მობილური ტელეფონები: ტელეფონის კომპონენტები და სენსორები
ბოლო რედაქცია: 5-6-2021
ტელეფონის კომპონენტები და სენსორები
ტელეფონის კომპონენტების და სენსორების ჰიპერტექსტის ბმული
შემდეგ განყოფილებაში აღწერილია სმარტფონების სხვა ფიზიკური კომპონენტები, რომლებიც იყენებს თანამედროვე ტელეფონში ჩაშენებულ სხვადასხვა ანტენებს აპლიკაციებისთვის გარემოს შესახებ სხვადასხვა ტიპის ინფორმაციის გადასაცემად.
GPS
გლობალური პოზიციონირების სისტემა (GPS) საშუალებას აძლევს მოწყობილობებს, მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში სწრაფად და ზუსტად დაადგინონ საკუთარი ადგილმდებარეობა. GPS მუშაობს აშშ-ის მთავრობის მიერ მართული ყველასათვის ხელმისაწვდომი თანამგზავრების სიგნალების ანალიზის საფუძველზე. გავრცელებული მცდარი წარმოდგენის შესაბამისად, ეს თანამგზავრები რაღაცნაირად უთვალთვალებენ GPS-ის მომხმარებლებს ან იციან მათი ადგილმდებარეობის შესახებ. სინამდვილეში, GPS თანამგზავრები მხოლოდ სიგნალებს გადასცემენ; თანამგზავრები არ იღებენ და არ აკვირდებიან არაფერს თქვენი ტელეფონიდან, თანამგზავრებმა და GPS სისტემის ოპერატორებმა არ იციან, სად მდებარეობს რომელიმე კონკრეტული მომხმარებელი ან მოწყობილობა, ან თუნდაც რამდენი ადამიანი იყენებს სისტემას.
ეს შესაძლებელია, რადგან ინდივიდუალური GPS მიმღებები (მაგალითად, სმარტფონებში) გამოთვლიან საკუთარ პოზიციებს იმის განსაზღვრით, თუ რამდენი დრო დასჭირდა სხვადასხვა თანამგზავრიდან რადიოსიგნალების მისვლას.
ასე რომ, თუ GPS თანამგზავრები არ ახორციელებენ მომხმარებლების მიდევნებას, როგორ ხდება „GPS მიდევნება“? ჩვეულებრივ, ეს მიდევნება ხორციელდება მომხმარებლის სმარტფონზე გაშვებული აპების მეშვეობით. ეს აპები სთხოვენ ტელეფონის ოპერაციულ სისტემას ინფორმაციას მისი მდებარეობის შესახებ (რომელიც განსაზღვრება GPS-ის მეშვეობით). თავის მხრივ, სანამ აპი შეძლებს მათ გამოყენებას, თანამედროვე ტელეფონის ნებართვების მეშვეობით მომხმარებელს ეკითხებიან, სურს თუ არა თავისი მდებარეობის გაზიარება. თუ ნებართვა გაცემულია, მაშინ აპებს შეუძლიათ ეს ინფორმაცია სხვას გადასცენ ინტერნეტის მეშვეობით. ასევე არსებობს GPS-ის მიმღები მოწყობილობები, როგორებიცაა მანქანები და ჭკვიანი სახლის კონცენტრატორები, რომლებსაც ქსელშიც შეუძლიათ გადაცემა. მრავალდიაპაზონიანი მხარდაჭერა ახლა ხელმისაწვდომია თანამედროვე ტელეფონებში მთავრობის მიერ დაფინანსებული სხვა პოზიციონირების სისტემებისთვის, როგორებიცაა GLONASS (RU), BDS (CN) და GALILEO (EU).
NFC (ახლომდებარე ველის კომუნიკაცია)
ეს უსადენო იდენტიფიკაციის სისტემა რადიოსიხშირეების საფუძველზე გამოიყენება თანამედროვე ტელეფონებში. მისი შეთავაზება ძირითადად ხდება უკონტაქტო მობილური გადახდის ტექნოლოგიების ან უკონტაქტო იდენტიფიკაციის სისტემების მეშვეობით. NFC-ის დიაპაზონი ჩვეულებრივ აღწევს მაქსიმუმ 4 სმ-ს და შეუძლია ერთ ჯერზე შეინახოს დაახლოებით რამდენიმე ასეული ბაიტიდან რამდენიმე კილობაიტამდე მონაცემები. NFC ტექნოლოგიას ასევე შეუძლია პასიურად წაიკითხოს პლაკატებში და სხვა ობიექტებში ჩაშენებული RFID (რადიოსიხშირული იდენტიფიკაციის) ტეგები. ეს ინფორმაცია აქტუალურია, რადგან მიუხედავად იმისა, რომ ეს არ არის ტექნოლოგია, რომელმაც ზუსტად იცის, თუ სად იმყოფებით მსოფლიოში, მისი დარეგისტრირება შესაძლებელია, როდესაც იყენებთ უკონტაქტო გადახდას ან შედიხართ შენობაში, და ის დაგაფიქსირებთ გარკვეულ ადგილსა და დროში. ტელეფონებში NFC ტექნოლოგია ასევე შეიძლება დაყენდეს სხვა „ჭკვიანი სახლის მოწყობილობებთან“ გამოსაყენებლად, მათი ჩართვის ან გამორთვისთვის. თუ გაშფოთებთ ეს შესაძლებლობა, გამორთეთ NFC სენსორი თქვენს ტელეფონში. Android-ის პარამეტრებში ეს, ჩვეულებრივ, არის პარამეტრებში > დაკავშირებული მოწყობილობები > კავშირის პარამეტრები. iOS-ში NFC შემოიფარგლება ისეთი აპლიკაციებით, როგორიცაა Apple Pay, ამიტომ არ არსებობს მისი გამორთვის უნივერსალური გზა. თუმცა, მისი გამოყენება ძალიან შეზღუდულია iOS-ზე.
ბიომეტრიული სენსორები
ისინი შედგება თითის ანაბეჭდის სენსორებისგან ან სახის ამოცნობის სისტემისგან, რომელიც გეხმარებათ თქვენს ტელეფონში შესასვლელად. ტელეფონის უსაფრთხოების თვალსაზრისით, ითვლება, რომ ისინი უფრო უსაფრთხოა, მაგრამ სულაც არ მიიჩნევა უფრო უსაფრთხოდ სხვადასხვა სიტუაციებში სამართალდამცავი ორგანოების შემთხვევაში.
მოძრაობის სენსორები
არსებობს სხვა ტელეფონის სენსორები, რომლებიც სულაც არ აწვდის იმდენ ინფორმაციას, როგორც ფიჭური ანძები, GPS ან WiFi. ქვემოთ ჩამოთვლილია, თუ რას შეიცავს თქვენი სმარტფონი, რადგან აპლიკაციები ხშირად კითხულობენ ინფორმაციას სენსორებიდან, რომელთა მეშვეობით შესაძლებელია თქვენი მოწყობილობის პოტენციური იდენტიფიცირება, მიუხედავად იმისა, რომ ამ მეთოდებით აღმოჩენის პოტენციალი მინიმალურია.
აქსელერომეტრი: მოძრაობის სენსორი, რომელიც ხშირად გამოიყენება ფიტნეს აპლიკაციებში იმის რეგისტრაციისთვის, თუ რა ტიპის აქტივობას ასრულებს მომხმარებელი. ეს ასევე გამოიყენება მრავალ სანავიგაციო აპლიკაციაში, რომლებიც ზომავს თქვენი მოგზაურობის სიჩქარეს. უსაფრთხოების კვლევებში ეს სენსორი მონიშნულია, როგორც 80%-იანი სიზუსტით ახლომდებარე კომპიუტერზე სხვადასხვა კლავიშების ვიბრაციის აღმოჩენის და ამოცნობის უნარის მქონე. ამის გამოვლენა ძნელია ჩვეულებრივი საშუალებებით, მაგრამ თქვენი ტელეფონის ჩანთაში ან ჯიბეში ჩადებამ შეიძლება შეამსუბუქოს ეს პრობლემა.
გიროსკოპი: მოძრაობის სენსორი, რომელიც ამოიცნობს ორიენტაციას და კუთხურ სიჩქარეს. ეს სენსორი მუდმივად გრძნობს ახალ ინფორმაციას, რადგან ჩვენ ყოველთვის ვცვლით ჩვენი ტელეფონის პოზიციას. ეს სენსორი წინა კვლევებში აღინიშნა, როგორც პოტენციური უხეში მიკროფონი, ხმის ტალღების დაჭერის უნარის გამო. არსებობს სხვა სენსორები გარემოს, მოძრაობის და პოზიციის საფუძველზე, რომლებსაც შეუძლიათ გაზომონ ოთახის ტემპერატურა, ტენიანობა, სინათლის რაოდენობა, დედამიწის მაგნიტური ველი, ჰაერის წნევა და ა.შ. ეს სენსორები, როგორც წესი, ძალიან დაბალი სიმძლავრისაა და ვინმეს ადგილმდებარეობის დასადგენად არც ისე სასარგებლოა, როგორც მდებარეობის თვალთვალის სერვისების მიერ გამოყენებული მეთოდები. ამ სენსორის გამოყენების მოდელი განსხვავდება iOS-დან Android-მდე (უფრო მკაცრად iOS-ზე, რადგან დეველოპერებმა უნდა განსაზღვრონ ამ სენსორის გამოყენების მიზეზი). ზოგადად, აპლიკაციებს არ სჭირდებათ ამ სენსორების გამოყენების ნებართვის მოთხოვნა. თუმცა, ამ სენსორების იმგვარად გამოყენებისთვის, რომ მათ მოახდინონ მომხმარებლის კომპრომეტირება, საჭიროა ტარგეტირების და რესურსების აქტიური მოცულობა.
სხვა სენსორები, რომელთა შესახებ უნდა იცოდეთ:
მაგნიტომეტრი
ბარომეტრი
სიახლოვის სენსორი
განათების სენსორი
Soli სენსორი (Pixel 4 ტელეფონების საკუთრება)
LiDAR
U1 ჩიპი (ანტენა, რომელიც ეკუთვნის iPhone-ს)