Αποσπασμένοι εργαζόμενοι: στοιχεία και νέοι κανόνες

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τους αποσπασμένους εργαζομένους στην ΕΕ και πως το Κοινοβούλιο θέλει να τους προστατέψει και να σταματήσει τον άδικο ανταγωνισμό.

Γράφημα: νέοι κανόνες σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων

Άνοιγμα σε νέο παράθυρο
Γράφημα: νέοι κανόνες σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων
Γράφημα: νέοι κανόνες σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων.

Την Τρίτη (29/05), η ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε νέους κανόνες σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων προκειμένου να εξασφαλιστούν ίσες αμοιβές για την ίδια εργασία στον ίδιο τόπο. Στόχος της μεταρρύθμισης είναι η εξασφάλιση καλύτερης προστασίας των αποσπασμένων εργαζομένων και ισότιμων όρων μεταξύ της απόσπασης και των τοπικών εταιρειών.

 

Ζωντανή συζήτηση για την ανάγκη εξεύρεσης ισορροπίας μεταξύ των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, αφενός, και του οικονομικού ανταγωνισμού, αφετέρου.


Η κινητικότητα της εργασίας στην ΕΕ: Τι είναι οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι

Απόσπαση είναι μια συγκεκριμένη μορφή διασυνοριακής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού που είναι απαραίτητη για την ελευθερία παροχής υπηρεσιών (εάν από τους πυλώνες της Ενιαίας Αγοράς). Οι εταιρείες μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες σε άλλο κράτος μέλος χωρίς να χρειάζεται να εγκατασταθούν στην εν λόγω χώρα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να είναι σε θέση να στέλνουν τους εργαζομένους τους σε ένα άλλο κράτος μέλος για να εκτελέσουν εκεί τα απαιτούμενα καθήκοντα.

Ένας «αποσπασμένος» εργαζόμενος είναι ένας εργαζόμενος που έχει σταλεί από τον εργοδότη του να ασκήσει μια δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος για προσωρινή περίοδο.

Εκτός από τους καθαρά οικονομικούς λόγους , οι αποσπασμένοι χρησιμοποιούνται για να καλύψουν θέσεις υψηλών δεξιοτήτων. Οι αποσπάσεις είναι πολύ συχνές σε συγκεκριμένους οικονομικούς τομείς: 69,1% (στη βιομηχανία, εκ των οποίων το 45% στον κατασκευαστικό τομέα), 29,4% (υπηρεσίες) και 1,5% (γεωργία / αλιεία).

Οι αποσπασμένοι εργαζόμενοι δεν πρέπει να συγχέονται με τους εργαζόμενους που μετακινούνται τακτικά (η πιο κοινή μορφή κινητικότητας στην ΕΕ). Οι τελευταίοι μετακινούνται σε άλλη χώρα της ΕΕ προκειμένου να εργαστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και μόνιμα, υπόκεινται στα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους ημεδαπούς και καλύπτονται από την κοινωνική ασφάλιση της χώρας υποδοχής.

Ελευθερία παροχής υπηρεσιών και προστασία των δικαιωμάτων

Οι σημερινοί κανόνες, εγκρίθηκαν το 1996 και καθορίζουν ένα σύνολο υποχρεωτικών κανόνων ως προς τους όρους και τις συνθήκες εργασίας που πρέπει να εφαρμόζονται, όπως τα κατώτατα όρια αμοιβών, οι μέγιστες περιόδους εργασίας και ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης, η ελάχιστη άδεια μετ’ αποδοχών, η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών και άλλα. Βρείτε περισσότερα εδώ.

Τα τελευταία 20 χρόνια η οικονομική κατάσταση και η κατάσταση στην εργασιακή αγορά στην ΕΕ έχει αλλάξει πολύ. Για αυτό και είναι απαραίτητη η ανανέωση των κανόνων. Οι διαφορές στο κόστος εργασίας και στους μισθούς αποτελούν πλέον κίνητρα την απόσπαση των εργαζομένων.

Τα κενά στη σημερινή νομοθεσία έχουν οδηγήσει σε καταχρηστικές και δόλιες πρακτικές  που εκμεταλλεύονται τους αποσπασμένους.


Βασικά σημεία της μεταρρύθμισης

Όλοι οι κανόνες περί αμοιβής στην χώρα υποδοχής (που ορίζονται από το νόμο ή από ορισμένες συλλογικές συμβάσεις) θα ισχύουν και για τους αποσπασμένους εργαζομένους

Ο εργαζόμενος θα πρέπει να πληρώνει για τα έξοδα ταξιδιού, επιβίβασης και διαμονής (αντί να αφαιρούνται από τους μισθούς των εργαζομένων).

Η μέγιστη περίοδος απόσπασης έχει οριστεί σε 12 μήνες, με πιθανή παράταση 6 μηνών. Μετά από αυτό, ισχύουν όλοι οι κανόνες εργασίας στη χώρα υποδοχής.

Οι οργανισμοί προσωρινής απασχόλησης πρέπει να εγγυώνται στους αποσπασμένους εργαζόμενους τους ίδιους όρους που ισχύουν για τους προσωρινά απασχολούμενους στη χώρα όπου πραγματοποιείται η εργασία.

Ενισχύεται η συνεργασία για την καταπολέμηση της απάτης.

Οι νέοι κανόνες θα ισχύουν για τον τομέα των μεταφορών μόλις τεθεί σε εφαρμογή η ειδική τομεακή νομοθεσία.


Η απόσπαση σε αριθμούς

Το 2016, υπήρχαν 2.3 εκατ. αποσπασμένοι εργαζόμενοι στην ΕΕ. Μεταξύ 2010 και 2016, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε κατά 69%. Το μερίδιο, ωστόσο, των αποσπασμένων εργαζομένων στο εργατικό δυναμικό παραμένει χαμηλό, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύουν μόνο το 0,4% της συνολικής απασχόλησης στην ΕΕ.

 

Το 82,3% των αποσπασμένων μετακινήθηκαν σε 15 ευρωπαϊκές χώρες. Σε απόλυτους όρους, η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο υποδέχονται τον μεγαλύτερο αριθμό των αποσπασμένων εργαζομένων (μαζί φιλοξενούν περίπου το 50% του συνολικού αριθμού των αποσπασμένων). Οι χώρες που στέλνουν τον μεγαλύτερο αριθμό αποσπασμένων εργαζομένων είναι η Πολωνία, Η Γερμανία και η Σλοβενία.

 

Η απόσπαση γίνεται συνήθως μεταξύ γειτονικών χωρών.

Επόμενα βήματα

 

Μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας, τα κράτη μέλη έχουν δύο έτη για να μεταφέρουν τους κανόνες στο εθνικό δίκαιο.

 

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στις 16/10.

 

Τα στατιστικά στοιχεία του γραφήματος παρουσιάζουν μόνο μία ενδεικτική εικόνα. Τα δεδομένα βασίζονται στις λεγόμενες φόρμες A1 που δηλώνουν την κατάσταση της κοινωνικής ασφάλισης ενός εργαζομένου όταν μετακινιέται εντός της ΕΕ. Είναι για παράδειγμα δυνατή η διπλή καταμέτρηση ενός μόνο ατόμου (εξαιτίας της ύπαρξης πολλαπλών θέσεων) όπως και η μη καταμέτρησή του (σε περίπτωση μη εγγραφής του...κλπ.).

Σύνδεσμοι

Κοινοποίηση αυτού του άρθρου στο: