Nettonulindustrie verordening: stimueleren van schone technologieën in Europa
Europa loopt achter met de inzet van schone energietechnologieën, maar nieuwe EU-wetgeving, de Nettonulindustrie verordening, wil de situatie verbeteren.
Waarom schone energietechnologieën ondersteunen?
De implementatie van schone energietechnologieën, zoals zonne- en windenergie-installaties, maar ook koolstofopslag, is essentieel om de klimaatdoelstellingen van Europa voor 2030 en 2050 te halen. In 2030 moet de netto-uitstoot van broeikasgassen met 55 procent zijn gedaald ten opzichte van 1990, en in 2050 moet de netto-uitstoot tot nul zijn gedaald.
Volgens een rapport van het internationaal energieagentschap uit 2023 (Engels) zou de markt voor belangrijke schone energietechnologieën meer dan drie keer kunnen toenemen tegen 2030, vergeleken met de huidige waarde, als landen wereldwijd hun energie- en klimaatbeloften volledig implementeren. Banen in de sector zouden kunnen stijgen van 6 miljoen vandaag tot 14 miljoen.
Tot nu toe heeft Europa deze technologieën echter grotendeels geïmporteerd (Engels), terwijl landen buiten de EU hun productiecapaciteit voor schone energie hebben uitgebreid.
Doelstellingen van de verordering voor een nettonulindustrie
In maart 2023 stelde de Europese Commissie de verordering nettonulindustrie voor (Engels), met de bedoeling om de Europese productiecapaciteit op het gebied van schone energietechnologieën te versterken.
De wet maakt deel uit van de Europese Green Deal en zal de basis bieden voor een betaalbaar, betrouwbaar en duurzaam energiesysteem. Dit zal op zijn beurt de concurrentiekracht en veerkracht van de industrie van de EU vergroten.
De wetgeving is ook bedoeld om het risico te verminderen om de eerdere afhankelijkheid van de EU van Russische fossiele brandstoffen te vervangen door nieuwe strategische afhankelijkheden.
Meer informatie over de groene transitie van de EU.
Belangrijke elementen van de verordering nettonulindustrie
De wet bevat maatregelen (Engels) om ervoor te zorgen dat de EU tegen 2030 ten minste 40% van haar eigen behoeften aan groene technologieën kan produceren. De technologieën die de wet wil bevorderen zijn onder andere: fotovoltaïsche en thermische zonne-energietechnologieën; onshore wind- en offshore hernieuwbare technologieën; batterij/opslagtechnologieën, warmtepompen, waterstof, biogas, koolstofopvang en -opslag, en nucleaire technologieën.
De wet stelt als doel dat de EU tegen 2030 elk jaar ten minste 50 miljoen ton CO2 moet kunnen opslaan.
Veel snellere processen voor vergunningen
Een obstakel voor de ontwikkeling van netto-nul-technologieën in de EU is het langdurige proces van het verkrijgen van overheidsvergunningen voor nieuwe industriële activiteiten. De wet wil dit proces veel eenvoudiger en sneller maken.
Geografische concentraties van industrieën in industrieparken zullen worden aangemoedigd om samenwerking en de ontwikkeling van vaardigheden in het veld te bevorderen.
Laatste stappen
In februari 2024 bereikte het Parlement een akkoord met de Raad (Engels). De leden van het Europees Parlement hebben het akkoord in april 2024 goedgekeurd. Na bevestiging door de Raad kan de wetgeving in werking treden.
