Λατινική Αμερική και Καραϊβική

Οι σχέσεις της ΕΕ με τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική είναι πολύπλευρες και αναπτύσσονται σε διάφορα επίπεδα. Με γνώμονα το νέο θεματολόγιο για τις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ, της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, η ΕΕ επιδιώκει την ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό της διπεριφερειακής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Η ΕΕ έχει επαφές με ολόκληρη την περιοχή στο πλαίσιο συνόδων κορυφής στις οποίες συμμετέχουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, και με την άσκηση κοινοβουλευτικής διπλωματίας, ενώ οι συμφωνίες και ο πολιτικός διάλογος συνδέουν την ΕΕ με την Καραϊβική, την Κεντρική Αμερική, την Κοινότητα των Άνδεων, τη Mercosur και τις επιμέρους χώρες.

Νομική βάση

  1. Τίτλος V (εξωτερική δράση της ΕΕ) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση·
  2. Τίτλοι I έως III και V (κοινή εμπορική πολιτική· αναπτυξιακή συνεργασία και ανθρωπιστική βοήθεια· διεθνείς συμφωνίες) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Διαπεριφερειακές σχέσεις

Η ΕΕ, η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική (ΛΑΚ) είναι φυσικοί εταίροι που συνδέονται με ισχυρούς πολιτικούς, οικονομικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. Η ΕΕ διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο συμφωνιών με 27 από τις 33 χώρες της περιοχής. Οι οικονομικοί δεσμοί είναι επίσης ισχυροί: η ΕΕ είναι ο κορυφαίος επενδυτής στην περιοχή, ο τρίτος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της και ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στην αναπτυξιακή συνεργασία. Όλες μαζί, οι χώρες της ΕΕ, της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής αποτελούν πάνω από το ένα τρίτο των μελών των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και αποτελούν δύναμη για μιαν ισχυρή πολυμέρεια βάσει ισχυρών κανόνων.

Στις 7 Ιουνίου 2023, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και η Επιτροπή ενέκριναν κοινή ανακοίνωση για «Νέο θεματολόγιο στις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής», με στόχο την ενίσχυση των σχέσεων και την ανανέωση της εταιρικής σχέσης ΕΕ-ΛΑΚ. Επικεντρώνεται σε έξι τομείς προτεραιότητας:

  1. Ανανεωμένη πολιτική εταιρική σχέση‧
  2. Ενίσχυση ενός κοινού εμπορικού θεματολογίου‧
  3. Επενδυτική στρατηγική Global Gateway για την επιτάχυνση της δίκαιης, πράσινης και ψηφιακής μετάβασης και την άρση των ανισοτήτων‧
  4. Συνένωση δυνάμεων για τη δικαιοσύνη, την ασφάλεια των πολιτών και την καταπολέμηση του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος‧
  5. Συνεργασία για την προώθηση της ειρήνης και της ασφάλειας, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρωπιστικής βοήθειας‧
  6. Οικοδόμηση δυναμικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των λαών.

Η ανακοίνωση αναγνωρίζει την κοινοβουλευτική διπλωματία ως βασική συνιστώσα της διπεριφερειακής σχέσης και αναφέρει, ειδικότερα, τον ρόλο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ευρώπης-Λατινικής Αμερικής (EuroLat).

A. Οι σύνοδοι κορυφής

Η πρώτη σύνοδος κορυφής μεταξύ ΕΕ και ΛΑΚ πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1999 στο Ρίο ντε Τζανέιρο και θέσπισε μια διπεριφερειακή στρατηγική εταιρική σχέση. Η έκτη και τελευταία σύνοδος κορυφής ΕΕ-ΛΑΚ πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το 2010, όπου ιδρύθηκε το ίδρυμα ΕΕ-ΛΑΚ με αποστολή την ενίσχυση και την προώθηση της διπεριφερειακής στρατηγικής εταιρικής σχέσης.

Η Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC), η οποία εγκαινιάστηκε το 2010, είναι ένας περιφερειακός συνασπισμός των 33 χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής. Οι περιφερειακές σύνοδοι κορυφής μεταξύ της ΕΕ και της CELAC αποτελούν πλέον το κύριο φόρουμ διαλόγου και συνεργασίας για την από κοινού αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων. Η τρίτη σύνοδος κορυφής αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων ΕΕ-CELAC πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 17 και 18 Ιουλίου 2023, οκτώ χρόνια μετά την τελευταία σύνοδο κορυφής. Οι ηγέτες της ΕΕ και της CELAC δεσμεύτηκαν να ανανεώσουν και να θεσμοθετήσουν τη μακροχρόνια εταιρική τους σχέση. Η σύνοδος κορυφής πραγματοποιήθηκε με θέμα «Ανανέωση της διπεριφερειακής εταιρικής σχέσης για την ενίσχυση της ειρήνης και της βιώσιμης ανάπτυξης» και συζητήθηκε ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ενισχυμένης συνεργασίας σε πολυμερή φόρουμ, της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας, του εμπορίου και των επενδύσεων, της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, της δικαιοσύνης και της ασφάλειας. Η Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Roberta Metsola, συμμετείχε στη σύνοδο κορυφής. Η ομιλία της επικεντρώθηκε στη σημασία της προώθησης των εκκρεμών εμπορικών συμφωνιών και συμφωνιών σύνδεσης. Η δήλωση της συνόδου κορυφής EU-CELAC εγκρίθηκε στο τέλος της συνόδου κορυφής από όλες τις χώρες ΕΕ-CELAC πλην μίας. Οχάρτης πορείας ΕΕ-CELAC για την περίοδο 2023-2025 δημοσιεύθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και οι ηγέτες συμφώνησαν να φιλοξενήσουν μελλοντικές συνόδους κορυφής ανά διετία, ενώ η επόμενη αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην Κολομβία το 2025.

B. Η κοινοβουλευτική διάσταση

Για την ΕΕ και τη ΛΑΚ, η κοινοβουλευτική διπλωματία αποτελεί βασικό δίαυλο διαλόγου, ανταλλαγής ιδεών και βέλτιστων πρακτικών. Οι τακτικές επαφές μεταξύ βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και βουλευτών των κοινοβουλίων της Λατινικής Αμερικής ξεκίνησαν το 1974 με τη διεξαγωγή της πρώτης από τις ανά διετία και συνολικά 17 διακοινοβουλευτικές διασκέψεις.

Το 2006, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Λατινικής Αμερικής, ή EuroLat, θεσπίστηκε ως το κοινοβουλευτικό θεσμικό όργανο της διπεριφερειακής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Η EuroLat λειτουργεί ως φόρουμ διαλόγου, παρακολούθησης και εξέτασης όλων των ζητημάτων που άπτονται της εταιρικής σχέσης.

Η EuroLat έχει 150 μέλη: 75 από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και 75 από υποπεριφερειακά κοινοβούλια της Λατινικής Αμερικής, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται το Κοινοβούλιο της Λατινικής Αμερικής, το Κοινοβούλιο των Άνδεων, το Κοινοβούλιο της Κεντρικής Αμερικής, το Κοινοβούλιο της Mercosur, καθώς και το Κογκρέσο της Χιλής και το Κογκρέσο του Μεξικού.

Η EuroLat διεξήγαγε συζητήσεις για θέματα όπως, μεταξύ άλλων, η ψηφιοποίηση και η ψηφιακή οικονομία, η κυβερνοασφάλεια και η τεχνητή νοημοσύνη, η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, η επισιτιστική ασφάλεια και η κλιματική αλλαγή, και έχει συγκαλέσει συνολικά 15 συνόδους ολομέλειας από το 2006. Η πιο πρόσφατη σύνοδος ολομέλειας της EuroLat πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2023 στη Μαδρίτη της Ισπανίας.

Η κοινή δήλωση της τρίτης συνόδου κορυφής ΕΕ-CELAC αναγνώρισε την κοινοβουλευτική διπλωματία ως σημαντική διάσταση της διπεριφερειακής σχέσης και επαίνεσε τον εποικοδομητικό ρόλο που διαδραματίζει εν προκειμένω η EuroLat. Επιπλέον, οι συμπρόεδροι της EuroLat απευθύνθηκαν στη σύνοδο κορυφής με μια δήλωση που επικεντρώνεται στη σημασία της σύναψης των εκκρεμών διμερών εμπορικών συμφωνιών και συμφωνιών σύνδεσης για την κλιματική αλλαγή και την αναζωογόνηση της πολυμερούς προσέγγισης.

