνο από την έκθεση σε αυτές· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει επειγόντως να καλυφθούν σημαντικά κενά γνώσεων όσον αφορά όλες τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών στη βιοποικιλότητα και το περιβάλλον·
ΜΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η φωτορύπανση αλλοιώνει τα φυσικά νυχτερινά επίπεδα φωτός για ανθρώπους, ζώα και φυτά, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά τη βιοποικιλότητα, για παράδειγμα, μέσω της διατάραξης της ισορροπίας μεταξύ της μεταναστευτικής, νυχτερινής και αναπαραγωγικής δραστηριότητας των ζώων, και επιφέροντας κατά συνέπεια απώλεια εντόμων και επικονιαστών που ελκύονται από το τεχνητό φως με θανάσιμα αποτελέσματα·
ΜΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών για το 2020(41), τα χωροκατακτητικά ξένα είδη (IAS) είναι τώρα παρόντα σε όλα τα οικοσυστήματα και απειλούν τα αστικά οικοσυστήματα και ιδίως τις γεωργικές εκτάσεις·
ΜΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρέχουσες αρνητικές τάσεις στη βιολογική ποικιλομορφία και τα οικοσυστήματα θα υπονομεύσουν την πρόοδο προς την επίτευξη όχι μόνο των ΣΒΑ που σχετίζονται σαφώς με αυτά, αλλά και των ΣΒΑ που σχετίζονται με τη φτώχεια, την πείνα, την υγεία, το νερό, τις πόλεις, και το κλίμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απώλεια και η υποβάθμιση της βιοποικιλότητας πρέπει, επομένως, να θεωρούνται ζήτημα όχι μόνο περιβαλλοντικό, αλλά επίσης αναπτυξιακό, οικονομικό, κοινωνικό και δεοντολογικό·
ΜΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το 80 % της βιοποικιλότητας της ΕΕ ζει αυτή τη στιγμή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και υπερπόντιες χώρες και εδάφη(42)·
Ν. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να συμμορφώνονται με τις διεθνείς υποχρεώσεις τους όσον αφορά τη βιοποικιλότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, πέραν των υποχρεώσεών τους σχετικά με τη συνοχή της πολιτικής στην εξωτερική δράση, σύμφωνα με την υποχρέωσή τους βάσει του Χάρτη να ενσωματώνουν στις πολιτικές της ΕΕ υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, και σύμφωνα με την αρχή της αειφόρου ανάπτυξης·
ΝΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το έργο του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον προετοιμάζει το έδαφος για τη διαμόρφωση ενός νομικού πλαισίου με υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσον αφορά τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με το περιβάλλον και τη γη που έχουν δεχθεί επιθέσεις έχει αυξηθεί σημαντικά σε ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια·
ΝΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τουλάχιστον το ένα τέταρτο της παγκόσμιας γης εκτιμάται ότι ανήκει, βρίσκεται στη διαχείριση, χρησιμοποιείται ή καταλαμβάνεται από αυτόχθονες πληθυσμούς και τοπικές κοινότητες· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών αναγνωρίζει τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των αυτοχθόνων πληθυσμών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αυτόχθονες λαοί και οι τοπικές κοινότητες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της παγκόσμιας βιοποικιλότητας και ότι εάν δεν αναγνωριστούν τα δικαιώματά τους, οι παγκόσμιοι στόχοι για τη βιοποικιλότητα δεν μπορούν να επιτευχθούν·
ΝΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο το παράνομο όσο και το νόμιμο εμπόριο και η χρήση άγριων ζώων συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση της βιοποικιλότητας και ότι η καταστροφή των φυσικών οικοτόπων και η εκμετάλλευση των άγριων ζώων συνδέονται με την εμφάνιση και εξάπλωση λοιμωδών νόσων(43)·
ΝΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την IPBES και την IPCC η θαλάσσια βιοποικιλότητα διατρέχει σοβαρό κίνδυνο(44)·λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΕΕΑ έχει επιστήσει την προσοχή στην τρέχουσα κατάσταση υποβάθμισης του ευρωπαϊκού θαλάσσιου περιβάλλοντος και στην ανάγκη ταχείας αποκατάστασης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων μας και εξετάζει τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον(45)· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα θαλάσσια κομβικά σημεία, όπως οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, οι μανγκρόβια βλάστηση και οι βυθοί θαλάσσιας βλάστησης, υποβαθμίζονται σε μεγάλο βαθμό και απειλούνται από την κλιματική αλλαγή και τη ρύπανση·
ΝΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ωκεανός είναι ένας, και ότι η καλή περιβαλλοντική του κατάσταση έχει ζωτική σημασία για τη διασφάλιση της ανθεκτικότητάς του και για τη συνεχή παροχή οικοσυστημικών υπηρεσιών, όπως απορρόφηση CO2 και παραγωγή οξυγόνου· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κλιματικοί μηχανισμοί εξαρτώνται από την υγεία των ωκεάνιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, τα οποία πλήττονται επί του παρόντος από την υπερθέρμανση του πλανήτη, τη ρύπανση, την υπερεκμετάλλευση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, την οξίνιση, την αποξυγόνωση και τη διάβρωση των ακτών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ωκεανοί αποτελούν μέρος της λύσης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της(46)·
ΝΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 80 % των θαλάσσιων απορριμμάτων είναι χερσαίο και έχουν συσσωρευτεί 150 τόνοι πλαστικών στους ωκεανούς μας(47)· λαμβάνοντας υπόψη ότι το 80 % των αστικών λυμάτων απορρίπτονται στη θάλασσα· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην επιφάνεια, η σωρευτική μάζα των επιπλεόντων αποβλήτων αντιπροσωπεύει μόνο το 1 % των πλαστικών που απορρίπτονται στον ωκεανό(48)·
ΝΖ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η γαλάζια οικονομία αποτελεί ευκαιρία για τη βιώσιμη ανάπτυξη των θαλάσσιων και παράκτιων δραστηριοτήτων·
ΝΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να ενθαρρυνθούν κοινές πρωτοβουλίες μεταξύ πολιτών, δήμων, ενώσεων, επιχειρήσεων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων κοινωνικών φορέων για την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·
ΝΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής απαιτεί αποτελεσματική συνεργασία σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών, με συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων μερών·
Η τρέχουσα κατάσταση της βιοποικιλότητας
1. χαιρετίζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και το επίπεδο φιλοδοξίας της·
2. εκφράζει, επίσης, ικανοποίηση για την πρωταρχική φιλοδοξία να διασφαλιστούν η αποκατάσταση, η ανθεκτικότητα και η επαρκής προστασία όλων των παγκόσμιων οικοσυστημάτων έως το 2050· τονίζει ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη αυτού του στόχου το συντομότερο δυνατόν·
3. θεωρεί ότι κατά την εφαρμογή της στρατηγικής θα πρέπει να διασφαλιστεί η συνοχή με άλλες στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, όπως η στρατηγική «από το αγρόκτημα στο πιάτο»· αναγνωρίζει τη σημασία των τριών διαστάσεων της βιώσιμης ανάπτυξης: περιβάλλον, οικονομία και κοινωνία· υπενθυμίζει ότι η περιβαλλοντική διάσταση, συμπεριλαμβανομένων της βιοποικιλότητας και της διατήρησης των οικοσυστημάτων, στηρίζει τις δύο άλλες διαστάσεις και αποτελεί τη θεμελιώδη βάση για τη βιώσιμη ανάπτυξη και για την επίτευξη των ΣΒΑ·
4. υπενθυμίζει ότι χρειάζεται επειγόντως να ενισχυθεί το όραμα για τις θαλάσσιες περιοχές στο πλαίσιο των νέων στρατηγικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στην παρακολούθηση της Πράσινης Συμφωνίας για την Ευρώπη, τη Στρατηγική για τη βιοποικιλότητα και τη Στρατηγική «Από το αγρόκτημα στο πιάτο»·
5. καλεί την Επιτροπή να βασίζει κάθε νομοθετική πρόταση σε ολοκληρωμένη εκτίμηση επιπτώσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις επιμέρους και σωρευτικές επιπτώσεις, τον αντίκτυπο στην κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα των σχετικών τομέων, στην επισιτιστική ασφάλεια και στις τιμές των τροφίμων, καθώς και στον δυνητικό κίνδυνο μετατόπισης των απωλειών βιοποικιλότητας σε τρίτες χώρες μέσω της αντικατάστασης της τοπικής παραγωγής με εισαγωγές, καθώς και το κόστος της ανάληψης δράσης και της αδράνειας όσον αφορά τις άμεσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις·
6. καλεί την Επιτροπή, για τους σκοπούς της διενέργειας εκτιμήσεων επιπτώσεων, να συμπληρώσει το μοναδικό εργαλείο που χρησιμοποιείται επί του παρόντος για την αξιολόγηση περιβαλλοντικών πτυχών με εργαλεία που εξετάζουν τις επιπτώσεις σε σχέση με τη βιοποικιλότητα, τη χρήση των πόρων και τη ρύπανση·
7. σημειώνει, εν προκειμένω, ότι η ταυτόχρονη εστίαση στα κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη της δασοκομίας μπορεί να συμβάλει στη διασφάλιση της ανθεκτικότητας και της προσαρμοστικής ικανότητας, καθώς και στην επίτευξη της μετάβασης σε μια κυκλική βιοοικονομία και στη βελτίωση της προστασίας της βιοποικιλότητας· θεωρεί ότι οι στόχοι και η εφαρμογή πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ακριβείς συνθήκες και ευκαιρίες κάθε χώρας και να έχουν θετικό αντίκτυπο στα δάση και στις δασικές συνθήκες, στα μέσα διαβίωσης στις αγροτικές περιοχές και στη βιοποικιλότητα των δασών στην ΕΕ·
8. υπενθυμίζει τα συμπεράσματα της έκθεσης IPBES του 2019, σύμφωνα με τα οποία η φύση φθίνει παγκοσμίως με ρυθμό πρωτοφανή στην ανθρώπινη ιστορία και περίπου ένα εκατομμύριο είδη απειλούνται με εξαφάνιση από εκτιμώμενο συνολικό αριθμό άνω των οκτώ εκατομμυρίων·
9. σημειώνει ότι πρόκειται για την τρίτη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα που αποσκοπεί στην ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας της ΕΕ· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για το γεγονός ότι η βιοποικιλότητα στην ΕΕ εξακολουθεί να μειώνεται· εκφράζει τη βαθιά λύπη του για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει επιτύχει ούτε τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με στόχο το 2020 ούτε τους παγκόσμιους στόχους του Aichi για τη βιοποικιλότητα·
10. τονίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 πρέπει να επιτύχει πλήρως τους στόχους της· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για τη λήψη ουσιαστικών και πρόσθετων μέτρων για τη διατήρηση και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας, ώστε να επιτευχθούν πλήρως οι νέοι στόχοι, οι οποίοι θα πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένοι και μετρήσιμοι·
11. τονίζει ότι η πανδημία COVID-19 κατέδειξε για άλλη μια φορά τη σημασία της ολιστικής εφαρμογής της αρχής «Μία υγεία» στη χάραξη πολιτικής, γεγονός που αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η ανθρώπινη υγεία, τα ζώα και το περιβάλλον είναι αλληλένδετα και ότι απαιτούνται επειγόντως μετασχηματιστικές αλλαγές σε ολόκληρη την κοινωνία· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της Επιτροπής στον συντονισμό και την υποστήριξη της προσέγγισης «Μία υγεία» στην ΕΕ και την προώθησή της σε όλα τα διεθνή φόρα· ζητεί την επανεξέταση και την επείγουσα πλήρη ευθυγράμμιση των σημερινών πολιτικών της ΕΕ με τις απαιτούμενες αλλαγές·
12. επισημαίνει ότι τα βαθύτερα αίτια των πανδημιών περιλαμβάνουν τις ίδιες παγκόσμιες περιβαλλοντικές αλλαγές που προκαλούν την απώλεια βιοποικιλότητας και την κλιματική αλλαγή(49), όπως η αλλαγή της χρήσης γης και τα νόμιμα και παράνομα εμπόριο και κατανάλωση άγριων ειδών· επισημαίνει ότι ο κίνδυνος πανδημιών μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη μείωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που προκαλούν απώλεια βιοποικιλότητας και ότι το εκτιμώμενο κόστος της μείωσης του κινδύνου πανδημιών είναι 100 φορές χαμηλότερο από το κόστος αντιμετώπισής τους(50)·
13. καλεί τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να λάβουν πλήρως υπόψη τα επιστημονικά στοιχεία, τις εκθέσεις και τις συστάσεις σχετικά με τις ζωονόσους και τις πανδημίες, συμπεριλαμβανομένων της έκθεσης του εργαστηρίου της IPBES σχετικά με την απώλεια βιοποικιλότητας και τις πανδημίες(51), της έκθεσης του προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον, της 6ης Ιουλίου 2020, με τίτλο «Preventing the next pandemation –Zoonotic diseases and how to break the chain of transmission»(52), και του τριμερούς εννοιολογικού σημειώματος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), του FAO και του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία των Ζώων (OIE), του Απριλίου του 2010, για την αντιμετώπιση των κινδύνων που συνδέονται με την ανθρώπινη υγεία(53)·
14. εκφράζει την ικανοποίησή του για την προβλεπόμενη ενίσχυση της δράσης της ΕΕ κατά των πανδημιών και άλλων απειλών κατά της υγείας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Υγείας(54), συμπεριλαμβανομένης της θέσπισης ενός σχεδίου υγειονομικής κρίσης και πανδημίας της ΕΕ, όπως προβλέπεται στη νέα πρόταση της Επιτροπής σχετικά με τις σοβαρές διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας(55), οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν τις πανδημίες με ζωονοσογόνο προέλευση·
Προστασία και αποκατάσταση
15. εκφράζει την ισχυρή υποστήριξή του στους στόχους της ΕΕ για προστασία τουλάχιστον του 30 % των θαλάσσιων και χερσαίων περιοχών της ΕΕ, που καλύπτει ευρύ φάσμα οικοσυστημάτων όπως τα δάση, οι υγρότοποι, οι τυρφώνες, οι λειμώνες και τα παράκτια οικοσυστήματα, και για την αυστηρή προστασία τουλάχιστον του 10 % των θαλάσσιων και χερσαίων περιοχών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων όλων των εναπομεινάντων πρωτογενών και παλαιών δασών και άλλων πλούσιων σε άνθρακα οικοσυστημάτων· τονίζει ότι οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να είναι δεσμευτικοί και να εφαρμόζονται από τα κράτη μέλη σε εθνικό επίπεδο, σε συνεργασία με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, και σύμφωνα με επιστημονικά τεκμηριωμένα κριτήρια και ανάγκες βιοποικιλότητας, λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές ως προς το μέγεθος και το μερίδιο των φυσικών περιοχών σε κάθε κράτος μέλος και τις περιφερειακές και τοπικές συνθήκες·
16. τονίζει ότι αυτές οι προστατευόμενες περιοχές θα πρέπει να δημιουργήσουν ένα οικολογικά συνεκτικό και αντιπροσωπευτικό δίκτυο, με βάση τις υφιστάμενες προστατευόμενες περιοχές· υπογραμμίζει ότι, εκτός από την αύξηση των προστατευόμενων περιοχών, πρέπει να διασφαλίζεται και η ποιότητα των προστατευόμενων περιοχών, μεταξύ άλλων μέσω επαρκούς χρηματοδότησης και εφαρμογής σαφών και αποτελεσματικών σχεδίων διατήρησης, κατάλληλης διαχείρισης, κατάλληλης παρακολούθησης και αξιολόγησης και αποτελεσματικής επιβολής της σχετικής νομοθεσίας·
17. υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις της IUCN, οι επιβλαβείς για το περιβάλλον βιομηχανικές δραστηριότητες και η ανάπτυξη υποδομών θα πρέπει να απαγορεύονται σε όλες τις κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών(56)·
18. τονίζει ότι χρειάζεται να οριστεί σαφώς τι σημαίνει αυστηρή προστασία· σημειώνει τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου 2020 σχετικά με τη βιοποικιλότητα, όπου τονίζεται ότι ένα πιο αυστηρό επίπεδο προστασίας μπορεί να επιτρέψει την πραγματοποίηση ορισμένων ανθρώπινων δραστηριοτήτων που συνάδουν με τους στόχους διατήρησης της προστατευόμενης περιοχής· θεωρεί ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες που είναι συμβατές με τους στόχους προστασίας, ή που συμβάλλουν θετικά στην βιοποικιλότητα, θα πρέπει να είναι αποδεκτές στις περιοχές που τελούν υπό αυστηρή προστασία· καλεί την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να διευκρινίσει τι είδους ανθρώπινες δραστηριότητες θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεωρηθούν επιτρεπόμενες υπό καθεστώς αυστηρής προστασίας όταν αφήνουν τις φυσικές διεργασίες ουσιαστικά άθικτες και είναι συμβατές με τις οικολογικές απαιτήσεις των περιοχών, με βάση μια κατά περίπτωση αξιολόγηση βάσει των βέλτιστων διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων·
19. υπογραμμίζει ότι, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, θα πρέπει επίσης να αποτραπεί η υποβάθμιση της υπόλοιπης θαλάσσιας και χερσαίας περιοχής της ΕΕ· ζητεί να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας πέραν των προστατευόμενων περιοχών· σημειώνει ότι η αποκατάσταση της φύσης και των οικοσυστημάτων στις προστατευόμενες περιοχές δεν αντισταθμίζει τη συνεχιζόμενη απώλεια βιοποικιλότητας και την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων σε άλλες περιοχές·
20. υπογραμμίζει τη σημασία της συμμετοχής των υπερπόντιων χωρών και εδαφών στις προσπάθειες διατήρησης και αποκατάστασης·
21. θεωρεί σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι βιογεωγραφικές περιοχές και να υιοθετηθεί μια προσέγγιση για το σύνολο της διακυβέρνησης όσον αφορά τις προστατευόμενες περιοχές, η οποία θα περιλαμβάνει την αξιολόγηση από τα κράτη μέλη της ανάγκης για μέτρα χρηματοδοτικής στήριξης και αντιστάθμισης στο πλαίσιο του χαρακτηρισμού των προστατευόμενων περιοχών· τονίζει την ανάγκη συμμετοχής όλων των σχετικών ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών γης·
