This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Rada Unii Europejskiej („Rada”) jest jedną z głównych instytucji decyzyjnych UE. W jej posiedzeniach biorą udział ministrowie z 27 państw członkowskich. Zajmuje się ona określaniem polityki i koordynacją.
Siedziba Rady znajduje się w Brukseli, jednak – zgodnie z protokołem nr 6 Traktatów i jej regulaminem wewnętrznym, jej posiedzenia odbywają się w Luksemburgu w kwietniu, czerwcu i październiku. Sesje Rady (z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych) zwoływane są przez państwo sprawujące sześciomiesięczną prezydencję, które jest jednocześnie ich przewodniczącym.
Rada spotyka się w 10 składach obejmujących stosownych ministrów z państw członkowskich:
Rada „do Spraw Ogólnych” przygotowuje i prowadzi posiedzenia Rady Europejskiej, wraz z przewodniczącym Rady Europejskiej i Komisją (art. 16 ust 6, akapit pierwszy Traktatu o Unii Europejskiej). Dodatkowo Rada odpowiada za ogólną koordynację polityk, kwestie instytucjonalne i administracyjne oraz kwestie wpływające na więcej niż jedną politykę UE, takie jak wieloletnie ramy finansowe i powiększenie UE. Ponadto gwarantuje ona spójność i ciągłość prac różnych składów Rady.
Prace Rady są przygotowywane przez Komitet Stałych Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich (Coreper). Aby pomóc w przygotowaniu prac Rady, Coreper może ustanowić grupy robocze lub komitety.
Coreper dzieli się na 2 części:
Rada, wraz z Parlamentem Europejskim, pełni funkcję ustawodawczą i budżetową. Jest ona również główną instytucją odpowiedzialną za proces decyzyjny w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB). Państwa członkowskie koordynują swoje polityki gospodarcze w ramach Rady.
W większości przypadków decyzje Rady, oparte na wnioskach Komisji, podejmowane są wspólnie z Parlamentem Europejskim, zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Zależnie od zagadnienia Rada podejmuje decyzje większością zwykłą, większością kwalifikowaną lub jednogłośnie. Większość kwalifikowana to domyślna zasada głosowania.
Zgodnie z postanowieniami Traktatów niektórych decyzji nie podejmuje Rada – są one podejmowane za porozumieniem rządów państw członkowskich. Dotyczy to na przykład wyznaczenia sędziów i rzeczników generalnych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub wyznaczenia siedzib instytucji i agencji. Tego rodzaju decyzje zasadniczo podejmuje się niezależnie od posiedzeń Rady lub Coreper. Nie stanowią one aktów unijnych, nie można ich więc zaskarżyć do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
ZOBACZ TAKŻE