Οι κοινοβουλευτικές σχέσεις της ΕΕ με τις χώρες της Καραϊβικής εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΟΚΑΚΕ [1]ΕΕ. Η συμφωνία των Σαμόα εφαρμόζεται από το 2024 και έχει φέρει στο επίκεντρο τις ειδικές ανάγκες των περιφερειών· αυτό οδήγησε στη δημιουργία Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης ΕΕ–Καραϊβικής. Το νέο αυτό όργανο πραγματοποίησε τη συνεδρίαση συγκρότησης σε σώμα τον Φεβρουάριο του 2024 στην Αγκόλα και απαρτίζεται από 15 βουλευτές και ένα μέλος του Κοινοβουλίου από κάθε χώρα της Καραϊβικής. Κατά την πρώτη συνεδρίασή της, η Συνέλευση ενέκρινε τον εσωτερικό κανονισμό της, ο οποίος προβλέπει ετήσια συνέλευση που διεξάγεται εναλλάξ στην περιοχή της Καραϊβικής και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η επόμενη συνέλευση θα πραγματοποιηθεί στην Καραϊβική το 2025.

Σχέσεις με τις υποπεριφέρειες

A. Κοινότητα των Άνδεων (Βολιβία, Κολομβία, Ισημερινός και Περού)

Τον Δεκέμβριο του 2003, η ΕΕ και η περιοχή των Άνδεων συνήψαν συμφωνία πολιτικού διαλόγου και συνεργασίας (ΣΠΔΣ), η οποία διεύρυνε περαιτέρω το πεδίο της συνεργασίας τους, αλλά δεν έχει ακόμη τεθεί σε ισχύ. Το Ιούνιο του 2007 ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για συμφωνία σύνδεσης, οι οποίες τελικά οδήγησαν σε σύναψη εμπορικής συμφωνίας με το Περού και την Κολομβία το Μάρτιο του 2010. Η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2012 και κυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Δεκέμβριο του 2012, τέθηκε σε ισχύ με το Περού την 1η Μαρτίου 2013 και με την Κολομβία την 1η Αυγούστου 2013. Η συμφωνία αυτή προβλέπει την πλήρη απελευθέρωση του εμπορίου βιομηχανικών προϊόντων και προϊόντων αλιείας κατά τη διάρκεια δεκαετούς περιόδου (με τους περισσότερους δασμούς να καταργούνται με την έναρξη ισχύος της) και παρέχει μεγαλύτερη πρόσβαση στην αγορά για τα γεωργικά προϊόντα. Καλύπτει τις δημόσιες συμβάσεις, τις επενδύσεις, τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τα εργασιακά και περιβαλλοντικά πρότυπα. Ο Ισημερινός προσχώρησε στην εμπορική συμφωνία την 1η Ιανουαρίου 2017. Η Βολιβία μπορεί επίσης να επιδιώξει την προσχώρηση, αλλά όχι ακόμη. Η πλήρης εφαρμογή της συμφωνίας υπόκειται σε επικύρωση από ένα τελευταίο κράτος μέλος: το Bέλγιο.

B. Καραϊβική

Οι σχέσεις ΕΕ-Καραϊβικής διαμορφώνονται από διάφορα αλληλεπικαλυπτόμενα θεσμικά πλαίσια, συμπεριλαμβανομένης της συμφωνίας των Σαμόα, με το πρωτόκολλο της Καραϊβικής, το οποίο περιλαμβάνει 15 κράτη της Καραϊβικής [2].

Η κοινή στρατηγική εταιρικής σχέσης ΕΕ-Καραϊβικής παρέχει ένα διαρθρωμένο πλαίσιο για ευρύτερο και βαθύτερο διάλογο και συνεργασία. H ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Καραϊβικής Ο βασικός περιφερειακός εταίρος για τον οικονομικό διάλογο με την ΕΕ είναι το Φόρουμ της Καραϊβικής (Cariforum). Περιλαμβάνει μέλη από την Κοινότητα της Καραϊβικής και από τη Δομινικανή Δημοκρατία. Το 2008 υπέγραψαν τη συμφωνία οικονομικής εταιρικής σχέσης ΕΕ–Cariforum, μια συνολική συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών και οικονομική συμφωνία.

Οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ΣΠΔΣ με την Κούβα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2014 και ολοκληρώθηκαν επιτυχώς τον Μάρτιο του 2016. Η συμφωνία εφαρμόζεται προσωρινά από την 1η Νοεμβρίου 2017. Η συμφωνία μπορεί να τεθεί σε πλήρη ισχύ αφού επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Η ΣΠΔΣ περιλαμβάνει τρία κύρια κεφάλαια σχετικά με τον πολιτικό διάλογο, τη συνεργασία και τον διάλογο τομεακής πολιτικής, καθώς και το εμπόριο.

C. Κεντρική Αμερική (Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Νικαράγουα και Παναμάς)

Μία συμφωνία σύνδεσης με την Κεντρική Αμερική, η πρώτη τέτοιου είδους διαπεριφερειακή συμφωνία που σύναψε η ΕΕ, υπογράφηκε τον Ιούνιο του 2012 και κυρώθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Δεκέμβριο του 2012. Αποτελείται από τρεις πυλώνες – τον πολιτικό διάλογο, τη συνεργασία και το εμπόριο – και θέτει ως στόχο την ανάπτυξη μιας προνομιακής πολιτικής εταιρικής σχέσης με βάση αξίες, αρχές και κοινούς στόχους. Αποσκοπεί επίσης στη βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στη μείωση της φτώχειας, στην καταπολέμηση των ανισοτήτων, στην πρόληψη των συγκρούσεων και στην ενθάρρυνση της χρηστής διακυβέρνησης, της ασφάλειας, της περιφερειακής ολοκλήρωσης και της βιώσιμης ανάπτυξης. Η συμφωνία σύνδεσης απελευθερώνει επίσης το εμπόριο βιομηχανικών προϊόντων και προϊόντων αλιείας και καταργεί τους περισσότερους δασμούς στο εμπόριο γεωργικών προϊόντων. Από το 2013, εφαρμόζεται προσωρινά μόνο το εμπορικό κεφάλαιο της συμφωνίας. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πλέον κυρώσει τη συμφωνία και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ το 2024. Μια κοινοβουλευτική επιτροπή σύνδεσης θα παρακολουθεί την εφαρμογή της συμφωνίας, διευρύνοντας τις δυνατότητες δράσης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.

D. Mercosur (Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη)

Οι διαπραγματεύσεις της συμφωνίας σύνδεσης με την Mercosur, συμπεριλαμβανομένων του πολιτικού διαλόγου, της συνεργασίας και του ελεύθερου εμπορίου, ξεκίνησαν το 1999. Η σχετική πολιτική συμφωνία επετεύχθη τον Δεκέμβριο του 2019‧ ωστόσο, η επικύρωση της συμφωνίας σύνδεσης ανεστάλη λόγω ανησυχιών σχετικά με τα πρότυπα για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Βραζιλία υπό την κυβέρνηση του Προέδρου Bolsonaro. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν με την εκλογή του Προέδρου Lula da Silva το 2022, αλλά επί του παρόντος υπάρχει αδιέξοδο στη διαδικασία έγκρισης. Εάν τεθεί σε ισχύ η συμφωνία, οι εξαγωγές της ΕΕ προς τη Mercosur θα ωφεληθούν από την κατάργηση των τελωνειακών δασμών στο 91% των εμπορευμάτων και από χαμηλότερους δασμούς για διάφορα προϊόντα. Η ΕΕ θα καταργούσε τους δασμούς για το 92 % των εμπορευμάτων που εισάγονται από τη Mercosur, αλλά θα διατηρούσε δασμολογικές ποσοστώσεις για τα ευαίσθητα γεωργικά προϊόντα.

Οι σχέσεις με τις επιμέρους χώρες

A. Βραζιλία

Το 2007 η ΕΕ και η Βραζιλία θέσπισαν στρατηγική εταιρική σχέση. Στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης, η ΕΕ και η Βραζιλία επιδιώκουν τη συνεργασία και τη διεξαγωγή πολιτικού διαλόγου σε περισσότερους από 30 τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η διακυβέρνηση του δημόσιου τομέα, οικονομικά και δημοσιονομικά θέματα, η καινοτομία, οι κοινωνικές πολιτικές, η εκπαίδευση, το περιβάλλον και η περιφερειακή ολοκλήρωση. Η στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ–Βραζιλίας περιλαμβάνει επίσης τακτικό διάλογο μεταξύ του Εθνικού Κογκρέσου της Βραζιλίας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η εκλογή του Lula da Silva ως Προέδρου της Βραζιλίας το 2022 οδήγησε σε ισχυρή αναζωογόνηση των σχέσεων ΕΕ–Βραζιλίας μετά την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιανουάριο του 2023, που συμπεριλάμβανε μια σειρά επισκέψεων υψηλού επιπέδου και από τις δύο πλευρές. Μάλιστα, το 2023 επισκέφθηκαν τη Βραζιλία τέσσερις αντιπροσωπείες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [3]. Έχει προγραμματιστεί σύνοδος κορυφής ΕΕ–Βραζιλίας για το 2024.