22. τονίζει τη σημασία των δασικών περιοχών του δικτύου Natura 2000 για τη διατήρηση της δασικής βιοποικιλότητας· σημειώνει, ωστόσο, ότι απαιτούνται επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για τη διαχείριση των εν λόγω τομέων και για τη διασφάλιση της εφαρμογής των μέτρων·
23. υπογραμμίζει τη σημασία που έχει η ενίσχυση της βιώσιμης διαχείρισης των δασών με ισορροπημένο τρόπο για την υγεία, την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και τη μακροβιότητα των δασικών οικοσυστημάτων, τη διατήρηση του πολυλειτουργικού ρόλου των δασών και τη διατήρηση της δασικής βιοποικιλότητας, καθώς και για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) και την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· υπογραμμίζει την αξία της ενσωμάτωσης της γενετικής ποικιλότητας σε ζητήματα φύτευσης καθώς περιορίζει τον κίνδυνο προσβολής από παράσιτα και εξάπλωσης ασθενειών, καθώς και της φύτευσης τοπικών/αυτόχθονων ειδών·
24. υπενθυμίζει ότι η ΕΕ διαθέτει το μεγαλύτερο συντονισμένο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών στον κόσμο·
25. σημειώνει τη δέσμευση να μην υποβαθμιστούν οι τάσεις διατήρησης και η ικανοποιητική κατάσταση όλων των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών έως το 2030 και να διασφαλιστεί ότι, σε επίπεδο κρατών μελών, τουλάχιστον το 30 % των ειδών και των οικοτόπων που δεν βρίσκονται επί του παρόντος σε ικανοποιητική κατάσταση ανήκουν στην κατηγορία αυτή ή παρουσιάζουν ισχυρή θετική τάση· πιστεύει, ωστόσο, ότι θα πρέπει να επιτευχθεί ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης για όλα τα προστατευόμενα είδη και τους οικοτόπους στο πλαίσιο των οδηγιών για τα πτηνά(57) και τους οικοτόπους(58) το συντομότερο δυνατόν· τονίζει ότι υπάρχουν υποχρεώσεις για τη διασφάλιση της μη υποβάθμισης των ειδών· καλεί την Επιτροπή να καθορίσει από κοινού με τον ΕΕΑ μια σαφή βάση, να διασφαλίσει εναρμονισμένη και τακτική υποβολή εκθέσεων και να εργαστεί για την αντιμετώπιση των ελλείψεων της τρέχουσας μεθοδολογίας για εκτιμήσεις τάσεων·
26. καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την ποιότητα και την πληρότητα των συστημάτων παρακολούθησής τους για το δίκτυο Natura 2000, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης· τονίζει τη σημασία των εξειδικευμένων φορέων διαχείρισης και των σχεδίων διαχείρισης τοποθεσιών· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με την ενημέρωση του ΕΕΑ(59), τα υφιστάμενα πρότυπα για την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης δεν είναι επαρκώς γνωστά και κατανοητά από τους επαγγελματίες· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν πιο στοχευμένη ανάπτυξη ικανοτήτων και να παράσχουν καλύτερη καθοδήγηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης για την αξιολόγηση και τη βελτίωση της διαχείρισης του δικτύου Natura 2000, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης παγκόσμιων προτύπων για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών (PAME), όπως ο πράσινος κατάλογος προστατευόμενων και διατηρητέων περιοχών της IUCN· καλεί επίσης την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τις προσαρμοστικές οδηγίες διαχείρισης για το δίκτυο Natura 2000, οι οποίες περιλαμβάνουν την εξέταση των πιθανών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα είδη και τα οικοσυστήματα·
27. καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη γενετική ποικιλότητα των άγριων ειδών μέσω κατάλληλων μέτρων διατήρησης·
28. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν υλοποιήσει τον στόχο για το 2020 σχετικά με την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων, όπως ορίζεται στην οδηγία πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική· καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει το δίκτυο των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών μέσω βελτιωμένης συνδεσιμότητας, ενισχυμένης διαχείρισης, ισχυρότερου χωροταξικού σχεδιασμού και συστηματικών αξιολογήσεων και επιβολής·
29. εκφράζει την ανησυχία του για την κατάσταση των οικοσυστημάτων γλυκού νερού και των ειδών που ζουν εκεί· σημειώνει ότι, μεταξύ του 1970 και του 2016, η μείωση στην Ευρώπη ήταν η σοβαρότερη στον κόσμο, ανερχόμενη στο 93 %(60)·
30. υπογραμμίζει ότι η πλειονότητα της χερσαίας βιοποικιλότητας βρίσκεται σε δασικές περιοχές· σημειώνει ότι υπήρξαν μικρές βελτιώσεις στην κατάσταση διατήρησης για λίγους τύπους δασών(61), αλλά ότι η κατάσταση διατήρησης των δασικών οικοτόπων και των ειδών που καλύπτονται από τη νομοθεσία της ΕΕ για τη φύση δεν παρουσιάζει σημαντικές ενδείξεις βελτίωσης(62)· τονίζει ότι μεταξύ του 2011 και του 2020, σχεδόν το ένα τρίτο των δασών της ΕΕ αξιολογήθηκαν ως κακής κατάστασης διατήρησης (31 %) και πάνω από τα μισά αξιολογήθηκαν ως ανεπαρκούς κατάστασης διατήρησης (54 %)(63)·
31. επισημαίνει την κακή κατάσταση των δασών της Ευρώπης· τονίζει ότι σε ορισμένες βιογεωγραφικές περιοχές μόλις το 5 % των δασικών οικοτόπων του παραρτήματος Ι βρίσκονται σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης(64) · υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξει επιδείνωση στις τάσεις και το καθεστώς διατήρησης όλων των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών· επισημαίνει σημαντικά επίπεδα περαιτέρω επιδείνωσης των δασικών οικοσυστημάτων σε δυσμενή κατάσταση διατήρησης στις περισσότερες βιογεωγραφικές περιοχές(65)·
32. σημειώνει με ανησυχία τις αναφερθείσες σημαντικές απώλειες δασικών ειδών και οικοτόπων· υπενθυμίζει ότι πέντε είδη δασικών δένδρων έχουν εξαφανιστεί σε άγρια κατάσταση, 42 είδη δασικών δένδρων απειλούνται σοβαρά και 107 είδη δασικών δένδρων απειλούνται με εξαφάνιση στην Ευρώπη·
33. θεωρεί ότι είναι σημαντικό και επείγον να διασφαλιστεί η αυστηρή προστασία όλων των εναπομεινάντων πρωτογενών και παλαιών δασών· τονίζει ότι η προδάσωση που επιτρέπει την ανάπτυξη των φυσικών δασών μεγαλύτερης ηλικίας είναι καίριας σημασίας για την αύξηση της επιφάνειας των παλαιών δασών· εκφράζει ικανοποίηση για τις συνεχιζόμενες συμμετοχικές διαδικασίες ορισμού, χαρτογράφησης και παρακολούθησης των πρωτογενών και υπεραιωνόβιων δασών·
34. υπογραμμίζει ότι τα δάση, ιδίως τα πρωτογενή δάση, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την προστασία της βιοποικιλότητας και ζητεί την προστασία τους· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν έναν ορισμό των αιωνόβιων δασών που θα καταρτιστεί από τη μόνιμη δασική επιτροπή στο πλαίσιο της μελλοντικής δασικής στρατηγικής της ΕΕ·
35. καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν την εθνική νομοθεσία για την ενίσχυση της προστασίας από την παράνομη υλοτομία· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εναρμονίσουν τα υφιστάμενα δεδομένα, να συμπληρώσουν τα κενά όσον αφορά τη θέση των πρωτογενών και των παλαιών δασών, να δημιουργήσουν μια βάση δεδομένων για όλες τις πιθανές τοποθεσίες που πληρούν τα κριτήρια για παλαιά και πρωτογενή δάση αναδρομικά το 2020, και να θεσπίσουν προσωρινή αναστολή της υλοτομίας σε όλες τις σχετικές τοποθεσίες, ώστε να αποτραπεί η σκόπιμη καταστροφή τους και να διασφαλιστεί νομικά χωρίς καθυστέρηση το καθεστώς μη παρέμβασης των επιβεβαιωμένων περιοχών·
36. επικροτεί θερμά τη δέσμευση για την εκπόνηση νομοθετικής πρότασης σχετικά με το σχέδιο αποκατάστασης της φύσης της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων δεσμευτικών στόχων αποκατάστασης, και επαναλαμβάνει την έκκλησή του για έναν στόχο αποκατάστασης τουλάχιστον του 30 % των χερσαίων και των θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ(66), ο οποίος θα πρέπει να εφαρμόζεται πλήρως από κάθε κράτος μέλος σε ολόκληρη την επικράτειά του, εντός και εκτός των προστατευόμενων περιοχών, με βάση τη βιοποικιλότητα και τις ανάγκες των οικοσυστημάτων που αντικατοπτρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της χώρας· τονίζει ότι οι στόχοι αποκατάστασης θα πρέπει να βασίζονται στην υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ και ότι οι προσπάθειες αποκατάστασης θα πρέπει να στηρίζουν, στο μέτρο του δυνατού, τη φυσική αναγέννηση·
37. θεωρεί ότι, εκτός από έναν συνολικό στόχο αποκατάστασης, η νομοθετική πρόταση σχετικά με το σχέδιο αποκατάστασης της φύσης της ΕΕ θα πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένους στόχους για οικοσυστήματα, οικοτόπους και είδη σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών βάσει των οικοσυστημάτων τους, με ιδιαίτερη έμφαση στα οικοσυστήματα για τους δύο σκοπούς της αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν· τονίζει ότι το μέσο θα πρέπει να περιλαμβάνει τα δάση, τους λειμώνες, τους υγροβιότοπους, τους τυρφώνες, τους επικονιαστές, τους ποταμούς ελεύθερης ροής, τις παράκτιες περιοχές και τα θαλάσσια οικοσυστήματα· τονίζει ότι μετά την αποκατάσταση δεν θα πρέπει να επιτρέπεται υποβάθμιση του οικοσυστήματος· πιστεύει ότι η πρόοδος όσον αφορά τους στόχους αποκατάστασης πρέπει να αξιολογείται τακτικά τόσο σε επίπεδο κρατών μελών όσο και σε επίπεδο ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης ενδιάμεσων στόχων για την επίτευξη των στόχων του 2030·
38. υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν θετικά κίνητρα και συμμετοχικές διαδικασίες για να αυξηθεί η δέσμευση για την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·
39. τονίζει με έμφαση τη σημασία της πλήρους ενσωμάτωσης των στόχων της ΕΕ για την αποκατάσταση της φύσης σε άλλες συναφείς πολιτικές και στρατηγικές· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για δεσμευτικούς στόχους για την αποκατάσταση των δασών(67), μεταξύ άλλων για την αύξηση και την αποκατάσταση της συνδεσιμότητας μεταξύ δασών· ζητεί να συμπεριληφθεί στο σχέδιο αποκατάστασης της φύσης η αποκατάσταση τουλάχιστον 25 000 χλμ. ποταμών ελεύθερης ροής στην ΕΕ μέσω της άρσης των εμποδίων και της αποκατάστασης των ζωνών υπερχειλίσεως·
40. εκφράζει τη βαθιά λύπη του για τη συρρίκνωση του πληθυσμού των επικονιαστών, οι οποίοι αποτελούν βασικό δείκτη της υγείας του περιβάλλοντος· τονίζει ότι η μείωση αυτή δεν σημαίνει μόνο απώλεια βιοποικιλότητας αλλά και απειλή για την επισιτιστική ασφάλεια· επαναλαμβάνει τη θέση που εξέφρασε στο ψήφισμά του σχετικά με την πρωτοβουλία της ΕΕ για τους επικονιαστές και ζητεί την επείγουσα αναθεώρηση της πρωτοβουλίας· υπογραμμίζει ότι η αναθεωρημένη πρωτοβουλία θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα νέο πλαίσιο παρακολούθησης των επικονιαστών σε επίπεδο ΕΕ με ισχυρά μέτρα, σαφείς χρονικά δεσμευτικούς στόχους και δείκτες, συμπεριλαμβανομένων δεικτών αντικτύπου, και αναγκαία ανάπτυξη ικανοτήτων·
41. υπενθυμίζει την αντίρρησή του της 23ης Οκτωβρίου 2019 όσον αφορά την αξιολόγηση των επιπτώσεων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στις μέλισσες(68) και εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το έγγραφο καθοδήγησης της EFSA για τις μέλισσες δεν έχει εγκριθεί επίσημα από τα κράτη μέλη· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η αναθεώρηση του εγγράφου καθοδήγησης της EFSA για τις μέλισσες και των μελλοντικών εκτελεστικών πράξεων διασφαλίζει τουλάχιστον ισοδύναμο επίπεδο προστασίας με εκείνο που θεσπίστηκε το 2013, για την αντιμετώπιση τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας τοξικότητας και της τοξικότητας των προνυμφών, καθώς και για τους άγριους επικονιαστές· τονίζει την ανάγκη για αυξημένη διαφάνεια στη διαδικασία επανεξέτασης· σημειώνει ότι η EFSA σχεδιάζει το δικό της σύστημα μοντελοποίησης, το ApisRAM, το οποίο φαίνεται να συνάδει περισσότερο με τη βιολογία των μελισσών από το BeeHAVE και να αφήνει λιγότερα περιθώρια για συγκρούσεις συμφερόντων·
42. τονίζει τη σημασία των χαρακτηριστικών τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας στις γεωργικές περιοχές για τη συμβολή στη βιοποικιλότητα και την προστασία και αποκατάσταση των επικονιαστών, καθώς και τον ρόλο των μελισσοκόμων· τονίζει ότι η αύξηση των χώρων πρασίνου στις αστικές περιοχές μπορεί επίσης να συμβάλει στην επίτευξη αυτών των στόχων· καλεί τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν μέτρα για διάφορες ομάδες επικονιαστών στα σχέδια στρατηγικής τους·
Παράγοντες απώλειας βιοποικιλότητας
43. υπογραμμίζει ότι η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 πρέπει να αντιμετωπίσει επαρκώς και τους πέντε κύριους άμεσους παράγοντες αλλαγής της φύσης: αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας, άμεση εκμετάλλευση των οργανισμών, κλιματική αλλαγή, ρύπανση και εισβολή ξένων ειδών. τονίζει ότι θα πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν τα βαθύτερα αίτια της αλλαγής ή οι έμμεσες κινητήριες δυνάμεις, όπως τα μη βιώσιμα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, η δυναμική του πληθυσμού, το εμπόριο, οι τεχνολογικές καινοτομίες και τα μοντέλα διακυβέρνησης·
Αλλαγές στη χρήση της γης και της θάλασσας
44. τονίζει ότι η βιοποικιλότητα του εδάφους παρέχει ζωτικές υπηρεσίες οικοσυστήματος και μετριάζει την κλιματική αλλαγή, καθιστώντας την ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία των χερσαίων καταβοθρών άνθρακα· σημειώνει με ανησυχία την αύξηση της υποβάθμισης του εδάφους και την έλλειψη ειδικής νομοθεσίας της ΕΕ για το θέμα αυτό· αναγνωρίζει ότι υπάρχουν ορισμένες διατάξεις σε διάφορους νόμους που συμβάλλουν έμμεσα στην προστασία του εδάφους, αλλά θεωρεί ότι αυτό έχει οδηγήσει σε μερική προστασία και σε ιδιαίτερα κατακερματισμένη διακυβέρνηση στην ΕΕ· καλεί, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση κοινού πλαισίου, με πλήρη σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας, για την προστασία και τη βιώσιμη χρήση του εδάφους και για την αποτελεσματική ενσωμάτωση της προστασίας αυτής σε όλες τις σχετικές πολιτικές της ΕΕ·
45. τονίζει ότι αυτό το κοινό πλαίσιο για το έδαφος θα πρέπει να αντιμετωπίσει όλες τις βασικές απειλές για το έδαφος, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της βιοποικιλότητας του εδάφους, της απώλειας οργανικής ύλης του εδάφους, της μόλυνσης, της αλάτωσης, της οξίνισης, της απερήμωσης, της διάβρωσης και της σφράγισης του εδάφους· τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν σε αυτό κοινοί ορισμοί, σαφείς στόχοι και ένα πλαίσιο παρακολούθησης· υποστηρίζει επίσης τη θέσπιση ειδικού στόχου απολύμανσης·
46. υπογραμμίζει ότι το υγιές έδαφος, συμπεριλαμβανομένης της ευφορίας και της δομής, είναι ζωτικής σημασίας για τον γεωργικό τομέα· επισημαίνει τον αρνητικό αντίκτυπο που έχουν οι μη βιώσιμες γεωργικές και δασοκομικές πρακτικές, οι αλλαγές στη χρήση γης, οι κατασκευαστικές δραστηριότητες, η σφράγιση και οι βιομηχανικές εκπομπές, μεταξύ άλλων, στα εδάφη· τονίζει ότι θα πρέπει να εφαρμόζονται δασικές και γεωργικές μέθοδοι που είναι λιγότερο επιζήμιες για τα εδάφη·
47. καλεί την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία 2010/75/ΕΕ περί βιομηχανικών εκπομπών(69) και την οδηγία 2006/21/ΕΚ σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας(70), προκειμένου να αντιμετωπιστεί καλύτερα η υποβάθμιση του εδάφους που προκαλείται από βιομηχανικές και εξορυκτικές δραστηριότητες· υπενθυμίζει το αίτημά του για έναν στόχο ανάκτησης υλικών για τα εκσκαφέντα εδάφη(71)·
48. καλεί τα κράτη μέλη –με βάση την αρχή της προφύλαξης και την αρχή ανάληψης προληπτικής δράσης, και λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους και τις αρνητικές επιπτώσεις για το κλίμα, το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα που προκύπτουν από την υδραυλική ρωγμάτωση για την εξόρυξη μη συμβατικών υδρογονανθράκων– να μην επιτρέψουν καμία νέα δραστηριότητα υδραυλικής ρωγμάτωσης στην ΕΕ και να σταματήσουν όλες τις υφιστάμενες δραστηριότητες·
49. υπενθυμίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να επιτύχει μηδενική υποβάθμιση της γης(72) έως το 2030 στο πλαίσιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης (UNCCD), αλλά και ότι ο στόχος αυτός είναι απίθανο να επιτευχθεί σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ειδικής έκθεσης του ΕΕΣ(73)· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι παρά την απειλή που θέτει η απερήμωση για τη βιοποικιλότητα, τη γονιμότητα του εδάφους, τη φυσική ανθεκτικότητα των εκτάσεων, την παραγωγή τροφίμων ή την ποιότητα των υδάτων, και παρά το γεγονός ότι δεκατρία κράτη μέλη έχουν δηλώσει ότι πλήττονται από απερήμωση στο πλαίσιο της UNCCD, η Επιτροπή δεν αντιμετωπίζει το θέμα της απερήμωσης ουσιαστικά· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να είναι πιο φιλόδοξη και να παρουσιάσει χωρίς καθυστέρηση μια στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ για την απερήμωση και την υποβάθμιση της γης·
50. σημειώνει ότι στην ΕΕ, οι δραστηριότητες αστικοποίησης και αναψυχής ευθύνονται για το 13 % του συνόλου των αναφερόμενων πιέσεων στη φύση και το 48 % του συνόλου των θαλάσσιων πιέσεων(74)· επισημαίνει ότι οι πράσινες αστικές περιοχές και οι πράσινες υποδομές μπορούν να παρέχουν οικοσυστημικές υπηρεσίες για τη στήριξη της βιοποικιλότητας και τη συμβολή στη σωματική και ψυχική ευημερία του πληθυσμού·
