Ibrahim Rugova – 1998 r., Kosowo
Urodził się w 1944 r. w Cerrcë w Kosowie, studiował w Prisztinie i na Sorbonie. Wykładał literaturę, napisał 10 książek i przewodniczył Związkowi Literatów Kosowa, który stanowił matecznik rosnącej w siłę opozycji kosowskich Albańczyków wobec serbskich rządów w Kosowie. W 1989 r. założył Demokratyczną Ligę Kosowa - pierwszą partię polityczną krytykującą wprost komunistyczny reżim, kiedy to przywódca Jugosławii Slobodan Milošević cofnął autonomiczny status Kosowa i oddał region pod serbską kontrolę.
W obliczu nasilającego się ucisku Rugova stanął na czele ruchu politycznego, który proklamował samozwańczą Republikę Kosowa. W 1992 r. został wybrany na prezydenta republiki uznawanej jedynie przez Albanię. W obliczu dalszych obostrzeń ze strony Serbii uruchomił system edukacji, opieki szpitalnej i opodatkowania ludności albańskiej w Kosowie równoległy z systemem serbskim.
Ten polityk i wprawny mówca ze znakiem rozpoznawczym w postaci jedwabnej apaszki był przez całe lata 90. XX w. postrzegany jako umiarkowana, intelektualna twarz albańskiej opozycji wobec reżimu w Belgradzie. Został wybrany na drugą kadencję prezydencką w 1998 r. mimo eskalacji konfliktu zbrojnego między oddziałami serbskimi a albańską partyzantką z Armii Wyzwolenia Kosowa, który doprowadził do interwencji zbrojnej Jugosławii.
Parlament Europejski uhonorował Rugovę Nagrodą im. Sacharowa w 1998 r. jako człowieka oddanego zasadzie pokojowego oporu wobec przemocy. Rugova uznał, że „dla mnie i ludności Kosowa nagroda ta jest wyrazem uznania dla naszej pokojowej walki oraz ponoszonych ofiar".
Rugova obstawał przy pokojowej opozycji przeciwko serbskiemu reżimowi, stale podkreślając gotowość podjęcia dialogu z Belgradem, co odróżniało go od Adema Demaçi, jego głównego rywala politycznego. „Gandhi Bałkanów" zabiegał o zainteresowanie światowej opinii publicznej, apelując do społeczności międzynarodowej o zapewnienie Kosowu ochrony.
18 marca 1999 r. Ibrahim Rugova, jako główny negocjator ze strony kosowskich Albańczyków, podpisał układ pokojowy w Rambouillet wypracowany w toku rozmów międzynarodowych, jednak odmowa podpisania układu przez władze w Belgradzie doprowadziła do rozpoczęcia nalotów NATO. Kosowo zostało objęte administracją ONZ, a Rugova, po tym jak na krótko opuścił Kosowo i w 1999 r. udał się do Włoch, powrócił do kosowskiej polityki, gdzie dzielił władzę z przywódcami KLA, którzy stanęli na czele Partii Demokratycznej. W 2002 r. Rugova został ponownie wybrany na prezydenta i sprawował ten urząd aż do śmierci na raka płuc w 2006 r., która nastąpiła na krótko przed rozpoczęciem negocjacji w sprawie ostatecznego statusu Kosowa. Dla wielu był „ojcem narodu".