B. Χιλή

Η ΕΕ συνήψε συμφωνία σύνδεσης με τη Χιλή το 2002. Οι διαπραγματεύσεις για τον εκσυγχρονισμό της συμφωνίας σύνδεσης και την αντικατάστασή της με προηγμένη συμφωνία–πλαίσιο (ΑFA) ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2017 και ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2022. Εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Φεβρουάριο του 2024. Το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενέκριναν την ενδιάμεση εμπορική συμφωνία (ITA), η οποία περιλαμβάνει μόνο τα εμπορικά και επενδυτικά στοιχεία της AFA, τα οποία απαιτούν επικύρωση μόνο σε επίπεδο ΕΕ. Μόλις η Χιλή ολοκληρώσει την εσωτερική της διαδικασία επικύρωσης, η ITA θα τεθεί σε ισχύ. Στη συνέχεια, η ΕΣΕ θα λήξει όταν κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη και τεθεί σε ισχύ η AFA.

Η εκσυγχρονισμένη συμφωνία αποτελείται από έναν πυλώνα πολιτικού διαλόγου και συνεργασίας, καθώς και έναν πυλώνα για το εμπόριο και τις επενδύσεις. Ενισχύει τις εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις ΕΕ–Χιλής, περιλαμβάνει δεσμευτικές περιβαλλοντικές και εργασιακές δεσμεύσεις, διευκολύνει την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες και, για πρώτη φορά σε συμφωνία της ΕΕ, διαθέτει ειδικό κεφάλαιο για το εμπόριο και την ισότητα των φύλων. Η Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ–Χιλής παρακολουθεί την εφαρμογή της συμφωνίας σύνδεσης από το 2003 και θα συνεχίσει να παρακολουθεί την AFA με δύο ετήσιες συνεδριάσεις.

C. Μεξικό

Το Μεξικό είναι η μόνη χώρα με την οποία η ΕΕ έχει τόσο συμφωνία σύνδεσης όσο και στρατηγική εταιρική σχέση. Η συμφωνία οικονομικής εταιρικής σχέσης, πολιτικού συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και Μεξικού, γνωστή και ως συμφωνία ΕΕ–Μεξικού, τέθηκε σε ισχύ το 2000. Θεσμοθέτησε τον πολιτικό διάλογο, διεύρυνε τους τομείς συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και δημιούργησε μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών ΕΕ–Μεξικού. Οι διαπραγματεύσεις με το Μεξικό για τον εκσυγχρονισμό της συμφωνία ΕΕ–Μεξικού ξεκίνησαν τον Μάιο του 2016. Τον Απρίλιο του 2018, τα μέρη κατέληξαν σε κατ’ αρχήν συμφωνία σχετικά με τα κεφάλαια για το εμπόριο και κατέληξαν σε συναίνεση σχετικά με τις τελευταίες εκκρεμούσες πτυχές τον Απρίλιο του 2020. Αυτή τη στιγμή είναι υπό επικύρωση.

Η στρατηγική εταιρική σχέση δημιουργήθηκε το 2009 με διττό στόχο: Την ενίσχυση της συνεργασίας και του συντονισμού ΕΕ–Μεξικού σε πολυμερές επίπεδο σε παγκόσμια ζητήματα και πολιτική ώθηση στις διμερείς σχέσεις και πρωτοβουλίες. Στο πλαίσιο της στρατηγικής εταιρικής σχέσης έγιναν τρεις σύνοδοι κορυφής ΕΕ–Μεξικού, η τελευταία εκ των οποίων πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2015. Τακτικοί διάλογοι υψηλού επιπέδου διεξάγονται μεταξύ ΕΕ και Μεξικού για πολλά θέματα, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ασφάλεια και επιβολή του νόμου, οικονομικά ζητήματα, το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή. Η Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ-Μεξικού παρακολουθεί την εφαρμογή της συνολικής συμφωνίας από το 2005. Η Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή συνεδριάζει συνήθως δύο φορές τον χρόνο και αποτελεί θεμελιώδες φόρουμ ανταλλαγών.

 

[1]Οργανισμός των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού.
[2]Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Μπελίζε, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Κούβα, Ντομίνικα, Δομινικανή Δημοκρατία, Γρενάδα, Γουιάνα, Αϊτή, Τζαμάικα, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Σουρινάμ, Τρινιδάδ και Τομπάγκο.
[3]Η Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου και η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων.

Jonas Kraft / Clotilde Chantal Claudie Sebag