51. υποστηρίζει την πρόθεση της Επιτροπής να δημιουργήσει πλατφόρμα της ΕΕ για τον οικολογικό προσανατολισμό των πόλεων· καλεί την Επιτροπή να θέσει συγκεκριμένους φιλόδοξους δεσμευτικούς στόχους για την αστική βιοποικιλότητα, τις λύσεις που βασίζονται στη φύση και τις προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα, και τις πράσινες υποδομές, προς όφελος τόσο των ανθρώπων όσο και της άγριας πανίδας και χλωρίδας και συμβάλλοντας στους συνολικούς στόχους βιοποικιλότητας· τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν μέτρα όπως ένα ελάχιστο ποσοστό πράσινων στεγών σε νέα κτίρια, να υποστηριχθεί η αστική γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης οπωροφόρων δένδρων, κατά περίπτωση, να διασφαλιστεί ότι δεν χρησιμοποιούνται χημικά φυτοφάρμακα και να μειωθεί η χρήση λιπασμάτων σε αστικές περιοχές πρασίνου της ΕΕ, όπως επίσης να αυξηθεί ο αριθμός των χώρων πρασίνου ανάλογα με τον αριθμό των κατοίκων, με παράλληλη αντιμετώπιση των ανισοτήτων όσον αφορά την πρόσβαση σε χώρους πρασίνου· καλεί επίσης την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επεκτείνουν τους επίγειους και θαλάσσιους οικολογικούς διαδρόμους στις αστικές περιοχές, μεταξύ άλλων με την ανάπτυξη ενός διευρωπαϊκού δικτύου πράσινων υποδομών (ΔΕΔ-Π) που θα συνδέεται με ένα διευρωπαϊκό δίκτυο για τη φύση (ΔΕΔ-Ν)·
Άμεση εκμετάλλευση οργανισμών
52. εκφράζει τη στήριξή του στους στόχους του 2030 για την υπαγωγή τουλάχιστον του 25 % των γεωργικών εκτάσεων σε βιολογική διαχείριση των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίοι θα πρέπει να αυξηθούν μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα· εκφράζει, επιπλέον, την έντονη ικανοποίησή του για τον στόχο να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 10 % της γεωργικής γης θα αποτελείται από χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας, τα οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται σε κατάλληλο επίπεδο για την παροχή οικολογικής συνδεσιμότητας για οικοτόπους κατά μήκος και μεταξύ των τοπίων γεωργικής εκμετάλλευσης· τονίζει ότι αμφότεροι οι στόχοι θα πρέπει να ενσωματωθούν στη νομοθεσία της ΕΕ και να υλοποιηθούν από κάθε κράτος μέλος, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ)·
53. σημειώνει με μεγάλη ανησυχία ότι, σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με τη βιοποικιλότητα στις γεωργικές εκτάσεις, ο αριθμός και η ποικιλία των ειδών στις γεωργικές εκτάσεις στην ΕΕ μειώνεται συνεχώς· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 δεν έθεσε μετρήσιμους στόχους και δράσεις για τη γεωργία, γεγονός που καθιστά δύσκολη την αξιολόγηση της προόδου· υπενθυμίζει ότι η παρακολούθηση των δαπανών της ΚΓΠ για τη βιοποικιλότητα υπήρξε αναξιόπιστη και ότι υπήρξε έλλειψη συντονισμού μεταξύ των πολιτικών και των στρατηγικών της ΕΕ, με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπιστεί η μείωση της γενετικής ποικιλότητας(75)· καλεί την Επιτροπή να ακολουθήσει τις συστάσεις του ΕΕΣ σχετικά με τη βιοποικιλότητα στις γεωργικές εκτάσεις και να αξιοποιήσει τα διδάγματα που αντλήθηκαν από τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030(76)·
54. τονίζει ότι η βιοποικιλότητα είναι κρίσιμης σημασίας για τη διαφύλαξη της επισιτιστικής ασφάλειας στην ΕΕ· υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ο γεωργικός τομέας της ΕΕ στην παραγωγή υγιεινών, ασφαλών και οικονομικά προσιτών τροφίμων· τονίζει ότι οι γεωργοί διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην επιτυχία αυτής της στρατηγικής και ότι αυτή η στρατηγική θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με τα μέτρα, τους στόχους και τους σκοπούς της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο»·
55. θεωρεί επιτακτικό τον μετασχηματισμό της γεωργίας της ΕΕ ώστε να καταστεί βιώσιμη και να διασφαλιστούν υψηλά πρότυπα καλής διαβίωσης των ζώων, σύμφωνα με την οικολογική και κλιματική μετάβαση, με την ελαχιστοποίηση της χρήσης ορυκτών και χημικών εισροών και αντιβιοτικών· τονίζει ότι η γεωργία θα πρέπει να συμβάλλει στην προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·
56. θεωρεί ότι, λόγω των πιθανών κοινωνικοοικονομικών επιπτώσεων, είναι επιτακτική ανάγκη οι γεωργοί να λαμβάνουν στήριξη, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής στήριξης, και κατάρτιση σε σχέση με τη μετάβαση σε βιώσιμα γεωργικά συστήματα για την προώθηση αγροοικολογικών και άλλων καινοτόμων βιώσιμων πρακτικών· τονίζει, εν προκειμένω, τη σημασία της διασφάλισης σαφώς καθορισμένης και επαρκούς χρηματοδοτικής στήριξης, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, για την επίτευξη αυτών των στόχων, και καλεί, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ και τις πράσινες συνιστώσες της για τους σκοπούς αυτούς, αναπτύσσοντας παράλληλα επωφελείς για όλους λύσεις για την προστασία της βιοποικιλότητας·
57. καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει μια στρατηγική για τη στήριξη των τοπικών αλυσίδων αξίας για την επίτευξη των προτεινόμενων στόχων και τονίζει ότι οι γεωργικές επιχειρήσεις μικρής κλίμακας χρειάζονται ειδική στήριξη για να συμβάλουν στη στρατηγική·
58. εκφράζει την ικανοποίησή του για την αναγνώριση της βιολογικής γεωργίας ως ισχυρής συνιστώσας στην πορεία της ΕΕ προς πιο βιώσιμα συστήματα τροφίμων, όσον αφορά τις ανησυχίες για την βιοποικιλότητα, αλλά και για την επίτευξη των στόχων δημόσιας πολιτικής για οικονομική ανάπτυξη, απασχόληση στις αγροτικές περιοχές, προστασία του περιβάλλοντος και δράση για το κλίμα· τονίζει τη σημασία που έχει για την αύξηση της υιοθέτησης βιολογικών μεθόδων καλλιέργειας το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για τη βιολογική γεωργία·
59. υπογραμμίζει ότι η ανάπτυξη της παραγωγής βιολογικών τροφίμων πρέπει να συνοδεύεται από εξελίξεις και μέτρα με γνώμονα την αγορά και την αλυσίδα εφοδιασμού, που τονώνουν τη ζήτηση για βιολογικά τρόφιμα, μεταξύ άλλων μέσω δημόσιων συμβάσεων και ευρέος φάσματος μέτρων προώθησης, έρευνας, καινοτομίας, κατάρτισης και μεταφοράς επιστημονικών γνώσεων, με στόχο τη στήριξη της σταθερότητας της αγοράς βιολογικών προϊόντων και της δίκαιης αμοιβής των γεωργών και την προώθηση μέτρων στήριξης των νέων σε ηλικία γεωργών· τονίζει την ανάγκη να αναπτυχθεί ολόκληρη η αλυσίδα βιολογικών τροφίμων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η τοπική μεταποίηση και διανομή των βιολογικών προϊόντων της ΕΕ·
60. σημειώνει ότι τα κράτη μέλη θα συμβάλουν με διαφορετικό τρόπο σε αυτούς τους πανευρωπαϊκούς στόχους αναλόγως του επιπέδου ανάπτυξης του βιολογικού τομέα τους και για τούτο ζητεί τον καθορισμό εθνικών στόχων· επισημαίνει ότι αυτοί οι στόχοι δεν θα επιτευχθούν χωρίς ισχυρή οικονομική στήριξη, επαρκή εκπαιδευτικά προγράμματα και συμβουλευτικές υπηρεσίες· καλεί τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν τα δικά τους στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ αναλόγως, και την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι αυτά τα στρατηγικά σχέδια ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις·
61. υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να ενθαρρυνθούν η συλλογική προσέγγιση και η αξιοποίηση του πολλαπλασιαστικού της αποτελέσματος, για την προώθηση των δράσεων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα, και καλεί την Επιτροπή να προωθήσει και να στηρίξει συνεταιριστικές επιχειρήσεις, όπως είναι οι αγροδιατροφικοί συνεταιρισμοί, στην υλοποίηση μέτρων για την προστασία της βιοποικιλότητας με συλλογικό τρόπο·
62. τονίζει τον καίριο ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η ΚΓΠ στην προστασία και την προώθηση της βιοποικιλότητας των γεωργικών γαιών, μαζί με άλλες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η ΚΓΠ δεν υπήρξε αποτελεσματική όσον αφορά την αναστροφή της μείωσης της βιοποικιλότητας επί δεκαετίες· υπενθυμίζει ότι η παραγωγικότητα και η ανθεκτικότητα της γεωργίας εξαρτώνται από τη βιοποικιλότητα, η οποία είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας των επισιτιστικών μας συστημάτων και της επισιτιστικής ασφάλειας· θεωρεί ότι οι μικρές αλλαγές που επέφεραν οι διάφορες μεταρρυθμίσεις της ΚΓΠ δεν έστειλαν ισχυρό μήνυμα στους γεωργούς να αλλάξουν τις πρακτικές τους, και θεωρεί ότι απαιτούνται σημαντικές αλλαγές με βάση την πείρα και τις προβλέψεις σχετικά με τις κρίσεις του κλίματος και της βιοποικιλότητας·
63. επαναλαμβάνει ότι η ΚΓΠ θα πρέπει να συνάδει πλήρως με τους αυξημένους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα στρατηγικά σχέδια της ΚΓΠ για την υλοποίηση των στόχων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και της στρατηγικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο», μεταξύ άλλων για την περαιτέρω ενσωμάτωση φιλικών προς τη βιοποικιλότητα και αγροοικολογικών προσεγγίσεων, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να θέσουν φιλόδοξες βάσεις για τη βιωσιμότητα και τη βιοποικιλότητα κατά τον καθορισμό των προτύπων αιρεσιμότητας και να διασφαλίσουν τη φιλόδοξη και ταχεία ανάπτυξη και υιοθέτηση μέτρων, ιδίως οικολογικών προγραμμάτων και γεωργοπεριβαλλοντικών και κλιματικών μέτρων· τονίζει ότι θα πρέπει να διατεθούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για την αποκατάσταση· καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τις συστάσεις της Επιτροπής για τους σκοπούς αυτούς·
64. καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία μέτρα όσον αφορά τα χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας, ιδίως στο πλαίσιο των στρατηγικών τους σχεδίων για την ΚΓΠ, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα φράκτες ή ζώνες ανάσχεσης, που θα πρέπει επίσης να αποσκοπούν στην προώθηση της οικολογικής διασυνδεσιμότητας μεταξύ οικοτόπων και στη δημιουργία πράσινων διαδρόμων·
65. τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί το πλαίσιο παρακολούθησης στο πλαίσιο της ΚΓΠ, μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης πιο αξιόπιστων δεικτών για τη μέτρηση των επιπτώσεών της· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει ανεξάρτητη αξιολόγηση του συνολικού αναμενόμενου αντικτύπου τους μετά την έγκριση των εθνικών στρατηγικών σχεδίων· καλεί την Επιτροπή, στις περιπτώσεις που η ανάλυση αυτή θεωρεί ανεπαρκείς τις προσπάθειες για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, να αναλάβει κατάλληλη δράση, όπως να ζητήσει από τα κράτη μέλη να τροποποιήσουν τα στρατηγικά τους σχέδια ή να αναθεωρήσουν τον κανονισμό για το στρατηγικό σχέδιο της ΚΓΠ στο πλαίσιο της ενδιάμεσης επανεξέτασης·
66. υπογραμμίζει τη σημασία των ισορροπημένων διατροφικών συνηθειών· θεωρεί ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να διευκολύνουν την υιοθέτηση υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, θεσπίζοντας παράλληλα κατάλληλα μέτρα για την παροχή βοήθειας στους γεωργούς κατά τη μετάβαση αυτή, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την ανάγκη διασφάλισης της οικονομικής βιωσιμότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων της ΕΕ·
67. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η γεωργική παραγωγή και κατανάλωση επικεντρώνονται όλο και περισσότερο σε περιορισμένο φάσμα γεωργικών καλλιεργειών, και εντός αυτών, σε περιορισμένες ποικιλίες και γονότυπους· υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση και η διατήρηση της γενετικής ποικιλότητας μέσω φυσικών μέσων είναι ζωτικής σημασίας για την προώθηση της πολυμορφίας των γεωργικών οικοσυστημάτων και τη διατήρηση των τοπικών γενετικών πόρων, ιδίως ως αποθετήριο λύσεων για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών και κλιματικών προκλήσεων· υπογραμμίζει τη σημασία της χρήσης τοπικών ειδών και ποικιλιών που ανταποκρίνονται καλύτερα στα τοπικά οικοσυστήματα·
68. καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει κατά πόσον η ανάπτυξη της λογιστικής καταγραφής του φυσικού κεφαλαίου μπορεί να περιορίσει και να εξορθολογίσει την εκμετάλλευση και τον αντίκτυπο στα οικοσυστήματα και, συνακόλουθα, να συμβάλει στην ανάσχεση και αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας· εκφράζει, ωστόσο, επιφυλάξεις σχετικά με τη σκοπιμότητα της ακριβούς ποσοτικής μέτρησης της αξίας της φύσης και τονίζει ότι η φύση έχει εγγενή αξία· καλεί, στο πλαίσιο αυτό, την Επιτροπή να παράσχει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δυνητική διεθνή πρωτοβουλία λογιστικής για το φυσικό κεφάλαιο·
69. καλεί τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα αναγκαία μέτρα στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδίων τους για την ΚΓΠ για την προώθηση περιοχών πλούσιων σε βιοποικιλότητα και χαρακτηριστικών τοπίου, με στόχο την επίτευξη έκτασης τουλάχιστον 10 % περιοχών υψηλής ποικιλομορφίας επωφελών για τη βιοποικιλότητα, όπως για παράδειγμα θαμνοστοιχίες, ζώνες ανάσχεσης, περιοχές στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται χημικές ουσίες και εκτάσεις προσωρινής αγρανάπαυσης, καθώς και εκτεταμένες γεωργικές εκτάσεις που προορίζονται για τη βιοποικιλότητα σε μακροπρόθεσμη βάση, και προώθηση της διασυνδεσιμότητας μεταξύ οικοτόπων και της δημιουργίας πράσινων διαδρόμων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το δυναμικό της βιοποικιλότητας·
70. σημειώνει ότι η παραγωγή γούνας, η οποία περιλαμβάνει τον περιορισμό χιλιάδων μη εξημερωμένων ζώων παρόμοιου γονότυπου σε μικρή απόσταση μεταξύ τους σε συνθήκες που προκαλούν χρόνια υπερένταση, πιθανότατα υποβαθμίζει σημαντικά την σωστή διαβίωση των ζώων και αυξάνει την ευαισθησία τους σε μολυσματικές νόσους όπως ζωονόσους, όπως συνέβη με τη νόσο COVID-19 στα μινκ·
71. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η δέσμευση της ΕΕ για πλήρη σεβασμό των μέγιστων βιώσιμων αποδόσεων (ΜΒΑ) έως το 2020, που αποτελεί βασικό στόχο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ), δεν έχει επιτευχθεί· τονίζει ότι όλοι οι ιχθυοπληθυσμοί θα πρέπει να αποκατασταθούν σε επίπεδα ανώτερα εκείνων που είναι σε θέση να εξασφαλίσουν τη ΜΒΑ, με παράλληλη τήρηση της αρχής της προφύλαξης, ώστε να διασφαλίζεται ότι παρουσιάζουν κατανομή πληθυσμιακής ηλικίας και μεγέθους που είναι ενδεικτική ενός υγιούς αποθέματος· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για την πλήρη αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων και των ιχθυαποθεμάτων με σεβασμό της ΜΒΑ, χρησιμοποιώντας χωρίς καθυστέρηση μια οικοσυστημική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας, να βελτιώσουν την επιλεκτικότητα και την επιβίωση των ειδών που δεν αποτελούν στόχο της αλιείας και να μειώσουν τον αντίκτυπο της αλιείας στα θαλάσσια οικοσυστήματα κατά την εφαρμογή αυτής της προσέγγισης, μεταξύ άλλων περιορίζοντας πρακτικές ή χρήσεις που έχουν αρνητικές επιπτώσεις·
72. υπενθυμίζει επίσης ότι, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό για τα τεχνικά μέτρα(77), η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020 και δύναται να προτείνει μέτρα σε περιπτώσεις που υπάρχουν στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι οι σκοποί και οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί·
73. καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει την υποβάθμιση, τον ευτροφισμό και την οξίνιση των ωκεανών, μέσω της παρουσίασης ενός φιλόδοξου σχεδίου δράσης για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων· θεωρεί ότι θα πρέπει να εγκριθούν όλα τα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας, για τη μείωση των δυνητικών αρνητικών επιπτώσεων των οικονομικών και άλλων δραστηριοτήτων στους θαλάσσιους οικοτόπους·
74. τονίζει τη σημασία της δημιουργίας περιοχών αποκατάστασης των ιχθυαποθεμάτων ή ζωνών απαγόρευσης της αλιείας, ώστε να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση των ιχθυοπληθυσμών, μεταξύ άλλων σε περιοχές γονιμοποίησης και αναπαραγωγής· τονίζει τη σημασία της απαγόρευσης όλων των αλιευτικών και άλλων εξαγωγικών δραστηριοτήτων σε ζώνες απαγόρευσης της αλιείας·
75. υποστηρίζει σθεναρά τον στόχο της μηδενικής ανοχής της παράνομης, λαθραίας και άναρχης (ΠΛΑ) αλιείας· επισημαίνει ότι η ΠΛΑ έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στην κατάσταση των αποθεμάτων, στα θαλάσσια οικοσυστήματα, στη βιοποικιλότητα και στην ανταγωνιστικότητα των αλιέων της ΕΕ· ζητεί μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της εμπορικής και της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ΠΛΑ·
76. καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει μια προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα για όλους τους παράγοντες απώλειας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, η οποία θα λαμβάνει υπόψη την πίεση της αλιείας στα αποθέματα, τη βιοποικιλότητα και τα θαλάσσια οικοσυστήματα, αλλά και άλλους παράγοντες όπως η ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η ναυτιλία και οι παράκτιες και παράκτιες χρήσεις, μεταξύ άλλων μέσω εκτιμήσεων των επιπτώσεων στο οικοσύστημα όλων των αλιευτικών και άλλων θαλάσσιων δραστηριοτήτων, λαμβάνοντας υπόψη την ικανότητα των οικοσυστημάτων να συμβάλλουν στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτήν και στις αλληλεπιδράσεις θηρευτών·
77. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την προώθηση της ανάπτυξης και της εφαρμογής μεθόδων για την καλύτερη καλή μεταχείριση των αλιευμάτων κατά την αλίευση, την εκφόρτωση και τη θανάτωση, με βάση τα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία·
78. θεωρεί σημαντικό να διασφαλιστεί ότι οι πρακτικές ιχθυοκαλλιέργειας είναι βιώσιμες και βασίζονται σε υψηλό επίπεδο καλής μεταχείρισης των ιχθύων· πιστεύει ότι η παραγωγή υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να βασίζεται σε βιώσιμες μεθόδους παραγωγής, όπως οι εκτατικές μέθοδοι και η χρήση φυκών, δίθυρων, συστημάτων καλλιέργειας σε λίμνες και υδατοκαλλιεργειών λιμνοθαλασσών, που μπορούν να παρέχουν σημαντικές λειτουργίες και υπηρεσίες οικοσυστήματος, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης των υγροτόπων, και να μειώνουν την πίεση που ασκείται στους πόρους και τη βιοποικιλότητα, πέραν της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και της παροχής διατροφής· εκφράζει την ανησυχία του για την αλίευση ιχθύων με μοναδικό σκοπό τη σίτιση σαρκοφάγων εκτρεφόμενων ιχθύων και θεωρεί ότι αυτή η πρακτική αλίευσης θα πρέπει να καταργηθεί σταδιακά και να αντικατασταθεί από βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις· τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι οι διοικητικές διαδικασίες που σχετίζονται με την υδατοκαλλιέργεια είναι σαφείς και μπορούν να εφαρμοστούν πλήρως· ζητεί από την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τις κατευθυντήριες γραμμές της σχετικά με την υδατοκαλλιέργεια και τις περιοχές Natura 2000, εάν χρειαστεί·
79. σημειώνει με ανησυχία ότι η εκτεταμένη φυσική διατάραξη του θαλάσσιου βυθού συνεχίζεται στα παράκτια ύδατα της ΕΕ, ιδίως ως αποτέλεσμα της αλιείας με τράτες βυθού(78), η οποία έχει χαρακτηριστεί από τον FAO ως ο τύπος εργαλείων που συμβάλλει περισσότερο στα ετήσια επίπεδα απορρίψεων και έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στον βυθό, ανάλογα με την αλιεία και τις ιδιαιτερότητες των αλιευτικών περιοχών(79)· υπενθυμίζει ότι οι τράτες βυθού είναι ένας από τους συνηθέστερους τύπους αλιευτικών εργαλείων στην ΕΕ(80)· υπενθυμίζει την υφιστάμενη απαίτηση να τεθεί τέρμα στην αλιεία με εργαλεία που έρχονται σε επαφή με βυθό σε βάθος κάτω των 400 μέτρων σε περιοχές όπου είναι γνωστό ή ενδέχεται να υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 2016/2336(81), μεταξύ άλλων και σε σχέση με τα θαλάσσια όρη· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή, μετά από τους περιορισμούς στη Μεσόγειο(82), να περιορίσει, όπου είναι αναγκαίο για την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων, τη χρήση τράτας βυθού και σε άλλες παράκτιες περιοχές, μεταξύ άλλων στο επικείμενο σχέδιο δράσης της για τη διατήρηση των αλιευτικών πόρων και την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, προκειμένου να διασφαλιστούν οι πλέον βιώσιμες και λιγότερο επιζήμιες πρακτικές·
80. τονίζει ότι τα σχέδια διαχείρισης της αλιείας θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα αποτελέσματα επιστημονικών μελετών σχετικά με τον αντίκτυπο των αλιευτικών πρακτικών στα είδη, τα ενδιαιτήματα, τη βιοποικιλότητα των ωκεανών και τα θαλάσσια περιβάλλοντα, και να συμβάλλουν με λύσεις για την επίλυση των αρνητικών επιπτώσεων που έχουν εντοπιστεί, συμπεριλαμβανομένου του περιορισμού της χρήσης τους ή της εισαγωγής νέων τεχνικών λύσεων μετριασμού· τονίζει περαιτέρω ότι τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα ευαίσθητων ειδών θα πρέπει να εξαλειφθούν ή να μειωθούν σε επίπεδο που να επιτρέπει την πλήρη αποκατάσταση και ότι θα πρέπει να ελαχιστοποιηθεί η ζημία στους οικοτόπους του θαλάσσιου βυθού·
81. καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει ορισμό των υπερτρατών και να εξετάσει το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για τον περιορισμό των δραστηριοτήτων τους στα ύδατα της ΕΕ, ιδίως για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων τους σε προστατευόμενες περιοχές·
82. θεωρεί απαραίτητη την καθιέρωση καλής συνεργασίας με τρίτες χώρες, ιδίως με γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της παρακολούθησης των αλιευτικών πόρων σε μη ενωσιακά ύδατα με ισοδύναμο τρόπο, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα υγιές οικοσύστημα στα θαλάσσια ενδιαιτήματα πέραν των συνόρων·
83. υπενθυμίζει ότι η ΚΑλΠ και ο κανονισμός για τον έλεγχο της αλιείας(83) παρέχουν στην ΕΕ ένα κανονιστικό πλαίσιο με ειδικά εργαλεία για την αλιεία· εκφράζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η κοινωνικοοικονομική βιωσιμότητα των αλιέων που επηρεάζονται από τη μετάβαση σε οικολογικές πρακτικές στο πλαίσιο της γαλάζιας οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των συναφών αναγκών κατάρτισης· τονίζει ότι είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για τους σκοπούς αυτούς από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας, Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας και το πρόγραμμα «Ορίζων Ευρώπη»·
84. ζητεί από το Συμβούλιο να δημοσιοποιεί προορατικά όλα τα έγγραφα που σχετίζονται με τους εγκριθέντες κανονισμούς για τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα, σύμφωνα με τη σύσταση του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή στην υπόθεση 640/2019/FP·
85. συνιστά τη συνεχή συλλογή δεδομένων προκειμένου να αξιολογούνται καλύτερα τα κριτήρια βιωσιμότητας και να αποτρέπεται ο καθορισμός αλιευτικών ζωνών όπου διαπιστώνεται ότι υπάρχουν ευπαθή θαλάσσια οικοσυστήματα·
86. επιμένει ότι η προτεραιότητα για τις προστατευόμενες περιοχές πρέπει να είναι η διατήρηση και η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και ότι καμία δραστηριότητα στις περιοχές αυτές δεν θα πρέπει να υπονομεύει αυτόν τον στόχο· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν τις επιβλαβείς ανθρώπινες δραστηριότητες εντός των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι στα εθνικά θαλάσσια χωροταξικά σχέδια λαμβάνεται υπόψη η ευαισθησία των ειδών και των οικοτόπων στις ανθρώπινες πιέσεις σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές·
87. υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης και της αποτελεσματικής εφαρμογής των υφιστάμενων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, ιδίως στα κομβικά σημεία βιοποικιλότητας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να καταρτίσουν, κατά προτεραιότητα, ειδικά σχέδια διαχείρισης για τις περιοχές αυτές, καθορίζοντας σαφείς στόχους διατήρησης και αποτελεσματικά μέτρα παρακολούθησης, επιτήρησης και ελέγχου· καλεί, ειδικότερα, τα κράτη μέλη να επιταχύνουν την ανάπτυξη και την υποβολή κοινών συστάσεων για τη διαχείριση της αλιείας στις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές τους δυνάμει του άρθρο 11 της ΚΑλΠ· θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθούν πλήρως υπόψη οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα θαλάσσια είδη· καλεί επίσης την Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, να προτείνει κριτήρια και κατευθυντήριες γραμμές για τον κατάλληλο διαχειριστικό σχεδιασμό των καθορισμένων θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών, μεταξύ άλλων και στους οικολογικούς διαδρόμους, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις, και να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών·
88. καλεί την Επιτροπή να υπολογίζει τις θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (ΠΘΠ) στους διεθνείς στόχους μόνο μετά την κατάλληλη διαχείρισή τους·
89. θεωρεί ότι οι νέες ΠΘΠ θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο πλαίσιο του Natura 2000 και να προωθήσουν την οικολογική συνδεσιμότητα·
90. τονίζει ότι, όταν είναι επιτυχείς, οι ΠΘΠ προσφέρουν σημαντικά κοινωνικοοικονομικά οφέλη, ιδίως για τις παράκτιες κοινότητες και τον τομέα της αλιείας και του τουρισμού, και ότι οι ΠΘΠ μπορούν να επιτελούν βασικές οικολογικές λειτουργίες για την αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων και να βελτιώνουν την ανθεκτικότητά τους·
91. υπογραμμίζει ότι η νέα δασική στρατηγική της ΕΕ πρέπει να ευθυγραμμιστεί και να συνάδει με τον ευρωπαϊκό νόμο για το κλίμα και τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· τονίζει την ανάγκη για μια ολιστική και συνεπή δασική στρατηγική της ΕΕ που θα ενισχύει τον πολυλειτουργικό ρόλο των δασών και του δασικού τομέα στην ΕΕ και θα προωθεί τα εκτεταμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη των δασών με πλήρη σεβασμό των κλιματικών και περιβαλλοντικών στόχων της ΕΕ· τονίζει την ανάγκη σαφούς ιεράρχησης της προστασίας και αποκατάστασης του κλίματος και της βιοποικιλότητας ως κεντρικών και αλληλένδετων στόχων στη νέα δασική στρατηγική της ΕΕ· ζητεί να συμπεριληφθούν στο σχέδιο αποκατάστασης της φύσης ειδικοί δεσμευτικοί στόχοι για την αποκατάσταση και την επακόλουθη προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, οι οποίοι θα πρέπει επίσης να ενσωματωθούν στη δασική στρατηγική της ΕΕ· θεωρεί ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές συνθήκες σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο·
92. επαναλαμβάνει τη θέση του, της 8ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με τη δασική στρατηγική της ΕΕ, σύμφωνα με την οποία η στρατηγική θα πρέπει να λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των εθνικών δασικών και αγροδασικών πολιτικών και των στόχων της ΕΕ σχετικά με τα δάση και τα αγροδάση, αναγνωρίζοντας τόσο την ανάγκη σεβασμού της εθνικής αρμοδιότητας όσο και την ανάγκη συμβολής στους ευρύτερους στόχους της ΕΕ· τονίζει, ως εκ τούτου, την ανάγκη, η δασική στρατηγική της ΕΕ να τηρεί την αρχή της επικουρικότητας και να αναγνωρίζει τις αρμοδιότητες της ΕΕ στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 191 ΣΛΕΕ η πολιτική της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος πρέπει να συμβάλλει, μεταξύ άλλων στόχων, στη διατήρηση, την προστασία και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και στη συνετή και ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων· υπενθυμίζει ότι τα δάση και η διαχείρισή τους επηρεάζονται από διάφορες πράξεις της ΕΕ·
93. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα περιβαλλοντικής προστασίας των δασών στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές τους·
94. τονίζει ότι η νέα δασική στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να προωθεί τη βιώσιμη διαχείριση των δασών και υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης της βιώσιμης διαχείρισης των δασών, με ισορροπημένο τρόπο, για την υγεία, για την ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και τη μακροβιότητα των δασικών οικοσυστημάτων και για τη διατήρηση του πολυλειτουργικού ρόλου των δασών· επισημαίνει ότι η διαφύλαξη και η βιώσιμη διαχείριση των δασών μας αποτελούν βασικά στοιχεία για τη γενική μας ευημερία, δεδομένου ότι φιλοξενούν δραστηριότητες δημόσιου συμφέροντος στους τομείς της αναψυχής, της υγείας και της εκπαίδευσης, και αναγνωρίζει ότι η αειφόρος διαχείριση των δασών προωθεί την προστασία της δασικής βιοποικιλότητας στην ΕΕ· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν δεσμευτεί να εφαρμόζουν τον ορισμό και τις αρχές της βιώσιμης διαχείρισης των δασών·
95. υπογραμμίζει τον ρόλο των δασών στη συμβολή στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ· θεωρεί ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην κυκλική και κλιμακωτή χρήση των δασικών και άλλων πόρων βιομάζας που δεν θέτει σε κίνδυνο την επιστημονικά τεκμηριωμένη δράση προστασίας και αποκατάστασης και τη δράση για το κλίμα· θεωρεί καλό παράδειγμα τη χρήση του ξύλου ως οικοδομικού υλικού·
96. τονίζει τη ζωτική σημασία των μέτρων γεωργοδασοκομίας και αναδάσωσης της ΚΓΠ και ενθαρρύνει τη συνέχιση των δασοκομικών μέτρων, σύμφωνα με τη δασική στρατηγική της ΕΕ·
97. υπογραμμίζει τη σημασία των ανθεκτικών και υγιών δασικών οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένης της πανίδας και της χλωρίδας, προκειμένου να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η υλοποίηση πολλαπλών υπηρεσιών οικοσυστημάτων που παρέχουν τα δάση, όπως βιοποικιλότητα, καθαρός αέρας, νερό, υγιή εδάφη, ξυλεία και μη ξυλώδεις πρώτες ύλες· τονίζει ότι η επίτευξη των στόχων της ΕΕ για το περιβάλλον, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα δεν θα καταστεί ποτέ δυνατή χωρίς πολυλειτουργικά, υγιή και αειφόρου διαχείρισης δάση και δασοκομία, με την εφαρμογή μιας μακροπρόθεσμης προοπτικής·
98. επισημαίνει την ανάγκη να σχεδιαστεί μια συνεκτική προσέγγιση που θα συνδυάζει την προστασία της βιοποικιλότητας και την προστασία του κλίματος σε έναν ακμάζοντα δασικό τομέα και μια βιώσιμη βιοοικονομία·
99. αναγνωρίζει τον ρόλο της χρήσης ξυλείας και προϊόντων ξυλείας από δάση βιώσιμης διαχείρισης, για τη μετάβαση προς μια ουδέτερη οικονομία CO2 και στην ανάπτυξη της κυκλικής βιοοικονομίας·
100. υπογραμμίζει την ανάγκη, οι κανόνες της ΕΕ για τη χρήση της βιομάζας στην παραγωγή ενέργειας να αναθεωρηθούν και να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και του ευρωπαϊκού νόμου για το κλίμα, ιδίως στο πλαίσιο της οδηγίας για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων του κανονισμού για την ταξινόμηση·
101. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δέσμευση να φυτευτούν τουλάχιστον τρία δισεκατομμύρια επιπλέον δέντρα στην ΕΕ· τονίζει ότι οι πρωτοβουλίες δενδροφύτευσης της ΕΕ θα πρέπει να βασίζονται σε σαφείς οικολογικές αρχές, την αναδάσωση, τη βιώσιμη αναδάσωση, τον οικολογικό προσανατολισμό των αστικών και περιαστικών περιοχών, την αποκατάσταση, την ενίσχυση της συνδεσιμότητας και τη γεωργοδασοκομία, σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες επιστημονικές γνώσεις· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι εν λόγω πρωτοβουλίες υλοποιούνται μόνο κατά τρόπο συμβατό και ευνοϊκό για τους στόχους βιοποικιλότητας, διασφαλίζοντας ότι η εν λόγω φύτευση δεν αντικαθιστά τα υφιστάμενα παλαιά δάση και τα δάση με βιοποικιλότητα, και συμβάλλοντας στη διασφάλιση της ανθεκτικότητας, της ποικιλότητας και της υγείας των δασών·
102. υπενθυμίζει τις θέσεις του που εκτίθενται αναλυτικά στο ψήφισμά του σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει επειγόντως πρόταση για ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ που θα βασίζεται σε υποχρεωτική δέουσα επιμέλεια η οποία θα διασφαλίζει ότι οι αλυσίδες αξίας είναι βιώσιμες και τα προϊόντα ή τα βασικά προϊόντα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ δεν προκαλούν ούτε προέρχονται από αποψίλωση, υποβάθμιση των δασών, μετατροπή ή υποβάθμιση του οικοσυστήματος ή παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· σημειώνει ότι ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο της ΕΕ θα πρέπει επίσης να επεκταθεί ώστε να καλύπτει και άλλα οικοσυστήματα με υψηλά αποθέματα άνθρακα και πλούσια βιοποικιλότητα εκτός από τα δάση, όπως τα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα, οι υγροβιότοποι, οι τυρφώνες και οι σαβάνες, προκειμένου να αποφευχθεί η μετατόπιση της πίεσης σε αυτά τα τοπία·
103. καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα δημιουργίας νομικού πλαισίου, πρωτίστως στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), που θα επιτρέπει την απαγόρευση του εμπορίου ορισμένων πρώτων υλών, προϊόντων και υπηρεσιών που θέτουν σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα·
104. τονίζει ότι το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της παραγωγής και κατανάλωσης στην ΕΕ θα πρέπει να μειωθεί επειγόντως προκειμένου να παραμείνει εντός των ορίων του πλανήτη· καλεί την Επιτροπή να προτείνει δεσμευτικούς στόχους της ΕΕ για το 2030, ώστε να μειωθούν σημαντικά τα αποτυπώματα υλικών και κατανάλωσης της ΕΕ και να τεθούν εντός των ορίων του πλανήτη έως το 2050(84)· υποστηρίζει την Επιτροπή στην υιοθέτηση μιας προσέγγισης βάσει του κύκλου ζωής για τη μέτρηση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος των προϊόντων και των οργανισμών· θεωρεί ότι η παραγωγή και η χρήση πλαστικών θα πρέπει να μειωθούν· θεωρεί ότι οι οικονομικές δραστηριότητες που επηρεάζουν και εκμεταλλεύονται τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητά τους θα πρέπει να ενσωματώνουν όλες τις πιθανές διασφαλίσεις ώστε να μετριάζονται οι αρνητικές επιπτώσεις τους στα οικοσυστήματα αυτά·
Κλιματική αλλαγή
105. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του εύρους των χερσαίων ειδών θα μειωθεί σημαντικά σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη από 1,5 έως 2 °C και ότι τα θαλάσσια είδη θα απειληθούν εξίσου, ιδίως δεδομένου ότι αυτές οι αυξήσεις της θερμοκρασίας θα ξεπεραστούν κατά πάσα πιθανότητα με τις τρέχουσες πορείες· επαναλαμβάνει, συνεπώς, την ανάγκη να αυξηθούν σημαντικά οι φιλοδοξίες της ΕΕ, με προτεραιότητα στις λύσεις που βασίζονται στη φύση και στις προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα για την επίτευξη των στόχων μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και των στρατηγικών προσαρμογής, και να αυξηθεί η προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων φυσικών καταβοθρών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ ως συμπληρωματικό μέτρο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου·
106. καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στην αφθονία και τη γεωγραφική κατανομή των ειδών, να λάβει υπόψη την αξιολόγηση αυτή κατά την εφαρμογή της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να βοηθήσει τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν τα αποτελέσματα στις εθνικές πολιτικές τους και στις μελλοντικές εκθέσεις βάσει των οδηγιών για τη φύση·
107. τονίζει τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζουν τα υγιή ωκεάνια οικοσυστήματα στην ανάσχεση και την αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας και στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής· ζητεί τη διατήρηση και αποκατάσταση των πλούσιων σε άνθρακα ωκεάνιων οικοτόπων προκειμένου να βελτιωθούν η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, η προστασία των ακτών και η ανθεκτικότητα των θαλάσσιων ειδών και της αλιείας στην κλιματική αλλαγή· ζητεί περαιτέρω την ένταξή τους σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές με αποτελεσματική διαχείριση·
108. καλεί την Επιτροπή, μετά την έγκριση του ευρωπαϊκού νόμου για το κλίμα(85) και λαμβάνοντας υπόψη τον σημαντικό ρόλο των φυσικών καταβοθρών άνθρακα στην επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας, να προτείνει έναν φιλόδοξο επιστημονικά τεκμηριωμένο στόχο της ΕΕ για το 2030 όσον αφορά την εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τις φυσικές καταβόθρες άνθρακα, ο οποίος θα πρέπει να συνάδει με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να ορίζεται στη νομοθεσία· υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι η ταχεία μείωση των εκπομπών πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα·
109. καλεί την Επιτροπή να υποβάλει το συντομότερο δυνατό ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης της ΕΕ για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων στόχων, το οποίο θα βελτιώνει τον συντονισμό και θα διασφαλίζει τη συνοχή, τη βιωσιμότητα και τις διασυνδέσεις για μελλοντικές δράσεις, και θα περιλαμβάνει δεσμεύσεις στο πλαίσιο του παγκόσμιου πλαισίου για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020, της συμφωνίας του Παρισιού, των εθνικά καθορισμένων συνεισφορών της και των ΣΒΑ· υπογραμμίζει τη σημασία του επίσημου συντονισμού, το συντομότερο δυνατόν, της παρακολούθησης, της υποβολής εκθέσεων και της επανεξέτασης των σχεδίων για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· επισημαίνει ότι τα ανθεκτικά και υγιή οικοσυστήματα είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν και ότι οι συνέργειες μεταξύ της βιοποικιλότητας και των πολιτικών για το κλίμα θα πρέπει να διασφαλιστούν στις δράσεις στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Κλίμα·
110. χαιρετίζει τη νέα στρατηγική της ΕΕ για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι οι δράσεις που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της στρατηγικής προσαρμογής θα πρέπει να ευθυγραμμίζονται πλήρως με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και με τα μέτρα για την πρόληψη και την ετοιμότητα έναντι φυσικών καταστροφών στο πλαίσιο του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της Ένωσης·
111. επιπλέον, υποστηρίζει προσεγγίσεις που βασίζονται στο οικοσύστημα, όπως ορίζονται στη ΣΒΠ, οι οποίες προσφέρουν μια ολιστική στρατηγική για την ολοκληρωμένη διαχείριση της γης, των υδάτων και των έμβιων πόρων, η οποία προωθεί τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση με δίκαιο τρόπο·
112. τονίζει ότι ο όρος «λύσεις που βασίζονται στη φύση» θα πρέπει να οριστεί καλύτερα και ότι ο ορισμός αυτός θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν διακυβεύονται η βιοποικιλότητα και η ακεραιότητα του οικοσυστήματος· ζητεί, συνεπώς, να αναπτυχθεί σαφέστερος ορισμός σε επίπεδο ΕΕ, και να χαραχτούν κατευθυντήριες γραμμές και εργαλεία για τη χρήση λύσεων που βασίζονται στη φύση, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η συνδεσιμότητα στη φύση, καθώς και τα οφέλη και οι συνέργειες μεταξύ της διατήρησης της βιοποικιλότητας και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτήν·
113. επισημαίνει ότι οι λύσεις που βασίζονται στη φύση εξακολουθούν να απουσιάζουν από πολλές εθνικές στρατηγικές για το κλίμα· πιστεύει ότι μια πολυμερής πλατφόρμα για λύσεις που βασίζονται στη φύση θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση των συνεργειών μεταξύ πολυμερών διεθνών συμβάσεων για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή και να στηρίξει την επίτευξη των ΣΒΑ·
Ρύπανση
114. επικροτεί τους στόχους της Επιτροπής για μείωση της χρήσης πιο επικίνδυνων και χημικών φυτοφαρμάκων κατά 50 % και των απωλειών θρεπτικών συστατικών από τα λιπάσματα κατά 50 %, με αποτέλεσμα τη μείωση της χρήσης λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 20 % έως το 2030, ενώ όλοι αυτοί οι στόχοι θα πρέπει να θεσπιστούν στη νομοθεσία και να αναθεωρηθούν για την περίοδο μετά το 2030 με σκοπό τη συνέχιση των μειώσεων και την ανάληψη μακροπρόθεσμων δεσμεύσεων· ζητεί την αποτελεσματική αξιολόγηση αυτών των στόχων με βάση συγκεκριμένα ορόσημα·
115. καλεί την Επιτροπή να καθορίσει σαφείς και φιλόδοξες γραμμές βάσης για τους εν λόγω στόχους και, από κοινού με τα κράτη μέλη, να καθορίσει για κάθε κράτος μέλος δίκαιες συνεισφορές στους στόχους σε επίπεδο ΕΕ, οι οποίες θα αντικατοπτρίζουν τα διαφορετικά σημεία εκκίνησης και τις διαφορετικές συνθήκες· επιμένει ότι κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να εφαρμόσει αυστηρά μέτρα για την επίτευξη των στόχων του·
116. αντιτίθεται στην επανέγκριση της δραστικής ουσίας γλυφοσάτη μετά την 31η Δεκεμβρίου 2022· καλεί όλα τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν τις σχετικές προπαρασκευαστικές εργασίες για να παράσχουν σε όλους τους γεωργούς βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις μετά την απαγόρευση της γλυφοσάτης·
117. υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2019 σχετικά με την ενωσιακή διαδικασία έγκρισης φυτοφαρμάκων(86) και αναμένει από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ανταποκριθούν χωρίς καθυστέρηση σε όλες τις εκκλήσεις του· καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει στην αναθεώρηση των μέτρων εφαρμογής του πλαισίου για τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα διατάξεις για τη στήριξη του στόχου μείωσης των φυτοφαρμάκων σε επίπεδο ΕΕ, για παράδειγμα με την ενίσχυση και αποσαφήνιση των περιβαλλοντικών κριτηρίων για τη χορήγηση πρόσβασης στην αγορά φυτοφαρμάκων· τονίζει ότι, όταν η EFSA καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν απαράδεκτες επιπτώσεις στο περιβάλλον, δεν θα πρέπει να χορηγείται απόφαση έγκρισης· καλεί την Επιτροπή να καταστήσει τα ρυθμιστικά δεδομένα κινδύνου πιο διαφανή και προσβάσιμα·
118. θεωρεί ότι η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 53 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2009(87) θα πρέπει να αποσαφηνιστεί και να εφαρμόζεται μόνο για υγειονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η εν λόγω παρέκκλιση χρησιμοποιείται για να υπονομεύσει την απαγόρευση όλων των χρήσεων τριών νεονικοτινοειδών σε εξωτερικούς χώρους·
119. καλεί την Επιτροπή να ολοκληρώσει ταχέως την αναθεώρηση της οδηγία 2009/128/ΕΚ σχετικά με την ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων(88), συμπεριλαμβανομένων των στόχων μείωσης των φυτοφαρμάκων, και να λάβει όλα τα μέτρα για να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη δεσμεύονται για την εφαρμογή της, μεταξύ άλλων στα εθνικά τους σχέδια δράσης·
120. σημειώνει ότι η ευρεία χρήση φυτοφαρμάκων οδηγεί σε ανθεκτικότητα στα φυτοφάρμακα, γεγονός το οποίο αποτελεί σημαντικό πρόβλημα που καθιστά τα φυτοφάρμακα λιγότερο αποτελεσματικά· επισημαίνει ότι η αυξημένη χρήση φυτοφαρμάκων και η εξάρτηση από αυτά συνεπάγεται υψηλό κόστος για τους γεωργούς· επισημαίνει ότι, για να αποφευχθούν η απώλεια βιοποικιλότητας και η ανθεκτικότητα στους επιβλαβείς οργανισμούς, θα πρέπει να ακολουθηθεί ιεραρχία δράσης, σύμφωνα με τις οκτώ αρχές της ολοκληρωμένης διαχείρισης επιβλαβών οργανισμών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα III της οδηγίας 2009/128/ΕΚ, σύμφωνα με τις οποίες τα χημικά φυτοφάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση·
121. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αξιολόγηση των επιπτώσεων των χημικών ουσιών στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα τείνει να υποτιμάται και να παραγνωρίζεται στην κοινωνικοοικονομική ανάλυση κατά τη διαδικασία αδειοδότησης στο πλαίσιο του REACH· εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχή χρήση και αδειοδότηση επικίνδυνων χημικών ουσιών με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή σε περιπτώσεις έλλειψης δεδομένων ασφάλειας σχετικά με περιβαλλοντικά τελικά σημεία· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο του ρόλου της ως διαχειριστή κινδύνου, να λάβει περισσότερο υπόψη τις επιπτώσεις των χημικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των χρόνιων και μακροπρόθεσμων επιπτώσεών τους, στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα·
122. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ίσα πρότυπα και αποτελεσματικούς ελέγχους στα γεωργικά προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες·
123. καλεί την Επιτροπή να επανεξετάσει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 396/2005 σχετικά με τα ανώτατα όρια καταλοίπων φυτοφαρμάκων(89), ώστε να συμπεριλάβει τους κινδύνους για την υγεία των ζώων και τους περιβαλλοντικούς κινδύνους ως κριτήρια της νομοθεσίας·
124. εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να συνεργαστεί με τα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη προκειμένου να διασφαλιστεί ότι, από την αρχή, τα εθνικά στρατηγικά σχέδια για τη γεωργία αντικατοπτρίζουν πλήρως τη φιλοδοξία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής «Από το αγρόκτημα στο πιάτο», η οποία περιλαμβάνει αυξημένο επίπεδο φιλοδοξίας για τη σημαντική μείωση της χρήσης και του κινδύνου των χημικών φυτοφαρμάκων, καθώς και της χρήσης λιπασμάτων και αντιβιοτικών· τονίζει τη σημασία της επίτευξης αυτών των στόχων με ολιστικούς και κυκλικούς τρόπους, όπως με υιοθετημένες αγροοικολογικές προσεγγίσεις, όπως η ολοκληρωμένη παραγωγή και η βιολογική γεωργία, συμπεριλαμβανομένης της αμειψισποράς· τονίζει επίσης τη συμβολή της γεωργίας ακριβείας, της ψηφιοποίησης και άλλων εργαλείων για τη μείωση και την αποδοτική χρήση των φυτοφαρμάκων, των λιπασμάτων και των θρεπτικών συστατικών·
125. τονίζει ότι, προκειμένου να μειωθεί η ανάγκη για φυτοφάρμακα και να επιτευχθεί περαιτέρω μείωση της χρήσης χημικών φυτοφαρμάκων και των συναφών κινδύνων, οι γεωργοί χρειάζονται περισσότερα συστήματα εναλλακτικών, αποτελεσματικών, οικονομικά προσιτών και περιβαλλοντικά ασφαλών λύσεων και μεθόδων προστασίας των καλλιεργειών· θεωρεί ότι αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει πιο δυναμική υιοθέτηση πολιτιστικών, φυσικών και βιολογικών τεχνικών ελέγχου, νέα φυτοφάρμακα χαμηλού κινδύνου και βιολογικά φυτοφάρμακα, αποτελεσματικότερες τεχνικές εφαρμογής που διευκολύνονται από εργαλεία όπως η ψηφιακή γεωργία και η γεωργία ακριβείας, επιδημιολογικά μοντέλα, ένα ευρύτερο και βελτιωμένο φάσμα επιλογών για ανθεκτικές ποικιλίες που απαιτούν λιγότερες εισροές, καθώς και ενισχυμένα συστήματα κατάρτισης και παροχής συμβουλών σε θέματα έρευνας και καινοτομίας, συμπεριλαμβανομένων των αγροοικολογικών γεωργικών πρακτικών·
126. υπογραμμίζει ότι οι τομείς της γεωργίας, της αλιείας και των δασών της ΕΕ διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία και την αποκατάσταση της φύσης και πρέπει να συμμετέχουν πλήρως στην εφαρμογή της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· τονίζει ότι τα μέτρα εφαρμογής θα πρέπει να συνοδεύονται από σαφώς καθορισμένη στήριξη, προγράμματα κατάρτισης και μια εργαλειοθήκη βιώσιμων, ασφαλών, αποτελεσματικών και οικονομικά προσιτών λύσεων και εναλλακτικών λύσεων, καθώς και πρόσβασης στις πλέον πρόσφατες γνώσεις, τεχνολογία και συμβουλευτικές υπηρεσίες· υπογραμμίζει, επιπλέον, τη συμβολή που μπορούν να έχουν τα θετικά κίνητρα και η ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών στην εφαρμογή της στρατηγικής·
127. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι στόχοι της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 αντικατοπτρίζονται πλήρως στην εφαρμογή της στρατηγικής «από το αγρόκτημα στο πιάτο», της στρατηγικής για τις χημικές ουσίες για τη βιωσιμότητα και στο επικείμενο σχέδιο δράσης μηδενικής ρύπανσης, το οποίο θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει τη φωτορύπανση και την ηχορύπανση, συμπεριλαμβανομένου του υποθαλάσσιου θορύβου· τονίζει τη σημασία της αντιμετώπισης της ρύπανσης στην πηγή ως προτεραιότητας, με παράλληλη διασφάλιση της χρήσης των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνολογιών·
128. καλεί την Επιτροπή να θέσει έναν φιλόδοξο στόχο μείωσης για το 2030 όσον αφορά τη χρήση τεχνητού φωτός σε εξωτερικούς χώρους και να προτείνει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να μειωθεί το τεχνητό φως τη νύχτα από τα κράτη μέλη·
129. τονίζει την ανάγκη η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 να περιλαμβάνει ειδικά μέτρα για τη μείωση της ρύπανσης με άμεσο αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα και την υγεία, όπως τα πλαστικά, τα μικροπλαστικά και η χημική ρύπανση· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την ταχεία εφαρμογή όλων των δράσεων του νέου σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία και της σχετικής νομοθεσίας·
Χωροκατακτητικά ξένα είδη
130. εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα χωροκατακτητικά ξένα είδη συνιστούν σοβαρή απειλή για το περιβάλλον, τα μέσα διαβίωσης και την επισιτιστική ασφάλεια και βλάπτουν αμετάκλητα τις προστατευόμενες περιοχές και τη βιοποικιλότητά τους, και ότι αυτό επιδεινώνεται από την κλιματική αλλαγή·
131. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ο κατάλογος των χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 6 % των χωροκατακτητικών ξένων ειδών που υπάρχουν στην ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να εντείνει τη δράση της και να διασφαλίσει ότι τα χωροκατακτητικά ξένα είδη που επηρεάζουν απειλούμενα είδη περιλαμβάνονται στον κατάλογο· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να βελτιώσει την πρόληψη με την καθιέρωση υποχρεωτικών εκτιμήσεων κινδύνου πριν από την πρώτη εισαγωγή μη αυτοχθόνων ειδών και με την πρόταση λευκών καταλόγων σε επίπεδο ΕΕ των ειδών που επιτρέπεται να εισάγονται, να διατηρούνται, να αναπαράγονται και να διατίθενται στο εμπόριο ως ζώα συντροφιάς βάσει επιστημονικής αξιολόγησης κινδύνου και οικολογικών χαρακτηριστικών στην ΕΕ το συντομότερο δυνατόν·
132. τονίζει ότι το εξωτικό εμπόριο ζώων συντροφιάς είναι ένας από τους κύριους τρόπους εισαγωγής των χωροκατακτητικών ξένων ειδών και ότι, πέραν αυτού, η εισαγωγή των χωροκατακτητικών ξένων ειδών συνδέεται επίσης με άλλους παράγοντες καταπόνησης, όπως οι χερσαίες και θαλάσσιες μεταφορές και τα θαλάσσια απορρίμματα· ζητεί την ανάπτυξη πρόσθετων μέτρων σε επίπεδο ΕΕ για την πρόληψη, τον έλεγχο και την εξάλειψη των χωροκατακτητικών ξένων ειδών, συμπεριλαμβανομένης της κατάρτισης ειδικών σχεδίων για τα είδη που απειλούνται σοβαρά με εξαφάνιση· τονίζει την ανάγκη για επαρκείς ανθρώπινους, τεχνικούς και οικονομικούς πόρους για τη στήριξη της πρόληψης και την παροχή βοήθειας στις πληγείσες περιοχές για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων και νεοεισαχθέντων χωροκατακτητικών ξένων ειδών·
133. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι μόνο ένα θαλάσσιο είδος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο χωροκατακτητικών ξένων ειδών ενωσιακού ενδιαφέροντος(90)· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει αυτόν τον δυσανάλογα χαμηλό αριθμό θαλάσσιων χωροκατακτητικών ξένων ειδών, προκειμένου να διασφαλιστεί η δέουσα ευθυγράμμιση με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1143/2014(91)·
Πλαίσιο χρηματοδότησης, ενσωμάτωσης και διακυβέρνησης
134. τονίζει ότι τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη της πρόληψης και της αποκατάστασης υπερβαίνουν το επενδυτικό κόστος· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει την αποτελεσματική ενσωμάτωση και θωράκιση της βιοποικιλότητας σε όλες τις δαπάνες και τα προγράμματα της ΕΕ βάσει της ταξινόμησης της ΕΕ· ζητεί την αποτελεσματική εφαρμογή της αρχής της «μη πρόκλησης σημαντικής ζημίας» στις δαπάνες και τα προγράμματα της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να παράσχει ολοκληρωμένη αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν τα 20 δισεκατομμύρια EUR ετησίως ως ελάχιστο απαιτούμενο για τη φύση ποσό, να υποβάλει αντίστοιχες προτάσεις για τον ετήσιο προϋπολογισμό της ΕΕ και να εξετάσει την ανάγκη για ένα ειδικό χρηματοδοτικό μέσο για τα ΔΕΔ-Ν· σημειώνει τη συμφωνία να ενσωματωθούν οι δαπάνες για τη βιοποικιλότητα στο 7,5 % από το 2024 και στο 10 % από το 2026 και μετά· θεωρεί ότι θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη τουλάχιστον του 10 % των ετήσιων δαπανών για τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου το συντομότερο δυνατόν από το 2021 και μετά· τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ της χρηματοδότησης για το κλίμα και τη βιοποικιλότητα· παροτρύνει τα κράτη μέλη να συμπεριλάβουν δράσεις για τη βιοποικιλότητα στα σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας· επιμένει ότι οι δαπάνες της ΕΕ που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα θα πρέπει να παρακολουθούνται σύμφωνα με μια αποτελεσματική, διαφανή και ολοκληρωμένη μεθοδολογία που θα καθοριστεί από την Επιτροπή, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο·
135. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αξιολογήσουν έως το 2022 ποιες επιδοτήσεις είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον, με σκοπό τη σταδιακή κατάργησή τους χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση· ζητεί τον αναπροσανατολισμό των οικονομικών κινήτρων προς θετικές για τη βιοποικιλότητα επενδύσεις και φορολογικά συστήματα προς την κατεύθυνση της αυξημένης χρήσης της περιβαλλοντικής φορολογίας και των περιβαλλοντικών εσόδων·
136. υπενθυμίζει τη δέσμευση της ΕΕ να εκπληρώσει τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να θέσουν τέλος σε όλες τις έμμεσες και άμεσες επιδοτήσεις για τα ορυκτά καύσιμα το συντομότερο δυνατόν και το αργότερο έως το 2025·
137. θεωρεί ότι η σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων και άλλων επιζήμιων για το περιβάλλον επιδοτήσεων θα πρέπει επίσης να υποστηριχθεί σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω της εμπορικής πολιτικής της ΕΕ και της πράσινης διπλωματίας, μεταξύ άλλων μέσω συμφωνίας για χάρτη πορείας με ορόσημα για κάθε εμπορικό εταίρο·
138. υπενθυμίζει ότι ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης έχει εκτιμήσει ότι οι κυβερνήσεις παγκοσμίως δαπανούν περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως για στήριξη που ενδέχεται να είναι επιβλαβής για τη βιοποικιλότητα, δηλαδή πέντε έως έξι φορές περισσότερες από τις συνολικές δαπάνες για τη βιοποικιλότητα(92)·
139. καλεί την Επιτροπή να παράσχει σαφείς κατευθυντήριες γραμμές και κίνητρα για την κινητοποίηση ιδιωτικής χρηματοδότησης για τη βιοποικιλότητα και την ευθυγράμμιση των επενδύσεων με τους στόχους της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να παράσχει ένα φιλόδοξο και μακρόπνοο πλαίσιο που θα ενσωματώνει νομοθετικά μέτρα και οικονομικά κίνητρα τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να στηρίξει την επίτευξη των σκοπών και των στόχων στο πλαίσιο της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, στο πλαίσιο της επικείμενης ανανεωμένης στρατηγικής για τη βιώσιμη χρηματοδότηση· καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για βιώσιμες εταιρικές συμβάσεις·
140. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη συνοχή της πολιτικής και να ευθυγραμμίσουν τις ενωσιακές και εθνικές πολιτικές με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· ζητεί επίσης να τηρούνται όλες οι αρχές των Συνθηκών σε όλες τις πολιτικές της ΕΕ, ιδίως η αρχή της προφύλαξης και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»·
141. τονίζει την ανάγκη για ένα νομικά δεσμευτικό πλαίσιο διακυβέρνησης της βιοποικιλότητας –έναν νόμο για τη βιοποικιλότητα– μετά από ολοκληρωμένη εκτίμηση επιπτώσεων που θα κατευθύνει την πορεία προς το 2050 μέσω μιας σειράς στόχων, συμπεριλαμβανομένων στόχων για το 2030 και τις δεσμεύσεις της COP15, και το οποίο θα θεσπίζει μηχανισμό παρακολούθησης με δείκτες SMART, εντός και πέραν των προστατευόμενων περιοχών· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για τον σκοπό αυτόν το 2022· τονίζει ότι η εξασφάλιση επαρκών ανθρώπινων και οικονομικών πόρων θα είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διακυβέρνηση·
142. καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο σύστασης ανεξάρτητης επιστημονικής ευρωπαϊκής ομάδας για τη βιοποικιλότητα ή παρόμοιου φορέα για την αξιολόγηση της συνοχής των μέτρων της ΕΕ με τη φιλοδοξία της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 και να υποβάλει σχετικές συστάσεις πολιτικής, αποφεύγοντας κάθε πιθανή επικάλυψη με τις πολιτικές του ΕΟΧ ή άλλων ενωσιακών και διεθνών φορέων·
143. υπενθυμίζει ότι το άρθρο 37 του Χάρτη αντικατοπτρίζει την αρχή της διασφάλισης της προστασίας του περιβάλλοντος στη νομοθεσία της ΕΕ· θεωρεί ότι το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον θα πρέπει να αναγνωρίζεται στον Χάρτη και ότι η ΕΕ θα πρέπει να ηγηθεί της πρωτοβουλίας για την αναγνώριση παρόμοιου δικαιώματος σε διεθνές επίπεδο·
Έρευνα, καινοτομία και εκπαίδευση
144. καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο των προγραμμάτων της ΕΕ για τη νεολαία, όπως η Ευρωπαϊκή Εθελοντική Υπηρεσία, και να δρομολογήσει ένα πρόγραμμα πράσινου Erasmus στο πλαίσιο του συνολικού προγράμματος Erasmus, επικεντρωμένο στην ανταλλαγή γνώσεων, φοιτητών και επαγγελματιών στον τομέα της αποκατάστασης και της διατήρησης·
145. τονίζει την ανάγκη για βαθύτερη κατανόηση της σύνθεσης της βιοποικιλότητας, των επιπτώσεών της στη λειτουργία των οικοσυστημάτων και της ανθεκτικότητας των οικοσυστημάτων· θεωρεί ότι τόσο η βασική όσο και η εφαρμοσμένη έρευνα για τη βιοποικιλότητα θα πρέπει να αυξηθούν και υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για τον σκοπό αυτό· ζητεί να συμπεριληφθεί η έρευνα για τη βιοποικιλότητα σε διάφορα ενωσιακά και εθνικά χρηματοδοτικά προγράμματα· επαναλαμβάνει τις εκκλήσεις του για ειδική αποστολή αφιερωμένη στη βιοποικιλότητα στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος της ΕΕ· υπογραμμίζει την ανάγκη για σημαντική αύξηση της χρηματοδότησης της δημόσιας έρευνας·
146. τονίζει τη σημασία της περαιτέρω έρευνας σχετικά με τις βιογεωγραφικές περιοχές και την ταξινόμηση των οργανισμών, καθώς και σχετικά με τις επιπτώσεις της αποψίλωσης των δασών και της απώλειας της βιοποικιλότητας σε βασικές υπηρεσίες όπως η παροχή τροφίμων· υπογραμμίζει την ανάγκη να βελτιωθούν οι γνώσεις σχετικά με τους δεσμούς μεταξύ της εμφάνισης ασθενειών, αφενός, και του νόμιμου και παράνομου εμπορίου άγριων ειδών, της διατήρησης και της υποβάθμισης των οικοσυστημάτων, αφετέρου·
147. πιστεύει ακράδαντα ότι θα πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα σχετικά με τους ωκεανούς, δεδομένου ότι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτοι· καλεί την Επιτροπή, στο πλαίσιο αυτό, να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη Δεκαετία Επιστήμης των Ωκεανών του ΟΗΕ και να ακολουθήσει τις συστάσεις της Αποστολής Starfish 2030: Αποκατάσταση των ωκεανών και των υδάτων μας· θεωρεί ότι θα πρέπει επίσης να παρέχεται χρηματοδότηση για τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων και τη βιοποικιλότητα·
148. ενθαρρύνει την έρευνα σχετικά με τη βιώσιμη γεωργική καινοτομία, τις τεχνολογίες και τις μεθόδους παραγωγής και τις πρακτικές για τους γεωργούς που βελτιώνουν τη βιοποικιλότητα και την υγεία των οικοσυστημάτων, συμπεριλαμβανομένων της ψηφιοποίησης, της βιώσιμης γεωργοδασοκομίας, των βιολογικών εναλλακτικών λύσεων χαμηλού κινδύνου αντί των χημικών φυτοφαρμάκων και της γεωργίας χωρίς φυτοφάρμακα·
149. θεωρεί ότι οι αυξημένες ερευνητικές προσπάθειες θα πρέπει επίσης να καλύπτουν τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις και τις ευκαιρίες των πολιτικών διατήρησης, της βιοποικιλότητας του εδάφους και της τήξης των παγετώνων και του μόνιμου παγετού·
150. εκφράζει την ικανοποίησή του για τη δημιουργία του Κέντρου Γνώσεων για τη Βιοποικιλότητα και του νέου Παρατηρητηρίου της ΕΕ για το έδαφος·
151. υπογραμμίζει τη σημασία της διάθεσης επαρκών πόρων για τη συλλογή δεδομένων και την ανάπτυξη δεικτών για τη στήριξη της δημιουργίας ικανοτήτων και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών στον τομέα της βιοποικιλότητας· αναγνωρίζει τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης, των μαζικών δεδομένων και της ΤΝ για τη βελτίωση της κατανόησης και των γνώσεών μας σχετικά με τη βιοποικιλότητα·
152. καλεί την Επιτροπή να στηρίξει τη συμμετοχή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στις προσπάθειες έρευνας και καινοτομίας για να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·
153. πιστεύει ότι η γνώση σχετικά με το περιβάλλον θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαίδευσης· υποστηρίζει τη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών και για εκπαιδευτικούς σκοπούς· Τονίζει ότι θα πρέπει να υποστηριχθούν οι συμμετοχικές επιστήμες και η ευαισθητοποίηση, μεταξύ άλλων για να καταδειχθεί στην κοινωνία η ανάγκη προστασίας και αποκατάστασης της βιοποικιλότητας·
Παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020, διεθνής δράση και διακυβέρνηση των ωκεανών
154. υπενθυμίζει τη θέση που εξέφρασε στο ψήφισμά του σχετικά με την COP15 για τη βιοποικιλότητα και την ανάγκη για μια πολυμερή δεσμευτική συμφωνία μετά το 2020, παρόμοια με τη συμφωνία του Παρισιού, για την ανάσχεση και την αντιστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2030, με στόχους και δείκτες SMART, ένα ισχυρό πλαίσιο εφαρμογής και έναν ανεξάρτητο, διαφανή και επιστημονικά τεκμηριωμένο μηχανισμό επανεξέτασης· πιστεύει ότι το 2021 αποτελεί ορόσημο για τη βιοποικιλότητα παγκοσμίως και ότι η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο παγκοσμίως και να ασκήσει πίεση για υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας, αντίστοιχο ή υπεράνω του δικού της, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβανομένων νομικά δεσμευτικών στόχων παγκόσμιας αποκατάστασης και προστασίας τουλάχιστον 30 % έως το 2030· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, τη δέσμευση του Συνασπισμού υψηλών φιλοδοξιών για τη φύση και τους ανθρώπους να προστατεύει το 30 % της ξηράς και της θάλασσας παγκοσμίως· υπογραμμίζει την ανάγκη στήριξης των χωρών χαμηλού εισοδήματος κατά την εφαρμογή αυτού του νέου πλαισίου· τονίζει τη σημασία της ανάληψης περαιτέρω δεσμεύσεων από τον ιδιωτικό τομέα για την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας·
155. καλεί την Επιτροπή να προωθήσει ενεργά φιλόδοξους και σαφείς μακροπρόθεσμους στόχους· επαναλαμβάνει τη θέση του ότι, στις διαπραγματεύσεις, η ΕΕ θα πρέπει ενδεχομένως να ζητήσει την προστασία του μισού πλανήτη έως το 2050(93)·
156. υποστηρίζει την ανάπτυξη διεθνούς συνθήκης για τις πανδημίες στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ) για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας σε μελλοντικές πανδημίες· επισημαίνει ότι μία από τις συστάσεις του εργαστηρίου της IPBES για τη βιοποικιλότητα και τις πανδημίες είναι η συγκρότηση ενός υψηλού επιπέδου διακυβερνητικού συμβουλίου για την πρόληψη της πανδημίας, το οποίο θα διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων, μεταξύ άλλων με την παροχή επιστημονικών πληροφοριών σχετικών με την πολιτική και τον συντονισμό του σχεδιασμού ενός πλαισίου παρακολούθησης, και θα θέσει τις βάσεις για πιθανούς στόχους που θα λειτουργήσουν στο σταυροδρόμι των τριών συμβάσεων του Ρίο· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προωθήσουν τη σύσταση ενός τέτοιου συμβουλίου στην COP15, το οποίο θα πρέπει να λειτουργεί σε συνέργεια με υφιστάμενους φορείς όπως η ΠΟΥ·
157. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ζητήσουν ειδική έκθεση της IPCC για τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή·
158. εκφράζει την ανησυχία του για τις νέες νομικές, περιβαλλοντικές προκλήσεις, προκλήσεις σχετικά με τη βιοασφάλεια και τη διακυβέρνηση που ενδέχεται να προκύψουν από την απελευθέρωση γενετικώς τροποποιημένων γονιδίων που οδηγούν οργανισμούς στο περιβάλλον, μεταξύ άλλων για λόγους διατήρησης της φύσης· αναγνωρίζει το αποτέλεσμα της ειδικής ομάδας τεχνικών εμπειρογνωμόνων της σύμβασης για τη βιολογική ποικιλότητα όσον αφορά τους γονιδιακούς οδηγούς και τα ζωντανά τροποποιημένα ψάρια(94), το οποίο εγείρει ανησυχίες σχετικά με τις δυσκολίες πρόβλεψης της συμπεριφοράς τους, εκτίμησης των κινδύνων και ελέγχου τους μετά την ελευθέρωση· σημειώνει ότι οι οργανισμοί γονιδιακής κίνησης θα μπορούσαν οι ίδιοι να καταστούν χωροκατακτητικά είδη· θεωρεί ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν πλήρως τα υλικά καθοδήγησης, τα εργαλεία και το πλαίσιο περιβαλλοντικής παρακολούθησης σε παγκόσμιο και ενωσιακό επίπεδο, καθώς επίσης σαφής παγκόσμια διακυβέρνηση και αποτελεσματικοί μηχανισμοί για τον έλεγχο και την αντιστροφή των επιπτώσεων των γονιδιακών οργανισμών, και ότι απαιτείται πρόσθετη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις στην υγεία, το περιβάλλον, τις οικολογικές, τις δεοντολογικές και άλλες επιπτώσεις των γονιδιακών οργανισμών για την καλύτερη κατανόηση των πιθανών επιπτώσεών τους· θεωρεί, συνεπώς, ότι δεν θα πρέπει να επιτρέπονται οι ελευθερώσεις γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που κινούν γονίδια, μεταξύ άλλων για λόγους προστασίας της φύσης, σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης(95)·
159. τονίζει τις δυνατότητες χρήσης της πράσινης διπλωματίας, της εμπορικής πολιτικής και της πολυμερούς δράσης για την προώθηση της προστασίας της βιοποικιλότητας εκτός Ευρώπης· εκφράζει την υποστήριξή του στην «Δεκαετία αποκατάστασης των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών» (2021-2031) και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενσωματώσουν αποτελεσματικά την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας σε όλες τις εξωτερικές δράσεις·
160. καλεί την Επιτροπή να ηγηθεί των προσπαθειών για μια διεθνή συμφωνία σχετικά με τη διαχείριση των φυσικών πόρων ώστε να παραμείνουν εντός των «πλανητικών ορίων» για τη χρήση φυσικών πόρων·
161. τονίζει ότι η υποβάθμιση και η πίεση στα οικοσυστήματα βλάπτει τις συνολικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και υπονομεύει την πρόοδο προς την επίτευξη των περισσότερων από τους ΣΒΑ του 2030, ιδίως δε των στόχων για εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας, για εξασφάλιση πρόσβασης σε ύδρευση και αποχέτευση, για επίτευξη επισιτιστικής ασφάλειας, για εξασφάλιση υγιούς διαβίωσης και για μείωση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών·
162. τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική υποβάθμιση αλληλεπιδρούν όλο και περισσότερο με τις κύριες αιτίες του εκτοπισμού των ανθρώπων, δεδομένου ότι οι πληθυσμοί εκτοπίζονται αναγκαστικά από τις οικίες τους λόγω των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και των καταστροφών· επισημαίνει ότι, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας της βιοποικιλότητας, οι κρίσεις αυτές θα πολλαπλασιαστούν τις επόμενες δεκαετίες, εκτός εάν αναληφθεί τώρα ταχεία και αποτελεσματική δράση· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να είναι έτοιμη για μετατοπίσεις και μετατοπίσεις λόγω της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και των καταστροφών λόγω της κλιματικής αλλαγής και αναγνωρίζει την ανάγκη λήψης κατάλληλων μέτρων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πληγέντων πληθυσμών·
163. καλεί την Επιτροπή να διευκολύνει, ειδικότερα, την ανάπτυξη ικανοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς γνώσεων, της ανταλλαγής τεχνολογίας και της κατάρτισης σε δεξιότητες για τις δικαιούχους χώρες προκειμένου να εφαρμόσουν τη ΣΒΠ, τη Σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση (CITES) και άλλες συμβάσεις και συμφωνίες που είναι απαραίτητες για την προστασία της βιοποικιλότητας στο πλαίσιο του Μηχανισμού Γειτονίας, Ανάπτυξης και Διεθνούς Συνεργασίας (ΜΓΑΔΣ) και της Βοήθειας για το Εμπόριο· επιμένει στην ανάγκη να ενισχυθούν τα προγράμματα συνεργασίας με τρίτες χώρες για τη διατήρηση της τοπικής βιοποικιλότητάς τους, συμπεριλαμβανομένου του διακοινοβουλευτικού διαλόγου, και να βοηθηθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες στην εφαρμογή τους· ζητεί επίσης να βελτιωθεί η κοινή διαχείριση των διασυνοριακών οικοσυστημάτων και των μεταναστευτικών οδών και ειδών και να μειωθούν οι δυνατότητες μεταφοράς των κινδύνων απώλειας της βιοποικιλότητας σε άλλα μέρη του κόσμου·
164. επικροτεί πρωτοβουλίες όπως το αφρικανικό «Μεγάλο Πράσινο Τείχος» και καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει παρόμοιες πρωτοβουλίες για άλλες περιοχές και να στηρίξει διεθνείς πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας σε ολόκληρο τον κόσμο, επεκτείνοντας παράλληλα τους βασικούς τομείς βιοποικιλότητας με στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των αναπτυσσόμενων χωρών στην κλιματική αλλαγή· θεωρεί ότι ο νέος ΜΓΑΔΣ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως σημαντικός μοχλός αλλαγής για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας παγκοσμίως· θεωρεί ότι στον νέο ΜΓΑΔΣ θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί σημαντική συνεισφορά του προϋπολογισμού για την αποκατάσταση και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, ως συμβολή στον συνολικό στόχο ενσωμάτωσης της βιοποικιλότητας·
165. πιστεύει ότι η γνώση των αυτοχθόνων και των τοπικών πληθυσμών είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική προστασία της βιοποικιλότητας και υπενθυμίζει ότι η ειδική έκθεση της IPCC για την κλιματική αλλαγή και τη γη αναγνωρίζει τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι αυτόχθονες πληθυσμοί και οι τοπικές κοινότητες στη διατήρηση του περιβάλλοντος· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τη διεθνή κοινότητα για να αναγνωρίσουν τη συμβολή τους στην προστασία της βιοποικιλότητας, να εγγυηθούν τα δικαιώματά τους και να στηρίξουν τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων· καλεί περαιτέρω τα κράτη μέλη να κυρώσουν χωρίς καθυστέρηση τη Σύμβαση του 1989 για τους αυτόχθονες και νομαδικούς πληθυσμούς της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) (Σύμβαση αριθ. 169 της ΔΟΕ)·
166. υποστηρίζει τις προσπάθειες του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις υποχρεώσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσον αφορά το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα· καλεί τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να υποστηρίξουν και να προαγάγουν την παγκόσμια εφαρμογή των αρχών πλαισίου του 2018 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον που παρουσίασε ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον· καλεί επίσης την ΕΕ να στηρίξει την πρωτοβουλία του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον σχετικά με τα περιβαλλοντικά δικαιώματα·
167. ενθαρρύνει την ΕΕ και τα κράτη μέλη να προωθήσουν την αναγνώριση της οικοκτονίας ως διεθνούς εγκλήματος βάσει του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ)·
168. εκφράζει ικανοποίηση για τις δεσμεύσεις της Επιτροπής να διασφαλίσει την πλήρη εφαρμογή και επιβολή των διατάξεων για τη βιοποικιλότητα σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ και να αξιολογήσει καλύτερα τις επιπτώσεις τους στη βιοποικιλότητα· επικροτεί ακόμη το γεγονός ότι η νέα εμπορική στρατηγική «απαιτεί στενότερη σύνδεση μεταξύ των εμπορικών και των εσωτερικών πολιτικών της ΕΕ» και αναγνωρίζει ότι «η διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτελεί παγκόσμια πρόκληση που απαιτεί παγκόσμια κινητοποίηση»(96)· υπογραμμίζει ότι η συμβολή του εμπορίου στη δραστική απώλεια βιοποικιλότητας έχει αντιμετωπιστεί ανεπαρκώς τόσο από τη δομή των υφιστάμενων συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ) όσο και από τους ισχύοντες κανόνες του ΠΟΕ· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να εξετάσει χωρίς καθυστέρηση συγκεκριμένα και ειδικά μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ δεν προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν απώλεια βιοποικιλότητας και ότι η εμπορική πολιτική της ΕΕ πρέπει να ευθυγραμμιστεί αποτελεσματικά με τη στρατηγική της για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·
169. καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι όλες οι νέες και μελλοντικές εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες είναι πλήρως συμβατές με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, τη Συμφωνία του Παρισιού, τις δεσμεύσεις της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα και τους ΣΒΑ, που περιλαμβάνουν δεσμευτικά και εκτελεστά κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων διασφαλίσεων και αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας επανεισαγωγής δασμών· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να προωθήσει παρόμοια μέτρα στις υφιστάμενες εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες·
170. τονίζει τη σημασία της συστηματικής συμπερίληψης, μαζί με την οικονομική και κοινωνική διάσταση, της διάστασης της βιοποικιλότητας σε όλες τις εκτιμήσεις επιπτώσεων στην αειφορία (SIA), οι οποίες πρέπει να ακολουθούν μεθοδολογία αρτιότερη από ό,τι στο παρελθόν, όπως προτείνεται από τις διαθέσιμες μελέτες της Επιτροπής, και να συνεκτιμούν με συνέπεια τα ζητήματα βιοποικιλότητας· ζητεί οι ΕΑΑ να πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διερευνητικής φάσης των μελλοντικών συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών και επενδύσεων· ζητεί αυτές να επικαιροποιούνται τακτικά κατά την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να εντοπίζονται, να αξιολογούνται και να αντιμετωπίζονται επαρκώς οι πιθανοί κίνδυνοι στη βιοποικιλότητα τόσο επιτόπια όσο και στο σύνολο της ΕΕ όσο το δυνατόν νωρίτερα, και να διαμορφώνονται οι σχετικές διμερείς δεσμεύσεις που περιγράφονται στις διαπραγματεύσεις·
171. καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι τα κεφάλαια για το εμπόριο και τη βιώσιμη ανάπτυξη περιλαμβάνουν χάρτη πορείας με συγκεκριμένες και επαληθεύσιμες δεσμεύσεις για τις οποίες θα σημειωθεί πρόοδος σε άλλα κεφάλαια· τονίζει τη σημασία της συστηματικής διενέργειας τακτικών εκ των υστέρων αξιολογήσεων βιωσιμότητας και εκτιμήσεων επιπτώσεων των εμπορικών συμφωνιών, ώστε να διασφαλίζεται η συνοχή με τις διεθνείς δεσμεύσεις της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα· καλεί την Επιτροπή να επικαιροποιήσει τα υφιστάμενα κεφάλαια των εμπορικών και επενδυτικών συμφωνιών χρησιμοποιώντας ενεργές και έγκαιρες ρήτρες επανεξέτασης για να διασφαλίσει την ευθυγράμμιση των υφιστάμενων ΣΕΣ με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία το συντομότερο δυνατόν, και να παρουσιάσει τα αποτελέσματα και τις προγραμματισμένες προσαρμογές της στο Κοινοβούλιο·
172. ζητεί, στο σχέδιο εντολής του για μελλοντικές συμφωνίες και κατά την επανεξέταση των υφιστάμενων συμφωνιών, το Συμβούλιο να καταστήσει τη ΣΒΠ ουσιαστικό στοιχείο των ΣΕΣ, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνηθούν υποχρεωτικοί μηχανισμοί επανεξέτασης των εθνικών στόχων· ζητεί από το Συμβούλιο να καταστήσει επίσης τη Σύμβαση CITES και τη Συμφωνία του Παρισιού ουσιώδη στοιχεία των ΣΕΣ, και να τονίσει την ανάγκη για αποτελεσματική εφαρμογή τους· τονίζει τη σημασία της επικείμενης μεταρρύθμισης του κανονισμού για το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή των πολυμερών συμβάσεων για τις κλιματικές και περιβαλλοντικές πτυχές που καλύπτονται από τον κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της ΣΒΠ·
173. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι τα εισαγόμενα προϊόντα πληρούν τα ίδια πρότυπα που απαιτούνται από τους ευρωπαίους παραγωγούς, προκειμένου να προστατευθούν το περιβάλλον και η βιοποικιλότητα, και να διασφαλιστεί ο σεβασμός των ανθρωπίνων και των εργασιακών δικαιωμάτων· τονίζει την ανάγκη να προωθηθούν ίσοι όροι ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και να ληφθούν μέτρα για την πρόληψη της πιθανής μετατόπισης των απωλειών βιοποικιλότητας στο εξωτερικό· καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις των εξαγωγών της ΕΕ και των μεθόδων παραγωγής τους στη βιοποικιλότητα·
174. καλεί την Επιτροπή να λάβει μέτρα για την απαγόρευση των εξαγωγών από την ΕΕ επικίνδυνων ουσιών που απαγορεύονται στην ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή του «μη βλάπτειν», τη Σύμβαση του Ρότερνταμ σχετικά με τη διαδικασία συναίνεσης μετά από ενημέρωση για ορισμένα επικίνδυνα χημικά προϊόντα και φυτοφάρμακα στο διεθνές εμπόριο και την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία·
175. υποστηρίζει τη βούληση της Επιτροπής να συζητήσει και να προωθήσει στις διεθνείς συζητήσεις για το εμπόριο και το περιβάλλον μια ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του ΠΟΕ που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα των μελών να αποκρίνονται αποτελεσματικά στις παγκόσμιες περιβαλλοντικές προκλήσεις, ιδίως την κλιματική αλλαγή και την προστασία της βιοποικιλότητας· πιστεύει, επιπλέον, ότι η ΕΕ θα πρέπει να εργαστεί για να συμπεριλάβει δεσμευτικά επίπεδα προστασίας της βιοποικιλότητας στις επικείμενες εργασίες για τη μεταρρύθμιση του ΠΟΕ· ενθαρρύνει την Επιτροπή να εξετάσει τη συμπερίληψη εμπειρογνωμοσύνης σχετικά με το εμπόριο και το περιβάλλον σε διαφορές που προκύπτουν από συγκρούσεις μεταξύ εμπορικών δεσμεύσεων και εξαιρέσεων για την προστασία του περιβάλλοντος· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την πρόταση αυτή στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της για το κλίμα και το εμπόριο στον ΠΟΕ· ζητεί μια ανεξάρτητη και εις βάθος ανάλυση των επιπτώσεων των υπόλοιπων διατάξεων του συστήματος επίλυσης διαφορών επενδυτή-κράτους και του συστήματος επενδυτικών δικαστηρίων στις εμπορικές συμφωνίες·
176. εκφράζει τη λύπη του για τα κενά στην εφαρμογή των κανονισμών της ΕΕ για την εμπορία άγριων ειδών, καθώς δεν καλύπτουν όλα τα κρίσιμα είδη και δεν παρέχουν την ίδια προστασία για τα ζώα που έχουν εκτραφεί σε αιχμαλωσία· καλεί την Επιτροπή να αντιμετωπίσει από κοινού το νόμιμο και παράνομο εμπόριο στο πλαίσιο της αναθεώρησης του σχεδίου δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών, το οποίο θα πρέπει να συνάδει πλήρως με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα για το 2030 και να λαμβάνει επαρκή χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας προς τρίτες χώρες και κέντρα διάσωσης άγριων ειδών και καταφύγια· καλεί επίσης την Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία που θα διασφαλίζει ότι απαγορεύεται η εισαγωγή, η μεταφόρτωση, η αγορά και η πώληση άγριων ειδών που αιχμαλωτίζονται, μεταποιούνται, μεταφέρονται ή πωλούνται κατά παράβαση της νομοθεσίας στη χώρα προέλευσης·
177. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ηγηθούν των προσπαθειών για τον τερματισμό του εμπορίου ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση και μελών τους· τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης στόχων SMART για τον σκοπό αυτό· επαναλαμβάνει την έκκλησή του για πλήρη και άμεση απαγόρευση σε ευρωπαϊκό επίπεδο του εμπορίου, της εξαγωγής ή της επανεξαγωγής εντός της ΕΕ και σε προορισμούς εκτός ΕΕ ελεφαντόδοντου(97), συμπεριλαμβανομένου του «πριν από τη σύναψη της σύμβασης» ελεφαντόδοντου, επισημαίνοντας παράλληλα ότι θα πρέπει να εξακολουθήσουν να επιτρέπονται περιορισμένες εξαιρέσεις για τις επιστημονικές εισαγωγές και εξαγωγές, για μουσικά όργανα που αποκτήθηκαν νόμιμα πριν από το 1975 και για το εμπόριο τεχνουργημάτων και αρχαιοτήτων προ του 1947, υπό την προϋπόθεση ότι συνοδεύονται από έγκυρο πιστοποιητικό, και ζητεί παρόμοιους περιορισμούς για άλλα απειλούμενα είδη, όπως οι τίγρεις και οι ρινόκεροι· ζητεί την εφαρμογή της απαγόρευσης αυτής χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση το 2021·
178. καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βοηθήσουν την παγκόσμια κοινότητα στην αντιμετώπιση των κινδύνων που συνδέονται με το εμπόριο και τις πωλήσεις άγριων ζώων· καλεί την Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τους ρυθμιστικούς διαλόγους που προβλέπονται στις ΣΕΣ για να προωθήσει αυστηρά υγειονομικά και φυτοϋγειονομικά πρότυπα της ΕΕ και την καλή μεταχείριση των ζώων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι μελλοντικών επιδημιών και πανδημιών· καλεί περαιτέρω την Επιτροπή να εξετάσει, εάν χρειαστεί, την έγκριση μορατόριουμ στις εισαγωγές άγριων ζώων ή άλλων ειδών από αναδυόμενα εστία λοιμωδών νόσων, προκειμένου να καθησυχαστούν τυχόν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια·
179. σημειώνει με βαθιά ανησυχία ότι η θαλάσσια ρύπανση από πλαστικά έχει δεκαπλασιαστεί από το 1980, επηρεάζοντας άμεσα τουλάχιστον 267 είδη και την ανθρώπινη υγεία· εκφράζει την ανησυχία του για τη ρύπανση που προκαλείται από τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά και για τον αντίκτυπό τους στη θαλάσσια βιοποικιλότητα· υπογραμμίζει την ανάγκη για συνέργειες μεταξύ του σχεδίου δράσης για την κυκλική οικονομία και της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030·
180. καλεί την ΕΕ να ηγηθεί των διαπραγματεύσεων για μια παγκόσμια συμφωνία σχετικά με τα πλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ωκεανών χωρίς πλαστική ύλη έως το 2030, με δεσμευτικούς στόχους·
181. λαμβάνει υπόψη την αποτυχία των μελών του ΠΟΕ να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις για τις επιδοτήσεις στον τομέα της αλιείας έως το τέλος του 2020· εκφράζει τη βαθιά λύπη του για την αποτυχία επίτευξης της δέσμευσης στο πλαίσιο των ΣΒΑ (ΣΒΑ 14.6) για σταδιακή κατάργηση των επιβλαβών αλιευτικών επιδοτήσεων έως το 2020· υποστηρίζει την έκκληση για μια παγκόσμια συμφωνία για την απαγόρευση των επιζήμιων επιδοτήσεων στον τομέα της αλιείας· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικότερο ρόλο στις διαπραγματεύσεις και καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διατάξεις για την αλιεία στις εμπορικές συμφωνίες συνάδουν με την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας·
182. τονίζει ότι οι ωκεανοί θα πρέπει να αναγνωριστούν σε διεθνές επίπεδο ως παγκόσμιος κοινός πόρος με σκοπό τη διασφάλιση της προστασίας τους· καλεί επίσης την ΕΕ να ασκήσει πιέσεις για την έγκριση μιας φιλόδοξης παγκόσμιας συνθήκης για τους ωκεανούς με σκοπό την προστασία της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας παγκοσμίως, κατά την επόμενη σύνοδο της Διακυβερνητικής Διάσκεψης για τη Βιοποικιλότητα πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας και για μια διακυβερνητική ομάδα για τους ωκεανούς·
183. τονίζει την ανάγκη να επιτευχθεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ που θα διασφαλίζει τη συνοχή μεταξύ της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, της πολιτικής για το κλίμα και της ΚΑλΠ·
184. επισημαίνει ότι η ανοικτή θάλασσα πιστεύεται ότι έχει τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στη γη και παρέχει κρίσιμες περιβαλλοντικές υπηρεσίες, όπως η μακροχρόνια παγίδευση του άνθρακα· επισημαίνει ότι η εξόρυξη βαθέων υδάτων είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει αναπόφευκτη και μόνιμη απώλεια βιοποικιλότητας· τονίζει ότι η αρχή της προφύλαξης πρέπει να εφαρμόζεται στον αναδυόμενο τομέα εξόρυξης βαθέων υδάτων· υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 16ης Ιανουαρίου 2018 σχετικά με τη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών(98) και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προωθήσουν ένα μορατόριουμ, μεταξύ άλλων στη Διεθνή Αρχή του Θαλάσσιου Βυθού, για την εξόρυξη βαθέων υδάτων, έως ότου μελετηθούν και διερευνηθούν επαρκώς οι επιπτώσεις της εξόρυξης βαθέων υδάτων στο θαλάσσιο περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και τις ανθρώπινες δραστηριότητες στη θάλασσα και να καταστεί δυνατή η διαχείριση της εξόρυξης βαθέων υδάτων ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα χαθεί ούτε θα υποβαθμιστεί η θαλάσσια βιοποικιλότητα· τονίζει την ανάγκη να σταματήσει η Επιτροπή τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της τεχνολογίας εξόρυξης του θαλάσσιου βυθού σύμφωνα με μια κυκλική οικονομία που θα βασίζεται στην ελαχιστοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση ορυκτών και μετάλλων·
185. επαναλαμβάνει την έκκλησή του(99) προς τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να εργαστούν μέσω της Διεθνούς Αρχής Θαλάσσιου Βυθού προκειμένου να διασφαλιστούν η διαφάνεια των μεθόδων εργασίας της καθώς και η αποτελεσματική προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τις επιβλαβείς επιπτώσεις και η προστασία και διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως απαιτείται από τα μέρη XI και XII της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και καλεί τα κράτη μέλη να αναλάβουν προορατικό και προοδευτικό ρόλο στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών προκειμένου να προωθήσουν μεταρρυθμίσεις διαφάνειας και να αυξήσουν τη συνολική περιβαλλοντική φιλοδοξία των δράσεων που αναλαμβάνονται·
186. επισημαίνει την κρίσιμη σημασία των πληθυσμών φαλαινών για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα· υπενθυμίζει τη σθεναρή υποστήριξή του για τη συνέχιση της παγκόσμιας αναστολής της εμπορικής φαλαινοθηρίας και την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου προϊόντων φάλαινας(100)· εκφράζει τη λύπη του για την αποχώρηση της Ιαπωνίας από τη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (ΔΕΦ)· απευθύνει έκκληση στη Νορβηγία και την Ιαπωνία να σταματήσουν τις φαλαινοθηρικές επιχειρήσεις· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να παροτρύνουν τη ΔΕΦ να ασχοληθεί επίσημα με τις φαλαινοθηρικές δραστηριότητες της Νορβηγίας·
187. καλεί τις Φερόες Νήσους να σταματήσουν το αμφιλεγόμενο ετήσιο κυνήγι μαυροδέλφινων, γνωστό και ως Grindadràp· καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργάζονται συνεχώς με τις Φερόες Νήσους για το θέμα αυτό με σκοπό την κατάργηση της συγκεκριμένης πρακτικής·
Εφαρμογή και επιβολή της νομοθεσίας για τη φύση
188. παροτρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως και να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στην ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να κινήσει τις διαδικασίες επί παραβάσει για την αντιμετώπιση όλων των περιπτώσεων μη συμμόρφωσης με μεγαλύτερη ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και διαφάνεια, μεταξύ άλλων μέσω της τακτικής παρακολούθησης των υποθέσεων, και να βελτιώσει έως το 2022 τη δημόσια βάση δεδομένων της, ώστε τα μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών παραβάσεων να παρακολουθούνται με σαφή κατανοητό και προσβάσιμο τρόπο· καλεί επίσης την Επιτροπή να διαθέσει επαρκείς πόρους προκειμένου να ξεπεραστούν οι τρέχουσες καθυστερήσεις· πιστεύει ότι ένα επαρκές επίπεδο εξειδικευμένου προσωπικού και πόρων είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχή εφαρμογή και επιβολή των πολιτικών της ΕΕ·
189. καλεί την Επιτροπή, ειδικότερα, να κινήσει ταχέως διαδικασίες επί παραβάσει για υποθέσεις παράνομης υλοτομίας, σε συνεργασία με άλλους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), και σχετικά με τη μη συμμόρφωση με την οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα(101) και την οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική(102), προκειμένου να πληρούνται οι απαιτήσεις για την επίτευξη καλής περιβαλλοντικής κατάστασης για τις ευρωπαϊκές θάλασσες και τα ύδατα·
190. καλεί τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών και τοπικών αρχών, να επιταχύνουν την εφαρμογή και την επιβολή, και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών να επικαιροποιήσουν τις εθνικές στρατηγικές τους για τη βιοποικιλότητα και να υποβάλλουν ανά διετία εκθέσεις εφαρμογής στην Επιτροπή σχετικά με τη στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 σε εθνικό επίπεδο· καλεί την Επιτροπή να διενεργήσει ενδιάμεση αξιολόγηση και να επανεξετάσει τη στρατηγική, εάν χρειαστεί·
191. τονίζει ότι η εφαρμογή και η επιβολή της νομοθεσίας της ΕΕ σε όλα τα κράτη μέλη είναι επίσης σημαντική για την παροχή σταθερού και διαφανούς ρυθμιστικού πλαισίου για τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών φορέων· παροτρύνει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να επιτύχουν τους στόχους της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, αποφεύγοντας παράλληλα τον περιττό διοικητικό φόρτο·
192. πιστεύει ότι η καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος πρέπει να ενισχυθεί στα κράτη μέλη και σε διασυνοριακό επίπεδο· θεωρεί ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, που εμποδίζουν την αποτελεσματικότητα του ποινικού περιβαλλοντικού δικαίου· παροτρύνει, ως εκ τούτου, την Επιτροπή να αναθεωρήσει την οδηγία για το περιβαλλοντικό έγκλημα(103) προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι ανισότητες· ζητεί να αναγνωριστούν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και αδικήματα, όπως η ΠΛΑ, και η εγκληματικότητα εις βάρος άγριων ειδών ως σοβαρά εγκλήματα που θα πρέπει να τιμωρούνται επαρκώς με ισχυρά αποτρεπτικά μέτρα, ιδίως όταν διαπράττονται στο πλαίσιο οργανωμένου εγκλήματος· καλεί επιπλέον την Επιτροπή να διερευνήσει τη δυνατότητα προσθήκης πρωτοκόλλου για την εγκληματικότητα εις βάρος άγριων ειδών στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος·
193. τονίζει τη σημασία της ευθύνης σε περίπτωση παραβίασης της νομοθεσίας ή ζημίας στο περιβάλλον· ζητεί να αναθεωρηθεί το συντομότερο δυνατόν η οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη(104) και να μετατραπεί σε πλήρως εναρμονισμένο κανονισμό·
194. εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την κατάσταση των υπερασπιστών και ακτιβιστών του περιβάλλοντος, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να τους στηρίξουν σε ολόκληρο τον κόσμο·
195. ζητεί από την Επιτροπή να καθορίσει ειδική στρατηγική προστασίας και στήριξης για τις τοπικές κοινότητες και τους υπερασπιστές των περιβαλλοντικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων εγγείου ιδιοκτησίας· ζητεί επίσης να ενισχυθεί η στήριξη των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που εργάζονται για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, ιδίως μέσω της δημιουργίας εταιρικών σχέσεων και της ανάπτυξης ικανοτήτων για την προάσπιση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων·
196. επαναλαμβάνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν τη διατήρηση των περιοχών Natura 2000 και τη διατήρηση ή αποκατάσταση της ικανοποιητικής κατάστασης διατήρησης των προστατευόμενων ειδών και οικοτόπων· ζητεί την πλήρη εφαρμογή της οδηγίας για τους οικοτόπους, με την εναρμόνιση των δράσεων διατήρησης με την πλέον πρόσφατη τεχνική και επιστημονική πρόοδο· έχει επίγνωση των προβλημάτων που προκύπτουν από τη συνύπαρξη της κτηνοτροφίας με τα μεγάλα σαρκοφάγα σε ορισμένα κράτη μέλη· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν επαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών συγκρούσεων που συνδέονται με τη συνύπαρξη με μεγάλους θηρευτές, όπως προληπτικά και αντισταθμιστικά μέτρα, διασφαλίζοντας την προστασία τους· επισημαίνει την ύπαρξη σαφών κατευθυντήριων γραμμών για την εφαρμογή αυτών των μέτρων, σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ, συμπεριλαμβανομένης της υβριδοποίησης των λύκων·
197. υπογραμμίζει ότι η επιτυχής εφαρμογή της στρατηγικής εξαρτάται από τη συμμετοχή όλων των σχετικών παραγόντων και τομέων· υπογραμμίζει την ανάγκη συμμετοχής και παροχής κινήτρων σε αυτούς τους παράγοντες και τομείς για την προώθηση των στόχων της στρατηγικής για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030· καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει μια πλατφόρμα συμφεροντούχων για συζήτηση με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη και τις εκπροσωπούμενες κοινότητες και να διασφαλίσει μια δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς μετάβαση· πιστεύει ότι η πλατφόρμα αυτή θα πρέπει να διευκολύνει την ενεργό και αντιπροσωπευτική συμμετοχή των κοινοτήτων και των ενδιαφερόμενων μερών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων·
198. τονίζει ότι είναι σημαντικό η επικείμενη επανεξέταση της οδηγίας για τη δημοσιοποίηση μη χρηματοοικονομικών πληροφοριών να συμπεριλάβει απαιτήσεις τόσο για το κλίμα όσο και για τη βιοποικιλότητα·
o o o
199. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.
Karlsruher Institut für Technologie, ‘Climate change exacerbates biodiversity loss: Post-2020 biodiversity targets will have to consider global warming’, ScienceDaily, Rockville, 2020.
Daszak, P. et al., Workshop Report on Biodiversity and Pandemics, Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services, Bonn, 2020.
Leclère, D. et al., ‘Bending the curve of terrestrial biodiversity needs an integrated strategy’, Nature, Vol. 585, Nature Research, London, 2020, σ. 551–556.
Bar-On, Y.M., Phillips, R. and Milo, R., ‘The biomass distribution on Earth’, Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, Vol. 115, No. 25, National Academy of Sciences, Washington, D.C., 2018.
Άρθρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 9ης Δεκεμβρίου 2020, με τίτλο «Βιώσιμη δασοκομία: Το έργο του Κοινοβουλίου για την καταπολέμηση της αποδάσωσης».
Έκθεση της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2020, με τίτλο «Η κατάσταση της φύσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση – Έκθεση σχετικά με την κατάσταση και τις τάσεις κατά την περίοδο 2013-2018 όσον αφορά τα είδη και τους οικοτόπους που προστατεύονται βάσει των οδηγιών για τα άγρια πτηνά και τους οικοτόπους» (COM(2020)0635).
Έκθεση FAO και του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον, της 22ας Μαΐου 2020, με τίτλο «The State of the World’s Forests – Forests, biodiversity and people» (Η κατάσταση των δασών του πλανήτη –Δάση, βιοποικιλότητα και άνθρωποι).
Ψήφισμα με συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με ένα νομικό πλαίσιο της ΕΕ για την ανάσχεση και την αντιστροφή της αποψίλωσης των δασών για την οποία φέρει ευθύνη η ΕΕ σε παγκόσμια κλίμακα.
Επιστημονική έκθεση του Κοινού Κέντρου Ερευνών για την πολιτική, της 13ης Οκτωβρίου 2020 με τίτλο «Mapping and Assessment of Ecosystem and their Services: An EU ecosystem assessment’ (supplement) and Commission Directorate-General for Environment BEST initiative (voluntary scheme for Biodiversity and Ecosystem Services in EU Outermost Regions and Overseas Countries and Territories).
Έκθεση του ΕΕΑ, της 25ης Ιουνίου 2020, με τίτλο «Marine messages II: Navigating the course towards clean, healthy and productive seas through implementation of an ecosystem-based approach’.
Έκθεση του ΕΕΑ με τίτλο «State of nature in the EU – Results from reporting under the nature directives 2013-2018» (Κατάσταση της φύσης στην ΕΕ – αποτελέσματα από την υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο των οδηγιών για την προστασία της φύσης για την περίοδο 2013-2018).
United Nations Environment Programme report entitled ‘Preventing the next pandemic – Zoonotic diseases and how to break the chain of transmission’ (06/07/2020).
Το τριμερές εννοιολογικό σημείωμα των FAO-OIE-WHO, του Απριλίου 2010, σχετικά με τον επιμερισμό των ευθυνών και τον συντονισμό των παγκόσμιων δραστηριοτήτων για την αντιμετώπιση των κινδύνων για την υγεία στις διεπαφές μεταξύ οικοσυστημάτων ζώων και ανθρώπων.
Ανακοίνωση της Επιτροπής, της 11ης Νοεμβρίου 2020, με τίτλο «Οικοδομώντας μια Ευρωπαϊκή Ένωση Υγείας: ετοιμότητα και ανθεκτικότητα απέναντι σε διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας» (COM(2020)0724).
Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 2020, σχετικά με σοβαρές διασυνοριακές απειλές κατά της υγείας και για την κατάργηση της απόφασης αριθ. 1082/2013/ΕΕ (COM(2020)0727).
Σύσταση της IUCN, της 10ης Σεπτεμβρίου 2016, με τίτλο «Προστατευόμενες περιοχές και άλλες περιοχές σημαντικές για τη βιοποικιλότητα σε σχέση με επιβλαβείς για το περιβάλλον βιομηχανικές δραστηριότητες και ανάπτυξη υποδομών».
Οδηγία 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών (ΕΕ L 20 της 26.1.2010, σ. 7).
Οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7).
Δελτίο Τύπου του Παγκόσμιου Ιδρύματος για τη Μετανάστευση Αλιευμάτων, της 28ης Ιουλίου 2020, με τίτλο «Massive decline in migratory freshwater fish populations could threaten livelihoods of millions, warns new report».
Έκθεση της Επιτροπής, της 2ας Οκτωβρίου 2015, με τίτλο «Ενδιάμεση επανεξέταση της στρατηγικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα έως το 2020» (COM(2015)0478).
Βόρεια βιογεωγραφική περιφέρεια με 4,84 % και Ατλαντικός με 4,94 % σε ευνοϊκή κατάσταση, με βάση δεδομένα (2019) που υποβλήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 17 της οδηγίας για τους οικοτόπους, για την περίοδο 2013-2018.
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2019 σχετικά με το σχέδιο κανονισμού της Επιτροπής για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 546/2011 όσον αφορά την εκτίμηση των επιπτώσεων των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στις μελιφόρους μέλισσες (Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2019)0041).
Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17).
Οδηγία 2006/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ - Δήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ L 102 της 11.4.2006, σ. 15).
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 2021 σχετικά με το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία (Κείμενα που εγκρίθηκαν, P9_TA(2021)0040).
Η ουδετερότητα της υποβάθμισης της γης έχει οριστεί από τα συμβαλλόμενα μέρη της UNCCD ως εξής: μια κατάσταση στην οποία η ποσότητα και ποιότητα των χερσαίων πόρων, που είναι απαραίτητοι για τη στήριξη λειτουργιών και υπηρεσιών οικοσυστημάτων και την ενίσχυση της επισιτιστικής ασφάλειας, παραμένουν σταθερές ή αυξάνονται εντός συγκεκριμένων χρονικών και τοπικών πλαισίων και οικοσυστημάτων.
Ειδική έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2018, με τίτλο «Καταπολέμηση της ερημοποίησης στην ΕΕ: διογκούμενη απειλή που χρήζει περαιτέρω δράσης».
Ειδική έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, της 5ης Ιουνίου 2020, με τίτλο «Βιοποικιλότητα των γεωργικών εκτάσεων: η συμβολή της ΚΓΠ δεν κατάφερε να αναχαιτίσει τη μείωσή της».
Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, σχετικά με τη διατήρηση αλιευτικών πόρων και την προστασία θαλάσσιων οικοσυστημάτων μέσω τεχνικών μέτρων (ΕΕ L 198 της 25.7.2019, σ. 105).
Τεχνικό έγγραφο του FAO για την αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια, της 19ης Φεβρουαρίου 2019, με τίτλο «A third assessment of global marine fisheries discards».
Κανονισμός (ΕΕ) 2016/2336 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2016, για τη θέσπιση ειδικών όρων όσον αφορά την αλιεία αποθεμάτων βαθέων υδάτων στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό και διατάξεων όσον αφορά την αλιεία σε διεθνή ύδατα του Βορειοανατολικού Ατλαντικού καθώς και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2347/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 354 της 23.12.2016, σ. 1).
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1967/2006 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με μέτρα διαχείρισης για τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στη Μεσόγειο Θάλασσα, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1626/94 (ΕΕ L 409 της 30.12.2006, σ. 11).
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1).
Προσωρινή συμφωνία σχετικά με τον κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πλαισίου με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999 (ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα) (COM(2020)0080 – C9-0077/2020 – 2020/0036(COD)).
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 1).
Οδηγία 2009/128/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τον καθορισμό πλαισίου κοινοτικής δράσης με σκοπό την επίτευξη ορθολογικής χρήσης των γεωργικών φαρμάκων (ΕΕ L 309 της 24.11.2009, σ. 71).
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 396/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Φεβρουαρίου 2005, για τα ανώτατα όρια καταλοίπων φυτοφαρμάκων μέσα ή πάνω στα τρόφιμα και τις ζωοτροφές φυτικής και ζωικής προέλευσης (ΕΕ L 70 της 16.3.2005, σ. 1).
Tsiamis, K. et al., ‘Prioritizing marine invasive alien species in the European Union through horizon scanning’, Aquatic Conservation – Marine and Freshwater Ecosystems, Vol. 30, No 4, John Wiley & Sons Ltd, Chichester, 2020.
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1143/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2014, για την πρόληψη και διαχείριση της εισαγωγής και εξάπλωσης χωροκατακτητικών ξένων ειδών (ΕΕ L 317 της 4.11.2014, σ. 35).
Ανακοίνωση της Επιτροπής, της 18ης Φεβρουαρίου 2021, με τίτλο «Επανεξέταση της εμπορικής πολιτικής – Μια ανοικτή, βιώσιμη και δυναμική εμπορική πολιτική» (COM(2021)0066).
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2016 σχετικά με το σχέδιο δράσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της παράνομης εμπορίας άγριων ειδών (ΕΕ C 224 της 27.6.2018, σ. 117).
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Ιανουαρίου 2018 σχετικά με τη διεθνή διακυβέρνηση των ωκεανών: ένα θεματολόγιο για το μέλλον των ωκεανών μας στο πλαίσιο των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) για το 2030 (ΕΕ C 458 της 19.12.2018, σ. 9).
Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2000, για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).
Οδηγία 2008/56/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, περί πλαισίου κοινοτικής δράσης στο πεδίο της πολιτικής για το θαλάσσιο περιβάλλον (οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική) (ΕΕ L 164 της 25.6.2008, σ. 19).
Οδηγία 2008/99/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος μέσω του ποινικού δικαίου (ΕΕ L 328 της 6.12.2008, σ. 28).
Οδηγία 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας (ΕΕ L 143 της 30.4.2004, σ. 56).